Historie is ook cultuur RODENT Euromarkt Straatnaam-moeilijkheden worden te Sas v. Gent uit de weg geruimd „Handelsbelang" Middelburg vindt meer woningen noodzakelijk Thijs Roks gaat het dit seizoen wéér proberen Eindelijk pechvogel af...?...? GROTE BELANGSTELLING MAASTRICHT BENELUXSTAD? w te tel'Kf Feestelijke jaarvergadering Sint Willibrord" Terneuzen Suggesties DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 25 FEBRUARI 195'< „Zeeuwscli-Vlaams Heem" zou boeiende taak hebben Prachtig middel RAT en MUIS In omgeving Bolwerk en Stevensbos BOEKENPLANK Doorbraak der religieuzen KÜJRllÉ II iltl Toespraak van districtsbestuurder E. v. Hilst Goochel-in Ierland op televisie Met fantasie Glacis Telegram aan minister over bouw van tweede veerboot In het veelstemming gesprek over de cultuur in Zeeuwsch-VIaanderen is ook en hoe zou het anders kunnen? gewag gemaakt van de oud heidkundige interessen der Zeeuwsch-Vlamingen. Een van degenen die dit gesprek levendig hielden, ir. Juten te Bergen op Zoom, lanceerde bij een latere gelegenheid een gedachte welke, naar we menen te weten, in het historieminnende land bezuiden de Schelde zeker sympathie zal ontmoeten: Is er geen kans, aldus de heer Juten, om in Zeeuwsch-VIaanderen te komen tot een „Zeeuwsch-VIaams Heem", zoals men ook een Brabants Heem bezit, een organisatie die zich ten doel stelt door meerdere kennis van het Heem te verbreiden, de aanhankelijkheid aan de grond waarop men geboren is, te vergroten. Vanwaar haalt anders ook een man als de heer D. Biesbroeck te Hulst de moed om in het toeristen seizoen, geheel belangeloos de be zoekers van de stad rond te leiden? Zonder het verkondigen van de lof van stad en streek ooit moe te wor den! Daaraan zouden de studerende jongeren, wier taak dit eigenlijk is, een voorbeeld moeten nemen. Dit lijkt ons een voortreffelijke ge dachte. Een dergelijke organisatie zou trouwens een pracht van een middel zijn om de beide „delen" van Zeeuwsch-VIaanderen nauwer aaneen te binden. Want ondanks de indij king van de Braakman blijft die oude natuurlijke scheiding in de geest van velen nog een barrière die moei lijk te doorbreken valt. Het „sloop werk" aan die hinderpaal is ook een taak voor de vele historieliefhebbers in de streek. In verscheidene delen van het ge bied wordt ijverig aan historievorsing gedaan, een werk dat serieus wordt opgevat en dan ook op hoog peil staat. Wat bijvoorbeeld een Oudheid kundige Kring „De vier Ambachten" doet, is constructief werk. Haar se cretaris, de heer P. J. Brand, is een zeer geïnteresseerd lid. Hij heeft al jaren lang veel werk gemaakt van de historie van zijn stad Hulst en de lezingen welke hij gaf bewezen dat hij zich op serieuse, ja weten schappelijke wijze van die lang niet eenvoudige taak gekweten heeft. In het westen is Aardenburg wel het centrum van de geschiedkunde: de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bo demonderzoek doet er al jarenlang de meest belangwekkende vondsten. Men heeft er talloze fraaie fresco's uit graven blootgelegd en geconser veerd, men vindt er bewijzen van een Romeinse nederzetting. Dit alles is in niet geringe mate te danken aan het aanvankelijk geheel particu lier onderzoekingswerk van historie liefhebbers als de heren Rosseel en van Hinten. De kennis van de geschiedenis van de landen van Terneuzen en Axel is de laatste jaren sterk vergroot door het werk van dr. J. Wesseling in Terneuzen, eveneens een actief be stuurslid van de Oudheidkundige Kring. Kortom, er is grote belang stelling voor dit belangrijke culturele goed. En waarlijk niet alleen onder een bepaalde categorie: de interesse voor de historie van de streek schijnt iede re Zeeuwsch-Vlaming te zijn aange boren. Dit is een kenmerk van dit volk, reeds sedert jaren. Namen als Adriaansen, Everaerd, betekenen iets op streekhistorisch gebied: zo heeft vroeger ook de heer R. O. Wilking zich hoogst verdienstelijk gemaakt en zo zijn er nu nog. (Advertentie) uitgeroeid mei Oude archieven Een van de mensen die er alles voor voelen tot de oprichting van een Zeeuwsch-VIaams Heem te komen, is de heer Brand, die in dit verband enthousiast wees op de vele histo rische bindingen tussen oost en west. Van contact en uitwisseling verwacht hij veel resultaat. Er is al lang ge noeg op eigen terrein gewerkt; men moet nu meer in den brede gaan samenwerken. Uit oude charters blijkt dat Hulst in roerige tijden (bij dreigende overvallen door de Gente naars) zijn gevangenen veiligheids halve overbracht naar de gevangenis van Biervliet. Dit is een van de his torische contacten, die men nu her stellen kan. Ook over de grens zou zeker grote belangstelling voor samenwerking be staan. De Reinaertdagen hebben al een contact met St.