Vijfentwintig jaar
geleden stierf
Thomas Alva Edison
4
O
is
GODDET: „ALS PET T ENA ARS GAAT
ZAL IK HEM NIET TEGENHOUDEN'
Mensen en eTtiluzen
Twaalf vraaggesprekken
I
^zilveruitjes
Pruimenoogst
is voorbij
HEROPENING
BEKEND
BLIJVEN
Tour de France in het Ned. ploegleiderschap
PARKET- en
COLOVINYLVLOEREN
Ofnrc
half zware
BOUWKUNDIG
OPZICHTER-TEKENAAR
Vertegenwoordiger
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 15 OKTOBER 1956
Heeft Klaas Buchly
opvolgers-kansen
Werklust
Nieuwe reeks Vlaamsche Koppen
Bankje spelen
Gloeilamp
Rijkdom
Faillissement
Officiële publicatie
J. de Kok en Zonen
Reeds vanaf 11.50 per M2 gelegd.
„PARKON" Vloerenbedrijf Breda.
ctsriek,
ADVERTEREN
IS
DERDE STUURLIEDEN
VIJFDE WERKTUIGKUNDIGEN
OQMOt
«richt, dat de
100 jaar be-
het gemeen-
1957 zal deze
Ite donderdag
en.
Ibestuur heeft
(50 gulden ge-
rgin voor de
I: veetoondag.
niet moeilijk
[swinnaars re-
3aar te stel-
)als Hulst he
ien weet dat
|ategorieën in
rnten zo rond
in steken die
ïarkt des te
irkt dan veel
voor de fok-
die te Hulst,
behoeft men
|e data liggen
om beide
lan te garan-
in de leden
rmarktcomité
lieven om er,
jiële moeilijk-
Igeven en dn
le enige in dit
|inspireert het
de buren de
Jilst nog, om
larkt een pas-
|nen. Dat zou
gebeurtenis
leede-lustrum-
srte Fairlane
Irkte panelen,
lebogen voor-
len deze door
Jend over het
s het met die
I het vliegveld
heeft mede-
he koppeling
coppeling een
etekenen voor
we tractor, de
an de Fergu-
ctor vervaar-
igeven voor de
Coventry, die
ste fabriek in
van de mili-
orwedstrijden
leren van het
t worden ge-
Nederland en
Ook in Parijs is men niet onkundig gebleven van hetgeen
zich rondom het ploegleiderschap van de Nederlandse equipe voor
de Tour de France 1957 afspeelt. Door de reeds tot een dikke serie
uitgegroeide artikelen en beschouwingen in de Nederlandse
sport- en dagbladpers en het bezoek, dat Kees Pellenaars en Piet
van Ierlant, nog altijd vertrouwensman van de KNWU in Tour
zaken naar het heet, aan Jacques Goddet heeft gebracht. Aan
die visite zijn de nodige conclusies vastgeknoopt, hier en elders
Het is gebleken, dat sommige daarvan, en althans die welke ons
hier onder de ogen kwamen, lang niet conform de werkelijkheid
zijn geweest.
Te bevoegder plaatse ons licht opstekend, hebben wij het navolgende
kunnen vaststellen.
De berichten, als zou Jacques Goddet aan Pellenaars een uitnodiging heb
ben gezonden om met hem de bestaande moeilijkheden onder het oog te
zien, worden hier als onjuist bes-tempeld. Piet van Ierlant schreef de direc
teur van de Ronde van Frankrijk, dat hij hem graag wilde spreken over
de moeilijkheden in de Nederlandse wielersport. Goddet had daar geen be
zwaar tegen en een week later werd Piet van Ierlant de kamer van de
directeur van l'Equipe binnengeleid. Niet alleen echter, want Kees Pelle
naars bleek in' zijn gezelschap, waarover Goddet nogal verbaasd moet zijn
geweest. Temeer omdat hij er van op de hoogte was, dat Pellenaars officieel
voor 't ploegleiderschap had bedankt.
Enfin, van Ierlant leidde het ge
sprek in en heeft volgens onze bron,
die insider is, onder meer meegedeeld,
dat het de hartewens van Pellenaars
was, als ploegleider aan te blijven.
