Droom op top van Goesse televisie-toren Vele „particuliere5' ruïnes ontsieren het landschap BOEKENPLANK EVEREST ZELFKANT IS OORLOG TE BOVEN Waterleidingproject vlot nog niet DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 31 MEI 1957 Twee miljoen Jeugdpockets Jeugd spreekt met God ierdZJl' Zlke meestal als >:°n- Bende jonge boefjes Even rust met 'n (Van onze speciale verslaggever) Wilhelm Musch had geen hoogtevrees... En het was maar goed, dat hij deze merkwaar dige, „menselijke reactie" niet bezat. Hij stond op een kleine ijzeren ladder, honderd meter boven de begane Goesse grond. De Duitser (blonde haren en blauwe ogen) had een schroe- vedraaier in zijn hand. Hij prutste er mee aan een stalen geraamte: de mast, die een plaats krijgt op de meer dan tachtig meter hoge televisie toren. Hij lachte zijn witte tan den bloot en vertelde, dat het hem helemaal niet interesseer de, dat hij op deze wijze zijn kost moest verdienen. Hij vond het interessant aan dit hoge geval te werken. Zo zag hij nog eens iets van de wijde wereld.. Hij was nu niet alleen tien we ken in Goes (een lief stadje), maar hij zou - bovendien nog eenzelfde periode in de buurt van Roermond werken. Was dat karwei klaar dan ging hij met zijn vijf collega's weer een paar dagen uitpuffen in zijn vader stad Dortmund en het was he lemaal niet ondenkbaar, dat hij daarna Zweden met een visite zou vereren. Wilhelm schroefde verder. Hij had blijkbaar zijn tijd nodig. Maar even later, nadat hij een paar treden op zijn laddertje lager was gaan staan, vroeg hij toch even boven te komen. Want hij wilde toch wel iets vertellen over de techniek van dit mas- tenmaken. Het was feitelijk vrij simpel. Musch wees de diepte in. „Daar liggen de stalen pla ten," zei hij. „Met behulp van een lier worden die dingen naar boven gehaald. Daarna gaan wij de platen monteren. Ook dat is niet zo moeilijk, want op de grond zijn de plaatsen waar de schroeven komen te zitten reeds aangegeven en gedeelte lijk geboord. Wij hebben dus niets anders te doen, dan de eindjes een beetje aan elkaar te knopen." De man („ik verdien ruim twee mark per uur") stelde het allemaal heel eenvoudig voor, maar de werkelijkheid was an ders. Het bleek niet alleen moeilijk om de vier ton aan stalen platen naar de hoogste verdieping te halen (met een lier en dikke stalen kabels lukt dat wel!), maar de moeilijk heden zaten hoofdzakelijk in het takelen van de platen van de hoogste verdieping naar het topje van de mast, die intussen een hoogte heeft bereikt van ongeveer 20 meter, maar die in tot aal bijna 40 meter gaat wor den. Hoe hoger Wilhelm en zijn kameraden komen, hoe smaller hun werkruimte. De doorsnee van de top van de mast zal een halve meter zijn. „Wij werken in een soort om gekeerde trechter," merkte Musch op. „Nog een paar we ken en de inwoners van het stadje kijken tegen het com plete zilveren gevaarte op. Zij krijgen nog meer te zien. Op de mast komt een antenne van nog eens 24 meter hoog. „Wij krijgen er dat ding wel op," geloofde Wilhelm. In een groene directiekeet, waarop met zwarte letters ge schilderd stond, dat het streng verboden was daar binnen te komen, zat de heer Willem Loever uit Delft, een bouwkun dig ambtenaar van de rijksge bouwendienst. Hij zei, dat er 1800 m3 beton nodig waren om dit gevaarte van 83 meter te realiseren. Bovendien werden 200 ton ijzer gebruikt. Hij schatte de kosten van de bouw op 1 miljoen gulden en ge loofde, dat de inrichting een zelfde bedrag zal vergen. Hij stelde voor een klauterpartij voor lief te nemen om op het dak van de Goesse wereld een gesprek aan te knopen met de Duitsers. „U zult merken, dat er meer dan tien minuten nodig zijn om de top te bereiken," deed de bouwkundige weten. „Er zijn 384 treden, die ik al twee jaar lang, tweemaal per dag beklim. Heb ik het goed. dan heb ik zo'n zestig kilometer naar bo ven afgelegd. Maar het zijn