Dit jaar: De kunstmaan
Stemming in de Zelfkant is
Nederland
voor
Mensen tM,uzcn
IOECK
UICK
Jtaeblaö Pe^tem
MET BONN IN HET SPECTRUM
De geschiedenis van
een non
NIEUWE C.A.O. VOOR
TEXTIELINDUSTRIE
rs
;e
|d-
Moeilijk dilemma voor de
zesduizend inwoners
AP
T
vtiGhJ
r IIULST
ZN.
DERDE BLAD
ZATERDAG 2 3IAART 1957
Een plan dat veertig miljoen gulden kost
Vele geheimen ontraadseld
Een halve hooibergals ontbijt!
zi| hoort erT echt' bij S
Vier jaar
voor „Gerrit de
Stotteraar"
Zuster Luc aangrijpend boek
Lijdt niet langer
„Werd Bonn maar
opgeschort.,.."
Goede huishouding
Beslissing uitstellen....
Welvarende boeren
MOTORRIJWIELEN,
SCOOTERS,
AUTOSCOOTERS,
BROMFIETSEN,1enz.
CAMPING 1957
of rood,
echt,
komt terecht.
LST, Telefoon 499
lakerij van Zeeland
Concern
speciale aan-
Terneuzen,
Tel. 2400
GOES N.V.,
Tel. 3141
I.V., Tel. 2146
ngen
Tel. 2866
N DER STEEN
(Advertentie)
De Verenigde Staten zijn van plan het geofysische jaar met
een grootse „kunstmaan" alias Vanguard-plan te starten.
Niet minder dan 40 miljoen dollar is hiermee gemoeid, waarbij
het gaat om een aantal bollen, niet groter dan een goede halve
meter buiten de atmosfeer te schieten, om dan met een snelheid
van eventjes 29.000 km per uur rond de aarde te gaan draaien.
Volgens het plan zal een tiental
van deze kunstmanen het luchtruim
kiezen, die door even zoveel raket
ten buiten de dampkring- worden ge
schoten. Men kiest hiervoor uiteraard
afgelegen gebieden voor het geval de
start van een enkel projectiel zou
mislukken, aldus het brokken maken
zoveel mogelijk voorkomend. De
Glenn Martin Company heeft zich
met het vervaardigen van deze ra
ketten belast. Ze zullen een lengte
van 22 meter hebben en een startge
wicht van plm. 10.000 kg.a
Wanneer deze raketten op een
hoogte zullen draaien, die momenteel
voor de mens nog onbereikbaar is,
zullen zij in staat zijn gegevens van
onschatbare waarde te verzamelen.
In de eerste plaats denkt men hier
aan de metingen van de intensiteit
van de zonnestraling, de eigenschap
pen en verspreiding van meteorieten
en het ontstaan van het noorderlicht.
Het toestel, dat met dit „wonder-
oog" is uitgerust, zal bestaan uit een
z.g. drietraps-raket een projectiel
■Waarvan elk deel apart met een mo-
J tor is uitgerust. Zodra nummer 1 is
uitgeput, neemt de volgende automa
tisch de voortstuwende taak over,
terwijl zijn uitgeschakelde voorgan
ger wordt afgeworpen. De motor van
de eerste trap is gebaseerd op de Vi
king, met dit verschil, dat deze ver
vangen is door een krachtbron met
een stuwvermogen van 12.000 kg, ter
wijl de brandstof bestaat uit benzine
en vloeibare zuurstof met een brand
duur van 141 seconden!
Het gevaarte zal worden bestuurd
door een verstelbare verbrandingska
mer en laat op een hoogte van 60 km
zijn eerste trap los. De snelheid be
draagt dan 6500 km per uur. De
richting verschuift dan 45 graden,
waarna de tweede motor in werking
treedt. Deze loopt hoofdzakelijk op
brandstof, bestaande uit salpeterzuur
en hydrazine. De snelheid wordt nu
opgevoerd tot 17.000 km per uur,
waarbij een hoogte van 225 km zal
(Advertentie)
worden bereikt. Is die weer uitge
brand, dan vliegt de raket zonder
voortstuwing door tot een hoogte van
480 km. Daarna pas wordt deel 2
afgeworpen en komt de derde trap in
actie. De snelheid dient dan nog te
worden opgevoerd tot 29.000 km per
uur, nodig om een projectiel zonder
aandrijving rond de aarde te laten
cirkelen. In de kop van deze trap be
vindt zich nu de kunstmaan, die dan
op een gegeven ogenblik moet wor
den uitgestoten, waarna de delen
achter elkaar in het heelal zullen blij
ven zweven.
