Nabetrachtingen
Deltawet-debat
Britse Televisie
meerderjarig
Samenwerking in Smirna
Kan oog van vermoorde fungeren
als fototoestel?
Militair
wordt
strafrecht
herzien
W. Churchill vervolgt zijn
Geschiedenis van Engeland
Socialistische pers blijft de
oesterkwekers vermanen
Proef de nieuwe Moccona
Chefarine „4"
Blijf meester
MOCCONA
5
derde blad
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1987
„De Tijd" vraagt:
waarom toch geen
contra-rapport
de extra-krachtige
poederkoffie van
üouwe Egberts
pittig en vol
aroma
Venlose politie onderzocht een tijdschriftartikel
De ontsnappingen
uit strafgestichten
aouu man.
Duitse journalist
bleek fantast
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
Veertienjarige stal
acht fietsen
Verkiezingen in
Argentinië
WAT MunhaRPT maakt 15GOED
direct klaar in de kop
Briljant en beperkt
Kan toorbediende
pleegde fraude
Reizigersverkeer
met Duitsland
wordt verruimd
3
(Advertentie)
Behalve het partij-orgaan van de P.v.d.A. „Het Vrije Volk"
heeft ook het socialistische dagblad „Het Parool" in de sensa
tionele wending van het standpunt der Zeeuwse oesterkwekers
tijdens het Tweede Kamer-debat over de Deltawet aanleiding ge
vonden om van leer te trekken tegen Yerseke, oftewel de Com
missie van Dertien tot behartiging van de belangen der oester-
en mosselcultuur.
Zoals bekend, trok de Commissie
van Dertien uit de rede van minis
ter Mansholt bij het Delta-debat de
conclusie, dat de proefnemingen voor
de oestercultuur in het Veeregat toch
wel niets zouden uithalen. Die rede
had hun eigen skepsis daaromtrent
versterkt en zo kwamen zij tot het
standpunt, dat het beter zou zijn die
kostbare proeven (tien miljoen fl.)
maar niet te laten uitvoeren en lie
ver alleen op integrale schadevergoe
ding aan te dringen; zulks vooral, om.
dat de enige zekere mogelijkheid voor
het behoud der schelpdierencultuur,
het open laten van de Oosterschelde
of het perforeren van de Oosterschel-
dedam, geen enkele kans is geboden.
„Het Parool" wil echter deze front
wijziging, die in de Kamer tot uit
drukking kwam in een (later terug
getrokken) motie Den Hartog-van der
Zaal, evenals „Het Vrije Volk" niets
anders zien dan het resultaat van
commerciële berekening van een klei
ne groep belanghebbenden. Om dit
aannemelijk te maken schrijft het
blad o.a.: „Deze kleine groep, com
mercieel volleerd, bezit een sterke
monopoliepositieHet is de grote
kwekers volkomen duidelijk, dat zij
hun bevoorrechte positie zullen ver
liezen, wanneer het oesterbedrijf naar
de Grevelingen zou worden ver
plaatst...."
In een commentaar op een medede
ling uit Zeeland over het geval be
twijfelt „Het Parool" bovendien de
datum, waarop de Commissie van
Dertien overstag zou zijn gegaan
tijdens of vóór het Kamerdebat? en
besluit dan zijn opmerkingen aldus:
„Spoedig zal Zeeland nu moeten la
ten blijken, dat de Commissie van
Dertien de typische spreekbuis is van
een minderheid, de betrekkelijk kleine
groep grote kwekers-exporteurs, die
vanuit hun machtspositie er bijna al
tijd in geslaagd zijn het gehele oes
terbedrijf naar hun hand te zetten.
Maar tegenover deze machtige min
derheid staat de grote meerderheid
van middelgrote en kleine bedrijven
in de oesterteelt, voor wie verplaat
sing naar de Grevelingen indien dit
mogelijk zal blijken perspectieven
opent, die zich voor hun tegenwoor
dige bedrijven langs de Oosterschelde
nimmer zullen voordoen".
