New-Orlcans -
EL PASO
Plus-Form
Philips bestrijdt beroepsdoofheid
met massaal gehooronderzoek
K.L.M. organiseert unieke
hoedententoonstelling
Politiek van het verse
eitje in Frankrijk
Ü/V
pa@Wa9 p S tem
Te weinig olie
uit de Y.S.
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Pensioen voor
Amerikaanse
presidenten
RADIO
mde
leien
et
eren
)A
'g
n
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 6 FEBRUARI 1957
8
VORDERINGEN
TE RRUSSEL
NIET TE
INGEWIKKELD!
EEN HONGAARSE
LES
DE ervaringen van de Hongaarse
opstandelingen in de strijd tegen
tanklegers in de straten van Boe
dapest hebben ideëen gewekt ten
aanzien van nieuwe vormen van
verdediging, waarbij eenvoudig be
wapende burgerwachten zouden
kunnen worden ingeschakeld. We
hebben er indertijd op gewezen, dat
men daarbij zou kunnen aanknopen
bij het bestaande instituut van de
Nationale Reserve. De militai
re medewerker van „Trouw"
die deze gedachte niet verwerpt,
wijst er echter op, dat dit instituut,
op basis van vrijwilligheid gebouwd,
nog steeds niet voldoende is uitge
groeid ondanks de enthousiaste pro
paganda van „Steun Wettig Gezag".
Vandaar dat hij ten aanzien van de
Nationale Reserve pleit voor dienst
plicht: „Geen kleine groep die voor
de anderen de kastanjes uit het
vuur haalt, doch een plicht van al
Op drukke wegen
Links afslaan
dient verboden
Lawaaigrens vaak
overschreden
Gevaar voor ome
export
Brillantine
KREMLON
Ondersoek van
congrescommissie
UW TAFEL WATER
Voor familiegebruik,
ini/i literschroefflessen
4
gevoeligste maag,
tanddeel (hefaroi.
5 gebr. Van
klasse jonge
ers in totaal
nden is deze
?r gevorderd,
r een goede
de indeling
ïting der ge-
ACHINE
>p het bouw-
is aan het
stoomheima-
,t van 6 ton.
>leek te licht
alen op vlotte
nnen werken,
dat het met
itpatser vlug-
T KUNST*
AAK
E KERK
gadering ven
'ening Kweekt
'iet overmatig
idettemin ver-
-nstig bespro-
bedrof de in
here formeerde
■renstraat. Ai
ring van oor-
worden geno-
an een derge-
nigingen over
ichikken waar
igheden repe-
uitvoerintgen.
i. Terwijl het
on-dijke dreigt
en het waan-
:oste van een,
uw tegen de
Ie meest drin-
-aat.
c scherpe dis-
•m binnen de
nodige stap-
l werd aan de
n getoond zo-
korps worden
tra'ks een def-
verse wensen
uitmonstering
ebracht, zoals
iforme regen-
worden om
:rijgen. Het fi-
het afgelopen
elig saldo van
?rd om aan de
;r subsidie te
ijn twee pau-
endien zullen
ngeschaft om
et een drum-
iftredende be-
van Male en
kozen.
Ie vergadering
iverleden oud-
herdacht.
RING O.K.K.
hield de mil
der zeer druk.
jaaruitvoering.
ehore: de Na-
de ouverture
urri populaire
Ir het voetlicht
oede met het
en De familie
ijk van goed
rsten hun rol-
n OKK in zijn
iprak, dat deze,
.eerdere malen
Dgen optreden,
de gevoelens
overvolle 2»al
NG VOOR
KAJ
leden en be-
neeluitvoering.
heer Martens
het blijspel in
vel, die op het
1 kwam". Het
ld en de volle
^an het gebo-
verloting ge-
i het toneel-
anst.
ze avond was
aart van de
BRAND
jf van H. Rae-
strohoop in
omwonenden
water tracht-
Aardenburgse
wd, die spoe-
Volstaan kon
uit elkaar te
itbreiding van
te voorkomen.
mpia 8 uur:
ue.
i van een gang-
o: Sabu zet de
ra: Blake helpt
e verlaten wig-
•n hoofdzonden.
De afvallige,
ra: Vuile han-
n wigwam,
ipia 8 u.: Mama
r: Openbare
houwburg: De
Vlaamse Opera
F)E berichten over de voortgezette
ministeriële conferentie te Brus
sel betreffende Euratom en de ge
meenschappelijke Europese markt
klonken maandag voortdurend op
timistischer. Er werd tenslotte ge
meld, dat nagenoeg volledige over
eenstemming werd bereikt.
Dit gold dan met name het land
bouwvraagstuk, ten aanzien waar
van Nederland twee amendementen
had ingediend. De aan te houden
minimumprijzen mochten geen ach
teruitgang teweegbrengen in de be
staande toestand van het handels
verkeer. Nederland kon zich ook
niet voor een periode van 4 of 8
jaar binden aan minimumprijzen,
als niet vaststaat, dat de buitenta
rieven niet te hoog zullen worden.
