vt
Sun
balm
JAN,
DE ZOON
VAN FINN
Hongaars blad licht de
doopceel van Rakosi c.s.
RADIOj
Meningen en Commentaren
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Oplichter gaf
zich uit voor
pastoor
Smiths wekkers
iden
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 20 DECEMBER 1956
DE VASTE
VERBINDING
SNEL BESLUITEN
JONGEREN
EN OUDEREN
Monsterlijke
folteringen
Engeland klaagt
in Dublin
Whisky
race
vanaf f 9.1.5
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
34).
hartelijk
en ijver
het be-
ele goede
!eeuwsch-
s, sprak
i van al-
de perso-
aanden-
ijter, dis-
het per
en en een
ik dankte
wensen
waarna
werd ge-
CAAL
r zal het
A. op het
voor het
IEN
dagen or
ehuis een
cht werd.
waren be-
men vol-
onze pa-
,e kunnen
NOEMD
de lagere
Dh. Locke-
tijdelijke
de school
md
;ofte
Cees Blok-
iwse prijs,
chting ter
■fotografie,
w van Ne-
izendingen
agere
OOL
de behan-
onderwijs,
eegedeeld,
een aan
gemaakt,
gere tech-
ZIJN
KOMEN.
a vontuur-
heeft pa-
ijn eindbe-
provincie
et oostelij-
Kongo
het onher-
isengebied,
»ene grote
zijn taak
rijving zo
eken daar,
literatuur
licht in de
>r hem is
:t heel zijn
chap waar
log zo kort
en vaarwel
december
vieren.
ING
ut de raad
ïg van de
en de be-
ijk armbe-
de agenda:
burgerlijk
eden woon-
emachtigde
rleidingmij.
FONDS
:ien, zal er
lebruik ge-
ïogelijkheid
n de Stich-
leveren.
ich slechts
reden hier-
dit seizoen
eet aan de
en. Ook van
anuari a s.
ïl geen ge-
Uijft alleen
over om
op te van
als expor-
grote kans
g zo goed
;al worden.
TERS
TDAGEN
sters staan
reeds ver
dagen. Door
ijverbod in
er een gro-
weken was
an het rij-
)e pessimis-
ilijk gehad,
nderen, die
;sters gege-
i omgeving.
VAN
;S.
ïing door de
Kerk, werd
lesloten, de
ragers, de
te doen ge-
n. (59 stern-
plaats heb-
rden slechts
2 stemmen
van zaken
rd.
and gelden
december,
tanden: te
.51 uur; te
102 uur en
6.30 uur.
RIJ de behandeling van Verkeer
en Waterstaat is er, naar men
weet, ook gesproken over db vaste
verbinding voor ZGeuwsch-Vlaan-
deren met de rest van Nederland.
Bij het nalezen van het gesprokene
in de Handelingen is ons weer op
gevallen, dat de minister en de
beide Zeeuwse sprekers ten dele
langs elkaar heen praatten. De mi
nister had het over één bepaald
denkbeeld: de verbinding Saeftinge-
Brabant. In dit verband vond hij,
dat het toch al een aardige ver
betering was, nu de weg Vrasene-
Antwerpen zo zéér zou worden ver
beterd. In Zeeland en met name in
Zeeuwsch-Vlaanderen vindt men
dat natuurlijk ook mooi, maar dat
blijft een verbinding, welke gepaard
gaat met tweemaal overschrijden
van de grens en alle oponthoud,
dat daarbij hoort. Bovendien wordt
de Antwerpse tunnel onderhand
van onvoldoende capaciteit met al
dat toenemende verkeer. Er wordt
niet voor niets gedacht aan een
tweede tunnel. De Zeeuwen „han
gen" echter niet aan één bepaalde
oplossing. Ze vragen het onderzoek
naar „een verbinding", waarbij men
aan verschillende plaatsen kan den
ken en ook aan een tunnel óf een
brug. Zoals de heer Van der Peyl
het uitdrukte: „De vaste verbinding
zal op de duur een gebiedende eis
zijn ondanks de vele financiële en
technische problemen, die hieraan
verbonden zijn." Het is dan ook
niet te veel gevraagd van de mi
nister hieraan voortdurend zijn
aandacht te blijven schenken en
niet omwille van één ongunstig
rapport omtrent één bepaalSe ver
binding de zaak maar uit zijn hoofd
te zetten.
