Veer deining rond de Rijnvaartpremies Kunstregen, te weinig gebruikt hulpmiddel ARPETTEN I ZWARE INVESTERINGSKOSTEN Het grote huis WILLEM 11 adicale opruiming Nu ver beneden inkoopprijs VROOM DREESMANN ALLES OVER EURATOOM (SLOT) VIERDE BLAD VRIJDAG 19 JULI 1957 'wtÖTLl van een partij Doe NU Uw voordeel!! SS %7trd7%aZ?ZTbehalve Jeugdig en fris als een meisje, wijs als een vrouw, zó is Margriet De gevangenissen in Polen (Advertentie) 1 waren met het Euromarkt-vei n# Rplffische minister verkl Terwijl Nederland en België voor de ondertekening staan van het Benelux-verdrag voor de Economische Unie, is er plotseling deining ontstaan over een Nederlands-Belgische aangelegenheid, die ongeregeld bleef. Het gaat thans niet over het Moerdijkkanaal, dat voorlopig in de ijskast werd geplaatst, maar er is gerucht ontstaan over de Rijnvaartpremies, welke België toekent voor de vaart tussen Dordrecht en de Belgische zeehavens, met name dan Antwerpen. (Advertentie) Dank zij de nieuwe fabriek nu bijna volop verkrijgbaar en even fijn als immer. f Hieromtrent had minister Luns na de vergadering van het ministerieel Benelux-comité op 15 juni verklaard, dat er geen bepaling over in het Unieverdrag zou voorkomen. Zijn Belgische collega Larock achtte dit ook overbodig, omdat er binnenkort een afzonderlijke regeling over zou worden afgesloten. Nu zijn evenwel de Kamers van Koophandel van Amsterdam en Rot terdam tegen de mogelijkheid van het voortbestaan dezer Rijnvaartpre mies in het geweer gekomen. Reeds in het begin van het jaar protesteer den zij tegen een verdragsbepaling, welke deze zou sanctioneren. Zij zijn echter evenzeer tegen een erkenning er van buiten het Unie-verdrag om, waartoe de uitsluiting van de kwestie uit dit verdrag de weg openliet. De voorzitter van de Amsterdamse Kamer, mr. D. Delprat, heeft mede gedeeld, dat deze K.v.K. minister Algera telegrafisch haar verontrus ting heeft kenbaar gemaakt over het voornemen van de regering om vast te leggen, dat toepassing van Rijn vaartpremies niet zal kunnen wor den belet, zulks met een beroep op de concurrentievoorschriften in het Unieverdrag". Begrijpelijk De verontrusting van de Amster damse Kamer is begrijpelijk, in het bijzonder nog om de motivering, wel ke voor het gewraakte regeringsvoor- nemen zou gelden. Want wanneer met een beroep op de concurrentie voorschriften in het Unieverdrag de toepassing van Rijnvaartpremies niet zal kunnen worden belet, staat men hier toch wel voor iets nieuws en schijnen de zaken geheel op haar kop te worden gezet. Men mag toch aannemen, dat de concurrentievoorschriften in 't Unie verdrag zullen inhouden, dat de con currentievoorwaarden in de drie lan den zoveel mogelijk gelijk zullen zijn. Hoe kan men nu op grond hier van het voortbestaan van de Rijn vaartpremies aanvaarden, die Ant werpen eenzijdig bevoordelen? Het moet dan welhaast zijn, dat de Nederlandse regering de interpreta tie van de Rijnvaartpremies onder schrijft, welke de Belgische minister van Verkeerswezen, Anseele, onlangs gaf, toen het Kamerlid Delwaide hem vroeg, of die premies niet in strijd ■verdrag. De Belgische minister verklaarde toen, dat deze premies geen discri minatie inhielden, maar toelagen wa ren, die verleend worden, omdat de Belgische Rijnschippers een omweg moeten maken wegens het ontbreken van een directie Schelde-Rijn-verbin- ding. Dit komt dan hierop neer, dat de Rijnvaartpremies een kunstmatige gelijkheid op het gebied der concur rentievoorwaarden moeten bewerken, waar geen natuurlijke gelijkheid be staat. Omdat het Unieverdrag gelijkheid in de concurrentievoorwaarden voor staat, zou men zich dan ook bij een kunstmatig gelijk trekken dezer con currentievoorwaarden, zelfs door in wezen protectionistische maatrege len, niet kunnen verzetten. Bedenkelijk Dg weg, die men hiermee zou in slaan, is toch wel zeer bedenkelijk. Men kan met een dergelijke interpre tatie van het gelijkheidsbeginsel de