Ondergrondse defensie in Zweden Engeland zeer attractief Vrouwen veroveren de scholen pajjbla3 p c §ïem Nieuwe bedreigingen voor de volksgezondheid Investering met beveiligend doel Monorail in V.S. Impressies van een toerist Verkiezingen in Turkije 14 12 DERDE BLAD VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1957 Operatie graniet schiep binnen tiental jaren onneembare vesting Volmaakte camouflage Romantische ruïne te Glastonbury Moe? Reisziek? Last van Uw maag? Omwenteling in de West-Duitse onderwijsopleiding Examen na drie jaar gratis studie Jongens willen méér Voorzitter Groene Kruiswijst op verschuiving der gevaren Sporten Veel eten Ris torante Nieuwe aanlegplaats in New York voor Holland-Amerika-lij n 18.000 oud-militairen van het KNIL in leger van Indonesië De brand in fabriek van Yredestein Goede oogst van augurken De Zweden vormen 'n moedig en vrede lievend volk. De buitenlandse politiek die zij voeren ligt anders dan bij ons. Alleen economisch wil het toetreden tot een Scan dinavisch blok en zelfs als dat blok straks aansluiting zoekt bij de Euromarkt behoeft men van de Zweden geen moeilijkheden te verwachten, want zij staan met beide benen vast in de westerse wereld. Op militair ge bied wensen ze echter neutraal te blijven, hetgeen nog niet wil zeggen, dat tijdens een wereldconflict Stockholm niet de zijde van de vrije wereld zal kiezen, wel weten de, dat er in het andere blok geen vrijheid kan heersen. De leiders der politieke partijen begre pen echter al tien jaar geleden, dat men alleen neutraal kan zijn indien men kan rekenen op een sterke, eigen verdediging. Maar in plaats van de conclusie te trekken, dat een land met een totale grens- en kust- lengte, ongeveer overeenkomstig de afstand Brussel-Moskou, met een oppervlakte zo groot als Frankrijk en een bevolking klei ner dan die van België (7 miljoen), beter geen dure kronen in een „verdediging" kon steken, besloten ze om een zware inspanning te leveren teneinde de natuurlijke bondge noten tot ontwikkeling te brengen. De na tuurlijke bondgenoten zijn de rotsen en de zee-inhammen. „We zijn juist iets te rijk", zei eens een Zweedse minister. „We doen ver standig een deel van ons geld te besteden aan het onneembaar maken van de Zweedse vesting, want als we ons hele inkomen door de keel schuiven zullen er over honderd jaar geen Zweden meer zijn Toen begon de „operatie graniet", waarin aanvankelijk maar weinigen ge loofden. De grote massa zag het aanvankelijk als een amusant spel. In het buitenland haalden ook de knapste militaire deskundigen lachend hun schouders op: „Dachten die vreemde Zweden nu beslist, dat, terwijl de wereld gesplitst was in twee machtige blokken van honderden miljoenen mensen, zij alleen stand konden houden?" ,.Ze zullen worden uitgerookt", zei eens een Russische bevelhebber. Maar men vergat, dat de Zweden niet naïef zijn en wel degelijk de stand van de stukken op het schaakbord hadden bestudeerd. Ze hadden ontdekt, dat de Russen er nooit iets voor zouden voelen om Zweden te veroveren als dat met veel tijdverlies zou gepaard gaan, daar dan immers de westelijke mogendheden tijd zouden krijgen te hulp te snellen. Rusland zou slechts te verleiden zijn een volkomen legerloos en onverdedigbaar Zweden bij nacht en ontij te bezetten en de wereld voor een voldongen feit te stellen. Het buitenland heeft al lang genoeg gelachen. Nu is het de beurt aan de Zweden, die na tien jaar arbeid hun operatie graniet voltooid weten. Hun land is geen onneembare, maar wel een uiterst sterke vesting geworden, die het ook tegen een honderdvoudige sterkere vijand maandenlang kan volhouden. dus al veel aanloopssnelheid bezitten arriveren ze op een bovengronds einde van de aan loop, dat keurig is gecamou fleerd en waaruit ze de lucht in schieten. Een mogelijke vijand mag zijn zwaarste