Golden Fiction
laiiMafl pejltm
Oproep tot boycot
van Nederlanders
L
DE CELUIDSMUUR
Uw Kunstgebit
WEER
VERGETEN
MOOIE
STELLING
RUSSISCH
RAADSEL
Onder ons gezegd...
maar liever
TWEEDE BLAD
DINSDAG 5 NOVEMBER 1957
MFXKVAARDER
VERDRONKEN
Zo zacht zo zuiver!
De campagne in Indonesië
snelheidsmeters
5MILWIEM»
voor een goed
geschenk
Schoolexperiment
Langere dagen,
geen huiswerk
Jan de Hartog's
Stella wordt
The Key
TV-R AD IO-T V-RAD IO-TV-
Televisie
J
ABDIISIR00P
door C Bauer
P)E regering heeft er bij de opzet
van de begroting 1958 op ge
rekend, dat er geen nieuwe loon-
ronden zullen worden doorgevoerd.
We weten nu echter reeds, dat deze
algemene regel niet zonder uitzon
deringen zal blijven. Voor het
grootste deel van de mijnarbeiders
zal een verhoging van beloning
gaan gelden. Voor de laagst-betaal-
den onder de loontrekkenden is
een verhoging van de kinderbijslag
in de maak. De regering zal er ook
wel niet onderuit kunnen, de laagst
bezoldigde ambtenaren wat meer
te geven. Strikt genomen strijdt dit
alles tegen het beginsel van de
bestedingsbeperking. Het is echter
een algemeen aanvaard beginsel,
dat men er naar moet streven ten
minste een minimum-bestaansgrond
te verzorgen. De prijsstijgingen nu
hebben dit minimum voor de laagst
betaalden aangetast. Vandaar de
thans beraamde maatregelen. Wel
iswaar geldt dit zeker niet in zijn
totaliteit voor de mijnwerkers, doch
hier gelden heel speciale omstandig
heden.
Buiten dit alles vallen echter
weer de befaamde „vergeten groe
pen". Onder hen zijn er, die nog
een stuk lager liggen dan het mi
nimum der loontrekkenden. Zij ech
ter zijn onder het geldende systeem
niet te vangen. Men schijnt zich
daar maar bij neer te leggen...
VAMIN heeft weer van zich laten
horen. De man is tegenwoordig
professor en lid van de Nationale
Raad in Indonesië. Hij heeft ver
klaard dat het Indonesische volk
„niet verantwoordelijk is voor het
leven en de bezittingen van buiten
landers, zolang zij niet bereid zijn
hun koloniale houding te laten
varen."
Een mooie stelling. Die geeft een
vrijbrief aan moordenaars en die
ven, om maar hun gang te gaan
ten opzichte van mensen, wier
ideeën hun niet bevallen. Iemand,
die zo iets dols verkondigt, heeft
een officiële functie en niemand
denkt er aan, hem daaruit te ver
wijderen. Er zijn gelukkig wel on
officiële stemmen, die tot meer
omzichtigheid manen. Niets duidt
er echter op, dat de regering deze
omzichtigheid ook aanprijst. Soe-
'karno gaat voorop in het ophitsen
van de jeugd en zijn ministers drei
gen met oorlog, als de Nederlanders
Nieuw-Guinea niet onmiddellijk
verlaten.
Indonesië is hard op weg zijn
naam als beschaafde rechtsstaat af
te breken.