Korte vreugd
De vraag is nu of deze kunstmaan
een lang leven zal zijn beschoren-
Immers op haar weg door de we
reldruimte zal zij vele obstakels,
zoals meteorieten, ontmoeten, ter
wijl sterke temperatuurswisselingen
optreden. Bovendien bestaat de
mogelijkheid dat zij door de weer
stand, die zij bij het benaderen van
het dichtstbijzijnde punt van de
aarde ondervindt, uit haar baan zal
worden geslingerd. Maar met dat
al kan zij inmiddels vele waarne
mingen hebben gedaan en daar is
het in de eerste plaats om begon
nen.
Tenslotte nog de vraag: zal dit sa
tellietje van de aarde af te zien zijn?
Zeer zeker, maar dan alleen in de
streken rondom de evenaar. Indien
het van een glanzend gepolijste sub
stantie is, hoopt men het daar waar
te nemen gedurende de morgen en de
schemering. Overdag en 's nachts na
tuurlijk niet, omdat het zich dan in
de schaduwzijde van de aarde be
vindt. Men zal het kunnen volgen op
zijn eeuwigdurende" reis door het
heelal, totdat het versmolten is.
Maar het heeft dan zijn pioniers
werk verricht en een nieuwe fase vol
bracht in de strijd voor de vervolma
king van de ruimtevaart.
De eerste satelliet die zal worden
afgeschoten is een bol van 51 centi
meter diameter met een gewicht van
negen en driekwart kilo. Het omhul
sel weegt slechts twee en een derde
kilo en is vervaardigd van magne
sium, dat aan de buitenzijde is be
dekt met dunne lagen koper, zink,
nikkel, zilver en tenslotte zuiver
goud. Door deze lagen zullen de in
strumenten worden beschermd tegen
de hitte van de zon en tegen de kou,
wanneer de bol zich langs de van de
zon afgekeerde zijde van de aarde
beweegt.
(Advertentie)
Als het circus ontwaakt, ziet het er
allemaal heel anders uit dan 's
avonds. Maar de bedrijvigheid is er
niet minder om! Al vroeg gaat men
aan de slag; de bedden der paarden
worden gelucht en opgeschud, mest
moet geruimd worden en fris stro
gespreid. De altijd hongerige olifan
ten krijgen hun eerste ontbijt een
halve hooiberg, voor zich opgetast,
die zij prompt met de slurf uiteen
halen en verstrooien, alvorens hem
in korte tijd te verzwelgen. Zo
neemt de bedrijvigheid toe en spoe
dig verschijnen de eerste artiesten,
in haastig aangeschoten truien of een
opzichtige lange jas, waarboven tegen
tocht en kilte, leikleurige foulards
hoog onder de kin zijn geknoopt.
Ieder zoekt zijn eigen dieren, een
matineuze begroeting met zacht
vleiende woordjes, een liefkozend
gebaar. Dan gaat het dagelijks repe
teren beginnen
Interessant en gezellig zijn al die
kijkjes voor en achter de circus-
schermen. kunt hierover lezen in
het grote album ,,De Bonte Droom
van het Circus". Dit prachtige boek
werk is geïllustreerd met talloze
leuke pentekeningen en werd ge
schreven door de circuskenners bij
uitstek J. van Doveren en Fred
Thomas.
Voor slechts f 2,50 kun{ u dit boek
werk kopen bij uw roomboterleve-
rancier of per brief (kaart) bestellen
bij het Kantoor „Roomboteralbum",
Postbus 47, Den Haag. U krijgt het
album dan per omgaande toegezon
den, onder rembours. Vermeld vooral
duidelijk uw naam en volledig adres.
