GOLD STAD
ONGEVALLENWET
Billy Louise
8
StagblaD peseta
de sigaret van formaat
Poolse straaljager op Bornholm
L
Tafelpoten met krassen? Prachtbijts Q0!wr
IN BEELD
Peronisten
weer actief
Meningen en Commentaren
J Atoomwegen
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
j DRONKEN
RADIO
door B. M. Bower
TWEEDE BLAD
r
JL
<<>ooo<x>o<xxxxxxxxxxxxx>ooo<x>oooooooooooo<x>ooooooooc
DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1956
HUURBIJSLAGEN
INDONESIË IN
HET NIEUWS
ACHTERSTELLING
Guiseppe Pella voor
Weense Universiteit
Veiligheidsbeurs voorjaar 1957
Baggermolens komen
uit Egypte terug
Witte tanden - frisse adem
met COLGATE
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
QNDEE de suggesties, die de af
tredende minister van Finan
cien, de heer Van de Kieft, aan zijn
opvolger en aan het Parlement
heeft nagelaten, behoort ook de
gedachte tot opheffing van de huur-
verlagende subsidies.
Voor de nationale kas zal het een
voordeel betekenen van ettelijke
miljoenen. De bewoners echter van
de huizen, waarvoor een huurbij-
slag wordt gegeven, zullen voor
grote moeilijkheden komen te staan.
Er zijn immers na de oorlog wo
ninggroepen gebouwd, waarvoor de
rijksbijdrage even veel bedraagt, als
de huursom zelf.
Het opheffen van de rijksbijdrage
ook al geschiedt dat geleidelijk
komt voor zulke woningen uit
eindelijk neer op een huurverho
ging van niet minder dan 100 pet.,
een verdubbeling dus.
Nu is het wel zó, dat de vóór de
oorlog geldende regel een zeven
de deel van het loon of salaris be
stemmen voor huishuur in het
bewustzijn van velen niet meer
leeft. Het kunstmatig laag houden
van de huren der vooroorlogse wo
ningen, ondanks de stijging van
lonen en salarissen, heeft de bewo
ners daarvan in een gunstige uit
zonderingspositie gebracht, terwijl
de druk op deze huren de overheid
de gelegenheid bood om mede ten
koste van het particuliere bezit de
lonen en salarissen dienovereen
komstig te drukken.
Hierdoor zijn we in een impasse
geraakt, waaruit we ons moeilijk
kunnen redden zonder loon- en sa
larisverhoging. Als daaruit weer
prijsstijgingen volgen, komt de nood
lottige cirkel varT een wedloop tus
sen lonen en prijzen weer een stap
je dichterbij.
"TIEN Indonesische en negen Ne
derlandse hoofdredacteuren en
journalisten hebben maandag en
dinsdag in Zürich een collegiale bij
eenkomst gehouden om de midde
len te bespreken, die de journalis
tieke betrekkingen tussen de beide
landen kunnen verbeteren. Men
deed een beroep op de pers van
beide landen, om de objectiviteit in
acht te nemen bij de behandeling
van nieuws en om een verstandige
beperking te betrachten bij de pu-
blikatie van commentaren, die scha
delijk zouden kunnén zijn voor de
goede betrekkingen. De nieuws
agentschappen werd aanbevolen ook
aandacht te schenken aan gema
tigde stemmen bij de overbrenging
van perscommentaren over politie
ke geschilpunten.
Over en weer zullen er voorlich
tende artikelen voor de kranten ge
schreven worden, een uitwisseling
van journalisten wordt overwogen,
administratieve belemmeringen
voor bezoeken zal men uit de weg
trachten te ruimen. Nederlandse
journalisten zullen proberen het be
zoek van Indonesische journalisten
aan Nieuw-Guinea mogelijk te ma
ken enz.
Het is mooi en goed, dat men
tracht bestaande tegenstellingen te
verzachten, dat men ook het stre
ven naar objectiviteit wil bevorde
ren. Maar dit doet niets af aan de
plicht, om ergerlijke feiten ook er
gerlijke feiten te blijven noemen.
We mogen er geen vergoelijkende
doekjes om winden, als Nederlan
ders aan een caricatuur van rechts
pleging worden onderworpen, als
lynch-pogingen ten aanzien van een
dappere vrouw niet worden be
straft. als plechtig gezette hand
tekeningen worden verloochend.