[)RIE ministers zijn werkzaam en
komen tot inzichten, die beslis
singen eisen om de financiële en
economische spanningen, waaronder
Nederland lijdt, te ontspannen.
Dat zijn minister Zijlstra van
Economische Zaken, minister Hof-
stra van Financiën en minister
Suurhof van Sociale Zakeii.
Ze zeggen alle drie: kalm aan,
a.u.b., remmen!
De bestedingen van het gehele
volk moeten 700 miljoen minder
worden, zeggen ze de S.E.R. na.
In de S.E.R. zitten evenveel werk
gevers als werknemers. Het is dus
geen conservatieve, noch kapitalis
tische uiting. Men voelt, in angst
een slechte economische toestand
voor het Nederlandse volk naderen.
Geen hoogconj.unctu.ur dus!
Zijlstra houdt niet alleen speeches
in de Tweede Kamer, maar ook
daarbuiten, om maar zoveel moge
lijk mensen aan hun verstand te
brengen, dat we er beroerd voor
staan. Met onze handelsbalans, met
onze deviezenreserves en met een
langzaam verminderende export,
omdat de prijzen te hoog worden.
En het zal met onze eigen prijzen
steeds hoger gaan. nu het Suez-
kanaal onbevaarbaar blijft in de
eerste maanden; en Amerika poogt
(Advertentie)
door voorlopig geen benzine en olie
aan Europa te leveren de basis
prijzen daarvan op te voeren.
En de S.E.R. en Suurhof zeggen:
geen loonsverhogingen; ook al
komt er een ouderdomspremie-
heffing; de loontrekkenden moeten
er ook iets aan bijdragen. Niet al
leen dus de werkgevers. En geen
huurverhoging zegt de S.E.R. vóór
midden 1957, want daarmee wordt
een loonsverhoging acuut en laten
we dus eerst eens kijken.
En de minister van Financiën:
sommige belastingen omhoog, want
de staatsfinanciën moeten worden
versterkt. En hij hoopt natuurlijk
een rem te zetten achter bepaalde
bestedingen.
Het zal iedereen benieuwen met
welke maatregelen de regering pro
beren zal de besteding der inkom
sten van het gehele Nederlandse
volk met 700 miljoen in te krim
pen. De plannen tot verbetering
stapelen zich op. Voor de meeste
mensen, die rustig in „hoogconjunc
tuur" leefden, nog al verbijsterend,
zou ik zo zeggen.
Nu men zo met spoed aan het
werk gaat, is het te hopen, dat de
maatregelen efficiënt zullen zijn.
En daar iedere medaille haar keer
zijde heeft, kan men verwachten,
dat de politieke partijen proberen
zullen tegen de door de regering
voorgehouden zijde van de medaille
de keerzijde te laten zien.
Het zal beter zijn, als alle par
tijen in eenzelfde élan en gezamen
lijk de beste maatregelen nemen.
Het wordt tijd, vooral in deze
maanden van internationale moei
lijkheden, waarvoor Rusland ons
plaatst en nu Amerikai andere in
zichten heeft dan West'-Europa.
Maar het blijft jammer dat niet
iedereen begin 1956 het feit aan
vaard heeft, dat die hoogconjunc
tuur er niet was, wat tot verkeerde
maatregelen en uitgaven geleid
heeft.
B.o.Z.
Ir. J.
I_IET is geen ongewoon verschijn
sel, als de opkomende generatie
andere ideeën huldigt dan de voor
gaande. Het zou niet gezond zijn,
als jonge mensen in hun opvattin
gen, hun smaak, hun voorkeur pre
cies zo zouden denken als hun
ouders. Dit geldt zeer in het bij
zonder voor de jongere intellectue
len, voor de studenten. Zij staan
de partij.
