Défilé in naam van de vrede
m
p Wit
ODOROKO
ONZICHTBARE
BANDEN
P.B.O. moet niet van
«bovenaf komen
MENING EN COMMENTAAR
Niemeijer
PRECEDENT
VERHOGINGEN
MINISTER EN
KABINET
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1957
Dronken bestuurder
mag drie jaar
niet rijden
half zware shag
in moderne plastic-verpakking
Handig rollen
Heerlijk roken!
Centrum Staatkundige vorming
Indonesië dankt
voor gift van
Ned. Roode Kruis
Prof Eschausier
overleden
TV'RAD lO'TV'RADIO'TV-
Oceaanreis met
vlot mislukte
Televisie
gij de afsluiting van het Haring
vliet komen de garnalenvissers
van Stellendam op Goeree in moei
lijkheden. De vissersvloot zal moe
ten worden verkocht of naar havens
in de afsluitdam moeten worden
verplaatst. De vissers zouden zich
dan op zeevisserij moeten toeleg
gen, waarvoor hun schepen echter
grotendeels ongeschikt zijn. Zij kun
nen ook omschakelen op zoetwater
visserij, maar men heeft hiervan
geen grote verwachtingen.
Stellendam heeft nu in een nota
een noodkreet geslaakt. In de N. R.
Crt is dit voor de heer H. J. Stuvel
aanleiding geweest te pleiten voor
een alleszins redelijke schadeloos
stelling voor deze garnalenvissers.
Wanneer personen en groepen ter-
wille van het algemeen belang on
vermijdelijk worden gedupeerd, is
de gemeenschap verplicht de te
brengen offers zo goed mogelijk te
compenseren of te vergoeden.
Wat de heer Stuvel hier stelt
voor de garnalenvissers van Stel
lendam, geldt evenzeer voor andere
groepen, wier bestaan door het
Deltaplan wordt bedreigd. Stellen
dam is hier een precedent. Straks
kan in Zeeland voor de schelpdier
kwekers en de visserijen een gelijke
situatie ontstaan bij volledige uit
voering van het Deltaplan. Een vol
ledige schadevergoeding en geen
ondersteuning of aalmoes, zoals met
de Zuiderzee-steunwet gegeven
werd, moet dan toch redelijkerwijze
aan de gedupeerden verzekerd wor
den.
Y^aar het toch heen moet met al
die prijsverhogingen? Prijssta-
bilisatie is een hoeksteen van de
economische politiek der regering,
doch minister Zijlstra is wel ver
plicht verhogingen toe te staan, als
industrie en handel met handhaving
van de bestaande prijzen er beslist
niet meer uit kunnen. En zo horen
we nu, dat de was-inrichtingen hun
tarieven met negen procent mogen
verhogen, dat jam, limonade en
vruchtesappen als gevolg van de
verhoging van de suikerprijs in prijs
zullen gaan stijgen. Het zijn op
zichzelf kleinigheden, doch alle bij
elkaar tasten ze de koopkracht van
de lonen weer verder aan. Het zal
ons benieuwen, hoe het straks met
het indexcijfer staat. We komen
angstig dicht bij de grens, waar weer
nieuwe loonacties, dreigen.
Qp een vergadering in Amsterdam
heeft een P.v.d.A.-lid van de
gemeenteraad naast een communis
tisch raadslid staan ketteren tegen
de huurverhoging voor na-oorlogse
woningen. Daarbij werd speciaal
de katholieke minister Witte op
de korrel genomen. Toch is het zó,
dat dit huurbeleid kabinetszaak is en
dat ook socialistische ministers daar
voor verantwoordelijkheid dragen.
Het is echter gemakkelijker zijn
wrevel over bepaalde maatregelen,
welke onderdeel uitmaken van het
totale regeringsbeleid, af te reage
ren op een minister van een andere
partij. Deze gewoonte beperkt zich
niet tot de socialisten. De Linie
wees onlangs minister Suurhoff als
de zondebok aan in het geschil over
de beloning van de mijnwerkers.
Hij zou ervoor gezorgd hebben, dat
de inzichten van het N.V.V. in de
zen zegevierden. Het is echter zo,
dat S.E.R. en Rijksbemiddelaars de
regering een bepaald advies gege
ven hebben en dat de regering
daarna aandrong op een uitstel van
beslissing. Men kan de bezwaren
tegen een aanwezigheidspremie
trouwens moeilijk als een socialis
tische aangelegenheid beschouwen.
