Veer deining rond
de Rijnvaartpremies
Kunstregen, te
weinig gebruikt
hulpmiddel
ARPETTEN
I
ZWARE INVESTERINGSKOSTEN
Het grote huis
WILLEM 11
adicale opruiming
Nu ver beneden inkoopprijs
VROOM DREESMANN
ALLES OVER
EURATOOM
(SLOT)
VIERDE BLAD
VRIJDAG 19 JULI 1957
'wtÖTLl
van een partij
Doe NU Uw voordeel!!
SS %7trd7%aZ?ZTbehalve
Jeugdig en fris als een meisje, wijs als een vrouw, zó is Margriet
De gevangenissen
in Polen
(Advertentie)
1 waren met het Euromarkt-vei
n# Rplffische minister verkl
Terwijl Nederland en België voor de ondertekening staan van
het Benelux-verdrag voor de Economische Unie, is er plotseling
deining ontstaan over een Nederlands-Belgische aangelegenheid,
die ongeregeld bleef.
Het gaat thans niet over het Moerdijkkanaal, dat voorlopig
in de ijskast werd geplaatst, maar er is gerucht ontstaan over de
Rijnvaartpremies, welke België toekent voor de vaart tussen
Dordrecht en de Belgische zeehavens, met name dan Antwerpen.
(Advertentie)
Dank zij de
nieuwe fabriek
nu bijna volop
verkrijgbaar
en even fijn
als immer.
f
Hieromtrent had minister Luns na
de vergadering van het ministerieel
Benelux-comité op 15 juni verklaard,
dat er geen bepaling over in het
Unieverdrag zou voorkomen. Zijn
Belgische collega Larock achtte dit
ook overbodig, omdat er binnenkort
een afzonderlijke regeling over zou
worden afgesloten.
Nu zijn evenwel de Kamers van
Koophandel van Amsterdam en Rot
terdam tegen de mogelijkheid van
het voortbestaan dezer Rijnvaartpre
mies in het geweer gekomen. Reeds
in het begin van het jaar protesteer
den zij tegen een verdragsbepaling,
welke deze zou sanctioneren. Zij zijn
echter evenzeer tegen een erkenning
er van buiten het Unie-verdrag om,
waartoe de uitsluiting van de kwestie
uit dit verdrag de weg openliet.
De voorzitter van de Amsterdamse
Kamer, mr. D. Delprat, heeft mede
gedeeld, dat deze K.v.K. minister
Algera telegrafisch haar verontrus
ting heeft kenbaar gemaakt over het
voornemen van de regering om vast
te leggen, dat toepassing van Rijn
vaartpremies niet zal kunnen wor
den belet, zulks met een beroep op
de concurrentievoorschriften in het
Unieverdrag".
Begrijpelijk
De verontrusting van de Amster
damse Kamer is begrijpelijk, in het
bijzonder nog om de motivering, wel
ke voor het gewraakte regeringsvoor-
nemen zou gelden. Want wanneer
met een beroep op de concurrentie
voorschriften in het Unieverdrag de
toepassing van Rijnvaartpremies niet
zal kunnen worden belet, staat men
hier toch wel voor iets nieuws en
schijnen de zaken geheel op haar
kop te worden gezet.
Men mag toch aannemen, dat de
concurrentievoorschriften in 't Unie
verdrag zullen inhouden, dat de con
currentievoorwaarden in de drie lan
den zoveel mogelijk gelijk zullen
zijn. Hoe kan men nu op grond hier
van het voortbestaan van de Rijn
vaartpremies aanvaarden, die Ant
werpen eenzijdig bevoordelen?
Het moet dan welhaast zijn, dat de
Nederlandse regering de interpreta
tie van de Rijnvaartpremies onder
schrijft, welke de Belgische minister
van Verkeerswezen, Anseele, onlangs
gaf, toen het Kamerlid Delwaide hem
vroeg, of die premies niet in strijd
■verdrag.
De Belgische minister verklaarde
toen, dat deze premies geen discri
minatie inhielden, maar toelagen wa
ren, die verleend worden, omdat de
Belgische Rijnschippers een omweg
moeten maken wegens het ontbreken
van een directie Schelde-Rijn-verbin-
ding.