Nu ja, in de satellietstaten kon
dikwijls vóóraan in vernieuwings
bewegingen, ook in opstanden en
revolutionaire veranderingen. Het
communisaieroheeft gedacht en ge
tracht. deze natuurlijke gang van
zaken af te dammen. Door de Marx-
istisch-Leninistische opvoeding kon
men immers-een_nieuw type mens
scheppen, geheel verschillend van
de mens in de kapitalistische we
reld. In de nieuwe maatschappij
zou hij een volgzaam kind van die
maatschappij'zijn, zou hij niet twij
felen aan de voortreffelijkheid van
de Sovjetstaat en de heiligheid van
de partij. Nu ja, in de satelliet-
dit nog niet ten volle bereikt
worden, omdat er nog altijd bour-
geois-elementen en reactionairen
leefden, die de jonge mensen kon
den beïnvloeden buiten de officiële
opvoeding en voorlichting om. In
Sovjet-Rusland echter, dat sinds
1917 bestaat, is nu al bijna veertig
jaren lang de „juiste" scholing ge
schied. Daar moeten de jonge men
sen van thans toch wel volledig van
het nieuwe type zijn. Wat hoort
men nu echter? Jammerklacht op
jammerklacht, dat er zo'n kritische
geest ontstaat onder de studenten,
dat ze meer vrijheid van voorlich
ting willen, dat ze twijfel zaaien
over de prestaties der Sovjet
cultuur. Men is hoogst verontwaar
digd, dat de intellectuele jeugd iets
anders wil dan de ouderen, dat ze
kortom „jeugd" wil zijn. Waar blijft
zo het dogma van het nieuw te
scheppen menstype? De ergste on
verlaten krijgen nu een kuur in
gevangenis of concentratiekamp.
Maar dit verandert niets aan het
feit, dat de natuur toch weer ster
ker is gebleken dan de (communis
tische) leer. In een normale maat
schappij is men verheugd, dat er
van de jeugd telkens weer ver
nieuwingsdrang uitgaat. De man
darijnen van het Marxisme barsten
echter in toorn uit, omdat de jon
geren hun en hun prestaties geen
onvoorwaardelijk geloof schenken.
W:
Het Hongaarse dagblad „Nepsza-
badsag" heeft een artikel gewijd aan
de gedragingen van de Hongaarse po
litieke politie onder het regime van
Rakosi, welke laatste het blad mede
schuldig verklaart aan de gevangen
neming van duizenden onschuldigen in
het verleden.
Volgens het blad was onder Vladi
mir Vargas een speciale afdeling van
deze politie opgericht, die als een
van haar eerste misdadige praktijken
het proces Laszlo Rajk voorbereidde
de vroegere Hongaarse minister van
buitenlandse zaken, die wegens ,,Ti-
toisme" in 1949 werd terechtgesteld.
De kruisverhoren in dit proces zijn
volgens het blad zo zou uit de
processen tot eerherstel zijn geble
ken) door Mihail Vargas "(Vladi-
mirs vader en toentertijd minister
van binnenlandse zaken) en Ga oor
Peter (de vroegere politiechef die la
ter gevangen werd gezet), persoon
lijk geleid op aanwijzingen van Rako
si. Er zouden ,,monsterllijke folterin
gen" bij te pas zijn gekomen. Ver
scheidene honderden AVH-mannen
(politieke politie) hebben misdaden
begaan en de ,,tegenrevolutie" heeft
De Britse ambassadeur in Ierland,
Sir Alexander Glutterbuck, heeft dins
dag op het Ierse ministerie van Bui
tenlandse Zaken in Dublin een nota
overhandigd, waarin de Britse rege
ring haar ongerustheid uitspreekt
over de hernieuwde activiteit van de
Ierse nationalisten in noord-Ierland.
hiervan gebruik gemaakt om de al
gemene haat tijdens de opstand nog
aan te wakkeren", aldus het blad. De
Nepszabadsag" verzekert dat de re
gering op het ogenblik de dossiers
van de oud-leden der veiligheidspolitie
bestudeert „om de ware schuldigen
te kunnen straffen. Nieuwe leden van
de politieke politie moeten nooit ver
geten dat misdadige werkwijzen, die
ver van het socialistische rechtsbestel
staan, zich vroeg of laat tegen hen
die zich ervan bedienden, keren."
