Tulpenrally wordt pracht
karwei
Hensen en lM,uzen
„De familie Hernat
KOERSVERLOOP OP
AMSTERDAMSE BEURS
J. VLAK MAAKT BEVRIJDINGSMONUMENT
VIERDE BLAD
ilasblaü J&Iera
ZATERDAG 9 MAART 1957
11
I ele onverkende
kilometers
Koorddanser bakt pannekoeken
boven stadsplein
BESPREKING VOOR VERTREK
Sovjet-kunstenaars
vallen de Paus aan
55
Herdruk bij tiende sterfdag van
Felix Timmermans
Geïnspireerd door
het kasteel van
Loon-op-Zand
Elektronisch brein
BOEKENPLANK
Weerzien in Berlijn
Eervolle opdracht aan Roosendaals amateur-beeldhouwer
Talrijke werkstukken
Het nieuwe monument
Spaar nu met „full speed" verder!
een gloednieuwe serie
kleurenplaatjes
Defensie-uitgaven
der Nato-landen
Defensie-lasten
West-Europa
Uittil
Ittttttlttt
Eerste manoeuvres
Westduitse leger
VAN MIERLO es ZOON o.
Van 4 tot 8 maart 1957
11
De fijn-rijders, die wit van de spanning het nieuws hebben
vernomen dat de Tulpenrallye doorgaat, de fijn-rijders dan zeg
gen, dat de rit er beter op is geworden doorde benzine-
schaarste.
Velen zullen van die opvatting on
dersteboven zijn. Het grootste natio
nale auto-evenement dreigde immers
dezelfde weg op te gaan als de Ral-
lye de Monte Carlo, omdat Nasser
rommel maakte bij het Suez-kanaal
en een van de eerste gevolgen was,
dat de sport-automobilisten hun spul
len konden opbergen. De fameuze rit
naar Monte Carlo werd afgelast en
(zeiden de pessimisten) met de Tul-
pen-Rallye zou het wel niet anders
gaan. Duizend maal weg met die Nas
ser.
Dezelfde mensen houden thans vol,
dat het achteraf bezien nog niet zo
beroerd is afgelopen.
Zij hebben daarvoor uiteraard hun
redenen. De voornaamste oorzaak
ligt in Frankrijk, waar de rijders zo
langzamerhand de (opgewonden) ge
moedsstemming hebben bereikt om
hun land met kolonies en al te ver
patsen voor een paar liter benzine.
Tot dusver maakte de Tulpenrallye
juist in Frankrijk geschiedenis. Men
vond er jaar na jaar andere routes
en andere vallen, maar telkens wa
ren er toch bekende trajecten bij en
een hele serie cols en bergpassen
hoorden al zo'n beetje bij de vaste
inventaris. De avontuur-chauffeurs
vreesden, dat het op de duur een
beetje eentonig zou worden. Wel con
stant moeilijk, maar nogal veel idem-
dito. Bovendien zou zelfs een boch
tenzoeker als Piet Nortier in de toe
komst geen nieuwigheden meer we
ten te vinden.
Maar nu Frankrijk al vóór meij
wist of de rallye zou doorgaan zon
der meer- kon worden afgeschreven,
werden de organisatoren gedwon
gen naar andere streken uit te zien.
Zij hebben die gevonden in Duits
land en Oostenrijk, waar thans eén
telefoontje van de Nederlanders
voldoende is om alle denkbare au
toriteiten, die met het geval te fna-
ken hebben, in vuur en vlam te zet
ten.
De Franse gewoonte-route ver
dween. De karavaan zal weliswaar
van Belfort tot Straasburg over Fran
se grond rijden, maar ze moeten
voor de grens voldoende tanken om
weer terug in Duitsland te kunnen
komen. Jongens, die op dit traject
zonder benzine komen te zitten, kun
nen worden afgeschreven. Zij zullen
finishplaats Noordwijk nimmer meer
zien....
De zenuwen
Dit is een heel verschil met voor
gaande jaren, toen de slag steeds in
Franse bergtoppen viel. Het terrein
is verlegd naar het oosten, naar on-
verkend terrein, naar nieuwe kilome
ters. Vooral de debutanten (waaron
der de STEM-ploeg) wrijven zich de
handen Warm van voldoening, want
de route zal voor de oude rotten, de
stoer kijkende habitués precies het
zelfde zijn als voor hun.
Tot nu (toe wisten die mannen op
hun duimpje, waar het zou spannen,
terwijl de nieuwelingen pardoes in
elke val reden, die men had opge
steld.
