Vrijspraak voor
hoofdverdachten
PafiMaiJ Pe§*etn
mening en commentaar
HET SPOOR VAN
DE VERRADER
Zwitser zoekt schat
op een
Zuidzee-
eiland
amendement
rapport van
andere zijde?
verwarring
Adenauer naar
Oostenrijk
Proces Montesi geëindigd
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Chefarine .,4'
RADIO
3
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 29 MEI 1957
Honden die de rust
verstoorden
Eerste kas-kersen
MOTORRACES
ETTEN - 30 MEI
Door WILLIAM L. WORDEN
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
WOUTERS Drogisterij
TELEVISIEPROGRAMMA
MEGEN van de dertien leden der
C.H. Tweede Kamer-fractie heb
ben een amendement ingediend, om
de huurverhoging te beperken tot
12,5 procent, waardoor de blokke
ring zou komen te vervallen. Het is
een gedachte, welke ook al door
KAB en CNV was geopperd.
Het staat echter zo goed als vast,
dat de regering dit voorstel onaan
nemelijk zal verklaren. De voor
zitter van de PvdA-fractie heeft
ook al laten weten, dat zijn partij
de dienst aan de regering zou op
zeggen, als de blokkering verviel.
De negen leden van de C.H. we
ten dit natuurlijk ook en toch heb
ben ze het amendement ingediend.
Ze vinden de blokkering blijkbaar
van zodanig verwerpelijke aard, dat
ze de val van het kabinet een min
der kwaad achten. Dit in tegenstel
ling met hun fractievoorzitter Ti-
lanus, die reeds bij voorbaat ver
klaard heeft, geen crisis te willen
forceren door dit voor hem ook
moeilijk verteerbare ontwerp niet
te slikken.
Als men mag afgaan op uitlatin
gen van „Trouw" zijn de anti-revo
lutionairen niet bereid het ontwerp
in deze vorm te aanvaarden. De
VVD is zeker ook tegen.
Het zal dus van de KVP-fractie
afhangen, of het ontwerp er komt.
Volledige eensgezindheid valt van
haar niet te verwachten. Een grote
meerderheid schijnt echter bereid
te zijn de blokkeringsgedachte te
aanvaarden. Wel heeft men in het
vooroverleg al het een en ander
bereikt inzake het verruimen van
deblokkeringsmogelijkheden. Per
amendement zal vermoedelijk ge
poogd worden de hatelijke kanten
nog verder af te slijpen. Doch het
principe van de blokkering, van een
door de Staat afgedwongen lening
tegen lage rente, door de huiseige
naars te verstrekken, blijft. Waarbij
zich dan nog voegt het grote be
zwaar van een nieuwe uitbreiding
van ambtelijke beslommeringen.
Het is wel een zéér hoge prijs,
welkede meerderheid voor het
aanblijven van dit kabinet blijkt
te willen betalen.
|N het doen uitbrengen van een
contrarapport door andere des
kundigen dan de Deltacommissie,
ziet de Nederlandse regering geen
enkel heil.
Dit is min of meer bevreemdend,
daar het ontwerp naar het oordeel
der ministers zelf nog maar een
beginselwet betreft en het werk,
dat met de eigenlijke Deltaplan
nen gemoeid is, uitermate ingewik
keld is en zich over tientallen ja
ren uitstrekt. Een en ander biedt
toch voldoende redenen om een
dergelijke belangrijke zaak nog eens
door anderen te laten bekijken.
We kunnen in de verklaring van
de ministers dan ook alleen maar
een bewijs van waardering zien
voor de Deltacommissie. De heil
zaamheid van een rapport van an
dere zijde wordt daarmee echter
niet weggenomen.
Het kan niet schaden, dat de
Delta-aangelegenheden nog eens
van alle kanten grondig worden be
keken. Men kan daar alleen maar
geleerder van worden.
JN de Memorie van Antwoord be
treffende de Deltawet wordt o.a.
opgemerkt, dat het Deltaplan als
zodanig niet beïnvloed wordt door
het al dan niet aanleggen van een
Moerdijkkanaal.
„La Libre Belgique", welke deze
opmerking weergeeft, herinnert
hierbij aan de verklaring van mi
nister Luns, maar op een zonder
linge manier. Volgens het Brussel
se blad had de Nederlandse rege
ring verzekerd, dat België afzag van
het Moerdijkkanaal en dat er geen
enkel beletsel meer was om met
het Deltaplan te beginnen.
