halfzware shag
t&C&
Kritische noten bij de
M. v. A. Deltawet
DE MAN door Ids. v. d. Ploeg J
MET DE LUCIFER
MENING EN COMMENTAAR
Pinkster-rouw
Paus beschermd
j VRAAG
HELDER
ANTWOORD
BITTER
VOLDOENING
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
zenuwpijn
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 12 JUNI 1956
Witte tanden - frisse adem
met COLGATE!
De lacunes
in het licht gesteld
De honderdduizend
Prinses Wilhelmina
moet rust houden
URANIUMF0NDS
Pro-westers Libanon
De Franse loterij
Zwendel ontdekt
St. Laurent verloor
De Aziatische griep
"AKKERTJES"
TELEVISIEPROGRAMMA
J-JET antwoord op vragen van het
Eerste-Kamerlid de Vos van
Steenwijk, waarvan we gisteren de
inhoud reeds weergaven, maakt
wel duidelijk, dat minister Algera
van de urgentie der west-Bra
bantse werken overtuigd is en zijn
woord tegenover dit gewest ge
stand wil doen..Zijn toezegging
stemt tot voldoening en is tevens
geruststellend nu men te Brussel
zo pas weer kenbaar maakte direct
bereid te zijn tot onderhandelingen
met Nederland over de waterwe
gen. Men kan deze onderhandelin
gen overigens toejuichen, maar
het is niet te aanvaarden, dat de
Rijn-Schelde-verbinding nog eens
een sta-in-de-wge voor de nood
zakelijke west-Brabantse water
staatswerken wordt.
Evenmin hopen we, dat de Del
tawerken J.a rol van het Moerdijk
kanaal zullen gaan overnemen en
ear vertragende werking uitoefe
nen.
„Uiteraard zou het bijzonder
jammer zijn, wanneer de aanpas
sing der gereedliggende projecten
aan het Deltaplan opnieuw tot een
jarenlang uitstel zou leiden", zo
wordt dan ook in het maandblad
„Noord-Brabant" opgemerkt.
Het woord van minister Algera is
echter helder en daar willen we
aan vast houden.
£)E werving van arbeiders voor
Duitsland in het west-Bra
bantse noodgebied heeft de para
dox van dit' noodgebied opnieuw
sterk op de voorgrond gebracht.
Want terwijl er in Rucphen en in
Etten enkele industrieën om ar
beiders zitten te schreeuwen, ver
schijnt er plotseling een Duitse
firma op het toneel, die in enkele
dagen kans ziet enkele honderden
arbeidskrachten aan te trekken.
Dit moest een pure onmogelijkheid
zijn, maar de mogelijkheid is er,
omdat er op de eerste plaats in het
noodgebied onvoldoende variatie
van industrieën aanwezig is en
omdat er vervolgens in de indus
trieën van het noodgebied niet be
taald mag worden wat er in andere
delen van het land wel aan de ar
beiders uitgekeerd mag worden.
Burgemeester P. Alberts van Ruc_
phen heeft de laatste jaren met zeer
veel nadruk gezegd, dat de facili
teiten, die voor het ontwikkelings
gebied bestonden, gehandhaafd
dienden te worden. Het is niet ge
beurd, want in het begin van dit
jaar haalde de minister van econo
mische zaken er een ferme streep
door. Een onbegrijpelijke beslis
sing, want noch de rapporten van
het ETI, noch de adviezen van de
onderscheiden gemeentebesturen
konden spreken van de oplossing
van de problemen. Het ETI be
klemtoonde zelfs, dat de tijd ge
komen was om de industrieën, die
zich in het ontwikkelingsgebied
wilden vestigen te selecteren.
Het is reeds jaren bekend, dat
een bepaalde bevolkingsgroep uit
het noodgebied houdt van varië
rende arbeid. Een selectieve indus-
trialisatiepolitek had dit variërend
werk wellicht kunnen brengen.
Het was daarom nodig, dat de
faciliteiten voor het ontwikkelings
gebied behouden bleven. Het was
zelfs wenselijk die faciliteiten uit
te breiden.
De eerste gevolgen van de ge
volgde politiek zijn nu waarneem
baar. De bestedingsbeperking
zorgde er voor, dat er bouwvak
arbeiders op de markt terecht kwa
men. Een Duitse firma is er als de
kippen bij om die krachten aan te
trekken. Aangezien er hoge lonen
gegeven zullen worden, zijn er
ook een aantal arbeiders te vinden,
die niet tot de bouwvakken be
horen, maar die toch graag in
Duitsland gaan werken.
