ADMIRAAL DE RUYTER WERD 350 JAAR GELEDEN
Michiel Adriaenszoon
veel meer voor de
voelde
zee
niet
GEBOREN
Armzalige vloot
werd noodlot
Michiel had in Denemarken
vlootvoogd kunnen worden
De Zeven Provinciën
Programma
Na avontuurlijke jaren ah scheepskapitein:
Vloot en bemanning waren
niet wat je noemt.
GEBOORTEHUIS
VOORSPEL
De Ruyter-herdenking J
n
Opperbevel
Aarzeling
De grootste
Uit
weinig-bekende documenten
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 9 MAART 1957
veel voor voelde met minderwaardi
ge schepei naar zee te gaan. Hy ves
tigde zich nu ook te Amsterdam.
Door de burgemeester en regeerders
van die stad werd hem het groot bur
gerschap van de stad aangeboden.
Op 24 maart van dit jaar is het 350 jaar geleden, dat Michiel daarop vertrok hij naar de
li. i Middellandse Zee om de koopvaardij-
Adriaenszoon, die zich later met een bijnaam uit zijn moeders vloot tegen de Algerijnse zeerovers te
familie „de Ruyter" zou noemen, in Vlissingen werd geboren. beschermen, terwijl zijn volgende reis
De verhalen over zijn jeugd zijn te overbekend en te zeer ™ng vin df koopvaar-de" te^en dl
met zijn historische gestalte verweven om nog te weten wat ver- Franse kapers,
dichtsel en wat waarheid is. Maar vaststaat dat hij op 11-jarige Eind lese is hij wederom op weg
leeftijd reeds naar zee ging als bootmanslerling en na zijn eerste "fc"miestermaaktvln'tweêT/an*:
reis op 3 augustus 1618 maakte hij een aantal reizen als matroos kaperschepen, welke feit nogal wat
moeilijkheden veroorzaakte met de
Franse Koning Lodewijk XIV, maar
waarvoor de admiraliteit van Am
sterdam hem beloonde met een gou-
langs de Westkust van Afrika en West-Indië.
Onder auspiciën van het Natio
naal Comité de Ruyter-herden
king 1957, zullen twee officiële
herdenkingsboekjes worden uit
gegeven. De zeeman-journalist
G. Borstlap verzorgt een ver
haal over het leven van de ad
miraal voor de schooljeugd ran
6 t.m. 11 jaar. Age S"' 'er
schrijft een boekje roo de
jongeren van 12 t.m. 17 jaar.
Het ligt in de bedoeling beide
uitgaven nog tijdig voor de
landelijke herdenking op 22
maart a.s. te laten verschijnen.
Zijn werkzaamheden ter zee werden
in de eerste jaren afgewisseld door
dienst te land, want na afloop van
het Twaalfjarig Bestand in 1621
meldde hij zich als busschieter in het
Staatse Leger en woonde de gevechts
handelingen bij in het Land van Kleef
pen werd wel uit het varende volk
gehaald, maar In het riskante krijgs
bedrijf hadden zij niet veel interesse.
Engeland had betere voorwaarden
voor zijn oorlogsmarine. Er was daar
maar een admiraliteit en er waren
3 admiraals t.w. Blake, Monk en
Deane die gedeeltelijk geschoold wa
ren in de ijzeren discipline van Crom-
den keten.
Dan begint zijn grote tijd.
Eind 1657 wordt hij met een vloot
uitgezonden ter blokkering van de
Portugese kust en toen voor de 2e
maal een oorlog uitbrak tussen Zwe
den en Denemarken werd hij in 1658
met een vloot naar de Oostzee ge
zonden ter ondersteuning van de
Deense Koning. Hij verenigt zich met
de vloot van luitenant-admiraal van
Wassenaar Obdam. doch na diens
vertrek wordt hem het opperbevel op
gedragen.
en in het door Spinola belegerde Ber- wells leger en die van een verzame
len op Zoom. In 1622 diende hij als ling vechtende en plunderende sehe-
matroos op de Staatse Vloot, werd ge- pen een enigszins geordende militaire
wond en geraakte in Spaanse krijgs- vloot wisten te maken.
In 1658 werd aan Michiel Adriaenszoon de Ruyter door
de Staten het opperbevel van de vloot gegeven en dan begint voor
de legendarische zeeheld de tijd, waarvan nu nog in vaderlandse
liederen gewag wordt gemaakt.