Het laatste bericht over Rakosi was
dat hij zich in Moskou zou bevinden
en vader en zoon Vargas wachten in
een Hongaarse gevangenis op hun
proces. De AVH als zodanig is na
de opstand ontbonden.
Een jaar en vijf maanden gevange
nisstraf zonder aftrek eiste de offi
cier van justitie bij de Utrechtse
rechtbank tegen de 68-jarige tuinder
L.J.B. uit Apeldoorn die terecht stond
wegens poging tot oplichting. Op 5
september jl. te Amersfoort vertoe
vend, zou hij de juwelier A. Groen
huizen hebben opgebeld, waarbij hij
zich voordeed als pastoor. Hij zou
verzocht hebben een zichtzending gou
den horloges, kruisjes etc, te bezor
gen bij een klooster aan de Zuidsin
gel. De juwelier, die het zaakje niet
vertrouwde, maakte met de politie de
afspraak, dat hij inderdaad een pakje
zou laten bezorgen, terwijl de recher
cheurs in de omgeving de wacht zou
den betrekken. Op het afgesproken
uur vervoegde B. zich inderdaad aan
een der deuren van het klooster. Doch
de zuster portierster, die niets van
de zaak afwist, verwees hem naar
de aangrenzende deur. Even later
werd hij door de recherche aange
houden. Wegens diefstal van een rij
wiel te Apeldoorn hoorde de verdach
te bovendien nog 8 maanden gevan
genisstraf zonder aftrek eisen.
ARGUMENT
Een garage-eigenaar te St.-
Helens in Engeland maakte
bekend, dat hij dan en dan
zonder prijsverhoging benzine
zou verkopen. Op het afge-
sproken uur stond een queue
van dik 200 auto's voor zijn
pomp. De eerste twintig kon
hij van brandstof voorzien.
Toen was zijn voorraad uit
geput.
„Ik wilde alleen maar even
laten zien, dat niet alle garage
houders de benzine-schaarste
uitbuiten om met zwarte prij
zen geld te verdienen," zei de
man later ter verklaring.
Vrij
Een uitstapje, dat honderd jonge
lui uit Deep River naar New York
maakten om daar het gebouw van
de UNO te bezichtigen, is enigszins
schielijk geëindigd. De jongelui
kregen een uurtje vrü om souvenirs
te kopen. Zij raakten echter aan de
rol en na dat uur kwamen slechts
vier excursie-gangers terug, van wie
er drie behoorlijk in de olie waren.
De rest moest uit allerlei kroegen
worden gehaald.
Student
In al de jaren, dat David Folk
studeerde aan de universiteit van
Wisconsin, schreef hij niet één maal
naar huis om wat geld, hetgeen toch
een gewoonte is van studenten. On
ze David had dit niet nodig. Hij
stak de 5000 dollar, die hij bij het
begin van zijn studies meekreeg, in
twee ondernemingen, die hij in zijn
vrije uurtjes leidde. Hij haalde on
langs zijn titel. David had toen dik
honderdduizend gulden op de bank,
zes maal zoveel als hij van vader
meekreeg.
Oudje
De Londenaars hebben af
scheid genomen van Jezebel,
een dubbeldeks-bus, die ja
renlang door Soho reed. Men
heeft Jezebel cadeau gedaan
aan een oudemannen-vereni
ging te Parijs, die er voor
taan uitstapjes mee gaat
maken.
««ft'
Steen
In Engeland is een stuk steen ge
vonden, dat meteen een hele ploeg
wetenschappelijke vorsers nader
lokte. Die hebben thans uitgemaakt,
dat het stuk 50 miljoen jaar oud
moet zijn. Op één jaar verschil heb
ben de vorsers niet gekeken.
