HEEFT ER INDERDAAD EEN
ZEEOLIFANT BESTAAN?
MAGG
Jacht op vluchtende
Imam van Oman
Na zes
houtwol
dagen onder de
vandaan
Dronken man overreed echtgenote
I Elektrisch j
j hengelen I
Chefarine „4'
beroemde
geneesmiddelen
in I tablet
doen wonderen
Herinnering aan de
reuze - beenderen
van Teutobod
Belasting ontduiker
Engels vrachtschip
vrijgegeven door
Indonesië
Onofficieel Hartjesdagvuur
EEN LEKKERE SOEP
VOOR WEINIG GELD
Koninginnesoep
Westenburg
Assurantiën
Journalist beledigde
Hatta
DOUWE EGBERTS
Ten nieuwe melange
van de fijnste
baaitabakken
Ook mishandelde
hij haar
Liever dief
dan
naar
terug
Polen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1957
i Advertentie;
Tijdelijk
Junior-bus
van f. 1,43 voor
Kortelings werd gemeld dat een
Russische geleerde het kaaksbeen
van een prehistorische zeeolifant
heeft gevonden, welke 25 miljoen
jaar geleden moet geleefd hebben.
De stoffelijke resten van dit dier
welks wetenschappelijke naam
„Desmostylius" is, werden aange
troffen op het schiereiland Kamt-
sjatka, aldus radio-Moskou. Dit zou
de derde ontdekking in de Sovjet-
Unie van stoffelijke resten van dit
uitgestorven dier zijn; de schedels
van deze dieren zouden in Califor
nia en Japan zijn gevonden.
De Russische geleerde is resoluut
in zijn bewering, dat er ooit een zee
olifant heeft bestaan. De dierkundi
gen en de fossielkundigen (de paleon.
toiogen) zijn over het algemeen iets
jes voorzichtiger in hun beweringen.
Zij zeggen dat er misschien wel eens
een zeeolifant heeft bestaan. Abnor
maal kan ons dit niet toeschijnen.
De zeekoeien en Dugongs stammen
ook af van landhoefdieren, tot welke
tenslotte toch ook de olifant behoort.
De twee soorten olifanten, welke
thans nog leven, de Indische en de
Afrikaanse olifant, zijn maar de arm.
zalige r ten uit de tijd toen er een
grote verscheidenheid van slurfdieren
de aarde bevolkte. Onder die slurf
dieren uit het tertiaire tijdperk
het tijdperk dat de gouden tijd van
de reuze-zoogdieren was was ook
de zogenaamde Dinotherium of Schrik
stier een geweldig dier met naar on
deren gerichte slagtanden
De bekendmaking door de Russi
sche geleerde van een kaaksbeen van
een zeeolifant herinnert ons aan de
erg vermakelijke ..beenderengeschie-
denis" van de Schrikstier, een ge
schiedenis waarbij de fossielkenners
(de paleontologie stond toen nog in
haar kinderschoenen) met erg rode
kaken hebben gestaan.
„KOMT ZIEN"
Het is een erg fantastisch verhaal,
dat de bekende paleontoloog R. van
Linden vertelt.
Ten zuidoosten van Lyon lag vele
eeuwen rug het zogenaamde „reu-
z .weld In 1613 ontdekte een heel
meester beenderen van zeer grote af
metingen. De heelmeester die de
kunst van 't charlatanisme verstond,
liet uitbazuinen, dat dit de beenderen
w-.ren van de beroemde reusachtige
Germaanse koning Teutobod, die de
Cimbren en de Teutonen aanvoerde.
De fcleerde koppen van de Parijse
academie van wetenschappen begon
nen elkaar ir. het haar te zitten om
trent de vraag of die beenderen van
koning Teutobod wel echte beenderen
ofwel slechts natuurgrillen waren.