Dit komt dan hierop neer, dat de
Rijnvaartpremies een kunstmatige
gelijkheid op het gebied der concur
rentievoorwaarden moeten bewerken,
waar geen natuurlijke gelijkheid be
staat.
Omdat het Unieverdrag gelijkheid
in de concurrentievoorwaarden voor
staat, zou men zich dan ook bij een
kunstmatig gelijk trekken dezer con
currentievoorwaarden, zelfs door in
wezen protectionistische maatrege
len, niet kunnen verzetten.
Bedenkelijk
Dg weg, die men hiermee zou in
slaan, is toch wel zeer bedenkelijk.
Men kan met een dergelijke interpre
tatie van het gelijkheidsbeginsel de
zonderlingste zaken gaan verdedigen
en doorvoeren. De landbouw van de
zandgrond kan zo wel een recht op
subsidie laten gelden, omdat hij niet
in dezelfde concurrentievoorwaarden
verkeert als het agrarische bedrijf in
de kleistreken, enz. Overal waar de
natuurlijke omstandigheden minder
gunstig zijn dan elders, kan men dan
wel om steun en protectie gaan roe
pen. Terwille van een dergelijke op
vatting van gelijkheid kan tenslotte
het gehele streven naar een vrij ver
keer in Benelux worden verijdeld en
het Unieverdrag worden uitgehold.
Merkwaardigerwijze komt deze nei
ging om beschermende Rijnvaartpre
mies te laten voortbestaan en te aan
vaarden juist naar voren op een mo
ment, waarop in K.S.G.-verband een
Rijnvaart-akkoord werd gesloten, dat
de aanpassing van nationale Rijn
vaartregelingen aan de internationale
vrije vrachtprijsvaststellingen beoogt.
Terwijl men in ruimer verband al
dus de weg naar de integratie be
wandelt, zet men in Benelux-verband
eerder een stap terug.
De Amsterdamse Kamer van Koop
handel. wil het gevaar bezworen zien
door de kwestie van de Rijnvaart
premies volkomen open te laten in
afwachting van een algemene rege
ling in verband met de Euromarkt.
Het kan ook zo gaan, dat deze
kwestie straks aan het oordeel van
het college van arbiters wordt onder
worpen, dat in het Unieverdrag van
Benelux is voorzien, maar dan zal
wellicht blijken, dat zij niet door ar
bitrage kan worden opgelost en het
Internationale Hof de beslissing moet
geven. Het zou dan de eerste stap
tot procederen worden in Benelux.
Het beste „Ster"-Cocos
Karpet ooit vervaardigd.
Keuze uit 5 smaakvolle
dessins.
7 prachlige kleurstellingen.
Geverfd in de hoogste graad van
kleurechtheid.
Absoluut foutloos geweven.
In 7 maten leverbaar.
Keurig afgewerkt.
225 x 325 cm van Nu voor48.~
200 x 300 cm van Nü voor38.8-
160 x 230 cm van Nu voor. ...23.80
140 x 180 cm von Nu voor16.80
120 x 170 cm van 1£W Nu voor*13.80
60 x 120 cm van Nu voor 4.83
40 x 70 cm von £90" Nu voor 1,88
BREDA BERGEN OP ZOOM
Hoe is het met de investe
ringen, welke voor 15 mil
joen kWh van een kernin
stallatie nodig zijn? Er is
een conservatieve schat
ting, volgens welke men ge
middeld 350 dollar per
kWh nodig zou hebben
voor de eerste generatie
van kernenergie-centrales,
inclusief dan de interesten
tijdens het bouwen, doch
exclusief splijtstof voorraad
en belastingen en zonder
rekening te houden met
verminderingen van instal-
latiekosten, welke men in
de aanstaande tien jaren
uit een grootscheeps Euro
pees programma kan ver
wachten. Dit komt neer op
een totale investering van
(Advertentie)
niet minder dan 5250 mil
joen dollar, 't Zelfde aantal
conventionele installaties
zouden tegen 160 dollar per
kWH 2400 miljoen dollar
kosten. De investeringen
voor kernenergie-installa
ties liggen dus 2850 miljoen
dollar hoger.
