Tijdens de repetitie hangt televisie
aan een touwtje
Algerijnen pleegden in
Parijs 182 aanslagen
Paablaa P«£fon
STUDIO IRENE ONDER HOOGSPANNING
In zes weken van embryo naar volwassenheid
Mary Dresselhuys bleef
in haar tekst steken
SNELPONvoegtdegekstedingensamen
DERDE BLAD
DONDERDAG 2 MEI 1957
55
Leningen van V.S.
aan Indonesië
Nobelprijswinnaar
verontrust over
atoombomproeven
Arrestaties
„Schoonmaak"
Goedwillenden
Rundveefokdag op
12 juni te Axel
Voor een goed begrip van
J bijgaande reportage over de
S Nederlandse televisie, dient ge-
zegd, dat de T.V. beschikt over
een vaste staf van medewer-
kers, van decorbouwer tot stu-
l diochef. Deze, merendeels tech-
S nici, maken deel uit van de
Nederlandse Televisie Stich-
ting en staan weliswaar ten
dienste van de onderscheidene
T.V.-secties, maar hebben geen
enkele zakelijke binding hier-
mede. Het bleek ons overigens
S dat de samenwerking tussen
S N.T.S. en omroepen uitstekend
is. Ofschoon de coördinatie in
de programma-onderdelen on-
derling wel eens wat te wensen
overlaat, gaven ingewijden aan
het huidige zuilensysteem de
I voorkeur boven één alles om-
I vattend televisiebestel.
Gelijk bekend, neemt het T.
V.-journaal een eigen plaats in
waarover in een slotartikel.
Onder de wollen deken
Alle technici, cameramannen, floor
manager en de bevolking van de
regiekamer staan met elkaar in ver
binding via microfoons en koptele
foons. Men hoort dus geen enkele
aanwijzing, geen enkele opmerking,
alleen de artiest doet zijn of haar
verhaaltje.
Opname. Drie camera's staan pa
raat. Uiterst rechts de „dolly", een
camera, welke door drie man be
diend moet worden.
(Advertentie»
De koffie werd die donderdagavond koud.
Door vrienden in Hilversum waren we uitge
nodigd om het resultaat van een dag studio-
oogst in de huiskamer op het televisiescherm te
bekijken. We kenden nu immers de moeilijkhe
den, welke zich tijdens de repetities van dit
avond-programma hadden voorgedaan. Na en
kele ogenblikken verscheen Corrie Vonk in het
kijkvenster, leunend tegen de deurpost van haar
woning. Zij verzocht ons met gastheer en gast
vrouw vriendelijk te zien en te luisteren naar
Wim Kan, die over zijn reis naar Zuid-Afrika
geïnterviewd zou worden door de piloot-schrij
ver Viruly. Het was een onderhoudend pro
gramma-onderdeel, ofschoon we een enkele
maal de indruk kregen, dat niet Wim Kan,
maar de heer Viruly een tournee door Zuid-
Afrika had gemaakt.
Het interview was nog niet koud, of de tele
foon op het tafeltje naast onze gastvrouw rin
kelde. En alsof zij erop had zitten wachten, onf-
spon zich een gesprek over het zo juist gepas
seerde televisie-praatje. Wim Kan was ontzet
tend aardig, Corrie Vonk kwam er niet aan te
pas en Viruly kreeg gezouten kritiek, dezelfde
wat vrouwelijker gekruid natuurlijk,
welke we hierboven gaven.
Daarna werd Coba Kelling 40-jarig
toneeljubileum geïnterviewd door haar zoon
Thom Kelling. „De grap was prima geweest,
als Thom het in de familiale sfeer had gehou
den, zoon en moeder, opa zus en oma zo en toen
kwam tante Klaart je, omdat oom Kees kleine
Pietje niet op 't toneel wilde hebben.... „Zo
deed Thom Kelling het echter niet. Hij had
zich braaf 'n interview-pakje aangemeten en
begon met U mag tweemaal raden!
„moeder, welke rol hebt u het liefst gespeeld?"
Voor onze gastheer was de aardigheid eraf en.
hij had gelijk! Het televisiemetier is hard, aan
beide kanten van het venster: de zwoegers in
de studio en de kijkers in de huiskamer.
De camera-mannen hebben hetzelf
de draajboek als waarover regisseur
en scriptgirl beschikken. Als zij het
goede plaatje „geschoten" hebben,
krijgen zij dit van de regisseur te
horen, tekenen dit „shot" op in hun
draaiboek, zodat zij bij de life-uit-
zending op de centimeter af weten,
waar zij hun camera moeten laten
snorren.
Dit is zeer enerverend werk, om.
-dat herhaaldelijk opnieuw moet wor
den „ingereden".
