KING'S# CROSS
Zwart - O
p Wit
Frankrijk lijdt weer aan
stakingskoorts
PHILIPS
SIANK ziJn!
ONZICHTBARE
BANDEN
MENING EN COMMENTAAR
ANGSTIGE
EVOLUTIE
DREIGENDE
RAMP
GROEIENDE
LIJSTEN
Brutale
bankroof in
de Y.S.
Waar KING'S CROSS
óók gerookt wordt
v CLue- icW
Gewonden zijn
nu buiten
levensgevaar
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 24 JULI 1957 J
Veel bestellingen bij
De Schelde voor
tandwielkasten
Japans protest
bij Moskou
Heroïne in beslag
genomen
TV-RA D lO-TV-RADIO'TV-
Bankbedienden - douanebeambten - gevangenbewakers
Ramp Neutron
Minister van Financiën weigert
voor dokter te spelen
Hoe lang nog?
Nederlander
in Indonesië
veroordeeld
Dat is
Uw liefste wens:
•as*-
CEN angstige ontwikkeling vol
trekt zich in Indonesië. Bij ver
kiezingen voor provinciale en ge
meenteraden in midden-Java heeft
de communistische partij een over
weldigende zege behaald. Vooral de
nationalistische partij van president
Soekarno kreeg zware klappen. Ze
blijkt voor velen het doorgangs
kamp naar het communisme te zijn
geweest. Het „gescharrel" met de
democratie, door de president be
dreven. blijkt de mensen vatbaar
gemaakt te hebben voor de verlok
kingen van de Moskovitisohe leer.
De ernstige economische achteruit
gang heeft natuurlijk ook in die
richting gewerkt. Eenzelfde uitslag
verwacht men binnenkort in oost-
Java en in het westen zal de na
tionalistische partij zeker ook klap
pen krijgen. Zo zwelt de rode stroom
en met nog groter aandrang zullen
de communisten nu ook zeggen
schap in 's lands bestuur opeisen.
Hun agitatoren zullen ook steeds
meer vrij spel krijgen. Dit in te
genstelling met de buitengewesten,
waar de militaire machthebbers
communistische ophitsers juist in
de kraag grijpen. Zo groeit de ver
warring in het eilandenrijk en niet
zonder reden hoopt Moskou daar
op de duur een nieuw bolwerk te
kunnen bezetten in een strategisch
zo belangrijk deel van de wereld.
President Soekarno zal er zich
niet tegen verzetten. Hij is verrukt
over hetgeen hij in communistische
landen heeft gezien. Wat denkt
Washington, dat de president zo
fêteerde, van dit alles?
J~JE Westduitse communistische
partij, die buiten de wet gesteld
is, richtte over Radio Oost-Duits-
land een oproep tot haar leden om
voor de socialistische partij te stem
men teneinde „de partij van Ade
nauer, deze vijand van de arbeiden
de klasse en van het land te ver
pletteren".
Het behoeft niet te verbazen, dat
de communisten dit advies geven.
De socialistische propaganda kan op
binnenlands terrein weinig uitrich
ten. De geweldige opbloei van het
economisch leven, „het Duitse won
der", spreekt zo zeer ten gunste van
Adenauers politiek, dat daaraan
nauwelijks te tornen valt. De SPD
zocht haar kracht daarom op het
terrein van het buitenlands beleid.
En zoals het socialistische „Vrij
Nederland" deze week opmerkte
daarbij dient ze rare soep op. Ze wil
onmiddellijk gaan onderhandelen
over Duitslands uittreden uit de
NAVO, ze wil de dienstplicht weer
afschaffen. De partij zou dan met
de Sovjet-Unie willen gaan onder
handelen over de vestiging van een
stelsel van „collectieve veiligheid"
in Europa en het herstel van de
eenheid van Duitsland.
Dit ligt allemaal in Moskous
straatje. Het Westen zou hierdoor
zeer gevaarlijk verzwakt worden,
want dit alles houdt in, dat de Ame
rikanen zich geheel uit West-Euro
pa moeten terugtrekken. Vandaar
het communistisch advies Ollen-
hauer c.s. te stemmen zo veel men
kan. We willen hopen, dat dit ad
vies de ogen van vele socialisten
vrienden zal openen voor het ge
vaar, dat bij een zege van de SPD
dreigt. Het kan een ramp voor
Europa worden.
