Billy Louise
Rechts wint
Universiteiten
De mijnpolitiek in België
door B. M. Bower
as
RYNBENDE
L u c h t m i I j o n a i' r s onderscheiden
PHILIPS
►Photoflux
dit is Uw kans Uw oude
apparaat te vervangen!
i
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
8
Q75
26"
TWEEDE BLAD
IPagbla? PcjSïcm
WOENSDAG 10 OKTOBER 1956
Meningen en Commentaren
UITGAVEN VOOR
RECLAME
BEZITSVORMING
NIEUWE ZET
Zigeuners in S.U.
moeten nu
werken
WITTE KRUIS
Finse verkiez
Aanvaardt Brazilië
Amerikaanse bases
Voor journalisten
25 ct
Brussel zwijgt
Met twee maten
Geheimzinnigheid
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
heeft
wan
ónge-
laalde
ss en
Dnder
ijzen.
jit witte
kleine
neviève
rok van
•gestikt,
iet exo-
Recht-
ie A
ie D
ïgen
en
oor-
ra-
arke
^aaf
I DEK STEEK
<xxxxxxxx><xxxxxxxxxx>oo<x>o<xxx>ooooooooo^soo^pooooo
<<XXXXXXX><XXXXXXXX>CO<XXXXXXXX>000000<XXXXXXXXXXXX>OC
op het congres van het Genoot
schap voor de Reclame te Arn
hem heeft mr. Zijlstra, directeur
van Lintas (het reclamebureau van
de Unilever) interessante dingen
gezegd over de uitgaven voor re
clame. Hij schatte het totale bedrag,
dat in Nederland aan reclame was
uitgegeven in 1955 op meer dan 300
miljoen gulden, hetgeen neerkomt
op ongeveer anderhalf procent van
ons nationale inkomen. Dat is altijd
nog een goed stuk minder dan in
de Verenigde Staten bijvoorbeeld,
maar het is aanzienlijk meer dan in
de Scandinavische landen. En het
is van belang, dat die kosten nog
steeds in snel tempo stijgen.
Het is een bekend argument van
de gebruiker, dat hij vraagt, wat
hem al die reclame kost, dit in
tegenstelling tot wat de reclame
man zegt nl. dat reclame de massa
verkoop en dus een lagere prijs
stimuleert. Welnu, ook daarop werd
althans voor één geval op dit
congres het antwoord gegeven bij
monde van de heer A. Keiler, voor
zitter van de voorlichtingscommis
sie voor blikgroenten.
De publiciteitskosten, om het ko
pen van blikgroenten te bevorde
ren, hebben in de afgelopen vijf
jaar niet meer dan een half procent
van de gemiddelde verkoopprijzen
bedragen. Populair gezegd: voor een
blik van een gulden dus nog geen
halve cent. Maar als resultaat van
de aktie, die de conservenindustrie
collectief heeft gevoerd, is het ver
bruik van blikgroenten in de af
gelopen vijf jaar verdrievoudigd.
Dit resultaat en het hoge bedrag,
dat de heer Zijlstra noemde, geven
een idee, van het enorme belang,
dat de reclame in de huidige maat-
schapij belichaamt. Dat men het er
op het genoemde congres volmon
dig over eens was, dat de weten
schappelijke basis van de reclame
uitgebreid en verbeterd dient te
worden kan alleen maar tot ver
heugenis stemmen. Laat het de con
sument per artikel niet veel kosten,
H blijft toch geld van diezelfde
v msument. Het is goed, als daar
mee economisch wordt omgespron
gen.
pREDIKT het Evangelie niet de
onthechting van het bezit? Hoe
kunnen de katholieken dan zo sterk
opkomen voor de bezitsvorming?