Hij slaagt erin de Zweedse vloot te verslaan en het gelukt
hem na de landing op Funen en de befaamde bestorming van I^y-
borg om Funen van Zweedse troepen te zuiveren. De Deense ko
ning vereert hem met een gouden keten en met een erepenning,
terwijl hij bij het sluiten van de vrede tussen Denemarken en
Zweden in 1659 door de Deense koning in de adelstand werd ver
heven.
voering, door de uitstekende samen-
fnLvnn! tarl PIN werking van de onderbevelhebbers
VjrL \f\J l wl nv uo vooral van Banckert en door 't moe-
In 1664 werd hij mdeen^e nn&gw'erd T vSfbevoIhten'
gezonden, "waar de nederzettingen op °P &,2^'vloten Va" Engela"d
de Engelsen werden heroverd; daar
na koerste hij naar West-Indië, al-
De 3 eskaders van de Nederlandse
vloot die elk hun eigen taak hadden
waar hij in 1665 bericht kreeg van vervullen voerden die op zodanige
het uitbreken van de 2e Eng wijze uit, dat de vijandelijke vloten
oorlog.
-;vo" v- onder Prins Robert, Spragge en
Als opperbevelhebber op het ad- Qraaf d'Estrée glansrijk werden ver-
miraalschip „De Zeven Provinciën V100 6 J
vecht hij van 10-14 juni 1666 tijdens
de 4-daagse zeeslag bij Foreland te-
slagen.
Nadat in februari 1674 de vrede
met Engeland was gesloten, vertrok
gevangenschap, van waaruit hij met 2
metgezellen wist te ontvluchten, om
na eén avontuurlijke tocht te voet
door Frankrijk naar Nederland terug
te keren.
Vervolgens voer hij enkele jaren als
bootsman en als stuurman ter koop
vaardij in dienst van de gebroeders
Lampsens op Groenland, Mauritius
en Zuid-Amerika. In de volgende ja
ren maakte hij zich de stuurmans
kunst eigen, hij wist fouten in de be
staande zeekaarten op te sporen en
zijn praktische en theoretische ken
nis van zeevaart en koopmanschap
werd steeds uitgebreider. In 1631
huwde hij voor de eerste maal, maar
zijn vrouw overleed nog in datzelfde
jaar. Hij voer nu als stuurman op de
walvisvaarder „De groene leeuw".
Enkele jaren later werd hij bevel
voerder op een Zeeuws kaperschip,
dat door de reders in de vaart was
gebracht tegen de Duinkerker kapers.
In 1636 huwde hij voor de tweede
maal met de Vlissingse jongedochter
N. Engels.
Als kapitein maakte hij nog een
paar reizen naar de West, o.a. naar
Brazilië, waar hij ruimschoots gele
genheid vond om voor eigen rekening
te „negociëren".
De Ruyter wist wat voor een ach
terstand de Sfaten hadden in te halen,
maar' zijn actieve geest en eerzucht
grepen tenslotte toe.
Op 6 augustus 1652 gaat hij in de
Wielingen de vloot inspecteren en
stuurt daarna verschillende rappor
ten naar Den Haag over de deplora
bele toestand waarin de schepen ver
keerden en over het gebrek aan
discipline.
Hij levert daarna slag tegen de En
gelsen onder Ayscue bij Plymouth;
daarna verenigt hij zich met de vloot
onder Witte Oornelisz de With en had
daarna onder hem het bevel over de
voorhoede bij de daarop volgende zee
slag in het Kanaal tegen Blake.
In het Vaderland teruggekeerd was
hij eerst voornemens niet meer naar
zee te gaan, doch hij laat zich.weer
overreden om als Commandeur het
bevel te voeren over'een eskader on
der het opperbevel van Maarten
Harpertszn Tromp en strijdt onder die
vlootvoogd tegen Blake in de 3-Daag-
se zeeslag bij Portland, Nieuwpoort
en Terheide in maart 1653, waarbij
zijn schip zodanig werd beschadigd
dat het naar Vlissingen moest worden
gesleept.