gOVJET-RUSLAND weet wel „in
het nieuws" te blijven. De
zenuwenoorlog rondom Syrië, waar
mee het verscheidene weken de
aandacht voor zich opeiste, is nu
afgeblazen. Men vraagt zich af,
welk verband er moet bestaan tus
sen die zenuwenoorlog en de her
nieuwde machtsstrijd in het Krem
lin, waarbij maarschalk Zjoekov
het onderspit moest delven. Heeft
de maarschalk zich verzet tegen
het opdrijven van de oorlogsspan
ning? Hebben de Stalinisten toen
hun kans genomen en zijn de poten
van Kroestjevs zetel nu ook door
gezaagd? Moeten we ons op nieuwe
zetten in de koude oorlog voorbe
reiden? De tijd zal een en ander
moeten leren. Wat we nu zien is
het voor normale fatsoensbegrippen
smadelijke schouwspel van het
geestelijk „afmaken" van een groot
generaal, die tot voor heel kort nog
waardig werd gekeurd zijn land te
vertegenwoordigen op een officiële
reis door Joego-Slavië, voor wie
men ook een bezoek aan president
Eisenhower wilde arrangeren. Nu
wordt hij te kijk gesteld als een
ijdeltuit, die in de oorlog eigenlijk
niet zo veel betekend heeft. En alle
Sovjet-schapen, die hem eerst eer
biedig bewonderend aanstaarden,
blaten deze beschuldigingen nu
braafjes na. Het is om er misselijk
van te worden.
Datzelfde Rusland echter met zijn
demonstratie van morele armoede
eist nu de aandacht op voor een
verbijsterende technische prestatie,
waardoor ze hun voorsprong op
Amerika voldringend bewijzen. De
eerste kunstmaan kon men nog zien
als een gebrekkig experiment, dat
gemakkelijk overtroffen zou kun
nen worden, de tweede geeft echter
blijk van zulke geweldige vorde
ringen, dat het overwicht onmoge
lijk meer te loochenen valt. Het is
fantastisch wat hier bereikt is. In
de geheel nieuwe wetenschap van
het onderzoeken van de ruimte
hebben de Russen de leiding geno
men en ze zullen die niet gemak
kelijk meer afstaan. Het systeem,
dat tot zulke verwerpelijke aber
raties kan voeren, is ook in staat
wetenschappelijk-technische pres
taties te volbrengen, welke ons met
de grootste bewondering vervullen.
Bestaat hier echter wel een te
genstelling? In de geschiedenis
hebben we slavenstaten gekend,
steunend op onderdrukking, uitbui
ting en terreur, welker monumen
ten ons nu nog met bewondering
vervullen. Dictaturen zijn wel in
staat tot grootse verrichtingen,
doch een glansrijker monument is
het, als van een staat gezegd kan
worden, dat vrijheid en gerechtig
heid zijn fundamenten waren.
De ongeveer 50-jarige melkvaar-
der Bijsterveld uit Sneek is in het
Bredewater ,,De Geeuw" te IJlst
verdronken, toen zijn boot tengevol
ge van de storm vol water liep en
zonk. Hij was gehuwd en had geen
kinderen.
(Advertentie)
DUIDELIJK
Een rechter te Canterbury J
vroeg in een zaak wegens t
dronkenschap achter het stuur J
het advies van de dokter, die 4
de bloedproef had genomen
'4 bij de beschuldigde. Diens t
uitspraak luidde: „Ik stelde J
de aanwezigheid van bloed 4
in zijn alcoholomloop vast." J
De beschuldigde werd ver- 4
oordeeld.
guUhm
gtnieting
cent
(Advertentie)
De gemeenteraad van Soerabaja heeft een resolutie aangeno
men, waarin erop werd aangedrongen om tijdens de tweede fase
van de campagne, die zondag aanstaande zal beginnen, de Neder
landers in Indonesië te boycotten, zolang westelijk Nieuw-Gui
nea door Nederland wordt bezet. Op de zakenlieden werd een be
roep gedaan om aan Nederlandse onderdanen niets meer te ver
kopen.
Verder wordt in deze resolutie het
Indonesische personeel van Neder
landse bedrijven opgewekt tot lang-
zaam-aan-acties.
De resolutie is bedoeld om aan de
Indonesische delegatie bij de Ver
enigde Naties ruggesteun te geven.
,,De vreedzame pogingen van het In
donesische volk om West-Irian terug
te krijgen hebben tot dusverre steeds
gefaald als gevolg van de stijfkoppi
ge houding van Nederland", aldus de
resolutie.
In Djakarta werd nog vernomen,
dat de debatten in de Verenigde Na
ties over Nieuw-Guinea ongeveer
eind november zullen beginnen.