Van Indonesische zijde is trou
wens ook nog gepoogd, deze ver
zoeningsconferentie te verstoren
door twee journalisten onmiddellij
ke terugkeer te bevelen. Ze hadden
zich schuldig gemaakt aan een „mis
drijf", het oefenen van kritiek op
de regering.
Het moet tot hun eer aangete
kend worden, dat ze een even laco
niek als waardig antwoord gaven:
„Maak u geen zorgen, wij komen
terug". Hun houding draagt daad
werkelijk bij tot een goed begrip.
We beseffen daardoor weer eens,
hoe er ook in Indonesië nog stro
mingen bestaan, welke dwars in
gaan tegen het afzakken van de
publieke moraal, door een onmach
tige regering geduld, ja zelfs be
vorderd. Op het aanmoedigen van
die stromingen moge de Nederlandse
berichtgeving ook gericht zijn.
■y/OOR een vergadering van het
Benelux-comité in Den Haag
heeft de Leuvense hoogleraar van
Mechelen gesproken over de toe
komst van de Kempen. Men heeft
het een en ander uit zijn betoog
in ons blad kunnen lezen o.a. dat
hij de nadruk legde op de noodzaak,
om aan de Kempische mijnen në-
.venindustrieën te verbinden. Daar
tegen bestaan echter ook weerstan
den, wat blijkt uit het volgende. De
Limburgse Economische Raad had
zich tot financiële kringen gewend
voor de vestiging van een stikstof
nijverheid. Deze lieten toen deskun
digen een onderzoek instellen, dat
afwijzend uitviel. Maar dezelfde fi
nanciële groep gaat nu over tot ka
pitaalsuitbreiding van een stikstof-
fabriek te Tertre in Wallonië.
Deze fabriek te Tertre hangt af
van vier marginale mijnen in de
Borinage, die haar kolen leveren tot
200 franks per ton beneden de kost
prijs. Zo kan men misschien een fa
briek laten floreren, maar de mij
nen lijden er te meer verlies door.
Waarover men echter geen zorg
heeft, omdat de staat dit wel bij
past!
Zo ziet men, dat de achterstelling
van het Vlaamse bij het Waalse
land nog niet in alle kringen is
uitgeroeid.
(Advertentie)
De president van de gemeenschap
pelijke vergadering van de Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal,
EKSG, Giuseppe Pella, heeft aan de
Weense Universiteit een voordracht
gehouden over het onderwerp: „We
gen en vooruitzichten voor de eco
nomische integratie van Europa". Hij
verklaarde, dat een dergelijke ont
wikkeling ondenkbaar is, zonder dat
daartoe de vastbesloten politieke wil
aanwezig is, en wees erop, dat dit
doel langs twee wegen bereikt zou
kunnen worden: of door een supra
nationaal plan, of door een interna
tionaal plan.
Pella waarschuwde ervoor, dat men
zich niet op al te ambitieuse plannen
moest werpen, die op de lange duur
niet te verwezenlijken zijn. Zowel de
organisatie voor Europese Econo
mische Samenwerking als de EKSG
hebben reeds belangrijke resultaten
behaald op het gebied van vergro
ting van produktie en handelsver
keer.
Na de vraagstukken te hebben op
gesomd, die gepaard gaan met de
oprichting van de Euratom, verklaar
de Pella tenslotte, dat de verschillen
de economieën van de Europese lan
den zich moesten verenigen, daarbij
rekening houdende met de belangrijke
vooruitgang van de economie in de
Verenigde Staten en in de Sovjet-
Unie en dat zij tot ondergang gedoemd
zouden zijn, wanneer zij geïsoleerd
bleven.
Advertentie)
(Advertentie)
In het veiligheidsinstituut te Am
sterdam zal van 25 februari tot en
met 1 maart 1957 de tweede veilig
heidsbeurs worden gehouden.
De eerste beurs, op bescheiden voet
opgezet, werd op initiatief van het
veiligheidsinstituut in november van
het vorig jaar gehouden. De komen
de beurs zal een meer internationaal
karakter krijgen.
Jaarlijks doen zich in de Nederland
se bedrijven circa 400.000 ongevallen
voor tachtig procent daarvan wordt
veroorzaakt door menselijke schuld
en de kosten daarvan worden ge
raamd op rond 200 miljoen gulden
per jaar. Dit bedrag is 25 miljoem
gulden hoger dan het aanleggen van
de ringdijk met de bijbehorende slui
zen, gemalen enz. van Oost-Flevoland
heeft gekost 175.000.000).