Weer op zee zijnde commandeert
Op aanbeveling van de Zeeuwse hij het vierde eskader van de vloot
"admiraliteit werd hij door Prins Fre-
derik Hendrik aangesteld als schout
bij-nacht op de vloot onder Arnold
Gijsels op de tocht naar Portugal
om Johan V te ondersteunen in zijn
strijd tegen Spanje. Daar er in die
tijd geen eigenlijke oorlogsvloot was
en de Zeeuwse admiraliteit voor de
tocht 4 schepen moest leveren, werd
een schip van de Lampsens gehuurd
waarover de Ruyter het bevel kreeg.
De expeditie mislukte vrijwel geheel
en al en zo keerde de Ruyter weer
naar de koopvaardij terug, en kreeg
in de periode van 16441651 het com
mando als kapitein op de „Salaman
der".
Zijn tweede vrouw stierf en hij
trouwde met de weduwe Annetje van
onder Tromp, maakte alle slagen me
de tegen de Engelsen tot het sneuve
len van Tromp bij Terheide, bij-wolk
gevecht zijn schip weer zeer ernstig
werd beschadigd.
De dood van Tromp en de herhaal
de nederlagen van 1653 dwongen de
Staten tot ernstig beraad over de toe
stand van de vloot. Er zou een
krachtige eenhoofdige leiding nodig
zijn maar noch Jan Evertsen noch
Witte de With waren hiervoor ge
schikt.
Naar Engels voorbeeld besloot men
Gelder, die een nieuwe moeder zou hiervoor een aanzienlijk militair van
worden voor zijn 4 kinderen. Hij be
sluit dan de zee vaarwel te zeggen,
waarschijnlijk op aanraden van zijn
vrouw maar ook omdat hij een vrij
welgesteld iemand was geworden.
Toen echter brak de Engelse oor
log uit. De Staten van Zeeland vroe
gen de Ruyter om vice-commandeur
te worden over hun contingent van de
vloot. Met tegenzin neemt de Ruyter
het commando voor een reis aan, na
een dringend beroep op zijn vader
landsliefde.
De eerste woorden door hem ge
schreven als gezagvoerder in 's lands
dienst waren: „Ik sal mij als een
eerlijck capetyn in mijn harte gedra
ghen, in de hope dat God het werek,
daer wij om uit syn gesonden, sal se-
genen tot eere van ons lieve Vader-
landt".
De aarzeling van de Ruyter om vi
ce-commandeur te worden was niet
ongegrond want de vloot bestond In
die t(jd uit een inderhaast samenge
raapte en bewapende handelsvloot
met een bemanning, die de eerste be
ginselen van discipline en militaire
oefening miste. Bovendien stond nog
te vaak op de voorgrond het behalen
van buit of het sparen van een aan
de Admiraliteit verhuurd schip. Bo
vendien bestonden in de Republiek 5
admiraliteiten, die niet goed samen
werkten. De bemanning van de sche-
Een impressie van de vierdaagse
zeeslagwaarin de Ruyter zich
nieuwe roem verwierf.
de landmacht te benoemen en wel Ja
cob van Wassenaar, Heer van Ob
dam. Op 8 november 1653 wordt de
Ruyter benoemd tot vice-admiraal
van Holland in vaste dienst by de ad
miraliteit van Amsterdam, welk
ambt hij slechts aanvaardde op aan
drang van de Staten, daar hy er niet
Het standbeeld van de Ruyter
in Vlissingen.
De plaats waar het geboortehuis
van Michiel Adriaenszoon de Ruyter
te Vlissingen heeft gestaan, was tot
voor enkele jaren slechts bij benade
ring bekend. De rij woningen, waar
van dit huis deel uitmaakte, is in
het begin van de vorige eeuw op last
van Napoleon afgebroken.
Tengevolge van de graafwerkzaam
heden in 1948, nodig voor het herstel
van de voorhaven, is men er echter
in geslaagd, steeds beter die plaats
te localiseren. Eindelijk vond men de
fundamenten, waarvan men heeft
kunnen aantonen, dat op die plaats
het z.g. „Oostcrhuys" heeft gestaan.
Hiernaast stond volgens de oude ge
gevens de woning, waarin Michiel
werd geboren. Dit huis stond slechts
op enkele tientallen meters van de
plaats, waar nu zijn standbeeld staat.
Op 22 maart wordt in de St. Ja-
cobskcrk te Vlissingen een her
denkingsdienst gehouden, waarin
redevoeringen zullen worden ge
houden door een vlootpredikant en
een historicus. De Marine-kapel
verleent medewerking en na de
dienst volgt een kranslegging bij
het standbeeld. De eigenlijke fees
ten zullen in het tijdvak van 2 tot
7 juli vallen.
