DUJARDIH
Zwart o
Wit
Een beer!
KAAS
HONIG
DE GELUIDSMUUR
MENING EN COMMENTAAR
pis
Busbestuurder
veroordeeld
LICHT EN
SCHADUW
GRIEP
dan COGNAC
NEEN
VLOTTENDE
SCHULD
DE ministers Struycken en Suur-
Vierling in Egypte
VRIJDAG 27 SEPTEMBER 1957
Je proeft 't iedere dag King's Cross blijft 'n klasse beter!
Verrassing voor
Franse senator
TV* RA DIO'TV-RADIO'TV'
40 cent
per zakje
door C. Bauer
1
hebben reeds geconstateerd,
hoe uit de toelichting op de
begroting van Verkeer en Water
staat blijkt, dat minister Algera
ondanks de bestedingsbeperking
zijn woord heeft kunnen houden
met betrekking tot de plannen in
west-Brabant. Niemand had trou
wens anders van hem verwacht.
Behalve op de reeds genoemde
plannen willen we ook nog wijzen,
dat het Rijk in 1958 negen ton ter
beschikking houdt als bijdrage in
de verbetering van de haven van
Bergen op Zoom en dat er voor de
verbetering van Mark en Dintel
vier ton aan het Hoogheemraad
schap zal worden uitgekeerd.
Wij willen nu ook onze blik rich
ten naar Zeeland. De begroting
van Waterstaat bevestigt de voort
varendheid, waarmee het Deltaplan
wordt aangevat. Er wordt al begon
nen met de werkzaamheden voor
de dam in de Grevelingen bij Brui-
nisse tegelijk met de voorbereidin
gen voor de dam in het Volkerak.
Dit wordt aangekondigd, terwijl
de Deltawet nog steeds niet aan
genomen is, waarmee de Water
staat blijk geeft van zijn gehaast
heid met de Deltawerken. Hij wil
blijkbaar zo min mogelijk een
maand verspelen.
Mocht iemand zich soms onge
rust maken over- het ongrondwet
telijk karakter van dit optreden,
dan zij opgemerkt, dat de commis
sie voor Deltazaken van de Tweede
Kamer met de aanvang van dp
werkzaamheden akkoord is gegaan,
wat als een voorlopige goedkeuring
bij procuratie kan beschouwd wor
den.
Na de ongerustheid, welke dit
jaar in ons blad meermalen aan
de dag werd gelegd, over de zwak
ke plekken in de dijken, nemen we
met voldoening kennis er van, dat
volgens de minister de verbetering
hiervan in 1958 kan worden vol
tooid, „behoudens wellicht op en
kele punten, waar de samenhang
met andere werken zulks niet mo
gelijk maakt". Hopelijk worden die
enkele punten zo beperkt mogelijk
gehouden, want het is niet te doen
om per procuratie de boze neigin
gen van de Noordzee, als die wil
gaan spoken, af te bestellen.
Er zijn overigens ook schaduw
zijden aan deze begroting, al wordt
er 17 miljoen gulden meer voor de
Deltawerken uitgetrokken dan vo
rig jaar, en dit ondanks de beste
dingsbeperking. Een schaduwzijde
is b.v., dat in de dam van het
Veeregat geen schutsluis met
havenaccommodatie zal komen. Het
is een bittere pil voor de vissers
van Arnemuiden.
Een bittere pil voor andere vis
sers en voor de oestercultuur is
ook wel de motivering hierbij, dat
er een te korte tijd zou zijn om
van die haven gebruik te maken,
tot de Oosterschelde zou zijn af
gedamd. Blijkbaar bestaat er geen
twijfel bij de minister, dat de Oos
terschelde zal dicht gaan. Maar wij
moeten dat eerst toch nog zien,
voordat wij het geloven.
Wij houden er rekening mee, dat
de minister, die nu afziet van de
bouw van een nieuw waterloop
kundig laboratorium in Delft van
wege de toestand van 's lands
financiën, er over zoveel jaren van
wege eenzelfde financiële situatie
toe genoopt zou kunnen worden de
Oosterschelde maar open te laten
en het voorgenomen Zeeuwse zoet-
watermeer maar te beperken tot
de Grevelingen, de Krommer en
het Volkerak.