-Niklaas. Gent enz. gebracht, dat hoogst vruchtbaar kan zijn en dat verder uitgebuit kan worden. De op de geschiedenis van Zeeuwsch-VIaanderen betrekking heb bende archiefstukken zijn te vinden in Gent, voor een zeer belangrijk deel ook in het Rijksmuseum te Brussel en verder in Middelburg en Den Haag. Welk een boeiend werkterrein ligt hier nog braak! Om de historie van de gehele streek „rond" te krijgen, zou men al deze archieven nauwgezet moeten nasnuffelen, uiteraard een werk dat slechts in gezamenlijke ar beid verricht kan worden. Bij voor beeld door een Zeeuwsch-\Haams Heem! Bergen werk Er liggen bergen werk. De graf stenen in de Hulsterse Basiliek wor den momenteel aan een nauwgezet onderzoek onderworpen. De Rijks dienst voor Monumentenzorg heeft er een dertigtal gefotografeerd en het is te hopen dat de resultaten daar van spoedig bekend worden. Er is nog altijd bij velen de over tuiging dat ook in het oost-Zeeuwsch- Vlaamse grensgebied Romeinse ne derzettingen geweest zijn. De heer Brand denkt er ook zo over. De fun damenten van Maelstede liggen te wachten, de Dubbele Poort van Kel dermans moet er nog uit, de schor ren van de Kruispolder zouden nog onderzocht moeten worden en zo zal er wellicht ook nog heel wat belang wekkends te halen zijn uit de sta pels „Heilige Geestrekeningen" in het Bisschoppelijk Archief, die een ge trouw beeld geven van de „dienst voor sociale zaken" van Hulst in de vijftiende eeuw. Het is zeker, dat, wanneer een officiële instantie er om zou vragen, deze papieren afgestaan worden. Nu het gemeentebestuur van Hulst nooit een ernstige poging gedaan heeft om de historie van de stad op een dergelijke wijze dus door na vorsing enz. te dienen, zou wel licht ook dit een taak voor het Zeeuwsch-VIaams Heem kunnen zijn. En zo is er meer. Hoe verder men zich verdiept in de boeien de historie van dit land, dat eeuwenlang belangrijke rollen in velerlei soorten van staat kunde speelde, hoe sterker de overtuiging wordt dat er nog talloze rijke bronnen onaange- boord liggen. Ons dunkt dat oost en west tezamen aan het werk moeten. Er is machtig veel te doen voor eeen Zeeuwsch-VIaams Heem Wat is die „Euromarkt" vra- gen velen zich af, die niet op de hoogte zijn van alle bespre- J kingen, welke de laatste tijd zijn gehouden of zich daarin niet hebben kunnen verdie- pen. t Welaan: hier zijn enkele gege- J vens, om U te helpen. EUROMARKT wil een ge- bied scheppen, waarin men geen last meer zal hebben van invoerrechten, deviezenbeper- king, alsmede van andere be- S perkende overheidsmaatregelen: een gebied dus waarin men net zo vrij zal kunnen handelen als J bijvoorbeeld tussen Brabant en Zeeland. Dat duurt lang: men schat, dat er nog een vijftiental jaren mee gemoeid zal zijn. EUROMARKT bestaat uit de volgende landen, die nu tot een akkoord zijn gekomen: Neder- land, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland (het wes- J ten) en Italië. Als Benelux een eenheid wordt, zoals men zich S dat voorstelt, worden het dus inplaats van zes partners, eigen- j lijk maar vier, al zullen de le- den van Benelux toch altijd voor hun eigen belangen blij- ven opkomen. i EUROMARKT krijgt een soort regering. Daar zal een S vetorecht kunnen worden uit- geoefend, om „wegstemmen" vooral van kleine landen te i voorkomen. Dat vetorecht zal S men zeven jaar kunnen uit- oefenen; daarna blijft er nog een aantal jaren een clausule gehandhaafd, die ook dan dit „wegstemmen" onmogelijk 2 maakt. Het vertegenwoordigen- de lichaam van de verschillen- de deelnemers bestaat uit 142 leden, waarvan Nederland er 2 veertien benoemt. EURATOM is een gemeen- 2 schap van Europese landen, die ervoor zal