VROUWENSPIEGEL
Laatste marketentster van ons land
Een streek je verf
doet wonderen
u:
J303IS2HÏWU051V
Engelse kaas en
Engelse wijn
Een lief teddybeertje van twintig kousen
NYLONS
Over koken
gesproken
Recepten
Zwarte Anna bewaarde
haar soldatenhumor
Dag
marsen van
zestien uur
Van capes en
capees
Kofïiepudding
Viskroketten
m
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 4 APRIL 1957
Binnenstebuiten
Sjaaldas voor heren
Goed nieuws voor
smyrna-werksters
Gebreide sokken
Te kort van stuk
Franse vermicellisoep
11
Dl
TE
,?5
„Een borrel van 5 centen heb ik niet en een sigaar van 2 cent
ook niet, maar jullie kunnen allemaal een zoen van mij krijgen",
aldus zei „zwarte Anna", de enige nog in ons land levende mar
ketentster, toen zij enige tijd geleden enkele hoogbejaarde grena
diers uit „haar" compie ontmoette. Deze uitlating verduidelijkt
zonder meer, dat mevr. Anna Christine Idenhof-van Eewijk, on
danks het feit, dat zij volgend jaar de 90 kruisjes hoopt te halen,
door de stormen der jaren heen haar typische soldatenhumor wist
te bewaren.
We vonden haar in een wit-gepleisterd huisje van een verscho
len hofje in Den Haag, waar zij het huishouden van de ook niet
bepaald jeugdige grenadier Piet Jonkman bereddert.
„De baas is niet thuis... die is de
centen van Drees halen," aldus het
kleine vrouwtje, nadat we het pro
pere kamertje betreden hebben. De
levendige donkere ogen van Anna
verraden, dat zij nog een en al vita
liteit is; de zinnen, gekruid met sol
dateske termen, vloeien dan ook al
spoedig zonder enige hapering van
haar lippen.
Eerst geeft zij haar „visitekaartje"
af: „Er is nog nooit een soldaat ge
storven van verdriet of chagrijn",
waarmede zij erkent, zich nog steeds
„militair" te voelen en veel vreugde
aan het leven te vinden.
Brandewijn en cognac
Dan tekent zij voor ons een won
derlijke wereld-van-toen met kleurige
grenadiersuniformen, waarbij we zo
wel Koning Willem III met zijn witte
baard als Koningin Emma ontmoe
ten. Maar temidden van een verle
den, dat vol is van paardegetrappel,
vermoeiende dagmarsen en manoeu
vres in oude stijl, ontwaren we voor
al de moedige vrouwen, die in een
blauw gestreept kostuum met rode
uitmonstering, een muts met hane-
veren op het hoofd en voorzien van
de korporaalsrang achter de troep
aantrokken.
Deze marketentsters („we heb
ben er 20 gehad.... ik ben nu nog
alleen over, maar ik was dan
ook, toen ik er in 1890 bijkwam,
met mijn 22 jaren de jongste...")
droegen een vaatje met 10 liter
brandewijn op de nek en een
beugeltas met cognac (voor de
officieren) aan de arm.
„We hebben wel eens dagmarsen
gemaakt van 16 uur en ik heb het
meegemaakt, dat mijn man, die
korporaal-wasbaas was, de schoenen
van mijn voeten moest knippen..."
De was: 14 cent
„De eigenlijke verdienste zat in de
was, waar ik mijn man steeds flink
bij geholpen heb. Iedere jongen had
vijf stuks.... en dat bracht veertien
hele centen op. Och, och, wat was
dat goed altijd zwart.... alsof het van
kolensjouwers kwam..."
Wanneer zij dus niet „te velde"
was, werd in de echtelijke woning dit
militaire lijfgoed, verdeeld over een
aantal machtige kuipen, met stam
pers en boenders behandeld.
„Wasmachines en wringers hadden
we toen nog niet.... en wanneer mijn
man midden in de nacht de moed
wel eens opgaf, zei ik: je moet zin
gen, net als ik, dan gaat het beter..."
En zij zingt ons voor: „Ik heb ze
ven jaar staan stampen op het hemd
van Rode Toon en het is nog niet
schoon... niet schoon..."