bommen mee bren gen. Hij kan er onze hon derd en meer meter diep staande vliegtuigen niet mee vernietigen en voor hij ontdekt dat ze opstijgen zitten ze al in de lucht...." „Let goed op", zei onze mili taire gastheer. „Straks zult ge daar een aantal straaljagers uit het bos zien schieten". We staan op een verhoging, zo dat we een gemakkelijk uitzicht hebben over de kruinen van de bomen, die samen een woud vor men van enige honderden hect aren. „Uit het bos??" vragen we on gelovig. „Uit het bos", lacht hij terug. „De verklaring geef ik straks wel. We steken een sigaret op, be wonderen het fraaie, Noord- zweedse landschap en nauwelijks vijf minuten later gebeurt het on gelooflijke. Inderdaad schieten er twaalf straaljagers met hun angstaan jagend gehuil midden uit het bos omhoog en enkele seconden latei- zijn ze al verdwenen in noorde lijke richting. „Het is in feite zeer een voudig" aldus onze zegsman. Een kwestie van een bijna volmaakte camouflage. De hangars, werkplaatsen, kazer nes en al wat er bij hoort lig gen onder de grond, op een diepte van vijftig tot honderd meter uitgehouwen in het gra niet. De startplaats der toe stel begint eveneens onder gronds en ligt ongeveer vijftig meter onder het bos, dat we daar zien. Op een bepaalde plaats, kort nadat de vliegtui gen bovengronds komen, als ze Bij de commissie voor openbars nutsbedrijven van Pennsylvanië is door een groot-industrieel uit Texas, Murel Goodell, een aanvraag inge diend voor de aanleg van de eerste monorail-lijn in de V.S. tussen twee Forensensteden in de omgeving van Philadelphia: de afstand is ongeveer 12 kilometer. Goodell hoopt de dienst op deze lijn anderhalf jaar na het verkrijgen van de concessie te kun nen openen. Onderaardse bunkers Zweden heeft zich ingegraven. Als het noodsein klinkt, zullen le ger, vloot, luchtmacht en bur gerbevolking in de aardkorst ver dwijnen en het leven in de onder grondse bunkers kan beslist aan genaam zijn, want aan gemakken ontbreekt het er niet. Nog nimmer hebben de autori teiten het aantal in de rotsen uit gehakte onderkomens, bases, ka zematten, werkplaatsen en sleu- telbedrijven bekend gemaakt. De verdediging van het land beschikt nu over minimaal 508 rotsbun kers, waaronder er zijn die even groot zijn als Parijs en in feite onderaardse steden vormen met straten, woonhuizen, winkels enz. Ten dele zijn deze gigantische ho len onderling met elkaar verbon den en in het ondergrondse net langs de oostkust is men zelfs doende spoorverbindingen aan te leggen, teneinde ook nog een snel le en veilige verplaatsing van troepen en voorraden mogelijk te maken. Kustinvasie onmogelijk Vele zuiver militaire rotsbun kers zijn tevens ingericht voor een langdurig verblijf van de eventueel geëvacueerde burger bevolking en in totaal is er zelfs plaats voor alle Zweedse bur gers. De autoriteten hebben nauwkeurige richtlijnen betref fende de evacuatie en voor iede re Zweed ligt er ergens in het graniet een noodbed gespreid. zonder dat de militaire activiteit er door kan worden gehinderd. „Onze rotsen op de oostkust zullen vuur spuwen en de vijand mag onze stellingen bombarderen zo veel hij wil", aldus een mari- nedeskundige, die een bezoek bracht aan de stellingen in de kustrotsen. „Hij zal geen of wei nig schade kunnen aanrichten. Onze kustbatterijen zijn momen teel al zo talrijk en zo moeilijk te nemen, dat vanuit zee een in vasie gevoeglijk als vrijwel on mogelijk kan worden geacht. Ons legertje technici is talrijk genoeg om de rotsbunkers op de 1700 km lange kust tussen Borden en Karslkrona volledig te bezetten, waardoor zelfs een invasiepoging, over de gehele kustlijn verdeeld, kan worden afgeslagen. Vanuit de zee dreigen ons geen gevaren meer. De kust is onneembaar, zelfs voor een overmachtige vloot...." Krachtcentrale Hetzelfde kan nog niet worden gezegd