Kunst is ook een vak
HET SPOOR VAN
DE VERRADER
Pagblad PcStcra
Geheimzinnig
Subsidiëring kerkenbouw
OM DE OESTERS
HOE KAN DAT?
CONCREET
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 16 MEI 1957
Werk van pater
Lepp veroordeeld
In Noordooslpoldcr
24000 inwoners
Sterk geslacht
Een open deur die nodig moest worden ingetrapt
Het gevaar der Sinterklazen
Waardevolle leiding
Duikboot bij Canada
als briljanten
Aanbeveling van commissie-Sassen
UW TAFELDRANK.
Voor familiegebruik,
in 1/1 literschroef flessen
TELEVISIEPROGRAMMA
UW TAFELWATER
Voor familiegebruik,
in i 1 literschroef flessen
Door WILLIAM L. WORDEN
(Advertentie)
IN het Voorlopig Verslag betref
fende de begroting van landbouw
en visserij hebben vele Eerste Ka
merleden minister Mansholt om
inlichtingen verzocht over de
Zeeuwse schelpdierencultuur in
verband met de uitvoering van het
Deltaplan. Zo werd gevraagd naar
het standpunt van de minister ten
aanzien van het gebruik van het
Veerse Gat als proefboezem voor de
oestercultuur. Een geslaagde proet
hier zou een overplaatsing van de
oestercultuur naar de Grevehngen
minder riskant maken.
Dx' Korringa heeft dezer dagen
nog verteld, dat het nog jaren kan
duren, vóór de biologen en deskun
digen in dezen een verantwoord ad
vies kunnen uitbrengen. Pas tegen
1965 kan dat advies verwacht wor
den.
De woordvoerders der senatoren
hebben intussen nog een heel ander
denkbeeld naar voren gebracht. Zij
vragen, of eveneens de mogelijk
heid wordt onderzocht de bestaan
de oestercultuur voor een goed deel
op de plaats, waar deze thans ge
vestigd is. te handhaven. Zij den
ken hierbij aan het leggen van een
dam tussen Zuid-Beveland en Tho-
len ten westen van Yerseke en het
maken van een verbinding met
open zout water van voor de oes
tercultuur geschikte kwaliteit.
Dit komt dus neer op het vor
men van een oesterbassin ter plaat
se, waar nu de oestercultuur het
meest beoefend wordt. Wellicht kan
de proef in het Veerse Gat over
deze mogelijkheid ook enig uitsluit
sel geven, maar de grootste moei
lijkheid is: hoe komt men nog aan
geschikt zout water achter de dam
men?
DIJ de gedachte, die door Eerste
Kamerleden is geuit, om de oe-
tercultuur zo enigszins mogelijk ter
plaatse te handhaven door het ma
ken van een dam tussen Yerseke
en Tholen en van een open verbin
ding met zout water voor het zo
gevormde bassin, vraagt men zich
af, hoe dit laatste wel bereikt zou
moeten worden.
Plaatst men de dam ten westen
van het kanaal Hansweert-Wemel-
dinge, dan vormt hij een beletsel
voor de Rijnscheepvaart langs de
Tussenwateren. Plaatst men hem
oostelijk van het kanaal, dan is dit
niet te benutten voor de open ver
binding van het oesterbassin met
het zoute water.
De meest voor de hand liggende
verbinding met zout water zou nog
het Kreekrak zijn, dat dan her
opend moet worden, maar bij het
Kreekrak is de Westerschelde min
of meer brak vanwege de zoetwa-
teraanvoer uit de Schelde vanaf
Antwerpen. Om geschikt zout wa
ter langs een open weg bereikbaar
te maken zou dan eerder een voe
dingskanaal door een brede strook
van Zuid-Beveland gegraven moe
ten worden en zal dan ook een
voldoende getijstroom verkregen
worden?
De bedoeling van de Eerste Ka
merleden is evenwel verdienstelijk
en hun belangstelling voor de
schelpdierencultuur is verheugend.
