Westbrabantse industrie neemt hoge vlucht Wat moet ik nu hier?" FÖCKINK pajjblaD Pf^tew Velerlei nijverheid De beschermde marter is heus niet zo zeldzaam als men denkt Alleen bestemd voor Full Speed-rokers li Mej. dr. de Waal zal ontslag vragen Goede zeehaven is een noodzakelijk complement Soekarno houdt voet bij stuk STRIJD IN DE WOESTIJN tt BESSEN VAN derde blad VRIJDAG 2 NOVEMBER 1956 De beste bessen f 5-95 per literkruik Na overdracht van haar taak: Onderwijsbeleid in één hand In de koepel van zijn stadhuis, dus op de plaats, die het grote geheel overspant, heeft Rotterdam de woorden gegrift: Navigare necesse est. Navigare ziet in de eerste plaats op de zeevaart, d s Rotterdams devies houdt in, dat zeevaart noodzakelijk is Dat kan niet alleen voor Rotterdam zo zijn. Dat moet b.v. ook zo wezen voor zuidwest, dat het grote geluk heeft in zo ruime mate door het zilte nat te worden bespoeld. Waarom zou die spreuk alleen gelden voor de Nieuwe Waterweg en voor de Wester- schelde; waarom niet ook voor de Oosterschelde en voor de tweede Rijnmond! Waarom moet Zierikzee worden uitgeschakeld en Bergen op Zoom zich vergenoegen met wat binnenvaart, ter wijl toch zeevaart en binnenvaart willen samengaan als elkan ders natuurlijk verlengstuk. Steeds meer zal ook de harde noodzaak er toe dwingen het juiste richtsnoer te aanvaarden, dat in de gehele delta een veel groter gelijk matigheid van voor- en nadelen voor de scheepvaart bestaat dan het bij de bewonderenswaardige opbloei van Rotterdam zozeer achtergebleven zuid-west zou doen vermoeden. Niet de in de natuur aanwezige en daar werkende krachten, maar de mens heeft de grote verschillen teweegge bracht. Wie het heden begrijpt, zal daarenboven ook krachtens zich zelf voor zuid-west het grote moeten voorstaan. Terneuzen en Breskens zijn beide stevige zeehavens met een belangrijk achterland. Dit is wat het laatste be treft ook de leidende gedachte bij een bespreking van Bergen op Zoom industriële havenstad. Voorlopig is in het heden het bijvoeglijk naamwoord nog beter vertegenwoordigd dan het zelfstandig naamwoord. Beide kun nen echter een goede toekomst tege moet gaan. Misschien mag de metaalindustrie van Bergen op Zoom het eerst ge noemd worden; ze werkt thans voor geheel Nederland, terwijl de kachel smeden, die omstreeks 1840 de schou ders hebben gezet onder deze be drijfstak, alleen voor Bergen op Zoom en onmiddellijke omgeving werkten. Thans zijn er in de haarden- en kachelfabrieken, de ijzergieterijen en machinefabrieken 2800 werkers. Het proefstation voor de suiker in deze stad doet voor Westbrabant sui kerfabrieken verwachten. Die zijn er; en daaronder de grootste suikerfa brieken verwichten. Die zijn er; en daaronder de grootste suikerfabriek in ons land, die van Dinteloord. Deze fabriek, die in de campagne ruim 4000 mensen aan het werk heeft en het werkvolk ook tussen beide cam pagnes poogt vast te houden door ru we suiker om te zetten in kristal suiker en dus bezig is ook uit te groeien tot een suikerraffinaderij. Onder de suikerfabrieken van West- brabant is Dinteloord er één van een vijftal; Roosendaal, Steenbergen, Ze venbergen en Breda zijn de andere. En daarmede heeft de suikerhoek, die Westbrabant nog altijd is, hoeveel tegenvallers er ook naast de mee vallers zijn geweest, vijf van de twaalf suikerfabrieken in ons land. Bergen op Zoom wordt thans bjj dat lijstje gemist, maar is er toch nog zeer innig mee verbonden door een fabriek ,die wat produktie be treft, wederom de grootste is maar nu van Europa. De Zuid-Nederlandse Spiritusfa briek verwerkt de melasse, dat is (Advertentie) een nevenprodukt van de beetwortel suikerfabrieken. Ze maakt daarvan brandspiritus; maar bovendien ook de zuiverste alcohol van 98 percent en alcohol van 50 