New-Orleans -
-EL PASO
Amor schiet op lioog niveau
Van stukadoor tot tenor
Meningen en Commentaren
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
Man bedolven
en gestikt
TWEEDE BLAD
VERWONDERING
S.ER-ADVIES
DOORKRUIST
NIET OPGELOST
Onderscheiding voor
Prins Bernhard
Polen keren terug
uit Rusland
DONDERDAG 10 JANUARI 1957
Moeilijkheden voor
Daily Worker
Economische delegatie
van Polen naar F.S.
'frl
Verlichting van
de KOU
begint direct!
r^'ViSJSSl
ïï»rv.r.",;:wö,m2mr„rK
f)E benoeming van een katholiek
tot burgemeester van Den Haag
betekent het doorbreken van een
traditie. Nu kan traditie iets moois
zijn, als er een waardevol historisch
feit of een poëtische inval aan ten
grondslag ligt. De traditie, dat er
nooit een katholiek burgemeester
van Den Haag was, grondt zich ech
ter op het niet bepaald waar
devolle historische feit, dat de ka
tholieken in het verleden achteruit
gezet werden. Er blijken nog altijd
protestantse die-hards te zijn, die
dit wel waardevol vinden. De ver
eniging „Protestants Nederland"
is in het geweer gekomen, om een
protestactie tegen deze benoeming
te ontketenen. Veel betekenis be
hoeft men daaraan niet te hechten.
Dat lawaai is wel weer spoedig uit
geraasd.
„Het Vrije Volk" bekijkt de zaak
uit een andere hoek en komt dan
tot het uitspreken van zijn ver
wondering over deze benoeming.
Het vermoedt wel wat er achter
steekt:
De KVP wenst dat bij het benoe
men van burgemeesters landelijk ge
zien een zekere evenredigheid in acht
wordt genomen met de politieke sa
menstelling van de bevolking. Zij
wil dat ongeveer een derde deel van
de burgemeesters uit haar kring
voortkomt. Aldus wordt verklaarbaar
en vanuit dit gezichtspunt verdedig
baar dat onder onafgebroken beheer
van de portefeuille van Binnenlandse
Zaken door een lid van de KVP, ste
den al* Arnhem, Hengelo, Haarlem
en nu Den Haag een tot de KVP be
horende burgemeester hebben gekre
gen.
Het socialistische blad meent ech
ter, dat deze redenering ook een
consequentie moet hebben: dan kan
men zich niet op 't standpunt blij
ven stellen, dat in de steden, waar
de KVP de meerderheid heeft, de
benoeming van 'n niet-KVP'er on
aanvaardbaar is. In zes van de elf
steden boven de 100.000 inwoners,
zegt het blad, zitten nu al KVP-
burgemeesters (het is 7 van de 12,
want ook Breda hoort bij deze ste
den) en dat zou eigenlijk onaan
vaardbaar zijn. We zouden daarom
moeten breken met „de vanzelf
sprekendheid", dat steden als Nij
megen, Eindhoven en Tilburg een
lid van de KVP als burgemeester
moeten hebben.
Mocht men er niet temm bi j zonder
prijs op stellen dat de burgemeester
dezelfde levensbeschouwing heeft als
de meerderheid van zijn gemeente
naren dan is aan deze wens, sinds
bijvoorbeeld een partij als de PvdA
zoveel voortreffelijke en bekwame
rooms-katholieke leden telt, gemak
kelijk tegemoet te komen.
Hier treedt de eigenlijke bedoe
ling dan duidelijk aan het licht.
Voor de vacature-Eindhoven stelt
de PvdA een katholiek partijgenoot
kandidaat.
De logica in de redenering van
„Het Vrije Volk" ontgaat ons. De
KVP streeft naar een zekere even
redigheid, daartegen schijnt men
geen bezwaar te maken. Maar nu
koppelt men daaraan ineens vast
de vraag van de bezetting der „gro
te" steden. Dan kan men het
element van het aantal inwoners
ook nog wel verder gaan inscha
kelen en redeneren: de socialistische
burgemeester van Amsterdam be
stuurt een miljoen Nederlanders, de
Rotterdamse zoiets van 600.000 en
zovoorts. Waar blijven we dan?