Behalve een vlootschouw zal een
historische landing plaats vinden
met medewerking van de Marine.
De tentoonstelling die over de
Ruyter en het zeewezen wordt op
gezet zal twe-en-een-halve maand
duren.
Op 9 mei zal het residentieorkest
een orkestwerk uitvoeren van de
hand van de heer Stam, directeur
van de Zeeuwse muziekschool, spe
ciaal voor deze gelegenheid door
hem gecomponeerd.
Tenslotte zal een grote militaire
parade plaats vinden, terwijl de
marinierskapel een concert en een
taptoe zal geven.
- 1'" l i z i I 11. L Ljil^CldllU W do gCölU ICll, VCi hl UA
gen Monk, waarbij hij een sch tte- de Ruyfer naar West-Indië om af-
rende oveiwinning behaalde. p breuk te doen aan de Fransen, van
en 5 augustus volgde de 2-daagse lke tocht hij in het najaar terug
zeeslag waarin de Ruyter door laf- keerde
hartigheid van een aantal kapiteins en Kort'voordat hij zou uitreizen (op
door de eigenwijsheid ,ye£*V wat zijn laatste reis zou worden)
van Tromp een zware nederlaag le d. naar de Middellandse Zee voerde hij
van Tromp
Tromp die in gevecht was gewik-
bezwaren aan om met zo'n zwakke
i DL/, W rt J til ltdll Will DILI Mj\j 11 tiiraiiBP
keld met een kleiner Engels smaldeel vjoot de tocht te ondernemen, waar-
was van de vloot afgedwaald en ver- op een yan de heren yan de Amster_
gat zijn opperbevelhebbel de nodige damse admiraliteit hem de vraag
steun te verlenen. De Ruy*®*. wi stelde of hij op zyn oude dag zijn
door een meesterlijke teiugtoc t ee couragie" verloren had, waarop de
groot gedeelte van de vloot te be- Ruyter meesterlijk repliceerde: „Al-
houden. Veel eer werd hem om deze
daad bewezen en zo benoemde de
koning van Frankrijk hem tot ridder
in de orde van St. Michel.
lil juni 1667 volvoerde hij een der
belangrijkste krijgsbedrijven uit zijn
loopbaan, namelijk de tocht naar
Chatham, wat een hoogtepunt van
overleg, durf en geluk genoemd mag
waar de Heren Staten hun vlag be
trouwen, zal Ik mijn leven wagen".
In augustus 1675 vertrok hij aan
boord van het admiraalschip „De
Eendraght" met het doel om met
de Spaanse vloot tegen de Franse
vloot te strijden. Op 8 januari 1376
streed hij in het zicht van de Strom-
boli, onvoldoende gesteund door de
worden! wat een ware paniek in Lon- Spanjaarden, tegen de Fransen on-
den veroorzaakte en waarvoor hij
door de Staten van Holland werd
beloond.
Hierna volgden een drietal jaren
van rust voor de Ruyter, maar in
1671 werd besloten weer een vloot
onder zijn hevelen in zee te brengen.
der Duquesne en op 22 april van dat
jaar ontmoette hij Duquesne nog
maals bij Sicilië, waarbij hij door
een kanonskogel ernstig aan zijn be
nen werd gewond. Vanuit zijn kajuit
bleef hij leiding geven aan het
gevecht en zijn mannen aanvuren
De toestand van ons kleine land totdat „vehemente koortsen" zijn
was in het voorjaar van 1672 niet krachten begonnen te slopen. Hij had
bepaald rooskleurig te noemen toen zijn leven gewaagd en verloor het op
Engeland, Frankrijk, Munster en 29 april 1676 zonder te weten dat de
Keulen de oorlog verklaarden. Op Koning van Spanje hem inmiddels
het land weerde Prins Willem III zich de titel van hertog had verleend.
