I Russen legden kordon rond Boedapest
pe tijd werkt tegen ons, menen
nHOXV?.
H'
Morele overwinning voor
de Poolse katholieken
DE BLIK NAAR DE HEMEL
Allerzielen - folklore
V
|9agbta<> Pekton
Nickelsdorf
Hongaren in
«•«awssfer6*
ROXY ruiken
is
ROXY roken!
ja graag!
VIERDE BLAD
WOENSDAG 31 OKTOBER 1956
.Binnen 48 uur zou de strijd
gewonnen moeten zijn
NERVEUS EN
VERMOEID
.Halve beloften"
Vluchtelingen
I Soekarno wil
„partijloze
democratie"
Tanger nu
Marokkaans
CfG4«
Kardinaal Wyszynski in rechten hersteld
Zal de kerk nu ook verder
krijgen wat haar toekomt?
Onwrikbaar
HIER VLIET
TOEGANG
duurde niet lang
rovers droegen
ïvaarte naar de
afgrond. ,,Nu!"
sn meteen snor-
1 pijlen van de
en klonken even-
(Van een speciale verslaggever)
I Het is donker in Nickelsdorf, het kleine dorpje aan de Oos-
tenr/ks-Hongaarse grens. Negen uur maandagavond. Het regent
Uit cie richting van de Hongaarse grens, enige honderden meters
verderop, nadert een oud open personenautootje. Uit het portier
steekt een grote rood-wit-groene vlag. Met een zwaai stopt het
■nmelende wagentje voor de pastorie. In de lichtbundels van
zijn koplampen vangt het eventjes tientallen andere auto's, die
al geparkeerd staan om de door regen doorweekte en door auto
banden stukgereden ongeplaveide straat.
Oostenrijkse en Hongaarse auto's
.jn het. De Oostenrijkse zijn voedsel,
ïëdicamentcn en kleding komen
ringen, de Hongaarse komen die ha
ir. De bestuurder stapt uit en staat
letecn tot zijn enkels in de mod-
2r. Hij merkt het niet, dodelijk ver-
Beid als hij is. In vijfmaal vieren-
■ntig uur heeft deze jongeman in
jii besmeurde en veel te dunne kle-
sh maar een uur of zes slaap gehad.
Jn ogen zijn met bloed doorlopen en
jn handen trillen. Hij gaat de pas-
rie binnen. Daar is het warm en
oht. Er zijn meer Hongaren. Allen
ragen rood-wit-groene banden om de
rm. Enkele kamers der pastorie
ïgen vol pakketten met allerlei ar-
kelen. Uit Oostenrijkse auto's wor-
en er nog meer binnengebracht Een
riester geeft de Hongaren aanwijzin-
en, wat zij moeten meenemen. De
ïannen hebben haast. Want elk ogen
lik kan de grens door hun mede-
tanders van de grensbewaking wor-
en gesloten. Er dreigt gevaar voor
en massale vlucht en dat wil men
ezweren. Anders is het met de op-
tand gedaan. Vlug-vlug worden de
oederen ingeladen. Daar gaat de
ermoeide jongeman alweer in zijn
ude autootje, het donker in, een
nzekere toestand tegemoet.
Binnen staan twee jongemannen in
itte jassen. Medische studenten uit
èedapest. Druk sorteren zij de aan-
evoerde goederen. Russische troepen
Inwoners van Boedapest wagen
zich op straal, nadat er een gevecht
heeft gewoed tussen de Russische
troepen en de opstandelingen. Een
brandend stuk geschut is op het
toneel van de strijd achtergebleven.