Wat speelt zich in de studio's af? Wij willen met veel liefde een royale f
poging wagen om daarop een antwoord te geven.
Er staan in Bussum twee studio's, genaamd Vitus en Irene. Om de
twee dagen worden deze afwisselend gebruikt. Tijdens ons bezoek werft
Vitus afgebroken, d.w.z. de decorbouwers waren doende het decor en
de requisieten neer te halen onder leiding van een voorman. Tijdens dit
werk werden kapotte stukken weer opgelapt en kregen de vaste panelen
een nieuw verfje. Geen enkel decor komt heel „uit de slag" te voor
schijn. Honderden kubieke meters hout worden er in de speciale tim
merwerkplaats met een verbluffende outillage ten dienste van de N.T.S.
tot decors en requisieten verwerkt. Een goede vakman, dat was onze
indruk, krijgt bij de N.T.S. een uitstekende kans, omdat hij zich in de
duizend en één decors volledig kan uitleven, als hij zich aan de regels
van het spel houdt.
Jaarlijks worejen circa 4000 kg
verf in de tinten van lichtgrijs tot
zwart, uitgestreken.
Zo'n studio in afbraak biedt een
trieste aanblik. Overal liggen stuk
ken hout, flarden linnen, welke door
da tocht voortdurend heen en weer
geslingerd worden. Het is er don
ker en koud. De enorme camera's
met grijze doeken over de koppen
leken, weggedoken langs de wanden,
van de vermoeienissen uit te rusten'.
Op ditzelfde tijdstip werkte de stu
dio Irene onder hoogspanning.
Wat zes weken tevoren, via de
producers-vergadering, in een em
bryonaal stadium was gekomen, werd
deze middag onder het felle en soms
ondraaglijk hete licht der schijn
werpers, plotseling volwassen: „het
oog wil ook wat hebben", een caba
retprogramma van Wim lbo.
Groot h(dm aspel
Hoe houdt men al de program
ma's van de vijf televisie-secties t.w.
K.R.O., A.V.R.O., N.C.R.V., V.A.R.A.
en V.P.R.O. uit elkaar
Hiervoor heeft de heer J v.d. Kolk
chef programma-uitvoering, een
„kind kan - de - was - doen"-
systeem uitgedokterd. Op zijn bureau
hangt tegen een van de wanden een
groot rechthoekig zwart bord met
honderden gaatjes. Op dit bord staan
horizontaal de T.V.-secties en verti
caal de onderdelen, welke tot de uit
eindelijke uitzending leiden. De heer
v.d. Kolk heeft bij die honderden
gaatjes evenzovele pennetjes, rood,
geel, oranje, blauw, groen. Het sys
teem zou men kunnen vergelijken
met een zeer groot halma-spel. De
ze pennetjes worden op een gegeven
moment in het bord gedrukt en cor
responderen dan horizontaal met de
i..V.-sectie en verticaal met datge
ne, waarover die sectie nog het een
en ander moet bespreken. Iedereen
weet dus, waar iedereen aan toe is.
Na de producersbespreking, volgt
?."??.rwerp. decor, requisieten, be-
lchtmg en geluid. Voor al deze on
derdelen worden speciale „platte
gronden gemaakt. Tijdens de repe-
IS .technische kant van de
zaak voor de regissuer dus afdoen
de bekeken. Aan hem de taak de
kaarten (lees plattegronden), zoda-
a «v, J*11*611', cia' c'e kijkers thuis
de handen vol troeven krijgen.
Zo eenvoudig als we de ontwikke
ling hier schilderen is ze uiter
aard niet. In theorie wel. De prak-
lijk brengt tal van conflicten, om
dat hier vrywel alleen experts,
specialisten en dus hevige indivi
dualisten aan het werk zijn, maar
die tenslotte toch de noodzakelij
ke teamgeest opbrengen om de
Nederlandse televisie uit haar kin
derschoenen te helpen.
Dan. repeteert Wim Ibo's cabaret.
De verschillende onderdelen spe
len in vier hoeken van de studio:
Mary Dresselhuijs en Cruijs Voor-
bergh met een scène in het Vondel
park, Annie Schmidt in een huise
lijk tafereeltje, Corrie Brokken met
het trio van Cor Lemaire en Wim
lbo, die de scènes met praatjes aan
elkaar lijmt.
De artiesten zitten voor een klein
decortje, dat alleen maar sfeer wil
oproepen. Voor het overige spelen
zij in een grote hitte, terwijl de ca
mera-mensen heen en weer rijden,
technici ronddartelen en andere
druk doende lieden met een niet na
der omschreven functie dit moment-
supreme vervolmaken,
visietoestellen, waarvan er tiental
len in de studio te vinden zijn. Vijf
exemplaren zijn exclusief bestemd
voor de regisseurskamer op de eer
ste verdieping.
