De veldtocht 1944-1945 het Westen m KATHOLIEK - ROOMS ONZE PUZZEL EEN BOEK VAN BEDELL SMITH Waar bleven de dollars V i Gouden Virginia-tweeling Vijftig seconden doodsangst King Size mèt... of zonder filter! KAMERCOMMISSIE WIL NADERE INFORMATIES Oud-SS-ers op excursie Italiaanse emigrant als krankzinnige opgesloten DOOR VUUR GETEISTERD cle invasieplaats Hitier raadde Dat laat mij koud, zei Seyss Inquart SfSBSSS^ Twee grootse gouden Virginia's! JBSBJEX mètof zonder filter Wijzigingen begroting Waterstaat TWEE SCHEPEN BOTSTEN ZWAAR GELADEN WOORDEN BlJ vergissing OPLOSSING DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 5 JANUARI 1956 Generaal Walter Bedell Smith, de chef staf van generaal Eisenhower in de tijd, dat de invasie werdvoorbereid en uit gevoerd, heeft de grote gebeurtenissen uit die tijd in een opmer kelijk boek vastgelegd. Behalve over zijn persoonlijke herinne ringen had hij ook de beschikking over de nauwkeurige dagelijkse overzichten die bij de generale staf secretariaat S.H.A.E.F. werden bijgehouden en ook kon hij de verklaringen raadplegen, welke gevangen genomen Duitse bevelhebbers heb ben afgelegd omtrent het falen der verdediging. Bedell Smith noemt zijn boek „Eisen hower's zes grote beslissingen". Deze beslissingen, waarom zijn relaas is gegroepeerd, zijn de volgende: 1. Het besluit om op 6 juni 1944 de invasie door te zetten ondanks de twijfelachtige weerrapporten. 2. Het besluit om de Duitse legers in Normandië te omsingelen en op de plaats te vernietigen. 3. De besluiten, welke getroffen moesten worden om het Duitse tegen offensief in de Ardennen op een mis lukking te doen uitlopen. 4. Het besluit om de Duitse legers ten westen van de Rijn te vernie tigen. 5. Het besluit om het Ruhrgebied te omsingelen. 6. Het besluit om de geallieerde legers diep Duitsland in te zenden, om de Nazi-weermacht definitief on schadelijk te maken. Bij deze beslissingen stond Eisen hower alleen. Hij had uitgebreide staven tot zijn beschikking. Hij kon talloze adviezen inwinnen. Maar ten slotte moest hij de eindverantwoorde lijkheid dragen. Wel heel sterk kwam de zwaarte van deze taak tot uiting op 5 juni 1944. De invasiedatum was al een dag uitgesteld wegens de slech te weerberichten. Als de grote ope ratie niet op 6 juni kon beginnen, zou de aanval vrijwel zeker twee weken uitgesteld moeten worden, tot de eerste datum waarop het getij weer gunstig kon zijn. De morgen van de 5e juni voorspelden de me teorologen. dat er later op de dag vrij gunstige weersomstandigheden zouden zijn, die zouden voortduren tot de volgende morgen 6 juni. ge paard gaande met enige verminde ring in de windsnelheid en enige op klaringen. Tegen de avond van de 6e juni moest men echter een terugkeer van het slechte weer verwachten met krachtige winden en ruwe zeeën Na de beraadslagingen over deze weerrapporten duurde de stilte volle vijf minuten, terwijl generaal Eisen hower op een sofa zat voor de boe kenkast in de hoek van de kamer. HÜ was gespannen. Hij overwoog elk gegeven over het weer zoals hij ge leerd had te doen tijdens de droge lessen sedert april en woog ze af tegen die andere onweegbare dingen- Tenslotte keek hij op, de spanning was van zijn gezicht weggegleden. Met heldere stem zeide hij: „Welnu, wy zullen gaan!" De beschrijving van zulk een episo de