Tobben
Na twintig dagen in de gevangenis
te hebben gezeten wegens openbare
dronkenschap, werd de heer James
Sky uit Ohio op vrije voeten gesteld
Nu had Sky ergens in zijn achter
hoofd de gedachte, dat hij de rech
ter had horen zeggen: Dertig dagen
gevangenisstraf. Hij zou dus tien da
gen te kort hebben gezeten. Onze
Sky geraakte daarover zo aan het
tobben, dat hij zich al piekerend
weer een stuk in zijn kraag dronk.
De rechter heeft hem wederom naar
de gevangenis laten brengen. Dit
maal zei hij duidelijk: Twintig
dagen.
Fuifnummer
De heer Herman Nolte uit Chicago
verkeerde in een uitzonderlijk goede
bui. Hij dronk wat glaasjes, waar
door de stemming nog toenam. Uit
eindelijk greep hij zijn geweer en
begon daarmee in de lucht te schie
ten. Vervolgens wachtte hij tot een
in allerijl naderbij gestoven politie
auto geheel verlaten was en reed
hij opgewekt fluitend met het roer-
tuig weg.
(Advertentie)
De chauffeur van een vrachtauto
heeft dinsdag in Glasgow, toen hij
met grote snelheid door de stad naai
de haven reed, een groot aantal krat
ten met flessen whisky verloren.
Twee politie-auto's reden achter de
vrachtauto aan, doch steeds als de
politie de wagen haast ingehaald had
viel er weer een krat en moesten de
politiemannen stoppen om de whisky
onder het begerige oog van de Schot
ten in hun eigen auto te laden.
Tegen de tijd dat de chauffeur
merkte wat er gaande was, had hij
99 kratten met whisky, ter waarde
van 18.000 gulden verloren. Dank zij
de grote medewerking van de Schot
ten werden nog maar elf kratten ver
mist. Of die ooit terug gevonden zul
len worden
(Advertentie)
1
VRIJDAG 21 DECEMBER
HILVERSUM I 402 m. NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7.30
Gram. 7,45 Een woord v. d. dag 8,00 Nws.
en weerber. 8,15 Gram. 9,00 V. d. zieken
9,25 V. d, vrouw 9,30 Gram. 9,35 Waterst.
9,40 Gram. 10,30 Morgendienst 11,00 Or-
gelconc. 11.30 De jeugd vliegt uit, hoorsp.
12.00 Mezzo-alt en piano 12,30 Land- en
tuinb. meded. 12,33 Instr. septet 12,53
Gram. en act. 13,00 Nws. 13,15 Lichte
muz. 13,40 Gram. 14,00 Radio Filharm.
ork. en soliste 15,15 Voordr. 15,35 Bari
ton en piano 16,00 Tuinb. praatje 16.15
Gram. 16,30 Salonork. 17,00 Voordr. 17,20
Gram. 17,40 Koersen 17,45 Kerstliederen
18,00 Stemmen van overzee 18,15 School-
ork. 18,35 Kerstuitz. 19,00 Nws. en weer
ber. 19,10 Regeringsuitz.: Rubriek: Ver
klaring en toelichting: mr. M. van Oer-
sen: De burgerlijke stand voor de mid
denstand 19,20 Regeringsuitz.: Emigratie-
rubriek: Het emigratiepraatje van H.A.
van Luyk 19,30 Gram. 20,00 Radiokrant
20.20 Gram. 20,30 De jeugd vliegt uit,
hoorsp. 21,00 Orgelconc. 21,45 Alaska:
land der leegte, caus. 22,00 Mariniem-
kapel 22,35 Gram. 22,45 Avondoverdèn-
king 23,00 Nws. 23,15 Muz. caus. 23,56-
24,00 Gram.
HILVERSUM II 298 m. VARA: 7.00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18
Gram. 8,50 V. d. vrouw 9,40 Mannen- en
vrouwenkoor. VPRO: 10,00 Avonturen m.
kinderen, caus, 10,05 Morgenwijding. VA
RA: 10,20 Orgelspel 10,50 V. d. kleuters
11.10 Cello en piano 11,35 Het hangt aan
de muur en het tikt. AVRO: 12,00 Lichte
muz. 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,53
Sport en prognose 12,50 Gram. 13.00 Nws.
13,15 Meded. en gram. 13,25 Mil. ork.
