n
ITIw #77 H12
Giuliano was een misdadiger maar
toch zeker ook een held
„Doodsangsten hebben
we moeten doorstaan"
ONZICHTBARE
BANDEN
Niet dood....
Bloedbad
Farnborough
toont raketten
PANTER ROBIJN
Voetbalprogram 15 sept.
Buit was voor de armen
genieten verwende sigarenrokers
voor 22 ct van een "dure" sigaar
22 ct
nachine
tgebrand
i deren
ïgen op reis
ENDA
ndaag
>rgen
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 9 SEPTEMBER 1957
Geheime conferentie
van Speidel
te Londen
Terech tstellingen
in China
Glimlach van
Marianne
voor Algerije
II
Bescheiden
TV'RADIO'TV-RADIO'TV-
Televisie
irden. De hroe-
mdige gronden
Qeine Meer ten
echt, aan het
op de Woens-
3 zandige hoog-
en westen van
lelijke bosrand
e Visdonk bij
n. aan de om-
wen en Staart-
't Schijf. Het
ling te maken
oeder christo-
:asten en toon-
die achtbare
op een perceel
Dlder onder Ter-
orser zaterdag-
m en brandde
e, eigendom van
an gebr. Heijens
it enige in zijn
van Hulst dors-
htte. De waarde
0.000.
nel om zich heen
het feit, dat de
de T. zich ge-
htstreeks van de
?den te springen.
Hulst was zeer
aar aan redden
geen denken. Het
ïslagen stro kon
s gebr. H. waren
18-jarige jonge-
it Weert, in onze
ed bij de politie
iit, dat hij op de
aangereden door
de zware auto.
men te vallen en
Vriesma consta
nt)
agen hebben hun
naakt, weliswaar
maar begeleid
trokken met 53
ssen naar Brugge
iarheen ging door
n: in Sluis werd
door twee gemo-
chters. die door
avonds in Hulst,
■den. Trouwens in
de 'organisatie in
IV,
terdagavond, keer-
ie reizigers in
ze werden opge-
se regenbui en de
Harmonie. Deken
namens de ouden
jité dat de reis or-
3rees de stadgeno-
/orm dan ook, aan
uitvoerig ervan
Ook van de zij-
;enneente werd de
gebracht, waarna
S. Lockefeer de
er nog vele reizen
dagen zouden vol-
acht de voorzitter
ouden van dagen
onie, de politie, de
ezitters en alle an-
tot een onverge-
sen.
|CrRsrs.
luw alhier is men
>t geven van een
sr leiding van zus-
bezoek
id, die in de regel
voor het gemeen-
heeft ditmaal door
akantieweer slechts
opgeleverd. Er wa-
slechts 7044 bezoe-
1WEMMEN
sultaten van het
n de leerlingen der
Aardenburg, Eede
iet afgelopen zwem
werden in het ge-
>ad te Aardenburg
isterie van Onder-
Wetenschappen.
ns afgenomen. Als
het ministerie, was
jlent voor de licha-
ig in de provincis
impe uit Goes, ter-
ar optrad badmees-
■lde uit Aardenburg.
mende schooikinde-
6, waarvan 40 voor
nproef, 25 voor het
d zwemmer en 1
dzwemvaardigheids-
ïtrum: Wie is zonder
P. Lambert 5 uur:
aert: Kermisschieting.
inema van Dijk: Duel
i.
(gebouw: De bezetenen
,1b. Verhoeven 4 uur:
Schieting staande wip
lel 8 uur: De kapitein
Olympia 8 uur:
uxor 8 uur: De avon-
tin Durward.
[on. Ned. Schouwburg:
id.
opgebouw 8 uur: Een
Olympia 8 uur: Ont-
uxor 8 uur: Suigin i»
7 5
s DINSDAG J^^WWOENSDAG^^^WDONDERDAG
M W MSEPTEMBERg 4 WsgPT-EMgER^^^^SEPrEMBER
Op zoek naar de Mafia (II en slot)
Om van Giuliano meer te weten te komen, waren wij dus
naar Montelepre gereisd. In 1922 was hij geboren, zijn loopbaan
als de meest besproken bandiet van onze eeuw begon in 1943. Op
Sicilië had zich toen een separatistische beweging ontwikkeld,
die het eiland los wilde maken van Italië en graag bij de Verenig
de Staten van Amerika wilde doen aansluiten. Deze beweging
had een eigen blad en een eigen leger. Toen zij in geldnood ging
verkeren en tevens een opperbevel missen, bood Giuliano aan om
hierin te voorzien. Hij had iets te veel gelezen over ridders en
was te naief om te beseffen dat hij nooit een tweede Garibaldi
zou kunnen worden, eerder een instrument in andere handen dan
de eigene. Om geld voor zijn „leger" te bemachtigen, bracht Giu
liano o.m. een trein tussen Palermo en Trapani tot stilstand en
verzocht de inzittenden hem hun portefeuille te geven.
Hii trad daarbij zeer hoffelijk op, liet de vrouwen en de buitenlan
ders ongemoeid en stond een journalist een interview toe. De rijken,
zo verklaarde hij, dienden beroofd te worden terwille van de armen.