^/JINISTER Struycken en staats
secretaris Schmelzer zijn opti
mistischer gestemd, wat betreft de
vooruitzichten voor de bezitsvor
ming, dan professor Romme. De
staatssecretaris kon twee concrete
punten in het onmiddellijk vooruit-^!
zicht stellen: belastingvrijdom voor'
spaarfaciliteiten en een rappoyt
„aandelen-verwerving door arbei
ders".
Het eerste is inderdaad iets con
creets, maar men houde ons ten
goede, dat we een rapport onmoge
lijk als zodanig kunnen bestempe
len. Een rapport kan slechts een
vertrekpunt zijn voor nadere con
cretisering. En hoeveel rapporten
bestaan er niet, die nooit tot iets
concreets hebben geleid!
Hoe traag de aangelegenheid van
bezitsvorming ten onzent wordt be
handeld, kan men ook waarnemen,
als men let op het Besluit Bevorde
ring Eigen Woningbezit, dat nu
juist één jaar oud is. Iets concreets,
zou men menen. Er is echter niets
gebeurd op dit gebied. De regeling
kan namelijk pas worden toegepast,
als er „bemiddelende organen" in
het leven zijn geroepen. Die orga
nen zijn er altijd nog niet en het
Besluit bleef totnutoe een dode
letter.
Er zit in de ambtelijke wereld
blijkbaar nog niet de nodige ani
mo, om plannen tot bezitsvorming
met elan te verwezenlijken.
De CDU in Duitsland is van plan
deze aangelegenheid op grote schaal
aan te pakken. Als ze na de verkie
zingen aan het bewind kan blijven,
zal ze een aantal staatsbedrijven,
waaronder de reusachtige Volks
wagenfabrieken, in particuliere
handen brengen en wel in die van
kleine beleggers door middel van
goedkope aandelen. De concentratie
van grote hoeveelheden aandelen in
één hand zal wettelijk worden ver
hinderd.
Zie, dat is pas een grootse aan
pak. Dat is visie en durf. Daar kun
nen wij een voorbeeld aan nemen.
Het Parijse aartsdioeees heeft de
werken van pater Ignace Lepp, ex-
communist, geboortig van Lithauen,
veroordeeld, aldus meldt het officiële
kerkblad van het aartsbisdom. Het
blad, ,,La Semaine Religieuse",
waarschuwt alle christenen o.a. voor
de dwalingen vervat in het werk
,,Hoop en teleurstelling van het pro-
gressivisme", dat de pater enige
maanden geleden heeft gepubliceerd.
Pater Lepp heeft een aanzienlijk
aantal werken gepubliceerd, welke in
verschillende talen vertaald, een wijd
verspreidingsgebied in Europa heb
ben gevonden.
Pater Lepp is bekeerling en op la
tere leeftijd priester gewijd. In vroe
gere jaren woonde hij in Moskou en
behoorde er tot de vooraanstaande
communistische intellectuelen. Hij
was onder meer professor in Tiflis en
werd later benoemd tot president van
een vereniging van Marxistische
schrijvers. Doch geleidelijk aan voel
de hij zich gedesillusioneerd en week
uit naar Frankrijk. Hier bekeerde hij
zich tot het katholicisme en bereidde
zich voor op het priesterschap. Na
zijn priesterwijding werkte hij eerst
in Marseille en vervolgens in Parijs.
Veel bekendheid verwierf hij zich
vooral door zijn redevoering tegen het
communisme, die evenwel nog ge
tuigden van bewondering voor de
communistische theorie. Hij verklaar,
de zich zelf bereid opnieuw commu
nist te worden, wanneer deze ideolo
gie niet vereenzelvigd wordt met mi
litant atheïsme.
Het aantal inwoners van de Noord
oostpolder is in april de 24000 gepas
seerd. Op 1 april woonden er in deze
polder 23.957 mensen en op 1 mei
24.399, van wie 12553 mannen en
11846 vrouwen.
(Advertentie)
Dezer dagen is in Den Haag
Robbie Alkemade geboren. Hij
maakte het honderdtal achter
kleinkinderen vol van de we
duwe C. van der Knaap, gebo
ren Koenen, die in het r.-k. be
jaardencentrum te Kwintsheul
verblijft. Zij werd op 29 januari
j.l. 97 jaar. Zij heeft nog acht
kinderen en 69 kleinkinderen
in leven.