Neen, het was geen makkelijke tijd
en hoewel onze gastvrouwe van een
„slavenleven" spreekt, geeft zij toe,
„dat zij altijd veel lof gehad heeft".
Maar ondanks de (extra) milde regen
van losse centen, die het wassen van
sabelkoordjes, vang-snoeren en witte
handschoenen nog opbracht on
danks de handel in schrijfpapier,
postzegels en „likken boter", die de
onvermoeibare Anna in haar tent in
menig soldatenkamp bedreef, kwa
men er toch wel eens moeilijke uren.
Want wanneer de soldaten met groot
verlof gingen, hield zij van „haar
300 jongens" er ineens maar 75
over...
„Maar je moet je weten te red
den... dan kocht ik b.v. vis, die ik op
de zolder van de kazerne ging bak
ken... en daarna ging ik bij de sol
daten aan het uitventen... en dat ging
ook..."
De troep leeft voort
Zo is Anna, wier naam toen nog
Brouwer luidde (zij heeft twee echt
genoten overleefd en kreeg in totaal
15 kinderen, van wie er thans nog
vijf in leven zijn) nooit voor een gat
De Britse fabrikanten van
nylon-kousen veranderen hun
produktiemethoden vanwege 'n
mode, die door jonge meisjes
van onder de twintig is begon
nen en in het gehele land is na
gevolgd.
De vrouwen in Groot-Brit-
tanntë zijn begonnen met hun
nylon-kousen binnenstebuiten
te dragen om de naad beter te
doen uitkomen. Zij beweren dat
hun benen hierdoor een mooie
re vorm krijgen. Maar zij be
seffen niet, aldus de fabrikan
ten, dat wanneer de kousen
binnenstebuiten worden ge
keerd, de ruwere oppervlakte
eerder blijft haken, waardoor
de nylons vlugger ladderen.
Dit heeft er in sommige geval-
t len toe geleid, dat de fabrikan-
ten ervan werden beschuldigd
i slechte nylons te maken. Om nu
hun goede naam te beschermen
zijn zij begonnen nylons te ver-
vaardigen met de naad aan de
buitenkant.
te vangen geweest. En toen Koningin
Wilhelmina na haar inhuldiging het
systeem der marketentsters afschafte
met als motief „de vrouw behoort
aan het gezin", bleek onze Anna ook
een voorbeeldige huisvrouw.
Maar toch nimmer heeft zij de ja
ren bij de troep ook maar een dag
uit haar gedachten kunnen verdrin
gen, omdat deze tijd ondanks
al het harde zwoegen de ge
lukkigste van haar leven was.
„Wanneer de troep uitrukte, kregen
de vrouwen precies als de solda
ten hun 25 cent traktement. Ik
vond dat marcheren nooit naar... het
liep wat lekker op de muziek van
Turf in je ransel. Daarmede werden
we ook altijd van de trein gehaald....
man, als ik het nu nog over de radio
hoor, gaat mijn hart nog steeds
open.... Maar och, wat heb ik ge
sjouwd... ik had een hele bagage..."
Ze houdt haar hand ongeveer ter
hoogte van haar oor: „Ik heb tussen
beide wel eens zó'n schouder ge
had...."
Elke compie had 'n marketentster,
maar men gaf algemeen toe, dat het
in de tent van „zwarte Anna", die
toch waarlijk niet op haar mondje
gevallen was, het gezelligste was. De
lege tonnetjes, die bij haar als zit
plaats dienden, bleven geen avond
onbezet....
Geuzen kind
.Het militaire heeft me altijd in
het bloed gezeten... ik ben een echt
geuzenkind, want ik werd in de ka
zerne in den Briel geboren, waar
mijn vader militair was. En mijn
grootmoeder was bij de kanonniers...
bij de stukrijders... die gaf er niks
om, wanneer ze tot zover in het wa
ter stond...." Onze gastvrouwe te
kent met de vlakke hand een denk
beeldige lijn om haar middel, waar
na zij vervolgt: „Mijn grootvader
strompelde op twee krukken, want
ze hadden hem beide benen wegge
schoten... jaja, die heeft Napoleon
nog meegemaakt...."
Zwarte Anna blijft even in ge
dachten en zegt dan: „Het is toch
zo jammer, dat de enige foto
van mij in uniform de plaat
hing destijds bij mij in de voor
kamer te Delft door eon onbe
kende gestolen is. En mijn vaat
je heb ik in de oorlog verkocht....
ja, hoe ging dat toen."