Tengevolge van de omstandigheden,
dat hij momenteel met sterke „tegen
wind" heeft te kampen, zag hij ech
ter liever, dat in 1957 een andere
ploegleider zijn taak overnam. Die
nieuwe ploegleider zou er, althans
volgens van Ierlant, weinig of niets
van terecht brengen, met als resultaat,
dat Pellenaars in 1958 een jaar la
ter dus een voor Nederland glo-
rieuse rentree zou kunnen maken.
Er werden door deze bron nog di
verse in Parijs lopende geruchten bij
gevoegd. Wij zullen die liever onver
meld laten, omdat ze op vermoedens
berusten en bovendien de toch al zo
vertroebelde aangelegenheid nog maar
verwarrender zouden maken. We kun
nen wel zegen, dat die geruchten in
verband staan met veronderstellingen
ten aanzien van een deelnemen door
renners aan andere klassiekers dan
de Tour. Maar nog eens, daarop gaan
we niet verder in, temeer omdat voor
lopig niet aangenomen mag worden,
dat een ploegleider hoe die ook
heten mag zo unfair zou zijn, ren
ners in etappewedstrijden, vooraf
gaande aan de Ronde van Frankrijk,
zodanig te laten leegrijden, dat ze
daarna ongeschikt zouden zijn om te
worden opgenomen in de Nederlandse
Tourploeg.
Goddetdaar voel j
ik niets voor
Goddet, die op zijn beurt van al
deze geruchten en supposities niet on
kundig is gebleven, heeft uitdrukelijk
verklaard niets voor dit spel te voe
len. Ongeveer woordelijk heeft hij
aldus gereageerd:
„De Nederlandse renners moeten
hun eigen narigheden opknappen.
Iedere ploegleider heeft jaar in jaar
uit de grootste moeilijkheden te over
winnen, plus de rivaliteit. Als Pelle
naars het nodig oordeelt om te gaan
zal ik hem NIET tegenhouden. Boven
dien is dit een kwestie, welke vooral
en in de eerste plaats de Nederlandse
organisatie moet aangaan. Ik weet,
dat het beter is, dat wij daar tussenuit
blyven"...
Nadat Piet van Ierlant gelegenheid
had gekregen zijn uiteenzettingen, te
doen, kon ook Pellenaars zich tegen
over Goddet zetten.
Hèm heeft de Tour-directeur ge
zegd, dat hij gaarne zou zien, dat Pel
lenaars directeur-sportief bleef. Zijn
naam is in Frankrijk al bekend. Als
Pellenaars echter af wilde treden om
een betere ploeg, met grotere homo
geniteit te laten aantreden, vond hij
dat uitstekend.
Maar niet voor de tijd van
een jaar, doch definitief. Goddet
heeft nadrukkelijk verklaard, er
niets voor te voelen in 1957 een
ploeg onder leider X (een naam
werd niet genoemd) te laten op
treden en in 1958 weer een Pel-
lenaars-equipe te zien verschij
nen.
Ook over Wim van Est
Het heeft ons niet verbaasd te ver
nemen, dat Goddet ook uitvoerig heeft
gesproken over de aangelegenheid
Wim van Est. Hij heeft zowel van Ier
lant als Pellenaars te kennen gege
ven, dat van Est in Frankrijk een zeer
populair renner is en dat het hem
persoonlijk erg heeft gespeten, dat hij
dit jaar in .zijn Tour ontbrak.
„Ik weet heel goed," aldus Goddet,
„dat het niet altijd meevalt om het
iedereen naar de zin te maken. Maar
jelui moet ook aan mijn Tour denken.
Van Est is hier een trekpleister. Zie
daarom met hem tot overeenstemming
te geraken. Drink samen een paar
liter wijn en Je zult zien, dat jelui
elkaar een half uur later de hand
geven."
Tijdens het onderhoud moet Goddet
ook gesproken hebben over de tradi
tionele afrekening met de renners.
Daar dit onderwerpen van zakelijke
aard zijn, waaromtrent men intussen
nooit juist kan worden ingelicht, heb
ben wij geen pogingen aangewend
daarover meer te weten te komen.