Deze vragen zijn het onderwerp van
discussie geweest van bezinnings
dagen op de volkshogeschool „De
Drakenburgh" Pater Jelsma liet de
volle schijnwerper spelen over de
evangelische uitspraken, welke
waarschuwen tegen het vergaren
van schatten op aarde, welke ons
opdragen van ons bezit aan ande
ren uit te delen. Pater Ponsioen
bekeek de zaak echter in breder
historisch perspectief. Naast de uit
spraken van het Evangelie is er
ook de katholieke traditie, die de
positieve waarde van de (goed ge
bruikte) eigendom voor de mens
in steeds helderder licht zette. Met
Rerum Novarum begint als het wa
re het verzet tegen de aanvallen
van de socialisten op de particuliere
eigendom. De bezitsvorming voor
de grote massa wordt afgeschilderd
als een middel om de klassenstrijd
uit te bannen. De tegenwoordige
Paus, zo zette pater Ponsioen uit
een, beklemtoont vooral het per
soonlijkheidskarakter van de eigen
dom. Tegenover de duizendvinge-
rige macht van de staat heeft de
mens behoefte aan een eiland der
(Advertentie)
dubbele klare
vrijheid in de vorm van een stuk
particuliere eigendom.
Steken daarin dan geen gevaren?
Natuurlijk. De erfzonde werkt ook
hier. Het gevaar dreigt, dat men
zich tot slaaf van zijn eigendom
maakt. We moeten trachten onze
innerlijke vrijheid tegenover de
eigendom te bewaren.
Met deze gedachte voor ogen kan
de nadruk, welke de KVP thans
legt op het vraagstuk van de bezits
vorming, dus volkomen gebillijkt
worden. Naast de ook door ons
aangeprezen sociale zekerheid,
een bepaalde vorm van collectief
bezit, welke hier en daar wellicht
nog af te ronden is, komt nu dit
ideaal als een echt ideaal van deze
tijd naar voren.
lyiR. BURGER heeft nu een zet
op het informatiebord gedaan,
welke een lijn opent voor een over
winning op de Kabinetscrisis. Hij
had die lijn zelf eerst geblokkeerd
door er de liberaal Korthals op vast
te zetten. De zetel van Verkeer en
Waterstaat moest daardoor aan de
A.R. ontnomen worden. Hardnek
kige pogingen om de stelling te
doorbreken via een herleving van
het ministerie van Overzeese Rijks
delen mislukten. De informateur
heeft daarop de heer Korthals nog
eens aan de tand gevoeld aangaande
zijn bereidheid tot het aanvaarden
van een ministerszetel. Die hield
echter een slag om de arm. Mr.
Burger drong aan op een onmid
dellijke beslissing. De V.V.D.-man
weigerde. Hiermede nu is de mo
gelijkheid geschapen de A.R. weer
de zetel voor Verkeer en Water
staat aan te bieden. Mr. Burger zal
nu echter ook de door hem verkon
digde opvatting moeten inslikken,
dat Overzeese Rijksdelen eigenlijk
niet gemist kan worden. Dit was
echter zo duidelijk een gelegen
heidspraatje, dat hem dit niet veel
moeite zal kosten. Alles is hiermede
nog niet rond. De katholiek, die
Binnenlandse Zaken annex PBO en
Bezitsvorming moet bezetten,
schijnt nog niet gevonden te zijn.
Het kan echter niet genoeg her
haald worden, dat de tijd dringt.
De recordduur van deze Kabinets
crisis is zo al treurig genoeg.
De zigeuners in de Sowjet-Unie mo
gen niet meer rondtrekken, zoals zij
dat van oudsher gewend zijn, maar
zij moeten „sociaal nuttig werk"
gaan verrichten. Dit wordt verklaard
in een decreet van de Opperste
Sowjet.
De zigeuners, die zich niet aan
het decreet storen, lopen gevaar
vijf jaar in verbeteringsgestichten te
moeten doorbrengen.
Volgens de bekendmaking van de
Opperste Sowjet heeft een meerder
heid van de zigeuners zich al ergens
gevestigd.
Maandagavond werden op Schiphol
aan ruim honderd leden van het
vliegend personeel van de K.L.M.
(Advertentie)
Hoold- en kiespijn, zenuw- en
reumatische pijnen verdwijnen
's nachts donk zij Witte Kruis-
poeders en U staat verkwikt op!
Ook in tablet-
cachet-vorm
zingen
Uit de vrijwel complete uitslagen
van de gemeenteraadsverkiezingen,
welke zondag en maandag in Fin-
land zijn gehouden, blijken de rechtse
partijen winst te hebben geboekt,
terwijl de communisten stemmen
hebben verloren. Ook de socialisten
gingen vooruit, maar hun winst is
geringer dan die van de rechtse
partijen.
