Volkerakdam geen bron moeilijkheden van zware Gillette Waarom een debacle Jeugdige zakelijk ijver kan minder gericht worden Hengelaars-ideaal FIETSENDIEVEN Wel of geen invallers? Geef Vader een Gillette Rocket! De Groene Draeck gereed DUBBEL ZWABTE DAG in Oosterschelde wel Dam Jeni Creator5 DERDE BLAD WOENSDAG 5 JUNI 1957 De vrees van prof. Cerretson KRO met Pinksteren: Tilo gelooft niet in een atoom-oorlog Grootste wandtapijt i-Dialckt van Kempen!and" Jeugd in New York Misdaad tiert Nationale titel zweefvliegen „Mission de France" „Mission de Paris TRAGEDIE PRIESTER HEEFT TOCH VRUCHTEN GEHAD Harde ervaringen Werken in de vakantie II BOEKENPLANK Holland as an Industrial Country De vrees van prof. Gerretson, dat het „overleg" met België over het Deltaplan tot „onderhandeling" zou worden, waarmee een medezeggenschap van België over de Deltawerken zou wor den erkend, spruit voort uit de onzekerheid, welke de Memorie van Antwoord over de Deltawet aan de dag legt ten aanzien van het tijdstip, waarop het Volkerak zal zijn afgesloten. In de Memorie staat, dat de Volke rakdam in 1968 gereed kan zijn, maar of dit het geval zal zijn, hangt hier van af, of de aanleg daarvan gedu rende de uitvoering van de dam in het Haringvliet ter hand zal worden genomen. Gezien de bestedingsbeper king zou dit inderdaad wel eens twij felachtig kunnen zijn. Zeker is het in ieder geval niet. Prof. Gerretson is nu echter maar bang, dat deze Volkerakdam de aan leiding wordt voor België om moei lijkheden te gaan maken bij het Del taplan. Wanneer dit nl. de Belgische belangen ergens zou schaden, zou het kunnen zijn „door afsluiting, zonder equivalente vervanging, van het Vol- kerak," dat immers deel uitmaakt van de Antwerpse Rijnvaartweg. Vooroverleg met België over dit onderdeel van het Deltaplan zou daar om aanleiding kunnen geven „tot het stellen door België van voor Neder land bezwarende condities als prijs voor zijn niet vereiste toestemming tot uitvoering van het plan of een zijner delen," (in casu hier de Vol kerakdam zelf). Op dit punt kan prof. Gerretson echter gerust worden gesteld. Van bevoegde en deskundige zijde is ons nl. sinds lang bekend, dat de uitvoe ring van de Volkerakdam zodanig kan geschieden, dat de scheepvaart door het Volkerak van de bouw er van geen enkele hinder behoeft te onder vinden. Men zal nl. met de bouw van sluis en dam in etappen te werk gaan, zoals dat ook gebeurt in het Haring vliet, waardoor het mogelijk wordt, dat de scheepvaart steeds doorgang kan vinden, hetzij door de vaargeul, hetzij door de sluis. In het licht hiervan vervalt ook het gevreesde aangrijpingspunt voor Belgische bezwaren tegen de bouw van de Volkerakdam. De scheepvaart zal immers niet gehinderd worden tij dens de werkzaamheden; er zal dan ook geen vervangende vaarweg be hoeven te worden aangewezen en een verband tussen Volkerakdam en Moerdijkkanaal behoeft er ook niet v Voor de derde maal achtereenvol gend zendt de K.R.O. op eerste Pink sterdag een pinkstersamenkomst uit, waarbij zeven kathedralen in zeven verschillende landen betrokken zul len zijn. Dit programma, getiteld ,,Veni Creator Spiritus", zal de een heid van het christelijk Europa tot uitdrukking brengen. Het program ma wordt zowel uitgezonden over Hilversum 1 als over de franse zen der Straatsburg (258 meter). De me dewerking van de buitenlandse om roeporganisaties maakt het mogelijk, dat het gehele programma in alle kathedralen beluisterd kan worden. In dit internationale net van verbin dingen vormt de KRO-studio het mid delpunt, waar de programma-onder delen tezamen komen en vanwaar het programma uitgaat naar de zen ders en kerkgebouwen. De pinksterboodschap wordt uitge sproken door de aartsbisschop van Utrecht, mgr. dr. B.J.Alferink. te worden gelegd. Evenmin behoeft men een uitstel van de Volkerakdam aan het opkomen van Belgische be zwaren te wijten. Gevaar voor W ester schelde? Iets geheel anders is, of niet "1 gevaar, dat het vaarwater van de Wester- schelde door de