van de noordelijke invals poort de Fins-Zweedse grens. De verdedigingslijn is nog niet volledig en het zal nog ongeveer drie jaar vergen voor ook hier de operatie graniet zal zijn voltooid en het gehele, ondergrondse verdedi- gingsnet onderling zal zijn ver bonden. Ook in het noorden zullen de rotswanden zich openen als er een vijand in aantocht is. Er ach ter zal de burgerbevolking een veilig onderkomen vinden en daar na zal het drama gebeuren: op duizenden plaatsen tegelijk zal het moordende vuur uit de bo dem spuiten. Iedere vijand, die langs het noorden Zweden wil bin nen trekken moet rekenen op vre selijke verliezen. Een klein onderdeel van de operatie graniet wordt in de geheime dossiers aangeduid met de letters X.B.L. Het cen trum er van is een machtige, ondergrondse elektriciteitscen trale, die haar stroom onder gronds af voert naar in de na bijheid gelegen sleutelbedrij- ven. Deze fabrieken van tran sportmiddelen, wapenen en munitie zullen onder alle om standigheden kunnen doorwer ken. In dit gigantische cen trum, waaromtrent nauwkeu rige gegevens ontbreken kun nen tevens tienduizenden ar beiders worden gehuisvest, die er ook nog de beschikking hebben over warm en koud water, badkamers enz. Ondergedoken steden „De voornaamste gegevens worden om begrijpelijke reden geheim gehouden", aldus de mi litaire woordvoerder in een kan toor te Stockholm, „maar ik kan uw lezers wellicht enig begrip ge ven van de omvangrijkheid van onze operatie graniet door te ver tellen, dat in tijden van oorlog 750.000 van de 800.000 bewoners van Stockholm ondergronds gaan leven, waarbij het hen er niet aan modern comfort zal ontbreken. De enorme ruimte in de Birger- Jaris-Gatan, die momenteel dient als garage, komt in tijden van gevaar een ondergronds zieken huis met acht tot 10.000 bedden. Ook het bovengrondse Gotenberg houdt in oorlogstijd nagenoeg op te bestaan. Slechts 35.000 van de 400.000 bewoners zullen boven gronds blijven wonen. Malmö, dat een bevolking telt van een goede 200.000 burgers, kan er 180.000 naar een veilige diepte af voe ren". Het opmerkelijke is, dat al deze onderkomens zijn berekend op een vrij langdurig verblijf. Ze zijn uitgerust met enorme voorraad- magazijnen, moderne keukens, gigantische eet- en slaapzalen en met bibliotheken. Men behoeft er zich niet te vervelen, want de be woners van het ondergrondse Zweden krijgen zelfs knappe speelfilms voorgeschoteld, terwijl de muziekliefhebbers zullen kun nen luisteren naar lichte en klas sieke muziek ,op banden opgeno men. (Advertentie) Deze romantisch aandoende foto toont de ruïnes van de benediktij- ner abdij van de H. Maria, welke staat op de „heiligste aarde van Engeland", te Glastonbury in het Engelse graafschap Somerset. Vol gens de verhalen die nog steeds de ronde doen zou de kapel van deze abdij op dezelfde plaats hebben gestaan, waar in het verre verleden een kerk werd gebouwd door Jo seph van Arimathea. Dit is echter maar één van de legendes; een andere wil dat het geraamte van koning Arthur op het monniken kerkhof bij de abdij is ontdekt, begraven naast de stoffelijke resten van koningin Guinevere, zijn ge malin, van wie men de overblijf selen heeft herkend aan de gouden haren. De abdij werd vernield in 1539 toen de abt werd geëxecuteerd Enige druppels „Eau de» Carmes Boyer" ln een beetje water of op wat suiker geven U «nel ver kwikking. Werkt ook kalmerend ,bu sterke •moties. Eau des Carmes BOYER Het pedagogische instituut in Jugenheim aan de Bergstrasse ligt in een mooi landschap, hoog tegen de berg aan, midden in de bossen. Hier studeren thans 844 jonge mensen, die leraar (es) wil len worden. Twee derde daarvan zijn meisjes. In de beginsemes- ters yan dit jaar lag het aandeel der vrouwelijke studenten zelfs iets boven de 70 procent. En ook hier blijkt duidelijk, het geen vandaag