13,55 Koersen 14,00 Sopr. en piano* 14,30
Voordr. 14,50 Gevar. progr. VARA: 16,00
Gram. 16,20 Muz. caus. 17,00 V. d. tcind.
17,30 Orgel en tenor 18.00 Nws! 18,15
Act. 18,20 Lichte muz. 18,45 Actuele
sociale verzekeringsproblemen, caus. 19,00
V. d. kind. 19,10 De sportbond viert feest,
klankb. VPRO: 19,30 Ober, één kerstmis!
spel m. muz. 19,50 Ber. 20.00 Nws. 20,05
Indrukken van toneelpremières 20,15
Kerkliederen 20.40 Muz. caus. VARA:
21,00 Dansmuz. 21,40 Leert uw landgeno
ten kennen 22,10 Buitenl. overz. 22,25
Amus. muz. VPRO: 22,40 Zorg om da
mens, caus. 22,50 Avondwijding. VARA:
23,00 Nws. 23,15 Kamerkoor en sol. 23,30-
24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12,00 Ork. cone, 12,30
Weerber. 12,34 Filmmuz. (om 12,55 koer
sen) 13,00 Nws. 13,11 Gram. 14,00 Licht*
muz. 15,10 en 15,50 Gram. 16,00 Koersen
16.02 Kerstprogr. 16,30 Ork. eonc. 17.00
Nws. 17,10 Lichte muz. 17,45 Gram. 18,00
Kerstprogr. 18,30 V. d. sold. 19,00* Nws.
19,40 Kinderliederen 20,00 Gewijde muz.
I. d. pauze: Kunstkaleidoscoop 22,00 Nws.
22.11 Gram. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12,00 Gram. 13.00 Nws.
13,10 Licht ork. 14,00 Sel. Ruy Bias,
opera 15,30 Gram. 16,05 Dansmuz. 17,00
Nws. 17,10 Gram. 17,30 Kerstprogr. 18,38
Gram. 19,30 Nws. 20,00 Armide, opera
22,00 Nws. 22,10 Discografie 22,35 Chan
sons 22,55 Nws.
VRIJDAG 21 DECEMBER
VLAAMS EtELBIë18,55 Muz. 19.01 De
gezanten van Mars 19,06 Koofk-praatie
19,30 Nws. 20.00 Schipper naast Mathilda
20,40 De vergeten kus, filmkomedie 21,05
Filmfragm. 21,40 Sport 22,20 Journ.
(Advertentie)
sales, volw.
ro: Camille.
De zeven
ion voor de
amse Opera,
ia en Paljas.
Gelukkig waren de twee te
ven al dadelijk vriendelijk gestemd
en van de drie huskies" waren er
twee druk bezig beenderen af te klui
ven, toen Jan binnenkwam. De derde
.husky" viel hem blindelings aan,
zonder zelfs een blik op hem te wer
pen. Dat voorvalletje was spoedig
ten einde. In tien seconden had Jan
de al te stoutmoedige Gutty - om
hem de naam te geven waaronder
mijnheer Beeching hem gekocht had -
pardoes op zijn rug gegooid en schud
de hem bij zijn keel heen en weer,
zoals een terrier met een rat doet.
Maar Jan was verre van boos, an
ders had Gutty de brutale aanval met
Z1)n *even moeten betalen; toen de
„husky met 'n gesmoord gebrom om
genade jankte, mocht hij overeind
door A. J. Dawson.
komen en in een donker hoekje slui
pen en was hij er met een geschram
de nuid afgekomen.
Het geval met de twee andere
„huskies" was echter ernstiger; in
het schemerdonker liep Jan per on
geluk tegen een van hen aan, ter
wijl deze op zijn bot knaagde; in het
volgend ogenblik sprongen beide op
hem toe cn hapten met hun slagtan
den naar hem, daar ze er van over
tuigd waren, dat hij op roof uit was
geweest. Terwijl Jan hen onder het
afweren van hun aanval goedmoedig
trachtte uit te leggen, dat hij geen
kwaad bedoelde gingen Jinny en Poll
er met hun botten van door. Maar
hiervan merkten de twee „huskies"
niets, daar ze het veel te druk had
den met hun gezamenlijke aanval op
de grote hond, die (hadden ze het
maar geweten) bestemd was om
voor enige tijd hun meester te zijn,
zowel in als uit het tuig.