De betekenis van deze vermaning
of afstraffing lijkt duidelijk genoeg.
Er bestaan interne verhoudingen in
de schelpdierencultuur, die de socia
listen niet aanstaan en waarop wel
licht ook aanmerkingen zijn te ma
ken. Hier, waar het om het voortbe
staan van het bedrijf als zodanig gaat,
doen ze echter niet terzake. Niettemin
moeten ze dienen om met een soort
verdeel en heerspolitiek de weerstand
in Zeeuwse kringen tegen de opzet
van het Deltaplan en zijn kwestieuze
uitwegen voor de bedreigde visserijen
te breken. De bijna aandoenlijke zorg.
welke „Het Parool" voor de kleine
kwekers aan de dag wil leggen, kan
voor dezen in het licht van de twij
felachtigheid van het welslagen der
proefnemingen in het Veeregat, toch
maar een schrale troost zijn.
Fred Thamas
in „De Tijd
heeft Fred Thomas in
ook een nabeschouwing
opleveren, dan is dat hoogstens ten
profii te van de buitenlandse concur
rentie". Aldus „De Tijd", die hier
kennelijk doelt op de begerige blik
ken waarmede in het oesters-etende
België naar benutting van de Veere-
gatproeven voor kunstmatige teelt
nabij Oostende wordt uitgekeken.
Dit is een soort onthulling welke
ons blad niet verrast. Evenmin als het
voor ons een verrassing is, als laatste
zin van de „Tijd"-mijmerin,g te le
zen: „En men heeft zo het gevoel, dat
de tijd (met een kleine t) wel eens
kon werken voor een open Ooster
schelde".
Ja, wie weet, wat wij in het Delta
gebied nog zullen beleven!
Inmiddels
„De Tijd"
gegeven bij het Delta-debat aan de
hand van peilingen in Zeeuwse krin
gen.
Hij heeft daar een verbitterde stem
ming aangetroffen bij de visserijen.
„De bedrijven zijn ter dood veroor
deeld en er is zelfs geen mogelijkheid
van beroep. Wanneer, zo zegt men,
een misdadiger in Nederland veroor
deeld wordt, kan hij beroep aanteke
nen en een andere instantie zal zijn
zaak opnieuw bekijkenMaar
wanneer een bloeiende, levenskrach
tige tak van bedrijf krijgt aangekon
digd, dat Waterstaat zijn vonnis heeft
geveld, is dat een uitgemaakte zaak
en kan men alleen nog de hand op
houden in de hoop op enige vergoe
ding. Er is aangedrongen op een con
tra-rapport en dat was voor een zo
belangrijke beslissing stellig de moei
te waard geweest.
Wie de cijfers en overwegingen, op
grond waarvan men de schelpdieren
cultures meent te moeten prijsgeven,
objectief bekijkt en kennis neemt van
de tegenargumenten, ontkomt niet aan
een gevoel van onbehagen, In de Me
morie van Antwoord werd echter ge
zegd, dat zulk een rapport tijdrovend
zou zijn. De afsluiting van de Ooster
schelde komt nochtans op zijn vroegst
over 20 jaar aan de orde.
„Ook bij het Kamerdebat is door
een der sprekers op een contra-rap
port aangedrongen, maar de minister
heeft er zelf niet op gereageerd. De
duim (van Rijkswaterstaat) wees im
mers omlaag. Barbertje moet han
gen".
In dit verband wordt ook gewezen
op de afgewezen sluis voor de Veere-
gatdam. „Er is voor de vorm eens
geschermd met de kosten, die in dit
geval te hoog zouden zijn. Maar, zo
zegt men in Zeeland, alleen met de
tegenvallers in het Haringvliet en nu
onlangs weer het onbegrijpelijk échec
in de Pluimpot (bedoeld zal wel zijn:
met he bedragen, veroorzaakt door
de tegenvallers in Haringvliet en
Pluimpot - red. Dagblad De Stem)
zou al een aardig begin van die kos
ten zijn gedekt. De Pluimpot tussen
haakjes, met zoveel ophef gedicht, is
nog rustig open. Geen Kamerlid even
wel waagt zich aan vragen daarover.