typeert dit boek. Het geeft naast de schets van de verschillende fasen van de veldtocht door de personen van de beslissende figuren in het re laas te betrekken, kleur en warmte aan de geschiedschrijving. Nederlandse volk tegenover u. U weet dat u vermoedelijk doodgescho ten zult worden". Hij aarzelde slechts een ogenblik en zei toen met grimmige aanmati ging', „dat laat mij koud". Het voor de hand liggende ant woord was, ..dat doet het gewoon lijk". Na deze opmerking eindigde het gesprek. (Men weet, dat de toe stemming voor de dropping tenslot te toch is gegeven). Interessant zijn ook nog verschil lende details. Zo vertelt Bedell Smith, dat Hit ler de aanvalsplaats voor de invasie ongeveer geraden had. In mei 1944 sprak hij met zijn generaals over Normandië. De staf was toen ge heel voorbereid op een landing in het Kanaalgebied tussen de Seine en de Somme bij Abbeville en Le Havre. Daarom werden in de jaren 1942 en 1943 de kustversterkingen vooral in dit gebied gebouwd. De ge neraals waren niet geheel overtuigd, dat Ilitler het bij het rechte eind liad, maar hij bleef erop hameren en verlangde meer en meer verster kingen voor die sector. Toen de invasie echter inderdaad in Normandië plaats greep, durfde het Duitse opperbevel aanvankelijk de grote troepenmacht langs het Ka naal niet weg te halen, uit vrees, dat daar nog een tweede landing zou plaats hebben. De verbondenen trachtten door allerlei trucs die vrees trouwens levendig te houden. Het gevaar van de Ardennensl^g acht de schrijver sterk overschat. Zelfs als de Duitsers met hun aan vankelijke aanval de Maas waren overgegaan, zouden zij zo ver op hun eigen aanvoermogclijkhcden zijn vooruitgelopen, dat zij niet naar de kust hadden kunnen doorstoten. De Russen Ten aanzien van de verhouding tot de Russen erkent Bedell Smith, dat hij een andere opvatting had dan Churchill. Die was van mening, dat de geallieerde strijdkrachten voorlo pig moesten blijven waar zij waren, diep in de Sovjet-zone. Hij voelde het als een ernstige fout voor de Ame rikaanse en Britse troepen om zich uit dit gebied, dat zij hadden ver overd met hun bloed, hun leven en hun moed, terug te trekken, voor dat definitieve overeenkomsten over de verschillende aspecten van de be zetting met de Sovjet Unie waren ge troffen. Bedell Smith meende, dat dit niet kon met het oog op de openba re mening in Engeland en Amerika, die leefde in de waan van een goede verstandhouding met de Sovjet-Unie. D'e schrijver geeft echter toe, dat Churchill de toekomstige verhoudin gen met de Sovjet-Unie veel juister voorzag dan enige westelijke staats man. Tenslotte schuift hij de kwestie op zij met de opmerking: De Russische onverdraagzaamheid en de moeilijk heid om met mensen van kwade wil le om te gaan zijn niet de dingen, i die ik mij bij voorkeur uit de Euro- pese veldtocht wil herinneren. Er zijn dan ook tal van uitsteken de herinneringen aan verbonden en ze zijn in dit boek opgetekend, onop gesmukt vooral door de feiten spre kend. De feiten, die een groots mili tair epos van de moderne tijd vor men. Deze Nederlandse bewerking, verzorgd door Generaal Kruis, is ver schenen bij Van Holkema en Waren- dorf te Amsterdam. Een subcommissie van het Ameri kaanse Congres heeft gevraagd om een omvangrijk onderzoek naar de Amerikaanse hulp aan het buitenland. De