Men zou nu een lijst van goede
ren opstellen, waarvoor een uitzon
deringspositie geldt en deze lijst
zou zo klein mogelijk gehouden
worden. Op dit laatste voorbehoud
van Nederland na kwam men dan
tot een akkoord. Nederland kreeg
intussen ook de toezegging, dat er
geleidelijk een uitbreiding zou ko
men van de toelating der landbouw-
produkten op de vrije Europese
markt.
Wat het buitentarief betreft,
heeft Nederland o.a. vooral aange
drongen op een laag invoertarief
voor de grondstoffen van de che
mische industrie.
Alles tezamen is er natuurlijk een
compromis nagestreefd, dat nu op
de ministeriële conferentie van 17
februari de algemene goedkeuring
moet verkrijgen. Het succes van
maandag schijnt de verwachting te
wettigen, dat deze ook kan worden
bereikt.
QNDER de besluiten van Brussel
is er ook één, waarbij in princi
pe overeengekomen werd één enke
le Europese assemblée te vormen,
waarin de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal, de Westeuro-
pese Unie, de Gemeenschappelijke
Markt en Euratom vertegenwoor
digd zijn. In ieder geval komt er
al dadelijk geen nieuw parlement
bij, zoals oorspronkelijk in de be
doeling lag. Een wijs besluit, want
het ging onderhand wemelen van
de „Europese parlementen", die aan
eikaars gezag en competentie maar
afbreuk deden. Het is trouwens
toch iets, wat we bij heel dit op
bouwen van een Europees rader
werk dringend mogen aanbevelen:
Maak hét niet te ingewikkeld!
Overal dreigt het gevaar van bu
reaucratie en op dit terrein niet het
allerminst. De aangesloten landen
moeten nogal wat ten koste leggen
aan het lidmaatschap van de nieu
we Europese organen. Men doet het
zonder morren voor de goede zaak,
als men maar de overtuiging heeft,
dat dit geld ook volkomen verant
woord besteed wordt en er geen
overdadigheid van organen gescha
pen wordt. De ministers zijn nu
door een stap van de presidenten
der drie reeds bestaande „parle
menten" in ieder geval op één punt
al in de goede richting beland.
len. Geen mogelijkheid van ontdui
ken van de vrijwillige oefeningen
zodat nooit een behoorlijk oefen
schema kan worden afgewerkt, om.
dat meer dan de helft niet op het
appel verschijnt".
Daarnaast zou men aan S.W.G.
dan ook kunnen opdragen de orga
nisatie van een verdediging van
huis en haard, van vrouw en kind
tegen het persoonlijke barbarisme,
in de vorm van een volksbewape
ning of burgerwacht waarin de ge
wapende burger de kern van de
organisatie is. Er moeten opslag
plaatsen van wapens zijn onder be
hoorlijk toezicht met mogelijkheid
van oefenen onder leiding van des
kundigen. Er moet leiding zijn op
dat de handelingen kunnen worden
gecoördineerd, al is het een zuiver
lokale verdediging.
We geloven, dat deze suggesties
ernstig de aandacht verdienen. Hon
garije houdt tal van lessen in. Ook
deze les mogen we niet verwaar
lozen.
De KNAC acht op de drukke rijks
wegen een verbod tot links afslaan
noodzakelijk. Tenzij een tussenoplos
sing mogelijk is, bij voorbeeld door
een weg ter hoogte van een kruising
te scheiden en in deze scheiding uit-
voegstroken te maken, eist het steeds
toenemende verkeer, dat het links af
slaan op de drukkere rijkswegen
kruisingsvrij kan geschieden.
Naast een algemene richtlijn, waar
bij links afslaan op drukke rijkswe
gen onmogelijk wordt gemaakt, zal
een plan nodig zijn om van jaar tot
jaar in volgorde van urgentie af
doende voorzieningen te treffen op
punten, waar nu nog afslaand ver
keer zich door het andere verkeer
moet boren. In de brief aan minister
Algera wordt een dergelijk plan be
pleit.
(Advertentie)
Schriele figuren, die genoeg of zelfs véél eten
en toch maar niet aan willen komen, zien
er vaak slecht en onaantrekkelijk uit, voelen
zich ongelukkig, hebben geen weerstand.
De Amerikaanse supervoeding Plus-Form -
smakelijk en licht verteerbaar - bevat alle
bouwstoffen en groeivitaminen, die door
h«t lichaam snel worden omgezet in de
ponden die u mist. Met de extra calorieën
van Plus-Form komt u zienderogen 5, 8,
12 pond aan, ja zelfs 20 pond is geen uit
zondering.
Méér weerstand tegen kou en infectie -
méér energie en levenslust. En wat een ander
gevoel om zeker te zijn van een gezond
en welgevormd lichaamBegin nog van
daag met Plus-Form, f 6.80
SUPER-VOEDING
PHILIPS HEEFT PLANNEN om de beroepsdoofheid, die vaak het ge
volg is van een omgeving, waarvan het lawaai groter is dan het menselijk
gehoorvermogen, op preventieve wijze te gaan bestrijden met een massaal
onderzoek naar de toestand, waarin het desbetreffende zintuig van de werk
nemer zich bevindt. Begonnen zal worden met het controleren van sollici
tanten, waartoe op de keuringsafdeling van het gloeilampenconcern in
Eindhoven een speciale audiologische staf is geformeerd, die de erge ge
vallen met een speciaal apparaat de audiometer op de ernst van de
afwijking zal nagaan.
in de meeste gevallen de uitvinders,
ontwerpers of importeurs van al die
geluidsproducerende hulpmiddelen.
