New-Orlcans - EL PASO Plus-Form Philips bestrijdt beroepsdoofheid met massaal gehooronderzoek K.L.M. organiseert unieke hoedententoonstelling Politiek van het verse eitje in Frankrijk Ü/V pa@Wa9 p S tem Te weinig olie uit de Y.S. AT EEN ONDERLIJKE ERELD Pensioen voor Amerikaanse presidenten RADIO mde leien et eren )A 'g n TWEEDE BLAD WOENSDAG 6 FEBRUARI 1957 8 VORDERINGEN TE RRUSSEL NIET TE INGEWIKKELD! EEN HONGAARSE LES DE ervaringen van de Hongaarse opstandelingen in de strijd tegen tanklegers in de straten van Boe dapest hebben ideëen gewekt ten aanzien van nieuwe vormen van verdediging, waarbij eenvoudig be wapende burgerwachten zouden kunnen worden ingeschakeld. We hebben er indertijd op gewezen, dat men daarbij zou kunnen aanknopen bij het bestaande instituut van de Nationale Reserve. De militai re medewerker van „Trouw" die deze gedachte niet verwerpt, wijst er echter op, dat dit instituut, op basis van vrijwilligheid gebouwd, nog steeds niet voldoende is uitge groeid ondanks de enthousiaste pro paganda van „Steun Wettig Gezag". Vandaar dat hij ten aanzien van de Nationale Reserve pleit voor dienst plicht: „Geen kleine groep die voor de anderen de kastanjes uit het vuur haalt, doch een plicht van al Op drukke wegen Links afslaan dient verboden Lawaaigrens vaak overschreden Gevaar voor ome export Brillantine KREMLON Ondersoek van congrescommissie UW TAFEL WATER Voor familiegebruik, ini/i literschroefflessen 4 gevoeligste maag, tanddeel (hefaroi. 5 gebr. Van klasse jonge ers in totaal nden is deze ?r gevorderd, r een goede de indeling ïting der ge- ACHINE >p het bouw- is aan het stoomheima- ,t van 6 ton. >leek te licht alen op vlotte nnen werken, dat het met itpatser vlug- T KUNST* AAK E KERK gadering ven 'ening Kweekt 'iet overmatig idettemin ver- -nstig bespro- bedrof de in here formeerde ■renstraat. Ai ring van oor- worden geno- an een derge- nigingen over ichikken waar igheden repe- uitvoerintgen. i. Terwijl het on-dijke dreigt en het waan- :oste van een, uw tegen de Ie meest drin- -aat. c scherpe dis- •m binnen de nodige stap- l werd aan de n getoond zo- korps worden tra'ks een def- verse wensen uitmonstering ebracht, zoals iforme regen- worden om :rijgen. Het fi- het afgelopen elig saldo van ?rd om aan de ;r subsidie te ijn twee pau- endien zullen ngeschaft om et een drum- iftredende be- van Male en kozen. Ie vergadering iverleden oud- herdacht. RING O.K.K. hield de mil der zeer druk. jaaruitvoering. ehore: de Na- de ouverture urri populaire Ir het voetlicht oede met het en De familie ijk van goed rsten hun rol- n OKK in zijn iprak, dat deze, .eerdere malen Dgen optreden, de gevoelens overvolle 2»al NG VOOR KAJ leden en be- neeluitvoering. heer Martens het blijspel in vel, die op het 1 kwam". Het ld en de volle ^an het gebo- verloting ge- i het toneel- anst. ze avond was aart van de BRAND jf van H. Rae- strohoop in omwonenden water tracht- Aardenburgse wd, die spoe- Volstaan kon uit elkaar te itbreiding van te voorkomen. mpia 8 uur: ue. i van een gang- o: Sabu zet de ra: Blake helpt e verlaten wig- •n hoofdzonden. De afvallige, ra: Vuile han- n wigwam, ipia 8 u.: Mama r: Openbare houwburg: De Vlaamse Opera F)E berichten over de voortgezette ministeriële conferentie te Brus sel betreffende Euratom en de ge meenschappelijke Europese markt klonken maandag voortdurend op timistischer. Er werd tenslotte ge meld, dat nagenoeg volledige over eenstemming werd bereikt. Dit gold dan met name het land bouwvraagstuk, ten aanzien waar van Nederland twee amendementen had ingediend. De aan te houden minimumprijzen mochten geen ach teruitgang teweegbrengen in de be staande toestand van het handels verkeer. Nederland kon zich ook niet voor een periode van 4 of 8 jaar binden aan minimumprijzen, als niet vaststaat, dat de buitenta rieven niet te hoog zullen worden. Men zou nu een lijst van goede ren opstellen, waarvoor een uitzon deringspositie geldt en deze lijst zou zo klein mogelijk gehouden worden. Op dit laatste voorbehoud van Nederland na kwam men dan tot een akkoord. Nederland kreeg intussen ook de toezegging, dat er geleidelijk een uitbreiding zou ko men van de toelating