(Advertentie)
hoff hebben namens de rege
ring „neen" moeten verkopen aan
de ambtenarenvertegenwoordigers
in het Georganiseerd Overleg. Deze
hadden plannen op tafel gelegd
om tenminste voor de laagst be
taalde ambtenaren iets te doen. Op
het jongste ARKA-congres is nog
uiteengezet, hoe hier echte mini
mumlijders bij zijn, die er werke
lijk niet kunnen komen. Alles bij
elkaar zouden deze verbeteringen
tien miljoen hebben gevergd. De
regering staat echter op het be
sliste standpunt, dat ze nu geen
voorbeeld van loonsverhoging kan
geven, terwijl ze in de Miljoenen
nota een stabiel loonpeil voor 1958
predikt. Men kan voor dit stand
punt zeker begrip hebben, doch
ook in de Miljoenennota werd een
mogelijkheid van uitzonderingen
open gehouden. En zit die moge
lijkheid er hier werkelijk niet in?
Jammer is ook, dat het Georgani
seerd Overleg nu weer aan het
begrip „overleg" niet beantwoord
de. Als er aan één kant eenvoudig
neen" wordt gezegd, houdt alle
praten verder op.
Buiten het G.O. is het laatste
woord hierover echter vast nog
niet gezegd.
PEN van de kernproblemen voor
de regering is de consolidatie
van de vlottende schuld, vooral van
de gemeenten. Wat deze laatste
schuld betreft, schijnt minister
Hofstra te verwachten, dat zij eind
1957 zal zijn opgelopen tot ongeveer
twee miljard gulden.
De Maasbode meent te weten
dat de bewindsman de institutionele
beleggers wil bewegen om in 1959
en 1960 liefst twee derde van de
bij hen beschikbaar komende gel
den voor de consolidatie aan hem
te lenen. En dan tegen een rente,
welke veel lager ligt dan die
welke zij voor andere leningen
kunnen vragen.
Volgens de financiële deskundige
van De Maasbode is de wens van
minister Hofstra absurd. Ook an
dere geldnemers moeten aan bod
kunnen komen, meent hij.
Het is de vraag of de institutio
nele beleggers zich door minister
Hofstra zullen laten inpalmen. Zijn
de pensioenkassen wel verantwoord,
als zij met de lage rente van de
bewindsman genoegen nemen?
Moet b.v. het Algemeen Burger,
lijk Pensioenfonds, dat toch reeds
met grote tekorten heeft te kam
pen, er niet op uit zijn om van
de gestorte premies het hoogst mo
gelijke rendement te verwerven?
Wat het Rijk aan goedkope lenin
gen van dit Fonds weet los te we
ken, moet door datzelfde Rijk langs
andere weg worden bijgestopt om
tekorten weg te werken. Van een
dergelijke broekzak-vestzak-politiek
wordt geen mens wijzer. Zij be
stendigt alleen het kunstmatig
element in de overheidspolitiek.
Een Egyptische van 28 jaar heeft
in een dorp in de omstreken van
Alexandria heht leven geschonken
aan een vierling, allen jongens. Moe
der en kinderen maken het goed.
EETBAAR j
Dokter Joseph Molner uit J
J Detroit heeft voor de aardig-
S heid eens genoteerd, wat kin-
S deren de laatste jaren alle-
maal hebben opgegeten zonder
J er noemenswaardige gevolgen
S van te ondervinden. Zijn J
i boekje vermeldt onder meer: j
insecten, rattenvergift, verf-
verdunner, inkt, schoensmeer
j kalk, haarlotion, lippenstift,
t steenkool en poetslappen.
Voorstel
Landeigenaar James Bricker uit
Harrisburg heeft de huurders van
tien woningen op zijn landgoed
voorgesteld de huizen van hem te
kopen. Hij vraagt 30 gulden per stuk,
hoewel ze officieel op een waarde
van f 12.000 elk worden geschat. „De
mensen hebben me zo lang en zo
trouw gediend, dat ze ondertussen
wel een buitenkansje verdiend heb
ben," zegt Bricker simpel.
