Prinses achttien jaar
Zwart o
p Wit
HONIG
1
ONZICHTBARE
BANDEN
KAAS
STRUIKELBLOK
VOORLOPIG
BESLUIT
NOG TWEE
CONFLICTEN
MENING EN COMMENTAAR
Op zwart zaad
Scheepvaartretourtjes
Beschuldigden
„progressieven"
noemen is laster
Adres aan B. en W. Amsterdam
inzake de huurverhogingen
Ilcrenmodebeurs
Limburgs halfuurtje
Twee dagen rust
door menigsverschil
Tussen auto en deur
TV-RADIO-TV-RADIO-TV-
TWEEDE BLAD
lang van het K.L.M.-bedrijf dat
als het ware een stuk van onze na
tionale trots en onze nationale
goodwill uitmaakt vergt een ver-
trouwensverhouding tussen directie
en personeel. Anders kan het op de
duur nooit goed gaan.
Het tweede conflict, waarop we
doelen, is dat tussen de tandart
sen en de ziekenfondsen. Een be
slissing over bindende arbitrage is
nog altijd niet gevallen, doch het
is al een goed teken, dat beide
partijen vandaag bijeenkomen, om
enkele praktische punten te be
spreken. Minister Suurhoff kan dus
wel spoedig de aanvaarding van
de arbitrage verwachten. Het wordt
ook hoog tijd, dat de vrede hier
getekend wordt. De volksgezond
heid staat op het spel.
Een aantal Amerikaanse mini
steries en regeringsdiensten zit de
ze maand zonder geldomdat de
senaat, druk doende met een om
streden wetsontwerp inzake de
burgerrechten van negers, geen
tijd heeft gehad om een noodmaat
regel goed te keuren die deze
diensten van geld moest voorzien.
Nu beschikt de Amerikaanse rege
ring wel over krediet, maar duizen
den ambtenaren en alle militairen
moeten op hun salaris wachten.
De betrokken ministeries en dien
sten zijn de ministeries van Defen
sie. Landbouw, Openbare Werken,
Huisvesting, de In- en Uitvoerbank,
de commissie voor atoomenergie en
het wederzijdse veiligheidsprogram.
De normale toewijzingen voor het
nieuwe belastingjaar, dat op 1 juli
begon, zijn voor deze diensten nog
niet van kracht geworden, zodat
maandelijks een noodmataregel door
het congres moet worden goedge
keurd.
QELGISCHE bladen weten te ver
tellen, dat het paraferen van
het verdrag der Economische Be
nelux Unie wordt opgehouden door
de kwestie van de Rijnvaartpre-
mies. Eerst was in het ontwerp
verdrag een clausule dienaangaan
de opgenomen, welke deze premies
mogelijk bleef maken. Toen kwam
men overeen deze clausule toch
maar te schrappen, doch er zou
den brieven gewisseld worden tus
sen Het Plein en De Wetstraat,
waarin zou worden gezegd dat het
verdrag der Economische Unie niet
kan ingeroepen worden om het
systeem van die premies te wijzi
gen. Elk der regeringen afzonder
lijk zou daar haar eigen standpunt
daarover nader toelichten en ver
dedigen. Deze briefwisseling zou
dan aan het verdrag worden toe
gevoegd. Volgens de Belgische pers
zou het Nederlandse ministerie van
buitenlandse zaken nu echter weer
aarzelen en dat onder druk van
Rotterdam, waar men meent, dat
de premies zoudei. worden be
schouwd als regeringssubsidie, die
vroeg of laat zou dienen te wor
den afgeschaft.
Wat daar precies van waar is,
weten we niet, maar in ieder geval
is het wel duidelijk, dat de Rijn
vaartpremies nu ook al een strui
kelblok leggen op het pad naar de
Economische Unie, nadat ze eerst
een Belgische beslissing inzake de
waterwegenkwestie hebben verhin
derd. Dat laatste heeft dan de Ne
derlandse regering een goed motief
bezorgd, om voor west-Brabant 'n
verlossend woord te spreken.