zorgen, dat alle J I splijtbare stoffen eigendom zul- 2 len zijn van een Europese orga- j nisatie. In de jongste vergadering van de gemeenteraad kwam er onder andere een voorstel van burgemeester en wethouders aan de orde, om verschil lende nieuw aangelegde straten een naam te geven. Burgemeester en wet houders gingen er in hun pre-advies van uit, dat het aanbeveling verdient namen te kiezen, die niet lang zijn; geen uitspraak- of spellingsmoeilijkhe- den geven; niet licht verward kunnen worden; niet raar zijn; waarbij het koppelteken niet vergeten wordt en waarbij geen afkortingen gebruikt wor den. Voor straatnamen geldt dan nog de bijzondere bepaling dat men moet proberen oude namen te handhaven. Tegen die regels is er in Sas van Gent wel eens gezondigd, menen burgemeester en wethouders, en geven dan als voorbeeld de „Burgemeester Hoefnagelstraat" (nu vrijwel algemeen aan geduid als de „B.H.-straat") en de „Nico Uyt den Bogaardstraat" waar van de naam door het overgrote deel foutief geschreven wordt. Wat „oud" is heeft het dagelijks bestuur van de gemeente willen handhaven en voor het „nieuwe" zou men voortaan met de algemeen geldende regels rekening willen houden. Dit ter inleiding van het voorstel inzake naamgeving aan enkele nieuwe straten in de omgeving van het Bolwerk en in het Stevensbos. In dit boek van Christiane Four- nier maken we kennis met leven en werken van verschillende religieuze congregaties in Frankrijk. Het doel van de schrijfster is spe ciaal die congregaties te bestuderen, die de meest actuele en moeilijkste taak op zich genomen hebben, met name in Parijs en de banlieue. Wij bevelen dit boek aan aan jonge meisjes, die iets voor waar aposto laat voelen, aan hen die leiding heb ben te geven aan zulke meisjes en in het algemeen aan allen die belang-1 stelling hebben voor de vernieuwin-1 gen en veranderingen die in veel re-1 ligieuze congregaties in volle gang (Uitg. Foreholte, Voorhout), zijn. m x r Hw W< Éi m i IP J J De afd. Terneuzen van de Neder landse Kath. Bond van Werknemers in Industriële Bedrijven „Sint Willi- brord" hield in de gemeenschapszaal van de nieuwe katholieke jongens school een feestelijke jaarvergadering ter gelegenheid van het 45-jarig be staan van de bond. Deze vergadering was voor de nieuwe districtsbestuurder de heer E. van Hilst te Bergen op Zoom aan leiding om met de leden kennis te maken. De heer van Hilst wees er in zijn korte toespraak op dat 1956 in vele opzichten een zeer goed jaar is ge weest voor de vakbeweging. De h A.B. hield haar actie „Op naar de WO.000", ook de gelederen van „Sint Willibrord" zijn met een zesduizend nieuwe leden versterkt, er werden verschillende loonsverhogingen gege ven en tenslotte zijn wij 1957 begon nen met de Algemene Ouderdomswet. De heer van Hilst schetste in korte trekken de voordelen van deze nieu we wet, waardoor nu ieder Nederlan der ouder dan 65 jaar, wat betreft Staatspensioen, volkomen gelijk is ge worden onafhankelijk van het feit of hij vroeger al dan niet heeft ge spaard. Het nieuwe jaar ziet er met de komende prijsverhogingen niet zo rooskleurig uit, aldus de heer van Hilst. Hij merkte daarbij op dat wan- neer de Regering te ver zou gaan met de maatregelen inzake prijsver hogingen de lonen ook weer omhoog zullen moeten, hoewel spreker dit persoonlijk geen ideale oplossing vond. Wel wees hij op de eventuele noodzakelijkheid van prijzenstop en dividendenstop. Als er lasten moeten worden gedragen dan door allemaal en niet alleen door de arbeiders zo zei de heer van Hilst. Hij waar schuwde voor de propaganda die van zekere zijde wordt gevoerd en die het tracht z oor te steUen alsof er een êi'ote afstand bestaat tussen de dis- Wctsbestuurders van de K.A.B. en he leden. Men suggereert, dat de be stuurders zich weinig gelegen laten aan de belangen der leden. De heer ?sn Hilst bestreed deze verklaring ,en stelligste door er op te wijzen, "st de bestuurders iedere avond bij 6en andere afdeling zijn om de belan- jjei> dier afdelingen met alle kracht te "Ujnnen behartigen. Hij spoorde daar- clJve 'e(Jen aan trouw te zijn aan K.A.B. Want wij zijn samen ver- ,™»oordelijk voor de organisatie. Hij ..fhtak in het kort de