Behalve dat hij het geld voor zijn leger gebruikte, hielp hij er de arme
boeren mee. Voor zichzelf gebruikte Giuliano praktisch niets.
Zo werd hij in veler ogen sympa
thiek, maar anderzijds aarzelde hij
niet om lieden neer te schieten (ca
rabinieri, veldwachters, vooral» die
hem bespioneerden. Had de Mafia,
toen niet achter hem gestaan, hij
had dit nooit kunnen doen. Afgespro
ken was echter, dat hij een deel van
elke buit aan de Mafia zou geven,
en in ruil daarvoor beschermd zou
worden. De separatistische beweging
liet hem steeds meer schieten, maar
zelf bleef hij nog altijd menen, dat
zij hem als leider van Sicilië zou uit
roepen, en hij schreef zelfs een brief
aan Truman om aansluiting bij Ame
rika te vragen. Inmiddels kreeg hij
zo'n grote invloed op de bevolking,
dat alle politieke partijen naar zijn
gunst gingen dingen. Een van zijn vol
gelingen, Fra Diavolo, werd omge
kocht om hem te bespioneren en te
verhinderen dat hij communist werd.
Kort daarop werd Fra Diavolo ver
moord. Communist werd Giuliano
echter nooit, eerder integendeel. Hij
bleef streven naar enerzijds kwijt
schelding van zijn straffen en ander
zijds een leiderspositie, en meende
dat de monarchisten of de Christen-
Democraten hem dit alles 't best zou
den kunnen bieden. Een net van in
triges was hiervan het gevolg, waar
van de bedoeling nog altijd niet vast
staat.Wij menen echter te mogen zeg.
gen, dat bepaalde autoriteiten in Ro
me Giuliano wilden gebruiken om
inlichtingen over de Mafia te krygen,
terwijl er anderzijds banden beston
den tussen Mafia en Rome om Giu
liano uit de weg te ruimen.
TjpetenS in dit verband is. dat
tijdens 't proces tegen GiuUano's
bende in '51, 'n carabinerie verklaar
de dat hij in 1946 Giuliano had kunnen
arresteren, doch dat hij op staande
voet was ontslagen, toen hij dat aan
zijn superieuren vertelde. Na deze
mededeling kwam de president van
het gerechtshof tussenbeide,en maak
te een eind aan het verhoor van
deze getuige.
Perenze zou het met kogels hebben
doorzeefd om de eigenlijke dader te
dekken. Men meent zelfs, dat „die
in Rome", samen met de Mafia of
misschien op eigen gelegenheid, Giu
liano in de val hebben gelokt. Maar
wat dan nog? Giuliano was een held
misschien, maar een misdadiger in
elk geval. Hij had veel goede eigen
schappen en maar één slechte: hij
schoot te veel mensen dood.
Nu heb ik u, zei een inwoner van
Montelepre, de volledige waarheid
verteld, althans voor zover ik die
weet.
En wanneer dan precies zo
wilde ik zeggen is hij gedood?
Veroorloof mij een tegenvraag, al
dus de Siciliaan, wat is waarheid?
U antwoordt niet? Dan zal ik u de
volle waarheid vertellen: Giuliano is
helemaal niet dood.
Toen herinnerde ik mij weer, dat
mijn treinmachinist Sophia Loren bo
ven Ingrid Bergman prefereerde,
DR. L. VAN EGERAAT
kapitein Perenze van de carabinieri
Giuliano had kunnen grijpen. Maar
binnen enkele uren bleek, dat Peren
ze tegenstrijdige verklaringen gaf en
vermoedelijk met de arrestatie wei
nig had te maken. Het woord „ver
raad" liep als een hinde door Sici
lië. Totdat Giuliano's beste vriend,
Gaspare Pisciotta, verklaren kwam,
dat hij Giuliano had gedood en wel
op aanstichting van bekende perso
nen, wier namen hij niet wilde noe
men. Kort daarop werd Pisciotta zelf
gearresteerd. De man die dat deed,
werd echter weggepromoveerd naar
Noord-Italië, En Pisciotta werd in
1954 in de gevangenis vergiftigd. Men
ziet: allemaal duistere zaken. De his
torie zal later leren, wat er precies
gebeurd is.
In elk geval gelooft in Montelepre
zelf niemand meer, dat Pisciotta de
werkelijke moordenaar was. Men
meent dat hij van plan was, om la
ter de naam van de werkelijke moor
denaar bekend te maken, maar dat
deze laatste bevel heeft gegeven om
Pisciotta tijdig in de gevangenis te
doden. Men meent ook, dat Giuliano
helemaal niet in Castelvetrano werd
gedood, maar in Monreale en wel
een dag eerder. Zijn lichaam zou
's nachts vervoerd zijn, en kapitein
Door het bloedbad van Ginestra,
waarbij Giuliano liet schieten op een
communistische vergadering, zodat
elf doden vielen, kreeg de communis-
t:sche pers gelegenheid om Scelba,
de minister van binnenlandse zaken,
te beschuldigen dat hij met Giulia
no heulde en hem had gestimuleerd
om deze slachting aan te richten. In
elk geval weet tot heden niemand,
wat er nu eigenlijk aan de hand
was, en op wie Giuliano in feite kon
rekenen. Dat hij beschermd werd,
Toen beging hij op 17 ju-
1948 de grote fout om vijf leden
van de Mafia te doden. Dit was het
begin van zijn einde, want niet al
leen kreeg hij nu de Mafia tegen
zich, maar ook de Christen-Democra
tische partij moest zich van hem af
,°mdat geen enkele regerende
partij in Italië betrekkingen had on
derhouden met iemand die de Mafia
tart. Welke bedoelingen het contact
tussen Giuliano en de Christen-Demo
craten tevoren ook gehad moge heb
ben, nu werd tussen Giuliano en Scel
ba openlijk de oorlog verklaard. Zij
duurde twee jaar, waarbij elke par
tij gedeeltelijke successen behaalde.