Het is te begrijpen, dat bij de
personen, die zich zo zeer hebben
ingespannen om dit gebied tot ont
wikkeling te brengen, nu teleur
stelling waarneembaar is. De eer
ste tekenen van een herstel van een
gelaakte vooroorlogse toestand zijn
waarneembaar. Ook toen gingen
er arbeiders in Duitsland werken.
Dit is de bittere conclusie: het
probleem van de werkloosheid in
het ontwikkelingsgebied is niet
opgelost.
Merkwaardig is het, dat het grote
huurdebat is vooraf gegaan door een
vloed van commentaren en dat de
beschouwingen achteraf betrekkelijk
schaars zijn. Een geestdriftige stem
ming heerst ook niet bij de de mees
te voorstanders. Het geval is min of
meer tegen heug en meug geslikt.
Door de P.v.d.A. omdat men toch
het meerdere een huurbelasting
niet kon verkrijgen. Door de ove
rigen, omdat zonder blokkering he
lemaal geen huurverhoging bereikt
kon worden en een kabinetscrisis
waarschijnlijk ware geweest. Deze
omstandigheden hebben professor
Romme ertoe gebracht in „De
Volkskrant" zijn voldoening over de
gevallen beslissing uit te spreken.
Uit de stemmingen is intussen ge
bleken, dat een negental K.V.P.-
leden, w.o. ook de financiële specia
list van de fractie, zulke onover
komelijke bezwaren tegen de blok
kering hadden, dat ze het kabinet
er desnoods over wilden laten strui
kelen. De voldoening van het ogen
blik, dat we nu verder kunnen va
ren zonder de stagnatie van de ka
binetscrisis moet dan ook wel zéér
getemperd worden door de overwe
ging. dat het kabinet slechts staan
de kon blijven bij de gratie van een
ontbrekend alternatief.
Op de jongste partijraadsvergade
ring heeft professor Romme gezegd:
„Ik stel er prijs op te zeggen, dat
ik vóór een brede basis ben maar
niet tot elke prijs".En voorzitter mr.
van Doorn zei het nog straffer: „De
K.V.P. past er voor ons land zonder
dringende reden in een crisis te
storten. Zij past er echter ook voor
om zich ten faveure van het slappe
kabinet voordurend in politieke
compromissen te laten dringen wel
ke dergelijke ongezonde afmetingen
aannemen, dat zij als politiek ge
scharrel gekwalificeerd zouden kun
nen worden".
Voor de negen tegenstemmers
was dan blijkbaar de grens van „het
politiek gescharrel" bereikt. De an
deren dachten daar anders over.
Het blijft echter een hard gelag, dat
voor het behoud van het kabinet
deze prijs moest betaald worden.
Voldoening over de algemene poli
tieke situatie kan er dan ook aller
minst heersen.
Volgens de voorlopige cijfers
zijn er in Oostenrijk tijdens de
Pinksterdagen bij ongelukken 28
mensen om het leven gekomen en
meer dan 200 gewond. Van 84 der
gewonden is de toestand ernstig.
Zeven van de 28 doden vielen in
de bergen.
(Advertentie)
Bestrijdt tandbederf
de gehele dag^,
Grote tube
slechts 70 ct
Standaard tube 44 ct
Familietube 100 ct
Colgate vernietigt met éénmaal poetsen wel 85%
der bacteriën, die slechte adem veroorzaken
(Advertentie)
Het dagblad „De Tijd" werpt zijn
kritische blik op enkele aangelegen
heden van het Deltaplan, welke wij
reeds naar voren hebben gebracht.
Bij alle respect voor de onderne
mingslust en vastberadenheid, waar
mee de Rijkswaterstaat dit plan aan
vat, dient volgens de schrijver vast
gesteld te worden, dat men aan de
uitvoering er van begonnen is „zon
der een totaal overzicht te hebben
van onze generale waterhuishouding
op de rivieren en derhalve ook in de
Delta, niet alleen zoals die nu is,
maar vooral zoals men die in de toe
komst kan verwachten." Men voert
op dit ogenblik zowel kanalisatiewer-
ken op de rivieren als de Deltawer
ken uit op een schatting en behandelt
de Delta als een ding op zich in plaats
van als een schakel in verscheidene
processendie over lange afstand
en lange tijdsduur verlopen.