Op de persconferentie, die men de
zer dagen in Amsterdam gaf, werd
met nadruk verzekerd, dat deze ne
gende aflevering niet zal onder doen
voor de vorige. Het verhaal wil, dat
de ploten in berg-trajecten met re
den de zenuwen mogen krijgen als
zij opeens zo maar een stuk rechte
weg ter lengte van 200 meter hebben
gereden. Dit is zo ongeloofwaardig
lang, dat de meesten denken, dat ze
verkeerd zitten en in paniek gaan
zoeken naar bochten. Dit tekent het
kaliber van de route, wanneer die dé
hoogte in trekt.
De dreunen zullen dit jaar uitge
deeld worden in de Oostenrijkse en
Beierse Alpen. Elke Tulpen-rallye
man, die daar in de buurt een bocht-
Advertentie)
je wist. mocht meehelpen met het
samenstellen van de route en het ge
volg zal wel zijn, dat de deelnemers
als razenden aan hun sturen zullen
moeten trekken.
Flinke lap
Alvorens men zo ver is, heeft men
echter reeds een flinke „lap" achter
de rug. Vanuit Hamburg. München,
Brussel of Noordwijk trekken de équi
pes naar Stuttgart. Dat betekent voor
ieder bijna 700 kilometer. De kunst
zal zijn om vooraf uit te vissen, wel
ke aanloop-route het voordeligst is.
Dat zal voor de meeste deelnemers
neerkomen op bekendheid met het
terrein. Brussel en Noordwijk zullen
dus favoriet zijn, temeer, omdat Pa
rijs en Londen als startplaats zijn
vervallen.
Vanuit Stuttgart trekt men het
Zwarte Woud in. De oude rotten
stonden van dit .nieuws te kijken.
Enige jaren geleden namelijk reed
een Engelse deelnemer daar de
mooiste, de duurste en de nieuwste
politieauto aan flarden. Sindsdien
hebben de plaatselijke gezagsdra
gers gescholden op alles wat met
een wedstrijdnummer rond rijdt.
Om redenen van tactische aard
bleef de Tulpenrallye er een tijdje
weg, maar nu gaat men het weer
proberen. De gezagsdragers hebben
gezegd, dat ze al hun betere poli-
tie-auto's achter slot en grendel
zullen zetten, maar dat voor de rest
op alle medewerking mag worden
gerekend.
In het algemeen ziet deze Tulpen
rallye er zeker zo stevig uit als zijn
voorgangers. Men denkt thans een
formule voor de indeling van de wa
gens te hebben uitgedokterd, die het
uitgekafferde handicap-systeem van
vorig jaar finaal in de schaduw stelt
en die auto's van precies gelijk ver
mogen tegen elkaar brengt. Daarbij
mag men het nieuwe terrein van ac
tie zien als een extra moeilijke attrac
tie en bovendien heeft men de tra
ditionele rustdag in Monte Carlo la
ten vallen. Het gaat ditmaal in één
ruk door.
Eeuwen en eeuwen geleden bleek de
koorddanser reeds present om de
men^n op volksfeesten te vermaken.
Menig artiest zocht het hoog in de
ruimte, zijn koord gespannen tussen
twee torens. Reeds in de middel
eeuwen keek men daar zijn ogen op
uit en zelfs vandaag is dat stoute
staaltje hier en daar nog te zien. De
meest bekende van deze waaghalzen
is Blondin geweest. Op een hoog ge
spannen kabel stak hij de woeste Nia
gara waterval over en later ook de
Theems te Londen en de Seine te Pa
rijs. Ook balanceerde hij, op angst
wekkende hoogte, staande op een stoel
die met één poot op de kabel rustte.
Of hij droeg de een of andere zonder
ling die zich daartoe aanbood, op zijn
rug over het koord. En zijn sterkste
staaltje was om met een fornuis naar
boven te klimmen en midden boven
het stads- of dorpsplein pannekoeken
te gaan bakken als stond hij thuis in
de keuken!
Er komt geen einde aan de prachtige
verhalen in het album „De Bonte
Droom van het Circus", geschreven
door de circuskenners bij uitstek J.
van Doveren en Fred Thomas, ge-
illustreerd met talloze leuke penteke
ningen.
Voor slechts f 2.50 kunt u dit boek
werk kopen bij uw roomboterleveran-
cier of per brief (kaart) bestellen bij
het Kantoor „Roomboteralbum", Post
bus 47. Den Haag. Vermeld vooral dui
delijk uw naam en volledig adres. U
krijgt het album dan per omgaande
toegezonden, onder rembours.