In kringen van de K.A.B. is men
er ook niet algemeen verrukt over.
Wij vragen ons ook af, of het wel
juist was de laatste drastische ver
hoging van de suikerprijs speciaal
aan suikeroompje Mansholt toe te
schrijven. Daar zal toch ook wel een
kabinetsbeslissing achter gezeten
hebben.
Aan deze zaak zit ook een keer
zijde. Het gaat evenmin aan, goede
populaire beslissingen alleen maar
op het conto van de „eigen" minis
ter te schrijven, 't Meest sprekende
voorbeeld daarvan is wel geweest
de noodvoorziening voor ouden van
dagen. Een handige campagne, die
het allemaal aan Drees toeschreef,
heeft in 1952 aan de P.v.d.A. een
verkiezingsoverwinning bezorgd.
Natuurlijk is het wel zó, dat ie
dere minister voor de zaken van
zijn eigen departement een speci
fieke verantwoordelijkheid draagt.
Doch de aangelegenheden, waarin
het gehele kabinet gemoeid is ge
weest, mag men niet alleen op zijn
credit of debet schrijven.
De rechtbank te Maastricht heeft
gistermorgen de 30-jarige bakker W.
H.G. uit Valkenburg conform de eis
veroordeeld tot een gevangenisstraf
van zes maanden en ontzegging van
de rijbevoegdheid voor de tijd van 3
jaar omdat de man op de avond van
9 juni j.l. te Margraten een aanrij
ding veroorzaakte. De bakker, die
sterk onder invloed van alcohol was -
de bloedproef toonde een promillage
van 2.35 aan - had toen hij met zijn
bestelwagen een bromfietser passeer
de, deze aangereden. De bromfiet
ser F.H., die zoals later bleek de
oom van de bakker was, liep een
ernstige schedelbreuk op, waaraan hij
twee weken later was gestorven.
(Advertentie)
HAtf IWA^v
door de grote
ruimte geen
stuktrekken
van de tabak
en geen ver
lies bij 't rollen
heerlijk pittig
I die SAMSON!
de shag droogt
niet uit en blijft
altijd soepel en
(Advertentie)
95
Hetgeen tot dusver aan publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie werd
verwezenlijkt, is aanzienlijk. Teleur
stellend is het echter, dat de ontwik
keling een wat eenzijdig karakter
heeft aangenomen. Met name in de
industrie bestaat ook nu nog een
bedenkelijk gebrek aan belangstel
ling. In grote bedrijfstakken ont
breekt de mentale bereidheid om tot
publiekrechtelijke bedrijfslichamen te
komen. Niet alleen werkgeversorga
nisaties, maar ook de organisaties
van werknemers stellen in deze te
leur.
Dit wordt gezegd in een rapport
van het Centrum voor Staatkundige
Vorming naar aanleiding van de
vraag, of het wenselijk is wettelijke
of bestuurlijke maatregelen ter ver
breiding van de bedrijfsorganisatie
tot stand te brengen. De commissie,
die zich met het vraagstuk bezig
hield, stond onder leiding van drs.
H. L. Jansen uit Den Haag.
Ook zonder tegenwerking en wan-
begrip, zo wordt in het rapport ge
zegd, is het tot stand brengen van
een bedrijfsorgaan geen eenvoudige
taak. In het overleg spreekt de ge
differentieerdheid van de organisato
rische verhoudingen sterk mee. De
ondernemers zijn vaak voor de behar
tiging van hun economische belan
gen anders georganiseerd dan voor
de behartiging van de arbeidsaange-
legenheden - de sociale belangen dus.
De commissie zegt geen mogelijk
heid te zien, om het overleg door
wettelijke of bestuurlijke maatregelen
te bespoedigen. Wel bepleit zij echter
verruiming van de mogelijkheid tot
instelling van bedrijfsschappen bij al
gemene maatregel van bestuur.