er vast en zeker meer." Willem was inmiddels op de le verdieping aangeland. Hij wees op een tweetal deuren, die van buiten uit toegang tot deze etage bleken te geven. „Het zou ooit kunnen gebeuren, dat er opnieuw een watersnood komt. De normale ingang zou dan onder water staan. Rond de toren zijn twee trappen aan gebracht. Deze leiden naar deze deuren. Vandaar kan de lift worden genomen, die straks in dit gebouw zal hangen. Ik hoop de tijd nog te beleven. Het zou na zoveel klimmen een zeer welkome afwisseling zijn." Op de 2e verdieping was alles gereed voor de ontvangst van een aggregaat. Valt er ooit om de een of andere reden stroom uit, dan wordt het apparaat in geschakeld. Op de 3e verdieping waren een aantal arbeiders bezig met het leggen van oen tegelvloer, waarop menige huismoeder ja loers zou kunnen zijn. Maar ook dit had weer zijn reden. De etage wordt als accukamer in gericht en moet bestand zijn tegen zuren. De vloer van de 4e verdieping zat vol gleuven. Ook weer niet voor niets. Over enkele weken worden de ma chines geplaatst, die deze ver dieping tot een van de meest belangrijke maken van de ge hele toren. De bouwkundige voerde zijn klimtempo op. „Zoals de tele visie zelf trap voor trap voor uitgaat, zo stijgen wij," zei de man, die de 5e en 6e verdieping (voor reserve) voorbij was en doorging naar de 13e etage, waarop de tv-zender komt te staan. Alles was" gereed om op de 15e verdieping de zender ruimte en de kantine in te rich ten. Zo was het ook op de 17e, de versterkersverdieping; op de 19e, de reportageverdieping en op de 21e, waar niet alleen de liftmachinekamer wordt geves tigd, maar waar bovendien een aantal pompen komen, die het water naar boven halen en weer naar beneden sturen." Na het gesprek met de Duitse arbeiders was het een verade ming zo hoog in de lucht een kwartiertje zo maar in liet rond te kijken, zo maar wat te dro men over Goes. Het beeld van de stad wordt beheerst door de drie kerktorens, die oprijzen tussen de huizenblokken, ge markeerd door het felle rood en het diepe zwart van de da ken. Dit beeld zal zich in de komende jaren niet sterk wij zigen, maar wordt de „geïso leerde" positie van Goes in de komende decennia niet opge heven door de uitvoering van het Deltaplan? In de Zandkreek, vanuit de hoogte gezien een zilver lint, lag een baggermolen. Het zal misschien niet eens zo lang meer duren of op deze plaats leggen de arbeiders een dijk, die Wolf- aartsdijk met Kortgene gaat verbinden. Ideaal zou het zijn, Zuid- en Noord-Beveland met elkaar verbonden. Over Noord-Beveland heen (wat is het eiland toch klein!) en achter de Oosterschelde, (die geheel is te overzien) staat een grijze kolom. Het is de be faamde Monstertoren van Zie- rikzee. Hoeveel tijd is er nodig om van Goes naar Zierikzee te komen? Als straks de afsluitin- Het uitzicht op het mooie Goeo vanaf de top van de televisietoren is manifiek. Daarvan getuigd deze foto. gen een feit zijn, wordt het veel gemakkelijker. Het is allemaal weer eens heel duidelijk hoe geïsoleerd eigenlijk Zeeuwsch-Vlaanderen is. Iedereen moest op deze toren mogen klimmen, een kwartier lang kunnen gaan zitten me diteren op het platform. (Advertentie) Het „verschijnsel" jeugdpockets is nog niet oud. Maar hoe jong ook, een vaste plaats in de belangstelling en ook in de boekenkasten van de jeugd (alleen van de jeugd?) hebben zij beslist al veroverd. Geen wonder ook, juist de goede jeugdlectuur komt in aanmerking om naast een eventuele „gewone uitgave" ook nog in pocketformaat te verschijnen. Een schrijver van de naam als Herbert Kranz komt men dan ook in een pocket van „Helmond" graag tegen, zeker wanneer L.Knuvelder de vertaler is, zoals bij „De redder van de stam" het geval is. Behalve avontuur brengt dit historische ver haal een reeks spannende avonturen zodat we vermoeden dat dit boekje in fleurige omslag door vele jeugdi gen