„Charles" voor zijn schoolvriendjes.... Bluf bij Zeebrugge-plan ONZICHTBARE BANDEN p Wit ZëB mening en commentaar de diepe oorzaak andere geest nodig moskouse ervaringen Verzet in Antwerpen en Gent Bezwaar van verzanding iforag Beschermde oversteekplaatsen Hoteldiefstal in Den Haag bier cm m te bytm! TWEEDE BLAD DINSDAG 20 AUGUSTUS 1957 Stakers in Londen hervatten werk Longontstekingen in Australië T TV'R ADIO-TV-R ADIO-TV' Televisie circulatiebank heeft het hare gedaan om de speculatie esen de gulden te doen ophouden, rjf kon daarmee echter niet de iorzaken wegnemen van de mone- aire onrust, welke met de deva- uatie van de frank als een besmet- ing om zich heen greep en het gehele systeem van de Europese Setaüngs Unie schokt. Het pond iterling is al evenzeer als de gul len in diskrediet geraakt. Tenslotte is de koersdaling van ie Franse frank hier maar aanlei- ling; de oorzaak van de onrust en /an'het wantrouwen in de natio- ïale munt ligt in de gebleken on- venwichtigheid van de nationale iuishouding, waarin sinds lang niet neer de tering naar de nering rordt gezet. De hoogconjunctuur heeft er toe rerleid steeds grotere uitgaven te loen, de lonen méér te verhogen, ian de toeneming der produktie .oeliet, en allerlei vaak, strikt ge- lomen, overbodige behoeften te icheppen en te bevredigen. Terwijl nen de gelegenheid had moeten iangrijpen om te sparen, ziet men ;hans 'bij de overheid een lege schatkist en bij het publiek een wedijver om uit het geld te vluch ten, het zo gauw mogelijk op te maken, niet alleen voor het aan schaffen van waardehoudende goe deren, maar heel vaak ook louter imor vluchtige genoegens. 'ALLERWEGEN dringt men nu ernstig op een geheel ander klimaat in ons maatschappelijk leven aan. De noodzaak van „be stedingsbeperking" of gewoon weg bezuiniging wordt nog eens dik onderlijnd. Men hekelt nu b.v. de mateloze uitbreiding van de invoer van auto's, het opdrijven van de vakantiegenoegens, waar door ook weer de prijzen omhoog worden gejaagd. Het komt voor, lat voor een middenstandshuisje in een tweederangs badplaats voor een maand huur f 700 wordt ge vraagd én betaald. Zoiets kan men dan misschien nog een exces noemen, maar het verraadt het algemener euvel, waaruit het bestaan voortkomt. De vraag naar allerlei artikelen is der pnate groot geworden, dat het tot 'kosten, en prijsstijgingen moest feomen en kwaliteiten er hoe lan- Jger hoe minder toe doen. Men con stateert dit voor confectie, voor lederwaren en schoenen, voor pode-artikelen en moet daarbij te- jvens vaststellen, dat Nederland lang niet meer het goedkope land as, waarvoor het enkele jaren ge leden nog mocht doorgaan. De regering heeft nu wel naar taanleidmg van de tekorten op de betalingsbalans een „bestedings beperking" ingeleid, maar het ef- pet daBrvan op onze handels- en letalingsbalans is nog geenszins of auwelijks te merken. Het is zeer e vraag, of het regeringsprogram 'oldoende zal blijken om het so- kiaal-economisch evenwicht te her 'stellen en de positie van de eulden te handhaven, hoezeer dit nu nog technisch mogelijk is. D00r het voorgaan met een politiek van gro te uitgaven, ook zonder bestedin.es- noodzaak, en het fnuiken in plaats van bevorderen van de spaarzin heeft zij de huidige moeilijkheden zeer in de hand gewerkt. Zowel bii de overheid als bij het publiek moet een andere geest gaan waaien verslagen over hun reis, door „De Telegraaf" gepubliceerd, geen stof leveren, welke De Waarheid zal overdrukken. Ze hebben zich niet door de vlaggen, de muziek, de massaregie laten begoochelen. Ze vertellen onverbloemd van de ouderwetse kunstopvattingen en de stompzinnige naieve wijze, waarop het toneel het communisme ver heerlijkt. Ze zagen Moskou als een werkstad, zonder één gezellig café, met winkels, die, op die van voe dingsmiddelen na, meestal gemak kelijk geklopt werden door die van ieder