commissie stelde deze vraag na publikatie van een verslag, waarin wordt gezegd, dat de miljoenen dol lars die Amerika aan Perzië heeft verstrekt, „op een slordige en onza kelijke manier" zijn beheerd. Deze hulp was aan Perzië verleend om de economische crisis in het land die een gevolg was van de naasting van de „Anglo-Iranian Oil Company" een halt toe te roepen. "(Advertentie) Het met cokes geladen Zweedse s.s. Vistenis ten noorden van de Waddeneilanden in brand gevlogen. Het half uitgebrande schipwaar van men de restanten van de brug op de foto ziet. wordt naar de haven van Harlingen gesleept. In de herinnering van de tienjarige Britse knaap Paul Potter zijn er 50 seconden, die liij nooit meer wil be leven, nl. de 50 seconden gedurende dewelke hij versuft op- een spoorlijn lag, terwijl een goederentrein van 46 wagens over liem heen donderde. Ter wijl hij de spoorlijn overstak smeet de locomotief hem tegen de grond. Twee maal trachtte hij recht te komen, maar de koppelingen sloegen hem weer tegen de dwarsliggers. En tèrwijl deze 50 seconden werden tot een eeuwigheid, lagen twee spoor wegarbeiders hopeloos gebukt, enkele meters van hem vandaan, terwijl hun kreten overstemd werden door het gedaver van de wagons. Paul ont kwam «uit deze nachtmerrie met slechts enkele sneden en flauwe plek ken. Het gebeurde in de mist nabij hef station van Gedling. een voorstad van Nottingham. Paul en zijn schoolka meraadje Richard Baker gingen daar heen om een trein te nemen naar Nottingham. Richard vond het juiste perron en Paul wilde oversteken om bij hem te komen. De 51-jarige kruier Georges Hughes zag hem staan wachten op een spoor, terwijl een goederentrein over het andere spoor voorbijreed. Plotseling, zo vertelde de kruier nadien, doemde een andere goederentrein uit de mist op, juist achter Paul. Hij hoorde hem niet aankomen vanwege het lawaai van de trein, waarnaar hij stond te kijken. „Ik schreeuwde: „Kijk' uit!" De jon gen hoorde het niet. Ik snelde weg om hem te helpen, maar ik kon hem niet op tijd bereiken. De locomotief storm de op hem in en smeet hem langweg over de dwarsliggers. Hij maakte eerst twee buitelingen en dan bleef hij met het gezicht om laag tussen de rails liggen. Ik kon zien dat hij trachtte om recht te staan, terwijl de wagons boven hem voorbij reden. Een andere spoorwegarbeider en ik kropen tot dicht tegen het spoor en bleven roepen: „Blijf liggen, lig stil!" Hij hoorde het niet. Het was zenuwslopend. De jongen strompelde recht. Een koppeling raak te hem en sloeg hem weer tegen de grond. Opnieuw probeerde hij omhoog te geraken en weer raakte de koppe ling hem. Deze scheen hem knock-out te slaan1'. Toen de laatste wagen voorbij was, droegen de twee arbeiders Paul naar het kruierslokaal. Een verpleegster die op een trein stond te wachten ver leende de eerste hulp. Beide King Size! Beide dus: extra lang en bovendien van vól formaat. Daardoor koeler, heerlijker en langer roken Probeer ze beide Essex met superfilter of zonder 85 cr. VIRGINIA KING 5 I Z i Het heeft de aandacht van de vaste commissie voor Verkeer en Water staat getrokken, dat op de vaak zeer belangrijke verlagingen, die het wets ontwerp tot wijziging van de begro ting van het departement van Ver keer en Waterstaat voor 1955 inhoudt nauwelijks enige toelichting gegeven