Via een zeer ruim venster kan
iedereen in de regisseurskamer al
les in de studio waarnemen. De re
gisseur vindt men zelden voor dit
raam. Hij, Milo Anstadt was het de
ze middag, zit met zijn scriptgirl,
Hanneke Meijksema, en schakelaar
Th. Timmermans achter de tafel met
de vijf monitors. Drie van deze mo
nitors zijn afgestemd op de in de
studio rijdende camera's, genum
merd 1, 2 en 3. De regisseur zoekt
het beste plaatje uit, geeft zijn wen
sen door aan de schakelaar naast
hem en het verschijnt dan op de
vierde monitor, terwijl de vijfde mo
nitor er nog is om bij voorkomende
gelegenheden een aantal beelden te
mixen. In de regiekamer bevindt zich
ook de geluidstafel, zodat het beste
beeld en het beste daarbij passende
geluid in de huiskamer terecht komt.
Dit laatste gebeurt pas 's avonds
bij de life-uitzending; tijdens de re
petities hangen de monitors aan
touwtjes", zoals dat in de T.V.-taal
heet.
Scène uit de operette ,,De betover
de boom". Op dit plaatje ziet men
duidelijk de belangrijke functie
van een goed decor.
Ook de artiesten wordt het wel
eens te veel, omdat de hitte en het
voortdurende gerepeteer hen nog al
parten speelt. Zo moest Kees Brusse,
zwaar geschminkt, dikke lange pruik
op het hoofd en gestoken in middel
eeuwse klederdracht, ettelijke malen
onder een dikke wollen deken in het
„hemelsbed" kruipen. Hy produceer
de bij die gelegenheid enkele zeer
markante, doch bepaald onparlemen
taire uitdrukkingen, waaraan de mu
ren van de studio overigens wel ge
wend zyn.
Mary Dresselhuijs bleef steeds op
een bepaald punt in haar tekst ste
ken, wat haar tot de ontboezeming
bracht: ,,wat gek, dat ik hier toch
nooit verder kan!"
Des avonds tijdens de uitzending
hebben we op haar gelet. Toen het
voor haar zwakke moment naderde,
opende zij haar tasje op het bankje
in het Vondelpark. We willen er al
les onder verwedden, dat zij weer
niet verder kon!
Het beeld van de repetitie wordt
in de correctie-kamer afgewerkt.
Hier krijgt het zijn juiste wit-zwart
verdeling via elektronische golf-sche-
ma's, welke naast de monitor op een
soort van radarscherm verschijnen.
Tenslotte gaat het beeld naar de
hoofdcontrole-kamer. Hier krijgt het
een laatste „touch" en verdwijnt het
naar de straalzender van Bussum.
Lopik doet dan de rest.
Prima
Hun Nederlands
is slecht -
maar de IBIS shag
die ze maken
in 3 smaken...
wonderful!
Dobbelmann
lekker man!
In cellofaan
verpakt
De Verenigde Staten hebben
Indonesië gisteren, via de ICA
- de „International Cooperation
Administration", het Ameri
kaanse orgaan voor de buiten
landse hulpverlening - een le
ning van 15.000.000 dollar ver
leend. Zij zegden voorts toe In
donesië nog 77.000.000 dollar te
zullen lenen voor economische
projecten.
Indonesië zal de vijftien miljoen
dollar-lening in veertig jaar terugbe
talen. Het zal vier procent rente be
talen, wanneer het in roepia's terug
betaalt en drie procent bij betaling
in dollars
De Verenigde Staten zullen de toe
gezegde 77.000.000 dollar verstrekken
(Advertentie)
uit een tegoed ln Indonesische cou
rant ten bedrage van 97.000.000 dol
lar, dat ontsond na Indonesische aan
kopen van Amerikaanse overtollige
landbouwprodukten tot dit bedrag.
Indonesië wil de 15.000.000 dollar ge
bruiken voor de aanleg van vijfhon
derd kilometer straatweg in Sumatra
en voor het oprichten van elektrici
teitscentrales in meer dan dertig ste
den.
De toegezegde 77.000.000 dollar zul
len voor economische projecten wor
den gebruikt.
De Amerikaanse scheikundige en
nobelprijswinnaar dr. Linus Pauling
heeft te Chicago als zijn oordeel uit
gesproken, dat de aanstaande Britse
waterstofbo-mproeven 1000 gevallen
van dodelijke bloedkanker in de we
reld tengevolge zullen kunnen heb
ben. Indien alle proeven met water
stofwapens niet worden verboden, zal
de komende generatie 200.000 geeste
lijk onvolwaardige kinderen meer
krijgen, aldus dr. Pauling.