van leeftijd of van geest spoedig zal worden „stuk gelezen". Van het boek „Kapitan pacha" kan men on geveer hetzelfde zeggen: het boek is goed, de taal is wei-verzorgd, span ning en documentatie (ontwikkeling als „spel") wisselen elkaar in ver antwoorde volgorde af. Aanbevolen! De Franse Jezuïetenpater Lelotte heeft voor do rijpere jeugd van deze tijd een gebedenboek samengesteld. Het behaalde groot succes cn kreeg ook een Duitse vertaling, die reeds een oplage van 100.000 bereikte. Thans heeft de Duitse uitgever But- zon en Becker te Kevelaar een Ne derlandse uitgave het licht doen zien. Uitdrukkelijk wordt erbij vermeld, dat het hier een geheel nieuwe be werking geldt, welke voor de Neder landse jeugd is „aangepast". We kennen de oorspronkelijke uitgave niet en kunnen ons oordeel alleen op deze bewerking baseren. Een oordeel, dat onverdeeld gunstig kan uitval len. Het is al uit meer uitgaven van de laatste tijd gebleken, dat er bij de jeugd behoefte bestaat om naast het liturgisch gebed ook persoonlijke, di rect op deze tijd en zijn problemen af gestemde gebedsstof tot haar beschik king te hebben. Men wil vanuit de verwikkelingen van het hedendaagse leven, uit de omstandigheden van ie dere dag de behoefte aan het con tact met God en Zijn genade werkin gen zien oprijzen. Men wil door meditaties aangespro ken worden in de eigen taal en zon der het reglement van een overal te gen zonden wakende casuïstiek. Dit heeft Pater Lelotte beproefd en we geloven, dat hij daarin in hoge mate geslaagd is. Hij brengt de Boodschap van Christus door heel de dag, door heel het jaar. Hij zet het gebedsleven niet apart van de dagelijkse besog nes, maar verweeft het ermee, zodat het niet iets wordt voor de kerk al leen. Hij roept ook andere geestelijke schrijvers te hulp, om met goed ge kozen fragmenten de opbouw van dit werk te voltooien. We geloven, dat dit gebedenboek bij onze rijpere jeugd goed zal aanslaan en de echte ge loofsbeleving zal aanvuren en ver diepen. De uitgever zocht ter illustre- ring fraaie foto's uit, welke meditatie en gebed op gelukkige wijze onder steunen. (Van onze speciale verslaggever) Wie vandaag de dag door het gebied van de Zelfkant rijdt, kan er zich elke honderd meter van overtuigen, dat van Nederlandse zijde alles in het werk is gesteld om de wonden en littekens, veroorzaakt door de on barmhartige „Blitzkrieg" van '40'45 te helen en weg te werken. In nauwelijks acht jaar tijds zijn er honder den huizen gerestaureerd, puinhopen omver getrokken en verwijderd, tientallen kilometers wegen geëgaliseerd Hef is daarom te meer betreu renswaardig, dat fraai gerestau- i eerae woonwijken en straten van vrijwel geheel nieuwe woningen hi er en daar ontsierd ivorden door wnit e? kapotgeschoten opstallen, tn!,e aanzien van een aantal rpen niet bepaald verhogen. Ter- ',lh+n?rzVds alles door het Drost- 7,' gedaan om de Zelfkant 7np„er'nner}n9 de oorlog te non rT9eten- ziin er anderzijds HrniïZ ^behorend aan par- imrint t boedels" blijven liggen, dip -o V tJeen enkele instantie is, na art Zn aanVakken en de eige- ben r.Z ZV1 yeO "voor over heb- niimZ ±e restgureren of op te iYin tüi'- Drostambt heeft tal Pogrngen ondernomen om een voor deze onverkwikke- me toestand te vinden, doch het el steeds op verzet van de eige naars, die blijkbaar willen wach- en, totdat de Zelfkant haar „defi- 'iitieve statuszal hebben gekre gen. De nieuwe school te Hillensberg, leunend tegen het oude schooltje. Tot voor kort was dit het geval met de opstallen en de ruïnes rond de kerk van Havert, welke met haar toren hoog boven het golvend land van Tuddern en Havert oprijst. Een prachtig landschap, dat onmiddellijk alle bekoring verliest, als men de en geasfalteerd. Door de meest democratische vorm van bestuur, welke onder de gegeven omstandigheden mo gelijk was, heeft de bevolking haar wensen en verlan gens kenbaar kunnen maken via