KING'S# CROSS
New-Orleans-
-EL PASO
Dolle oefenvlucht van
Amerikaanse leerling
pcjlïcm
Poolse premier verdedigt
het godsdienstonderwijs
s Amerikaanse zonneoven
Meningen en Commentaren
Hittegolf in
Argentinië
AT EEN
ONDERLiJKE
ERELD
LASSIE^
HAVERMOUT
RADIO
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 31 JANUARI 1957
3
STIJGENDE HUREN
WEEREEN ADRES
ER is weer een groot adres, met
een aantal handtekeningen er
onder, verschenen over het pro
bleem Nieuw-Guinea. De strekking
is ook weer dezelfde: Nederland
moet met Nieuw-Guinea gaan on
derhandelen over dit gebiedsdeel.
De ondertekenaars zijn ditmaal een
aantal Nederlanders, in Indonesië
wonende en werkende.
GEMEENTEN
"Je proeft }t iedere dag!"
W CJLmc-- iefci.
CHARLES EIJCK
Winterhanden
Kloosterbalsem
Atoomproeven met
hulp van ballons
Tzsp-j**» xs i fzjrxsJu&LitSi-si
Televisie-programma's
„Ruim Zicht", orgaan van de KAB,
wijst er op, dat de onrust
barende stijging van de bouwkosten
er toe leidt, dat een evenwichtige
voorziening in de woningbehoefte
in gevaar wordt gebracht. Minister
Witte erkende in de Tweede Ka
mer, dat reeds in oktober 19o6 de
prijzen gemiddeld met 18,9 pet. wa
ren gestegen ten opzichte van 1953.
Sommige steden gaan daar nog ver
boven uit een komen tot een stijging
tussen 25 en 30 pet.
Huren van f 15 tot f 20 per week
'zijn geen uitzonderingen meer. Dat
komt daar op neer, dat een arbeider
in tal van gevallen een vierde van
zijn loon moet besteden aan huis
huur. Het is niet voor bestrijding
vatbaar, dat dit tot onmogelijkheden
gaat leiden. Het moet uit de lengte
of uit de breedte komen.
De mening van „Ruim Zicht", dat
de bouwkosten meer zijn gestegen
dan op grond van de stijging der
materiaalkosten en de geoorloofde
doorberekening van de lonen is ge
rechtvaardigd, verdient zeker de
aandacht van de prijzencontrole.
Hetzelfde blad wijst er op, dat
ondanks de stijging van de ver
schillende kostenfactoren de sub
sidie voor de woningbouw ongewij
zigd blijft. Alle kostenstijgingen
drukken onverkort op de exploita
tie en dus op de huurders.
Economiseh is het juist, dat
iemand de volledige kosten draagt
van wat hij aan diensten ontvangt.
Maar diezelfde economie eist dan
eveneens, dat de betrokkene finan
cieel in staat is aan die verhoogde
eis te voldoen.
Vandaar dat „Ruim Zicht" pleit
voor een wijziging in het systeem
der bijdragen in die zin, dat deze
worden afgestemd op de werkelijke
exploitatiekosten.
Met klem vraagt het blad aan de
regering: Maak uw toezeggingen
waar, zorg dat er inderdaad wonin
gen komen voor arbeiders en kleine
middenstanders en laat niet een
toevallige groep huurders het ge
lag betalen van de geforceerde op
voering van het woningbouwpro
gramma en de besteding, welke het
hele volk raakt.
Dit verzoek is alleszins redelijk.
Als men stelt, dat er koste wat
kost woningen moeten komen, dan
vragen we ons af, of dat nog wel
opgaat. Als de huren te hoog op
lopen, blijven de woningen leeg
staan.
Een voor beide partijen bevredi
gende oplossing kan alleen door de
Nederlandse regering tezamen met
de Indonesische regering worden
gezocht, met het oog gericht op de
toekomstige ontwikkelingen in Azië
en de blijvende mogelijkheden al
daar voor het Nederlandse beroeps-
en bedrijfsleven zonder terugblik
naar het verleden, dat is de strek
king van hun betoog.