Evenmin als over de rivaliteit, weiKe
er tussen Voorting en Wagtmans tij
dens de voorbije Tcur moet hebben
geheerst en die veel erger zou zijn
dan men hier aanvankelijk meende.
Nog eens peinzen
Bij het vertrek heeft Goddet aan
Pellenaars gevraagd, wat hij nu van
plan was te doen. Waarop deze zou
hebben gentwoord (nog steeds volgens
onze bron): ,,Ik moet nog eens na
denken. Als ik een goeie ploeg bij
mekaar kan krijgen, wil ik het in
1957 nog eens graag proberen, maar
ik heb de indruk, dat sommige lui
van de KNWU en sommige journalis
ten me veel liever zien verdwijnen"...
NOOT VAN DE SPORTREDACTIE.
Wij hebben gemeend tot publi-
katie van bovenvermelde reportage
te moeten overgaan in het welbe
grepen belang van de wielersport
in ons land. Het is immers zó, dat
Nederland alléén maar gebaat is
bij een zo sterk mogelijke vertegen
woordiging in de Touronder lei
ding van een bekwaam leider. Hoe
die ook heten mag. Het is echter
noodzakelijk, dat de ontelbare wie-
Ierenthousiasten weten wat er alle
maal rondom die kwestie aan de
hand is. Wij hebben tot taak daarin
orde te scheppen als blijkt, dat er
soms te veel verdichtsel en te wei
nig realiteit om de hoek komt kij
ken. Het is bovendien onze plicht.
Er moet voor wordèn gewaakt, dat
onze naam op wielersportgebied
schade wordt berokkend. En het is
een feit, dat men in ons land o.t.
daarmee hard op weg is.
Als er, zoals iedereen weet, een
andere ploegleider, in de persoon
van bijvoorbeeld Klaas Buchly be
reid bleek, de plaats in te nemen
van Pellenaars, die immers officieel
bij de KNWU voor deze functie be
dankte, moet deze man, die op zijn
beurt bogen kan op zeer goede re
sultaten met jonge renners, in di
verse buitenlandse klassiekers, een
eerlijke kans kunnen krijgen. Als
hij niet geschikt is, moet de KNWU
dat onmiddellijk verklaren. Zij
moet echter de moed hebben te zeg
gen hoe de zaken er bij staan. Twee
jaar geleden, toen er wrijving was
ontstaan tussen de KNWU en Pel
lenaars heeft de wielerunie Gerrit
Schulte gevraagd Pellenaars te ver
vangen. Schulte stelde echter zo
danige eisen, dat men daar liever
niet op in ging. Waarna Pellenaars
opnieuw het ploegleiderschap op
zich heeft genomen.
De wielerwereld is benieuwd of
zich met Klaas Buchly een herha
ling zal voordoen.
Ook Buchly, die steun heeft van
een concurrerende rijwielfabriek
van Pellenaars, heeft de nodige be
sprekingen met de KNWU gehad.
De Hagenaar verklaarde zich be
reid met een ploeg naar de Tour
te gaan indien zijn voorwaarden
door de Unie werden aanvaard: niet
alleen naar de Tour, maar tevoren
óók met jongens naar de Ronde van
Italië en die van Zwitserland.
Daarover wordt nu nog steeds
onderhandeld.
De vraag is welke houding de
KNWU ditmaal zal aannemen. En-
hoe Pellenaars en diens rivaal gaan
reageren.
18 Oktober 1931: als een donderslag bij heldere hemel treft
Amerika het bericht, dat 's werelds grootste uitvinder is over
leden. Radio- en televisiestations onderbreken hun uitzendingen
om de ramptijding binnen enkele minuten over het nieuwe we
relddeel te verspreiden. Transatlantische telefoonverbindingen
zijn door Europese en Aziatische correspondenten geblokkeerd:
op alle redactiebureaus belt en ratelt de telex: Thomas Alva Edi
son, de man, die met ruim twaalfhonderd uitvindingen het nieuwe
industriële tijdperk inluidde, is gestorven.
Miljoenen bedenken, wat deze man voor de gehele mensheid,
maar ook voor ieder van hen in het bijzonder, heeft betekend.