Maar ere wien ere toekomt: zij wa
ren ook de eersten, die de stilte
weliswaar op het commerciële vlak
„verkochten". Zo kan men in de
grote steden in het land van Uncle
Sam aan de disco-bar enkele minu
ten rust kopen door voor enkele dol
larcents de plaat waarop niets dan
stilte is opgenomen te laten af
draaien.
Natuurlijk, het middel heeft teveel
van de reddingsboei voor de niet op
andere wijze te helpen drenkeling om
het als ideaal geneesmiddel te aan
vaarden. Maar het is er niet minder
tekenend om.
Goed, we overbelasten onze oor
vliezen en wat doen we ertegen?
Vrijwel niets, echt waar, vrijwel
niets. Natuurlijk, wie de radio te
hard aanzet, maakt burengerucht en
geen als maar claxonnerende auto
mobilist, die bij de politie-agent in
een goed boekje staat. Maar doen we
iets positiefs? Kennen we het goede
Parijse gebruik om in de binnenstad
de hand van de- toeter te laten?
Neen! Houden fietsers zich aan de
regel om alleen bij passeren op we
gen buiten de stad en voor de rest
alleen in uiterst noodzakelijke geval
len te bellen? Neen!
Lawaai en doofheid: beide begrip
pen, waaraan in deze tijd van snel
heid en jacht even weinig aandacht
wordt besteed als aan de bestrijding
ervan. Natuurlijk, doofheid onder
oudere mensen is niet vreemd en
weinigen, die door het feit, dat opa
of oma een hoorapparaat gebruiken,
zullen afleiden, dat het geluidsvolu
me, dat wij in en met onze omge
ving elke dag opnieuw produceren,
buiten proporties groot is. Maar hebt
U er wel eens opgelet, hoevele jon
gere mannen en vrouwen; zelfs op
zeer jeugdige leeftijd, met behulp
van een dergelijk toestel horende het
leven door moeten? Hebt U zich wel
eens gerealiseerd, dat gemakkelijk
te camoufleren hoorapparaten niet op
de markt zouden zijn verschenen, als
er niet zoveel min of meer ernstige
doofheid te verschuilen viel; als er
in dat artikel voor de handelaren
geen goed stuk brood zat?
Op straat
Maken we samen eens een wande
ling door de binnenstad van welke
plaats dan ook: het dringt al niet
meer tot U door, hoeveel auto's en
motors er langs U heenrazen, ter
wijl knallende bromfietsen nog
slechts geringe aandacht van U krij
gen. Op de markt roepen, neen,
brullen de standwerkers U de kwa
liteiten van hun „maar 't is voor
niks"-artikelen in de oren en het feit,
dat zij overstemd worden door de
indringende klanken van een lang
zaam rijdende geluidswagen, deert U
al niet meer.
Gierend kreunt een straaljager
over de huizen; de school gaat
uit en 'n bonte, maar o zo lawaai
erige kakafonie van kinderge
luiden doet uw oorvliezen trom
melen. En zo gaat het door,
vanaf het ogenblik dat we over
onze drempel stappen om uit te
gaan tot we thuis komen.
en thuis
En dan? Met een gewoontegebaar
laat U de radio het i'ntieme domein
van de huiskamer overklanken en de
stofzuiger van uw vrouw blijkt al een
ëvén slechte "begeleider als het dol-
imakende geroes van haar naaima-
chinè en het tollende geronk van de
wasmachine of centrifuge. Jantje
huilt en Marietje en Treesje „zingen"
een wijsje bf dreinen hun zinnetje.
En als de avond rust gaat bieden,
richt''men zijn schreden naar de
ddn$zaal, 'een knalgezellige fuif, "een
bio§6oop of een concert. Rust voot U,
maar werk, veel werk aan de" winkel
voor het oor, dat schijnbaar nimmer
rust wordt gegund.
Rust op plaat
De Amerikanen weten
welke hoek de wind waait.
wel uit
Zij zijn
Enige honderden, meest vreem-
soortige, hoofddeksels uit alle delen
der wereld zullen binnenkort op een
tentoonstelling te New York te be
zichtigen zijn. Deze originele tentoon-
ïr SF ™0ldt georganiseerd door de
K.L.M. m samenwerking .met een
groot Amerikaans warenhuis. De
hoeden zijn afkomstig uit verschillen-
deT de. landen, waarop de
K.L.M. luchtdiensten onderhoudt.