Hondje
Een klein hondje van een familie
te Southampton kwam dezer dagen
thuis met een grote herder, die
blind was. Het beestje had zijn
soortgenoot in het drukke centrum
van de stad bij de vacht gepakt en
hem zo voetje voor voetje naar zijn
baas geleid, dwars door het verkeer
heen. De familie heeft besloten ook
de grote hond maar te houden. Met
een touw om de hals geleidt de
kleine hond thans dagelijks zijn on
gelukkige makker een blokje om.
Cactus
Een cactus, die 30 jaar geleden
voor een kwartje werd gekocht,
is dezer dagen door de eigenares
cadeau gedaan aan een planten-
museum te Bognor. „Toen ik de
cactus kreeg was-ie hoogstens drie
centimeter. Nu is hij drie meter
hoog en de stekels priemen als
slagersmessen mijn kamer in. Ik
ben doodsbang van de plant ge
worden," aldus de eigenares.
Opgang
De arm geklede heer Williams uit
Kansas City werd gearresteerd op
het moment, dat hij een straatover
val wilde plegen. Desgevraagd ver
telde hij, dat het zijn bedoeling was
geweest om met de buit eerst^ een
nieuw pak te kopen, zodat hij in
een nettere wijk zou kunnen toe
slaan zonder eerst argwaan te wek
ken. Met de opbrengst daarvan wil
de hij revolvers en een auto huren
voor de laatste, beslissende slag:
een bankoverval. „Steeds beter luidt
mijn devies," aldus sprak Williams.
Advertenties
Twee dagen geleden verscheen in
een krant te Titusvulle in Amerika
een advertentie, waarin de hoer
Sadowsky meedeelde, dat hij geen
rekeningen meer zou betalen, die
aan het adres van zijn vrouw wa
ren gericht. De dag nadien ver
scheen een advertentie van de vol
gende tekst: „Als de heer Sadowsky
eerst zijn eigen rekeningen betaalt,
kan hij mijn rekeningen niet eens
meer betalen."
André Boutemy en Jacques Debu-
Bridel, senatoren, die een bezoek heb
ben gebracht aan Moskou, waar zij
de gasten waren van de Frans-Russi
sche groep van de Opperste Sovjet
van de U.S.S.R., zyn per vliegtuig
te Parijs teruggekeerd.
Op het ogenblik dat Boutemy, na
in de luchthaven van Orly de politie-
en douaneformaliteiten te hebben ver
vuld, in zijn wagen wou stappen,
vroeg een stewardess hem of hy zyn
(Advertentie)
beer met zich mee nam, zo niet of
het dier bij hem th. is mocht wokden
bezc gd, aidus de Gazet van Ant
werpen.
De senator, die dacht dat het een
grap betrof, vergenoegde zich met
een glimlach. Daar het meisje aan
drong vergezelde hij haar naar de
plaats van het vrachtgoed en trof er
een flink uit de kluiten gewassen
zoolganger van ongeveer 50 kg aan.
Op de kooi stond inderdaad de naam
en het adres van Boutemy. Het ging
hier waarschijnlijk om een verrassing
van zijn Russische gastheren, die op
het ogenblik van zijn vertrek in de
luchthaven te Moskou het dier in de
bagageruimte van het vliegtuig deden
plaatsen.
Boutemy liet voorlopig zijn beer te
Orly achter, waar de beambten van
de douane trachtten met allerlei lek
kers het kwade humeur van hun on
gewone gast te verdrijven.
Woensdagochtend is een bestelwa
gen de beer komen halen om hem
naar het landgoed van de senator te
brengen.
1 r»rt v»
doe meer met
Kaas is voedzaam en
gezond
Alfons Vermeulen uit Herenthals
werd door een Duitse rechtbank tot
15 maanden gevangenisstraf veroor
deeld. Men zal zich herinneren dat
Vermeulen de toerauto bestuurde, die
zich op een autosnelweg nabij Leipzig
te pletter reed op een stilstaande
vrachtwagen. Hierbij vonden zes in
zittenden de dood en werden er 29
ernstig gewond.
De officier van justitie legde Ver
meulen ten laste dat hij de bus be
stuurd had ofschoon hij door ver
moeidheid van de lange reis daartoe
niet meer in staat was. De rechtbank
w s het hiermede eens.