De snelste
VELPON
(van onze Parijse correspondent)
Het heeft op de Parijze-
naars een uitstekende indruk
gemaakt, dat de politie ten
slotte heeft besloten de „cas-
bah" van de hoofdstad
onderhanden te nemen en
wekelijks uit te kammen.
Iedereen weet, dat vanuit
deze „medina" dagelijks
overvallen geschieden.
Vanaf 1 januari jl. hebben de in
deze wijk wonende Algerijnen 180
overvallen gepleegd, waarbij 39
doden en 88 gewonden waren te
betreuren. Ten dele heeft deze
misdadige actie der Parijse Alge
rijnen een politiek doel: financiële
hulp verlenen aan de bevrijdings
oorlog in Noord-Afrika, ten dele
echter is ze zuiver berekend op
persoonlijk gewin.
De Parijse casbah ligt in het
noorden van de stad. niet ver van
de Noordstatie het Gare du Nord
en vlak bij de beroemde Sacré
Coeur. In grove lijnen wordt ze
omlijnd door de Boulevard de la
Chapelle, de Boulevard Berbès, de
rue Stephenson en de rue Dou-
deauville. Toeristen kunnen er be
ter we.g blijven. Het komt nog al
eens voor, dat 2e een tik op "het
hoofd krijgen en wakker worden
zonder beurs of papieren. Velen
reeds hebben hun nieuwsgierigheid
duur moeten betalen. Niet minder
dan achthonderd gendarmen ble
ken in de prille zaterdagmorgen
de bekendste straten van deze
wijk te hebben afgezet. Huis voor
huis gingen ze de aldaar vertoe
vende Algerijnen controleren met
als gevolg, dat honderdendertig
personen konden worden gegre
pen. ten dele gezocht wegens mis
daden. ten dele omdat hun papie
ren niet in orde waren. Enige re
volvers en wat geweren werden in
beslag genomen alsmede een vijf
tigtal messen, kennelijk ongeschikt
om brood te snijden of een appeltje
te schillen
De Algerijnen verblijven hier gro
tendeels in de 12derangs logemen
ten, waar ze vaak met 8 personen
één éénpersoons kamer betrekken.
Al deze hotelletjes in deze wijk
ongeveer honderd werden zater
dag door de gendarmerie omsin
geld.
Parijs hee nogft nog andere cas-
bahs, onder andere bij de Place
d'Italie en in de buurt van de
Forte de la Vdllette, Forte de la
Chapelle. Deze en alle andere cen
tra waar de Parijse Algerijnen ple
gen te wonen staan met ingang
van heden onder voortdurende,
scherpe politiebewaking. Onopval
lend mengen speurders in burger
zich tussen het publiek in de
bistrots; nauwlettend worden be
paalde Medina-typen voortdurend
geschaduwd. Regelmatig moet
iedere wijk een grote schoonmaak
ondergaan. Operaties, zoals zater
dag werden uitgevoerd zullen
voortaan wekelijks, misschien zelfs
meerdere malen per week worden
herhaald.
Parijs telt ook tiendui
zenden goedwillende Algerijnen,
personen, die een handel drijven
of werkzaam zijn in fabrieken of
kantoren. Deze grote groep, die
vrijwel voortdurend onder de ter
reur stond van de misdadige ele
menten is uiterst verheugd over
de actie van de politie. Totnogtoe
werden ze onder bedreiging ver
plicht te offeren voor de strijd in
Noord-Afrika, een strijd, welke
hen in het geheel niet bekoort.
Indien ze weigeren hun tol te be
talen, die vaak ook i.i de zakken
van de Parijs» terroristen bleef
kleven, moesten ze het ergste vre
zen Naar verluidt hebben verte
genwoordigers van deze groep de
politie verzocht minstens we
kelijks een schoonmaak te houden.
Alleen door het regelmatig uit
kammen van de Parijse casbahs
zou men op de duur de „home-
terreur" kunnen meester worden,
(Advertentie)
'ttofef
Ter gelegenheid van de tentoon
stelling „Axel 57" wordt, op 12 juni,
een fokdag voor rundvee ge
houden, welke door de Vereniging
tot Verbetering van het rundvee in
Zeeland, afdeling oost Zeeuwsch-
Vlaanderen, wordt georganiseerd. De
afdeling beoogt hiermee tevens pro
paganda te maken voor haar doel en
men wil pogen het ledental op te voe
ren tot het streefgetal van 200.
In het gebied van de afdeling wor
den ongeveer 20.000 dieren gehouden,
een aantal dat een totaal-inschrjjving
van tweehonderd exemplaren wet
tigt. Het ligt in de bedoeling, indien
deze fokdag slaagt, er een jaarlijkse
gebeurtenis van te maken.
