EAU DE COLOGNES p Wit DE GELUIDSMUUR Zwart o MENING EN COMMENTAAR „Kappersbediende moet volledig loon hebben Katholieke middenstand beraadt zich over verhoging der produktie GIRONUMMER GEMEENTE ALS GRONDKOPER VAN SLAG TWEEDE BLAD DONDERDAG 7 NOVEMBER 1957 Spit in de rug Kloosterbalsem Limburgse auto's gestolen in Aken Malaria moet snel verdwijnen Fooi verouderd segt rapport Studiedagen RKJB te Halsteren Hotel Wèl geschrokken TV-RADIO-TV-RADIO-TV- Televisie ErKard voorzitter van economische kaKinet door C. Bauer 3 /SS CEN Bisschop heeft ook een giro- nummer. Dat heeft iedereen kunnen lezen, toen hem op zondag 3 november bij de uitgang van de kerk een vlugschrift in handen ge stopt werd. Dat van mgr. Baeten is 653700, dat van mgr. Mutsaerts 656900. Waarom moeten alle gelo vigen die gironummers opeens ken nen? De keerzijde van het vlug schrift leerde het hun. „Er is weer eens geld nodig," heeft de een of de ander wellicht gebromd. Nu is dat „weer eens" eigenlijk verkeerd geplaatst. Want het is, sinds de katholieke universiteit in 1923 werd gesticht, altijd nodig ge weest. Gedurende zeer geruime tijd was er zelfs geen sprake van rijks subsidie. 'Het gelovige volk heeft via de parochiële universiteits comités een groot deel van de be nodigde gelden bijeengebracht. Toen er wel rijkssubsidie kwam, stond de universiteit echter in verdere ontplooiing met een paar zeer kost bare faculteiten: de medische en de natuurkundige. Er zijn zeer be kwame financiers aan het rekenen geslagen voor de bisschoppen, men sen uit het volle bedrijfsleven, maar zij konden de rekening toch ook niet sluitend maken. Enkele mil j oenen zal het gelovige volk ieder jaar moeten opbrengen. Vier maal zo veel als er totnutoe via de uni versiteitscomités binnenkwam. Vandaar die gironummers. Wie de brief van de bisschoppen goed beluisterd en gelezen heeft, zal er alles van begrijpen. Wie zijn eigen besteding beperkt voor dit doel, verricht de beste be stedingsbeperking, die er bestaat. AL enige malen is er in ons blad aandacht gevraagd voor het feit, dat gemeentebesturen bij het kopen van gronden voor de woning bouw vaak te lage prijzen bieden. De eigenaren, meest boeren of tuinders, zijn niet zo precies op de hoogte van de eigenlijke verkoop waarde, ze willen zich de romp slomp van een onteigeningsproce dure niet op de hals halen en ze laten zich door de gemeentelijke vertegenwoordigers als het ware overdonderen. En zo komen zij niet aan hun trekken, doch de gemeen ten krijgen voor een prikje grond. De NCB is daar tegenaan gaan liggen. De bond heeft een commis sie grondprijzen ingesteld, die ad viezen verstrekt en percelen tax eert. Daartoe wenden zich boeren en tuinders steeds meer. Niet zon der succes! Dezer dagen is daarvan een frappant staaltje vertoond in Tilburg. In het uitbreidingsplan Broekhoven bood de gemeente aan zeven eigenaren voor in totaal 13 ha grond een bedrag van 196 dui zend gulden. Deze eigenaren na men dit niet en het werd een ont eigeningsproces. De rechter ver plichtte de gemeente 250 duizend gulden te betalen. Daarbij komen dan nog de proceskosten, die op ruim 19 duizend gulden kunnen worden gesteld. Hier wreekt zich dus een politiek van „het maar proberen". De on partijdige rechter heeft de gemeen te duidelijk als een schriele koop man aan de kaak gesteld, die be narde omstandigheden wil uitbui ten. Er zijn meer gemeenten, die deze tactiek trachten te volgen. We wil len hopen: met steeds minder suc ces! OCH, zei Eisenhower, toen de