Onbevredigende derby der Lage Landen Teleurstellend spel aan twee zijden Brooymans enige ster in zwakke B-ploeg Zuidelijke amateurs verloren Een doodgewone competitie wedstrijd was interessanter Gelijk spel zeer onbevredigend v. Wissen grote uitblinker Wij zijn er nog lang niet! NOU MOTTE KUKE Nederlandse voetbal junior en in laatste minuut winnaars j Belgen berusten j Vasily Smyslov won wereldtitel DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 29 APRIL 1957 Pieters Graafland reus onder de lat - v - v«# SCHOUWBURG ROOSENDAAL BRABANTSE REVUE Bij Oranje twee tevreden debutanten Voetbal over de grenzen Een eivol stadion, aan de zonzijde gevuld met voetbalfans in hemdsmouwen. Op de grasmat het bekende legertje cineasten (geen televisie) en fotografen. Veel drukte bij de ingang der „katakomben"Blauw- irit.junioren langs de fris gekalkte zijlij nen. Hevig gezoem in de lucht (er komen steeds meer reclamevliegtuigjes). Maar geen Holand-Belgë-lawaai", zoals dat nu een keer bij deze derby behoort. Kennelijk trilde men liever eerst eens zien, wat de tweeëntwintig er op de stadion-mat van zouden terecht brengen. Geen sprake van een nerveuze stemming, ondanks de aanwe zigheid van 63.000 toeschouwers. Er is tvel veel veranderd bij vroeger vergeleken. Veel wind was er niet, maar de partij die hem in de rug had vooral doelman Pieters Graafland wendde hem goed aan, zoals later bleek. Daar was een koninklijk harmoniegezelschap uit Almelo om de nationale hymnen te vertolken. Het was eerder zoet gevooisd dan pittig en opwekkend, wat men zo graag hoort op de drempel van zo'n interland. Maar ze zagen er keurig uit, de mannen en ze deden heel erg hun best. Toen de Oostenrijkse scheidsrechter Grill, die voortreffelijk zou leiden, het eerste fluit signaal produceerde, scheen de zon aan een strakke, wolkenloze hemel. Uitstekend weer dus en niet al te warm. zakkend, loste 'n hard schot, dat ech- Hetb egin was hoopvol aan Neder landse kant, want een combinatie langs de rechterwing bracht de bal in het Belgische doelgebied. Vooral eer Van der Gijp hem kon bemach tigen, had rechtshalf Mees echter weer voor expeditie naar zijn voor hoede gezorgd. De achterhoede der Rode Duivels en daarvan vooral de nieuwe spil Nelissen knaap van een kerel, zij het dun in zijn haren vestigde intussen geen bijzonder so lide indruk. Hoewel het doelpunt werd afgekeurd terecht, wegens buiten spel dat Carlier reeds in de der de minuut tot stand bracht, wees dit er op dat men in de Belgische ach terhoede niet zo zeker was van zijn zaak, keeper Van der Stappen inbe grepen. Hij maakte namelijk een paar opmerkelijke blunders die echter goed afliepen. Al spoedig bleek dat de Oranje- .bevliegingen" van het eerste ogen blik op geen solide basis waren ge bouwd, want in plaats van het tempo hoger op te voeren, ging het er toe langer hoe trager naar toe. Het spel ontwikkelde zich allemaal te rustig er werd slordig geplaatst en onmid dellijk werd duidelijk, dat Cor van der Gijp tegen stopper Nelissen geen voet aan de grond zou krijgen. Dat is tot het laatst toe zo gebleven. Sierlijk spel toverde deze Nelissen niet voor de ogen van het legioen, en in de kunst van het plaatsen was hij evenmin een meester, maar met zijn harde hoofd mikte hij alle hoge ballen voor de neus van Van der Gijp weg en overigens ruimde hij met harde, verre trappen het doelgebied der Rode Duivels. Tot illustratie van zijn technische kun nen kwam Van der Gijp geen enke le keer en met schieten vestigde hij een zodanig teleurstellende indruk, dat dit automatisch zijn weerslag moest vinden in het spel zijner colle ga's uit de voorhoede. Intussen kwamen ook deze niet tot schieten, althans succesvol. In die beginfaze zou een schutter met capaciteiten het Belgische net wel een