LIBERACE
KPi
7
Hij emigreerde tien jaar te laat
Zeeland kan kwaliteitsfruit
goed aan buitenland kwijt
De Zeeuwse wateren en
de schelpdierencultuur
wat doet II op
17 oktober
Moeilijkheden door noeste
arbeid overwonnen
iagUaÜ P extern
de pianist die dol is op
maneschijn endure dingen
Bewonderaarsters
kussen televisie
scherm als hij in
het beeld komt
OPROEP AAN W.Z.-VLAAMSE
JEUGD VOOR VOGELHULP
Nestkasljes voor de „holbewoners"
Grote vraag naar
peren
Vruchtbaarheid
Jaarboekje van de
rederij kers
K.Y.P. Aardenburg huldigde
burgemeester van Dongen
Jeugd van Kapelle
heeft Irommelmanie
WYNAND FOCKINK
Grootste afdeling
van het gewest
Zeer hoopvol
voor toekomst
F rienden
Minimumprijzen appels
en peren naar België
Katholiek Amerika
helpt Afrika
VIERDE BLAD
DONDERDAG 4 OKTOBER 1956
Er is een zekere parallel te
trekken tussen Johnny Jordaan
en Wladziu Valentino Liberace.
Bij beiden vraagt men zich
voortdurend af waaraan zij hun
succes danken. Maar er is één
verschil: men zal deze vraag
wel stellen aan Liberace, maar
nooit aan Johnny. Dat komt
omdat Johnny Jordaan gedre
ven wordt op de stroom van
zijn succes en op geen enkele
manier anders handelt dan in de
tijd toen hij een onbekend
liedjeszanger was in café-caba
ret „De Kuil", terwijl Liberace
;zijn succes opbouwt met een
beetje kunst en een heleboel
vliegwerk. Met andere woor
den: Johnny Jordaan is echt en
Liberace niet.
Hierdoor zijn we echter niet klaar
et deze kleine man met het grij-
ende krulhaar en de mooie, vrou-
elijke glimlach. U en ik krijgen, als
ve virtuoos of zelfs goed pianospe
en geen 72.000 mensen op de been,
ie dan ook allemaal nog verrukt naar
:.uis toe gaan.
Op een persconferentie, gehouden
ij het begin van.zijn tournee door
ngeland, die nu aan de gang is, heeft
iberace zelf dit antwoord gegeven
p de vraag naar de herkomst van z'n
ucces: „Iedereen in de wereld wil
emind worden, Ik toon mijn luister
aars en kijkers, dat ik hen liefheb en
ij beantwoorden deze liefde. Het
"an hen niet zovéél schelen wat ik
peel of wat ik aan heb. Ze vinden
|het alleen belangrijk, dat iemand zegt
n toont hen lief te hebben."
Dit is een typisch Liberaciaanse
zienswijze, die volkomen past bij zijn
manier van optreden. Meestal komt
bij op in een sneeuwwitte smoking,
die in de loop van de voorstelling ge
regeld met andere kostuums waar
onder zelfs een goud-lamé wordt
ifgewisseld. Dit is niet alleen ijdel-
leid. Liberace's optreden schijnt zo
nspannend te zijn, dat hij na enkele
minuten, doornat is van transpiratie
sn een schoon, fris pak geen overbo-
lige weelde is.
Kaarslicht
De kandelaar is een onontbeerlijk
iestanddeel bij „Lee's" show. Deze
Itaat op de vleugel en verspreidt het
'lachte licht, dat Liberace nodig heeft
>ij zijn demonstratie van mensen
liefde. Maar, voordat hij begint te
Ipelen, moet het volle licht branden,
;odat hij zijn luisteraars kan zien. Dan
eert hij zich naar zijn broer George,
ie de achtergrond-muziek dirigeert
:n maakt opmerkingen als deze: „Is
het niet groots, George?" of „is dit
piet het heerlijkste moment van ons
leven?" Hierna draait hij zijn piano
kruk hoger en merkt op: „This is a
pretty high class number" en begint
te spelen: populaire gedeelten uit
pnnowerken van Chopin, Debussy's
Clair de Lune, waarbij soms vijf
ichijnwerpers het maanlicht suggere
ren en de Mondschein-Sonate.
Dat hij een stuk als het laatste op
eigen houtje comprimeert, veront
schuldigt hij door te zeggen, dat de
televisie hem maar zo weinig zend
tijd kan geven, zodat hij hiertoe wel
gedwongen wordt. Tussen de muziek
door mompelt hij namen als: Eisen
hower, Paderewski (die eens in Ma
dison Square Garden 16.000 bezoe
kers kreeg tegen Liberace 15.000) God
en verschillende namen van zijn hon
derd en vijf en tachtig sponsors.