Het comité van actie voor de be
vrijding van Nieuw-Guinea, dat on
der leiding staat van de minister
van voorlichting Sudibjo heeft maan
dag een verklaring uitgegeven, waar
in het zegt de „opvatting van som
mige mensen, die de actie van het
comité willen vereenzelvigen met ac
ties, die buiten het comité om worden
gevoerd", te betreuren.
De vorige week hebben de Neder
landse hoogleraar van de universi
teit van Indonesië, professor Beer-
ling, en de voorzitter van de Masju-
mi, Mohammad Natsir, ervoor ge
waarschuwd dat de actie tot exces
sen zal kunnen leiden.
West-Irian tot het Indonesisch grens
gebied terug te brengen.
Het comité herinnerde er aan, dat
het kabinet het comité van actie in
gesteld heeft en het heeft opgedra
gen alle acties te coördineren. Het
is echter natuurlijk, zo vervolgt de
verklaring, dat bij een dergelijke
massa-actie wellicht „bepaalde ele
menten in de actie zelf zijn geïnfil
treerd met het doel deze op een zij
spoor te leiden of de bedoeling ervan
te verzwakken".
Intussen hebben leidende Nederland
se zakenkringen in Djakarta hun be
zorgdheid uitgesproken over de toe
komstige gevolgen van deze actie,
met name wat betreft de mogelijkhe
den van het handhaven van een bui
tenlandse staf. Volgens hen overwe
gen een aantal Nederlandse werkne
mers en ook enige Australische in
gezetenen hun gezinnen naar het va
derland terug te zenden.
Het aantal Nederlanders in Djakar
ta, dat passage naar Nederland heeft
geboekt als gevolg van de felle anti-
Nederlandse campagne is tot dusver
blijkens informaties van de voor
naamste scheep- en luchtvaartmaat
schappijen beperkt.
In de verklaring van het comité XT TVT A ïiL-t
ordt^ gezegd, dat het bestaan van iV.li.il.VJ J L \o
wordt
verschillende organisatiès voor de be
vrijding van westelijk Nieuw-Guinea
en het enthousiasme van de bevol
king duidelijke bewijzen zijn van de
ernst van het Indonesische volk om
Vraag deskundig advies aan de juwefieT-horloger.
Daar de snelheid die door de des
betreffende meters wordt aangegeven
doorgaans niet helemaal of helemaal
niet met de werkelijkheid klopt, ligt
het in de bedoeling van de KNAC
om ter kennismaking met een betrek
kelijk eenvoudige mogelijkheid tot
ijking zoveel automobilisten als doen
lijk blijkt, in Den Haag, Amsterdam,
Rotterdam en Utrecht gedurende één
dag, in de gelegenheid te stellen deze
meters gratis te doen ijken. Een en
ander is uiteraard van groot belang
met betrekking tot de snelheidsbeper
king tot 50 kilometer die per 1 no
vember in de bebouwde kommen is
ingevoerd. In nauwe samenwerking
met de politie in elk der genoemde
steden zal de KNAC deze gratis ijk-
dagen op nog nader te bepalen data
organiseren.
In de Westduitse stad Kassei voert
men een interessant onderwijsexperi
ment uit. De leerlingen van de nieu
we „Schuetzen" school hebben maar
een vijf-daagse schoolweek: de za
terdag is vrij en er wordt in het
geheel geen huiswerk gegeven. Als
compensatie duurt een gewone
schooldag van 's morgens 8 tot
's middags vier uur. Volgens de on
derwijsinspectie zal men pas in 1969
kunnen beoordelen of het experiment
geslaagd is of niet.
Omdat er reeds een Griekse film
van die naam in roulatie is, heeft
men de film naar Jan de Hartog's
boek „Stelia" thans de titel „The
Key" (De Sleutel) gegeven. Deze
film is in Engeland in produktie on
der regie van sir Carol Reed. Een
indrukwekkende groep beroemdhe'
den komt in de hoofdrollen voor sir
Carol's camera: Sophia Loren, Wil'
liam Holden, Trevor Howard, Karl
Mohner, Oskar Homolka, Kieron
Moore, Bryan Forbes, Renee Hous
ton, Belita. „The Key" zal worden
uitgebracht door Columbia-Interna.
tional.