Dezer dagen hoopt zij voor
de derde maal van een van haar
kinderen de 40-jarige bruiloft
mee te vieren.
Toen de heer Pontzen, wethouder te Tilburg, vorige week een kleine
tentoonstelling van werken van leerlingen van de Bredase Academie
,Sint Joost" opende, heeft hij enkele opmerkelijke dingen gezegd. Niet
zozeer opmerkelijk vanwege de oorspronkelijke inhoud, wel echter van
wege het feit dat hij als vertegenwoordiger van een grote gemeente en
kele gangbare opvattingen terzake cultuur fervent probeerde te verde
digen. Een symptoom, zo leek het ons toe, van wat overal in den lande
wordt gezien als goed en noodzakelijk, terwille waarvan we dus de
moeite nemen zijn uitspraken wat scherper te bezien.
grote zuidelijke industrie-stad er
kennelijk behoefte aan om dit al
lemaal te zeggen? We hebben het
hem niet gevraagd, juist omdat we
graag in onze op breed niveau ge
richte bespiegeling helemaal op
onze persoonlijke overtuiging wil
len doorgaan. Welnu, de heer Pont
zen maakte zich vermoedelijk enigs
zins ongerust. Hij ziet in welke
mate rijk en provincie en hier en
daar ook de gemeenten zich in
spannen om voor culturele sinter
klaas te spelen.
Zeer in het kort gezegd kwam zijn
meest belangrijke bewering neer op
het volgende: de tijd van de ..begena
digde kunstenaars" is voorbij. Een
opleidingsschool als het Bredase ,,Sint
Joost" en soortgelijke instituten te
Tilburg, Den Bosch en Eindhoven,
leert aan min of meer met talent
bedoelde jongelui zonder meer een
bepaald vak. Dat vak is op zichzelf
maatschappelijk gezien niet méér dan
het vak van schoenmaker. Hoogstens
kan men zeggen, aldus nog steeds
wethouder Pontzen. dat de kunste-
naars-in-spe een tikkeltje meer ver
antwoording te dragen krijgen van
wege de hun bij de geboorte even
tueel meegegeven talenten.
Wanneer we deze uitspraken nu
eens bekijken vanuit de gezichtshoek
van de opleidingsscholen, dan steekt
er veel waars in. Een school als Sint
Joost levert inderdaad geen „vol
leerde kunstenaars" af aan de maat
schappij. Met de leerlingen wordt
niet veel anders of méér gedaan dan
een poging om hen met hun typische
begaafdheid aan het begin te zetten
van een lange en moeilijke weg. Voor
de één zal die weg voeren naar het
gevaarlijke terrein van de vrije kun
sten, voor de ander echter zullen de
zogenaamde gebonden kunsten al ge
vaarlijk en moeilijk genoeg zijn. De
opleidingen in mode-tekenen, recla
me-ontwerpen, binnenhuisarchitectuur
e.d. zijn dan ook wel degelijk sterk
en overtuigend gericht op de maat
schappelijke mogelijkheden. Dat is
al jaren zo en de heer Pontzen trapte
dus eigenlijk met zijn beweringen een
heel erg open deur in.
Vit het evenwicht
Maar nu komt het: waarom ge
voelde deze wethouder van een
Daardoor ontstaat een klein le
gioen gewichtige lieden, die mee be
slissen over het vergeven van offi
ciële opdrachten, over het toekennen
van een subsidie en vooral niet te
vergeten het opmaken van culturele
begrotingen, die op de een of andere
manier ten opzichte van de huidige
sociale en economische verhoudingen
zwaar uit het evenwicht hangen. Er
wordt hier en daar met geld gesme
ten, terwijl de resultaten niet be
paald •verbijsterend zijn. Wel is er dit
verbijsterende resultaat: dat andere
legioen, namelijk van de beeldende
„kunstenaars", groeit uit tot een
soort monster.