Dit deelde de directeur van het vei
ligheidsinstituut, ir. E. Spaan, mee
in zijn toelichting op de komende
beurs.
Van de 200 miljoen gulden gaan
vijftig miljoen gulden naar de ge
troffenen en de restdriekwart,
wordt gevormd door schade aan
machines, materieel en tijdverlies.
Het aantal bedrijfsongevallen is de
laatste tijd min of meer stationair
geblevenvertelde IrSpaan, doch
het ligt relatief tien a twintig pro
cent hoger dan vóór de oorlog. Eén
op de zeven arbeiders in ons land
„loopt" per jaar in de Ongevallen
wet.
(Advertentie)
Volgens Argentijnse persberichten
is in de provincie Buenos Aires een
Peronistische organisatie ontdekt en
zijn een twintigtal personen gearres
teerd.
De leden van deze organisatie zou
den zich bezig hebben gehouden met
afpersing van kooplui om gelden te
krijgen voor het voeren van Peronis
tische propaganda en voor hulpver
lening aan politieke gevangenen.
r 9
Het gemeentebestuur van 't
J Utrecht heeft gemeend het J
i atoomtijdperk tot uitdrukking
J te moeten brengen in de namen J
van alle wegen op het industrie-
terrein lage weide.
J De volgende namen zijn voor J
r "de xlaar Tuirrgeleyde' en nog aan t
te leggen wegen gekozen: Elek- J
t tronweg, Atoomweg, Enexgie-
J weg. Reactorweg, KernwegJ
t Neutronweg en Protonweg.
De drie Nederlandse baggermolens
die hun werkzaamheden in het Suez-
kanaal hebben beëindigd en te Is-
maila op vergunning wachtten om te
vertrekken, zullen eind deze week
Egypte verlaten. Naar wij vernemen
zijn de moeilijkheden tussen de Hol
landse maatschappij voor Aannemin
gen, „Holma" en de Egyptische auto
riteiten opgelost. Aan het vertrek van
de molens staat niets meer in de weg.
Maar aangezien het sleepprogram van
de Holma door het oponthoud geheel
in de war is, zal het nog enkele da
gen duren voor sleepboten beschik
baar zijn om de molens uit Egypte
weg te halen.
Nieuwe heerlijke,
smaak!
Erg lekker ook voor
kinderen
Nieuw actief
schuim!
Houdt Uw mond
fris en gezond
Nieuwe lage prijs!
Nu kan iedereen zich Colgate veroorloven.
Colgate de meest verkochte tandpasta ter wereld
Dit is de nieuive Poolse MIG straal
jager, die op een vliegveld op het
Deense eiland Bornholm is geland.
De machine moest min of meer een
noodlanding maken, daar een be
tonnen startbaan wel op de kaarten
van de piloot voorkwamen, doch in
werkelijkheid nog niet was aange
legd. De piloot van het toestel heeft
de Deense autoriteiten om politiek
asyl gevraagd. Op de foto zien we
de machine tijdens het onderzoek
door Deense militairen. De autori
teiten hebben de vliegenier asyl
verleend. Het toestel zal door een
Poolse piloot worden teruggehaald.
Men heeft meer dan nor-
j male zorg gehad met de heer
Paul Sheard uit Leeds, die op
i een kwade dag dronken was.
Men had hem alleen thuis
5 aangetroffen met een (inmid-
dels lege) fles koppige wijn
en een kopje, waarin de laat-
ste slok zat. Men haalde er
I verschillende dokters bij, bel-
S de het ziekenhuis en scharrel-
de alle mogelijke mensen op,
die in zo'n geval kunnen hel-
pen. Alleen de politie liet men
er buiten. Dat is eigenlijk ook
wel te begrijpen, want de heer
J lieer Sheard is pas zes jaar.
Hij had de fles in een on be- j
waakt ogenblik te pakken ge- j
kregen.
Prijs
De hoofdprijs van een lote
rij, die een Amerikaanse bier
brouwerij heeft georganiseerd,
bestaat uit een eiland van de
Bahamas-groep. Het wordt be
schreven als een tropisch, pa
radijselijk oord, waar de tem
peratuur steeds prettig is en
waar het zeer goed bier drin
ken is.