(Advertentie)
Hoe houdt V de gehele dag
stevig op zijn plaats?
Het is niet nodig, dat U angst heeft,
dat Uw gebit losschiet bij het eten,
lachen of niezen! Een weinig DENTO-
FIX 's morgens op de gebitsplaat
gestrooid houdt Uw gebit onwrik
baar op zijn plaats en doet U alle
vroegere ongemakken vergeten. Koopt
nog heden een strooibus voor f 2,35
bij Uw apotheek of drogisterij.
Verwarming
In Engeland zullen binnenkort
verschillende voetbalvelden elek
trisch worden verwarmd. Dat is niet
om de spelers koude voeten te be
sparen, maar om het aantal afge
laste wedstrijden te verminderen.
Tot dusver gebeurde het te vaak,
dat de terreinen bevroren. Hoe het
precies gaat weten alleen de uitvin
ders, maar een te begrijpen feit is,
dat een dergelijke verwarming per
week ongeveer 1500 gulden gaat
kosten.
Adres
In Londen hielden agenten een
automobilist aan, die ver boven de
maximum-snelheid reed. Hij gaf bij
die gelegenheid een vals adres op.
Het luidde.: „Ladbroke-grove 10 in
Londen". Tot zijn verbazing begon
nen de agenten hartelijk te laschen.
„Kijk, kijk," zeiden ze, „dat adres
komt ons bekend voor. Daar is na
melijk ons bureau gevestigd."
Besluit
Meer dan tien maanden hebben
het schoolbestuur van Leicester
en alle andere autoriteiten uit de
omtrek slag geleverd over een half
afgebouwd huis, dat een meter te
ver op de speelplaats van de school
zou staan. Aangezien er geen ver
gelijk werd bereikt, liet ook de
aannemer het er bij zitten. De
minister van Onderwijs heeft nu
persoonlijk de knoop doorgehakt.
„Als dat huis niet binnen de kort
ste keren wordt afgebouwd, dan
zal er binnenkort een schoolbe
stuur de straat op worden ge
stuurd met een vaart, die het zal
heugen," zei hij.
De bouw schiet al aardig op.
Vervoer
De politie van Woolwich is er ein
delijk in geslaagd de man te arres
teren, die regelmatig kleine dief»
stallen pleegde in een textielfabriek.
Enkele agenten betrapten hem, toen
■hij bezig was 12 zakdoeken en twee
pullovers uit de koplamp van zijn
motorfiets te halen.
Vergeten
Vrachtwagenbestuurder Ernest
Colley kreeg te maken met de ver-
keersinspectie van Ipswich, aange
zien hij langer dan was toegestaan
had gereden. „Het was mijn bedoe
ling om onderweg te slapen," ver.
dedigde onze Ernest zich, „maar ik
had mijn slaaptabletten vergeten en
daarom besloot ik recht raar huis
te rijden." Het werd een duur be
sluit, want Ernest werd veroordeeld
tot een boete van honderd gulden»
Gemakkelijk
Tijdens een rechtszaak in Bir
mingham maakte de rechter aan
merkingen op het feit, dat een der
getuigen met de handen diep in de
zakken voor het groene hekje ver
scheen. „Laat die man," aldus de
advocaat. „Mensen, die voor de
rechter komen zijn toch al zenuw,
achtig en ze moeten het recht heb
ben zo gemakkelijk mogelijk te
gaan staan." De man kreeg gelijk
en de verdachte hield de handen
diep in de zakken.
„Neen, dank u. Geen in
teresse. Ik laat het mijn
vrouw altijd
opknappen!"