Als Het Vrije Volk voor Eindho
ven een katholiek-socialist naar vo
ren schuift, herhalen we de vragen,
welke we de vorige week reeds
stelden: Zou zo'n benoeming in het
belang van de betrokken gemeente
zijn? Zpuden daardoor geen tegen
stellingen en wrijvingen opgeroe
pen worden, welke remmend zou
den werken op het uitvoeren van
de bestuurstaak? Men kan het be
treuren of niet, maar de verhou
dingen liggen nu eenmaal zo, dat
deze vragen ontkennend moeten
beantwoord worden.
H*T SER-rapport over de beste
dingsbeperking bevatte de waar
schuwing, dat de voorgestelde
maatregelen op het gebied van de
loon-, pi ijs- en belastingpolitiek één
onverbrekelijk gifceel vormen. Er
kon dus zo maar niet een loon- of
prijsmaatregel worden uitgelicht
wilde het sociaal-economisch even
wicht niet in gevaar komen
De laatste dagen is er van
de
zijde der werknemersvakbonden
dan ook al kritiek geoefend op de
neiging bij individuele onderne
mers om de prijsstabilisatie te door
kruisen met prijsverhogingen. Der
gelijk ondernemersstreven zou wel
eens tengevolge kunnen hebben, dat
de lonen opnieuw in beweging ko
men, zo gaf men te verstaan.
In „De Linie" lezen we nu, dat
ook reeds precies het omgekeerde
aan de gang is. De afspraak, dat de
werknemers 1,3 pet. van de 6,5 pet.
welke op het loon wordt geheven
voor de ouderdomsverzekering,
voor hun rekening zouden nemen,
wordt doorkruist door het streven
van individuele werknemers of ar-
beidsgroepen om deze 1,3 pet. door
de ondernemers te laten betalen.
De ondernemers, die hun arbeiders
niet willen verliezen, schijnen hiel
en daar al voor deze eis bezweken
te zijn.
Zo komt er ook niets terecht van
het éne onverbrekelijke geheel der
SER-maatregelen en maakt men
tenslotte de prijsstabilisatie ook
van werknemerszijde onmogelijk.
De Linie" stelt terecht, dat de
vakbonden hieraan ook aandacht
moeten schenken.
■yEMEER is deze aandacht nodig,
omdat het vraagstuk van de be
stedingsbeperking met de 1,3 pro
cent looncorrectie en de verhoogde
belasting voor suiker, gedistilleerd
en benzine nog lang niet is opge
lost. Er moet meer gebeuren .Reeds
is de regering vooruitgelopen op
het plan, dat ze bezig is op te stel
len, door de subsidie op de sui
kerprijs af te schaffen. Dat heeft
samen met de belastingverhoging
de prijs per kilogram 7 cent omhoog
gebracht. Het is echter juist in de
landbouwsector, dat verdere moei
lijkheden knellen.
De Stichting van de Landbouw
heeft een aantal verlangens op ta
fel gelegd, welker redelijkheid on
langs door een agrarische medewer
ker in ons blad is bepleit. De re
gering wil hieraan ten dele tege
moet komen door 200 miljoen meer
aan de landbouw te besteden door
verhoging van de garantieprijzen
en verbetering van arbeidsvoor
waarden in de landbouw. Hiervan
zou 55 miljoen ten laste van de con
sument moeten komen, 50 miljoen
zou er nog eens extra op de ven
nootschapsbelasting worden gelegd
naast de 50 miljoen, waartoe de
SER reeds adviseerde en de rest
zou de regering nog op andere wij
ze moeten trachten te vinden.
De regering heeft nu de min of
meer ongebruikelijke stap gedaan
ten aanzien van deze verhogingen
advies te gaan inwinnen bij de
Stichting van de Arbeid. Komen er
bij de verhoogde prijzen van land-
bouwprodukten nieuwe looneisen?