eerste kunstmaan door de Rus sen was gelanceerd, de satelliet, welke wij het volgend voorjaar gaan afschieten, zal veel groter we tenschappelijke waarde hebben. Dit woord kan hij nu wel inslik ken. Want er vliegt nu al een nieu we Russische satelliet rond de aar de, die deze veel groter weten schappelijke waarde heeft. De Ame rikanen met hun president voorop zijn kennelijk van slag. Als Eisen hower eenzelfde positie had als een minister-president in andere lan den, dan zou het Vliegende Honde- hok hem tot aftreden hebben ge dwongen. Zo ver reikend is de in vloed van de Russische wetenschap pelijke prestaties. En bleef het maar bij wetenschap alleen. De nieuwe krachtige brandstof, voor het afschieten van Spoetnik II ge bruikt, kan evengoed dienen voor ver-reikend oorlogstuig. Dit moe ten we ons wel realiseren. Er wor den nu allerlei balansen opgemaakt omtrent de militaire kracht van Oost en West, doch er blijken nu zo veel onbekende factoren te be staan, dat deze nimmer betrouw baar kunnen zijn. Massa-vernieti ging op verre afstand wordt een steeds dreigender mogelijkheid. Al sterker dringt zich de noodzaak op, dat het Westen zijn rijkdommen en wetenschappelijke kennis beter co- ordineer*. Al sterker ook de nood zaak, dat Ir meer begaafde jonge lieden de Kans krijgen tot ingenieur opgeleid te worden. In de wereld der toekomst zullen er bij wijze van spreken nooit genoeg zijn. (Advertentie) Flink wrijven met Klooster balsem; de warmteopwekkende stoffen verjagen snel de pijn. "geen goud zo goed" Naar thans bekend is geworden, kwamen zondagnacht verscheidene Limburgse automobilisten, na een kort verblijf te Aken, tot de onaangename ontdekking dat hun auto verdwenen was. Zij deden aangifte bij de politie, waarna bleek dat er op dezelfde dag niet minder dan elf auto's gestolen waren. De autodieven schijnen een speciale voorkeur te hebben voor Duitse wagens, die toebehoren aan Nederlanders. De Amerikaanse vertegenwoordiger in de maatschappelijke commissie der Algemene Vergadering van de Ver enigde Naties, dr. Walter Jud-d, heeft verklaard dat de muskieten, die de malariabacil overbrengen, een grote weerstand tegen insectendodende mid. delen hebben ontwikkeld. Het is een „dringende zaak" zei hij, „de malaria in de komende jaren in de gehele wereld uit te roeien, wil men er zeker van zijn dat dit, met de bestaande bestrijdingsmiddelen, verwezenlijkt wordt." Dr. Judd zeide voorts dat miljoe nen mensen ieder jaar als gevolg van malaria-aanvallen maanden lang niet kunnen werken. Hij noemde de ma laria „wellicht de grootste, op zichzelf staande economische last, die de we reld moet dragen." 55 Het bestuur van het hoofd bedrijfschap ambachten zal in zijn vergadering van 13 no vember a.s., te houden in het gebouw van de S.E-R. te Den Haag, een zeer uitvoerig con cept-rapport over het fooien stelsel in het kappersbedrijf bespreken. Dit concept-rapport is opgesteld door de „commis sie onderzoek fooienstelsel kap persbedrijf". Het concept-rapport zegt o.m., dat het een eis van sociale rechtvaardig heid is, dat de kappersbediende, even als iedere andere geschoolde vak arbeider, van zijn patroon een vol ledig loon ontvangt. Evenzeer hebben de ondernemers recht op het in re kening brengen van zodanige, tarieven als noodzakelijk is voor het verkrij gen van een redelijk rendement. In voering van een loonsysteem als voor gesteld in het interim-rapport van de commissie uit de vakraad van het kappersbedrijf, namelijk een vast loon plus provisie uit