De bijbehorende plaatjes ontvangt U
gratis voor rijksbotermerken. U vindt
zo'n merk op elk pakje roomboter.
Neem een pakje extra voor de zondag!
Deze foto toont de Amerikaanse
prest dent Eisenhower (midden) tij-
"ens een bespreking te Washington
'net (links) de Amerikaanse minis-
ler van buitenlandse zaken, John
roster Dulles en (rechts) James P,
Richards, die aan het hoofd zal
staan van een Amerikaanse missie
naar het Midden-Oosten. De missie
zal besprekingen voeren naar aan-
leidtng van plannen van Eisenhower
ten aanzien van dit gebied.
Roerige verhalen
De rijders hebben dit laatste met
wat pijn vernomen. De roerigste ver
halen van de rallye stammen merk
waardig genoeg alle uit deze stad,
waar men volgens het reglement ge
noot van ,,rust". In de praktijk wa
ren de genietingen echter meestal
anders. Het moet herhaalde malen
gebeurd zijn, dat hele équipes in het
daverende nachtleven kwijt liepen en
dagen later droevig naar huis telefo
neerden, dat ze „wegens pech" wa
ren gestrand en dat dit zo verduiveld
jammer was. Over de pech werd zo
weinig mogelijk uitgeweid.
Ook de klassementsproeven spre
ken een woordje mee. In Frankrijk
was men niet erg happig op dit soort
werk, maar in Duitsland en Oosten
rijk zijn de beperkingen niet zo strak.
Men heeft het klaar gekregen om de
trajecten, waar klim- en daalproeven
worden gehouden, tijdelijk voor het
andere verkeer af te sluiten. Het kan
dus erg veilig en toch hard gaan.
De rallye-rijders, die dit seizoen zo
wat alle grote ritten aan hun neus
hebben voorbij zien gaan, zitten thans
te springen om een karwei als dit.
Bij de Tulpen-rallye verwacht men
dan ook, dat ze als tijgers zo snel
zullen inschrijven. Men heeft alvast
een limiet gesteld: Ten hoogste drie
honderd ploegen zullen de genoegens
van de negende Tulpenrallye mogen
smaken...
Het congres van Sovjet-kunstenaars
heeft maandag in de Sovjet-hoofdstad
ongemeen scherpe aanvallen tegen de
Paus geuit. De beeldhouwer Konjen-
kow verweet de Paus, dat hij in Zijn
ene hand het kruis en in het andere
de atoombom draagt. „Alle boze
machten zijn in het Vaticaan beli
chaamd, de bloeddorstige geestelijk
heid probeert haar klauwen om de
keel der mensheid te leggen, in een
inquisitie, die zich om geweten noch
talenten bekommert".
De Pravda, het orgaan van de
communistische partij heeft de rede
letterlijk gebracht.
Het feit, dat de schrijver-schilder Felix Timmermans tien jaar geleden
in zijn geboorteplaats Lier overleed is in Vlaanderen op allerlei wijzen her
dacht. Een toneelbewerking van zijn Boerenpsalm had veel succes, er wer
den hier en daar spreekbeurten gehouden en tentoonstellingen gearrangeerd,
er verscheen een boek van zijn vriend drs. José de Ceulaer over ,,De mens
in het werk van Felix Timmermans" en voor de jeugd bezorgden K.S.A.-
Jong Vlaanderen en V.K.S.J. een hulde-aibum. Tevens kwamen enkele wer
ken in herdruk. Zo verscheen bij Desclée de Brouwer Cie te Brugge-Bus-
sum in de Korenarenreeks een nieuwe uitgave van ,,De familie Hernat".
Met genoegen hebben we deze his
torische familiekroniek opnieuw gele
zen. vooral ook, omdat er sinds zij op
21 februari 1941 werd voltooid, enige
bijzonderheden omtrent het ontstaan
van dit boek bekend zijn geworden.
Lia Timmermans vertelt namelijk in
haar charmant biografietje „Mijn Va
der" hoe Jos Verwiel en Theo van
Delft, twee Waalwijkse vrienden van
de Fé, hem eens meenamen naar het
kasteel van Heeswijk en dat van
Loon-op-Zand. Tal van feiten uit de
historie van deze kastelen kan men in
de roman terugvinden. De kasteel
heer van Heeswijk was b.v. een
hartstochtelijk verzamelaar van an
tiek. De zoon van Simon Hernat is
dat eveneens. Beiden werden blind.