MET schrik ziet men "in de maan-
dagbladen de lange lijst van
dodelijke verkeersongevallen. Drie
moesten we er deze week uit ons
gewest melden. Nabij Helmond von
den er vier de dood, in Eindhoven
twee. Uit andere provincies kwa
men dergelijke tijdingen. We heb
ben er bij elkaar nog tien geteld. In
verscheidene berichten wordt mel
ding gemaakt van verkeersfouten.
Alle beveiligingsmaatregelen, alle
propaganda voor, alle opvoeding tot
foutloos rijden, ze voorkomen niet,
dat de Dood telkens weer zijn oog
sten binnenhaalt.
Juist in het weekend trekken er
velen op uit, die niet dagelijks lange
tochten maken met fiets, bromfiets,
motor of auto. Het zijn vaak onbe
duidend schijnende tekortkomin
gen, waaruit de grootste ongeluk
ken voortvloeien. Vergeten een hand
uit te steken, een ogenblik van ge
dachteloosheid, een afstand met een
kleinigheid verkeerd schatten, er
zijn honderd-en-een mogelijkheden,
om het gevaar op te roepen. Iedere
weggebruiker moge zich zijn ver
antwoordelijkheid goed bewust zijn.
Zijn eigen leven, dat van zijn dier
baren, van medemensen hangt daar
ieder ogenblik van een tocht van af.
Het is per slot een kwestie van
naastenliefde, bet grootste gebod
van alle tijden.
(Advertentie)
Radicale vernietiging van
Voornamelijk tengevolge van de ve
le bouworders voor tankers van
65.000 ton en meer hebben tal van
werven in de eerste maanden van
1957 orders geplaatst bij de N.V. Ko
ninklijke Maatschappij ,,De Schelde"
te Vlissingen voor tandwielkasten.
Niet alleen binnenlandse werven,
maar ook Duitse en zelfs Amerikaan
se reders bestellen tandwielkasten bij
„De Schelde". Op 31 december 1956
waren er 18 in opdracht, sindsdien
werden er 22 bij besteld, met een ge
zamenlijk vermogen van 322.500 apk.
De kleinste kast hiervan brengt 6.000
apk over, de grootste 19.000 apk. De
meeste nieuwe kasten liggen in de
buurt van 15.000 apk. De levering
van de tandwielkasten moet gebeuren
in de jaren 1958 t.m. 1961. De des
tijds in de tandwielfabriek gedane in
vesteringen waren gegrond op de ver
wachtingen van de directie, dat de
bouw van steeds grotere tankers de
stoomvoortstuwing weer extra in de
belangstelling zal brengen.
Japan zal bij de Sovjet-Unie pro
testeren tegen de sluiting van de baai
van Wladiwostok voor buitenlandse
schepen en vliegtuigen. Dit heeft de
Japanse minister van Buitenlandse
Zaken, Foekijama, dinsdag te Tokio
meegedeeld.
Volgens de Japanse minister is de
sluiting in strijd met het volkenrecht.
Een onbekende heeft maandag op
een buitengewoon koelbloedige wijze
personeel van een bank te Asheville,
in de Amerikaanse staat Noord-Caro-
lina, gedwongen hem 42.857 dollar te
geven.
De man kwam de bank binnen met
een lange kartonnen doos. Hij zette
die op een tafel en ging een cheque
uitschrijven. Toen het ogenblik hem
gunstig leek, haalde hij een jachtge
weer uit de doos, die hij op de di
recteur richtte met de woorden:
.Blijf rustig. Ik maak geen grapjes."
Vervolgens wierp hij vijf personeels
leden een zak toe en gebood hen
deze met bankbiljetten te vullen.
Toen de vijf bankbedienden hem
hadden bediend, nodigde hij het per
soneel en een klant uit de kluis bin
nen te gaan, die hij achter hen sloot.
Daarop verliet hij de bank.
In de haven van Everglades (Flo
rida) is aan boord van een Frans
schip negen en een half pond heroïne
ter waarde van 700.000 dollar (ruim
twee en een half miljoen gulden) in
beslag genomen. Het was de grootste
hoeveelheid verdovende middelen, die
sinds jaren in de V.S. werd aange
troffen.
