Belgisch water wordt
overlast voor ons land
coopvaert
Litho's van hoge waarde
Zo worden wij bekend
Hier
„OPGESCHOTEN JONGENS
Kuikenras
kunstmatig
gewijzigd
Markkwestie weer actueel
Verbeteringen in noordelijke
Kempen vormen groot gevaar
Belgische activiteit
Wat een pers-attaché doet
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 24 JULI 1957
BOEKENPLANK
Reislectuur
Mijnheer Pieters
DOUWE EGBERTS
Expositie Kunst uit Amerikain Breda
Iets te eenzijdig
6TDOOMGED1ED
frOVÊ.NMADki EN AA Or WCCBUS
UTRECHTSE JONGEN
NOG SPOORLOOS
Britse Koningin
door Nederlander
geportretteerd
STANDBEELD IN
DUBLIN DOOR
BOM VERNIELD
I.
De felle problematiek, reeds vele jaren
aanwezig rondom het stroomgebied van
Mark en Dintel, is juist in de laatste maan
den verscherpt. Want terwijl iedereen, die
ook maar enigszins op de hoogte is van de
waterstaatkundige toestanden, de overtui-
(Van onze redactie).
ging is toegedaan, dat m deze Brabantse
hoek werken uitgevoerd moeten worden,
terwijl in de loop van de jaren een lawine
van rapporten en plannen is neergestre
ken op de respectievelijke bureaus van
zeer vele heren, wordt onvoldoende arbeid
verricht, om de problemen resoluut op te
lossen.
Het huidige waterschapsbestel
paste waarschijnlijk wel in het
verleden, maar kan nu onmoge
lijk beantwoorden aan de hogere
eisen. Het is niet efficiënt om een
stroomgebied door drie lichamen
te laten besturen, namelijk het
hoogheemraadschap van Mark
en Dintel, de Aa of Weerijs en de
stad BTeda.
Eén stroomgebied één beheer
zou de leuze moeten zijn van
deze „gecentraliseerde" tijd. Het
is nog lang niet zo ver
Want terwijl de rapporten blij
ven toestromen en de gedachten
blijven uitgaan naar plannen, die
dan ook eens uitgevoerd zouden
moeten worden, verscherpt de
toestand, want
De Belgen, de waterschapsmen
sen van de noordelijke Kempen
zitten niet stil. Zij smeden plan
nen en voeren ze ook uit om tot
een betere waterbeheersing van
hun gronden te komen. Het ge
volg
Steeds meer water moet door
het Nederlandse rivierenstelsel
worden verwerkt. Maar deze ri
vieren en voornamelijk de Mark.
hebben een volkomen onvoldoen
de afvoercapaciteit.
Vandaar meer kans op water
overlast op de Nederlandse gron
den. Grotere schade voor bedrij
ven, die bloeiend zouden kunnen
zijn.
Het is hard, bitter hard nodig
de Markproblemen opnieuw in
de schijnwerper van de publici
teit te plaatsen, niet 't minst om
dat er juist in België zo hard
wordt gewerkt. Het verslag van
de waterschappen van de noor
delijke Kempen (in een drietal
artikelen in de „Gazet van Ant
werpen" verschenen!) spreekt
duidelijke taal.
Het afwateringsgebied van de
Mark en Dintel dient te worden
verdeeld in een boven- en bene-
dengebied. Het bovengebied be
staat hoofdzakelijk uit hoge gron
den, die het overtollige water
op natuurlijke wijze lozen, terwijl
het benedengebied gekenmerkt
wordt door de aanwezigheid van
een groot aantal polders, die of
wel kunstmatig of natuurlijk
lozen.
De op de Bovenmark en Aa of
Weerijs afwaterende gronden
hebben een totale oppervlakte
van ongeveer 40.000 hectaren,
waarvan een zeer groot gedeelte
op Belgische grondgebied ligt. De
Mark ontstaat nu eenmaal in
België en wel in het dorp Koek-
hoven. waar verschillende kleine
waterlopen samen komen. De ri
vier stroomt langs Neerven, Hoog
straten, Castelre. Meer en Meer-
sel en komt bij Strijbeek (ge
meente Nieuw-Ginneken) Neder
land binnen.
De Mark heeft echter alvorens
Nederland binnen te stromen het
water opgenomen van een groot
aantal riviertjes, die kronkelend
door het Kempische land liggen.
