Boekenweek was boekenfeest
m
TOUR volgend jaar weer
door Nederland
Piet Buys maakte ramen
voor oostpriesterhulp
Mensen en e JXluzen
SPORT- en SPEL-momenten
gff
life
Droste pastilles gaan vooraan!
„De muze en het meisje
ÜfctQblaft £}cSïctn
EEN OPENHARTIG GESPREK
Geen tweede
Belgische
equipe
Tumult in de
Bondsdag
Onderhoud met
Tour-directeur
Jacques Goddet
ome
VIERDE BLAD
ZATERDAG 6 APRIL 1957
9 11
/Fa? er allemaal bij een boekhandelaar kan gebeuren
Ook geen melkweek!
J. hh/
Belgen favoriet voor
Parijs-Roubaix
„Pellenaars is een
uitstekend leider"
Tour-kansen voor
enkele steden
WARME KLEUREN
Weer felle strijd in
Algerië
Eert bloemlezing voor de jeugd
I zondag
april
3
fit 'v
r y-;.-:v
dar
DER STEEN
'jElVftiilHRT EEN 50M-
VRNlRmiEKB/lCim
9
De boekenweek is weer ten einde. Wat ligt meer voor de hand
dan dat een nieuwsgierig journalist zijn neus dan eens in de
boeken wil steken van een handelaar in boeken om te achter
halen of er ook opvallende resultaten geboekt zijn. We be
zochten deswege de heer Kreyns van Oomens' boekhandel te
Breda. Hij wond beslist geen doekjes om zijn boeken- Integen
deel zijn relaas was zo openhartig alsof we in een glanzende
spiegel mochten kijken. Vooral zijn opmerkingen over de alge
mene na-oorlogse gang van zaken vonden we het bestuderen
en dus het afdrukken ten zeerste de moeite waard.
Waarmee maar gezegd wil zijn dat
je het als boekverkoper nu ook niet
zo gemakkelijk goed kunt doen. Maar
het publiek wil toch ook wel wat vro
lijkheid, vragen we naar aanleiding
van wat onze zegsman aanwijst als
de „grapjassenpiank". Een nog al ge
hoorde klacht van het publiek is dat
er te veel „somberg" boeken ver
schijnen. Als reactie op die somber
heid beleven we inderdaad hoogcon
junctuur op de grapjassenplank. De
Bredase leraar, die zich verbergt
achter John O'Mill heeft 't om eens 'n
geval te noemen zo tot 15.000 ver-
Als U mij vraagt, aldus de heer
kreyns. hoe het in deze 22e Boeken
week ging, dan denk ik aan de raad
die een oudere boekverkoper mij eens
meende te moeten geven. Je moet
altijd maar zeggen - zei hij - dat
het goed gaat, want als je het pu
bliek laat merken, dat het wat siap
in zaken is, dan worden er nog min
der boeken verkocht! Wel, deze
..psychologie" verfoei ik en als ik
U zeg dat we na de oorlog nog niet
zo'n beste boekenweek hebben ge
maakt, gelooft U dan maar gerust
dat het een hele beste is! Het is
eigenlijk een vreemd geval met die
boekenweek. Stel U voor dat iemand
een overhemdenweek of een melk
week zou uitvinden, dan zegt ieder
rechtgeaard Nederlander dat hij zelf
zal uitmaken, wanneer hij een over
hemd koopt, laat staan wanneer hij
melk drinkt.
Maar uitgerekend in de Boeken
week gaan een paar honderdduizend
Nederlanders naar hun boekverkoper
en schaffen een of meer boeken aan.
Goed, we mogen dan allemaal van
tijd tot tijd eens cultureel willen
doen, U hebt toch ook niet de in
druk, dat de bewoners van de lage
landen vanwege de cultuur plotse
ling hun beurs omkeren.
En ik kan me toch ook niet voor
stellen dat al die mensen nu precies
van 30 maart tot 6 april geen uur
meer zonder Doek kunnen leven. Ja
zeker, de heren van de commissie
voor de propaganda van het Neder
landse boek mogen dan met niet ge
noeg te prijzen inzicht de boeken
week presenteren, ook daarmee is
niet alles verklaard.