(Advertentie)
Overal in vacantieland
waar even gerust wordt
om te genieten van
het uitzicht
hoort men het weer:
Je proeft 't iedere dag.
reisje
De heer Patrick Swayne en
zijn meisje hebben in het af- J
gelopen weekeinde bijna 1000 l
kilometer gereisd, alleen om-
J dat ze in de verkeerde trein
waren gestapt. Het was hnn
bedoeling naar Bedford te S
gaan, een kilometer of twintig
verder. Maar ze waren laat en
J in hun haast sprongen ze de
S verkeerde trein binnen. Die
l vertrok en bleef maar rijden,
480 km. aan een stuk. Hiet j
tweetal arriveerde tenslotte j
t te Carlisle. Daar moest het
vijf uur wachten voor de trein J
die hen over dezelfde 480 km i
zou terugvoeren.
••••••••••••••••••••••••••A*
Volhouden
De heer Laverne Miller arriveer
de dezer dagen in New York na een
tocht van 1600 kilometer, die hij on
afgebroken achter het stuur van zijn
auto had afgelegd. „Ik heb er een
hekel aan stil te staan", aldus Miller.
Wakker
John Hurley junior uit Bronx, een
driejarige jongen, werd om half acht
's morgens wakker. Hij vond dat het
tijd werd. dat ook zijn ouders wer
den gewekt. Daarom haalde hij het
jachtgeweer van pappie uit de kast,
schoot zijn moeder daarmee door de
hand en zijn vader door het linker
been. De ouders werden inderdaad
wakker. Een kinderarts heeft het
jochie onderzocht. Hij heeft vast
gesteld, dat John junior een voor
liefde heeft voor mechanisch speel
goed.
slaapt, dat in tegenstelling met
het wijdverbreide geloof dat een
uur voor middernacht beter is dan
twee uur slüap erna. Het tijdstip
van de slaap doet er niets toe, al
dus het rapport, dat is gebaseerd
op proeven met een meetinstru
ment voor hersengolven.
A f komst
De nieuwe Aga Khan stamt onder
andere af van Willem de Verove
raar en Karei de Grote, aldus meent
de Britse genealoog Iain Moncreiffe.
Volgens hem stamt Prins Karim via
zijn grootvader van moederszijde,
L'ard Churston, af van Eduard de
Derde, de zoon van Eduard de
Tweede van Engeland en Isabella
van Frankrijk die leefde van 1312
tot 1377. Via deze Eduard de Derde
telt de nieuwe leide van Ismailie-
ten onder zijn voorouders Willem de
Veroveraar, Karei de Grote en de
Angelsaksische vorst Alfred de Grote
rr Waarde schoonmama, nog be-
De Unesco heeft een rapport voor de das. Hij wordt
over de slaap uitgegeven, waarin dagelüks gebruikt!
onder meer wordt betoogd, dat "7
men in de eerste uren het diepste-
insectendodende lamp
Het modernste en voordeligste
insecten bestrijdi ngsmiddel
De chirurg J. G. Wester, die be
last is met de zorg voor de gewonde
overlevenden van de „Neutron",
heeft medegedeeld, dat alle overle
venden sinds zaterdagmorgen jl. bui
ten direct levensgevaar zijn.
..Zoals U zult begrijpen", zo zei
dokter Wester, „zijn er nog enkelen
van wie de toestand ernstig genoemd
kan worden, maar over het algemeen
genomen ben ik erg tevreden."
Binnen niet al te lange tijd zullen
nog enkele^ gewonden uit het zieken
huis te Bihk kunnen worden ontsla
gen. Mr. J. O. de Rijke is met zijn
zoontje Frank en de heer Wagenaar
zondag met het vaartuig „Oranje"
uit Biak in Hollandia aangekomen.
Verwacht wordt dat alle thans nog
in Biak verpleegden zondag 28 juli
a.s. met het m.s. „Bengalen" van de
Koninklijke Rotterdamse Lloyd van
Biak naar Hollandia worden overge
bracht.
