I Russen legden kordon rond Boedapest pe tijd werkt tegen ons, menen nHOXV?. H' Morele overwinning voor de Poolse katholieken DE BLIK NAAR DE HEMEL Allerzielen - folklore V |9agbta<> Pekton Nickelsdorf Hongaren in «•«awssfer6* ROXY ruiken is ROXY roken! ja graag! VIERDE BLAD WOENSDAG 31 OKTOBER 1956 .Binnen 48 uur zou de strijd gewonnen moeten zijn NERVEUS EN VERMOEID .Halve beloften" Vluchtelingen I Soekarno wil „partijloze democratie" Tanger nu Marokkaans CfG4« Kardinaal Wyszynski in rechten hersteld Zal de kerk nu ook verder krijgen wat haar toekomt? Onwrikbaar HIER VLIET TOEGANG duurde niet lang rovers droegen ïvaarte naar de afgrond. ,,Nu!" sn meteen snor- 1 pijlen van de en klonken even- (Van een speciale verslaggever) I Het is donker in Nickelsdorf, het kleine dorpje aan de Oos- tenr/ks-Hongaarse grens. Negen uur maandagavond. Het regent Uit cie richting van de Hongaarse grens, enige honderden meters verderop, nadert een oud open personenautootje. Uit het portier steekt een grote rood-wit-groene vlag. Met een zwaai stopt het ■nmelende wagentje voor de pastorie. In de lichtbundels van zijn koplampen vangt het eventjes tientallen andere auto's, die al geparkeerd staan om de door regen doorweekte en door auto banden stukgereden ongeplaveide straat. Oostenrijkse en Hongaarse auto's .jn het. De Oostenrijkse zijn voedsel, ïëdicamentcn en kleding komen ringen, de Hongaarse komen die ha ir. De bestuurder stapt uit en staat letecn tot zijn enkels in de mod- 2r. Hij merkt het niet, dodelijk ver- Beid als hij is. In vijfmaal vieren- ■ntig uur heeft deze jongeman in jii besmeurde en veel te dunne kle- sh maar een uur of zes slaap gehad. Jn ogen zijn met bloed doorlopen en jn handen trillen. Hij gaat de pas- rie binnen. Daar is het warm en oht. Er zijn meer Hongaren. Allen ragen rood-wit-groene banden om de rm. Enkele kamers der pastorie ïgen vol pakketten met allerlei ar- kelen. Uit Oostenrijkse auto's wor- en er nog meer binnengebracht Een riester geeft de Hongaren aanwijzin- en, wat zij moeten meenemen. De ïannen hebben haast. Want elk ogen lik kan de grens door hun mede- tanders van de grensbewaking wor- en gesloten. Er dreigt gevaar voor en massale vlucht en dat wil men ezweren. Anders is het met de op- tand gedaan. Vlug-vlug worden de oederen ingeladen. Daar gaat de ermoeide jongeman alweer in zijn ude autootje, het donker in, een nzekere toestand tegemoet. Binnen staan twee jongemannen in itte jassen. Medische studenten uit èedapest. Druk sorteren zij de aan- evoerde goederen. Russische troepen Inwoners van Boedapest wagen zich op straal, nadat er een gevecht heeft gewoed tussen de Russische troepen en de opstandelingen. Een brandend stuk geschut is op het toneel van de strijd achtergebleven. die een kordon om de stad hebben ge legd, hebben hen doorgelaten. Straks gaan zij terug. In een hoekje zit een andere jonge Hongaar wezenloos te staren. Als hij wordt aangesproken, schrikt hij. Hij staat op. Zijn Duits is gebroken. ,,Mein Vater ist erschos- sen, Meine Mutter auch. In Boedapest Was mache ich jetzt?" Niemand in de kamer weet het antwoord. Als hij merkt dat er een journalist aanwezig is barst hij opeens los Hij gebaart heftig en schreeuwt bijna. De opstan delingen in Boedapest zijn er slecht aan toe, zegt hij. De regering heeft een gemene streek uitgehaald. Al haar halve beloften, die zij helemaal niet meende, dienden alleen maar om tijd te winnen. „Denn die Zeit wirkt gegen uns". Andere Hongaren knik ken instemmend. Een hunner haalt de schouders op. Dat was te verwach ten, meent hij. En hij sjouwt weer weg met een zwaar pakket. Hij kan nu niet praten, hij moet werken. Zo gauw mogelijk moet hij terug naar Boedapest. De jongeman praat door. Verwijt stapelt hij op verwijt. Tenslotte