Het was een moeilijk gevecht, waar
bij heel wat bloedvergieten te pas
kwam, want Fish en Pad, de twee
„huskies" waren geweldige vechters
bazen, terwijl Jan werkelijk trachtte
te voorkomen, dat hij een van beiden
zou doden. Hij was slim genoeg om
te weten, dat hij nu bij een nieuw
span was ingedeeld, en dat het wel
nodig was dat de andere zijn moed
zouden erkennen en eerbiedigen,
maar tevens wenste hij vrede en be
greep volkomen, dat, wanneer hij be
gon met een van alle te doden, dit
voor het span en voor hemzelf ern
stige gevolgen zou kunnen hebben.
Tenslotte moest hij, na zich lang
ingespannen te hebben, Pads kop een
lelijke scheur toedienen en Fish bijna
wurgen, eer hij het tweetal,- hoewel
met tegenzin, tot enige onderwerping
gebracht had. Daarna heerste er vre
de; Fish cn Pad waren te veel met
de verzorging van hun wonden ver
vuld om het verlies van hun klui
ven te bemerken; Jan had toen ge
legenheid om met andere leden van
de troep kennis te maken, hetgeen
hij op vriendschappelijke wijze deed,
niettegenstaande zijn nekharen nog
overeind stonden en zijn gang op
merkelijk stijf was.
De volgende morgen was er een
hele menigte verzameld om het ver
trek van Jans nieuwe meester te
zien. Hoewel Jan de menigte nauw
keurig doorzocht, zag hij niets van
Jake of van Jean of van zijn vroe
gere makkers. Beeching en Harry
- de laatste was een heerschap, dat
blijkbaar geen vertrouwen in zijn
eigen gesternte had en zich daarom
vastklampte aan elk gelukkiger per,
soon, die zijn gezelschap verdragen
kon - schenen populair te zijn, want
iemand die dat niet is, wordt zelden
met openhartige lachbuien begroet.
Men klopt hem niet op de rug. zoals
hier de mannen deden, die tegen el
kaar knipoogden en knikten en ge
zamenlijk hun onschuldig slachtoffer
„er door haalden".
Zo werd Beeching behandeld door
de massa bekenden, die afscheid van
hem kwamen nemen, voor hij de
tocht naar het zuiden en de kust
aanvaardde Harry werd door het
grootste gedeelte eenvoudig gene
geerd.
riet was afgesproken dat hij zijn on
derhoud zou betalen door zich „nut
tig" te maken; aangezien hij nog
nooit anders dan nutteloos was ge
weest, pleitte het meer voor de goed
hartigheid dan voor 't doorzicht van
zijn kennissen, dat hij nog nooit zon
der voedsel of dak geweest was.
Meer kon „Huiskat Harry" ook niet
verwachten. Een van de laatste bood
schappen, die Beeching werden na
geroepen, toen zijn overbevrachte
slede het pad afging, luidde; „Laat
Harry vooral niet los. want dan komt
hij terug en dan schieten we op
hem!"
„Zeg", schreeuwde een ander, „als
je hem laat gaan, doe hem dan een
muilkorf aan. anders zijn onze voor
raadkasten niet veilig!"
Na al deze grappen op het klap-
lopen van Harry barstte er een ho
merisch gelach los, en dat was het
einde en het afscheid van Jans
nieuwe meester. Dat gelach riep
weer het onplezierige gevoel van ge
brek aan vertrouwen en het naar
geestige voorgevoel wakker, dat de
borst van de leider van het span
vervulde, nu bijna vier en twintig
uur lang. Jan had zich eigenlijk aan
getrokken moeten voelen tot Beeching
cn Harry, daar beiden landgenoten
van hem waren en uit het zuiden
van Engeland kwamen. Maar Enge
land heeft, behalve het puikje van
zijn jonge mannen ook heel wat deug
nieten over de zee gestuurd; hoe dit
ook zij, Jan had niet meer vertrou
wen in zijn meester als in Gutty, de
„husky" die hij de vorige avond had
afgestraft en veel minder dan in Fish
en Pad. de twee tegenstanders, waar
mee hij zoveel moeite' had gehad.