Houdt men nu rekening met
de in bijgaand kaartje toegelich
te toenemende mate van de bouw
der kern-energiecentrales en met
het feit, dat de uitgaven over de
drie jaar. voorafgaande aan het
ogenblik, dat de installaties in be
drijf worden genomen, worden
gespreid, dan zullen bedoelde ex
tra-kosten over de periode van
tien jaar langzaam stijgen tot een
maximum van 500 tot 600 mil
joen dollar omstreeks 1965. Dit be
tekent dus 1,5 pet. van de ge
raamde bruto-investering in de zes
landen tijdens het bedoelde jaar.
Bovendien zou in totaal ongeveer
1100 miljoen dollar vastgelegd
zijn in de waarde van de splijt
stof in de reactoren en andere
stadia van het verbruiksproces,
To en een week geleden de uit
gedroogde grond voor het eerst na
eie weken de zegen van de regen
eer voelde, was ik op bezoek bij
,aU'„}evriende boer. 't Was tvelis-
waar maar
een regentje zoals we
mnrnp»arh9etn als we 's zondags-
oen hehh1 'Asperges me" gezon-
teken Jn?kmaar was toch een
teken dat Onze Lieve Heer de re-
Tg Zï«W
Ah, denkt mijn lezer dot
tuurlijk zo'n egoist van een polder"
boer, die zijn karwij-00gst
het afdorsen was, en voor „„ij""'
de dag de vlaspiukmachtoe beïteld
had. Pardon lezer, dat was een bolr
op zandgrond, op hoge, lichte zand
grond, vlak tegen de mast aan Een
boer, die leven moet van zijn Weide
en zijn stal, die twee derden van ziin
grond in grasland heeft liggen Hn
was lastig, omdat hij een weide vol
nad staan met hooioppers, die hij op
die dag binnen had willen rijden.
Deze boer heeft sinds 1949 i
sunstregeninstallatie.
Een jaar of tien geleden begonnen
aeestdriftelingen in Wageningen te
schrijven over de resultaten van
proeven met een geleende berege-
ningsinstallatie. Dat was namelijk in
not tijdperk van de vorige beste
dingsbeperking", die van Lieftinck;
daarvandaan dat „geleende". De
nnmn waren "iet op zandgrond ge-
kioin' "jaar op zware, taaie rivier-
Klei, in Maarssen,
In de droge zomer van 1949 zijn
Haarde"1 en ik daar gaan kiJken-
ze lat, Yas de installatie al weg;
c S M vf Pnoefboerderij van de
Eist nJ? s doorrijden naar
risch Mekk^ bleningen' In, het asra"
het eeval iff S zoals meestal
heid wat H ~~h men al zi'n wiis"
zwart nn beregening betreft, al
Eist waren J versPreid had, en in
stig ervaringen wel gun-
maar nog zeer pril.
BeInote|Stenwbiteek ?ïj2 kennis reeds
«k i r hlJ bcgon onmiddel-
in Ho kJ, vertrouwen liet hij midden
m nfont 1 een Noi"tonpomp van 70
eni eP^e slaan, zette er een stenen
bui!"! °varheen. schafte 360 m
°u>s een elektromotor met centrif,
Sglpomp en het nodige verdere"!"".
nodige verdere ge-
Der, i 1950 kon hij een op-
Urvlak van omtrent 13 ha besproei-
ê"stok'è„had 6r ruinP iÓ"oo'(Tgulden In-
meewt!en Hheeft de man Seen zorg
belli g?k®nd °ver watergebrek. Dat
P£e,nt' dat hij die 13 ha kan gaan
st?nH ??•-, ?oals h?.m dat het ver
hel! da' desgewenst het
rei oppervlak; in grasland kan leg-
7r" .en gunstige vooruitzichten
,™ndvee kan aanhouden als
un stal toelaat. Maar lijken hem sui-
Kerbieten, aardappelen, erwten of
aardbeien meer te beloven, dan kan
hij volkomen gerust daarheen over
schakelen.