De heren verzekeren, dat ze spre
ken namens zeer vele andere Ne
derlanders in Indonesië, maar ze
geven niet aan op welke gronden
deze verzekering berust. Ze weten
ook. dat degenen, die het standpunt
van de Nederlandse regering hul
digen, het geraden moeten achten
daarvan in Indonesië niets te laten
blijken.
Doch afgezien hiervan: Hoe stel
len de heren zich dat „onderhande
len" met Djakarta voor? Daar kent
men slechts één oplossing: afstand
van het gebied aan Indonesië. Wat
in wezen gelijk staat met het ves
tigen van een andere koloniale
overheersing van de Papoea's en
dan niet in de vorm van het streven
naar ontvoogding en vrijmaking,
maar als blijvende, heerschappij on
der een staat, die nu niet bepaald
uitmunt door geordende staatkun
dige toestanden en zelfs op het punt
staat zich een z.g. geleide democra
tie aan te meten.
Al die brave mensen, die met
vertogen en adressen de Nederland
se regering en de Nederlandse par
tijen hun vermaningen toesturen,
gaan deze werkelijkheid rustig
voorbij. Ze stellen algemeen-theo
retische redeneringen op. Doch ze
durven niet te concretiseren en
trachten slechts te speculeren op
een soort angstgevoel, dat ons onze
houding wel eens ingepeperd zou
kunnen worden. Wij voor ons voe
len ons door dergelijke adressen
dan ook niet geraakt in de over
tuiging, dat onze taak en onze roe
ping voorlopig zijn en blijven:
Energiek doorwerken aan de econo
mische ontsluiting en ontwikkeling
van Nieuw-Guinea, met kracht
vasthouden aan de morele en cul
turele verheffing, aan de ontvoog
ding en opvoeding van de bewoners.
(Advertentie)
TJIT de kring der gemeenten ko
men steeds meer bezwaren
naar voren tegen de wijze, waarop
de regering een rem heeft gelegd
op de gemeentelijke investeringen.
In ons blad van 19 januari hebben
we reeds gemeld, dat thans voor
investeringen tot 100.000 gulden
een verklaring van „geen bezwaar",
af te geven door Gedeputeerde Sta
ten, nodig is, terwijl voor investe
ringen boven dat bedrag „Den
Haag" goedkeuring moet verlenen.
Allereerst richten deze bezwaren
zich op de principiële kant van de
zaak. De gemeentebesturen verlie
zen in deze belangrijke aangelegen
heden hun zeggenschap. Die wordt
overgeheveld naar het provinciaal
bestuur. Is dit grondwettelijk wel
juist?, vraagt een aantal gemeente
besturen. Maar ook praktisch ver
wacht men van deze maatregel de
grootste ellende. Of Gedeputeerde
Staten schrijven verklaringen van
„geen bezwaar" aan de lopende
band en dan wordt dit een lege for
maliteit óf ze onderzoeken geval na
geval serieus, doch daarop zijn de
provinciale diensten niet berekend
en men krijgt ergerlijke en schade-
veroorzakende vertragingen.
B. en W. van Rotterdam hebben
in een schrijven aan minister
Struycken dit denkbeeld aan de
hand gedaan: Laat de plaatselijke
besturen de vrijheid tot het doen
van kapitaaluitgaven tot een be
paald percentage van het gemiddel
de over de jaren 1953, 1954 en 1955
geïnvesteerde bedrag, uiteraard
daarbij de woningbouw buiten be
schouwing latende.
De bepaling van het percentage
zou zodanig kunnen geschieden, dat
de beoogde investeringsbeperking
toch zou worden bereikt. Doch de
gemeenten behielden de keus, wat
ze met dit beknotte bedrag willen
doen. Het zal ons benieuwen wat
minister Struycken in het thans
lopende Kamerdebat daarvan zal
zeggen.
'n Gezellige, intieme avond voor ons alleen.
Samen genieten, 'n Goed televisie-programma en
-'n goede sigaret.