afsluiting van de Oosterschelde bedreigen kan, aanlei ding kan worden voor moeilijkheden met België en Belgische pogingen tot inmenging in het Deltaplan. Prof. Gerretson vernoemt dit gevaar ook, al gaat hij er niet verder op in. Ten aanzien nu van de mogelijk heden van België om in een dergelijk geval zijn wil door te zetten plaatst prof. Gerretson aan het slot van zijn artikel een merkwaardige opmerking: België zal met Nederland volgens zijn nota van 6 februari 1956 een even tueel conflict over het Deltaplan op lossen „in de geest, die tussen partner- landen in de Benelux betaamt," d.w.z. dat het dan zal trachten dit geschil uitgemaakt te krijgen volgens de ont worpen Rpnelux-arbitrageregeling, Het is maandag in tweeërlei opzicht een zwarte dag voor Eindhoven ge weest. Juist had de verkeerspolitie besloten op haar auto's en motoren een zwarte in plaats van een witte wimpel te voeren wanneer er in de stad een dodelijk verkeersongeluk had plaatsgehad zulks teneinde de vei lig verkeersgedachte te bevorderen of er deden zich prompt niet minder dan twaalf ongelukken voor. Gevolg: een dode, twee zwaar, twee ernstig en twee licht gewonden. Op de Zeelsterstraat werd een 5- jarig jongetje voor de ouderlijke wo ning door de motorrijder W.II. de L. eveneens uit de Zeelsterstraat, bij het oversteken van de weg aangereden en zo ernstig gewond, dat het enige tijd later in het Binnenziekenhuis overleed. Op de Aalsterweg kwam de 29-ja- rige motorrijder H.B. uit Waalre in botsing met een truck. Hij werd, even als zijn op de duo zittende 26-jarige verloofde A.B., in levensgevaarlijke toestand in het St. Josephsziekcnhuis opgenomen. De verkeerspolitie heeft gisteren met een zwart vlaggetje ge reden, ton teken dat het verkeer in de stad weer een dode had geëist. Aan een diner in de Zuidslavische stad Skoplje heeft president Tito ge zegd dat hij ondanks de oorlogsvoor bereidingen" van de grote mogendhe den niet in een atoomoorlog gelooft. Tito verklaarde voorts dat de „onder dwang gevormde coöperatieve boer derijen" in Zuid-Slavië niet voldaan hadden en dat dit de reden was waar om zijn land was overgegaan op een type tussen collectief en particulier bedrijf. Zuid-Slavië schafte in 1952 het coöperatieve bedrijf van het Sovjet type af. John Bromley, die een winkeltje in wsserijbenodigdheden heeft op de Palace-pier in de Engelse badplaats BjWhton, Sussex, heeft, aangesto ken door de enthousiaste verhalen "ari zyn clientèle, een manier ge- "°.C ,en Bevonden om ondanks zijn -'Sneden in de zaak toch zelf ook aan de hengelsport te kunnen deel nemen. Hij heeft daartoe een val luik gemaakt in de vloer van de houten kiosk waarin zijn winkel is gevestigd en kan zo, rustig op zijn stoel zittend, hengelen naar harte lust (links)... hetgeen vaak flinke kanjers door het luikje doet verschijnen (rechts). van diefstal, en heling van verdacht verduistering e,, y WJ ert bromfietsen, vijf fietsen i een motor heeft de Haar lemse politie twaalf jongens an 17 en 18 jaar, allen leerlin gen van middelbare- en mulo- scholen, aangehouden. Acht van Ben zijn ingesloten. Van de vo- ',®e zomer af zouden zij de crtuigen hebben gestolen. De opbrengst moet bestemd zijn geweest voor aankoop van grammofoonplaten en voor be zoek aan bioscopen. Een gesto len bromfiets (van 700 gulden) werd in het Spaarne geioorpen. Tegen twee meisjes is proces verbaal opgemaakt wegens joy riding. Op gestolen bromfietsen hebben zij tochtjes gemaakt. met als einddoel een beslissing van het Internationale Hof. En dan „is Nederland zijn bij het verdrag van 1839 gegarandeerde vrij heid van beweging in het Deltagebied kwijt." aldus de hoogleraar. Zo kunnen er nog verrassingen zit ten „in de geest, die tussen partner- landen in de Benelux betaamt." Wat de oud-senator hier naar voren bracht, is in ieder geval de overwe ging waard. Van onzentwege hebben wij reeds bij herhaling te kennen gegeven de voorgenomen afslui ting van de Oosterschelde niet op gelijke voet als de andere onderdelen van het