Onbevredigende derby der Lage Landen
Teleurstellend spel aan twee zijden
Brooymans enige ster
in zwakke B-ploeg
Zuidelijke
amateurs
verloren
Een doodgewone competitie
wedstrijd was interessanter
Gelijk spel zeer
onbevredigend
v. Wissen grote uitblinker
Wij zijn er nog lang
niet!
NOU MOTTE KUKE
Nederlandse voetbal junior en
in laatste minuut winnaars
j Belgen berusten j
Vasily Smyslov
won wereldtitel
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 29 APRIL 1957
Pieters Graafland
reus onder de lat
- v - v«#
SCHOUWBURG ROOSENDAAL
BRABANTSE REVUE
Bij Oranje twee
tevreden debutanten
Voetbal over
de grenzen
Een eivol stadion, aan de zonzijde gevuld
met voetbalfans in hemdsmouwen. Op de
grasmat het bekende legertje cineasten
(geen televisie) en fotografen. Veel drukte
bij de ingang der „katakomben"Blauw-
irit.junioren langs de fris gekalkte zijlij
nen. Hevig gezoem in de lucht (er komen
steeds meer reclamevliegtuigjes). Maar
geen Holand-Belgë-lawaai", zoals dat nu
een keer bij deze derby behoort. Kennelijk
trilde men liever eerst eens zien, wat de
tweeëntwintig er op de stadion-mat van
zouden terecht brengen. Geen sprake van
een nerveuze stemming, ondanks de aanwe
zigheid van 63.000 toeschouwers. Er is tvel
veel veranderd bij vroeger vergeleken.
Veel wind was er niet, maar de partij die hem in de rug had
vooral doelman Pieters Graafland wendde hem goed aan,
zoals later bleek. Daar was een koninklijk harmoniegezelschap uit
Almelo om de nationale hymnen te vertolken. Het was eerder
zoet gevooisd dan pittig en opwekkend, wat men zo graag hoort
op de drempel van zo'n interland. Maar ze zagen er keurig uit,
de mannen en ze deden heel erg hun best. Toen de Oostenrijkse
scheidsrechter Grill, die voortreffelijk zou leiden, het eerste fluit
signaal produceerde, scheen de zon aan een strakke, wolkenloze
hemel. Uitstekend weer dus en niet al te warm.
zakkend, loste 'n hard schot, dat ech-
Hetb egin was hoopvol aan Neder
landse kant, want een combinatie
langs de rechterwing bracht de bal
in het Belgische doelgebied. Vooral
eer Van der Gijp hem kon bemach
tigen, had rechtshalf Mees echter
weer voor expeditie naar zijn voor
hoede gezorgd. De achterhoede der
Rode Duivels en daarvan vooral de
nieuwe spil Nelissen knaap van
een kerel, zij het dun in zijn haren
vestigde intussen geen bijzonder so
lide indruk. Hoewel het doelpunt werd
afgekeurd terecht, wegens buiten
spel dat Carlier reeds in de der
de minuut tot stand bracht, wees dit
er op dat men in de Belgische ach
terhoede niet zo zeker was van zijn
zaak, keeper Van der Stappen inbe
grepen. Hij maakte namelijk een paar
opmerkelijke blunders die echter goed
afliepen.
Al spoedig bleek dat de Oranje-
.bevliegingen" van het eerste ogen
blik op geen solide basis waren ge
bouwd, want in plaats van het tempo
hoger op te voeren, ging het er toe
langer hoe trager naar toe. Het spel
ontwikkelde zich allemaal te rustig
er werd slordig geplaatst en onmid
dellijk werd duidelijk, dat Cor van
der Gijp tegen stopper Nelissen geen
voet aan de grond zou krijgen. Dat
is tot het laatst toe zo gebleven.
Sierlijk spel toverde deze Nelissen
niet voor de ogen van het legioen, en
in de kunst van het plaatsen was
hij evenmin een meester, maar met
zijn harde hoofd mikte hij alle hoge
ballen voor de neus van Van der Gijp
weg en overigens ruimde hij met
harde, verre trappen het doelgebied
der Rode Duivels.