paar maal hebben kunnen doen trillen, omdat doelman v.d. Stap pen een tweetal keren lelijke misgre pen deed. Gelukkig (voor hem) ble ven die zonder nadelige gevolgen. Ook spil Nelissen deelde een paar maal in die malaise, zodat het vaderland se legioen zich al ging zetten voor spontaan gejuich. Een tweetal hoek schoppen aan Oranje toegekend, le verden niet het gewenste resultaat, evenmin als de corner in de 9e mi nuut door de Rode Duivels gefor ceerd, dat deed. Geen interland-voetbal Kon men over het spel van Oranje allerminst tevreden zijn, aan Belgi sche kant was dit met uitzondering van enkele vlagen van hetzelfde la ken een pak. Nu en dan deelde de arbiter vrije schoppen tegen de Rode Duivels uit, maar heel hevig waren die botsingen nooit. Steeds meer be gon in het oog te vallen, dat Cor van der Gijp een volslagen failure was. Uit geen enkele aanval, die het leer hetzij van de rechter-, dan wel de linkervleugel gelanceerd in diens na bijheid bracht, wist de Feyenoorder met een schot van enige betekenis af te ronden. Herhaaldelijk miste hij de bal en tot een daad van enige waarde kwam hij niet. Uiteindelijk was hij weinig minder dan een zie lige figuur. Het spel van de gasten kon de toe schouwers evenmin bekoren. Links buiten Orlans deed soms goede din gen, maar tot daverend spel kwam hij niet, evenmin als linksbinnen Houf Het enkele schot, in de 13e minuut van de Belgische linksbuiten verdient vermelding, zo' ook de manier waarop Pieters Graafland, dit onschadelijk maakte. Aardig, attraktief, was de daarop volgende aanval van Nederlandse zij de. Van Wissen, die zich in deze veer tiende minuut voor het eerst presen teerde, gaf een fraai staal voetbal weg, tezamen met Van der Kuijl. ter geen genade bij v.d. Stappen kon vinden. In stede van beter te worden, ver slapte het samenspel aan Nederland se kant nog voortdurend en vooral het plaatsen was buitengewoon slecht. Men verzuimde onophoudelijk zich 'n vrije ruimte te scheppen, eerste ver eiste voor het veroveren van sco ringskansen. In de 17e minuut probeerde Tim mermans, uit een hoge voorzet van Van der Kuijl de Belgische keeper met een kopbal te verschalken, doch hij was te simpel en te doorzichtig. Heel wat beter dan aan Nederlandse zijde was het kopwerk bij de Belgen, maar ook daar werd de schutters slechts sporadisch een goede schiet kans geboden. Al met al bleef Oranje het meest aanvallend, dank zij het uitstekende voedende en verdedigen de werk harer achterhoede en mid denlinie, waarin Kuys en Wiersma, tezamen met de (wéér soms slordi ge) Van der Hart en de kanthalfs Van Wissen en Klaassens om beuren zeer fraaie dingen verwezenlijkten. Zij hadden geen last van de befaamde tiende seconde. Destemeer de vijf in de voorhoede, met Van der Gijp als de noodlottige figuur. Zó weinig bleef er van onze aan- valslinie uitgaan, dat we in de 20e minuut Kees Kuys zagen oprukken tot vlak bij het Belgische doel.... Ook daar minnetjes Tot dan toe hadden ook de Belgen nog geen indrukwekkend spel ver toond. Coppens speelde inderdaad minder egoistisch dan men vroeger van hem gewoon was. maar voorals nog bleven de soms fijne passes van zijn artistieke voet onbenut. Natuurlijk óók, omdat onze defen sie zulk uitstekend spel ontplooide en praktisch elke aanval kon onder scheppen, niet zelden met behulp van Tinus Bosselaar, die echter meestal niet tijdig genoeg terug kon zijn om een werkzaam aandeel in de Neder landse aanval te hebben. In de 25e minuut toverde Van der Kuijl aan Cor van der Gijp een juweel van een scoringskans voor de voeten nadat Timmermans het leder tactisch langs zich heen had laten rollen. Maar Van der Gijp miste hopeloos... De daaropvolgende dingen speelden zich praktisch alle af op het midden veld. De verdedigingen drongen na