Deltaplan te kunnen beschouwen. Een hal vering van het Deltaplan heeft ons sinds lang een eis van op portuniteit geschenen. In meer dan één opzicht! Het, naar men aanneemt, grootste wandtapijt, dat ooit in Nederland is geweven, wordt thans vervaardigd bij een handweverij te Baarn. Het tapijt wordt in opdracht van de KLM ge maakt voor de lounge van haar nieu we stationsgebouw op de luchthaven Idlewild bij New York. Het is een ontwerp van de heer H. de Vos te Rotterdam. Wanneer op 15 juli a.s. het tapijt klaar zal zijn zullen vier meisjes 6000 a 7000 werkuren aan het weefgetouw hebben doorgebracht. De hoofdkleuren van het tapijt, dat 2 1/2 m hoog wordt en 8 m lang zijn zwart, rood, blauw, groen en wit, terwijl er 90 a 100 tussentinten in voorkomen. Het tapijt stelt voor een atmosferi sche ruimte met verscheidene hemel lichamen. Tevens worden twee vlie gende figuren verbeeld, waarvan de een een grote snelheid figureert en de ander juist loskomt van de aarde. Voordat het tapijt naar de V.S. wordt overgebracht, zal het op een nader te bepalen plaats en tijd in Nederland worden tentoongesteld. De zuiver Nederlandse organisatie voor wetenschappelijk onderzoek heeft de heer A.P. de Bont, leraar in de Nederlandse taal- en letter kunde aan de rijkskweekschool te Deventer, een subsidie verleend voor de totstandkoming van een uitgave, getiteld ,.Dialekt van Kcmpenland". De editie bevat onder meer de woor denschat van geheel Kempenland. De misdadigheid van de New Yorkse i jeugd bereikte het vorig jaar een nieuw hoogtepunt. Aldus een jaarver slag van de politie. Het aantal arres taties van jongens en meisjes onder de zestien jaar nam met 32.5 procent en dat van jongelieden tussen zestien en twintig met 12.7 procent toe. Op de zesde wedstrijddag van de nationale kampioenschappen zweef vliegen op Teriet is het hard toege gaan. In het totaalklassement behield Toutcnhoofd de leiding met geringe voorsprong op de Fransman Lache- ny. De stand is: 1. Toutcnhoofd, Z. Hollandse Vliegclub 4928 punten; 2. Lacheny, Acro Club de France 4899 punten; 3. Kaay, K.L. Zweefvliegclub Volkel 4664 punten; 4. Selcn, Venlose Zweefvliegclub 4120 punten; 5. Ordel- man, Vliegclub Teuge, 3971 punten. De Engelse voetbalbond heeft be sloten tegen het voorstel van de F.I. F.A. (de internationale voetbal fede ratie) te stemmen dat inhoudt, dat in de toekomst in internationale wed strijden in competitie-verband zo als b. v. de wedstrijden voor het Olym pische voetbaltoernooi spelers mo gen worden vervangen. Dit voorstel komt op 15 juni tijdens een vergadering te Portrush (Ier land) in behandeling bij de Internatio nal Board. De Britse bonden bezit ten in de International Board een machtspositie. (Advertentie) Hij heeft heus wel recht op zo'n mooi modern precisie-scheerappa- raat, met dispenser en 4 Blauwe Gillette mesjes. Dan voelt hij zich jong en fris. Met een GILLETTE ROCKET is hij de gehele dag goed geschoren, tot s avonds toe. Een goede Vaderdag begint mét Gillette Deze foto toont 't Lemsteraakjacht „De Groene Draeck", op de werf van G. de Vries-Lentsch jr. aan de Grasweg te Amsterdam, wachtend op de tewaterlating door H. K. H. Prinses Beatrix op dinsdag 4 juni. Het jacht wordt als nationaal ge schenk door het comité „Varend Nederland" aangeboden aan de kroonprinses t.g.v. haar achttiende verjaardag. Waarom moest het experiment der priester-arbeiders in Frankrijk worden afgebroken? Deze vraag heeft zowel de niet-katholieke als de katholieke wereld in en buiten Frankrijk bezig gehouden sedert de gebeurtenissen, die in 1954 leidden tot de terugroeping van de priester-arbeiders door hun over heden. Gilbert Cesbron schreef over de priester-arbeiders een succesroman, onder de titel .Heiligen gaan naar de hel", een alleszins verdienstelijk werk, doch Cesbron heeft hiermee een misleidend en vertekend beeld opgeroepen van de werkelijkheid. Thans is er echter een hoek verschenen van de hand van de Franse katholieke historicus Adriën Dansette, die een duidelijk ant