In 1950 beloofde Giuliano echter om
het eiland te verlaten, als zijn ge
arresteerde moeder zou worden vrij
gelaten. Nog voor hij de belofte ge
stand kon doen, werd hij op 5 juli
1950 vermoord aangetroffen op de bin
nenplaats van het huis via Mannone
54 te Castelvetrano.
Aan de pers werd medegedeeld, dat
De Duitse generaal Hans Speidel,
opperbevelhebber der NAVO-troepen
in noord-Europa, zal 23 september
a.s. te Londen uiterst geheime be
sprekingen" gaan voeren, die twee
weken zullen duren en betrekking
zullen hebben op de voorgenomen
vermindering der Britse troepen in
West-Duitsland.
De Chinese pers meldde, dat drie
leiders der wanordelijkheden in Han-
jang, in juni j.l., waarbij studenten
waren betrokken, terecht zijn gesteld.
Meer dan duizend scholieren had
den vernielingen aangericht in kanto
ren van de communistische partij en
de plaatselijke partijleider mishan
deld. „Contrarevolutionairen" hadden
hen tot het oproer aangezet. Het
doodvonnis van de drie leiders werd
voor een verzamelde menigte van
10.000 mensen voorgelezen en op de
plaats voltrokken. Het waren de on
derdirecteur van de plaatselijke
school, een leraar en een functionaris
van de communistisch georiënteerde
democratische liga. Vier anderen
kregen gevangenisstraffen van vijf tot
15 jaar. De scholieren hadden het af
treden van Mao tse Toeng geëist.
Het talrijke publiek dat het afgelo
pen weekeinde de luchtvaarttentoon
stelling van Farnborough bezocht,
heeft de volledigste uitstalling van
geleide projectielen gezien die ooit
op een plaats bijeen zijn gebracht. Er
werden negen verschillende projectie
len getoond in de afdeling geleide wa
penen, waarvan er een, de De Ha-
villand Firestreak, in het bijzonder
de aandacht trok. Dit door radio ge
leide projectiel zal weldra in serie
worden vervaardigd om door jagers
van de R.A.F. te worden gebruikt.
Deze raket volgt het spoor van infra
rode warmte-stralen die door een
aanvliegende bommenwerper of ra
ket worden uitgestraald. Verder is er
de Bristol Bloodhound, die voor het
leger en de R.A.F. is besteld en de
Armstrong Whitworth Seaslug, die
voor de Marine is besteld.
(Advertentie)
In de publicatie van een eerste gesprek, dat we hadden met de
leden van het S.A.S., het team van Franse militairen dat door
hulp en liefdadigheid trachten de Algerijnse bevolking te steunen
in haar verweer tegen de rebellen, hebben we een Franse officier
aan het woord gelaten, die met een Mechelse is getrouwd. Wat
zijn vrouw Maria te vertellen had, was eveneens het beluisteren
waard.
Ze vertelde sobertjes, kort. zonder
zich zelf op de voorgrond te plaat-
n. Maar toch, niet alleen volgens
haar man, maar ook volgens de mu
zelmannen in haar douar, is het grote
succes eigenlijk aan haar te danken.
Enkele maanden geleden nog was
de bordj O'Kris een douar, die regel
matig bezoek kreeg van de vertegen-
woordigérs van de F.N.L. Hun tol
werd steeds hoger. De terreur woed
de dag en nacht. Jongemannen wer
den uit hun huizen gesleept om dienst
te doen voor de opstandelingen; meis
jes verdwenen spoorloos om later
dood te worden terug gevonden. En
eens werd er in het openbaar een
man gewurgd. De wegen waren ge
vaarlijk.
Overal loerde de dood.
Toch waren lang niet alle muzel
mannen het met de rebellen eens,
maar de Algerijnse gedecoreerden
uit de eerste wereldoorlog durven
niet meer op de tricolore rekenen.
Voorzover ze nog trouw aan Frank
rijk durfden tonen lachte men hen
uit:
„De Fransen zijn ver en vertonen
zich niet meer waar de F.N.L. re
geert. Ze amuseren zich met de meis-
i ergens in een veilige stad."
Vroeger lag er hier een klein gar
nizoen. Maar al lang stonden de ar
melijke gebouwen leeg en verlaten.