die een kordon om de stad hebben ge
legd, hebben hen doorgelaten. Straks
gaan zij terug. In een hoekje zit een
andere jonge Hongaar wezenloos te
staren. Als hij wordt aangesproken,
schrikt hij. Hij staat op. Zijn Duits
is gebroken. ,,Mein Vater ist erschos-
sen, Meine Mutter auch. In Boedapest
Was mache ich jetzt?" Niemand in
de kamer weet het antwoord. Als hij
merkt dat er een journalist aanwezig
is barst hij opeens los Hij gebaart
heftig en schreeuwt bijna. De opstan
delingen in Boedapest zijn er slecht
aan toe, zegt hij. De regering heeft
een gemene streek uitgehaald. Al
haar halve beloften, die zij helemaal
niet meende, dienden alleen maar om
tijd te winnen. „Denn die Zeit wirkt
gegen uns". Andere Hongaren knik
ken instemmend. Een hunner haalt
de schouders op. Dat was te verwach
ten, meent hij. En hij sjouwt weer
weg met een zwaar pakket. Hij kan
nu niet praten, hij moet werken.
Zo gauw mogelijk moet hij terug
naar Boedapest. De jongeman praat
door. Verwijt stapelt hij op verwijt.
Tenslotte trekt hij een conclusie. „Als
de opstand niet binnen 48 uur defini
tief wordt gewonnen, is hij definitief
verloren." Hij strompelt weg, de re
gen en het donker in, door de mod
der naar een legervrachtwagen om
terug te gaan.
Aan de overkant van de pastorie
is het café. Daar zitten ongeveer vijf
tien Hongaren, die niet terug willen
gaan. Eerst was het lokaal vol, maar
ongeveer 25 mensen zijn al wegge
bracht, dieper Oostenrijk in naar een
ten inrichten. Deze vijftien zullen
straks volgen. Het zijn vluchtelingen
uit Boedapest. Zij menen dat de op
stand niet gewonnen kan worden en
hebben alles achtergelaten om te
vluchten. De chauffeurs van de Hon
gaarse wagens klemmen de kaken
strak op elkaar als zij horen dat de
eerste vluchtelingen over de grens
zijn gekomen. Zij moeten het een veeg
teken vinden.
Auto's rijden af cn aan. draaien en
slippen in de modder. Het is druk
op de weg tussen Wenen en Nickels
dorf. Wie terugrijdt wordt even voor
het dorpje Gallbrunn aangehouden
door politiemannen. Controle op de
belastingpapieren. Want in Oostenrijk
gaat alles gewoon door.
(Advertentie).
Een aantal Hongaarse Amerika
nen in New York, die de commu-
nistisch-Hongaarse vlag in stukken
scheuren, terwijl anderen de geval
lenen voor de Hongaarse vrijheids
strijd eren.
artijen te begraven e
ent Soekarno van Indonesië on "een
ïassavergaderine on n
•ugddag verklaard. nationale
Het was in 1945 een fout dat
-'gering voorstelde politieke nartiio
i v« urnen. Hel gevolg ls geweest dTt
a veel partyen zijn ontstaan, hetgeen
h g£otVYerscheu>'ri'ieid heeft ra
ud. Hierbij voegt zich nog de ziek"
.|ande. gewestelijke en stamgevoel
In parlementaire kringen
len Soekarno's rede een bom" 1
an parlementariërs, aldus AP
r de rede een eerste s?ap van Sne"
pen met een „geleide democratie".
De stroom van reacties van bijna
alle partijen en kranten geelt de
indruk, dat de kansen, dat deze
droom werkelijkheid zal worden, ge
ring zijn.
Het nationalistische blad „Merde-
ka" en het gematigde Islamietische
blad ..Abadi" zeggen, dat zij de op
merking van de president betreuren.
„Wat is het alternatief?", zo vraagt
..Abadi'' zich af „Wil Soekarno een
Indonesische dictator worden?"
Invloedrijke waarnemers herinner
den aan hetgeen leden van het ge
zelschap van president Soekarno op
zijn reis door de communistische
landen, hebben gezegd, n.l„ dat:
..de president gedurende zijn bezoe
ken aan de Sovjet-Unie, de Chinese
Volksrepubliek en Joegoslavië lil ex
tase was". Een lid van het gezel
schap, Adinegoro, hoofd-redacteur-
directeur van het Indonesische pers
agentschap pia, zei: „Ik heb de in
druk. dat Soekarno ervan overtuigd
is, dat de Westerse kapitalistische
samenleving geen toekomst meer
5®, en dat de tijd is gekomen.
r»i?e een socialistische maat
schappy te vervangen".