Ondervraagd door de vorrzitter ver
klaarde Vermeulen dat hij onwetend
was nopens het Duitse verkeersregle
ment dat bepaalt dat het de toerauto-
bestuurders verboden is meer dan ne
gen uren achter het stuur te zitten.
In België, aldus Vermeulen, bestaat
dit reglement niet. In ieder geval,
precizeerde Vermeulen, hebben de
passagiers geweigerd te Heidelberg
te overnachten en verkozen, om tijd
te winnen, de reis voort te zetten.
Het Hof bepaalde ook dat Vermeu
len gedurende drie jaar geen motor
voertuig in Duitsland mag besturen.
ZATERDAG 28 SEPTEMBER
HILVERSUM I 402 m VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws.
8,10 Gram. 9,00 V. d. vrouw (9,35-9,40
Waterst.). VPRO: 10,00 Tijdelijk uitge
schakeld, caus. 10,05 Morgenwijding.
VARA: 10,20 Pianopalet 11,00 Buiteril.
weekoverz. 11,15 Instr. kwintet 11,35 Gr.
12,00 Orgelspel 12,30 LaLnd- en tuinb.
meded. 12,33 Nieuwe gram. 13,00 Nws.
13,15 Vara-varia 13,20 Hawaiian muz.
13,45 Sportpraatje 14,00 Favoriete songs
14,25 Meer werkers en meer water!,
streekuitz. 14,50 Hammondork. 15,15 Van
de wieg tot het graf, caus. 15,30 Concert-
gebouwork. 16,20 Boekbespr. 16,35 Gram.
17,05 Instr. kwintet 17,30 Act. 18,00 Nws.
en comm. 18,20 Dansmuz. 18,50 Gram.
19,00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19,30
Passepartout, caus. 19,40 Godsdienst
voorheen en thans, caus. 19,55 Deze week
caus. VARA: 20,00 Nws. 20,05 Gevar.
progr. 20,40 Weense muz. 21,00 Gevar.
progr. 21,45 Soc. comm. 22,00 Opsporing
verzocht 22,45 Stokpaardjes in de lichte
muz. 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
HILLVERSUM II 298 m KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,15 Koorzang 7,45 Mor
gengebed en lit. kal. 8,00 Nws. en weer-
ber. 8,15 Gram. 8,50 V. d. huisvrouw
10,00 V. d. kleuters 10,15 Gram. 10,30
Ben je zestig? 11,00 V. d. zieken 11,45
Opening Velser tunnel 13,00 Nws. en
kath. nws. 13,20 Gram. 13,30 Dansmuz.
14,00 V. d. jeugd 14,20 Gram. 14,40 Boek
bespr. 14,50 Gram. 15,15 Kron. v. letteren
en kunsten 15,50 Gram. 16,00 V. d. jeugd
16,50 De schoonheid van het Gregoriaans
17,20 Dansmuz. 17,40 Lichte muz. 18,00
Journ. overz. 18,10 Gram. 18,15 Van het
Binnenhof C18.25 Gram. 18,45 Regerings
uitz.: Atlantisch allerlei. Een en ander
over de 15 landen, aangesloten bij het
Atlantisch Pact 19,00 Nws. 19,10 Comm.
op 't nws. 19,15 Gram. 20,15 Lichtbaken
20,30 Act. 20,45 De gewone man 20,50
Gevar. progr. 22,10 Lichte muz. 22,35 Wij
luiden de zondag in, avondgebed en lit.
kal. 23,00 Nws. 23,15 Nws. in Esperanto
23,25-24,00 Nouveauté's.
BRUSSEL 324 m 12,00 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gesproken aperitief 12,45
Gram. 13,00 Nws. 13,11 Radio-Almanak
14,30 Journ. 15,00 Gram. 15,15 Accordeon
recital 15,30 Gram. 15,45 Accordeon
recital (verv.) 16,00 Gram. 16,15 Ork.
conc. 16,45 Engelse les 17,00 Nws. 17,10
Dagklapper 17,20 Gram. 17,30 Gevar.
muz. 18,00 Gram. 18,30 V. d. sold. 19.00
Nws. 19,40 Gram. 20,00 Ork. conc. 20.35
Gram. 21,00 Ork. conc. 22,00 Nws. 22,11
Amus. muz. 23,00 Nws. 23,05-24,00 Gram.
BRUSSEL 484 m 12,15 Gevar. muz.