Blijven de werkgevers bij de af
spraken inzake de prijsstabilisatie,
als de vennootschapsbelasting niet
met twee, maar met vier procent
wordt verhoogd? De Stichting van
de Arbeid heeft hieromtrent nog
geen uitsluitsel gegeven. Ze zal de
zer dagen in mondeling overleg
treden met de naastbetrokken mi
nisters.
Een en ander toont wel. hoe zeer
het SER-advies al door de feitelij
ke eisen en noden is voorbijge
streefd. Er'wordt veel offerlust en
zelfdiscipline gevraagd. En zuilen
bepaalde maatregelen niet in het
vlees van onze toekomstige wei
vaart snijden?
H.M. Koningin Elizabeth van
Groot-Brittannië heeft haar goedkeu
ring gehecht aan de benoeming van
Z.K.H. Prins Bernhard tot „associate
bailiff grand cross of the order of the
hospital of St.-John of Jerusalem".
Deze orde is de Britse Zusterorgani
satie van de Nederlandse orde van
St.-Jan.
Ongeveer 100.000 Polen zullen waar
schijnlijk dit jaar uit de Sowjet-Unie
naar huis terugkeren. Dit meldt het
Poolse persbureau P.A.P.
In november van het vorige jaar
keerden 4.000 en in december 9.800
Polen in hun vaderland terug, aldus
P.A.P.
w
BEET
Een waakhond, die Zwitser-
se douaniers op hun ronde
langs de grens vergezelde.
kreeg een smokkelaar in het
oog, die op het punt stond met
een partijtje fflbnlc naar Italië
over te steken. Eer hij zo ver
was had de hond hem te pak
ken. Maar onmiddellijk daar
op liep het dier zo hard het
lopen kon weg, volop jan
kend en met. de staart tussen
de poten. Zijn hazen vonden
hem in een verborgen hoekje.
Ze onderzochten hem en be
vonden, dat de hond zijn beet
had moeten bekopen met een
gebroken tand. De smokkelaar
ontsnapte.
vijf krammetjes in het been.
Dit geschiedde in King's Lynn,
In het beleefde en behulpzame En
geland
Clubhuis
De leden van een vrijgezel-
lenclub in West Hill (Enge
land) hebben zelf een clubhuis
gebouwd. Ze hadden er al lang
zin in, maar de gemeente wil
de niet meewerken. Daar wip
ten de vrijgezellen echter over
heen. Ze trokken zelf aan de
arbeid. Het gebouw wordt ge
schat op een waarde van
250.000 gulden.
Gevraagd
Voor een propaganda-optocht, die
binnenkort ter ere van president
Eisenhower wordt georganiseerd,
wordt nog een Uncle Sam gevraagd,
althans een man, die er voor kan
doorgaan. Vereisten: Tenger, mager
in het gericht, middelbare leeftijd
en een uiterst verstandige, bijna
slimme blik.
Voorzorg
In diverse Amerikaanse dagbla
den is een advertentie over de hele
pagina verschenen, waarin werd ge
ijverd voor het drinken van koffie
als men nog rijden moet. De men
sen, die voor de annonce betaalden,
zijn jeneverfabrikanten, die wel voe
len. dat het mis gaat. wanneer de
automobilisten hun borreltje niet
kunnen laten staan.
Vervoei
Een lijnbus met 50 passagiers wij
zigde de route en reed vijf kilo
meter om, allemaal ten behoeve
van een meisje, dat bij het instap
pen haar been had open gehaald en
hevig bloedde. De chauffeur reed
door allerlei zijstraten naar een zie
kenhuis en wachtte zelfs tot de pas.
sagiere terug kwam. Ze had toen
Hoe snel de K.L.M.-stewar-
dessen ook over de aardbol rei
zen, Amor achterhaalt ze wel.