zonderlingste zaken gaan verdedigen en doorvoeren. De landbouw van de zandgrond kan zo wel een recht op subsidie laten gelden, omdat hij niet in dezelfde concurrentievoorwaarden verkeert als het agrarische bedrijf in de kleistreken, enz. Overal waar de natuurlijke omstandigheden minder gunstig zijn dan elders, kan men dan wel om steun en protectie gaan roe pen. Terwille van een dergelijke op vatting van gelijkheid kan tenslotte het gehele streven naar een vrij ver keer in Benelux worden verijdeld en het Unieverdrag worden uitgehold. Merkwaardigerwijze komt deze nei ging om beschermende Rijnvaartpre mies te laten voortbestaan en te aan vaarden juist naar voren op een mo ment, waarop in K.S.G.-verband een Rijnvaart-akkoord werd gesloten, dat de aanpassing van nationale Rijn vaartregelingen aan de internationale vrije vrachtprijsvaststellingen beoogt. Terwijl men in ruimer verband al dus de weg naar de integratie be wandelt, zet men in Benelux-verband eerder een stap terug. De Amsterdamse Kamer van Koop handel. wil het gevaar bezworen zien door de kwestie van de Rijnvaart premies volkomen open te laten in afwachting van een algemene rege ling in verband met de Euromarkt. Het kan ook zo gaan, dat deze kwestie straks aan het oordeel van het college van arbiters wordt onder worpen, dat in het Unieverdrag van Benelux is voorzien, maar dan zal wellicht blijken, dat zij niet door ar bitrage kan worden opgelost en het Internationale Hof de beslissing moet geven. Het zou dan de eerste stap tot procederen worden in Benelux. Het beste „Ster"-Cocos Karpet ooit vervaardigd. Keuze uit 5 smaakvolle dessins. 7 prachlige kleurstellingen. Geverfd in de hoogste graad van kleurechtheid. Absoluut foutloos geweven. In 7 maten leverbaar. Keurig afgewerkt. 225 x 325 cm van Nu voor48.~ 200 x 300 cm van Nü voor38.8- 160 x 230 cm van Nu voor. ...23.80 140 x 180 cm von Nu voor16.80 120 x 170 cm van 1£W Nu voor*13.80 60 x 120 cm van Nu voor 4.83 40 x 70 cm von £90" Nu voor 1,88 BREDA BERGEN OP ZOOM Hoe is het met de investe ringen, welke voor 15 mil joen kWh van een kernin stallatie nodig zijn? Er is een conservatieve schat ting, volgens welke men ge middeld 350 dollar per kWh nodig zou hebben voor de eerste generatie van kernenergie-centrales, inclusief dan de interesten tijdens het bouwen, doch exclusief splijtstof voorraad en belastingen en zonder rekening te houden met verminderingen van instal- latiekosten, welke men in de aanstaande tien jaren uit een grootscheeps Euro pees programma kan ver wachten. Dit komt neer op een totale investering van (Advertentie) niet minder dan 5250 mil joen dollar, 't Zelfde aantal conventionele installaties zouden tegen 160 dollar per kWH 2400 miljoen dollar kosten. De investeringen voor kernenergie-installa ties liggen dus 2850 miljoen dollar hoger. Houdt men nu rekening met de in bijgaand kaartje toegelich te toenemende mate van de bouw der kern-energiecentrales en met het feit, dat de uitgaven over de drie jaar. voorafgaande aan het ogenblik, dat de installaties in be drijf worden genomen, worden gespreid, dan zullen bedoelde ex tra-kosten over de periode van tien jaar langzaam stijgen tot een maximum van 500 tot 600 mil joen dollar omstreeks 1965. Dit be tekent dus 1,5 pet. van de ge raamde bruto-investering in de zes landen tijdens het bedoelde jaar. Bovendien zou in totaal ongeveer 1100 miljoen dollar vastgelegd zijn in de waarde van de splijt stof in de reactoren en andere stadia van het verbruiksproces, To en een week geleden de uit gedroogde grond voor het eerst na eie weken de zegen van de regen eer voelde, was ik op bezoek bij ,aU'„}evriende boer. 