percent, grondstof voor alle Nederlandse distilleerderij en. Is deze fabriek dus een welvaren de dochter van de suikerfabrieken, een gezonde kleindochter is dan de Centrale Potasraffinaderij. Deze ver werkt een derivaat van de spiritusfa' briek tot potas. Dit is een oud-Neder lands woord, dat in het Engels pre cies zo is overgenomen. Uit de naam zou men niet bepaald kunnen aflet den, dat potas dienst doet zowel in cacaopoeder als bij groene zeep, ver der bij kristal- en waterglas. Oud tijds bloeide in Bergen op Zoom de zoutnering; een goed ingerichte zout- raffinaderij zet die arbeid voort. Ook de verzending van visconserven is een nieuwe loot aan een oude stam. Luctor werpt nu een uiteraard wat vluchtige blik op west-Brabant en t zijn stormachtige ontwik- keling. Maar de goede uit- j weg naar zee ontbreekt. En daarover zal een nader ar- tikel nog meer spreken. die aard Breda b.v. reeds in 1252, Bergen op Zoom in 1260, Oosterhout 1272, Steenbergen 1319. Naar de be volking is het de tweede stad van Westbrabant met een paar duizend meer dan Bergen op Zoom als derde en beide bezig met haar vierde tien duizendtal. Het spoorwegverkeer is in Roosendaal zeer druk; Philips heeft er een bedrijf met 1000 werkkrach ten; de borstelfabriek met 500 is één der grootste van Nederland. De veelzijdige nijverheid van Breda wordt met namen als Hero, Kwatta, Drie Hoefijzers, Rayon, Etna, Etna, Hispano Suiza nog maar zeer gedeel telijk aangeduid en achter deze na men gaat toch al heel wat schuil. Dat uit te breiden tot een in haar volledig heid droge opsomming moet achter wege blijven. Bijna een vierde van de meer dan 100.000 inwoners van deze stad is in de industrie werkzaam. Het Middenbrabantse schoen- en leerdistrict gaat westelijk tot in Terheyden. De fabriek voor ijzerwa ren de Tornado te Etten is veel groter dan het moederbedrijf te Zwijndrecht. Oosterhout groeit uit tot een stad met grote industrieën als van Philips, van Jamin, van Hollandia. In tal van an dere plaatsen schoot de industrialisa tie wortel. Verder dan Breda wilden we eigen lijk niet gaan. Maar waarom zou zich het achterland van de zeehaven van Bergen op Zoom niet veel verder oostwaarts uitstrekken? Westbrabant heeft zich de laatste 50 jaar grote moeite ge geven de bronnen van zijn be staan te verruimen. Luctor President Soekarno heeft tijdens een toespraak, die hij in Bandung voor een congres van Indonesische onderwijzers heeft gehouden, er nog maals bij de partijleiders op aange drongen alle bestaande partijen op te heffen. Na opheffing zou er beslist kunnen worden, of Indonesië ,,een partij systeem, een massabeweging of een meer-partijenstelsel" zou kiezen. Over zijn oproep tot de partijleiders om „tot elkaar te komen en alle par tijen te begraven", zei de president, dat zijn aanbeveling niet betekende dat hij de democratie wenste af te schaffen. Hij ontkende, dat hij een dictator wilde worden. Hij zei; „Ik heb de ziel van een democratische li- beralist en ik wens geleide democra tie". Hij legde er de nadruk op, dat niemand het bestaan van 40 politieke partijen in Indonesië kon goedkeuren. iSoekarno beval het vormen van „ka ders" aan, zoals hij tijdens zijn reis poor de communistische landen had gezien. Hij zei, dat de toestand in de so cialistische landen, die hij had be zocht, een diepe indruk op hem had gemaakt. (Advertentie). Margriet" het friste blad van déze tijd, telt reeds jarenlang het grootste aantal lezeressen. Géén wonder: ieder jaar voegen de jongeren zich erbij want..Margriet is véél gezelliger. (Van een jachtmedewerker) Zoals het zelfs voor hen, die een scherpe opmerkingsgave bezitten en veel in de vrije natuur ronddolen, een unicum is, als zij otter of das in het oog krijgen, is dit eveneens het geval met de steenmarter. Dit Een rondgang