Volkerakdam geen bron
moeilijkheden
van zware
Gillette
Waarom een debacle
Jeugdige
zakelijk
ijver kan minder
gericht worden
Hengelaars-ideaal
FIETSENDIEVEN
Wel of geen
invallers?
Geef Vader een
Gillette
Rocket!
De Groene Draeck gereed
DUBBEL ZWABTE DAG
in Oosterschelde wel
Dam
Jeni Creator5
DERDE BLAD
WOENSDAG 5 JUNI 1957
De vrees van prof. Cerretson
KRO met Pinksteren:
Tilo gelooft niet in
een atoom-oorlog
Grootste wandtapijt
i-Dialckt van
Kempen!and"
Jeugd in New York
Misdaad tiert
Nationale titel
zweefvliegen
„Mission de France" „Mission de Paris
TRAGEDIE PRIESTER
HEEFT TOCH VRUCHTEN GEHAD
Harde ervaringen
Werken in de
vakantie II
BOEKENPLANK
Holland as an Industrial
Country
De vrees van prof. Gerretson, dat het „overleg" met België
over het Deltaplan tot „onderhandeling" zou worden, waarmee
een medezeggenschap van België over de Deltawerken zou wor
den erkend, spruit voort uit de onzekerheid, welke de Memorie
van Antwoord over de Deltawet aan de dag legt ten aanzien van
het tijdstip, waarop het Volkerak zal zijn afgesloten.
In de Memorie staat, dat de Volke
rakdam in 1968 gereed kan zijn, maar
of dit het geval zal zijn, hangt hier
van af, of de aanleg daarvan gedu
rende de uitvoering van de dam in
het Haringvliet ter hand zal worden
genomen. Gezien de bestedingsbeper
king zou dit inderdaad wel eens twij
felachtig kunnen zijn. Zeker is het in
ieder geval niet.
Prof. Gerretson is nu echter maar
bang, dat deze Volkerakdam de aan
leiding wordt voor België om moei
lijkheden te gaan maken bij het Del
taplan. Wanneer dit nl. de Belgische
belangen ergens zou schaden, zou het
kunnen zijn „door afsluiting, zonder
equivalente vervanging, van het Vol-
kerak," dat immers deel uitmaakt van
de Antwerpse Rijnvaartweg.
Vooroverleg met België over dit
onderdeel van het Deltaplan zou daar
om aanleiding kunnen geven „tot het
stellen door België van voor Neder
land bezwarende condities als prijs
voor zijn niet vereiste toestemming
tot uitvoering van het plan of een
zijner delen," (in casu hier de Vol
kerakdam zelf).
Op dit punt kan prof. Gerretson
echter gerust worden gesteld. Van
bevoegde en deskundige zijde is ons
nl. sinds lang bekend, dat de uitvoe
ring van de Volkerakdam zodanig kan
geschieden, dat de scheepvaart door
het Volkerak van de bouw er van
geen enkele hinder behoeft te onder
vinden. Men zal nl. met de bouw van
sluis en dam in etappen te werk gaan,
zoals dat ook gebeurt in het Haring
vliet, waardoor het mogelijk wordt,
dat de scheepvaart steeds doorgang
kan vinden, hetzij door de vaargeul,
hetzij door de sluis.
In het licht hiervan vervalt ook
het gevreesde aangrijpingspunt voor
Belgische bezwaren tegen de bouw
van de Volkerakdam. De scheepvaart
zal immers niet gehinderd worden tij
dens de werkzaamheden; er zal dan
ook geen vervangende vaarweg be
hoeven te worden aangewezen en een
verband tussen Volkerakdam en
Moerdijkkanaal behoeft er ook niet
v
Voor de derde maal achtereenvol
gend zendt de K.R.O. op eerste Pink
sterdag een pinkstersamenkomst uit,
waarbij zeven kathedralen in zeven
verschillende landen betrokken zul
len zijn. Dit programma, getiteld
,,Veni Creator Spiritus", zal de een
heid van het christelijk Europa tot
uitdrukking brengen. Het program
ma wordt zowel uitgezonden over
Hilversum 1 als over de franse zen
der Straatsburg (258 meter). De me
dewerking van de buitenlandse om
roeporganisaties maakt het mogelijk,
dat het gehele programma in alle
kathedralen beluisterd kan worden.