der landbouw- produkten op de vrije Europese markt. Wat het buitentarief betreft, heeft Nederland o.a. vooral aange drongen op een laag invoertarief voor de grondstoffen van de che mische industrie. Alles tezamen is er natuurlijk een compromis nagestreefd, dat nu op de ministeriële conferentie van 17 februari de algemene goedkeuring moet verkrijgen. Het succes van maandag schijnt de verwachting te wettigen, dat deze ook kan worden bereikt. QNDER de besluiten van Brussel is er ook één, waarbij in princi pe overeengekomen werd één enke le Europese assemblée te vormen, waarin de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de Westeuro- pese Unie, de Gemeenschappelijke Markt en Euratom vertegenwoor digd zijn. In ieder geval komt er al dadelijk geen nieuw parlement bij, zoals oorspronkelijk in de be doeling lag. Een wijs besluit, want het ging onderhand wemelen van de „Europese parlementen", die aan eikaars gezag en competentie maar afbreuk deden. Het is trouwens toch iets, wat we bij heel dit op bouwen van een Europees rader werk dringend mogen aanbevelen: Maak hét niet te ingewikkeld! Overal dreigt het gevaar van bu reaucratie en op dit terrein niet het allerminst. De aangesloten landen moeten nogal wat ten koste leggen aan het lidmaatschap van de nieu we Europese organen. Men doet het zonder morren voor de goede zaak, als men maar de overtuiging heeft, dat dit geld ook volkomen verant woord besteed wordt en er geen overdadigheid van organen gescha pen wordt. De ministers zijn nu door een stap van de presidenten der drie reeds bestaande „parle menten" in ieder geval op één punt al in de goede richting beland. len. Geen mogelijkheid van ontdui ken van de vrijwillige oefeningen zodat nooit een behoorlijk oefen schema kan worden afgewerkt, om. dat meer dan de helft niet op het appel verschijnt". Daarnaast zou men aan S.W.G. dan ook kunnen opdragen de orga nisatie van een verdediging van huis en haard, van vrouw en kind tegen het persoonlijke barbarisme, in de vorm van een volksbewape ning of burgerwacht waarin de ge wapende burger de kern van de organisatie is. Er moeten opslag plaatsen van wapens zijn onder be hoorlijk toezicht met mogelijkheid van oefenen onder leiding van des kundigen. Er moet leiding zijn op dat de handelingen kunnen worden gecoördineerd, al is het een zuiver lokale verdediging. We geloven, dat deze suggesties ernstig de aandacht verdienen. Hon garije houdt tal van lessen in. Ook deze les mogen we niet verwaar lozen. De KNAC acht op de drukke rijks wegen een verbod tot links afslaan noodzakelijk. Tenzij een tussenoplos sing mogelijk is, bij voorbeeld door een weg ter hoogte van een kruising te scheiden en in deze scheiding uit- voegstroken te maken, eist het steeds toenemende verkeer, dat het links af slaan op de drukkere rijkswegen kruisingsvrij kan geschieden. Naast een algemene richtlijn, waar bij links afslaan op drukke rijkswe gen onmogelijk wordt gemaakt, zal een plan nodig zijn om van jaar tot jaar in volgorde van urgentie af doende voorzieningen te treffen op punten, waar nu nog afslaand ver keer zich door het andere verkeer moet boren. In de brief aan minister Algera wordt een dergelijk plan be pleit. (Advertentie) Schriele figuren, die genoeg of zelfs véél eten en toch maar niet aan willen komen, zien er vaak slecht en onaantrekkelijk uit, voelen zich ongelukkig, hebben geen weerstand. De Amerikaanse supervoeding Plus-Form - smakelijk en licht verteerbaar - bevat alle bouwstoffen en groeivitaminen, die door h«t lichaam snel worden omgezet in de ponden die u mist. Met de extra calorieën van Plus-Form komt u zienderogen 5, 8, 12 pond aan, ja zelfs 20 pond is geen uit zondering. Méér weerstand tegen kou en infectie - méér energie en levenslust. En wat een ander gevoel om zeker te zijn van een gezond en welgevormd lichaamBegin nog van daag met Plus-Form, f 6.80 SUPER-VOEDING PHILIPS HEEFT PLANNEN om de beroepsdoofheid, die vaak het ge volg is van een omgeving, waarvan het lawaai groter is dan het menselijk gehoorvermogen, op preventieve wijze te gaan bestrijden met een massaal onderzoek naar de toestand, waarin het desbetreffende zintuig