De diplomatieke vertegenwoordi
gers van de acht landen, die inder
tijd het internationale statuut voor
Tanger hebben ondertekend, zijn
overeengekomen de interenationale
status van dit gebied op te heffen
teneinde de onafhankelijkheid van
Marokko en de eenheid en de in
tegriteit van het grondgebied van dit
land te bevestigen.
De rechtbank te Alkmaar heeft de
36- jarige M. L. uit Bergen (N.H.)
overeenkomstig de eis veroordeeld
tot twaalf maanden gevangenisstraf,
waarvan zes maanden voorwaardelij
ke met een proeftijd van drie jaar.
L. had zich als jurist uitgegeven
en, zowel in gesprekken met per
sonen wier zaken hij behartigde, als
in zijn zakelijke correspondentie, de
titel „mr", gevoerd. Hij had ver
schillenden van zijn cliënten voor
kleinere of grotere bedragen opge
licht en zich ook schuldig gemaakt
aan verduistering van gelden, die hij
voor zijn relaties in beheer had.
Maak zon oakje Roxy
eens helemaal open
en snuif die heerlijke geur
van zon-doortrokken,
volrijpe tabakken op.
Steek d an op en U weet
waarom steeds meer
mensen zeggen:
W
u
3 Roxy Rook Redenen
Dubbel gefermenteerd
ir Dubbel gezuiverd
Standvastige melange
Kardinaal Wyszynski, primaat van Polen, is weer een
vrij man. Hij is in Warschau teruggekeerd en heeft de leiding
van de Poolse Kerkprovincie weer op zich genomen. Gomulka
en de zijnen blijken niet alleen de roep van het volk om meer
medezeggingschap te hebben verstaan, ze hebben ook begre
pen dat de Polen hernieuwde godsdienstvrijheid wensen en
niet in democratisering geloven zullen als de bisschoppen en
priesters niet worden vrijgelaten.
Hoe de verhouding in Polen tussen Kerk en Staat zich nu zal ont
wikkelen, dient te worden afgewacht. Zeker is, dat de invrijheidstelling
van de Kardinaal een grote morele overwinning betekent voor katho
liek Polen en dat de machthebbers van nu, ofschoon overtuigde com
munisten, meer dan voorheen rekening zullen houden met wat de Kerk
aan rechten verlangt.
Kardinaal Wyszynski is nooit ver
oordeeld geweest. Hij zal dat mede
hieraan mogen danken, dat het de
communisten moeilijk viel gefingeer
de beschuldigingen tegen hem uit te
brengen. De kardinaal heeft nooit op
een vijandige manier tegen het com
munisme geageerd. Hij stond welis
waar onwrikbaar op de rechten van
de Kerk, maar de regeerders in War
schau heeft hij nooit de kans gege
ven de Kerk in Polen te betichten
var. regelrecht staatsvijandige aeti-
viteiteh.
Mgr. Wyszynski, die nu 55 jaar oud
is, werd op 12 mei 1946 tot bisschop
gewijd. Twee jaar later kwam kar
dinaal Hlond te overlijden en hij
volgde hem op als aartsbisschop en
als primaat. Meteen kreeg hij daar
mee tot taak een vorm van samen
werking te zoeken tussen het intole
rante communistische bewind en de
katholieke Kerk.
Na moeizame onderhandelingen
kwam het tot een akkoord, waarbij
de Kerk de Oder-Neisse-grens erken
de als Polens rechtmatige westgrens
cn op haar beurt de principiële toe
zegging kreeg van vrij godsdienst
onderwijs op de scholen.