Maar het verhinderen van de Eco
nomische Unie is een aangelegen
heid zonder lichtzijde. Het wordt
onderhand belachelijk, dat twaalf
jaren van Benelux-samenwerking
nog steeds niet kunnen uitmonden
in de Economische Unie.
r)E Mijn Industrie Raad heeft dan
toch de ontworpen premierege
ling vastgesteld, hoewel men er
niet aan kan twijfelen, dat de re
gering ze straks met een veto treft.
De directies hebben samen met de
katholieke mijnwerkersbond willen
uitspreken, dat ze in het stelsel
van de aamyezigheidspremies het
juiste middel zien, om de mijn
industrie aan de nodige mensen te
helpen en de produktiviteit op te
voeren. Ze wijzen daarbij op bui
tenlandse voorbeelden. Aan de re
gering is tevens materiaal ver
strekt, dat duidelijk moet maken,
hoe de bovengronders, zij het in
mindere mate, ook van deze voor
delen dienen te profiteren. De re
gering beloofde dit materiaal te
zullen bestuderen, maar voor haar
moet toch wel heel sterk wegen,
dat een verhoging voor deze men
sen, die niet de extra-zwaarte van
de mijnarbeid dragen, een weer
slag in andere bedrijfstakken kan
hebben. Gelukkig is er nog tijd o<m
een en ander in rustig overleg na
der te bekijken. Er is de vorige
week nog wel wat wilde taal ge
sproken, thans hebben we die niet
meer gehoord. Over de sociale
waarde (of onwaarde) van het
stelsel van aanwezigheidspremies
is trouwens het laatste woord ook
nog niet gesproken. Er moet een
weg zijn, om ook in het raam van
de algemene loonpolitiek de bijzon
dere betekenis van het mijnbedrijf
tot erkenning te laten komen.
^IET alleen de moeilijkheden in
de mijnindustrie, ook een twee
tal andere conflicten zijn nu in
üo w?r *?an?n geleid. De actie van
-Piloten is stopgezet en
de Rijksbemiddelaars zullen een
Partiien bij voorbaat
aanvaarde uitspraak doen inzake
de salarissen. Toch blijft er hier
iets schrijnen. De piloten beklagen
zich over een brief, welke ze van
de president-directeur hebben ee
kregen. Die zou zo prikkelend en
onjuist zijn geweest, „dat daarme
de de laatste hoop op een in de
toekomst mogelijk herstel van ver
trouwen teniet werd gedaan". Dit
klinkt toch wel heel fel. Ons dunkt
dat men die hoop nooit mag opge
ven. Wederzijds zal men daarbij 1 Een recente opname
iets moeten overwinnen. Het be-|«.s. haar achttiende
Samen met een groot aantal andere
scheepvaartmaatschappijen, die ver
bindingen met het Verre Oosten on
derhouden, hebben de maatschappij
Nederland en de Koninklijke Rotter
damse Lloyd besloten met ingang
van 1 september a.s. over te gaan
tot het uitgeven van retourbiljetten
met een reductie van 10 procent op
tweemaal het bedrag van een enkele
reis. De retours zullen een jaar gel
dig zijn.
Algerijnse aartsbisschop
vraagt volledige publicatie
Het Franse katholieke dagblad ,,La
Croix" publiceert vandaag op ver
zoek van mgr. Duval, aartsbisschop
van Algiers, de letterlijke tekst van
diens herderlijk schrijven, welke ge
publiceerd werd naar aanleiding van
de rechtszaak tegen een groepje
christenen en in antwoord op de cam
pagne tegen de .progressieve" chris
tenen van Algerije, welke ermee ge
paard ging. Mgr. Duval heeft dit
verzoek tot volledige publikatie ge
daan, omdat een Frans agentschap
door inkorting de zin van het herder
lijke schrijven had verminkt.