Niet „zo maar
Was daarover de heer Pontzen on
gerust Dacht hij met name aan de
provincie Noord-Brabant? We heb
ben stellig de indruk dat hij ,,zo
maar" wees op het proces van de in
dustrialisatie en dat hij wei-door
dacht de taak van de kunstenaars-
in-spe met de industrieën (ontwer
pen zowel als vormgeving) wenste te
verbinden. Hij heeft het wat men kan
noemen een beetje „cru" geformu
leerd, maar als we zijn bedoelingen
en overwegingen juist hebben weer
gegeven dan zijn we sterk geneigd
hem althans in principe het grootste
gelijk van de vaderlandse uit het
lood geslagen kunstmarkt te geven.
Met aantekening dat direc
teuren als Gerard Slee van het
Bredase Sint Joost met het oog
op de toekomst uitermate be
langrijk (ctiltureel) werk ver
richten. Zij scheiden in eerste
aanleg het koren van het kaf en
geven dan bovendien beide
groepen een redelijke kans van
maatschappelijk slagen mee bij
het verlaten van de school
oftewel: bij de aanvang van hun
maatschappelijk leven en be
staan.
w
STELEN j
Een hoge baas uit het Ame- J
rikaalise bankwezen heeft ver- i
klaard, d.at bankrovers niet j
de grootste schade a/inrichten
in de safes. Hij heeft uitge-
rekend: dat employés van de
bank tien maal meer geld
verduisteren dan rovers uit
de kluis weten te stelen.
Profeet
De heer Noel Shelley uit Rio Dei.
die zichzelf uitgaf voor profeet,
heeft al de jaren van zijn praktijk
gezegd, dat in het jaar 1957 een
ramp zou plaats vinden. Hij weiger
de om te zeggen, wat er dan wel
zou gebeuren. Dezer dag is Shelley
hij een auto-ongeluk om het leven
gekomen.
Commentaar
Nadat verkeersagenten uit Newton
in Amerika eindelijk de 20-jarige
juffrouw Masters te pakken hadden,
die eerst door twee rode stoplichten'
was gereden, vervolgens drie voet-'
gangers omver had gereden, een
winkelpui had geramd en twee an-'
dere auto's naar de sloop had ver-'
wezen, was haar enige commentaar:
..Waarom maken jullie zo'n drukte?
Gaan heren tegenwoordig zó met een
dame om?"
mocht raken. Het werd zodoende een
hele optocht. De sluier kostte byna
40.000 gulden.
Lenen
Nigeria heeft gevraagd of
het niet voor een tijdje een
Engels soldaat van de erewacht
mag lenen. Het is de bedoeling
dat de man aan de Afrikanen
komt leren hoe men kan drum
men.
Bezigheid
In Chicago hebben twee jongetjes
van 8 en 12 jaar bekend minstens 15
branden te hebben gesticht, die voor
meer dan een half miljoen dollar
schade aanrichtten. Zij werden aan
gehouden, toen men hun aanwezig
heid opmerkte bij vier branden op
dezelfde avond.
Opstopping
De bruiloft van de 24-jarige Rita
Fullman uit Jersey City heeft hier
en daar de nodige verkeersopstop
pingen gegeven. De bruid droeg na
melijk een sluier, die zestig meter
lang was en uiteraard de grond niet
mm Dat verwondert me niets!
Er zouden geheimzinnige onderzee
boten kruisen in de Atlantische
Oceaan voor de Canadese kust. Vol
gens berichten van vissers, piloten,
kapiteins en bewoners van de kust
streek zou er in het gebied van de
Atlantische Oceaan, dat behoort tot
de territoriale wateren van Canada
sinds verscheidene maanden een ge
heimzinnige activiteit onder de zee
spiegel heersen. Twee bewoners van
Spencers Cove in New-Foundland
verklaarden maandagmorgen een on
derzeeboot op ongeveer 250 meter van
de kust te hebben gezien. De boot
bleef ongeveer een half uur boven wa
ter. Dit is de vierde keer binnen een
maand dat men een onderzeeboot
heeft waargenomen voor de kust van
New-Foundland.
Men heeft de nationaliteit van de
onderzeeër niet kunnen vaststellen.
Volgens een woordvoerder van de
Canadese marine is het niet uitgeslo
ten dat het een Russische onderzee
boot is geweest. De Canadese ma
rine stelt een onderzoek in.
