Het Wespennest
paeWaD Pc.Stem
GOLDEN FICTION
Nooit werden eens betrouwbare
mensen gehoord
In Tilburg resultaten
examens teleurstellend
Meningen en Commentaren
Aanslag op
persvrijheid
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
FABELS
BELGIE EET
OESTERS
GENT KAN
NIET WACHTEN
Indonesië
Meisje verdronken
in wasketel
Prof. Kaag bij rectoraals overdracht:
Verkiezingen Zweden
SOCIALISTEN
BEHOUDEN
OVERWICHT
T
Onder ons gezegd,
toch maar liever
Beklaagde Schmidt houdt pleidooi:
Eerst in januari van
jaar een „bewijsstuk
UW TAFELWATER
Een lange klucht
Hongarije
rehabiliteert
Zoltan Tildy
Baron von Thijssen
gehuwd
Drie alpinisten
verongelukt
door David Duncan
„Modedievenslaan
hun slag
UW TAFELWATER
TWEEDE BLAD
DINSDAG 18 SEPTEMBER 1956
3
uur: Een
De zoon
&XXXXX>e000G0<XXXXXXXXXXX>0000<XXXXXXXXXXX>0000000G>
Q<X»OC><>O<><><><><><><><><><>O<X><X><>O<>O<><X><><><><><>O<><>OO<><><><><><><><><><K!
nE heer Voskuil, die in zijn veel-
beluisterd radiocommentaar al
tijd een toon van zelfverzekerde
alleenwetendheid aanslaat, heeft nu
na lang aandringen toch toegege
ven, dat hij het slachtoffer van een
misverstand is geweest. Uit dit mis
verstand sproot een beschuldiging
aan het adres van professor Romme
voort als zou hij eerst een door hem
aanvaarde suggestie inzake de be
zitsvorming tijdens de formatie-
poging-Lieftinck hebben aanvaard,
om ze later weer te verwerpen en
zó Lieftinck te doen struikelen. De
heer Voskuil had dit zo in de pers
de socialistische pers natuurlijk
gelezen en daarop had hij dan
maar voortgeborduurd. Lieftinck
zelf heeft hem echter uit de droom
geholpen. Dat fabeltje is dus de
wereld uit.
Lieftinck zelf heeft vlak vóór zijn
vertrek naar Washington ook een
verhaal losgelaten, dat Romme niet
zonder heftigheid als fabel afwijst
in „De Volkskrant". Hij beweerde
namelijk, dat alle formatie-misluk
kingen te wijten zijn aan overvra
gen door de KVP. Dat overvragen
sloeg dan blijkbaar op het vraag
stuk van de bezitsvorming. Welnu,
Romme verzekert met klem, dat hij
het met Lieftinck over een formule
eens was geworden. De informateur
beloofde zijn best te doen, deze bij
de PvdA erdoor te krijgen, al had
hij er een hard hoofd in. Terecht,
bleek toen, want de PvdA-fractie
bleef erop staan, dat fiscale maat
regelen ten gunste van de bezits
vorming uitsluitend in de sfeer van
werknemers in ondernemingen
mochten overwogen worden. De
zelfstandigen moesten er buiten
blijven. Het was de PvdA-fractie,
die hier een reeds bereikt compro
mis afwees. Alweer ©en misverstand
dus ten koste van Romme. Wan
neer zal dit erkend worden?
TN verband met de opening van
het oesterseizoen in Yerseke
heeft ook de Antwerpse „Métro-
pole" de lof van het Zeeuwse zee
banket gezongen en de smullebroers
ten oesterdis genood.
Het blad wees hierbij ook nog
eens op de merkwaardige omstan
digheid, dat België veel meer lief
hebbers van oesters herbergt dan
Nederland zelf. Het vorig seizoen
gingen 18 miljoen oesters over de
Belgische grens, terwijl men er in
Holland slechts 1,5 miljoen afnam.
België neemt ook 45 pet. van de
Nederlandse mosselexport voor zijn
rekening.