Het Vaticaan heeft dit akkoord
r.ooit officieel erkend, maar ook nooit
gedesavoueerd. Mgr. Wyszinski licht
te het zelf in Rome toe, toen hij in
1951 eindelijk een visum kreeg voor
de reis naar Italië. Zowel binnen de
Kerk zelf als door de vijanden van
het katholicisme is toen tegen de
kardinaal geageerd, maaiR hij ging
zijn weg, onverstoord, in de weten
schap dat hij het beste gedaan had
wat in de gegeven omstandigheden
mogelijk was.
V erdachlmaking
Dat hij een goede koers had geva
ren mocht blijken, toen Paus Pius
XII hem enkele maanden later met
het kardinaalspurper begiftigde. De
communistische regeerders echter
was deze uitverkiezing niet welkom, hi-eren
Ze moeten aan zichzelf en aan hun
Zelf bewerkte hij de teksten voor
de zondagspreken in de parochie
kerken. Deze preken hadden steeds
een strikt-godsdienstige inhoud, zon
der ook maar een enkele toespeling
op toestanden of gebeurtenissen van
staatkundige aard.
In het najaar van 1953 opende de
Poolse comhmnistische pers plotse
ling een hevige aanval op de kardi
naal. ZeHrachtte het te doen voor
komen alsof hij pogingen van de an
dere bisschoppen, om tot een volledig
akkoord met de staat te komen, op
zettelijk in de weg stond. Geen feiten
werden genoemd, geen gedetailleerde
aanklacht werd gedaan, alleen een
beschuldiging in het bekende com
munistische jargon, dat zich leent
voor verdachtmakingen van alles en
iedereen.
Onder betvaking
Zo werd de arrestatie voorbereid.
De komedie had zijn décor.
Op vrijdag 25 september begon de
geheime politie van Warschau met
lange verhoren, welke tot diep in de
nacht duurden. Bij het aanbreken
van de zaterdagmorgen, reed een wa
gen var. de veiligheidspolitie voor en
werd de kardinaal weggevoerd naar
een klooster en onder bewaking ge
steld. Tijdens de huiszoeking, aldus
meldt de Osservatore Romano, wer
den alle inwonenden van het aarts
bisschoppelijk paleis gedwongen met
hun gezicht naar de muur te staan.
Van al deze gebeurtenissen bleven
de gelovigen tot zondag officieel on
wetend totdat zij door de radio ver
namen, dat Kardinaal Wyszynski „af
gezet was en vervangen" door de
bisschop van Lods, Mgr. Klepacz.
Angstige voorgevoelens hadden de
menigte deze gebeurtenissen reeds
doen verwachten. Immers op vrijdag
morgen, toen velen zich naar de kerk
begaven om er de H. Mis van de bis
schop bfj te wonen, lazen zij op het
schop van Warschau en Gnesen Ste-
aankondigingsbord in het portaal
„Z.E. de Primaat van Polen, Aartsbis.
phan Kardinaal Wyszynski, zal he
den zijn dagelijkse H. Mis niet cele-
Ze moeten aan zichzelf en aan hun
sluiptactiek hebben getwijfeld, toen
een bisschop, die zij half op de knieën
meenden te hebben, plotseling tot het
kardinalaat werd geroepen.
Het stuur ging om. De verdachtma
kingen aan het adres van de geeste
lijkheid werden talrijker en onver-
bioemder. De Kardinaal was plotse
ling een vijand des volks geworden.
Toch, het viel niet mee harde be
schuldigingen tegen hem uit te bren
gen.
Kort voor zijn arrestatie, in maart
1953. waarschuwde hij de clerus voor
iedere politieke activiteit en eiste
hij van haar een loyale samenwer
king met de regering, voor zover
geen beginsel daarbij in hej gedrang
kwam.