(Advertentie)
Tube I I #1 H
95-70et|JULrfiMfedlMi
De commissie kerkenbouw, ook wel
commissie-Sassen geheten naar haar
voorzitter, het lid der Eerste Kamer,
mr. E. Sassen, heeft aan de minister
van Binnenlandse Zaken rapport uit
gebracht betreffende het verlenen van
bijdragen uit de overheidskassen voor
de stichting van kerkgebouwen.
De coinmisie meent dat het verstrek
ken van bijdragen wenselijk is.
De meest op de voorgrond tredende
reden welke de commissie hiervoor
aanvoert is wel de in brede lagen
van het Nederlandse volk bestaande
overtuiging, dat een krachtig kerke
lijk leven van een zodanig openbaar
belang is, dat het reeds daarom de
overheid niet onverschillig kan laten,
of de kerkgenootschappen in het hui-
(Advertentie)
dige bestel ook materieel in staat
zijn, hun taak en zending op adequate
wijze te volvoeren.
De hoogte van de rijksbijdrage is
een moeilijk punt geweest. De ker
ken blijken behoefte te hebben aan
een bijdrage van een derde deel van
de stichtingskosten van kerkgebou
wen, bijgebouwen en pastorie. De
commissie meent, dat een zodanige
bijdrage redelijk is, maar is ander
zijds van oordeel, dat ook gelet moet
worden op de vele andere omstandig
heden die bij het verlenen van over
heidsbijdragen naast het behoefte-ele
ment de hoogte van bijdragen en sub
sidies plegen te bepalen. In verband
hiermede meent de commissie een la
gere bijdrage te kunnen adviseren,
doch niet lagër dan een kwart van de
stichtingskosten. Voor het bepalen
van de stichtingskosten heeft de com
missie een reeks normen aan haar
rapport toegevoegd.
SPA
VRIJDAG 17 MEI
HILVERSUM I 402 m KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengebed en
liturg. kal_ 8,00 Nws. en weerber. 8,15
Gram. 8,50 V. d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40
Schoolradio 10.05 Gram. 10,30 Idem 11,00
V. d. zieken 11,40 Gram 12,00 Middag
klok - noodklok 12,03 Harp en piano
12,25 Gram. 12,30 Land- en tuinb. meded.
12,33 Nederl. liedjes 12,55 Zonnewijzer
13,00 Nws. en kath. nws. 13,20 Lichte
muzi 13,45 V. d vrouw 14,00 Studenten-
ork.'en solist 15,00 Schoolradio 15,30 Ba
riton en piano 16,00 V. d. zieken 17,00
V. d. jeugd 17,15 Kinderkoor, met gram.
intermezzo 17,40 Beursber. 17,45 Viola da
gamba en fluit 18,05 Lichte muz. 18,30
Vragenbeantw. 18,45 Ritm. muz. 19,00
Nws. 19,10 Comm. 19.15 Regenngsuitz.:
Vlaggetjesdag 1957 19,25 Regeringsuitz.:
Emigratierubriek: Het emigratiepraat ja
van H. A. van Luyk 19,35 Gram. 20,30
Act. 20,45" De springplank 21,05 Spirit of
St. Louis, hoorsp. 22,00 Promenade ork.
en' sol. 22.40 Vrouwen die „sterke vrou
wen'' moeten zijn, caus. 23,00 Nws. 23,15-
24,00 Gram.
HILVERSUM II 298 m VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,13
Gram 8,50 V. d. vrouw 9,40 Schoolradio.
VPRO: 10,00 Thuis, caus. 10,05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Orgel en zang 10,45
V. d. kleuters 11,05 Cello en piano 11,35
Wat doe je voor de kost. AVRO: 12,00
Theaterork. en soliste 12,30 Land- en
tuinb. meded. 12,33 Sport en prognose
12,50 Gram 13,00 Nws. 13,15 Meded. en
gram. 13.25 Orkestconc. 13,55 E-eursber.
14,00 Pianovoordr. 14,30 Boekbespr. 14,50
Gevar. progr. VARA: 16,00 Gram. 16,20
Muz caus. 17,00 V. d. kind. 17,30 Dans-
muz! 18,00 Nws. 18,15 Act. 18,20 Lichte
muz. 18,50 De puntjes op de i caus.