Het zijn, om er enkele te noemen,
de Parreheek, Oude Goorbeek,
Bergloop, Heesbeek, Boschbeek,
Keirschutse Beek, Dolksche Beek,
Baanloop, de Beek, Hollandsche
Loop, Mermans Loop en Merkse
Schouwloop.
In Breda komt bovendien het
water van de Aa of Weerijs in de
Mark. Ook de Aa ontspringt in
België en brengt eveneens het
water mee van een groot aantal
lopen, waarvan genoemd kunnen
worden de Welhagensche Beek,
Kleyne Beek, Kleine Aa, Groote
Aa, Henxbroek Beek, Eester Beek,
Blauwputtenloop, Heyhoefloop-
ken. Schrobbenloop en nog diver
se andere.
Omdat al deze genoemde en
niet genoemde rivieren, lopen en
beken hun water op de Boven
mark en Aa of Weerijs kwijt ra
ken, is het logisch, dat, nadat
deze twee stromingen zich te Bre
da tot één rivier de Mark ver
enigen, deze rivier een enorme
hoeveelheid water moet verwer
ken. In het verleden heeft dat de
rivier niet gekund en in de toe
komst zal dat, indien de situatie
niet spoedig verandert, helemaal
niet meer mogelijk zijn, omdat
het juist de Belgen zijn, die tal
rijke verbeteringen aanbrengen
in hun lopen en beken. Die ver
beteringen hebben tot gevolg, dat
het water in een nog sneller
tempo naar Nederland zal vloeien.
Om enkele voorbeelden van de
activiteiten weer te geven
Het ligt in de bedoeling van
de Belgen spoedig over te gaan
tot de verbetering van de Leiloop.
Deze rivier ontspring in Meer en
vormt de natuurlijke grensschei
ding tussen België en Nederland.
De rivier mondt uit in de Mark
in de nabijheid van Meerseldreef.
Zij regulariseert, maar nu nog
niét voldoende, een zeer uitge
strekt stroomgebied.
Er zijn in de laatste maanden
opnieuw zeer belangrijke verbe
teringen tot stand gekomen van
de Kleine en Groote Aa, die* even
ten noorden van het dorp Loen-
hout in de Aa of Weerijs te
recht komen.
Er heeft een omvorming plaats
gehad van de Weihagenbeek bij
Loenhout. De omvorming had tot
gevolg, dat de lengte van de rivier
met 600 meter kon worden ver
minderd. Een snellere wateraf
voer naar de Aa of Weerijs is
daardoor gegarandeerd.
Het zijn slechts enkele voor
beelden, die bewijzen, dat de Bel
gen momenteel een grote activi-
wikkelen. Zij zijn daartoe in staat,
teit op waterschapsgebied ont
wikkelen. Zij zijn daartoe in staat,
want hun ministerie' van Land
bouw subsidieert de verbeterings-
werken aan geklasseerde water
lopen. Omdat in de noordelijke
Kempen talrijke waterlopen ge
klasseerd zijn of worden, kan
worden verwacht, dat in de ko
mende jaren honderden bochten
uit de vele rivieren zullen ver
dwijnen. De profielen van de ri
viertjes worden groter en mede
door het verwijderen van de
bochten de snelheid, waarmede
het water wordt afgevoerd, gro
ter. In Nederland moet al dat
water worden verwerkt. Maar in
tegenstelling met België, worden
hier de waterlopen niet gesa
neerd.
Het is een droevige toestand.
Het water is de meest onmisbare
en de meest kostbare groeifactor.
Maar het water wordt een factor
die groeibelemmerend werkt,
wanneer dat water onbeheerst
de tuin- en akkergronden en wei
landen verzuurt en overstroomt.