Elk jaar is de installatie gebruikt,
zij 't soms slechts enkele weken. On
kosten zijn er nauwelijks aan ge
weest; de totale stroomrekening van
het bedrijf was dit jaar ruim f 150.-.
's Nachts is praktisch nooit ge
sproeid.
Een daverend succes dus, een
pracht van investering.
Maar wie nu de conclusie trekt, dat
dus thans, na acht jaar, in verre
omtrek overal de nevelwolken staan
te draaien, vergist zich schromelijk.
Twee buurlui hebben zijn voorbeeld
gevolgd. Toen sloeg" de motor af.
Ik vind het jammer en begrijp het
niet.
Risico'»
Het boerenleven zit stikvol risico's.
De normale, zakelijke risico's, die
zitten in de nationale en de wereld
politiek, in de marktverhoudingen
hier en ginds. Maar het ergste is het
risico van het bedrijf in de open
lucht. Te veel en te weinig regen, ha
gelslag, storm, hitte, koude, vorst.
Men gaat op St. Marcus en de^Kruis-
dagen ter kerke, men verzekert zich,
men belt aan bij de regering. Dit
laatste zit vol gevaar, want er zijn
heden in Nederland, die er over den
ken en praten om met de risico's dan
ook maar het hele landbouwgedoe
onder regeringscontrole te plaatsen,
voorlopig blijft dat natuurlijk bij pra-
1' aar het lijkt verstandig niet
vaKer beroep op de overheid te doen
dan absoluut nodig is.
Het risico van te weinig regen is
althans voor het veebedrijf, het
grootst, en dat kan men thans weg
nemen.
,y°°P de Kruisdagen en St. Marcus
blijft dan nog volop genoeg over.
Deze zomer hebben er in Noord
brabant rond 150 kunstregeninstalla-
ties hun nevelwolken rondgestrooid
over ongeveer 1300 ha. Een begin,
maar een heel bescheiden begin.
Tientallen van jaren zullen er over
heen gaan, vóór de volledige water
beheersing, waar we aan werken, een
feit zal zyn. De beregeninsinstalla-
ties, die we thans gaan stichten, zul
len dan dubbel en dwars zijn afge
schreven.
Bij afzonderlijke aanleg zijn de
kosten thans ruim duizend gulden per
ha. Verleden jaar is met rijks-, pro
vinciale en gemeentelijke steun een
coöperatief beregeningsbedrijf ge
sticht in Someren, in totaal ruim 100
ha. Daar was dank zij die steun het
gevraagde bedrag per ha f 500.-.
Overigens rijden er ook reeds loon-
beregenaars rond, die natuurlijk
vastzitten aan de nabijheid van een
goed gevulde beek of vliet. Deze lie
den nemen het risico, dat er jaren
of maanden lang geen beregening no
dig is, voor hun rekening, maar laten
Toan6 u g^stige zomer als die
van 1957 behoorlijk betalen.
Wat uiteraard hun goed recht is.
Niet voor' niets is «Margriet* reeds jarenlang het gróótste blad van Nederland I
R. w. J.
pTLKE dag komt men er
langs. Een gebouw dat
zijn brede vleugels spant
over een wijd terrein. Ra
men, ramen, ramen. „Zie
kenhuis" denkt men even
en dan kijkt men weer het
jachtende, bruisende le
ven aan. Kinderen joelen
met hoge lach. Meisjes in
fleurige zomerkostuums
zijn toonbeelden van frisse
vrolijkheid. De bomen
waaieren breed de zomerse
levenslust uit.... Maar nu
zijn we een week in
dat getx.uw geweest. Er
moest het een en ander
geobserveerd en gefotogra
feerd worden in de body,
waarin een waarschu-
wingssein was waargeno
men. Toch kon men als
bijkans-gezonde nu ook 't
leven in zo'n ziekenhuis
observeren. En sindsdien
kijkt men dat gebouw niet
zo zorgeloos en slordig
meer aan.