Tot illustratie van zijn technische kun
nen kwam Van der Gijp geen enke
le keer en met schieten vestigde hij
een zodanig teleurstellende indruk,
dat dit automatisch zijn weerslag
moest vinden in het spel zijner colle
ga's uit de voorhoede.
Intussen kwamen ook deze niet tot
schieten, althans succesvol.
In die beginfaze zou een schutter
met capaciteiten het Belgische net
wel een paar maal hebben kunnen
doen trillen, omdat doelman v.d. Stap
pen een tweetal keren lelijke misgre
pen deed. Gelukkig (voor hem) ble
ven die zonder nadelige gevolgen. Ook
spil Nelissen deelde een paar maal
in die malaise, zodat het vaderland
se legioen zich al ging zetten voor
spontaan gejuich. Een tweetal hoek
schoppen aan Oranje toegekend, le
verden niet het gewenste resultaat,
evenmin als de corner in de 9e mi
nuut door de Rode Duivels gefor
ceerd, dat deed.
Geen interland-voetbal
Kon men over het spel van Oranje
allerminst tevreden zijn, aan Belgi
sche kant was dit met uitzondering
van enkele vlagen van hetzelfde la
ken een pak. Nu en dan deelde de
arbiter vrije schoppen tegen de Rode
Duivels uit, maar heel hevig waren
die botsingen nooit. Steeds meer be
gon in het oog te vallen, dat Cor van
der Gijp een volslagen failure was.
Uit geen enkele aanval, die het leer
hetzij van de rechter-, dan wel de
linkervleugel gelanceerd in diens na
bijheid bracht, wist de Feyenoorder
met een schot van enige betekenis
af te ronden. Herhaaldelijk miste hij
de bal en tot een daad van enige
waarde kwam hij niet. Uiteindelijk
was hij weinig minder dan een zie
lige figuur.
Het spel van de gasten kon de toe
schouwers evenmin bekoren. Links
buiten Orlans deed soms goede din
gen, maar tot daverend spel kwam hij
niet, evenmin als linksbinnen Houf
Het enkele schot, in de 13e minuut
van de Belgische linksbuiten verdient
vermelding, zo' ook de manier waarop
Pieters Graafland, dit onschadelijk
maakte.
Aardig, attraktief, was de daarop
volgende aanval van Nederlandse zij
de. Van Wissen, die zich in deze veer
tiende minuut voor het eerst presen
teerde, gaf een fraai staal voetbal
weg, tezamen met Van der Kuijl.
ter geen genade bij v.d. Stappen kon
vinden.
In stede van beter te worden, ver
slapte het samenspel aan Nederland
se kant nog voortdurend en vooral het
plaatsen was buitengewoon slecht.
Men verzuimde onophoudelijk zich 'n
vrije ruimte te scheppen, eerste ver
eiste voor het veroveren van sco
ringskansen.
In de 17e minuut probeerde Tim
mermans, uit een hoge voorzet van
Van der Kuijl de Belgische keeper
met een kopbal te verschalken, doch
hij was te simpel en te doorzichtig.
Heel wat beter dan aan Nederlandse
zijde was het kopwerk bij de Belgen,
maar ook daar werd de schutters
slechts sporadisch een goede schiet
kans geboden. Al met al bleef Oranje
het meest aanvallend, dank zij het
uitstekende voedende en verdedigen
de werk harer achterhoede en mid
denlinie, waarin Kuys en Wiersma,
tezamen met de (wéér soms slordi
ge) Van der Hart en de kanthalfs
Van Wissen en Klaassens om beuren
zeer fraaie dingen verwezenlijkten.
Zij hadden geen last van de befaamde
tiende seconde. Destemeer de vijf
in de voorhoede, met Van der Gijp als
de noodlottige figuur.
Zó weinig bleef er van onze aan-
valslinie uitgaan, dat we in de 20e
minuut Kees Kuys zagen oprukken
tot vlak bij het Belgische doel....