In dit internationale net van verbin
dingen vormt de KRO-studio het mid
delpunt, waar de programma-onder
delen tezamen komen en vanwaar
het programma uitgaat naar de zen
ders en kerkgebouwen.
De pinksterboodschap wordt uitge
sproken door de aartsbisschop van
Utrecht, mgr. dr. B.J.Alferink.
te worden gelegd. Evenmin behoeft
men een uitstel van de Volkerakdam
aan het opkomen van Belgische be
zwaren te wijten.
Gevaar voor
W ester schelde?
Iets geheel anders is, of niet "1 gevaar,
dat het vaarwater van de Wester-
schelde door de afsluiting van de
Oosterschelde bedreigen kan, aanlei
ding kan worden voor moeilijkheden
met België en Belgische pogingen tot
inmenging in het Deltaplan. Prof.
Gerretson vernoemt dit gevaar ook, al
gaat hij er niet verder op in.
Ten aanzien nu van de mogelijk
heden van België om in een dergelijk
geval zijn wil door te zetten plaatst
prof. Gerretson aan het slot van zijn
artikel een merkwaardige opmerking:
België zal met Nederland volgens zijn
nota van 6 februari 1956 een even
tueel conflict over het Deltaplan op
lossen „in de geest, die tussen partner-
landen in de Benelux betaamt," d.w.z.
dat het dan zal trachten dit geschil
uitgemaakt te krijgen volgens de ont
worpen Rpnelux-arbitrageregeling,
Het is maandag in tweeërlei opzicht
een zwarte dag voor Eindhoven ge
weest. Juist had de verkeerspolitie
besloten op haar auto's en motoren
een zwarte in plaats van een witte
wimpel te voeren wanneer er in de
stad een dodelijk verkeersongeluk had
plaatsgehad zulks teneinde de vei
lig verkeersgedachte te bevorderen
of er deden zich prompt niet minder
dan twaalf ongelukken voor. Gevolg:
een dode, twee zwaar, twee ernstig
en twee licht gewonden.
Op de Zeelsterstraat werd een 5-
jarig jongetje voor de ouderlijke wo
ning door de motorrijder W.II. de L.
eveneens uit de Zeelsterstraat, bij het
oversteken van de weg aangereden
en zo ernstig gewond, dat het enige
tijd later in het Binnenziekenhuis
overleed.
Op de Aalsterweg kwam de 29-ja-
rige motorrijder H.B. uit Waalre in
botsing met een truck. Hij werd, even
als zijn op de duo zittende 26-jarige
verloofde A.B., in levensgevaarlijke
toestand in het St. Josephsziekcnhuis
opgenomen. De verkeerspolitie heeft
gisteren met een zwart vlaggetje ge
reden, ton teken dat het verkeer in
de stad weer een dode had geëist.
Aan een diner in de Zuidslavische
stad Skoplje heeft president Tito ge
zegd dat hij ondanks de oorlogsvoor
bereidingen" van de grote mogendhe
den niet in een atoomoorlog gelooft.
Tito verklaarde voorts dat de „onder
dwang gevormde coöperatieve boer
derijen" in Zuid-Slavië niet voldaan
hadden en dat dit de reden was waar
om zijn land was overgegaan op een
type tussen collectief en particulier
bedrijf. Zuid-Slavië schafte in 1952 het
coöperatieve bedrijf van het Sovjet
type af.