Want men beseft nu
enigszins wat er allemaal
in zo'n gebouw omgaat,
welk een berg van leed en
verdriet, van opofferings
gezindheid en organisatie
vermogen, daar staat op
gerezen middenin het alle
daagse leven. Daar wordt
de nimmer aflatende strijd
op het front tegen de Dood
gestreden, met successen
en nederlagen, met dap
perheid en vernuft, nim
mer versagend en altijd
bereid. Het is wonderlijk
en bemoedigend, hoe in
een wereld vol jacht naar
geluk en rijkdom deze
burchten van onzelfzuch
tige liefde standhouden en
nog steeds uitbreiding vin
den.
V/I EN komt er binnen,
met blijmoedig opti
misme ontvangen door een
nonneke, dat u als een wel
kome gast binnenleidt. Dan
is er het vertrek, waar men
binnentreedt met de daagse
kleren aan en waar drie
andere zieken u aanstaren
als bode uit een andere
wereld, waar ze reeds lang
buiten gesloten zijn. Hier
gelden heel andere wet
ten. Niet die van de nut
tigst mogelijke uitbating
van de tijd. Niet die van de
snelheid als hoogste ideaal.
Niet die van het zo goed
mogelijk genieten der
aardse gaven. En al spoe
dig, als de „wereldse"
plunje is afgelegd, als de
eigen wereld niet groter is
dan een bed, raakt men
geacclimatiseerd aan die
heel bijzondere sfeer, leert
men leven op een rustig
ritme van vroeg inslapen
en vroeg wakker worden,
van gehoorzamen aan be
velen van nonnen en jonge
meisjes, van precies zo
laat wassen, zo laat het
bed laten opschudden,
temperaturen, eten, dutten,
bezoek ontvangen, weer
eten, bezoek ontvangen,
slapen. De onderlinge ge
sprekken gaan maar traag
en men leert leven met
doodzieken en stervenden
om zich heen. En men
staat verbaasd over de
blijmoedigheid en opge
wektheid, waarmee die
nonnen en lekeverpleeg-
sters hun lang niet altijd
frisse plichten vervullen,
onredelijke nukken ver
dragen, steeds en onver
moeid klaar staan op het
eerste sein. Ze kunnen vro
lijk onder elkaar zijn als
onbekommerde kinderen
en weten gesprekken in
gang te zetten met humo
ristische gevatheid. De
meest mismoedige, de
zwaarst gekwelde krijgt
toch even een opmontering,
ais die frisse verschijnin
gen, die vrolijke stemmen
binnen komen. Ze weten
alles en allen resoluut naar
hun zorgende - handen te
zetten. Ze kennen de be
trekkelijkheid van al het
aardse door alles wat er
iedere dag om hen heen
geschiedt, maar dat juist
schijnt hun levensblijheid
aan te wakkeren.
Hier regeert niet het ge
wicht van titels, positie of
stand. Allen liggen daar op
de bedden als gebrekkige,
kadukelijke wezens, onder-
worper aan de wetten van
het medisch voorschrift,
het dieet, de huisorde. De
uitvoerders van die wetten
zijn echter geen paragraaf-
vaste ambtenaren, welke
men alleen maar achter 'n
loket ontmoet. Nee, hier
regeert een corps van
diensters, dat altijd klaar
staat, voor wie niets te
veel is, die hun eigen hu
meurigheid en zorgen we
ten te elimineren, als ze
anderer humeurigheid en
zorgen tegemoet moeten
treden.
I—IOE ervaart men in zo'n
ziekenhuis ook, hoe het
„zieken bezoeken" waar
lijk een der werken van
barmhartigheid kan ge
noemd worden.
Vooral bij de zwaar-zie-
ken ziet men het, hoe de
doffe ogen even oplichten,
als er een vertrouwd ge
laat aan het bed verschijnt,
een vertrouwde stem het
trommelvlies streelt. Dan
treedt de ellende als het
ware even terug, om plaats
te geven aan de boodschap
pen, aan de herinneringen
van thuis. En speelt even
een zonnestraal door een
grauw verschiet en als het
bezoek heen is, blijft de
glimlach nog nalichten.
Met hoe weinig is men te
vreden, als men alles wat
het leven levenswaard
schijnt te maken moet ont
beren.