't Was tvelis- waar maar een regentje zoals we mnrnp»arh9etn als we 's zondags- oen hehh1 'Asperges me" gezon- teken Jn?kmaar was toch een teken dat Onze Lieve Heer de re- Tg Zï«W Ah, denkt mijn lezer dot tuurlijk zo'n egoist van een polder" boer, die zijn karwij-00gst het afdorsen was, en voor „„ij""' de dag de vlaspiukmachtoe beïteld had. Pardon lezer, dat was een bolr op zandgrond, op hoge, lichte zand grond, vlak tegen de mast aan Een boer, die leven moet van zijn Weide en zijn stal, die twee derden van ziin grond in grasland heeft liggen Hn was lastig, omdat hij een weide vol nad staan met hooioppers, die hij op die dag binnen had willen rijden. Deze boer heeft sinds 1949 i sunstregeninstallatie. Een jaar of tien geleden begonnen aeestdriftelingen in Wageningen te schrijven over de resultaten van proeven met een geleende berege- ningsinstallatie. Dat was namelijk in not tijdperk van de vorige beste dingsbeperking", die van Lieftinck; daarvandaan dat „geleende". De nnmn waren "iet op zandgrond ge- kioin' "jaar op zware, taaie rivier- Klei, in Maarssen, In de droge zomer van 1949 zijn Haarde"1 en ik daar gaan kiJken- ze lat, Yas de installatie al weg; c S M vf Pnoefboerderij van de Eist nJ? s doorrijden naar risch Mekk^ bleningen' In, het asra" het eeval iff S zoals meestal heid wat H ~~h men al zi'n wiis" zwart nn beregening betreft, al Eist waren J versPreid had, en in stig ervaringen wel gun- maar nog zeer pril. BeInote|Stenwbiteek ?ïj2 kennis reeds «k i r hlJ bcgon onmiddel- in Ho kJ, vertrouwen liet hij midden m nfont 1 een Noi"tonpomp van 70 eni eP^e slaan, zette er een stenen bui!"! °varheen. schafte 360 m °u>s een elektromotor met centrif, Sglpomp en het nodige verdere"!"". nodige verdere ge- Der, i 1950 kon hij een op- Urvlak van omtrent 13 ha besproei- ê"stok'è„had 6r ruinP iÓ"oo'(Tgulden In- meewt!en Hheeft de man Seen zorg belli g?k®nd °ver watergebrek. Dat P£e,nt' dat hij die 13 ha kan gaan st?nH ??•-, ?oals h?.m dat het ver hel! da' desgewenst het rei oppervlak; in grasland kan leg- 7r" .en gunstige vooruitzichten ,™ndvee kan aanhouden als un stal toelaat. Maar lijken hem sui- Kerbieten, aardappelen, erwten of aardbeien meer te beloven, dan kan hij volkomen gerust daarheen over schakelen. Elk jaar is de installatie gebruikt, zij 't soms slechts enkele weken. On kosten zijn er nauwelijks aan ge weest; de totale stroomrekening van het bedrijf was dit jaar ruim f 150.-. 's Nachts is praktisch nooit ge sproeid. Een daverend succes dus, een pracht van investering. Maar wie nu de conclusie trekt, dat dus thans, na acht jaar, in verre omtrek overal de nevelwolken staan te draaien, vergist zich schromelijk. Twee buurlui hebben zijn voorbeeld gevolgd. Toen sloeg" de motor af. Ik vind het jammer en begrijp het niet. Risico'» Het boerenleven zit stikvol risico's. De normale, zakelijke risico's, die zitten in de nationale en de wereld politiek, in de marktverhoudingen hier en ginds. Maar het ergste is het risico van het bedrijf in de open lucht. Te veel en te weinig regen, ha gelslag, storm, hitte, koude, vorst. Men gaat op St. Marcus en de^Kruis- dagen ter kerke, men verzekert zich, men belt aan bij de regering. Dit laatste zit vol gevaar, want er zijn heden in Nederland, die er over den ken en praten om met de risico's dan ook maar het hele landbouwgedoe onder regeringscontrole te plaatsen, voorlopig blijft dat natuurlijk bij pra- 1' aar het lijkt verstandig niet vaKer beroep op de overheid te doen dan absoluut nodig is. Het risico van te weinig regen is althans voor het veebedrijf, het grootst, en dat kan men thans weg nemen. ,y°°P de Kruisdagen en St. Marcus blijft dan nog volop genoeg over. Deze zomer hebben er in Noord brabant rond 150 kunstregeninstalla- ties hun nevelwolken rondgestrooid over ongeveer 1300 ha. Een begin, maar een heel bescheiden begin. Tientallen van jaren zullen er over heen gaan, vóór de volledige water beheersing, waar we aan werken, een feit zal zyn. De beregeninsinstalla- ties, die we thans gaan stichten, zul len dan dubbel en dwars zijn afge schreven. Bij afzonderlijke aanleg zijn de kosten thans ruim duizend gulden per ha. Verleden jaar is met rijks-, pro vinciale en gemeentelijke steun een coöperatief beregeningsbedrijf ge sticht in Someren, in totaal ruim 100 ha. Daar was dank zij die steun het gevraagde bedrag per ha f 500.