19,00 V. d. kind. 19,10 Kinderkoor VPRO:
19.30 Wat geloven Vrijzinnig Protestan
ten, caus. 19,50 Ber. 20,00 Nws. 20,05
Boekbespr. 20,15 Mezzo-sopr. en piano
20,35 Ronde van België, caus, 20,45 Vrijz.
Chr. Jeugd Centrale. VARA: 21.00 Dans-
muz. 21,30 Etherforum 22,10 Buitenl.
overz. 22,25 Exotische klanken. VPRO:
22,40 Zorg om de mens caus. 22,50
Avondwijding. VARA: 23,00 Nws 23,15-
24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12,00 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gram, (om 12,55 Koersen)
13.00 Nws. 13,11 Gram. 13,30 Kamermuz,
14,00 Schoolradio 15,45 Gram. 16,00 Koer
sen 16,02 Ork. conc. (om 17,00 wielerrep.)
17,00 Nws. 17,10 Lichte muz. 17,45 Duitse
les 18,00 Kinderliederen 18,10 Lezing
18,20 Kinderliederen (verv.) 18,30 V. d;
sold. 19,00 Nws. 19,40 en 19,45 Gram. 20,15
Ork. conc. 21,10 Kunstkaleidoscoop 21,25
Verv. v. h. ork. conc. 22,15 Nws. 22,30
Gram. 22,45 Volksmuz, 'met comm. 22,55-
23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12.00 Gram. 13,10 Ork.
conc. 14,00 Gram. 15,35 Idem 16,05 Dans-
muz. 17.00 Nws. 17,10 Gram. 18,38 Idem
19,30 Nws. 20,30 Kamermuz. 22,00 Nws.
22,10 Discografie 22,35 Chansons 22,55
Nws.
VRIJDAG 17 MEI
NTS: 20,20-20,45 Eurovisie: Internat,
zwemwedstr. Engeland- Nederland.
VLAAMS BELGTë: 19,00 V. d. vrouw
19,30 Nws. 20,00 Schipper... naast Ma-
thilde 21,00 Filmrep. 21,15 Filmfragmen
ten 21,45 Taptoe 22,00 Nws.
SPA
13)
De M.G. kwam tot stilstand naast
het hotel van de spoorwegen, dat
heel uitmaakte van het station in Ku
ala Lumpur. De bouw van het hotel
was tengevolge van velerlei versier
sels afschuwelijk lelijk.
Carter zei: ,,In twee uur ben ik
terug, misschien duurt het langer,
maar zorg er voor, dat je over twee
uur terug bent".
Ali antwoordde: „Toean, ik ga mijn
vrouw opzoeken. De Maleise vrouwen
zijn precies als alle anderen. Ik denk
dat ze kwaad genoeg zal zijn".
„Veel geluk", lachte Carter.
„Ik zal meer hebben aan een glad
de tong", zei Aii. „Binnen twee uur
ben ik terug".
In de foyer van 't hotel informeer
de Carter of er post voor hem was.
Er lag een brief voor hem klaar,
d.e na opening alleen maar een
strookje papier oleek te bevatten met
de mededeling: „Kamer 312, Tucker"
Hij vond de kamer zonder moeite
en werd na een klopje op de deur
direct binnengelaten. Ian McLees,
klaarblijkelijk nog steeds gekleed in
hetzelfde gekreukte linnen pak, liet
hem binnen.
Zijn blauwe ogen keken zorgelijk.
„Het spijt me van die hinderlaag",
zei McLees. „Onaangename geschie
denis. Wil je wat drinken?"
De bittere smaak van de tonic
met jenever verlichtte Carters
hoofdpijn wat. Toen hij zijn glas leeg
had luisterde McLees zwijgend naar
het volledige verhaal over de ge
beurtenissen op Ulu Laong.
Slechts toen Carter eindelijk met
zijn rapport klaar was bewoog de
zware man zich. „Welke gevolgtrek
kingen zou je tot zover willen ma
ken?"