John Bromley, die een winkeltje in
wsserijbenodigdheden heeft op de
Palace-pier in de Engelse badplaats
BjWhton, Sussex, heeft, aangesto
ken door de enthousiaste verhalen
"ari zyn clientèle, een manier ge-
"°.C ,en Bevonden om ondanks zijn
-'Sneden in de zaak toch zelf ook
aan de hengelsport te kunnen deel
nemen. Hij heeft daartoe een val
luik gemaakt in de vloer van de
houten kiosk waarin zijn winkel is
gevestigd en kan zo, rustig op zijn
stoel zittend, hengelen naar harte
lust (links)... hetgeen vaak flinke
kanjers door het luikje doet
verschijnen (rechts).
van diefstal,
en heling van
verdacht
verduistering e,, y WJ
ert bromfietsen, vijf fietsen
i een motor heeft de Haar
lemse politie twaalf jongens
an 17 en 18 jaar, allen leerlin
gen van middelbare- en mulo-
scholen, aangehouden. Acht van
Ben zijn ingesloten. Van de vo-
',®e zomer af zouden zij de
crtuigen hebben gestolen. De
opbrengst moet bestemd zijn
geweest voor aankoop van
grammofoonplaten en voor be
zoek aan bioscopen. Een gesto
len bromfiets (van 700 gulden)
werd in het Spaarne geioorpen.
Tegen twee meisjes is proces
verbaal opgemaakt wegens joy
riding. Op gestolen bromfietsen
hebben zij tochtjes gemaakt.
met als einddoel een beslissing van
het Internationale Hof.
En dan „is Nederland zijn bij het
verdrag van 1839 gegarandeerde vrij
heid van beweging in het Deltagebied
kwijt." aldus de hoogleraar.
Zo kunnen er nog verrassingen zit
ten „in de geest, die tussen partner-
landen in de Benelux betaamt." Wat
de oud-senator hier naar voren
bracht, is in ieder geval de overwe
ging waard.
Van onzentwege hebben wij
reeds bij herhaling te kennen
gegeven de voorgenomen afslui
ting van de Oosterschelde niet
op gelijke voet als de andere
onderdelen van het Deltaplan
te kunnen beschouwen. Een hal
vering van het Deltaplan heeft
ons sinds lang een eis van op
portuniteit geschenen. In meer
dan één opzicht!
Het, naar men aanneemt, grootste
wandtapijt, dat ooit in Nederland is
geweven, wordt thans vervaardigd bij
een handweverij te Baarn. Het tapijt
wordt in opdracht van de KLM ge
maakt voor de lounge van haar nieu
we stationsgebouw op de luchthaven
Idlewild bij New York. Het is een
ontwerp van de heer H. de Vos te
Rotterdam. Wanneer op 15 juli a.s.
het tapijt klaar zal zijn zullen vier
meisjes 6000 a 7000 werkuren aan het
weefgetouw hebben doorgebracht.
De hoofdkleuren van het tapijt, dat
2 1/2 m hoog wordt en 8 m lang
zijn zwart, rood, blauw, groen en wit,
terwijl er 90 a 100 tussentinten in
voorkomen.
Het tapijt stelt voor een atmosferi
sche ruimte met verscheidene hemel
lichamen. Tevens worden twee vlie
gende figuren verbeeld, waarvan de
een een grote snelheid figureert en
de ander juist loskomt van de aarde.
Voordat het tapijt naar de V.S.
wordt overgebracht, zal het op een
nader te bepalen plaats en tijd in
Nederland worden tentoongesteld.
De
zuiver
Nederlandse organisatie voor
wetenschappelijk onderzoek
heeft de heer A.P. de Bont, leraar
in de Nederlandse taal- en letter
kunde aan de rijkskweekschool te
Deventer, een subsidie verleend voor
de totstandkoming van een uitgave,
getiteld ,.Dialekt van Kcmpenland".
De editie bevat onder meer de woor
denschat van geheel Kempenland.
De misdadigheid van de New Yorkse i
jeugd bereikte het vorig jaar een
nieuw hoogtepunt. Aldus een jaarver
slag van de politie. Het aantal arres
taties van jongens en meisjes onder
de zestien jaar nam met 32.5 procent
en dat van jongelieden tussen zestien
en twintig met 12.7 procent toe.
Op de zesde wedstrijddag van de
nationale kampioenschappen zweef
vliegen op Teriet is het hard toege
gaan. In het totaalklassement behield
Toutcnhoofd de leiding met geringe
voorsprong op de Fransman Lache-
ny. De stand is: 1. Toutcnhoofd, Z.