Op het ogenblik stromen de inzen
dingen van ahe hoeken der aarde
binnen op Schiphol, het verzamel
punt, vanwaar deze unieke hoeden-
collectie naar New York zal worden
doorgezonden. Uit een dertigtal lan
den zijn de inzendingen al binnen
gekomen, waaronder zeer interessan
te en ook zeer zeldzame exemplaren
Zo zond Zuid-Afrika vier traditionele
hoofdbedekkingen, o.a. het befaamde
vootrekkers „kappie", de omvangrii
ke hoofdtooi van een rickshaw ion
gen, de reuzen Basuto-hoofden en
de hoofdbedekking van een Afrikaan
se medicijnman. Italië zond natuur
lijk de zwierige hoed van de Vene-
tiaanse gondelier naast een tweetal
Sardijnse dameshoeden, Zwitserland
presenteert de bekende Vaud-hoed
Frankrijk de Bretonse hoofdtooi, ter
wijl uit Siam naast de eenvoudige
Ngab, een strooien hoed, de rijk be
werkte haartooi van een Siamese
danseres arriveerde. Indonesië komt
bijzonder royaal uit de hoek met
liefst 17 hoofdtooisels, waaronder de
kostbare hoofdbedekking van een Ba
linese danseres. Pakistan is present
met de duptta en de burga, twee
hoofddoeken, daar hoeden in dit land
niet worden gedragen. Voorts zullen
er op deze merkwaardige tentoonstel
ling de Panama-hoed, een heksen-
hoed uit Wales, een Pelgrimshoed uit
Guatemala, een Japanse huwelijks
pruik en vele andere merkwaardige
hoeden of wat daarvoor moet door
gaan, te zien zijn.
Nederland zelf zal vermoedelijk
met zes inzendingen present zijn, o.a.
met hoofddeksels uit Volendam, Mar
ken, Friesland, Gelderland en Bra
bant. Na New York gaat deze unieke
tentoonstelling naar een zestal ande
re Amerikaanse steden, Canada en
verschillende andere landen.
In het bedrijf
Tot voor kort was het in de indus
trie al niet veel beter en het aantal
decibellen of fonen (beide eenheden
van geluidsvolume) waren en zijn
daar wel dermate groot, dat... ja,
dat men er doof van moést worden.
En vaak doof werd. In het ene be
drijf heeft men dat beter kunnen con
stateren dan in het andere.
In het Philipsconcern doet men er
sedert enkele jaren wat tegen. Daar
is een akoestische afdeling, die het
lawaai vaak met behulp van een
voudige wattenproppen of andere
methoden bestrijdt, maar een
grote machine blijft een oorverdo
vend geluid maken.
Daarom heeft men in dat bedrijf
besloten degenen, die een toch al
zwak gehoorvermogen hebben, bij
voorkeur niet op dié afdelingen te
plaatsen, waar de stilte elke minuut
geweld wordt aangedaan. Daartoe
wordt sinds zeer kort iedere sollici
tant met behulp van een koptelefoon
op dat vermogen getest en is er
sprake van een afwijking, dan gaat
hij onder het „audiometer-mes".
Dat laatste is een apparaat, waar
mede men in staat is zelfs de ge
ringste afwijking nauwkeurig op te
sporen en te meten.
Interessante proef
Bovendien ligt het in de bedoe
ling dit onderzoek binnen afzien
bare tijd uit te breiden tot alle
werknemers en de uitslagen be
palend te doen zijn voor de maat
regelen, die collectief of individu
eel genomen moeten worden om
het menselijk gehoororgaan te
beschermen tegen een al te groot
geluidsvolume, dat vrijwel een
ieder dagelijks moet doorstaan.
Bovendien zullen deze uitslagen een
medisch interessant beeld geven met
betrekking tot beroepsdoofheid, dat
is de ziekte, die ontstaat, doordat
men geregeld in een te lawaaierige
omgeving moet werken. Met grote
belangstelling wordt daarom dit on
derzoek tegemoetgezien.
(Van onze Parijse correspondent)
Frankrijk, dat tot nog toe niet
voldoende eieren voortbrengt
om in de eigen behoeften te
kunnen voorzien, is nog altijd
een belangrijke klant van onze
pluimveehouders. Zelfs indien
men voornemens is een extra
inspanning te leveren zal het
nog tientallen jaren duren voor
dat Frankrijk zich zelf kan be
dienen. Het verdiént'dus aanbe
veling zo'n klant met extra zorg
te bedienen.
Er zijn echter tekenen, die er op wij
zen, dat we ook van de Franse markt
dreigen te worden verdrongen en
voornamelijk omdat we over het
hoofd hebben gezien, dat voorlichting
van de verbruiker noodzakelijk is. Er
bestaat hier de kultus van het verse
eitje. De doorsnee Fransman betaalt
graag drie tot vijf fr. per ei meer als
hij de garantie heeft met beslist
verse eieren te doen te hebben. Deze
mentaliteit wordt meer en meer dooi
de Franse pluimveehouders uitgebuit
om de importeieren in het discrediet
te brengen. Dat daarbij schromelijk
wordt overdreven ligt voor de hand.
Vaak worden de zaken voorgesteld
alsof het inzamelings- en verkoop
systeem in België, Nederland en De
nemarken dermate langzaam is, dat
de importeieren al twee tot drie we
ken oud zijn voor ze op de Franse
markt komen. Eerlijkheidshalve moet
er worden bijvermeld, dat het inder
daad. nogal eens voorkomt, dat im
porteieren bedorven blijken te zijn,
met alle nadelige gevolgen van dien.