De bijbehorende plaatjes ontvangt
u gratis voor rijksbotermerken. U
vindt zo'n merk op elk pakje room
boter. (Natuurlijk ook op koelhuis-
boter). Neem een pakje extra voor
de zondag 907-00
Moderne mensen nemen een OLYMPIA
portable voor hun correspondentie, want
het gaat veel vlugger - veel en veel
netter èn men heeft altijd copieën van
hetgeen men heeft geschreven.
De VERENDE toetsen uniek van de
OLYMPIA - van deze kleine, sierlijke
portable vermoeien de vingers niet.
Model SM 3 (met tabulator),
ook met 34 cm wagen leverbaar.
Prospektussen, vrijblijvende de
monstratie en adressen der
distriktsagenten bij
N.V. OLYMPIA KANTOORMACHINE IMPORT Piet Heinstraat 133-"s-Gravenhage-TeL 33.64.60-63.75.18
Dealer voor West-Brabant: H. STUMPEL N.V. Tolbrugstraat 2 Breda
Op de oude grens, welke de gemeente Sittard van de na-oor-
logse Zelfkant scheidt, staat nog altijd een klein, vierkant en
blauw geëmailleerd bord, waarop met witte letters „Tüddern".
Het is de onveranderde naam van het in de voorbije jaren sterk
van aanschijn veranderde Duitse dorpje, dat, geïnspireerd door
de 'gemakkelijke tongval van het Limburgse dialect, na 24 april
1949, de dag van de grenscorrectie, Tudderen wordt genoemd.
Het bord staat er nog, alsof het aanspraak wil blijven maken
op oudere rechten, want in de Zelfkant komt men op de ver
keersborden alleen maar Tudderen tegen. Gewoon Tudderen dus
en hiermee voltrok zich helemaal geen spectaculaire naamsveran
dering, want voor de bevolking aan deze en gene kant van de
grens wordt nu alleen maar in „fonetisch" letterschrift aangeduid,
wat zij van jongsaf over Tüddern in de mond hebben.
De rechtbank te Amsterdam heeft
,7 t',"Jarige chauffeur G.C.B. (Gcrrit
„.aar) veroordeeld tot een
aftrekSCn'SStra* van vier Jaar me'
afgelopen jaar had hij on-
,'achtig inbraken gepleegd in
Raaierdam-zuid en -oost, in Bussum
d^'ioevedorp en Halfweg. Veertien
iusti't? ge'eden eiste de officier van
jaL 1? aen gevangenisstraf van acht
'aar met aftrek.
d n eJjïresident van de rechtbank, zei
vei-nm-H ">anK B. met opzet had
be straf tot slcchts d<= helft van
knmt de officer had geëist,
zulk eon zeker in aanmerking voor
gclef n! 2H'are straf, doch wij willen
ren" UW ieeftüd> U een kans ge-
«Veerhen dagen geleden had de of-
reoHo yan lustitie betoogd, dat hij
veel kansen had gekregen.
e ofticier achtte toen een zeer lan-
L; ,vri]heidsstraf de enige mogelijk-
id om hem tot andere inzichten te
Dl engen.
The nun's story, de geschiede
nis van een non, dat is de titel
van een boek, hetwelk de boe
kenmarkt in Amerika en Enge
land stormenderhand heeft ver
overd. Ongetwijfeld steekt er
een stuk nieuwsgierigheid in de
belangstelling, welke boeken
over het kloosterleven genieten.
Het is zo iets ongerijmds in een
wereld, die uit is op almeer com
fort, almeer snelheid, almeer
genieting van de aardse gaven,
dat er nog oorden van stilte en
rust zijn, waar comfort streng
wordt gebannen, waar zelfont
hechting en zelfverloochening
de opperste wet vormen. De
moderne mens ziet het aan als
iets uit een andere wereld, een
vervlogen tijdperk.