Zó pertinent heeft minister Luns
echter niet van een Belgisch afzien
van het Moerdijkkanaal gesproken
en hij heeft helemaal geen verband
gelegd tussen dit kanaal en het Del
taplan. Het ging er om, dat het
uitblijven van de beslissing over
het Moerdijkkanaal geen beletsel
meer mocht vormen voor het aan
vangen van de noodzakelijke wer
ken in west-Brabant.
Omdat „La Libre Belgique" deze
werken in Brabant verwart met het
Deltaplan, ziet zij een tegenstelling
tussen de verklaring van minister
Luns en de Memorie van Antwoord
over de Deltawet. Als het Delta
plan het Moerdijkkanaal niet in de
weg staat, is de verklaring van mi
nister Luns volgens het Brussels
blad niet te begrijpen en als het
dat wel doet, is de nieuwe Memorie
onbegrijpelijk. Het blad doet zelfs
een beroep op de Belgische regering
om opheldering.
Tot welk een consternatie en
vertroebeling onnauwkeurig lezen
of vergelijken al geen aanleiding
kan geven.
De Civiele Kamer van de recht
bank te 's Gravenhage heeft een be
woonster van Wassenaar, die er een
hobby van heeft gemaakt een be
paald soort jachthonden te fokken,
veroordeeld ,,zich ervan te onthouden
in de toekomst een of meer honden
in de buitenlucht te brengen, zodanig
dat hierdoor de rust wordt ver
stoord". Iedere overtreding van dit
verbod zal, aldus het vonnis, worden
gestraft met een dwangsom van
f 250,-. Tevens werd de hondenfokster
veroordeeld in de kosten van het ge
ding ten belope van f 527,-.
Over deze honden waren moeilijk
heden ontstaan tussen de eigenaresse
en een bewoner van de konijnénlaan
in Wassenaar. De honden blaften te
veel, er hing een ondragelijke stank
rondom de fokkerij en bij duizenden
kwamen de vliegen erop af, zo ver
klaarde de eiser tijdens de rechtszit
ting. Een van de andere buren was
zo ver gegaan aan te bieden het huis
van dedame in kwestie te kopen. Ook
had hij zich bereid verklaard vijf
jaar lang ieder jaar f 1000,- te betalen
als ze de honden weg wilde doen.
Alles was echter tevergeefs ge
weest.
Op de Elster kwekersveiling te
Bemmel zijn de eerste kersen uit de
kassen aangevoerd door de heer W.
A. Maters uit Lent bij Nijmegen. De
vruchten brachten f 4,40 per 100 stuks
op. Zij werden aangekocht door J.
Aalbers uit Zetten-Andelst en door
verkocht aan Arnhemse fruitwinke
liers.
(Advertentie)
(Advertentie)
De Westduitse bondskanselier, dr.
Adenauer, zal van dertien tot zestien
juni een officieel bezoek aan Oosten
rijk brengen. Hij zal worden verge
zeld door zijn minister van Buiten
landse Zaken. dr. von Brentano.
Adenauer beantwoordt hiermee het
bezoek, dat de Oostenrijkse kanselier,
dr. Raab. in de afgelopen herfst aan
West-Duitsland bracht.
De rechtbank van Venetië
heeft gisterenochtend Piero Pic-
cioni, zoon van een voormalige
Italiaanse minister van Buiten
landse Zaken, niet-schuldig be
vonden aan doodslag op Wilma
Montesi, de 21-jarige dochter
van een Romeinse timmerman,
wier dood aanleiding heeft ge
geven tot het grootste schandaal
dat Italië na de oorlog heeft ge
kend.
Ook de twee andere hoofd-
beklaagden, de „markies" Ugo
Montagna en de voormalige
hoofdcommissaris van politie
van Rome, Saverio Polito, die
van medeplichtigheid waren be
schuldigd, werden vrijgespro
ken.
De drie rechters hadden zeven en
een half uur nodig om te komen tot
hun besluit, dat overeenkwam met
het oordeel van de openbare aankla
ger, dr. Cesare Palminteri. Deze had
om vrijspraak verzocht, omdat hij
geen rechtstreekse of indirecte bewij
zen tegen de beklaagden had kunnen
ontdekken. In tegenstelling tot de ver
dediging had hij evenwel verklaard,
dat wel het bewijs was geleverd, dat
Wilma's overlijden het gevolg was
geweest van een misdrijf, niet van
een ongeluk. De wijze waarop Wilma
Montesi in april 1953 door verdrin
king om het leven kwam, zal waar
schijnlijk wel nooit worden opgehel
derd.