trekt hij een conclusie. „Als de opstand niet binnen 48 uur defini tief wordt gewonnen, is hij definitief verloren." Hij strompelt weg, de re gen en het donker in, door de mod der naar een legervrachtwagen om terug te gaan. Aan de overkant van de pastorie is het café. Daar zitten ongeveer vijf tien Hongaren, die niet terug willen gaan. Eerst was het lokaal vol, maar ongeveer 25 mensen zijn al wegge bracht, dieper Oostenrijk in naar een ten inrichten. Deze vijftien zullen straks volgen. Het zijn vluchtelingen uit Boedapest. Zij menen dat de op stand niet gewonnen kan worden en hebben alles achtergelaten om te vluchten. De chauffeurs van de Hon gaarse wagens klemmen de kaken strak op elkaar als zij horen dat de eerste vluchtelingen over de grens zijn gekomen. Zij moeten het een veeg teken vinden. Auto's rijden af cn aan. draaien en slippen in de modder. Het is druk op de weg tussen Wenen en Nickels dorf. Wie terugrijdt wordt even voor het dorpje Gallbrunn aangehouden door politiemannen. Controle op de belastingpapieren. Want in Oostenrijk gaat alles gewoon door. (Advertentie). Een aantal Hongaarse Amerika nen in New York, die de commu- nistisch-Hongaarse vlag in stukken scheuren, terwijl anderen de geval lenen voor de Hongaarse vrijheids strijd eren. artijen te begraven e ent Soekarno van Indonesië on "een ïassavergaderine on n •ugddag verklaard. nationale Het was in 1945 een fout dat -'gering voorstelde politieke nartiio i v« urnen. Hel gevolg ls geweest dTt a veel partyen zijn ontstaan, hetgeen h g£otVYerscheu>'ri'ieid heeft ra ud. Hierbij voegt zich nog de ziek" .|ande. gewestelijke en stamgevoel In parlementaire kringen len Soekarno's rede een bom" 1 an parlementariërs, aldus AP r de rede een eerste s?ap van Sne" pen met een „geleide democratie". De stroom van reacties van bijna alle partijen en kranten geelt de indruk, dat de kansen, dat deze droom werkelijkheid zal worden, ge ring zijn. Het nationalistische blad „Merde- ka" en het gematigde Islamietische blad ..Abadi" zeggen, dat zij de op merking van de president betreuren. „Wat is het alternatief?", zo vraagt ..Abadi'' zich af „Wil Soekarno een Indonesische dictator worden?" Invloedrijke waarnemers herinner den aan hetgeen leden van het ge zelschap van president Soekarno op zijn reis door de communistische landen, hebben gezegd, n.l„ dat: ..de president gedurende zijn bezoe ken aan de Sovjet-Unie, de Chinese Volksrepubliek en Joegoslavië lil ex tase was". Een lid van het gezel schap, Adinegoro, hoofd-redacteur- directeur van het Indonesische pers agentschap pia, zei: „Ik heb de in druk. dat Soekarno ervan overtuigd is, dat de Westerse kapitalistische samenleving geen toekomst meer 5®, en dat de tijd is gekomen. r»i?e een socialistische maat schappy te vervangen". De diplomatieke vertegenwoordi gers van de acht landen, die inder tijd het internationale statuut voor Tanger hebben ondertekend, zijn overeengekomen de interenationale status van dit gebied op te heffen teneinde de onafhankelijkheid van Marokko en de eenheid en de in tegriteit van het grondgebied van dit land te bevestigen. De rechtbank te Alkmaar heeft de 36- jarige M. L. uit Bergen (N.H.) overeenkomstig de eis veroordeeld tot twaalf maanden gevangenisstraf, waarvan zes maanden voorwaardelij ke met een proeftijd van drie jaar. L. had zich als jurist uitgegeven en, zowel in gesprekken met per sonen wier zaken hij behartigde, als in zijn zakelijke correspondentie, de titel „mr", gevoerd. Hij had ver schillenden van zijn cliënten voor kleinere of grotere bedragen opge licht en zich ook schuldig gemaakt aan verduistering van gelden, die hij voor zijn relaties in beheer had. Maak zon oakje Roxy eens helemaal open en snuif die heerlijke geur van zon-doortrokken, volrijpe