Wraak
De heer David Williams uit Wi
chita, die enkele dagen geleden in
het huwelijk trad en dus eigenlijk
volop bezig moest zijn met de witte
broodsweken, is bij de politie komen
vertellen, dat zijn bruid zoek is.
Volgens Williams is ze geschaakt
door Don Clason, een medeminnaar,
die de bons kreeg. Het lijkt wel of
hij ze me niet gunt," zei de heer
Williams verontwaardigd.
Student
Men heeft een speciale vergun-
ning moeten verlenen aan Fred Sa-
fier uit Berkeley, opdat hij aan de
universiteit van Havard mag stu
deren. Fred is pas twaalf Jaar, maar
hij is vooral in wiskunde zo goed
bij de tijd, dat er voor hem een
uitzondering gemaakt diende te wor- jj
den.
kinderen genoemd mag worden, is
op zeventigjarige leeftijd in Chicago
overleden. Goldberg was de man,
die vijftig jaar geleden de ijsco in
de Verenigde Staten introduceerde.
Bruiloft (I)
De heer Derek White en zijn
bruid Ann uit het Engelse Had-
leigh hebben de bruiloft gevierd
in de foyer van een bioscoop. Er
waren veel gasten, maar dat was
niet de reden, want bij Ann thuis
zou ook ruimte genoeg geweest
zijn. De oorzaak wasmromantischer.
In diezelfde foyer leerden de twee
elkaar voor het eerst kennen.
Het werd zo'n prettige kennisma
king dat er deze trouwpartij op
volgde.
Bruiloft (II)
Twee jaar geleden viel voor de
kust van Babbacombe «en meisje
uit een roeiboot. Ze zou zijn. ver
dronken, indien Tony Kenton er
haar niet had uitgehaald. In de boot
zat ook een zuster van de drenke
linge en die bracht de angstige se
conden door met verliefd worden
op de redder. Zij treden dezer da
gen in het huwelijk. De roeiboot zal
een ereplaatsje krijgen in de zaal,
waar de bruiloft zal worden ge
vierd.
Merk
In Engeland heeft iemand het
voorstel gedaan ook aardappels van
een merkteken te voerzien (zoals
eieren), zodat men kan zien, hoe
oud ze zijn.
I riend Toen zei ik legen hem: Kom mee naar buiten
De heer Max Goldberg, die gerust en zeg dat dan nóg es als je durft! Maar ik dacht
een vriend van alle Amerikaanse er in mijn drift niet aan dat we drie hoog wacen„.
(Advertentie)
VRIJDAG, 28 SEPTEMBER 1956
HILVERSUM I. 402 m. VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18
Gram. 8,50 V.d. vrouw 9,35 Waterst. 9,40
Schoolradio VPRO: 10.00 Avonturen
met kinderen, caus. 10,05 Morgenw.
VARA: 10,20 V.d. kleuters 10,40 Gram.
10,55 Gevar. muz. 11,35 Harprec. AVRO
12,00 Orgel en saxofoon 12,30 Land- en
tuinb.meded. 12,33 Sport en progn. 12,50
Gram. 13,00 Nws. 13,15 Meded. en gram.
13,25-Mil. ork. 13.55 Beursber. 14,00 Viool
en piano 14,30 Voordr. 14,50 Gram. 15,10
Gevar. muz. VARA: 16,00 Gram. 16,30
V.d. jeugd 17,00 Muz. caus. 17,40 Lichte
muz. 18,00 Nws. 18,15 Act. 18.20 Dansmuz.
18,50 Vakverenigingsnws. 19,Oo V.d. kind.
19,10 Hammondorgelspel VPRO: 19,30
Ons adres, caus. 19,50 Ber. 20,00 Nws.
20,05 Toneelrubr. 20,15 Kamerkoor 20.30
Gespr. zelfportret 20,40 Het onderwijs nu,
caus. VARA: 21,00 Amus. muz. 21,30
Met de plaat op reis 22,00 Amus. muz.
22,25 Buitenl. overz. VPRO: 22,40 Zorg
om de mens, caus. 22,50 Avondw. VA
RA: 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
HILVERSUM n. 298 m. NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gew. muz. 7,30
Gram. 7,45 Een woord voor de dag 8,00
Nws. en weerber. 8,15 Gram. 9,00 V.d.
zieken 9,30 V.d. vrouw 9,35 Radio Fiih.
ork. en sol. 10,10 Gram. 10,30 Morend.