Ook daar minnetjes
Tot dan toe hadden ook de Belgen
nog geen indrukwekkend spel ver
toond. Coppens speelde inderdaad
minder egoistisch dan men vroeger
van hem gewoon was. maar voorals
nog bleven de soms fijne passes van
zijn artistieke voet onbenut.
Natuurlijk óók, omdat onze defen
sie zulk uitstekend spel ontplooide en
praktisch elke aanval kon onder
scheppen, niet zelden met behulp van
Tinus Bosselaar, die echter meestal
niet tijdig genoeg terug kon zijn om
een werkzaam aandeel in de Neder
landse aanval te hebben.
In de 25e minuut toverde Van der
Kuijl aan Cor van der Gijp een juweel
van een scoringskans voor de voeten
nadat Timmermans het leder tactisch
langs zich heen had laten rollen. Maar
Van der Gijp miste hopeloos...
De daaropvolgende dingen speelden
zich praktisch alle af op het midden
veld. De verdedigingen drongen na
melijk steeds verder op, zodat et-
voor een snelle, beweeglijke man toen
uitgesproken kansen lagen. Die was
echter aan geen van beide kanten te
ontdekken...
Dat Nederland in de 31ste mi
nuut niet tegen een achterstand
aan moest kijken, dankte het
aan de formidabele redding van
Pieters Graafland. Fantastisch
hoog opspringend, ranselde hij
de enorm harde kogel van Houf
(van zeer dichtbij) uit het Ne
derlandse doel.
Het meest markante feit in deze
en voorgaande perioden was inmid
dels geweest, dat Cor van der Hart
praktisch alle duels met Coppens op
zijn naam had gebracht.
België scoort (0-1)
De voorhoede der Rode Duivels
ging het toen over een andere boeg
gooien en met succes. Rechtsbuiten
Pieters, een klein zwart mannetje
met een snorretje, dook plotseling aan
de linkervleugel op. Van der Hart
kon niet verhinderen, dat rechtsbin
nen Van den Bergh, die hij ongedekt
gelaten had, de op een 20 meter af
stand van het Nederlandse doel ge
lanceerde bal bemachtigde (hij legde
het leder stil met de rechtervoet) en
met de linkervoet een onvermoede
harde schuiver loste, waar Pieters
Graafland tevergeefs naar dook (0-1).
Gemeten naar de krachtsverhou-
V>.
'V
Juichende Belgen, zwijgende Neder
landers en een verslagen doelman
Pieters Graafland. languit op de
grasmat van 't Olympisch Stadion:
zo was de situatie enkele seconden
nadat het eerste Belgische doelpunt
in de wedstrijd te Amsterdam
gevallen was.
dingen, was dit doelpunt op dat mo
ment zeker verdiend. Maar als het
drie minuten voor de thee gelijk zou
zijn geweest, hadden de Rode Duivels
niets te zeggen gehad. Het oerharde
schot van Carlier, overigens van vrij
verre afstand, kon de attente Belgi
sche keeper slechts ten koste van
een hoekschop onschadelijk maken.
Men ging met een 01 stand rusten.
Tweede helft
Evenals bij het begin, trok Oranje
na de hervatting wederom fris van
de lever er op los. De Belgische
achterhoede, even de kluts kwijt, kon
slechts opluchting brengen door drie
corners weg te geven. Maar uit géén
daarvan werd voor Oranje het ge
wenste resultaat geboekt. De als één
man verdedigende Belgische achter
hoede en middenlinie bezwoer alle ge
vaar, óók het goede schot van Tim
mermans, in de 6e minuut. De Rode
Duivels werden van nu af regelmatig
en in sterkere mate op eigen helft
teruggedrongen en het was in deze
fase. dat de eerste „ouderwetse"
duels tussen Van der Hart en Cop
pens (zo mén wil omgekeerd) ont
stonden.