Hij begint zelfs kennelijk
steeds meer bedrevenheid te
krijgen in het mikken. Niet min
der dan 43 luchtgastvrouwen
werden namelijk in 1956 door
zijn pijlen getroffen en verwis
selden het vliegtuig voor de
huwelijksboot.
Dat betekent 19 procent van het op
1 januari 223 leden tellende corps.
In 1955 bedroeg dit percentage
slechts" 12 procent van de 227 ste
wardessen.
Het verwisselen van het vliegtuig
voor de (huwelijks;boot is in som
mige gevallen meer dan een beeld
spraak. Drie stewardessen zochten
namelijk hun man bij de marine of
bij de koopvaardij. Een vond het
straaltijdperk, dat in 1960 bij de KLM
zijn intrede doet, schijnbaar nog te
ver weg en huwde een straaljager
vlieger. Tien trouwden in het buiten
land, in plaatsen, variërden tussen
Karachi, Brazzaville, Lissabon en
Het blad Daily Worker" van de
Britse communistische partij heeft
meegedeeld, dat het zich in een ,,zeer
ernstige" financiële toestand bevindt,
doordat de verkoop van het blad na
de gebeurtenissen in Hongarije is af
genomen.
Het blad doet een beroep op de
vrijgevigheid van zijn lezers en ver
zoekt om medewerking van alle com
munistische groepen om de afzet te
vergroten.
Kano. De -twee, die zich in de Ver
enigde Staten vestigen, troffen echt
genoten met een wel zeer pittoresk
beroep: een houder van een honden
kennel en een houtvester. De stewar
dess en de houtvester kwamen elkaar
overigens niet op een idyllisch plekje
in de Amerikaanse wouden tegen,
maar... op de trappen van de St.-
Pieter te Rome.
Van de 43 huwde 35% met em
ployés van de KLM: namelijk 15.
Zeven bleven de luchtvaart in zo
verre trouw, dat zij een KLM-vlieger
kozen, vier kozen een boordwerktuig
kundige van de KLM, één een ste
ward en één een telegrafist.
De grote doeltreffendheid van
Amor op .,hoog niveau" heeft echter
niet kunnen verhinderen, dat de 43
stewardessen toch drie jaar in KLM-
dienst zijn geweest.
Het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken heeft bekendge
maakt, dat de Verenigde Staten een
Pools verzoek, om een economische
delegatie naar de Verenigde Staten
te mogen sturen, ter bespreking van
eventuele aankoop van Amerikaanse
landbouwoverschotprodukten, in wel
willende overweging hebben geno
men. De woordvoerder van het mi
nisterie deelde mede, dat nog geen
vaststaand besluit was genomen. Hij
herinnerde er echter aan, dat het
aanvragen in overweging zou nemen
voor vergunningen voor de export
van landbouwoverschot-produkten
naar Polen, welke met dollars en te
gen wereldmarktprijzen betaald zou
den moeten worden.
Het regeringsschip
Waterman bracht een
Rotterdamse stukadoor
met zijn gezin mee, die
na een verblijf van
acht jaar in Zuid-
Afrika eigenlijk als
opera-zanger terug
keerde.
Dat is in eerste in
stantie te danken aan
een paar zangliefheb
bers te Johannesburg
en in laatste en'defini
tieve instantie aan de
Italiaanse dirigent Fer-
rarobbi, die hem in
Zuid-Af rik a uitnodigde
naar Milaan te komen
cn daar verder te stu
deren.
Deze thans 36-jarige
stukadoor-operazanger,
Johan Grootenboer ge-
heten, had er, zoals hij
zeide, geen spijt van
naar Zuid-Afrika ge
ëmigreerd te zijn, want
het ging hem er niet
slecht. Maar op huise
lijke bijeenkomsten liet
hij wel eens Italiaanse
liederen horen en toen
waren er mensen die
zeiden: ..Waarom ga je
niet studeren? Je hebt
een prachtige stem."