Hoe kunnen redelijke mensen zich
vrijwillig aan zo'n ijzeren regiem
onderwerpen? Hoe kunnen ze zich
zelf helemaal wegcijferen in gehoor
zaamheid aan een Regel, die voor
een ander soort schepselen schijnt
te zijn gemaakt? In die nieuwsgie
righeid zit zeker ook een stuk onbe
wust heimwee, omdat men zichzelf
voelt voortgedreven in een rusteloze
jacht, terwijl voor de kloosterling het
leven verloopt in een ritme van ge
beden en werken, gericht op een ho
ger doel. Boeken als van Thomas
Merton, stemden de geplaagde mens
zo weldadig, omdat ze binnen voer
den in een sfeer, waar duizenderlei
bekommernis wegvalt voor het unum
necessarium, het enig noodzakelijke.
Een nieuwe variëteit van deze
..kloosterlitteratuur" werd het boek,
waarin ingetredenen getuigden van
hun nederlaag bij het beleven van
deze hoge staat. Voor velen zal het
daarbij een verrassing geweest zijn,
te vernemen, dat het mogelijk is,
in bepaalde gevallen door de Paus j
ontslagen te worden van eens afge
legde geloften. ,,Ik sprong over de
muur" van Monica Baldwin, dat
vooral ook interessant was in de be
schrijving van de terugkeer naar het
.normale" leven in de wereld, heeft
indertijd veel opzien gebaard en po
lemiek verwekt. De schrijfster toonde
zich echter niet in allen dele sympa
thiek, waar ze niet zonder enige bit
terheid en rancune van het klooster
leven afscheid nam. In dit opzicht
is de thans ook in vertaling bij ,,De
Fontein" verschenen geschiedenis
van een non aantrekkelijker. Het is
trouwens niet door de ex-zuster di
rect verhaald. Kathryn Hulme teken
de het relaas op uit de mond van
een Belgische vrouw, hier onder
schuilnaam aangeduid als Gabrielle
van der Mal. Het verhaal kenmerkt
zich door een grote mate van objec
tiviteit, waardoor de persoon schuil
gaat in ,,het geval". We vinden het
daarom ook geen gelukkige gedachte,
dat de overigens voortreffelijke ver
taling de titel Zuster Luc" aan de
Nederlandse versie gaf. Dit is in
tussen maar een kleinigheid tegen
over de aangrijpende kracht van dit
getuigenis, waardoor de zin van het
kloosterleven zo zuiver mogelijk ver
klaard wordt, al moet deze vrouw
door middel van de schrijfster stap
voor stap bekennen, hoe ze tenslotte
tot een falen kwam.
De Heilige Regel
Gabrielle van der Mal is dan de
dochter van 'n Belgische chirurg, die
de grote stap in het kloosterleven
zeker niet tot genoegen van haar va
der waagt. Van de aanleidingen er
toe vernemen we slechts weinig. Er
is even sprake van een reis naar
Lourdes, die diepe indruk maakte,
van een vluchtige liefde, welke geen
wortel kon schieten. Het boek begint
dadelijk met de intrede, met het op
genomen worden in die geheel andere
atmosfeer, waar slechts de Heilige
Regel geldt. Zeldzaam zuiver is dit
alles geobserveerd en met enkele trek
ken weet de schrijfster enkele hoofd
figuren scherp voor ons neer te zet
ten, zoals die prachtige Moeder Em-
manuele. We leven dit leven als het
ware mee in al zijn fasen van zelf
onthechting en God dienen, in die
voortdurende gespannenheid op het
grote doel. Er is echter in deze orde
ook de mogelijkheid van uitvliegen
naar verre werelddelen en voor Zus
ter Luc blijft dit het grote verlan
gen. Na de novicentijd is de eerste
stap daartoe een studie aan het In
stituut voor Tropische Geneeskunde
in Brussel waar haar echter innerlijke
conflicten niet worden bespaard. Als
ze met een der zusters niet kan ac
corderen, raadt de Overste haar als
akte van nederigheid aan, het exa
men zodanig af te leggen, dat ze
zal zakken, hoewel ze de beste leer
linge is. Ze volgt dit advies niet en
het is als het ware de eerste etappe
op de weg van de nederlaag. Naar
de missie zendt men haar niet da
delijk. Eerst wordt ze aangewezen tot
verpleegster in een krankzinnigenge
sticht. Sober en gereserveerd verteld,
wordt dit een huiveringwekkend re
laas van de diepste menselijke ont
reddering. Zuster Luc blijft sterk in
deze beproevingen en dan wordt
haar hartsverlangen vervuld: het
vertrek naar de Kongo, naar de mis
sie. Hierover komt echter ook al een
lichte schaduw te liggen, omdat haar
bestemming voor een post in het
binnenland wordt gewijzigd in een
taak als verpleegster in een stads
hospitaal. Ze groeit echter met hart
en ziel in dit werk. Ze wordt de
beste hulp voor 'n ongelovig chirurg,
die haar zeer gaat waarderen. Doch
hij voorspelt haar reeds: het kloos
terleven houdt U niet uit. Ook hier
ontbreken de schokkende taferelen
niet. echter ook zonder enige sensa
tiezucht in een eenvoudig nobele stijl
geschilderd.