wordt. Gesprek met Seyss Inquart\ Nog zo'n tekenende alinea willen we aanhalen. Ze betreft de bespre kingen met Seyss Inquart over de voedseldroppings in ons land. Bedell Smith zelf sprak met Hitiers stad houder in Nederland. Die wilde eerst niets van het plan weten. Hij wa's erg ontoegankelijk voor enig beroep op redelijkheid. Het was een zaak voor de militaire bevelhebber Blas- kowitz, of voor Hitier, herhaalde hij. Toen, aldus Bedell Smith, lieten wij alle terughoudendheid vallen. ,,Ik vraag mij af of u zich be wust bent dat ik u een laatste kans geef," zeide ik. Hij keek mij scherp aan cn knik te. Ja, ik begrijp dat." Ik zeide: ,,De gevolgen voor u zelf zullen ern stig zijn. U weet wat u hier gedaan heeft. U kent de gevoelens van het Het orgaan van voormalige S.S.- leden ,,De roep van de Viking", heeft medegedeeld dat het voornemen be staat oud-SS-ers tochten te doen ma ken naar vroegere strijdtonelen in de tweede wereldoorlog, zulks ,,ter ver sterking van de geest der Europese saamhorigheid". De eerste tocht zou naar Parijs leiden. Het sociaaldemocratische dagblad ..Neue Rheinzeitung" vraagt zich in dit verband af, of het veeleer geen aanbeveling verdient, alle ,.SS-herin- neringen" zoveel mogelijk aan de ver getelheid prijs te geven.... Een tanker, geladen met 292 ton dieselolie, is in het Amsterdam - Rijn kanaal te Utrecht in aanvaring ge komen met het 162 ton metende vrachtschip „Merwede". Beide sche pen liepen ernstige averij op en zon ken gedeeltelijk. Men slaagde er in de beide boten nan de wal te veranke ren om verder zinken te voorkomen. Na een eerste inspectie bleek, dat niets van de dieselolie verloren is ge gaan en de tanks onbeschadigd zijn gebleven. De „Merwede" was gela den met stukgoederen, voornamelijk gecondenseerde melk. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. Op 17 november stelde mgr. Alfrink offi cieel de middagklok in, de dagelijkse oproep tot gebed voor de vervolgde christenen. „Waarom zou het niet mogelijk zijn" aldus mgr. Alfrink bij die gelegenheid dat bij het luiden van de middagklok alles wat in God gelooft, katholiek of niet-katholiek, een ogenblik zijn gedachten naar boven richt om Gods barmhartigheid te vragen voor de verdrukte volkeren?" Het or gaan ,,De Protestant" besluit zijn verslag van deze gebeurtenis aldus: „Als wij zo vrij mogen zijn Z.E. op deze vraag te antwoorden: het zou stellig mogelijk zijn, maar degenen die gij niet- katholicken noemt en die in werkelijkheid niet- roomsen zijn zouden dan ook zeker de vervolgde en onderdrukte protestanten in Spanje en Co lumbia in hun gebed gedenken." clusie: „Wanneer hospita's en naai sters de meest zuivere vertegenwoor digers worden geacht van de „room sen" dan kan men zich toch énig j begrip vormen van hetgeen dit woord LjCulz ons een ogenblikje bij dit berichtje stil staan. Om te beginnen oproept: mensjes uit de kleine mid- een vraag. Is het nu werkelijk nodig om te pas en te onpas aan te denstand, goeie zielen wellicht, maar komen met dergelijke venijnige opmerkingen? We willen hun juistheid redeloos en reddeloos verstrikt in bij- graag in het midden laten. Maar kan men het niet laten oprechte be- ffplr'v"'f' 11 p" doelingen verdacht te maken? Moet het opklarend klimaat tussen de christenen telkens weer opnieuw vertroebeld worden? Ontmoeting in