Het publiek begon te gnuiven, maar
Coppens van zijn kant toch minder
ver dan voorheen. In de achtste mi
nuut zou het intussen 02 z-ijn gewor
den, als.... rechtsbinnen Van den
Bergh de knoert niet tegen de krui
sing van paal en 'lat had gekanjerd.
De bal sprong nu terug het veld in
en een goede minuut later was hèt..
gelijk.
Carlier scoort 1-1
Dat geschiedde, nadat van den
Bergh nogmaals een venijnig
schot had ingezonden, meester
lijk door onze doelman gestopt.
Bij een over links opgezette
Nederlandse aanval bemachtig-
(Advertentie)
de Carlier, naar binnen ge
zwenkt, de bal. Uit zeer moei
lijke positie schoot de Fortuna-
speler in de richtnng van het
Belgische doel, waar de defen
sie een ondeelbaar ogenblik
„van de kaart" bleek. Carlier
had geluk, toen het leder in aan
raking kwam met het lichaam
van rechtsachter Dirix. Het ver
anderde daarmede volledig van
richting en belandde buiten be
reik van keeper van der Stap
pen in het doel der Rode Dui
vels (11). Een zeer verras
sende, zij het niet onfortuinlijke
gelijkmaker.
In de resterende tijd dat waren
nog circa 35 minuten bleef dus
alles mogelijk. Aan vaderlandse zijde
durfde men rekenen op een nu beter
voor de dag voorkomende voorhoede,
maar zover kwam het jammer ge
noeg niet. De Belgen van hun kant
gooiden er bij vlagen op hun beurt
een extra schepje op. zodat er vooral
aan Nederlandse zijde enige hache
lijke situaties ontstonden.
In die periode ontwikkelden echter
achterhoede en middenlinie, met Van
Wissen als grote uitblinker, een dus
danige kracht, dat de Belgen geen
doelpunten kónden maken.
Tóch zou het in die 17e minuut be
slist 12 geweest zijn, als Pieters
Graafland niet de geweldige moed
had kunnen opbrengen, de doorge
broken Coppens, slechts enige meters
van ons doel verwijderd, de bal van
diens voeten weg te plukken. Het zo
veelste open doekje was het verdien
de deel van de Ajax-keeper onder de
Oranje-lat.
Slappe bedoening
In de Nederlandse voorhoede bleef
het een slappe bedoening, met Van
der Gijp als blijvende ridder van de
droeve figuur. Carlier probeerde een
paar maal met schoten uit verre van
gemakkelijke posities en Van Wissen
nooit ademnood leverde zelfs
zijn aandeel als schutter, eveneens
zonder resultaat, hoewel rechtsback
Dirix een keer als reddende engel
in het Rode Duivels-doel moest op
treden, door een schot van onze Van
Wissen van de doellijn weg te kop
pen.
-----
LAATSTE WEEK, ALLE DAGEN 'S AVONDS KWART VOOR ACHT.
Plaatsbespreken tel. 4344 doorlopend. 263-00
In de slotfase maakte Van Wissen
nogmaals kristal-duidelijk hoe droe
vig het met de schietcapaciteiten van
onze aanvalslinie was. Hij schoot ver
scheidene malen, soms gevaarlijk in
maar v.d. Stappen liet evenmin nog
steken vallen als zijn overbuurman,
die in de laatste seconden nog een
kanjer van Coppens „naar de ande
re wereld" hielp.
Henk Pellikaan. lid van de K.C..
bleek niet erg voldaan over het J
spel van de Nederlandse ploeg J
als geheel. Een kleine overwin-
J ning was mogelijk geweest, wan- J
neer tenminste de. voorhoede zich J
iets doortastender had getoond.
Dit inzicht werd vrijwel gedeeld
door de voorzitter van de T.C. de
heer Kruyver, de heer Hoolboom,
voorzitter van de K.C. en de heer
I Steinvoorte, lid van de. K.C. „Maar
denk er wel aan," zei deze laatste
nog, „wij zijn nog aan het expe-
rimenteren".
Bijna alle spelers vonden die
J l-l iets te weinig. Men had op S
een gunstiger uitslag gehoopt en...