medezeggen- Kanz ®er arbeiders in de bedrijven samarbeid en leiding moeten Averk 6r'5en' 20 Ze' sPre^er- z'jn beide V<!rs' rï'e beweren, dat de ar kent n'e' voldoende kennis van za- aan s ben. Het komt er maar op bpji. 5e het wordt voorgesteld, zo een de heer van Wanneer heeft lcier wel genoeg verstand stnfo.01!1 Uzer, leer en andere grond eend bewerken, dan heeft hij ook srh, verstand om medezeggen- ~aP te hebben. Wil 71 'e betoogde de heer van sl' dat de katholieke arbeiders het bedrijf, waarin zij werken, moeten kerstenen. Steun gevraagd De heer C. Compiet, de voorzitter van de afdeling Sluiskil der K.A.B. die met de secretaris, de heer A. van Dinteren, aanwezig was, pleitte voor een goede steun, die de vakbe weging van de leden dient te krijgen, vooral wanneer er acties moeten wor den gevoerd. ,,Het is niet meer zoals een twintig jaar geleden, zo betoogde de Sluiskilse voorzitter, dat de arbei ders in de kanaalzone niet veel van wat er in de K.A.B. omging afwisten. Dit is nu veel veranderd. De arbei ders zijn nu goed ontwikkeld en we ten van antwoord te dienen. Ook de heer Compiet betoogde met veel na druk dat het een pertinente onwaar heid is hetgeen van zekere zijde be weerd wordt, dat de leiders niet ge noeg contact met de arbeiders heb ben. ,,Onze leiders staan wel degelijk achter ons", zo betoogde spreker. Tenslotte waarschuwde hij er voor dat de arbeiders in 1957 waakzaam zullen moeten zijn. Actie Jo Maas Wij gaan dit jaar met de Kajotters en Kajotsters naar Rome, zo sprak de geestl. adviseur, de Weleerw. heer A. Jansen. Deze Rome-bedevaart zal 1dagen duren. Maar weet U dat er ook dit jaar duizenden naar een jeugdcongres in Moskou gaan Dit congres duurt drie maanden en kost de deelnemers geen cent. Er zullen zeer veel deelnemers uit Afrika hier aan deelnemen. Onze Jo Maas is met drie kamera den naar Tanganjyka gegaan om ge durende twee jaren de missionaris sen te helpen bij de bouw van kerken scholen en ziekenhuizen. Vooral in het begin viel dit niet mee, aldus ka pelaan Jansen, dit weet ik uit zijn correspondentie. Maar Jo zet door en wij moeten trots op hem zijn, dat hij dit voor de Missie over heeft. Als hij terug komt wil hij trouwen en daar dienen wij herir bij te helpen. Wan neer straks loten worden verkocht, beveel ik deze graag bij U aan. Het werd een zeer geanimeerde loterij en ze heeft ook deze keer behoorlijk op gebracht, mede dank zij de vele waardevolle prijzen, door de Terneu- zense handeldrijvende middenstand beschikbaar gesteld. De geestelijk adviseur deelde hier bij ook fhede dat ccn comité onder leiding van de Districtsbestuurder, dc heer J. van de Voorde te Sluiskil, gel den voor Jo Maas inzamelt. „Naar alle Zeeuwsch-Vlaamse afdelingen is een circulaire gezonden, en ik ben er van overtuigd, dat ieder naar vermo gen zal helpen, want dit is een zaak van de K.A.B. die ons allen aangaat" zo besloot kapelaan Jansen. Er werden nog verschillende zeer geanimeerde gesprekken gevoerd over diverse onderwerpen en tenslot te werden nog een paar uurtjes ge zellig samen doorgebracht. .-.i-Ctf-. Aan het prachtige Vrijthof, de feestzaal van de stad, omringd door gezellige terrassen ligt in Maastricht het Generaalhuis waar op het ogen blik het politiebureau gevestigd is. Evenwichtigheid en fraaie detail lering spreken uit de voorgevel die bijna 40 meter lang is. Dit gebouw is bekend als een der voornaamste monumenten uit de Empiretijd. Het gemeentebestuur van Maastricht is van oordeel, dat het een ideaal „home" voor de Benelux-raad zou zijn. Bij de behandeling van het wets ontwerp over de instelling van een Raadgevende Beneluxraad in de Nederlandse Eerste Kamer op 12 juni 1956 werd het belang van één centraal gelegen plaats van ves tiging uoor de Raad onder ogen ge zien. Verschillende leden der Ka mer verklaarden bij voorbaat, dat zij de keuze van Maastricht als plaats van vestiging zouden toe juichen. Het stadsbestuur heeft nu een visitekaartjegezonden aan de 49 leden van de Beneluxraad. Het is een brochure „Benelux Maastricht". Zij wil geen propaganda maken voor de stad maar is een aanbod om het belang van de Beneluxraad te dienen. Indien het beter is voor de Beneluxraad niet naar Maas tricht