arbeidsomzet en verkoop, met een gegarandeerd mini mum inkomen, of van enige andere vorm van beloning, waarbij aan het personeel een volledig loon wordt verzekerd, behoeft niet te wachten op de instemming van alle bedrijfs- genoten. Overeenstemming tussen de representatieve organisaties van werk gevers en werknemers is hiertoe vol doende. Het grote percentage der on georganiseerden, met name onder de vrouwelijke arbeidskrachten, vormt een probleem dat hierbij bijzondere aandacht verdient. Volgens het concept-rapport ligt het niet op de weg van het bestuur van het hoofdbedrijfschap, een keuze uit de bestaande mogelijkheden te doen. Het moet aan de bedrijf§genoten zelf worden overgelaten om, wanneer zij afstand willen doen van de fooi, uit te maken op welke wijze dit technisch zo doelmatig mogelijk kan geschie den. Medewerking van de zijde van het publiek is onontbeerlijk. In de collectieve arbeidsovereenkomst kan een verbod tot het aannemen van fooien, al dan niet verbonden met sancties, worden opgenomen, aldus de conclusies van het concept-rapport. De commissie heeft aan twee Ne derlandse hoogleraren in het arbeids recht, namelijk prof. mr. N. E. H. van Esveld en prof. mr. W. F. de Gaay Fortman, hun mening over een af schaffing van het fooienstelsel in het kappersbedrijf gevraagd Prof. Esveld noemt voor de mens, die arbeidt en zichzelf respecteert, de fooi onterend. Hij meent dat de kappersbediende als geschoolde vakarbeider recht heeft op een loon, dat op zichzelf volledige compensatie voor zijn prestaties biedt. Prof. de Gaay Fortman vindt de fooi in strijd met de sociale ethiek. Hij acht haar principieel een verouderde en sociaal ongewenste loonvorm. (Advertentie) A 57/170 De Ned. R.-K. Middenstandsbond heeft een instituut in het leven ge roepen dat zich (naast het Economisch Instituut voor de Middenstand) uit sluitend zal bezig houden met het probleem van de verhoging van de produktie per man. Dit heeft de voorzitter van de Interdiocesane Ka tholieke Middenstandsbond in de bis dommen Haarlem en Rotterdam, de heer F. C. de Hosson, medegedeeld op de centrale raadsvergadering van deze bond in Amsterdam. Hij verklaarde dat de industrie niet zonder resultaat reeds naar prijsver laging had gestreefd door modernise ring van het produktie-apparaat en door verbetering van produktie- methoden. Toch lag er volgens hem (Advertentie) ook voor de middenstand nog een werkterrein open nl. de verhoging van de „man-produktie", een taak die hij ernstig moet aanvatten onder voor lichting van de daarvoor geëigende organen. Goede adviezen stellen wij op prijs en een bepaalde bemoeiing vrezen wij niet. Wij vrezen echter wel de olifant in het bloembollenveld. Het vraag stuk van de produktiviteitsverhoging is niet even op te lossen door te roe pen „het is te duur" of door het kap mes te gebruiken," aldus de heer Hosson, die het „leger van voogden", dat zich aandient onder de namen consumentenbond en consumenten contactorgaan, als een nieuw gevaar zag. Hij oordeelde het onbegrijpelijk dat standsorganisaties aan deze orga nen medewerking vêrlenen. De voorzitter verklaarde voorts dat hem een gevoel van onbehagen be kroop door de bestedingsbeperking „die weer zoveel toekomstcontouren vervaagt en bij velen zo niet een psy chose dreigt te veroorzaken dan toch grote onzekerheid oproept." Ten aanzien van de prijsstabilisatie meende hij dat nauwlettend dient te worden toegezien dat de rechtvaardig heid in acht wordt genomen. De Kath. Middenstandsbond