De sigaret Waarvan iedereen -zegt
tfwj1
De Limburgse kunstenaar Charles
Eijck zal nu ook de artistieke ar
chitectuur gaan beoefenen, namelijk
als bouwmeester van de nieuwe kerk
St. Jozef-Arbeider te Meerssen-Wert.
Maandagavond heeft de bisschop
pelijke bouwcommissie te Roermond
haar officiële toestemming gegeven
aan Charles Eijck en architect Harry
Koene uit Maastricht om de kerk te
bouwen. De architect verzorgt de
technische uitwerking van de plan
nen, na gezamenlijk overleg omtrent
de uitvoering van de ideeën van
Charles Eijck.
Bij gelegenheid van de 60e ver
jaardag van Charles Eijck wordt een
grote retrospectieve .tentoonstelling
van zijn werk gehouden in het raad
huis te Heerlen.
(Advertentie)
Door een buitengewone hittegolf
zijn vijfentwintig personen in Buenos
Aires en omgeving om het leven ge
komen, meer dan honderd zijn met
een zonnesteek in ziekenhuizen op
genomen.
m wintervoeten, een jaar
lijkse kwelling! Jeuk e~i
pijn verdwijnen snel met
"geen goud zo goed" J
De eerstvolgende proeven met kern
wapens op het proefterrein van de
Amerikaanse commissie voor atoom
energie te Albuquerque in Ndeuw-
Mexico zullen worden uitgevoerd met
behulp van kabelballons. In plaats
van uit een vliegtuig te worden ge
worpen of aan torens te worden vast
gemaakt, zullen de wapens aan bal
lons worden bevestigd, die door een
stalen kabel met de grond verbonden
zijn.
De 22-jarige Amerikaanse
leerlingvlieger Roy Soderquist
heeft de Amerikaanse stad Des
Moines (Iowa) urenlang in
spanning gehouden door tijdens
een eerste clandestiene solo
vlucht zeer laag boven de stad
rondjes te draaien. De vlucht
Minister-president Cyrankiewicz van
Polen heeft geantwoord op de pro
testen tegen de herinvoering van het
godsdienstonderwijs op de openbare
scholen. Hij zei daarbij letterlijk:
Wy zijn van mening, dat de ouders
en later het kind zelf hebben
te beslissen of hun kinderen al dan
niet godsdienstonderricht zullen ge
nieten. Naar onze mening boekt het
onderwijs de beste resultaten indien
er vrije keuze mogelijk is".
Cyrankiewicz legde deze verklaring
af tijdens een vergadering te Krakau
naar aanleiding van een vraag van
een communistische onderwijzer of
,,zulk een grote concessie als de in
voering van het godsdienstonderwijs
op de openbare scholen werkelijk
noodzakelijk was geweest".
De vraag werd begeleid door klach
ten van enige communisten, die zei
den dat hun kinderen nu door de
katholieken vervolgd worden als ge
volg van de nieuwe vrijheid.
Wanneer gediscussieerd wordt over
verschillende opvattingen", aldus de
uitvoerige repliek van Cyrankiewicz
,,dan moet dat gebeuren in een
sfeer van wederzijdse verdraagzaam
heid. Dat moet ernstig gebeuren en
op dat gebied moeten de onderwijzers
(Advertentie)
als het ware strijders zijn voor de
eerbied voor verschillende overtui
gingen en geloven. Elk kind moet op
dezelfde manier behandeld worden.
Er zijn gevallen geweest van onpret
tige discriminatie naar de ene kant
en thans gevallen van discriminatie
naar de andere kant. Ik voor mij
denk, dat zowel de ene kant als de
andere kant demoraliserend en afbre
kend werken. Hier moeten wij op toe
zien, dat het niet gebeurt."
eindigde met een noodlanding,
waarbij de jongeman niet ern
stig gewond werd.
Soderquist had na taxiproeven zijn
instructeur een briefje gegeven met
de mededeling, dat hij hem met een
revolver in zijn benen zou schieten
als hij niet uitstapte. Voor de instruc
teur de controletoren van het vlieg
veld waarschuwen kon, steeg Soder
quist op.