(Van onze Parijse correspondent)
Frankrijk is weer in staking'. Allerwege heerst sociale onrust
en niemand weet hoe groot de sneeuwbal zal worden. Iedere dag
neemt het aantal stakers toe, terwijl het bedrijfsleven ernstige
hinder begint te ondervinden van de staking der bankbedien
den. welke nu al twee weken duurt-
De banken bleven aanvankelijk open, daar het kaderpersoneel op zijn
post was gebleven. De minister van Financiën, die zijn goedkeuring moest
hechten aan het bijeenroepen der bemiddelingscommissie bleef daarom
op zijn stuk staan: eerst weer aan het werk en daarna onderhandelen.
Maar zijn hardnekkigheid had rampzalige gevolgen: de bedienden beslo
ten de staking voort te zetten, een deel van het kaderpersoneel schroef
de eveneens de dop op de penhouder en zelfs het waardige personeel
van de nog waardigere Franse Bank sloot de registers.
Tal van bankinstellingen waren ge
heel gesloten en hoewel de directies
van drie grote banken ons verzeker
den, dat alles zal worden gedaan om
althans de betalingsdiensten aan de
gang te houden, ziet momenteel nie
mand hoe dit mogelijk zal zijn.
Men vreest, dat de bankstaking ge
ruime tijd kan duren, daar ze is uit
gelopen op een prestigekwestie tussen
het ministerie van Financiën en de
bonden. De eisen van de bankbedien
den zijn overigens niet mals: mini
mumloon van 35.000 frs. per maand,
hoger pensioen, 5000 frs. per maand
verhoging en.... 40-urige werkweek.
Uiterst ontevreden is het personeel
van de Franse licht- en gasbedrijven.
Hun „waarschuwingsstaking" van
vier uur werd algemeen gevolgd. In
dien niet tegemoet wordt gekomen
aan hun eisen tot loonsverbetering en
een juistere klasse-indeling, kan men
nog in de loop van deze maand sta
kingen van langere duur verwachten.
Opstand
De staking van het gevangenisper
soneel heeft geleid tot een opstand in
de grote gevangenis van Parijs, waai
de gedetineerden de boel in brand
staken. Slechts op het laatste ogen
blik konden toegesnelde militairen
een massale uitbraak voorkomen. De
schade wordt geraamd op vijf mil
joen. De bewakers hebben niet geant
woord op het regeringsbevel de werk
zaamheden te hervatten. Ook deze
staking is zonder uitzicht. De bewa
kers weigeren aan het werk te gaan
zonder garanties, dat er geen sanc
ties zullen worden genomen en dat
hun eisen ingewilligd worden, terwijl
wederom de minister van Financiën
geen deputatie wenst te ontvangen
vóór de normale werkzaamheden zijn
hervat.
De communistische georganiseerde
douane-ambtenaren hebben eveneens
besloten hun looneisen kracht bij te
zetten. Ze organiseren vanaf vrijdag
j.l. op ongeregelde tijden en op tevo
ren niet bekend gemaakte plaatsen
korte stakingen. Hoewel de andere
bonden deze staking niet onderschrij
ven, kwamen er reeds Belgische en
Nederlandse toeristen op verscheide
ne punten van de Franse grens voor
open grensbomen.
Daarentegen werd op andere grens
overgangen het werk uiterst nauwlet
tend verricht door de in dienst zijnde
ambtenaren, hetgeen groot opont
houd gaf. Het gevaar dreigt, dat de
..neutraal", socialistisch en christe
lijk georganiseerde grensambtenaren
een ..nauwkeurigheidsstaking" zullen
uitroepen, die temeer veel oponthoud
dreigt te geven, daar de leden van de
C.G.T. er NIET aan willen deelne
men.
Nog meer op komst
Het personeel van de sociale ver
zekering heeft twee uren gestaakt en
een langdurige staking voor onbe
paalde tijd in het vooruitzicht gesteld
ingeval de eis tot een loonsverhoging
van 6000 frs. per maand niet in be
handeling wordt genomen. De sleep
diensten in de haven van Le Havre
zijn eveneens in staking. De „United
States" die Frankrijk wilde bevrijden
van een duizend Amerikaanse toe
risten moest daarom via Cherbourg
vertrekken. De staking dreigt de ha
ven van Le Havre geheel te verlam
men. In Parijs tenslotte dreigen de
verzekeringsbedienden in staking te
gaan, alsmede de doodgravers.