Het proces, dat te Algiers vorige
week werd gevoerd, betrof 25 perso
nen, onder wie 'n tiental katholieken
ook een priester en mohamme
danen, Zij zouden de veiligheid van
de staat in gevaar'hebben gebracht
door hulpverlening aan Algerijnen.
Elf van hen werden vrijgesproken.
De priester werd veroordeeld tot vijf
maanden voorwaardelijk. De hulp
verlening beperkte zich tot charita
tieve daden.
Mgr. Duval zegt in zijn herderlijk
schrijven niet voor de rechterlijke
uitspraak te hebben willen reageren
uit respect voor de onafhankelijkheid
van de rechterlijke macht. Zijn pro
test keert zich voornamelijk tegen
het feit, dat de beschuldigden in pers
en in gesprekken betiteld werden als
progressieven, welk woord in Frank
rijk een andere inhoud heeft als
hier. Progressisme, aldus mgr. Du-
val, is een compromis met het com
munisme, -welke door de kerk ver
oordeeld is, of betekent het lidmaat
schap van de communistische partij.
De beschuldigden progressieven te
noemen is laster, aldus mgr. Duval.
Uitweidend over de charitatieve
activiteit, waartoe'elke christen ver
plicht is, zegt de aartsbisschop, dat
hij het geweten der beschuldigden
moet respecteren. In een woelige
tijd is het uiterst moeilijk steeds uit
te maken wat de enig juiste en objec
tief goede daad is. Besluitend met
het pauselijk woord van 13 februari
1956 en de encycliek van 21 april
1957, zegt mgr. Duval, dat de Alge
rijnse moeilijkheden alleen opgelost
kunnen worden in een oprechte po
ging der verschillende bevolkings
groepen in Algerije tot wederzijds
begrip en vriendschappelijke samen-
werking.
VRIJDAG 2 AUGUSTUS 1957
Zowel de federatie Amsterdam van
de Partij van de Arbeid als de fractie
van deze partij in de Amsterdamse
gefneenteraad hebben zich schrifte
lijk tot b. en w. gewend met een
dringend verzoek het overleg met de
minister voor Volkshuisvesting on
verwijld te openen tot herziening van
de voorlopig vastgestelde huurver
hogingen van de nieuwbouw-woningen
in Slotermeer en Geuzenveld. De fe
deratie deed dit in een telegram, de
fractie heeft b. en w. een uitvoerige
brief gestuurd, waarin onder meer
wordt betoogd, dat „aan de door uw
college voorlopig vastgestelde huur
verhogingen voor de woningwetwo
ningen van de bijdragenregeiing 1950
voldoende rechtsgrond ontbreekt".
De fractie is van mening, dat deze
huurverhogingen zowel wat het aan
tal woningen als het percentage der
verhoging betreft ongunstig afsteken
bij hetgeen in bijna alle andere gro
te en middelgrote gemeenten in dat
opzicht is vastgesteld.
Daarbij in aanmerking nemende,
dat de huurprijzen voor nieuwe wo
ningen in Amsterdam toch reeds ho
ger zijn dan elders in Nederland,
staat wel vast dat de onlangs aan
gekondigde huurverhogingen de posi
tie van de huurders der desbetreffen
de woningen extra ongunstig ma
ken".
Volgens de fractie heeft ingevolge
het besluit Bijzondere Huurprijzen
1954 alleen de minister de bevoegd
heid tot het verhogen van de huur
prijzen dezer woningen. In dit besluit
Van 2 tot 6 september a.s. zal in
het R.A.I.-gebouw te Amsterdam de
12e herenmodebeurs worden gehou
den onder de titel ,,Heer in Hol
land".
Deze vakbeurs van de stichting
Nederlandse Herenmodebeurs", dit
jaar gebaseerd op het thema ,,Heer
en film", zal ook des avonds van
8 tot 10 uur voor het publiek geopend
zijn.
staat niet vermeld, dat de minister
deze bevoegdheid aan gemeentebestu
ren overdraagt (,,hetgen genoemde
bewindsman in zijn circulaire van 5
juli 1957 nochtans heeft gedaan").