„Werkelijk geen enkele", antwoord
de Carter. Hij voelde zich als een
schooljongen, die moest bekennen,
dat zijn huiswerk niet goed gemaakt
was. „Het ziet er naar uit, dat er
via de telefoon een lek is en dat
Richlander overtuigd is, dat hij me
voor korte tijd kan vertrouwen. Ik
heb er geen flauw idee van of dat iets
ten goede of ten kwade is, wel lijkt
het me tamelijk ongebruikelijk".
„Daar zou over te praten zijn",
gaf McLees toe, „Hij heeft om je
politierapport gevraagd. We hebben
het langs de normale kanalen door
laten gaan, zodat hij op de hoogte
kwam van allerlei inlichtingen om
trent je verleden maar geen betref
fende je werk voor de inlichtingen
dienst. Als er te veel mensen daar
over iets weten is er allicht één,
die zijn mond voorbijpraat."
McLees dronk een klein slokje uit
zijn glas. „We controleerden hier
en daar wat op eigen houtje om
je zoveel mogelijk te helpen maar
we konden niets belangrijks ontdek
ken. We kwamen wel tot de conclu
sie, dat er in de oorlog iets merk
waardigs met Heath aan de hand
is geweest. Hij was een bataljons
commandant in Afrika, maar raakte
zijn hele bataljon kwijt. Nogal ei
genaardig. In legerberichten werd
zijn naam herhaaldelijk genoemd. Hij
heeft minstens een dozijn Duitsers
op zijn naam staan, waarvan som
mige gedood werden met de kolf
van een leeggeschoten pistool. Na
het gevecht zat hij van top tot teen
onder het bloed en er \ya$ ook wat
eer bij vanwege zijn persoonlijke
moed. Het hele geval had echter
wel een staartje, omdat er twijfel
ontstond over de juistheid van de
aanval, waarbij bijna het voltalli
ge bataljon sneuvelde. Het leger
zorgde er voor, dat hij naar huis
gestuurd werd en een bureaubaantje
kreeg. Ik heb begrepen, dat dit laat
ste hem nogal hard heeft aangegre
pen".
Carter zei: „Het is moeilijk om
enig verband te vinden met wat hier
op het ogenblik plaats vindt".
„Um-m-m-m". McLees keek door
het raam naar de lucht, die in kor
te tijd met zwarte wolken was over
dekt. „Je kunt het nooit weten, Car
ter. Altijd is er wel de een of an
dere bijzondere reden. Het is me
echter ook niet helemaal duidelijk,
waarom een man als hij als het
tenminste waar is zo in de kaart
an de communisten speelt zonder
daarvoor een speciale reden te heb
ben. De mogelijkheid bestaat, dat hij
van mening is vanwege die geschie
denis tijdens de oorlog niet juist be
handeld te zijn".
„Die indruk maakt hij helemaal
niet", zei Carter.
„Hoe staat het met dat meisje,
zijn nicht?"
Op zijn beurt staarde Carter een
tijdje uit het raam, tot hij vroeg:
„Ben je ooit in Kansas geweest?"
„Nee".
„Dat is erg jammer. Ze ziet er
uit en handelt er ook naar als een
meisje uit Kansas. Ik veronderstel,
dat je wel geweten hebt, dat ze een
Amerikaanse was, ofschoon je me
dat niet verteld hebt. Daardoor wordt
de verwantschap yan oom en nicht
erg onwaarschijnlijk".
„Ja", antwoordde McLees. „Ik
ben blijkbaar vergeten haar nationa
liteit nader aan te duiden". Hij keek
zo onschuldig, dat Carter onmogelijk
kon uitmaken of hij de waarheid
vertelde. „Ze was een tijd met een
van jullie diensten dat wereldop-
voedingsding in Hong Kong en
daarna in Singapore. Ik heb er niet
veel van kunnen achterhalen maar
er moeten voor Heath een paar an
dere mannen een rol in haar leven
hebben gespeeld. Eén van die man
nen in Hong Kong geloof ik, was
getrouwd. De vrouwen daar hadden
niet veel met haar op. Daarom
kwam Heath dat is ook haar wer
kelijke naam ofschoon ik de verwant
schap in twijfel trek waarschijn
lijk wel in haar kraam te pas. In
elk geval had niemand er veel ver
driet over, toen ze haar baan in de
steek liet en naar het noorden trok".