Staat achter de minister niet het
Delfts Orakel zelf; welke leek zou
hier zijn stem durven verheffen?"
Er is een onjuiste voorstelling van
zaken gewekt met uitspraken als: Vóór
alles veiligheid, zo gaat „De Tijd" ver.
der: „Er is geen sprake van een al
ternatief: behoud van de visserij of
veiligheid. De veiligheid kan volledig
verwezenlijkt worden, zelfs met een
afsluitdam in de Oosterschelde, ter
wijl tegelijk de oester- en mosselcul
tuur niet zouden behoeven te ver
dwijnen. Een perforatie in de afsluit
dam zou deze oplossing geven. Maar
Waterstaat wenst over deze concessie
zelfs niet te spreken
„De autoritaire
Rijkswaterstaat"
Wij moeten hier tevens op wijzen,
dat ook in de „Nieuwe Rotterdamse
Courant" door een Zeeuwse corres
pondent gewag wordt gemaakt van
de exclusieve en autoritaire opvat
tingen van de Rijkswaterstaat", meer
speciaal in verband met de negatieve
beslissing omtrent de sluis in de Vee-
regatdam.
Het is niet noodzakelijk, dat wij aan
deze stemmen voor onze lezers notg
commentaar toevoegen. Herhaaldelijk
hebben wij aan de hier weergegeven
Zeeuwse standpunten gelegenheid tot
uiting gegeven.
De N. R. Crt. herinnert nog aan de
verklaring voor radio en televisie van
de directeur-generaal van de Water
staat, ir G. Maris, na afloop van het
Deltadebat, dat de behandeling van
de Deltawet in de Kamer hem weer
geleerd had, dat Nederland behalve
een waterstaat ook een rechtsstaat is,
Bij de Zeeuwse visserijen schijnt men
dan toch wel een andere mening toe
gedaan en of men haar voldoende
recht liet wedervaren, blijft nog steeds
de vraag.
Ten profijte van het
buitenland
Tot slot komen wij nog even terug
op de verdediging van „Yerseke" in
de „Zeeuwse mijmering" van Fred
Thomas. „Mocht het onderzoek naar
de kansen van kunstmatige oester
teelt (in het Veeregat) enig resultaat
De minister van justitie geeft in
de memorie van antwoord aan de
Tweede Kamer over de begroting
van zijn ministerie over 1958 uitvoe
rig antwoord op vele vragen betref
fende de ontsnapping van gedetineer
den in strafgestichten.
Hij geeft o.m. enkele gegevens over
io-ioa?ntal ontsnappingen in de jaren
1983 tot en met 1957. Voor de oorlog
was het grootste aantal ontvluch-
nn?en. 23> wat een percentage van
u,95 uitmaakte van het totaal aantal
mfr 2 gedetineerden.
Na de oorlog waren deze cijfers:
'751 ontvluchtingen; 0,08 per
centage. 1948: 63; 0,10. 1949: 102;
S 1950: 78; 0.20. 1951: 79; 0.21
on i. i. J 0 14- 1953: 28; °-°9- 1954:
29j 0-11. 1955: 31; 013. 1956: 34; 0.14.
ut nov.: 44; nog niet bekend,
net aantal bouwkundige tekortko-
mingen, waardoor ontsnapping mo
gelijk wordt, blijkt omvangrijk te
ujn, doch in een groot gedeelte er-
n zou kunnen worden voorzien zon-
J' ingrijpende verbouwingen. De
minister heeft zich reeds gewend tot
rijn ambtgenoot voor volkshuisves
ting en bouwnijverheid teneinde over
cte ie treffen voorzieningen en de
daaraan verbonden kosten tot inter-
■E-aiJementaal overleg te komen.