Waarom geen overleg
met buitenland
Deze opmerkingen van „De Tijd"
raken de waterverdeling op onze ri
vieren en houden wel kritiek in op 't
gemak, waarmee de regering vooraf
gaande onderhandelingen met het
buitenland over die waterverdeling
laat varen. Zij acht dit een te om
slachtige en tijdrovende weg en argu
menteert met een oplossing, welke on_
afhankelijk van het buitenland kan
tot stand komen, terwijl nochtans ook
het welslagen van het Deltaplan af
hankelijk blijf* van het bovenwater
der rivieren en wat daarmee in het
buitenland geschiedt.
Het bovenwater der rivieren kan
afgetapt worden en ons niet meer be
reiken zo werd het Maaswater al
gedeeltelijk afgeleid naar het Al-
tertl^pnaal het kan vervuilen, (zo
als ook met het water van de Rijn
geschiedt), zodat het voor de zoet
watervoorziening niet meer bruikbaar
is. Overigens moet het economischer
zijn zoveel mogelijk met spaarbekkens
in het gebied der bovenrivieren een
legelmatige watertoevloeiing over het
gehele jaar te verzekeren dan water
in de monding vast te houden, dat
weer naar boven moet worden gema
len of gepompt. Dit laatste opent ech
ter wel een ruim arbeidsveld voor
nieuwe grootse constructies van de
"Waterstaat.
Verlies van Maas. en
Rijmvater bij Moerdijk
In verband met het overheersend
nevendoel van het Deltaplan om de
verzilting te bestrijden, plaatst „De
Tijd" een opmerking, welke wij ook
reeds herhaaldelijk hebben gemaakt:
„Meer gepreciseerd op het vraagstuk
ingaande is te stellen, dat aati die
Een aantal inwoners van Rotterdam
heeft een goede Pinksteren-drie. In
deze stad is het winnende lot nr. 13840
van de Nederlandse Staatsloterij n.l.
drie maal verkocht, en wel in de se
ries b, c, en d.
Voorts is het lot verkocht door een
collectrice te Enschede (serie a) en
door een collectrice in Amsterdam
(serie f). Het winnende lot in serie e
is voor de helft verkocht door een
collecteur te Haarlem en door een
collectrice te Leeuwarden.
De particulier secretaresse
van H.K.H. Prinses Wilhelmina
meldt ons dat Prinses Wilhel
mina op medisch advies een
zestal weken volkomen rust zal
moeten houden. De Prinses is
echter niet ziek, enkel zeer ver
moeid.
verzilting in het noorden op korte
termijn en voorlopig met vrij eenvou
dige middelen alvast veel te doen zou
zijn door het bouwen van een stuwen-
stelsel in de Bergse Maas bij Heusden,
in de loop naar de Merwede bij Andel
en in de Nieuwe Merwede, gelijk ir.
van Konijnenburg in „De Tijd" van
8 maart 1955 heeft voorgesteld. Daar
is nooit antwoord op gekomen.."
Volgens de Memorie van Antwoord
is deze remedie voor de verzilting
echter in 1953 al van waterstaatswege
onderzocht. Men bevond toen, dat zij
niet zo afdoende was. als men zich ten
doel stelde, en daarmee werd het
meest voor de hand liggende middel
om spoedig een belangrijke verbete
ring in het zoetwatergehalte van de
Nieuwe Waterweg te brengen aan de
kant geschoven. Het water van Maas
en Rijn vloeit intussen gestadig voort
naar Moerdijk in plaats van naar Rot
terdam. en eerst de dammen in Ha
ringvliet en Volkerak zullen het mo
gen beletten nutteloos in zee weg te
stromen.
De Memorie van Antwoord op S
het Voorlopig Verslag der J
Tweede Kamer over de Deltawet, J
welke Memorie door haar kloek- J
heid en omvang indruk maakt,
heeft de scherpzinnige redacteur
H. van „De Tijd", die zich al eer-
der bezorgd toonde over sommige
aspecten van het Deltaplan, tot
kritisch commentaar aangezet.
Hij constateert, dat de Water- S
staat het grote werk van 't Delta-
plan aanpakt, zoals hij het nu een- J
maal aanpakt. Het werk is aan de J
gang. zoals Waterstaat zich dit had J
voorgenomen. Maar waarschuwin-
gen, die geklonken hebben ,zijn
niet weerlegd; men heeft ze nau-
welijks gehoord.