melijk steeds verder op, zodat et- voor een snelle, beweeglijke man toen uitgesproken kansen lagen. Die was echter aan geen van beide kanten te ontdekken... Dat Nederland in de 31ste mi nuut niet tegen een achterstand aan moest kijken, dankte het aan de formidabele redding van Pieters Graafland. Fantastisch hoog opspringend, ranselde hij de enorm harde kogel van Houf (van zeer dichtbij) uit het Ne derlandse doel. Het meest markante feit in deze en voorgaande perioden was inmid dels geweest, dat Cor van der Hart praktisch alle duels met Coppens op zijn naam had gebracht. België scoort (0-1) De voorhoede der Rode Duivels ging het toen over een andere boeg gooien en met succes. Rechtsbuiten Pieters, een klein zwart mannetje met een snorretje, dook plotseling aan de linkervleugel op. Van der Hart kon niet verhinderen, dat rechtsbin nen Van den Bergh, die hij ongedekt gelaten had, de op een 20 meter af stand van het Nederlandse doel ge lanceerde bal bemachtigde (hij legde het leder stil met de rechtervoet) en met de linkervoet een onvermoede harde schuiver loste, waar Pieters Graafland tevergeefs naar dook (0-1). Gemeten naar de krachtsverhou- V>. 'V Juichende Belgen, zwijgende Neder landers en een verslagen doelman Pieters Graafland. languit op de grasmat van 't Olympisch Stadion: zo was de situatie enkele seconden nadat het eerste Belgische doelpunt in de wedstrijd te Amsterdam gevallen was. dingen, was dit doelpunt op dat mo ment zeker verdiend. Maar als het drie minuten voor de thee gelijk zou zijn geweest, hadden de Rode Duivels niets te zeggen gehad. Het oerharde schot van Carlier, overigens van vrij verre afstand, kon de attente Belgi sche keeper slechts ten koste van een hoekschop onschadelijk maken. Men ging met een 01 stand rusten. Tweede helft Evenals bij het begin, trok Oranje na de hervatting wederom fris van de lever er op los. De Belgische achterhoede, even de kluts kwijt, kon slechts opluchting brengen door drie corners weg te geven. Maar uit géén daarvan werd voor Oranje het ge wenste resultaat geboekt. De als één man verdedigende Belgische achter hoede en middenlinie bezwoer alle ge vaar, óók het goede schot van Tim mermans, in de 6e minuut. De Rode Duivels werden van nu af regelmatig en in sterkere mate op eigen helft teruggedrongen en het was in deze fase. dat de eerste „ouderwetse" duels tussen Van der Hart en Cop pens (zo mén wil omgekeerd) ont stonden. Het publiek begon te gnuiven, maar Coppens van zijn kant toch minder ver dan voorheen. In de achtste mi nuut zou het intussen 02 z-ijn gewor den, als.... rechtsbinnen Van den Bergh de knoert niet tegen de krui sing van paal en 'lat had gekanjerd. De bal sprong nu terug het veld in en een goede minuut later was hèt.. gelijk. Carlier scoort 1-1 Dat geschiedde, nadat van den Bergh nogmaals een venijnig schot had ingezonden, meester lijk door onze doelman gestopt. Bij een over links opgezette Nederlandse aanval bemachtig- (Advertentie) de Carlier, naar binnen ge zwenkt, de bal. Uit zeer moei lijke positie schoot de Fortuna- speler in de richtnng van het Belgische doel, waar de defen sie een ondeelbaar ogenblik „van de kaart" bleek. Carlier had geluk, toen het leder in aan raking kwam met het lichaam van rechtsachter Dirix. Het ver anderde daarmede volledig van richting en belandde buiten be reik van keeper van der Stap pen in het doel der Rode Dui vels (11). Een zeer verras sende, zij het niet onfortuinlijke gelijkmaker. In de resterende tijd dat waren nog circa 35 minuten bleef dus alles mogelijk. Aan vaderlandse zijde durfde men rekenen op een nu beter voor de dag voorkomende voorhoede, maar zover kwam het jammer ge noeg niet. De Belgen van hun kant gooiden er bij vlagen op hun beurt een extra schepje op. zodat er vooral aan