Soms zingt hij met een zachte, niet
onwelluidende bariton een altijd in
slaand lied als „The Kosary" en zijn
T.V.-herkenningslied ,J do'nt care
dat hij aan zijn critici heeft opgedra
gen.
Bij het slot-applaus zegt hij, turend
in het licht van de kandelaar: „Dank
udank uu overstelpt mij. Ik
moet ervan blozen."
Tijdens de voorstelling heeft hij
met pathetisch gebaar een dame ge-
introduceerd, die. gekleed in bont en
gesierd met orchideeën in een met
schijnwerpers belichte loge zit. Dit is
„Mom" en Mom mist niet één voor
stelling van haar geliefde zoon. Ze
hoort erbij als de piano en de kande
laar. Er is ook nog een „Dad", maar
deze gaat zijn eigen weg. Hij speelt
hoorn in het Madison Symphony Or
chestra en Liberace zegt, dat zijn
vader een groot artiest is.
Liberace werd zes en dertig jaar ge
leden in Milwaukee geboren en men
zegt, dat zijn ouders voor hem een
baantje als begrafenisondernemer op
het oog hadden. Maar „Lee" („call
me Lee" roept hij zijn bewonderaar-
sters altijd toe) wenste in de muziek
te gaan. Hij begon serieus en was
tweemaal piano-solist bij „The Chi
cago Symphony". Maar eigenlijk zag
hij hier toch geen brood in en ging
zich als pianist bij nachtclubs presen
teren. In deze baantjes had hij het
niet gemakkelijk, want hij vond het
verschrikkelijk als vrouwen rookten
en dronken. Deze afschuw schijnt hij
toch op de duur overwonnen te heb
ben, want tien jaar hield hij dit be
roep vol. Toen werd hij ontdekt door
een T.V.-producer.
Miljoen per jaar
Het was een kapitale ontdekking,
want Liberace's show sloeg direct in.
Men schat zijn jaarinkomen van het
ogenblik op een miljoen dollar.
Het huis, dat hij in Los Angeles
liet bouwen en dat 75.000 dollar
kostte, kon er dus wel af. Bij het huis
is een zwembad, dat gebouwd is als
het toetsenbord van een piano. De
gouden ring, die Liberace altijd
draagt, is trouwens ook al gesmeed
in de vorm van een miniatuur-piano.
Liberace's bewonderaars bestaan
voor 80 pet uit vrouwen. Dit zijn niet
alleen bakvissen, maar ook oudere da
mes, waarvan hij er enkele altijd spe
ciaal beloont met een kus. En als men
bedenkt, dat vele meisjes het glas van
haar televisietoestel kussen als Libe
race in het beeld is. kan men begrij
pen, wat zo'n kus voor een of andere
grootmoeder betekent.
Liberace stelt zijn „fans" trouwens
niet graag teleur. Na een vermoeiende
voorstelling blijft hij meestal nog tot
twee uur 's nachts bezig met het uit
delen van handtekeningen. En als er
vrouwen huilend weglopen, omdat
een zaal is uitverkocht, huilt Liberace
even hard mee. Hij doet zich graag
voor als de man, die altijd een kleine,
bange jongen gebleven is en daarom
bakken zijn bewonderaarsters cake
voor hem en breien sokken, natuur
lijk versierd met kleine, geborduurde
piano's.
Liberace zelf zegt. dat er een zekere
hypnose van hem uitgaat, waardoor 't
gebeuren kan, dat zieken beter wor
den „Ik ben geen genezer", zegt hij,
„maar het is toch een feit, dat twee
spastische kinderen en een meisje in
een ijzeren long sinds ze mij hebben
zien wuiven en glimlachen, veel beter
zijn geworden.
Tijdens zijn bij het licht van een
kandelaar gehouden persconferentie,
bleek Liberace zijn bewonderaarsters
tiouw tot in de dood te blijven. Hij
was zeer verontwaardigd toen men de
overweldigende ontvangst, die hem
ten deel viel, wilde vergelijken met
de Rock and Roll-rage. „Mijn be
wonderaarsters zijn uitbundig, maar
niet vulgair", zei hij.
Nu is het een feit, dat men van
journalisten niet eten kan en van „uit
bundige" vrouwen wel. Mits het er
maar genoeg zijn.