Zijn lijk werd gebalsemd en naar
het vaderland overgebracht en daar
op 18 maart 1677 in de Nieuwe Kerk
de "Hollandse kust te beveiligen en te Amsterdam onder een enorme be-
om eventuele landingspogingen te langstelling begraven,
verijdelen.
geducht en toen na het uitbreken
van de oorlog de vloot opnieuw werd
uitgerust kreeg de Ruyter tot taak
De Ruyter is met recht een nati-
Op deze wijze verslaat hij de ver
enigde Engelse en Franse vloten op
7 juni 1672 in Solebay. In augustus
van dat jaar werd zijn huis in ver- onaje figUUr geworden. Hij toonde
band met de beweging tegen de Ge- zyn gaven ajs bevelhebber tijdens
broeders de Witt, waarvoor hij par- de tocht naar de Oostzee, waar hij
tij getrokken had, met moeite tegen Denemarken beschermde tegen de
het rumoerige gepeupel beschermd. Zweden, in de Engelse oorlogen, in
In zijn woonplaats teruggekeerd werd de vierdaagse Zeeslag, die Vondel
hij door de regenten van Amstei- zyn fZeetriomf der Vrije Nederlan-
dam bij het opdringen der Fransen den" deed schrijven, voor Chatham
j 1^.. V-,r\ 1 r, -I mof Ha
aan de landzijde belast met de ver
dediging van de stad.
Kort daarop volgde de beroemde
er in de slag bij Kijkduin die het
land redde.
Hij wist een strategisch gebruik
J-4-4J Wiöb CCH bbiatCglOLD. SCbl Uib
zeeslag bij Kijkduin waar door het maken van de lage gevaarlijke
beleid en de tactische bekwaamheid Noordzeekust met haar banken en
van de Ruytergev<\arw/™)r<t¥T®yjJ ondiepten. Was de wind ten gunste
van de overmachtige vijandelijke
vloot dan was hij op verdediging
uit achter de eilanden of op de on-
Bij eeuwfeesten van grote
mannen is het voor degenen
die erover moeten schrijven,
een heksentoer om nog iets
nieuws over hen te vertellen.
Bijna alle paden, die naar hen
toelopen, zijn platgetreden
en op de gazons daartussen
ziet men zich het gras voor de
voeten weggemaaid.
J***
Snuffelend in het Vlissingse ge
meente-archief, kregen we de af
levering van het maandblad „Het
Nederlandse Zeewezen" in han
den, dat 50 jaar geleden is ver
schenen en waarin verschillende
medewerkers hun visie gaven op
de Vlissingse Michiel, wiens 300e
geboortedag men toen herdacht.
Gerhard Grove
Een van die bijdragen was van
de Deen Gerhard Grove, archief
secretaris van het koninkrijk De
nemarken.
Grove wijst in het artikel op het
feit dat Denemarken nog eerder
dan Nederland zelve eén open
oog had voor de Ruyters eminen
te gaven als vechtadmiraal.
Daar bestaat namelijk, aldus de
auteur, een sprekend bewijs van.
Nog vóór de Ruyters tocht naar
Denemarken, waardoor dit land
behoed werd voor een Zweedse
overheersing en nog voor de Ruy
ter beroemd werd door zijn groot
ste slagen tegen Engeland en
Frankrijk, heeft de Deense rege
ring hem hij was toen nog
slechts vice-admiraal aanbevo
len als opperbevelhebber van de
Deense vloot. Het was de Deense
rijksraad, die 24 september 1656
aan de koning schreef: „De ver
houdingen eisen, dat de vloot te
gen het aanstaande voorjaar
klaar is en dat er over het aan
stellen van kundige en ervaren of
ficieren gedacht wordt. Wij weten
geen betere voor te slaan dan
de Ruyter, van wie men meent,
dat hij u zal willigen, indien men
hem de post (van admiraal) aan
biedt".
Hoe of het aanbod precies werd
gedaan, vermeldt de schrijver
niet, maar in ieder geval bleef
onze zeeheld zijn vlag getrouw.
Goede naam
Hoe de Ruyter zo'n goede naam
in Denemarken had, vertelt Grove
wel. In het voorjaar van 1656 was
de Ruyter in Kopenhagen geweest
als bevelhebber over een onder
deel van de vloot, die onder Was-
senaer van Obdam was uitgeva
ren om de Oostzee-handel van
Holland te verzekeren. Bij ver
schillende besprekingen hadden de
rijkshofmeester, de kanselier en
de admiraal Lindenow hem per
soonlijk leren kennen, terwijl te
vens een Deense vloot die zomer
tegelijk met hem voor Dantzig ge
legen en daar zijn verdienste als
zeeman van nabij te zien gekre
gen had.