Het water wórdt een bron van
voortdurende ellende, wanneer
de boer dat water niet in de hand
kan houden, niet beheerst. Het is
dan geen groeimiddel, zorgend
voor de welvaart, maar het is
dan de oorzaak van oogstmisluk-
kingen van het tegenhouden van
welvaart in gebieden, waar die
welvaart mogelijk zou zijn. Zó
liggen op dit ogenblik de kaarten
voor het gebied van de Boven-
Mark. In het bijzonder de Zun-
derste tuinders weten dat opper
best. In sommige jaargetijden
hebben zij te kampen met een
enorme wateroverlast. Niet alleen
de waterafvoer ter bevrijding
van de wateroverlast moet ver
beterd worden, maar ook moet
men de waterstand kunnen be
heersen en zonodig voldoende
hoog houden of hoog brengen,
want in de droge perioden snakt
men naar water. De laatste weken
is dit weer heel erg duidelijk ge
worden. Heeft de droogte niet 'n
schade van honderduizenden gul
dens veroorzaakt De toestand
spitst zich toe door de werken,
die in België werden uitgevoerd
of op stapel staan. De ontwate
ring treedt in een acuter stadium,
waaraan de waterbeheersing ge
paard moet worden, DaaTover in
een volgende bijdrage.
(Wordt vervolgd.)
Het sociaal toerisme van onze da
gen vraagt altijd maar weer eenvou
dige gidsjes en de uitgevers blij
ven aan deze behoeften voldoen. Zo
hebben we nu weer voor ons liggen
een drietal nieuwe Kosmos-reisgidsen
welke de toeristen voor de omgeving
van het Meer van Genève en de
Haute Savoie, voor de Harz (westelijk
gedeelte) en het Sauerland en ten
slotte voor Wenen ten dienste willen
staan. Overzichtelijkheid, keurige uit
voering, handig formaat, dat zijn de
kenmerken van deze boekjes.
Ietwat uitvoeriger zijn de gidsen,
welke A. L. C. A. van Nijnanten
schreef en Allert de Lange uitgaf,
ons voortoverend de schoonheden van
het Meer van Genève en het Wallis
en van het Berner Oberland. Alvo
rens gedetailleerd op allerlei plaatsen
en routes in te gaan verschaffen ze
algemene wetenswaardigheden en
toeristische wenken. Kaartjes en
foto's los van de tekst completeren
het geheel.
Dit boek, oorspronkelijk in Amerika
verschenen, vertelt allergenoegelijkst
van een onhandige, dromerige, ver
strooide leraar, zonder het zelf te
weten een goed pedagoog en een
succesvol minnaar. Wally Cox weet
het niet diepgaande, maar prettige
geval op te dissen in fleurige stijl.
Er staan ook grappige tekeningen
bij. We geloven, dat De Lanteern met
het brengen van dit boek een goed
stuk ontspanningslectuur heeft ge
schonken.
(Advertentie)
de ideale zachte baaitabak
in de verpakking
die U wenst! HU
5?
Ontelbare malen hoorden we zeggen: „Amerikanen zijn pre
cies kleine kinderen of cultureel gesproken op zijn best op
geschoten jongens". Voor ons heeft deze uitspraak langzaam maar
zeker iets gekregen van een daverende gemeenplaats. Toegepast
op één Amerikaan is er dus vrijwel zeker iets van waar, toege
past op alle Amerikanen bevat het gezegde echter een duizelig
makende hoeveelheid onwaarheid. Ook cultureel gesproken. Het
bewijs is o.m. te vinden in een tentoonstelling die tot 8 september
a.s. te zien is onder de titel „Kunst uit Amerika" in cultureel cen
trum „De Beijerd" te Breda.
hebben we dan een doorsnee van
alweer: cultureel gesproken
alle Amerikanen, ook al ontmoet
ten we er iedere kere maar één in
een zeer persoonlijke uiting. Aller
eerst leren we daaruit dat de gede
monstreerde veelzijdigheid een
zwakke kant van de expositie is.
Men krijgt de indruk dat al te zeer
gestreefd is naar een show van de
wel zeer uitgebreide Amerikaanse
mogelijkheden met als waarschijn
lijk gevolg, dat we deze indruk
wekkende uitgebreidheid in volle
glorie te aanschouwen kregen ten
koste van een strakke artistiege
eenheid en ten koste ook van een op
hoog niveau geselecteerde kwali
teit.