Ik geloof dat lezend Nederland
de boekenweek niet uitsluitend ziet
als een gelegenheid om een boek
te kopen waarbij je dan een boe
kenweek-geschenk ontvangt, maar
dat velen nun boekverkoper wil
len laten weten dat zij voor hem
de boekenweek gaarne tot een boe
kenfeest maken. Vanwaar anders
al die vriendelijke lieden die me
komen vertellen, dat ze echt niet
weten vat ze nu zomaar moeten
kopen, maar ja ziet U met de
boekenweek willen ze toch niet ver-
siek laten gaan. De bezoekers wen
sen je succes, ze informeren hoe
het gaat en als je zegt, dat het
goed gaat dan hoor je zo nu en
dan: dat is toch leuk mijnheer!
Langs vele wegen
Op onze vraag wie nu zoal de
boekhandel bezoeken, komt het wat
vreemde antwoord dat je op zo ver
schillende wijzen kunt komen. Per
brief uit het sanatorium, met een
wel oud maar pittig opdrachtje uit
een bejaardencentrum, met een be-
stelkaart waarop met forse hand ge
schreven: Ik moet Zonder Wierook"
hebben, maar dan ook helemaal zon
der! met de doktersauto, met rijen
fietsen van het Lyceum of met een
mvalidewagentje tot aan de winkel-
i deur.
Zij komen allemaal jong en oud,
rnet en zonder titel, huismoeders en
fabrieksdirecteuren, de dominee zo
goed als de deken en zelfs ook wel
eens een journalist
En we vragen, na deze vriendelijke
opmerking even rustig verder: Kunt
U ook zeggen naar welke boeken
thans de voorkeur uitgaat? Hoe ver
der we van de vorige oorlog afko
men hoe kritischer de kopers wor-
den De boekenschaarste tijdens de
oorlog bracht direct na de vrede als
reactie, dat alles wat bedrukt papier
was, werd verkocht, goed en slecht
op krantepapier en in kartonnen
banden,- alles.
Thans staat men erop te weten
wat men koopt. Die verhalen van als
het maar „realistisch" is dan is het I cchtcr <le verlangens van onze zui-
goed, zijn onwaar. clcrburen niet eens in overweging ne-
Men vraagt op z'n minst een boek men> omdat dan ook de Italianen
koehte exemplaren van „Lyrical La-
ria" gebracht. Kees Stip, Henri Knap
(Bent U ook zo'n Vader Simon
Carmiggelt en Annie Schmidt, beho
ren tot de meest gevraagde auteurs.
En het gedicht
Mogen wij na al dat gejuich nu eens
heel voorzichtig vragen of er ook wel
eens een gedicht de deur uitgaat
Aha, zegt onze boekverkoper op een
toon van nu heb ik je pas goed. Weet
U, eigenlijk spreekt men niet over
zijn liefde, maar waar het hart vol
van is.
Ach dat half Nederland poezie
schrijft, of probeert te schrijven, dat
weet U wel, maar dat de andere helft
minstens zoveel moeite doet poëzie
te lezen, mag opgemaakt worden uit
de grote verkoop van vooral goedkope
poëziebundels.
Enkele namen: nog altijd veel Nij-
hoff, Marsman en Slauerhoff maar
ook heel veel v. d. Graft, Rodenko,
Achterberg en Lucebert.
En waar het hart van vol is moge
de zaak dan niet van leeglopen, maar
vooral bij de verkoop van poëzie kan
gezegd worden dat de liefde veel ver
mag.
En de meer prozaïsche vakken,
(Advertentie)
vragen we Twee hardlopers: ,,Ik
kan koken" van Sareis van Rijn heeft
16 drukken en wat U misschien niet
verwacht, kookboeken worden dik
wijls door heren gekocht. Voelt U de
diepere betekenis
De nieuwe Algemene Winkler
Prins Encyclopedie'' kort dan voor
10 delen compleet toch nog altijd
350.-. Nu zijn boekverkopers zelden
rijk, maar ik kan me voorstellen dat
er toch meer zijn die zo'n bedrag niet
alle dagen uitgeven. Ondertussen zijn
er nu van dit werk nog maar 3 delen
uit en enkele duizenden intekeningen,
waarvan toch altijd een paar honderd
in onze omgeving. Ook hier ziet U
weer, een boek mag desnoods duur
zijn als het dan maar goed is.