„De moeilijkheid is", zei Carter,
„dat ze me herinnert aan.. Oh ver
duiveld. er is geen enkele moeilijk
heid. Zij is nu eenmaal het meisje
van Heath, dat Heaths spel speelt,
wat dat dan ook mag zijn". Hij ver
dreef haar beeld uit zijn gedachten
tesamen met de sproeten en de ver
standig kijkende ogen. „Ik ben van
plan naar het kantoor van de rub
bermaatschappij te gaan, tenzij je
nog wat anders op je lever hebt. Ik
zal ze toch moeten waarschuwen
voor die slechte munitie."
McLees bleef rustig zitten en zelfs
nadat Carter reeds was opgestaan,
en zijn kalmte werkte als een rem
op Carters bewegingen. Eindelijk
schraapte hij zijn keel. „Ik veron
derstel niet, dat het veel zin zal
hebben je te vragen terug te gaan.,
naar Ulu Laong, bedoel ik".
Carter keek de grote Schot pein
zend ean. „Denk je werkelijk, dat
ik Hibberly zoveel schuldig ben? Ik
ben reeds in twee hinderlagen te
recht gekomen en éénmaal werd ik
gewond".
McLees schudde langzaam het
hoofd. „Nee", zei hij. „Ik zal vol
komen eerlijk spel met je spelen. Ik
denk, dat het je dood zou beteke
nen als je terug zou gaan. Daar zou
den we niet veel wijzer van worden
en de lui, die in Kansas op je wach
ten zouden er ook niets mee opschie
ten. Nee, dat kan ik niet van je
eisen".
Carter vroeg: „Als je soms een
andere baan voor me hebt? Ik ben
in een oogwenk terug van het kan
toor".
McLees antwoordde: „Kom hier te.
rug als je daar klaar bent. Ik ge
loof, dat er ergens anders, waar het
lang niet zo heet toegaat, nog wel
iets van je gading te vinden zal
zijn".
Voor het hotel stond Ali al te
wachten. Carter vroeg hem: „Ben
je al bij je vrouw geweest?"
„Ai". Ali startte de auto. „Ik heb
een hekel aan de kogels van de com
munisten, maar toch betekenen ze
feitelijk niets. Ik ben een krokodil
en een nietig insekt, niet veel be
ter dan varkensvlees. Dat baantje
in het noorden betekent vakantie voor
me en ik zou het graag houden, al
leen maar om de lijn te trekken.
Drijf me niet te veel in het nauw,
toean, omdat dat me weer zou her
inneren aan wat ik in werkelijkheid
ben en aan al de dingen, die ik niet
gedaan heb en die een goed huisva
der wel gedaan zou moeten hebben.
Gaan we nu naar het kantoor van
de maatschappij?"
Carter lachte: „We zullen dat
mooie geweer maar eens terug gaan
brengen".
„Ik geloof", zei Ali, „dat we het
maar moesten gebruiken om die Sikh
aan de deur er een klap mee op
zijn tulband te geven. Je kunt een
Sikh nooit vertrouwen ofschoon
hij wel hulp zal hebben gehad van
iemand anders om die gaatjes in de
patronen te boren. Voor zoiets heeft
een Sikh nooit tijd, omdat hij al
tijd druk bezig is om zijn haar te
kammen".
In het kantoor was John Weid
nog even rusteloos als vroeger. De
hand waarmee hij Carter begroette,
trilde1 onbedwingbaar en zijn huid
voelde klam aan.
Hij riep uit: „Carter, ik ben blij
je te zien. Ik heb over je onaan
gename belevenis in de krant gele
zen. Het spijt me verschrikkelijk,
oude jongen".
Carter zei: „Wel bedankt, maar
daarover heb ik mezelf geen zor
gen gemaakt". Hij smeet de patro
nen op het bureau. „Misschien kon
jo beter je ondergeschikten hier een
beetje controleren. De een of andere
onverlaat had liever niet. dat met
dit geweer kon worden geschoten".
(wordt vervolgd)