woord geeft op de vraag waarom de Franse priesteractie moest worden afgebroken. schoppen in de meeste gevallen het regime van Vichy trouw gebleven, terwijl de lagere geestelijken deel namen aan de verzetsbeweging) hetgeen vaak oorzaak was, dat zij begonnen te denken in de richting van een proletarische Kerk tegen over de Kerk van de Bourgoisie. Een deel der priester-arbeiders, voortgekomen uit burgerlijke milieus, kende het milieu niet, waarin zij hun taak gingen vervullen. Beladen met een schuldgevoel tegenover het prole tariaat ontbrak het hun aan voldoen de sociale en economische kennis. Een bijkomende oorzaak was, dat in sommige bisdommen de neiging be stond om lastige of minder geschikte elementen op de seminaria te laten afvloeien naar de „Mission de Fran ce" en de „Mission de Paris", alsof de herkerstening van de arbeidersbe volking wel zou kunnen worden toe vertrouwd aan minder goede pries ters. Deze mensen nu, die geen deel uitmaakten van een religieuze ge meenschap, kwamen, aldus betoogt Dansette, vrijwel alleen te staan in de sociale wildernis van het grote stadsleven. - Onder de pressie van de omgeving, waarin zij verkeerden, gingen zij soms zover in hun streven om zich solidair te verklaren met het prole tariaat, dat zij hun eigenlijke aposto lische taak als bijzaak gingen be schouwen, hun priesterlijke bediening naar de achtergrond schoven en op de eerste plaats militante figuren in de vakbeweging werden, bij voorkeur zelfs in de communistische vakbewe ging, waarin zij werden besmet met de communistische denkbeelden over de klassenstrijd. Daar kwam nog bij de in Frank rijk latent aanwezige tegenstelling tussen hogere en lagere geestelijk heid (tijdens de oorlog zijn de bis- Regen van klachten Uiteraard heeft deze situatie zich slechts langzaam aldus ontwikkeld. Mede oorzaak waren de betreurens waardige acties van groepen consei^ vatieve katholieke leken, die niet te rugschrokken voor vaak onchriste lijke verdachtmakingen. Het regende bijvoorbeeld beschuldi gingen tegen hen bij het Vaticaan, waar, gelijk Dansette verzekert, meer klachten binnenkomen over de Franse geestelijkheid alleen dan over de priesters in alle landen van de wereld tezamen. Tenslotte spitsten de tegenstellingen zich zodanig toe, dat het experiment gestaakt moest worden. Alle religieu zen gehoorzaamden aan het bevel. Veertig wereldheden deden evenzo. Een iets groter aantal weigerde ech ter. Sommigen van hen zijn inmid dels uit de Kerk getreden en com munist geworden, doch alvorens men zich daarover verontwaardigd toont, dient men, zo betoogt Dansette, wel te beseffen, welk een aanklacht tegen de maatschappij ligt opgesloten in het feit, dat een priester, die uitgezonden is om communisten te bekeren en deze taak uit idealisme heeft aan vaard, eindigt met zelf communist te worden. Inmiddels is een twintigtal ex-pries- Wij willen geenszins beweren, dat de brochure van het Contactcentrum over het werken van scholieren in hun vakan tie opzettelijk gebruik zou hebben ge maakt van demagogische trucs. Integen deel: eerder zijn wij geneigd een ietwat overspannen idealisme aan deze publica tie te verwijten. Hierin vinden wij namelijk het vol gende voorstel, tot vruchtbare regeling der spontaan-gegroeide situatie: De bedrijven doen opgave aan de middelbare scholen, welke plaatsen tijdens de aanstaande vakantie door scholieren tijdelijk kunnen worden ingenomen, hieraan toevoegend, welke introduc tie de leerling mag verwachten.. De scholen maken deze opgaven aan de leer lingen bekend stellen een lijst op van de zich- aanmeldende leerlingen en zenden deze aan de bedrijven, vergezeld van dienstige opmerkingen betreffende de „sollicitanten". Het bedrijf zorgt voor een brede introductie van de leerling, zodat deze een inzicht krijgt in c'e &an§ en or§anisatie van het bedrijf. De school kan door het opdragen van scripties het onwtikkelend karakter der praktijkweken stimuleren. Dit alles klinkt verrukkelijk, maar naar onze mening ook onwerkelijk. De