van de werk nemer zich bevindt. Begonnen zal worden met het controleren van sollici tanten, waartoe op de keuringsafdeling van het gloeilampenconcern in Eindhoven een speciale audiologische staf is geformeerd, die de erge ge vallen met een speciaal apparaat de audiometer op de ernst van de afwijking zal nagaan. in de meeste gevallen de uitvinders, ontwerpers of importeurs van al die geluidsproducerende hulpmiddelen. Maar ere wien ere toekomt: zij wa ren ook de eersten, die de stilte weliswaar op het commerciële vlak „verkochten". Zo kan men in de grote steden in het land van Uncle Sam aan de disco-bar enkele minu ten rust kopen door voor enkele dol larcents de plaat waarop niets dan stilte is opgenomen te laten af draaien. Natuurlijk, het middel heeft teveel van de reddingsboei voor de niet op andere wijze te helpen drenkeling om het als ideaal geneesmiddel te aan vaarden. Maar het is er niet minder tekenend om. Goed, we overbelasten onze oor vliezen en wat doen we ertegen? Vrijwel niets, echt waar, vrijwel niets. Natuurlijk, wie de radio te hard aanzet, maakt burengerucht en geen als maar claxonnerende auto mobilist, die bij de politie-agent in een goed boekje staat. Maar doen we iets positiefs? Kennen we het goede Parijse gebruik om in de binnenstad de hand van de- toeter te laten? Neen! Houden fietsers zich aan de regel om alleen bij passeren op we gen buiten de stad en voor de rest alleen in uiterst noodzakelijke geval len te bellen? Neen! Lawaai en doofheid: beide begrip pen, waaraan in deze tijd van snel heid en jacht even weinig aandacht wordt besteed als aan de bestrijding ervan. Natuurlijk, doofheid onder oudere mensen is niet vreemd en weinigen, die door het feit, dat opa of oma een hoorapparaat gebruiken, zullen afleiden, dat het geluidsvolu me, dat wij in en met onze omge ving elke dag opnieuw produceren, buiten proporties groot is. Maar hebt U er wel eens opgelet, hoevele jon gere mannen en vrouwen; zelfs op zeer jeugdige leeftijd, met behulp van een dergelijk toestel horende het leven door moeten? Hebt U zich wel eens gerealiseerd, dat gemakkelijk te camoufleren hoorapparaten niet op de markt zouden zijn verschenen, als er niet zoveel min of meer ernstige doofheid te verschuilen viel; als er in dat artikel voor de handelaren geen goed stuk brood zat? Op straat Maken we samen eens een wande ling door de binnenstad van welke plaats dan ook: het dringt al niet meer tot U door, hoeveel auto's en motors er langs U heenrazen, ter wijl knallende bromfietsen nog slechts geringe aandacht van U krij gen. Op de markt roepen, neen, brullen de standwerkers U de kwa liteiten van hun „maar 't is voor niks"-artikelen in de oren en het feit, dat zij overstemd worden door de indringende klanken van een lang zaam rijdende geluidswagen, deert U al niet meer. Gierend kreunt een straaljager over de huizen; de school gaat uit en 'n bonte, maar o zo lawaai erige kakafonie van kinderge luiden doet uw oorvliezen trom melen. En zo gaat het door, vanaf het ogenblik dat we over onze drempel stappen om uit te gaan tot we thuis komen. en thuis En dan? Met een gewoontegebaar laat U de radio het i'ntieme domein van de huiskamer overklanken en de stofzuiger van uw vrouw blijkt al een ëvén slechte "begeleider als het dol- imakende geroes van haar naaima- chinè en het tollende geronk van de wasmachine of centrifuge. Jantje huilt en Marietje en Treesje „zingen" een wijsje bf dreinen hun zinnetje. En als de avond rust gaat bieden, richt''men zijn schreden naar de ddn$zaal, 'een knalgezellige fuif, "een bio§6oop of een concert. Rust voot U, maar werk, veel werk aan de" winkel voor het oor, dat schijnbaar nimmer rust wordt gegund. Rust op plaat De Amerikanen weten welke hoek de wind waait. wel uit Zij zijn Enige honderden, meest vreem- soortige, hoofddeksels uit alle delen der wereld zullen binnenkort op een tentoonstelling te New York te be zichtigen zijn. Deze originele tentoon- ïr SF ™0ldt georganiseerd door de K.L.M. m samenwerking .met een groot Amerikaans warenhuis. De hoeden zijn afkomstig uit verschillen- deT de. landen, waarop de K.L.M. luchtdiensten onderhoudt. Op het ogenblik