y
r
U let toch allereerst
op KWALITEIT
Petit Beurre
%l-^v}aar.
N
W\issel
3 waardebonnen
1% in voor
AIHUvmiM
of jaagt U alleen
naar lage prijzen?
lekkere koffie!
Douwe Egberts
oplosbare koffie
vermicellisoep
voordeliger dan
ooit!
m
p
Bij elk pakje thee
200 gram
25 cent
voor
DE RODE BURCHT"
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 7 FEBRUARI 1957
v\\e9
liMI?
f lp
ip
S»
Als de Hollandse huisvrouw
niet zo'n goede neus had voor
betere waar, zou De Gruyter
geen honderdduizenden huis
vrouwen tot klant hebben.
Géén geknibbel op kwaliteit
géén gefoezel met prijzen,
maar altijd op de eerste
plaats betere waar.
Bovendien door 10°/o kor
ting een duidelijk voordeel
dat in contante guldens
wordt uitbetaald. Dan het
Snoepje van de Week en
regelmatig een speciale
aanbieding.
geldig van 6 t/m 12 febr. 1957
De Gruyter*s thee
100 gram 114 ct.
100 gram 98 Ct.
100 gram 94 ct.
100 gram 88 Ct.
Groenmerk 100 gram 80 ct.
China thee 100 gram 106 ct.
Zakjes thee doosje 20 st 102 ct.
Goudmerk
Roodmerk
Blauwmerk
Oranjemerk
iü
Moccona de fijne oplosbare
koffie van Douwe Egberts - is direct
klaar in de kop! Eén theelepel
Moccona in bet kopje, heet water
opschenken, melk en suiker
naar smaak toevoegen en
de koffie is klaar!
Bus of potje 2,45
Klein handig busje 1,38
Grote bus (140 koppen) 9,10
Ook bij Moccona zijn
DJuMcaardepunten verpakt
MOCCONA
o:V
M 100
/OV8 2/2. 'Co
-> -> "v ~-'7~
DE GR1JYTER
570206
tt
918. „De rommelpot is een
avondwandelingetje gaan ma
ken!" kondigde Presto aan,
terwijl hij een berg houtblok
ken naast de schouw deponeer
de. Hij vertelde Aram lachend,
wat hij gezien had en was
eigenlijk heel verbaasd, dat de
beide mannen zo bezorgd ke
ken. „Nu wordt het helemaal
oppassen!" gromde Iklas. „Wie
weet of die oude ons niet in een
val gelokt heeft en nij zijn tra
wanten gaat halen!" „Zou het
niet beter zijn, om toch maar
te vertrekken?" opperde Pres
to, doch Aram schudde het
hoofd. „Waar zouden we naar
toe moeten?" vroeg hij. „En
bovendien moeten de paarden
nodig rust hebben!" Hij ging
verder met het aansteken van
de fakkels, die overal in gaten
in de muren zaten. „Ik zou
deze burcht wel eens nader..-
begon Iklas, doch hij kon zijn
zin niet afmaken, want ineens
schalde er een langgerekte
kreet door het gebouw. „Lom!
En nog eens, „Lom! Lóóóm!