-. Overigens rijden er ook reeds loon- beregenaars rond, die natuurlijk vastzitten aan de nabijheid van een goed gevulde beek of vliet. Deze lie den nemen het risico, dat er jaren of maanden lang geen beregening no dig is, voor hun rekening, maar laten Toan6 u g^stige zomer als die van 1957 behoorlijk betalen. Wat uiteraard hun goed recht is. Niet voor' niets is «Margriet* reeds jarenlang het gróótste blad van Nederland I R. w. J. pTLKE dag komt men er langs. Een gebouw dat zijn brede vleugels spant over een wijd terrein. Ra men, ramen, ramen. „Zie kenhuis" denkt men even en dan kijkt men weer het jachtende, bruisende le ven aan. Kinderen joelen met hoge lach. Meisjes in fleurige zomerkostuums zijn toonbeelden van frisse vrolijkheid. De bomen waaieren breed de zomerse levenslust uit.... Maar nu zijn we een week in dat getx.uw geweest. Er moest het een en ander geobserveerd en gefotogra feerd worden in de body, waarin een waarschu- wingssein was waargeno men. Toch kon men als bijkans-gezonde nu ook 't leven in zo'n ziekenhuis observeren. En sindsdien kijkt men dat gebouw niet zo zorgeloos en slordig meer aan. Want men beseft nu enigszins wat er allemaal in zo'n gebouw omgaat, welk een berg van leed en verdriet, van opofferings gezindheid en organisatie vermogen, daar staat op gerezen middenin het alle daagse leven. Daar wordt de nimmer aflatende strijd op het front tegen de Dood gestreden, met successen en nederlagen, met dap perheid en vernuft, nim mer versagend en altijd bereid. Het is wonderlijk en bemoedigend, hoe in een wereld vol jacht naar geluk en rijkdom deze burchten van onzelfzuch tige liefde standhouden en nog steeds uitbreiding vin den. V/I EN komt er binnen, met blijmoedig opti misme ontvangen door een nonneke, dat u als een wel kome gast binnenleidt. Dan is er het vertrek, waar men binnentreedt met de daagse kleren aan en waar drie andere zieken u aanstaren als bode uit een andere wereld, waar ze reeds lang buiten gesloten zijn. Hier gelden heel andere wet ten. Niet die van de nut tigst mogelijke uitbating van de tijd. Niet die van de snelheid als hoogste ideaal. Niet die van het zo goed mogelijk genieten der aardse gaven. En al spoe dig, als de „wereldse" plunje is afgelegd, als de eigen wereld niet groter is dan een bed, raakt men geacclimatiseerd aan die heel bijzondere sfeer, leert men leven op een rustig ritme van vroeg inslapen en vroeg wakker worden, van gehoorzamen aan be velen van nonnen en jonge meisjes, van precies zo laat wassen, zo laat het bed laten opschudden, temperaturen, eten, dutten, bezoek ontvangen, weer eten, bezoek ontvangen, slapen. De onderlinge ge sprekken gaan maar traag en men leert leven met doodzieken en stervenden om zich heen. En men staat verbaasd over de blijmoedigheid en opge wektheid, waarmee die nonnen en lekeverpleeg- sters hun lang niet altijd frisse plichten vervullen, onredelijke nukken ver dragen, steeds en onver moeid klaar staan op het eerste sein. Ze kunnen vro lijk onder elkaar zijn als onbekommerde kinderen en weten gesprekken in gang te zetten met humo ristische gevatheid. De meest mismoedige, de zwaarst gekwelde krijgt toch even een opmontering, ais die frisse verschijnin gen, die vrolijke stemmen binnen komen. Ze weten alles en allen resoluut naar hun zorgende - handen te zetten. Ze kennen de be trekkelijkheid van al het aardse door alles wat er iedere dag om hen heen geschiedt, maar dat juist schijnt hun levensblijheid aan te wakkeren. Hier regeert niet het ge wicht van titels, positie of stand. Allen liggen daar op de bedden als gebrekkige, kadukelijke wezens, onder- worper aan de wetten van het medisch voorschrift, het dieet, de huisorde. De uitvoerders van die wetten zijn echter geen paragraaf- vaste ambtenaren, welke men alleen maar achter 'n loket ontmoet. Nee, hier