Dit jaar: De kunstmaan Stemming in de Zelfkant is Nederland voor Mensen tM,uzcn IOECK UICK Jtaeblaö Pe^tem MET BONN IN HET SPECTRUM De geschiedenis van een non NIEUWE C.A.O. VOOR TEXTIELINDUSTRIE rs ;e |d- Moeilijk dilemma voor de zesduizend inwoners AP T vtiGhJ r IIULST ZN. DERDE BLAD ZATERDAG 2 3IAART 1957 Een plan dat veertig miljoen gulden kost Vele geheimen ontraadseld Een halve hooibergals ontbijt! zi| hoort erT echt' bij S Vier jaar voor „Gerrit de Stotteraar" Zuster Luc aangrijpend boek Lijdt niet langer „Werd Bonn maar opgeschort.,.." Goede huishouding Beslissing uitstellen.... Welvarende boeren MOTORRIJWIELEN, SCOOTERS, AUTOSCOOTERS, BROMFIETSEN,1enz. CAMPING 1957 of rood, echt, komt terecht. LST, Telefoon 499 lakerij van Zeeland Concern speciale aan- Terneuzen, Tel. 2400 GOES N.V., Tel. 3141 I.V., Tel. 2146 ngen Tel. 2866 N DER STEEN (Advertentie) De Verenigde Staten zijn van plan het geofysische jaar met een grootse „kunstmaan" alias Vanguard-plan te starten. Niet minder dan 40 miljoen dollar is hiermee gemoeid, waarbij het gaat om een aantal bollen, niet groter dan een goede halve meter buiten de atmosfeer te schieten, om dan met een snelheid van eventjes 29.000 km per uur rond de aarde te gaan draaien. Volgens het plan zal een tiental van deze kunstmanen het luchtruim kiezen, die door even zoveel raket ten buiten de dampkring- worden ge schoten. Men kiest hiervoor uiteraard afgelegen gebieden voor het geval de start van een enkel projectiel zou mislukken, aldus het brokken maken zoveel mogelijk voorkomend. De Glenn Martin Company heeft zich met het vervaardigen van deze ra ketten belast. Ze zullen een lengte van 22 meter hebben en een startge wicht van plm. 10.000 kg.a Wanneer deze raketten op een hoogte zullen draaien, die momenteel voor de mens nog onbereikbaar is, zullen zij in staat zijn gegevens van onschatbare waarde te verzamelen. In de eerste plaats denkt men hier aan de metingen van de intensiteit van de zonnestraling, de eigenschap pen en verspreiding van meteorieten en het ontstaan van het noorderlicht. Het toestel, dat met dit „wonder- oog" is uitgerust, zal bestaan uit een z.g. drietraps-raket een projectiel ■Waarvan elk deel apart met een mo- J tor is uitgerust. Zodra nummer 1 is uitgeput, neemt de volgende automa tisch de voortstuwende taak over, terwijl zijn uitgeschakelde voorgan ger wordt afgeworpen. De motor van de eerste trap is gebaseerd op de Vi king, met dit verschil, dat deze ver vangen is door een krachtbron met een stuwvermogen van 12.000 kg, ter wijl de brandstof bestaat uit benzine en vloeibare zuurstof met een brand duur van 141 seconden! Het gevaarte zal worden bestuurd door een verstelbare verbrandingska mer en laat op een hoogte van 60 km zijn eerste trap los. De snelheid be draagt dan 6500 km per uur. De richting verschuift dan 45 graden, waarna de tweede motor in werking treedt. Deze loopt hoofdzakelijk op brandstof, bestaande uit salpeterzuur en hydrazine. De snelheid wordt nu opgevoerd tot 17.000 km per uur, waarbij een hoogte van 225 km zal (Advertentie) worden bereikt. Is die weer uitge brand, dan vliegt de raket zonder voortstuwing door tot een hoogte van 480 km. Daarna pas wordt deel 2 afgeworpen en komt de derde trap in actie. De snelheid dient dan nog te worden opgevoerd tot 29.000 km per uur, nodig om een projectiel zonder aandrijving rond de aarde te laten cirkelen. In de kop van deze trap be vindt zich nu de kunstmaan, die dan op een gegeven ogenblik moet wor den uitgestoten, waarna de delen achter elkaar in het heelal zullen blij ven zweven. Korte vreugd De vraag is nu of deze kunstmaan een lang leven zal zijn beschoren- Immers op haar weg door de we reldruimte zal zij vele obstakels, zoals meteorieten, ontmoeten, ter wijl sterke temperatuurswisselingen optreden. Bovendien bestaat de mogelijkheid dat zij door de weer stand, die zij bij het benaderen van het dichtstbijzijnde punt