Het slot van Loon-op-Zand werd be
woond door iemand, die jarenlang in
Turkije verbleef. Bij Timmermans
vinden we deze figuur terug in Ar
nold. de broer van Simon. Deze
bouwt zelf een oosters kasteel, even
als de zonderlinge Turk in Loon-op-
Zand deed.
Andere gedeelten van de roman
werden geïnspireerd door Lierse fi
guren, die afstamden van een 17e
eeuws geslacht, dat op Majorca
woonde.
,*,De familie Hernat" moge niet tot
de beste boeken van de Lierenaar be
horen: het is toch altijd nog een
knap, virtuoos geschreven werkstuk,
dat hej; lezen overwaard is. Vooral
het eerste hoofdstuk, waarin de stam
vader, baron Stefan Hernat getekend
wordt, is meesterlijk van stijl. Hier
vinden we Timmermans op z'n best.
Het beeld, dat hij van de Hongaarse
soldaat oproept, is niet minder scherp
dan dat van Wortel in „Boeren
psalm."
De beschrijving van de lotgevallen
der beide zoons staat niet meer op
i A-I vni tentle)
FELIX TIMMERMANS
hetzelfde hoge peil. We vinden hier
ook niet meer het bruisende, vrolij
ke leven, dat voorgaande boeken van
de dagenmelker" zo aantrekkelijk
maakte. De ondergang van het adel
lijk geslacht Hernat is grotendeels in
mineur gesteld. De ene tragische
gebeurtenis volgt op de andere, afge
wisseld door prachtige natuurbe
schrijvingen en poëtische liefdesavon
turen. Daarbij zijn overspel en on
tucht aan de orde van de dag, zodat
dit boek zeker niet thuis hoort in
handen van jeugdige lezers of leze
ressen
WILLEM v. d. VELDEN.
Het Amerikaanse leger heeft te
Detroit een openbare demonstratie
gegeven van een elektronisch ..brein"
ter waarde van 4.100.000 dollar.
Er waren 10 mensen voor nodig om
de reusachtige machine te laten wer
ken. Deze verwerkte meer dan 100
miljoen gegevens. Een woordvoerder
van het leger verklaarde, dat zij een
besparing zal geven van „vele mil
joenen dollars". De machine wordt
..Bizmac" genoemd. Een belangrijke
legerfunctionaris op elektronisch ge
bied deelde mee, dat de machine in
48 uur een inventaris kan opmaken
waarvoor men vroeger bijna drie
maanden nodig had. Ze kan voorts
in een uur net zoveel rekenwerk ver
richten als 400 meisjes, die handtel
machines gebruiken.
Franz Scholz heeft in een knap
arrangement een aantal verhalen
naast elkaar gezet, die oude vrienden
elkaar vertellen in een café te Ber
lijn ter gelegenheid van het feit, dat
een hunner uit krijgsgevangenschap
is teruggekeerd. Het zijn herinnerin
gen uit de oorlog in Polen en Rus
land, een wonderlijk, weemoedig
verhaal spelend in het tegenwoordige
Oost-Duitsland, 't is 'n Boccaciaanse
liefdesvertelling uit Italië. Scholz
weet bijzonder goed te typeren en
het ironiseren van de toestanden in
de volksdemocratische republiek is
meesterlijk. Een echt tijdsdocument,
dat men geboeid leest. Het vraagt
echter wel erudiete lezers on een
aanzien van onderdelen is ook beslist
voorbehoud geboden. (Uitgave Zuid
Nederlandse Uitgevers Mij, Antwer
pen).
In de Sint Vincentiusstraat 33 te
Roosendaal woont de beminnelijke
mens Joop Vlak. Hij is sinds enkele
jaren directeur van het gemeentelijk
woningbureau en heeft daardoor een
moeilijke functie, die veel tact van
hem vereist. Hij is ook een van de gro
te promotors van de „Stichting Vrou
wenhof" en er kan in de zomermaan
den geen uitvoering of dansavond zijn
of de heer Joop Vlak is aanwezig, om
dat op zijn schouders een groot ge
deelte van de steeds zo voortreffelijke
organisatie rust. Daarnaast is deze
ambtenaar een beeldhouwer, die zijn
geboortestad Roosendaal onlangs met
een werk verrijkte, toen de tunnel
werd geopend en oost en west daar
door opnieuw nauw met elkaar werd
verhonden. Thans is de heer Vlak
reeds maanden bezig met het maken
van het Roosendaalse bevrijdingsmo -
nument, dat een plaats zal krijgen op
de Kade en waardoor hulde zal wor
den gebracht aan het Engelse regiment
van de Polar Bears, dat voor de be
vrijding van het dal der rozen zorgde.