Toen de president van de rechtbank
de uitspraak bekendmaakte, barstte
de 75-jarige Polito in snikken uit. De
35-jarige Piccioni, die leider is van
een dansorkest, beefde zichtbaar en
de 45-jarige Montagna kreeg een
hoogrode kleur. Van de banken van
de verdediging en de publieke tribune
steeg een applaus op.
In oktober 1954 waren de drie be
klaagden in staat van beschuldiging
gesteld. Het proces in Venetië heeft
vier maanden geduurd.
Ook de andere beklaagden zijn vrij
gesproken.
(Advertentie)
24)
»»Er moet een of andere reden zijn
geweest, dat je net nu verscheen. Ik
was zo dient bij..." Hij vroeg me of
ik wat met hem wilde gaan drinken.
mop»6 niet waarom ik met hem
binirf fi n?a\ een gelegenheid in de
dp ïiiM alleen maar vanwege
dikten ing in zijn °Sen. We ont-
na?m u0eI\' dat we dezelfde achter
maar w fn een kloot toeval -
eveneenc lïride even voordat we
■dezelfde °ntdekten, dat we allebei
ken Hehr1den haddeh om te d"n'
een'cn 0Ver zijn leven al het
een en ander gehoord?"
Afrika !f daï hij zijn bataljon in
dat geweldig had en dat hij zich
Ziin ingetrokken heeft."
in pp^annen sneuvelden," zei ze
moedia „S,35VaJ' die als bijzonder
mned weid bestempeld. Er was
een doziin T?d-*6 Ron zelf doodde
werd in dp s en de aanval
Maar L legerorders vermeld,
hein 7^5 7a" levens een dwaas-
npn S nderd van ziïn man-
mlLf niet ™eer terug - de
meesten van hen waren geseuveld,
een paar werden krijgsgevangen ge
maakt. Het leger verleende Ron een
onderscheiding voor zijn eigen aan
deel in de aanval, maar ze stuur
den hem terug naar huis. Zijn
vrouw scheidde van hem ofschoon dat
niet het ergste voor hem was. Het
ergste was, dat hij niet over die ene
waarheid heen kon komen - zelfs de
uiteindelijke overwinning betekende
niets meer voor die zevenhonderd.
Niets - geen moed, geen eer, zelfs
niet de overwinning - kon nog wat
voor hen betekenen; en het was zijn
schuld. Hij kon de gbdachte niet kwijt
raken, dat zijn handen met bloed
besmeurd waren."
Carter zei: ,,Dat is de psychopa-
tische terugslag."
Janet schudde haar hoofd. ,,Nee,"
zei ze/ ..Ron is niet gek. Hij kon
zich niet bevrijden van zijn schuld
gevoel Ik geloof, dat ik de rest ook
maar zal vertellen. Bill. Ik ging die
avond met Ron naar zijn woonverblijf
alleen maar een kamer in een buurt
van Singapore, waar maar weinig
Europeanen leven. Ik bleef bij hem.
We lagen in onze gekreukte kleren
naast elkaar in de warmte, ter
wijl het onafgeschermde licht van
een eenzame lamp in onze gezichten
scheen. We sliepen niet en raakten
elkaar ook niet aan. Ik vertelde hem
de waarheid - wat voor meisje ik
was. Heel lang daarna haalde hij een
klein pistool uit zijn zak en smeet
het op de vloer.
Hij zei: ,,Ik was van plan geweest,
dit wapen vanavond aan de pier te
gebruiken. Jij hield me ervan terug
omdat je me aansprak. Niets meer
dan dat, alleen maar omdat iemand
iets tegen me zei. Wil je nog in me
geloven, Janet? Ga met me mee en
geloof in me, dan kan ik opnieuw
beginnen."
Daar was nu één mens in de we
reld, die ik had kunnen helpen, één
mens, die me nodig had - niet om
dat ik jong en mooi was of iets
anders, maar alleen omdat hij dacht
dat ik in hem geloofde. Ik wandelde
in het donker een pier op en kwam
terug met een man, die me nodig
had. Het moet iets zijn wat een moe
der moet voelen. Ik weet niet hoe ik
het precies moet beschrijven, maar
dit was een taak, waaraan ik me
zonder meer niet kon onttrek
ken. Kun je begrijpen, waarom ik
met hem meeging?" Hij zei: ,,Ja."