De dam in het Volkerak en het ver
waarlozen ener heropening van het
Kreekrak geeft „De Tijd" dan ook
nog aanleiding tot kritische overpein
zing interessant genoeg om er nog
in het bijzonder op terug te komen.
(Advertentie)
BELEGGINGSFONDS
VAN BELANGEN IN URANIUMMAATSCHAPPIJEN
Ondergetekenden berichten dat zij ter beurze van Amsterdam zullen
doen verhandelen, voor het eerst op
WOENSDAG 19 JUNI 1957,
BEWIJZEN VAN ÉÉN PARTICIPATIE
in bovengenoemd Beleggingsfonds.
Op basis van de waarde per 7 juni j.l. zou de afgifteprijs van een partici-
patiebeivijs f 467.94 hebben bedragen.
Per 14 juni 1957 zal op basis van de Voorwaarden van Administratie
en Beheer, bij wijze van indicatie omtrent de waarde per een recente
datum, een afgifteprijs worden berekend, welke uiterlijk 18 juni 1957
per advertentie zal worden bekendgemaakt.
Exemplaren vgn een Bericht en afdrukken van de Voorwaarden van
Administratie In Beheer ziin verkrijgbaar ten kantore van onderge
tekenden te Amsterdam en 's-Gravenhage.
Amsterdam,
's-Gravenhage
12 juni 1957.
PIERSON CO.
HELDRING PIERSON
LABOLCHERE CO. N.T.
Het Libanese ministerie van bin
nenlandse zaken heeft bevestigd, dat
de pro-westerse premier Sam i Bey
el Sol een duidelijke overwinning
heeft behaald in het eerste deel van
de algemene verkiezingen die in Li
banon gehouden zijn.
In het district Beiroet hebben de
pro-westerse kandidaten tien van de
elf zetels behaald en in het zuiden
van het land van de elf vijf. De lei
ders van het Egyptisch-gezinde na
tionale front betwisten de uitslag, die
naar hun mening vervalst is.
Later in de maand zal er in de rest
van het land worden gestemd. In de
straten van Beiroet wordt door het
leger gepatrouilleerd om te voorko
men, dat verslagen kandidaten onge
regeldheden verwekken.
Een van de stichters van Frank-
rijks grote nationale loterij is gevan
gen gezet. Hij wordt verdacht van
verduistering van 900 miljoen frank
(meer dan 9 miljoen gulden), waarbij
een groot bedrag aan loterijgeld.
Het is de 54-jarige Pierre Morice,
die de verkoop van tienden van loten
instelde. Miljoenen Fransen kopen
elke week zo'n coupure voor 200 fr.
Bij zijn aanhouding stond Morice op
het punt naar Zwitserland te ver
trekken.
7)
,,U ziet er goed uit, jüffrouw
Gramshof," zei hij, maar zijn ge
dachten namen opeens een sprong
naar het Burgerlijk Wetboek: „Ven
noten zijn met hun gehele vermogen
aansprakelijk voor de schulden van
de firma....." - Schreeuwend onbillijk,
dacht hij bijna hardop. Stoor ik, had
zij gevraagd; nu, dit geverfde wezen
had m haar leven niets anders ge
daan dan stoornis geven en Gramshof
net maar met zich sollen. Natuur
lijk wilde zijn compagnon niets lie-
ver dnn door een huwelijk van Loes
met Frits de privé-kapitalen laten
samenvloeien.... samenvloeien - 't
woord was van Gramshof zelf - dat
Ring goed met de Maas en de Waal,
maar hier zou een bijna uitgedroogd
oecKje zich verenigen met een brede
nvier Frits is verstandig, bedacht
tevreden; die vlieger gaat niet
Gramshof had intussen om Mijn-
arends gebeld.
„Mijn dochter wil graag de cata-
hÏÏhm" len/ bckiiken," zei hij. toen
Miini i het appèl verscheen.
Mijnarends boog, keek even naar
Loes en kleurde tot over zijn oren.
In haar houding, in haar oogopslag
en in haar gebaren legde zij nu net
alles wat nodig was om een man van
over de veertig eraan te herinneren,
dat hij zijn beste jaren ongebruikt
had laten voorbijgaan. Spijtig dacht
hij aan het gewichtskaartje, dat zijn
vrouw hem de vorige dag had ge
toond: van 165 op 170 pond in twee
weken tijds.