De Vogelbeschermingswacht West-de plantenziektenkundige dienst in
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft zich tot
de jeugd van deze streek gewend
om haar op te roepen tot de bouw
van nestkastjes. Het bouwen van dit
soort nestjes is vooral van belang,
waar het aantal broedgelegenheden
steeds vermindert. Steeds meer bo
men worden opgeruimd en bijzonder
de „holenbewoners" zoals de pimpel
mees, de koolmees en het roodstaar-
tje worden daar het slachtoffer
van. De zieke bomen n.l., waarin de
holen ontstaan, worden eerst en voor
al gerooid.
Mede door het ophangen van nest
kastjes kan men deze vogelsoorten
te hulp komen en in stand helpen
houden, waardoor het gevaar voor
insectenplagen zoveel mogelijk wordt
verminderd.
Dat de actie van de Vogelbescher-
mingswacht west Zeeuwsch-Vlaande
ren", welke in nauw overleg met
I steldheid van de Zeeuwse wateren, de
Oosterschelde in het bijzonder, en op
de vakkennis en de ondernemings
geest van de schelpdierenkwekers,
maar ook op de korte voedselketen,
rechtstreeks van het kleincellige.
plantaardige plankton naar het hoog
waardige eiwit van mossel en oester,
zonder tussenschakels, dus vrijwel
zonder verliezen aan materie en zon
der dat onkruiden met het leeuwen
aandeel schoot gaan.
In de oestercultuur grijpt de kwe-
l Een der beste experts op het ge
bied der oester-en en mosselcultuur is
Verbonden aan de Visserij op de
onbetwist dr. Korringa, de bioloog,
Zeeuwse stromen, die helaas over
zÜn werkterrein gaat ver
laten om een hogere functie te be-
jUeden. Onlangs hoorden wij van hem
ie Yerseke 'n beschouwing over deze
cultures, die buitengewoon interessant 5ljjpL «.wc-
was en waarvan wij een deel hier- i er in "J^ens de meest kritieke perio- j
de van het leven van de oester: de
broed val. Na enige tijd vrij in het
water te hebben rondgezwommen ziet
het oesterlarf je zich genoodzaakt zich
ergens vast te hechten, zich metter
woon te vestigen. Dartoe kan een
schoon en vast voorwerp niet ont
beerd worden. Het is echter uiter
mate moeilijk op de zeebodem vol
doende van dergelijke schone en har
de voorwerpen te vinden. Daarom
slagen onder natuurlijke omstandig
heden maar zeer weinig oesterlarven
er in zich vast te hechten. De oester
kweker komt hen echter te hulp door
miljoenen gekalkte dakpannen en
duizenden kubieke meters mossel
schelpen aan te bieden op het juiste
moment. Zo wordt het rendement -an
de voortplanting aanzienlijk opge
voerd. Weliswaar moet de oester
daarna 4 tot 5 jaar op een perceel
worden gekweekt, goed beschermd
tegen vele vijanden en onkruiden en
weliswaar moeten die percelen goed
worden onderhouden, waarbij de oes
ters vrijwel ieder jaar door de handen
gaan, maar het cardinale punt van de
oestercultuur is toch wel het opvan
gen van het oesterbroed met de zo
genaamde collecteurs. De methodiek
van de Zeeuwse oestercultuur wordt
voortdurend verbeterd en steeds
weer aangepast aan de nieuwe tijds
omstandigheden. Moderne methoden
om ziekten en plagen te bestrijden
hebben het de kweker mogelijk ge
maakt de bedrijfszekerheid sterk op
te voeren. De oestercultuur blijft
echter bewerkelijk en vergt meerdere
jaren. Daardoor zal de oester wel nim
mer goedkoop kunnen worden.
Wageningen werkt, bij de jeugd en
de jeugdleiders veel bijval heeft,
blijkt wel uit de toezeggingen die
reeds zijn ontvangen.
Medewerking bij het vervaardigen
en ophangen, controleren en schoon
maken van de nestkastjes zullen
reeds verlenen:
de r.-k. jeugdorganisatie, leider pa
ter J. v. Elderen te Sluis; Hobby
club. leider de heer A.L. van Ooyen
te Groede; jeugdvereniging Ned.
Herv. Kerk met als leiders o.a. de
heren J.J. Karelse en A. Leenhouts.
te Breskens; de openbare school te
IJzendijke, onder leiding van het
hoofd der school de heer Vercruijs-
se; geref. jeugdclub, leider ds. J. v.