(Advertentie)
b I pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
tablet dat U weer met plezier Uw werk kunt doen
Twee eeuwen later kon de grote
fossielenkenner Cuvier, met stellig
heid verklaren, dat de beenderen van
Teutobod geen mensenbeenderen wa
ren, maar wel die van een uitgestor
ven dikhuidig dier, dat verwant was
met de nog levende tapir.
KAUP „TIMMERDE"
VERKEERD
In 1329 vond een zekere Kaup uit
Darmstadt de onderkaak van zo'n
dikhuid. Hij slikte een paar maal toen
hij ontdekte dat die ..tapir" machtige
gekromde slagtanden bezat, welke
goed op die van een olifant geleken.
Kaup zette in zijn werkplaats de ge
broken onderkaak zo in elkander dat
de slagtanden naar boven wezen (zo
als bij de huidige olifant). Maar zes
jaar later werd er een volledige, niet
verbrokkelde schedel gevonden; de
slagtanden wezen niet naar boven,
doch het uiteinde van de onderkaak
was naar onderen gebogen en ook de
slagtanden waren naar onderen ge
richt. Kaup had dus gedwaald.
Men noemde het voorhistorische
dier. waarvan men de schedel had
gevonden, Schrikstier, want, zo zei
men, die vreselijke slagtanden kun
nen niets anders zijn dan vreselijke
aanvals- of verdedigingswapens.
Kaup wilde net als Cuvier vóór
hem de Schrikstier rangschikken tus
sen het Nijlpaard en de tapir, maar
later plaatste Kaup het wondere
beest tussen luipaard en mastodont.
De mastodont was toch ook een „fa
milielid" van de olifant.
Voor het ontduiken van ongeveer
dertig duizend gulden aan inkomsten
belasting werd gisteren de 55-jarige
fabrikant H. G. K. uit Hilversum door
de politierechter te Amsterdam ver
oordeeld tot een maand gevangenis
straf K. werd er van verdacht over
de jaren 1951 en 1952 resp. 18000 en
12000 gulden inkomsten voor de belas
ting te hebben verzwegen. Hij had in
de jaren inkomens opgegeven van
9500 en 6300 gulden. K. had, zoals ook
bleek uit de getuigenverklaring van
een ambtenaar van de fiscale recher
che. in zijn boekhouding een groot
aantal facturen niet verantwoord. Hij
bekende zijn frauduleuze handelingen
maar voegde er aan toe, dat hij zich
niet kon voorstellen, dat het verzwe
gen inkomen zo groot was.
Een andere geleerde werd misleid
door de zonderlinge vorm van de slag
tanden en sprak over een verwant
schap met de walrus, hetgeen totaal
onmogelijk was, daar robben roofdie
ren als voorouders hebben gehad.
Toen men echter uiteindelijk een
volledig skelet van de Schrikstier bij
elkaar had, constateerde men dat
het reuzebeest de gestalte van een
olifant moet hebben gehad en dat de
neergebogen onderkaaktanden denke
lijk dezelfde taak vervulden als de
slagtanden van de huidige olifant. Zij
dienen n.l. voor het buigen en bre
ken van boomstammen.
Zo was dan eindelijk het eeheim
van de Sshrikstier ontraadseld....
Het Engelse vrachtschip „Hong
kong Trader", dat vijf maanden lang
werd aangehouden op beschuldiging
van smokkel en het vervoeren van
een niet door de vereiste documenten
gedekte lading kopra, is thans weer
door de Indonesische regering vrij
gegeven, aldus werd in Djakarta be
kend gemaakt.
Volgens een woordvoerder van het
parket van de procureur-generaal,
hebben de Engelse eigenaren toege
stemd in de betaling van een bedrag
van 1,1 miljoen rupiah. Het vrijgeven
van het schip betekent echter niet,
dat van vervolging van de eigenaren
wegens overtreding van de Indone
sische sclieepvaartbepalingen zal
worden afgezien.
Advertentie)
Graauw
DORPSïlLM.