Onmiddellijk werd de politie ge
waarschuwd. Het luchtverkeer boven
Des Moines werd stilgelegd. De tele
visie kwam in actie En Soderquist
vloog boven de stad, vlak over de
daken en verbaasde de 200.000 inwo
ners met 'gevaarlijke acrobatische toe
ren op een hoogte van nog geen twin
tig meter. Het verkeer in de stad
raakte ontwricht.
Na anderhalf uur nam de wilde
vlieger radiocontact op met het vlieg
veld. Hij vroeg landingsmstructies,
doch verbrak daarop het contact
weer en zette zijn voor-stelling voort.
Zijn instructeur en zijn moeder
smeekten hem voor de radio te lan
den en zijn leven en dat van anderen
niet in gevaar te brengen, doch So
derquist hield het vier uur vol.
000000000000<>000000000000000000000000000<XX>000000<
Te.Natick in Massachusetts zal
het Amerikaanse leger een reus
achtige zonneoven bouwen,
waarmee eeii hitte kan worden
opgemekt gelijk aan die welke
door een kernontploffing wordt
teweeggebracht.
De oven zal deze zomer vol
tooid zijn. De vlakke spiegel,
waarmee de zonnestralen wor
den opgevangen, heeft een af
meting van twaalf bij elf meter.
Deze spiegel weerkaatst de
stralen naar een toestel be
staande uit 180 holle spiegels,
elk met een middellijn van on
geveer 58 centimeter.
De oven is bestemd voor het
beproeven van materialen, die
dienen om soldaten te bescher
men tegen de hitte van kern
en andere wapens. In een kleine
ruimte van ongeveer 10 cm ko
men de zonnestralen tenslotte
samen.
CLUB
niets..." Aldus pochte de heer Rose
voor het gerechtshof te Miami Hij
vroeg of hij het mocht bewijzen. Er
kwam een fles te voorschijn en daar
in Engeland hebben enkele u;t schonk Rose zich in verplette-
mensen een nieuwe club op- i rend tempo twintig glazen in, die
gericht. Het is een wat onge- i hij inderdaad naar binnen sloeg zon-
men rijk moet zijn of knap, nader onderzoek leerde name
lijk, dat de fles water bevatte. Er
loopt thans nóg een aanklacht tegen
Rose en wel wegens belediging van
het gerechtshof.
maar vanwege de enige eis,
die men voor het lidmaatschap
stelt: Men moet dood geweest
zijn. Lid zijn al mevrouw Sue
Pittard, van wie het hart tien
minuten stilstond tijdens een
operatie en Desmond While,
die hetzelfde meemaakte. De
club heet:' „Het is goed om
weer te leven".
ooooooooooooooooooooooéxxxyooooooooooooooooooooooo
door
Arthur M. Chase
Haastig
Vice-president Nixon van
J Amerika heeft een woning te
goed, die bij zijn functie hoort,
maar die nog steeds gebouwd
moet worden. Het ging onze
Wanhoop Nixon een beetje te lang du-
De trainer van een Engels cricket- ren en daarom laat hij mo-
team, dat momenteel een toemee menteel maar een huis Van
maakt door Zuid-Afrika, is aan de rontpn hmiweii Het
rand van een zenuwinstorting. Hij zlJn elgen D0U, 1
doet niets dan schichtig om zich geval gaat 300.000 gulden kOS-
heen kijken en met angstig klop- |„n
pend hart de post afwachten, waar
hij hij elke dag zijn ontslag ver
wacht. De Britten spelen namelijk
verschrikkelijk slecht. De trainer
wijt dit aan het feit, dat de cricket
ers door hun vrouwen worden ver
gezeld. „Spelen en tegelijkertijd als
een hond achter je vrouw aanlopen
gaat nu eenmaal niet," roept hij
wanhopig. Hij heeft gezegd, dat hij
in geen velden of wegen meer zal
zijn te bekennen als dat volgend jaar
weer zo moet.