voorgestelde gang van zaken berust namelijk op een dubbele ver onderstelling, die helaas misschien voorlopig nog een illusie zal zijn. Namelijk: voor deze werkwijze is vereist, dat leerprogram en werkwijze van de middelbare school inderdaad zijn ingespeeld op de maat schappelijke werkelijkheid; dan alleen immers kan er sprake zijn van de voorgestelde combina tie van theorie en praktijk. Op de tweede plaats gaat de brochure van de algemene veronderstelling uit, dat het bedrijfs leven bereid en in staat zal zijn. de tijdelijke jeugdige werkkrachten niet uitsluitend in te schakelen ten eigen nutte van het bedrijf, maar hun tijd en gelegenheid te schenken tot. een ver rijkende introductie in deze nieuwe levenssector. Is deze veronderstelling reëel? Of schuift men hier stilzwijgend aan de scholen de taak toe, een selectieve keuze te maken uit de beschikbare bedrijven; een keuze die vanzelfsprekend nim mer bindend kan zijn voor de leerlingen? Zullen onze middelbare scholen zich niet min of meer belast voelen met werkzaamheden, die door hun aard eerder aan een Arbeidsbureau worden toegekend? Of zijn onze scholen meren deels reeds zo maatschappelijk ingesteld, dat men de kans om theoretische scholing aan prak tische ervaring te koppelen wil en kan accepte ren? Zijn de werkschool-idealen van Dewey en Kerschensteiner reeds realiteit? Wil men het praktijk-bedrijf tot studie-object verheffen door middel van een scriptie-opdracht, betekent dit dan niet meteen, dat de school een deel van dë vakantie terugneemt voor nieuw- soortige studie? En legt zij niet tevens min of meer beslag op de resterende vakantie-weken, waarin de opgedane ervaringen achteraf moeten worden verwerkt en beschreven? Tenslotte geeft de volwassene hierdoor niet een volkomen nieuwe en: door de jeugd n i e t-bedoelde wen ding aan het vakantiewerk? Voorlopig zijn wij nog van mening, dat de jeugd tot schoolvakantie-werk gekomen is vanuit eenvoudige, praktische overwegingen (namelijk: geld), waaraan bovendien iets avontuurlijks ver bonden is. De voorstellen tot systematisering van deze spontane bezigheid lijken pedagogisch en onderwijskundig zeer aanvaardbaar voor de volwassen geest. Maar de voorstellen gaan te vens juist ver genoeg, om tegelijkertijd het spon tane en aanlokkelijke te doen verloren gaan. De jeugd vraagt niet om een geprepareerde, geleide en gecontroleerde introductie in het in dustriële milieu. Bovendien: deze aanpassing ge schiedt zonder volwassen controle minder volle dig, maar even intensief. Hebben wij enig in zicht in de psyche van de middelbare scholier, dan zal hij een werkwijze als door de Contact commissie voorgesteld ontlopen door een vakan tiebaantje a l improviste. Het idealistische plan uit de genoemde bro chure lijkt ons slechts dan levensvatbaar, wan- naar deze praktijkweken een integrerend onder deel uitmaken van het leerplan der middelbare school. Maar dan is het vraagstuk meteen van vakantie-probleem tot normaal onderwijs-vraag- stuk geworden. Vraagt men ons, wat wij dan wel in de plaats willen stellen van dit overigens toch zo sympa thieke werkplane dan stellen wij het volgende. De vakantietijd dient ter ontspanning. Wil men persoonlijkheidsvormende waarde verlenen aan de vakantiebesteding, dan schuwe men bij voor baat het studieuze aspect, waarvan de leerling juist moet uitrusten. Wil men door arbeid zich nuttig maken, en te vens enig geld verdienen, koppel dan de vakan tie aan het sociaal gevoel van iedere puber. Laat onze meisjes op bescheiden wijze de over belaste gezinnen te hulp komen. Voor de jon gens liggen er kansen in bouw-kampen in de Diaspora, welke opzet met weinig moeite ook binnenslands is na te bootsen. Het nut? Enige geldelijke vergoeding, kennismaking met een an der stuk werkelijkheid en een prachtig, vormend sociaal gebaar. Het voorstel der brochure bevat dan nog ge noeg goede gedachten om naar een verwerkelij king binnen schooltijd te blijven zoeken. Maai de mens bestaat niet alleen bij de gratie van