De bewoners van Graauw zullen 29
augustus in de gelegenheid worden
gesteld hun talenten als filmsterren te
tonen. De r.-k. V.V. Graauw heeft het
initiatief genomen op deze dag een
film te laten maken, waaraan de ge
hele bevolking kan meewerken. Op
bet sportterrein zal om kwart over zes
een optocht geformeerd worden, waar
voor alle verenigingen een uitnodiging
ontvangen hebben. De geluidsopnamen
zullen na afloop gemaakt worden in
de school.
Een crèmesoep, gebonden met bloem
van de fijnste graansoorten.
Andere voordelige Maggi soepen a 15 ct z
POULETSOEP
RIJST-JULIENNE
ijn
O SS E STA ARTS SEP TOMATENSOEP ASPERGESOEP
GROENTESOEP
KERRYSOEP
WINOSGRSOEP
Een legerpatrouille van het sulta
naat Maskate zit de vluchtende Imam
van Oman en zijn broeder Talib, als
mede sjeik Soeleiman, die de kust
van de Golf van Oman trachten te
bereiken, ,,op de hielen", aldus heeft
de bevelhebber van het leger van
Maskate, koionel WaterfieJd, gisteren
in Maskate medegedeeld.
De Imam was de leider van de
jongste opstand tegen de sultan van
Maskate. Zijn broer Talib en sjeik
Soeleiman Bin Himyar, Heer van de
Groene Bergen, waren zijn voornaam
ste medewerkers.
Volgens Waterfield zouden de lei
ders van de opstand in de buurt van
het dorp Rostak, ongeveer 50 km ten
noorden van Nizwa, zij.n. Zij reizen
met korte tussenpozen voor maaltij
den.
Naar Waterfield verder mededeel
de, worden de drie mannen vergezeld
door de zoon van sjeik Soeleiman,
Himyar.
Alles wordt in het werk gesteld
om hen te pakken te krijgen", aldus
kolonel Waterfield.
Bewaking kust
In Britse consulaire kringen te
Maskate is later gezegd, dat drie
Britse fregatten naar de kust van
de Golf van Oman stomen. Een
der schepen heeft een man aan
boord genomen, die de vluchtelin
gen, die van aanzien weinig be
kend zijn, zou kunnen identifice-
Een Brits vliegtuig heeft gisteren
vlugschriften verspreid in het gebied
tussen Rostak en de kust, die een
waarschuwing van de sultan inhou-
Advertentie)
Voor
FINANCIERING van AUTO'b
MOTOREN en BROMFIETSEN
Sophlastraat 36. Breda
Telefoon 34750
Dac> de politie voor een officieel
Hartjesdagvuur een traditie op
ae derde maandag in augustus
(iccn toestemming had gegeven,
noest de jeugd dus zelf voor „fik-
zorgen. De jongens in de
Crommelinstruat te Amsterdam
stookten een vuurtje met oude
meubelen als vuurmakers. Later
zorgde een stapel oude banden voor
een enorm rookgordijn, dat de ge
hele straat aan het gezicht onttrok.
De hoofdredacteur van het commu
nistische dagblad „Harian Rakjat"
heeft voor het landgerecht te Djakar
ta terecht gestaan wegens het publi
ceren van een artikel, waarin de goe
de naam van oud-vb
Hatta werd aangetas'
den schreef dit blar!
corruptieschandaal
ken.
Na voorlezing van
werd de zitting op vi
es id ent dr.
'aar gele-
tta in een
n betrok-
g va ar ding
-ek van be
den. gericht tegen hen die de vluch
telingen helpen.
De sultan heeft ook e«=n belouing
uitgeloofd voor het dood of le\end uit-
leveien van elk der drie mannen.
Een van de kustvaartuigen van de
sultan is naar het kustgebied van
Soewaik vertrokken om als val te die
nen. in de verondersteli ng, dat de
drie vluchtelingen geen bepaald
vluchtplan hebben en een voorbijva
rend Arabisch kustvaaituig zouden
kunnen verzoeken hen mee te nemen.