Uit tal van andere sectoren komen
eveneens verontrustende berichten.
Het hele economische en administra
tieve leven dreigt het slachtoffer te
worden van een gevaarlijke stakings
golf, die naar men vreest het bezoek
van buitenlandse toeristen zal afrem
men.
DONDERDAG, 25 JULI 1957
HILVERSUM I. 402 m. AVRO: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: 7,50
.Dagopening AVRO: 8.00 Nws. 8,15
Gram. 9,00 De groenteman 9,05 Gram
9,15 Wat zullen we vandaag eens gaan
doen in Utreoht? 9,35 Waterst. 9,40 Mor-
genw. 10.00 Gram. 10,50 V.d. kleuters
11,00 Kookpraatje 11,15 Kamerork. en
sol. 12,00 Orgel en piano 12,25 In 't spi
onnetje 12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33
Dansmuz. 12.50 Uit het bedrijfsleven 13,00
Nws. 13,15 Meded. of gram. 13,20 Prom.
ork. 13,55 Eeursber. 14,00 Bas en piano
14,30 Vakantiecaus. 14,50 Gram. 15,15 V.
d. zieken 16,00 Gram. 17,00 V.d. jeugd
17,45 Regeringsuitz.: Nederland en de we
reld. Het universiteitsleven in Amerika
en Nederland. Een gesprek van mej. dr.
J. J. van Dullemen, directrice van de
United States Educational Foundation in
the Netherlands, met een Amerikaanse
hoogleraar en enkele Amerikaanse stu
denten 18,00 Nws. 18,15 Sportprobl. 18,""
Lichte muz. 18,55 Gespr. brief uit Lon
den 19,00 Jazzmuz. 19,40 V.d. jeugd 20,00
Nws. 20,05 Omr.ork. 20,55 De baas, hoor-
sp. 22,15 Lichte muz. 22,40 Aot. 22,50
Sportact. 23,00 Nws. 23,15 Beursber. v.
New York 23,16 Act. of gram. 23,25-24,00
Gram.
HILVERSUM II. 398 m. KRO: 7,00
Nws. 7.10 Gram. 7,45 Morgengeb. en lit.
kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15 Gram.
8.50 V.d. vrouw NCRV: 10,00 Gew.
muz. 10,30 Morgend. KRO: 11,00 V.d.
zieken 11,45 Gram. 12,00 Middagklok
noodklok 12,03 Instr. octet 12,20 Gram.
12,25 Wij van het land 12,35 Land- en
tuinb.meded. 12,38 Lichte muz. 12,55 Zon
newijzer 13,00 Nws. en kath.nws. 13,20
Pianokwart. NCRV: 14,00 Metropole
ork. 14,30 Gram. 14,45 V.d. vrouw 15,15
Surinaamse volksmuz. 15,45 Vocaal ens.
16,00 Bijbellez. 16,30 Sopr. en piano 17,00
V.d. jeugd 17,30 Gram. 17,40 Beursber.
17,45 Pianotrio 18,10 Clavecimbelrec. 18,30
Fries progr. 18,45 Gram. 19,00 Nws. en
De Nederlander H. Frederici is
door het Landgerecht te Djakarta
veroordeeld tot een gevangenisstraf
van vier maanden wegens het onge
oorloofd overmaken van gelden naar
het buitenland.
Een bedrag van 180 duizend rupiah,
dat eigendom was van beklaagde,
werd verbeurd verklaard, evenals
een bedrag van 1,5 miljoen rupiah,
dat het eigendom was van een andere
Nederlander, die intussen is uitgewe
ken.
weerber. 1.9,10 Gram. 19,20 Verz.progr.
20,00 Radiokrant 20,20 Radio-vossenjacht
21,30 Gram. 22,00 Tijdschriftenkron. 22,10
Orgelconc. 22,40 Gram. 22,45 Avondoverd.
23,00 Nws. en SOS-ber. 23,15-24,00 Gram.
BRUJSSEL, 324 m. 12,00 Ork.conc.