York Er is nog iets anders in het be richt van „De Protestant" dat de aandacht trekt: die gij niet-katho- lieken noemt en die in werkelijkheid niet-roomsen zijn". Dat herinnert me aan een ontmoeting in de prachtige kathedraal van York. Een Anglicaan- me katholiek te noemen, ik was se dominee had me rondgeleid en in »fooms". Voor de doorsnee Engelse de oude crypte allerlei kunstschatten Pr°testant betekent dat tevens zoveel laten zien. Tenslotte vroeg hij me tot als: onderworpen aan een buitenland- welke kerk ik behoorde? Toen ik ant- 5° macht' macht van „Rome" en woorckle dat ik katholiek was, her- du5l zoveel als: niet-Engels. Men moet haalde hij laat ik aannemen zon- ff1* Engelsman zijn om te weten, dat der onvriendelijke bedoelingen ,,0, behoort u tot de roomsen?" gelovige praktijken, verslaafd aan wijwater. Wij begrijpen dan iets van de moeilijkheden waarmee 'n anders denkende te worstelen heeft om door deze roomse sfeer heen de kern van het katholicisme te benaderen". je een sterfelijk wezen niet zwaarder kunt discrimineren dan door hem te verwijten dat hij niet-Engels is. Van uit deze achtergrond wordt het heel begrijpelijk waarom de Engelse ka tholieken altijd zich zoveel moeite gegeven hebben, en zich nog steeds geven om duidelijk te maken, dat zij c- als katholieken even loyale staatsbur- ven in onze liturgie, dan rijzen vele ton EHf i* «non kwestie vin nitslui- ?erszijn als de aanhangers van dc technische problemen met name die ken. Dat is geen kwestie van unsiui Anglicaanse staatskerk. van een verantwoorde berijming en toonzetting. Maar erger is nog het B'ekcerlill^eil O-Pinio-nn psychologische probleem, dat psal- cncciimöen öeuiigcil mcnzingcn voor de katholiek typisch Maar het woord „rooms" heeft nog Protestant is geworden, iets dat daar- verschillende andere onaangename om onwillekeurig afkeer verwekt. „Rooms" Wat protestanten en katholieken van elkaar scheidt achterhaalt men niet alleen maar door het bestude ren van beider theologische hand boe- Psalmgezang Het zijn helaas niet alleen de an dersdenkenden, die afgestoten wor den door de afschrikwekkende „ge ladenheid" die bepaalde woorden in de loop van eeuwen godsdienststrijd hebben besmet. Ook katholieken zit ten met die moeilijkheid. Eén voor beeld moge volstaan. Wanneer wij in onze tijd van liturgische vernieuwing zoeken naar het goede, waardige, niet-sentimcntcle kerklied, dan ko men we vanzelf terecht bij de on vergelijkelijke psalmen, liederen vol kracht en poëtische schoonheid. En wat meer is, liederen geinspireerd door Gods eigen heilige Geest. Wij zijn het psalmenzingcn verleerd. Willen we ze opnieuw een plaats ge- De Staten-Generaal aldus de commissie hebben de oorspronke lijke aangevraagde bedragen toege staan, omdat zij de noodzakelijkheid van deze uitgaven inzagen. Zowel de Staten-Generaal als de belanghebben den mochten dan ook verwachten, dat getracht zou worden de bedoelde wer ken uit te voeren in het tempo, dat bij volledige verwerking van de toege stane bedragen zou kunnen worden bereikt. Dat het hier over niet geringe sommen loopt, blijkt o.a. uit de ver mindering van twee keer 1 miljoen op een totaal van resp. ruim 8 en ruim 10 miljoen voor rivier- en kust- verdedigingswerken. Weliswaar heeft de begroting naar Nederlands staatsrecht het karakter van een machtiging, verleend aan de regering, om ten hoogste de toegesta ne bedragen uit te geven en is de re gering tot het doen van die uitgaven dus niet verplicht, maar het is in vele gevallen toch teleurstellend, indien toegestane uitgaven achterwege blij ven. De commissie zal in ieder geval gaarne alle voorgestelde verlagingen nader toegelicht zien. HORIZONTAAL: 1 landelijke plaats; 5 plant; 6 gewapende ruiter. 