S gerekend.
Kees Kuys: „Het was moeilijk i
J voor ons ..achter", vooral de Bel- X
J gische vleugelspelers Orlans en
J Piters en natuurlijk Coppens, vond J
J ik goed." i
De 2 debutanten waren zeer vol- J
J daan en gelukkig. Van Wissen
streelde het oranjeshirt, dat hij
mocht houden. ..Het ging prima,
zei de. blonde MVV-er, „ja, eerst
had ik wel wat last van zenuwen,
maar al heel gauw was dat voor-
bij, het ging lijn..."
Eddy Pieters Graafland vond
het heel natuurlijk, dat hij die
X schoten van dichtbij had gekeerd.
„Als keeper heb je daar nu een-
maal oog op Je voelt als het ware t
X wat een speler gaat doen. Vandaar S
i dat ik zo snel kon reageren."
Zo kwam met onveranderde stand
het einde van deze zeer teleurstel
lende derby der Lage Landen. En
met een gelijk spel. dat als steeds een.
onbevredigende indruk achter liet.
„Als dat de reserves van het Neder
landse topvoetbal zijn, dan ziet het er
met ons voetbal treurig uit". Die op
merking, zaterdagmiddag na afloop
van de wedstrijd België B-Nederland
B op de knusse tribune van het ter
rein van de KFC Turnhout van een
van de Nederlandse supporters, ver
tolkte overduidelijk de mening van de
ongeveer 14.000 toeschouwers. De B-
ploeg had inderdaad zeer slecht ge
speeld en alleen de geringe schotvaar
digheid van het Belgische binnentrio
had ons behoed voor een grotere ne
derlaag dan nu: 10.
Temidden van zoveel jeugd was het
toch weer de nestor van de Neder
landse ploeg, Rinus Schaap, die van
begin tot eind de meeste aandacht
trok. Ook Brooymans kwam ruim
boven het gemiddelde en het was on
getwijfeld een verzwakking, toen hij
na 2Q, minuten in de tweede helft we-
Advertentie)
Een ongewone hangpositie van de
Belgische doelman van der Stap
pen, die al even goed zijn net af
schermde «is onze Pieters Graaf
land. De Rode Duivels-keeper heeft
hier zo juist een Oranje-aanval
onschadelijk gemaakt.
Voor ongeveer 1500 toeschouwers is
onder goede weersomstandigheden te
Gorkum een wedstrijd gespeeld tussen
selectieteams (amateurs) van de wes
telijke districten en van het district
zuid. De westelijke amateurs wonnen
de ontmoeting met 20. Bij de rust
was de score 00.
Het was een weinig aantrekkelijke
wedstrijd, waarin het tempo zeer laag
was. De doelpunten werden pas tegen
het einde van de ontmoeting gescoord
t-> r, U4 u 4. - Poor, respectievelijk Verhoeven van
De kleine Oranje-rechtsbuiten, toen Lugdunum en Klinkenberg van Velox
zeer veelbelovend, later geducht af-
Een voorzet van Snijders (VVV) kwam juist binnen het bereik van
bet hoofd van zijn collega op de rechtervleugel, Dekker (SHS) en
h'et een lernie kopbal werd de Belgische doelman Cooremans voor de
derde maal gepasseerd. Daarmee werd de stand in de jeugdwedstrijd
Nederland—België, zaterdag te Eindhoven gespeeld, op 3—2 gebracht,
'n de laatste minuut....