van de aarde ondervindt, uit haar baan zal worden geslingerd. Maar met dat al kan zij inmiddels vele waarne mingen hebben gedaan en daar is het in de eerste plaats om begon nen. Tenslotte nog de vraag: zal dit sa tellietje van de aarde af te zien zijn? Zeer zeker, maar dan alleen in de streken rondom de evenaar. Indien het van een glanzend gepolijste sub stantie is, hoopt men het daar waar te nemen gedurende de morgen en de schemering. Overdag en 's nachts na tuurlijk niet, omdat het zich dan in de schaduwzijde van de aarde be vindt. Men zal het kunnen volgen op zijn eeuwigdurende" reis door het heelal, totdat het versmolten is. Maar het heeft dan zijn pioniers werk verricht en een nieuwe fase vol bracht in de strijd voor de vervolma king van de ruimtevaart. De eerste satelliet die zal worden afgeschoten is een bol van 51 centi meter diameter met een gewicht van negen en driekwart kilo. Het omhul sel weegt slechts twee en een derde kilo en is vervaardigd van magne sium, dat aan de buitenzijde is be dekt met dunne lagen koper, zink, nikkel, zilver en tenslotte zuiver goud. Door deze lagen zullen de in strumenten worden beschermd tegen de hitte van de zon en tegen de kou, wanneer de bol zich langs de van de zon afgekeerde zijde van de aarde beweegt. (Advertentie) Als het circus ontwaakt, ziet het er allemaal heel anders uit dan 's avonds. Maar de bedrijvigheid is er niet minder om! Al vroeg gaat men aan de slag; de bedden der paarden worden gelucht en opgeschud, mest moet geruimd worden en fris stro gespreid. De altijd hongerige olifan ten krijgen hun eerste ontbijt een halve hooiberg, voor zich opgetast, die zij prompt met de slurf uiteen halen en verstrooien, alvorens hem in korte tijd te verzwelgen. Zo neemt de bedrijvigheid toe en spoe dig verschijnen de eerste artiesten, in haastig aangeschoten truien of een opzichtige lange jas, waarboven tegen tocht en kilte, leikleurige foulards hoog onder de kin zijn geknoopt. Ieder zoekt zijn eigen dieren, een matineuze begroeting met zacht vleiende woordjes, een liefkozend gebaar. Dan gaat het dagelijks repe teren beginnen Interessant en gezellig zijn al die kijkjes voor en achter de circus- schermen. kunt hierover lezen in het grote album ,,De Bonte Droom van het Circus". Dit prachtige boek werk is geïllustreerd met talloze leuke pentekeningen en werd ge schreven door de circuskenners bij uitstek J. van Doveren en Fred Thomas. Voor slechts f 2,50 kun{ u dit boek werk kopen bij uw roomboterleve- rancier of per brief (kaart) bestellen bij het Kantoor „Roomboteralbum", Postbus 47, Den Haag. U krijgt het album dan per omgaande toegezon den, onder rembours. Vermeld vooral duidelijk uw naam en volledig adres. De bijbehorende plaatjes ontvangt u gratis voor rijksbotermerken. U vindt zo'n merk op elk pakje room boter. (Natuurlijk ook op koelhuis- boter). Neem een pakje extra voor de zondag 907-00 Moderne mensen nemen een OLYMPIA portable voor hun correspondentie, want het gaat veel vlugger - veel en veel netter èn men heeft altijd copieën van hetgeen men heeft geschreven. De VERENDE toetsen uniek van de OLYMPIA - van deze kleine, sierlijke portable vermoeien de vingers niet. Model SM 3 (met tabulator), ook met 34 cm wagen leverbaar. Prospektussen, vrijblijvende de monstratie en adressen der distriktsagenten bij N.V. OLYMPIA KANTOORMACHINE IMPORT Piet Heinstraat 133-"s-Gravenhage-TeL 33.64.60-63.75.18 Dealer voor West-Brabant: H. STUMPEL N.V. Tolbrugstraat 2 Breda Op de oude grens, welke de gemeente Sittard van de na-oor- logse Zelfkant scheidt, staat nog altijd een klein, vierkant en blauw geëmailleerd bord, waarop met witte letters „Tüddern". Het is de onveranderde naam van het in de voorbije jaren sterk van aanschijn veranderde Duitse dorpje, dat, geïnspireerd door de 'gemakkelijke tongval van het Limburgse dialect, na 24 april 1949, de dag van de grenscorrectie, Tudderen wordt genoemd. Het bord staat