11 vrucht 12 hemellichaam; 14 groet; 15 lokspijs; 16 kledingstuk; 19 anno (afk.); 20 maanstand (afk.); 21 ijzerhoudende aarde; 23 tot en met (afk); 25 zang- noot; 26 stijgwerktuig; 28 larie; 30 tend verstandelijk inzicht. Het gaat immers niet slechts om zakelijke ver schillen in geloofsovertuiging, maar misschien nog meer om gevoelens en sentimenten. En om die te peilen zou men moeten kunnen aanvoelen welk „.a E een volkomen verschillende reactie bijsmaken vooi de andersdenkende woorden als paus, biecht, mis, heili- Dr. Van Doornik geeft in zijn ver- genbeeld, aflaat, statenbijbel, psal- mengezang enz. oproepen bij katho lieken en protestanten. Bij de één sympathie en warme liefde, bij de ander afkeer en vijandigheid. „Rooms" is misschien het duide lijkste voorbeeld van zo'n „geladen" woord. De dominee wilde mij liever „rooms" noemen dan katholiek, om dat hij zichzelf ook beschouwde als lid van de „katholieke" d.w.z. alge mene kerk. Ik had dus niet het recht zamclwcrk „Pelgrims naar de Una Sancta" een paar in dit opzicht tref fende citaten. „Ik won informaties in bij onze hospita niet bij mijn zeer begaafde katholieke medestudenten, waarmee wij over zaken van religie nimmer een woord wisselen. En hos pita en rooms pasten in dezelfde sfeer". „Van jongsaf had ik een ech te protestantse afkeer van al dat rooms gedoe", vertelt een ander. Dr Van Doornik komt tot deze con- Niet eerder zullen wij katholieken van harte God prijzen in zijn eigen psalmen, vooraleer wij er in geslaagd zijn het woord „psalmzang" te ont doen van zijn afkeerwekkende „la ding". J. v.fl. M. PR. D Voor ieder die zich hiervoor interes seert zij warm aanbevolen de samenvat ting, welke dr. Van Doornik van dit boek cn van „Gij zi.it niet langer pelgrims" gaf onder de titel „De kerk die mij boei de" (hedendaagse bekeringsgeschiedenis sen). (Prisma-Posthoorn-serie) Als u ooit naar Melbourne reist, zorgt er dan voor, dat u niet hetzelfde avontuur beleeft als hetgeen de 26-jarige Italiaan Giu seppe Mavala overkwam, toen hij naar Australië emigreerde in het bezit van alle mogelijke papieren en getuigschriften. Na zich aan het nodig geneeskun dig onderzoek te hebben onderwor pen, vertrok Mavala, in 't bezit van een geldig paspoort, per vliegtuig naar Melbourne, waar hij op 13 no vember aankwam. Nauwelijks had hij het vliegtuig verlaten, zo zei de jonge man, toen twee personen hem met een ziekenwagen naar een ziekenhuis brachten. Giuseppe Mavala die dacht met een bijkomstige formaliteit te doen te hebben, vroeg hierover geen uit leg tot op het ogenblik, dat een ver pleger hem zijn polshorloge afnam cn modenam. De jongeman was op het voor werp, een herinnering aan zijn eerste coTnmunie, zeer gesteld. Hij klopte dan ook steeds harder op de toege- grendelde deur van de kamer waarin hij was opgesloten. Een bewaker kwam toen toegesneld - want naar het schijnt was de ongelukkige naar een