vraagt zich met grote bezorgdheid af of die rechtvaar digheid wel wordt betracht als men bedenkt dat de middenstanders geen compensatie wordt geboden voor d§ hogere loonkosten en voor de AOW- lasten zowel in de persoonlijke als in de personeelssfeer, terwijl de zelf standigen ook geen vergoeding krij gen voor de huurverhoging van be drijfspanden en de algemene kosten verhogingen. In totaal belopen deze niet-gecompenseerde factoren een 15 pet., aldus de heer Hosson, die er van uitging dat men deze verhogingen tenslotte toch niet kan blijven weg wuiven met het argument dat men dit nu eenmaal als zelfstandige heeft te nemen. Op 13 en 14 november worden te Halsteren voor de kringen Steenber gen en Zeeuwsch-Vlaanderen studie dagen gehouden, die bijgewoond wor. den door de bestuursleden van de boerinnenbonden. Tijdens beide da gen zal een interessant programma afgewerkt worden. Rector Janssens of rector van Hooydonk zal een in leiding houden over „Menselijke ver houdingen". Verder wordt de nood van de wereldkerk belicht. Ook staat op de agenda het belangrijke punt: ,,Ons werk in de afdelingen", met bespreking van de talrijke mogelijk heden en even talrijke moeilijkheden. '6 Avonds zal worden geleerd hoe men op de afdelingen met spel e.d. de ernst kan omlijsten met plezier en genoegen. De afdelingen uit Zeeuwsch-Vlaan deren, die de studiedag in Halsteren niet bezoeken, gaan op 27 en 28 no vember naar Bouvigne te Breda. De studiedagen te Halsteren worden ver moedelijk in het vakantiehuis „Sa morbete" gehouden. (Advertentie) Een openstaande deur van een ko- lenwagon uit een goederentrein die in de richting Utrecht reed, vernielde gisteren een raampje van de bestuur- derscabine en van het conducteurs- verblijf van de personentrein Utrecht 's Gravenhage. De reizigers schrokken van de klap, maar daar bleef het bij WERKTUIG J In Londen is een misdadi- ger aan het werk geweest met t een nieuw inbrekerswerktuig. De politie vond het gasten van 'n hotel hadden ge meld, dat uit hun handtasjes en dure bontman- i tels waren verdwenen. bouwen. Men inde echter bijna anderhalf miljoen gulden aan boeten. nadat kamers J Weekkaart Juffrouw Gladys Oaksord uit Weymouth heeft het gedaan gekre gen, dat er voortaan ook een week kaart voor haar hond Sally be schikbaar is voor de reis van Wey- mouth naar Dorchester. Tot dusver agentendie kwamen kijken t liet onze Gladys haar hond thuis hoe hei precies gegaan was, als ze per trein naar kantoor ging, maar dan huilde Sally zo. Daarom heeft ze het op deze manier opge lost. De vonden twee aan elkaar ge- bonden wandelstokken met J aan het eind een spekhaalc. t „Kat was heel eenvoudig voor de dief", aldus de politie, „hij sloeg gewoon een ruit in en hoefde vervolgens niets an- ders te doen dan met zijn werktuig in de kamer te vis- t sen. Zodra hij beet had haal- de hij op". t Vuur Meer dan een jaar heeft de heer Michael Guittirez uit Brooklyn te gen de autoriteiten gevochten, die wilden, dat hij zijn huis ontruimde. Rekenen Tass bericht, dat Russische ge leerden een rekenmachine hebben ontworpen die het werk van 10.000 mensen doet. De machine zou kort geleden gebruikt zijn voor het ma ken van de berekeningen, die voor afgingen aan de bouw van 'n oven. De machine zou uit een groot aan tal mogelijkheden de beste hebben gekozen. Poging In Valencia zijn drie mannen aan gehouden omdat zij geprobeerd heb ben een tank van tien ton te ste- De woning moest plaats maken voor len. Zij hadden het gevaarte dati een