„Mag ik u voorgaan", zei hij met
een rood hoofd.
Toen hij de trappen naar de kluis
afdaalde, dacht hij niet anders dan
aan de fee, graciseus en vlinderlicht,
die achter hem aanzweefde. Eerst
beneden, in zijn dagelijkse omgeving
van deuren sloten en veiligheidsappa
raten gelukte het hem de vlam zij
ner verbeelding te doven.
Rustig toonde hij de loketten met
de soliede sloten, gaf verklaringen
van het alarm-systeem en wees op
de sirenes die bij gevaar in wer
king werden gesteld.
Dieper in de kluis doordringend,
trok een afzonderlijke ruimte, met
rood geschilderde ijzeren spijlen af
gesloten, haar aandacht.
„Wat is dat?" vroeg ze.
Met een sleutel opende hij het hek.
„Gaat u binnen", zei hij, het licht
aanknippend. Zij bevonden zich in
een klein vertrek, waar twee zwa
re brandkasten stonden.
Mijnarends keek even met een on
derzoekende blik om zich heen en
fluisterde toen, haast eerbiedig:
„De firmanten-safe, juffrouw. Die
aan uw linkerkant is van uw vader,
de andere van mijnheer Kiljan".
„Waarom spreekt u zo zacht, mijn
heer Mijnarends?"
„Uit gewoonte, denk ik".
Hier, in dit kleine vertrek, woei
haar parfum om hem heen als bloe
mengeur. 't Bracht hem van zijn
stuk.
Snel gleed zijn blik in een onbespied
ogenblik langs haar gestalte mijn
vrouw moet een zwemabonnement ne
men, dacht hij, zo kan het niet door
gaan.
Een schaduw viel over de vloer.
Geschrokken keerde Mijnarends zich
om. Op de drempel stond Christiaan
Nonhebel. Een kluisbeambte, die
kwam toelopen, hief met een ver
schrikt gebaar achter de rug van
de architect de handen in de hoog
te als om te beduider, dat hij geen
schuld had aan deze invasie.
Mijnarends trad snel terug.
„Wij moeten hier weg", zei hij ge
jaagd.
Nonhebel trad op Loes toe.
„Al op de trap rook ik jasmijn".
„Het publiek heeft hier geen toe
gang, mijnheer Nonhebel" interrum
peerde Mijnarends.
„Maar familieleden wel.."
„Nee, nee"
„En juffrouw Gramshof dan?"
..Voor de gemoedsrust van mijnheer
Mijnarends is het geloof ik beter
om naar de cliëntensafe terug te
gaan", hielp Loes. „Wat kom je doen
Christiaan?"
„Ik moet even in mijn safe zijn".
„En als een jachthond volgde je 't
spoor".
„Ja maar het wild laat zich niet
vangen".
„Nee", zei ze bits.
Nonhebel, nerveus met de ogen
knipperend, stopte de einden van zijn
das weg. Even gleed zijn hand in
de zijzak van zijn colbert. Hij brak de
lucifer in twee stukken en volgde
Mijnarends, die nu terugging naar
de publieke kluis.
„Is dit uw volière, mijnheer Mijn
arends?" vroeg Loes.
„Ja, juffrouw, van hieruit kan ik
de gehele ruimte overzien".
Opeens stond Vernimmen, de toneel
speler, naast Nonhebel.
„Ik booï'de boven, dat je in de mijn
was afgedaald welke safe is nu
van jou, Christiaan?
Geërgerd keek Nonhebel hem aan.
„Kun je me nooit met rust laten?"
snauwde hij.
„Je hebt toch geen geheimen, is
het wel?"
Hij wendde zich tot Loes en ver
volgde
„Heeft hij laatst niet gezegd, dat
De algemene verkiezingen in Cana
da zijn gewonnen door de progressieve
conservatieve partij van John Diefen-
baker, tot dusver de grootste oppo
sitiepartij. De liberale partij van pre
mier Louis St.-Laurent is onttroond
na 22 jaar achtereen aan het bewind
te zijn geweest.
Ofschoon de conservatieven nu de
grootste partij zijn, hebben zij geen
absolute meerderheid in het Lager
huis behaald.