12,30 Weerber. 12,34 Gram. (om 12,55
koersen13,00 Nws. 13,11 Gram. 14,00 Eng.
les 14slo Gram. 14,30 Franse les 14,45
Gram. 15,00 Ork.conc. 15,35 Vlaamse lie
deren 15,45 Duitse les 16,00 Koersen 16,02
Ork.conc. 17,00 Nws. 17,10 Gram. 17,15
V.d. kind. 18,15 Gram. 18,30 V.d. sold.
19,00 Nws. 20,00 Filmmuz. 20,15 Verz.
progr. 21,45 Gram. 22,00 Nws. 22,11 Gram.
22,30 Volksmuz. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL, 484 m. 12,00 Gram. 13,00
Nws. 13,15, 14.15, 14.30 en 15.30 Gram.
16,05 Lichte muz. 17,00 Nws. 18,30 en
19,00 Gram. 19,30 Nws. 20,00 Hoorsp. 21,00
Gram. 22,00 Nws. 22,10 Gram. 22,55 Nws
DONDERDAG, 25 JULI 1957
NTS: 20,00 Journ. en weeroverz.
AVRO: 20,15 Luipaard op schoot 20,45
Life of the Party, film 21,15-22,00 Ge-
var.progr.
(Advertentie)
Het mooiste gesohaok dat een vrouw kan
krijgen: zonder gevaar, «ónder opofferingen
«lank worden
Dat kan nu met de geheel nieuwe, oatuur-
lilke vermageringskuur KOMMA I U drinkt
een glas komma voor elke maaltiid als een
heerhtk veririssende citroenlimonade
U bemerkt onmiddelnk dat KOMMA het on
mogelijke mogelijk meakt: voldaan zijn na
elke maaltiid en tóch niet teveel etenl
lo blijft U gezond en slank. Zó kan elke
vrouw leugdiger, eleganter en fitter worden.
Ben gezonde gewoonte: Drink vóór elke
maaltijd een glas KOMMA.
Doe een eetlepel KOMMA In een drong
glas. Vul hei glas voor ongeveer driekwart
met water Slechts even roeren en opdrinken
vóór de vloeistof dik wordt.
De enige vermageringskuur
welke U op een verantwoorde
wijre werkelijk slank maaktl
6,80 per verpakking
Bij apothekers en drogisten.
door h% j, Kaeser
7)
Maar er kwam geen antwoord, of
misschien ook waren haar ogen te
blind geworden, haar zinnen te zeer
afgestompt. Lange tijd zat zij onbe
weeglijk met werkloze handen,
maar toen zij opkeek, danste er een
iicnt voor haar voeten, het licht
van een vroege voorjaarsdag drong
fonkelend haar venster binnen; het
heerlijke lokte haar meteen naar bui
ten.
Zonder te weten waar zij ging,
1 /V ^wuegen tot bij het kleine
™5.U t ,"UB^nrl' aan een kant
onderbiak Zij wilde juist op een
bank plaatsnemen, want de middag
zon op deze maartdag had al een ver
warmende kracht, toen zij een paar
passen verder met de rug naar hllr
toegekeerd Jane Parker met een
kleine sportwagen zag gaan. Zonder
haar^a" te denken snelde zij
ke'°ag Johnny, dag juffrouw Par-
Het meisje koek op en toen zij Ma-
g hÏÏ6 lag' sPraidde zich 'n vluchtige
?e t'ach OTter haar gezicht die ech_
'«tegelijkertijd weer verdween.
..Dag mevrouw Sheridan!"
Maar Marianne zag dit niet. Haar
volle aandacht was op de kleine jon
gen gevestigd wiens bruine
ogen haar tegenlachten en die met
zijn kleine vuist weer haar linker
duim te pakken had. Dit stilzwijgende
zo vanzelfsprekende contact tussen
haar en het kleine mensenkind ver
vulde haar ook nu weer met een
vreugde, die haar als het ware de
adem benam.
Met zachte, gefluisterde, alleen
voor het kind bestemde woorden, liep
zij naast de wagen op, zonder er op
te letten, welke weg zij gingen. Maar
ineens keek zij toch op, want het
meisje naast haar schreide
Marianne legde een arm om de
magere schouders van Jane Parker,
en trok haar onwillekeurig naar zich
toe. „Juffrouw Parker, wat scheelt
u, waarom hebt u zo'n verdriet?"