Mechelen te Oostburg. Stanleygroep
(padvinders), hopman J. Sturm te
Oostburg: jeugdvereniging Ned. Herv
kerk, leiders ds. Everweijn e nde
heer Keukelaar te Biervliet; terwijl
de heer Stuij, gemeentesecretaris en
de heer Leeluijze te Hoofdplaat voor
HOUT NODIG
hun gemeente zullen' zorgen.
Nu de jeugd met zoveel enthousias
me heeft gereageerd op de oproep
van de vogelbeschermingswacht, zul
len de timmerlieden wel niet willen
achterblijven Van hen wordt ge
vraagd. de jeugd aan het nodige hout
te helpen voor het vervaardigen van
de nestkastjes. Hiervoor kunnen
kleine stukjes hout dienen, die slechts
aan één voorwaarde moeten voldoen
en dat is, dat het hout minstens 1,5
cm. dik moet zijn.
Een beschrijving van de te maken
broedkastjes wordt kosteloos ver
strekt voor het secretariaat van de
Volgelbeschermingswacht West Z. -
Vlaanderen, Helsinkistraat 2 te Oost
burg.
Op de Zeeuwse fruitveilingen is
het nu wel byzonder druk. Elke /ei-
lingdag opnieuw worden er duizen
den kisten met appels en peren aan
gevoerd op de drie Zeeuwse fruitvei
lingen van Goes, Kapelle en Krabben-
dijke. Vooral de peren worden zeer
duur betaald.
Bij de aanvang van het seizoen
waren de vooruitzichten voor de af
zet van de appeloogst niet gunstig.
Nederland verwachtte een grote oogst
en dat gold ook voor de omliggende
landeh. De verwachtingen waren
niet hoog gespannen. Het is tot nu
toe allemaal meegevallen. In ons land
valt het aanbod van appels tegen. Er
komen niet die kilo's welke men had
verwacht. Oorzaak hiervan: de weers
omstandigheden. Ook in andere lan
den ging het zo. Overal viel het aan
bod tegen. Bovendien was er zeer
weinig kwaliteitsfruit. Zeeland kon
wel kwaliteitsfruit leveren. Er worden
hoofdzakelijk goede rassen in Zeeland
gekweekt en de kwekers plukten
hiervan dit jaar de vruchten, die heel
wat geld in het laatje brachten.
Er is begin september tijdelijk een
inzinking geweest voor sommige ras
sen, maar nadien is de prijs weer
aangetrokken.
Op het ogenblik begint de aanvoer
van Cox's Orange Pippin op gang te
komen. Voor de goede kwaliteiten
van dit ras wordt algemeen boven 60
ct. per kg betaald.
Een ander ras waarvan grote kwan-
tums worden aangevoerd, zijn de
Bramley Seedling. Dit is een keuken
appel welke vooral gevraagd is voor
de fabrieken en voor de Belgische
markt. Voor de grootste maat van dit
ras wordt rond 32 ct per kg betaald
en voor de kleinere maten rond 21 ct.
Er is vanuit Zeeland tot op heden
een flinke export naar België ge
weest. Dit geldt zowel voor appels
als voor peren De export naar West-
Duitsland was vanuit Zeeland *an
minder betekenis hoewel deze de
laatste dagen wat meer op gang komt.
Op de Westduitse markt wordt
echter steeds een grote concurrentie
ondervonden van appels uit Italië,
terwijl er ook steeds meer appels van
eigen bodem worden aangevoerd.
Maar alweer is het voor Zeeland een
gelukkige omstandigheid, dat er vraag
is naar fruit van prima kwaliteit.
Naar België worden ook enkel de
beste kwaliteit appels en peren ge
exporteerd. 't Zijn steeds de grootste
mat^n welke naar dit land gaan. Pe
ren worden er ook regelmatig ver
laden naar Engeland en Ierland. Op
deze markten slaan de Nederlandse
peren een goed figuur.
Omdat er overal weinig peren zijn
en er grote vraag is, liggen de prij
zen van de peren zeer hoog. Zo wordt
voor de goede kwaliteiten Beurré Har
dy rond 80 ct. per kg betaald en hier
van is in Zeeland een zeer redelijk
aanbod. Een ander ras dat veel wordt
aangevoerd is de Bonne Louise. Hier
voor wordt rond 50 ct per kg betaald.