stromen de inzen dingen van ahe hoeken der aarde binnen op Schiphol, het verzamel punt, vanwaar deze unieke hoeden- collectie naar New York zal worden doorgezonden. Uit een dertigtal lan den zijn de inzendingen al binnen gekomen, waaronder zeer interessan te en ook zeer zeldzame exemplaren Zo zond Zuid-Afrika vier traditionele hoofdbedekkingen, o.a. het befaamde vootrekkers „kappie", de omvangrii ke hoofdtooi van een rickshaw ion gen, de reuzen Basuto-hoofden en de hoofdbedekking van een Afrikaan se medicijnman. Italië zond natuur lijk de zwierige hoed van de Vene- tiaanse gondelier naast een tweetal Sardijnse dameshoeden, Zwitserland presenteert de bekende Vaud-hoed Frankrijk de Bretonse hoofdtooi, ter wijl uit Siam naast de eenvoudige Ngab, een strooien hoed, de rijk be werkte haartooi van een Siamese danseres arriveerde. Indonesië komt bijzonder royaal uit de hoek met liefst 17 hoofdtooisels, waaronder de kostbare hoofdbedekking van een Ba linese danseres. Pakistan is present met de duptta en de burga, twee hoofddoeken, daar hoeden in dit land niet worden gedragen. Voorts zullen er op deze merkwaardige tentoonstel ling de Panama-hoed, een heksen- hoed uit Wales, een Pelgrimshoed uit Guatemala, een Japanse huwelijks pruik en vele andere merkwaardige hoeden of wat daarvoor moet door gaan, te zien zijn. Nederland zelf zal vermoedelijk met zes inzendingen present zijn, o.a. met hoofddeksels uit Volendam, Mar ken, Friesland, Gelderland en Bra bant. Na New York gaat deze unieke tentoonstelling naar een zestal ande re Amerikaanse steden, Canada en verschillende andere landen. In het bedrijf Tot voor kort was het in de indus trie al niet veel beter en het aantal decibellen of fonen (beide eenheden van geluidsvolume) waren en zijn daar wel dermate groot, dat... ja, dat men er doof van moést worden. En vaak doof werd. In het ene be drijf heeft men dat beter kunnen con stateren dan in het andere. In het Philipsconcern doet men er sedert enkele jaren wat tegen. Daar is een akoestische afdeling, die het lawaai vaak met behulp van een voudige wattenproppen of andere methoden bestrijdt, maar een grote machine blijft een oorverdo vend geluid maken. Daarom heeft men in dat bedrijf besloten degenen, die een toch al zwak gehoorvermogen hebben, bij voorkeur niet op dié afdelingen te plaatsen, waar de stilte elke minuut geweld wordt aangedaan. Daartoe wordt sinds zeer kort iedere sollici tant met behulp van een koptelefoon op dat vermogen getest en is er sprake van een afwijking, dan gaat hij onder het „audiometer-mes". Dat laatste is een apparaat, waar mede men in staat is zelfs de ge ringste afwijking nauwkeurig op te sporen en te meten. Interessante proef Bovendien ligt het in de bedoe ling dit onderzoek binnen afzien bare tijd uit te breiden tot alle werknemers en de uitslagen be palend te doen zijn voor de maat regelen, die collectief of individu eel genomen moeten worden om het menselijk gehoororgaan te beschermen tegen een al te groot geluidsvolume, dat vrijwel een ieder dagelijks moet doorstaan. Bovendien zullen deze uitslagen een medisch interessant beeld geven met betrekking tot beroepsdoofheid, dat is de ziekte, die ontstaat, doordat men geregeld in een te lawaaierige omgeving moet werken. Met grote belangstelling wordt daarom dit on derzoek tegemoetgezien. (Van onze Parijse correspondent) Frankrijk, dat tot nog toe niet voldoende eieren voortbrengt om in de eigen behoeften te kunnen voorzien, is nog altijd een belangrijke klant van onze pluimveehouders. Zelfs indien men voornemens is een extra inspanning te leveren zal het nog tientallen jaren duren voor dat Frankrijk zich zelf kan be dienen. Het verdiént'dus aanbe veling zo'n klant met extra zorg te bedienen. Er zijn echter tekenen, die er op wij zen, dat we ook van de Franse markt dreigen te worden verdrongen en voornamelijk omdat we over het hoofd hebben gezien, dat voorlichting van de verbruiker noodzakelijk is. Er bestaat hier de kultus van het verse eitje. De doorsnee Fransman betaalt graag drie tot vijf fr. per ei meer als hij de garantie heeft met beslist verse eieren te doen te hebben. Deze mentaliteit wordt meer en