uitvalsweg voor brandweerwa- defect was, aangetroffen op een gens, maar Michael weigerde, zodat oefenterrein van het Spaanse leger de plannen steeds moesten worden en als oud ijzer voor vijf cent per opgeschort. Nu valt er niets meer kilo willen verkopen, te weigeren. Dezer dagen brandde het huis tot de grond toe af. Scheren Aangeziefi binnenkort op een, school te Lebanon foto's gemaakt zullen worden, heeft de hoofdon derwijzer in iedere klas op het bord laten schrijven,: „De leerlingen moe ten op die dag netjes hun gezicht wassen, hun haren kammen en zich nauwkeurig scheren". Dit wordt zelfs de eerstejaars scholieren on der het oog gebracht. De hoofdon derwijzer zal binnenkort voor een commissie moeten verschijnen om uit te leggen hoe lang hij zich al niet goed voelt. Fer dienste Misdaad schijnt op een be paalde manier toch te lonen. De justitie in het district Midd lesex gaf het vorige jaar 370.000 gulden uit aan salarissen voor het personeel van de rechtbank en voor het onderhoud van ge- VRIJDAG 8 NOVEMBER HILVERSUM I 402 m NCRV: 7,00 Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,50 Een woord v. d. dag 8,00 Nws. en weer- ber. 845 Gram. 9,00 V. d. zieken 9,30 V. d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40 Instr. trio 10,05 Gram. 10,30 Morgendienst 11,00 Gr. 11,30 V. d. jeugd 12,00 Pianorecital 12,25 Gram. 12,30 Land- en tuinb. meded 12,33 Musette muz. 12,53 Gram. en act. 13,00 Nws. 13,15 Lichte muz. 13,45 Gram. 14,05 Schoolradio 14,25 Lichte muz. 14,45 Gram. 15,00 Jaarvergadering Fed. van Diako- nieën 16,00 Gram. 16,15 Promenade ork. en solist 17,00 Voordr. 17,20 Koper-ens. en solist 17,40 Beursber. 17,45 Gram. 18,20 Stemmen van Overzee 18,35 V. d. jeugd 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Op de man af 19,15 Regeringsuitz.: Rubriek Verkla ring en toelichting: Europese economi sche samenwerking en middenstand, door drs. A. Quaedvlieg 19,25 Regeringsuitz.: Emigratierubriek. Het emigratiepraatje van H. van Luyk 19,35 Gram. 20,00 Ra diokrant 20,20 Gram. 20,30 De jeugd op eigen wieken, hoorsp. 21,00 Omr. ork., vocaal ens. en sol. 22,00 Christenen in Israël, caus. 22,15 Orgelconc. 23,00 Nws. 23,15 Langs wegen van kunst en schoon heid 23,35 Gram. 23,55-24,00 Dagsluiting. HILVERSUM II 298 m VARA: 7,00 Nws. 740 Gym. 7,20 Gram. 8,18 De ont- bijtclub 9,00 V. d. vrouw 9,40 School radio. VPRO: 10,00 Avonturen met kin deren, caus. 10,05 Morgenwijding. VARA: 10,20 Gram. 10,30 V. d. zieken 11,00 V. d. kleuters 11,15 Gram. 11,20 Competitie. AVRO: 12,00 Dansmuz. 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33 Sport en prognose 12,50 Pianospel 13,00 Nws. 13,15 Meded. en gram. 13,25 Lichte muz. 13,55 Beurs ber. 14,00 Piano quatre mains 14,35 Voordr. 14,55 Gevar. progr. VARA: 16,00 Orgel en zang 16,30 Jeugdconc. 17,10 V. d. jeugd 17,40 Instr. kwart. 18,00 Nws. 18,15 Act. 18,20 Latijnse klanken 18,50 De puntjes op de i, caus. 19,00 V. d. kleuters 19,10 Musette ork. VPRO: 19,30 Leven in Nederland 19i,45 VPIRO-nws. 19,55 Kerkenergie naast kernenergie, caus. 20,00 Nws. 20,05 Levend uit de kracht Gods, caus. 20,20 Boekbespr. 20,35 NOVIE', caus. 20,45 Kamerkoor en sol. VARA: 21,00 Muzikaal kolderjourn. 21,20 De lange weg, documentaire 21,45 Gram. 21,55 Lichte muz. 22,25 Buitenl. week- overz. VPRO: 22,40 Zorg om de mens, caus. Daarna: Avondwijding. VARA: 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram. (Advertentie) BRUSSEL 324 m 12,00 Gram. 12,30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws. 13,11 Gram. 14,00 Schoolradio 15,45 Gram. 16,00 Koersen 16,02 Gram. 16,30 Idem 17,00 Nws. 17,10 Gram 17,45 Duitse les 18,00 Omr. ork. 18,10 Voordr. 