tabakken op. Steek d an op en U weet waarom steeds meer mensen zeggen: W u 3 Roxy Rook Redenen Dubbel gefermenteerd ir Dubbel gezuiverd Standvastige melange Kardinaal Wyszynski, primaat van Polen, is weer een vrij man. Hij is in Warschau teruggekeerd en heeft de leiding van de Poolse Kerkprovincie weer op zich genomen. Gomulka en de zijnen blijken niet alleen de roep van het volk om meer medezeggingschap te hebben verstaan, ze hebben ook begre pen dat de Polen hernieuwde godsdienstvrijheid wensen en niet in democratisering geloven zullen als de bisschoppen en priesters niet worden vrijgelaten. Hoe de verhouding in Polen tussen Kerk en Staat zich nu zal ont wikkelen, dient te worden afgewacht. Zeker is, dat de invrijheidstelling van de Kardinaal een grote morele overwinning betekent voor katho liek Polen en dat de machthebbers van nu, ofschoon overtuigde com munisten, meer dan voorheen rekening zullen houden met wat de Kerk aan rechten verlangt. Kardinaal Wyszynski is nooit ver oordeeld geweest. Hij zal dat mede hieraan mogen danken, dat het de communisten moeilijk viel gefingeer de beschuldigingen tegen hem uit te brengen. De kardinaal heeft nooit op een vijandige manier tegen het com munisme geageerd. Hij stond welis waar onwrikbaar op de rechten van de Kerk, maar de regeerders in War schau heeft hij nooit de kans gege ven de Kerk in Polen te betichten var. regelrecht staatsvijandige aeti- viteiteh. Mgr. Wyszynski, die nu 55 jaar oud is, werd op 12 mei 1946 tot bisschop gewijd. Twee jaar later kwam kar dinaal Hlond te overlijden en hij volgde hem op als aartsbisschop en als primaat. Meteen kreeg hij daar mee tot taak een vorm van samen werking te zoeken tussen het intole rante communistische bewind en de katholieke Kerk. Na moeizame onderhandelingen kwam het tot een akkoord, waarbij de Kerk de Oder-Neisse-grens erken de als Polens rechtmatige westgrens cn op haar beurt de principiële toe zegging kreeg van vrij godsdienst onderwijs op de scholen. Het Vaticaan heeft dit akkoord r.ooit officieel erkend, maar ook nooit gedesavoueerd. Mgr. Wyszinski licht te het zelf in Rome toe, toen hij in 1951 eindelijk een visum kreeg voor de reis naar Italië. Zowel binnen de Kerk zelf als door de vijanden van het katholicisme is toen tegen de kardinaal geageerd, maaiR hij ging zijn weg, onverstoord, in de weten schap dat hij het beste gedaan had wat in de gegeven omstandigheden mogelijk was. V erdachlmaking Dat hij een goede koers had geva ren mocht blijken, toen Paus Pius XII hem enkele maanden later met het kardinaalspurper begiftigde. De communistische regeerders echter was deze uitverkiezing niet welkom, hi-eren Ze moeten aan zichzelf en aan hun Zelf bewerkte hij de teksten voor de zondagspreken in de parochie kerken. Deze preken hadden steeds een strikt-godsdienstige inhoud, zon der ook maar een enkele toespeling op toestanden of gebeurtenissen van staatkundige aard. In het najaar van 1953 opende de Poolse comhmnistische pers plotse ling een hevige aanval op de kardi naal. ZeHrachtte het te doen voor komen alsof hij pogingen van de an dere bisschoppen, om tot een volledig akkoord met de staat te komen, op zettelijk in de weg stond. Geen feiten werden genoemd, geen gedetailleerde aanklacht werd gedaan, alleen een beschuldiging in het bekende com munistische jargon, dat zich leent voor verdachtmakingen van alles en iedereen. Onder betvaking Zo werd de arrestatie voorbereid. De komedie had zijn décor. Op vrijdag 25 september begon de geheime politie van Warschau met lange verhoren, welke tot diep in de nacht duurden. Bij het aanbreken van de zaterdagmorgen, reed een wa gen var. de veiligheidspolitie voor en werd de kardinaal weggevoerd naar een klooster en onder bewaking ge steld. Tijdens de huiszoeking, aldus