Het was maar een zacht gesnik,
en het meisje had zich ook weer
meteen in bedwang. Met een ontroe
rende hulpeloze beweging veegde zij
haar tranen weg, zette langzaam de
ene voet voor de andere en zei toon
loos: „Och, het is misschien erg dom
van me, het za. voor hem wel het
beste zijn, dat weet ik zelf ook wel..."
Zij hield even op, slikte en ging
toen verder: „Moeder is sukkelend,
zij is hier niet tegen opgewassen,
het is weer erger geworden met
haar hart, sinds de kleine bij ons
is. Als ik maar wist, dat hij het be
slist goed zou hebben, zou ik ook
niet huilen, maar het idee alleen,
dat hij zonder liefde in een weeshuis
moet opgroeien...."
„Bedoelt u Johnny, moet Johnny
naar een weeshuis?"
Neen, er was geen opwinding in
Mariannes stem, toen zij dit vroeg,
ook geen opwinding in haar hart, ter
wijl zij daar rustig naast de kinder
wagen opliep. Veeleer daalde er juist
nu een grote diepe stilte in haar ge
moed, luisterde zij tegelijkertijd in
zichzelf, als moest van daar een ant
woord tot haa komen.
„Ja, ik ben net op weg naar de
wijkverpleegster; mijn moeder heeft
alles al geregeld. Hij komt in het
Vietoria-weeshuis. Maandag wordt hij
afgehaald, ik moet vandaag al met
hem daar komen, omdat er een rap
port moet worden opgemaakt, en ik
heb immers alleen maar tijd op za
terdag-middag."
Marianne zei niets, en de kleine,
die nu haar duimen weer omklemd
hield, spande zich vergeefs in om
haar aandacht op zich te vestigen.
Marianne luisterde, luisterde met
heel haar wezen naar een zeker
heid, die uit de diepte van haar eigen
wezen op haar toestroomde. Terwijl
zij toch de uitgesproken gave bezat,
om praktische vraagstukken helder
te zien, was het merkwaardig, dat
zij deze omweg maakte. Misschien
wantrouwde zij op dit ogenblik in
stinctmatig haar eigen speels ver
langen, of misschien had zij tijd no
dig, om haar hart te doen wennen
aan het onverhoopte geluk der ver
vulling - in ieder geval liep zij als
een slaapwandelaarster met gebogen
hoofd naast het verwonderde meisje,
dat een woord van meegevoel en van
opbeuring verwacht had.
Toen zij eindelijk weer opkeek, mid
den op de zeer drukke straat bleef
staan en ook Jane Parker belette ver
der te gaan. stelde zij een merkwaar
dige, onverwachte vraag: „Juffrouw
Parker, klopt dat, is het vandaag
niet de achttiende maart?"
De blauwe ogen, donker en schit
terend, schenen heel wat van het
antwoord te verwachten.
Jane Parker knikte. „Ja, 't is van
daag de achttiende, de twintigste zou
John in het weeshuis worden opge
nomen. Maar nu moet u mij wer
kelijk excuseren, mevrouw Sheri
dan, ik moet me haasten, het is al
drie uur."
„Maar Jane," zei Marianne met 'n
hoge vreemde stem, ,,u hoeft niet
meer te huilen. Johnny zal niet in een
weeshuis opgroeien onder vreemde
mensen, Johnny zal een huis hebben
zoals andere gelukkige kinderen, een
huis en liefde, veel liefde - begrijpt u
dan niet, dat ik door een of andere
onbegrijpelijke, goedertieren macht
ervoor ben aangewezen, zijn moeder
te worden?"
Neen, dat begreep Jane Parker niet
zo gauw. De. mensen, die haastig
voorbijliepen, haar eigen onzekerheid
en de voortijlende wijzer op de kerk
toren, maakten het haar onmogelijk,
de betekenis van Mariannes woorden
te vatten. Zij keek haar onzeker aan,
bijna Verschrikt door de veranderde
uitdrukking op het gezicht, dat haar
anders zo vertrouwd was.