Daarom meent de fractie, dat aan
de voorlopig vastgestelde huurverho
gingen voldoende rechtsgrond ont
breekt.
De fractie acht het redelijk, dat de
invoering van de huurverhogingen
voor dze woningen wordt uitgesteld
tot het moment, waarop de minister
van zijn bevoegdheid uit hoofde van
het genoemde besluit gebruik kan
hebben gemaakt.
Tenslotte wordt de wens uitgespro
ken, dat ,.'n redelijke toepassing der
huurverhoging mede in het belang
van de huurders zal worden bereikt".
van H.K.H. Prinses Irene, die
verjaardag hoopt te vieren.
augustus
(Foto Meyboom)
De K.R.O. gaat, te beginnen in
september, een Limburgs halfuurtje
uitzenden, zulks in overleg met de
culturele raad Limburg. De raad
heeft besloten de heer Chr. Smits als
zijn adviseur aan te wijzen voor'het
samenstellen der programma's. De
eerste radio-uitzending zal reeds op
29 september a.s. plaats vinden.
Er zal een internationale conferen
tie worden gehouden om de tijdreke
ningen, die in de Mohammedaanse
wereld worden gebruikt, in één stel
sel te coördineren.
De noodzaak hiervan is weer eens
gebleken, toen de Egyptenaren dezer
dagen niet met zekerheid wisten, of
het nieuwe Islamitische jaar al dan
niet was begonnen. Volgens de of
ficiële sterrenwacht was het zondag
28 juli nieuwe maan, waarmee het
nieuwe jaar begint.
De geleerden van de Al Azhar uni
versiteit, die volgens de traditie het
begin van het nieuwe jaar moeten
aankondigen, waren echter van me
ning, dat het jaar 1377 pas op maan
dag de 29e begon. Een gevolg van
deze onenigheid was, dat er zowel
op zondag als op maandag vrijwel
niet werd gewerkt.
Te Eindhoven is de 18-jarige A. J.
Peeters om het leven gekomen, door
dat hij bekneld raakte tussen een
auto en de deur van een garage ach
ter een hotel in de Kruisstraat. De
jongeman was met de auto meegere
den en zou de deur van de garage
open maken. Deze bleef knellen maar
de bestuurder van de auto. die dit
niet gemerkt had, zette zijn wagen
in de achteruit, waardoor P. bekneld
raakte.
(Advertentie)
GOOIEN
In Pittsburgh werd timmer
man Paul Eisel zo kwaad op
zijn vrouw, dat hij de tajel
pakte en die dwars door de
ruiten naar buiten gooide.
Toen hij eenmaal aan de gang
was wierp hij al het andere
meubilair ook maar in de
tuin. Hij werd tot een boete
van 10Ö gulden veroordeeld,
ojschoon hij tot zijn verdedi
ging aanvoerde, dat hij al
langer plannen had het meu
bilair te verplaatsen. „Het
stond niet naar mijn zin", al
dus onze Eisel.
Eetbaar
In Brisbane werd onlangs een gei
tententoonstelling gehouden. Het
was nogal belangrijk want er zou
den voor het eerst geldprijzen toe
gekend worden. De geit van de heer
Brence veroverde de hoogste eer en
de jury zond de gelukkige eigenaar
dan ook een cheque toe. Enige da
gen later was er al een brief van
Brence. Hij dankte de jury zeer voor
de toezending maar verzocht meteen
om een nieuwe. „Ik liet de cheque
voor de aardigheid aan mijn geit
zien, maar die vrat het papier on
middellijk op. Al mijn buren hebben
er verschrikkelijk om moeten lachen
maar daarmee ben IK natuurlijk
niet uit de brand".