De maagdepeer is een peer die lang
niet door iedereen wordt gewaardeerd
maar toch is deze peer gevraagd voor
Engeland en wordt er rond 40 ct.
per kg voor betaald. Een andere
peer welke thans op de Zeeuwse vei
lingen in zeer grote kwantums wordt
aangevoerd is Conference. Dit is een
fijne handpeer welke zich ook goed
laat bewaren in het koelhuis. De prijs
van de kwaliteit welke van dit ras het
(Advertentie i)
meest wordt aangevoerd ligt rond 55
cent per kg.
Van kwekerszijde is er weinig ani
mo om peren in het koelhuis op te
slaan. Omdat de prijs zo hoog ligt
ruimen zij maar liever. Toch zijn er in
de Zeeuwse koelhuizen wel peren van
kwekers opgeslagen zij het dan ook in
mindere mate dan in andere jaren. De
handel slaat echter veel peren in de
koelhuizen op.
Ook appels gaan er r.u weer heel
wat in de koelhuizen. Hiervoor heb
ben de kwekers meer belangstelling.
De appel laat zich trouwens ook veel
langer bewaren dan de peer. De laat
ste moet als het goed is rond Kerst
mis zijn geruimd. De laatste dagen
zijn reeds gascellen met Bramley
Seedling in de Zeeuwse koelhuizen
definitief gesloten.
Voor de fruitkwekers is het nu een
bijzonder drukke tijd. Met man en
macht wordt gewerkt om de oogst
binnen te halen.
De Rederykers van de Camere van
Rhetorica hebben uit de erfenis van
een der oorspronkelijke toneelclubs
een goede traditie meegebracht, n.l.
de uitgifte van een jaarboekje. Zij
hadden daarop kunnen laten drukken
,489ste jaargang", want de Camere
is al van 1467, heropgericht op char
ter van 1956.
Het jaarboekje is echter het eerste
van de Transfiguratie. Als band tus
sen de spelers en hun publick is het
een voortreffelijk middel en het heeft
dan ook al heel wat donateurs opge
leverd. die blijkens het boekje thans
125 in getal zijn.
Na de opvoering van Jeugd, waar
mee de Camere het seizoen opende,
zal zij voor het Zeeuwse Landjuweel
voor het voetlicht komen met ,,De do
minee van Urk", een boeiend toneel
werk van mevrouw Eline Verkade
Cartier van Dissel. De opvoeringen
daarvan zijn op 26 en 30 december.
Rond de paasdagen van volgend jaar
komen ze nog met een vlot ding van
J. WiÜemsen ..Typhoon over Texel".
In februari wordt de heroprichting
van de Camere feestelijk herdacht en
vervolgens staan op het programma
een uitwisseling met Vlaamse toneel
broeders uit Oost-Rozebeke. waarheen
de rederijkers zullen gaan en die rond
de meikermis twee voorstellingen in
Hulst zullen geven.
•hder laten volgen,
■Vroeger werden oester en mossel in
lkVnjei ^lsserJJ, bemachtigd en reeds
•f geleden golden de schelpdieren
it n Zeueuwse str°men gevangen tot
de allerbeste. Maar evenmin als de
,1 ee.j sterk groeiende bevolking
var. voldoende vlees kon blijven
tfcorzien, kon de visserij op oesters
en mosselen aan de steeds toenemen
de vraag naar schelpdieren voldoen
SMS de veeteelt de plaats van de
jfcn, is gaan innemen voor de voor-
zfnmg van de markt, hebben oester-
cuituuv en mosselteelt sedert de twee
de helft van de vorige eeuw de plaats
«genomen van de oude visserij. En
dat niet zonder succes. De natuurlijke
rgknom bleek veel groter te zijn dan
de vroegere opbrengst van de vrije
visserij deed vermoeden. De vrucht-
bas - ;eid van de Zeeuwse wateren
zo groot te zijn dat de oester-
produkte ongestraft verdertigvou-
voudigd kon worden, zodat thans
®:ca 25.000.000 stuks consumptie-
iWsters per seizoen aan de markt ge-
Wacht kunnen worden. Maar ook de
gpsselteelt opende ongekende pers-
•etieven.l Nederland produceert vrij
wel jaar op jaar meer dan 30 000.000
«E consumptiemosselen en is daar
mee de eerste producent van de ge
hele wereld.