meer dooi de Franse pluimveehouders uitgebuit om de importeieren in het discrediet te brengen. Dat daarbij schromelijk wordt overdreven ligt voor de hand. Vaak worden de zaken voorgesteld alsof het inzamelings- en verkoop systeem in België, Nederland en De nemarken dermate langzaam is, dat de importeieren al twee tot drie we ken oud zijn voor ze op de Franse markt komen. Eerlijkheidshalve moet er worden bijvermeld, dat het inder daad. nogal eens voorkomt, dat im porteieren bedorven blijken te zijn, met alle nadelige gevolgen van dien. Voorlichting De Franse pluimveehouders hebben er belang bij een hoge prijs te ma ken. Zo mogelijk verleent hij gaarne zijn rpedewerking om te bereiken, dat de importeieren nog dagenlang bij de grossier en de winkelier liggen, teneinde de kans op bedorven waar te vergroten. Het gevolg van dat alles is, dat momenteel de Fransen nog alleen maar importeieren kopen als ze be slist geen verse (Franse) eieren kun nen krijgen, waardoor het aanzien lijke prijsverschil bijna met de week groter wordt. Drie tot vijf frs. Is normaal, maar het komt ook voor, dat de importeieren naar de Franse huisvrouw gaan voor 17 frs. (medio januari) terwijl het verse eitje nog vlot 25 frs. opbrengt. Willen we erger voorkomen dan dienen we de Franse huisvrouwen te bewerken met een effectieve propa ganda voor onze eieren, waardoor we er in ieder geval in zullen slagen- tot een betere verkoopprijs te komen. Indien we een dergelijke actie we gens onverstandige zuinigheid niet aan kunnen, dan moeten we er op rekenen, ook het Franse afzetgebied te zien wegkwijnen, want het im- portei is nu, al in het .diskrediet ge komen. (Advertentie).. -FPt '.-Arïk* NEDERL. FABRIKAAT Het beste voor uw haar GEEF HEM M ZO'N 77 FLACOK ci 'Het rberk KREMLON alléén is uw waarr borg voor"de" ECHTE Brillantine Russe Een congrescommissie onder lei ding van senator Joseph Mahoney zal onderzoeken, waarom de Verenigde Staten in gebreke zijn gebleven West-Europa van voldoende olie te voorzien om zijn behoeften te dekken. De congrescommissie zal de werk zaamheden van de uit 15 grote Ame rikaanse oliemaatschappijen bestaan de noodcommissie Midden-Oosten aan een onderzoek onderwerpen. Ook zal zij een onderzoek instellen naar de recente prijsverhogingen voor Amerikaanse olie- en oliepro- dukten, waartoe de meeste Ameri kaanse oliemaatschappijen zijn over gegaan. De Washington Post schrijft, dat de oliecrisis met de dag schandelij ker wordt. Het blad doet een beroep op krach tiger actie van de regering. De on voldoende verschepingen naar Euro pa veroorzaken begrijpelijke geprik keldheid bij onze Europese bondge noten, aldus het blad in een hoofd artikel. VOEDSEL Een Fransman, een Deen en ee?i Brit hebben zes dagen op een vlot op de door stormen geteisterde Middellandse Zee S rondgedreven, nadat htm jacht t voor de kust van Noord- Afrika was gezonken. De man- nen hebben geleefd op zout water. Zij zijn opgepikt door een Italiaans schip. S poorwegen In Seoel is meegedeeld, dat een derde van het rijdend materiaal van de spoorbanen in Zuid-Korea niet meer gebruikt kan worden tenge volge van plunderingen door men sen, die in behoeftige omstandighe den verkeren. In Seoel zijn meer dan honderd personen in verband hiermede gearresteerd. Weg Een man vroeg aan een kleine krant om een advertentie voor zijn hond te plaatsen die was wegge lopen, waarbij hij een beloning van f 10 uitloofde. Een paar uur later belde hij weer op en vroeg naar de hoofdredacteur of een van de andere redacteuren. „Er is vandaag nie mand," vertelde de zetter hém. „Ze zijn allemaal op zoek naar uw hond." Roer-af In Westerham is meege deeld, dat Winston Churchill zijn twee boerderijen te Chartwell in Zuid-Engeland verkoopt. Churchill kocht ze tien jaar geleden. Vraag Een man vroeg aan de conducteur van een bus of hij een bundel hout onder een van de zitbanken mocht leggen. De conducteur vond het best. Toen de bus aan het eindpunt gekomen was vroeg de conducteur: Ik heb u helemaal niet meer in de bus gezien. Waar zat eigen lijk? Ik?, antwoordde de man, oh, ik fietste achter de bus aan. "Handen omhoog?? Dacht je soim. dat ik op mijn leeftijd