En met een blik op het breiwerk,
dat op tafel ligt:"
„Kijk, als ik zo op mijn eentje zit
te breien, denk ik aan zoveel... ik
weet de dingen nog, alsof ze gisteren
gebeurden...."
Zij houdt de naalden uit elkaar en
toont ons het ingewikkelde patroon.
„Nou, is dat geen mooi stukje
werk? Dat maak ik voor mijn klein
kinderen in Zuid-Afrika. Wie doet
het me na? En ik brei ook nog sok
ken voor die ouwe hier... ja, een
markententster moet van alle mar
ken thuis zijn..."
De deur gaat open en een oude
heer komt het kleine kamertje bin
nen. Maar we moeten de begroeting
van de heer Jonkman nog even uit
stellen, want het kittige vrouwtje
commandeert: „Terug... en nog eens
je voeten vegen, grenadier.... het is
vies weer buiten."
„Zeker korporaal", komt het ant
woord en in de toon klinkt begrip
marketentster moet van alle mark
ten thuis zijn...
De voorjaarsmode heeft een snufje
gebracht voor heren. Het is een vier
kant doekje van lichte stof, zoals
perion", bedrukt met Perzische des
sins. Het is geen halsdoek voor 't
kamperen en 't is ook geen stropdas.
Men heeft er een nieuwe naam voor
bedacht, namelijk: sjaaldas. .Gewoon
om de hals leggen en dan van voren
één of tweemaal knopen. Handig om
de halsuitsnijding van een kamerjas
o.i.d. op te vullen en er meteen ge
kleed uit te zien.
Dat „perion" nog voor andere din
gen dient dan voor keusen en linge
rie, blijkt uit een bericht van een
Westduitse fabrikant, die speciale
worst- en eierenkooknetjes van „per-
Ion" in de handel heeft gebracht.
Handig voor vrijgezellen, om de maal
tijd uit de pan te wippen zonder de
vingers te branden. „Perion" is on
gevoelig voor vocht.
Zwarte Anna, de laatste
markenstentster van ons land
De Nederlandse confectie heeft met
vreugde de komst van de cape be
groet. Men beseft daarbij natuurlijk
heel goed, dat niet alle vrouwen en
meisjes met Pasen in een cape zul
len rondlopen, maar het heeft de ont
werpers weer eens gelegenheid ge
geven iets heel anders te maken,
weer eens te laten zien. dat men ook
in ons land in staat is leuke model
len en frisse ideeën te waarderen.
Voor de vrouw, die er niet van
houdt een preciese copie te zijn van
alle andere 'vrouwen, is hier een
prachtige gelegenheid. Ook voor de
jongere garde is de cape een vlot
en dankbaar kledingstuk.
Wij spreken nu wel vlot over cape.
maar in veel gevallen zijn het korte
capes en vaak ook zelfs maar cape-
jes. Keuze tussen volte lengte, 7 8
en kleine pellerientjes.
Zo verschillend als de lengte, zo
verschillend'zijn de materialen d.w.z.
de weefsels: Want ook voor de zo
mer is wol praktisch steeds de grond
stof. Wii hebben capes gezien van
fraaie shetlands, van tweeds, van
wollen satijn, van jacquard kamga-
rens en van effen kamgarens, van
flanel en van natté. Zelfs in de po
sitiekledingcollecties hebben wij ca
pes aangetroffen, die uitstekend vol
deden aan hun doel: de a.s. moeder
zo voordelig mogelijk kleden.
Dankbaar zijn o.a. de korte capes
in combinatie met een kostuum. De
ze zijn algemeen draagbaar en krij
gen door 't cape'je de allure beno
digd voor een belangrijke gelegen
heid.
Voor de handwerksters is er ple
zierig nieuws. Hoeveel uren zouden er
in Nederland per dag wel niet be
steed worden aan smyrnawerk? Zeer,
zeer vele 1 Gemiddeld doen al deze
nijvere werksters, 350 steken per uur.
Een handgeknoopt smyrnakleed is
zo'n kostelijk bezit, dat veel huisvrou
wen dolgraag dit werk zouden doen.