Het gaat echter niet om hoeveelhe
den aiieen. maar ook om prima kwa
den en verzorging. Juist de laatste
IS!1. IS daar cxtra yeel zorg en aan-
aan besteed. Oesters worden
V gvuldig gekweeat en zo goed mo-
VI JJk gesorteerd, degelijk verpakt en
'*verden gr0'e ma'e van service ge
nla t=:e'en worden op de verwater
zant 2,°,veel mogelijk van alle
ne- oom sllbdeelties binr.en de schei-
leerde wasLri? Remee"chani-
der hamw J noS eens extra on"
geliikma, Senom®n. Het doel is zo
metinnpn m,°Eeliik mosselen in af-
da' veheoi kwaliteit te leveren en
■tri..1 Pbbklaar.
hdle "eisend11!j Produkt dat aa"
«toot to Jiio o blijkt de markt zo
no te vprir'n de huidi§e Produktie
wfg te genr.g moe(. worj[en geacht.
Ondernemingsgeest
«t?e berust het succes van de
I en «osselcultuur niet alleen
f de voortreffelijke natuurlijke S«-
Een ware trommelmanie heeft
zich meester gemaakt van de jeugd
van Kapelle. Elke dag voor en na
schooltijd trekken zij in grote groe
pen al trommelende door het dorp.
Groepen van 30 tot 40 trommelende
jongelui zijn geen zeldzaamheid. Er
wordt getrommeld op alles, dat maar
leven kan maken. Op imitatietrom
mels en op blikken bussen.
De oorzaak van deze trommelwoe
de van de Kapelse jeugd ligt in net
optreden van de drumband van de
Bredase schooljeugd tijdens de fruit
feesten. Zowel bij jong als oud oogst
te deze band toen veel succes en
toen ze weg waren zei de jeugd van
Kapelle ..Maar dat kunnen wij ook"
en dat dit werkelijk zo is tonen zij
nu elke dag opnieuw.
SUPERIOR (40%) per liter f 8,75
EXTRA (}7,3%) per liter f 7,60
De eerste algemene vergade
ring die door de K.V.P.-afdeling
Aardenburg werd gehouden na
de verkiezingen, stond in het te
ken van de vreugde over het feit
dat burgemeester van Dongen
lid is geworden van de Tweede
Kamer. De voorzitter E. LansU
sprak hier zijn grote vreugde
over uit.
Het feit dat burgemeester van Don
gen zelf zou spreken over ,,Het een
en ander over de kabinetsformatie"
droeg er zeker toe bij, dat de verga
dering veel beter was bezocht dan de
andere vergaderingen die de K.V.P.
regelmatig houdt. Vooral viel het ook
op, dat Sint Kruis hier zo goed ver
tegenwoordigd was.
In een vlot en boeiend betoog gaf
burgemeester van Dongen een over
zicht van alles wat er zoal komt kij
ken bij het vormen van een nieuw
kabinet en de speciale moeilijkheden
die er door de uitslag van de verkie
zingen zijn ontstaan. Hij kon daarbij
ook enkele interessante ervaringen
mededelen, die hij persoonlijk heeft
gehad bij de besprekingen. Tot slot
werden diverse vragen gesteld en be
antwoord.
Tevoren had de normale vergade
ring plaats gevonden, waarbij de
voorzitter kon mededelen, dat Aarden
burg de grootste K.V.P.-afdeling was
geworden van dit gewest, namelijk
met 376 leden. Daarna kwamen IJzen
dijke met 308 leden, Oostburg en
Sluis, ieder met 201 leden en Eede
met 98 leden. In totaal heeft west-
Zeeuwsch-Vlaanderen thans 1302 le-
Hef echtpaar 1>. Leenmans-Nelemans is enthousiast over de emigr-.tie:
,,We hadden ai tien laar eerder weg moeten gaan", constateert de man.
Zonder leeftijd te vermelden, vermoed ik echter dat mevrouw Leenmans
dan weJ aj te long zou zijn geweest, want zelfs nu nog is het een jong
echtpaai met de eerste (Australische) zoon.
je op plm. 50 km. afstand van Syd
ney. Een nacht en een dag duurde
de treinreis naar dit deel van Austra
lië: de nieuwe baas stond bij het sta
tion te wachten.
Door droogte zonder
iverk
Meteen kon de heer Leenmans aan
de slag; hij was weer op z'n plaats;
in de tuinderij. Het ging er wel heel
anders aan toe, dan in Breda; er
kwamen moderne machines bij te pas
en er worden vele andere produkten
Wereldnaam
Ook de mosselkweker omringt de
mosselen op zijn percelen met zor
gen en grijpt in zodra zeesterren of
andere plagen de kop opsteken. De
winning /an het mosselzaad wordt
echter nog overwegend aan de natuur
overgelaten, zodat de kweker <sich
wel sterk afhankelijk ziet van le
jaarlijkse schommelingen in de vor
ming van natuurlijke mosselzaad-
banken. Maar wellicht kon ook hier
in positief worden ingegrepen. Door
een juiste wijze var. kweken, een
vakkundge keuze van percelen en
vooral door prima verwateren van
het eindprodukt heeft de Zeeuwse
mosselkwfker zich een wereldnaam
verworven.