Marianne zag die ontsteltenis van
het meisje en lachte. Voor de eerste
keer sinds haar man gestorven was,
lachte zij; een heel jeugdige, opluch
tende lach. En meteen was de zon
derlinge plechtige ban gebroken, die
haar bevangen had. Resoluut greep
zij de kinderwagen, duwde hem een
paar huizen verder een kleine lunch
room binnen en liet voor de verraste
Jane Parker een stapel taartjes en
dampende thee aanrukken.
„Houd nu maar helemaal je ge
mak, mijn beste Jane, ik neem nu
heel de rest voor mijn rekening. U
hoeft niet meer zo angstig naar de
klok te kijken, want we hebben tijd
een zee van tijd. Eet rustig taartjes
en drink thee en luister kalm naar
wat ik zeg: ik wil Johnny adopteren."
„Maar mevrouw Sheridan!"
Weer lachte Marianne en Jane
Parker zag nu voor het eerst, hoe
jong de vrouw naast haar was, hoe
meisjesachtig zacht haar trekken,
hoe glanzend haar huid.
„Johnny is niet half zo verwon
derd als u! Ik geloof, dat de kleine
rakker al lang geweten heeft, dat wij
voor elkaar bestemd zijn, hij en ik.
Kijk maar eens, hoe stevig hij mijn
duim beet heeft, dat heeft hij .al bij
onze allereerste ontmoeting gedaan.
Maar nu ter zake: als ik het goed
begrepen heb, bent u met uw moe
der de naaste bloedverwanten van het
kind. Maar dan kan er ook geen be
zwaar zijn. Uw moeder zal het toch
wel goedvinden, dat de kleine bij mij
komt in plaats van in een weeshuis.
Natuurlijk zou ik ook de verplichting
op mij nemen, om vanaf dit ogen
blik alle kosten voor hem te dra
gen. Van de juridische formaliteiten
ben ik niet op de hoogte, het zal het
beste zijn, dat we naar een advo
caat gaan. Maar waarom huilt u nu,
m'n beste juffrouw Parker, vindt u
het zo'n nare gedachte, te weten, dat
Johnny bij mij is?"
Het bleke, vermoeide gezicht met
de betraande ogen wendde zich naar
haar toe: „Naar!?" Ik heb iedere
nacht gebeden, dat John het toch
maar goed zou mogen krijgen, het
leven is immers zo moeilijk; als kind
moest de mens het toch minstens
goed hebben, dacht ik altijd. En nu
is mijn gebed verhoord! Wie u ziet,
mevrouw Sheridan, moet van u hou
den", ging de schuwe Jane Parker
voort, met die grenzeloze openhar
tigheid, die alleen de zeer schuchte-
ren eigen is, als zij zich eindelijk
eens laten gaan. „Men zou zelfs nog
een kind willen zijn om bij u te
zijn. Bij u is alles zo monter en
vriendelijk, zo harmonisch en mooi.
Ik heb u indertijd toch een paar ke
ren met kapitein Sheridan samen ge
zien. dat was voor mij iedere keer
als een openbaring. Dat zoiets be
staat, zo'n liefde, dacht ik altijd.
En hoe dapper was u toen na zijn
dood.... Maar John is een goed kind,
hij zal u alles vergoeden, wat u voor
hem doet."
Mariannes hart was rustig en vre
dig, maar de jeugdige gloed was weer
van haar gezicht verdwenen. Met een
weemoedige glimlach luisterde zij
naar wat het meisje zei. maar haar
hand gleed strelend over het hoofd
je van het kind. „Hij hoeft mij niets
te vergelden; het geluk een kind te
hebben, is voor een moeder genoeg
beloning."
„Maar iedere moeder verwacht
toch zeker wel..." Jane Parker zweeg
en bloosde plotseling, als had zij te.
veel gezegd. In een bliksemsnel vi
sioen zag Marianne de oude mevrouw
Parker, met haar altijd kleinzerig ge
zicht en haar onophoudelijk gejam
mer. voor zich.
„U moet vaak naar mij en Johnny
toekomen, juffrouw .Parker, mijn huis
staat altijd voor u open. Maar laten
we nu de sportwagen opvouwen en
een taxi nemen; het zal het beste
zijn als ik maar direct met uw moe
der ga praten."
Het onderhoud met mevrouw Par
ker had niet lang geduurd en was
precies zo verl' pen, als Marianne ge
hoopt en gedacht had.
(Wordt vervolgd)