Nu Is het uiteraard de vraag in
hoeverre deze interessante expositie
van tekeningen, aquarellen, prenten
en grafisch werk ons het ware cultu
rele gezicht van „alle" Amerikanen
vermag te tonen. Of omgekeerd: bij
het beschouwen van het tentoonge
stelde werk ontmoet men natuurlijk
keer op keer telkens maar één en
kele Amerikaan. Hetgeen de bewijs
kracht van het geheel schijnt te ver
zwakken. Dat het alleen maar schijn
is. laat zich gemakkelijk afleiden uit
het feit dat werk is bijeengebracht
van kunstenaars die geboortig zijn
uit zesentwintig Amerikaanse staten
en uit zeventien andere landen
(Duitsland, Rusland. Canada, Neder
land, Noorwegen, Zweden, Frankrijk,
Spanje, Griekenland, Zwitserland,
Oostenrijk, Roemenië. Polen. Argenti.
nië en China). De gemiddelde leeftijd
van de exposanten is nog geen vijftig
jaar, de jongste is zevenentwintig.
Er is dus een redelijke kans om
uit een zo veelzijdige vertegen
woordiging de „gemiddelde Ameri
kaan" terug te vinden. Daarmee
Tekeningen
Met uitzondering van de grafiek
is de expositie namelijk bepaald niet
sterk. Toch moeten er mogelijkheden
schuilen op ander dan grafisch ge
bied. Wie zou niet graag een ten
toonstelling zien van James Abbott
McNeill Whistler, van wiens hand
een bijzonder geraffineerde penteke
ning „Miss Cumberlege" in De
Beijerd te zien is. Men zou hem de
tegenhanger van Leonard Baskin
kunnen noemen, die enkele generaties
jonger is. Van Baskin hangt er een
houtsnede „Angstig jongetje met zijn
hand" waarvoor we gemakkelijk be
wondering kunnen opbrengen. Hij
heeft de angst van het jongtje door
de getekende spierbundels heen tot
op het naakte bot ontleed en het we
zen van de Angst gevangen in de
totale expressie van kind-met-hond
tegenover de krijsend opvliegende vo
gel, welke méér is dan een simpele
decoratie binnen het vlak. Kan men
hier spreken van een typisch Euro
pese invloed Liever is het ons te
gewagen van een gelukkige wissel
werking tussen het oude en het nieu
we land, een culturele hergroepering
van de oude uit Europa voortgeko
men culturele waarden binnen de
verworvenheden van het nieuwe Ame
rika.
Heel sterk spreekt dit in de prach
tige kleurenlitho's, veruit de sterkste
afdeling van deze om meer dan één
reden belangwekkende tentoonstel
ling, Daarin zien we niet slechts een
opvallend „nieuw stadium" van tech
nische mogelijkheden (vooral in
kleur), maar ook een merkwaardig
verschijnsel van geestelijke diepgang
die óók bij de Amerikaanse (moder
ne) kunstenaars aanwezig blijkt te
zijn, zelfs al zou men uit de tekenin
gen en aquarellen anders willen con
cluderen. Heeft een Amerikaan, zo
vraagt men zich onwillekeurig af, het
nodig om geconfronteerd te worden
met vele en velerlei technische pro
blemen alvorens hij tot het scheppen
van grote kunst kan komen
Het beste bewijs
Mogen we nu een ogenblik terug
komen op de aanhef van ons artikel?
Een Franse geleerde is erin ge
slaagd, door middel van injecties het
ras van 26 eendekuikens kunstmatig
te wijzigen. Een aantal van zijn colle
ga's heeft hieruit geconcludeerd, dat
het mogelijk moet zijn, naar wille
keur invloed uit te oefenen op de er
felijkheid.
„Het is mogelijk, dat de mens er
voor het eerst in is geslaagd, door
middel van overerving eigenschappen
over te brengen, die op kunstmatige
wijze bij een dier zijn aangebracht",
aldus heeft de secretaris van de
Franse academie van wetenschappen,
prof. Courrier maandag meegedeeld.
Prof. Courrier las op een bijeen
komst van de academie te Parijs een
brief van prof. Benoit voor, waarin
laatstgenoemde zegt. dat zeventig
procent van de kuikens eigenschap
pen van hun ouders hebben geërfd,
die eerder dit jaar op kunstmatige
wijze aan de dieren waren gegeven.
De sinds 22 juni vermiste achtjari
ge W. J. de la Parra uit de Dickens-
laan te Utrecht is nog steeds spoor
loos. Navragingen van de politie heb
ben tot nu toe geen succes gehad.
De vader heeft thans een bedrag
van 1000.- uitgeloofd aan degenen,
die inlichtingen kunnen verschaffen
aan de recherche te Utrecht, welke
leiden tot de terugkeer van het jon
getje.