18,20 Piano recital 18,30 V. d. sold. 19,00 Nws. 19,40 Zaï^recital 19,45 Caus. 20,00 Mater Do lorosa, opera 21,30 Kunstkaleidoscoop 21,45 Kamermuz. 22,00 Nws. 22,11 Jazz- muz. 22,45 Gram. 22,55-23,00 Nws. BRUSSEL 484 m 12,00 Gevar. muz. 13,00 Nws. 13,10 Omr. ork. 14,00 La belle Hélène, opera 15,30 Gram. 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws 17,10 Gram 17,30 Verz. progr. v. d. zieken 18,38 Gram. 19,30 Nws. 20,00 Klankb. 20,30 Kamerork. en sol. 22,00 Nws. 22,35 Chansons 22,55 Nws. VRIJDAG 8 NOVEMBER NTS: 20,30-22,00 Relais v. d. Vlaamse TV: Reinaerd de Vos, spel. FRANS BELG. 19,00 Kunst-, literair- en wetensch. overz. 19,30 Een onderzoek v. kolonel March v. Scotland Yard 20,00 Act. 20,40 Gevar. muz. plm. 22,00 Enquête daarna wereldnws. VLAAMS BELG. 19,00 V. d. vrouw 19,30 Nws. 20,00 Met een luipaard op schoot 20,30 Reinaerd de Vos, spel 22,00 Nieuwe films 22,30 Nws. en journ. Bondskanselier Adenauer heeft de Westduitse minister van Economische Zaken, Erhard, benoemd tot voorzit ter van het economische kabinet. Hij is in deze functie plaatsvervanger van de bondskanselier. In het vorige kabinet werd het voorzitterschap van het economische kabinet bekleed door de minister voor de economische samenwerking, Fr. Bluecher. 38) Er was nu maar één ding belang rijk: Philip mocht morgen niet op die geluidsmuur afgaan zonder dat die andere muur van vooroordelen en verkeerd begrip tussen hem en Jess was opgeruimd. Ik belde 't kantoor van Will Sparks op. Die was natuur lijk wel aanwezig. ..Weet jij maar Philip en J.R. uit hangen, Will?" „Nee, zijn ze dan verdwenen?" vroeg hij verwonderd. „Ja, maar er is niets bijzonders, je hoeft je niet ongerust te maken. Zo ik vannacht jouw wagen mogen gebruiken, die is nogal snel, is het niet? Ik zal je morgen alles wel uit leggen". „Natuurlijk. Hij staat hier. Ik kom wel even naar je toe, als je mij dan weer naar mijn kantoor terug brengt", bood hij aan. „Graag, kom je zo gauw moge lijk?" „Ik ben al weg!" Ik schoot mijn jas aan, klopte even op mijn zakken of ik sigaret ten en lucifers bij me had en liep naar buiten. Het was een gure, don kere avond. Het regende en in het licht van de grote lantaarn boven da deur schitterden da diagonalen der regendruppeld als een windvlaag door de oprijlaan veegde. Tussen de bomen door zag ik de sterke kop- lampen van Will's wagen naderen Ik liep hem tegemoet. Hij stopte en stak zijn hoofd uit het raampje Ga maar meteen achter het stuur zitten ik schuif wel op". Ik schoof op dè leren zitting en keerde de wagen Op het lage dak kletterde de regen. „Wat bezielt jou om er in dit weer nog op uit te gaan?" Hij huiverde in de kraag van zijn jas. „Hoelang rijd ik er over naar Lon den?" vroeg ik. Ik voelde dat hij me verbaasd van opzij aankeek. „Kleine beroerte", zei hij met ontzag, „dat kost je minstens een uur of zes. Kun je het niet uit stellen tot morgenmiddag? We moe ten er met een kist naar toe". „Nee, ik heb je al gezegd dat ik het je later wel allemaal zal uitleg gen", zei ik ongeduldig en rekende uit: „Het is nu negen uur. Dat is om drie uur in Londen als alles mee loopt. Hoe laat is die proef met de „Prometheus"?" „Als het weer niet beter wordt, he lemaal niet. Anders waarschijnlijk om een uur of tien, elf". „Kan ik net terug zijn". Ik stop te, We stonden voor het hoofdgebouw op het verlaten