Nederlandse zijde enige hache lijke situaties ontstonden. In die periode ontwikkelden echter achterhoede en middenlinie, met Van Wissen als grote uitblinker, een dus danige kracht, dat de Belgen geen doelpunten kónden maken. Tóch zou het in die 17e minuut be slist 12 geweest zijn, als Pieters Graafland niet de geweldige moed had kunnen opbrengen, de doorge broken Coppens, slechts enige meters van ons doel verwijderd, de bal van diens voeten weg te plukken. Het zo veelste open doekje was het verdien de deel van de Ajax-keeper onder de Oranje-lat. Slappe bedoening In de Nederlandse voorhoede bleef het een slappe bedoening, met Van der Gijp als blijvende ridder van de droeve figuur. Carlier probeerde een paar maal met schoten uit verre van gemakkelijke posities en Van Wissen nooit ademnood leverde zelfs zijn aandeel als schutter, eveneens zonder resultaat, hoewel rechtsback Dirix een keer als reddende engel in het Rode Duivels-doel moest op treden, door een schot van onze Van Wissen van de doellijn weg te kop pen. ----- LAATSTE WEEK, ALLE DAGEN 'S AVONDS KWART VOOR ACHT. Plaatsbespreken tel. 4344 doorlopend. 263-00 In de slotfase maakte Van Wissen nogmaals kristal-duidelijk hoe droe vig het met de schietcapaciteiten van onze aanvalslinie was. Hij schoot ver scheidene malen, soms gevaarlijk in maar v.d. Stappen liet evenmin nog steken vallen als zijn overbuurman, die in de laatste seconden nog een kanjer van Coppens „naar de ande re wereld" hielp. Henk Pellikaan. lid van de K.C.. bleek niet erg voldaan over het J spel van de Nederlandse ploeg J als geheel. Een kleine overwin- J ning was mogelijk geweest, wan- J neer tenminste de. voorhoede zich J iets doortastender had getoond. Dit inzicht werd vrijwel gedeeld door de voorzitter van de T.C. de heer Kruyver, de heer Hoolboom, voorzitter van de K.C. en de heer I Steinvoorte, lid van de. K.C. „Maar denk er wel aan," zei deze laatste nog, „wij zijn nog aan het expe- rimenteren". Bijna alle spelers vonden die J l-l iets te weinig. Men had op S een gunstiger uitslag gehoopt en... S gerekend. Kees Kuys: „Het was moeilijk i J voor ons ..achter", vooral de Bel- X J gische vleugelspelers Orlans en J Piters en natuurlijk Coppens, vond J J ik goed." i De 2 debutanten waren zeer vol- J J daan en gelukkig. Van Wissen streelde het oranjeshirt, dat hij mocht houden. ..Het ging prima, zei de. blonde MVV-er, „ja, eerst had ik wel wat last van zenuwen, maar al heel gauw was dat voor- bij, het ging lijn..." Eddy Pieters Graafland vond het heel natuurlijk, dat hij die X schoten van dichtbij had gekeerd. „Als keeper heb je daar nu een- maal oog op Je voelt als het ware t X wat een speler gaat doen. Vandaar S i dat ik zo snel kon reageren." Zo kwam met onveranderde stand het einde van deze zeer teleurstel lende derby der Lage Landen. En met een gelijk spel. dat als steeds een. onbevredigende indruk achter liet. „Als dat de reserves van het Neder landse topvoetbal zijn, dan ziet het er met ons voetbal treurig uit". Die op merking, zaterdagmiddag na afloop van de wedstrijd België B-Nederland B op de knusse tribune van het ter rein van de KFC Turnhout van een van de Nederlandse supporters, ver tolkte overduidelijk de mening van de ongeveer 14.000 toeschouwers. De B- ploeg had inderdaad zeer slecht ge speeld en alleen de geringe schotvaar digheid van het Belgische binnentrio had ons behoed voor een grotere ne derlaag dan nu: 10. Temidden van zoveel jeugd was het toch weer de nestor van de Neder landse ploeg, Rinus Schaap, die van begin tot eind de meeste aandacht trok. Ook Brooymans kwam ruim boven het gemiddelde en het was on getwijfeld een verzwakking, toen hij na 2Q, minuten in de tweede helft we- Advertentie) Een ongewone hangpositie van de Belgische doelman van