Het kan alleen niet altijd, omdat de
tijd, die voor het fabriceren van een
dergelijke vloerbedekking nodig is,
niet beschikbaar is. Al vaak heb ik
de verzuchting gehoord, ging het
maar wat vlugger, dan deed ik het
ook wel.
Nu, het kan tegenwoordig vlug
ger Er is een nieuw soort naald
uitgevonden, waarmee u na een
paar toeren oefenen al 1200 steken
per uur doet. Is het niet fantas
tisch Er hoort een speciaal
soort gaas bij deze naald, die een
iets grover gat heeft dan de nor
male smyrna-stof.
Het kleed wordt dus iets dunner,
maar veel scheelt het niet. Ik heb in
5 dagen e"n halve meter van 120 cm
breed gemaakt en ik kan u verzeke
ren dat u er in wegzinkt met de voe
ten, een „rijk" gevoel. De naald is
natuurlijk wel wat duurder dan een
gewone, 11,95, maar u haalt het er
in werkuren makkelijk uit. Ik durf
te wedden dat u als u éénmaal op de
ze manier gesmyrna'd hebt, mét mij
zult zeggen, ik ga mijn hele huis vól
knopen met prachtige zware tapijten.
Sinds onheuglijke tijden kent
Engeland tal van soorten kaas.
Al deze kazen verschillen van
elkander in vorm en kleur en
al evenzeer wat betreft de
smaak.
In de smaak wordt o.a. de
grondgesteldheid van de ver
schillende Engelse landstreken
weerspiegeld. Want niet alleen
de bereidingswijze, ook de wei
den, waarop de koeien die voor
een bepaalde kaas de melk ver
schaffengrazen zijn voor de
typische smaakverschillen der
vele Engelse kazen aansprake-
lijk.
Zo dankt de oudste der Engelse
kazen, de Cheshire, zijn heerlijke, pit
tige smaak aan de zouthoudende
grond van de weiden in Cheshire.
De honingachtige nasmaak van de
Wensleydale ontstaat door de kalk-
houdende gronden in de Yorkshire
vallei. Hier ligt dus een duidelijke
analogie met de wijn, een analogie
die trouwens al evenzeer opgaat voor
de rijping van de kaas. Ook in dat
opzicht zijn er grote verschillen. Een
Stilton van 3 tot 4 maanden oud is
qua smaak op zijn best. Dan bereikt
zij het toppunt van haar heerlijke,
belegen smaak. De Leicester brengt
de fijnproever in opperste verrukking
na een rijpingsproces van een maand
Nu het voorjaarszonnetje de
kamers weer opvrolijkt, treedt
ook onbarmhartig aan het licht,
dat een verfje zo hier en daar
zeker niet overbodig is. Het
houtwerk kan best wat hebben
en dat speeltafeltje van de jong
ste mag er wel wat fleuriger
uitzien. Dat zo overziende en in
een algemene voorjaars-ver-
nieuwingsstemming - verkeren
de, wordt al gauw de verzuch
ting geslaakt; konden we alles
maar eens vernieuwen. Nu kost
alles vernieuwen veel geld en
dat is niet voor iedereen weg
gelegd.
Toch is het mogelijk om zonder
al te veel kosten het interieur een
geheel ander aanzien te geven doop- V?
een1 verfje. De moderne kleuren
verrichten wonderen. Ga eens te rade
bij 'dé schilder of de verfdetaillist'
en overleg welke kleurencombinaties
Uw kamers het best tot hun recht
doen komen en... durf eens in meer
dan één kléur te schilderen, maar
dan natuurlijk in verantwoorde kleu
rencombinaties.
Willen we ons gehele huis opknap
pen, dan zal de vakman daaraan te
pas moeten komen. Daar de schil
ders het werk door de vele nieuw
bouw en het onderhoudswerk juist
in het voorjaar nauwelijks aankun-
Var, 90 f-mdp r>f»rlfm"-kousen hals aanhalen en afbinden. Het snuit- 2 kleine knopen op te naaien, even-
Van Zt) ouae „perion nous wordt gevorra(j door enkele diep eens met flinke steken door de kop
kan een lief teddybeertje wor- ingeprikte steekjes; dan meteen met heen, doch beter is ze met zwarte
den eemaakt. dat van de oortjes zwarte zij de vorm van het bekje zij op te borduren.
nnVinr^iifon on eon Vlpin ctutrip rnnri t-% i.
tot de voetzolen 25 cm lang is.