Want veel belangrijker dan de nieuwe, materiële rijkdom, die
Edisons vindingen voortbrachten, waren de nieuwe, naar mense
lijk geluk strevende banen, die door hem afgebakend werden.
Men zou het de brutale, nieuwsgie
rige knaap, die in Port Huron in Mi
chigan de straten onveilig maakte,
niet nagegeven hebben, dat hij ooit
zou worden gerangschikt tot de groot
sten onder de grote techniekers én
wetenschapsmannen van alle 'tijden.
De zevenjarige knaap, geboren in Mi
lan in Ohio, was een woelwater, die
zijn leermeesters tot wanhoop dreef
en zijn ouders op kosten joeg. En dat
laatste was iets, wat papa Edison in
het geheel niet kon hebben. Zijn
voorzaten waren van Nederland naar
Amerika overgestoken om hun gezin
te kunnen onderhouden, hijzelf had
zijn handel in dakpannen in Ohio
moeten sluiten. De handel in granen
en voeders floreerde naar wens,
maar het waren geen tijden, waarin
men de dollars als water door de
vingers kon laten glijden.
Thomas moest gaan werken. Nie
mand die dat plezieriger vond dan
hij. Wel waren er enkele schoolvak
ken, die hem bijzonder interesseer
den natuurkunde, biologie maar
hij wilde de handen uit de mouwen
steken: zelf bewijzen, zelf misschien
ontdekkingen doen. Zijn eerste baan
was echter simpel en had weinig met
initiatieven van doen. Thomas werd
krantenjongen op de Grand Trunk
Railway tussen Port Huron en De
troit. Meer kansen werden hem ge
boden, toen nij na enige tijd ver
gunning kreeg om op de tussengele-
gen stations op eigen risico kiosken
op te richten. Thomas slaagde en
verdiende geld. Een ongelukkig toe
val bezorgde hem in deze periode le
venslange doofheid. Toén een con
ducteur hem hardhandig aan zijn
oren trok, brak zijn gehoororgaan.
Edison heeft deze handicap op latere
leeftijd een zegen genoemd, omdat
zijn doofheid voorkwam, dat hij van
zijn werk werd afgeleid.
Ondanks alle publiciteit van uit
gevers, de bloemlezingen en de tal
rijke boekbesprekingen in bladen
en tijdschriften, betekenen, oojc in
Vlaanderen, de meeste schrijvers en
dichters voor het lezerspubliek niet
veel meer dan een naam en een ti
tel. Daarom is het goed, dat Louis
Sourie, een publicist, die al heel wat
boeken op zijn naam heeft, behoort
tot de „Kunstenaars voor.de Jeugd"
en lid is van de redactie van het
voortreffelijke tijdschrift „West-
Vlaanderen", in een boek, dat on
langs bij J. van Mierlo-Proost te
Turnhout verschenen is en „Mens
en Kunstenaar" heet, vraaggesprek
ken gebundeld heeft met twaalf
vooraanstaande Vlaamse schrijvers
en dichters van het ogenblik.
Het zijn Pieter G. Buckinx, Ernest
Claes, André Demedts, Filip de Pil-
lecijn, Jozef Droogmans, Gaston Du-
ribreux, Maurice Roelants, Jozef Si
mons, t)rbain van de Voorde, Emiel
van Hemeldonck, Valeer van Kerkho-
ve en Albert Westerling. Hij droeg
zijn werk op aan Jozef Droogmans,
,,de pionier van het levende Limburg,
de vroede kunstenaar en de nobele
mens".
Louis Soerie merkt in zijn voor
woord op, dat het vraaggesprek in
Vlaanderen nooit tot een litterair
genre gepromoveerd is. Hij liet
zich niet door de sympathie voor een
bepaalde auteur leiden, doch streef
de er wel naar auteurs aan het
"°i°» laten die ons' ln de litte
raire stromingen van deze tijd, een
i WIsten te geven op vragen,
die het algemeen-menselijke, hetzij in
nf ln de poëzle- in het toneel
d, „essay- behandelen en be
richten Hij hel de schrijver overi
gens een volledige vrijheid. Ook hls-
torisch achtte hij deze interviews
wel van belang. Hij schrijft: De
afstand, naar motiel, inhoud en "uit-
wet king, tussen het proza van Er-
nest Claes en dit van Valeer van
Kerkhove, is in zo'n mate in 't oog
55
springend, dat de evolutie van onze
litteratuur bezwaarlijk nader com
mentaar vergt".