Te koop
In een Franse krant stond onlangs
een advertentie van de volgende in
houd: „Te koop een massage-instal
latie om mager te worden en een
complete cursus van „Hoe word ik
dik?" Nieuwsgierige journalisten
hebben uitgevonden, dat de man, die
deze spullen te koop aanbood eerst
veel te dik was geweest, met zo
groot succes dank zij massage mager
was geworden, dat hij de cursus maar
had aangenomen en blij was, dat hij
weer gewoon als vroeger kon rond
lopen.
Waar
Thomas Ciappa uit Oswega
dacht al enige dagen, dat de rem
men van zijn auto het niet zo best
meer deden. Hij besloot naar de
garage te rijden om ze te laten na
kijken en ontdekte op die tocht
meteen, dat zijn vermoedens waar
waren. Hij reed dwars door de
deur van de garage tegen drie ge
parkeerd staande auto's aan. De
schade is voorlopig geschat op mijnheer, maar ik neem alles voor
tienduizend gulden. hem waar
De directeur is met vakantie,
(Advertentie)
een soep voor fijnproevers
voon Rl-
orqEn
48 cent per zakje
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1957
HILVERSUM I 402 m. VARA: 7.00
Nws 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00 Nws 8 18
Gram. 8.50 V. d. vrouw 9.00 Gram. (9.35-
9.40 Waterst.) VPRO: 10.00 Tijdelijk
uitgeschakend, caus. 10.05 Morgenwijding
VARA: 10.20 Pianopalet 11.00 Buitenl.
weekoverz. 11.15 Gram. 11.35 Viool en
piano 12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Gram. 13.00 Nws. 13.15 VA-
RA-Varia 13.20 Lichte muz. 13.45 Sport-
praatje 14.00 Populaire muz. 14.25 Sreek-
uitz. 14.50 Fan<fare-ork. 15.15 Van de wieg
tot het graf, caus. 15.30 Kamerork. 16.20
Boekbespr. 16.35 Instr. kwint. 16.55 Va-
kan tie tips 17.30 Act. 18.00 Nws en comm.
18.20 Orgel en koorzang 18.45 Gram. 19.00
Artistieke staalkaart VPRO: 19.40 Pas
separtout, caus. 19.40 Godsdienst voorheen
en thans, caus. 19.55 Deze week, caus.
VARA: 20.00 Nws. 20.05 Cabaretprogr.
20.40 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.45 So
cialistisch comm. 22.00 Opsporing ver
zocht. 22.45 Gram. 23.00 Nws. 23.15-24.00
Gram.
HILVERSUM H 298 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kal. 8.00 Nws en weerber. 8.15 Gram.
8.50 V. d. huisvrouw 10.00 V. d. kleuters
10.IS Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00
V. d. zieken 11.45 Gram. 12.00 Middagklok
noodklok 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.
doeTnéer met
Ook bij de warme maaltijd
Vrawg racaptanbockje (25 ct) aan Uw
lavaranclar of tchrijf aan Hel Nederlands
Zuivefbureau. (25 ct postzegel bi/sluiten l)
Cort var. der Lindenstraat 7, Rijswijk Z H
meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer
13.00 Nws en kath. nws. 13.20 Gram.
14.00 Jamboree 14.20 Kamerkoor 14.40
Boekbespr. 14.50 Amateurprogr. 15.10
Kron. v. letteren en kunsten. 15.45 Ama
teurprogr. 16.00 V. d. jeugd 16.50 De
schoonheid v. h. Gregoriaans 17.20 Gram.
17.30 Jazzmuz. 17.50 Jodellied.ies 18.15
Journ. overz. 18.25 Gram. 18.45 Accor-
deonmuz. 19.00 Nws. 19.10 Comm. cvp 't
nieuws 19.15 Ohr. ork. en soliste 20.10
Lichtbaken 20.30 Act. 20.45 Gram. 20 50
Lichte muz. 21.10 Als in ons hart een lied
weerklinkt, spel met muz. 21.50 Gram.