De „Métropole" geeft nog een
interessant voorbeeld van de oes-
teromzet in Antwerpen. De „Grand
Bazar" aldaar verkoopt, in een en
kel seizoen van september tot
maart een half miljoen van deze
gewilde schaaldieren en nog boven
dien een 100 ton mosselen. Het ge
heim hiervan blijkt goeddeels te
schuilen in de aanbieding van ook
de kleinere soorten, die 75 pet. van
de omzet uitmaken.
Er is al meermalen gepleit voor
het populariseren van de oester
consumptie door het ten verkoop
bieden van de kleinere en goed
kopere oesters. In Antwerpen is dit
blijkbaar een gewone praktijk ge
worden, die in een kennelijke be
hoefte voorziet. In Nederland kan
men hiervan nog wel iets leren.
70ALS ook vroeger het geval was,
gaf de opening van de nieuwe
11de Internationale Jaarbeurs der
Vlaanderen te Gent weer aanleiding
om het probleem van het kanaal
Gent-Terneuzen naar voren te
schuiven.
Ditmaal was het schepen Nachez,
die de noodzaak van een verbeterde
vaarweg en een nieuwe sluis te
Terneuzen met het oog op de indus
trialisatie langs het kanaal bij Gent
in het lichtstelde. Hij drong er bij
de regering op aan haar maatrege
len voor Gent in een groot kader
te vatten, zoals dat voor Antwer
pen in een tienjarenplan geschiedde.
De Belgische minister van Finan
ciën Liebaert reageerde op deze
aandrang met een opsomming van
hetgeen zo al reeds ten behoeve
van Gent ondernomen wordt. Hij
herinnerde o.a. aan een krediet van
160 miljoen franks, dat dit jaar be
steed wordt aan onteigeningen en
aannemerswerken tussen de Een
denkooi-brug en de brug Terdonck.
Zo gaan we progressief naar de ver
wezenlijking van ons laatste doel:
de nieuwe sluizen van Terneuzen,
betoogde de heer Liebaert.
Een nieuw gezichtspunt leverde
deze gedachtenwisseling dus eigen
lijk niet op. Schepen Nachez be
greep trouwens, dat de moeilijkhe
den met de kabinetsformatie in
Nederland thans de voortgang van
onderhandelingen in de weg ston
den. Hij hoopte echter, dat nu spoe
dig Nederlandse onderhandelaars
konden worden aangewezen.
Gent heeft, evenals Luik t.a.v.
de Stop in Ternaaien blijkbaar
wat meer haast dan Brussel met de
oplossing van de slepende kwestie.
Wat ook geen wonder is, omdat zii
daar als een zaak „van leven of
dood" wordt ervaren.
In Indonesië mag momenteel niets
meer worden gepubliceerd dat „kri
tiek, insinuaties of beledigingen" in
houdt of beoogt tegen de president,
de vice-president, gerechtelijke in
stanties en andere autoriteiten, als
mede tegen regeringsambtenaren ge
durende hun ambtsuitoefening. Ver
der zijn verboden publikaties die „vij
andige verklaringen of het zaaien van
haat of beledigingen tegen de rege
ring of bevolkingsgroepen" bevatten
of die „verwarring onder de bevol
king zouden kunnen stichten".
De Indonesische journalistenvereni
ging heeft verklaard dat dit verbod
„het einde van de Indonesische pers
vrijheid betekent". Zij heeft de rege
ring verzocht het besluit in te trek
ken.
Gisterenmorgen om half tien is het
anderhalf-jarige dochtertje van de
heer G. H. te Bunschoten vlak bij
de ouderlijke woning in een onbe
waakt ogenblik in een wasketel met
water geraakt en verdronken. Toen
de moeder haar do-chtertje vond wa
ren de levensgeesten reeds geweken.
Aan alle Nederlandse hogescholen
hebben gisteren de rectoraatsover
drachten plaats gehad. In Tilburg,
aan de Economische Hogeschool,
droeg prof. H. Kaag het rectoraat over
aan prof. dr. J. Dalmulder.