,,Ik ben nooit zijn liefde geweest.
Uitgezonderd wat typewerk, doe ik
maar heel weinig voor hem. Maar
ik was zijn talisman, misschien zelfs
zijn hele geloof." Ze stond op. „Voor
mij zou het genoeg zijn geweest,"
zei ze, maar ik faalde zelfs daarin.
(Speciale correspondentie)
Een Zwitser, een Frans
man, een Duitser en een
Spanjaard zijn dezer dagen
met hun zeiljacht uit de
Spaanse haven Port Bou
vertrokken. Doel van de
reis is een naamloos
eilandje, midden in de Stille
Zuidzee, waar een (Duitse)
schat verborgen ligt, be
staande uit edelstenen, goud
en drie schilderijen van
Van Dijck. De totale waar
de wordt geschat op onge
veer vier miljoen dollar.
Toen de laatste weerstand van
Hitiers legers had opgehouden,
weigerde de commandant van een
te Bremen liggende Duitse duik
boot zich over te geven. Met een
bezetting van slechts twaalf ver-6*
trouwde officieren en manschap
pen, vijf vrouwen, een hoeveel
heid goud en edelgesteente plus
drie uit een Duits museum afkom
stige schilderijen van Van Dijck
schoot hij bij nacht en ontij met
zijn boot de haven uit. Men wil
de naar Japan om daar de strijd
voort te zetten. Na in een klei
ne, Zuidamerikaanse haven olie
water en levensmiddelen te heb
ben ingenomen werd de reis voort
gezet om Vuurland. In de Paci
fic kwam de tijding, dat ook Ja
pan inmiddels de strijd had ge
staakt.
Er werd krijgsraad gehouden
en men besloot een eenzaam ei
landje op te zoeken waar men in
vrede zou verder leven. De schat
ten werden begraven en nadat
de kapitein zijn duikboot tot zin
ken had gebracht, waarbij hij zelf
de dood vond, poogden de over-
blijvenden zich zo goed mogelijk
(Advertentie)
BOM
Een Amerikaanse bommen
werper van het type B-36
heeft in de omgeving van de
vliegbasis Kirtland (Nieuw
Mexico) op zeshonderd meter
hoogte een bom verloren. Het
toestel werd licht beschadigd,
maar de bemanning liep geen
verwondingen op. Hoe het op
de grond afliep wordt niet
vermeld.
Nervei'
In Wauwatosa reed de heer Es-
perseth eerst drie bomen los, daar
na een lantaarnpaal omver, vervol
gens twee parkeermeters aan grui-
zels en ten laatste een huisgevel aan
flarden. Tegenover politie-agenten,
die eens kwamen kijken wat er al
lemaal te doen was, verklaarde hij:
„Ik voel me zo nerveus".
Vrijspraak
De heer Migdal uit Tel Aviv ls
vrijgesproken. Zijn buren hadden
hem aangeklaagd, omdat hij de ge
woonte had met vrienden tamelijk
luidruchtig te kaarten op het bal
kon van zijn woning. De rechter
was van oordeel, dat nergens in de
wet is verboden om geweld te ma
ken op balkons en aanverwante
plaatsen. Hedenavond kaart Migdal
wéér.
Demonstratie
In Morgantown is de heer Al-
wen Patterson tot een forse boete
veroordeeld, omdat hij de open
bare orde had verstoord en zijn
naasten had beledigd. Watname
lijk, deed hij er? Onze Al wen nam
zijn auto en reed er mee door de
parade, die enkele tientallen fan
fares in de stad hielden. Boven
dien voerde hij een spandoek mee,
waarop stond: ,,Alle mensendie
op instrumenten blazen, zijn gek".
Waardig
Zeer waarschijnlijk zal de verlo
ving van de heer Hughes wel snel
zijn verbroken. Hij vergt namelijk
van zijn meisje, dat ze dagelijks een
rij woorden uit het woordenboek
van buiten leert om een beetje al
gemene ontwikkeling op te doen en
..hem waardig" te worden. Het meis
je is al feestelijk aan het bedanken
voor de eer.