11,00 Sopr. en piano 11,25 Gram. 12,00
Gevar.muz. 12,30 Land- en tuinb.meded.
12,33 Negro-spirituals 12,53 Gram. en act.
13,00 Nws. 13,15 Protest. Interkerkelijk
Thuisfront 13,20 Lichte muz. 1'3.45 Gram.
14,05 Schoolradio 14,25 Omr.ork., Omr.
(Advertentie)
koor en vrouwenkoor 15,15 Voordr. 15,35
Surinaamse volksmuz, 16,00 De Cyclamen,
en de Clivia, caus. 16,15 Gram. 16,25 Ka-
mermuz.ens. 17,00 Voordr. 17,20 Lichte
muz. 17,40 Koersen 17,45 Gram. 18,00
Stemmen van Overzee 18,15 Vocaal ens.
en sol. 18,30 Clavecimbel en viool 19,00
Nws. en weerber. 19,10 Regerinsuitz.:
Rubr. verkl. en toel. 19,20 Regeringsuitz.:
Emigratierubr. H. A. van Luyk: Het
emigratiepraatje 19,30 Gram. 20,00 Radio-
krant 20,20 Kamerork. en sol. 21,20 Rep.
uit Cairo 21,30 Gevar.muz. 22,00 Het werk
dat ons straks als predikanten der Evan
gelische Broedergemeente in Suriname
wacht, caus. 22,15 Zang en piano 22,45
Avondoverd. 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
BRUSSEL, 324 m. 11,45 Omr.ork.
12,30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws.
13.11 Gram. 14,00 Schoolradio 15,45 Gram.
16,00 Koersen 16,02 Gram. 17,00 Nws.
17,10 Lichte muz. 17,45 G ram. 18.10
Vlaamse liederen 18,30 V.d. sold. 19,00
Nws. 19,40 Gram. 20,00 Symf.ork. en
sol. (21,00-21,15 Kunstkaleidoscoop) 22,00
Nws. 22,11 Gram. 22,30 Russische folklore
22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m. 12,00 Gram. 13,00
Nws. 13,15 en 14,00 Gram. 15.00 Kamer-
muz. 15,40 Gram. 16,05 Dansmuz. 17,00
Nws. 17,15 Gram. 18,38 en 19,05 Idem
19,30 Nws. 20,00 en 21,30 Gram. 22,00
Nws. 22,15 Vrije tijd 22.55 Nws.
VRIJDAG, 28 SEPTEMBER 1956
NTS: Eurovisie: 21,30-22,30 Intern, ten-
niskamp. voor professionals.
VLAAMS BELG.-; 19,01 Puzzle 19,30
Nws. 20,00 In het hart van het lie de
France 20,15 Eurovisie: Zwemwedstr.
EngelandHongarije 20,45 Schipper.
haast Mathilde 21,30-22,30 Eurovisie: In
tern. tenniswedstr. te Londen 22,31 Nwe,
films 23,00 Journ. en nws.
Misschien dat ik iemand laat komen
om me bij 't werk te helpen" ging zij
verder na een pauze, waarin zij een
pan met een doek één- of tweemaal
uitwreef en daarna het water door
de geopende deur naar buiten wierp.
„Ik heb een neef die wil komen. Hij
is op een bank geweest, maar hij is
ontslagen en wil op een ranch gaan
werken. Ik denk dat ik hem in het
voorjaar zal laten komen."
„Dat moet je doen", beweerde Bil
ly Louise, zich volkomen onbewust
van de mogelijkheid van de toekomst.
„Ik moet er niet aan denken dat
jullie tweeën hier alleen zult zijn.
Ik veronderstel dat hier nooit iemand
komt, behalve ik.... en dat is niet
dikwijls."
„Niemand heeft een reden om hier
te komen", zei Marthy onaandoenlijk.
„Zij zullen zeker niet komen om ons
gezelschap te zoeken en om ie' an
ders komen zij ook niet."
„Wel, er zijn niet veel mensen, die
hier kunnen komen, weet je," lach
te Büly Louise, die de kopjesdoek
uitsloeg en hem over twee spijkers
hmg, zoals zij dat thuis deed, „P"
woon het dichtst bij jullie en ik
moet zes mij] rijden...nu zelfs tegen
de wind in. ik denk dat ik maar zal
vertrekken. Ik ben bang, dat ik voor
eerst niet bij jullie zal kunnen ko
men; moeder heeft niet graag dat
ik 's winters ga rijden. Je laat die
neef direct komen, waarom zou je
dat niet doen, Marthy?" Het was
juist iets voor Billy Louise om een
bevel en een vraag in één zin sa
men te vatten. „Werkelijk, ik vind
dat Jase er slecht uitziet."