nog aan gymnastiek ging doen?" - De Amerikaanse Senaat heeft een wetsontwerp aanvanrd, dat voorziet in het toekennen van èen'levenslang pensioen van 25.000 dollar aan voor malige presidenten der V.S." In het ontwerp is Ook bepaald, dat de gewezen presidenten er op staat- kosten een bur'ehu ëh êén' secreta riaat op na mogen houden e'n dat hun weduwen een pensioen van 10.000 dol lar zullen ontvangen. Het ontwerp is doorgezonden naar het Huis van Afgevaardigden. In 1956 heeft de senaat een over eenkomstig ontwerp goedgekeurd en aan het huis gezonden. Dit laatste heeft zich hier echter nog niet over uitgesproken. DONDERDAG 7 FEBRUARI HILVERSUM I 402 m AVRO: 7,00 Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: Dag opening. AVRÓ: 8,00 Nws. 8,15 Gram. 9,00 Gym. v. d. vrouw 9,10 V. d. hudsvr. 9,15 Gram. 9,35 Waterst. 9,40 Morgenwij ding 10,00 Gram. 10,50 V. d. kleuters 11,00 V. d .huisvrouw 11,15 Kamerork. 12.00 Zang en piano 12,25 In 't spionnetje 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33 Lichte muz. 12,50 Uit het bedrijfsleven 13,00 Nws. 13,15 Meded. of gram. 13,20 Metropol e ork. 13,55 Beursber. 14,00 Gram. 14,05 Cabaret 14,45 Pianorecital 15,15 V. d. zie ken 16,00 Van. vier tot vijf 17,00 V. d. jeugd 17,45 Regeringsuitz.Nederland en de wereld: Het maandelijks overzicht van de werkzaamheden der Verenigde Naties, door mr. C.W.A. Schürmann, Nederlands permanent vertegenwoordi ger bij de Verenigde Naties 18,00 Nws 18,15 Sportproblemen 18,25 Lichte muz. 18,55 Gesproken brief uit Londen 19,00 V. d. kind. 19,05 Jazzmuz. 19,40 De peper- klip 20,00 Nws. 20,05 Gram. 20,15 Concert- gebouwork. en sol. I. d. pauze (plm. 21,15-21.30): De plaats van Nederland itn (Advertentie) het huidige Europa caus. 22,30 Gram. 22,40 Act, 22,50 Siportact. 23,00 Nws, 23,15 E-eursber. v. New York 23,16 Onze bui- tenl. correspondenten melden. 23,25-24,00 Lichte muz. HILVERSUM II 298 m KRO: 7.00 Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengebed en liturg, kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15 Gram. 8,50 V. d. vrouw 9,40 Gram. NCRV: 10,00 Gewijde muz. 10,30 Morgendienst. KRO: 11,00 V d. zieken- 11,45 Franse chansons 12.00 Angelus 12,03 Gram. 12,25 Wij van,het, land 12,35 Land- en tuinb. meded. 12,38 Lichte muz. 12,55 Zonne wijzer 13,00 Nws. en kath, nws. 13,20 Trompet en' piano "13.45 Gram. Ü^TCRV: 14,00 Promenade ork. en solist, 14,45 V. d. vrouw 15,15 Kamerork. en solist 16,00 Bij bellezing 16.30' Alt 'en piano 17,00 V.',d. jeugd 17,30 Gram. 17,40 Koersen 17,45 Vocaal ens. 18,00 Karrtermuz. 18,30 Fries progr. 18,45 Gram. 19,00 Nws. en weer ber. 19,10 Gram. 19,20 Sociaal perspectief 19,30 Gram. 19,55 Huis en hondje, toespr. 20,00 Radiokrant 20,20 Gevar. progr. 21,45 Gram. 22,00 Tijdschriftenkron. 22,10 Or- gelconc 22,35 Gram. 22,45 Avondoverden king 23,00 Nws. 23,15 Sportuitsl. 23,20- 24,00 Gram. BRUSSEL, 324 m. 12,00 Amus. ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.11 Orgelspel. 14.00 Eng. les. 14.15 Gram 14.30 Franse les. 14.45 Gram. 15.00 School radio. 15.30 Omr. ork. 15.45 Duitse les. 16.00 Koersen. 16.02 Vocaal damestrio. 16.30 Klarinet en piano. 16.50 Jeugd en muziek. 17.00 Nws. 17.10 Pianospel. 17.15 V.d. kind. 18.15 Knapenkoor. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.50 Vrije politieke tribune. 20.00 Verz. progr. 21.30 De Vuurdoop. 22.00 Nws. 22.11 Internat. Radio-Universiteit.. 22.30 Gram. 22.55- 23.00 Nws. BRUSSEL. 484 m. 12.00 Gram. 13.00 Nws. 14.15 Gram. 14.30 Gevar. muz, 15.30 Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.30 Cello en piano. 17.50 Gram. 18.00 V.d. sold. 18.30 Caus. 19.30 Nws. 20.00 Hoorsp. m. muz. 22.00 Nws. 22.10 Vrije tijd. 22.55 Nws. Televisie-programma's DONDERDAG 7 FEBRUARI NTS: 20,00 Journ. en weerber. AVRO: 20,15 Televiziqr 20,25 Film 21,05 De jeugd van tegenwoordig 21,30-22,00 TV-film. VLAAMS-BELG: 19.00 V.d. vrouw. 19.30 Nws, en journ. 19,50 Debat. 20,15 Week end te Parijs, speelfilm. 21.50 Journ. en nws. FRANS-BELG.: 17.00 V.d. kind. 19.45 Testbeeld. 20.00 Act. 20.40 Onbekend, Daarna: Wereldnws. i door Arthur M. Chase 27) Davidson dacht na. ,,Nee, ik ging terug en zei hem, dat ik dat geld niet los kon krijgen." „Wat deed hij „Hij vloekte.'