Volgens het te Bio de Janeiro ver
schijnende blad ,,Diario da Noie"
heeft de Amerikaanse regering Bra
zilië voorgesteld, op twee Braziliaan
se eilanden installaties voor het lan
ceren van geleide projectielen te
bouwen.
Het gaat om de eilanden Trinidad
en Fernardo do Noronha, die op
resp. 800 en 400 mijl van de Bra
ziliaanse kust in de Atlantische
Oceaan liggen.
Volgens het genoemde blad zou
het Amerikaanse voorstel in Bra
ziliaanse kringen gunstig zijn ont
vangen.
In mei van het volgende jaar zal
aan de universiteit van Straatsburg
het eerste centrum voor de oplei
ding van leeraren in de journalistiek
worden geopend.
Het plan was in april j.l. op een
conferentie van de Unesco te Parijs
te berde gebracht. Het centrum is
bedoeld voor Europa, Afrika en het
Nabije en Midden-Oosten. Later zul
len nog twee instituten worden opge
richt, het ene voor Amerika en het
andere voor het Verre Oosten.
onderscheidingen uitgereikt wegens
het gevlogen aantal uren. Op de
foto ziet men (v-l.n.r.) boordwerk
tuigkundige lste klasse G. E. P.
Alsem, die de gouden vink" kreeg
omdat hij de 20.000 vlieguren had
overschreden, vlieger lste klas T.
Wittkampj, die dezelfde onderschei
ding kreeg, de president directeur
van de K.L.M. de heer I. A. Aler,
die de onderscheidingen uitreikte,
radio-telegrafist lste klasse W. N.
Broekhuysen, die eveneens de
„gouden vink" kreeg.
(Advertentie)
.BINNENHUISJE" N o. 1
(Frits Flits:)
Als oud-oom Wouter jubileer»
Of zwager Wiebe promoveert;
Als tante Wil een fuifje geeft
Of Poesjenelle jongen heeft...
Dan ben ik (Flits I) van de partij.
Want flitsen, vind ik, hóórt erbij I
Met Photoflux, uit d'aard der zaak:
Want dan is ieder kiekje raakl
(Allemaal
Wij nemen Philips „Photoflux"!
Bij ieder filmpje 'n paar stuksl
Het feilloze
flitslampio
(Advertentie)
De deining rond de mijnramp te
Marcinelle houdt in België aan en
blijft ook de aandacht vragen van
allen, die buiten België dus ook
in ons land bij de mijnindustrie
zijn betrokken. Er bestaat een groot
gevoel van onbehagen, omdat de Bel
gische regering nog geen opening van
zaken wenst te geven.
Het is bijna twee maanden geleden,
dat de ramp plaats vond en het moet
mogelijk zijn geweest in die tijd vol
doende gegevens te verzamelen tot
vorming van een verantwoorde me
ning over de oorzaak van de ramp
en alles, wat daarmee samenhangt.
Ondanks de aandrang van de Chris
telijke Volkspartij, blijft de Belgische
regering weigeren, het Parlement bij
een te roepen vóór het einde van het
officiële reces.
Aan deze weigering zijn echter niet
vreemd de meningsverschillen, die in
de boezem der liberaal-socialistische
regering bestaan welke in verband
met de mijnramp zijn toegespitst. De
socialisten spreken, zoals onze lezers
Zelfs dit goedkope apparaat is technisch beter.
Gevolgzachter scheren
en het mesje gaat langer mee.
voor maar
Dit apparaat
en 2 Blauwe
Gillette mesjes
gulden
een „goeie" morgen begint met Gillette!
weten, over nationalisatie der mijnen.
Een dergelijke gedachte stuit uiter
aard op de grootst mogelijke weer
stand bij de liberalen.
Wel is de Kamercommissie voor
Economische Zaken en van Arbeiden
Sociale Voorzorg tweemaal bijeen ge
weest, nl. op 25 september en 2 okto
ber. Daar werden tal van vragen ge
steld, waarop de Waalse minister van
Economische Zaken, de heer J. Key,
veelal het antwoord schuldig bleef,
ondanks de gepeperde kritiek, die op
hem werd uitgeoefend.
Fel zijn de beschuldigingen, die
vooral van Vlaamse zijde worden ge
uit tegen het mijnbeleid van de Bel
gische regering en speciaal tegen de
Waalse minister van Economische Za
ken, de heer J. Rey.