Medio september 1957 bedroeg het
aantal vacatures bij het bewakings-
?!nn°n 149 man °P esn hoep» van
Is het mogelijk, dat de ogen van een vermoorde onder bepaalde
omstandigheden functioneren als een fototoestel en dat nader
hand door een chemische bewerking van het netvlies een fotogra
fische afdruk van de moordenaar te voorschijn kan worden ge
bracht?
In een aantal bladen hebben geruime tijd geleden over deze
vraag artikelen gecirculeerd, waarin werd beweerd, dat dit het
geval zou zijn. Daarbij werd een voorval aangehaald uit Joego
slavië, waarbij de moordenaar tot een bekentenis zou zijn ge
bracht. De Venlose politie wilde hiervan wel iets meer weten en
heeft dit verhaal op zijn betrouwbaarheid getoetst. Het resultaat
was vernietigend. Het hele verhaal blijkt uit de duim te zijn ge
zogen door een Duits geillustreerd tijdschrift.
Een Nederlands populair-weten-
schappelijk tijdschrift bracht geruime
tijd geleden een artikel over een
vrouw, die in de Zuidslavische stad
Mostar 's nachts in haar bed was ver
moord. De politiearts van Moster had
besloten gebruik te maken van een
wetenschappelijke ontdekking, volgens
welke een oog, dat gedurende een be
paalde tijd in het donker had vertoefd
en dan enkele minuten werd blootge
steld aan het licht, een afbeelding op
neemt van hetgeen in die korte tijd
was waargenomen. Men had volgens
het blad geconstateerd, dat de ogen
van de vermoorde vrouw, toen men
haar vond, gesloten waren. Waar
schijnlijk had zij de moordenaar het
laatst gezien.
Prof. Horsten
geloofde het niet
Het blad vertelt dan. Jtoe het net
vlies van een van haar ogen werd ver
wijderd, langs chemische weg ontwik
keld en gefixeerd en rhen toen een
foto verkreeg, die haar man vertoon
de. Deze zou spoedig daarop een vol
ledige bekentenis hebben afgelegd.
Het hele verhaal leek nogal fantas
tisch, maar de bronvermelding, als
mede de erbij geplaatste foto's en ver
dere bijzonderheden, maakten het toch
geloofwaardig.
Het oude geval is enkele maan
den geleden weer eens opgerakeld,
in verband met enkele moordgeval
len die onopgehelderd bleven. Som
mige bladen hebben toen de vraag
gesteld, of men de netvliezen der
slachtoffers niet op soortgelijke
wjjze zou kunnen ontwikkelen en
fixeren.
Prof. dr. G. P. M. Horsten, verbon
den aan de oogheelkundige kliniek
van het Wilhelminagasthuis te Am
sterdam, verklaarde naar aanleiding
hiervan, dat de medische literatuur
geen enkele aanwijzing bevat, dat in
deze richting resultaten zijn bei'eikt.
Prof. Horsten sloot de mogelijkheid,
om een moordenaar te vinden door
middel van het omschreven procédé,
met grote beslistheid uit. Het verhaal
omtrent het in 1954 in Mostar voor
gevallene moest volgens deze deskun
dige een fabeltje zijn.
De gemeentepolitie van Venlo vond
hierin aanleiding zich rechtstreeks met
de Joegoslavische politie-autoriteiten
in verbinding te stellen. Dezer dagen
nu ontving de employé de*- Venlose
politie, die dit geval onderzocht, een
brief van de Nederlandse ambassadeur
in Belgrado, mr. G. E. baron van 71-
tersum. Deze gaf hierin e*n uitvoerig
resumé van hetgeen de vrouwe
lijke hoogleraar in de gerechtelijke
geneeskunde aan de universiteit van
Belgrado hem had medegedeeld.