de economie. Voorlopig is ons een minder zakelijke, minder egocentrische vakantie-arbeid liever. Welke school, welke parochie, welk sociaal insti tuut durft een plan voor sociale vakantie-arbeid te ontwerpen, dat aanslaat bij de middelbare scholier? Hier ligt een kans voor pedagogie van de beste soort. ter-arbeiders gehuwd, ten dele onge» twijfeld uit menselijke zwakheid, maar waarschijnlijk ook voor een deel uit de intellectualistisch berede neerde behoefte om ook in dit opzicht de noden van het proletariaat te de len. Men kan zich wel voorstellen hoe tragisch en moeilijk het leven voor zulk een ex-priester-arbeider is. Al is hun houding dan niet goed te praten, zij doet weinig of niets af aan de enorme tragiek van deze mislukking van een uit bewonderenswaardige edelmoedigheid en opofferingsgezind heid ondernomen apostolaat. Nieuwe vormen Intussen doen de laatste maanden in Frankrijk geruchten de ronde als zou het episcopaat voornemens zijn over te gaan tot een herhaling van het experiment. Weliswaar zijn deze geruchten door het voltallige episco paat en de vergadering van kardina- len en aartsbisschoppen tegengespro ken, doch dit houdt niet in, dat de tragedie van de ..Mission" vruchte loos is geweest. De ervaringen zijn hard en vaak teleurstellend geweest, maar zij dragen daarom wel vrucht. De hervormde ..Mission" heeft al nieuwe priester uitgezonden voor de kerstening van het proletariaat. De arbeidersmissie gaat zich in nieuwe vormen en met vernieuwd élan ont wikkelen. Er werken ook reeds weer priesters in bedrijven. Mgr. Ancel, de hulpbisschop van Lyon, werkt en leeft bijvoorbeeld als ambachtsman in de lokaliteiten van een door hem geleide gemeenschap. Twee van zijn pries ters doen hetzelfde daarbuiten en twee broeders werken als arbeiders in een fabriek. En dit voorbeeld staat niet alleen. Het episcopaat stelt het echter op prijs, dat zij niet door sen sationele publikaties openbaar en te gelijkertijd in diskrediet zullen wor den gebracht. Dansette komt tot de conclusie, dat de conservatieve katholieken, die het apostolaat van de priester arbeiders om politieke en sociale redenen hebben bestreden, hun doel niet hebben bereikt. Werd het instituut van de priester-arbeiders, zoals het bestond in 1953 opgehe- ven, het beginsel van dit aposto laat is nimmer veroordeeld. De schrijver is van mening, dat, ,als in de toekomst de priester-ar beiders hun apostolaat zullen heb ben hervat en de moeilijkheden en fouten van hun voorgangers ver geten zullen zijn, deze vorm van apostolaat zodani gvoor de hand zal liggen, dat men niet meer zal begrijpen, waarom er aanvankelijk zoveel deining en verzet door zijn opgeroepen. Het Verbond van Nederl. Werkgevers heeft een boek laten schrijven in de Engelse taal ..Holland as an Industrial Country" dat gevoeglijk kan gezien worden als een overzicht van de na oorlogse industrialisatie in ons land. Het is duidelijk, dat dit boek niet bestemd is voor de doorsnee Neder lander, die over dit onderwerp iets weten wil. Het Verbond wil het zien als een object, om goodwill te kwe ken of te vergroten. Men kan het dus zien als een soort „relatiege schenk. Als zodanig lijkt het ons uit stekend geslaagd. Het is geschreven door een ras-journalist. H. George Franks, die ons land door een lang durig verblijf door en door kent. Dat is ongetwijfeld een voordeel wanneer men het boek aan buitenlanders aan biedt: het is geen eigen visie, maar de visie van een Engelsman op wat Nederland heeft bereikt. Als hij een rijk-geschakeerd beeld heeft samen gesteld. dan kunnen we aannemen, dat Nederland inderdaad iets heeft bereikt; is hij werkelijk onder de in druk van die prestaties, dan zal zijn verhaal zeker de moeite van het ver tellen (en het lezen) waard zijn; heeft hij hier en daar wat overdreven, dan, zo menen de opdrachtgevers, hebben we geluk gehad. Het boek ziet er uitstekend uit en is buitengewoon mooi geïllustreerd. Het zal zijn weg wel vinden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 9