Minstens acht liberale ministers zijn
in hun kiesdistrict door een conser
vatief verslagen en een, de minister
van handel Howe, door een socialist.
In het Vaticaan worden voorzorgs
maatregelen genomen om Z. H. Paus
Pius XII te beschermen tegen de. Azi
atische griep.
De Paus ontvangt jaarlijks gemid
deld een miljoen mensen en zijn
rechterhand met de pauselijke ring
wordt door velen gekust. De Sint
Pieter en de zaal in het paleis waar
hij geregeld bedevaartgangers ont
vangt, worden van tijd tot tijd gedes
infecteerd. Ook wordt bijzondere zorg
besteed aan het ontsmetten van de
rechterhand van de paus.
De heer Rau, minister van
1 Industrie in (communistisch)
2 Oost-Duitsland, hield onlangs
te Chemnitz een verkiezings-
J rede. Dat gebeurde voor een
groot aantal metaalarbeiders.
Daarover kon Rau wel praten,
want vroeger was hij zelf
metaalarbeider. „Jullie hoe-
2 ven mij niets te vertellen. Ik
2 kan alles. Ik kan boren, vijlen
2 ik kan frezen, ik kan alles
wat met het beroep te maken
heeft". In het donker klonk
een zachte, maar duidelijke
2 stem, die vroeg: „Kunt U ook
2 met ons loon rond komen
Lied
Zes zeelui hadden in de haven van
Portland zo geweldig veel bier ge
dronken, dat de kapitein het niet
verantwoord achtte hen mee te ne
men. Hij verbood hen dus aan
boord te komen en voer zonder hen
weg. De zeelieden hieven vervolgens
het lied: „Wat zullen we doen met
de dronken zeeman aan. De po
litie beantwoordde de gezongen
vraag met de arrestatie van het
zestal.
Zitten
De gasten van een herberg te
Berkhamsted zullen bij mooi weer
in het gras moeten gaan zitten, als
ze het terras verkiezen. Dieven gin
gen er onlangs namelijk met alle
tuinmeubelen (de parasols incluis)
vandoor.
Verontschuldiging
„Mijn voeten waren nat", ver
ontschuldigde de heer McKinley
zich voor de rechter van Bed-
forshire, die hem ter verantwoor
ding had geroepen wegens dief
stal van een paar sokken. „Ik
kivam thuis en wilde aan mijn
vrouw een droog paar vragen.
Maar ze was er niet en ik wist de
sokken niet te liggen. Daarom
pakte ik ze maar bij mijn buur
man, die er genoeg in zijn winkel
heeft".
Luiers
De heer Clifford uit Salisbury gaf
de rechter toe, dat hij te hard met
zijn auto had gereden. ,.Maar en
was een reden voor", zei hij. „In
mijn wagen zat ook de baby van
mijn zuster en het kind had opeens
dringend behoefte aan een schone
luier. Die zaten echter in de wagen
van mijn zusters echtgenoot, die 'n
stuk verderop reed. Omdat de baby
zo huilde ging ik wat harder rijden
om hem in te halen".
De rechter sprak hem vrij.
Volhouden
De huisdokter van de 86-jarige
mevrouw Rosa Boywer verbood
haar iedere dag de vier kilometers
te lopen, die ze aflegde om in het
clubgebouw voor de ouden van da
gen in Datchworth te komen. „Dat
gèeft niets", zei het mensje, „dan
koop ik een scooter". Maar dat
mocht ook niet. Rosa heeft zich nu
een valhelm en een stofbril aange
schaft en laat zich voortaan achter
op de motor van een van haar zo
nen naar de club brengen.
Ik ben nou eenmaal gék
op mezelf
DONDERDAG 13 JUNI 1957
HILVERSUM I 402 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en
liturg, kal. 8.00 Nws en weerber. 8.15
Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Gram. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Mor
gen dienst. KRO: 11.00 Voor de zieken.
11.45 Gram. 12.00 Middagklok- noodklok.
12\03 Gram. 12.25 Wij van het land. 12.35
Land- en tuinb, meded. 12.30 Lichte muz,
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws en kath..
nws. 13.20 Mezzo-sopr. en piano. 13.45
Gram. NCRV: 14.00 Bijeenkomst v. d.
jubileum vergadering v. d. Ned. Baptis
ten Vrouwen beweging„Zusterhulp".