De ue/herlaag
Nadat Zuster Luc een aan
val van tuberculoze doorstaan
heeft, wordt ze naar België terug
geroepen. Dan breekt de oorlog uit
en in die storm gaat haar kloostei*-
zusterlijke geestkracht ten onder. Ze
overtreedt de regel van gehoorzaam
heid door tóch illegale blaadjes te
lezen en zich met het ondergrondse
werk te bemoeien. Als ze hoort, hoe
haar vader viel, weet ze de haat
voor de Duitsers niet uit haar hart
te bannen. Ze gaat zich een huiche
laarster gevoelen, omdat ze wel uiter
lijk, maar niet innerlijk meer trouw
is aan de Regel. En na lang aan
dringen vraagt en verkrijgt haar
biechtvader dan voor haar dc toe
stemming, om het klooster te verla
ten. In die laatste bladzijden klinkt
clan toch nog een toon van heimwee
en spijt om dit onherroepelijke. Er
valt geen bitter woord. De hoogheid
van het kloosterleven laat ze ondanks
haar persoonlijke mislukking onge
rept. En zo laat heel dit boek geen
droesem na. Het zal bij ..de mens
in de wereld" de eerbied voor de
kloosterlijke staat nog verdiepen.
Terwijl daarnaast de eerbied staat
voor de vrouw, die zo eerlijk en zui
ver getuigt van haar strijd en neder
laag. Het is geen boek voor ieder
een. Al te gevoeligcn zullen hier en
daar te sterk geschokt worden. Zon
der onderscheidingsvermogen gelezen
kan het misschien de een of ander
ergeren. Doch als men 't met begrip
en zuivere intentie leest, is het een
weldaad en een verrijking van de
geest.
(Advertentie)
door reumatiek, spit, ischias hoofd
en zenuwpijnen. Neemt Tog'al, dat
verdrijft in al die gevallen snel en
afdoende de pijnen, Togal baat waar
andere middelen falen. Zuivert de
nieren is onschadelijk voor hart en
Dit gemeenschappelijke dialect is
een van de belangrijkste wezenstrek
ken in de sociografische overeen
komst tussen de bevolking van de
Zelfkant en het daaraan grenzende
Limburg. Alleen het bordje met Tüd
dern wijst de voorbijganger erop, dat
hij voormalig Duits gebied vertreedt.
Voor het overige merkt hij geen ver
schil; dezelfde agrarische bevolking
met een jonge generatie, welke naai
de industrieën in de omgeving trekt,
hetzelfde dialect en hetzelfde gemoe
delijke karakter van de doorsnee
Limburger.
Plezierig volk, dat hard werkt, de
wederopbouw onder leiding van het
actieve Drostambt met grote voort
varendheid tot stand bracht en daar
door heeft kunnen inschakelen op de
welvaart, welke het industrialiseren
de Limburg vandaag aan de dag ken
merkt.
Een volk ook, dat in overgrote
meerderheid waardering en respect
heeft voor de wijze, waarop de so
ciaal-economische, de algemeen
maatschappelijk-culturele toestand
na 1949 is aangepakt.