Buit
In Hartford drukte een Inbreker
voorzichtig en vol vakmanschap een
ruit in, waardoor hij zich toegang
verschafte tot de kantoren van een
autobedrijf. Hij stelde al even vak
kundig de alarminstallatie buiten
werking en forceerde als een vol- Ik heb Uw fooi hior In kwailjes
leerd meester de brandkast. Hij kon neergelegd. En iedere keer als mij
met een buit ten bedrage van pre- iets niet bevalt, neem ik er één te*
cies één gulden naar huis. Het auto- ru^ Begrepen?
bedrijf was juist de dag tevoren
failliet gegaan.
op het naamloze eilandje te in
stalleren. Een der Duitse vrou
wen schonk hier het leven aan
een meisje, doch kwam zelf om.
Hoewel de betrekkingen met de
inlanders goed en hartelijk wa
ren begon toch de stem van de
beschaafde wereld van lieverlee
luider te klinken en alle blanken
ondernamen in drie groepen het
grote avontuur: met een van zeil
voorziene uitgeholde boomstam
staken ze in zee in de hoop
door een voorbijvarend schip te
worden opgepikt. Het is bekend,
dat één der blanken het doel be
reikte. Ook staat vast, dat het
blanke meisje achter bleef en nie
mand iets van de schat kan heb
ben meegenomen, omdat het ge
heim er van met de kapitein
in de golven was verdwenen.
De Zwitser Max Stalder, woon
achtig te Parijs maakte al gerui
me tijd geleden kennis met
een eveneens in Frankrijk wo
nende Duitser, die de avontuurlij
ke reis met de duikboot als tele
grafist heeft meegemaakt en na
vele moeilijkheden de bescha
ving weer heeft weten te berei
ken. Ze kwamen overeen een klei
ne expeditie uit te rusten om de
schat op te sporen, doch enige
maanden geleden is de geheimzin
nige Duitser, de laatste overle
vende, overleden. De Zwitser wil
zijn plannen blijkbaar toch door
zetten. Hij weet de nauwkeurige
ligging van het schateiland. Met
zijn internationale bemanning is
hij vertrokken. Eerste etappe: de
Canarische eilanden.
Bi/ pijn, griep al „landerig" gevoel zorgl een enkel
tablet dat U weer met plezier Uw werk kunt doen
Verkrijgbaar bij
Nieuwe Haagdgk 22, Breda, Tel. 30770
DONDERDAG 30 mei 1957
HILVERSUM I. 402 m. KRO: 8,00
Nws. 8,15 Gram. 8,25 Hoogmis NCRV:
9,30 Nws, en waterst. 9,45 Vocaal kwart.
10,00 Geref kerkd. 11,30 Orgelconc. 11,50
KoorconcKRO: 12,15 Klarinet en
piano 12,35 Lichte muz. 12.55 Zonnewij
zer 13,00 Nws. en kath. nws. 13,10 Ball
room ork. 13,30 Gram. NCRV: 14,00
Bonsdag v.d. Ned. bond v. Geref. jon
gelingsver. 14,45 Gram. 15,00 Bondsdag v.
d. bonden v. Ned. Herv. meisjes- en
jongelingsver. op G.G. 15,45 Gram. 16,05
Kamermuz. 16.35 Lichte muz. 17,00 V.d.
jeugd 18,00 Ork.conc. 18,30 Fries progr.
18,45 Leger des Heilskwartier 19,00 Nws.
en weerber. 19,10 Musettemuz. 19,30
Gram. 20,00 Radiokrant 20,20 Knapenkoor
en sol. 20,50 Pianorec. 21.10 Elektronisch
carillonspel 21,25 Om en om, gevar.muz.
22,00 Tijdschrii'tenkron. 22,10 Orgelconc.
22,35 Gram. 22,45 Avondoverd. 23,00 Nws.
en SOS-ber. 23,15-24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. AVRO: 8,00
Nws. 8,15 Van en over boeren 8,55 Los
Cadettes de la Reina, zarzuela 9,40 Mor-
genw. 10,00 Gram. 10.50 V.d. kleuters 11,00
Jeugdens. 11.10 Kamerork. en sol. 12,00
Officiële opening AVRO-landdag 12,30
Land- en tuinb.meded. 12,33 Gram. 13,00
Nws. 13,05 Meded. en gram. 13,20 Lichte
muz. 13,55 Lichte muz. 14,25 De gouden
vlinder, hoorsp. 15,05 Lichte muz. 15.30
Pianokwart. 16.00 Lichte muz^; 16,45 Gram.