Toen arriveerde er plotseling op een
l te avond een Franse officier met
zijn vrouw en drie gezellen, die tus
sen de al wankelende muren een
bewoonbaar verblijf improviseerden.
De eerste dagen durfde geen der mu
zelmannen het woord tot hen te rich
ten en de groet der Fransen bleef
meerendeels onbeantwoord.
Nauwelijks waren ze vier dagen op
hun eenzame door de zon geteisterde
post of een kind van zes jaar brak
een been. Zonder enige bescherming
toog de blonde Europese het dorp in
om haar hulp aan te bieden. Vakkun
dig en liefdevol spalkte ze het beentje
Een dag later al kwam men haar roe
pen voor 'n ernstige zieke en de vele
vrouwen in de nederige woning stel
den haar toen de grote vraag: „Uw
man is officier, maar waarom draagt
hij geen wapenen?" De Europese gaf
haar uiteenzetting.
Aanval van terroristen
Langzaam brak het ijs. Men richtte
een kleine, eenvoudige ziekenkamer
in. De S.A.S.-officier genas ziek vee,
bracht iemand die een blindedarm
ontsteking had naar de stad, bouwde
met zijn Europese helpers en een
tiental muzelmannen zelfs een school
tje en intussen was zijn vrouw vrij
wel steeds bij de muzelmanse moe
ders te vinden om nood te lenigen
en te helpen waar mogelijk was.
..Vaak heb ik doodsangsten uitge
staan," vertelde ze. Het dorpje be
leefde een wedergeboorte maar toen
het koren begon te rijpen moest de
grote vraag worden gesteld:
„Hoe beschermen we onze oogst
tegen de rebellen?"
De S.A.S. had het vertrouwen ge
wonnen en de officier zonder revol-
met alle kenmerken van een
kwaliteits - sigaar!
licht van smaak en kleur,
heerlijk aroma,
krijtwitte brand,
afgesneden puntl
Iedere sigoac aport
verpakt in ceflofaan,
de doos en kistverpakkfng
exclusief en zeer gedistingeerd.
O oh Uw sigarenwinkelier heeft Panter Robijn in voorraad
ver organiseerde mohamedaanse be-
schermings-eenheden.
„Mijn man", aldus vervolgde zij
„had tenslotte een inventarislijst op
gemaakt van hetgeen onze streek
dringend nodig had: schoolbanken,
materialen, levensmiddelen, medika-
menten, bedden voor ons ziekenhuis
enz. Om er wat spoed achter te zet
ten ging hij zelf naar de districts
commandant. Hij vertrok in de vroe
ge morgen. Ik bleef alleen achter
met onze radiotelegrafist. Pas drie
dagen later kon hij terug zijn."
Uitgesproken op deze dag kwa
men de terroristen. Een groepje van
twintig soldaten der FNL was onze
richting uitgetrokken om te roven,
maar al 10 km buiten onze douar
waren ze gestuit op zes man van
onze beschermingstroep. Eén onzer
mannen rende onmiddellijk terug
naar ons dorp om alarm te slaan.
De rest trok. zich al schietende
langzaam terug op onze nederzet
ting.
De aanvallers moeten begrepen heb
ben, dat hun een warme ontvangst
werd bereid, want ze traden uiterst
voorzichtig op. Toen ze tenslotte het
dorp hadden bereikt en ze de kloeke
mannen bewapend met alle mogelijke
stokken, bijlen, hamers, messen en
drie verroeste geweren ontdekten be
grepen ze. dat ze hier maar weinig
meer konden uitrichten. Zonder veel
strijd zijn ze afgetrokken, zes doden
achterlatend. Ik heb de grootste moêi-
te gehad om te voorkomen, dat onze
muzelmannen de moordenaars ach
terna gingen en één voor één om
zeep brachten. Ik vreesde namelijk,
dat dan ook onze mensen verliezen
zouden hebben moeten betreuren."
Kans van zijn leven
De S.A.S. vormen de stoottroep
van de psychologische oorlogsvoering
in Algerije en als de Fransen er nog
in slagen orde, rust en veiligheid in
het gebied te verzekeren zal dit gro
tendeels te danken zijn aan het moe-
dife optreden van dit kleine groep
je idealisten, dat de harde, vaak le
vensgevaarlijke konsekwensies durft
trekken en zich zonder wapenen maar
vol goede wil in een gevaarlijk ge
bied durft vestigen. De S.A.S. komt
voor moeilijke problemen te staan
zoals bijv. in Nelsonbourg ten zuiden
van Medea, waar vooral de iets ver
der gelegen bergachtige streken nacht
in nacht uit werden geplunderd door
de rebellen.
Een kleine deputatie der berg
bewoners trok tenslotte naar de
SAS kapitein van Nelsonbourg om
bescherming te vragen.
De nog jonge man begreep, dat
dit de kans van zijn leven was om
het Franse aanzien in een hele
streek te herstellen. Zijn radio
telegrafist zocht onmiddellijk con
tact met een militair kamp, tien
tallen kilometers verder en zowaar
speelde men het klaar om al de
andere dag voldoende tenten te
hebben om de 1500 verspreid wo
nende bergbewoners rond Nelson
bourg te kunnen huisvesten.