Voorlichting
De Franse pluimveehouders hebben
er belang bij een hoge prijs te ma
ken. Zo mogelijk verleent hij gaarne
zijn rpedewerking om te bereiken,
dat de importeieren nog dagenlang
bij de grossier en de winkelier liggen,
teneinde de kans op bedorven waar
te vergroten.
Het gevolg van dat alles is, dat
momenteel de Fransen nog alleen
maar importeieren kopen als ze be
slist geen verse (Franse) eieren kun
nen krijgen, waardoor het aanzien
lijke prijsverschil bijna met de week
groter wordt. Drie tot vijf frs. Is
normaal, maar het komt ook voor,
dat de importeieren naar de Franse
huisvrouw gaan voor 17 frs. (medio
januari) terwijl het verse eitje nog
vlot 25 frs. opbrengt.
Willen we erger voorkomen dan
dienen we de Franse huisvrouwen te
bewerken met een effectieve propa
ganda voor onze eieren, waardoor we
er in ieder geval in zullen slagen- tot
een betere verkoopprijs te komen.
Indien we een dergelijke actie we
gens onverstandige zuinigheid niet
aan kunnen, dan moeten we er op
rekenen, ook het Franse afzetgebied
te zien wegkwijnen, want het im-
portei is nu, al in het .diskrediet ge
komen.
(Advertentie)..
-FPt
'.-Arïk*
NEDERL. FABRIKAAT
Het beste
voor uw haar
GEEF HEM M
ZO'N 77
FLACOK ci
'Het rberk KREMLON alléén is uw waarr
borg voor"de" ECHTE Brillantine Russe
Een congrescommissie onder lei
ding van senator Joseph Mahoney zal
onderzoeken, waarom de Verenigde
Staten in gebreke zijn gebleven
West-Europa van voldoende olie te
voorzien om zijn behoeften te dekken.
De congrescommissie zal de werk
zaamheden van de uit 15 grote Ame
rikaanse oliemaatschappijen bestaan
de noodcommissie Midden-Oosten aan
een onderzoek onderwerpen.
Ook zal zij een onderzoek instellen
naar de recente prijsverhogingen
voor Amerikaanse olie- en oliepro-
dukten, waartoe de meeste Ameri
kaanse oliemaatschappijen zijn over
gegaan.
De Washington Post schrijft, dat
de oliecrisis met de dag schandelij
ker wordt.
Het blad doet een beroep op krach
tiger actie van de regering. De on
voldoende verschepingen naar Euro
pa veroorzaken begrijpelijke geprik
keldheid bij onze Europese bondge
noten, aldus het blad in een hoofd
artikel.
VOEDSEL
Een Fransman, een Deen en
ee?i Brit hebben zes dagen op
een vlot op de door stormen
geteisterde Middellandse Zee
S rondgedreven, nadat htm jacht
t voor de kust van Noord-
Afrika was gezonken. De man-
nen hebben geleefd op zout
water. Zij zijn opgepikt door
een Italiaans schip.
S poorwegen
In Seoel is meegedeeld, dat een
derde van het rijdend materiaal van
de spoorbanen in Zuid-Korea niet
meer gebruikt kan worden tenge
volge van plunderingen door men
sen, die in behoeftige omstandighe
den verkeren. In Seoel zijn meer
dan honderd personen in verband
hiermede gearresteerd.
Weg
Een man vroeg aan een kleine
krant om een advertentie voor zijn
hond te plaatsen die was wegge
lopen, waarbij hij een beloning van
f 10 uitloofde. Een paar uur later
belde hij weer op en vroeg naar de
hoofdredacteur of een van de andere
redacteuren. „Er is vandaag nie
mand," vertelde de zetter hém. „Ze
zijn allemaal op zoek naar uw hond."
Roer-af
In Westerham is meege
deeld, dat Winston Churchill
zijn twee boerderijen te
Chartwell in Zuid-Engeland
verkoopt. Churchill kocht ze
tien jaar geleden.
Vraag
Een man vroeg aan de conducteur
van een bus of hij een bundel hout
onder een van de zitbanken mocht
leggen. De conducteur vond het
best. Toen de bus aan het eindpunt
gekomen was vroeg de conducteur:
Ik heb u helemaal niet meer
in de bus gezien. Waar zat eigen
lijk?
Ik?, antwoordde de man, oh,
ik fietste achter de bus aan.
"Handen omhoog?? Dacht je soim. dat ik op mijn leeftijd
nog aan gymnastiek ging doen?"
- De Amerikaanse Senaat heeft een
wetsontwerp aanvanrd, dat voorziet
in het toekennen van èen'levenslang
pensioen van 25.000 dollar aan voor
malige presidenten der V.S."
In het ontwerp is Ook bepaald, dat
de gewezen presidenten er op staat-
kosten een bur'ehu ëh êén' secreta
riaat op na mogen houden e'n dat hun
weduwen een pensioen van 10.000 dol
lar zullen ontvangen.
Het ontwerp is doorgezonden naar
het Huis van Afgevaardigden.
In 1956 heeft de senaat een over
eenkomstig ontwerp goedgekeurd en
aan het huis gezonden. Dit laatste
heeft zich hier echter nog niet over
uitgesproken.