Een belangrijke bijdrage tot ver
breiding van de publiekrechtelijke be
drijfsorganisatie zou kunnen worden
verkregen door de instelling van be
drijfslichamen, wier taak zich voors
hands zou beperken tot blijvend over
leg in de bedrijfstak, het geven van
adviezen in eigen kring en daarbui
ten en medewerking aan de uitvoe
ring van wetten. Dergelijke bedrijfs
lichamen zouden daardoor zeker geen
..lege schappen" hoeven te zijn. Naar
behoefte zou hun taak zich kunnen
uitbreiden op zelf gekozen terreinen,
ook in de richting van de autonome,
verordenende bevoegdheid op sociaal
en economisch terrein. De commissie
zegt niet de indruk te hebben, dat
het bestuurlijk beleid van de over
heid bij voortduring doordrongen is
van de wens de publiekrechtelijke be
drijfsorganisatie te verbreiden.
Tenslotte stelt zij, dat er voors
hands nog voldoende mogelijkheden
zijn om tot verbreiding van de PBO
langs de weg van vrij overleg te
komen. Wettelijke maatregelen van
groot formaat zijn niet nodig. De
commissie geeft de voorkeur aan de
groei van onderop, boven instelling
van bovenaf, ook al zou hierdoor de
ontwikkeling van de PBO ietwat ver
traagd worden.
Het onafhankelijke, in de Engelse
taal verschijnende dagblad .Times of
Indonesia" heeft donderdag in een
hoofdartikel de gift van het Neder
landse Rode Kruis van 10.000 gulden
ten behoeve van de overstromings
slachtoffers op Java, een ..bijzonder
gracieus en vriendelijk gebaar van
het Nederlandse volk" genoemd.
Het blad noemt dit gebaar des te
waardevoller, omdat de betrekkingen
tussen de beide landen zo vertroe
beld zijn.
.Als vertegenwoordigers van die
Indonesiërs, die - zoals president
Soekarno kortgeleden zeide - wel aan
de Nederlandse politiek ten opzich
ten van West-Irian een hekel heb
ben, doch niet aan het Nederlandse
volk, danken wij het Nederlandse
Rode Kruis voor haar zo van pas
komende gift."
Op zijn landgoed „Zwanenburgh"
te 's Graveland is prof, F.A.Eschau-
zier, architect en buitengewoon hoog
leraar in de decoratieve kunst aan
de technische hogeschool in Delft, op
68-jarige leeftijd onverwacht overle
den.
Prof. Eschauzier studeerde in En
geland en Oostenrijk. Hij legde zich
vooral toe op het bouwen van grote
landhuizen. Een van de meest be
kende is dat van de kunstverzame
laar van Beuningen in Vierhouten.
Voorts heeft prof. Eschauzier da ver
bouwing van het interieur van het
rijksmuseum te Amsterdam verzorgd
en de nieuwe vleugel van het stede
lijk museum.
Het kantoorgebouw van de Amstel-
brouwerij in de hoofdstad was even
eens een schepping van prof.Eschau-
zier, zomede het interieur van een
aantal grote schepen, zoals de Nieuw
Amsterdam en de Willem Ruys. De
overledene heeft ook enige kerken
gebouwd.
De teraardebestelling zal vrijdag
middag om half vier geschieden op
de begraafplaats Westerveld.
(Advertentie)
Over de hele wereld vinden
meer mensen baat
bij RENNIES dan bij enig ander
maagtablet.
Rennie-s blussen brandend maag
zuur onmiddellijk. Gewoon laten
smelten op de tong en Uw pijnen
verdwijnen in korter tijd dan U no
dig had om deze advertentie te le
zen. 944-00
De heer Koestjev is weer op be
zoek: ditmaal in Oost-Berlijn. Hij
tcordt evenwel niet vergezeld door
maarschalk Boelganin, doch door
de heer Mikojan. Beide Russen
werden in Oost-Berlijn uiteraard
groots ontvangen. Op deze telefoto
zien we hen met een aantal autori
teiten op het erepodium tijdens
het défilé van de Oostduitse ere
wacht. V.l.n.r.: de heren Ulbricht,
Kroestjev, Ebert (burgemeester van
Oost-Berlijn)Gromyko, Mikojan
en Grotewohl.
Gewoonte
Een Indiaanse vrouw in Pin- J
teridge in de Amerikaanse
staat Zuid-Dakota heeft voor
J de zevende maal het leven ge-
t schonken aan een tweeling. Zij J
heeft thans achttien kinderen, i
Congres
Te Londen wordt dezer dagen het
eerste wetenschappelijke congres
over kaalheid geopend, waarop twee
honderd artsen en geleerden uit Eu
ropa en de V.S. zich gedurende drie
dagen zullen bezighouden met „de
biologie van de haargroei". Onder
meer zal ook de vraag ter sprake
komen hoe en waarom haar grijs
wordt. Het congres is georganiseerd
door het Britse genootschap voor
wetenschappelijk onderzoek naar
het ouder worden.