Het blauwe bloempje, dat in West brabant zo veelvuldig is, behoort bij een plant, die de veelzeggende naam draagt van linum usitatissimum, het zo veelvuldig gebruikte linnen. In deze eeuw was die naam zwakker komen te staan; het katoen, dat zo veel minder arbeid vergt om van natuurvezel de draad te spinnen, had het linnen voor een aanmerkelijk deel verdrongen. Maar men heeft er zich op toegelegd al die moeizame en tot hoge prijs leidende bewerkingen van repelen, roten, zwingelen en hekelen eerst in een fabriek te concentreren en vervolgens sterk in te korten of te vervangen, zo de prijs te drukken en de weverijen te helpen aan goedkope garens. Voor Westbrabant betekent de vlasserij heel wat; Steenbergen kan er trots op zijn de grootste vlasfabriek in Europa te bezitten en de in 1940 te Standaardbuiten, een gemeente met veel vlas sers, geopende vlassersschool was de eerste in Nederland. Als fabrieksstad kan Roosendaal een sterke steun in de rug zijn voor Bergen op Zoom als havenstad. Deze jonge industriestad moet het doen zonder de oude glorie van vroeg ver leende stadsrechten of privileges van Voor de Full Speed-rokers is er dubbel goed nieuws. Op de eerste plaats en dat is natuurlijk het belangrijkste Is onze tabaks expert met goede berichten en goede resultaten teruggekeerd uit de Verenigde Staten. De tabaksprijzen waren dit jaar wel weer hoger, maar hij heeft niettemin zulke tabakken aangekocht, dat de goede kwaliteit on melange van Full Speed weer voor lange tijd is veiliggesteld. Maar ook onze publiciteits-afdeling heeft niet stilgezeten. Zeer binnen kort komt er weer een geheel nieuwe_ serie plaatjes in omloop met nóg meer zorg samengesteld dan de vorige series. En die trok ken al in steeds stijgende mate de belangstelling, niet alleen van ver zamelaars, maar ook van de echte auto-experts. De nieuwe serie met de bijbehorende album gaat over de auto in de moderne tijd. De nieuwste nieuwtjes van de grote Auto-Salons komen erin aan de orde. Met af zonderlijke hoofdstukken over de kleine auto's, „droom"-wagens en de z.g. experimentele wagens. Een in teressant en pakkend hoofdstuk over de auto-race-sport en -bzeer span nend - over rallies en rally-rijden besluit dit nieuwe, boeiend-ge schreven album. We vonden, dat al deze dingen de moeite van 't vertellen aan onze trouwe (en aan toekomstige!) Full Speed-rokers waard waren. woeSm^Ü6 §eeft fen indruk van het wegenstelsel in speelt Traar Strijd tUSSen EgyPte en Israël zich In de diergaarde Blij dorp kan men momenteel enkele Kamschatka-beren bewonde ren, reuzen onder hun gelij ken en prachtig van huid en houding. inDMZn blre!" leven respectievelijk /iiN?' en N'W- Amerika (Alaska- of Kodiakberen). Zij zijn Grizzfy's ger dan de gr°0t^ De mannetjes kunnen bijna 3 meter iang worden, staan soms 1.40 mm de schouder en kunnen gewichten van ruim 800 kg berei ken. s Blijdorp's Kamschatka-beren zijn nog long en zullen ongetwijfeld nog een heel stuk groeien; toch is voor al de beer, in zijn glanzende, bijna zwarte vacht reeds thans een machtige verschijning. In tegenstelling met de gewone beren, krijgt men deze reuzenbe- ren slechts zelden in dierentuinen te zien, alhoewel de laatste jaren hun aantal in gevangenschap toe neemt. En dat is maar goed ook, want in de wilde staat worden ze door de voortschrijdende ontginnin gen steeds verder teruggedrongen naar de naaldhoutbossen op de hoge bergen, terwijl hun aantal door de constante vervolging sterk achteruitloopt. Evenals alle bruine beren, leiden ook de Kamschatka- reuzen een solitair bestaan, althans buiten de paartijd. Hoewel de bruine beren door de primitieve volkeren in hun woon gebied beschouwd worden als hoge re dieren, die met verstand en rede begaafd zijn, worden ze toch met behulp van