De wederopbouw met zijn talrijke
facetten is hier niet achtergebleven
bij andere Limburgse streken, inte
gendeel, we zouden kunnen zeggen,
dat op het vlak van de wegenverbe
tering. de watervoorziening en het
onderwijs de Zelfkant zelfs een voor
sprong op bepaalde gebieden in Lim
burg heeft genomen.
Het gaat de Zelfkanter dus goed en
wij zijn daarvan in persoonlijke ge
sprekken met boeren, arbeiders en
middenstanders nog eens temeer
overtuigd geraakt. Deze mensen
een enkele uitzondering daargelaten
aarzelen niet te erkennen, dat de
Nederlandse bestuursorganen in nau
welijks acht jaar aan de Zelfkant
hebben goedgemaakt, wat door ette
lijke elkaar opvolgende Duitse rege
ringen is verwaarloosd. De Zelfkant
is voor Duitsland een te verwaarlo
zen gebied geweest.
Ondanks deze erkenning hebben we
begrip voor het dilemma, waarvoor
de Zelfkantcrs zich in verband met
de besprekingen lussen de ministers
Luns en Von Brentano zien geplaatst.
Want wat ..ginds" ook ,,uit de bus"
mag komen: op een goede dag zal
een keuze gedaan moeten worden.
En tekenend voor de goede huishou
ding in de Zelfkant is toch wel, dat
die keuze momenteel in het voordeel
van Nederland uitvalt. Dit is onmis
kenbaar het resultaat van de indivi
duele enquête, welke we instelden.
Een Duitse Zelfkanter, die geen fa
miliebanden met Limburg heeft, eco
nomisch niet op Limburg georiën
teerd is. althans niet direct, doch *n
goed beklante zaak heeft, formuleer
de zijn visie op de huidige stemming
in het correctiegebied als volgt:
„Indien er in de Zelfkant geen pro
paganda gevoerd wordt, en we zou
den in een referendum ons „ja", of
„neen" moeten zeggen, dan valt dit
maag. Bij apotheek en drogist f 0.95. referendum zonder enige twijfel in
1 2.40 en t 8.83. 259-0 een voor Nederland gunstige verhou
ding van 70 tot 30 procent uit. De
stemming moet natuurlijk geheim
zijn en de meest ideale omstandig
heid voor een dergelijk referendum
acht ik de aankondiging op „een"
maandag. Het referendum zou dan
tijdens de onmiddellijk daaropvolgen
de zaterdag georganiseerd dienen te
worden".
Niet elke Zelfkanter spreekt zich
op deze voor geen tweeërlei uitleg
vatbare wijze uit. We mogen wel zeg
gen, dat de overgrote meerderheid 'n
rechtstreeks antwoord ontwijkt, om
dat het nu eenmaal moeilijk is voor
een Duitser en voor elke andere
landsman in soortgelijke omstandig
heden zich voor afscheiding uit te
spreken.
Herhaaldelijk hoorden we wel de
wens, (die zeker hier de vader van
de gedachte is), dat de besprekingen
in Bonn „nog maar een jaar of tien
zouden worden opgeschort". Ook uit
deze negatieve uitspraak blijkt zon
neklaar, dat Nederland zich ten aan
zien van de stemming in de Zelf
kant geen al te grote zorgen behoeft
te maken.
Het zijn vooral dc duidelijke ver
wantschap met Limburg en de onge
kende welvaart, welke de man uit
Tüddern, Hoengen, Susterseel enz.
enz. voor een moeilijke keuze plaat
sen De economische oriëntatie op
Limburg is vrijwel algemeen. Niet
minder dan tachtig procent van de
beroepsbevolking werkt in Limburg:
op de mijnen, de Phiiipsfabrieken, in
de bouwvakken en op kantoren en
winkels. Tien percent werkt in eigen
omgeving en de resterende tien pro
cent, waaronder men 'n groot aantal
oorlogsinvaliden vindt, heeft in Duits
land arbeid op de tricotagefabriek
van Oberbuseh. Het assimilatiepro
ces met de Lumburgers voltrekt zich
hierdoor als vanzelfsprekend en na
genoeg geruisloos. Dit proces ver
oorzaakt natuurlijkerwijs huwelijken
tussen Zelfkanters en Limburgers en
hiermede wordt alleen maar een
.traditie", welke reeds lange jaren
voor de oorlog bestond, gehandhaafd.