WOENSDAG 6 NOVEMBER
HILVERSUM I 402 m NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,50
Een woord v. d. dag. 8,00 Nws. en weer-
ber. 8,15 Gram. 8,30 Idem 9,00 V. d. zie
ken 9,30 V. d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40
Lichte muz. 10,10 Gram. 10,30 Morgen
dienst 11,00 Gram. 11,15 Een stilzwijgen
rondom Jeannette, hoorsp. 12,15 Vocaal
sextet 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33
Lichte muz. 12,55 Gram. en act. 13,00
Nws. 13,15 Met PIT op pad 13,20 Metro-
pole ork. en klein koor 13,50 Die Ent-
führung aus dem Serail, opera (d) 15,40
Vocaal ens. 16,00 V. d. jeugd 17,20 Con
certinleiding 17,40 Beursber. 17,45 Gram.
17,55 Mezzo-alt en piano 18,15 Spectrum
v. h. chr. organisatie- en verenigingsle
ven 18,30 Koorzang 18,50 Gram. 19,00
Nws. en weerber. 19,10 Op de man af
19,15 Gram. 19,30 Buitenl. overz. 19,50
Gram. 20,00 Radiokrant 20,20 Dankstond
voor gewas en arbeid 2<1,30 Concertge
bouw (22,10-22,20 Filmbeschouwing) 23,00
Nws. 23,15 Sportuitsl. 23,20 Gram. 23,55-
24,00 Dagsluiting.
HILVERSUM II 298 m VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18
De ontbijtclub 9,00 V. d. vrouw. VPRO:
10,00 Schoolradio. VARA: 10,20 Gram.
11,00 Gevar. progr. 12,00 Lichte muz. 12,30
Land- en tuinb. meded. 12,33 V. h. plat
teland 12,38 Gram. 13,00 Nws. 13,15 Ten
toonstellingsagenda 13,20 Dansmuz. 13,50
Medische kron. 14,00 Gram. 14,30 V. d.
jeugd 16,30 Gram. 17,25 Lichte muz. 17,50
Regeringsuitz. Rijksdelen Overzee: Jeugd-
uitz. De brievenbus gaat open. Corres
pondentieclub o.l.v. Regina Zwart 18,00
Nws. en comm. 18,20 Roemeens ork. 18,40
Act. 18,50 Gram. 19,00 V. d. kind. 19,10
Joods leven, klankb. VPRO: 19,30 V. d.
jeugd. VARA: 20,00 Nws. 20,05 Comm.
20,15 Weense muz. 20,57 Verdwenen alibi,
hoorsp. 22,20 Lichte muz. 22,45 Waar rei
zen we heen?, caus. 23,00 Nws. 23,15
Zone-schaaktoernooi 23,20 Gram. 23,30
Hammondorgelspel 23,50-24,00 Soc. nws.
in Esperanto.
BRUSSEL 324 m 12,00 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws. 13,11
Gram. 14,00 Schoolradio 16,00 Koersen
16,02 Gram. 16,10 Ork. conc. 17,00 Nws
17,10 Gram. 17,20 Voordr. 17,45 Gram.
17,50 Boekbespr. 18,00 Caus. 18,30 V. d
sold. 19,00 Nws. 19,40 Volkszang 20,00
Hoorsp. 21,30 Gram. 22,00 Nws. 22,11 Ne
derlandse muz. 22,55 Nws. 23,00 V. d.
zeelieden.
BRUSSEL 484 m 12,00 Gram. 13,00
Nws. 13,10 Gram. 14,10 en 14,15 Idem
15,15 Omr. koren 15,30 Gram. 16,05 Lich
te muz. 17,00 Nws. 17,10 Gram. 17,30
Hoornkwartet 17,50 Gram. 18,30 Jazz-
muz. 19,30 Nws. 20,00 L'Arlésienne, Bizet
21,35 Gram. 22,00 Nws. 22,55 Idem.
WOENSDAG 6 NOVEMBER
KRO: 17,00-17,50 V. d. kind. AVRO:
20,00 Sportpanorama 20,25-22,00 Voor
donderdag twaalf uur, Mylord, blijspel,
FRANS BELG. 19.00 La pensée so-
cialiste 19,30 Sport 20,00 Act. 20,40 Onbe
kend 21,40 Lectures pour tous 22,15 En.
direct de... 22,45 Wereldnws.