Honds
In New York is een. levensverze
keringmaatschappij voor honden op
gericht. Eigenaars van rashonden
kunnen tegen een jaarlijkse premie
hun dieren verzekeren. De uitkering
ingeval van overlijden van de hond
bedraagt 5.000 dollar.
Bepaling
In Engeland is pas geleden uit
gemaakt, dat iedereen, die niet
werkt moet stempelen. Dit wil
zeggen, dat ook miljonairs voor
taan om bepaalde tijden hun ge-
gezicht moeten laten zien op de
bureaus, waar de stempeltjes uit
gedeeld worden.
Wroeging
Iemand, die verschrikkelijk door
wroeging geplaagd moet zijn ge
weest, heeft de gemeenteraad van
Colchester een bedrag van 15 cent
overgemaakt, aangezien hij dertien
jaar geleden voor niets een keer met
de stadsbus was meegereisd.
Haar
Een Fransman is verschrikkelijk
kwaad op zijn vrouw, aangezien die
heur haar op de manier van de be
roemde Amerikaanse filmster Bri
gitte Bardot laat kappen. Hij had
zich steeds een geheel andere voor
stelling van liet kapsel van zijn
vrouw gemaakt, maar nu ze derge
lijke rare streken gaat uithalen heeft
hij de rechter in het geval gemoeid.
Die rechter zit nu al hoofdpijn te
krijgen tegen de tijd, dat de kwestie
voorkomt.
„Kreeg jij 99 jaar? Wat
gemeen, mij hebben ze
voor eenzelfde feit levens
lang gegeven!"
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1957
HILVERSUM I. 402 m. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.50 V.d. vrouw. 9.05 Gram. (9.35-
9.40 Waterst.) VPRO: 10.00 Tijdelijk
uitgeschakeld, caus. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Promenade-ork. 10.50 Bui-
tenl. overz. 11.05 Gram. 11.30 Pianoreci
tal. 12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinb.me-
ded. 12.33 Gram. 13.00 Nws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Lichte mu«z. 13.45 Sport-praat-
je. 14.00 Gram. 14.25 V.d. jeugd. 15.00 Po-
littekapel. 15.30 Speeltuinwerk in Neder
land, caus. 15.45 Judas Maecabaus, orato
rium (deel 1). 16.30 Lichte muz. 16.55 Va-
kantietlps. 17.30 Weekjourn. 18.00 Nws. en
comm. 18.20 Amus. muz. 18.50 Gram. 19.00
Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30
Passepartout, caus. 19.40 Godsdienst voor
been en thans, caus. 19.55 Deze week,
caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Vlieg er
eens uit. 21.00 Gevar. progr. 21.45 Soc.
comm. 22.00 Roemeens ork. 22.30 Sport.
22.40 Politiepatrouilles, klankb. 23.00 Nws.
en SOS'-ber. 23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muz. 7.45
Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. en
weerber. 8.15 Gram. 8.50 V.d. vrouw.
10.00 V.d. kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Ben
je zestig? 11.00 V.d. zieken. 11.45 Gram.
12.00 Mjddagklok-noodiklo-k. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath.
nws. 13.20 Metropole-ork. en solist. 13.50
Gram. 14.00 Jubileum Jamboree 1957. 14,20
Gram. 14.40 Boelébespr. 14.50 Gemengd
koor. 15.15 Kroniek v. letteren en kunsten
15.40 Harmonie-ork. 16.00 V.d. jeugd. 16.50
De schoonheid van het Gregoriaans. 17.20
Promenade-ork. en sol. 18.00 Wereldkam-
pioenseh. wielrennen 1957. 18.15 Journa
listiek weekoverz. 18.25 Gram. 18.40 Lich
te muz. 19.00 Nws. 1.9.10 Comm. op het
nws. 19.15 Gram. 20.10 Lichtbaken, caus.
20.30 Act. 20.45 Gram. 20.50 Lichte muz.
21.10 Als in ons hart een lied weerklinkt,
zangspel. 21.50 Gram. 22.35 Wij luiden de
zondag in. AansluitendAvondgebed en
lit. kal. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperan
to. 23.22-24.00 Gram.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Caus. 12.45 Gram. 13.00
Nws. 13.11 Muzikale Kaleidoscoop. 14.30
Radiojourn. 15.00 Gram. 15.30 Lichte muz.