DONDERDAG 7 FEBRUARI
HILVERSUM I 402 m AVRO: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: Dag
opening. AVRÓ: 8,00 Nws. 8,15 Gram.
9,00 Gym. v. d. vrouw 9,10 V. d. hudsvr.
9,15 Gram. 9,35 Waterst. 9,40 Morgenwij
ding 10,00 Gram. 10,50 V. d. kleuters 11,00
V. d .huisvrouw 11,15 Kamerork. 12.00
Zang en piano 12,25 In 't spionnetje 12,30
Land- en tuinb. meded. 12,33 Lichte muz.
12,50 Uit het bedrijfsleven 13,00 Nws.
13,15 Meded. of gram. 13,20 Metropol e
ork. 13,55 Beursber. 14,00 Gram. 14,05
Cabaret 14,45 Pianorecital 15,15 V. d. zie
ken 16,00 Van. vier tot vijf 17,00 V. d.
jeugd 17,45 Regeringsuitz.Nederland en
de wereld: Het maandelijks overzicht
van de werkzaamheden der Verenigde
Naties, door mr. C.W.A. Schürmann,
Nederlands permanent vertegenwoordi
ger bij de Verenigde Naties 18,00 Nws
18,15 Sportproblemen 18,25 Lichte muz.
18,55 Gesproken brief uit Londen 19,00
V. d. kind. 19,05 Jazzmuz. 19,40 De peper-
klip 20,00 Nws. 20,05 Gram. 20,15 Concert-
gebouwork. en sol. I. d. pauze (plm.
21,15-21.30): De plaats van Nederland itn
(Advertentie)
het huidige Europa caus. 22,30 Gram.
22,40 Act, 22,50 Siportact. 23,00 Nws, 23,15
E-eursber. v. New York 23,16 Onze bui-
tenl. correspondenten melden. 23,25-24,00
Lichte muz.
HILVERSUM II 298 m KRO: 7.00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengebed en
liturg, kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15
Gram. 8,50 V. d. vrouw 9,40 Gram. NCRV:
10,00 Gewijde muz. 10,30 Morgendienst.
KRO: 11,00 V d. zieken- 11,45 Franse
chansons 12.00 Angelus 12,03 Gram. 12,25
Wij van,het, land 12,35 Land- en tuinb.
meded. 12,38 Lichte muz. 12,55 Zonne
wijzer 13,00 Nws. en kath, nws. 13,20
Trompet en' piano "13.45 Gram. Ü^TCRV:
14,00 Promenade ork. en solist, 14,45 V. d.
vrouw 15,15 Kamerork. en solist 16,00 Bij
bellezing 16.30' Alt 'en piano 17,00 V.',d.
jeugd 17,30 Gram. 17,40 Koersen 17,45
Vocaal ens. 18,00 Karrtermuz. 18,30 Fries
progr. 18,45 Gram. 19,00 Nws. en weer
ber. 19,10 Gram. 19,20 Sociaal perspectief
19,30 Gram. 19,55 Huis en hondje, toespr.
20,00 Radiokrant 20,20 Gevar. progr. 21,45
Gram. 22,00 Tijdschriftenkron. 22,10 Or-
gelconc 22,35 Gram. 22,45 Avondoverden
king 23,00 Nws. 23,15 Sportuitsl. 23,20-
24,00 Gram.
BRUSSEL, 324 m. 12,00 Amus. ork.
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws.
13.11 Orgelspel. 14.00 Eng. les. 14.15 Gram
14.30 Franse les. 14.45 Gram. 15.00 School
radio. 15.30 Omr. ork. 15.45 Duitse les.
16.00 Koersen. 16.02 Vocaal damestrio.
16.30 Klarinet en piano. 16.50 Jeugd en
muziek. 17.00 Nws. 17.10 Pianospel. 17.15
V.d. kind. 18.15 Knapenkoor. 18.30 V.d.
sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.50 Vrije
politieke tribune. 20.00 Verz. progr. 21.30
De Vuurdoop. 22.00 Nws. 22.11 Internat.
Radio-Universiteit.. 22.30 Gram. 22.55-
23.00 Nws.
BRUSSEL. 484 m. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 14.15 Gram. 14.30 Gevar. muz, 15.30
Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.10
Gram. 17.30 Cello en piano. 17.50 Gram.
18.00 V.d. sold. 18.30 Caus. 19.30 Nws.
20.00 Hoorsp. m. muz. 22.00 Nws. 22.10
Vrije tijd. 22.55 Nws.
Televisie-programma's
DONDERDAG 7 FEBRUARI
NTS: 20,00 Journ. en weerber. AVRO:
20,15 Televiziqr 20,25 Film 21,05 De jeugd
van tegenwoordig 21,30-22,00 TV-film.
VLAAMS-BELG: 19.00 V.d. vrouw. 19.30
Nws, en journ. 19,50 Debat. 20,15 Week
end te Parijs, speelfilm. 21.50 Journ. en
nws.
FRANS-BELG.: 17.00 V.d. kind. 19.45
Testbeeld. 20.00 Act. 20.40 Onbekend,
Daarna: Wereldnws.
i
door
Arthur M. Chase
27)
Davidson dacht na.