Inderdaad bleek Jans gebrek aan
vertrouwen zeer gegrond te zijn. Ge
durende de tocht van vijf en dertig
dagen die in zestien dagen vol
bracht had behoren te zijn kreeg
Jan een even helder voorbeeld te
zien van de uitwerking van warhoof
dige, trage onbekwaamheid, als Jean
hem de gevolgen van flinke, weldoor
dachte bekwaamheid had getoond.
Jan redeneerde wel niet precies zo,
maar op zijn eenvoudige manier
kwam hij tot de vaste overtuiging,
reeds voordat hij twee dagen met
Beeching en Harry op het pad was
geweest, dat hij voor zijn part lie
ver de grootste strengheid van een
meester zou verduren, zo die maar
gepaard ging met bekwaamheid, dan
al het kwaad dat (in het noorden
meer dan ergens anders) een lui,
dom en onhandig man veroorzaakt,
en dat de dagen van elke levende
ziel, die enigermate afhankelijk
van hem is, ellendig maakt.
In deze dagen herdacht Jan met
een droefheid vol verlangen zijn da
gen als Jeans aanvoerder, na het
gevecht met Bill. De viugge, zeke
re, geregelde, geleidelijke gang van
zaken in die snel voorbijgaande da
gen scheen, achteraf beschouwd, bij
na een wonder, nu Jan die in zijn
herinnering vergeleek met de ellen
dige, onstelselmatige manier, waar
op Beeching door het land scharrel
de. Ze hadden geen handelsgoede
ren bij zich, alleen het noodzakelijke
hondenvoedsel en wat tot het gerief
der beide mannen diende; toch liep
hun slede een extra grote an
derhalf maal zo zwaar als die van
Jean, niettegenstaande de tien in uit
stekende conditie verkerende hon
den van Beechings span.
De ochtend was meestal al verge
vorderd, wanneer Beeching en Harry
de wanorde van hun amateurskamp
begonnen op te ruimen; alle onmo
gelijke rommel van bedden, kookge
rei (altijd vuil) en andere overbodi
ge pakkage, die niemand in het
Noorderland ooit meesleept. De dag
was meestal half voorbij, eer ze ein
delijk met hun praktische toebereid
selen klaar waren.
Dikwijls voegde een van de man
nen dan nog zün niet onbelangrijk
gewicht bij dat van de halfbepakte
en toch overladen slede; en Harry
was op zijn zachtst uitgedrukt als
baanbreker en spoorzoeker van even
veel dienst als een blinde kat. Een
dozijn malen per dag werd er stil
gehouden om de slecht geladen vracht
der slede over te pakken en werd
er dan meteen nog tijd verspild om
sterke drank of andere versnaperin
gen te nuttigen. Er waren tijden, dat
ze over een uitstekend pad niet meer
dan twintig mijlen per dag aflegden;
er waren tijden van slechte paden,
dat Jean zelfs meer dan vijf en twin
tig mijl zou gedaan hebben en deze
stoethaspels vorderden, met hun
span van tien honden, nauwelijks
acht of negen mijlen,
Het was even onmogelijk voor Jan
om zich onder deze omstandigheden
trots op zijn leiderschap te gevoelen,
als het voor enig lid van het span
was om tevreden of trots te zijn op
zijn aandeel in het werk. Maar dat
was nog het ergste niet. Gedurende
de eerste twee dagen van de tocht
merkte Jan met ontsteltenis, dat
deze nieuwe meesters geen flauw be
grip hadden van het afmeten van
het rantsoen hondenvoer, van het
voeren op geregelde tijden, van de
porties of de hoeveelheid. Ze voeder
den sommige honden, of allemaal op
elk uur van de dag en op elke on
beredeneerde manier, die hun in
viel.
(wordt vervolgd)