de dag in alle delen van de bondsrepubliek kan worden vastgesteld: de vrouwen zijn bezig de school te veroveren. De belangstel ling bij de mannelijke jeugd voor het beroep van onderwijzer en leraar blijft daarentegen verminderen. In Baden-Wurtemberg waren van 1100 aspirant-kwekelingen twee-derde meisjes. In Hamburg was de ver houding tussen mannelijke en vrou welijke aspiranten 1 4. Alleen in uitbetaald bij het verlaten van de school. De beroepsvooruitzichten zijn, ook wanneer men niet trouwt, zeer goed, want er bestaat een groot tekort aan leerkrachten. Sociaal prestige Mr. A. Kleijn, voorzitter van de algemene Nederlandse vereniging ,Het Groene Kruis", heejt op de Groene Kruisdag 1957 te Kruinin- gen, in zijn openingsrede de kruisverenigingen opgeroepen bij voor- during de eigen organisatievorm op de hoogte te houden van de nieu we verschijnselen van deze tijd en zich aan te passen aan de nieuwe taken, die hen wachten. Spreker noemde in dit verband de bejaardenzorg en de in hun defini tieve gevolgen nog nauwelijks te be naderen nieuwe bedreigingen voor de volksgezondheid, die zich zijn komen scharen naast de te bestrijden volks ziekten als t.b.c., kanker, polio, ge slachtsziekten enz. Hij noemde enige van deze onzekere dreigingen: De radio-actieve besmetting van de atmosfeer door atoomontploffingen; het roken als waarschijnlijke verwek- =rnJatühl0,jgkanker: het gebruik op S ki Vav lnsechciden, dat zo- taït aU i"Urlijk, levensmil'ieu aan tast als, door wat er van deze ver- SSS1 JSL voedsel^- recht komt, direct van invloed kan zijn op het menselijk organisme, dan is er de vraag hoe het menselijk or ganisme op de duur zal reageren on het toenemend gebruik van antibioti ca, ook buiten de sfeer van genees middelen toegepast, vervolgens noem de hij het verkeer en zijn invloed oo onze samenleving, het verkeer als de grote doder en verminker, maar ook als de bron van steeds grotere on rust en steeds toenemende lawaai Dan is er er de nog voortdurend toenemende gecompliceerdheid van onze maatschappij met de daaruit voor haar leiders voortvloeiende overbelasting en steeds toenemende spanningen, resulterend in wat men managersziekte is gaan noemen. Dc heer Klein zeide niet met een nileUi^ Programma te komen, maar slechts te willen wijzen op de ver- schuiving in de gevaren, die de volks gezondheid bedreigen en dat de af wending van deze gevaren andere be- strijdingsmethoden zal eisen en een andere instelling dan de klassieke middelen der volksgezondheidszorg. V erzuiling Ten aanzien van de verzuiling in ons land, zeide spreker, dat deze, naast de gevaren, ook veie voorde len biedt. Zij heeft ertoe geleld, dat het aantal actieve deelnemers aan het volksgezondheidswerk belangrijk is toegenomen en dat er een edele wedkamp is ontstaan doordat de ene organisatie niet b(j de andere wilde achterblijven. Spreker was van mening, dat een der belangrijkste taken van alle kruis verenigingen was er op toe te zien, dat de onderlinge concurrentie ge zond en eerlijk blijft en slechts leidt tot verbetering van de volksgezond heid. Hij zeide, dat onderling con tact van de diverse kruisverenigin gen daartoe nodig was, evenals on derlinge samenwerking op alle ge bieden, die zich daartoe lenen, in het bijzonder de technische gebie den: gemeenschappelijke exploitatie van magazijnen, plaatselijk gelijke contributie, periode onderlinge be sprekingen enz. In vele gebieden van Engeland lijkt het land schap op één groot park: groene heuvels met boomgroepen en scha pen als vaste en mobiele stoffering. Hiertussen- door slingeren zich de goede, hoewel smalle we gen. Soms wordt het pa norama benomen door een lange muur, waar achter men de estate van de landlord weet. Want zien doet men dit niet. Een hoge natuurlij ke beschutting van loof beneemt verder de pas santen de geringste blik