Toeval
Garagehouder John Day en zijn
vrouw uit Lowestoft zaten naar de
televisie te kijken, toen de omroeper
aankondigde: „Dat is nu leuk. Ac
tueler kan het niet. Bij toeval is
een reportagewagen langs een brand
gereden. Wij zullen u de recht
streekse reportage van de brand ge
ven. Het betreft een garage in Lo
westoft." Het klopte. Het was de
garage van John Day.
Beivijs
„Wat wilt u zeggen van mijn ver
mogen om te drinken? Twintig gla
zen whiskey en ik mankeer nog
Onderzoek
In Gosport wil men onderhand
wel eens weten, wat er loos is met
de oude gasfabriek. Sinds kort blad
dert in de verre omgeving elke vier
kante centimeter verf af, groeien
aardappels drie keer zo hard, wor
den tomaten blauw in hun kassen
en springen ruiten. Het moet alle
maal liggen aan iets in de gas
fabriek, maar geen mens weet nog
wat het is.
Ksn jéWi'ifis toé iottlf
(Advertentie)
ftettbeste enfbijtin-de kortste tijd
VRIJDAG 1 FEBRUARI
HILVERSUM I 402 m - VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,23 Gram. 8.00 Nws. 8,18
Gram. 3,50 V. d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40
Schoolradio. VPRO: 10,00 Avonturen met
kind-eren, caus. 10,05 Morgenwijding VA_
RA: 10,20 Gram. 10,30 Orgelspel KL55 V.
d. kleuters 11,15 Gitaarspel 11,35 Wat doe
je voor de kost?. AVRO: 12,00 Amus.
muz. 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33
Sport en prognose 12,50 Gram. 13,00 Nws.
13,15 Meded, en gram. 13,25 Dansmuz.
13,55 Koersen 14,00 Viool en altviool 14,25
Voordr. 14,45 Gevar. progr. VARA: 16,00
Gram. 16,20 Muz. caus. met illustr. 17,00
V. d. jeugd 17,30 Lichte muz. 18,00 Nws.
18,15 Act. 18,20 Promenade ork. en omr.
koor 18,50 De puntjes op de i, caus. 19,00
V. d. jeugd 19,10 Vier jaar na de ramp,
klankb. VPRO: 19,30 Wat geloven vrij
zinnige protest anten?, caus. 19,50 B<er.
19,55 VPRO-nws, 20,00 Nws. 20,10 Boek-
bespr. 20,20 Mexicaanse en Spaanse lied
jes 20,35 Europa één, caus. 20,45 Het ge
zin als levenscentrum, caus. VARA: 21,00
Dansmuz. 21,25 Mensen zoals wij, interv.
22,10 Buitenl. overz. 22,25 Ritm. muz.
VPRO: 22,40 Zorg om de mens, caus.
22,50 Avondwijding. VARA: 23,00 Nws.
23,15-24,00 Gram.
HILVERSUM II 298 m NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,30
Gr. 7,45 Een woord v* d. dag 8,00 Nws. en'
weerber. 8,15 Gram. 8,25 Idem 9.00 V. d.
zieken 9,25 Waar voor uw geld 9,30 Gr.
9,35 Rad'iofilharm. ork. en solist 10,30
Morgendienst 11,00 Orgelspel 11,30 De
jeugd vliegt uit hoorsp. 12,00 Zangrecital
12,30 Land- en 'tuinb. meded. 12,33 Instr.
sept. 12,53 Gram. of act. 13,00 Nws. 13,15
Lichte muz. 13,35 Gram. 14,05 School
radio 14,25 Gram. 14,47 Kamerork. en
solist 15,15 Voordr. 15,35 Lichte muz.