Na dit alles waren we wel zover
dat we onze zegsman vragen of we
dan toch maar niet van de journalis
tiek over zouden gaan naar de boek
handel. Maar dan besluit de man die
niet alleen boeken verkoopt, maar ze
ook blijkt te lezen en te kennen met
de waarschuwende opmerking dat het
boekenweek is en dat je op een feest
je zorgen niet uitstalt.
En toen vroegen we weer, maar het
gaat toch goed En op het antwoord
,,heel goed", hebben ook wij welge
meend gezegd: ,,Dat is leuk, daar
zyn wij bly om, mijnheer I"
dessen
melk
mokka
bitter-zoe»
(Van onze Parijse
^portcorrespondent)
„JamaU, jamais, ja.mais".
Het antwoord van de directeur van
het Parijse sportdagblad „L'Equipe"
tevens directeur van de Tour de
France, liet aan rduidelijkheid dus
niets te wensen over. Nooit, nooit,
nooit zullen de Belgen de Ronde van
Frankrijk mogen rijden met twee
ploegen.
Jacques Goddet, de vitale gene
raal van de Franse sport, is tevens
de ongekroonde koning van de sport
in West-Europa, want niet alleen
organiseert hij met zijn specialisten
de Ronde van Frankrijk en vele
andere sportgebeurtenissen van be
tekenis maar ook laat hij hele re
gimenten knappe sportjournalisten
de wedstrijden volgen
Het moet een teleurstelling voor
de Belgen zijn. Zij hebben immers
een rennersveld, waaruit twee prima
ploegen zijn te vormen en al in 1956
koesterde men de droom meer glorie
aan de vlag te knopen door de Ronde
van Frankrijk met twee maal tien
renners te rijden. Goddet heeft het
gevaar, dat er dan misschien één
kopman zou zijn met negentien knech
ten wel degelijk in gezien. Hij wil
dat goed geschreven is. Zeker er zijn
bestsellers, maar om bestseller te
worden is voor een boek meer no
dig dan een veelbelovende titel en
een omslag met Audrey Hepburn.
Noch film, noch radio, noch tele
visie blijken de goede roman te ver
dringen, integendeel juist de vele te
lt instellingen die men bij allerlei
vcrmaaksmiddelen ervaart zijn een
aansporing tot het kiezen en lezen
naar eigen smaak en inzicht.
Len paar voorbeelden: Heeft U ooit
meegemaakt, dat een gebédenboek
in enkele maanden zeven of acht
drukken beleeft. Wel, dat is met
Zonder Wierook" het geval. Ver
wacht U dat 12 jaar na de oorlog het
Publiek nu weer eens aa.i die tijd her
innerd wil worden, dan zeggen we ja
op grond van de bijkans 75.000 ver
kochte exemplaren van Anne Franks
«♦Het ^Achterhuis". Mag ik nog noe
men de veel gevraagde vertalingen
van Greene en Mauriac. En als U dan
beslist een titel van nu wil horen
Zuster Luc". Dagelijks gevraagd,
dagelijks betaal, met 8.90. Kijk als
nat u ,cr, sensatieverhaal was over
een op hol geslagen religieuze, dan
maakt liet publiek van zo'n hoek be
slist geen bestseller.
Niet oppervlakkig
1 n wie spreekt er toch van „alleen
maar vervlakking". Grossouw met
11'norhjk Leven' 14e druk van dezelf-
auteur „Bijbelse Vroomheid" 4e
IL»k, WijeiA „Getuigenis over Chris
ms (nog niet zo iang Ujt) 2e druk,
'm Van Guardini en vele anderen
maar te zwijgen.
U ziet het mensdom is toch wel als
van goeden wille, merken we op. Ach
■•eet U er wordt zo bedroevend veel
gegeneraliseerd.
loen we geen „Gaaf Geslachtsle-
W'ii van Hornstein Faller hadden en
-o'.'ïi „Liefde" en „Huwelijk in bal
lingschap" van Fons Jansen, toen
'n"esten en zouden er betere huwe
lijksboeken komen. Nu gaat er geen
kag voorbij of Fons Jansen gaat met
7. n liefde en huwelijk over de pakta-
en nu spreken de zwartkijkers
weer over ongezonde belangstelling.
een tweede ploeg zouden kunnen eisen
en waarom dan straks, als wij wat
meer jonge renners ter beschikking
hebben, ook Nederland niet???