Hier ligt het beste bewijs dat de
Amerikaanse kunstenaar de gemeen
plaats terzake de „opgeschoten jon
gen" met een trots gebaar van zich
mag wegwuiven. Het oude Europa
heeft integendeel van deze „volwas
sen kunst" beslist een en ander te
leren: gedurfde fantasie en een spits
vermogen tot ontleden van de men
selijke driften blijken de geestelijke
inhoud te zijn van veel met verbluf
fende technische vaardigheid ver
vaardigde litho's. We geloven graag
dat over het algemeen de Amerika
nen nog steeds zoeken en tasten naar
de juiste expressie, naar verantwoor
de verhoudingen en naar een geeste
lijk evenwicht in een cultuur die de
eigen persoonlijkheid nu eenmaal
moet opbouwen uit een niet te tellen
aantal vreemde invloeden.
Dat juist de „technisch moeilijke"
vormgeving de meest geschikte is ge
bleken om zo snel mogelijk tot een
positief resultaat te komen lijkt ons
voor een volk, dat noodgedwongen le
ven en toekomst door middel van de
techniek moest beschermen en ver
overen, zeer wel verklaarbaar. Dat
andere gebieden van de beeldende
kunst langzamer volgen, is evenzeer
te begrijpen. Speciaal in de grafiek
vinden we tal van aanwijzingen dat
Europa met de mogelijkheid zal moe
ten rekenen van een richting-gevend
en inspirerend nieuw cultuur-tijd
perk, afkomstig uit Amerika
L. B.
De News Chronicle heeft een
vraaggesprek gepubliceerd met de
Nederlandse schilder Bernard van
Vlijmen, die koningin Elizabeth schil
dert, zonder haar ooit te bezoeken.
Hij zond iemand naar het hof om te
informeren naar de juiste kleur van
haar ogen. haren enz., op welke vra
gen van Vlijmen schriftelijk antwoord
kreeg. Enige tijd later liet de vorstin
de Nederlandse ambassadeur naar
haar portret vragen. De Nederlandse
Kamer van Koophandel in Londen
kocht het schilderij en bood het de
Koningin aan.
(Van onze Australische correspondent).
Niet lang geleden heb ik in een correspondentie de vraag beantwoord,
wat men in Australië weet van Nederland en geconstateerd, dat het
niet zo heel veel meer is dan het verhaaltje over de knaap die zijn vin
ger in een lekkende dijk zou hebben gestoken, benevens over onze bol
len, molens en klompen.
Niettemin is er zo hier en daar een grote belangstelling voor ons en
daarover vertelde mij onze Nederlandse pers-attaché in Australië, de
heer D. J. van Wynen.
,Sir, can you give me something
Holland", schreef onlangs een school
knaapje uit het achterland van
Australië in de gebruikelijke blok-
letters.
Behalve een in gelijke stijl geschre
ven briefje, ontving de jeugdige
Australiër een bundeltje platen en
boekjes over Nederland.
Dit is nu lang geen zeldzaamheid;
herhaaldelijk zijn er individuele in
formaties over ons land en. zijn bewo
ners.
Daar wacht de Nederlandse nieuws-
en informatiedienst overigens niet
(op; hij wekt de belangstelling en
vestigt de aandacht op hetgeen alge
meen wetenswaardig is.
Genoemde dienst heeft de beschik
king over dertig filmstrips betrek
king hebbend op Nederland. Al deze
films zijn in circulatie, meer in het
bijzonder op de hogere en middelbare
scholen. Daarnaast is er een speciale
litteratuur.
Er wordt in Australië op de scholen
veel gedaan aan sociale studies, in
verband waarmee een pakket met ge
schriften en foto's over Nederland
werd samengesteld; hiervan gingen
er het afgelopen jaar 400 naar de
lagere en 300 naar de middelbare
scholen. Er zijn vier filmpjes over het
dagelijks leven in Nederland opgeno
men; deze zullen binnenkort op twee
duizend scholen in de staat Nieuw-
Zuid-Wales worden vertoond, om
daarna verder over de staten te
worden verdeeld.
In deze filmpjes wordt Iets verteld;
1 omtrent onze folklore; 2 over de
feestdagen zoals Kerstmis. St. Nico-
laas enz.; 3 over de betekenis van
de R(jn en 4 het aandeel dat Neder
land heeft gehad b(j de ontdekking
van Australië.
