„Charles" voor zijn schoolvriendjes....
Bluf bij Zeebrugge-plan
ONZICHTBARE
BANDEN
p Wit
ZëB
mening en commentaar
de diepe
oorzaak
andere geest
nodig
moskouse
ervaringen
Verzet in Antwerpen en Gent
Bezwaar van
verzanding
iforag
Beschermde oversteekplaatsen
Hoteldiefstal in
Den Haag
bier cm m te bytm!
TWEEDE BLAD
DINSDAG 20 AUGUSTUS 1957
Stakers in Londen
hervatten werk
Longontstekingen
in Australië
T
TV'R ADIO-TV-R ADIO-TV'
Televisie
circulatiebank heeft het
hare gedaan om de speculatie
esen de gulden te doen ophouden,
rjf kon daarmee echter niet de
iorzaken wegnemen van de mone-
aire onrust, welke met de deva-
uatie van de frank als een besmet-
ing om zich heen greep en het
gehele systeem van de Europese
Setaüngs Unie schokt. Het pond
iterling is al evenzeer als de gul
len in diskrediet geraakt.
Tenslotte is de koersdaling van
ie Franse frank hier maar aanlei-
ling; de oorzaak van de onrust en
/an'het wantrouwen in de natio-
ïale munt ligt in de gebleken on-
venwichtigheid van de nationale
iuishouding, waarin sinds lang niet
neer de tering naar de nering
rordt gezet.
De hoogconjunctuur heeft er toe
rerleid steeds grotere uitgaven te
loen, de lonen méér te verhogen,
ian de toeneming der produktie
.oeliet, en allerlei vaak, strikt ge-
lomen, overbodige behoeften te
icheppen en te bevredigen. Terwijl
nen de gelegenheid had moeten
iangrijpen om te sparen, ziet men
;hans 'bij de overheid een lege
schatkist en bij het publiek een
wedijver om uit het geld te vluch
ten, het zo gauw mogelijk op te
maken, niet alleen voor het aan
schaffen van waardehoudende goe
deren, maar heel vaak ook louter
imor vluchtige genoegens.
'ALLERWEGEN dringt men nu
ernstig op een geheel ander
klimaat in ons maatschappelijk
leven aan. De noodzaak van „be
stedingsbeperking" of gewoon
weg bezuiniging wordt nog eens
dik onderlijnd. Men hekelt nu b.v.
de mateloze uitbreiding van de
invoer van auto's, het opdrijven
van de vakantiegenoegens, waar
door ook weer de prijzen omhoog
worden gejaagd. Het komt voor,
lat voor een middenstandshuisje
in een tweederangs badplaats voor
een maand huur f 700 wordt ge
vraagd én betaald.
Zoiets kan men dan misschien
nog een exces noemen, maar het
verraadt het algemener euvel,
waaruit het bestaan voortkomt. De
vraag naar allerlei artikelen is der
pnate groot geworden, dat het tot
'kosten, en prijsstijgingen moest
feomen en kwaliteiten er hoe lan-
Jger hoe minder toe doen. Men con
stateert dit voor confectie, voor
lederwaren en schoenen, voor
pode-artikelen en moet daarbij te-
jvens vaststellen, dat Nederland
lang niet meer het goedkope land
as, waarvoor het enkele jaren ge
leden nog mocht doorgaan.