Jacques Goddet, gekleed in een
grijs colbertkostuum met Franse
schouders, de grijze haren glad naar
achteren gekamd, ontving ons in zijn
ruime privé-kantoor op de eerste éta
ge van het ,,L'Equipe"-gebouw.
„Wie zijn volgens U de favorieten
voor Parijs-Roubaix?" vroegen we.
Vanachter zijn monsterachtig groot
Bij de behandeling van een door de
vrije liberalen ingediend wetsontwerp
voor amnestie voor politieke misdadi
gers is het in de Westduitse Bondsdag
tot tumult gekomen. De vrije libera
len zijn in de oppositie.
Het tumult brak uit, toen de so
ciaal-democraat Wchner in felle be
woordingen de minister van binnen
landse zaken, Schroeder aanviel.
Wehner vroeg zich af, waar de
christen-democraten zijn gebleven,
die zich vorig jaar nog voor amnestie
hadden uitgesproken.
Tijdens Wehncrs toespraak verlie
ten de christen-democraten luidkeels
protesterend, de zaal. Toen minister
Schroeder het spreekgestoelte betrad,
kwamen de christen-democraten de
zaal weer binnen.
Minister Schroedcrs antwoord op
Wehners aanval, leidde andermaal tot
tumult in de Bondsdag. De christen
democraten betuigden hun bijval, ter
wijl de sociaal-democraten van hun
afkeuring blijk gaven. Minutenlang
kon de voorzitter van de Bondsdag
zich niet verstaanbaar maken. De
zitting werd tenslotte verdaagd.
schrijfbureau met de inmiddels al
klassiek geworden bureaulamp kwam
zijn antwoord zonder enige aarzeling:
„Volgens mij zijn de Belgen favo
riet. Ze hebben een beste kans de
klassieker zondag te winnen, boewei
de Fransen sterk zijn vertegenwoor
digd. Het zal een hard gevecht wor
den, een groot duel".
.Daarna stapten we weer terug op
de Tour de France.
.Bestaat er kans. monsieur God
det, dat de Tour nog eens door Ne
derland komt
H(j onderstreepte z(jn antwoord met
een bevestigend gebaar van zijn beide
handen:
,,Ik kan U zeggen, dat zulks vrij
wel zeker is en misschien al heel
vlug".
„Misschien in 1958?" vroegen we.
„Inderdaad, misschien" zei God
det. „Het enige wat vast staat is,
dat er momenteel al aan wordt ge
werkt
Goddet drukte er nogmaals zijn
voldoening over uit, dat het eerste,
Nederlandse experiment zo uitste
kend was geslaagd. De organisatie
ter plaatse was honderd percent ge
weest en de belangstelling langs de
wegen imponerend. Hij besloot met:
„Ik moet eerlijk toegeven, dat ik
er ook persoonlijk' genoegen aan be
leef om de Tour over een Nederlands
parcours te volgen".
Vervolgens roerden we de kwes
tie Pellenaars-Büchli aan: „Vorig
jaar is er nogal deining in Neder
land geweest over de kwestie Pelle-
naars, die aanvankelijk weigerde nog
maals op te treden als directeur
sportief van de Nederlandse ploeg,
maar tenslotte toch toegaf.
„Steunt U Pellenaars nog steeds
Inmiddels was ook de heer Gar-
nault binnengekomen, de rechterhand
van Goddet, een halfgod in het heilige
der heiligen.
De heer Goddet antwoordde:
„Zoiets heb ik natuurlijk niet ge
zegd. De beslissing wie er directeur
sportief zal zijn van een Nederlandse
ploeg is niet aan mij, maar aan de
Nederlandse federatie. Maar ik wil
wel onderschrijven, dat ik en de heer
Garnault zeker ook, het zou betreu
ren als Pellenaars geen leider meer
zou will an zijn".
„U zou dus willen, dat hij zou
blijven fungeren als directeur-spor
tief?"