VLAAMS BELG. 15,30-17,15 Euro
visie: Overname v. d. E'BC: Rep. voet
balwedstrijd Schotland-Zwitserland te
Glasgow 19,00 V. d. kind. 19,30 Nws. 20,00
Documentair progr. 20,30 Overname v.
d. NTS (AVRO): Voor donderdag twaalf
iiur, Mylord, blijspel 22,00 Literair progr.
22,30 Nws. en journ.
(Advertentie)
!k riskeer niets:
juist m deze
maanden kai> elk
hoestjeverergeren
tot griep of bronchitis.'
Daarom staat in ons
wisselvallig klimaat de
fles Abdijsiroop altijd klaar.
In ons gezin krijgt de hoest geen kans!
De 23 genezende bestanddelen
bssen hel slijm op en verjagen
de ziektekiemen.
(AKKER SIROOP'
36)
Hij vóelde aan hoe Jess zou reage
ren op Philip's mededeling. Voor wie
Philip kende was het niet moeilijk te
raden welke uitwerking dat zou heb
ben. Hjj zou terugkomen, zoals J.R.
hem al zo vele malen uit Londen te
rug had zien komen: terneergeslagen
en moedeloos. En hij zou vliegen, zo
als J.R, het wenste: overmoedig en
misschien wel roekeloos. Op het be
slissende punt, daar waar een ander
wellicht zou denken: nu kan het niet
verder, daar zou Philip misschien bij
zichzelf zeggen wat ik hem al zo
vaak hardop had horen zeggen: „Wat
kan het me ook verdommen!"
Maar J R. was niet helemaal zeker
van zijn zaak. Hij speelde een spel
met menselijke sentimenten en de
uitslag' daarvan is nooit zeker. Daar
om had hij een val voor mij gezet.
Hij had tegenover mij als zijn ver
wachting uitgesproken dat Jess scè
nes zou maken en dat Philip daar
door uit zijn evenwicht zou raken,
dat wil zeggen naar de verkeerde
kant, de kant van de onzekerheid
de angst om alles te geven. Hij had
verondersteld dat Philip bij zijn te
rugkomst nog niet goed genoeg zou
zijn om een auto te besturen, in de
hoop dat lk Philip zou verdedigen.
Dat ik me door mijn verontwaardi
ging zou laten meeslepen en hem J.
R., vertellen dat Philip niet bang
zou zijn, eerder roekeloos. En ik
trapte als een stom stuk wild in dat
doorzichtige valletje. Wel had ik op
het laatste ogenblik zijn bedoeling
ontdekt, maar toen was het al te
laat. Ik had het kunnen weten, dacht
ik bij me zelf, ezel die ik ben, ik
had kunnen weten,
onschuldig een punt aan dat potlood
te slijpen, toen hij me vroeg: „Wat
zou je haast zeggen Dave?" Ik
had er niet de minste hoop op dat
hij mijn opmerking over de rust en
bezonnenheid van Philip zou geloven.
Ik had ook niet de bedoeling het
te misleiden; dat antwoord was meer
bedoeld om te tonen dat ik hem door
zag. Het was eigenlijk een bedekte
oorlogsverklaring.
Maar uit niets liet hij merken dat
hij mijn woorden als zodanig opvat
te. „Ik hoop dat je gelijk krijgt",
zuchtte hij en met korte, zorgvuldi
ge bewegingen kerfde 't mesje splin
tertjes van het potlood. „Ik hoop dat
je gelijk krijgt. Als er iemand in de
juiste positie verkeert om hem die
rust en bezonnenheid te geven, dan
is het Jess wel. Maar ik betwijfel
het. Ik had hem niet moeten laten
gaan". Er klonk bezorgdheid in zijn
stem.
Komediant, dacht ik, vóór ja Phi
lip in dienst nam ben je naar me
toegekomen om over hem te praten
Toen heb je gezegd dat er omstan
digheden zijn waarin een zekere roe
keloosheid onontbeerlijk is. Daarom
heb je hem genomen. En nu zul je
het tegendeel van hem verwachten.