Zutfen of Middelburg, en waarin de artikelen of kledingstuk ken vaak een minimum aan smaak toonden. Ze zagen een ongekende woningnood en houten bouwvallen in de dorpen. Ze zagen in de eta lages schoenen, die één-derde van een televisietoestel (1000 roebel) kostten. Ze kregen geen bevredi gend antwoord op vragen aan Sov jetauteurs als de volgende: „Dus u kunt zelf geen boek in het buiten land bestellen?" „Waarom kunt u zich niet op de Figaro Littéraire of de Observer abonneren?" „Stoort het u dan niet, dat u niet eens al léén naar het buitenland mag gaan?" Ze zagen het individu over al verloren in de massa. Neen, we geloven niet, dat de Russische ambassade achteraf haar keuze erg gelukkig zal hebben ge vonden. De jongste havenplannen van de Belgische regering voor Zeebrugge en Antwerpen ondervinden in België nogal kritiek, stuiten alleszins op twijfel en spot. Zoals onze lezers zich zullen herinneren, gaat het hier om het geschikt maken van de haven van Zeebrugge voor de ont vangst van schepen tot 80 duizend ton, waarbij speciaal aan olietankschepen is gedacht. De haven van Antwerpen moet tegelijkertijd geschikt worden gemaakt voor het aanleggen van schepen van 50 duizend ton. Thans kunnen hier nog maar schepen van 35 duizend ton meren. Het Brussels blad „La Libre Bel- gique" schrijft, dat bet de Belgische regering zeker betaamt aan de ha venuitrusting van het land te denken en dat men haar niet verwijten mag ver en groot te zien, op voorwaarde evenwel dat men binnen de grens blijft der mogelijkheden. Wat dit laatste betreft, acht het blad zich verplicht op zwakke pun ten in de plannen voor Zeebrugge en Antwerpen te wijzen, terwijl het bo vendien politieke motieven achter de plannen vermoedt en ontzenuwen wil. Het is allemaal heel mooi de haven van Zeebrugge voor grote tankers toegankelijk te willen maken, maar zal dit wel gaan? Vóór de eerste wereldoorlog had men hier een diep te van 8 meter bij laag tij voorzien. Men wist die ook wel te bereiken, maar sindsdien heeft er voortdurend verzanding plaats gehad. Thans lieeft men, ondanks aanhou dend baggerwerk, nog maar een diepte van 7 meter en dan nog maar voor een gedeelte van het haven hoofd. Nu wil men de mogelijkheid schep pen om tot 13 meter beneden laa^j; tij te gaan baggeren en daarvoor zijn allerlei werken voorzien maar wat gaat dat kosten, vraagt net Brussels blad. De regering is op dit punt erg op timistisch. De werken in Zeebrugge zijn geschat op 750 miljoen franks, maar de schatkist denkt in vijf jaar een miljard franks terug te winnen, wanneer de Griekse reder Onassis tegelijk zijn plan doorvoert droog dokken te maken voor schepen van f_[ET echtpaar Viruly-Dresselhuys. is op uitnodiging van de Rus- 65 <h>izend en 100 duizend ton, sische ambassade meegegaan naar 't jeugdfestival in Moskou. De bedoe-l ling van dit hele festival was: re clame voor het communisme. Het echtpaar stond dan ook joyeus op de voorpagina van „De Waarheid" in het geïllustreerde verslag over het vertrek van de deelnemers. Dit had het kunnen bedenken, toen het de uitnodiging aannam. Per slot waren t a-e beu^en van Hongarije, die v, "f?est van vrede en vriend schap uitnodigden. Intussen dient gezegd, dat de echtelieden in de W erkver plaatsing liiwIa,v„iZKU dlt voordeeltje er werke- men?n. {,nneï zc? korte liid u't ko men. De berekening van de regering berust grotendeels op het wegvallen van werklozensteun, maar de hoog conjunctuur, welke België beleeft doet ernstig betwijfelen of er wer kelijk nog zoveel op werklozensteun te bezuinigen valt. Veeleer moet men op een verplaatsing van werkgele genheid bedacht zijn, die het alleen maar moeilijker zou maken voor an dere bedrijven. Omtrent de technische uitvoerbaar heid van de verbeteringen te Zee brugge verkeert de regering overi gens zelf nog in twijfel, want zij ver wacht nog verdere studierapporten