krankzinnigengesticht overge bracht - die hem dadelijk een inspui ting gaf, waarna hij in slaap viel. Toen Giuseppe tot het bewustzijn teruggekeerd was, achtte hij het ver kieslijker er van af te zien zijn uur werk terug in het bezit te krijgen, en vroeg hij papier en potlood om het Italiaanse consulaat kennis te geven van zijn toestand. Nauwelijks was hij daarmee klaar of hij werd opnieuw naar het bed ge sleurd, waar hij een pil te slikken kreeg, waardoor hij andermaal in slaap viel. Bijna echt gek gemaakt Uit die ervaringen besloot hij, dat hij zich beter rustig zou houden, wat hij gcdiirende ruim een maand tracht te te doen. Op een zekere ochtend kwamen de verplegers, die hem bij zijn aankomst hadden verwelkomd, hem zonder de minste uitleg halen. Zij voerden hem naar het vliegveld van Melbourne en hoewel hij geen papieren bezat, stopten zij hem in het vliegtuig, met bestemming Orly, waar hij thans is aangekomen. Alvorens naar Parijs te vertrekken waar de Italiaanse consul zich over zijn lot zal ontfermen, verklaarde Giuseppe Mavala, die in het bezit van al zijn geestesvermogens lijkt, met klem dat hij niets afweet van de redenen, waarom hij aldus werd behandeld. ,,Zij hebben me waar schijnlijk voor iemand anders gehou den. maar door me op die wijze te behandelen, hebben die lui me bijna gek gemaakt", zo besloot hij. voorzetsel; 32 Eur. hoofdplaats; 34 vruchtbare plek; 36 de oudere (afk.); 37 Nederl. eiland; 40 godsdienst (afk.); 41 tabulator (afk.); 42 onverstandig; 43 bijwoord; 44 narigheid; 43 uitroep van pijn; 50 dunne; 52 meisjesnaam; 55 telg; 57 begin; 60 bezittelijk vnw.; 62 jongensnaam; 63 verlaagde toon; 65 in orde; 66 deel van de dag (afk.); 67 stofmaat; 68 soort; 70 jongensnaam; 72 loot; 74 steen; 75 kleinst deelbare deeltje; 77 bende; 79 vlinderlave; 80 uitgeslapen. VERTICAAL: 1 iel; 2 geogr. aan duiding; 3 getroffen; 4 smalle weg; 5 vogel; 6 zin; 7 ons inziens (afk.); 8 plaats in Duitsland 10 edelgas; 11 van gelijke waarde; 12 vis; 13 schaap; 17 vr. munt; 18 vrucht; 20 wandver siering; 22 hoefdier; 24 klein plantje; 27 vermogen; 28 familielid; 29 kloos terzuster; 31 vermaning; 33 adres kaartje: 35 reptiel; 38 drank; 39 voor zetsel; 45 onderricht; 46 reus; 47 aanw. vnw.; 49 putemmer; 51 plaats in Gel derland; 53 masker; 54 deel van Su matra; 56 meisjesnaam; 58 teugel; 59 kier; 61 groot water; 64 steeg; 66 koraaleiland; 69 treiter; 71 godheid; 73 nummers (afk.); 74 scheepvaart maatschappij (afk.); 76 Fr. pers. vnw.; 78 vogelprodukt. HORIZONTAAL: 1 papa; 5 eel; 7 lila; 11 roest; 13 Eelde; 16 emir; 17 tsaar; 19 iets; 20 Etna; 22 neen: 24 r.o.; 26 iele; 28 kano; 29 se; 30 twee; 34 atap; 36 sta; 37 tactiek; 45 das; 42 Peru: 43 Gent; 44 arm: 45 zeegras: 49 lia; 50 Lena; 52 nee; 53 tree: 50 l.o.; 56 aard; 58 mare; 60 1.1.; 62 ergo; 64 lont; 66 murw: 67 netel; 70 norm; 71 garde; 73 meter; 75 sela; 76 nis; 77 anno. VERTICAAL: 2 Arie; 3 portie; 4 a.c. 5 ets 6 Lea; 7 1..1; 8 idioot; 9 leen; 10 meer; 12 stal; 14 Erna; 15 Oslo 18 af; 21 noot; 23 enak; 25 Otterlo; 27 etc.; 28 kei; 29 spaniel; 31 warme; 33 etage; 35 adele; 36 Spa; 38 are; 39 Eva; 41 sta; 45 zaag 46 end; 47 rem; 48 stro; 51 narwal; 54 rennen; 55 lamp; 57 rond; 59 alle; 61 lama 62 erge, 63 st.; 65 torn; 68 een; 69 Ems; 72 ra; 74 t.a.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 7