„Een goed, sterk aftreksel van sa
lie zal hem weer opknappen, maar
volgens mij is hij niet ziek. Doe de
ze shawl om."
Billy Louise weigerde de shawl en
liep vlug het kronkelende pad af,
met zijn franje van lange, grijpende
vingers van de kale bessenstruiken.
Bij de stal stond zij stil voor éen
hijgend onderhoud met Jase en reed
dan weg door de boomgaard, wiens
bladerloze bomen haar een uitzicht
gaven op de hut, met haar laag dak
en op Marthy, die haar enigszins
mistroostig op de ruwe drempel stond
na te kijken.
In het nauwste gedeelte van de
bergkloof liet zij de sluitboom zak
ken en bracht hem weer op zijn
plaats nadat zij haar paard er voor
bij geleid had.
Zoals altijd, werd het meisje ook
nu weer getroffen door de eigenaar
dige ligging van de Cove. Zij wenste
dat de Cove haar toebehoorde; zij
hield er van te leven op een plaats
als deze, met oorlogszuchtige India
nen om haar heen en met deze kloof
om dag en nacht te bewaken. Zij
wenste dat zij Marthy was geweest en
dat zij die plek ontdekt en stukje
voor stukje ontgonnen had.
Blue ging verder, kalm stappend
over dit rotsblok en óm een ander,
alsof het 't eenvoudigste ding ter
wereld was hier een goede weg te
vinden en zijn meesteres veilig naar
huis te brengen. Hij wierp zijn kop
zo plotseling omhoog, dat Billy Louise
uit haar dromen werd opgeschrikt
en wees met zijn ogen en zijn neus
naar de plaats, waar lang geleden
Marthy haar kampvuur had gebrand.
Een paar voetstappen verder en
dan bleef Blue staan om te kijken
en te luisteren. Billy Louise kon het
zenuwachtige trillen zien van z'n spie
ren onder de hrnd van nek en schou
ders en zij glimlachte.
Zolang zij Blue bereed, zou haar
nooit iets onverwacht kunnen over
komen. Zeli's een jachthond lette niet
meer op zijn omgeving dan Blue.
„Schiet op, Blue", beval zij na
een minuut. „Als het een beer is
of zoiets, kan je er voor weglopen;
als het een wolf is, zal ik hem neer
schieten. Je hoeft hier niet de ge
hele nacht te blijven staan."
Blue ging verder om een wilgen
bosje heen, dat haar het uitzicht
benam. Hij zocht weer voorzichtig
zijn weg tussen de verspreide rots
blokken en kleine kuilen. Nu was
het de beurt van het meisje om ver
wonderd te staren en te peinzen. Zij
kende deze ruiter niet, die onver
schillig in het zadel zat en opkeek
tegen de steile, met ceders begroei
de overkant, terwijl zijn paard tot
aan de knieën in de kleine stroom
stond. Zij kende hem niet; en er
waren niet zoveel reizigers in dit
land, dat men onverschillig naar een
vreemdeling keek.
Blue verwelkomde het paard met
een knik en liep levendig voort. En
de ruiter wendde het hoofd om, keek
het meisje scherp aan en knikte een
vluchtige groet. Zijn paard hief de
kop op om te kijken, besloot nog wat
te drinken en boog zijn kop weer
naar het water.
Billy Louise kon zich geen idee
vormen van de leeftijd of persoonlijk
heid van de man, want hij was ge
wikkeld in een jas van wolfshuid,
die hem van het hoofd tot de voe
ten volkomen bedekte. Zij kreeg een
indruk van een smal, donker gelaat
en een scherpe blik uit ogen, die
ook donker schenen. Er was een dun
ne, lange neus en dan keek Billy
Louise niet meer. Had zij dit wel
gedaan, dan zou de mond haar ze
ker weer enigszins gerust hebben
gesteld.
Billy Louise keek omhoog naar de
grijze zwiepende wolken, die in de
richting van da bergen achter haar
gedreven werden. Zij keek de man
aan en betrapte hem er op, dat hij
aandachtig naar haar gelaat staarde.