JWIEN komt wel met an
dere kijk op het zo ge
heten volle leven terug,
als men zulk een gedwon
gen retraite heeft moeten
ondergaan. De dingen,
waarvoor men zwoegt, het
geluk, dat men wil ver
overen, heeft als het ware
een andere kleur gekre
gen. Want men heeft oog
in oog gelegen met de
diepste en uiteindelijke
werkelijkheden van jiet
bestaan. Vakantiegangers
trekken er vrolijk uit, de
grote politiek draait op
volle toeren, festijnen en
wedstrijden worden ge
organiseerd, de wereld is
vol werveling van zon en
zomer. Maar altijd blijft
er dat grote huis staan, al
tijd is er achter die ramen
dat zeer bijzondere leven
van strijd en zorg, vol suc
cessen en nederlagen op 't
front van de Dood.
inclusief de kosten voor de ver
werking ervan tot splutstof ele
menten. Een en ander hangt hief-
bij af van de investeringen, wel
ke voor de installaties zelf zijn
vereist. Voor zover Euratoom bo
vendien eigenaar en bewerker van
deze splijtstoffen zal zijn, kunnen
deze investeringen centraal wor
den gefinancieerd, zoals ook in
de V.S. en het Verenigd Konink
rijk het geval is.
Belangrijke import
Het is duidelijk, dat een aanzien
lijk gedeelte van de eerste reac
toren en in het bijzonder de ont
werpen en de techniek van de
bouw uit de V.S. en het Verenigd
Koninkrijk zal moeten worden ge
ïmporteerd. Dit heeft uiteraard
gevolgen ten aanzien van de bui
tenlandse deviezenpositie der deel
nemende landen. Uit informaties
in Amerika en Groot Brittannië
is gebleken, dat het importper
centage van meet af aan 50 pet.
zou kunnen bedragen. Dit kan
echter tot een laag peil dalen,
wanneer het constructietempo
sterk is toegenomen. Het is waar
schijnlijk, dat dit percentage over
de gehele tien jaren tot meer dan
20 pet. van de investering van
5250 miljoen dollar zal stijgen,
d.w.z. dat 1000 tot 1200 miljoen
dollar in buitenlandse deviezen
zal moeten worden betaald met
een maximum van iets minder
dan 200 miljoen dollar per jaar
omstreeks 1964-1965.
Indien omstreeks 1967 door mid
del van kernenergie 15 miljoen
kWh wordt geproduceerd zou er
aan import van klassieke brand
stof tegen die datum meer dan
2500 miljoen dollar op de han
delsbalans worden bespaard, met
een jaarlijkse besparing van 850
miljoen dollar daarna, daargela
ten nog de uitwerking van ver
dere uitbreidingen van de kern-
energie-capaciteit.
Energie-behoeften
at de ontwikkeling van de elek
triciteitsvoorziening in de Eu-
ratoomlanden betreft: de jaar
lijkse toeneming van de produk-
tie van elektriciteit tijdens de
laatste 30 jaren bedroeg 5 ad 6
pet. en de produktie is dus elke
12 ad 14 jaren verdubbeld. Na de
oorlog stegen de toenemingsper
centages zodanig, dat de produk
tie na 10 jaar was verdubbeld.
Deskundigen zijn het er in brede
kring over eens, dat de behoefte
aan energie in da loop van twin
tig jaar minstens verdrievoudigd
en hoogstens verviervoudigd zal
zijn. De schatting van het toene
mingspercentage voor 1955 tot
1965 is 7 pet. en voor 1965 tot
1975: 5,7 pet. Deze schatting is
in overeenstemming met de ont-
wikkelingstendenzen, welke zich
in de afgelopen 25 tot 35 jaar
hebben voorgedaan. In cijfers ziet
die ontwikkeling in de netto-elek-
triciteitsproduktie voor de zes lan
den, dus tot '1975. er als volgt
uit: 184,4 (TWH), (1955), 360 TWH
(1965) en 625 TWH, (1955). 360
TWH, (1956) en 625 die cijfers
resp. 10, 6 en 20 en 35 TWH.
(TWH wil zeggen terrawattuur,
of 1000 miljoen kWh.-Red.).