Zo kwam hij terecht
bij de Italiaanse opera
zangeres Casoni, die er
zanglessen geeft. Na
enkele jaren van studie
schreef Johan Grooten
boer in voor een natio
naal zangconcours,
waar hij een aria uit
de Lohengrin" zong
en met het hoogste te
bereiken aantal punten
de eerste prijs in de
wacht sleepte. Hij ging
toen nog verder les ne
men, kwam in connec
tie met een Italiaans
reizend operagezel
schap, dat te Johannes
burg optrad en mocht
er enige weken lang
een kleine partij mee
zingen in ,,1'Elisire d'a
more" van Gaetano
Donizetti. Daar was
het ook, dat Ferrarobbi
zijn invitatie liet horen
Na enig huiselijk
overleg is daarop de
beslissing gevallen,
Grootenboer verkocht
zijn boedel en keerde
met vrouw en kinderen
naar Nederland terug,
Hij wil of in Nederland
of in Italië zijn studie
voltooien. Maar nog dit
jaar gaat hij in elk ge
val met een kleine
operagroep naar Italië
en zal daar optreden
als dramatische tenor.
VRIJDAG. 11 JANUARI 1957
HILVERSUM I. 402 m. VARA: 7.00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18
Gram. 8,50 V.d. vrouw 9,85 Waterst. 9.40
Gram. VPRO: 10,00 Thuis, caus. 10,05
Morgenw. VARA: 10.20 Orgel en zang
10,55 V.d. kleuters 11,15 Dubbel kwartet
en blokfluittrio 11,35 't Hangt aan de
muur en het tikt AVRO: 12,00 Lichte
muz. 12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33
Sport en prognose 12,50 Gram. 13,00 Nws.
13,15 Meded. en gram.' 13,25 Metropole-
ork. 13,55 Koersen 14,00 Viool, cello en
piano 14,30 Literair progr. 14,50 Gevar.
progr. VARA: 16,00 Gram. 16,20 Muz.
caus. 17,00 V.d. kind. 17,30 Promenade-
oik. 18,00 Nws. 18.15 Act. 18,20 Lichte
muz. 18,50 De puntjes op de i, caus. 19,00
V.d. kind. 19,10 Meisjeskoor VPRO:
19,30 Vandaag, caus. 19,40 Vrije tijdsbe
steding, ca\is. 19.50 Ber. 20,00 Nws. 20,05
Filmrubr. 20,15 Twee violen 20,35 Europa
één, caus. 20,45 Zwart op wit, caus.
VARA: 21,00 Dansmuz. 21.30 Etherforum
22,10 Buitenl. overz. 22,25 Exotische klan
ken VPRO: 22,40 Zorg om de mens,
caus. 22,50 Avondw. VARA: 23,00 Nws.
23.15-24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. KRO: 7.00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengeb. en lat.
kal. 8,(K) Nws. en weerber. 8,15 Gram.
8,50 V.d. vrouw 9,40 Schoolradio 10,05
Gram. 10,35 Franse chansons 11,00 V.d.
zieken 11.40 Pianoduo 12,00 Angelus 12.03
Piano, klarinet en bariton 12,30 Land
en tuinb.meded. 12,33 Nederl. liedjes
12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws. en kath.
nws. 13,20 Lichte muz. 13,45 V.d. vrouw
14,00 Utrechts Stedelijk ork. 14,30 Sopr.
en piano 15,00 Schoolradio 15,30 Itali
aanse liedjes 15,45 Gram. 16,00 V.d. zie
ken 17,00 V.d. jeugd 17,15 Kinderkaor
17,40 Koersen 17,45 Fluit, piano en spinet
18,05 A mus. muz. 18,30 Vragenbeantw.
18,45 Gram. 18,50 Esthetische vorming,
caus. 19,00 Nws. 19,10 Regeringsuitz.:
Ruhr, verkl. en toel.: J. Krol: Samenstel..
ling en kwaliteit van de koopvaardij
vloot onder Nederl. vlag, temidden der
andere vlaggen 19,20 Regeringsuitz.: Emi-
gratierubr.: Het. emigratiepraatje van H.