Op 10 september j.l. schreef J. Cl.
in „Het Volk", het Vlaamse dagblad
voor de katholieke arbeiders: „Zijn
beleid inzake de Belgische kolenmij
nen was steeds louter Waals en dat
was een zware fout".
De schrijver in het katholieke blad
herinnerde aan de verklaring van Rey
over de Kempische kolenmijnen bij
de behandeling van de begroting 1956:
„Ik wens de indruk niet te wekken,
dat wij naar het noorden kijken op
het ogenblik, dat het in het zuiden
niet vlot."
„Minister Rey verkondigde dus, al
dus J. Cl. in het bovengenoemde dag
blad, dat de Limburgse kolenreserves
hem vooralsnog niet interesseerden.
Hij weigerde zelfs naar het noorden
te kijken, zolang de welstand van de
bedreigde Borinage niet was verze
kerd, zolang de honderden miljoenen
niet gevonden waren om niet-renda-
bele en gevaarlijke Waalse mijnen
toch in leven te houden."
In de Belgische Kamercommissie
van Economische Zaken en van Ar
beid en Sociale Voorzorg zijn harde
noten gekraakt over liet regeringsbe
leid op het gebied der mijnindustrie
naar aanleiding van de ramp te Mar
cinelle.
De liberale Waalse minister Rey
kon niet verdoezelen, dat er aan de
outillage en de veiligheid van de
rampmijn en van andere Waalse mij
nen veel ontbreekt. Voor het overige
verloor hij zich in vage toezeggingen
omtrent verbeteringen, over verdere
plannen, maar geen enkele concrete
toezegging kwam uit zijn mond.
Zelfs een socialistisch Kamerlid
maakte bezwaar tegen het wachten op
de resultaten van het onderzoek van
de ramp te Marcinelle tot het einde
van het jaar. Opvallend was, dat ook
hij zich afvroeg, waar de grote bedra
gen vandaan moeten komen om de
Waalse mijnen te moderniseren en op
de been te houden. Bovenal was deze
socialist ontstemd, dat de regering
weigert mede te delen, welke mijnen
regeringstoelagen ontvangen en hoe
veel. Deze cijfers worden angstvallig
geheim gehouden.
Over dit laatste punt vroeg de ka
tholieke Limburgse afgevaardigde
Bertrand inlichtingen. Hij wilde o.a.
vreten, wat de Kempische mijnen als
compensatie voor de Waalse mijnen
moeten afdragen.
Zo tekent zich rond de Belgische
mijnindustrie een felle strijd af, waar
van het einde nog niet is te voorzien.
VOORZORG
De directie van een concert-
gebouw in San Francisco S
heeft geweigerd voortaan nog
Rock 'n Roll-muziek in haar
tent te laten spelen. „Dit be-
sluit is niet genomen, omdat
we zo'n hekel aan die muziek
hebben," verklaarde men.
„We hebben het alleen ge-
daan om het gebouw tegen
afbraak te beschermen."
hij vijf meter beneden goed wak
ker was, bemerkte hij, dat hij geen
parachute had/ gedragen. De koene
„vlieger" ligt met een gebroken
been en wat gekneusde ribben in
het ziekenhuis.
Proces
Van de geparkeerd staande auto
van de heer Reich uit Stuttgart wer
den de iampjes van de achterlichten
los gedraaid en meegenomen. „Niks
mee te maken," zei de politie. „Uw
auto moest op die plaats voorzien
zijn van licht. Procesverbaal."
Uitlaten
„Even het hondje uitlaten," dacht
de verzekeringsinspecteur Henry
Lake uit East Ham. Hij zal zich
voortaan echter wel tweemaal be
denken alvorens hij weer tot een
dergelijke gedachte komt. De nood
van het bedoelde hondje was zo
hoog, dat onze Henry in alle haast
de voordeur liet open staan. Toen hij
na enkele minuten terug kwam
bleker, onverlaten al weer weg te
zijn. Ze hadden 500 gulden gestolen
uit zijn kas.
Onbekend
Twee New Yorkse zakenlieden,
die voor een aanzienlijk bedrag aan
deelhouders geworden zijn in een
dure muzikale comedie, die^ binnen
kort op Broadway gaat draaien, heb
ben geweigerd hun namen bekend
te maken. Zij vrezen, dat vrienden
en verwanten ben te dikwijls met
verzoeken om gratis toegangskaar
ten zullen lastig vallen.