12,54 Gram. 13,00 Nws. 13,10 Verz. progr.
14,00 Festival v. Bayreuthz Die Walküre,
opera, 3e akte 15,45 Gram. 16,00 en 16,30
Idem 17,10 Dansmuz. 18,38 en 19,10 Gram.
19,30 Nws. 20,30 Gram. 21,00 Operette-
muz. 21,30 Gram. 22,00 Nws. 22,10 Jazz-
muz. 22,55 Nws. 23,00 Lichte muz. 23,55
Nws.
T elevisie
ZATERDAG 28 SEPTEMBER
NTS: 12,30-13,30 Opening Velser tunnel
VPRO: 17,00 V. d. kind. NTS: 20,00 Journ.
en weeroverz. AVRO: 20,15 Een beeld
van een stad: Rotterdam 22,00 Einde.
FRANS BELGIë: 19,00 Enquête 19,30
Onbekend 20,00 Act. 20,40 TV-spel 21,30
Filmprogr. 22,10 Cabaretprogr. 22,40
Wereldnws.
VLAAMS BELGIë: 16,00-17,00 Film
progr. 19,00 Religieus progr. 19,30 Nws.
19,40 De week in beeld 20,10 Gevar.
progr. 21,00 Relais v. d. NTS: Gevar.
progr. 22,00 Gevar. progr. 22,30 Feuill.
22,55 Nws.
(Advertentie)
een soep voor fijnproevers
4)
Weer gingen er een paar weken
voorbij. Op een dag kregen Tony en
ik een uitnodiging voor een fuif van
oud-leerlingen van onze school. Na
afloop zou er gedanst worden en daar
Ne beiden noch voor schoolfuiven,
noch voor dansen ooit veel belang
stelling gehad hadden, nam ik stil
zwijgend aan dat we het feest niet
touden bezoeken.
Maar tot mijn verbazing stelde
Tony voor er toch heen te gaan. Hij
nad er wel zin in, zei hij. Eerst be
greep ik hem niet. Toen zag ik ineens
alles duidelijk voor me. Ik wist wat
er zou gaan gebeuren en ik wist ook,
dat er sinds mijn eerste ontmoeting
met Evelyn wel degelijk een span
ning tussen Tony en mij was ont
staan. Natuurlijk was hij verliefd op
haar. maar met al zijn nuchtere in
telligentie was hij niet in staat een
romantische verovering te maken. Hij
had haar met mij in contact ge
bracht om mijn oordeel te horen en
om er met mij over te kunnen pra
ten. Hij had in het begin gewild dat
ik er uit mezelf over begonnen was,
v ant hij was te trots om over zijn
hartsgeheimen zelf het eerste woord
te spreken. Indien hij dat nodig oor
deelde, wist hij het altijd wel zo te
regelen dat hij zich die liet ontfutse
len. De opzet was goed, maar hij
had een fout gemaakt. Hij had niet
voorzien dat ik ook op Evelyn ver
liefd zou kunnen worden. Hij heeft
dat waarschijnlijk van het begin af
gevoeld, maar geen kans meer ge
zien de ontmoetingen tussen ons drie
ën te verhinderen, zonder zich bij
haar belachelijk te maken; èn bij
mij, want hij had er natuurlijk niet
aan gedacht dat ik maar één ogen
blik zou kunnen twijfelen aan zijn ge
voelens voor Evelyn.
Wekenlang had hij gewacht tot ik
beginnen zou. Nu ging hij voorzich
tig het offensief openen. Ik begon
weer iets te voelen van de oude wre
vel tegen zijn superioriteit en ik
nam mij voor niet zonder meer het
veld te ruimen. Nu ik hem doorzien
had, voelde ik mij sterker staan, hoe
wel ik geen ogenblik twijfelde aan de
uitslag van dit gevecht: dat zou hij
winnen.