„Wil je mij een groot genoegen
„Natuurlijk J.R.".
doen, Dave?"
„Wil jij eens met Philip praten,
als hij terugkomt? Jij bent een van
zijn beste vrienden en je kunt mis
schien enige invloed op hem uitoefe-'
nen. Ik zou waarachtig op het ogen
blik niet weten wat je tegen hem
moet zeggen dat hangt van zijn stem
ming af. Maar -je begrijpt me wel:
beur hem wat op, als hij down is;
breng er wat leven in als hij onver
schillig mocht zijn; geef hem wat
rust als die paar dagen in Londen
zijn zenuwen geen goed gedaan heb
ben. Het is een vage opdracht, maar
probeer er wat van te maken. Er
staat zoveel op het spel". Hij keek
me ernstig aan.
„Goed", zei ik kort, „hebt u me
nog nodig?" Hij schudde ontkennend
het hoofd. Ik ging mijn kamer uit
in totale verwarring. Had ik toch on
gelijk? Verdacht ik hem dan toch ten
onrechte Was alleen maar de schijnt
tegen hem? Want als hij inderdaad
dit subtiele, duivelse spel speelde,
was hij ook geslepen genoeg om te
begrijpen dat ik daarvan op de hoog
te was. En waarom zou hij me dan
aanmoedigen eens rustig met Philip
praten, met het risico dat ik Philip
van mijn vermoedens overtuigde?.
Ik twijfelde opnieuw aan alles.
XXIV
Op de ochtend van de dag vóór die
waarop de test met de „Prometheus"
was vastgesteld, belde J.R. me op.
„Dave, ik heb een vervelende bood
schap voor je. Er is in Hillbank een
vrij belangrijke vergadering over de
show. Je weet dat er nog verschil
lende dingen geregeld moeten worden
De besprekingen zullen waarschijn
lijk 2 of 3 dagen in beslag nemen.
Nu zijn er drie mogelijkheden: of we
stellen de test van morgen uit, of ik
ga naar die vergadering en maak de
test dus niet mee, of jij gaat er naar
toe. Het eerste kunnen we natuurlijk
niet doen, onze tegenwoordigheid bij
die besprekingen is tenslotte niet van
doorslaggevende betekenis. De twee
de oplossing valt wel binnen het ter
rein der mogelijkheden, maar je zult
je kunnen voorstellen dat ik liever
hier blijf. En aangezien jij de man
bent, die het meeste voorbereidende,
werk voor dé show hebt gedaan
enfin, je begrijpt het wel. Ik vind
het beroerd maar ik zie ook geen an
dere oplossing. Kom je nog even
langs om een paar dingen te bespre
ken?"
Ik vloekte toen ik de hoorn op het
toestel liet vallen. Ik zou er dus mor
gen niet bij zijn. Maar dat was niet
het belangrijkste; ik zou ook geen
kans hebben met Philip te spreken.
Was dit opzet? Had J.R, me ge
vraagd nog eens rustig met Philip
te praten omdat hij wel wist dat ik
er toch geen gelegenheid toe zou heb
ben? Of was het allemaal zuiver toe
val? De datum van de test was veel
eerder vastgesteld dan die van de
vergadering. Op het bepalen van de
eerste had J.R. invloed kunnen uitoe
fenen. maar toen kon hij dus nog niet
weten dat er juist op dat ogenblik
een vergadering zou zijn. Of was hij
altijd van plan geweest me voor een
paar dagen uit de buurt te houden
en had hij nu alleen maar geluk dat
deze vergadering samenviel met het
ogenblik van de test?