22.35 Wij luiden de zondag in. Hierna
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15
Nws. in Esperanto 23.22-24.00 Nouceautés
BRUSSEL 324 rn. 12.00 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gesproken aperitief 12.45
Gram. 13.00 Nws 13.11 Radio-Almenak
14.30 Journ. 15.00 Gram. 15.30 Lichte muz.
16.00 en 16.40 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Dag
klapper en lit. kal. 17.20 Gram. 17.30 Ge-
var. muz. 18.00 Lichte muz. 18.30 V. d.
sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Lichte
muz. 21.00 Gram. 21.15 Amus müz. 22.00
Nws. 22.11 Operamuz. 23.00 Nws. 23.05-
24.00 Dansmuz.
BRUSSEL 484 lm 12.15 Gram. 1'3.00 (Nws
13.10 Verz. progr. 14.00 Operamuz. 15.30 en
16.00 Gram. 16.30 Lichte muz. 17,00 Nws.
17.10 Lichte muz. 18.38 Gram. 19.10 Idem
19.30 Nws. 20.00 Vrij tijd 20.30, 21.00 en
21.30 Gram. 22.00 Nws. 22.10 Jazzmuz.
22.55 Nws. 23.00 Lichte muz. 23.55 Nws.
Televisie
KRO: 17.00 V. d. kind. NTS: 20.00
Journ. en weeroverz. AVRO: 20.15
Pools nationaal danstheater. -NTS': 2H.0O
Rep. v. d. Duitse Radio- en TV-tentoon-
stelling AVRO: 21.30 Jazz at the Phil
harmonic.
door H. J. Kaeser
15)
zullen er zich wel het hoofd
over breken, hoe het mogelijk is, met
zulke korte tussenpozen drie kinde
ren te krijgen, dacht Marianne in ko
mische vertwijfeling.
■7inh?e klelnste is u als uit het ge-
«t gesneden", zei een vriendelij-
en wees op Franz.
u vind niet", zo voeg-
die andeen. ?nder in het gesprek,
de moeder" Ujkt V6el meer °P
io^^,r'unne zich over Marcel-
haar glim,ach te verbergen,
ho'i'in? meisje ziet er in alle geval
dn anders uit", zo beslisten
e vrouwen eenparig, ,,het lijkt
zeker op zijn vader?"
Marianne knikte en waagde het nu
ook openlijk te glimlachen.
Mijn drie koekoekskinderen, dacht
„v heimelijk, ze moesten eens weten,
uit welke nesten ik jullie bij elkaar
gehaald heb!
Het was een warme en mooie dag,
de zee lag blauw, rustig en lachend
voor hen. Zij gleden kalm er over
neen, uur na uur verstreek, de klein
tjes sliepen in de damessaloh op de
sofa, en Marianne zat bij hen en
keek door het raam in de verte.
Toen bespeurde zij aan de hori
zon een smalle strook; als een don
kere streep stak hij tegen de gou
den lucht van de late namiddag af.
Met ogen, waarin de tranen brand
den, keek zij er naar uit, en een die
pe ontroering maakte zich van haar
meester; daar lag het vaderland
daar was een vreedzaam, rustig land
waarheen zij drie mensenlevens in
veiligheid bracht uit de chaos van de
wereld.
„Kinderen", zei ze half hardop,
„wordt wakker, we zijn er, we heb
ben het doel van onze reis be
reikt!
Maar de rustige ademhalingen wer
den niet onderbroken. Zonder enig
vermoeden, slapend en vol vertrou
wen in de toekomst, naderden John
ny, Marcelle en Franz de vreemde
kust.