Dood
George Bancroft, die in talrijke
films als gangster of anderszins aan
zijn eind kwam, werd in de loop der
tijd een nationale held. Het bio
scooppubliek huilde tranen met tui
ten als hij weer eens een keer het
loodje legde. Nu is de heer George
echt dood. Zijn filmtriomfen lagen
zo ver achter hem, dat bijna nie
mand er aandacht aan heeft besteed.
Kijken
De politie van Philadelphia
in de Verenigde Staten over
weegt om op drukke kruis
punten stiekum televisie-ca
mera's weg te zetten. Op het
hoofdbureau kan men dan, in
gemakkelijke stoelen gezeten,
op het scherm afkijken wat
automobilisten er allemaal
verkeerd doen.
Maaltje
De Amerikaanse huisvrouwen
kunnen sinds kort voor drie gulden
een compleet etentje diepvries ko
pen. Het pakje bevat onder meer
soep, vlees, gebakken kip, aardap
pels en pudding. Het spul moet al
leen even warm gemaakt worden en
dan kan men al zeggen: „Smakelijk."
Verbeelding
Een 14-jarige jongen uit Brid
lington droomde, dat hij in een
straaljager zat en dat het toestel
hard op weg was om tegen een T7
berg te pletter te vliegen. „Zien
dat ik weg kom," zei de jongen p.zf. U'maar vvat U biï de hand hebt,
tegen zich zelf en hij sprong _.:i«ni
slaapdronken het raam uit. Toen Ze komt het toch we
(Advertentie)
Kwaliteitsproduct «ao de Wybart-Faiiriekeii. 70 on 90 cL alléén hij Apothekers en Drogisten,
DONDERDAG 11 OKTOBER
HILVERSUM I 402 m KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengebed en
liturg, kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15
Gram. 8,50 V. d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40
Schoolradio. NCRV: 10,00 Gram. 10.30
Morgendienst. KRO: 11,00 V. d. zieken
11,45 Gram. 12,00 Angelus 12,03 Instr.
Octet 12,20 Gram. 12,25 Wij van het land
12,35 Land- en tuinb. meded. 12,38 Ritm.
muz. 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws. en
kath. nws. 13,20 Zang en piano 13,45 Gr.
NCRV: 14,00 Gram. 14,45 V. d. vrouw
15,15 Surinaamse volksmuz. 15,40 Gram.
16,00 Bijbellezing 16,30 Viool, viola da
gamba en claveeimbel 17,00 V. d. jeugd
17,30 Gram. 17,40 Koersen 17,45 Negro
spirituals 18,05 Kamerork. en solist 18,35
Gram. 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Gr.
19,20 Sociaal perspectief 19,30 Gram. 20,00
Radiokrant 20,20 Promenade ork. en ens.
21,45 Gram. 22,00 Tijdschriftenkron. 22,10
Orgelconc. 22,35 Gram. 22,45 Avondover
denking 23,00 Nws. 23,15 Sportuitsl. 23,20-
24,00 Gram.
HILVERSUM II 298 m AVRO: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: 7,50
Dagopening. AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Gram.
9,00 Gym. 9,10 V. d. vrouw 9,15 Gram.
9,40 Morgenwijding 10,00 Gram. 10,50 V.
d. kleuters 11,00 Kookpraatje 11,15 Amus.
muz. 11,45 Caus. over Tsjeoho-Slowakije
12,00 Twee piano's 12,25 In 't spionnetje
12,30 Land_ en tuinb. meded. 12,33 Dans-
muz. 12,50 Uit het bedrijfsleven 13,00
Nws. 13,15 Meded. of gram. 13,20 Metro-
pole ork. 13,55 Beursber. 14,00 Gram.
14,05 Paul Vlaanderen en het Lawrence
Mysterie, hoorspel 14,45 Pianovoordr.
15,15 V. d. zieken 16,00 Gram. 16,15 Voor
dracht 16,30 Lichte muz. 17,00 V.d. jeugd
17,45 Regeringsuitz.: Nederland en de we
reld. Het 10-jarig bestaan v. h. Nederl.-
Belgisch cultureel akkoord, door mr. A.L.