op het landleven van de 'ord waardoor natuurlijk le nieuwsgierigheid in hogere mate geprikkeld wordt. Deze gereserveerdheid voor het familieleven is onder alle lagen der be volking aanwezig. Zo moet men niet verbaasd zijn om een voortuin van luttele vierkante meters, omheind te zien met een hoge muur waar men slechts met moeite over kan kijken. Of een Engelsman het dan pret tig vindt in een dergelij ke stenen „bale" van de buitenlucht te genieten? Zijn home is eenmaal zijn castle cn hij voelt zich hier wellicht op het slotplein. Het geeft een idee van de individualiteit die elke Engelsman zo sterk bezit. Dit manifesteert zich ook in de namen die de mees te, vooral oude en zelfs armelijke woningen heb ben. Lange eentonige grij ze rijen van huizen (velen nog met een klopper i.p.v. een bel) met enorme schoorstenen, maar elk huis voorzien van een eigen persoonlijke naam. Toch wordt het gecom pliceerd wanneer men te genover deze individuali teit het sterk sociaal ge voel van de Brit stelt. Steeds zoeken zij elkaar op. Stopt men aan de rand van de weg om te pic-mc-en: wees ervan overtuigd dat er binnen 'n half uur (mits een drukke weg) een dozijn mensen voor en achter u op een landelijke manier bezig is de meegebrachte lunch te verorberen. Op plaatsen waar veel mensen bijeen zijn en die niet veel te doen hebben, b.v. reeds op de boot naar The West Gate in Canterbury roept herinneringen op aan 't romantische verleden van Engeland. Dover, gewis duikt er iemand op, die de com- munity-singing gaat lei den. Dit is trouwens zo geliefd, dat men er spe ciaal voor bij elkaar komt in schouwburgen. Een ander symptoom van die „sociability", zo als men dit bijna zou noe men is de z.g. „green", die men in kleine steden en dorpen aantreft. Enor me gazons waarop 's avonds diverse sporten worden beoefend zoals criquet, wat wel zeer en vogue is, en een soort ke gelspel. Kleine jongetjes van 6, 7 jaar oefenen reeds met een klein plank, je aan de rand van de green. Ook worden er de vrolijke en boeiende volksdansen uitgevoerd die iedereen kan. Vooral beoefent men deze oude Engelse dansen geduren de de „garden-fetes", die elke plaats houdt gedu rende de zomer. Op uitgestrekte terrei nen is gedeeltelijk een soort kermis opgeslagen, overigens worden er alle denkbare wedstrijden ge houden, speciaal voor kinderen. Er is muziek van fanfares met een groot aantal pijpers. De gehele dag is er iets merkwaardigs te zien, b.v. equilibristen of goo chelaars. Vooral kan men ook actief worden tijdens alle mogelijke shows, zelfs zijn er shows van babies. Ook op sportgebied zijn alle mogelijkheden. Want de Engelsen zijn een first class sportief volk. Zou den de meesten van hen daarom zo slank zijn? Of komt het mogelijk van het vele roken? Toch zijn de sigaretten (meest Play ers) duur en de goedkope b.v. Woodbine, vrij slecht. Zo is het heel gewoon een huisvrouw met een siga ret tussen de fel-rode lip pen in de keuken te zien staan. Of achter de kin derwagen; hoewel deze bezigheid veelal aan de mannen wordt overgela ten. Evenwel zal hun slank heid vast niet voortsprui ten uit een geringe con sumptie tijdens het break fast, want dit heeft een waarlijk groteske om vang. Toast met roerei (van cierpoeder). bonen met „ham and eggs" of droge vermicelli met to maat is heel normaal, meestal hoort er nog een stevig bord pap of corn flakes bij, en dan de sand wiches met b.v. bittere marmelade. Men kan in Engeland goed en goedkoop eten. In elke plaats van betekenis is „Lyons" of Wool- worth" (minder bekend) gevestigd. Men schuift hier naar Engelse zede aan in 'n queue (steeds rustig, ordelijk en bijna gelaten), en komt daarna langs uitstallingen van de meest denkbare spijzen en dranken, warm of koud, letterlijk alles is er aan wezig. Tenslotte bereikt men de cassa, waar het blad, waarop men de heerlijk