De regering heeft nu wel naar
taanleidmg van de tekorten op de
betalingsbalans een „bestedings
beperking" ingeleid, maar het ef-
pet daBrvan op onze handels- en
letalingsbalans is nog geenszins of
auwelijks te merken. Het is zeer
e vraag, of het regeringsprogram
'oldoende zal blijken om het so-
kiaal-economisch evenwicht te her
'stellen en de positie van de eulden
te handhaven, hoezeer dit nu nog
technisch mogelijk is. D00r het
voorgaan met een politiek van gro
te uitgaven, ook zonder bestedin.es-
noodzaak, en het fnuiken in plaats
van bevorderen van de spaarzin
heeft zij de huidige moeilijkheden
zeer in de hand gewerkt. Zowel bii
de overheid als bij het publiek
moet een andere geest gaan waaien
verslagen over hun reis, door „De
Telegraaf" gepubliceerd, geen stof
leveren, welke De Waarheid zal
overdrukken. Ze hebben zich niet
door de vlaggen, de muziek, de
massaregie laten begoochelen. Ze
vertellen onverbloemd van de
ouderwetse kunstopvattingen en de
stompzinnige naieve wijze, waarop
het toneel het communisme ver
heerlijkt. Ze zagen Moskou als een
werkstad, zonder één gezellig café,
met winkels, die, op die van voe
dingsmiddelen na, meestal gemak
kelijk geklopt werden door die van
ieder Zutfen of Middelburg, en
waarin de artikelen of kledingstuk
ken vaak een minimum aan smaak
toonden. Ze zagen een ongekende
woningnood en houten bouwvallen
in de dorpen. Ze zagen in de eta
lages schoenen, die één-derde van
een televisietoestel (1000 roebel)
kostten. Ze kregen geen bevredi
gend antwoord op vragen aan Sov
jetauteurs als de volgende: „Dus u
kunt zelf geen boek in het buiten
land bestellen?" „Waarom kunt u
zich niet op de Figaro Littéraire of
de Observer abonneren?" „Stoort
het u dan niet, dat u niet eens al
léén naar het buitenland mag
gaan?" Ze zagen het individu over
al verloren in de massa.
Neen, we geloven niet, dat de
Russische ambassade achteraf haar
keuze erg gelukkig zal hebben ge
vonden.
De jongste havenplannen van de Belgische regering voor
Zeebrugge en Antwerpen ondervinden in België nogal kritiek,
stuiten alleszins op twijfel en spot.
Zoals onze lezers zich zullen herinneren, gaat het hier om
het geschikt maken van de haven van Zeebrugge voor de ont
vangst van schepen tot 80 duizend ton, waarbij speciaal aan
olietankschepen is gedacht. De haven van Antwerpen moet
tegelijkertijd geschikt worden gemaakt voor het aanleggen van
schepen van 50 duizend ton. Thans kunnen hier nog maar
schepen van 35 duizend ton meren.
Het Brussels blad „La Libre Bel-
gique" schrijft, dat bet de Belgische
regering zeker betaamt aan de ha
venuitrusting van het land te denken
en dat men haar niet verwijten mag
ver en groot te zien, op voorwaarde
evenwel dat men binnen de grens
blijft der mogelijkheden.
Wat dit laatste betreft, acht het
blad zich verplicht op zwakke pun
ten in de plannen voor Zeebrugge en
Antwerpen te wijzen, terwijl het bo
vendien politieke motieven achter de
plannen vermoedt en ontzenuwen
wil.
Het is allemaal heel mooi de haven
van Zeebrugge voor grote tankers
toegankelijk te willen maken, maar
zal dit wel gaan? Vóór de eerste
wereldoorlog had men hier een diep
te van 8 meter bij laag tij voorzien.
Men wist die ook wel te bereiken,
maar sindsdien heeft er voortdurend
verzanding plaats gehad.
Thans lieeft men, ondanks aanhou
dend baggerwerk, nog maar een
diepte van 7 meter en dan nog maar
voor een gedeelte van het haven
hoofd.
Nu wil men de mogelijkheid schep
pen om tot 13 meter beneden laa^j;
tij te gaan baggeren en daarvoor zijn
allerlei werken voorzien maar wat
gaat dat kosten, vraagt net Brussels
blad.
De regering is op dit punt erg op
timistisch. De werken in Zeebrugge
zijn geschat op 750 miljoen franks,
maar de schatkist denkt in vijf jaar
een miljard franks terug te winnen,
wanneer de Griekse reder Onassis
tegelijk zijn plan doorvoert droog
dokken te maken voor schepen van
f_[ET echtpaar Viruly-Dresselhuys.