Het ggrucht. dat er iets aan de hand
was verbreidde zich snel in de Poolse
hoofdstad en toen de volgende dag
was aangebroken, kwamen vele
Z. Emin. Ks. Kard. Stefan Wyszyn
ski, primaat van Polen, die op 26
september 1953 werd gearresteerd
en thans in zijn waardigheid
is hersteld.
nieuwsgierigen r.aar de H. Kruis
kerk. De pastoor wachtte hen in het
portaal op en deelde mede. dat de
Kardinaal opnieuw de Mis niet zou
lezen. Maar hij spoorde de gelovigen
wel aan voor de kardinaal te willen
bidden. Zondagmorgen stroomden
duizenden naar de kerk, tegen alle
vermoedens in hopend, dat zij op
nieuw de kardinaal vrij en frank
zouden horen preken, zoals zij van
hem gewend waren. Doch tegen het
middaguur verspreidde zich het ge
rucht, dat de kardinaal gearresteerd
was.
Nooit heeft men precies geweten
waar de kardinaal verblijf hield. Dat
hij onder bewaking stond en niets
kon doen voor de vervolgde Kerk in
Polen, was echter duidelijk genoeg.
Tot voor enkele weken durfde nie
mand zijn stem verheffen tegen dit
onrecht. Toen echter, plotseling,
kreeg het vrijheidsverlangen van de
Polen gelegenheid zich te uiten. Go
mulka, communist maar tevens natio
nalist, stelde zich schrap tegenover
Moskou en kondigde aan dat Polen
zijn eigen koers zou gaan varen. Een
democratischer koers.
„Leve Gomulka", riepen de Polen,
en in dit koor mengden zich de stem
men van de Poolse katholieken, anti
communistisch, maar door de nieuwe
ontwikkeling vervuld van een nieuwe
hoop: „Laat kardinaal Wyszynski
vrij."
Gomulka heeft aan die roep ge
hoor gegeven. Daarmee is de gods
dienstvrijheid niet hersteld, maar al
thans één groot onrecht ongedaan ge
maakt. Als de nieuwe machthebbers
consequent zijn, zullen zij ook aan
de andere eisen van katholiek Polen,
moeten voldoen en een strijd tussen
katholicisme en communisme moeten
riskeren op het zuiver ideologische
vlak. Een strijd zonder machtsmid
delen en dwangmethoden.
Of ze dat zullen aandurven
(Advertentie)
n Kwaliteitsproduct van de Wybert-Fabrleken. 70 en 90 ct. alléén bij Apothekers en Drogisten
Midden in de werkweek met de
grauwe dagen van de dagelijkse
arbeid, worden wij nu uitgenodigd
voor een dag zondag te vieren en
de ogen omhoog te richten naar de
heiligen van de hemel. Zijn in de
voorafgaande dagen van het kerke
lijk jaar vele heiligen van allerlei
rang en geaardheid op bijzondere
wijze gevierd en herdacht, nu op
de feestdag van Allerheiligen schou
wen wij, als met de ogen van de
ziener van Patmos, die onafzien
bare rij, de grote schare, die nie
mand tellen kan, de grote oogst
van de zielen, die de Goddelijke
Heer van de oogst heeft gewonnen
Hoewel geen geboden
feestdag is Allerzielen zo
diep in de volkstraditie
geworteld, dat het een
ouderdom van 900 jaren
kon bereiken. De gees
telijke vader van Aller
zielen was de Benedic
tijner Abt Odilo van Clu-
ny. In de oude Abdij
weerklonken heel de dag
gebeden voor de afge
storvenen. Na zijn dood
won zijn milde gedachte
om Allerzielen te vieren
algemeen ingang. In de
veertiende eeuw werd
net feest voor goed in de
Kerk vastgesteld.
In ons Zuiden is Aller
zielen wel het meest in
ere s Avonds te voren
twinkelen er duizenden
kaarsjes op de graven der
Limburgse kerkhoven en
de zerken en kruisen
ruim met bloemen ge
tooid. doen de herfst-
stormen vergeten.
°°Jf jn kerk en' gezin
wordt dan gebeden voor
de afgestorvenen.