Schneiders 18,00 Nws. 18.15 Sportproble-
men 18,25 Theaterork. en solist 18,55 Ge
sproken brief uit Londen 19,00 V. d. kind.
19,05 Cabaret 19,25 West-Indisch ork.
19,45 V. d. jeugd 20,00 Nws. 20,05 Kamer
ork. en solist 21,00 De kapitein van Kö-
penick, hoorsp. 22,20 Amus. muz. 22,40
Journ. 22.50 Sportact. 23,00 Nws. 23,15
Koersen v. New York. Hierna: Onze bui
tenlandse correspondenten melden 23,25-
24,00 Dansmuz.
BRUSSEL 324 m: 12,00 Amus. muz. 12,30
Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws. 13,11
Gram. 14,00 Engelse les 14,15 Gram. 14,30
Franse les 14,45 Gram. 15,00 Schoolradio
15,30 Gram. 15,55 Icfem 17,00 Nws. 17,10
Gram. 17,15 V. d. kind. 18,15 Meisjeskoor
18,30 V. d. sold. 19,00 Nws. 19.30 Rep.
19,40 Gram. 19,50 Pol. caus. 20,00 Verz.
progr. 21,30 Jazzmuz. 22,00 Nws. 22,11
Intern. Radio Universiteit 22,30 Gram.
22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12,00 Gram. 12,30 ld.
13,00 Nws. 14,15 Gram. 14,30 Gevar. muz.
15,30 Gram. 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws.
17,15 Gram. 17,30 Zang en piano 17,50
Gram. 19,30 Nws. 20,00 Hoorsp. 22,00 Nws.
22,55 Idem.
DONDERDAG 11 OKTOBER
NTS: 20,00 Journ. en weeroverz. KRO:
20,15 Kath. nws., progr. v. d. jeugd, thea-
ternieuws, pottenkijken, rolhockeywedstr.
epiloog.
Frans België: 16,45 Testbeeld 17,00 Les
Mille et un Jeudis 17,45-18,20 V. d. jeugd
19,45 Testbeeld 20,00 Act. 20,40 Film.
Daarna wereldnws.
Vlaams België: 19,01 TV-album 19,06 V.
d. vrouw 19,31 Nws. 20,00 Speelfilm 21.30
Sportuitz. 22,15 Journ. en nws.
(Advertentie)
PECTORAAL
13)
Ward bromde een woord dat klonk
als „verdraaid stom!"
„Helemaal niet!" Billy Louise ver
dedigde haar Ward uit haar dromen.
„Hij wist precies hoe een meisje be
mind wil worden. En jij hebt dat zelf
de gedaan Ward Warren, tot nu toe.
En
„Oh, ja?"
„Ja, dat heb je. En ik had verstan
dig gedaan als ik je niet had. la
ten schrikken. Jij doet nu altijd en
eeuwig dingen, die men van jou nooit
zou verwachten. De eerste keer, toen
ik dat stukje hout gooide, trok je
je revolver. De stem van Louise
werd onderdrukt tot een zacht gefluis
ter. Haar ogen keken berouwvol.
„Oh, Ward, ik bedoelde niet.
„Het is in orde. Ik had het kun
nen verwachten." Het was alsof een
masker voor Ward's gelaat was ge
vallen. Zelfs z'n ogen stonden vreemd
en hard in dat strakke gelaat, hoe
wel de dunne, bittere lippen en tril
lende neusvleugels aantoonden, dat
er toch gevoel lag achter die starre
"Ik zie .dat 3e gelijk hebt,
vvuiiam. Ik zal niet meer over liefde
spreken."
Billy Louise keek alsof zij iets had
willen slaan zichzelf, zeer waar
schijnlijk. Zij staarde zoals zij, die op
de kade een schip staan na te sta
ren, dat een geliefde ver, heel ver
wegvoert op een reis, waarvan hii
misschien nooit weer terugkeert-
maar Billy Louise was niet iemand
die niets anders zou doen dan sta
ren.
,,Nu Ward, wees niet kinderach
tig!" Haar stem klonk teder. Je weet
best, dat ik dat niet bedoelde. Je be
wijst hierdoor alleen, dat in het men
selijke raadsel., dat jij Boor met
je ogen geen gaten in die koffiepot
en kijk hierheen!" Billy Louise leun
de over de tafel en greep zijn hand,
die tot een vuist was gebald. Met
haar eigen kleine vingers wrong zij
de vuist open. „Ward beheers jezelf,
of ik ga direct naar huis!"