,.Nu moeten we zien zo vlug mo
gelijk de oogst binnen te halen" al
dus de kapitein „Wie meldt zich vrij
willig voor de beschermingstroepen?"
Vele honderden handen gingen de
lucht in, veel meer dan hij nodig had.
De volgende dag kwamen er wat
wapenen ter beschikking en onder
bescherming van kleine, gewapende
eenheden muzelmannen bracht men
gezamenlijk de oogst binnen. De he
le voorraad werd naar het nieuwe
kamp in Nelsonbourg gebracht en
gezamenlijk verkocht.
Niemand der bergbewoners wilde
terug keren. Allen gaven er de voor-
EREDIVISIE.
GVAVNAC;
DOS—BW;
SpartaAmsterdam;
Blauw WitFortuna '54;
ADOFeijenoord;
MVVNOAD;
Spel. EnschedeVVV;
PSV—Elinkwijk;
Rapid JCAjax.
Ie DIVISIE A.
DWS—Alkmaar; EDO—Roda Sport;
HVC—AGOW; VSV—Vitesse; RBC
Helmond; De GraafschapDFC; Vo-
lendamSW; Willem II—Excelsior.
Ie DIVISIE B.
De VolewijckersEindhoven; Hermes-
DVS-RigtersbleekLimburgia-Schev.
Holi. Sport; Helmondia '55RCH;
Wageningen Stormvogels; Leeuwar
denKFC; HaarlemFortuna VI.;
SittardiaXerxes.
2e DIVISIE A.
ZFC—De Valk; 't Gooi—DOSKO;
EmmaHilversum; UVSZeist; Wil-
helminaDHC; ONA—Baronie; EBOH
LONGA.
2e DIVISIE B.
HeraclesEnsch. Boys; PEC-Olden-
zaal; ZwartemeerTubantia; Rheden-
NEC; Go AheadZwolse Boys.
RESERVE 2e DIVISIE B.
Baronie 2Xerxes 2; DHC 2ONA
2; SW 2—UVS 2; Fortuna VI. 2—
RBC 2; EDO 2Emma 2; Haarlem 2
—NAC 2.
RESERVE 2e DIVISIE C.
Willem II 2—Wilhelmina 2; NEC 2
—Sittardia 2; VW 2—MW 2; NOAD
2Helmondia '55 2; De Valk 2Lim-
burgia 2; Eindhoven 2LONGA 2.
AMATEURS.
Ie KLAS A.
ZeeburgiaGouda; QuickVCS;
Unitas—RFC; UW-Velox; CW-
OSV; DCG—DWV.
Ie KLAS B.
Achilles—WW; WVC—Borne; Be
Quick ZZwaagwesteinde; Quick N—
Hengelo; Robur et VelocitasQuick
'20; SneekZAC.
Ie KLAS C.
VlissingenBrabantia; Roermond
Boxtel; MauritsMOC '17; De Spech
ten—VSV '34.
2e KLAS A.
Woenselse Boys-VELOC; TOP-JVC;
31; ODCGemert; Uno Animo-DESK
TaxandriaOss '20; BoxmeerSchijn-
del.
2e KLAS B.
RoosendaalRood Wit; BSC—WVO;
RACCorn. Boys; SARTO-Hulst;
InternosGoes; TSCMiddelburg.
3e KLAS B.
UDI '19Nevelo; Vlijmense Boys
GW; VOAB-Baardwijk; WSC-GSBW;
Concordia SVDSCB; St. Michiels
gestelHeusden.
3e KLAS C.
RKDVC—VES '35; Virtus—SCO;
Dongen—RKC; RWB—GUDOK; Hero-
SET; HieronymusVeerse Boys.
3e KLAS D.
Zeelandia—ODIO; Biervliet-Terneu-
zen; HontenisseZierikzee; Axel-Zee
land Sport; RKFC—RCS; Grenswach
tersMETO.
4e KLAS E.
RKTWSVG; Ons Vios—ZIGO;
TAC—Nieuwkuik; Wit Zwart-Oirschot
Vooruit; HilvariaVelocitas '31.
4e KLAS F.
TVC '29Madese Boys; Boeimeer—
Breda; Groen WitZundert; RKWU-
Gilze; DEVO—RSV.
4e KLAS G.
CluzonaNSV; SC GastelKaaise
Boys; De Schutters-Burgh; Renesse-
Noordhoek; Steenbergen-Nieuw Borg-
vliet.
4e KLAS H.
IersekeOostburg; ClingeLuctor;
Steen's-Heer Arendskerke; Ria W
Breskens; Sluiskil-Hansweertse Boys.
RES. 3e KLAS B.
GW 2St. Michielsgestel 2; RKC 2
Schijndel 2; LONGA 3—TOP 2; Oss
'20 2Zwaluw VFC 2; OJC 2Con
cordia SVD 2.
RES. 3e KLAS C.
Rood Wit W 2—SARTO 2; Willem II
4—BSC 2; MOC '17 2—RAC 2; SET 2—
Hero 2.
(Advertentie)
DINSDAG 10 SEPTEMBER 1957
HILVERSUM I. 402 m. AVRO: 7.00
Nu's. 7,10 Gym. 7.20 Gram. VPRO:
7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram. 8.45 Idem. 9.10 V.d. vrouw.