Deze, mevrouw Juliana Bogicevic,
schreef het volgende:
„In 1950 heeft het te Belgrado ver
schijnende weekblad NIN een bericht
gepubliceerd, ontleend aan 'n Duits
geillustreerd tijdschrift, volgens het
welk men in Zuid-Slavië erin was ge
slaagd het netvlies van een vermoerde
vrouw te fotograferen. Aan de hand
van de ontwikkelde foto, die de beel
tenis vertoonde van een man, zou men
ertoe gekomen zijn de moordenaar te
vinden.
In de wetenschappelijke en
vakliteratuur van Zuid-Slavië
wordt een dergelijk geval echter
niet vermeld en enige vooraan
staande criminologen, tot wie ik
mij wendde, verklaarden ook geen
kennis te dragen van het onder
havige geval. De namen van po-
litie-agenten en van het slachtof
fer, die vermeld waren in het
Duitse tijdschrift, bleken na veri
ficatie in Mostar niet voor te ko
men."
Mevrouw Bogicevic concludeert
hieruit, dat de gehele geschiedenis op
verzinsels berust. En daarmee acht de
Venlose politie het oordeel van prof.
Horsten volkomen bevestigd.
(Advertentie)
Bt) pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
tablet dat U weer met plezier üw werk kunt doen t
Op zaterdag 2 no
vember jl. heeft de
BBC het feit herdacht,
dat één en twintig jaar
geleden de eerste re
gelmatige televisie-uit
zendingen de lucht in
werden gezonden. Elke
weekdag was er in het
begin 's middags en
's aVonds een uitzen
ding van een uur. Deze
uitzendingen werden
door zeer weinig men
sen aanschouwd, aan
gezien er slechts 300
personen waren, die
een televisietoestel in
bun bezit hadden.Maar
het begin was er, en
Broot-Brittannië was
nu, op het gebied van
de televisieuitzendin
gen, een stap voor op
de rest van de wereld.
In 1939 stonden de
uitzendingen reeds op
een zeer hoog peil en
bet aantal bezitters
van televisietoestellen
was in die drie jaar
reeds gestegen tot
meer dan 20.000.
Plotseling werden
toen echter, op de och
tend van de 1ste sep
tember 1939 tussen 11
en 12 uur, de uitzendin
gen, in verband met
de oorlogsdreiging, ge
staakt. Men vreesde
namelijk, dat de zender
in het Alexandra Pala
te. bij een eventuele
luchtaanval op Londen,
een te eenvoudig her
kenningspunt zou zijn
voor vijandelijke vlieg
tuigen.
Hervatting
Om drie uur in de
middag van de 7de
juni 1946 werden de uit
zendingen weer hervat.
Deze datum werd met
opzet gekozen, aange
zien op 8 juni de over
winningsparade zou
plaats hebben, en de
BBC besloten was om
deze parade het onder
werp te maken van de
eerste directe repor
tage-uitzending.
In november 1949
verkreeg de BBC de
Rank Film Studio's in
Lime Grove, Shep
herd's Bush in west-
Londen. In totaal heeft
zij daar 5 studio's tot
haar beschikking. Bui
ten deze studio's heeft
de BBC ook volledig
uitgeruste studio's te
Bristol, Manchester,
Birmingham, Cardiff
en Glasgow.
Een ideaal, waar
men reeds lang naar
streeft, is een geheel
nieuw Televisiecen
trum, waar alle afde
lingen kunnen worden
ondergebracht. Voor
dit doel kreeg de BBC
in maart 1949 de be
schikking over een ter
rein in Shepherd's
Bush, „The White
City" genaamd.
In 1951 is men met
de bouw van het Tele
visiecentrum begonnen
en men hoopt in 1960
de eerste televisieuit
zendingen uit deze
nieuwe studio te kun
nen uitzenden.
Eu rovisie
Het eerste buiten
landse programma
werd in Engeland op
27 augustus 1950 ont
vangen. Het was een
uitzending van de fees
telijkheden in Calais,
ter gelegenheid van het
feit, dat honderd jaar
geleden de eerste tele
graafkabel tussen En
geland en Frankrijk
werd gelegd.