Zij hield zijn vingers in haar hand
dode dingen, die weigerden haar
druk te beantwoorden; de wijsvinger
en de middelvinger geel van de ni
cotine, zijn nagels zacht en bleek
rood, door het vele onderdompelen
in water. Een verhaal vertelden zij,
als Billy Louise er maar aandacht
aan had geschonken.
„Ward, jij bent gewoonweg., het
toppunt! Je weet net zo goed als ik
dat het totaal geen verschil maakt.
Als ik een jongen was geweest in-
plaats van een meisje, en ook voor
mijn leven had moeten vechten, had
ik het denkelijk slechter gedaan; en
het komt er niets op aan!" Haar
stem rees, alsof zij wanhopig werd.
,,Ik ik houd., heel veel van je,
Ward, en ik zou liever.met jou
trouwen dan met iemand anders.
Maar daar wil ik de eerste tijd nog
niet aan danken. Ik wil niet verloofd
zijn of onze verhouding op een an
dere manier veranderen. Het was zo
mooi alleen maar vrienden te zijn.
Het was net als in mijn dromen. Ik
wilde altijd dat Ward van mij hield
maar ik speelde nooit dat hij het
mij vertelde, Ward. Begrijp je dat
n beukte haar handen stijf
op elkaar, want als zij dat niet had
gedaan, zou zij binnen tien seconden
zijn gaan huilen.
Ik begrijp het". Ward sprak dof,
a u «n staarde nog steeds naar
de koffiepot met die borende blik. „Ik
zie nu een hoop, waarvoor mijn ogen
vroeger gesloten waren. Waarom
voel je je niet beledigd..".
„Ward 'warren, als je je gaat ge
dragen als een.een
Ik veronderstel dat Billy Louise in
haar wanhoop, verleid werd een lelijk
woord te gebruiken, doch zij weer
stond die verleiding.
Zij stond op, liep om de tafel heen,
aarzelde, terwijl zij neerkeek op zijn
strak gelaat, haalde diep adem en
knipperde enige tranen van zelfver
wijt weg.
„Daarom", zei zij zacht; en, voor
overbuigend, drukte zij haar lippen
op zijn bittere mond en liet ze daar
gedurende een dozijn hartslagen.
Ward's gelaat ontspande en zijn
ogen keken haar aan met die honge
rige tederheid, die zij daar zo vaak
had gezien. Hij legde zijn hoofd te
gen haar aan en sloeg een arm om
haar heen. Hij sprak geen woord.
„Nadat ik een man gekust heb,"
zei Billy Louise, weer terugworste
lend tot haar oude, spottende manier,
„zou het helemaal niet beleefd van
hem zijn te twijfelen aan mijn gevoe
lens voor hem, of mijn vertrouwen in
hem, of het vertrouwen in zichzelf."
Haar vingers verwarden zich in zijn
haar, waar dit het sterkste golfde.
Zij had het gif geschonken. Nu
moest zij ook zorgen voor tegengif.
„Nu gaat hij weer dezelfde goede
vriend worden als eerst", ging zij
zacht verder. „En hij gaat wat wa
ter voor me halen, dat ik de vaten
kan wassen, en daarna zal hij Blue
hier brengen, opdat ik naar huis kan
gaan, en hij zal geen woord meer
spreken over,."
Ward's greep werd steviger en
daarna losser. Hij haalde diep adem
en liet haar los.
..Je houdt een beetje van me, hè?"
Zijn ogen waren als die van een ge
wonde, die om water vraagt.
„Ik houd twee beetjes van je." Bil
ly Louise nam zijn gelaat tussen
haar twee handen en glimlachte te
gen hem met die zuivere openhartig
heid, die een deel van haarzelf was.
Maar ik wil niet, dat wij iets anders
zijn dan vrienden; voorlopig niet. Het
is zo mooi, goede vrinden te zijn.
En wanneer die verhouding verbro
ken is, kunnen wij haar nooit weer
terugkrijgen. En ik weet zeker, dat
't goed zal zijn de verhouding zolang
te laten duren als wij kunnen. Dus
daarom.
„O, jij William the Conqueror!"