,,Ik wil het nog sterker zeggen. Wij
wensen van harte, dat Pellenaars di
recteur-sportief blij Het is een pri
ma directeur, die ontzettend veel
werk heeft gedaan cn de Nederland
se ploeg aanzien heeft gegeven. Hij
is ook erg actief cn ik geloof toch
ook, dat zijn aanblijven in het be
lang is van de Nederlandse renners.
Maar nogmaals, wij besluiten hier in
dit opzicht niets. Üw federatie moet
de besluiten nemen".
Tot zuver Jacques Goddet. We heb
ben nog- gepoogd nadere gegevens
te krijgen omtrent het mogelijke par
cours in Nederland, doch slechts om
te ontdekken, dat alles nog in de
lucht hangt; en dat verscheidene
steden, onder andere Maastricht een
kans kunnen maken etappeplaats te
worden.
Het ligt in de algemene lijn van
de organisatie om de Tour zoveel
mogelijk ieder jaar door een andere
streek te laten razen, waaruit dus
valt af te leiden, dat Amsterdam -
Den Haag - Breda voor de volgende
karavaan weinig kans maken. Auto
matisch zal men meer naar centrum
en oost moeten afwijken.
(Advertentie)
Een van de zonderlinge „idealen" van wijlen de heer Hermann
Goering was het scheppen van een „Stad zonder God". Als ligplaats
koos hij het Salzgitter-gebied uit, waar hij de hoogoven-stad Steterburg
liet verrijzen. Omdat men rustig mag beweren, dat het Nazidom zich
in de oorlogsdagen geroepen achtte de officiële slavendrijver van
Europa te zijn, kan men ook zeggen dat de bevolking van Steterburg
bestond uit slaven, afkomstig uit niet minder dan 37 verschillende lan
den. Spoedig na de oorlog werd de stad ontmanteld en weer wat jaren
later heeft men de hoogovens terwille van de vele vluchtelingen van
achter het IJzeren Gordijn weer hersteld. Het slavendom is verdwenen,
de vrijwel chaotische toestand ook op godsdienstig gebied is
helaas gebleven. Reden waarom Oostpriesterhulp zich dit gebied tot
„geestelijke werkplaats" heeft gemaakt.
Dit vertelde ons de glazenier Piet
Buys uit Breda naar aanleiding van
een aantal gebrandschilderde ramen,
welke hij voor een kapel in Salzgit-
ter-Thiede maakte. We vermoeden
zo, dat de glazenier door de drama
tische gegevens geschokt als het ware
vanzelf gekomen is tot het gebruiken
van veel licht in zijn ramen: warme
kleuren en een sterk lijnenspel in
een rustschenkend geheel. Dat im
mers hebben die opgejaagde mensen
nodig. Want indien ergens ter wereld
dan is toch wel uitgesproken daar de
enerverende luidruchtigheid van de
na-oorlogse tijd tot gestalte gekomen.
De vier grote ramen stellen ach
tereenvolgens voor:
1. De schepping, met als centrale
figuur God de Vader. Het onderste
gedeelte stelt de aarde voor met
Eva. de moeder der mensen, in het
midden. Boven het hoofd van God
ziet men zwevende engelen, symbool
van de hemel.
In de afgelopen 36 uur zijn bij ge
vechten in Algerië 200 verzetsstrijders
gesneuveld.
In het gebied tussen Constantine en
Philippeville zijn Franse eenheden in
actie gekomen om Franse militairen
te ontzetten, die in zware gevechten
met een grote groep opstandelingen
gewikkeld zijn. Aan Franse zijde zijn
bij deze gevechten reeds 25 man ge
sneuveld en 13 gewond. Ook de op
standelingen lijden zware verliezen.
Mensenrechten
Parijse avondbladen publiceerden
een brief van de deken van de juridi
sche faculteit in Algiers. Jacques
Peyrega, aan Bourges-Maunoury,
waarin hij verklaart zelf gezien te
hebben hoe een parachutist een Mo
hammedaanse gevangene neersloeg
en doodschoot. Ook vermeldde hij ge
vallen van mensen die zogenaamd op
de vlucht neergeschoten zouden zijn.
De Franse ministerraad heeft be
sloten in Algerië een permanente
commissie in het leven te roepen ter
bescherming van de menselijke rech
ten en vrijheden.