meldt de Osservatore Romano, wer den alle inwonenden van het aarts bisschoppelijk paleis gedwongen met hun gezicht naar de muur te staan. Van al deze gebeurtenissen bleven de gelovigen tot zondag officieel on wetend totdat zij door de radio ver namen, dat Kardinaal Wyszynski „af gezet was en vervangen" door de bisschop van Lods, Mgr. Klepacz. Angstige voorgevoelens hadden de menigte deze gebeurtenissen reeds doen verwachten. Immers op vrijdag morgen, toen velen zich naar de kerk begaven om er de H. Mis van de bis schop bfj te wonen, lazen zij op het schop van Warschau en Gnesen Ste- aankondigingsbord in het portaal „Z.E. de Primaat van Polen, Aartsbis. phan Kardinaal Wyszynski, zal he den zijn dagelijkse H. Mis niet cele- Ze moeten aan zichzelf en aan hun sluiptactiek hebben getwijfeld, toen een bisschop, die zij half op de knieën meenden te hebben, plotseling tot het kardinalaat werd geroepen. Het stuur ging om. De verdachtma kingen aan het adres van de geeste lijkheid werden talrijker en onver- bioemder. De Kardinaal was plotse ling een vijand des volks geworden. Toch, het viel niet mee harde be schuldigingen tegen hem uit te bren gen. Kort voor zijn arrestatie, in maart 1953. waarschuwde hij de clerus voor iedere politieke activiteit en eiste hij van haar een loyale samenwer king met de regering, voor zover geen beginsel daarbij in hej gedrang kwam. Het ggrucht. dat er iets aan de hand was verbreidde zich snel in de Poolse hoofdstad en toen de volgende dag was aangebroken, kwamen vele Z. Emin. Ks. Kard. Stefan Wyszyn ski, primaat van Polen, die op 26 september 1953 werd gearresteerd en thans in zijn waardigheid is hersteld. nieuwsgierigen r.aar de H. Kruis kerk. De pastoor wachtte hen in het portaal op en deelde mede. dat de Kardinaal opnieuw de Mis niet zou lezen. Maar hij spoorde de gelovigen wel aan voor de kardinaal te willen bidden. Zondagmorgen stroomden duizenden naar de kerk, tegen alle vermoedens in hopend, dat zij op nieuw de kardinaal vrij en frank zouden horen preken, zoals zij van hem gewend waren. Doch tegen het middaguur verspreidde zich het ge rucht, dat de kardinaal gearresteerd was. Nooit heeft men precies geweten waar de kardinaal verblijf hield. Dat hij onder bewaking stond en niets kon doen voor de vervolgde Kerk in Polen, was echter duidelijk genoeg. Tot voor enkele weken durfde nie mand zijn stem verheffen tegen dit onrecht. Toen echter, plotseling, kreeg het vrijheidsverlangen van de Polen gelegenheid zich te uiten. Go mulka, communist maar tevens natio nalist, stelde zich schrap tegenover Moskou en kondigde aan dat Polen zijn eigen koers zou gaan varen. Een democratischer koers. „Leve Gomulka", riepen de Polen, en in dit koor mengden zich de stem men van de Poolse katholieken, anti communistisch, maar door de nieuwe ontwikkeling vervuld van een nieuwe hoop: „Laat kardinaal Wyszynski vrij." Gomulka heeft aan die roep ge hoor gegeven. Daarmee is de gods dienstvrijheid niet hersteld, maar al thans één groot onrecht ongedaan ge maakt. Als de nieuwe machthebbers consequent zijn, zullen zij ook aan de andere eisen van katholiek Polen, moeten voldoen en een strijd tussen katholicisme en communisme moeten riskeren op het zuiver ideologische vlak. Een strijd zonder machtsmid delen en dwangmethoden. Of ze dat zullen aandurven (Advertentie) n Kwaliteitsproduct van de Wybert-Fabrleken. 