is op uitnodiging van de Rus- 65 <h>izend en 100 duizend ton,
sische ambassade meegegaan naar 't
jeugdfestival in Moskou. De bedoe-l
ling van dit hele festival was: re
clame voor het communisme. Het
echtpaar stond dan ook joyeus op de
voorpagina van „De Waarheid" in
het geïllustreerde verslag over het
vertrek van de deelnemers. Dit had
het kunnen bedenken, toen het de
uitnodiging aannam. Per slot waren
t a-e beu^en van Hongarije, die
v, "f?est van vrede en vriend
schap uitnodigden. Intussen dient
gezegd, dat de echtelieden in de
W erkver plaatsing
liiwIa,v„iZKU dlt voordeeltje er werke-
men?n. {,nneï zc? korte liid u't ko
men. De berekening van de regering
berust grotendeels op het wegvallen
van werklozensteun, maar de hoog
conjunctuur, welke België beleeft
doet ernstig betwijfelen of er wer
kelijk nog zoveel op werklozensteun
te bezuinigen valt. Veeleer moet men
op een verplaatsing van werkgele
genheid bedacht zijn, die het alleen
maar moeilijker zou maken voor an
dere bedrijven.
Omtrent de technische uitvoerbaar
heid van de verbeteringen te Zee
brugge verkeert de regering overi
gens zelf nog in twijfel, want zij ver
wacht nog verdere studierapporten
daarover en wil de werken ook niet
vóór 1960 aanvatten.
Doekje voor het bloeden?
Hetzelfde geldt trouwens ook voor
de verbetering van de toegangen tot
de haven van Antwerpen. Hiervoor
moeten vaargeulen genormaliseerd
worden, o.a. de engte bij Bath, en
men. is op dit punt nog niet verder
dan voorstudies.
Zonder vérgaande medewerking
van Nederland valt het gestelde doel
trouwens niet te bereiken en zulks
betekent tevens langdurig overleg.
De werken voor Antwerpen zijn er
volgens het Brussels orgaan eigenlijk
ook maar bijgehaald om de Antwer
penaren niet voor het hoofd te stoten
met de grote plannen voor Zee
brugge. En de grote plannen voor
Zeebrugge, die vooreerst niet en mis
schien helemaal niet uitgevoerd kun
nen worden, zijn naar de indruk van
,,La Libre Belgique" niet het minst
op papier gezet om de populariteit
van de regeringVan Acker gunstig
te beïnvloeden met het oog op de
eerstvolgende verkiezingen. Er steekt
volgens het blad dan ook een grote
dosis bluf in de opzet van dit werk
programma.
GentTerneuzen
De kritiek van het Brussels or
gaan staat niet alleen. In Gent heeft
de Algemene Middenstandsbond de
vakantie er aan opgeofferd om in
buitengewone vergadering de grootse
plannen der regering met Zeebrugge,
Antwerpen en Luik waarbij aan
de Stop van Ternaaien is gedacht
onder het oog te zien.
Men heeft daarbjj in een resolutie
zijn verontrusting en verontwaardi
ging uitgesproken over dergelijke
kostbare uitgaven voor andere ste
den, terwijl de belangen van Gent
worden verwaarloosd; er is niets
voorzien voor de sluis van Terneuzen
noeh voor de verbreding van het ka
naal van Gent naar die stad.
Zo dreigt het krediet, dat de Bel
gische regering in Zeebrugge tracht
te winnen in Gent weer verloren te
gaan. Hopelijk werkt dit als een
spoorslag om de oplossing van de
kwestie GentTerneuzen welke
van technisch standpunt opnieuw
wordt onderzocht te bespoedigen.
(Advertentie)
Koningin Elizabeth van Engeland
en prins Philip hebben de wens te
kennen gegeven, dat hun zoontje,
de kleine prins Charles, door zijn
schoolmakkertjes voortaan gewoon
met „Charles" wordt aangesproken.
Deze recente opname van het
prinsje (geheel rechts) werd ge
maakt tijdens een schoolsportdag
waar hij met animo aan meedeed.
Na een staking van vijf weken zijn
de sjouwers van de Londense groen
te-, fruit- en bloemenmarkt Covent
Garden gisteren weer aan het werk
gegaan.
Ook de havenarbeiders te Londen,
die uit solidariteit met de sjouwers
in staking zijn gegaan, hebben het
werk hervat.