er nog, alsof het aanspraak wil blijven maken op oudere rechten, want in de Zelfkant komt men op de ver keersborden alleen maar Tudderen tegen. Gewoon Tudderen dus en hiermee voltrok zich helemaal geen spectaculaire naamsveran dering, want voor de bevolking aan deze en gene kant van de grens wordt nu alleen maar in „fonetisch" letterschrift aangeduid, wat zij van jongsaf over Tüddern in de mond hebben. De rechtbank te Amsterdam heeft ,7 t',"Jarige chauffeur G.C.B. (Gcrrit „.aar) veroordeeld tot een aftrekSCn'SStra* van vier Jaar me' afgelopen jaar had hij on- ,'achtig inbraken gepleegd in Raaierdam-zuid en -oost, in Bussum d^'ioevedorp en Halfweg. Veertien iusti't? ge'eden eiste de officier van jaL 1? aen gevangenisstraf van acht 'aar met aftrek. d n eJjïresident van de rechtbank, zei vei-nm-H ">anK B. met opzet had be straf tot slcchts d<= helft van knmt de officer had geëist, zulk eon zeker in aanmerking voor gclef n! 2H'are straf, doch wij willen ren" UW ieeftüd> U een kans ge- «Veerhen dagen geleden had de of- reoHo yan lustitie betoogd, dat hij veel kansen had gekregen. e ofticier achtte toen een zeer lan- L; ,vri]heidsstraf de enige mogelijk- id om hem tot andere inzichten te Dl engen. The nun's story, de geschiede nis van een non, dat is de titel van een boek, hetwelk de boe kenmarkt in Amerika en Enge land stormenderhand heeft ver overd. Ongetwijfeld steekt er een stuk nieuwsgierigheid in de belangstelling, welke boeken over het kloosterleven genieten. Het is zo iets ongerijmds in een wereld, die uit is op almeer com fort, almeer snelheid, almeer genieting van de aardse gaven, dat er nog oorden van stilte en rust zijn, waar comfort streng wordt gebannen, waar zelfont hechting en zelfverloochening de opperste wet vormen. De moderne mens ziet het aan als iets uit een andere wereld, een vervlogen tijdperk. Hoe kunnen redelijke mensen zich vrijwillig aan zo'n ijzeren regiem onderwerpen? Hoe kunnen ze zich zelf helemaal wegcijferen in gehoor zaamheid aan een Regel, die voor een ander soort schepselen schijnt te zijn gemaakt? In die nieuwsgie righeid zit zeker ook een stuk onbe wust heimwee, omdat men zichzelf voelt voortgedreven in een rusteloze jacht, terwijl voor de kloosterling het leven verloopt in een ritme van ge beden en werken, gericht op een ho ger doel. Boeken als van Thomas Merton, stemden de geplaagde mens zo weldadig, omdat ze binnen voer den in een sfeer, waar duizenderlei bekommernis wegvalt voor het unum necessarium, het enig noodzakelijke. Een nieuwe variëteit van deze ..kloosterlitteratuur" werd het boek, waarin ingetredenen getuigden van hun nederlaag bij het beleven van deze hoge staat. Voor velen zal het daarbij een verrassing geweest zijn, te vernemen, dat het mogelijk is, in bepaalde gevallen door de Paus j ontslagen te worden van eens afge legde geloften. ,,Ik sprong over de muur" van Monica Baldwin, dat vooral ook interessant was in de be schrijving van de terugkeer naar het .normale" leven in de wereld, heeft indertijd veel opzien gebaard en po lemiek verwekt. De schrijfster toonde zich echter niet in allen dele sympa thiek, waar ze niet zonder enige bit terheid en rancune van het klooster leven afscheid nam. In dit opzicht is de thans ook in vertaling bij ,,De Fontein" verschenen geschiedenis van een non aantrekkelijker. Het is trouwens niet door de ex-zuster di rect verhaald. Kathryn Hulme teken de het relaas op uit de mond van een Belgische vrouw, hier onder schuilnaam aangeduid als Gabrielle van der Mal. Het verhaal kenmerkt zich door een grote mate van objec tiviteit, waardoor de persoon schuil gaat in ,,het geval". We vinden het daarom ook geen gelukkige gedachte, dat de overigens voortreffelijke ver taling de titel Zuster Luc" aan de Nederlandse versie gaf. Dit is in tussen maar een kleinigheid tegen over de aangrijpende kracht van dit getuigenis, waardoor de zin van het kloosterleven zo zuiver mogelijk