16.00 Chansons. 16.15 Omr.-ork. 16.45 Gram
17.00 N'ws. 17.10 Dagklapper. 17.20 Gram.
17.30 Gevar. muz. 18.00 Gram. 18.30 V.d.
sold. 19.00 Nws. 19.45 Gram. 20.00 Amus.
muz. 21.00 Gram. 21.15 Amus. muz. 22.00
Nws. 22.11 Verz. progr. 23.00 Nws. 23.05
Gram. 23.40-24.00 Idem.
BRUSSEL. 484 m. 12.15 Gram. 12.54
Idem. 13.00 Nws. 13.10 Verz. progr. 14.00
Otello, opera. 16.30 Lichte muz. 17.00
Het Amerikaanse vrachtschip „Afri
can Glade" heeft 700 mijl ten wes
ten van de Azoren een 24-jarige
Duitse student opgepikt, die op 15
juli met een vlot uit New York naar
Duitsland was vertrokken. Het vlot,
dat uit vleugeltiptanks van vliegtui
gen was samengesteld en drie zei
len voerde, was op de oceaan omge
slagen en de student verkeerde in
een wanhopige positie toen hij gered
werd.
Nws. 17.10 Lichte muz. 18.38 Gram. 19.10
Idem. 19.30 Nws. 20.30 Gram. 21.00 Idem.
21.30 Cabaret. 22.00 Nws. 22.10 Gram. 22.45
Idem. 22.55 Nws. 23.00 Lichte muz. 23.55
Nws.
AVRO: 17.00-17.30 V.d. kleuters. NTS:
20.00 Journ. en weerber. VARA: 20.15 Ge-
var. liedjes. 20.50 Filmverz. progr. 21.15
Vraag- en antwoordspel. (Intermezzi:
Lichte muz.).
FRANS-BELG.: 15.30-17.00 Wereldkam-
pioensch. wielrennen. 19.00 Film. 19.30
Wereldkampioensoh. wielrennen. 20.30
Act. 21.10 TV-spel. 22.15 Werëldkampioen-
sch. wielrennen. 22.45 Wereldnws.
VLAAMS-BELG.: 15.30 Wereldkampioen-
sch. wielrennen. 17.00-18.00 V.d. jeugd.
19.30 Wereldkampioensch. wielrennen.
20.15 Licht muz. progr. 21.00 De week in
beeld. 21.30 Weet wel wat je waagt. 22.15
Wereldkampioensch. wielrennen. 22.45
Nws.
(Advertentie)
Odo-co-oo
vernietigt de,
bactetièn, die
hinderlijke
iranspiiatiegeur j
veroorzaken A
Odo-ro-no voofA
komt overmatige^
transpiratie.
De stift wordt iii
de huls gebruikt f
en breekt niet af:'
schuif stift 1.65 draai Stift f 3.95]
door H. J. Kaeser
21)
En toen zij een paar minuten later
bij elkaar zaten vroeg zij vriendelijk:
..En, hoe was het bij je familie
..Aardig, maar thuis is 't toch maar
het beste
Karin was nooit spraakzaam, en
nu zweeg zij weer. Rustig zaten zij
tegenover elkaar, totdat Marianne na
een lange poos het gesprek weer op
vatte.
„Ik heb het hun vanmiddag ver
teld, de kinderen, dat hun ouders ge
storven zijn."
Karin keek haar met haar rustige
blik onderzoekend aan, maar zij
vroeg niets. Pas toen zij Marianne
een tweede kop koffie had ingeschon
ken, zei ze stilletjes: „Dat is goed,
eens zouden ze het toch moeten we
ten
De warme koffie, het geurende bak
sel. de vriendelijke, begrijpende sterrf
naast haar.... Met een spontane be
weging legde Marianne haar hand
op de arm van de gedienstige en zei:
„Ik ben zo blij, dat ik jou heb, Ka
rin
„Ja, ik weet het", antwoordde Ka
rin, „daarom heb ik vandaag ook
geweigerd, toen mijn neef me vroeg,
om als zijn vrouw bij hem op het
land te komen."
Marianne begreep het niet direct,
maar toen schrok ze. De gedachte,
dat zij Karin zou kunnen verliezen
was nog nooit bij haar opgekomen
en niettemin....