9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgen
wijding. 10.00 Gram. 10.50 V.d. kleuters.
11.00 Lichte muz. 11.30 Viool en piano.
12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Theaterork. en solist. 13.00
Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Pro-
menadeork. en soliste. 13.55 Beursber.
14,00 Fluit, cello en piano. 14.30 B.B.C.
Dutch in de oorlog, caus. 14.50 Gram.
16.00 Sopr. en piano. 16.30 V.d. jeugd.
17.20 Gram. 17.30 Amus muz. 18.00 Nws.
18.15 Pianospel. 18.30 De dierenwereld
en wij, caus. 18.40 Amus. muz. 19.00
Gram. 19.45 Filmpraatje. 20.00 Nws. 20.05
Gevar. progr. 22.00 Act. 22.10 Viool en
Hammondorgel. 22.30 Pianorecital. 23.00
Nws. 23.15 Koersen. 23.15 New York cal
ling en act. of gram. 23.25-24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en
lit. kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram.
8.50 V.d. huisvrouw. 9.45 Lichtbaken,
caus. 10.00 V.d, kleuters. 10.15 Gram.
10.30 Idem. 10.50 Pianorecital. 11.00 V.d.
vrouw. 11.30 Schoolradio. 11.50 Als de
wonen, waar ze zich immers georga
niseerd en beschermd wisten. Daar
om vormde de kapitein een bouw-
kamp. Iedereen hielp mee. Een deel
van de oogstopbrengst werd in ste
nen cement en hout gestoken. Voor
de rest zorgde het betreffende minis
terie. De kapitein zelf was bouw
meester en opzichter. De bergbewo
ners toonden zich kundig als met
selaars, timmerlui, gravers en schil
ders en zo is hier nu rond Nelson
bourg een hele, nieuwe, stenen ne
derzetting geboren, waarop de fella-
gahs geen vat meer hebben.
Kapitein de C., de vierde S.A.S.-
officier met wie we spraken bracht
ons naar de volgende post, tachtig ki
lometer verder over een slechte, stof-
.fige weg, die vaak helemaal bleek
keur' aan rond Nelsonbourg te blijven te ontbreken.
ziele luistert, caus. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20
Platennieuws. 13.30 Dansork. en sol. 14.00
Schoolradio. 14.30 V.d. plattelandsvrou
wen. 14.40 Strijkkwart. en altviool. 15.30
Gram. 16.00 V.d. zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 V.d. kind. 17.40 Beursber. 17.45 Re-
geringsuitz.: Rijksdelen Overzee: Recht»
spreken in primitief Nieuw-Guinea door
mr. L. O. A. Moll. 18.00 Lichte muz.
18.20 Sportpraatje. 18.30 Twee violen.
18.50 Gram. 19.00 Nws. 19.10 Gram. 19.15
Uit het boek der boeken, caus. 19.30
Gram. 20.30 Act. 20.45 De gewone man.
20.50 Radiofilharmonisch ork. 21.45 Wat
weten wij van de ambtenaar?, klankb.
22.10 Orgelconc. 22.35 Gram. 22.45 Avond
gebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15-24.00
Nieuwe gram.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Gram. 12.15
Pianospel. 12.30 Weerber. 12.34 Piano
spel. 12.50 Gram. 13.00 Nws. 13.11 Gram.
14.00 Idem. 15.00 Symf. conc. 16.00 Koer
sen. 16.02 Lichte muz. 16.30 Omr ork.
16,40 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Orgelspel.
17.15 Omr. ork. 17.45 E-oekbespr. 18.00
Meisjeskoor. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws.
19.40 Gram. 19.50 Caus. 20.00 V.d. vrouw.
21.00 Gram. 21.30 Omr. ork. 22.00 Nws.
22.11 Pianospel. 22.40 Gram. 22.55-23.00
Nws.
BRUSSEL. 484 m. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13 15 Gram. 14.00 Omr. ork. 14.47
Gram. 15.00. 15.30 en 16.05 Gram. 17.00
Nws. 17.10 Verz. progr. 18.30 Gram. 18.55
en 19.00 Idem. 19.30 Nws. 20.00 Gram.
20.40 Festival v. Luik. 22.30 Gram. 22.55
Nws.
AVRO: 20.30 Journ. en weeroverz. 20.45
Film. 21.00-22.30 Filmprogr.
FRANS-BELG.: 19.00 Kunst-, literair-
en wetensch. overz. 19.30 V.d. jeugd.
20.00 Act. 20.40 Opera- en balletprogr.
Na afloop: Wereldnws.