70 en 90 ct. alléén bij Apothekers en Drogisten Midden in de werkweek met de grauwe dagen van de dagelijkse arbeid, worden wij nu uitgenodigd voor een dag zondag te vieren en de ogen omhoog te richten naar de heiligen van de hemel. Zijn in de voorafgaande dagen van het kerke lijk jaar vele heiligen van allerlei rang en geaardheid op bijzondere wijze gevierd en herdacht, nu op de feestdag van Allerheiligen schou wen wij, als met de ogen van de ziener van Patmos, die onafzien bare rij, de grote schare, die nie mand tellen kan, de grote oogst van de zielen, die de Goddelijke Heer van de oogst heeft gewonnen Hoewel geen geboden feestdag is Allerzielen zo diep in de volkstraditie geworteld, dat het een ouderdom van 900 jaren kon bereiken. De gees telijke vader van Aller zielen was de Benedic tijner Abt Odilo van Clu- ny. In de oude Abdij weerklonken heel de dag gebeden voor de afge storvenen. Na zijn dood won zijn milde gedachte om Allerzielen te vieren algemeen ingang. In de veertiende eeuw werd net feest voor goed in de Kerk vastgesteld. In ons Zuiden is Aller zielen wel het meest in ere s Avonds te voren twinkelen er duizenden kaarsjes op de graven der Limburgse kerkhoven en de zerken en kruisen ruim met bloemen ge tooid. doen de herfst- stormen vergeten. °°Jf jn kerk en' gezin wordt dan gebeden voor de afgestorvenen. In West-Vlaanderen begint men daags te vo ren al met toebereidselen te maken voor de dag van morgen. Hier en daar treft men naast de huis deur nog kinderaltaartjes aan. Een stoel of plank je, een witte servet, waarop het beeld van Je sus of Maria. Dit staat tussen kaarsjes. Daarbij nog een vaasje met bloe men. Een kind houdt er de wacht bij en vraagt aan iedere voorbijganger een geldstuk voor de koek... van de arme zie len. Zo gaat de dag vooi- bij. 's Avonds bidt iedei in eigen kring de rozen krans. In Herstal bij Luik gaat iemand die avond langs de huizen, slaat met zijn stok op de ruiten en roept: Ontwaakt en bidt voor de zielen. Men zegt, dat deze ge woonte ontstaan is door een moordenaar, die om boete te doen zijn kinde ren opriep om des nachts op boven vermelde wijze de straten door te trek- tcn. De volgende morgen eet men zielebroodjes, die met zorg gebakken djn en gemerkt met een kruis. In Antwerpen had men le gewoonte om saffraan door het deeg te mengen De gele kleur deed den ken aan de Vlammen in het vagevuur. Ieder broodje dat men eet wordt voorafgegaan door een kort gebedje. De crome overlevering zegt. dat door elk broodje ge nuttigd op deze wijze een ziel verlost wordt. Het oude volksgeloof zzegt. dat de zielen die dag het vagevuur voor cén dag mogen verlaten. Ze komen dan op aardig cn men moet voorzichtig zijn met het sluiten van deuren om er geen tus sen te klemmen. Ook in Zuid-Duitsland bakt men hier en daar zielebroodjes. En in Ti- rol? Daar brandt men in de nacht de kachel, om de kou van de zielen te verwijderen. Hebben ze zich verwarmd, dan staat er op de schoorsteen een lamp. met olie of vet ge vuld. Daarmede moeten ze de brandwonden sme ren, om verzachting van pijn te krijgen. Is dit ge beurd, dan vergasten zij zich aan de Tiroler koek. die daar tussen kaarsjes klaar staan. Dat neerzetten van spij zen is van heidense oor sprong en kwam vroeger ook in onze streken voor. In Bohemen zet men een kan koude melk klaar. Algemeen was het ge bruik om kaarsen te branden op de graven Hierdoor ontstond b.v. de keerskensprocessie op Scherpenheuvel. Deze plaats werd zwaar door ziekten geteisterd. Men besloot een bedevaart te houden. Deze werd ieder jaar herhaald. De eerste 7 tot 10 uur. jaren in het donker van Ieder huis brandde enige kaarjes bij de deur. De- gehele weg naar de kerk door. Eindelijk was men bij de hel verlichte kerk. De pastoor droeg het beeld. In processie trok men door het dorp. Van heinde en ver kwamen de pelgrims elk met drie of vier lange waskaar sen, versierd met de af beelding van Maria. Dat had plaats rond Aller zielen. Het was een fan tastisch gezicht. En luide weerklonken de beden i om verlossing uit het va gevuur. van deze donkere aarde voor Zijn hemelse graanschuur Welk een geweldige tegenstelling is er tussen