The American Cosmetic Synaicati
2. De kruisiging, waarbij uiteraard
de gefolterde Christus hoofdfiguur is.
Links is Maria en rechts Joannes af
gebeeld. Daaronder is een tafereel
van Christus die de doden opwekt en
boven de Gekruisigde stijgen gelukza
ligen op ten hemel.
3. De strijdende Kerk met Chris
tus Koning als hoofdfiguur. Een
priester vangt het Heilig Bloed op
in een kelk om op symbolische wij
ze het onbloedig (Mis-)ofjer in
beeld te brengen. De twaalf apos
telen op het eerste Pinksterfeest
sluit aan de onderzijde dit raam
af, terwijl de bovenkant de hemel
(een groep heiligen) te zien geeft.
4. De Verrijzenis met de verheer
lijkte Christus als centrale figuur.
Daaronder „het graf": de goeden
worden ten hemel gevoerd, de kwa
den worden door een duivel helle-
waarts getrokken. Dc bovenzijde van
dit raam laat ons een schouwspel
zien van de eeuwige gelukzaligheid.
In één opzicht
Nog juist vóór de douane vrijdag
morgen op het atelier van de heer
Wuisman aan de Hogesteenstraat,
waar Buys en vele andere jonge kun
stenaars al jaar en dag een gastvrij
„tehuis" vinden, arriveerde om de
kisten te verzegelen, kregen we de
kans om een paar kleinere (ronde)
ramen te zien. De grote waren toen
al ingepakt. Dubbel jammer, omdat
we aan die kleine ramen konden er
varen met hoeveel vakmanschap Piet
Buys zijn opdrachten uitvoert.
Vooral een poëtisch gedacht groep
je engelen kreeg van harte gaarne
onze bewondering: zowel de speelse
lijnen als de tintelende kleuren ge
tuigden van een talent, waarmee de
nog jonge kunstenaar de laatste jaren
kennelijk met grote ijver en onblus
bare liefde heeft „gewoekerd". We
benijden de mensen in Steterburg in
geen enkel opzicht behalve in dit éne:
dat zij dit werk van de Bredase gla
zenier weldra voor altijd in hun kerk
je mogen hebben.
L. B.
Het raam ,,De strijdende Kerk", dat
de Bredase glazenier Piet Buys
maakte voor Oostpriesterhulp.
Zoals gebruikelijk heeft de
Vereniging ter Bevordering
van de Belangen des Boekhan
dels ook in deze boekenweek 'n
jeugduitgave tegen een luttel
bedrag ter beschikking gesteld.
Het is een bloemlezing uit ver
zen, die tot titel kreeg „De
muze en het meisje".
Er is opwinding in Italië. Op
winding over de Olympische Spe
len, die over drie jaar in dat land
worden gehouden. Een aantal ste
den, die een Olympisch evene
ment in hun gemeente willen heb
ben, zijn een felle strijd tegen
elkaar begonnen.
Vooral voor de Olympische
roeiwedstrijden bestaat een grote
belangstelling. Binnen een straal
van 25 tot 100 km. van Rome
liggen een aantal bekoorlijke me
ren: Het beroemde Lago di Al-
bano. aan welks oevers de zo
merresidentie van de Paus (Cas-
tel Gandolfo) ligt, het Lago Ne-
mi, het Lago di Bracciéïno en het
Lago Paolo. En alle steden, die
aan deze meren liggen, hebben
- met of zonder kennis van za
ken - hun kandidatuur gesteld,
plannen ontworpen en afspraken
gemaaktPas toen de hoge
eisen bekend werden, trokken een
aantal kleinere plaatsen zich te
rug.
De keuze van het Internatio
naal Olympisch Comité en van
de internationale roeibond viel op
het Lago di Albano. Het meer
is een der meest ideale plaat
sen ter wereld voor het Olym
pisch evenement. De reeds lang
uitgewerkte vulkaan - temidden
van het door de Frascati-wijn
beroemd geworden landschap-
vormt een bekoorlijke, natuur
lijke arena. De hoge oevers ves
tigen de indruk van een reus
achtig theater, waarvan de zit
plaatsen door de natuur in de
rotsen zijn gebeiteld. En boven
dien is het meer vrijwel windstil.