17,00 V.d. jeugd 17,45 Wiener'Sangerkna-
ben 18,00 Nws. 18,15 Sportprobr. 18,25
Lichte muz. 18,55 Gespr. brief uit Londen
19,00 V.d. kind. 19,05 Negro-spirituals
19,35 V.d. jeugd 20,00 Nws. 20,05 Gevar.
progr. 21,25 Journ. 21,35 Gram. 22,05
Voordr, 22,20 Radio Filharm.ork.. man
nenkoor en sol. 22,50 Sportact. 23,00 Nws.
23,15 Onze buitenl. correspondenten mel-
d, 23,25-23,55 Dansmuz.
BRUSSEL 324 m. 12,00 en 12.15 Gram.
12.30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws.
13,15 Gram. 14,00 Idem 14,20 Kamermuz.
15,00 Knapenkoor (Intermezzo: Gram.)
15,45 Gram. 16,15 Koor en orgel 17,00
Gram. 17,15 V.d. kind. 18.15 Pianorec.
18,30 Godsd caus. 19,00 Nws. en klankb.
19,40 Gram'. 20,10 Klankb. 20,30 Verz.
progr. 21,30 Gram. 22,00 Nws. 22.11 Gram.
22,30 Kamermuz. 23,00 Nws 23,05 Gram.
23,20 en 23,30-24,00 Idem
0
BRUSSEL 484 m. 12,00 Gram. 12,30
en 12,54 Idem 13.00 Nws. 14,15 Gram. 14,30
Fanfaremuz. 15,30 Ork.conc. 16,40 Gram.
17,00 Nws. 17,05. 17,45, 18,00 en 18,55
Gram. 19,30 Nws. 20,00 Hoorsp. 21,50
Gram. 22,00 Nws. 22,45 Gram, 22,55 Nws.
23,00 Gram. 23,55 Nws.
VRIJDAG, 31 MEI 1957
HILVERSUM I. 402 m. KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengeb. en lit.
kal. 8,00 Nws. en weerber, 8,15 Gram.
8,50 V.d. vrouw 9,35 Waterst. 9.40 School
radio 10,05 Gram. 11.00 V.d. zieken 11,40
Pianoduo 12,00 Middagklok noodklok
12,03 Piano, tenor, fluit, fagot 12,30 Land
en tuinb.meded. 12,33 Nederlandse lied
jes 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws. en kath.
nws. 13,20 Lichte muz. 13,45 V.d. vrouw
14,00 Viool en piano 14,35 Studentenork.
15,00 Schoolradio 15,30 Metropole ork. en
sol. 16,00 V.d. zieken 17,00 V.d. jeugd
17,15 Kinderkoor 17,40 Beursber. 17.45
Viool, fluit, piano en spinet 16,05 Lichte
muz. 18,30 Vragenbeantw. 18,45 Gram.
19,00 Nws. 19,10 Comm. op het nws. 16,15
Regeringsuitz.H. J. L. Nauta: De wet
op stichtingen 19.25 Regeringsuitz.: Emi-
gratierubr,: Het emigratiepraatje van H.
A. van Luyk 19,35 Verz.progr, v.d. strijd
krachten 20.30 Act. 20,45 De gewone man
20,50 De springplank 21,15 De koning die
te lui was om vroeg op te staan, hoorsp.
22,00 Omr.ork., koor en sol. 22,30 Strijk-
kwart. 22,45 Avondgeb. en lit kal. 23,00
Nws. 23,15-24,00 Grain.
HILVERSUM II. 298 m. VARA: 7.00
Nws. 7,10 Gym. 7.20 Gram 8,00 Nws. 8.18
Gram. 8,50 V.d. vrouw 9,40 Schoolradio
VPRO: 10.00 Thuis. caus. 10,05 Mor-
genw. VARA: 10.20 V.d kleuters 10,40
Orgel en zang 11,05 Het 'hangt aan de
muur en het tikt 11,30 Muz. uit de 17e
eeuw AVRO: 12.00 Lichte muz. 12,30
Land. en tuinb.meded. 12.33 Sport en
prognose 12,50 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Meded. en gram 13,25 Prom.ork. 13.55
Beursber. 14.00 Kamerork. ep sol. 14,35
Jeugd en poëzie, een wisselwerking, caus.
14,55 Gram. 15,05 Cabaret VARA: 16.00
Muz. caus. 16.40 V.d jeugd 17,05 Lichte
muz. 17,30 Gram. 18.00 Nws. 18,15 Act.
18,20 Lichte muz. 18.50 De puntjes op de
i, caus. 19,00 V.d. jeugd 19,10 Meisjeskoor
VPRO: 19,30 Wat geloven Vrijzinnig
Protestanten? caus. 19,50 Ber. 20,00 Nws.