. „Waar was hij 7" „In zijn couchette, de bovenste. Het plan was, dat ik hem daar het geld zou overhandigen." „Wat heb je daarna gedaan ..Ik kleedde me uit, rolde in mijn bed en viel meteen in slaap". „Kun je dat bewijzen „Nee....", zei Davidson hulpeloos. ..Hoe zou ik dat nu kunnen „Mooi zo", zei Holcombe opge wekt. „Dit is dus jbuw lezing van betgeen er vannacht gebeurd is, voor zover je erin betrokken bent. Maar wat waren die middelen, waarmee je Jones kon dwingen Waarom was hij bang voor je „Ik wist, dat hij een misdaad be gaan had", antwoordde Davidson zachtjes. „Wat voor misdaad „Een moord." Juffrouw Townsend, .e gretig had toegeluisterd, hield haar adem in. „Hoe wist je dat vroeg Hol- coir-be scherp. „Da* is een hele geschiedenis", be gon Davidson. „In orde, begin met het begin". Davidson wrong de handen, wierp verstolen, angstige blikken op de po litiemannen en wendde de ogen af. „Het klinkt als een sprookje", be gon hij schuchter, „maar het is de waarheid. Ik hoop, dat ik u daarvan overtuigen kan. Iets langer dan een week geleden zat ik op een bank in het Centraal Park, zonder werk, in lompen gekleed en hongerig. En ik zou alles willen geven wat ik bezat, als ik er op dit ogenblik nóg zat, in dezelfde toestand. Ik had al in geen jaar meer werk kunnen vinden; ik had geslapen in logementen, toe- vluchten voor onbehuisden en op straat; ik was half ziek en bijna ver hongerd. Och, niet erger, vermoed ik, dan duizenden anderen er aan toe zijn, die geen werk hebben." „Nau, terwijl ik daar op een bank in het Park mijn ontbijt zat te eten een paar stukken droog brood; die ik bij een bakker gebedeld had verscheen die man, die u Jones noemt. Hij kwam naast me zitten en j merkte dadelijk, dat hij verschrik- j zenuwachtig was. Hij zat maar tÜ u-1:?31611 en rond te staren en om a\s°t hij bang was dat iets *i-an achteren zou beetpakken. „Hij was goed gekleed anders, en efnv iw! !.nd uit en na een tijdje ging ik naar hem toe en vroeg om een sigaret. Nou, en toen gaf hij me ander^n"^6-' yan het een kwam het ander en wij begonnen te praten Hii vroeg me naar mezelf en wilde' we- zlicht bedwan311 lekïer eten en een stfi j l S°ede dingen hield zn?n htiV°°r' iemand. die in zo n hel is geweest als ik, vraagt of hij van zulke dingen houd i" „Eindelijk vertelde hij me een zon derlinge geschiedenis en deed me het vreemdste voorstel, waar ik ooit van gehoord heb. Hij zei, dat hij op de vlucht was, omdat hij zijn vrouw geen uitkering voor levensonderhoud wilde geven, en dat de deurwaarders hem op de hielen zaten en dat, als hij gepakt werd, hij de gevangenis in ging zolang hij niet betaalde Daarom wilde hij, dat ik zijn naam' zijn kleren en duizend dollar aannam en op een boot naar Bermuda stapte zodat zijn naam op de passagierslijst kwam." „Och, die vent was gek riep Durkin uit. „Hij behoefde maar over de grens van de Staat New York te glippen en geen deurwaarder kon hem wat maken." „Dat zal hij niet geweten hebben", antwoordde Davidson. „Welke naam wilde hij, dat je aan nam vroeg Durkin terloops. „Barclay Leiand." Ais het dak van de wagon omlaag was gestort, had Durkin niet verbluf- ter kunnen zijn. „Ik geloof er geen woord van", sputterde hij. ,,ïk vertel u de waarheid", hield Davidson aan. „Maar ik ben óók niet van gisteren en ik begreep wel dat zijn verhaal een verzinsel was. Ik dacht echter, dat hij in moeilijkhe den moest zijn geraakt, een bank roetier of zo iets. En als je er zo aan toe bent als ik was, dan doe je heel wat voor duizend dollar. Dus gingen we naar de toiletten en ver wisselden van kleren, en hij gaf mij duizend dollar." „Dan had juffrouw Townsend hier toch gelijk toen ze zei, dat ze jullie beiden in het Park had gezien merkte Holcombe op. „Zij had gelijk. Efin. toen ik hem verlaten had - ik Ipedoel Barclay Le iand - liet ik me scheren en mijn haar knippen, ging toen naar het eerste Ritz-achtige hotel dat ik vin den kon en bestelde een lunch. Wat een lunch. Alles, wat ik maar eten wilde, onverschillig de prijs, en zoveel ik maar op kon! Toen stak ik een fijne sigaar op, kocht een krant en ging op het terras