Op de 28fete juli 1954
werden er uit de Jaroslaw
Dabrowski, een onder Pool
se vlag varend transport
schip, grote balen houtwol
geladen. Het schip lag aan
een Londense kade. Plotse"
ling zag een van de Londen
se arbeiders, die zich in het
ruim bevond, dat er van.
achter een van die balen een
lange, magere arm naar hem
wuifde. De man schrok, riep
zijn collega's hij elkaar en
trof toen een uitgeputte
jongeman aan, die op de
grond lag en steeds maar
bleef zeggen: „Engelse po"
litie" en „water, water als.
jeblieft". Hij werd aan dek
gebracht en de officieren
van het Poolse schip sloten
hem on 'n een hut.
Daarmee zou de zaak een vrij zie
lige ajloop hebben gehad, als er
geen Engelse bepaling had bestaan,
volgens welke er niemand in arrest
gehouden mag worden zonder dat
er een wetteVjke berechting heeft
plaatsgevonden. Krachtens de Ha-
beas-Corpus-Act van 167.9 kan ie
dereen. die kennis draaat van een
onwettige gevangenhouding 'n be
velschrift vragen op grond waarvan
de gevangene ter beschikking van
de officiële justitiële organen moet
worden gesteld.
Antoni Klimowicz, de verstekeling,
was in 1949, op zeventienjarige leef
tijd. haar zee gegaan, waarna hij twee
jaar lang matroos was geweest op de
Jaroslaw Dabrowski. In 1951 had men
liem gevraagd, zijn mede-opvarenden
te bespioneren. Hi.i had geweigerd en
werd als ..politiek onbetrouwbaar"
aangemerkt. Toen hij zijn dienstplicht
moest vervullen, werd hij niet bij de
marine ingedeeld wat normaal ge
weest zou zijn maar bij het land
leger, waar de ontspanningskansen
geringer zijn. Na zijn ontslag uit mi
litaire dienst trachtte hij zijn vroegere
werk op de Jaroslaw Dabrowski terug
te krijgen, maar de hoging mislukte.
Zijn politieke onbetrouwbaarheid
drukte een stempel op zijn leven.
Geen spion l\iet varen
Klimowicz kende het vaarschema
van zijn vroeger schip en toen hij het
op 22 juli 1954 zag liggen in het dok
te Gdynia in Polen, wist hij, dat het
vier dagen later in Londen zou aanko
men. Zonder e" lang over na te den
ken. sloop hij hei ruim in, zonder
eten of drinken bij zich te hebben.
Weldra zat hij verborgen tussen gro
te balen houtwol. Door technische
moeilijkheden vertrok het schip twee
dagen te laat. D' verstekeling leed
dorst en honger en vroeg zich af. of
hij de ontberingen zou doorstaan. Toen
de boot eindelijk in Londen aanleg
de, had hij bijna zes dagen in volsla.
gen duisternis, zonder eten of drin-
ken in het ruim doorgebracht.
Daags nadat men hem ontdekt had
werd de jeugdige Klimowicz onder
vraagd door een immigratie-officier,
waarbij de communistische kapitein
als tolk fungeerde. De Engelsman
kreeg de indruk, dat hij met een
doodgewone verstekeling te doen had
en weigerde een vergunning om aan
land te gaan. 'n Poolse autoriteit be
zocht Klimowic: en zei, zeer beleefd:
„Als je dit papier tekent en daardoor
verklaart, dat je vrijwillig teruggaat,
zorg ik. dat je tot de koopvaardij-aca-
demie wordt toegelaten. Je weg is dan
gebaand." Klimowicz kende de me
thoden van de geheime politie en te
kende niet. Ook een herhaald verzoek,
de volgende dag, mislukte.