„Maar Karin, dat had je niet moe
ten doen. Je bent toch nog niet oud.
Je moet aan jezelf denken.... Is het
een aardige man, die neef van je?"
,,Ja, hij is een keurige man, hij
drinkt niet, hij vloekt niet, hij heeft
twee kinderen en het vorig jaar is
zijn vrouw gestorven. Zijn landgoed
ligt in Dalarne. het is niet groot,
maar goed onderhouden."
„Maar Karin, dat is toch als ge
knipt voor jou," riep Marianne le
vendig uit, „een eigen tehuis, daar
mag je niet neen op zeggen, ik laat
morgen je neef hierheen komen en
spreek zelf met hem."
,.Nee, mevrouw, daar valt niet over
te praten, ik heb alles goed overwo
gen. Hij schreef mij in de herfst al,
nu is hij opzettelijk daarvoor hier
heen gekomen maar ik behoor
hier in huis, bij u en de drie kin
deren."
Zij stond op, zette de bordjes en
kopjes op het blad en verliet met
een onderdrukt „Goede nacht" het
vertrek.
Wel liet Marianne de kleine Franz
's morgens de portretten van zijn
ouders zien en gaf hem de muziek,
waarmee hij zich terstond naar de
piano terugtrok, maar voor de rest
werd er als bij stilzwijgende af
spraak niets meer over de belang
rijke mededeling gezegd. Marianne
dacht ai, dat alles weer zijn gewone
gang ging, de kleine kinderpartij vond
plaats en mocht buitengewoon ge
slaagd genoemd worden. Johnny hield
zich in de uren, dat hij niet buiten
\vas, weer met zijn meccanodoos be
zig. Marcelle had de foto's van haar
ouders in een of andere ia onder al
lerlei dingen weggeborgen toen de
kleine Franz op zekere dag onder het
middageten zei: „Vandaag ben ik
Göran Karlsson tegengekomen: hij
kan al weer wat rondstrompelen. Ik
heb hem meteen verteld van mijn
papa en van de liedjes, die hij ge
schreven heeft."
,.En wat zei hij?" wilde Marcelle
nieuwsgierig weten.
„O, niets bijzonders. Zijn papa is
immers ook met een andere vrouw
getrouwd en dat was voor hem dus
niets nieuws."
Marianne begreep niet direct wat
hij bedoelde, maar toen viel 't haar
in, dat de ouders van de kleine Gö
ran gescheiden waren. Maar voordat
zij iets kon zeggen, ging Franz ver
der: „Toen hij hoorde, dat jij niet
mijn zusje bent, dacht hij, dat ik dan
later wel met je zou kunnen trou
wen. Nou, wil je met mij trouwen,
Marcelle?"
Marcelle legde haar kopje scheef
en dacht een ogenblik na.
„Nee", zei ze toen beslist. ..dat ge
loof ik niet, dan liever met Johnny!"
Maar toen Marianne zich nu la
chend tot Johnny keerde, om te zien,
welke indruk die vleiende opmerking
op hem maakte, schrok zij. De trek
ken in zijn opvallend bleek gezicht
waren verwrongen en op datzelfde
ogenblik sprong hij op en wierp zich
van achter op Franz, die zonder erg
doorpraatte.
„Verrader!" schreeuwde hij hees
en trok de ander ruggelings van zijn
stoel, „verrader!"
Dat was allemaal zo snel gebeurd,
dat Marianne pas tussenbeide kwam,
toen Franz huilend op de grond lag
en Johhny hem met twee vuisten be
werkte. Zij trok hen van elkaar af
maar toen was zij radeloos; zoiets
was tot nu toe nog nooit voorgeko
men.
„Gaat zitten en eet door," beval
zij streng.
Ze gehoorzaamden.
Karin op het geschreeuw afgeko
men, stond hoofdschuddend bij de
deur.
„Dat je je niet schaamt, Johnny!"
riep zij bestraffend uit ,;aan tafel zou
den jullie tenminste toch kalm kun
nen zijn, dat is het enige ogenblik,
waarop jullie moeder zich wat rust
gunt."
Een blik op Johnny maakte Ma
rianne duidelijk, dat Karin in haar
goedmoedigheid zonder erg iets ge
zegd had, dat hem niet beviel, hem
irriteerde. Johnny werd bloedrood en
wierp haar een zo felle en vertwijfel-
de blik van ontzetting toe. dat het
Marianne door het hart sneed.