een adviescommissie, welke uit de burgerij van de Zelfkant werd gekozen. In samenwerking met het Drostambt heeft die adviescom missie nuttig werk gedaan en het is in het bijzonder aan de verdienstelijke wisselwerking van ,,vraag-en-aanbod" te danken, dat de Zelfkant uit haar puinhopen als nieuw is verrezen. kerk van nabij ziet. Rondom liggen afgebrokkelde muren en bergen puin. Na alle pogingen, welke het Dorst- ambt ter plaatse vergeefs had onder nomen om deze oorlogsresten op te ruimen is het thans met 't Bisdom Aken tot een akkoord kunnen komen. Binnenkort zal alle puin verdwenen zijn. Hiervoor in de plaats komt 'n fraai kerkplein met ruim gazon, dat dit oude centrum van Havert nieuwe glans zal geven. Soortgelijke bouwvallen ziet men ook langs de weg naar Hoengen en Hillensberg. In dit laatste dorp komt wel heel duidelijk tot uiting, hoe zeer het Nederlandse bestuur er op ge brand is, de wederopbouw van ons land ook uit te strekken en geens zins in mindere mate tot de Zelf kant. De prachtige nieuwe school met souterrain in de helling van de weg naar Westerheide is hiervan een voor beeld. Het is de moeite waard dit moderne onderwijs-instituut te verge lijken met het oude schooltje, dat aan de achterzijde nog 2 buitenwaartse" toiletgelegenheden voor de school gaande jeugd „demonstreert". Sinds 1949 zijn er in dit gebied 1066 bouwvergunningen afgegeven en het gehucht Westerheide. dat we hierbo ven terloops noemden, heeft in dit opzicht op voorbeeldige wijze aanzien gegeven aan de praktische verwezen lijking van het bouwkundig mogelijke. Er is ook geen onverharde weg meer te vinden, althans op en naar die plaatsen, welke uit een oogpunt van verkeerstechniek noodzakelijk verhard dienden te worden. Ruim 54 kilometer wegen werden in de voor bije jaren stofvrij gemaakt of geas falteerd. In het bestek van de wederopbouw- plannen voor de Zelfkant, gaat het met de aanleg van de waterleiding echter nog steeds niet de goede rich ting uit. Er wordt van de zijde van het Drostambt al enkele jaren ge werkt aan een waterleiding-project, waarmede het gehele gebied cn enke le dorpen in midden- en zuid-Limburg eveneens van water zouden kunnen worden voorzien. Er is onlangs een plan ontworpen, dat erop neerkomt, dat Gangelt niet alleen het water levert, maar bo vendien de financiën ten bedrage van rond 2.000.000.zou verschaf fen. Het uitgewerkte project ver wierf de goedkeuring van de depar tementen van Binnen- en Buiten landse Zaken, doch bleef hij het departement van Sociale Zaken ste ken, omdat het Ned. Instituut voor Drinkwatervoorziening bezwaren maakte tegen enkele onderdelen van het plan, o.m. de prijs van het water, welke te hoog zou zijn. Het is nog niet bekend, wanneer de onderhandelingen tot 'n goed eind zullen komen. De Zelfkant dringt aan op een spoedige beslissing, ook al, omdat andere gemeenten in midden- en zuid-Limburg, zoals Echt cn Ko ningsbosch, onmiddellijk voordeel hebben bij dit waterleiding-project. Foto links: Deze ruïnes, gelegen voor de kerk van Havert, beletten het uitzicht op de nieuwbouw waarvan een exemplaar door de ruines heenkijkt. Foto recht: Een nieuwe straat in het gehucht Westerheide. Gezicht op de toiletten langs de verkeersweg. (Advertentie) extra zacht De Dordtse politie heeft in samen werking met de spoorwegrecherchc ren bende van zes jongens, variërend in leeftijd van tien tot vijftien jaar, allen wonende te Dordrecht, gepakt wegens activiteiten op het pad der misdaad. De jongens waren er, zoals uit het onderzoek bleek, herhaalde malen op uit getrokken om hier en daar in te breken. Zij opereerden bij voorkeur in kantines van sportvelden, in scho len cn in de goederenloods van van Gend en Loos bij het Dordtse station. Snoepgoed, limonade cn sigaretten vormden veelal de buit. De jongens hebben tien inbraken bekend. KING SIZE

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 5