A. van Luyk 19.30 Verz.progr. v.d. mil.
20,30 Act.. 20.45 De gewone man 20,50
De springplank 21,15 E-este oom hoorsp.
22,00 Omr.ork., koor en sol. 22,45 Avond-
geb. en lit. kal. 23,00 Nws. 23,15-24.00
Gram.
BRUSSEL. 324 m. 12,00 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws. 13,11
Gram. 14,00 Schoolradio 15,45 Gram. 16,00
Koersen 16,02 Gram. 17,00 Nws. 17,10
Lichte muz. 17,45 Duitse les 18,00 Klari
net en piano 18,10 Caus. 18,20 Gram.
18,30 V.d. soid. 19,00 Nws. 19,40 Gram.
20.00 S.vmf.ork. en sol. 20,45 Kunstka-
leidoscoop 21.00 Kamerkoor 21,20 Gram
21,30 Kamerkoor 21,45 Gram. 22,00 Nws.
22,11 Gram. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL. 484 m. 12.00 Gevar. muz.
13.00 Nws. 13,10 Licht ork. 14.00 I Vir
tuosi Ambulanti opera 15,00 Gram. 16.05
Dansmuz. 17.00 Nws. 17,10 Gram. 18,38
Idem 19.30 Nws. 20.00 Le Coin des Cu-
rieux 20,30 Negro-spirituals en Amerik.
volksliederen 21.00 Gram. 22,00 Nws. 22,35
Chansons 22,55 Nws.
(Advertentie)
(Advertentie)
Bij werkzaamheden in een zilver-
zandgroeve aan de Heerenweg te
Heerlen werd de 29-jarige gehuwde
arbeider M. P. uit Heerlerheide door
een instorting geheel bedolven. De
brandweer van Heerlen haalde de
man onder het zand weg, nadat
mede-arbeiders reeds met de red
dingswerkzaamheden waren begon
nen. Ter plaatse diende men hem
nog zuurstof toe. maar bij aankomst
in het ziekenhuis te Heerlen bleek
de man te zijn overleden.
Kwaliteitsproduct van de Wybert-Fihrlekcn. 70 on 90 et alléén bij Apothekers en Drogistaa
door
Arthur M. Chase
4)
En daar bleef hij tot de scheme
ring viel en de lantaarns als zilve
ren bollen tussen het lover begon
nen te glanzen. Tot die tijd had hij,
nu eens op de ene bank en dan op
een andere gezeten, ineengedoken als
een typisch zwerver, het gezicht ach
ter de krant verbergend als er
iemand naderde. Toen hij het park
verliet, had hij een paar maal het
gevoel, gevolgd te worden. Maar
wanneer hij staan bleef en snel om
keek. was er in de vallende duister
nis geen verdacht persoon te zien.
Tenslotte weet hij het gevoel aan z'n
zenuwen, even als de nimmer wij
kende vrees, dat iemand hem van
achteren zou naderen en de hand
op zijn schouder leggen.
TWEEDE DEEL
DE GEVOLGEN
Hoofdstuk I.
JUFFROUW TOWNSEND
KAN NIET SLAPEN
Juffrouw Townsend leed wel vaker
aan slapeloosheid en daarom liet het
levendige oude dametje, in plaats
looshlbi W?XStelen te&en haar slape-
velend erom te treuren, die ver-
het vanzelf®!' .h8al Kang gaan tot
kunnen f f beter werd en zij zou
gen de kn*!apen- Daa™m *at te-
couchette „e1s van baar slaapwagen-
"enieten vjn k"n Probee''de te
haar raamrne landschap, dat langs
ber e^ wrlaten°land'°deze^ \voesti]:
voorbij - met veel meer dan n foods
tussen de ruwe heuvels en hoogten
flauw een donkere massa, die mis
schien slechts een rots was, of een
eenzaam en onverlicht boerenhuis.