Toen hij mij voorstelde dat school
feest toch te bezoeken, zaten we op
zijn kamer. Het was zondag en het
regende. Hij zat met een lucifer zijn
nagels schoon te maken en keek niet
op. Hij zag dus niets van mijn ver
bazing, toen ik hem plotseling door
zag. Ik begon met een potlood krin
getjes en zinloze figuurtjes te teke
nen op een stuk papier en mompel
de: „Nou als jij daar ineens zo'n zin
in hebt, vindt ik het best". Er volg
de een stilte van minuten. Ik wist dat
hij van mij verwachtte, dat ik zou
vragen wie hij mee zou nemen. Dat
zou ik ook zeker gedaan hebben, als
ik hem niet juist tevoren doorzien
had. Nu liet ik hem de volgende
zet. Die moest hij improviseren, want
hij had er niet op gerekend dat ik
mijn mond zou houden. Hij maakte
een blunder: „Wie denk jij mee te
vragen?"
Ik bleef op het papier kijken, waar
langzaam een mannetje groeide met
een wanstaltig groot hoofd. ,,Nou",
zei ik onverschillig, maar ik moest
moeite doen om mijn stem niet triom.
fantelijk te laten klinken, „nou, wat
denk je: zou Evelyn er iets voor voe
len als ik het haar vroeg?" Het ver
langen om nu naar zijn gezicht te
kijken werd mij bijna te sterk, maar
ik gaf het mannetje een reusachtig
oor, een beetje bibberig omdat mijn
hand trilde. Ik voelde dat ik hem in
een hoek had. Als hij nu zei dat hij
Evelyn had willen vragen, zou ik heel
verbaasd en een beetje spottend kun
nen vragen of hij in de afgelopen
maanden zo weinig vorderingen had
gemaakt.
Maar zo gemakkelijk gaf hij
het niet op. „Dat is jammer," zei
hij, en ik bewonderde eerlijk de op
rechtheid die hij in zijn stem wist te
leggen, ,,die heb ik juist gisteren ge
vraagd!" Dat was gelogen en het
was bovdndien een gevaarlijk spelle
tje dat hij speelde. Hij was nu ver
plicht haar te vragen, met het risi
co dat ze weigerde. Bovendien had ik
haar diezelfde avond kunnen opbellen
(ik wist waar ze woonde) en haar
uitnodigen. In beide gevallen zou To
ny een onmogelijk figuur slaan. Het
eerste geval had ik niet in eigen hand
het tweede durfde ik niet forceren
hoe graag ik het ook wilde. Zelfs als
ik succes zou hebben gehad, zou ik
mij minstens even beroerd gevoeld
hebben als Tony. Ik voorzag het man
netje dus van een tweede oor en zei,
met een stem alsof het over een te
kiezen merk sigaretten ging: „Nou
ja, of een ander, 't maakt eigenlijk
niet zoveel uit". Hij bromde wat. Ik
gaf het mannetje boven op zijn hoofd
een derde oor, wat hem beslist mis
stond en vuurde mijn laatste pijl af:
„Ik zal vanavond Evelyn eens opbel
len of zij soms een ander meisje voor
m j weet. Het is misschien wel leuk
voor haar als zij een vriendin mee
kan nemen". Hij antwoordde niet.
Tien minuten later verliet ik het huis.
Toen ik de deur achter mij dichttrok,
wist ik dat hij al aan de telefoon
stond.
IV
Ik liep naar huis en was nogal te
vreden met mezelf. Natuurlijk zou
Tony dit tenslotte winnen maar hij
had er met mij om moeten vech
ten en dat was meer dan ik ver
wachten mocht. De volgende middag
was hij het die tot het offensief over
ging. We zaten zoals gewoonlijk tij
dens het lunchuur onze koffie te drin
ken. Evelyn kwam deze keer wat
later, maar ze was er nog geen vijf
minuten, toen Tony zei: „Zeg David,
dat is waar ook, Evelyn gaat mor
genavond met mij mee. Wilde jij
haar niet vragen of ze ook nog een
vriendin zou kunnen uitnodigen?"
Weer dat eeuwig-superieure, die va
derlijk-aanmoedigende toon, alsof ik
het haar niet zelf had durven vra
gen. Ik keek haar aan, maar ze be
spaarde me de marteling om de
"raag nog eens te stellen. Misschien
h;.d ze medelijden met me omdat ze
zag dat ik weer langzaam een kleur
kreeg.