In 1951 trad Neder
land tot de Eurovisie
toe en Duitsland volgde
in 1952. De kroning van
koningin Elizabeth II,
op 2 juni 1953, was de
eerste grote televisie-
uitzending, die door
vele landen, buiten het
Verenigd Koninkrijk,
werd gerelayeerd.
In 1954 traden Zwit
serland, Italië en De
nemarken tot de Euro
visie toe.
Op het gebied van het mili
taire straf- en strafprocesrecht
zijn thans twee projecten in
voorbereiding: enerzijds een
nieuw wetboek van militair
strafprocesrecht ter vervanging
van de uit 1814 daterende
rechtsplegingen bij de zee
macht en bij de landmacht,
anderzijds een voorlopige her
ziening van de beide rechts
plegingen benevens een wijzi
ging van het militaire straf
recht en het tuchtrecht-
Het nieuwe wetboek zal worden
ontworpen door een commissie van
deskundigen onder voorzitterschap
van de president van het hoog mili
tair gerechtshof, mr. J. W. U. Doorn
bos.
Met de voorbereiding van dit nieu
we wetboek zal, naar te verwachten
valt, enkele jaren gemoeid zijn.
Het andere project de voorlopige
herziening van de beide rechtsplegin
gen en de wijzing van het militaire
strafrecht en het tuchtrecht is
praktisch gereed.
De voorlopige herziening van de
beide rechtsplegingen heeft onder
meer ten doel in afwachting van de
totstandkoming van het nieuwe wet
boek, reeds thans de overgang naar
de vredeskrijgsraden mogelijk te ma
ken.
De absolute competentie van de
krijgsraden wordt in het ontwerp
uitgebreid, zodat ook hoofdofficieren
in eerste aanleg voor de krijgsraden
terecht zullen staan. De relatieve
competentie tussen de krijgsraden
van de rechtspleging bij de zeemacht
en die van de rechtspleging bij de
landmacht blijft ongewijzigd. De re
latieve competentie tussen de krijgs
raden van de rechtspleging bij de
landmacht onderling wordt in zover
re gewijzigd, dat ook het zich bevin
den binnen het rechtsgebied van een
krijgsraad voor die krijgsraad com
petentie schept.
Mede gezien het feit, dat in de
praktijk van de militaire rechtsple
ging op liet punt van het vrije ver
keer lussen de verdachte en zijn
raadsman reeds in aanzienlijke mate
aansluiting bij de gewone strafrechts
pleging wordt gezocht, kan verwacht
worden dat in het nieuwe wetboek
van militaire strafrechtproces in dit
Door de aanhouding van het veer
tienjarig meisje W. uit Ede. heeft de
politie aldaar klaarheid gebracht in
verscheidene rijwieldiefstallen. Het
meisje bekende de laatste paar maan
den acht fietsen en een bromfiets te
hebben ontvreemd. Vrijwel alle rij
wielen konden worden teruggevonden,
daar het meisje de diefstallen niet
pleegde om ze te verkopen of op an
dere wijze te verhandelen.
Wanneer ze ergens een onbeheerde
fiets zag staan, die haar wel beviel,
kon ze blijkbaar de verleiding niet
weerstaan en nam ze de fiets mee. Het
rijwiel, dat ze op dat ogenblik in haar
bezit had, verstopte ze dan meestal
ergens In het bos rond Ede en daar
door kon de politie op haar aanwij
zing vrijwel alle fietsen terugvinden.
De jongedame werd aangehouden
toen ze inplaats van een fiets voor de
afwisseling een® een bromfiete buit-
maakte.
opzicht nauw bij de regeling van het
wetboek van strafvordering zal wor
den aangesloten.
Zijn standpunt ter zake zal
de minister echter eerst definitief
bepalen, nadat hem terzake voorstel
len van de commissie Doornbos heb
ben bereikt, aldus de minister van
Justitie in zijn antwoord aan de
Tweede Kamer over de begroting
1958 van zijn departement.