20,05 Boekbespr. 20.15 Twee hobo's en
clavecimbel 20,35 Ronde van België, caus.
20,45 Leven uit een beginsel, caus.
VARA: 21,00 Toverbalcapriolen 21,30
Gram. 22,25 Buitenl.overz. VPRO: 22,40
Zorg om de mens, caus 22,50 Avondwijd.
VARA: 23.00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m. 12,00 Omr.ork. 12.30
Weerber. 12,34 Ork.conc. (Om 12,55 Koer
sen) 13.00 Nws. 13,11 Omr.koor 13.35
Gram. 14,00 Schoolradio 15.45 Gram. 16.00
Koersen. Hierna: Gram. 17,00 Nws 17,10
Lichte muz 17,45 Duitse les 18,00 Vlaam
se liederen' 18.10 Caus. 18.20 Pianorec.
18.30 V.d. sold. 19,00 Nws. 19.40 Gram.
20,00 Symf.ork en sol. 20,55 Idem 21,40
Gram. 22,00 Nws. 22.11 Pinksteroratorium,
22,30 Ethnische muz. 22,55-23,00 Nws.
E-RUSSEL. 484 m. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13,10 Omr.ork. 14.00 Balletmuz. 14,45
Gram. 15,15. 15,30 en 16,05 Idem 17.00'
Nws. 17,10 Gram. 18.30 Idem 19,30 Nws,
20,30 Kamerork. en sol. 21,10 Gram 22,Oft
Nws. 22,35 Chansons 22,55 Nws. ..-^w v
DONDERDAG. 30 mei 1957
NTS: 20,00 Journ. en weeroverz.
AVRO: 20.15 Amus.progr. 21,35 Film
praatje 21,50-22,00 Luipaard pp 6choot,
film.
FRANS BELG.: 13.45 Tour d'Ttalle 17.0O-
18,30 V.d. jeugd 19,45 Testbeeld 20,00 Act.
20,40 Le Magazine des Explorateurs 21,25
Act. 22,10 Aux frontières de l'Univers.
VLAAMS BELG.: 11,15-12,30 Rerum-
Novarum-optocht 15,00 V.d. jeugd 19.00
Intern, jeugdprogr. 19,20 Film-rep. 19.30
Nws. 19.50 Debat 20,20 De nachtwake,
film 22,10 Nws. en journ.
VRIJDAG, 31 MFI 1957
VLAAMS BELG.: 19,00 V.d. vrouw 19,30
Nws. 20.00 Laat hun lampjes branden,
spel v.d. mijn 21,3é Nieuwe films 22,00
Nws. en journ.
Ik faalde vanmiddag toen jij hem
aframmelde en hij er van door ging."
Hij zei: „Het spijt me, dat ik het
juist moest zijn."
„Het maakte voor mij geen enkel
verschil, wat iemand van me
dacht, totdat jij kwam", zei ze.
„Daarna maakte het wel degelijk
verschil en ik moest het je vertel
len. Maar de ruzie van vanmiddag
doet er feitelijk niet toe. Dit zou
op een goede dag toch gebeurd zijn,
ook als er een ander in jouw plaats
was gekomen." Ze aarzelde weer.
„Ik hoop dat we de morgen zullen
halen." zei ze. „Ik moet Ron zien
te vinden. Ik moet hem zeggen, dat
ik nog steeds in hem geloof. Dat
heeft hij nodig en ik ook. Als je
behoefte hebt aan een goede daad,
moet je het goed doen. Begrijp je
dat, Bill?"
„Ja," antwoordde hij. „Dat begrijp
ik. Anders kun je nooit meer naar
huis gaan - één ding moet je ten
minste goed gedaan hebben. Ik be
grijp dat beter dan iemand anders,
Janet."
Carter bleef aan de tafel zitten,
nadat Janet was weggegaan. Toen
hij eindelijk opstond controleerde hij
de wachtposten en keek door
zijn verrekijker naar de rand van de
rubber-nanplantingen. Daar bewoog
niets. Het zou nog een uur duren
voordat de schemer in zou vallen.
Zoals altijd gebeurde het zonder eni
ge inleiding - het ene ogenblik nog
volop zon en in het volgende mo
ment was het reeds donker. Bij de
ramen veranderden de agenten van
houding. De meesten van hen had
den hun ongemakkelijke Engelse
schoenen uitgetrokken en naast zich
neergezet, waar ze spottend naar
konden kijken als ze straks barvoets
aan het gevecht deel zouden nemen
op een manier, die hen beter lag.