geweren, speren, pijl en boog, valkuilen en zelfs ver gif vlijtig achtervolgd, omdat een dode beer voor de meestal arme inheemsen een bron van rijkdom betekent. Behalve een grote hoe veelheid prima vlees en 100 - 150 kg vet, levert de beer een prima C pels, die gebruikt wordt voor kle ding, karpetten enz. Ook de gal is veel waard, omdat de Chinezen daaruit allerlei won- dermedicijnen produceren. Zelfs de nagels hebben waarde, omdat ze hun bezitter moed schen ken en allerlei gevaren van hem afwenden. En dan helpt het 't slachtoffei niet veel meer, dat de jagers na afloop aan de dode beer vergiffe nis vragen voor het feit, dat ze hem gedood hebben en als excuus aanvoeren, dat ze dat alleen ge daan hebben, omdat ze zijn pels en vlees en al die andere zaken nodig hadden. En zelfs de daarna geprevelde gebeden zullen niet verhinderen, dat ook de dagen der grote bruine beren geteld zijn, zoals dat 't geval is met zovele grote dieren, wier voortbestaan in zich progres sief uitbreidende mensenzee schier onmogelijk schijnt te worden. Vertelman. is des te merkwaardiger, omdat de fluwijn in ons land menigvuldiger voorkomt en daarenboven geregeld in de bewoonde wereld vertoeft. Van daar zijn bijnaam, huismarter. Toch zal hij zijn aanwezigheid niet eerder verraden, dan nadat hij een slach ting heeft aangericht in konijnen-, of kippenhok of duiventil. Zjjn nachtelijke strooptochten wor den door de mantel der duisternis bedekt. Alhoewel de poging tot bescher ming van de steenmarter te prijzen is. ben ik ervan overtuigd dat de wijze, waarop, meer een theoretische dan praktische uitwerking heeft. We behoeven ons niet wijs te maken, dat de bezitters van pluimvee of ko nijnen, die bezoek kregen van deze bloeddorstige rover, deze zullen spa ren ten pleziere van idealistische be schermers. Ook zal het voor de pels- wild- en schadelijke-gedierte-vanger een puzzle worden, de marter uit zijn klemmen te houden, wanneer hij vossen, verwilderde katten, bun zings of hermelijnen, etc. tracht te bemachtigen. Er zijn nog altijd men sen, die én de geit én de kool willen sparen en dat pleit niet voor hun des kundigheid. Er zal op de duur, in een bewoonde en beschaafde wereld, voor bepaalde diersoorten geen plaats meer over schieten, als zij zich niet op een, voor hun geschikt reservaat kunnen terugtrekken. Vanzelfsprekend zijn er ook dieren, waarover de mensheid zou juichen, als zij van de aardbodem verdwenen o.a. de rat. MOORDLUST We zullen niet ingaan op de ko lossale moord- en rooflust, gepaard aan vlug- en handigheid, ondersteund door een fijne neus, die de fluwijn stempelen tot de gevaarlijkste rover. Hij rooft niet alleen om zijn honger of dat van zijn jongen te stillen, maar vooral om zijn moordlust te bevredigen. Slechts zij. die met eigen ogen aanschouwd hebben, hoe grondig hij in het hoenderhok te werk gaat, waar de kippen tot de laatste wor den vermoord, kunnen zich een denk beeld vormen van zijn felheid. i tdverter.tie) Dat hij het wild op gelijk* wijze behandelt, behoeft geen betoog. Het suggereren bij de bescherming, dat de steenmarter een zeldzame ver schijning is, is ongeloofwaardig; de insider weet beter. Persoonlijk hebben we hem in de laatste jaren, vooral 's nachts in de ranstijd, ontmoet, soms met zes kek- kerende exemplaren bij elkaar, die weinig schuwheid aan de dag legden en niet moeilijk te verdelgen waren geweest. We hebben hem vroeger vaak be laagd op de avondwissel, die hij vrij geregeld volgt en hem in scheme ring of maanlicht van het dak ge schoten. (Vandaar zijn volksnaam, dakmarter). We zetten hem 's nachts ook na met een scherpe hond, die hem in het bos tot bomen dwong en hem verluidde. Als ik in de jacht boeken met de uitkomsten van het pelswild 'blader, ontbreekt hij nooit en komt soms met een respectabel