Vrijdags was het verhaal bekend
geworden bij de in Londen wonende
vluchtelingen uit communistisch Po
len. 's Avonds kwamen er een Hon
derd van hen naar de kade en eisten
nadrukkelijk de vrijlating van hun
landgenoot. Er waren toevalliger
wijs ook journalisten en fotografen
aanwezig. Zij wilden nl. getuigen zijn
van het vrijwillige vertrek naar Polen
van twee Amerikaanse staatsburgers,
die op de originele gedachte waren
gekomen, Amerika als een land van
terreur en vervolging aan te duiden
en zich naar Tsjecho-Slowakije te be
geven, „om in een vrij land te wo
nen."
Hij stal mijn portefeuille
Een van de Poolse vluchtelingen nu
zocht een middel om Klimowicz te
helpen. Hij besloot, een fictieve aan
klacht tegen deze in te dienen, stapte
daarom op de politie-inspecteur af, die
op de kade met zijn manschappen
voor het toezicht zorgde en zei: „Op
dit schip bevindt zich matroos Klimo
wicz. die mijn portefeuille met èèn
pond en 13 shilling gestolen heeft. Ik
wil, dat hij gearresteerd wordt vóór
hij Engeland verlaat!" De inspecteur
begreep de bedoeling en weigerde zijn
medewerking. De Pool snelde daarop
Misschien is er in Polen heel
wat ten goede veranderd sinds
het land, onder Gomulka's lei
ding, de witte raaf onder de
satel lieflanden van Moskou
werd. De mist, die rondom dit
land hangt, is wat minder dik
dan die rondom de andere en
wat men daardoorheen ziet
geeft aanleiding tot een be
paald optimisme, dat overigens
altijd nog zeer gematigd moet
blijven.
Wat de matroos Antoni Kli
mowicz uit Polen overkwam is
intussen tekenend voor de me
thoden van de communisti
sche machthebbers. Als het
hem vandaag als Pool mis
schien niet meer zou overko
men (maar het land wordt nog
altijd communistisch gere
geerd. bedenken wij dat wel),
dan heeft hij nog altijd zijn
duizenden broeders in andere
landen.
De historische gebeurtenis
werpt bovendien een interes
sant licht op de conservatieve
werkwijze van de Britse justi
tie, krachtens welke men in
onze dagen iemand kan red
den op grond van een staats
stuk uit 1679.
Het verhaal is ontleend aan
gegevens, door A. T. Jordan
bijeengebracht in „The Free
man".
Art vei tentie
in handige tabakszak!
klaagde uitgesteld tot 27 augustus.
„Dit is toch geen optreden van
mannen tegenover vrouwen. U liebt
die avond een heel rare schaats gere
den", aldus sprak gisteren de presi
dent van het gerechtshof uit Amster
dam, die wegens het dronken bestu
ren van een scooter en zware mis
handeling van zijn echtgenote door de
Utrechtse politierechter was veroor
deeld tot twee maanden onvoorwaar
delijke gevangenisstraf en zes maan
den ontzegging van zyn rijbevoegd
heid.
„Er geldt geen enkel excuus voor",
gaf verdachte toe. Deze mening deel
de de procureur-generaal mr. W. B.
J. Aberson, die zei, dat de man zich
als een bruut en een wildeman heeft
gedragen. Hij vroeg bevestiging van
het vonnis van de politierechter.
De verdachte was op 1 juli van het
vorige jaar met zijn echtgenote naar
het café van zijn broer in Vinkeveen
gegaan Na het een en ander te heb
ben gedronken, wilde hij met zijn
echtgenote de terugreis op de scoo
ter aanvaarden, doch de vrouw wilde
niet met de man terug, omdat hij
zich zeer vreemd gedroeg. Ze wilde
met de bus terug, doch de verkoper
reed haar achterop en duwde haar
met zijn voertuig van de Groenland-
sekade aldaar.
3
De vrouw vluchtte voor haar
man het erf van een huis op en
riep luid: „Help me, want hij wil
me dood rijden". De dronken man
achtervolgde haar, greep haar bij
de pols en zei: „Als je niet mee
gaat, breek ik je pols".
De in het huis wonende 71-jarige J.