Die nederlaag was sneu voor de jonge Rode Duivels. Op het gebied
van techniek hadden zij namelijk heel wat meer in hun mars dan de
Nederlanders. Maar de oranjehemden speelden recht-toe, recht-aan hoe
primitief soms ook van uitvoering, en dat was effectiever
Na 18 minuten hadden de Belgen door de beste speler van het veld
de kleine linksbinnen Claes (Mechelen), de leiding genomen. De Vries
(Sparta), de Nederlandse linksbinnen, maakte in de 38ste minuut gellik
Vijf minuten na de thee nam Nederland de leiding door een ver schot
van kanthalf Pothoven (Vitesse), maar een felle rush van Claes beland-
„*,z° afgemeten voor de voeten van Smeyers (Waterschei), dat dit
wel de gelijkmaker moest betekenen: 2—2, met nog twintig minuten
dePSiPaet k' daverende kogel van de Belgische midvoor Wegria beukte
men d^°Belgen nh>t VM Ajax"doelman Hoogerman. Verder kwa-
van NAb' als rcchtshalf opgesteld, speelde een vrij aardige
partij, zonder nochtans tot de uitblinkers te behoren.
(Van onze sportredacteur)
Geen sfeer. Geen kwaliteitsvoetbal. Geen klasse. En uitein
delijk een gelijk spel. Had dat nu nog maar kunnen bevredigen,
doch ook dit is niet eens het geval geweest. Een teleurstellende
derby dus? Inderdaad en in alle opzichten.
Wie dit van de zo befaamde Nederland-België moet getuigen,
is niet zo best af. Van een doodgewone competitiewedstrijd, waar
nog haken en ogen aan vastzitten, zou beslist méér te genieten
zijn geweest.
Immers, wat is een interland tussen Oranje leeuwen en Rode Duivels
zónder sfeer en ongebreideld enthousiasme Geen iwee cent waard
Slechts van drie spelers is het nodige af te kijken geweest. Bij de Belgen
was dat Rik Coppens, in de Nederlandse gelederen mogen daar de MVV-
er Van Wissen en keeper Pieters Graafland op bogen.
In de tweede helft was Sinjoor
Coppens weer de oude. Dat wil zeg
gen, dat hij opnieuw een interessant
stuk toneel weggaf, in „combinatie"
met Cor van der Hart, die zich ech
ter geen enkele keer kwaad heeft ge
maakt. Zijn lach werkte kennelijk
aanstekelijk op Coppens, want uit
eindelijk volstond de Beerschot-man
met., de schouders op te halen of nu
en dan bezwerend de armen naar
de arbiter uit te steken.
Maar de Oostenrijker intelligent
scheidsrechter vermoedelijk be
kend met Coppens' eigenaardigheden,
liep daar niet in.
Toch heeft de Belgische aanvalslei
der meerdere malen onze spil het na
kijken weten te geven. Tot scoren
heeft Coppens het echter niet ge
bracht. Eerstens gaven onze achter
spelers daartoe meestal geen kans en
voor het overige stond daar onder
de Oranje-lat Pieters Graafland, die
slechts door de jongste Rode Duivel,
de Brusselaar Van den Bergh juist
hij verschalkt werd. Volgens ve
len met een houdbare bal. Onze me
ning is, dat de spectaculaire Ajax-
keeper volkomen verrast werd. De
Belgische rechtsbinnen ving het le
der namelijk met de rechtervoet op
en knalde toen meteen met de lin
kervoet laag in de hoek, waar Pie
ters Graafland nét even te laat naar
dook.
Hadden onze zuiderburen dus op
verrassende wijze de leiding kunnen
nemen, Oranje kwam nogal fortuin
lijk aan de gelijkmaker na de thee.
Nogal fortuinlijk
Carlier kreeg de bal in moeilijke
positie van Timmermans. De zeer
ijverige Maastrichtenaar schoot met
een. Op zijn weg naar het Belgische
net ontmoette de bal de linkerarm
(of \fcas 't het hoofd?) van rechts
achter Dirix en via dit lichaamsdeel
belandde het leer naast de volkomen
verraste Van der Stappen. Een man
netjesputter, evenals zijn overbuur.
In feite zijn dat dan de hoofdmo
menten uit deze „klassieker" op de
Olympische grasm-at" geweest.
Zeker, er is verder ook nog twee
maal drie kwartier gespeeld. Edoch,
het was voetbal van laag gehalte,
en men komt steeds meer tot de over
tuiging, dat zowel Nederland als Bel
gië geen klasse-voetballers meer rijk
is, zoals weleer.