te komen dan nemen we dit direct aan", was de mening van burgemeester mr. W. Baron tMi~ chiels van Kessenich, toen hij op een persbijeenkomst op het stadhuis deze brochure uitreikte. Op dinsdagavond 5 maart zal een Nederlands gooehelaarsteam in Bus- sum de strijd aanbinden tegen een Engels goochelaarsteam in Londen. Dit is een revanche-ontmoeting na de wedstrijd, die op 12 januari 1.1. door de Nederlandse goochelaars met 1 punt verschil werd verloren. Een televisie-reportage van deze goochelaarswedstrijd wordt op 5 maart tussen 20.30 en 21.15 uur, zo wel in Nederland als in Engeland, uitgezonden. Het Nederlandse team bestaat uit Balsano, Tonny van Dommelen Mar- conick en de Niberco brothers. Fred Kaps, die in het buitenland vertoeft, kon niet in het Nederlandse team worden opgenomen. In de omgeving van het Bolwerk kent Sas van Gent al de Watermo lenstraat, Flankstraat, Dijkstr., Ra velijn en Bolwerk, allen namen die werden ontleend aan de voormalige vestingwerken. Voorgesteld werd dan ook op de ingeslagen weg voort te gaan, zodat die bepaalde wijk geheel 'n herinnering wordt aan de vesting werken, die voor een groot deel daar ter plaatse gelegen hebben. Een van de eerder gemaakte straten kreeg de naam van „Ravelijn". Uit een bij 't voorstel ter inzage gegeven teke ning van een oud-nederlands vesting front blijkt, dat de „courtine" van de hoofdwal werd gedekt door een „Ravelijn" dat in de vestinggracht was gelegen. Tussen deze vesting gracht en de buitengracht lag het „escarjo" en „contrescarp", waarme de werden bedoeld de zijwanden van de grachten, die naar en van de vij and gekeerd waren. Een dergelijke naam wilden burgemeester en wet houders een straat niet geven omdat zulks uitspraak- en spellingsmoeilijk heden zou geven. Oude Sassenaars zullen zich nog herinneren en aan de jongere generatie kunnen vertellen dat ze b.v. het schaatsenrijden leer den en beoefenden op het „conter- schepen", hetgeen dus een verbaste ring was van het „contrescarp". Be ter leek het hen om de straat die is aangelegd achter het „Ravelijn" en de verbinding tot stand brengt met het Bolwerk en de Paul Krugersdreef de naam te geven van .Glacis-straat' Een „glacis" was de aardglooiing op het voor-terrein van een fort. Als la ter de nieuwe verbindingen tot stand zijn gebracht, dan zal het „glacis" wel altijd zo ongeveer de eerste ken nismaking zijn met het oudere ge deelte van Sas van Gent, dat nu wel geen vesting meer is in de ware be tekenis van het woord, maar toch wel een bolwerk op het gebied van de industrie, zodat met de nodige fan tasie de naam „glacis" ook voor de moderne tijd kan worden gebruikt. Spellingsmoeilijkheden verwachten B. en W. hier niet, terwijl zij er boven dien de aandacht op vestigen dat het geen rare naam is en dat in vrijwel iedere voormalige vestingplaats de naam „Glacis" als straatnaam voor- i komt. Buitemveg Langs het terrein van de coöpera- tieve beetwortelsuikerfabriek is een I straat aangelegd in de richting oost - west. Voorgesteld werd om deze 'straat de naam te geven van „Bui- tenweg" omdat in de oudheid de Sas senaars, die naar buiten de vesting wilden gaan in de omgeving van de tegenwoordige suikerfabriek over de vestingwerken hun weg vonden en dan via de singels of buitenwerken I naar de omgeving van de Staak kon den gaan of over de dijk van St. Albert naar Philippine. Deze uitgang is afgebeeld op het schilderij dat on langs door de gemeente is aange kocht. Ook voor de tegenwoordige tijd is de naam „Buitenweg" niet vreemd, omdat met vrij grote zeker heid mag worden aangenomen dat aan de noordzijde van deze straat geen woningen meer zullen worden gebouwd omdat daar een industrie terrein begint, dat hopelijk nimmer een andere bestemming zal behoeven te krijgen. De straat vormt dus een afsluiting van de bebouwing van de gemeente in noordelijke richting en daarom is de gekozen naam dus wel te aanvaarden. Bolwerken Toen Sas van Gent nóg vesting en binnen de wallen omsloten was, wa ren de vestingwerken ingericht zoals op een ter inzage gegeven tekening uit 1780 bleek. Daarop is te zien, dat de verschillende bolwerken en andere onderdelen van de vesting een naam hadden. De bolwerken weste lijk van