Wardstond haar met de emmer in de
hand aan te kijken met die glimlach
half verborgen achter zijn lippen en
in zijn ogen. Je hebt er slag van je
zin door te drijven, is het niet?" Hij
liep naar de deur, stond op de drem
pel stil en keek naar haar om.
„Als ik even gemakkelijk als jij
kon krijgen wat ik wilde", zei hij,
„zouden we getrouwd zijn en een ei
gen huishouden hebben voor mor
gen-avond!" Hij lachte grimmig toen
hij haar zag schrikken. „Maar jij
hebt 't voor 't zeggen, William Loui
sa. Wij zullen alleen maar vrienden
zijn!" Daarna ging hij naar de kreek.
Hij bleef minstens viermaal zo lang
weg als strikt noodzakelijk was,
doch hij kwam fluitend terug en al
leen zijn ogen spraken haar van lief
de.
HOOFDSTUK X
Die vrienden-geschiedenis
„Je hebt een hele hoop hooi, zie
ik", merkte Billy Louise op, toen zij
vertrokken.
„Ja. Ik vertelde je toch dat ik ge
werkt heb". Ward's toon was vrolijk,
bijna opgetogen. Hij voelde zich als
of hij nu dag en nacht kon werken,
met de herinnering aan Billy Louise's
lippen op de zijne,
„Je hebt dat hooi niet alleen op
gestapeld", vertelde zij hem open
hartig, „en je behoeft niet te pro
beren mij dat wijs te maken. Ik weet
wel beter."
„Hoe weet je dat?" Ward keek
over zijn schouder naar de hooiberg
en daarna glimlachend naar haar.
Hij zag in dat het nutteloos zou zijn
te trachten Billy Louise voor de gek
te houden, doeh hij was in een stem
ming om haar te plagen.
Humph!" Ik heb zelf geholpen een
hooiberg te maken. Ik kan zien of
hij door één man gemaakt is. Wie
heeft je geholpen? Junkins?"
„Neen, een kerel, die ik toevallig
tegenkwam. Hij is hier een maand
geweest."
„Oh, zijn dat jouw paarden daar
beneden? Neen toch?"
Billy Louise was heel goed bekend
geweest met Ward's hulpbronnen. Zij
trachtte blijkbaar uit te rekenen wat
Ward met deze zeer beperkte hulp
middelen had kunnen doen.
„Toch wel. Het is een mooi span
merries. Ik kreeg ze voor een koop
je."
Billy Louise dacht een minuut na.
..Ward, je bent toch niet bezig schul
den te maken, is het wel?" Haar toon
was angstig. „Het is zo verschrikke
lijk moeilijk er weer uit te komen,
als je er eenmaal in zit".
„Ik ben niemand een rooie cent
schuldig. William Louisa, Eerlyls
waar."
„Maar hoe...." Billy Louise keels
hem aan van onder gefronste wenk-
brauwen.
Ward lachte zonderling. „Ik heb ge
werkt, Wilhelmina. In het voorjaar
heb ik een poosje op wolven ge
jaagd, oude wolven en jonge. Zij had
den een paar kalveren van mij opge
vreten en daarom volgde ik hun spoor
Ikheb er nogal mee verdiend;
het zet aardig aan zie je".
„Zo." Billy Louise beet nadenkend
op haar lip, keek om naar de hooi
berg, naar het lange, nieuwe hek en
naar de twee merries, die kalm ston
den te grazen bij de kreek.
„Er moet goed geld in wolven zit
ten," merkte zij effen op.
„Dat is zo. Tenminste, ik maakte
goed geld door ze te jagen." De
glimlach lag weer achter zijn lippen
en dreigde zich aan de oppervlakte
te vertonen.
„Ik wilde wel, dat je mij vertelde
hoe, dan kan ik het ook doen,,' zucht
te Billy Louise, overtuigd door zijn
toon, maar toch gevoelend, dat er
iets „achter zat". Het was juist als
een raadsel, dat heel duidelijk en ge
makkelijk lijkt, doch tenslotte bijna
onoplosbaar blijkt.
„Dat wil ik wel doen...als jij ge
noeg hebt van die vriendenbeweging"
verzekerde hij haar wreed. Ward wist
niet veel van vrouwen doch hij geloof
de dat nieuwsgierigheid één van de
grootste trekken van deze sekse was.
(Wordt vervolgd)