regeert een corps van diensters, dat altijd klaar staat, voor wie niets te veel is, die hun eigen hu meurigheid en zorgen we ten te elimineren, als ze anderer humeurigheid en zorgen tegemoet moeten treden. I—IOE ervaart men in zo'n ziekenhuis ook, hoe het „zieken bezoeken" waar lijk een der werken van barmhartigheid kan ge noemd worden. Vooral bij de zwaar-zie- ken ziet men het, hoe de doffe ogen even oplichten, als er een vertrouwd ge laat aan het bed verschijnt, een vertrouwde stem het trommelvlies streelt. Dan treedt de ellende als het ware even terug, om plaats te geven aan de boodschap pen, aan de herinneringen van thuis. En speelt even een zonnestraal door een grauw verschiet en als het bezoek heen is, blijft de glimlach nog nalichten. Met hoe weinig is men te vreden, als men alles wat het leven levenswaard schijnt te maken moet ont beren. JWIEN komt wel met an dere kijk op het zo ge heten volle leven terug, als men zulk een gedwon gen retraite heeft moeten ondergaan. De dingen, waarvoor men zwoegt, het geluk, dat men wil ver overen, heeft als het ware een andere kleur gekre gen. Want men heeft oog in oog gelegen met de diepste en uiteindelijke werkelijkheden van jiet bestaan. Vakantiegangers trekken er vrolijk uit, de grote politiek draait op volle toeren, festijnen en wedstrijden worden ge organiseerd, de wereld is vol werveling van zon en zomer. Maar altijd blijft er dat grote huis staan, al tijd is er achter die ramen dat zeer bijzondere leven van strijd en zorg, vol suc cessen en nederlagen op 't front van de Dood. inclusief de kosten voor de ver werking ervan tot splutstof ele menten. Een en ander hangt hief- bij af van de investeringen, wel ke voor de installaties zelf zijn vereist. Voor zover Euratoom bo vendien eigenaar en bewerker van deze splijtstoffen zal zijn, kunnen deze investeringen centraal wor den gefinancieerd, zoals ook in de V.S. en het Verenigd Konink rijk het geval is. Belangrijke import Het is duidelijk, dat een aanzien lijk gedeelte van de eerste reac toren en in het bijzonder de ont werpen en de techniek van de bouw uit de V.S. en het Verenigd Koninkrijk zal moeten worden ge ïmporteerd. Dit heeft uiteraard gevolgen ten aanzien van de bui tenlandse deviezenpositie der deel nemende landen. Uit informaties in Amerika en Groot Brittannië is gebleken, dat het importper centage van meet af aan 50 pet. zou kunnen bedragen. Dit kan echter tot een laag peil dalen, wanneer het constructietempo sterk is toegenomen. Het is waar schijnlijk, dat dit percentage over de gehele tien jaren tot meer dan 20 pet. van de investering van 5250 miljoen dollar zal stijgen, d.w.z. dat 1000 tot 1200 miljoen dollar in buitenlandse deviezen zal moeten worden betaald met een maximum van iets minder dan 200 miljoen dollar per jaar omstreeks 1964-1965. Indien omstreeks 1967 door mid del van kernenergie 15 miljoen kWh wordt geproduceerd zou er aan import van klassieke brand stof tegen die datum meer dan 2500 miljoen dollar op de han delsbalans worden bespaard, met een jaarlijkse besparing van 850 miljoen dollar daarna, daargela ten nog de uitwerking van ver dere uitbreidingen van de kern- energie-capaciteit. Energie-behoeften at de ontwikkeling van de elek triciteitsvoorziening in de Eu- ratoomlanden betreft: de jaar lijkse toeneming van de produk- tie van elektriciteit tijdens de laatste 30 jaren bedroeg 5 ad 6 pet. en de produktie is dus elke 12 ad 14 jaren verdubbeld. Na de oorlog stegen de toenemingsper centages zodanig, dat de produk tie na 10 jaar was verdubbeld. Deskundigen zijn het er in brede kring over eens, dat de behoefte aan energie in da loop van twin tig jaar minstens verdrievoudigd en hoogstens verviervoudigd zal zijn. De schatting van het toene mingspercentage voor 1955 tot 1965 is 7 pet. en voor 1965 tot 1975: 5,7 pet. Deze schatting is in overeenstemming met de ont- wikkelingstendenzen, welke zich in de afgelopen 25 tot 35 jaar hebben voorgedaan. In cijfers ziet die ontwikkeling in de netto-elek- triciteitsproduktie voor de zes lan den, dus tot '1975. er als volgt uit: 184,4 (TWH), (1955), 360 TWH (1965) en 625 TWH, (1955). 