,,Ja..", aarzelde ze met haar wat
hese stem. „misschien heb ik wel een
vriendin die met ons mee wil. Ik zal
het haar vanmiddag eerst eens vra
gen, dan bel ik je nog wel op." Ze
wachtte even en ging toen verder:
..Overigens geloof ik niet, Tony, dat
ik jouw uitnodiging definitief heb
aangenomen. Ik heb alleen gezegd.
,.Je hebt me de indruk gegeven,
dat je mee zou gaan", viel Tony haar
in de rede, ..maar als je er geen
zin in hebt..." Zijn stem was koeler
en meer uit de hoogte dan ooit te
voren.
„Nee", zei ze rustig, en nog eens:
„nee, ik heb inderdaad geen zin om
met jou mee te gaan. Ik heb geen
zin om een hele avond te moeten
luisteren naar je verhalen over vlie
gen en vliegtuigen. Ik voel er niets
voor om een hele avond lang bij al
les wat ik zeg aangekeken te wor
den met een gezicht van: je wordt-
wel-vvijzer-als-je-wat-ouder-bent." ik
schoot in een zenuwachtige lach, ook
omdat ik niet goed wist welke hou
ding ik anders zou moeten aannemen.
Tony trok een gezicht alsof er iets
mis ging in het heelal, een gebeur
tenis die volkomen in strijd was met
de natuurlijke loop der dingen. „Nou"
zei hij hulpeloos, ,,dan...eh..." Hij
stond op en liep weg. Hij probeerde
zijn houding te redden in een hoog
hartige aftocht, maar hij was geen
twee meter ver toen Evelyn hem na
riep: ,,Je vergeet je sigaretten".
Met de altijd aanwezige spot in haar
ogen keek ze hem na. De klank van
haar stem bracht hem opnieuw uit
zijn evenwicht. Hij keek om, aarzel
de en wilde toen doorlopen maar
struikelde in de volte van stoelen en
tafeltjes. Evelyn lachte hardop en hij
moet dat gehoord hebben. Hij schar
relde naar de uitgang en ik wist niet
wie zich ellendiger voelde, hij of ik.
..Het spijt me David," zei ze. Ik
keek haar aan. Haar blauwe ogen
waren heel ernstig en alle spot was
er uit verdwenen.
„Dat komt wel weer goed", zei ik,
maar ik wist zelf niet goed wat ik
bedoelde. Zij dacht dat ik haar wilde
troosten. „Nee", zei ze, „ik vind 't
alleen ellendig dat ik je dwing om
partij te kiezen. Je blijft natuurlijk
uit beleefdheid bij mij zitten, maar
dat moet je niet doen. Jullie zijn al
tijd goede vrienden geweest, is het
niet? Dat heeft Tony me eens ver
teld. Waarom zou je nu ruzie krij
gen, als ik het niet eens met hem
ben. Je moet hem achterna gaan.
Ik geloof dat ik hem nogal gekwetst
heli." Maar een kind kon horen dat
er eerder voldoening dan spijt in die
laatste woorden lag. Ik verloochende
Tony met een schouderophalen: „Och
goeie vrienden. Het is maar wat je
daaronder verstaat. Hij heeft mij ook
al vaak genoeg verveeld met zijn
vliegtuigjes".
Maar omdat ik bang was dat
ze me niet erg karaktervol zou
vinden, voegde ik er snel aan toe:
„Toch is het al met al geen slechte
kerel. Je moet hem alleen even ken
nen".
Ze gaf geen antwoord, keek me
alleen maar aan. Op dat ogenblik
besefte ik pas goed hoe verliefd ik
op haar was, zo verliefd als een jon
gen van zeventien jaar maar kan zijn
als hij voor de eerste keer meent de
li-fde van zijn leven gevonden te
hebben. Misschien haalde ik daar de
moed vandaan om te zeggen: „Nou,
dat wordt dan voor mij ook geen
feest morgenavond".
„Waarom niet?" verwonderde ze
zich.
„Omdat ik geen zin heb er in mijn
eentje naar toe te gaan. Ik had al
half op jouw hulp gerekend, ook al
omdat ik dacht dat het voor jou ge
zelliger zou zijn als er een vriendin
van je bij was. En ik zie geen kans
nu nog een ander te bereiken." Die
kans was er ook niet geweest al
had ik nog een jaar de tijd gehad,
ma a dat kon zij niet weten.
(Wordt vervolgd)