Het oorspronkelijke beroep van de
heer Leenmans was tuinder, doch
daar viel niet genoeg in te verdienen.
Om die reder stapte hij een fabriek
in Roosendaal binnen. Doch hij voel
de zich daar nimmer erg bevredigd
en toen hij zo een en ander over
Australië las, werd op een goede dag
het besluit tot emigreren genomen en
de woning aan de Vredenburgsingel
in Breda verlaten.
The Bush
Het grote onvangstcentrum Bone-
gilla, nabij Melbourne, bezorgde ook
dit echtpaar een onderdak, in afwach
ting van een baan.
Het arbeidsbureau in het kamp
bood die aan in een klein plaatsje in
het Australische achterland.
Het was een reis van vele uren;
toen kwam net echtpaar in het ge
bied waarvan vele adspirant-emigran-
ten dromen, doch waar de werkelijk
heid dikwijls onprettig ontwaken
geeft: „the bush".
„Het was er niet om te leven' zegt
mevrouw Leenman.
Men moet de Australische eenzaam
heid kennen, om een dergelijke op
merking te kunnen verstaan. Nee,
over de baas had men geen klagen,
die was geschikt, doch het was er
té afgelegen.
„We gingen zo gauw mogelijk weer
terug", lacht de heer Leenmans.
De ambtenaren van het arbeidsbu
reau lieten hem kiezen; hij koos toen
voor een baan in Kogarah, een plaats-
dan spruiten en boerenkool gekweekt.
„Ik heb daar veel van de Austra
lische cultures geleerd", aldus de
heer Leenman. Dat is verleden tijd,
want de droogte veroorzaakte zijn
ontslag.
Men heeft in Australië nu eenmaal
vaak met natuurproblemen te kam
pen; teveel regen of te grote droogte.
Dit laatste bracht zijn werkgever
een grote schadepost; er viel weinig
of niets meer te doen. „Het is beter
dat je maar iets anders zoekt", luid
de het advies, hetwelk noodge
dwongen door Leenman werd op
gevolgd.
Hij meldde zich aan bij de Austra
lische spoorwegen, waar men .ninder
afhankelijk is van natheid en droogte.
„Het bevalt me uitstekend", zegt de
heer Leenman, hetgeen niet betekent
dat hij voornemens is er zijn pensioen
te gaan halen Want in zijn plannen
is opgenomen als einddoel: een eigen
tuinderij, waarvoor hij zelfs reeds 't
district heeft uitgekozen, n.l. St. Ma
rys, dat aan de andere zijde van Syd
ney ligt en waar de grond goedkoper
is dan rond Miranda, aar het echt
paar Leenman momenteel woont.
Voor wat de woongelegenheid betreft
had Leenman hulp van vrienden ge
kregen. Er was een Nederlandse ken
nis, die zich in Miranda had geves
tigd en uitzag naar woongelegenheid
voor het echtpaar.
Toen was er een welwillende Austra
liër, die een huisje, dat achter z'n
woning stond, beschikbaar stelde voor
deze „Dutch". En ze waren wat bljj!
Ik heb er velen in slechter omstan
digheden aangetroffen want er is vol
doende ruimte in dit huisje, zelfs
nadat nu enkele weken geleden het
gezin voor de eerste maal uitbreiding
ondervond met een zoon.
Er is een mooie tuin rond het huis
en de natuur in dat Miranda mag er
best zijn; berg en bos en dicht in de
buurt is er de oceaan, die des zo
mers voor amusement zorgt.
En de Australische zomers zijn lang.
„Het bevalt ons hier prima", ge
tuigt de heer Leenman; „wat we hier
in een betrekkelijk korte tijd hebben
kunnen doen, zouden we nooit bereikt
hebben in Nederland".
Men heeft de meest noodzakelijke
goederen gekocht, doch doet niet te
royaal teneinde zo spoedig mogelijk
aan dat eigen bedrijfje te kunnen ko
men.
„Het bezwaar hier is dat je geen
kapitaal bezit als je hier aan komt
en dat eerst moet verdienen," aldus
de heer Leenman.