,,Nee, ik ging terug en zei hem, dat
ik dat geld niet los kon krijgen."
„Wat deed hij
„Hij vloekte.'.
„Waar was hij 7"
„In zijn couchette, de bovenste. Het
plan was, dat ik hem daar het geld
zou overhandigen."
„Wat heb je daarna gedaan
..Ik kleedde me uit, rolde in mijn
bed en viel meteen in slaap".
„Kun je dat bewijzen
„Nee....", zei Davidson hulpeloos.
..Hoe zou ik dat nu kunnen
„Mooi zo", zei Holcombe opge
wekt. „Dit is dus jbuw lezing van
betgeen er vannacht gebeurd is, voor
zover je erin betrokken bent. Maar
wat waren die middelen, waarmee je
Jones kon dwingen Waarom was
hij bang voor je
„Ik wist, dat hij een misdaad be
gaan had", antwoordde Davidson
zachtjes.
„Wat voor misdaad
„Een moord."
Juffrouw Townsend, .e gretig had
toegeluisterd, hield haar adem in.
„Hoe wist je dat vroeg Hol-
coir-be scherp.
„Da* is een hele geschiedenis", be
gon Davidson.
„In orde, begin met het begin".
Davidson wrong de handen, wierp
verstolen, angstige blikken op de po
litiemannen en wendde de ogen af.
„Het klinkt als een sprookje", be
gon hij schuchter, „maar het is de
waarheid. Ik hoop, dat ik u daarvan
overtuigen kan. Iets langer dan een
week geleden zat ik op een bank in
het Centraal Park, zonder werk, in
lompen gekleed en hongerig. En ik
zou alles willen geven wat ik bezat,
als ik er op dit ogenblik nóg zat, in
dezelfde toestand. Ik had al in geen
jaar meer werk kunnen vinden; ik
had geslapen in logementen, toe-
vluchten voor onbehuisden en op
straat; ik was half ziek en bijna ver
hongerd. Och, niet erger, vermoed
ik, dan duizenden anderen er aan toe
zijn, die geen werk hebben."
„Nau, terwijl ik daar op een bank
in het Park mijn ontbijt zat te eten
een paar stukken droog brood; die
ik bij een bakker gebedeld had
verscheen die man, die u Jones
noemt. Hij kwam naast me zitten en
j merkte dadelijk, dat hij verschrik-
j zenuwachtig was. Hij zat maar
tÜ u-1:?31611 en rond te staren en om
a\s°t hij bang was dat iets
*i-an achteren zou beetpakken.
„Hij was goed gekleed anders, en
efnv iw! !.nd uit en na een tijdje
ging ik naar hem toe en vroeg om
een sigaret. Nou, en toen gaf hij me
ander^n"^6-' yan het een kwam het
ander en wij begonnen te praten Hii
vroeg me naar mezelf en wilde' we-
zlicht bedwan311 lekïer eten en een
stfi j l S°ede dingen hield
zn?n htiV°°r' iemand. die in
zo n hel is geweest als ik, vraagt of
hij van zulke dingen houd i"
„Eindelijk vertelde hij me een zon
derlinge geschiedenis en deed me het
vreemdste voorstel, waar ik ooit van
gehoord heb. Hij zei, dat hij op de
vlucht was, omdat hij zijn vrouw
geen uitkering voor levensonderhoud
wilde geven, en dat de deurwaarders
hem op de hielen zaten en dat, als
hij gepakt werd, hij de gevangenis
in ging zolang hij niet betaalde
Daarom wilde hij, dat ik zijn naam'
zijn kleren en duizend dollar aannam
en op een boot naar Bermuda stapte
zodat zijn naam op de passagierslijst
kwam."
„Och, die vent was gek riep
Durkin uit. „Hij behoefde maar over
de grens van de Staat New York te
glippen en geen deurwaarder kon
hem wat maken."
„Dat zal hij niet geweten hebben",
antwoordde Davidson.
„Welke naam wilde hij, dat je aan
nam vroeg Durkin terloops.
„Barclay Leiand."
Ais het dak van de wagon omlaag
was gestort, had Durkin niet verbluf-
ter kunnen zijn.
„Ik geloof er geen woord van",
sputterde hij.
,,ïk vertel u de waarheid", hield
Davidson aan. „Maar ik ben óók niet
van gisteren en ik begreep wel dat
zijn verhaal een verzinsel was. Ik
dacht echter, dat hij in moeilijkhe
den moest zijn geraakt, een bank
roetier of zo iets. En als je er zo
aan toe bent als ik was, dan doe je
heel wat voor duizend dollar. Dus
gingen we naar de toiletten en ver
wisselden van kleren, en hij gaf mij
duizend dollar."
„Dan had juffrouw Townsend hier
toch gelijk toen ze zei, dat ze jullie
beiden in het Park had gezien
merkte Holcombe op.
„Zij had gelijk. Efin. toen ik hem
verlaten had - ik Ipedoel Barclay Le
iand - liet ik me scheren en mijn
haar knippen, ging toen naar het
eerste Ritz-achtige hotel dat ik vin
den kon en bestelde een lunch. Wat
een lunch. Alles, wat ik maar eten
wilde, onverschillig de prijs, en
zoveel ik maar op kon! Toen stak
ik een fijne sigaar op, kocht een
krant en ging op het terras zitten.