Kremer kwam de vrouw te hulp,
evenals zijn huishoudster. Deze laat
ste werd ook aangereden en ook de
man werd door de verkoper beetge
pakt. De bejaarde man werd door de
broer van de dronken man ontzet.
Verongelukt
De verkoper reed daarna alleen
naar Amsterdam, waar hem een ern
stig ongeluk overkwam. Hij sloeg nl.
met zijn seooter op het Olympiaplein
over de kop, tengevolge waarvan lijj
9 weken in een ziekenhuis moest wor
den verpleegd.
„Uw vrouw had volkomen gelijk,
dat ze niet met u terug wilde gaan.
Anders was ze met u in het zieken
huis terecht gekomen. U had te veel
op, dat is de reden", zo sprak de pre
sident van het Hof.
Verdachte ontkende aanvankelijk te
veel te hebben gedronken, doch zijn
broer had verklaard, dat hij 9 gla
zen bier naar binnen had geslagen.
Desgevraagd deelde de ver
dachte het Hof mee. dat een echt
scheidingsprocedure tussen hem
en zijn echtgenote was uitgespro
ken, doch hij voegde er direct aan
toe, dat hij weer met haar zou
gaan trouwen.
„Als ik uw vrouw was, bedacht
ik me nog eens ernstig", merkte
de president op.
Het leek de president aan geen twij
fel onderhevig, dat de verdachte
dronken was geweest. Hij las uit het
rapport voor, dat de man vroeger
„een verwend jongetje" was geweest
en dat hij al eerder met de justitie
in aanraking was geweest.
De raadsman, mr. J. H. Smeets,
vroeg op grond van persoonlijke om
standigheden van verdachte een voor
waardelijke straf.
Het Hof zal dinsdag 3 september
a.s. arrest wijzen.
naar het huis van de dichtstbij-wo
nende rechter, belde die uit bed en
kreeg een bevel tot inhechtenisneming.
„Weet u wel heel zeker, dat het maar
één pond en dertien shilling was?"
vroeg de rechter met opgetrokken
wenkbrauwen. De Pool maakte er
vlug tien pond van en de Engelsman
zette zijn handtekening.
Toen hij weer op de kade was aan
gekomen, moest de vluchteling erva
ren, dat de inspecteur van politie nog
niet volledig te overtuigen was. „Uw
inlichtingen zijn niet juist geweest",
zei hij. Maar nu maakte de Pool ge
bruik van de aanwezigheid der pers.
Hij riep heel duidelijk, zo, dat, ieder
een het kon horen „Het gaat er slecht
uitzien voor dit land, als de politie de
bevoegdheden van de rechterlijke
macht overneemt. Of mijn inlichtin
gen juist waren of niet, hebt u niet te
beoordelen."
De verslaggevers stelden hun vra
gen en kregen hun antwoorden. In
tussen had de kapitein van de Jaros
law Dabrowski een loods aan boord
genomen en 't schip begon de Theems
af te varen. Maar de raderen van 't
Engelse justitie-apparaat werkten
sneller dan de motoren van de boot.
Des middags om tien minuten over
half drie kreeg de Jaroslaw Dabrows
ki het bevel te stoppen, dit door mid
del van de sirenes van politieboten,
die het schip omgaven, 's Zaterdags
waren de nieuwsberichten en de kran
ten vol van het gebeuren en Winston
Churchill liet zich op de hoogte hou
den.
Stuur een torpedojager
's Zaterdagsmorgen besloot Jan
Jaxa, een in Polen geboren maar te
Londen wonend procureur, die de En
gelse nationaliteit bezat, de Habeas-
Corpus-Act te baat te nemen voor
Klimowicz. Hij wist de medewerking
van gerechtelijke autoriteiten te ver
krijgen. hoewel zij meenden, dat het
al te laat zou zijn. Het ging er nu om,
het bevel te krijgen, waarvan in de
aanhef van dit verhaal sprake was.