Van officiële zijde in Buenos
Aires is meegedeeld, dat president
Arambura van Argentinië de algeme
ne verkiezingen heeft vastgesteld op
23 februari 1958.
Op die dag zullen ge.kozen worden
de president en de vice-president van
Argentinië, de leden van de volks
vertegenwoordiging en de senaat en
de provinciale en gemeentelijke auto
riteiten.
(Advertentie)
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Zij schenken de rust tot herstel
Week-end bus
Normale bus
(of potje)
Gezinsbus
f 1.36
f 2.40
f 8.90
Douwe Egberts
poederkoffie
Winston Churchill gaat voort
met het schrijven van de ge
schiedenis van de Engels spre
kende volkeren. In het pas ver
schenen deel is hij gekomen aan
de eeuw der revoluties, het tijd
perk van 1688 tot 1815. Deze
schrijver, die zelf als staatsman
en strateeg zulk een groot brok
geschiedenis mee heeft helpen
maken, ligt het niet, diep in te
gaan op godsdienstige, wijsge
rige en economische achter
gronden van de historische ver
schijnselen. Voor hem zijn het
vooral de vorsten en veldhe
ren, de ministers en hun raad
gevers, die zijn aandacht heb
ben.
Het boeiende spel van politieke en
diplomatieke intriges, van parlemen
taire en militaire veldslagen overziet
hij alsof hij er zelf bij is geweest en
met zijn gespierde en beeldende stijl
laat hij ze ook de lezer mee beleven.
Zo is dit zeker niet de volledige ge
schiedenis. Maar bladzijde na blad
zijde is er wel een bont bewegen van
figuren en krachten, die vernuftig op
elkaar inwerken en die door overwin
ningen en nederlagen het Britse Rijk
opstuwen tot steeds groter hoogte en
politieke betekenis.
Het verhaal begint met Koning
Willem III, die juist zijn schoonvader
heeft verjaagd en die nu de Repu
bliek, waaruit hij voortkwam en het
koninkrijk, dat hem toeviel, samen
brengt in de grote strijd tegen het
streven van Lodewijk XIV naar de
hegemonie. Met grote liefde en uit
voerigheid schildert Churchill de
machtige daden van zijn voorvader,
de Hertog van Malborough, wiens
prestaties echter telkens weer wer
den gefrusteerd door de politici. ,,Het
vermogen van Frankrijk om Europa
te overheersen was gebroken en eerst
Napoleon kon het weer tot leven wek
ken". Dan komt na de dood van de
laatste der Stuarts, „de goede konin
gin Anna", het Hannoverse Huis aan
het bewind en het zijn nu ook de
Whigs, die de toon gaan aangeven in
de politiek. Tevens begint de kolonia
le expansie, die in het moederland
eerst een tragi-komische speculatie
woede ontketent. Het Britse Rijk
breidde zich echter uit naar alle
windstreken, doch in de Amerikaan
se koloniën liep de vrijheidsdrang uit
op een voor Engeland door onvol
doende begrip verloren oorlog. Chur
chill verhaalt er uitvoerig van, doch
zonder ira ac studio. Hij spreekt zelfs
van „de onvermijdelijke breuk", ech
ter ook weer zonder die onvermijde
lijkheid te verklaren of uit te diepen.
Ook als hij over de oorzaken van de
Franse Revolutie komt te spreken,
moet men geen diepgaande analyses
verwachten, maar het verhaal komt
weer briljant op dreef, als de grote
worstelingen met Napoleon aan de
orde komen. Dit is een figuur, waar
op zijn pen zich markant kan slijpen.