cijfer voor. Dat klopt niet met de voorlich ting der beschermers, die nu reeds vrezen voor het uitsterven. Het moertje zorgt voor een gemiddelde aanvulling van vier jongen per jaar Op de lange duur betwijfelen we echter ten zeerste, of mét dan wel zónder bescherming, de steenmar ter zich in de moderne samenleving zal kunnen handhaven, daar hij vroeg of laat op een boerderij zijn ondergang tegemoet gaat. Geen boer duldt hem. De jager moet het ech ter met lede ogen aanzien en de wildschut loopt een groot risico als men achterhaalt, dat hij tegen zijn wil een marter ving. In de laatste tijd zijn meermalen op drijfjachten marters geschoten, per abuis voor een bunzing aange zien. Herhaaldelijk zien we in de plaat selijke bladeren na een hecatombe in hoender- of konijnenhok, dat er mar ters werden bemachtigd. De boeren op hun erf gaan vrijuit en trekken zich van bescherming niets aan, terwijl het de jager ont zegd wordt voor zijn wild te zor gen TOM Mej. dr. de Waal zal eerlang ont slag vragen als staatssecretaris van onderwijs. In aansluiting en als toe lichting op het bericht inzake de be noeming van ïtir. R. G. A. Hoep- pener ais staatssecretaris bij dit mi nisterie, werd ons het volgende mee gedeeld. Het streven een sluitend geheel van onderwijsvoorzieningen tot stand te brengen heeft in de afgelopen jaren in toenemende mate het regeringsbe leid op het terrein van het onderwijs gekenmerkt. Terstond na het optre den van mej. dr. A. de Waal als Staatssecretaris van Onderwijs, Kun sten en Wetenschappen is ten depar- temente een werkgroep gevormd, waarin onder haar leiding de afde lingschefs tezamen bestudeerden wat er voor de tostandkoming van dit sluitend geheel van onderwijsvoor zieningen moest worden verricht. De tweede onderwijsnota, die in februari 1955 aan de Staten-Generaal werd aangeboden, was grotendeels een re sultaat van deze studie. Voorts leidde de noodzaak tot grotere coördinatie in de onderwijssector ten departemente in oktober 1955 tot de benoeming van een directeur-generaal en een inspec teur-generaal voor het Onderwijs. Sedertdien bleek het in toenemende mate bezwaarlijk vooral bij het uitwerken van de in de tweede on derwijsnota aangegeven beleidslijnen in de vorm van wetsontwerpen een splitsing te handhaven in de verant woordelijke leiding van de onderwijs sector ten departemente. Dit heeft de minister en de staatssecretaris ge leid tot de conclusie, dat één persoon de gehele onderwijssector in handen moet nemen. Gezien de betekenis van deze sector zal dit naar hun mening de minister moeten zijn. Tengevolge van dg uitgebreidheid van de taken van het gehele departement is dit slechts uitvoerbaar, wanneer de mi nister zoveel mogelijk ontlast wordt van de zorg voor het buiten de on derwijssector gelegen terrein. Daar om werd de benoeming van een staatssecretaris nodig, die geleidelijk verschillende taken op dit gebied vin de minister zal overnemen. Op het terre.in van het onderwijs zal dan naast de werkzaamheden van de minister geen taak meer over blijven die in het beleidsvlak ligt. Mej. de Waal heeft daarom besloten aan H.M. de Koningin haar ontslag als Staatssecretaris te vragen. Doch zij heeft zich op verzoek van de mi nister bereid verklaard deze aanvra ge nog enkele maanden uit te stellen, teneinde de continuïteit in het onder wijsbeleid zoveel mogelijk te waar borgen. De nieuw benoemde staatssecreta ris mr. Höppener zal, na zijn beë diging door H.M. de Koningin, meer Un het bijzonder belast worden met taken op het terrein van het jeugd werk, de sociale jeugdzorg, de vor mingsinstituten leerplichtvrije jeugd, het sociaal-pedagogisch onderwijs, de openluchtcreatie, de lichamelijke keling, de radio, de televisie en de pers.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 5