Deze totaal cijfers komen nauw
overeen met die, welke destijds
in het memorandum van de Ho-
Ge Autoriteit van de Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal
zijn opgegeven. De Organisatie
voor Europese Economische Sa
menwerking (Ó.E.E.S.) is van me
ning, dat de produktie van elek
triciteit in 10 jaren met 7 pet.
per jaar zal toenemen. Voor de
daaropvolgende periode van 10
jaren schat zij de jaarlijkse stij
ging maximaal op 7 pet. en mi
nimaal op 5 pet.
Taak der mijncentrales
Tenslotte in dit grote geheel
van elektrificatie nog iets
over de taak van de mijncentra-
les.
Aangezien de steenkoollagen
steeds moeilijker ontgonnen kun
nen worden en ook wijl de me
chanisatie bij de kolenwinning een
steeds belangrijker plaats gaat in
nemen, zal men van jaar tot jaar
meer kolen met een hoog asge-
halte produceren. Tevens zal de
hoeveelheid zgn „middelsoort"
en kolenslik wegens de intensie
vere bewerking van de schacht
kolen toenemen. De „drie Wij
zen" noemen in dit verband poe
derkool met een hoog asgehalte,
de „middelsoort" en het kolen-
slik met de gemeenschappelijke
benaming „laagwaardige steen
kool". Deze laagwaardige steen
kool dus is, wegens zijn hoog as-
gehalte en andere ongunstige
eigenschappen ongeschikt voor
transport over lange afstanden
en bijgevolg voorbestemd om in
de mijncentrales te worden ge
bruikt. Deze wijze van gebruik
komt tevens tegemoet aan het
streven om de mijninstallaties
volledig te elektrificeren.
De Commissie voor de Alge
mene Doelstellingen, (E.G.K.S.),
heeft de uitbreiding van de mijn
centrales tot 1975 geraamd op ba
sis van de verwachte produktie
van laagwaardige steenkool. Deze
wordt voor 1975 geschat op 51.6
miljoen ton, of 17 pet. van de to
tale steenkoolproduktie. Bedoelde
groep centrales omvat de coöpe
ratieve installaties van de mijnin
dustrie, welke een groot gedeelte
van hun produktie aan het open
bare net leveren; ongeveer een
kwart van de door hen verbruik
te brandstof is hoogwaardige steen
kool. Bovendien wordt een gedeel
te van de produktie van laag
waardige steenkool voor andere
doeleinden dan de produktie van
elektriciteit gebruikt, met name
voor luchtcompressie voor de mijn
en voor de fabricage van gas.
De hierna volgende ramingen
met betrekking tot de netto-capa
citeit en netto-produktie der mijn
centrales zijn gebaseerd op een
optimistische raming van de steen
kool produktie en dienen derhal
ve als een theoretisch maximum
te worden beschouwd.
Netto-capaciteit in eMW voor
de 6 landen: 1955: 4968. In 1975:
18.370.
Netto-produktie in TWh voor
de zes landen: 1955: 24,9 en
voor 1975: 91,4.
De netto-capaciteit en -produktie
in Nederland worden voor 1975
resp. geschat op 400 eMW en 2,0
TWh.
De vier voorgaande beschou
wingen in deze serie „Alles over
Euratoom" worden gepubliceerd
in „De Nieuwe Limburger" van
28, 29, 31 mei en 1 juni.
Polen heeft op het ogenblik 140 ge
vangenissen waarin vijftigduizend
mensen gevangen zitten, aldus heeft
het hoofd van het Poolse gevangenis
wezen. Wladyslaw Jura, bekendge
maakt.
Hij zei, dat het gevangenisstelsel
sinds vorig jaar geheel is gewijzigd
en in overeenstemming gebracht met
de desbetreffende resoluties der V.N.
Ook is het administratieve personeei
van de gevangenissen gezuiverd,
waardoor bijna zesduizend functiona
rissen zijn ontslagen, van wie enige
zelfs gerechtelijk zijn vervolgd. De
gevangenen hebben voortaan recht
op geestelijke bijstand van hun
keuze, zij krijgen goede voeding en
medische verzorging en zij kunnen
boeken te leen krijgen en lezingen
e.d. volgen, aldus het hoofd van het
Poolse gevangeniswezen.