daarover en wil de werken ook niet vóór 1960 aanvatten. Doekje voor het bloeden? Hetzelfde geldt trouwens ook voor de verbetering van de toegangen tot de haven van Antwerpen. Hiervoor moeten vaargeulen genormaliseerd worden, o.a. de engte bij Bath, en men. is op dit punt nog niet verder dan voorstudies. Zonder vérgaande medewerking van Nederland valt het gestelde doel trouwens niet te bereiken en zulks betekent tevens langdurig overleg. De werken voor Antwerpen zijn er volgens het Brussels orgaan eigenlijk ook maar bijgehaald om de Antwer penaren niet voor het hoofd te stoten met de grote plannen voor Zee brugge. En de grote plannen voor Zeebrugge, die vooreerst niet en mis schien helemaal niet uitgevoerd kun nen worden, zijn naar de indruk van ,,La Libre Belgique" niet het minst op papier gezet om de populariteit van de regeringVan Acker gunstig te beïnvloeden met het oog op de eerstvolgende verkiezingen. Er steekt volgens het blad dan ook een grote dosis bluf in de opzet van dit werk programma. GentTerneuzen De kritiek van het Brussels or gaan staat niet alleen. In Gent heeft de Algemene Middenstandsbond de vakantie er aan opgeofferd om in buitengewone vergadering de grootse plannen der regering met Zeebrugge, Antwerpen en Luik waarbij aan de Stop van Ternaaien is gedacht onder het oog te zien. Men heeft daarbjj in een resolutie zijn verontrusting en verontwaardi ging uitgesproken over dergelijke kostbare uitgaven voor andere ste den, terwijl de belangen van Gent worden verwaarloosd; er is niets voorzien voor de sluis van Terneuzen noeh voor de verbreding van het ka naal van Gent naar die stad. Zo dreigt het krediet, dat de Bel gische regering in Zeebrugge tracht te winnen in Gent weer verloren te gaan. Hopelijk werkt dit als een spoorslag om de oplossing van de kwestie GentTerneuzen welke van technisch standpunt opnieuw wordt onderzocht te bespoedigen. (Advertentie) Koningin Elizabeth van Engeland en prins Philip hebben de wens te kennen gegeven, dat hun zoontje, de kleine prins Charles, door zijn schoolmakkertjes voortaan gewoon met „Charles" wordt aangesproken. Deze recente opname van het prinsje (geheel rechts) werd ge maakt tijdens een schoolsportdag waar hij met animo aan meedeed. Na een staking van vijf weken zijn de sjouwers van de Londense groen te-, fruit- en bloemenmarkt Covent Garden gisteren weer aan het werk gegaan. Ook de havenarbeiders te Londen, die uit solidariteit met de sjouwers in staking zijn gegaan, hebben het werk hervat. In Nieuw-Zuid-Wales in Australië zijn de laatste dagen dertig mensen gestorven aan longontsteking. De artsen zijn van mening, dat de ziekte een complicatie is, die veroorzaakt is door het virus van de Aziatische griep. door H. Kacser 29) rugkomstnetna°A?an haar ei®en te" gekrten en veer"en jaar vreemd on a^es was ander leven 21S men uit een freemde «rerS 6 maar het hieuwe kreeo Weer ,Yertrouwd. het men was im™ een charme temeer, Verbonden mïï"- onontkomelijk dat hardon en ZiJ" vaderiaad- Zij zei haar woorden emerkte dat er bij ftaogen kwam warme Sloed gewoond'3 Vtp?nST n'e' 'n Stockholm verder, ik knrï mgenieur Löfberg Marianne wpm V.an Malmö". aandacht. Malmö tersto,nd eel? en ,al Een uit hn=„ t oude herinnerin- Va" Halsingborg1 Jij vertelde schapnejiiifo uii ,n°emde gemeen- ka" Tme?ienden ineens sPra" Vrienden waren 3lS°f Zij °Ude epe uurplaten°?len 111 de lijn' dat zij even vanzelf s?men weggingen, en hl' naar H J scheen het, dat 'ie o„ Hd or ?e stratea begeleidde, k waron z,aterdagavond bijzonder 'innen v.' aar toen zij door het NedzagS£rL gmPn' tastte h'i be' aam naar haar arm en begon ineens Engels met haar te spreken. De nacht was ongewoon zacht, het had overdag gedooid en ook nu bleef de temperatuur een beetje boven nul. De lucht was nevelachtig, het brede silhouet van het kasteel tekende zich schimmig voor hen af, alsof