360 TWH, (1956) en 625 die cijfers resp. 10, 6 en 20 en 35 TWH. (TWH wil zeggen terrawattuur, of 1000 miljoen kWh.-Red.). Deze totaal cijfers komen nauw overeen met die, welke destijds in het memorandum van de Ho- Ge Autoriteit van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal zijn opgegeven. De Organisatie voor Europese Economische Sa menwerking (Ó.E.E.S.) is van me ning, dat de produktie van elek triciteit in 10 jaren met 7 pet. per jaar zal toenemen. Voor de daaropvolgende periode van 10 jaren schat zij de jaarlijkse stij ging maximaal op 7 pet. en mi nimaal op 5 pet. Taak der mijncentrales Tenslotte in dit grote geheel van elektrificatie nog iets over de taak van de mijncentra- les. Aangezien de steenkoollagen steeds moeilijker ontgonnen kun nen worden en ook wijl de me chanisatie bij de kolenwinning een steeds belangrijker plaats gaat in nemen, zal men van jaar tot jaar meer kolen met een hoog asge- halte produceren. Tevens zal de hoeveelheid zgn „middelsoort" en kolenslik wegens de intensie vere bewerking van de schacht kolen toenemen. De „drie Wij zen" noemen in dit verband poe derkool met een hoog asgehalte, de „middelsoort" en het kolen- slik met de gemeenschappelijke benaming „laagwaardige steen kool". Deze laagwaardige steen kool dus is, wegens zijn hoog as- gehalte en andere ongunstige eigenschappen ongeschikt voor transport over lange afstanden en bijgevolg voorbestemd om in de mijncentrales te worden ge bruikt. Deze wijze van gebruik komt tevens tegemoet aan het streven om de mijninstallaties volledig te elektrificeren. De Commissie voor de Alge mene Doelstellingen, (E.G.K.S.), heeft de uitbreiding van de mijn centrales tot 1975 geraamd op ba sis van de verwachte produktie van laagwaardige steenkool. Deze wordt voor 1975 geschat op 51.6 miljoen ton, of 17 pet. van de to tale steenkoolproduktie. Bedoelde groep centrales omvat de coöpe ratieve installaties van de mijnin dustrie, welke een groot gedeelte van hun produktie aan het open bare net leveren; ongeveer een kwart van de door hen verbruik te brandstof is hoogwaardige steen kool. Bovendien wordt een gedeel te van de produktie van laag waardige steenkool voor andere doeleinden dan de produktie van elektriciteit gebruikt, met name voor luchtcompressie voor de mijn en voor de fabricage van gas. De hierna volgende ramingen met betrekking tot de netto-capa citeit en netto-produktie der mijn centrales zijn gebaseerd op een optimistische raming van de steen kool produktie en dienen derhal ve als een theoretisch maximum te worden beschouwd. Netto-capaciteit in eMW voor de 6 landen: 1955: 4968. In 1975: 18.370. Netto-produktie in TWh voor de zes landen: 1955: 24,9 en voor 1975: 91,4. De netto-capaciteit en -produktie in Nederland worden voor 1975 resp. geschat op 400 eMW en 2,0 TWh. De vier voorgaande beschou wingen in deze serie „Alles over Euratoom" worden gepubliceerd in „De Nieuwe Limburger" van 28, 29, 31 mei en 1 juni. Polen heeft op het ogenblik 140 ge vangenissen waarin vijftigduizend mensen gevangen zitten, aldus heeft het hoofd van het Poolse gevangenis wezen. Wladyslaw Jura, bekendge maakt. Hij zei, dat het gevangenisstelsel sinds vorig jaar geheel is gewijzigd en in overeenstemming gebracht met de desbetreffende resoluties der V.N. Ook is het administratieve personeei van de gevangenissen gezuiverd, waardoor bijna zesduizend functiona rissen zijn ontslagen, van wie enige zelfs gerechtelijk zijn vervolgd. De gevangenen hebben voortaan recht op geestelijke bijstand van hun keuze, zij krijgen goede voeding en medische verzorging en zij kunnen boeken te leen krijgen en lezingen e.d. volgen, aldus het hoofd van het Poolse gevangeniswezen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 9