In Nieuw-Zuid-Wales in Australië
zijn de laatste dagen dertig mensen
gestorven aan longontsteking. De
artsen zijn van mening, dat de ziekte
een complicatie is, die veroorzaakt is
door het virus van de Aziatische
griep.
door H. Kacser
29)
rugkomstnetna°A?an haar ei®en te"
gekrten en veer"en jaar
vreemd on a^es was
ander leven 21S men uit een
freemde «rerS 6 maar het
hieuwe kreeo Weer ,Yertrouwd. het
men was im™ een charme temeer,
Verbonden mïï"- onontkomelijk
dat hardon en ZiJ" vaderiaad- Zij zei
haar woorden emerkte dat er bij
ftaogen kwam warme Sloed
gewoond'3 Vtp?nST n'e' 'n Stockholm
verder, ik knrï mgenieur Löfberg
Marianne wpm V.an Malmö".
aandacht. Malmö tersto,nd eel? en ,al
Een uit hn=„ t oude herinnerin-
Va" Halsingborg1 Jij vertelde
schapnejiiifo uii ,n°emde gemeen-
ka" Tme?ienden ineens sPra"
Vrienden waren 3lS°f Zij °Ude
epe uurplaten°?len 111 de lijn' dat zij
even vanzelf s?men weggingen, en
hl' naar H J scheen het, dat
'ie o„ Hd or ?e stratea begeleidde,
k waron z,aterdagavond bijzonder
'innen v.' aar toen zij door het
NedzagS£rL gmPn' tastte h'i be'
aam naar haar arm en begon
ineens Engels met haar te spreken.
De nacht was ongewoon zacht, het
had overdag gedooid en ook nu bleef
de temperatuur een beetje boven nul.
De lucht was nevelachtig, het brede
silhouet van het kasteel tekende zich
schimmig voor hen af, alsof het in 'n
wolk gehuld was, en onwillekeurig
vertraagden zij hun schreden om van
die aanblik te genieten.
De stem naast haar, de woorden in
vreemde, maar ach, zo vertrouwde
taal. de zachte handdruk op haar arm
en de nevelachtige dromerig verijlen-
de wereld voor hen dit alles droeg
er toe bij, dat Marianne in een toe
stand van blijde verrukking geraakte.
Zij zei haast niets en de man naast
haar verwachtte ook geen antwoord
op de zachte opmerkingen, die hij
maakte. Misschien voelde hij iets aan
van de zwevende lichtheid, die haar
vervulde; af en toe keek hij haar
van terzijde aan, zag het smalle pro
fiel, dat zo veel uitdrukking vertoon
de, net als van een jongeling, als niet
een donkere lok verraderlijk zich van
onder haar bontmuts naar voren had
gedrongen.
e.n,man van over de veertig
treedt tenslotte het werk in de plaats
In een hotel in de Molenstraat te
's-Gravenhage is ingebroken. Uit het
kantoortje van het hotel werden drie
geldkistjes gestolen met een geza
menlijke inhoud van f. 1500,-.
Beschermde oversteekplaatsen
worden aangeduid door brandende
oranje knipperbollen.
Het is te verwachten dat deze
knipperbollen een vertrouwd beeld
in onze steden zullen worden.
Voor een vlot en veilig verkeer
is echter goed samenspel tussen
alle weggebruikers noodzakelijk.
De A.N.W.B. wijst er daarom op
dat een beschermde oversteek
plaats de voetganger niet zomaar
het „recht" geeft op voorrang.
Steek dus niet blindelings over,
ook al branden de knipperbollen!
De voetganger mag eerst dan
oversteken op een beschermde
oversteekplaats als hij zich ervan
heeft overtuigd dat het naderende
verkeer nog zóver weg is, dat het
met redelijk remmen tot stilstand
kan komen.
De beschermde oversteekplaats
is geen „magisch tapijt", waar alle
verkeer automatisch tot stilstand
komt, zodra een voetganger er ge
bruik van maakt.
De voetganger mag binnen een
afstand van 50 meter van een be
schermde oversteekplaats alleen
dan oversteken, indien het overige
verkeer hierdoor op geen enkele
wijze gehinderd kan worden.