Juffrouw Townsends gedachten vlo
gen van het weinig boeiende land
schap naar de trein zelf. Welk een
beeld zou die bieden? Voor haar gees
tesoog zag ze de koplichten de duis
ternis doorboren, glijdend over de
zich krommende rails, over de wan
den van rotskloven, over met cactus
begroeide heuvelen en het uit zijn
slaap opgeschrikte half-wilde vee. Ze
stelde zich de lange rij achter de lo
comotief aandenderende wagens
voor, die zich als een machtige slang
door de rotsige kloven kronkelde. Met
knarsende remmen vlogen ze om
bochten, dreunden ze over duikers.
En in die hele, honderden tonnen
zware massa van machines en staal,
die voortstoof door de nacht, waren,
zo dacht zij, buiten haarzelf nog
slechts enkele personen wakker. Ze
telde op haar vingers: het waakzame
machine-personeel op de locomotief,
misschien een nachtploeg in de post
wagen, en enkele conducteurs. Maar
al de rest, dozijnen mensen, sliepen.
In de voorste rijtuigen, waar de lich
ten gedempd waren en waar het
warm cn benauwd was, hingen ze
moe en ongemakkelijk op de banken.
Ze vermoedde, dat in het restaura
tierijtuig de kelners en koks allen
op matrassen op de grond zouden
sluimeren. En hier in de slaapwa
gen, waar een lange, halfduistere
corridor tussen de heen-en-weer
zwaaiende gordijnen door voerde la
gen lichamen op de plankachtige cou
chettes, wier eigenaars verzonken
waren in die halve dood, die bijna
een derde van ons leven op aarde in
beslag neemt - de slaap.
Juffrouw Townsend draaide het
licht op en zag, dat het bijna twee
uur was.
In de hoop door geestelijke concen
tratie die vervelende slapeloosheid
te overwinnen, liet ze in gedachten
haar medereizigers de revue passe
ren.
En aangezien zij een vrouw was
met een helder oordeel en grote be
langstelling in haar medemensen,
had zij na een reis, die zesendertig
uur geduurd had, reeds een bepaald
oordeel gevormd. Om te beginnen had
je, aan het einde van de wagon,
waarheen haar voeten wezen, het
compartiment van die nogal voor
naam uitziende heer van middelba
re leeftijd, die haar vaagjes bekend
voorkwam.
Naast hem bevond zich,heel chic
in de luxe-coupé, bijna een salon de
filmactrice. Zelfs iemand, die zó
zelden in de bioscoop kwam als juf
frouw Townsend, kende toch Sybil
Le Grand, de heldin van stukken als
,,De Lichten van Broadway". „Door
haar schuld" en dergelijke. Ze wist
haar meest geliefde cn populaire rol
len buitengewoon natuurlijk te spelen.
Die avond was er een fuifje geweest
in juffrouw Le Grands salon, bege
leid door het klinken van glazen,
gelach en stemmengeroes. Later op
de avond scheen de vrolijkheid in
onenigheid te ontaarden, zodat men
de toornige stemmen hoorde als de
coupédeur geopend werd. Doch om
één uur ging het gezelschap uiteen;
een luidruchtig afscheid, schreden
langs de corridor en toen werd 't
stil.
De afdeling naast juffrouw Town
send was onbezet, maar tegenover
die lege afdeling, aan de andere zijde
van de corridor, op couchette 12, had
je het bekoorlijkste weeuwtje. dat je
maar denken kon: grote donkere
ogen als kersen: een figuurtje zo
slank, dat ze bijna mager was. Wat
een schilderijtje, toen zij in New-
Orleans instapte, met een coquet
hoedje met sluier, een zwart en wit
toiletje cn een ketting van git om
de blanke hals. Een allerliefst stem
metje had ze.
Naast haar - treffend voorbeeld
van de scherpe contrasten, die 's
levens toeval vaak biedt - had je
die grote ruwe rancher uit Texas.