heden heeft vervoerd, aan een controle wordt onder worpen. Men rekent af, en zoekt 'n rustig plaatsje op. Een ideaal systeem, deze help-your-self-servi- ce. Verder kan men ook in diverse zaakjes „fish and chips" eten: patates-frites met croquant gebakken vis, zonder graat! Tijdens de laatste jaren zijn honderden Italiaanse espresso-bars of complete ristor ante's verschenen, en hiermede een zeer fleu rig element in het culinai re en openbare leven der Engelse stad. Men kan er genieten van een zalige capucino of een welsh rarebit (kaasgerecht uit Wales). Al deze bars heb ben een bijzonder modern, exclusief en gezellig inte rieur. Ook, wat volslagen onbekend was, bezitten zij vaak buitenterrassen waar druk gebruik van wordt gemaakt, overwe gend door jongeren. Klaar blijkelijk al te revolutio nair voor de gedegen Brit. Een voordeel is ook, dat deze zaken, in tegenstel ling met andere café's, zeer laat geopend zijn. Andere fleurige noten die men in het stadsleven ontmoet zijn de uit veel kleurige banen bestaande parasols; de zonnescher men met veel franje, bo ven de zeer hoge kinder wagens; en de petty-coats van de meisjes die veel wijder (en charmanter) staan dan bij hun Neder landse zusters, en soms ware crinoline's lijken. Zo bieden de Engelse steden veel origineels. Londen op de eerste plaats; onmetelijk uitge strekt. in oppervlakte ge lijk aan de provincie Utrecht, biedt het joyeuse parken, pleinen met fon teinen, brede allée's en enorme bouwwerken, veel al in Victorian style. Men kan duidelijk opmerken dat deze tijd van het Brit se imperium de rijke glo rieperiode van Engeland was. W. B. Rijnland-Palts waren meer manne lijke kandidaten, misschien omdat daar met de verbeteringen der lera ren-salarissen eerder werd begonnen dan in andere Westduitse deelstaten. De salariëring van leraren en onder wijzers is echter geenszins de enige oorzaak voor het beginnende over wicht der vrouwelijke leerkrachten. Vooruitzichten Deze oorzaken liggen dieper. Vele van de jonge vrouwen, die na het eindexamen besluiten een loopbaan bij het onderwijs te kiezen, doen dit niet. omdat zij zich hiertoe zo bijzon der aangetrokken gevoelen of zich hiervoor bijzonder geschikt achten. Nuchtere, praktische overwegingen geven de doorslag. De opleiding is overal kosteloos en duurt maar zes semesters. De ouders van de meisjes besparen dus de kos ten van een universitaire studie. De meisjes komen binnen betrekkelijk korte tijd tot een eigen inkomen en hebben het vooruitzicht eveneens na een zeer korte tijd van praktisch wer. ken als ambtenares te worden over genomen met recht op pensioen. In enige deelstaten, in het bijzonder in Hessen, bestaan ook nog andere grote voordelen. Kiezen zij een technische of kunstzinnige richting, dan duurt de opleiding maar vier semesters. Bovendien staan in grote omvang sti pendia en vrije plaatsen voor onder houd en woning ter beschikking, zo dat voor jonge meisjes, die een be roep bij het onderwijs kiezen, de ver lokking wel zeer groot is. Kosteloze leermiddelen en kosteloze studie trekken ook zeer. Men wordt gauw ambtenares, met het salaris kan een persoon goed rondkomen. Trouwen? Wel, trouwen kan men natuurlijk al tijd. Trouwt een onderwijzeres, dan krijgt zij nog een bedrag ineens 18,7 miljoen dollar De Holland-Amerika lijn heeft met de stad New York een overeenkomst gesloten volgens welke zij op Man hattan Island, in het centrum van de stad New York een aanlegplaats zal krijgen. Tot nu toe was het eind punt van de maatschappij te Hobo ken, aan de andere kant van de Hud son in New York. De aanleg zal de stad New York 18.723.000 dollar kosten. De Holland- Amerika lijn zal een huur van 6,5 pet. per jaar van de kosten betalen, tot een maximum van 1.216.995 dollar. De nieuwe pier is 250 meter lang en biedt gelegenheid voor het ge lijktijdig