Ondanks al dat materiaal komen
regelmatig nog aanvragen binnen
van schoolhoofden of onderwijzers.
Ook worden ieder jaar ongeveer
1500 wandplaten en 6000 foto's van
Nederland over de
scholen gedistribueerd.
Australische
In de lucht
Ook via de radio laat Nederland
zich in Australië horen. Bijzonder is
dat het geval rond de tijd van St.
Nicolaas. wanneer mede door de acti
viteiten der diverse Nederlandse ver
enigingen. op deze verschijning in
het Nederlandse volksleven de aan
dacht wordt gevestigd.
Vrijwel elk radiostation zendt ieder
jaar onze St.-Nicolaasversjes uit,
waarvoor een groot aantal grammo
foonplaten beschikbaar is. De cultu
rele betekenis van ons land vindt
weergave o.a. door middel van uit
zendingen van zang door de „Maas-
treechter Staar" of de Haagse Oie-
vaartjes"; van het Concertgebouw
orkest; de Kon. militaire of Marine-
kapel, om slechts enkele te noemen.
Op de verjaardag onzer Koningin
slaagt de Nederlandse voorlichtings
dienst er vrijwel altijd in om aan dat
feit via radiostations bijzondere aan
dacht te besteden.
Er was voor de radio onlangs een
klankbeeld over de Deltawerken,
over Abel Tasman en over Delfzijl,
een interview met Jan Corduwener
en de bestaande reeds uitgebreide
discotheek van de Voorlichtings
dienst. vindt regelmatige aanvulling
en Australische aandacht.
Sinds enkele jarengeleden in
Australië ook televisie haar intrede
deed, is ons land meermalen op het
scherm gekomen met nieuwsfilmpjes,
zoals ook gebeurde bij het te water
laten van „De Groene Draak".
Gesprekken
Dat alles bijeen brengt ons land
dichter tot de Australiërs, ondanks
de afstanden welke ons scheiden.
Daarnaast is er het persoonlijke
contact en het gesproken woord. Op
zijn meer dan tienduizend km lan
ge reizen per trein, auto of vlieg
tuig, sprak de heer van Wynen op
bijeenkomsten van diverse Austra
lische organisaties, zoals van het
Rode Kruis, vrouwenclubs, de Ro-
tary en wat al niet meer.
Als grote fabrieksconcerns sociale
avonden voor het personeel organi
seren ontbreekt de voorlichtings
dienst er niet.
Meer in het bijzonder voor d« in
dustrie wordt regelmatig in 3500
exemplaren van een in het Engels
gesteld tijdschrift de aandacht op Ne
derland gevestigd. Van dat alles pro
fiteren uiteraard ook de vele Neder
landse verenigingen, die ieder kwar
taal een korte samenvatting van het
filmnieuws uit Nederland voor haar
leden vertonen, iets waarvan ook di
verse Nederlandse kerkelijke ge
meenschappen gebruik maken.
„Het is onze bedoeling vooral bij
de Australische jeugd een juist beeld
van ons land te geven, zodat men
zich niet vastklemt aan dat jongetje
op de dijk, bollen, molens en klom
pen, doch weet wat Nederland heeft
te bieden", aldus de heer Van Wynen
„Dat men ziet, hetgeen onze
scheepsbouw presteert, wat onze in
dustrie kan leveren en dat onze ex
portgoederen van hoge kwaliteit zijn.
We laten zien dat, wanneer de
Australiërs op vakantiereis gaan naar
Engeland, het de moeite waard is ook
Nederland te bezoeken".
Men kan thans vele' Australiërs
ontmoeten, die Nederland hebben be
zocht. Dit is voor het kennen en
waarderen van onze emigranten van
grote betekenis.
Het centrum van Dublin, de hoofd
stad van de Ierse republiek, is in de
vroege ochtenduren van dinsdag op
geschrikt door een ontploffing, waar
door een ruiterstandbeeld in het
Phoenix-park werd vernield. Het
beeld was een van de fraaitste wer
ken van de Ierse beelhouwer John
Foley. Vlak voor de ontploffing werd
ae politie opgebeld door een onbe-
kende, die zei, dat twee mannen zich
op verdachte wijze ophielden bij het
monument.