Doch dc taal zou ook een bezwaar
genoemd kunnen worden; er gaat een
heel tijdje mee heen, alvorens de
immigrant daaromtrent „op eigen be
nen kan staan", dat wil zeggen, zich
zelf weet te redden. Het jonge echt
paar gaat zich een nieuwe toekomst
bouwen, doch heeft daarom de ban
den met Bred: zeker niet verbroken.
Want mevrouw Leenman toont me
vol trots de oorkonde, welke op
verzoek daartoe ook haar werd
toegezonden bij de geboorte van de
Honderdduizendste inwoner van haar
geboortestad.
En een vakantiereisje staat beslist
op haar programma!
Met een kunstmatige water
val op de achtergrond het echtpaar
F. Leenmans-Nelemans in
Australië gejotograjeerd.
den en oost-Zeeuwsch-Vlaanderen 2723
leden.
Bij de bestuursverkiezing werd de
heer E. Lansu herkozen als voorzitter,
terwijl als nieuw bestuurslid en pen
ningmeester van de afdeling Aarden
burg met algemene stemmen werd
benoemd de heer G. A. C. van Voo
rn.
Als kandidaten voor de partijraad
werden aangewezen Th. Andriessen
uit Ovezande, E. Lansu uit Aarden
burg en E. F. Poppe uit Graauw, ter
wijl als kandidaten voor de bestuurs
raad werden aangewezen E. Lansu
en Th. Andriessen. Een zestal afge
vaardigden werden aangewezen naar
de vergadering van de Statenkring,
evenals 6 kandidaten voor de afvaar
diging naar de kringvergaderingen.
Als kandidaten voor het kringbestuur
werden aangewezen: C. Verdonk, Le-
wedorp, R. de Badts, Schoondijke, E.
Poppe, Graauw, F. Barbé, Vlissingen
en O. Mechelinck te Terneuzen.
Als onderwerpen die op de kring
vergadering ter sprake zouden moe
ten worden gebracht werden vooral
genoemd de bejaardenzorg en de
b.l.o.-school in west-Zeeuwsch-VIaan-
deren.
Burgemeester van Dongen deelde
mee, dat hij als Tweede Kamerlid
was ingedeeld bij de commissies voor
volkshuisvesting, vereer- en water
staat en publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie, onderdelen waarvan de
belangen voor Zeeland het grootste
zijn.
De minimumprijzen welke gelden
voor de export van Nederlandse ap
pels en peren naar België zijn voor
het vierde kwartaal van 1956 ais volgt
vastgesteld:
Voor appels per 100 kg. oktober
Cox Orange Pippin 60.04; Goudrei-
nette 44.46; overige variëteiten
41.04; november cox orange Pippin
ƒ61.56; Goudreinette ƒ46,36 en overi
ge variëteiten 42,94; december: Cox
Orange Pippin 63,46; Goudreinette
47,88 en overige variëteiten 44.46.
Voor Luxemburg geldt in deze maan
den geen minimumprijs. Voor peren
gelden de minimumprijzen zowel voor
België als voor Luxemburg. Deze zijn
oktober: Conference f 46.36; overige
variëteiten f 41.04; november: Confe
rence f - 49.78; overige variëteiten
44,46; december: Conference 53,20
overige variëteiten f 51.30.
Op basis van deze minimumprijzen
zullen eventuele exportheffingen wor
den vastgesteld.
Mgr. Edward Swanstrom, direc
teur van de Kath. Hulpactie van de
Nat. Welfare Conferentie in de Ver.
Staten heeft aangekondigd, dat het
reeds lang voorbereide hulpprogram
aan Afrika begin 1957 tot uitvoering
zal komen. Het ligt in de bedoeling
vooral goederen te zenden ten be
hoeve van de kinderen van 19 lan
den in Afrika, zowel de Mohamme
daanse landen in het noorden als
de negerlanden in het westen, het
centrum en het zuiden.
In verband met moeilijkheden met
de accijnsvrije import der goederen
is de officiële ingangsdatum gesteld
op het voorjaar 1957. Gedeelten van
het hulpprogram zullen reeds eerder
in werking treden. De kleding-actie
op Thanksgivings Day in de Ver.
Staten zal dit jaar voor de eerste
maal geheel voor Afrika bestemd zijn.
Een belangrijk deel van het hulp
program is bestemd voor kinderen.
Sommige delen van Afrika zijn dit
jaar door een abnormale droogte ge
troffen. In andere gebieden is het
vrijwel onmogelijk de kinderen deug
delijk voedsel te verschaffen.
Incidenteel werd door de N.C.W.C.
reeds eerder hulp verschaft.