Aan elk eigenlijk onderhoud laat
Louis Soerie een beknopte schets van
de mens en de kunstenaar vooraf
gaan. Ieder vraaggesprek wprdt ove
rigens met een volledige bio-biblio-
grafische opgave afgesloten.
De meeste Vlaamse schrijvers en
dichters, waarmee Louis Sourie een
vraaggesprek had, zijn in het noor
den min of meer bekend. Betrekke
lijk weinigen zullen er hier echter be
hoorlijk op de hoogte zijn met het
werk van Jozef Droogmans, Gaston
Duribreux en Jozef Simons.
Ernest Claes
Het meest gelezen van al deze au
teurs is, ook bij ons, Ernest Claes:
zijn boekenoplage nadert het fabel-
tige cijfer van een miljoen. We le-
ze-i in het intervieuw met deze vertel
ler, dat „De Witte" roet zijn 65-ste
druk een totaal van 170.000 exempla
ren heeft bereikt. De vertalingen
zijn daarbij niet gerekend. Er be
staan zelfs twee Franse versies van
dat bekende boek.
Over het werk en de visie van de
ze Vlaamse kunstenaars met het
woord vernemen we veel interes
sants. Van meer belang dan men bij
ons over het algemeen aanneemt zijn
bij voorbeeld de katholieke tijdschrif
ten „De Tijdstroom" en „Vormen"
geweest, waarin zich de generatie
van Pieter G. Buckinx en André De
medts uitsprak. Ze verwierp het „ro
mantische expressionisme", noemde
dat bij monde van Pieter G. Bu
ckinx zelfs een „verward net" en
streefde naar een verhevigde reali
teit.
De samensteller van deze bundel
bij voldoende belangstelling zorgt
hij voor een vervolg, blijkens het
voorwoord heeft zich echter niet
beperkt tot het eigenlijke werk van
de ondervraagde kunstenaar: hij wil
de de auteur ook zien in het licht
van zijn tijd, zijn verhouding tot de
gemeenschap en de eigentijdse ver
schijnselen op litterair en artistiek
terrein nagaan, nem confronteren
met nieuwe begrippen, toestanden en
opvattingen. Zo vroeg hij aan Pieter
G. Buckinx niet alleen of hij als dich
ter in de inspiratie geloofde en welke
functie de dichtkunst in zijn leven be
kleedt, doch ook wat volgens hem
de jonge dichters van thans onder
scheidt van die van enige tientallen
jaren terug en zo antwoordt Ernest
Claes op de vraag wat hij denkt over
de huidige roman o.m.: „Alle genres
zijn goed als ze maar „goed" zijn.
Ik constateer echter dat al te zeer
opzij schuiven van de zielswaarden,
met daarnaast m.i. te grote belang
stelling voor het a-morele, het sexue-
le. Men vindt het verband niet meer
tussen de hogere bestrevingen van
de geest en de hartstochten". Hij
verklaart overigens, dat het probleem
uit het verhaal moet groeien en niet
het verhaal uit het probleem. Filip
de Pillecijn, die een van de grootste
Vlaamse prozaisten van het ogenblik
is het is niet voor niets, dat hij
al herhaaldelijk met Arthur van
Schendel is vergeleken wijst in
zijn antwoord op de vraag of een
verhaal noodzakelijk „nieuwmodisch"
moet zijn om de lezer te boeien, op
het feit, dat het boek een marktarti-
kel is geworden: de publiciteit wijst
te veel en te gemakkelijk op de mooie
band en op de lage prijs. We lezen
verder o.a. hoe Gaston Duribreux,
een schrijver van de zee, wiens ro
man „De Grote Hemme" bekroond
werd met de prijs der „Scriptores
Catholici", over de taak van de mo
derne katholieke romancier denkt en
we vernemen, dat voor Valeer van
Kerkhove, een der meest begaafde
jongeren, het moreel probleem iden
tiek is met het geluksprobleem.