In West-Vlaanderen
begint men daags te vo
ren al met toebereidselen
te maken voor de dag
van morgen. Hier en daar
treft men naast de huis
deur nog kinderaltaartjes
aan. Een stoel of plank
je, een witte servet,
waarop het beeld van Je
sus of Maria. Dit staat
tussen kaarsjes. Daarbij
nog een vaasje met bloe
men. Een kind houdt er
de wacht bij en vraagt
aan iedere voorbijganger
een geldstuk voor de
koek... van de arme zie
len. Zo gaat de dag vooi-
bij. 's Avonds bidt iedei
in eigen kring de rozen
krans.
In Herstal bij Luik gaat
iemand die avond langs
de huizen, slaat met zijn
stok op de ruiten en
roept: Ontwaakt en bidt
voor de zielen.
Men zegt, dat deze ge
woonte ontstaan is door
een moordenaar, die om
boete te doen zijn kinde
ren opriep om des nachts
op boven vermelde wijze
de straten door te trek-
tcn.
De volgende morgen
eet men zielebroodjes,
die met zorg gebakken
djn en gemerkt met een
kruis.
In Antwerpen had men
le gewoonte om saffraan
door het deeg te mengen
De gele kleur deed den
ken aan de Vlammen in
het vagevuur. Ieder
broodje dat men eet
wordt voorafgegaan door
een kort gebedje. De
crome overlevering zegt.
dat door elk broodje ge
nuttigd op deze wijze een
ziel verlost wordt.
Het oude volksgeloof
zzegt. dat de zielen die
dag het vagevuur voor
cén dag mogen verlaten.
Ze komen dan op aardig
cn men moet voorzichtig
zijn met het sluiten van
deuren om er geen tus
sen te klemmen.
Ook in Zuid-Duitsland
bakt men hier en daar
zielebroodjes. En in Ti-
rol? Daar brandt men in
de nacht de kachel, om
de kou van de zielen te
verwijderen. Hebben ze
zich verwarmd, dan staat
er op de schoorsteen een
lamp. met olie of vet ge
vuld. Daarmede moeten
ze de brandwonden sme
ren, om verzachting van
pijn te krijgen. Is dit ge
beurd, dan vergasten zij
zich aan de Tiroler koek.
die daar tussen kaarsjes
klaar staan.
Dat neerzetten van spij
zen is van heidense oor
sprong en kwam vroeger
ook in onze streken voor.
In Bohemen zet men een
kan koude melk klaar.
Algemeen was het ge
bruik om kaarsen te
branden op de graven
Hierdoor ontstond b.v.
de keerskensprocessie op
Scherpenheuvel. Deze
plaats werd zwaar door
ziekten geteisterd. Men
besloot een bedevaart te
houden. Deze werd ieder
jaar herhaald. De eerste
7 tot 10 uur.
jaren in het donker van
Ieder huis brandde enige
kaarjes bij de deur. De-
gehele weg naar de kerk
door. Eindelijk was men
bij de hel verlichte kerk.
De pastoor droeg het
beeld. In processie trok
men door het dorp. Van
heinde en ver kwamen
de pelgrims elk met drie
of vier lange waskaar
sen, versierd met de af
beelding van Maria. Dat
had plaats rond Aller
zielen. Het was een fan
tastisch gezicht. En luide
weerklonken de beden i
om verlossing uit het va
gevuur.