De hoogste justitiële autoriteit in En
geland, Lord Goddard, gaf verlof, het
uit te schrijven; de demonstraties op
de kade en de verslagen in de kran
ten waren niet zonder resultaat geble
ven. Nu was er echter nog de tweede
moeilijkheid: het bevel moest de ka
pitein van het Poolse schip bereiken.
Toen Churchill van de zaak hoorde,
vroeg hij: „Hebben we niet wat tor
pedojagers over?" Die waren er in
derdaad. De Obdurate voer voor alle
zekerheid de Theems af voor het ge
val het Poolse schip eens mocht pro
beren weg te komen.
Om kwart voor elf 's avonds, op de
31e juli 1954, omringden tien sloepen
van de rivierpolitie het Poolse schip
en dertig potige agenten, onder lei
ding van Sir John Nott-Bower, het
hoofd van Scotland Yard, klommen
de touwladder op. Sir John verzocht
de kapitein beleefd om „the body of
Antoni Klimowicz", zoals de officiële
formule nu eenmaal luidt.
Kapitein Glowacki, die de hele dag
al geconfereero had met de Poolse
gezant, weigerde. Er stonden dertig
leden van de bemanning naar de on
gewapende agenten te kijken en die
in de gaten te houden, maar Sir
John gaf bevei, het schip te doorzoe
ken. Ze vonden weldra een hut die op
slot was. De deur werd op deskundige
wijze aan gruzelementen gehakt en
een Engelse immigratie-ambtenaar was
de eerste die Klimowicz begroette.
„Je bent vrij", zei hij in het Pools. Zo
ontsnapte een matroos, een zoon van
arbeiders, aan de vreugden van het
arbeidersparadijs. Op 7 augustus 1954
kreeg Klimowicz de officiële vergun
ning om in Engeland te blijven. Hij
bezoekt thans de Verenigde Staten
en vertelt daar aan in Amerika wo
nende Polen hoe het in zijn vaderland
was vóór hij er vertrok. En ook, hoe
heel het gerechtelijke apparaat van 't
Britse imperium in het geweer
kwam om één matroos te redden.
YORICK
Nu het visseizoen open is, zitten
vele hengelsportliefhebbers weer i
i urenlang langs de waterkant te S
turen naar hun simmetjes. Maar J
vraag hun of ze een elektrische J
hengel zouden willen hebben, dan
zouden ze weigeren, omdat dan
het romantische van de sport eraf
zou zijn,
Enige tijd geleden is deze hengel
uitgevonden door de Duitse tech-
nicus Preglow. Hij heeft geen i
haken, wormen of maden nodig, i
Hij steekt zijn visapparaat maar in J
J het water, drukt op een handvat- J
knop en het is of een reuzen-mag- J
neet de waterbewoners van alle
kanten onweerstaanbaar aantrekt.
In een minimum van tijd een em-
mer vol vis: baarzen, voorns, aal,
forellen, enz. S
Preglow, in samenwerking met
Kreutzer en het Westduitse fede-
rale instituut voor visserijonder-
J zoek, hebben deze wonderhengel J
J uitgevonden.
Komt er elektriciteit in het water,
dan trekt dit de vis aan en maakt
ze bewusteloos. Zo ongeveer is het
principe. Zelfs haaien en tonijnen
zouden zo te vangen zijn. Reeds
is de hengel gepatenteerü in di-
verse landen. J
I Voor de wetenschap en voor de
I viskwekers heeft deze hengel grote J
waarde. De kweker kan zijn vis-
sen beter controleren, zieke exem-
plaren verwijderen, enz.
Het bewusteloos zijn duurt niet
zo lang en laat geen nadelige ge- J
volgen na. En roofvis kan zo ook J
uit de visvijver verwijderd wor-
S den.
Maar de gewone sportvisser moet
van deze methode niets hebben.
De spanning is er dan niet. En de
romantiek is teloor. Zo'n hengel- S
tje kost overigens nog altijd....
een duizend gulden! J