der Stap pen, die al even goed zijn net af schermde «is onze Pieters Graaf land. De Rode Duivels-keeper heeft hier zo juist een Oranje-aanval onschadelijk gemaakt. Voor ongeveer 1500 toeschouwers is onder goede weersomstandigheden te Gorkum een wedstrijd gespeeld tussen selectieteams (amateurs) van de wes telijke districten en van het district zuid. De westelijke amateurs wonnen de ontmoeting met 20. Bij de rust was de score 00. Het was een weinig aantrekkelijke wedstrijd, waarin het tempo zeer laag was. De doelpunten werden pas tegen het einde van de ontmoeting gescoord t-> r, U4 u 4. - Poor, respectievelijk Verhoeven van De kleine Oranje-rechtsbuiten, toen Lugdunum en Klinkenberg van Velox zeer veelbelovend, later geducht af- Een voorzet van Snijders (VVV) kwam juist binnen het bereik van bet hoofd van zijn collega op de rechtervleugel, Dekker (SHS) en h'et een lernie kopbal werd de Belgische doelman Cooremans voor de derde maal gepasseerd. Daarmee werd de stand in de jeugdwedstrijd Nederland—België, zaterdag te Eindhoven gespeeld, op 3—2 gebracht, 'n de laatste minuut.... Die nederlaag was sneu voor de jonge Rode Duivels. Op het gebied van techniek hadden zij namelijk heel wat meer in hun mars dan de Nederlanders. Maar de oranjehemden speelden recht-toe, recht-aan hoe primitief soms ook van uitvoering, en dat was effectiever Na 18 minuten hadden de Belgen door de beste speler van het veld de kleine linksbinnen Claes (Mechelen), de leiding genomen. De Vries (Sparta), de Nederlandse linksbinnen, maakte in de 38ste minuut gellik Vijf minuten na de thee nam Nederland de leiding door een ver schot van kanthalf Pothoven (Vitesse), maar een felle rush van Claes beland- „*,z° afgemeten voor de voeten van Smeyers (Waterschei), dat dit wel de gelijkmaker moest betekenen: 2—2, met nog twintig minuten dePSiPaet k' daverende kogel van de Belgische midvoor Wegria beukte men d^°Belgen nh>t VM Ajax"doelman Hoogerman. Verder kwa- van NAb' als rcchtshalf opgesteld, speelde een vrij aardige partij, zonder nochtans tot de uitblinkers te behoren. (Van onze sportredacteur) Geen sfeer. Geen kwaliteitsvoetbal. Geen klasse. En uitein delijk een gelijk spel. Had dat nu nog maar kunnen bevredigen, doch ook dit is niet eens het geval geweest. Een teleurstellende derby dus? Inderdaad en in alle opzichten. Wie dit van de zo befaamde Nederland-België moet getuigen, is niet zo best af. Van een doodgewone competitiewedstrijd, waar nog haken en ogen aan vastzitten, zou beslist méér te genieten zijn geweest. Immers, wat is een interland tussen Oranje leeuwen en Rode Duivels zónder sfeer en ongebreideld enthousiasme Geen iwee cent waard Slechts van drie spelers is het nodige af te kijken geweest. Bij de Belgen was dat Rik Coppens, in de Nederlandse gelederen mogen daar de MVV- er Van Wissen en keeper Pieters Graafland op bogen. In de tweede helft was Sinjoor Coppens weer de oude. Dat wil zeg gen, dat hij opnieuw een interessant stuk toneel weggaf, in „combinatie" met Cor van der Hart, die zich ech ter geen enkele keer kwaad heeft ge maakt. Zijn lach werkte kennelijk aanstekelijk op Coppens, want uit eindelijk volstond de Beerschot-man met., de schouders op te halen of nu en dan bezwerend de armen naar de arbiter uit te steken. Maar de Oostenrijker intelligent scheidsrechter vermoedelijk be kend met Coppens' eigenaardigheden, liep daar niet in. Toch heeft de Belgische aanvalslei der meerdere malen onze spil het na kijken weten te geven. Tot scoren heeft Coppens het echter niet ge bracht. Eerstens gaven onze achter spelers daartoe meestal geen kans en voor het overige stond daar onder de Oranje-lat Pieters Graafland, die slechts door de jongste Rode Duivel, de Brusselaar Van den Bergh juist hij verschalkt werd. Volgens