aanleggen van vier schepen. Het gebouw heeft twee verdiepingen en heeft op het dak parkeerruimte voor 725 auto's. Volgens de pacht overeenkomst zal de maatschappij de netto-parkeerinkomsten tot een bedrag van 200.000 dollar ontvangen. Van het meer ontvangen bedrag is 60 procent voor de maatschappij en 40 procent voor de stad New York bestemd. De militaire gouverneur van Noord- Celebes, majoor Somba. heeft in Ma kassar verklaard, dat ongeveer 18.000 oud-militairen van het voormalige K.N.I.L., heben getekend voor dienst neming in het Indonesische nationale leger. Hij zeide, dat deze kwestie reeds enige tijd geleden aan de le gerleiding werd voorgelegd. Majoor SomL. ontkende nadrukkelijk de persberichten, dat de leden van het K.N.I.L. in Noord-Celebes illegaal zouden zijn bewapend. Natuurlijk rijst de vraag waarom de mannelijke jeugd, die van het gymnasium komt, niet even ijverig van al deze voordelen gebruik maakt. Vanuit mannelijk standpunt zijn de talrijke gunstige omstandigheden echter toch niet zo groot om het lerarenberoep aantrekkelijk te ma ken. Een leraar wil toch ook wel eens trouwen en moet dan een gezin on derhouden. Voor jonge mannen bie den andere beroepen vandaag de dag veel betere financiële vooruitzichten, vooral na een afgesloten universitaire studie. Deze duurt weliswaar iets langer en kost meer, maar de voor uitzichten worden er aanmerkelijk be. ter door. Bovendien speelt naar het oordeel van ervaren pedagogen ook het sociale prestige een rol,. De oude kweekscholen hebben de jurê nog niet het karakter van een hogeschool en dit is de reden waarom vele jongs mannen deze .minder' 'achten. De heden ten dage bij jonge man nen sterk ontwikkelde behoefte ,,iets te willen zyn" wordt door het beroep van leraar niet meer bevredigd. By meisjes spelen dergelijke overwegin gen bijne geen rol. Zij besluiten in hoofdzaak uit praktische overwegin gen het beroep van leraar te kiezen en denken er in de eerste plaats aan, dat ztf hierdoor op gemakkelijke wü- ze onder komen. De nationale vergadering van Tur kije heeft bepaald, dat de algemene verkiezingen op 27 oktober gehouden zullen worden, zes maanden eerder dan aanvankelijk was vastgesteld. De nationale vergadering keurde voorts met 361 tegen 31 stemmen een nieuwe kieswet goed. Voor het zover was, waren afgevaardigden van de rege- rings. en oppositiepartijen hierover handgemeen geweest. De oppositie is n.l. van mening, dat door de nieuwe wet, die bepaalt dat de politieke par tijen onafhankelijk van elkaar aan de verkiezingen moeten deelnemen, haar plannen tot samenwerking bij de verkiezingen niet kunnen worden uit gevoerd. De schade veroorzaakt door brand in de Vredesteinfabrieken, waarvan wij gisteren reeds melding maakte, blijkt achteraf zeer mee te vallen. De raming zou beneden de f 8000 liggen. Volgens de bedrijfsleiding is dit voornamelijk te danken aan het snelle, efficiente en voorzichtige op treden van de Haagse brandweer. Ondanks de slechte weersomstan digheden in deze zomer valt de oogst van augurken in Noord-Limburg da nig mee. Aan de Venlose veiling zijn reeds ongeveer 10 miljoen kg augur ken aangevoerd, terwijl de campagne nog voortduurt. Cijfers als in 1955, toen er dank zij gunstig zomerweer 13,5 miljoen kg augurken werden aangeveerd, kunnen dit jaar met dit van origine subtropische gewas na tuurlijk niet worden gehaald, maar de resultaten zijn toch aanzienlijk be ter dan in de eveneens slechte zomer van 1956, toen de aanvoer op de Venlose veiling niet meer dan 1,5 miljoen kg bedroeg. De betere oogst 1957 wordt voor een groot deel toe geschreven aan het gebruik van een nieuw augurkenras, dat in de proef tuin te Venlo onder leiding van drs. F. Tjallingii ontwikkeld is, en dit jaar voor het eerst op grote schaal werd uitgezaaid.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 9