Grote vloot
Bovendien was het geen won
der dat men hem vroeg kende,
daar duizenden Denen en Noren
in die tijd het zeewezen in Hol
land leerden en zich leenden tot
het bemannen van de in verhou
ding tot 's lands grootte zo mach
tige oorlogs- en handelsvloot.
Dat de Denen zich niet verke
ken hadden op de kwaliteiten van
de Ruyter is wel gebleken. Zelf
ervoeren ze met welk een beleid
en moed hij in 1659-60 de Zweden
deed afdeinzen en Nyborg op hen
veroverde.
Hun dank was zo groot dat ko
ning Frederik III hem levenslang
een 'jaargeld toekende en hem
verhief in de Deense adel.
In zijn wapen nam de Ruyter,
als allegorie van zijn naam, een
man te paard, de Deense vlag,
een kanon ter herinnering van de
verovering van Nyborg en een
oorlogsschip.
Nog een document
Een in het Deense rijksarchief
bewaarde brief van de Ruyter van
18 oktober 1670, geeft een interes
sant staaltje van zijn goede gevoe
lens voor zijn familie en zijn tege
lijkertijd naïeve en diplomatieke
manier van zich uit te drukken.
Hij verzoekt in die brief dat de
zoon van zijn vrouw uit haar eer
ste huwelijk, Jan van Gelder, in
de adel wordt opgenomen evenals
zijn eigen kinderen „oordelende
dat zulks naast met de reden en
de billijkheid overeen kwam, om
geen in-egaliteit of grote ongelijk
heid van staat en conditie tussen
aanval van zeezijde voor goed werd
afgewend.
De zeeslag bij Kijkduin is een hoog- w uiiuiiuuii v
tepunt geweest in de loopbaan van djepe gronden die hem bekend wa
de Ruyter. Hij had de vloot opge- ren ^-on ^y tegen de wind opwer-
voerd tot een graad van volmaakt- ken was deze hem gunstig dan
heid. Door zijn voorbeeldige aan- yiel hy aan
De Ruyter brak met de vroegere
- - - - wijze van vechten. Tot dan toe was
de stryd op zee geweest een strijd
tussen afzonderlijke schepen. Vloot-
verband was er niet
Het is zijn verdienste geweest dat
hij van de afzonderlijke schepen een
machtig geheel wist te vormen, dat
hij ook als een van de grootste tacti
ci die men op zee ooit had gezien
en hij had dan ook een voorsprong
op alle admiralen van zyn tijd.
De bekende Amerikaanse schrijver
Mahan zegt over hem in zijn boek
„The influence of sea power upon
history" dat hij „outgeneralled" de
Engelse en Franse admiraals en hij
toonde kennis, doorzicht beleid en
geestkracht, zoals na zijn dood niet
meer werd gezien tot aan de dagen
van Nelson en Suffren. En voorts
zegt deze zelfde schrijver; „there is
a general agreement that de Ruyter
is the foremost figure, not only in
the Dutch service, but among all
the naval officiers of that age".
Dat hij een goed zeeman was
blijkt wel uit de verklaringen van
zijn tegenstanders, zoals de uitlating
van een van de commandanten van
admiraal Montague die na de slag
van de Solebay opmerkte: „Dat is
een admiraal, een kapitein, een stuur
man, een matroos en een soldaat".
Zp was het leven van de Ruyter,
Nederlands grootste vlootvoogd, die
niet alleen een goed strateeg en be
kwaam tactikus was, maar ook een
uitmuntend bevelhebber met een ho
ge plichtsopvatting die door zijn min
deren dan ook bijzonder gezien was.
zulke na bloedverwanten als zus
ters en broeders zijn, te maken".
Het verzoek werd ingewilligd.
Toch moest Jan van Gelder, om
aan te tonen, dat hij ter wille van
de verdiensten van zijn stiefvader
in de adel werd verheven, twee
van diens velden in zijn wapen
overnemen!
Beter het portret
dan de man
In 1669 heeft de Ruyter drie ge
schilderde portretten van hem de
Deense koning cadeau willen
doen, maar ze gingen verloren bij
een schipbreuk onder Jutland.
„Beter het portret verdronken
dan de man", zei de koning toen
hij de zaak vernam. Later zond
de Ruyter hem het bekende door
Ferdinand Bol geschilderde por
tret, dat uit.eindelijk in de Deense
nationale schilderijenverzameling
is gekomen.
llichiel Adriaenszoon
de Ruyterzoals hij
van portretten wel
het meest bekend is
geworden.