Hij was ingestapt in het een of an
der stadje ten westen van San An
tonio en zijn vertrek vandaar scheen
een hele gebeurtenis. Hij werd ten
minste naar de trein gebracht door
een commissie, die, evenals de heer
in kwestie, belachelijk topzware reu-
zenhoeden droegen en kleren, die
naar de ranch roken. Toen juffrouw
Townsend één hunner, naar de reden
van het oploopje vroeg, had hij ge
antwoord met een zwaarwichtig
hoofdschudden en eens gespuwd,
waarbij hij met bewonderenswaar
dige accuratesse juist het achter
wiel van de slaapwagen raakte. Een
ander, die meer mededeelzaam
scheen, deelde ongevraagd mede, dat
Hennery Holt niet gemakkelijk, niks
niet gemakkelijk is assie loskomt."
Doch wat er nodig was om Henry
te doen loskomen, werd er niet bij
gezegd.
Hij was laat naar bed gegaan, dat
wist ze, want bijna onmiddellijk na
dat hij achter de gordijnen verdwe
nen was, brak een luid gesnurk los.
Het lawaai, dat juffrouw Townsends
strijd tegen de slapeloosheid nog ver
zwaarde, maakte haar radeloos.
Doch na een tijdje hield het op; en
te oordelen naar de geluiden, ver
oorzaakt door het bewegen van een
zwaar en log lichaam en het wappe
ren van haar gordijn had hij zijn
couchette verlaten. Öf hij al dan niet
was teruggekomen kon ze niet zeg
gen, maar het snurken had tenminste
opgehouden.
Énfin, de sterren twinkelden, de
trein spoedde zich westwaarts en op
de onderste couchette van no. 9 in
de slaapwagen ..Placidia", lag zij,
mejuffrouw Matilda Townsend, nog
steeds wakker.
O hemel, wat deed dat weerzin
wekkende oude schepsel in de trein?
Door de corridor van de slaapwagen
naderde een langzaam geschuifel. Ze
wist wie het was - die stakkerige en
eigenlijk griezelige oude man van
couchette 3. Door de een of andere
verlamming kon hij zijn voeten niet
optillen, maar slierde ze over de
grond of hij schaatsen reed. Zijn ge
zicht zag er niet uit of het uit door
huid bedekt vlees en been bestond;
kleur en weefsel deden eerder ver
moeden, dat het uit een brok donkere
gummi gehakt was. Zijn handen vie
len op door hun grootte en door een
brede en zware ring, met diamanten
en een smaragd, 'die hij droeg. „Af
schuwelijk", vond juffrouw Town
send, „en aan de hand van dat lijk,
nét een ring aan de hand van een.
mummie."
Schuifel, schuifel - gingen de gchre-
den langzaam voorbij. Schuifel, schui
fel - stierf het geluid weg. Waarvoor
in 's hemelsnaam liep die oude man
's nachts om twee uur naar het eind
van de wagen?
Hij hoorde thuis, om het zo uit tft
drukken, op de onderste "couchette in
3, en in het bed boven net zijna
sliep die zoon, of secretaris, of be
diende, of wat hij was, die juffrouw
Townsend, niet onbekend met de mo
derne terminologie, de „gladjanus"-
noemde. Van het glanzende, spiegel
glad geborstelde haar en de glinste
rende tanden tot aan de slobkousen
en blinkende schoenen was hij, al
thans uiterlijk, onberispelijk. Maar
er lag iets in die zachte stem. die
méér scheen te zeggen dan de uitge
sproken woorden, iets in die zij-ige
manieren, dat juffrouw Townsend
wantrouwig maakte.
Doch ze had nader buren dan die
vreemde mannen op no. 3. Aan haar
kant, op no. 7, en schuin tegenover
haar, op no. 8 sliepen twee dames,
die ze om begrijpelijke redenen in
gedachten de Grote Zeur en de Kleine
Zeur noemde.
Wat verder, respectievelijk op no.
6 en no. 5, bevonden zich een ordi
naire handelsreiziger, die kakelbonte
dassen droeg, en een blonde man
van middelbare leeftijd, die enigszins
leek op de voorname bewoner van
het compartiment, (wordt vervolgd)