Alvorens te beginnen, verwij
dert men de boorden van de
kousen en legt die apart.
Van de kousen zelf maakt men
eerst een prop voor de kop, die strak
omhuld wordt door een kouseboord;
de prop moet dan ongeveer zo groot
zijn als uw vuist. Zie op de teke
ning de afbeeldingen a. b en c. Het
omhulsel vastnaaien met garen van
dezelfde kleur als de kousen; bij de
opborduren en een klein stukje rood
vilt eraan vastnaaien, als tong. Zie
afbeelding g. De neus is 'n zwart stuk
je vilt of leer. Voor de oren neemt
men een paar kouseboorden, een
paar maal om en om gevouwen;
vastnaaien in de vorm van een cir
kel. Hierna binnenste-buiten keren en
aan de kop vastmaken met steken,
die er dwars doorheen gaan, naar
de ene zowel als de andere kant, om
te voorkomen, dat de oren naar een
bepaalde kant gaan overhellen. De
ogen kunnen worden gemaakt door
De armen en benen worden ge
maakt door een paar boorden trech
tervormig vast te naaien en binnen
ste-buiten te keren. Opvullen met
oude kousen; sluiten door een ovaal
geknipt stukje witte of grijze vilt (bij
voorbeeld van een oud kussen) dan
wel leer (van oude handschoenen),
bij wijze van voetzolen....
Het ronde lijf van de beer moet
1.5 a 2 maal zo rroot zijn als de
kop; de benen even lang als het
lijf dik is. Wordt llemaal weer ge
maakt door een boord te nemen en
op te vullen met kousen.
Aan de halsrand (afbeelding c)
moeten eerst de armen zeer stevig
aangenaaid worden en de steken zo
danig verankerd, dat ze onmogelijk
los kunnen schieten. Daarna op het
lijf „monteren" en ten slotte de be
nen bevestigen.
Dit is veilig speelgoed vcor de kin-
de. en. Als de beer vuil wordt, is
een enkel badje in een wasmiddel
voor fijne stoffen voldoende; alleen
het drogen duurt langer dan bij niet
samengepropte .perlon'-kousen. Vlek
ken laten z'ch meestal reeds met een
vochtig doekje verwijderen, want dit
materiaal is -uilafstotend.
-.Tja, dat streek je iferf.
Den, zullen vele huisvaders en -moe
ders 'bij kleine- Verfkarweitjes zelf de
kwast- of rolborstel ter hand moeten
nemen; de Nederlandse verfindus
trie houdt hiermede rekening door
het fabriceren van speciale verven
voor gebruik door particulieren, ter
wijl schilder of verfdetaülist alle
voorlichting geven.
Lak- en muurverven
Er bestaan voor dit doel lakverven
en muurverven. De lakverven, die
worden gebruikt voor het verven van
houtwerk, kunnen worden onder
scheiden in lakverf met hoogglans en
lakverf met zijdeglans. De zijdeglans
geeft een doffe indruk en is daardoor
zeer geschikt voor het verven van
grote vlakken zoals deuren. Een te
groot glanzend vlak zou storend wer
ken. De muurverven worden ook ge
leverd in kwaliteiten die geschikt zijn
om behang te verven: zij zijn dof.
Hebt u zich nooit op dit terrein be
geven, begin dan eens met dat speel
tafeltje of een ander eenvoudig voor
werp. U zult zeker enthousiast wor
den.
Koop nooit een te kleine of goed
kope kwast en gebruik bij het ver
ven van muren bij voorkeur een rol
borstel. Komt het aanschaffen hier
van u te duur, dan kunt u hem als
regel bfj de detaillist huren of in
bruikleen ontvangen.
Bij muurverf wordt geen grond
verf gebruikt, voor een goede dek
king kunt u de muur meermalen
schilderen. Bij lakverf kunt u grond
verf gebruiken. Waagt u zelf niet aan
plamuren. Is plamuren noodzakelijk,
dan kunt u beter de vakman te hulp
roepen. Laat u zich goed voorlich
ten door degene bij wie u de verf
koopt, zowel over de kwaliteit en
de kleuren welke u gaat gebruiken
als over de techniek van hei verven.