het kanaal waren genaamd: Orange - het bolwerk dat gelegen heeft in het tegenwoordige Schulpen- pad; Generaliteit - het bolwerk waarvan de Molenberg het laatste restje is; Zeelandia - het bolwerk nabij de Paul Krugerdreef; Hollandia - het bolwerk waar nu het suikermagazijn van de CBS op staat. De bolwerken oostelijk van het ka naal waren genaamd: Nassau - waar nu de sluis is in het 2e kanaal achter de woning van Ir. v. Krevelen; Coehoorn - waar nu de zgn. 2e brug ligt; Vassy - ter hoogte van de zgn. pottenbakkerij. Het meest eenvoudige zou zijn ge weest de vier straten, die zijn aan gelegd tussen 't Bolwerk en de „Bui tenweg" de namen te geven van die bolwerken die ten westen van het kanaal hebben gelegen. Liever dan dat te doen heeft men vier bolwer ken gekozen, die voor de moderne mens de verbondenheid van Sas van Gent met Zeeland, Nederland (Hol land) en het Huis van Oranje - Nas sau vastleggen en wel (van oost naar west); Oranjestraat, Nassaustr., Zee- landiastraat en Hollandiastraat. Park De naam „Generaliteit" houdt de rekening levendig aan de „Generali teitslanden" onder de republiek der Verenigde Nederlanden. Dat waren die landschappen, die buiten de gren zen lagen maar aan haar gezag onder worpen waren. Tot die landen be hoorden o.a. Staats-Brabant, Staats- Limburg en Staats-Vlaanderen. Tot het laatste werd gerekend het tegen woordige Zeeuwsch - Vlaanderen en derhalve ook de gem. Sas van Gent. Om nu de naarp „Generaliteit" in de geschiedenis van Sas van Gent leven dig te' houden, werd voorgesteld en besloten aan de Molenberg en het park, waarvan men op het ogenblik bezig is één openbaar park te ma ken. de naam te geven van „Genera- liteitspark". Stevensstraat Het huis (de vroegere comman deurswoning) midden in het park of bos, dat in de volksmond bekend staat of stond onder de naam van „Stevensbos", is eigendom geweest van de burgemeester van Sas van Gent. van Franckenberg en Pro- i schlitz. Het huis met stal en remise werd met 4 ha, 14 a en 10 ca tuin j op 21 februari 1850 verkocht aan Jo- hannes Stevens, graanhandelaar te Sas' van Gent, voor 3435,-. Het huis was gebouwd door de ingenieur van de vestingwerken Nortwich. Genoem de Johannes Stevens werd op 22 april 1819 te Sas van Gent geboren als zoon van Jacobus Stevens en van Antonia v. Nieuwenhuyse. Hij trouw de met Ludovica Seraphina Thomaes, uit welk huwelijk verschillende kin deren werden geboren. O.a. op 26 ok tober 1848 een zoon Ludovicus, de latere advocaat Stevens, burgemees ter van Sas van Gent. Ten einde de gedachte aan deze vroegere tuin, die tengevolge van het kanaal aan de westzijde en een spuikanaal aan de oostzijde, op een eiland was gelegen te bewaren, is besloten aan de straat die loopt vanaf de aansluiting bij de Oostkade over het voormalige spui kanaal (dikwijls het Molenwater ge noemd) tot aan de aansluiting met de Kanaalstraat, de naam te geven van „Stevensstraat". Nog twee namen Twee namen zijn er nu nog die burgemeester en wethouders graag op een of andere wijze zouden wil len vereeuwigen en wel in de eerste plaats de naam van Keizer Karei V, die aan de Gentenaars in 1547 toe stemming verleende om een kanaal te graven, dat de stad Gent zou ver binden met de zee en waaraan de gemeente Sas van Gent het ontstaan te danken heeft. In de tweede plaats de naam van Prins Frederik Hen drik die in 1644 de toen zo vermaarde en machtige vesting Sas van Gent op de Spanjaarden veroverde en deze daarmede in het bezit bracht van het tegenwoordige Nederland omdat men in het bezit daarvan bevestigd werd bij de vrede van Munster in 1648. Beide namen vinden Burge meester en Wethouders voor de ge meente zeer belangrijk en wel, zoals al vermeld, omdat de een de grond slag legde voor het tegenwoordige Sas van Gent en de ander, zij het dan met geweld van wapens, onze gemeente aan Nederland toevoegde. Gen betere gelegenheid is er te vin den om Keizer Karei V te eren dan het plein, dat de gemeente gaat aan leggen op het te dempen deel van het kanaal van dam tot sluis, de naam te geven van „Keizer Karei V-plein". Dit plein komt te liggen in het centrum van de gemeente op een stuk van het kanaal dat met zijn goedvinden gegraven werd, zodat na