het in 'n wolk gehuld was, en onwillekeurig vertraagden zij hun schreden om van die aanblik te genieten. De stem naast haar, de woorden in vreemde, maar ach, zo vertrouwde taal. de zachte handdruk op haar arm en de nevelachtige dromerig verijlen- de wereld voor hen dit alles droeg er toe bij, dat Marianne in een toe stand van blijde verrukking geraakte. Zij zei haast niets en de man naast haar verwachtte ook geen antwoord op de zachte opmerkingen, die hij maakte. Misschien voelde hij iets aan van de zwevende lichtheid, die haar vervulde; af en toe keek hij haar van terzijde aan, zag het smalle pro fiel, dat zo veel uitdrukking vertoon de, net als van een jongeling, als niet een donkere lok verraderlijk zich van onder haar bontmuts naar voren had gedrongen. e.n,man van over de veertig treedt tenslotte het werk in de plaats In een hotel in de Molenstraat te 's-Gravenhage is ingebroken. Uit het kantoortje van het hotel werden drie geldkistjes gestolen met een geza menlijke inhoud van f. 1500,-. Beschermde oversteekplaatsen worden aangeduid door brandende oranje knipperbollen. Het is te verwachten dat deze knipperbollen een vertrouwd beeld in onze steden zullen worden. Voor een vlot en veilig verkeer is echter goed samenspel tussen alle weggebruikers noodzakelijk. De A.N.W.B. wijst er daarom op dat een beschermde oversteek plaats de voetganger niet zomaar het „recht" geeft op voorrang. Steek dus niet blindelings over, ook al branden de knipperbollen! De voetganger mag eerst dan oversteken op een beschermde oversteekplaats als hij zich ervan heeft overtuigd dat het naderende verkeer nog zóver weg is, dat het met redelijk remmen tot stilstand kan komen. De beschermde oversteekplaats is geen „magisch tapijt", waar alle verkeer automatisch tot stilstand komt, zodra een voetganger er ge bruik van maakt. De voetganger mag binnen een afstand van 50 meter van een be schermde oversteekplaats alleen dan oversteken, indien het overige verkeer hierdoor op geen enkele wijze gehinderd kan worden. Vanzelfsprekend doet men er verstandig aan, aldus de A.N.W.B. indien men in de nabijheid van een beschermde oversteekplaats is, daarvan ook steeds gebruik te maken Behalve de voetgangers, heeft natuurlijk ook het rijverkeer ver plichtingen: al dit verkeer, óók de tram, moet de beschermde oversteek plaats met de grootste oplettend heid naderen, zodat de tram, auto, fiets of bromfiets zonodig voor de oversteekplaats tot stilstand ge bracht kan worden. Voor alle voertuigen geldtdat niet óp, of binnen een afstand van 5 meter van een beschermde over steekplaats geparkeerd mag wor den. Een ander voertuig, dat reeds bij een beschermde oversteekplaats staat te wachten, mag NIET wor den voorbijgereden. KWAAD Mevrouw Virginia Scales uit [Rens heeft onlangs de baas van haar man, die voor een beleefdheidsbezoek bij haar op visite was, een dreun op j zijn hoofd gegeven, zodat de man met een hersenschud- l ding en ver buiten westen naar het ziekenhuis moest worden gedragen. Tegenover de politie heeft onze Virginia verklaard: „Hij liet mijn echt- l genoot veel te lang en veel te S hard werken. Dat moet maar 5 eens uit zijn." capes, twee paar schoenen, drie stel ondergoed, zeven zakdoeken en een traktement van 310 gulden vijftien cent. Beroep In San Diego werd de heer David Hendrick voor een vertegenwoordig, ster van de Verenigde Naties geleid, die wel eens wilde weten, waarom hij zo slecht oppaste. Ze wilde er een mooi rapport van maken en vroeg dus om te beginnen, wat hij zoal deed in het dagelijkse leven. „Nou, mevrouw," zei Hendrick eer lijk, „de laatste maanden houd ik me een beetje in het leven door het vervalsen van cheques." Hendrick werd onmiddellijk weggestuurd. De vertegenwoordigster wilde een an. der proefkonijn hebben. Over der gelijke jongens kan zij geen rap port maken. Geschiet In het oude-vrouwtjes-huis