Hij wendde niet onmiddellijk de
ogen af, zoals hij had moeten doen
en Billy Louise voelde zich een kleur
krijgen van verlegenheid en veront
waardiging.
„Gaat u ver?", vroeg hij.
„Zes mijl", antwoordde zij kort,
hoewel zij trachtte heel gewoon te
zijn.
„Ik achttien mijl," zei hij. „Het
ziet er, naar uit, dat we door een
sneeuwstorm overvallen zullen wor
den."
Zijn stem was in ieder geval pret
tig genoeg en per slot van rekening
was het toch niet zijn schuld, dat
hij bij het riviertje was, toen zij uit
de bergkloof kwam rijden. Billy Lou
ise legde haar verontwaardiging af
en keek hem aan met een spoor van
een glimlach in de hoeken van haar
lippen.
„Dat kunnen wij verwachten, als
wij 's winters in dit land reizen", ant
woordde zij. „Maar vóór u achttien
mijl gereden hebt, zal het allang don
ker zijn."
„Wel, ik was van plan aan de één
of andere ranch aan te kloppen, als
het te erg werd. Er is een ranch er
gens aan de Wolverine, is 't niet?"
„Ja". Billy Louise beet op haar lip;
maar gastvrijheid is een ongeschre
ven wet van het Westen... 'n wet, die
niet gauw geschonden zou worden.
„Daar woon ik. Wij zullen, natuurlijk,
blij zijn als u bij ons wilt blijven."
Da vreemdeling scoest de onbewus
te waardigheid van haar toon en woor
den hebben gevoeld en bewonderd,
want hij dankte haar eenvoudig en
keek niet langer voortdurend naar
haar gelaat.
,,U kunt gerust doorrijden en ma
ken, dat u thuis komt", zei hij kort.
„Uw paard is fris. Het zal nog wel
erger worden; deze cayuse van mij
heeft al dertig mijl achter de rug".
"Ik denk dat ik beter op u kan
wachten", antwoordde zij. „Er zijn
gevaarlijke plaatsen, waar de weg
vlak langs de bergwand gaat en de
rotsen zullen glibberig zijn door de
sneeuw. En het zal zo spoedig don
ker zijn, dat een vreemdeling daar
uit zou kunnen glijden.
„Als dat het geval is, hoe eerder
u daar dan voorbij bent. des te beter
is het. Ik zal er wel komen. Rijd
u maar door."
Billy Louise dacht een ogenblik na
over de toon van kalme meederheid
in zijn stem. Hij kon niet weten, dat
zij meer gewoon was bevelen te ge
ven dan bevelen te gehoorzamen; om
haar lippen kwam een kleine trek
van plezier over dit misverstand.
„Ik breng u veel liever over deze
gevaarlijke plaatsen heen dan u in
de afgrond te laten glijden", zei zij,
„omdat niemand in staat is u weer
naar boven te halen of zelfs om af
te dalen en u fatsoenlijk te begraven.
Het zou helemaal niet plezierig zijn.
Het is veel eenvoudiger u de weg
te wij^n."
Hij zei iets, maar Billy Louise kon
niet verstas.-? wtt hei was; zü ver
dacht hem van vloeken. Zij reden
zwijgend verder.
„Blue is een goed paard op een
slechte weg en in het donker", merk
te zij eindelijk op. „Hij struikelt nooit
en vergist zich nooit in de weg."
„Ja? Da's prettig."
Billy Louise voelde er veel voor
de tong naar hem uit te steken, voor
de koele afwijzing in zijn stem. Hij
verdiende dat zij hem alleen liet rij
den en dat hij zijn nek brak, als hij
daar zin in had. Ze klapte haar tan
den op elkaar en wendde haar ge
laat van hem af.
HOOFDSTUK III
EEN BOEK, EEN GERSTEKOEK
EN EEN BED.
Blue liep recht naar de lage hou
ten stal en stopte met zijn neus te
gen de gesloten deur. Billy Louise
zelf was verblind door de sneeuw
storm en zou de stal nooit hebben
kunnen vinden.
„Breng uw paard hier binnen",
beval zij de man kort. „En ga dan
mee naar het huis."
Het deed haar een weinig genoe
gen te zien, dat hij haar zonder pro
test gehoorzaamde; maar zij was
niet zo goed te spreken over zijn
zwijgzaamheid en tamelijk veront
waardigd leidde zij hem naar het
wenkende oog, dat het venster was,
(Wordt vervolgd)