VLAAMS-BELG.: 19.00 De soc. ge
dachte en actie. 19.30 Nws. 20.00 Maria-
Theresia, film. 21.30 Boemerang. 22.15
Nws. en journ.
door B. Kaeser
46)
keleIawpn.h?d n?'-' dan gsen en'
zacht vsriTrilcle er niet een
eedarhtl ngJen in haar de
j, an deze eenzame verjaar-
gevierd wer°d'gw alujd als een fecst
Einar Lofberg ha ar 6t mog^k' .dat
k^rozenVad °ntb'Jt e«
haar J Begeven'' Het kwam
tien jaren' er sedertdien wel
Lofbed waren. Einar
Nooit meer h=S Z°U hij nu wel z"n?
vernomen Z1J nog iets van hem
e™n?MUscWe^ny en d£ -twee
van hpn hlnta iagen er b«even
zoals ve„ifJ de!? m de bus. brieven
datum «li la?r' z'j zonden de
Ineon ,j bebben vergeten.
haT.t voelde Marianne zich ge-
Zii oi'n„0m naar heneden te gaan.
een ina naa!' de b®dkamer en trok
liik ere Japon aan dan gewoon-
hiiit.n ntoest ze zelf ook over die
laehenSPOngde'd 'n een eenzaam huis
eenzameV^ was nog altijd eenzaam
was dan ooit( Inger Ljungvall
»n M=r?r naar de stad teruggekeerd
riaemSnea had nu alleen nog een
dagmeisje, dat om elf uur kwam en
om vier uur weer ging. Maar zij
had zich met het lege huis vertrouwd
gemaakt, zoals men zich vertrpuwd
kan maken met het zien van een
lege schaal waarin men met verbeel
dingskracht vruchten en bloemen op
roept. Zij en het huis waren één - zij
vulden elkander aan in dit zwijgend
wachten op iets, dat iedere dag kon
komen: jonge stemmen, vrolijk ge
lach, het geluid van vlugge stappen.
Vol verwachting daalde Marianne
de trap af - maar de brievenbus was
leeg; misschien kwam er iets met
de middagpost. Dat was maar een
schrale troost, die haar niet over de
ondervonden teleurstelling heenhielp.
en terwijl zij in gedachten naar de
deur van de huiskamer toeging, glim-
lr -hte zij kritisch over die jeugdige
onstuimigheid van haar gevoelens,
die haar eigen theorie logenstrafte.
Zij was nog wel ver van die bezon
kenheid van de ouderdom verwijderd
zou die wel nooit verkrijgen, zolang
haar hart met zoveel liefde veran
kerd was in een wereld, waarin John
ny, Franz en Marcelle bestonden.
Zij deed de deur open, maar op
hetzelfde ogenblik bleef zij als ver
steend op de drempel staan. Op de
tafel stond een grote taart met bran
dende kaarsenZou Inger Ljung
vall? Maar de klanken, die nu uit
de piano in de hoek losbarstten, kon
den niet door de jonge assistente te
voorschijn getoverd zijn - en die arm,
die zich nu om haar heen legde, die
wang. die zich tegen de hare vlijde...
Een hevig gesnik overviel haar,
maar het kwam, merkwaardig ge
noeg, als een juichend lachen over
haar lippen. Haar hart klopte on
stuimig in een niet te stuiten tempo,
dat zich met de klanken van de piano
verenigde; zij trok Johnny's hoofd
naar zich toe. terwijl zij tegelijker
tijd bewust het geluk smaakte, aan
zijn borst te mogen rusten - zij waren
teruggekeerd, ze waren weer bij haar
Johnny en Franz.
Dat Marcelle ontbrak drong in dit
eerste halve uur van het weerzien
helemaal niet tot haar bewustzijn
door - later begreep zij. dat ook Mar
celle onzichtbaar bij dit feest der
feesten tegenwoordig was. Zoals zij
eens gedaan hadden als kleine ijveri
ge knapen, vertelden Johnny en
Franz. dat zij het plan voor deze
verjaardagsverrassing al lang gele
den gemaakt hadden. De vorige
avond hadden zij elkaar in de stad
ontmoet, hadden in een hotel over
nacht en toen, vroeg in de morgen,
de sleutel - de oude reservesleutel,
die onder een steen verborgen naast
de grote eik lag, te voorschijn ge
haald en waren als indianen het sla
pende huis binnengeslopen. Ze ver
telden het met al de stralende over
moedigheid der jeugd, en Marianne,
die haar twee grote jongens afwisse
lend aankeek, lachte en straalde, zo
als zij zelf, kwam niet uitgekeken aan
deze open, jonge, mannelijke gezich
ten, aan de blauwe en bruine ogen,
die haar met zo veel liefde tegenblon-
ken. Op dat ogenblik voelde zij de
zelfde onnoemelijke rijkdom als
op die dag. toen zij met haar drie
kinderen dit huis betrokken had en
aan de verwezenlijking van haar toe
komstdroom was begonnen.
„En waar hangt Marcelle uit?"
vroeg zij tenslotte.
Zij werden terstond heftig. Marcel
le had hen in de steek gelaten, hun
plan was natuurlijk geweest, dat ze
alle drie voor een paar weken hier
bijeen zouden komen. Maar zij had
haar directrice in het vroege voor
jaar, het hoogseizoen, niet kunnen
verlaten. Vrouwen waren nu eenmaal
onberekenbaar, zeiden de twee jon
gelieden met een veelbetekenend
schouderophalen, alsof zij hun erva
ringen in de wereld wel opgedaan
hadden.