Kiest behang in overeenstemming
met de verf.
Export
Dat de Nederlandse verf buiten
onze grenzen worden gewaardeerd
blijkt uit het feit dat zij wordt ge
ëxporteerd naar meer dan 100 lan
den en gebieden voor een totaal be
drag van 30 miljoen gulden per
jaar. Ongeveer 60 pet. v.ordt afge
nomen door Europese landen, 15 pet.
gaat naar Afrika, 16 pet. naar Azi
atische landen en 9 pet. naar het
westelijk halfrond. Dai Nederlandse
verfje zal het ook in uw huis goed
doen, maar dan vooral vragen naar
lak- en muurverven welke speciaal
voor particulier gebruik zijn gemaakt,
deze zijn gemakkelijker te verwerken
dan de verf voor de vakman. Succes!
Sokken breien blijft in het leven
van de meeste huisvrouwen een be
langrijk deel van haar taak; vooral
op het platteland. Dat zij met hun
wensen een categorie van gewicht
zijn en dat de fabrikanten het hen
wat gemakkelijker willen mal an, be
wijst een bericht uit de Westduitse
stad Bad Neuheim. Daar komt thans
namelijk een nieuwe breiwol vandaan
die voor 100 pet. van „perion" is
en dus praktisch onverslijtbaar is. De
draad voelt even wollig aan als de
tot dusver bekende mengsels van wol
met „perion". Deze breiwol wordl
voorlopig hoofdzakelijk gebracht in de
kleuren wit, oudruse en verschillende
scorten b' mw.
of zes. De Cheshire komt in zes we
ken tot rijping, maar haar volmaakte
volle smaak is bereikt, wanneer zij
3 tot 4 maanden oud is. Hetzelfde
geldt voor de Derby. De Caerphilly
daarentegen wordt zeer jong gege
ten. Na 2 tot 3 weken is deze kaas
op haar best. Een uitzondering vormt
de Cheddar, een kolossale kaas met
een heel merkwaardige smaak, die
aan noot doet denken. De Cheddar
heeft nl. wel 9 tot 12 maanden nodig
om volledig te rijpen en de hoogste
lof van de kenner te verwerven.
Toewijding
Vroeger was het zo, dat het
humeur van de boerin in sterke
mate de kwaliteit van de kaas
beïnvloedde; die zij op een be
paalde dag maakte. Kaas ma
ken is nog steeds iets, waaraan
de hand van de vakman, de per
soonlijke toewijding niet mag ont
breken.
Het zijn de grote tradities geweest
van soms één bepaald geslacht kaas
makers, die aan vele Britse kazen
hun roem hebben verschaft. Het Jjgt
voor de hand, dat in het Engeland,
waar de traditie heilig is, aan dat
kaasbereiden nog steeds de grootst*
zorg wordt besteed. De traditie van
de persoonlijke vakbekwaamheid leeft
voort. Wij proeven het uit de voortref
felijke kwaliteit van de Engelse kaas
soorten.
Kaas en wijn - wij kennen de heer
lijke combinatie van deze beide na-
tuurprodukten. Combineer de Cheshi.
re bv. 'ns met Sherry of port, de Lei-
cester met een glas Madeira, de Stil
ton met een droge port, de Wens
leydale met een lichte rode Bour
gogne, welke wijn ook uitstekend past
bij de Derby kaas. Natuurlijk ko
men wij hier op het terrein van de
persoonlijke smaak. Het is de moeite
waard om eens wat eigen combina
ties te beproeven. Dan zal U blijken
dat bv. ook de goed-Nederl. borrel
zich heerlijk laat drinken met bv.
Gloucester, Cheshire en Cheddar -
drie kazen die U in blokjes kunt op
dienen.
We kennen allemaal kleine vrou
wen, die de indruk maken, een rtor-
male lengte te hebben. Dat komt,
omdat zij partij weten te trekken
van hun lijn en hun silhouet. Zij
verraden pas hun werkelijke lengte,
als ze naast een bijzonder lange
vriendin komen te staan.
Hieronder volgen enige wenken
uit de praktijk, die absoluut onont
beerlijk zijn voor de vrouw, die zich
zelf te klein vindt.