TWEEDE DEEL
Marianne zat in een gezelschap
van vrienden, die haar vreemd ge
worden waren. Voor de begrafenis
van Ulla Stenback waren zij bijeen
gekomen en met ernstige gezichten
zaten zij gezellig bijeen. Op dat ogen
blik werd Marianne plotseling door
een hevig verlangen naar de kinde
ren overvallen. Zij keek tersluiks op
haar horloge. Het was pas half ze
ven. Ze had alle tijd om haar spul
len in te pakken en de avondtrein
naar Stockholm te halen. Zoals al
tijd gaf zij aan die spontane inval
terstond gehoor. Zij lichtte op onder
drukte toon de gastvrouw, de oud
ste vriendin van haar tante, over
haar voornemen in en ging daarna
weg.
Langzaam ging zij door de straten,
die de sfeer van Kerstmis al verrie
den, naar haar hotel. Haar weg voer
de voorbij de vroegere woning, maar
zij bespeurde ineens een tegenzin om
er nog eens binnen te gaan, nu tan
te Ulla's lichte tred haar niet rheer
tegemoet zou komen. Misschien was
het ook niet eens de afwezigheid van
haar oude tante, die haar deed door
lopen, maar veeleer een vaag ge
voel van onbehagelijkheid door de
herinneringen, die onverbiddelijk aan
het huis verbonden waren.
Toen zij uit het hotel weer buiten
kwam. sneeuwde het. De lucht was
bijna windstil en de vlokken streken
zachtjes op haar neer, als van een
onzichtbare met bloesem overladen
boom. Dat deed haar goed. Alle om-
Lekken vervaagden, wat veraf was
en nabij vloeide samen, tijd en ruim
te, verleden en heden verdwenen, en
het gevoel van een vreemde te zijn,
dat haar gedurende de laatste dagen
had bedrukt, verdween volkomen uit
haar hart.
Er kwam iets dromerigs over haar
het liefst zou zij vele uren lang in
die witte vlokkennevel zijn blijven lo
pen; de weg naar het station was
echter niet lang en het felle licht
der booglampen schrikte haar plot
seling op.
Maar toen zij zich een half uur la
ter alleen in' een compartiment van
een slaapwagen bevond, toen het re
gelmatige rollen der wielen de bui
tenwereld op afstand scheen te hou
den en het landschap onduidelijk
en als het ware zwevend langs de
ramen voorbijgleed, verdween de
werkelijkheid opnieuw en Marian
ne doorleefde nog eens de tijd die
voorbijgegaan was. sedert haar on
vergetelijke aankomst in het vader
land in die nazomer van 1919.
Het verdwijnende daglicht en een
jonge in het zwartgeklede vrouw, die
met drie kleine kinderen in de oude
vaderstad aankwam: zij had de
kinderen in de wachtkamer onder
gebracht en was meteen gaan opbel
len.
„We zijn er, tante Ulla!"
Mogelijk was de oude dame het
woordje „wij" ontgaan, in alle geval
verscheen zij een kwartiertje later
zonder iets te vermoeden met een
auto, om haar nicht en de bagage
te komen afhalen.
„Kindlief, wat ben je mager ge
worden!' zei ze medelijdend en streel
de Marianne over haar wangen. Toen
pas viel haar blik op de drie kinde
ren, die met nieuwsgierige ogen aan
dachtig de nieuwe omgeving opna
men.
,,Ik heb ze meegebracht", zei Ma
rianne en wachtte in spanning op
de uitwerking, die haar woorden zou
den hebben. Maar het gezicht der
oude dame veranderde niet.
,,Dat moet veel van je krachten
gevergd hebben, mijn kind", ant
woordde ze rustig.
Marianne stond al op het punt om,
in een plotselinge opwelling van te
derheid voor dit onverwachte blijk
van begrip, haar tante in de armen te
sluiten, toen de volgende woorden
haar tot andere gedachten brachten.
..Waar moet je met hen naartoe?"
Marianne bekeek het gezicht voor
haar, dat lieve, oude, onveranderde
gezicht van een mens, wiens leven
rustig, gelijkmatig en zonder stoornis
was voorbijgegaan. Het was onmo
gelijk, deze vriendelijke, maar een
beetje wereldvreemde tante Ulla, hier
midden onder vreemden in een sta
tionswachtkamer voor de onverbloem
de feiten te stellen.