In 1919 betrad een jongeman het
Roosendaalse gemeentehuis met de be
doeling een goede ambtelijke loopbaan
te zullen doormaken. Hij had veel lief
hebberij in handenarbeid, maar het
duurde toch nog enige jaren alvorens
hij zich ging toeleggen op de schone
kunsten. Het feit, dat Vlak kort na
zijn huwelijk naast een timmerman
kwam te wonen, speelde een belang
rijke rol, want hij kwam vaak in de
timmerwinkel en hij begon uit hout
iets te vervaardigen. Hij maakte di
verse beeldjes en beelden, ging daar
ijverig mee door totdat hij opgemerkt
werd door de toenmalige burgemeester
van Roosendaal, mr. dr. Claudius Prin
sen, die Vlak de opdracht gaf een bus
te van hem te vervaardigen. Het was
een zeer eervolle opdracht, waaraan
vele weken werd gewerkt. Het resul
taat was zeer bevredigend, hetgeen
Claudius Prinsen niet onder stoelen of
banken stak, maar Vlak concludeerde
er toch uit, dat hij tot een perfectere
vormgeving moest komen en daarom
reisde hij op een goede dag naar de
directeur van de bekende vakschool in
Esschen, de heer H. v. d. Wildenbergh,
en vroeg of het niet mogelijk was de
vormgeving op deze vakschool te le
ren. De directeur dacht er lang over
na, maar stemde toe, toen bleek, dat
Vlak niet de enige was, die kunstaca-
üemische lessen wilde volgen. Het
duurde niet lang of de Roosendaalse
ambtenaar kreeg lessen van de in Ant
werpen wonende en in Esschen doce
rende Italiaan Amorgasti. Bijna vier
jaar lang trok Vlak naar de vakschool
en hij maakte zeer snel vorderingen
door te boetseren en nog eens te boet
seren. In 1941 kwam door de oorlogs
omstandigheden aan het volgen van de
lessen een einde, maar zoveel kennis
had de ambtenaar inmiddels wel ver
gaard, dat hij zich rustig aan werk
stukken kon wagen.
Niet onopgemerkt
Hij bleef niet onopgemerkt. Een van
zijn eerste opdrachten was in de gevel
van het klooster Mariadal te Roosen
daal pater Alphonsus, door de bezetter
in het kamp te Vught gedood, te por
tretteren
Veel werk kreeg de heer Vlak. Hij
maakte het beeld van Onze Lieve
Vrouw van Fatima voor het processie
park in Sprundel. hij vervaardigde een
beeld voor de nieuwe kerk van Din-
teloord en tevens voor een nieuwe
kerk in Oosterhout. Hij schiep het
grote kruisbeeld in de Roosendaalse
Fatimakerk, hij kapte verschillende
beelden voor het Roosendaalse Vrou
wenhof.
Hij kreeg de opdracht een kerst
groep te ontwerpendie een plaatsje
zou krijgen naast de Sint Janskerk.
Vlak greep deze kans aan om Roo
sendaal een kerstgroep rijker te ma-
ken: een groep, die schitterend
gesitueerd elk jaar door honder
den wordt bewonderd.
Voor zijn Kerstgroep koos Vlak
Brabantse typen om aldus het Kerst
gebeuren meer tot de mensen te laten
spreken. Daarna kwam hij tot het ma
ken van het tunnelmonument en thans
Joop Vlak is gereed gekomen
met het ontwerp voor het Roo
sendaalse bevrijdingsmonument,
dat een plaats zal krijgen op de
Kade, indien het door de rijks
commissie voor monumenten
tenminste wordt goedgekeurd.
Het monument, dat acht meter
hoog wordt, zal een uitbeelding
zijn van het wapen van het
Engelse oorlogsregiment „Po-
lar Bears". Op een indrukwek
kende wereldbol zal door Vlak
een ijsbeer worden gebeiteld.
Het geheel komt op een ronde,
spits, toelopende kolom.
Het monument zal vermoede
lijk in 1958 worden onthuld.
arbeidt hij aan het bevrijdingsmonu
ment, dat, evenals zijn vorige werken,
voor de stad, aan de beoordeling van
een rijkscommissie is onderworpen, al
vorens het mag worden geplaatst.