Katholieke auteurs
Zo staat er niet weinig in dit hoek,
dat een beter inzicht vermag te ge
ven in de ontwikkeling der Vlaamse
letteren in de afgelopen dertig jaar.
Voor de noordelijke Nederlanden
heeft het daarnaast vooral ook deze
verdienste, dat het hier ook eens ka
tholieke kunstenaars naar voren
brengt. Stellig niet geheel en al zon
der reden werd er geklaagd, dat er
in ons land na de Tweede Wereldoor
log opvallend weinig aa Jacht werd
geschonken aan het werk der katho
lieke Vlaamse letterkundigen. In de
„Maasbode" wees Pater Hartwijk er
zelfs eens op, dat een katholiek
Vlaams auteur blijkbaar eerst met
de kerk van zijn vaderen moet heb
ben gebroken om in het noorden als
een belangrijk schrijver te worden
beschouwd, ook door de katholieke
kritiek.
W.A.M, VAN H.
Toch was het een toeval, dat hem
enkele sporten hoger op de levenslad
der schopte. Nu ja, toeval. Er was
inderdaad moed voor nodig om het
zoontje van d~ stationschef juist voor
een aansnellende trein van de rails
weg te rukken. De dolgelukkige chef
leerde hem de Morse-Code. Teneinde
een goed gebruik te kunnen maken
van de nieuwsberichten, die hij voor
taan uit Dedroit per telegraaf kon
ontvangen, installeerde hij een druk
pers in de postwagen en onderweg
drukte hij zijn „Weekly Herald", die
hij onder de reizigers en aan de sta
tions verkocht. Tevens richtte hij de
postwagen in als groentenstand en
benutte één hoek als laboratorium.
Dat laatste betekende echter het
vroegtijdig einde van zijn drukkers
loopbaan, want nadat hij met een
scheikundig experiment een brand
had gesticht, waardoor de gehele wa
gon werd vernield, was het uit met
de reislust van de jonge, onderne
mende knaap. Beroepstelegrafist wil
de hij worden.
Wat Thomas wilde, bereikte hij.
Hij werd beroepstelegrafist. In 1864
construeerde hij in Indianapolis een
automatische overdrachtsklopper ten
gebruike bij de elektrische telegrafie.
In Boston kwam Edison met zijn
tweede uitv-nding: de tikkerdetector
op de proppen. Stomverbaasd was
hij, toen het octrooibureau hem er
40.000 dollar voor neertelde. Hij had
er en hij zei het eerlijk siechts
3000 verwacht.
Dat stelde hem in staat een labo
ratorium in te richten in Menlo Park.
Daar en in het latere lab in New
Yersey, deed hij de meeste uitvin
dingen. In 1877 kwam zijn paten-
aanvraag voor een ,,spreekmachien
of fonograaf", de' voorloper van de
grammofoon zo men wil, maar in ze
kere zin evenzeer van de radio en
van de bandopnemer. Want al heeft
Marconi uiteindelijk het radiotoestel
als produkt aan de wereld geschon
ken, Edison heeft de weg aangege
ven, waarlangs de Italiaan zijn „te
legrafie zonder draad" kon perfecti
oneren en realiseren.
Menio Park roept herinneringen op
aan een jubileum, dat vorig jaar in
vele staten ter wereld is gevierd: het
jubileum van de gloeilamp, die- vóór
1880 door Edison werd ontwikkeld.
Weliswaar was dat in alle geheim al
eerder geschied, maar er restte de
grote uitvinder één probleem: de le-
Edison, 's werelds grootste uitvinder
vensduur deV^lampen te verzekeren.