14.45 Voor de vrouw. 15,15 Promenade
ork. en solist. 16.00 Bijbellezing. 16.30
Kamermmz. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Gram, 17.40 Beursber. 17.45 Mariniers-
kapel. 18.30 Fries progr. 18.45 Leger des
Heilskwartier. 19.00 Nws en weerber.
19.10 Gram. 19.20 Sociaal perspectief, caus
19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Ge-
var. progr. 21.00 Van het zendingsveld,
caus 21.15 Zigeunerkwint. 21.50 Strijktrio
22.00' Tijdschriftenkron. 22.10 Orgelconc.
22.25 Negro-rituals. 22.45 Avondover
denking. 23.00 Nws en SOS-ber. 23.15
24.00 Gram.
HILVERSUM H 298 m. AVRO 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram.
(Advertentie)
spit of spierpijn
helpen direct
9.00 Gym voor de vrouw. 9.10 Voor de
huisvrouw. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters.
11.00 Voor de huisvrouw. 11.15 Kamerork.
12.00 Zang en piano. 12.25 In 't spionnetje
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Ham
mond-orgelspel. 12.50 Uit het bedrijfs
leven. 13.00 Nws_ 13.15 Meded. en gram.
13.25 Theaterork.' en soliste. 13.55 Beurs
ber. 14.00 Pianorecital. 14.30 Met het oog
op de vacanties, ca,us. 14.50 Gram. 15.15
Voor de zieken. 16.00 Voordr. en muz.
17.00 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitz.
Nederland en de wereld: Nederland en de
internationale luchtvaartpolitiek, door mr.
H. J. Spanjaard, directeur van de Rijks
luchtvaartdienst. 18.00 Nws. 18.15 Sport-
problemen. 18.25 Lichte muz. 18.55 Ge
sproken brief uit Londen. 19.00 Jazzmuz.
19.40 Pe peperklip. 20.00 Nws. 20.05 Ra-
diophilharm. ork. 21.10 Het internationale
Geofysisch Jaar, lezing. 21.30 Lichte muz.
,00 Angst hoorspel. 22.25 Orgel en
zang. 22.40 Act. 22.50 Sportact. 23.00
Nws, 23.15 Beursber. te New york. 23.20
Onzé buitenl. correspondenten melden
23.2524.00 Gram.
BRUSSEL. -324 m. 12.00 Amus. ork,
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.11
Orgelspel. 14.00 Eng. les. 14.15 Grarrajfi
15.00 Schoolradio. 15.30 Gram. 15.45 Dut-7
se les. 16.00 Koersen. 16.02 Faust in dö
muziek. 16.45 Boekbespr. 17.00 Nws, 17.10
Gram. 17.15 V. d. kind. 18.15 Jeugd en.
muziek. 18.30 Voor de sold, 1900 Nw&'
19.40 Gram. 20.10 Moderne tijdert. 20.40
verz. progr'. 21.30 Gram. 2200 Nws 22.11
Internat. Rado-Universiteit. 22.30 Or*
gelconc. 22.5523.00 Nws.
fr
BRUSSEL 484 ra. 12.00 Gram 13.0
Nws. 14..15 14.30 15.30 en 16.95 Gram.
17.00 Nws. 19.10 Gram. 19.30 Nws. 20,00
Hoorsp. m. muz. 22.00 Nws. 22.10 Gram*
22.55 Nws. c
DONDERDAG 13 JUNI 1957
NCRV 20.00 Journ. en weerber. 20.13
Rep. Kon. Mil. Academie. 20.50 Kunsi-
overz. 21.15 Telediscoparade, 21.25 Feest
je bouwen, kleinkiunstprogr. 21.50 Dag
sluiting.
FRANS-BELGÏE: 17.00—18.20 V. d. kind
20.00 Act. 20.40 Kron. v. ontdekkers. 21.25
Ciné-Panorama 22.15 Aux frontières de
l'Univers. 22. 45 Wereldnieuws.
VLAAMS BELGIE: 17.00—18.00 Voor de
jeugd. 19.00 Feuilleton. 19.05 Internat,
jeugdprogr. 19.30 Nws. 19.50 Caus. 20.03
Rep. 20.50 Zijn laatste misdaad,, film.
22.30 Nws. en journ.
hij hier een safe had juffrouw Grams
hof?" en nu wil hij het natuur
lijk ontkennen".
,,Ik ontken niets", gromde Non he
bei. ..Het is niets bijzonders".