ver klaard wordt, al moet deze vrouw door middel van de schrijfster stap voor stap bekennen, hoe ze tenslotte tot een falen kwam. De Heilige Regel Gabrielle van der Mal is dan de dochter van 'n Belgische chirurg, die de grote stap in het kloosterleven zeker niet tot genoegen van haar va der waagt. Van de aanleidingen er toe vernemen we slechts weinig. Er is even sprake van een reis naar Lourdes, die diepe indruk maakte, van een vluchtige liefde, welke geen wortel kon schieten. Het boek begint dadelijk met de intrede, met het op genomen worden in die geheel andere atmosfeer, waar slechts de Heilige Regel geldt. Zeldzaam zuiver is dit alles geobserveerd en met enkele trek ken weet de schrijfster enkele hoofd figuren scherp voor ons neer te zet ten, zoals die prachtige Moeder Em- manuele. We leven dit leven als het ware mee in al zijn fasen van zelf onthechting en God dienen, in die voortdurende gespannenheid op het grote doel. Er is echter in deze orde ook de mogelijkheid van uitvliegen naar verre werelddelen en voor Zus ter Luc blijft dit het grote verlan gen. Na de novicentijd is de eerste stap daartoe een studie aan het In stituut voor Tropische Geneeskunde in Brussel waar haar echter innerlijke conflicten niet worden bespaard. Als ze met een der zusters niet kan ac corderen, raadt de Overste haar als akte van nederigheid aan, het exa men zodanig af te leggen, dat ze zal zakken, hoewel ze de beste leer linge is. Ze volgt dit advies niet en het is als het ware de eerste etappe op de weg van de nederlaag. Naar de missie zendt men haar niet da delijk. Eerst wordt ze aangewezen tot verpleegster in een krankzinnigenge sticht. Sober en gereserveerd verteld, wordt dit een huiveringwekkend re laas van de diepste menselijke ont reddering. Zuster Luc blijft sterk in deze beproevingen en dan wordt haar hartsverlangen vervuld: het vertrek naar de Kongo, naar de mis sie. Hierover komt echter ook al een lichte schaduw te liggen, omdat haar bestemming voor een post in het binnenland wordt gewijzigd in een taak als verpleegster in een stads hospitaal. Ze groeit echter met hart en ziel in dit werk. Ze wordt de beste hulp voor 'n ongelovig chirurg, die haar zeer gaat waarderen. Doch hij voorspelt haar reeds: het kloos terleven houdt U niet uit. Ook hier ontbreken de schokkende taferelen niet. echter ook zonder enige sensa tiezucht in een eenvoudig nobele stijl geschilderd. De ue/herlaag Nadat Zuster Luc een aan val van tuberculoze doorstaan heeft, wordt ze naar België terug geroepen. Dan breekt de oorlog uit en in die storm gaat haar kloostei*- zusterlijke geestkracht ten onder. Ze overtreedt de regel van gehoorzaam heid door tóch illegale blaadjes te lezen en zich met het ondergrondse werk te bemoeien. Als ze hoort, hoe haar vader viel, weet ze de haat voor de Duitsers niet uit haar hart te bannen. Ze gaat zich een huiche laarster gevoelen, omdat ze wel uiter lijk, maar niet innerlijk meer trouw is aan de Regel. En na lang aan dringen vraagt en verkrijgt haar biechtvader dan voor haar dc toe stemming, om het klooster te verla ten. In die laatste bladzijden klinkt clan toch nog een toon van heimwee en spijt om dit onherroepelijke. Er valt geen bitter woord. De hoogheid van het kloosterleven laat ze ondanks haar persoonlijke mislukking onge rept. En zo laat heel dit boek geen droesem na. Het zal bij ..de mens in de wereld" de eerbied voor de kloosterlijke staat nog verdiepen. Terwijl daarnaast de eerbied staat voor de vrouw, die zo eerlijk en zui ver getuigt van haar strijd en neder laag. Het is geen boek voor ieder een. Al te gevoeligcn zullen hier en daar te sterk geschokt worden. Zon der onderscheidingsvermogen gelezen kan het misschien de een of ander ergeren. Doch als men 't met begrip en zuivere intentie leest, is het een weldaad en een verrijking van de geest. (Advertentie) door reumatiek, spit, ischias hoofd en zenuwpijnen. Neemt Tog'al, dat