16,00 Tuinb. praatje 16,15 Gram. 16,30
Raddof ilharm. sext. 17,00 Voordr. 17,20
Gram. 17,40 Beursber. 17,45 Gram. 18,00
Stemmen van overzee 18,15 Gram! 18.35
V. d. jeugd 18,50 Openbaar kunstbezit,
caus. 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Rege-
ringsuitz,Rubr. Verklaring en toelich-
22)
,,Ja, zeker moet u dat", hield Dur-
kin aan. ,,Dit is het vooronder
zoek in een moordzaak. In El Paso
zult u voor de districts-attorney ook
vragen hebben te beantwoorden."
„Wel", zei Strang langzaam, „voor
zover ik me herinneren kan, keek,
toen Jones zijn zin kreeg, Davidson
hem aan en zei: „ik raad je in je
eigen belang, om mij te vriend te
houden".
„En wat toen?"
„Jones scheen van die woorden he
vig te schrikken. Hij verbleekte en
zei: „Ik weet niet wat je bedoelt".
Waarop Davidson die niet helemaal
nuchter was, weer antwoordde: „Ja,
dat weet je wel. Je weet heel goed'
wat ik bedoel". Hierop kwamen juf
frouw Le Grand en ik tussenbeiden
en we legden de twist bij. Tenslot
te had de hele ruzie toch niets te
beduiden".
„In elk geval is er twist ontstaan
en waren de beide mannen elkaar
met goed gezind", meende Durkin.
„Ga jij nu je gang maar, David-
„Strang", riep Davidson gretig,
herinner je je, hoe ik je die avond
in New-Orlenas van Jones verteld
heb, en wat ik van hem. wist?"
„Niet heel goed vrees ik."
„Toen we bij Antoine gedineerd
hebben".
Strang aarzelde. „Tja", vond hij
eindelijk, „je weet zelf, dat je 'm
die avond om nad. Ik hechtte niet
veel waarde aan wat je zei".
Davidson staarde hem aan.
„Je hebt gisteravond aan Jones
geld verloren, meer dan vijfhonderd
dollar. Dat herinner je je nog wel,
nietwaar?"
„Dergelijke flingen vergeet ik niet
licht", antwoordde Strang weemoe
dig.
„Mooi, en weet je nog, hoe Je na
de fuif tegen mij zei „Ga jij me wat
van dat geld terughalen. Jij hebt Jo
nes in je macht; hij zal het jou niet
durven weigeren?"
Het was Strangs beurt om ver
baasd te kijken.
„Je was vrijwel dronken toen je
naar bed ging", merkte hij kalm op.
ting: Bouwen, in de winter 19,15 Serie*.
Jeugdvormimg en volksontwikkeling.
Kampen en internaten voor sociale
jeugdzorg, door mr A.J.M. Schats 19,25
Emi.gratierubriek: Het emigratiepraatje
van H.A. van Luyk 19,30 Nieuwe gram.
20,00 .Radiokrant 20,20 Gram. 20,30 De
jeugd vliegt uit, hoorsp. 21,00 Friederike,
zangspel 22,45 Avondoverdenking 23,00
Nws. 23,15 Kunstoverz. 23,45-24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12,00 Omr. ork. 12,30
Weerber. 12,34 Gram. 12.50 Idem 12.55
Koersen 13,00 Nws. 13,11 Gram. 14,00
Schoolradio 15,45 Gram. 16,00 Koersen
16,02 Muziek en dans 17,00 Nws. 17,10
Lichte muz, 17,45 Duitse les 18,00 Zang
en piano 18,30 V. d. sold. 19,00 Nws. 19,40
Lied v. d. week 19,45 Caus. 20,00 Symf.
ork. en sol. 20,45 Kunstkaleidoscoop 21,00
Symf. ork.' en sol. (verv.) 21,45 Gram.
22,00 Nws. 22,11 Nieuwe klanken 22,30
Gram. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12,00 Gram. 13,00
Nws. 13,10 Ork. eonc. 15,30 en 16,05 Gram.
17,00 Nws. 17,10 Gram. 18.38 Idem 19,30
Nws. 20,30 Oude muz. 21,05 Gram. 22,00
Nws. 22,10 Discografie 22,35 Chansons
22,55 Nws.