vier eeuwen op deze wijze nog dank wordt gebracht voor het feit, dat hij het tegenwoordige Sas van Gent hielp scheppen. Ook Prins Frederiks naam zou men graag willen verbinden aan een voor naam plein of een voorname straat en niet aan een zijstraat of andere niet opvallende buurt. Momenteel kan daarvoor geen keuze worden gedaan zonder de naam Ne veranderen van een bestaande straat waai-tegen men wil waken. Beter is het daarom te wachten tot zich een geschikte gele genheid voordoet omdat de tijd toch niet meer zo ver is dat zal moeten besloten worden tot verdere stadsuit breiding. Wellicht ontstaat daardoor een nieuwe hoofdweg, die naar de Prins kan worden genoemd, waar mede dan onze „bevrijder" z'n naam verbonden wordt aan een weg of straat die de gemeente of een deel daarvan opnieuw zal „bevrijden" uit een zeker isolement. In de ledenvergadering van „Handelsbelang" in restaurant Wöhler ge houden, is staande de vergadering besloten naar de minister van Verkeer en Waterstaat, mr. J. Algera het telegram met de volgende inhoud te zenden; „De V ereniging „Handelsbelang" te Middelburg in vergadering bijeen, ken nis genomen hebbend van de beslissing, dat de bouw van de tweede boot voor het veer Vlissingen-Breskens voorlopig is uitgesteld, voorziende dat dit besluit zal leiden tot funeste gevolgen voor dc Middelburgse zakenwereld omdat het verkeer hierdoor ernstig zal stagneren verzoekt Uwe Excellentie dringend liet daarheen te leiden, dat de bouw van deze boot zeer spoedie kan aanvangen ai<«eu.s In de eerste plaats had de heer Carriere gedacht aan het zenden van een afvaardiging van de Middelburg se bevolking naar de desbetreffende instanties in Den Haag om uiting te geven aan de bezorgdheid. Als twee de punt dacht hij aan een interpella tie via een Middelburgse vertegen woordiger in de Kamer Voorts sug gereerde spreker 'n schrijven te rich ten tot de Middelburgse aanne mers om deze groep op te roepen toe grotere activiteit. Provinciale Sta ten zouden van deze activiteiten op de hoogte gebracht moeten worden en de samenwerking tussen de Middel burgse middenstandsorganisaties zal moeten worden hersteld. De voorzit ter, mr. M.A. Terwoerd, sprak naar aanleiding van deze suggesties over het gebrek aan voortvarendheid en durf, zowel bij het gemeentebestuur Tijdens de rondvraag heeft de heer B.P. Carriere de ongerustheid uitge sproken over het feit, dat de Zeeuwse hoofdstad in vergelijking met ande re gemeenten een geringe bevolkings aanwas vertoont. Hij deed verschillende sugges ties om te komen tot een actie voor meer woningen in Middel burg. Dat er in Middelburg iets moet gaan gebeuren noemde de heep Carriere een dringende nood zaak. Hij somde een zestal punten t pp, waarmee de Middelburgse za kenwereld in overleg met de ge meentelijke overheid deze actie zou kunnen starten. als bij de zakenwereld. Voor de laat ste groep zag hij een taak liggen om in een enthousiaste actie het gemeen tebestuur mee te slepen. Zijn gedach ten gingen uit naar de oprichting van een comité, dat activerend gaat werken. Diligent Vervolgens voerde het Handels belanglid, tevens lid van de raad, de heer Baars, het woord. Deze zei, dat hij onder de aantijgingen aan het adres van het gemeente bestuur niet op zijn stoel wilde blij ven zitten. De raad heeft zich in bijna elke vergadering over deze materie beraden. Middelburg moest door het steeds gevoerde, nog maar kort geleden los gelaten systeem, reeds bij voorbaat een ongunstig resultaat boeken. Middelburg heeft echter gezien in het licht van de verdelingsformule menig graankorreltje weten weg te pikken, zoals de heer Baars zich uit drukte. Het dagelijks bestuur van de gemeente was dus diligent, hetgeen blijkt uit het plan Stromenwijk. Het Middelburgse gemeentebe stuur is vaak naar Den Haag geto gen om daar de zaken van de Zeeuwse hoofdstad te bepleiten, al dus de heer Baars. In deze verga dering werd afscheid genomen van mr. M.A. Terwoerd, die zich als voorzitter niet herkiesbaar stelde; in zijn plaats werd gekozen de heer W. den Boer, directeur van de Rot terdamse Bank. melijk vierde in dat kampioen schap, na Hans Dekkers, Wim van Est en Woutje Wagtmans. Daarna ging hij in dat eerste, late