„Mag ik het nummer weten?"
vroeg Vernimmen, die om de een of
andere reden het grootste plezier
scheen te hebben.
„Nee!" riep Nonhebel. „Ik heb lie
ver dat je je met je eigen zaken be
moeit".
Een grijnslach trok over de volle
breedte van Vernimmens gezicht.
,,'t Doet er ook niet toe, zei hij.
Op de loketten wijzend, vervolgde hij:
„Dit alles hier is dood kapitaal. De
staat moest het confisceren. De sa
menleving wordt er in het minste
niet door geschaad als al die juwe
len verbranden".
,,'t Brandt al genoeg", zei Loes.
„Ja, ja, maar dit zou een brand
zijn, die economisch verantwoord is".
Plotseling klonk van heel dichtbij
het schelle geloei van een sirene.
Mijnarends sprong op. alsof hij door
een slang gebeten werd.
Verschillende employees kwamen
toelopen, niet wetend wat te doen.
Was dit nu het alarm-signaal, waar
voor Mijnarends altijd zo bevreesd
was?
„Alle deuren sluiten!" riep hij. „Er
is iets gebeurd!"
De chef drukte op een knop, waar
door de lift buiten werking werd ge
steld. Nonhebel riep om zijn safesleu
tel en Vernimmen declameerde iets
toepasselijks uit Shakespeare. Alleen
Loes Gramshof lachte.
„Het is niets", zei ze. „Ik heb het
signaal in werking gesteld; mijnheer
Mijnarends heeft mij zo juist uitge
legd hoe ik dat doen moest".
„Het is heel erg", steunde Mijn
arends.
Op de trap klonken uitroepen en op
gewonden stemmen. Kiljan verscheen
het eerst, op de voet gevolgd door
Gramshof.®
„Is er onraad?" riep Kiljan.
„Nee., nee", zei Mijnarends, zich
het zweet van het voorhoofd wissend,
„ik drukte op een verkeerde knop".
„l.eel sportief zei Loes nu, „maar
het is niet waar mijnheer Kiljan, ik
heb het gedaan. Ik wilde eens we
ten of dat apparaat goed werkt".
„Je had dat niet moeten doen,
Loes", zei Gramshof verwijtend. „Je
brengt het hele kantoor in opschud
ding. Voor het gebouw lopen de men
sen al te hoop".
Enkele ogenblikken later was de
rust weergekeerd. Gramshof nam zijn
neef even apart en zei hem iets over
de vergadering van „Amsterdamse
Belangen".
„Jij moet daar een lezing houden
over oude pakhuizen en zo", zei hij.
„Het onderwerp ligt je en zorg dan
ook voor een openingsspeech, niet te
lang".
„Goed oom", zei Nonhebel met iets
onderworpens in zijn stem.
De mannen keken elkaar even met
een stille vijandige blik aan.
Bruusk keerde Nonhebel zich om
naar Loes en vroeg of zij tijd had
om samen ergens een kop koffie ta
drinken.
„Misschien wil mijnheer Mijnarends
ook mee", zei ze, „met twee man
nen ben ik altijd meer op mijn ge
mak dan met één".
Mijnarends keek vragend naar zijn
patroon,
„U moet die uitnodiging aanne
men", zei Gramshof, „al was het al
leen maar om een beetje op verhaal
te komen".
Vernimmen sloot zich ongevraagd
bij hen aan. Een kwartier later za
ten ze op een terrasje bij Lido.
Nonhebel keek met nors gelaat naar
het vei'keer aan de overkant van het
water, zich voornemend niets te zeg
gen, maar Mijnarends, die een blauw
druk in de zijzak van de architect
gewaar werd, bracht het gesprek op
een artikel in een bouwkundig week
blad, waarin Nonhebel geprezen werd
om diens restauratie van een oud
pakhuis.
„U hebt zeker veel werk, mijnheer
Nonhebel?" vroeg de chef beleefd.
„Hier en daar een verbouwing",
antwoordde de architect stug.
„U is al te bescheiden", lachte
Mijnarends. „Iedereen in de stad
weet, dat u die oude huizen prachtig
in oude stijl weet op te bouwen."
„Je krijgt je handen vol met al die
branden", zei Vernimmen. „Straks
denkt het publiek nog. dat jij die hui
zen in brand steekt, alleen om 'n op*
dracht tot wederopbouw."
PL. (Wordt vervolgd)