Joop Vlak is zichzelf wel be
wust van het feit, dat hij ama
teur is. Hij weet wat hij kan en
wat hij niet kan. Hij beeldhouwt
echter voor zijn plezier en het
doet hem vanzelfsprekend ge
noegen, dat enkele van zijn beste
werken een plaats in de open
baarheid hebben gekregen.
„Als ik eenmaal met pensioen
ga", zo zei de heer Vlak, „dan
zal ik wel weten wat ik met
mijn tijd moet doen. Ik zal het
grootste deel van de dagen door
brengen in de steenhouwerij,
waar ik altijd werk. Voor mij is
vrije tijd geen probleem."
Liefhebbers van een fijne Virginia kunnen nu
dóórgaan met zichzelf (of anderen een extra
plezier te doen. Full Speed brengt namelijk
met trots
voor een nieuw auto-album
„De Auto in de moderne tijd
OihmI Tefcine *1®»ei« Posthui 285 itodho.eo
1949 '50 51 52 *53 5 4 55 *56
IDEPENSIELASTENV-
IN PROCENTEN I
VAN HET BRUTO I
NAT PROQUKT
VERENIGDE STATEN
df-ENGELANÖ
Naast de vele berichten die de
laatste tijd over de Nato verschij
nen is het interessant te weten, hoe
het staat met de financiering van
dit militaire apparaat.
In het cartogram van de defensie-
lasten geven wij aan hoe de bijdra
gen van de Westeuropese deelne
mers met de Verenigde Staten en
Canada zich verhouden tot het na
tionale produkt van genoemde lan
den. In de grafiek over de uitgaven
is zichtbaar, hoe in de achter ons
liggende jaren hef budget van de
Nato-defensie-uitgaven ruim is ver
drievoudigd.
Het is zeer duidelijk te zien, dat
de Verenigde Staten nog het leeu-
wedeel dragen van deze uitgaven.
Canada betaalt slechts ongeveer
een twintigste deel van hetgeen de
Verenigde Staten betalen.
De 56 miljard dollar voor 1956
zijn dus tot stand gekomen door een
bijdrage van de Verenigde Staten
van 42 miljard. 2 miljard van Ca
nada en 12 miljard van al de Euro
pese Nato-landen gezamenlijk.
Voor het eerst sedert achttien jaar
zullen deze zomer in West-Duitsland
met Duitse legereenheden manoeu
vres worden gehouden.
Deze oefeningen zullen beginnen zo
dra de eerste drie infanteriedivisies
op ongeveer tachtig procent van hun
sterkte zijn. Tegen het einde van het
jaar moet het Westduitse leger vol
gens de plannen over 120.000 man be
schikken. Verwacht wordt, dat het
einddoel 350.000 man in 1961 zal wor
den bereikt.
(Advertentie)
Bankiers Anno 1884
BELEGGINGSADVIEZEN
Alg. Kunstzijde Unie
Van Berkels Patent
Van Gelder Zonen
Kon. Ned. Hoogovens
Ned. Kabelfabriek
Philips
Unilever
Wilton - Feijenoord
Kon.' Petroleum
Holl.-Amerika Lijn
Kon. Ned. Stoomboot Mij.
Ned. Scheepvaart Unie
Van Ommeren
Amsterdam Rubber
H.V.A.
Ver. Deli Mijen
3-3 1/2 Nederland 1947
3 Invest, cert. Ned.
3 Ned. 1962-64
Laagste
Hoogste
Vrijd. 8-3
koers
koers
laatste
tijdvak
195 1/2
202 3/4
196 1/4
170
1711/2
170
189
191
189
295 1/4
300
295 1/4
262
270
262
250
253 1/4
251 3/8
362 12/
367 1/2
363 7/8
214 7/8
217 1/2
214 7/8
167.30
169.80
167.75
160
168 1/2
166 1/4
155
156 1/4
155
169
172 1/2
171 7/8
279 1/2
282
279 1/2
75 1/4
80
77
92
94 1/2
92 1/4
90 1/2
96
93 1/2
89 1/8
90 5/8
90 3/8
92 3/16
92 1/2
92 7/16
92 1/8
92 1/2
92 5/16
Koersverschil
t.o.v.
vorige week
6 1/4
1/2
3 1/2
4 3/4
5
3 7/8
1/4
2 5/8
0.70
1/4
11 1/2
3/8
11/2
13/4
5 1/4
5 1/2
1 3/4
1/8
8/32