te Ariz drong een vluchteling binnen, die door de politie werd achtervolgd. H(j blokkeerde de deur en bedreig de zijn achtervolgers met een ge weer. Opeens kwam er een 82-jarig vrouwtje aan te pas, dat de boef bjj rijn arm pakte, hem een draai om zijn oren gaf en hem daarna zonder moeite aan de politie kon overleveren. „ïk hou niet van al dat geschiet," zei ze. Bier In het centrum van Londen kan telde een tankauto, die met bier was geladen. Het ongeval veroor zaakte een enorme verkeersopstop ping. Toen de wachtende auto's ein delijk konden doorrijden, zagen rij rond de plaats des onheils verschil lende uiterst beschonken heren. Het waren de voorbijgangers, die blik semsnel bekers hadden gehaald, die onder de lekken van de tank hadden laten vollopen en daarna herhaaldelijk „Proost" hadden ge zegd. Taxi's Taxi-ondernemingen in Parijs leg gen een steeds duidelijker voorkeur aan de dag voor vrouwelijke chauf feurs. Een onderzoek -heeft uitgewe zen, dat de honderd chauffeuses, die in taxi's door het Parijse verkeer rijden, relatief veel minder onge lukken maken dan hun mannelijke collega's en dat zij bovendien veel langer him goed humeur weten, te bewaren. Leugen In Genua is aan het licht geko men, dat dienstplichtig soldaat Mario Mattioli om niet te ver klaren redenen en met nog niet bekende handigheidjes een jaar langer in het leger heeft gediend dan eigenlijk nodig was. De Ita liaanse regering wil nu de kosten van hem terug hebben voor 730 w -- T7 maaltijden, 1125 kopjes thee, 2190 |ekker glas bier vóó vertrekt. sigaretten, twee uniformen, twee (Advertentie) CD IicAf il?- en 8czin"» zei hij opeens, 1J een lange gedachtengang 7n afsloot. ,,En misschien is het VioKK j- heste, men moet een taak hebben, die bevredigt". "f™ men moet een taak hebben een levenstaak". Zij gingen over de lange brug, die het kasteel met het Gustav-Adolf-plein vei bindt en sloegen toen rechtsaf de weg in naar de oude stad. Hier was het stil en er waren geen mensen. „Werkt u ook voor uzelf?" vroeg hij op de man af. Marianne maakte een afwerende beweging met haar rechterhand, alsof zij de betekenis van dat werk bij voorbaat wilde verzwakken. ,,Ja, ik heb een tandtechnisch laboratorium maar ik zie daar toch niet mijn levenstaak in". „Waarin dan?" Hij had dat helemaal niet zo plomp verloren willen vragen, want nieuws gierigheid was hem vreemd, maar er was iets in de klank van haar stem dat die vraag had opgeroepen. „Mijn kinderen twee jongens en een meisje. Na de oorlog heb ik ze uit de chaos van de wereld gered en tot mij genomen". Zachtjes begon Marianne te vertel len, langzaam, met tal van bijzonder heden, vaak aarzelend, alsof zij naar haar woorden moest zoekeen, want zij sprak nu ook Engels. Het sloeg middernacht van de Storkerk, twaalf langgerekte slagen, die de smalle schilderachtige Vasterlangstraat waar zij juist doorkwamen, met hun geluid vulden. Zij waren nog niet verklon ken, of er begonnen andere klokken te slaan; eerst die van de Duitse kerk daarna hoorde men in de verte die van Ridderholmen. Maar Marianne hoorde dat alle maal niet. Juist nu was zij ver, heel ver weg en vergat bijna tegen wie zij sprak. Londen, Parijs, Berlijn, de eerste eenzame weken in Stockholm, het eigen huis, het werk, de jaren die kwamen en gingen en het nieuwe bloeiende leven, dat op kwam zetten... Het was met zwijgzame mensen im mers zo, dat zich de gedachten in hen verzamelen als het water in een stuwbekkken, totdat de sluizen opeens onverwacht en zonder opzet open gaan. Nog nooit had Marianne zoveel tot een ander gesproken als tegen deze vreemdeling. Maar het maakte haar gelukkig te kunnen vertellen, het deed haar goed, die taal te kunnen ge bruiken. die haar tot nu toe alleen met John Sheridan verbonden had. Eindelijk stonden zij voor het klei ne station, van waar Marianne's lo- kaaltrein vertrok. Zonder te vragen