van deze donkere aarde voor Zijn
hemelse graanschuur
Welk een geweldige tegenstelling
is er tussen deze beide, deze wereld,
die vaak met een tranendal wordt
vergeleken en dat onbeschrijfelijke
domein van de gelukzaligheid, waar
van St. Paulus zegt, dat geen oog
het gezien heeft en geen oor het heeft
gehoord en dat het nimmer in de
gedachten der mensen is opgekomen
wat God daar heeft bereid voor
degenen, die Hem dienen. Hier op dit
ondermaanse zijn de dagen door zorg
omzoomd, hier gadh voor veel men
sen het lijden en de nood als gezel
len mede op de levensweg; hier is
het land van onvervulde wensen, van
het nooit volmaakt geluk, van de
nimmer onvermengde vreugde. Hier
staan wij dagelijks voor strijd en
jammer in een wereld, die tomeloos
jaagt achter de rijkdom en het ver
meende geluk en die daarbij vaak
over het levensgeluk van een even
mens loopt. Hier kan men een huis
bouwen en het met schatten vullen,
maar het blijft onzeker of het stand
houdt, en al had men een geheel
leven louter voorspoed, toch komt
eens de dag van het scheiden en
dan treedt de mens de wereld uit,
zoals de heilige Job dat zegt, naakt
ben ik in deze wereld gekomen en
naakt zal ik haar verlaten."
JWÏAAR ziet, nu komt de Kerk temid-
den van ons dagelijks werk met 'n
uitnodiging, om omhoog te zien, met
een geweldig Sursum Corda, dat over
de aarde weerklinkt als een uitnodi
ging aan allen, die geloven in het
eeuwige leven en wij zien voor de
ogen van onze geest, als in een
sprookjesprocessie de statige rijen
der maagden in het blanke kleed
der reinheid, de heldhaftige gelede
ren der martelaren in hun vuurrode
gewaden, dansende stoeten van kin
deren, die als voorjaarsbloemen ge
plukt werden van de aarde, onover
zienbare rijen van belijders, wie het
paarse kleed van de boete feestelijk
om de leden past, uit alle geledingen
van onze gevarieerde samenleving.
En deze allen, die wij daar aanschou
wen waren eens hier op deze aarde,
met al hun zorgen, met groter ar
moede als een van ons, met dieper
leed wellicht, dan ons nu treft, met
een zwaarder kruis, dan ons op de
schouders werd gelegd. Maar als de
Kerk deze allen ziet, juicht zij over
hen: ,,Illi autem sunt in pace: Deze
allen zijn nu in Gods vrede!"
Het wekt soms wel eens de indruk
tegenwoordig, alsof we maar niet
teveel over de hemel moeten spreken
Bij sommige mensen komt dan de
neiging om met een lichte grijnslach
om de lippen te zeggen: ,.Ja, dat
weten we al wel, die ouderwetse
praat!" Voor sommigen is het, alsof
ze dan de muffe geur van oude kerk
boeken en wierook ruiken. Maar toch
acht zich de Kerk geroepen, telkens
weer opnieuw cn altijd door op het
hemelse te wijzen, want onafwend
baar spoedt ieder leven naar zijn
einde en nutteloos zal het geleefd zijn,
wanneer het niet uitmondt in de oce
aan van gelukzaligheid, die God voor
degenen, die Hem dienen, heeft be
reid in de hemel. Wij mensen kun
nen nu eenmaal onze afkomst en onze
bestemming niet ontkennen of niet
straffeloos verzaken. We kunnen
Gods goedheid, die zo iets groots
voor ons heeft weggelegd, niet zonder
schade miskennen.
\/OOR hen, die de roep der Kerk
volgen, biedt de dag van Allerheili
gen met zijn hemelse vergezichten
een onuitputtelijke bron van bemoe
diging. Zij voelen weer dieper aan
de zijn van alle lijden en onvolmaakt
heid hier op aarde, begrijpen de
noodzaak om uit te boeten wat werd
misdreven om zich voor te bereiden
voor het hemelse feest, voor hen
komt heel dit leven in zijn ware ver
houdingen en waarde: deze wereld
is geen blijvende woonplaats, zij is
als een brug naar een andere oever,
waarachter het land ligt van onze
hoop en de vervulling van onze wen
sen. Daarheen gaan nu onze gedach
ten, verenigd met onze gebeden, zo
wel voor onszelf als voor onze dier
bare afgestorven. Eeuwig geluk mo
ge eenmaal ons aller deel zijn.
(Advertentie).