„Corsicaan, Jacobijn, generaal, wa
ren mijlpalen, die hij achter zich had
gelaten. Als de volgende stap zag hij
nu niets minder dan een verovering
van het Oosten op de wijze van
Alexander de Grote". Men zal het
een oer-Brit ook niet euvel duiden,
dat hij aan Trafalgar meeslepende
bladzijden wijdt en William Pitt de
tol van prachtig proza betaalt. En
dan besluit het boek met Waterloo
en het Congres van Wenen. „De ge
matigdheid van de regeling met
Frankrijk was haar grootste succes".
En hij ziet reeds vooruit in de negen
tiende eeuw, als hij constateert: „De
stoot van de Franse Revolutie was
door het genie van Napoleon naar
de vier windstreken van Europa ver
spreid. Idealen van vrijheid en natio
nalisme, geboren in Parijs, werden
aan alle Europese volken doorgege
ven. In de komende negentiende eeuw
zouden zij gevoelig in botsing komen
met de geordende wereld, waarnaar
het Weense congres had gestreefd. Al
was Frankrijk verslagen en zijn kei
zer gevallen, de beginselen, waardoor
het was bezield, leefden voort. Zij
zouden een grote rol spelen bij de
verandering van de regeringsvormen
in alle Europese landen, Groot-Brit-
tannië niet uitgezonderd."
Hiermee besluit dit derde deel, dat
de grote kwaliteiten en beperktheden
van de vorige delen nog meer opval
lend demonstreert.
De uitstekende vertaling van John
Kooy is voor de Nederlandse lezer
nog aantrekkelijker gemaakt door
een reeks van verhelderende aante
keningen en een uitvoerig register
met een encyclopedisch karakter. Het
is éen fraai boek in een fraaie uit
gave van Elsevier.
Een 30-jarige Amsterdamse kan
toorbediende heeft zich, volgens een
mededeling van de Amsterdamse po
litie, door het plegen van valsheid
in geschrifte met ongeveer f 35.000,-
verrijkt ten nadele van zijn werk
gever.
Gedurende ongeveer twee jaar
heeft hij aldus de politie ge
fraudeerd. Facturen verantwoordde
hij niet op de juiste wijze en boekin
gen verrichtte hij opzettelijk foutief,
ontvangen bedragen liet hij via de
girorekening van het bedrijf over
schrijven op zijn privé-rekening.
De minister van Justitie, prof. dr.
I, Samkalden, geeft in de memorie
van antwoord aan de Tweede Kamer
over de begroting van zijn ministerie
voor 1958 te kennen, dat hij bereid is
het reizigersverkeer met Duitsland
te verruimen. In april 1957 is Neder
land overgegaan tot algehele afschaf
fing van de visumplicht ten aanzien
van onderdanen van een aantal lan
den, waaronder Duitsland. Reeds sinds
het voorjaar 1957 geldt, dat Duitsers
voor korte bezoeken in Nederland
worden toegelaten, indien zij in het
bezit zijn van een door de Bondsre
publiek Duitsland afgegeven geldigs
„Personalausweis". Omtrent de tekst
van een overeenkomst terzake wordt
nog onderhandeld met de Duitse
Bondsregering. De onderhandelingen
omtrent de ontwerp-overeenkomst
zijn nog niet ten einde gevoerd. Kort
geleden is de aangelegenheid tussen
Nederlandse en Duitse ambtenaren
aan een hernieuwd onderzoek onder
worpen. Er is aanleiding te vertrou
wen, dat de onderhandelingen bin
nenkort hun beslag zullen krijgen en
dat de te treffen overeenkomst in elk
geval vóór het volgende reisseizon in
werking zal kunnen treden.
Van Nederlandse zijde is bedongen,
dat Nederlanders Duitsland ook zullen
kunnen binnenreizen op vertoon van
andere bescheiden dan van een geldig
paspoort.
Smirna, tweede stad in groot- door een Frans-Nederlandse com-
te van Turkije, krijgt een nieuwe I binatie en kan naar men hoopt vol-
haven. Het complex wordt gebouwdl gend jaar in gebruik worden geno
men. De bijgaande -foto geeft een
overzicht van het werk weer.