De roeiers zullen dus niet wor
den gehandicapt door opzwiepen-
de golven. Maar de andere ste
den vinden zichzelf ook pi'ach-
tig en geschikt.
Vergeefse reis
Het bestuur van de voetbalver
eniging Wageningen heeft het be
stuur van de KNVB aansprakelijk
gesteld voor de geleden schade
wegens het maken van een on
nodige en vergeefse reis. Twee
en een half uur voor het tijd
stip, waarop de wedstrijd Xerxes-
Wageningen had moeten aanvan
gen. stelde het bestuur van Wa
geningen zich telefonisch in ver
binding met de consul te Rotter
dam, de heer T.C. van Eek.
Deze deelde mede, dat het Xer-
xesterrein onbespeelbaar was. Hij
mocht het echter ingevolge in
structies van de KNVB niet af
keuren. Dit moest hij aan de
scheidsrechter overlaten. Het be
stuur van Wageningen maakte de
gevolgtrekking, dat niet gespeeld
zou kunnen worden. Niettemin
voelde het zich verplicht met het
elftal een vergeefse reis te ma
ken. Inderdaad keurde de scheids
rechter het terrein af.
Het bestuur van Wageningen
protesteert tegen het terzijde stel
len van de consuls onder omstan
digheden, waarbij onomstotelijk
vaststaat dat een terrein onbe
speelbaar is. Hierdoor worden de
clubs ongelitimeerd bloot gesteld
aan het maken van vergeefse rei
zen.
„De strijd legen het gebruik
van „doping" zal door de KNWU
krachtig worden voortgezet. Ik
hoop, dat de renners zullen ko
men tot een juiste ontplooiing
van krachten." Op deze woorden
was de korte rede gebaseerd,
waarmee voorzitter Dr. P.van
Dijk de algemene vergadering
van de KNWU opende.
Op deze vergadering is vooral
gesproken over het „drie-jaren-
plan". dat tot doel heeft de pres
taties van de Nederlandse baan
renners te verbeteren, zulks met
het oog op de wereldkampioen
schappen. die in 1959 (en dus niet
in 1958, zoals oorspronkelijk de
bedoeling was) door Nederland
worden georganiseerd. De heer
van Dijk zei, dat er in 1956 een
kleine opleving was te constate
ren. Dit jaar zal (op tweede
Paasdag) de baan te Wagenin
gen worden heropend. Daardoor
zijn er nu in ons land zes wie
lerbanen, een aantal, dat voldoen
de moet worden geacht voor de
training en opleiding van jeugdige
renners met talenten.
De training der amateur-sprin
ters en -achtervolgers zal worden
geleid door de oud-wereldkam
pioen Gerard Peters. Deze neemt
de taak over van de heer Didier,
die zich vorig jaar beschikbaar
had gesteld en daarvoor nu van
de Unie-voorzitter een aandenken
ontving.
De gangmaker van der Stüyft
zal worden belast met de op
leiding van jeugdige stayers.
Sportschoo
Er zijn plannen - reeds twee
jaar lang - om in Arnhem een op-
leidingsinst. voor sportleidsters
te vestigen. Er is nu contact op
genomen met het gemeentebe
stuur van Arnhem voor het vin
den van een geschikt gebouw.
Men meent dit te hebben gevon
den in het gebouw Angerenstein,
dat eventueel per 1 september
1958 ter beschikking zou kunnen
komen voor de sportschool, doch
waaraan vooraf nog enkele be
langrijke verbouwingen zouden
moeten worden verricht. Om
trent de financiering van de daar
aan verbonden kosten is nog geen
beslissing genomen, mede in ver
band met de beperking der be
steding.
De wedstrijden voor de eind
ronden van het toernooi om het
wereldkampioenschap voetbal
1958 zullen in twaalf Zweedse
plaatsen worden gespeeld.
Het bestuur van de Zweedse
bond heeft hiervoor aan de FIFA
de volgende steden voorgesteld:
Stockholm, Goeteborg, Malmoe,
Norrkoeping, Haelsingborg, Halm
stad, Uddevalla, Jerebro, Veas-
teras, Eskilstuna, Boras en Sand-
viken. Het kleinste stadion zal al
tijd nog meer dan 20.000 toeschou
wers kunnen herbergen. Dc ca
paciteit van de stadions te Stock
holm. Goeteborg cn Malmoe be
draagt ongeveer 50.000 personen.