Hollandse Vliegclub 4928 punten; 2.
Lacheny, Acro Club de France 4899
punten; 3. Kaay, K.L. Zweefvliegclub
Volkel 4664 punten; 4. Selcn, Venlose
Zweefvliegclub 4120 punten; 5. Ordel-
man, Vliegclub Teuge, 3971 punten.
De Engelse voetbalbond heeft be
sloten tegen het voorstel van de F.I.
F.A. (de internationale voetbal fede
ratie) te stemmen dat inhoudt, dat in
de toekomst in internationale wed
strijden in competitie-verband zo
als b. v. de wedstrijden voor het Olym
pische voetbaltoernooi spelers mo
gen worden vervangen.
Dit voorstel komt op 15 juni tijdens
een vergadering te Portrush (Ier
land) in behandeling bij de Internatio
nal Board. De Britse bonden bezit
ten in de International Board een
machtspositie.
(Advertentie)
Hij heeft heus wel recht op zo'n
mooi modern precisie-scheerappa-
raat, met dispenser en 4 Blauwe
Gillette mesjes. Dan voelt hij zich
jong en fris. Met een GILLETTE
ROCKET is hij de gehele dag
goed geschoren, tot s avonds toe.
Een goede Vaderdag begint mét Gillette
Deze foto toont 't Lemsteraakjacht
„De Groene Draeck", op de werf
van G. de Vries-Lentsch jr. aan de
Grasweg te Amsterdam, wachtend
op de tewaterlating door H. K. H.
Prinses Beatrix op dinsdag 4 juni.
Het jacht wordt als nationaal ge
schenk door het comité „Varend
Nederland" aangeboden aan de
kroonprinses t.g.v. haar achttiende
verjaardag.
Waarom moest het experiment der priester-arbeiders in Frankrijk worden
afgebroken? Deze vraag heeft zowel de niet-katholieke als de katholieke
wereld in en buiten Frankrijk bezig gehouden sedert de gebeurtenissen, die
in 1954 leidden tot de terugroeping van de priester-arbeiders door hun over
heden. Gilbert Cesbron schreef over de priester-arbeiders een succesroman,
onder de titel .Heiligen gaan naar de hel", een alleszins verdienstelijk werk,
doch Cesbron heeft hiermee een misleidend en vertekend beeld opgeroepen
van de werkelijkheid. Thans is er echter een hoek verschenen van de hand
van de Franse katholieke historicus Adriën Dansette, die een duidelijk ant
woord geeft op de vraag waarom de Franse priesteractie moest worden
afgebroken.
schoppen in de meeste gevallen het
regime van Vichy trouw gebleven,
terwijl de lagere geestelijken deel
namen aan de verzetsbeweging)
hetgeen vaak oorzaak was, dat zij
begonnen te denken in de richting
van een proletarische Kerk tegen
over de Kerk van de Bourgoisie.
Een deel der priester-arbeiders,
voortgekomen uit burgerlijke milieus,
kende het milieu niet, waarin zij hun
taak gingen vervullen. Beladen met
een schuldgevoel tegenover het prole
tariaat ontbrak het hun aan voldoen
de sociale en economische kennis.
Een bijkomende oorzaak was, dat in
sommige bisdommen de neiging be
stond om lastige of minder geschikte
elementen op de seminaria te laten
afvloeien naar de „Mission de Fran
ce" en de „Mission de Paris", alsof
de herkerstening van de arbeidersbe
volking wel zou kunnen worden toe
vertrouwd aan minder goede pries
ters. Deze mensen nu, die geen deel
uitmaakten van een religieuze ge
meenschap, kwamen, aldus betoogt
Dansette, vrijwel alleen te staan in
de sociale wildernis van het grote
stadsleven. -
Onder de pressie van de omgeving,
waarin zij verkeerden, gingen zij
soms zover in hun streven om zich
solidair te verklaren met het prole
tariaat, dat zij hun eigenlijke aposto
lische taak als bijzaak gingen be
schouwen, hun priesterlijke bediening
naar de achtergrond schoven en op de
eerste plaats militante figuren in de
vakbeweging werden, bij voorkeur
zelfs in de communistische vakbewe
ging, waarin zij werden besmet met
de communistische denkbeelden over
de klassenstrijd.