Doch een paar woorden waren bij
zonder duidelijk tot Marianne door
gedrongen: ,,voor een paar weken
Toen verjoeg zij ze snel weer uit
haar gedachten - zij waren gekomen,
ze waren hier - men behoefde niet
aan de toekomst te denken!
Gedurende de volgende dagen we
ken zij niet van haar zijde, 't Was
alsof zij er trots op waren, als haar
i cavalier te kunnen optreden. Zij gin-
I gen met haar uit, naar de opera, da
schouwburg, naar grote restaurants.
Misschien 'dreef hen het zeer jeug
dige, onbewuste verlangen, Marianne
te laten zien, hoe mannelijk, hoe
zelfstandig zij in het buitenland ge
worden waren.
Met elkaar gingen zij om op een
broederlijke, vriendschappelijke ma
nier, waaraan men kon merken, dat
de onderlinge gedachtenwisseling hen
boeide en een verrijking voor hen
betekende. Trots alle uiterlijk onder
scheid, trots de verschillen in de in
drukken. die zij hadden opgedaan, de
verschillende gebieden, die hun be
langstelling gewekt hadden, schenen
zij nu meer op elkaar te gelijken dan
vroeger. Met grote blijdschap con
stateerde Marianne, hoeveel plezier
zij aan eikaars gezelschap beleefden
en welke achting de een voor de op
vattingen van de ander aan de dag
legde.
Alhoewel zij zich tegenover haar
helemaal gaven zoals zij waren, ver
meden zij het toch, vertrouwelijke
mededelingen te doen over het leven,
dat zij zo ver van haar geleid had
den. Instinctmatig begreep Marianne,
dat dit niet kwam door gebrek aan
vertrouwen, maar door de afstand,
die zij voelden tegenover de vrouw in
haar. Tegelijkertijd echter verried
haar het moederlijk instinct, dat zij
door het leven daarginds in de grond
in geen enkel opzicht aangegrepen
of veranderd waren. Zij waren vrijer
en zelfbewuster geworden in hun op
treden naar buiten, maar innerlijk
vertrouwen, dat de mens alleen maar
koestert, zolang hij nog niet van de
verschillende bomen der kennis gege
ten heeft. Kortom, zij waren, ofschoon
zo te zien: twee flinke, jonge man
nen, in wezen nog altijd twee jonge
lingen, wier rijpingsproces in geen
enkel opzicht door de realiteiten en
tegenslagen van het leven onderbro
ken, geremd of versneld was.
Het huis was niet meer vereen
zaamd, de bovenkamers niet meer
onbewoond; urenlang klonk er mu
ziek door de vertrekken, zij klonk tot
in Marianne's laboratorium door en
deed haar vergeten, hoe snel de tijd
verging.
Nooit vroeg zij iets en zij voelde
zich opgelucht en dankbaar omdat
Franz en Johnny nooit een vaste da
tum noemden. Misschien zouden ze
op zekere dag ev£n plotseling ver
dwenen zijn als ze waren komen op
duiken - maar die gedachte werd
door hun levende aanwezigheid snel
verdreven.
Verrassend was hun intense vreug
de, waarmee zij zich aan het weer
zien van hun vaderland overgaven.
Zij zochten oude schoolkameraden op,
hiernieuwde betrekkingen, die door
hun afwezigheid onderbroken waren,
en vroegen Marianne naar onbeken
den, die zij in jaar of dag niet meer
gezien hadden. In deze samenhang
werd ook eens de naam van Einar
Lofberg genoemd, zo natuurlijk en
ongedwongen, dat het voor Marian
ne niet moeilijk viel. hun even kalm
te antwoorden, dat zij helaas nooit
meer iets van hem gehoord had.
Zij hoorden dat antwoord zwijgend
aan, met een zwijgen, dat geen na
smaak achterliet.
Op een avond knielde Johnny, zoals
vroeger, voor de open schouw en be
gon daarin een vuurtje te bouwen.
Toevallig was hij alleen met Marian
ne. Franz was nog in de stad en had
opgebeld om te zeggen, dat hij pas
laat thuis zou komen. Marianne zat
op haar gemak in een fauteuil, had
niets om handen en gaf zich geheel
over aan het diepe, gelukzalige wel
behagen van de huiselijke atmosfeer.
Het hout voor hem knetterde en
brandde, vlamde op en doofde weer,
om dan weer op te vlammen, zoals
honderden malen vroeger. - Moeder
en zoon! dacht Marianne, dacht dit,
alsof 't een vreemde romantitel was.
die zij telkens weer voor zichzelf
herhaalde. Misschien was het ook
meer dan alleen maar een titel het
was een besef, 't was de som van
haar 1 ven, die zich in zo'n paar
woorden liet samenvattem. Zij dacht
daarbij niet aan zichzelf en Johnny -
zij verdiepte zich in het verschijnsel,
dat dit rustige, zwijgende samenzijn
met niets te vergelijken was. en dat
geen enkele verwantschap dit tevoor
schijn kon roepen. Tussen man en
vrouw is er altijd een zekere, zij het
ook nog zo positieve, spanning aan
wezig, een rekening houden met de
stemming van de ander, waardoor 't
eigen bewegingsgebied beperkt wordt.
(Wordt vervolgd)