ve len met een houdbare bal. Onze me ning is, dat de spectaculaire Ajax- keeper volkomen verrast werd. De Belgische rechtsbinnen ving het le der namelijk met de rechtervoet op en knalde toen meteen met de lin kervoet laag in de hoek, waar Pie ters Graafland nét even te laat naar dook. Hadden onze zuiderburen dus op verrassende wijze de leiding kunnen nemen, Oranje kwam nogal fortuin lijk aan de gelijkmaker na de thee. Nogal fortuinlijk Carlier kreeg de bal in moeilijke positie van Timmermans. De zeer ijverige Maastrichtenaar schoot met een. Op zijn weg naar het Belgische net ontmoette de bal de linkerarm (of \fcas 't het hoofd?) van rechts achter Dirix en via dit lichaamsdeel belandde het leer naast de volkomen verraste Van der Stappen. Een man netjesputter, evenals zijn overbuur. In feite zijn dat dan de hoofdmo menten uit deze „klassieker" op de Olympische grasm-at" geweest. Zeker, er is verder ook nog twee maal drie kwartier gespeeld. Edoch, het was voetbal van laag gehalte, en men komt steeds meer tot de over tuiging, dat zowel Nederland als Bel gië geen klasse-voetballers meer rijk is, zoals weleer. De toeschouwers hadden dit heel snel dóór. De Belgische supporters, aanvankelijk nogal roerig en vlot met aanmoedigingen in de trant van ,,al- lez mannekes", bleven spoedig geza pig toekijken. Geen heil meer.... En de Nederlandse enthousiast, die uit een sireneapparaat angstwekkend gehuil tevoorschijn haalde, zag spoe dig ook al geen heil meer in dit soort aanmoediging. Nee, dit is geen wedstrijd geweest om later nog eens mee te geuren. Met onze defensie liep het meestal gesmeerd. Met Kees Kuys, Wiersma én Van der Hart vóór zich (soms briljant, vaak niet zo denderend!), kon Pieters Graafland het zij het met enige fantastische reddingen vóór en na de rust wel klaren. Ook voor de kanthalfs niets dan lof. Van Wissen werd steeds meer de uitstekende vervanger van (de zieke) Notermans en dat men Jan Klaas sens toch weer opstelde in die linie heeft de VVV-er volkomen verklaar baar gemaakt. Hij speelde puik O. die voorhoede Maar o, die voorhoede Het begin was interessant. De kleine Van der Kuijl deed veel goede en handige dingen, maar Bosselaar naast hem stelde teleur. Het kwam wellicht omdat Cor van der Gijp een volkomen mislukking op de midvoorplaats was. Hij moet nu werkelijk maar volledig aan de kant. De meest eenvoudige kansen heeft-ie zelfs niet weten te benutten. De Keu ze Commissie moet er grijze haren van hebben meegenomen. Timmermans blijkt uiteindelijk even min aan de verwachtingen te hebben voldaan. Soms hele mooie dingen. Daarna weer ontzettend teleurstel lend Carlier was uiteindelijk nog een fi guur naar veler hart. Een man, ge knipt voor de m.atch tegen de Rode Duivels, zoals Van Wissen, die intus sen de machteloosheid onzer voorhoe de herhaaldelijk heeft geaccentueerd, door tot dicht bij het vijandelijk doel te opereren en dat zelfs met een paar vinnige schoten te bekogelen!! Slotsom: te geringe snelheid, te weinig vaardigheid en uitgesproken tekort aan samenspel plus doorzet tingsvermogen. Sporadisch èclit goed Ook het Belgische elftal heeft te leurgesteld. Onze collega's over - de - grens staken het niet onder stoelen of banken. Sporadisch mooi opgezette aanvallen, maar te weinig kwaliteit om écht gevaarlijk te kunnen wor den. Wat defensie en middenlinie be- méér profiterende Oranje-voorhoede treft: in de aanvang zó zwak dat een toen gemakkelijk voor een voorsprong had kunnen zorgen. Midhalf Nelissen (géén type van een mooie voetballer) kon deze v.d. Gijp gemakkelijk hebben. Dirix en Mees hielden Timmer mans en Carlier meestal met goed gevolg in bedwang en nog gemakke lijker speelden aVn Roy en Van Herpe het klaar tegen onze rechtervleugel v.d. Kuijl - Bosselaar. De voorhoede