Daar kwam nog bij de in Frank
rijk latent aanwezige tegenstelling
tussen hogere en lagere geestelijk
heid (tijdens de oorlog zijn de bis-
Regen van klachten
Uiteraard heeft deze situatie zich
slechts langzaam aldus ontwikkeld.
Mede oorzaak waren de betreurens
waardige acties van groepen consei^
vatieve katholieke leken, die niet te
rugschrokken voor vaak onchriste
lijke verdachtmakingen.
Het regende bijvoorbeeld beschuldi
gingen tegen hen bij het Vaticaan,
waar, gelijk Dansette verzekert,
meer klachten binnenkomen over de
Franse geestelijkheid alleen dan over
de priesters in alle landen van de
wereld tezamen.
Tenslotte spitsten de tegenstellingen
zich zodanig toe, dat het experiment
gestaakt moest worden. Alle religieu
zen gehoorzaamden aan het bevel.
Veertig wereldheden deden evenzo.
Een iets groter aantal weigerde ech
ter. Sommigen van hen zijn inmid
dels uit de Kerk getreden en com
munist geworden, doch alvorens men
zich daarover verontwaardigd toont,
dient men, zo betoogt Dansette, wel
te beseffen, welk een aanklacht tegen
de maatschappij ligt opgesloten in het
feit, dat een priester, die uitgezonden
is om communisten te bekeren en
deze taak uit idealisme heeft aan
vaard, eindigt met zelf communist te
worden.
Inmiddels is een twintigtal ex-pries-
Wij willen geenszins beweren, dat de
brochure van het Contactcentrum over
het werken van scholieren in hun vakan
tie opzettelijk gebruik zou hebben ge
maakt van demagogische trucs. Integen
deel: eerder zijn wij geneigd een ietwat
overspannen idealisme aan deze publica
tie te verwijten.
Hierin vinden wij namelijk het vol
gende voorstel, tot vruchtbare regeling
der spontaan-gegroeide situatie:
De bedrijven doen opgave aan de middelbare
scholen, welke plaatsen tijdens de aanstaande
vakantie door scholieren tijdelijk kunnen worden
ingenomen, hieraan toevoegend, welke introduc
tie de leerling mag verwachten..
De scholen maken deze opgaven aan de leer
lingen bekend stellen een lijst op van de zich-
aanmeldende leerlingen en zenden deze aan de
bedrijven, vergezeld van dienstige opmerkingen
betreffende de „sollicitanten".
Het bedrijf zorgt voor een brede introductie
van de leerling, zodat deze een inzicht krijgt in
c'e &an§ en or§anisatie van het bedrijf.
De school kan door het opdragen van scripties
het onwtikkelend karakter der praktijkweken
stimuleren.
Dit alles klinkt verrukkelijk, maar naar onze
mening ook onwerkelijk. De voorgestelde gang
van zaken berust namelijk op een dubbele ver
onderstelling, die helaas misschien voorlopig
nog een illusie zal zijn.
Namelijk: voor deze werkwijze is vereist, dat
leerprogram en werkwijze van de middelbare
school inderdaad zijn ingespeeld op de maat
schappelijke werkelijkheid; dan alleen immers
kan er sprake zijn van de voorgestelde combina
tie van theorie en praktijk.
Op de tweede plaats gaat de brochure van de
algemene veronderstelling uit, dat het bedrijfs
leven bereid en in staat zal zijn. de tijdelijke
jeugdige werkkrachten niet uitsluitend in te
schakelen ten eigen nutte van het bedrijf, maar
hun tijd en gelegenheid te schenken tot. een ver
rijkende introductie in deze nieuwe levenssector.
Is deze veronderstelling reëel? Of schuift men
hier stilzwijgend aan de scholen de taak toe, een
selectieve keuze te maken uit de beschikbare
bedrijven; een keuze die vanzelfsprekend nim
mer bindend kan zijn voor de leerlingen?