waar zij eigenlijk heenging, was hij haar tot hier gevolgd en pas nu, bij het schijnsel van de elektrische boog lampen, zag Marianne zijn gezicht weer. Er lag niets vreemds in die trekken, de ogen hadden een warme gloed en schonken vertrouwen. Hij greep haar hand, hield ze een ogenblik in de zijne en zei zachtjes: „Het is net alsof vanavond pas wer kelijk in mijn land ben teruggeko men". „Dat is ongetwijfeld zo, als men iemand ontmoet, die vertrouwen wekt", antwoordde Marianne ernstig. En toen, gehoor gevend aan een plot selinge ingeving; „Wat dunkt u, hebt u geen lust, om ons morgen eens op te zoeken, als u natuurlijk geen an dere plannen hebt?" „O, heel graag!" Lachend en kameraadschappelijk schudden zij elkaar de hand, nadat Marianne haar adres gegeven had. Toen stapte zij in de wachtende trein, terwijl hij met grote passen wegging. Zij had de kinderen met enkele woorden op het te verwachten bezoek voorbereid. „Moeten we daarvoor de hele dag thuisblijven was Franzl's eerste vraag. „Neen, natuurlijk niet maar jul lie brengen de zondag immers altijd samen met mij door!" Hij kwam, bracht bloemen voor haar mee en gedroeg zich overigens als een oude huisvriend; als zodanig werd hij ook beschouwd door Johnny Marcelle en Franzl na de eerste zwij gende monstering.... Aan de koffieta fel legden ze alle drie beslag op de vreemde bezoeker. Hij moest vertel len over Amerika, honderd-en-een vragen beantwoorden en werd na ta fel tegen alle regels in zonder meer meegenomen naar de kelder, waar Johnny hem met schitterende ogen zijn werkplaats liet zien. Marianne glimlachte, toen ze hem met de drie kinderen zag omgaan, maar haar glimlach ging in de loop van de dag over in een zekere ontroe ring. Hoe moesten de jongens altijd WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1957 HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.15 Gram. (9.35- 9.40 Waterst.). VPRO. 10.00 Boekbespr. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Gevar. progr. 11.00 R.V.U.: Julius Caesar, by William Shakespeare III, door Mej. C. A. Eijken. tt.30 V. d. kind, 11.45 V. d. jeugd. 12.00 Orgel en zang. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12,33 V. h. platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Dansmuz. 13.50 Medische kron. 14.00 Gram. 14.45 V. d. jeugd. 16.00 V. d. zieken. 16.30 Gram. 16.45 Lichte muz. 17.15 Vakantietips. 17.50 Regerings- uitz.f Rijksdelen overzee. Van zee en zon op Curagao, door Dokie Ensing, 18.00 Nws. en comm. 18.20 Act. 18.30 R.V.U.: Een vergeten beschaving: Het rijk der Groot-Mongols in Voor-Indië in de 16e en 17e eeuw. II, door Mr. Dr. R. W. II. Pitlo. 19.00 Pianoduo. 19.15 Gram. VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Tussen de regels door. 20.15 Dansmuz. 20.45 Dorpsvrijage, hoorsp. 21.45 Lichte muz. 22.05 Het internationaal geofysisch jaar, caus. 22.20 Tenor en piano. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.50-24.00 Soo. nws. in Esperanto. HILVERSUM II, 298 M. NCRVl 7.00 Nws. 7.10 Gewijde muz. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 idem. 9.00 V. d. zieken. 9.30 Vernuft en techniek, caus. 9.35 Lichte muz. 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Pianorecital. 11.30 De wereld van nu, klankb. 12.15 Kamerkoor. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Amus. muz. 12.53 Gram. en act. 13.00 Nws. 13.15 Met PIT op pad. 13.20 Lichte muz. 13.40 Solomon, oratorium. 15.20 Kamerork. en solist. 16.00 V. d. jeugd. 17.15 Cello en piano. 