deze beide, deze wereld, die vaak met een tranendal wordt vergeleken en dat onbeschrijfelijke domein van de gelukzaligheid, waar van St. Paulus zegt, dat geen oog het gezien heeft en geen oor het heeft gehoord en dat het nimmer in de gedachten der mensen is opgekomen wat God daar heeft bereid voor degenen, die Hem dienen. Hier op dit ondermaanse zijn de dagen door zorg omzoomd, hier gadh voor veel men sen het lijden en de nood als gezel len mede op de levensweg; hier is het land van onvervulde wensen, van het nooit volmaakt geluk, van de nimmer onvermengde vreugde. Hier staan wij dagelijks voor strijd en jammer in een wereld, die tomeloos jaagt achter de rijkdom en het ver meende geluk en die daarbij vaak over het levensgeluk van een even mens loopt. Hier kan men een huis bouwen en het met schatten vullen, maar het blijft onzeker of het stand houdt, en al had men een geheel leven louter voorspoed, toch komt eens de dag van het scheiden en dan treedt de mens de wereld uit, zoals de heilige Job dat zegt, naakt ben ik in deze wereld gekomen en naakt zal ik haar verlaten." JWÏAAR ziet, nu komt de Kerk temid- den van ons dagelijks werk met 'n uitnodiging, om omhoog te zien, met een geweldig Sursum Corda, dat over de aarde weerklinkt als een uitnodi ging aan allen, die geloven in het eeuwige leven en wij zien voor de ogen van onze geest, als in een sprookjesprocessie de statige rijen der maagden in het blanke kleed der reinheid, de heldhaftige gelede ren der martelaren in hun vuurrode gewaden, dansende stoeten van kin deren, die als voorjaarsbloemen ge plukt werden van de aarde, onover zienbare rijen van belijders, wie het paarse kleed van de boete feestelijk om de leden past, uit alle geledingen van onze gevarieerde samenleving. En deze allen, die wij daar aanschou wen waren eens hier op deze aarde, met al hun zorgen, met groter ar moede als een van ons, met dieper leed wellicht, dan ons nu treft, met een zwaarder kruis, dan ons op de schouders werd gelegd. Maar als de Kerk deze allen ziet, juicht zij over hen: ,,Illi autem sunt in pace: Deze allen zijn nu in Gods vrede!" Het wekt soms wel eens de indruk tegenwoordig, alsof we maar niet teveel over de hemel moeten spreken Bij sommige mensen komt dan de neiging om met een lichte grijnslach om de lippen te zeggen: ,.Ja, dat weten we al wel, die ouderwetse praat!" Voor sommigen is het, alsof ze dan de muffe geur van oude kerk boeken en wierook ruiken. Maar toch acht zich de Kerk geroepen, telkens weer opnieuw cn altijd door op het hemelse te wijzen, want onafwend baar spoedt ieder leven naar zijn einde en nutteloos zal het geleefd zijn, wanneer het niet uitmondt in de oce aan van gelukzaligheid, die God voor degenen, die Hem dienen, heeft be reid in de hemel. Wij mensen kun nen nu eenmaal onze afkomst en onze bestemming niet ontkennen of niet straffeloos verzaken. We kunnen Gods goedheid, die zo iets groots voor ons heeft weggelegd, niet zonder schade miskennen. \/OOR hen, die de roep der Kerk volgen, biedt de dag van Allerheili gen met zijn hemelse vergezichten een onuitputtelijke bron van bemoe diging. Zij voelen weer dieper aan de zijn van alle lijden en onvolmaakt heid hier op aarde, begrijpen de noodzaak om uit te boeten wat werd misdreven om zich voor te bereiden voor het hemelse feest, voor hen komt heel dit leven in zijn ware ver houdingen en waarde: deze wereld is geen blijvende woonplaats, zij is als een brug naar een andere oever, waarachter het land ligt van onze hoop en de vervulling van onze wen sen. Daarheen gaan nu onze gedach ten, verenigd met onze gebeden, zo wel voor onszelf als voor onze dier bare afgestorven. Eeuwig geluk mo ge eenmaal ons aller deel zijn. (Advertentie).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 9