„Laat maar. Karin," zei ze en pro
beerde zich te beheersen, ..misschien
kunnen we nu ons dessert krijgen?"
Maar terwijl zij zwijgend verder
aten, zat zij er over te peinzen, hoe
zij met Johnny aan moest. „Verra
der!" een nieuw woord vol haat,
dat hij zich nog nooit had laten ont
vallen.
Na tafel legde zij een arm rond
Johnny's schouders en de andere leg
de zij om die van Franzl en zei:
„Geef jullie elkaar nu de hand en
verzoen je maar."
Maar ze aarzelden allebei.
„Ik heb niets gedaan," viel Franzl
uit, ,,hij heeft mij zo maar van mijn
stoel getrokken."
„Niets gedaan! Een verklikker ben
je! Hoe kwam je ertoe Göran te ver
tellen, dat
„Kom eens mee naar de huiska
mer, Johnny", onderbrak Marianne
hem. „maar geef Franzl eerst de
hand."
Misschien was het haar besliste
toon, die hem ertoe bracht de
twee jongens reikten eikaar de hand.
„Zeg Johnny, ik ken jou niet meer
terug," zo begon Marianne, toen ze
alleen waren. „Waarom noem je
Franzl een verrader, zo'n afschuwe
lijk woord. Het is zijn goed recht,
aan zijn vrienden te vertellen, dat
zijn vader een musicus was; waarom
zou hij dat verzwijgen?"
De jongen zei niets en stond met
gebukt hoofd voor haar.
„Hier kijk", ging zij verder, „dat
zijn de portretten van je ouders, en
dit hier is je tante Jane, met wie ik
erg bevriend ben."
„Leeft zij nog? Op wat manier is
zij familie van me?" vroeg Johnny
zonder op te zien.
.,Zij is de zuster van.je moeder
en woont nu in Glasgow."
Ja, Jane, die schuwe, onhandige
Jane Parker, was na de dood van
haar moeder getrouwd en was nu
gelukkig met man en twee kinderen
in een eigen nestje. Af en toe liet
zij iets van zich horen, fijne, vrien
delijke brieven, die verrieden hoe in
nig gelukkig zij zich voelde. Maar
sedert haar Londense tijd had Ma
rianne haar niet meer gezien.
„Ik zou misschien naar haar toe
kunnen gaan," zei Johnny ineens.
„Zeker, lieveling, over een paar
jaar, als je groter bent."
Daar gaf hij geen antwoord op.
Marianne trok hem naar zich toe
en kuste hem. „Beloof me, dat je
niet meer zo tekeer zult gaan tegen
Franzl zou jij de foto's van je
ouders ook niet eens aan je vriend
Lennart laten zien? Dan kun je
Franzl toch niet langer als een ver
rader beschouwen, nietwaar?"
Zijn bruine ogen peilden de hare,
ernstig onderzoekend. „Wilt u wer
kelijk, dat ik dat doe?"
„Beslist," antwoordde Marianne
zonder aarzeling, „ik geloof, dat dat
het beste is.
Maar toen hij op het punt stond
de kamer te verlaten, riep zij hem
na: „Wil je de foto's niet meene
men?"
„Nee, die heb ik niet nodig. Maar
het adres van mijn tante, dat zou
ik graag hebben."
„Hier is het jongen; ja, je moest
haar eens schrijven, dat zal haar ze
ker plezier doen."
Nauwelijks was hij weg, of Marian
ne voelde zich weer droef te moede.
Was zij er in geslaagd, hem beter
te stemmen?
Het zag ernaar uit, alsof daarna
alles weer goed ging. Geen twist,
geen vechtpartijen de kinderen speel
den weer samen buiten op de toege-
vroren Sund of gingen met hun ski's
naar het bos in de buurt.
In de tijd daarna, die met het be
gin van het jaar inzette, had Marian
ne bijzonder veel werk en zij had
•bijna geen gelegenheid om de kinde
ren te zien, tenzij 's avonds en aan
tafel. Niemand in huis lette op het
geheimzinnig gedoe van de kleine
Franz. In de kelder, waar de jon
gens een soort werkplaats ingericht
hadden, timmerde hij uit een suiker
kistje een kastje in elkaar, dat hij
tenslotte rood verfde.
(Wordt vervolgd)