VRIJDAG 1 FEBRUARI
VLAAMS BELGIë: 19,00 Eurovisie: Vier
jaar Kolen- en Staalgemeenschap (relais
v. d. Luxemburgse TV) 19,30 Nws. 20,00
Schipper naast Mathilde 20,40 Gevar.
muz. 21,05 Filmfragmenten 21,35 Clave-
cimbel en fluit 21,55 Journ. en nws.
(Advertentie)
„Ik ben benieuwd, hoeveel Je je ei
genlijk nog herinnert".
„En toen ik terugkwam fluisterde
.J'j lag in )e couchette
hij wil niks geven!"
„Ik herinner mij", zei Strang, „dat
)e iets gefluisterd hebt. Maar ik
dacht alleen, dat het zonde en jam
mer was dat je zoveel dronk, aan
kunt Je 61 blljkbaar niet tegen
Davidson keek hem verbluft aan.
o," „e„ ,d.°eJ miJ leed' heren," zei
Strang tot de politiemannen, „dat ik
n°n oneunst'ge verklarin
gen moet afleggen, want ik vind hem
een sympathieke vent. Maar het
idee, «at ik een ander zou vragen
mijn speelschulden te gaan terugbe-
werkelijk al te dwaas
/Us...lk ®ek? verlies, dan ben ik het
kwijt, tenzij ik het een volgende keer
kan terugwinnen. En wij vieren had
den gisteravond inderdaad afgespro
ken om van morgen verder te spe
len, zodat ik revanche kon nemen"
„Prachtig", zei Durkin ongeduldig
„Lalen we doorgaan. Je erkent dus,
Davidson, dat je vanmorgen heel
vroeg naar Jones compartiment bent
gegaan om hem geld te vragen En
hij gaf het je niet. Zei hij: „het
spijt me, beste Davidson, maar ik
kan het helaas niet missen?" Of zei
hij, dat je naar de duivel kon lopen?
Hij heeft je geslagen, niet?"
„Nee, dat heeft hij niet", weer
sprak Davidson.
„Bedenk wel. dat je dronken was.
Nu, dan heb jij hem geslagen".
„Dat ontken ik, dat ontken ik",
riep Davidson, „ik heb hem niet aan
geraakt!"
„O nee?" viel Durkin uit, als een
havik neerschietend op zijn prooi.
„Waar is het geld dan gebleven? Jo
nes heeft vijfhonderd en vijftig dol
lar van deze Strang in zijn zak ge
stoken. We hebben zijn compartiment
met een stofkam nageplozen en het
geld is er niet. Waar is het, vraag
ik je?"
„Dat moet u mij niet vragen", pro
testeerde Davidson. „Er is iemand
anders binnengekomen, die het ge
stolen heeft, en die Jones vermoord
heeft".
Gedurende dit gehele onderhoud
had Holcombe kalm zitten roken en
zich slechts zelden in het gesprek
gemengd, doch de sprekenden beur
telings scherp gemonsterd.
„Als ik u goed begrijp, Davidson",
zei hij thans, ..ontkent u, Barclay Le
iand te zijn"'.
„Absoluut".
„Wel, kunt u me dan enkele per
sonen opnoemen, bij wie wij telegra
fisch inlichtingen omtrent u kunnen
inwinnen? Bent u getrouwd?"
„Ja, eigelijk wel, maar ik heb
mijn vrouw in tijden niet gezien".
„Waar is zij?"
„Dat weet ik niet".
„Zo,", was Holcombes commen
taar. „Nu, bent u dan in zaken, of
werkt u voor de een of ander?"
„Ik ben al een jaar zonder werk.
Mijn laatste betrekking was bij een
verzekeringsmaatschappij. Dice
Company, Investments".
„Waar is die gevestigd?"
„Gefailleerd in de Wall - Street -
krach".
Ditmaals klonk Holcombes „zo" veel-
betekenender. „Nu, het doet er niet
toe", liet hij erop volgen. „Er is nog
vee] meer, dat u moet ophelderen.