Vanzelfsprekend doet men er
verstandig aan, aldus de A.N.W.B.
indien men in de nabijheid van een
beschermde oversteekplaats is,
daarvan ook steeds gebruik te
maken
Behalve de voetgangers, heeft
natuurlijk ook het rijverkeer ver
plichtingen:
al dit verkeer, óók de tram,
moet de beschermde oversteek
plaats met de grootste oplettend
heid naderen, zodat de tram, auto,
fiets of bromfiets zonodig voor de
oversteekplaats tot stilstand ge
bracht kan worden.
Voor alle voertuigen geldtdat
niet óp, of binnen een afstand van
5 meter van een beschermde over
steekplaats geparkeerd mag wor
den.
Een ander voertuig, dat reeds bij
een beschermde oversteekplaats
staat te wachten, mag NIET wor
den voorbijgereden.
KWAAD
Mevrouw Virginia Scales uit
[Rens heeft onlangs de baas
van haar man, die voor een
beleefdheidsbezoek bij haar
op visite was, een dreun op
j zijn hoofd gegeven, zodat de
man met een hersenschud-
l ding en ver buiten westen
naar het ziekenhuis moest
worden gedragen. Tegenover
de politie heeft onze Virginia
verklaard: „Hij liet mijn echt-
l genoot veel te lang en veel te
S hard werken. Dat moet maar
5 eens uit zijn."
capes, twee paar schoenen, drie
stel ondergoed, zeven zakdoeken
en een traktement van 310 gulden
vijftien cent.
Beroep
In San Diego werd de heer David
Hendrick voor een vertegenwoordig,
ster van de Verenigde Naties geleid,
die wel eens wilde weten, waarom
hij zo slecht oppaste. Ze wilde er
een mooi rapport van maken en
vroeg dus om te beginnen, wat hij
zoal deed in het dagelijkse leven.
„Nou, mevrouw," zei Hendrick eer
lijk, „de laatste maanden houd ik
me een beetje in het leven door het
vervalsen van cheques." Hendrick
werd onmiddellijk weggestuurd. De
vertegenwoordigster wilde een an.
der proefkonijn hebben. Over der
gelijke jongens kan zij geen rap
port maken.
Geschiet
In het oude-vrouwtjes-huis te Ariz
drong een vluchteling binnen, die
door de politie werd achtervolgd.
H(j blokkeerde de deur en bedreig
de zijn achtervolgers met een ge
weer. Opeens kwam er een 82-jarig
vrouwtje aan te pas, dat de boef
bjj rijn arm pakte, hem een draai
om zijn oren gaf en hem daarna
zonder moeite aan de politie kon
overleveren. „ïk hou niet van al
dat geschiet," zei ze.
Bier
In het centrum van Londen kan
telde een tankauto, die met bier
was geladen. Het ongeval veroor
zaakte een enorme verkeersopstop
ping. Toen de wachtende auto's ein
delijk konden doorrijden, zagen rij
rond de plaats des onheils verschil
lende uiterst beschonken heren. Het
waren de voorbijgangers, die blik
semsnel bekers hadden gehaald,
die onder de lekken van de tank
hadden laten vollopen en daarna
herhaaldelijk „Proost" hadden ge
zegd.
Taxi's
Taxi-ondernemingen in Parijs leg
gen een steeds duidelijker voorkeur
aan de dag voor vrouwelijke chauf
feurs. Een onderzoek -heeft uitgewe
zen, dat de honderd chauffeuses, die
in taxi's door het Parijse verkeer
rijden, relatief veel minder onge
lukken maken dan hun mannelijke
collega's en dat zij bovendien veel
langer him goed humeur weten, te
bewaren.
Leugen
In Genua is aan het licht geko
men, dat dienstplichtig soldaat
Mario Mattioli om niet te ver
klaren redenen en met nog niet
bekende handigheidjes een jaar
langer in het leger heeft gediend
dan eigenlijk nodig was. De Ita
liaanse regering wil nu de kosten
van hem terug hebben voor 730 w -- T7
maaltijden, 1125 kopjes thee, 2190 |ekker glas bier vóó vertrekt.
sigaretten, twee uniformen, twee
(Advertentie)
CD
IicAf il?- en 8czin"» zei hij opeens,
1J een lange gedachtengang
7n afsloot. ,,En misschien is het
VioKK j- heste, men moet een taak
hebben, die bevredigt".