verdrijft in al die gevallen snel en afdoende de pijnen, Togal baat waar andere middelen falen. Zuivert de nieren is onschadelijk voor hart en Dit gemeenschappelijke dialect is een van de belangrijkste wezenstrek ken in de sociografische overeen komst tussen de bevolking van de Zelfkant en het daaraan grenzende Limburg. Alleen het bordje met Tüd dern wijst de voorbijganger erop, dat hij voormalig Duits gebied vertreedt. Voor het overige merkt hij geen ver schil; dezelfde agrarische bevolking met een jonge generatie, welke naai de industrieën in de omgeving trekt, hetzelfde dialect en hetzelfde gemoe delijke karakter van de doorsnee Limburger. Plezierig volk, dat hard werkt, de wederopbouw onder leiding van het actieve Drostambt met grote voort varendheid tot stand bracht en daar door heeft kunnen inschakelen op de welvaart, welke het industrialiseren de Limburg vandaag aan de dag ken merkt. Een volk ook, dat in overgrote meerderheid waardering en respect heeft voor de wijze, waarop de so ciaal-economische, de algemeen maatschappelijk-culturele toestand na 1949 is aangepakt. De wederopbouw met zijn talrijke facetten is hier niet achtergebleven bij andere Limburgse streken, inte gendeel, we zouden kunnen zeggen, dat op het vlak van de wegenverbe tering. de watervoorziening en het onderwijs de Zelfkant zelfs een voor sprong op bepaalde gebieden in Lim burg heeft genomen. Het gaat de Zelfkanter dus goed en wij zijn daarvan in persoonlijke ge sprekken met boeren, arbeiders en middenstanders nog eens temeer overtuigd geraakt. Deze mensen een enkele uitzondering daargelaten aarzelen niet te erkennen, dat de Nederlandse bestuursorganen in nau welijks acht jaar aan de Zelfkant hebben goedgemaakt, wat door ette lijke elkaar opvolgende Duitse rege ringen is verwaarloosd. De Zelfkant is voor Duitsland een te verwaarlo zen gebied geweest. Ondanks deze erkenning hebben we begrip voor het dilemma, waarvoor de Zelfkantcrs zich in verband met de besprekingen lussen de ministers Luns en Von Brentano zien geplaatst. Want wat ..ginds" ook ,,uit de bus" mag komen: op een goede dag zal een keuze gedaan moeten worden. En tekenend voor de goede huishou ding in de Zelfkant is toch wel, dat die keuze momenteel in het voordeel van Nederland uitvalt. Dit is onmis kenbaar het resultaat van de indivi duele enquête, welke we instelden. Een Duitse Zelfkanter, die geen fa miliebanden met Limburg heeft, eco nomisch niet op Limburg georiën teerd is. althans niet direct, doch *n goed beklante zaak heeft, formuleer de zijn visie op de huidige stemming in het correctiegebied als volgt: „Indien er in de Zelfkant geen pro paganda gevoerd wordt, en we zou den in een referendum ons „ja", of „neen" moeten zeggen, dan valt dit maag. Bij apotheek en drogist f 0.95. referendum zonder enige twijfel in 1 2.40 en t 8.83. 259-0 een voor Nederland gunstige verhou ding van 70 tot 30 procent uit. De stemming moet natuurlijk geheim zijn en de meest ideale omstandig heid voor een dergelijk referendum acht ik de aankondiging op „een" maandag. Het referendum zou dan tijdens de onmiddellijk daaropvolgen de zaterdag georganiseerd dienen te worden". Niet elke Zelfkanter spreekt zich op deze voor geen tweeërlei uitleg vatbare wijze uit. We mogen wel zeg gen, dat de overgrote meerderheid 'n rechtstreeks antwoord ontwijkt, om dat het nu eenmaal moeilijk is voor een Duitser en voor elke andere landsman in soortgelijke omstandig heden zich voor afscheiding uit te spreken. Herhaaldelijk hoorden we wel de wens, (die zeker hier de vader van de gedachte is), dat de besprekingen in Bonn „nog maar een jaar of tien zouden worden opgeschort". Ook uit deze negatieve uitspraak blijkt zon neklaar, dat Nederland zich ten aan zien van de stemming in de Zelf kant geen al te grote zorgen behoeft te maken. Het zijn vooral dc duidelijke ver wantschap met Limburg en de onge kende welvaart, welke de man uit Tüddern, Hoengen, Susterseel