Toen hem dat gelukt was, bedacht de
handelsman, die Edison tevens was
hij vergaarde miljoenen, maar
verstond de kunst die nuttig te be
steden een grootste stunt. Hij zou
het park, waarin zijn laboratorium
gevestigd was, van een complete
straatverlichting voorzien en dan
gasten en notabelen uit vele en verre
oorden inviteren dit wonder van de
negentiende eeuw te komen aan
schouwen. Tevoren zou hij ervoor
zorg dragen, dat de gehele installa
tie feilloos werkte, langer dan zes et
malen zou branden en niet stagneer
de. Helaas: een ondernemend journa
list: Marshall Fox van de New York
Herald, had lont geroken. Hij schreef
een uitvoerge reportage over de fa
bricage van het „nieuwe licht", kon
digde met grote koppen en dat
was in die tijd een bijzonderheid
de demonstratie in Menlo Park aan.
Edison was nog lang niet klaar. Hij
kon wel een straatverlichting aanleg
gen en laten branden, maar hij was
nog niet bij machte te garanderen,
dat deze enkele etmalen achtereen
zonder storing zou blijven. Wilde hij
echter het volle profijt trekken van
de publicaties van Marshall Fox, dan
moest hij diens beloften inlossen en
inderdaad na vier weken de demon
stratie geven.
Toen op Oudejaarsavond 1879 de
gasten van heinde en verre naar
Menlo Park kwamen, brandde de
straatverlichting en zo goed, dat het
„nieuws van het jaar" zich als een
lopend vuurtje verspreidde. Mashall
Fox'primeur maakte de rondreis
over de gehele wereld en toen Edison
zijn gloeilamp in 1881 te Parijs kwam
demonstreren, kon hij de heren jour
nalisten zonder vrees voor verlies
van prestige toevoegen: „Mijne he
ren, ik heb U niets meer te zeggen,"
Er bestaan vele en grote boeken
over Edison en zijn werken. Niet één,
dat op volledigheid aanspraak mag
maken. Onze lezers zullen ons daar
om verontschuldigen, als- wij de fi
guur, die op 18 oktober aanstaande
25 jaar geleden te New Yersey over
leed, tekenden met enkele episoden
uit zijn leven, die het meest tot de
verbeelding spreken. Laten wij U tot
(Advertentie)
Sehroelend-brandond
Maagzuur kunt V blussen.
On-mld-del-lijk met Renniei.
Gewoon een of twee Rennies laten
smelten op de tong en alle leed
is geleden. Water of zo komt er niet
aan te pas en omdat Rennies één voor
één hygiënisch verpakt zijn, kunt ge
ze altijd makkelijk bij u steken. Een
prettig middel en smakelijk boven
dien. Vraag een pakje Rennies en U
bent voor lange tijd gewapend. Voor
Uzelf ook om een disgenoot-in-
nood uit de brand te helpen. 683-00
den, dat de beroemde Amerikaanse
auteur Orrin E. Dunlap, in 1944
maakte en dat inmiddels weer is ach
terhaald en overtroffen: „Reeds nu
(1944 dus!) heeft Edison dank zij de
geordende activiteit zijner gedachten
een nieuwe rijkdom van miljarden
dollars in het leven geroepen".
De oogst van pruimen is in Zee
land nu voorbij. Het is wel een heel
lang seizoen geworden, want het
begon half juli en er werden prui
men geveild tot vorige week. Voor
al in Kapelle-Biezelinge kwamen dit
jaar weer veel pruimen Daar waren
zelfs deze week r.og dagaanvoeren
van 2.000 kilo, maar in het drukste
var. het seizoen kwamen er dagaan
voeren van 80 ton.
De pruimenoogst was in Zeeland
redelijk en de prijzen lagen steeds
hoog
In vergelijking met enkele jaren
geleden is het areaal echter be
langrijk teruggelopen. Het aanbod is
nu verdeeld over een grote periode.
De topaanvoeren in een enkele week
komen thans niet meer voor. Dit
is een gevolg van de grote variatie
in het aantal goede rassen.
Uitgesproken is het faillissement
van J. Rentmeester, veehandelaar,
Nassauweg 28, 's Heerenhoek. R.C. mr.
A.J.W. v. Royen. Cur. mr. G.A. Ren
ting, Goes.
OPKOMST VOOR
HERHALINGSOEFENINGEN.