"f™ men moet een taak hebben
een levenstaak".
Zij gingen over de lange brug, die
het kasteel met het Gustav-Adolf-plein
vei bindt en sloegen toen rechtsaf de
weg in naar de oude stad. Hier was
het stil en er waren geen mensen.
„Werkt u ook voor uzelf?" vroeg
hij op de man af.
Marianne maakte een afwerende
beweging met haar rechterhand, alsof
zij de betekenis van dat werk bij
voorbaat wilde verzwakken. ,,Ja, ik
heb een tandtechnisch laboratorium
maar ik zie daar toch niet mijn
levenstaak in".
„Waarin dan?"
Hij had dat helemaal niet zo plomp
verloren willen vragen, want nieuws
gierigheid was hem vreemd, maar er
was iets in de klank van haar stem
dat die vraag had opgeroepen.
„Mijn kinderen twee jongens en
een meisje. Na de oorlog heb ik ze uit
de chaos van de wereld gered en tot
mij genomen".
Zachtjes begon Marianne te vertel
len, langzaam, met tal van bijzonder
heden, vaak aarzelend, alsof zij naar
haar woorden moest zoekeen, want
zij sprak nu ook Engels. Het sloeg
middernacht van de Storkerk, twaalf
langgerekte slagen, die de smalle
schilderachtige Vasterlangstraat waar
zij juist doorkwamen, met hun geluid
vulden. Zij waren nog niet verklon
ken, of er begonnen andere klokken
te slaan; eerst die van de Duitse kerk
daarna hoorde men in de verte die
van Ridderholmen.
Maar Marianne hoorde dat alle
maal niet. Juist nu was zij ver, heel
ver weg en vergat bijna tegen wie
zij sprak. Londen, Parijs, Berlijn, de
eerste eenzame weken in Stockholm,
het eigen huis, het werk, de jaren die
kwamen en gingen en het nieuwe
bloeiende leven, dat op kwam zetten...
Het was met zwijgzame mensen im
mers zo, dat zich de gedachten in hen
verzamelen als het water in een
stuwbekkken, totdat de sluizen opeens
onverwacht en zonder opzet open
gaan. Nog nooit had Marianne zoveel
tot een ander gesproken als tegen
deze vreemdeling. Maar het maakte
haar gelukkig te kunnen vertellen, het
deed haar goed, die taal te kunnen ge
bruiken. die haar tot nu toe alleen
met John Sheridan verbonden had.
Eindelijk stonden zij voor het klei
ne station, van waar Marianne's lo-
kaaltrein vertrok. Zonder te vragen
waar zij eigenlijk heenging, was hij
haar tot hier gevolgd en pas nu, bij
het schijnsel van de elektrische boog
lampen, zag Marianne zijn gezicht
weer. Er lag niets vreemds in die
trekken, de ogen hadden een warme
gloed en schonken vertrouwen.
Hij greep haar hand, hield ze een
ogenblik in de zijne en zei zachtjes:
„Het is net alsof vanavond pas wer
kelijk in mijn land ben teruggeko
men".
„Dat is ongetwijfeld zo, als men
iemand ontmoet, die vertrouwen
wekt", antwoordde Marianne ernstig.
En toen, gehoor gevend aan een plot
selinge ingeving; „Wat dunkt u, hebt
u geen lust, om ons morgen eens op
te zoeken, als u natuurlijk geen an
dere plannen hebt?"
„O, heel graag!"
Lachend en kameraadschappelijk
schudden zij elkaar de hand, nadat
Marianne haar adres gegeven had.
Toen stapte zij in de wachtende trein,
terwijl hij met grote passen wegging.
Zij had de kinderen met enkele
woorden op het te verwachten bezoek
voorbereid.
„Moeten we daarvoor de hele dag
thuisblijven was Franzl's eerste
vraag.
„Neen, natuurlijk niet maar jul
lie brengen de zondag immers altijd
samen met mij door!"