De toeschouwers hadden dit heel
snel dóór. De Belgische supporters,
aanvankelijk nogal roerig en vlot met
aanmoedigingen in de trant van ,,al-
lez mannekes", bleven spoedig geza
pig toekijken.
Geen heil meer....
En de Nederlandse enthousiast, die
uit een sireneapparaat angstwekkend
gehuil tevoorschijn haalde, zag spoe
dig ook al geen heil meer in dit soort
aanmoediging.
Nee, dit is geen wedstrijd geweest
om later nog eens mee te geuren.
Met onze defensie liep het meestal
gesmeerd. Met Kees Kuys, Wiersma
én Van der Hart vóór zich (soms
briljant, vaak niet zo denderend!),
kon Pieters Graafland het zij het
met enige fantastische reddingen vóór
en na de rust wel klaren.
Ook voor de kanthalfs niets dan
lof. Van Wissen werd steeds meer de
uitstekende vervanger van (de zieke)
Notermans en dat men Jan Klaas
sens toch weer opstelde in die linie
heeft de VVV-er volkomen verklaar
baar gemaakt. Hij speelde puik
O. die voorhoede
Maar o, die voorhoede Het begin
was interessant. De kleine Van der
Kuijl deed veel goede en handige
dingen, maar Bosselaar naast hem
stelde teleur.
Het kwam wellicht omdat Cor van
der Gijp een volkomen mislukking op
de midvoorplaats was. Hij moet nu
werkelijk maar volledig aan de kant.
De meest eenvoudige kansen heeft-ie
zelfs niet weten te benutten. De Keu
ze Commissie moet er grijze haren
van hebben meegenomen.
Timmermans blijkt uiteindelijk even
min aan de verwachtingen te hebben
voldaan. Soms hele mooie dingen.
Daarna weer ontzettend teleurstel
lend
Carlier was uiteindelijk nog een fi
guur naar veler hart. Een man, ge
knipt voor de m.atch tegen de Rode
Duivels, zoals Van Wissen, die intus
sen de machteloosheid onzer voorhoe
de herhaaldelijk heeft geaccentueerd,
door tot dicht bij het vijandelijk doel
te opereren en dat zelfs met een
paar vinnige schoten te bekogelen!!
Slotsom: te geringe snelheid, te
weinig vaardigheid en uitgesproken
tekort aan samenspel plus doorzet
tingsvermogen.
Sporadisch èclit goed
Ook het Belgische elftal heeft te
leurgesteld. Onze collega's over - de -
grens staken het niet onder stoelen
of banken. Sporadisch mooi opgezette
aanvallen, maar te weinig kwaliteit
om écht gevaarlijk te kunnen wor
den. Wat defensie en middenlinie be-
méér profiterende Oranje-voorhoede
treft: in de aanvang zó zwak dat een
toen gemakkelijk voor een voorsprong
had kunnen zorgen.
Midhalf Nelissen (géén type van
een mooie voetballer) kon deze v.d.
Gijp gemakkelijk hebben.
Dirix en Mees hielden Timmer
mans en Carlier meestal met goed
gevolg in bedwang en nog gemakke
lijker speelden aVn Roy en Van Herpe
het klaar tegen onze rechtervleugel
v.d. Kuijl - Bosselaar.
De voorhoede der Rode Duivels
kwam, evenmin als de onze tot erg
grootse dingen.
Orlans en Houf konden getemd wor
den door Wiersma en Van Wissen;
v.d. Hart kreeg uiteindelijk midvoor
Coppen in bedwang, zodat deze ge
ringe schietkansen kreeg. Kuys en
Klaassens wisten op hun beurt de
Belgische rechterwing met Piters en
v.d. Bergh de voet meestal met suc
ces dwars te zetten.
Allesb ijeen geen afspiegeling van
wat ééns (en hierbij denken we voor
al aan de matches vóór de oorlog),
Nederland - België was.