Ten behoeve van de militairen, die
op 16 oktober 1956 voor herhalings
oefeningen onder de wapenen komen,
worden enkele extra-treinen ingelegd:
Bedoelde militairen moeten van deze
treinen gebruik maken en daartoe op
een zodanig tijdstip van hun woon
plaats vertrekken, dat zij op het be
treffende station aansluiting hebben
op de voor hen bestemde trein. De
militairen, die in verband met hun
plaats van vertrek of bestemming
geen gebruik kunnen maken van deze
treinen, moeten ingevolge hun last
geving reizen met de eerste reisgele
genheid na 06.59 uur. Extra-treinen:
Leeuwarden tot Weert: Leeuwarden
v. 8,41, Grouw v. 8,52, Akkrum v. 8.57
Heerenveen v. 9.06, Steenwijk v. 9.24,
Zwolle a. 9.52. Groningen tot Weert:
Groningen v. 8.43, Assen v. 9.04, Hoo-
geveen v. 9.25, Meppel v. 9.40, Zwolle
a. 10.00. Opmerking: de treinen uit
Leeuwarden en Groningen rijden ge
combineerd van Zwolle tot Weert:
Zwolle v. 10.12. Amersfoort v. 11.18,
Utrecht v. 11.47. 's-Hertogenbosch v.
12.28, Eindhoven v. 13.00. Weert a.
13.23. Rotterdam tot Weert: Rotterdam
cs. v. 8.41, Rotterdam Blaak v. 8.52,
Rotterdam Zuid v. 8.57, Barendrecht
v. 9.18, Dordrecht v. 9.30. Lage Zwa-
luwe v. 9.43, Breda v. 9.57. Gilze v.
10.07, Tilburg v. 10.18, Oisterwijk v.
10.36, Boxtel v. 10.46, Eindhoven v.
11.05, Weert a. 11.28. Opmerking: mi
litairen uit Den Haag moeten reizen
slot het rekensommetje niet onthou- met trein 1011 (Den Haag v. 8,12)
De MODEL VOLKSSLAGERIJ steekt de vlag uit
in Goes! Prachtige en gezellige -nieuwe Model
Volksslagerij van de
FIRMA J. DE KOK EN ZONEN,
Lange Vorststraat no. 12, Goes.
Dat wordt een grote verrassing voor U. De Firma
J. de Kok en Zonen heeft haar slagerij geheel naar
de eisen des tijds ingericht. Er is daardoor een
prachtige, maar vooral ook gezellige nieuwe zaak
ontstaan. De witte wanden en vloer zorgen voor
een feestelijke sfeer. De allermodernste verlich
ting zorgt voor goed zicht. Kom vooral eens kij
ken naar deze zaak. die een sieraad is voor de
Lange Vorststraat. Enkele daverende verrassingen.
Ziet onze prijzen in de etalages. De heropening
vindt plaats op dinsdag 16 oktober a.s. 's-Maan-
dagavonds brandt de gehele verlichting en dan
is het volop de moeite waard om te komen kijken.
Lange Vorststraat no. 12, Goes, tel. 3360. Huis 2734
maken uw woning mooier en gezelliger,
bovendien onverslijtbaar.
Vraagt vrijblijvend inlichtingen.
VEEMARKTSTRAAT 26 - TELEF. 7061
De shag waar duizenden
mee weglopen
Ten kantore van de Rentmeester der Domeinen te Breda,
Baronielaan 69, kan worden geplaatst een
Sollicitaties, uitsluitend schriftelijk, in te dienen véór
31 oktober 1956.
De
N.V.KONINKLIJKEPAKETV AART-MAATSCHAPPIJ
vraagt voor spoedige uitzending naar
het Verre Oosten
in het bezit van het diploma 3e Stuur
man G.H.V.
in het bezit van hetdiplomaals Assistent-
Scheepswerktuigkundige resp. het Voor
lopig Diploma als Scheepswerktuigkun-
dige.
Sollicitaties te richten aan de K.P.M.,
Afd. Personeel, "Het Scheepvaarthuis",
Amsterdam-C.
GEVRAAGD voor Brabant, Limburg en Zeeland.
Voor de verkoop van pneumatische gereedschap
pen, technische kennis beslist vereist.
Brieven onder no. 38066-oo bur. van dit blad.
ZOETZUUR EN ZUUR