Hij kwam, bracht bloemen voor
haar mee en gedroeg zich overigens
als een oude huisvriend; als zodanig
werd hij ook beschouwd door Johnny
Marcelle en Franzl na de eerste zwij
gende monstering.... Aan de koffieta
fel legden ze alle drie beslag op de
vreemde bezoeker. Hij moest vertel
len over Amerika, honderd-en-een
vragen beantwoorden en werd na ta
fel tegen alle regels in zonder meer
meegenomen naar de kelder, waar
Johnny hem met schitterende ogen
zijn werkplaats liet zien.
Marianne glimlachte, toen ze hem
met de drie kinderen zag omgaan,
maar haar glimlach ging in de loop
van de dag over in een zekere ontroe
ring. Hoe moesten de jongens altijd
WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1957
HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.15 Gram. (9.35-
9.40 Waterst.). VPRO. 10.00 Boekbespr.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Gevar.
progr. 11.00 R.V.U.: Julius Caesar, by
William Shakespeare III, door Mej. C. A.
Eijken. tt.30 V. d. kind, 11.45 V. d. jeugd.
12.00 Orgel en zang. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12,33 V. h. platteland. 12.38 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Dansmuz. 13.50 Medische
kron. 14.00 Gram. 14.45 V. d. jeugd. 16.00
V. d. zieken. 16.30 Gram. 16.45 Lichte
muz. 17.15 Vakantietips. 17.50 Regerings-
uitz.f Rijksdelen overzee. Van zee en zon
op Curagao, door Dokie Ensing, 18.00
Nws. en comm. 18.20 Act. 18.30 R.V.U.:
Een vergeten beschaving: Het rijk der
Groot-Mongols in Voor-Indië in de 16e
en 17e eeuw. II, door Mr. Dr. R. W. II.
Pitlo. 19.00 Pianoduo. 19.15 Gram. VPRO:
19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nws. 20.05
Tussen de regels door. 20.15 Dansmuz.
20.45 Dorpsvrijage, hoorsp. 21.45 Lichte
muz. 22.05 Het internationaal geofysisch
jaar, caus. 22.20 Tenor en piano. 23.00
Nws. 23.15 Gram. 23.50-24.00 Soo. nws. in
Esperanto.
HILVERSUM II, 298 M. NCRVl 7.00
Nws. 7.10 Gewijde muz. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15
Gram. 8.30 idem. 9.00 V. d. zieken. 9.30
Vernuft en techniek, caus. 9.35 Lichte
muz. 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00
Pianorecital. 11.30 De wereld van nu,
klankb. 12.15 Kamerkoor. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Amus. muz. 12.53
Gram. en act. 13.00 Nws. 13.15 Met PIT
op pad. 13.20 Lichte muz. 13.40 Solomon,
oratorium. 15.20 Kamerork. en solist. 16.00
V. d. jeugd. 17.15 Cello en piano. 17.40
Beursber, 17.45 Gram. 18.00 Kinderkoor.
een mannelijke kameraad gemist heb
ben, als men zag met welk vuur zij
zich op de vreemde bezoeker stort
ten! Terwijl Johnny zijn deskundige
raad inwon over allerlei technische
dingen, kwam Franzl met zijn zelfge
schreven muziek aandragen, want
hoewel ingeieur Löfberg de vorige
avond zelf niet gemusiceerd had,
bleek nu, dat hij buitengewoon muzi
kaal was en uitstekend piano speelde.
Ook Marcelles gezicht verried iets
als verwachting van de omgang met
de vreemde en. evenals de twee jon
gens. noemde zij hem zonder meer
„oom".
Hij scheen er wel plezier in te heb
ben. Af en toe wierp hij Marianne
een vrolijke blik van verstandhouding
toe, liet zich het hele huis tonen,
prees, bewonderde, bleef, zonder dat
hij daartoe uitgenodigd hoefde te
worden, voor het souper en beloofde
tenslotte de volgende zondag te zul
len terugkomen.