Ten opzichte van de arbeiders en
de middenstand nemen de landbou
wers een wel zeer begunstigde posi
tie in. Zij mogen namelijk hun gehe
le oogst naar het Duitse grensgebied
exporteren, zonder dat hiervoor uit-
voerbelasting betaald behoeft te wor
den. Als men weet, dat de prijzen in
Duitsland ongeveer drie- tot viermaal
zo hoog liggen als in ons land, dan
krijgt men enig vermoeden van hun
welstand.
Deze bevoorrechte positie kan
uiteraard niet gehandhaafd worden,
als de huidige status definitief zou
worden. Er zijn nog meer grensboe-
ren in Limburg! Daartegenover staat
evenwel, dal de pachtnormen in ons
land 75 procent goedkoper zijn dan
in Duitsland cn ook de zaden hier
aanmerkelijk minder kosten. Boven
dien zal de boer van de Zelfkant
"kunnen profiteren van het enige licht
punt in de bestedingsnota. nl. de 200
miljoen gulden subsidie voor de land
bouw.
Hoe dan ook: dc Zelfkant kent zijn
economisch voordeel, dat in de
waagschaal gelegd wordt, als dit ge
bied onverhoopt weer aan Duitsland
zou worden teruggegeven.
Momenteel voert de minister
van Buitenlandse Zaken, mr. S
H. Luns in Bonn besprekingen S
met zijn Duitse collega, de heer
Vort Brentano.
De internationale toestand
schijnt rijp voor succesvolle on- J
derhandelingen. Als le punt op
de agenda staat een definitieve t
oplossing van de geschillen
rond de grenscorrecties Elten
en Tüddern.
De nu reeds acht jaren du-
rende „verbondenheid" tussen S
Nederland en de Zelfkant,
trekt het probleem van de
grenscorrectie in een bijna S
tastbare actualiteit. Een onzer
redacteuren heeft daarom een
uitgebreid bezoek gebracht aan
de Zelfkant en daar de „me-
ning" van de bevolking gepeild.
Hierover in nevenstaande be-
schouwing.
(Advertentie)
in combinatie met
Amsterdam
28 februari tlm lOmaart
Geopend
fop werkdagen van 10-17 uu^
m en 19.30-22.30 uur m
^.zondagen 10-18 uur
In de nieuwe C.A.O. voor de textiel
industrie is de groepsindeling van de
functies gebaseerd op de werkclas-
sificatie, waardoor het totaal aantal
functies, dat vroeger 3 bedroeg, na
melijk geschoolden, ongeschoolden en
geoefenden, thans 10 is geworden.
Met de invoering van de werkclassi-
fieatie is een wens van de werkne
mers-organisatie in vervulling ge
gaan.
Op deze manier zal het mogelijk
zijn om de zwarte lonen in de textiel
industrie grotendeels „wit" te maken.
Ook is in de nieuwe CAO de verbe
tering van de secundaire arbeidsvoor
waarden opgenomen.
De CAO telt 15 dagen vakantie. Het
vorig jaar waren het er 12, maar er
zijn toen 2 1/2 dag extra gegeven.
De mogelijkheid wordt opengelaten
voor het opnemen van 9 dagen va
kantie maximaal achter elkaar en
minimaal 7 dagen. De beslissing hier
over kan worden genomen door de
ondernemingsraden van de bedrijven.
Ook de beloningen van jeugdige en
vrouwelijke werknemers zullen in de
nieuwe CAO worden verhoogd.
Voorts hebben de werkgevers, be
houdens dispensatie van de vakraad,
zich verbonden om meisjes beneden
de 18 jaar geen arbeid in ploegen
dienst te laten verrichten. Deze ver
bintenis geldt niet voor de meisjes
die bij de invoering van de nieuwe
CAO reeds in ploegendienst werk
zaam zijn.