vliegveld, Hi| no es niets meer en stapte uit. „Nou, sterk te! Ik heb hem vanmiddag juist vol laten gooien met benzine, maar je moet hem onderweg nog maar een keer laten bijvullen, als je een pomp station ziet. Anders sta je misschien ineens op een afgelegen plek". „Bedankt. Als iemand mocht vra gen waar ik ben zeg dan maar dat je het niet weet. Rondrijden met een vriendinnetje voor mijn part". Hij grinnikte. „Dat lijkt me een aannemelijk smoesje. Vooral als je pas morgenochtend terug bent". Hij sloeg het portier dicht en verdween met een paar grote sprongen in het duister. Ik bracht de wagen weer op gang en ging een paar maal verzit ten om de gemakkelijke houding te vinden; de eerste uren zou ik weinig bewegingsvrijheid hebben. Er was veel verkeer op de weg maar dat zou steeds minder worden naarmate het later werd. Terwijl de straatste nen, glanzend in het licht van mijn lampen, onder mij wegschoten, overdacht ik de jaren waarin ik Jess en Philip gekend had. Kleine voor vallen schoten mij weer te binnen, die ik niet of verkeerd begrepen had op het ogenblik dat zij plaats vonden en die nu volkomen bleken te passen in die puzzel die Jess heette. Daar was dat kleine incident in de kantine tijdens de oorlog, toen wij el kaar nauwelijks een uur kenden Phi lip had met Tony een druk gesprek over vluchten die hij gemaakt had en Jess was begonnen mij dat dwaze verhaal te vertellen. Opeens die uit val, Ik hoorde nog haar stem: „Phi lip hou in Godsnaam op met dat ge klets, ik kan het niet meer aanho ren". Tony had haar aangekeken met die vreemde blik, alsof er iets in haar was dat hij haatte. Tony had het niet begrepen, zoals wij allen het niet begrepen hadden. Wij hadden wèl de fascinerende schoonheid van Jess gezien, wij hadden haar op man nelijke wijze getaxeerd. Maar wij had den niet begrepen dat zij een vrouw was die wilde leven en liefhebben; niet een vrouw in de biologische be tekenis van het woord alleen, maar een vrouw als verpersoonlijking van de totale liefde, 't Was die liefde die het fascinerende aan haar schoon heid had gebracht, die haar de be geerte tot het leven had gegeven. Was het een wonder dat zij haatte, wat die liefde en het voorwerp van die liefde zou kunnen bedreigen? Het raakte haar zelf, want zonder die liefde zou zij Jess niet meer zijn. Als Philip sneuvelde, zou het funda ment van haar leven wegvallen. En zou zij dan rustig kunnen luisteren als Philip met zijn lach en zijn bra- vour over die gevaren sprak? „Stommelingen, die we geweest zijn", zei ik hardop. Op de flauwver- lichte wijzerplaat van de kilome terteller schoof de wijzer van tachtig naar negentig. En daar was die avond toen Jess en ik naar de schouwburg waren ge weest. Ze had zich door mij laten kussen; bij haar een ogenblik van zwakte, maar was het te verwonde ren? Een ogenblik van zwakte, een vluoht uit de eeuwige angst om de man waar ze van hield. Ze had Phi lip een paar weken bij zich gehad na dat hij de noodlanding met zijn Spit had gemaakt .Toen moest ze hem weer laten gaan. Wie zou zeggen dat hij het een volgende keer zou over leven? Daaraan te moeten denken, iedere minuut van de dag. En iede re minuut van angst kan een eeuwig heid zijn, en zestig van die eeuwig heden in een uur, en vier en twintig van die uren in een etmaal. Om daar aan even te ontsnappen is elk redmid del geoorloofd. En Philip en ik die later onder een borrel braaf zaten te zwetsen of ze wel te vertrouwen zou zijn! Ver voor mij uit stonden in de don kere avond de