Ik ging naar Hillbank met het
vaste voornemen hemel en aarde te
bewegen om zo gauw mogelijk terug
te kunnen zijn. Nog dezelfde avond
om zeven uur stond ik weer voor
het bureau van J.R.waren de go
den hém welgezind - mij hadden ze
ook niet in de steek gelaten. Ik had
op één dag al mijn zaken kunnen af
handelen. Toen ik binnenkwam moet
de triomf van mijn gezicht te lezen
zijn geweest, maar geen sterveling
zou getwijfeld hebben aan de oprecht
heid waarmee J.R. zijn vreugde uit
sprak over mijn snelle terugkeer. Ik
vertelde hem wat er op de vergade
ring besproken was en welke be
sluiten er genomen waren. Hij knik
te tevredeen en zei toen: „Philip is
vanmiddag teruggekomen. Ik geloof
niet dat hij overloopt van vreugde.
Probeer hem maar wat op te beu
ren". Ik haalde mijn schouders op
wat hij waarschijnlijk versleet voor
een: ik kan het in ieder geval pro
beren maar wat in werkelijkheid
betekende: van jou krijg ik ook
geen hoogte.
Ik ging naar Philip's kamer. Hij
lag languit op een bank een sigaret
te roken en draaide nauwelijks zijn
hoofd om toen ik binnenkwam.
„Hoei zei ik bij wijze van begroe
ting.
„Hallo", wuifde hij apatiscli met
zijn hand.
„Hoe was het in Londen?"
„Och, wat zal ik je zeggen, gezel
lig wel". Als hij me niets meer had
verteld, dan had ik nog genoeg ge
weten.
„Alles goed met Jess?"
„Jawel, dank je. je moet de groe
ten hebben." Hij trok aan zijn siga
ret en staarde omhoog naar het pla
fond.
„Ben je nog bij Susan geweest?"
„Ja, ook de groeten. Ze woont
daar wel leuk. Ziet er nu tenminste
een stuk beter uit. Een schat van 'n
kind, ik bedoel die kleine Tony". Een
tijdje was het stil.
„Heb je nog met Jess over mor
gen gesproken?" Onwillekeurig volg
de ik de tactiek van J.R. en ging
druk een vlekje van mijn mouw zit
ten wrijven.
„Ja, even". Hij liet achteloos de
as van zijn sigaret naast zich op het
tapijt vallen.
„En..?"
„Ja, precies: én..!-'' deed hij on
verschillig als of de hele kwestie hem
maar weinig interesseerde.
„Wat zei ze dan?" vroeg ik onge
duldig. „Doe je mond eens wat ver
der open. Het ene ogenblik schreeuw
je de hele N.V. Ridgefield bij elkaar
en het andere ogenblik ben je te be
roerd om te praten".
„Wind je maar niet zo op. Ik kan
moeilijk een verhaal vertellen waar
niets te vertellen valt. Ik heb haar
gezegd wat er morgen gebeuren gaat
dat wil zeggen ik heb het gepro
beerd. Als ik me op zo'n medede
ling moet voorbereiden en dat heb
ik al weken gedaan, dat weet je
dan klinkt het allemaal zo stom en
schaapachtig. Aan de ene kant wil
ik haar laten weten dat het voor
mij toch wel .en vrij ernstige kwes
tie is, en aan de andere kant wil ik
het niet zo onheilspellend laten klin
ken. Ik wilde niet gewichtig doen, zo
als zij het altijd noemt maar ik
wilde ook niet te luchtig doen. Het
resultaat was bedroevend". Hij druk
te zijn sigaret uit en stak onmiddel
lijk een andere op.
„Maar wat zei ze dan?"
„Wat ze zei?" herhaalde hij sarcas
tisch, „ze zei: o, zijn jullie nog
steeds met die geluidskunstjes be
zig? Grappig lijkt me dat om zo hard
te vliegen dat je sneller gaat dan
het geluid van je eigen motor; dan
vlieg je natuurlijk in een doodse stil
te. Lijkt me grappig. Zullen we van
avond naar de bioscoop gaan?" Hij
imiteerde haar stem, maar die had
ik mij zonder die imitatie ook wel
kunnen voorstellen.
„En nu?" vroeg ik hulpeloos. Ik
wist niet wat ik anders moest zeg
gen. Alle van te voren opgestelde be
togen waren me ineens ontschoten.
(wordt vervolgd)