Daar groeide een traditie uit. De
kinderen zagen de zondagse bezoe
ker al de hele week met spanning
tegemoet; hij hield hun gedachten
bezig en was het middelpunt van hun
gesprekken. „Oom Einar heeft ge
zegd" „Oom Einar vindt
Meer dan eens moest ook Marianne
zich aan deze autoriteit onderwer
pen en zij deed het graag. Er was
met ingenieur Löfberg iets nieuws
in haar huis gekomen, een nieuwe,
mannelijke geest, die men het ver
mogen om een zekere sfeer te schep
pen niet kon ontzeggen.
Maar als zij, na dat gesprek in de
18.15 Kamermuz. 18.45 5-jarig bestaan v,
d. Molukse Evangelische Vrouwen-fede*
ratie. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Orgel-
conc. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram.
20.00 Radiokrant. 20.20 Radio Filh. ork.
21.40 Muzikale luisterwedstrijd. 22.00
Geestelijke liederen. 22.30 Intern, techni
sche hulp voor Birma, caus. 22.45 Avond»
overdenking, 23.00 Nws. en SOS-ber» 23.15
-24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.11
Kamermuz. 14.00 Gram. 15.00 Idem. 15.20
Gewijde conc. 16.00 Koersen, 16.02 Gram.
16.10 Ork. conc. 17.00 Nws, 17.10 Kamer»
muz. 17.50 Boekbespr. 18.00 OmA kooiN
18.30 V. d. sold. 19.00 Nws, 19.40 Film*
muz. 20.00 Hoorsp, 22.00 Nws. 22.11 Gram.
22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL 484 M. 12.00 Geva». muz.
13.00 Nws. 13.10 Gram. 14.00 Verz, progr,
15.00 Koorzang. 15.15 Gram. 16.05 Lichte
muz. 17.00 Nws. 17.10 Gram, 10v30 Nwa
20.00 Gram. 20.45 Hoorsp. 21.0t fye&m
22.00 Nws. 22.10 Lichte muz. 22.43 Gram»
22.55 Nws.
WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1957
AVRO: 17.00-17.40 V. d. kind. VARA?
20.00 U en Uw Regering, discussie, 20-.30
Een feestelijke dag, comedie.
FRANS BELG.t 19.00 Reflets du Libé
ralisme. 19.30 Film. 20.00 Act. 20.40 Gevar.
muz. 22.10 Literair progr. 23.00 Wereld-
nws.
VLAAMS BELG.: 19.30 Nws. 20.00 Een
feestelijke dag, comedie. 22.00 Nws. en
journ.
nachtelijke straten, gehoopt had, nu
en dan weer eens een dergelijk in
tiem, van de dagelijkse dingen be
vrijdend uurtje met hem te kunnen
doorbrengen, zag zij zich wel teleur
gesteld. Zodra hij kwam, kreeg de
levendige vreugde van de kinderen
de overhand, zij zouden het als een
onrecht beschouwd hebben, als men
hun ook maar voor korte tijd van de
verwachte gast zou hebben beroofd.
Wenste hij zelf iets anders, kwam
hij met andere bedoelingen? Zij ge
loofde het niet, men zag zo duidelijk,
hoe behagelijk hij zich juist in deze
gesloten familiekring voelde, en hoe
hij van de sfeer genoot.
En Marianne glimlachte stil over
haar eigen verwachtingen, vond zich
zelf dwaas en droeg, door zichzelf
meer en meer op de achtergrond te
houden aanmerkelijk bij tot de vreug
de van de kinderen.
In februari hadden zij elkaar leren
kennen en nu was het voorjaar. Op
zekere dag verraste ingenieur Lof-
berg zijn vrienden in Saltsjo Duvnas
met de mededeling, dat hij zich een
motorboot had aangeschaft. De kin
deren stonden in vuur en vlam Zij
gingen met hem mee naar de werf,
maakten de boot vlot en rustten niet,
voordat ook Marianne zich bereid
had verklaard om een tochtje met
hen te maken.
Het was bij die gelegenheid, dat
Marcelle plotseling zei: „Waarom
spreken jullie toch zo vormelijk met
elkaar, jij en oom Einar? Mama,
jullie zijn toch oude vrienden!"
(Wordt vervolgd)