17.40 Beursber, 17.45 Gram. 18.00 Kinderkoor. een mannelijke kameraad gemist heb ben, als men zag met welk vuur zij zich op de vreemde bezoeker stort ten! Terwijl Johnny zijn deskundige raad inwon over allerlei technische dingen, kwam Franzl met zijn zelfge schreven muziek aandragen, want hoewel ingeieur Löfberg de vorige avond zelf niet gemusiceerd had, bleek nu, dat hij buitengewoon muzi kaal was en uitstekend piano speelde. Ook Marcelles gezicht verried iets als verwachting van de omgang met de vreemde en. evenals de twee jon gens. noemde zij hem zonder meer „oom". Hij scheen er wel plezier in te heb ben. Af en toe wierp hij Marianne een vrolijke blik van verstandhouding toe, liet zich het hele huis tonen, prees, bewonderde, bleef, zonder dat hij daartoe uitgenodigd hoefde te worden, voor het souper en beloofde tenslotte de volgende zondag te zul len terugkomen. Daar groeide een traditie uit. De kinderen zagen de zondagse bezoe ker al de hele week met spanning tegemoet; hij hield hun gedachten bezig en was het middelpunt van hun gesprekken. „Oom Einar heeft ge zegd" „Oom Einar vindt Meer dan eens moest ook Marianne zich aan deze autoriteit onderwer pen en zij deed het graag. Er was met ingenieur Löfberg iets nieuws in haar huis gekomen, een nieuwe, mannelijke geest, die men het ver mogen om een zekere sfeer te schep pen niet kon ontzeggen. Maar als zij, na dat gesprek in de 18.15 Kamermuz. 18.45 5-jarig bestaan v, d. Molukse Evangelische Vrouwen-fede* ratie. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Orgel- conc. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Radio Filh. ork. 21.40 Muzikale luisterwedstrijd. 22.00 Geestelijke liederen. 22.30 Intern, techni sche hulp voor Birma, caus. 22.45 Avond» overdenking, 23.00 Nws. en SOS-ber» 23.15 -24.00 Gram. BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.11 Kamermuz. 14.00 Gram. 15.00 Idem. 15.20 Gewijde conc. 16.00 Koersen, 16.02 Gram. 16.10 Ork. conc. 17.00 Nws, 17.10 Kamer» muz. 17.50 Boekbespr. 18.00 OmA kooiN 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws, 19.40 Film* muz. 20.00 Hoorsp, 22.00 Nws. 22.11 Gram. 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL 484 M. 12.00 Geva». muz. 13.00 Nws. 13.10 Gram. 14.00 Verz, progr, 15.00 Koorzang. 15.15 Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.10 Gram, 10v30 Nwa 20.00 Gram. 20.45 Hoorsp. 21.0t fye&m 22.00 Nws. 22.10 Lichte muz. 22.43 Gram» 22.55 Nws. WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1957 AVRO: 17.00-17.40 V. d. kind. VARA? 20.00 U en Uw Regering, discussie, 20-.30 Een feestelijke dag, comedie. FRANS BELG.t 19.00 Reflets du Libé ralisme. 19.30 Film. 20.00 Act. 20.40 Gevar. muz. 22.10 Literair progr. 23.00 Wereld- nws. VLAAMS BELG.: 19.30 Nws. 20.00 Een feestelijke dag, comedie. 22.00 Nws. en journ. nachtelijke straten, gehoopt had, nu en dan weer eens een dergelijk in tiem, van de dagelijkse dingen be vrijdend uurtje met hem te kunnen doorbrengen, zag zij zich wel teleur gesteld. Zodra hij kwam, kreeg de levendige vreugde van de kinderen de overhand, zij zouden het als een onrecht beschouwd hebben, als men hun ook maar voor korte tijd van de verwachte gast zou hebben beroofd. Wenste hij zelf iets anders, kwam hij met andere bedoelingen? Zij ge loofde het niet, men zag zo duidelijk, hoe behagelijk hij zich juist in deze gesloten familiekring voelde, en hoe hij van de sfeer genoot. En Marianne glimlachte stil over haar eigen verwachtingen, vond zich zelf dwaas en droeg, door zichzelf meer en meer op de achtergrond te houden aanmerkelijk bij tot de vreug de van de kinderen. In februari hadden zij elkaar leren kennen en nu was het voorjaar. Op zekere dag verraste ingenieur Lof- berg zijn vrienden in Saltsjo Duvnas met de mededeling, dat hij zich een motorboot had aangeschaft. De kin deren stonden in vuur en vlam Zij gingen met hem mee naar de werf, maakten de boot vlot en rustten niet, voordat ook Marianne zich bereid had verklaard om een tochtje met hen te maken. Het was bij die gelegenheid, dat Marcelle plotseling zei: „Waarom spreken jullie toch zo vormelijk met elkaar, jij en oom Einar? Mama, jullie zijn toch oude vrienden!" (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 5