,,Ik had gedacht, dat we bij u zou
den kunnen slapen", zei ze ontwij
kend, „maar als u dat te lastig is,
kan ik ook met de kinderen naar een
hotel gaan".
Het was lastig en het duurde lang,
voordat de kleine, keurig op orde ge
houden woning, voor het onverwach
te bezoek was ingericht, maar Ulla
Stenback was er de vrouw niet naar,
om haar nicht, die nu thuisgekomen
was, de toegang te weigeren. Maar
toen de drie kleintjes, dicht tegen el
kaar gedrukt, in Mariannes vroege
re kamer sliepen, toen de ouderwetse
klok met haar vertrouwd getik de
huiskamer vulde en Marianne, even
als vroeger, wat eeuwen geleden
scheen, weer tegenover haar tante
op de sofa zat, toen vroeg deze an
dermaal: ,,Hoe kom je ertoe om die
drie kinderen mee naar Zweden te
brengen? Moeten ze naar een familie
op het land?
„Neen", antwoordde Marianne be
daard, „ze moeten bij mij blijven,
het zijn mijn kinderen, tante Ulla!"
De oude dame keek haar nichtje
vorsend en verwonderd aan.
„Maar m'n lieve kind", zei ze voor
zichtig. „hoe moet ik dat opvatten
je goede man nu ja, jullie waren
vier jaar getrouwd, maar je hebt me
nooit geschreven, dat je een kind
had".
Er gleed een schaduw over Ma
riannes gezicht het verleden stond
weer op, het onvergetelijk verleden
en alles wat nooit onder woorden zou
zijn te brengen. Neen, 't was waar,
zij had nooit geschreven, dat zij
vervuld geweest was van hoop op
een nieuw leven, dat in haar groei
de. Er was zoveel, dat zij nooit ge
schreven had
Ook nu repte zij niet van de tijd
die aan de dood van John Sheridan
was voorafgegaan. In het kort ver
telde zij over het lot van de drie kin
deren en over haar besluit, om hen
voor altijd bij zich te houden.
Er vertoonden zich twee rode plek
jes op de wangen van haar tante,
de blauwe ogen stonden levendig, het
handwerkje, waar zij gewoontege
trouw mee bezig was, viel op de
grond.
„Marianne, kind toch", zei ze met
veel nadruk, „geloof vooral niet, dat
ik me niet kan voorstellen, wat je
hebt doorstaan. Maar je bent jong.
je leven ligt nog voor je, over vijf
of tien jaar vind je misschien een
nieuwe levensgezel. Waarom wil je
je eigen toekomst onmogelijk maken?
Drie kinderen drie wildvreemde
kinderen, die zonder twijfel erg te
beklagen zijn; begrijp je wel goed,
wat je voor een last op je schouders
neemt? Als je hart je ertoe aanzet,
iets voor hen te doen, doe ze dan er
gens in een gesticht, betaal voor hen,
bezoek hen af en tie, maar bind niet
voor altijd je leven aan het hunne".
Marianne gaf geen antwoord; wat
moest ze ook zeggen? Het was on
mogelijk deze zakelijke tegenwerpin
gen zakelijk te weerleggen. En een
andere weg zoeken? Zij wist wel uit
een ervaring van tientallen jaren, dat
tante Ulla alleen voor zakelijke mo
tieven toegankelijk was.
Tante scheen haar zwijgen voor in
stemming te houden. Zij reikte dus
met een zucht van verlichting naar
haar handwerkje, en terwijl de pen
nen tegen elkaar tikten, ging zij ver
der: „Je rouwtijd zal nu wel gauw
voorbij zijn; je moet je onder de
mensen bewegen kind; vergeet niet,
dat je nu weer thuis bent".
(Wordt vervolgd)