„Al spoedig viel me een bericht op
over de moord op een bekende per
soonlijkheid, Pierre Leiand. Kranten
verhalen over moorden zijn gewoon
lijk erg spannend en daarom begon
ik, niets kwaads vermoedend te le
zen, tot ik aan het einde van het
artikel de verklaring vond, dat de
enige nabestaande van de dode zijn
broer Barclay Leiand, was! De naam
van de man, die mij de kleren en de
duizend dollar gegeven had! De naam
waaronder ik nu doorging!
„Eerst wist ik niet, wat ik doen
zou. Maar weldra nam ik het besluit
om het tochtje naar Bermuda op te
geven. Lokvink te spelen voor
iemand, die geen uitkering wilde be
talen of er met een kas vandoor
ging, was één ding; maar het risi
co te dragen voor iemand, die een
moord begaan had, was iets anders."
„Hoe weet je, dat hij een moorde
naar was?", vroeg Holcombe.
„Naar de omstandigheden te oor
delen moést hij dat zijn", antwoordde
Davidson. „Zijn zenuwachtigheid, zijn
zonderlinge voorstel aan mij, en dat
hij me duizend dollar gaf - sprak dat
geen boekdelen? Als hij mij nu vijf
tig dollar gegeven had - maar duizend
liefst!
„Goed, ga voort", zei Holcombe.
„De hele middag scharrelde ik
rond. zoekend naar een oplossing. Ik
ging naar een café en dronk een paar
borrels in de hoop, dan helderder
te kunnen denken. Eerst had ik een
idee, om naar hem terug te gaan
en te zeggen, dat de afspraak niet
doorging, en hem zijn geld terug te
geven. Maar dat leek me dwaasheid
en hij zou trouwens tóch al wel weg
zijn. Eindelijk, op goed geluk, en zon
der te weten wat ik doen zou als
ik hem vond, keerde ik laat op de
middag naar 't Park terug."
„Zo", riep Holcombe uit, „je wilde
hem geld afpersen."
„Dat is er later van gekomen",
bekende Davidson beschaamd, „maar
toen was het me nog niet klaar, wat
ik doen zou. Welnu, ik vond hem.
Hij zat op een bank in het Park en
ik vermoed, dat hij zijn gezicht ach
ter een krant verborg wanneer hij
iemand zag aankomen. Ik keek ech
ter naar zijn schoenen en die ver
rieden hem. Ik kende iedere scheur
en elk gat in die schoenen.
„Ik sloop achter enige struiken;
het was inderdaad de man, die ik
zocht. Ik hield hem in de gaten en
als hij wegwandelde, volgde ik hem.
Eindelijk verliet hij, met mij op zijn
hielen, het Park. Ik volgde hem tot
aan het Pennsylvania Station, zag
hem door de controle gaan en in een
trein naar Washington stappen, ren
de terug en kocht een kaartje. Toen
de een of andere slimme smeris me
aan het loketje herkende als Bar
clay Leiand, was de echte Barclay
Leiand juist enkele minuten geleden
langsgekomen."
„Heb je er niet aan gedacht, dat
er gezocht zou worden naar iemand,
die aan het signalement van deze
Leiand beantwoordde?", vroeg Dur
kin geërgerd.
„Ik had niet gedacht, dat de politie
hem zo gauw op het spoor zou zijn",
antwoordde Davidson. „Trouwens",
liet hij er bezorgd op volgen, „zo
veel lijken wij toch ook heus niet op
elkaar, hoewel we allebei' gelijk ge
bouwd zijn en beiden blond haar en
blauwe ogen hebben. Maar hij zag er
deftiger uit en hij had toen een snor
retje. Hij liet het de volgende dag
wegscheren.
„Toen wij Washington bereikten,
ging hij naar een goedkoop logement
Ik had genoeg van die gelegenheden
en toen hij dus naar boven was ge
gaan, glipte ik naar binnen en ver
telde de vent achter de lessenaar,
dat ik die man, die zich juist had
ingeschreven, schaduwde. Ik gaf hem
te verstaan, dat ik een privé-detec-
tive was, en stopte hem wat geld
in de hand met de belofte van meer,
als hij me van de bewegingen van z'n
gast op de hoogte hield, wanneer ik
hem mijn telefoonnummer opgaf.
Toen ging ik naar een eerste klas
hotel."
Davidson zweeg even.
„De volgende morgen zag ik Le
iand, met mijn lompen aan, een kle
dingmagazijn binnenstappen en eruit
komen in een nieuv pak, met hoeft
schoenen, koffer en die overjas, dié
u daar op de stoel ziet liggen. Ik
hield hem zo'n beetje in de gaten
en, dank zij de vent, die ik een fooi
gegeven had, kon ik hem opvangen
aan het Union Station. Hij stapte in
de sneltrein naar New Orleans, en
ik volgde zijn voorbeeld."
„Zag hij je in die trein?", vroeg
Durkin. „Het is een lange rit
zesendertig uur."
(wordt vervolgd)