De kok verscheen in de woonka
mer, gereed om patroonhouders te
vullen of handgranaten aan te rei
ken. Een man sleepte de Bren mi
trailleur naar het dak om een beter
schootsveld te krijgen en een an
der nam zijn post in bij het zoek
licht. Schijnwerpers om het prikkel
draad te belichten stonden eveneens
klaar, maar werden niet aan
gedraaid. Zij zouden slechts kort
dienst kunnen doen voordat ze kapot
geschotén zouden worden en de kor
te periode, dat ze gebruikt konden
worden moest op het precieze ogen
blik vallen.
Carter liep maar op en neer. con
troleerde nog eens alles en begon dan
weer aan een nieuwe rondgang. Er
zat niets anders op dan te wachten.
De wijzers van de klok zeulden door
de seconden en nog langzamer door
de minuten.
Plotseling riep een agent: „Toe
an! Een auto!"
Carter rende naar de voorkant van
het huis, waar hij uitzicht had op de
weg naar het dorp. Het hoge huilen
van een lichte motor, die snel nader
bij kwam klonk kort door de stille
avondlucht. Dan werd het geluid ver
stikt door geweervuur, dat overal
rond de auto losbarstte.
Tegen een achtergrond van bomen
was heel even door de snel invallen
de duisternis een flitsend geel te zien.
Uit de buurt van de vernielde Rover
klonk het geluid van nog meer scheu
rend metaal toen een M.G. zich op
zettelijk in het wrak vastboordde.
Carter zei zacht: „Vuur op de rand
van het rubberbos," en naast hem
begon een agent met zijn stem een
dodelijk vuur af te geven.
Een lange man hees kalm zijn be
nen uit de M.G. Hij had helemaal
geen haast en hij keek zelfs niet
om naar de rubberbomen, van waar
uit met geweren op hem werd ge
schoten. Ronald Heath zocht zich 'n
weg door de wirwar van prikkeldraad
en verwrongen metaal, waar vroeger
't hek in de versperring had gestaan.
Eensklaps was hij enorm groot - zo
leek het tenminste - maar niet lan
ger zag hij eruit als een ooievaar.
Hij legde een grote minachting aan
de dag voor kogels, een heerlijke
verachting voor de kleine mannetjes
die hem vanachter bomen bevochten
Carter zei: „Hij heeft niet eens
een revolver." Het duurde enkele
seconden voor hij zich van deze ont
dekking hersteld had en hij door zijn
wilskracht de schok te boven kwam.
„Zeg tegen de man op het dak." gaf
hij opdracht, „om het zoeklicht op
de rubberbomen te richten. Aan en
uit, aan en uit, om hun ogen te
verblinden."
Meer hoefde hij de Maleiers niet
te zeggen. Boven zijn hoofd begon
de Bren-mitrailleur te stotteren en
van de ramen klonk het knallen van
de geweerschoten. De rand van het
rubberbos leek in brand te staan.
Tussen de bomen begon een
mitrailleur te schieten en (wee agen
ten in het huis bemerkten de vuur-
flitsen en begonnen hun lichte mi
trailleurs er op te richten. Ronald
Heath klom over het prikkeldraad
en baande zich aan de kant van het
huis een weg naar beneden. Hij liep
nu hard maar met een zekere waar
digheid.
Toen wankelde Heath en ongeveer
halfweg de heuvel viel hij. Kogels
deden het stof rondom hem opvlie
gen toen hij zich omrolde cn pro
beerde overeind te komen. Hij viel
opnieuw en bleef stil liggen.
Carter riep: „Doe de deur open
en dek me in de rug".
Achter zich hoorde hij Janet met
gesmoorde stem fluisteren: ,Nee
Bill. Nee".
Carter lachte. Hij wist, dat het
klonk als het gegiechel van een
meisje. Het spijt me meiske", zei
hij, „maar ik kan hem daarbuiten
niet laten liggen. Dat doe je niet,
weet je wel".
Voor een ogenblik vond hij zich
zelf geweldig knap. omdat hij de
ander op zo'n prachtig moment had
nagebootst. Toen bevond hij zich bui
tenshuis en hij voelde zich erg
eenzaam en verwonderd om te ont
dekken. dat hij de heuvel afrende ii»
de richting van de gevallen man.
(Wordt vervolgd^