Zullen onze middelbare scholen zich niet min
of meer belast voelen met werkzaamheden, die
door hun aard eerder aan een Arbeidsbureau
worden toegekend? Of zijn onze scholen meren
deels reeds zo maatschappelijk ingesteld, dat
men de kans om theoretische scholing aan prak
tische ervaring te koppelen wil en kan accepte
ren? Zijn de werkschool-idealen van Dewey en
Kerschensteiner reeds realiteit?
Wil men het praktijk-bedrijf tot studie-object
verheffen door middel van een scriptie-opdracht,
betekent dit dan niet meteen, dat de school een
deel van dë vakantie terugneemt voor nieuw-
soortige studie? En legt zij niet tevens min of
meer beslag op de resterende vakantie-weken,
waarin de opgedane ervaringen achteraf moeten
worden verwerkt en beschreven? Tenslotte
geeft de volwassene hierdoor niet een volkomen
nieuwe en: door de jeugd n i e t-bedoelde wen
ding aan het vakantiewerk?
Voorlopig zijn wij nog van mening, dat de
jeugd tot schoolvakantie-werk gekomen is vanuit
eenvoudige, praktische overwegingen (namelijk:
geld), waaraan bovendien iets avontuurlijks ver
bonden is. De voorstellen tot systematisering
van deze spontane bezigheid lijken pedagogisch
en onderwijskundig zeer aanvaardbaar voor de
volwassen geest. Maar de voorstellen gaan te
vens juist ver genoeg, om tegelijkertijd het spon
tane en aanlokkelijke te doen verloren gaan.
De jeugd vraagt niet om een geprepareerde,
geleide en gecontroleerde introductie in het in
dustriële milieu. Bovendien: deze aanpassing ge
schiedt zonder volwassen controle minder volle
dig, maar even intensief. Hebben wij enig in
zicht in de psyche van de middelbare scholier,
dan zal hij een werkwijze als door de Contact
commissie voorgesteld ontlopen door een vakan
tiebaantje a l improviste.
Het idealistische plan uit de genoemde bro
chure lijkt ons slechts dan levensvatbaar, wan-
naar deze praktijkweken een integrerend onder
deel uitmaken van het leerplan der middelbare
school. Maar dan is het vraagstuk meteen van
vakantie-probleem tot normaal onderwijs-vraag-
stuk geworden.
Vraagt men ons, wat wij dan wel in de plaats
willen stellen van dit overigens toch zo sympa
thieke werkplane dan stellen wij het volgende.
De vakantietijd dient ter ontspanning. Wil men
persoonlijkheidsvormende waarde verlenen aan
de vakantiebesteding, dan schuwe men bij voor
baat het studieuze aspect, waarvan de leerling
juist moet uitrusten.
Wil men door arbeid zich nuttig maken, en te
vens enig geld verdienen, koppel dan de vakan
tie aan het sociaal gevoel van iedere puber.
Laat onze meisjes op bescheiden wijze de over
belaste gezinnen te hulp komen. Voor de jon
gens liggen er kansen in bouw-kampen in de
Diaspora, welke opzet met weinig moeite ook
binnenslands is na te bootsen. Het nut? Enige
geldelijke vergoeding, kennismaking met een an
der stuk werkelijkheid en een prachtig, vormend
sociaal gebaar.
Het voorstel der brochure bevat dan nog ge
noeg goede gedachten om naar een verwerkelij
king binnen schooltijd te blijven zoeken. Maai
de mens bestaat niet alleen bij de gratie van de
economie. Voorlopig is ons een minder zakelijke,
minder egocentrische vakantie-arbeid liever.