enz. enz. voor een moeilijke keuze plaat sen De economische oriëntatie op Limburg is vrijwel algemeen. Niet minder dan tachtig procent van de beroepsbevolking werkt in Limburg: op de mijnen, de Phiiipsfabrieken, in de bouwvakken en op kantoren en winkels. Tien percent werkt in eigen omgeving en de resterende tien pro cent, waaronder men 'n groot aantal oorlogsinvaliden vindt, heeft in Duits land arbeid op de tricotagefabriek van Oberbuseh. Het assimilatiepro ces met de Lumburgers voltrekt zich hierdoor als vanzelfsprekend en na genoeg geruisloos. Dit proces ver oorzaakt natuurlijkerwijs huwelijken tussen Zelfkanters en Limburgers en hiermede wordt alleen maar een .traditie", welke reeds lange jaren voor de oorlog bestond, gehandhaafd. Ten opzichte van de arbeiders en de middenstand nemen de landbou wers een wel zeer begunstigde posi tie in. Zij mogen namelijk hun gehe le oogst naar het Duitse grensgebied exporteren, zonder dat hiervoor uit- voerbelasting betaald behoeft te wor den. Als men weet, dat de prijzen in Duitsland ongeveer drie- tot viermaal zo hoog liggen als in ons land, dan krijgt men enig vermoeden van hun welstand. Deze bevoorrechte positie kan uiteraard niet gehandhaafd worden, als de huidige status definitief zou worden. Er zijn nog meer grensboe- ren in Limburg! Daartegenover staat evenwel, dal de pachtnormen in ons land 75 procent goedkoper zijn dan in Duitsland cn ook de zaden hier aanmerkelijk minder kosten. Boven dien zal de boer van de Zelfkant "kunnen profiteren van het enige licht punt in de bestedingsnota. nl. de 200 miljoen gulden subsidie voor de land bouw. Hoe dan ook: dc Zelfkant kent zijn economisch voordeel, dat in de waagschaal gelegd wordt, als dit ge bied onverhoopt weer aan Duitsland zou worden teruggegeven. Momenteel voert de minister van Buitenlandse Zaken, mr. S H. Luns in Bonn besprekingen S met zijn Duitse collega, de heer Vort Brentano. De internationale toestand schijnt rijp voor succesvolle on- J derhandelingen. Als le punt op de agenda staat een definitieve t oplossing van de geschillen rond de grenscorrecties Elten en Tüddern. De nu reeds acht jaren du- rende „verbondenheid" tussen S Nederland en de Zelfkant, trekt het probleem van de grenscorrectie in een bijna S tastbare actualiteit. Een onzer redacteuren heeft daarom een uitgebreid bezoek gebracht aan de Zelfkant en daar de „me- ning" van de bevolking gepeild. Hierover in nevenstaande be- schouwing. (Advertentie) in combinatie met Amsterdam 28 februari tlm lOmaart Geopend fop werkdagen van 10-17 uu^ m en 19.30-22.30 uur m ^.zondagen 10-18 uur In de nieuwe C.A.O. voor de textiel industrie is de groepsindeling van de functies gebaseerd op de werkclas- sificatie, waardoor het totaal aantal functies, dat vroeger 3 bedroeg, na melijk geschoolden, ongeschoolden en geoefenden, thans 10 is geworden. Met de invoering van de werkclassi- fieatie is een wens van de werkne mers-organisatie in vervulling ge gaan. Op deze manier zal het mogelijk zijn om de zwarte lonen in de textiel industrie grotendeels „wit" te maken. Ook is in de nieuwe CAO de verbe tering van de secundaire arbeidsvoor waarden opgenomen. De CAO telt 15 dagen vakantie. Het vorig jaar waren het er 12, maar er zijn toen 2 1/2 dag extra gegeven. De mogelijkheid wordt opengelaten voor het opnemen van 9 dagen va kantie maximaal achter elkaar en minimaal 7 dagen. De beslissing hier over kan worden genomen door de ondernemingsraden van de bedrijven. Ook de beloningen van jeugdige en vrouwelijke werknemers zullen in de nieuwe CAO worden verhoogd. Voorts hebben de werkgevers, be houdens dispensatie van de vakraad, zich verbonden om meisjes beneden de 18 jaar geen arbeid in ploegen dienst te laten verrichten. Deze ver bintenis geldt niet voor de meisjes die bij de invoering van de nieuwe CAO reeds in ploegendienst werk zaam zijn.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 13