der Rode Duivels kwam, evenmin als de onze tot erg grootse dingen. Orlans en Houf konden getemd wor den door Wiersma en Van Wissen; v.d. Hart kreeg uiteindelijk midvoor Coppen in bedwang, zodat deze ge ringe schietkansen kreeg. Kuys en Klaassens wisten op hun beurt de Belgische rechterwing met Piters en v.d. Bergh de voet meestal met suc ces dwars te zetten. Allesb ijeen geen afspiegeling van wat ééns (en hierbij denken we voor al aan de matches vóór de oorlog), Nederland - België was. En dan: van Oranje-zijde een wed strijd van gemiste kansen. Zoals de laatste jaren zo dikwijls te zien is geweest.... gens een schouderblessure het veld moest verlaten. Hij werd vervangen door de PSV-er Brusselers. Van de voorhoede kan vrijwel niets goeds gezegd worden. De Belgen ver dienden de overwinning dan ook ten volle, omdat zij beter voetbal speel den, stuk voor stuk technisch vaar diger waren en veel sneller waren. Toch hielden de Nederlanders de stand tot aan de rust dubbelblank. Toen Tol in de 11e minuut van de tweede helft alleen voor Belgie's doel kwam, leek het dan toch eindelijk te gaan gebeuren. Hij schoot echter pre cies in de handen van de keeper.... Twee minuten later trilde het Ne derlandse net en had België de 10 voorsprong, die later voldoende bleek voor de overwinning. De handige linksbuiten Moyson had het voorbe- ïeidende werk gedaan, dat door de Antwerp-midvoor van Gooi werd af gerond. In de Belgische kleedkamer was J de stemming rustig bijna be- J 5 rustend. De spelers knikten enkele t keren goedkeurend naar doelman 5 van der Stappen, van wie juist J door een tekenaar een caricatuur werd ontworpen, en todnden be- J X langstelling voor spil Nelissen, die met een dikke knie pijnlijk naar de douche-cellen strompelde. Maar opwinding neen. Het i leek wel, alsof de wedstrijd reeds t vergeten was. Alleen Rik Coppens sputterde nog een beetje na. J ,,'t Is een geluksploeg, dat Hol- J land. Iedere keer weer ...als dat schot van van den Begh niet te- gen de lat was gegaan..., en dat S terrein, ach dat was geen terrein S meer.... te hard in het midden..., I je kon haast niets met de bal doen.... of het leuk was..., ach ja, ik heb op m'n gemakje gespeeld." J De andere spelers luisterden J haast onverschillig toe. Maar in J 5 hun ogen was toch een bewonde- rende blik voor de man. die in zijn 39e interlandwedstrijd voor i een opmerkelijke „come back" X had gezorgd. De grootmeester Vasilv Smvg- lov is wereldkampioen schaken geworden, doordat de 22e partij van de tweekamp om het wereldkampioenschap tussen Smyslov en Botwinnik na da He zet in remise is geëindigd. Botwinnik hield sinds 1948 de wereldtitel, toen hij het groot meester-toernooi won, waaraan behalve hijzelf, Vasily Smyslov en Paul Keres (beiden Rusland) de Amerikaan Samuel Reshevs- ky en onze landgenoot dr. Max Euwe deelnamen. Engeland Aston Villa - Luton Town 13, Bir mingham City - Manchester City 33; Bolton Wanderers Everton 1—1; Cardiff City - Manchester Uni ted 23; Portsmouth - West Brom- wich Albion 01Preston Northend - Chelsea 10; Tottenham Hotspur Blackpool 21. Frankrijk St. Etienne - Sedan 22; Lens - Marseille 20; Nice - Reims 2—1; RC Paris Valenciennes 31, Mona co - Sochaux 21; Toulouse - Lyon 22; Angers - Strassbourg 41; Ni- me - Nancy 40; Metz - Rennes 1—1. Alle clubs hebben 31 wedstrijden gespeeld. St. Etienne heeft de leiding met 44 punten, gevolgd door Lens (43) en Reims (40). Strassbourg staat onderaan met 22 punten. Duitsland WEST: Meidericher SV - Preussen (Dellbrück) 11; Alemannia (Aken) - Duisburger SV 3—1; FC Koeln - Schalke 04 4—2; Wuppertaler SV - Borussia (Muenchen Gladbach) 3—2; SV Sodingen - Schwarsweiss (Essen) 20; Rotweiss (Essen) - Westfalia (Herne) 2—1.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 5