Welke school, welke parochie, welk sociaal insti
tuut durft een plan voor sociale vakantie-arbeid
te ontwerpen, dat aanslaat bij de middelbare
scholier? Hier ligt een kans voor pedagogie van
de beste soort.
ter-arbeiders gehuwd, ten dele onge»
twijfeld uit menselijke zwakheid,
maar waarschijnlijk ook voor een
deel uit de intellectualistisch berede
neerde behoefte om ook in dit opzicht
de noden van het proletariaat te de
len. Men kan zich wel voorstellen hoe
tragisch en moeilijk het leven voor
zulk een ex-priester-arbeider is. Al is
hun houding dan niet goed te praten,
zij doet weinig of niets af aan de
enorme tragiek van deze mislukking
van een uit bewonderenswaardige
edelmoedigheid en opofferingsgezind
heid ondernomen apostolaat.
Nieuwe vormen
Intussen doen de laatste maanden
in Frankrijk geruchten de ronde als
zou het episcopaat voornemens zijn
over te gaan tot een herhaling van
het experiment. Weliswaar zijn deze
geruchten door het voltallige episco
paat en de vergadering van kardina-
len en aartsbisschoppen tegengespro
ken, doch dit houdt niet in, dat de
tragedie van de ..Mission" vruchte
loos is geweest. De ervaringen zijn
hard en vaak teleurstellend geweest,
maar zij dragen daarom wel vrucht.
De hervormde ..Mission" heeft al
nieuwe priester uitgezonden voor de
kerstening van het proletariaat. De
arbeidersmissie gaat zich in nieuwe
vormen en met vernieuwd élan ont
wikkelen. Er werken ook reeds weer
priesters in bedrijven. Mgr. Ancel, de
hulpbisschop van Lyon, werkt en leeft
bijvoorbeeld als ambachtsman in de
lokaliteiten van een door hem geleide
gemeenschap. Twee van zijn pries
ters doen hetzelfde daarbuiten en
twee broeders werken als arbeiders
in een fabriek. En dit voorbeeld staat
niet alleen. Het episcopaat stelt het
echter op prijs, dat zij niet door sen
sationele publikaties openbaar en te
gelijkertijd in diskrediet zullen wor
den gebracht.
Dansette komt tot de conclusie,
dat de conservatieve katholieken,
die het apostolaat van de priester
arbeiders om politieke en sociale
redenen hebben bestreden, hun
doel niet hebben bereikt. Werd het
instituut van de priester-arbeiders,
zoals het bestond in 1953 opgehe-
ven, het beginsel van dit aposto
laat is nimmer veroordeeld.
De schrijver is van mening, dat,
,als in de toekomst de priester-ar
beiders hun apostolaat zullen heb
ben hervat en de moeilijkheden en
fouten van hun voorgangers ver
geten zullen zijn, deze vorm van
apostolaat zodani gvoor de hand
zal liggen, dat men niet meer zal
begrijpen, waarom er aanvankelijk
zoveel deining en verzet door zijn
opgeroepen.
Het Verbond van Nederl. Werkgevers
heeft een boek laten schrijven in de
Engelse taal ..Holland as an Industrial
Country" dat gevoeglijk kan gezien
worden als een overzicht van de na
oorlogse industrialisatie in ons land.
Het is duidelijk, dat dit boek niet
bestemd is voor de doorsnee Neder
lander, die over dit onderwerp iets
weten wil. Het Verbond wil het zien
als een object, om goodwill te kwe
ken of te vergroten. Men kan het
dus zien als een soort „relatiege
schenk. Als zodanig lijkt het ons uit
stekend geslaagd. Het is geschreven
door een ras-journalist. H. George
Franks, die ons land door een lang
durig verblijf door en door kent. Dat
is ongetwijfeld een voordeel wanneer
men het boek aan buitenlanders aan
biedt: het is geen eigen visie, maar
de visie van een Engelsman op wat
Nederland heeft bereikt. Als hij een
rijk-geschakeerd beeld heeft samen
gesteld. dan kunnen we aannemen,
dat Nederland inderdaad iets heeft
bereikt; is hij werkelijk onder de in
druk van die prestaties, dan zal zijn
verhaal zeker de moeite van het ver
tellen (en het lezen) waard zijn; heeft
hij hier en daar wat overdreven, dan,
zo menen de opdrachtgevers, hebben
we geluk gehad.
Het boek ziet er uitstekend uit en
is buitengewoon mooi geïllustreerd.
Het zal zijn weg wel vinden.