Overigens, het is niet zo'n be
zwaar, als men de 1 m 70 niet haalt
Zeker niet voor een Vrouw. Want wat
staat beter dan zo'n kleintje aan de
arm van een rijzige echtgenoot, of een
frêle moeder aan die. van' een lange
zoon
Laat u trouwens tot troost.str«kken,
dat de meisjes van tegenwoordig heel
wat langer zijn dan hun grootmoe
ders, dank zij de sport en een gezon
der leven.
En laten we nu eens zien, wat de
kleintjes onder u moeten doen en la-
ten om langer te schijnen:
1. De make-up moet licht zijn van
toets. Te zeer bijgewerkte ogen, wim
pers en mond geven immers gauw
een ,,poppekop"-effect.
2. Het hoofd moet recht gedragen
worden. Niet de kin in de lucht als
een dictator, maar er dagelijks op
letten, dat de nek recht gehouden
wordt - uit de schouders
3. Als ze geen slanke taille hebben,
moeten ze daarvoor vechten met veel
gymnastiek en fruit en weinig lek
kers. Niets suggereert zozeer het geJ
vreesde propje, als een dik middeh
4. Zonder te vervallen in de veel
voorkomende fout van de doorlopende
klompzool, kunnen ze wel degelijk
wat lengte stelen met een stevig ge
zoold schoentje met kokette hak. Let
wel: een naaldhak of iets dergelijks,
doet ons met ons kleine postuur al
licht voorover hangen als geknakte
Drie-vierde 1. melk. 25 g. (plm. 16
blaadjes) witte gelatine, 2 dl. (plm.
anderhalf kopje) koffie-extract van
20 g. koffie, plm. 90 g (6 eetlepels)
suiker.
De puddingvorm met water weg
zetten. Hierin de blaadjes gelatine
plm. 15 minuten weken. De melk aan
de kook brengen. De suiker in de
melk oplossen. De jelatine uitknijpen
en in weinig heet water oplossen.
De gelatine mag niet koken. De melk
enigszins laten afkoelen er er als ze
niet meer dampt, onder roeren de
gelatine en het koffie-extract bij voe
gen. De massa verder af laten koelen.
De pudding, als ze drillig begint te
worden, óverschenken in de pudding
vorm. De pudding keren als ze vol
komen koud is geworden. De pud
ding geven met custardsaus.
300 g gekookte ontgrate vis, 50 g
roomboter, 35 g bloem, 2,5 dl vis-
nat, 5 g gelatine, iets zout, citroen
sap, ei. paneermeel, frituurvet.
Van de roomboter, bloem en het
visnat een dikke gladde saus maken.
De in kleine stukjes verdeelde vis
hier doorheen roeren en de geweek
te gelatine er in oplossen. De saus
met wat zout en een paar druppel
tjes citroensap op smaak afmaken.
op#een met water omgespoeld bord
uitstrijken en koud laten worden.
Daarna in 8 gelijke delen verdelen
en er mooie langwerpige croquet-
ten van vormen en deze door pa
neermeel, door ei en nog eens door
paneermeel wentelen. Daarna in dam
pend heet frituurvet vlug bruin bak
ken.
Laat twee gesnipperde uien frui
ten in wat boter. Voeg hierbij 1,5
liter kokend water. Laat 5 minuten
trekken en schep de uitjes eruit met
de schuimspaan. Stort de vermicelli
in de ontstane bouillon m dien de
soep op met een restje (geraspte)
kaas.
Het pi
sloten
lijn w<
naam;:
welijk,
koeta
tot 4 t
dagen
echter
De w
munisti
de inhi
staatsv
Wat
proces?
hebben
schouw
logische
Dit is oH
als indi I
proces i I
worden H
een in H
gemene I
commur
aansluit' I
het twii I
al bij ll
Weliswa: I
dat de 1 I
eurapo I
alle mid I
Harici 4
munistis I
in Oost-I
geven, I
mene s< I
zijn poll
plenaire I
mité vai l
geschild I
brede sl
partijlei! I
haar coil
met het I
Profes I
professo:!
Viehwegl
zij en ll
beginsel I
daan, wil
vriendenl
Dit pi
zich zei)
beschou\
band m<
der neo-l
Polen en
van Alb. I
dere sat.
het neer i
mocratis j
kou zelf
praktijk
brlcht c
sluit var
S.E.D. d