blauw-lichtende letters boven een pompstation. Ik keek op de benzinemeter en besloot de tank te laten bijvullen. „Rotweer meneer" gromde de man in de leren jas. Hij hield zijn ogen gericht op de wijzer plaat die tikkend aftelde hoeveel li ters zachtklokkend door de slang gin gen. Ik betaalde hem en startte weer. De wijzer van de kilometerteller kroop langs de cijfers: veertig, vijf tig, zeventig, negentig, vijfennegen tig. En dan was daar verder het ver dwijnen van Susan en de avond toen Jess mij opbelde om te zeggen dat Susan bij haar was. Ik herinnerde mij ons gesprek. Mijn verwondering over de felheid waarmee zij Susan in be scherming nam, alsof zij haar moest verdedigen tegen Tony en mij. Toen had ik alles moeten begrijpen. Ik hoor de weef haaf stem: „..Susan hield van Tony en ze houdt nog van hem. Ze wil met hem gelukkig worden, ze wil kinderen van hem hebben. Maar ze wil niet haar hele leven in doodsangst zitten en nu al de kans scheppen dat die kinderen later geen vader meer zullen hebben.." Zo hartstochtelijk kan men alleen over een zaak spreken als men de omstan digheden uit eigen ervaring kent. Toen had ik alles moeten begrijpen, ze gaf mij op dat ogenblik de oplos sing. Maar ik had haar uitbarsting niet beter weten te definiëren dan als één van de klassieke vrouwelijke raad seis, vage raadsels die wij mannen kunstmatig in stand houden om ons begrip bij voorbaat te excuseren. Hoe konden wij van deze Jess ver langen dat ze belangstellend zou luis teren naar Philip's uiteenzetting over de proefvlucht van morgen? Wij waren stommelingen geweest, maar het misverstand was niet al leen aan onze kant. Ook Jess had 'n fout gemaakt, als ér tenminste van een fout gesproken mocht worden. Zij had nooit achter Philip's hravour de angst en de onzekerheid gezien. Phi lip's pogingen om op zijn tenen te gaan staan, zoals hij het zelf had genoemd, waren beter geslaagd dan hij zelf wel dacht: Jess had deze houding als zijn ware gezien. Zij had gedacht dat hij werkelijk de onbezon nen durfal was en zo wilde zij hem niet. Zij wilde een man, die bang kon zijn en moe. Wat zij wilde was niet de held, die hij juist alleen ten be hoeve van haar uithing, maar de mens, die zij intuïtief in hem vei- moedde. Haar fout was dat zij nooit had opgemerkt hoe sehamel dit hel dendom was en hoe groot en warm- levend daarachter de mens die zij vergeefs zocht. De uren gingen voorbij. Toen ik eindelijk door het nachtelijk Londen mijn weg zocht naar de straat waar Jess woonde, was ik verstijfd en koud tot in mijn gebeente. Het was halfvier toen ik bij haar huis aan belde. Een slaperige, maar beleefde butler opende de deur alsof hij daar achter op mijn komst had staan wachten. Nee, juffrouw Dunkerley was niet thuis. Of hij ook wist waar ze was? Nee, het speet hem zeer, maar dat wist hij niet. Ze was om negen uur 's avonds weggegaan en had de boodschap achtergelaten dat ze die nacht misschien niet zou thuis komen. Als meneer het eens probeer de bij mevrouw Garthwaite, daar ging juffrouw Dunkerley vaak naar toe. Ze bleef wel meer slapen bij mevrouw Garthwaite als het laat werd. Ik mompelde iets van een bedank je en sprong weer in de wagan. Het was ongeveer een kwartier rijden naar Susan's flat. Laat haar daar zijn, bad ik in stilte, laat haar in 's hemelsnaam daar zijn. Susan deed open. Ze schrok toen ze me zag. „Dave, hoe kom jij hier? Is er iets ernstigs gebeurd?" „Is Jess hier, Susan?" vroeg ik gejaagd. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 3