Gaat u voorlopig maar naar uw
plaats.
Toen Davidson de wagen verla
ten had, zei Holcombe tot de agent
aan de deur: „Houd een oogje op die
man. En als ik zeg. dat je een oogje
op hem moet houden, dan bedoel
ik: laat hem niet uit je ogen".
HOOFDSTUK XII
DE LEGKAART WORDT
AANEENGEPAST
„En u, Strang," begon Holcombe,
„weet u iets van deze zaak af?"
„Enkel wat ik gehoord heb", ant
woordde Strang. „Gekletst wordt er
genoeg,"
„Kende u Jones vóór u hem in
deze trein ontmoette?"
„Ik had hem nooit eerder gezien
of van hem gehoord."
„Of Davidson?"
„Die leerde ik in New-Orleans ken
nen een toevallige ontmoeting."
„Weet u, dat uw vader door de
slaapwagen heeft gewandeld op het
tijdstip of omstreeks het tijdstip,
zoals wij dit gesteld hebben dat
Jones vermoord werd?"
„Ja, dat weet ik", antwoordde
Strang dadelijk. „Vader slaapt slecht
en staat dikwijls midden in de nacht
op om te roken. Iemand heeft hem
gehoord. Tja waarschijnlijk had
die iemand hem de nacht ervoor ook
kunnen horen, als hij wakker was
geweest."
„Hoe weet u, dat hij vannacht op
gestaan is?"
„Hij zei wat tegen mij toen hij
terugkwam."
„Hoe laat was dat?"
„Heus, inspecteur, daarvan heb ik
geen flauw idee. Vader maakte me
midden in mijn slaap wakker en ik
sliep meteen weer verder."
Holcombe raadpleegde een lijst met
namen en vervolgde:
„Ik zie, dat u en uw vader van
New-Orleans naar El Paso reist.
Woont u in New-Orleans?"
„Nee, we reizen veel rond. We heb
ben juist een paar weken in New-
Orleans doorgebracht; logeerden er
in het St.Charles Hotel."
„Wat is uw vaste woonplaats?"
„We hebben een etage in New-
York, 141 East 31st Street."
„Ik heb zo'n idee", merkte Hol
combe op, „dat u oorspronkelijk uit
New-England stamt. U spreekt som
mige woorden uit op de manier,
waarop men ze algemeen in het oos
ten van Massachusetts uitspreekt.
„Als jongen heb ik in New-Eng
land gewoond", antwoordde Strang.
„Wat je je op die leeftijd aanwent,
leer je nooit meer af."
„Wel, ik geloof, dat dit alles is
wat wij meneer Strang te vragen
hebben, hé, Durkin?"
Maar Durkin had blijkbaar nog wat
op zijn hart.
„Bent u een vriend van juffrouw
Le Grand?", vroeg hij ineens.
„Daar durf ik eigenlijk geen aan
spraak op maken", zei Strang,
„aangezien ik haar pas sedert gis
teravond ken."
„U schijnt haar anders goed ge
noeg te kennen om haar raad te ge
ven". merkte Durkin op.
Hij haalde de gouden sigaretten
koker uit zijn zak en gaf die aan
Strang.
„Hebt u dit wel eens meer ge
zien?"
Strang bekeek het ding kalm, zon
der verbazing te tonen.
„Kan zijn", luidde zijn antwoord.
,.U hebt die in het zand langs de
rails begraven, nietwaar?", vroeg
Durkin.
„Het kan zijn, dat het deze was",
antwoordde Strang rustig.
„En waarom wilde u zich ervan
ontdoen?"
„Juffrouw Le Grand had de koker
in haar bezit en toen er geruchten
begonnen te gaan, dat er een moord
gepleegd was, wilde zij graag buiten
het hele geval blijven. Zij vroeg mij,
wat ze moest doen en ik raadde
haar aan, het ding te verbergen."
„Waarom wilde ze het verbergen?
Wat heeft het met de moord uit te
staan?"
„Nou, het was immers van Jones
nietwaar?"
(wordt vervolgd)