zitten. „Al spoedig viel me een bericht op over de moord op een bekende per soonlijkheid, Pierre Leiand. Kranten verhalen over moorden zijn gewoon lijk erg spannend en daarom begon ik, niets kwaads vermoedend te le zen, tot ik aan het einde van het artikel de verklaring vond, dat de enige nabestaande van de dode zijn broer Barclay Leiand, was! De naam van de man, die mij de kleren en de duizend dollar gegeven had! De naam waaronder ik nu doorging! „Eerst wist ik niet, wat ik doen zou. Maar weldra nam ik het besluit om het tochtje naar Bermuda op te geven. Lokvink te spelen voor iemand, die geen uitkering wilde be talen of er met een kas vandoor ging, was één ding; maar het risi co te dragen voor iemand, die een moord begaan had, was iets anders." „Hoe weet je, dat hij een moorde naar was?", vroeg Holcombe. „Naar de omstandigheden te oor delen moést hij dat zijn", antwoordde Davidson. „Zijn zenuwachtigheid, zijn zonderlinge voorstel aan mij, en dat hij me duizend dollar gaf - sprak dat geen boekdelen? Als hij mij nu vijf tig dollar gegeven had - maar duizend liefst! „Goed, ga voort", zei Holcombe. „De hele middag scharrelde ik rond. zoekend naar een oplossing. Ik ging naar een café en dronk een paar borrels in de hoop, dan helderder te kunnen denken. Eerst had ik een idee, om naar hem terug te gaan en te zeggen, dat de afspraak niet doorging, en hem zijn geld terug te geven. Maar dat leek me dwaasheid en hij zou trouwens tóch al wel weg zijn. Eindelijk, op goed geluk, en zon der te weten wat ik doen zou als ik hem vond, keerde ik laat op de middag naar 't Park terug." „Zo", riep Holcombe uit, „je wilde hem geld afpersen." „Dat is er later van gekomen", bekende Davidson beschaamd, „maar toen was het me nog niet klaar, wat ik doen zou. Welnu, ik vond hem. Hij zat op een bank in het Park en ik vermoed, dat hij zijn gezicht ach ter een krant verborg wanneer hij iemand zag aankomen. Ik keek ech ter naar zijn schoenen en die ver rieden hem. Ik kende iedere scheur en elk gat in die schoenen. „Ik sloop achter enige struiken; het was inderdaad de man, die ik zocht. Ik hield hem in de gaten en als hij wegwandelde, volgde ik hem. Eindelijk verliet hij, met mij op zijn hielen, het Park. Ik volgde hem tot aan het Pennsylvania Station, zag hem door de controle gaan en in een trein naar Washington stappen, ren de terug en kocht een kaartje. Toen de een of andere slimme smeris me aan het loketje herkende als Bar clay Leiand, was de echte Barclay Leiand juist enkele minuten geleden langsgekomen." „Heb je er niet aan gedacht, dat er gezocht zou worden naar iemand, die aan het signalement van deze Leiand beantwoordde?", vroeg Dur kin geërgerd. „Ik had niet gedacht, dat de politie hem zo gauw op het spoor zou zijn", antwoordde Davidson. „Trouwens", liet hij er bezorgd op volgen, „zo veel lijken wij toch ook heus niet op elkaar, hoewel we allebei' gelijk ge bouwd zijn en beiden blond haar en blauwe ogen hebben. Maar hij zag er deftiger uit en hij had toen een snor retje. Hij liet het de volgende dag wegscheren. „Toen wij Washington bereikten, ging hij naar een goedkoop logement Ik had genoeg van die gelegenheden en toen hij dus naar boven was ge gaan, glipte ik naar binnen en ver telde de vent achter de lessenaar, dat ik die man, die zich juist had ingeschreven, schaduwde. Ik gaf hem te verstaan, dat ik een privé-detec- tive was, en stopte hem wat geld in de hand met de belofte van meer, als hij me van de bewegingen van z'n gast op de hoogte hield, wanneer ik hem mijn telefoonnummer opgaf. Toen ging ik naar een eerste klas hotel." Davidson zweeg even. „De volgende morgen zag ik Le iand, met mijn lompen aan, een kle dingmagazijn binnenstappen en eruit komen in een nieuv pak, met hoeft schoenen, koffer en die overjas, dié u daar op de stoel ziet liggen. Ik hield hem zo'n beetje in de gaten en, dank zij de vent, die ik een fooi gegeven had, kon ik hem opvangen aan het Union Station. Hij stapte in de sneltrein naar New Orleans, en ik volgde zijn voorbeeld." „Zag hij je in die trein?", vroeg Durkin. „Het is een lange rit zesendertig uur." (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 3