De organisatoren hebben ook
de journalisten niet vergeten.
Verwacht wordt, dat rond 1200
persmensen de ontmoetingen zul
len bijwonen. Het hoofdkwartier
van de pers bevindt zich in het
gebouw van de Zweedse voetbal
bond te Stockholm.
Teneinde de buitenlandse teams
het verblijf in Zweden zo aange
naam mogelijk te maken, zal aan
iedere ploeg een attaché worden
toegevoegd. Deze Zweedse func
tionarissen zullen de teams be
geleiden. Zij zijn ervoor verant
woordelijk. dat aan alle redelijke
wensen van de aan hun zorg toe
vertrouwde buitenlanders wordt
voldaan.
De samenstellers Ad den Besten en
Bert Voeten noemen in hun woord
vooraf de titel ietwat pleonastisch,
omdat het meisje misschien wel de
muze zelf is. „De intensiteit der in
spiratie", schrijven ze, „wordt in dit
bundeltje over het algemeen sterker
voelbaar dan in voorgaande jeugd-
uitgaven. Het meisje is veel minder
een „onderwerp" voor de dichter
dan b.v. de zee, het ambacht, het
landschap of het dier; het meisje
doet zich veeleer gelden als zijn on
middellijke inspiratiebron. De ver
houding tot het meisje - ven-liefdheid,
liefde - maakt een jong mens als
het ware vanzelf tot dichter, zonder
dat de muze daarbij nog hoeft te
bemiddelen."
De beide anthologisten brachten
werk van een vijftigtal dichters bij
een, te beginnen met een anonymus
uit de 14e eeuw tot en met de jong
ste uit het gezelschap, de 29-jarige
Michel van der Plas. Uiteraar\d moet
het grootste gedeelte der opganomen
gedichten tot de liefdespoëzie' gere
kend worden. Het amoureuze heeft
de overhand, waardoor het boekje
misschien nog eer in handen van
ouderen dan van de jeugd (thuis
hoort. In elk geval zal ieder, die de
periode der eerste verliefdheid al
achter de rug heeft, de bloemlqzing
met genoegen doornemen.
Ook dichteressen
Wie mocht menen, dat hier gaen
dichteressen aan het woord komen,
vergist zich. Het beminnenswaardige,
waarvan in deze poëzie sprake i^;,
kan immers ook op de man gericht
zijn. Zo is er een verrukkelijk vers
van M.Vasalis, een voortreffelijk son
net van Helène Swarth, zelfbespie
gelingen van Tonny van der Horst'
en Hanny Michaelis enz.
Zijn liefde en verliefdheid het Leit
motiv, ook bet badinerende kwam
aan bod, waardoor het mogelijk was
de inhoud niet al te zwaarwichtig
te doen worden. Aldus paradeert
tussen Jan Luyken en Jacques Perk
de geestig-sentimentele Piet Paal-
tjens met zijn onvolprezen „Aan
Betsy". Zelfs Annie M.G.Schmidt
ontbreekt niet, maar hiermee komen
de samenstellers toch wel in de
sfeer van het cabaretlied. Liever
wijzen we nog op het prachtige
„Haar enkels" van Bertus Aafjes en
de „Oppervlakkige charleston" van
Paul van Ostaijen, die onze rock and
roll-jeugd zeker nog wel zal aan
spreken. Overigens zijn de Vlamin
gen maar povertjes vertegenwoor
digd, maar men kan in een boekje
van 80 bladzijden nu eenmaal niet
alles hebben.
Zeer instructief zijn de personalia
achter in het werkje. Zij kunnen de
jeugdige lezers verder op pad hel
pen. De typografische verzorging en
de charmante illustraties van Jan
van Keulen maken van het bundel
tje een smaakvol aantrekkelijk ge
heel. Het moge vele jongelui met de
schoonheid in aanraking brengen en
zo het verlangen doen ontstaan naar
liadere kennismaking met het werk
van onze dichters.
WILLEM v.d. VELDEN