En dan: van Oranje-zijde een wed
strijd van gemiste kansen. Zoals de
laatste jaren zo dikwijls te zien is
geweest....
gens een schouderblessure het veld
moest verlaten. Hij werd vervangen
door de PSV-er Brusselers.
Van de voorhoede kan vrijwel niets
goeds gezegd worden. De Belgen ver
dienden de overwinning dan ook ten
volle, omdat zij beter voetbal speel
den, stuk voor stuk technisch vaar
diger waren en veel sneller waren.
Toch hielden de Nederlanders de
stand tot aan de rust dubbelblank.
Toen Tol in de 11e minuut van de
tweede helft alleen voor Belgie's doel
kwam, leek het dan toch eindelijk te
gaan gebeuren. Hij schoot echter pre
cies in de handen van de keeper....
Twee minuten later trilde het Ne
derlandse net en had België de 10
voorsprong, die later voldoende bleek
voor de overwinning. De handige
linksbuiten Moyson had het voorbe-
ïeidende werk gedaan, dat door de
Antwerp-midvoor van Gooi werd af
gerond.
In de Belgische kleedkamer was J
de stemming rustig bijna be- J
5 rustend. De spelers knikten enkele t
keren goedkeurend naar doelman
5 van der Stappen, van wie juist J
door een tekenaar een caricatuur
werd ontworpen, en todnden be- J
X langstelling voor spil Nelissen,
die met een dikke knie pijnlijk
naar de douche-cellen strompelde.
Maar opwinding neen. Het
i leek wel, alsof de wedstrijd reeds
t vergeten was. Alleen Rik Coppens
sputterde nog een beetje na.
J ,,'t Is een geluksploeg, dat Hol-
J land. Iedere keer weer ...als dat
schot van van den Begh niet te-
gen de lat was gegaan..., en dat S
terrein, ach dat was geen terrein S
meer.... te hard in het midden..., I
je kon haast niets met de bal
doen.... of het leuk was..., ach ja,
ik heb op m'n gemakje gespeeld." J
De andere spelers luisterden J
haast onverschillig toe. Maar in J
5 hun ogen was toch een bewonde-
rende blik voor de man. die in
zijn 39e interlandwedstrijd voor
i een opmerkelijke „come back"
X had gezorgd.
De grootmeester Vasilv Smvg-
lov is wereldkampioen schaken
geworden, doordat de 22e partij
van de tweekamp om het
wereldkampioenschap tussen
Smyslov en Botwinnik na da
He zet in remise is geëindigd.
Botwinnik hield sinds 1948 de
wereldtitel, toen hij het groot
meester-toernooi won, waaraan
behalve hijzelf, Vasily Smyslov
en Paul Keres (beiden Rusland)
de Amerikaan Samuel Reshevs-
ky en onze landgenoot dr. Max
Euwe deelnamen.
Engeland
Aston Villa - Luton Town 13, Bir
mingham City - Manchester City
33; Bolton Wanderers Everton
1—1; Cardiff City - Manchester Uni
ted 23; Portsmouth - West Brom-
wich Albion 01Preston Northend -
Chelsea 10; Tottenham Hotspur
Blackpool 21.
Frankrijk
St. Etienne - Sedan 22; Lens -
Marseille 20; Nice - Reims 2—1;
RC Paris Valenciennes 31, Mona
co - Sochaux 21; Toulouse - Lyon
22; Angers - Strassbourg 41; Ni-
me - Nancy 40; Metz - Rennes
1—1.
Alle clubs hebben 31 wedstrijden
gespeeld. St. Etienne heeft de leiding
met 44 punten, gevolgd door Lens
(43) en Reims (40). Strassbourg staat
onderaan met 22 punten.
Duitsland
WEST: Meidericher SV - Preussen
(Dellbrück) 11; Alemannia (Aken)
- Duisburger SV 3—1; FC Koeln -
Schalke 04 4—2; Wuppertaler SV -
Borussia (Muenchen Gladbach) 3—2;
SV Sodingen - Schwarsweiss (Essen)
20; Rotweiss (Essen) - Westfalia
(Herne) 2—1.