profsei zoen zelfs nog maar meteen in Roo sendaal en Sas van Gent winnen ook. Energiek Zunderts Thijs Roks heeft het nog niet opgegeven. Hij gaat dit seizoen zijn eeuwige volger en belager, de pechduivel, op nieuw tarten met de vaste wil om hem dit seizoen eens voor goed uit de wielen te rijden. Hij gaat zich opnieuw met zijn hardfietsende vakgenoten me ten met de hoop op beter resul taat. Thijs Roks zei het zelf allemaal niet in zoveel woorden. Daar is hij de man niet naar. Maar toen hij zich over zijn plakboek met de vele mooie herinneringen uit zijn loopbaan boog, werd zijn trots opnieuw gekrenkt, toen hij zo ook de zwarte jaren uit zijn carrière weer voor zich zag. En ondanks alles kreeg hij er weer zin in. Ondanks zijn tegenslagen is hij nog niet ontmoedigd. Hij gaat het opnieuw proberen. Op 3 maart al, in de ronde van Haspengouw. Moed moet men Thijs Roks on tegenzeggelijk een boel meegeven. De meeste renners hadden in een zelfde positie waarschijnlijk hun fietsje al wel definitief aan de wil gen gehangen na het incasseren van zo'n hoop slagen. Want dat betekenden voor deze renner uit eindelijk cle talloze lekke bandjes, de dérailleur-defecten en andere ongemakken, die hem steeds uit het zadel wierpen. Roks incasseerde ze echter als een man. Ais een man legde hij zich ook bij de beslissing neer. toen hij in 1951 plotseling door de K.N.W.U. tot prof gebombardeerd werd. Thijs ging er niet om zitten treuren. Hij ging van start in het kampioenschap van Nederland in dat jaar (zijn eer ste wedstrijd bij de beroepsrenners), om daar dan maar eens direct te laten zien. dat hij niet zó maar 37 wedstrijden bij de amateurs had ge wonnen en 120 keer bij de eerste vijf was geëindigd. Thijs Roks werd na- Thijs Roks heeft het met zijn taaie energie tot een eind weten te bren gen. Hij had bovendien de Ronde van Haspengouw in 1952 kunnen win nen als het geluk hem niet in de steek had gelaten op drie kilpmeter voor de eindstreep. Nu kwam hij met twee minuten voorsprong op dat moment op de velg te rijden om als naamloze in de groep opgenomen ta worden. En hij had de gele trui in de Tour de France van 1953 kunnen hebben, indien die spoorbomen er niet geweest waren, die hem vlak voor de finish remden In zijn vurige galop. Steeds opnieuw werd hij door die pechvogel in de wielen gereden, zodat vele verdiende lauweren niet aan zijn erelijst - die er overigens nu nóg best zijn mag - toegevoegd konden worden. Thijs Roks, de pechvogel, reed de Ronde van Italië in 1953 waarin hij op diverse ereplaatsen beslag had weten te leggen als 43e uit. En hij bleef in de grote Tour liefst twaalf dagen bij de eerste vijf in het alge meen klassement staan, om tenslot te als 29e in Parijs aan te komen. Weer tour De pechvogel, die tot dan toe nog wat speels met zijn slachtoffer was omgesprongen, werd echter steeds gevaarlijker en in de Ronde van Italië besprong hij de moedige ren ner op een dag, dat hij als zesde in het algemeen klassement geno teerd stond! In de Ronde van Frank rijk ging het al niet veel beter. De reeks tegenslagen had tenslotte ook het moreel van Thijs Roks aange tast. Hij miste de Ronde van Italië én opnieuw de Tour, om in augus tus al aan zijn „winterslaap" in een fabriek te beginnen. „De beer" wil echter nog eens gaan klauwen. Om een erelijst bij elkaar te kunnen rijden, als die van Thijs Roks in feite toch altijd nog is, moet men sterke benen hebben. En die benen zijn nóg sterk. Na een stevige voorbereiding wil de Zundert- se renner daarom opnieuw de aan dacht op zich proberen te vestigen in de vele klassiekers, om zodoende weer voor een plaatsje in de Tour- ploeg in aanmerking te komen. Want het grootste wielercircus al ler tijden, dat onder de Vaardige leiding van de heer Jacques Goddet langs (en buiten) Frankrjjks gren zen trekt, heeft ook Thijs Roks in zijn greep gevangen. Voor een ren ner als hij moet de grote Ronde in feite het jaar „goed" maken, want een goede Tour betekent contracten. Of hij in aanmerking komt voor een Tour-rol is een vraag, die in het aanstaande seizoen op de eerste plaats door de Zundertse renner zelf beantwoord zal dienen te wor den.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 7