Terugblikkend op de ingrijpende
wijzigingen in het onderwijs stelde
prof Kaag vast, dat de verwachte
consolidatie nog niet is opgetreden.
Veel studenten en docenten staan nog
wat onwennig tegenover de nieuwe
richting. Het aantal eerste jaarsstu
denten is weer gestegen. In totaal wa
ren er het afgelopen studiejaar 632
ingeschreven, waarvan 528 de econo
mische en 104 de sociale wetenschap
pen kozen.
De examenresultaten, vooral die in
de economische afdeling, waren te
leurstellend. Voor het propaedeutisch
examen moestc-n 25 procent der kan
didaten worden afgewezen, voor het
kandidaatsexamen 20 procent.
Voor mensen die te maken hebben
met moderne arbeidsverhoudingen,
maar geen gelegenheid hebben hiervan
een werkelijk wetenschappelijke stu
die te maken, zullen binnenkort
aparte colleges en voordrachten wer
den begonnen als onderafdeling van
de afdeling sociale wetenschappen.
In Nijmegen droeg prof. dr. A. van
Melsen het rectoraat over aan prof.
D van Eek. De eerste zei in een toe
spraak dat de overgrote meerderheid
vari de studenten tegenwoordig vol
staat met het doctoraalexamen, dat
een kaïis biedt op een goede •maat
schappelijke positie. Hij vroeg zich af
of er naast de huidige universitaire
opleidingen geen opleidingen zullen
moeten komen, gericht op een min
der wetenschappelijke academische
vorming op het hoogste niveau. Ter
loops merkte hij op dat de salariëring
van docenten nog altijd te wensen
overlaat.
Aan het eind van het academisch
studiejaar waren er in Nijmegen 1874
studenten ingeschreven. Ongeveer 430
slaagden voor diverse examens.
Aan de Nederlandse Economische
Hogeschool in Rotterdam droeg prof.
dr. W. Boerman het rectoraat over aan
prof. dr. J. Wisseling; in Leiden volg
de prof dr. P. de Boer prof. dr. A.
van Arkel op; in Groningen werd
prof. dr. J. Ariëns Kappers opvolger
van prof. dr. T. Rompelman; in
Utrecht droeg prof. dr. Chr. Raven
het rectoraat over aan prof. dr. H.
Obbink en in Wageningen volgde ir.
W. de Jong dr. J. Becking op.
(Advertentie)
De sociaal-democratische partij
heeft zondag bij. de parlementsverkie
zingen in Zweden haar overwicht be
houden. Zonder onderbreking zijn de
sociaal-democraten nu reeds bijna een
kwart eeuw aan het bewind.
Bij de verkiezingen van zondag is
het aantal zetels met één vermeerderd.
Ondanks haar verlies van acht zetels
heeft de regeringscoalitie van de so
ciaal-democratische en agrarische par
tij welke coalitie uit 1951 stamt
met haar 128 zetels nog steeds een
meerderheid in de Zweedse Tweede
Kamer.
(Advertentie)
Een gulden genieting voor 80 ct.
Voor het Landgerecht te Djakarta heeft de heer Schmidt, tegen
wie onlangs 15 jaar gevangenisstraf werd geëist wegens tegen
de republiek Indonesië gerichte activiteiten" zijn persoonlijk
pleidooi gehouden. Het zou oorspronkelijk vorige week maandag
al door hem zijn uitgesproken, maar de rechter wilde eerst een
Indonesische vertaling ervan op tafel hebben.
Schmidt begon met te zeggen, dat de zaken die hem ten laste zijn ge
legd, moeten zijn opgezet door enkele personen, oorspronkelijk met het
doel hieruit goede munt te slaan voor zichzelf. Blijkbaar, zei hij, hebben
ze de wind meegekregen, ofwel doordat ze de steun kregen van hun
meerderen, of doordat een of andere groep voordeel zag in de kwestie.
SPA
Voor iamiliegebruik,
in 1/1 literschroelilessen
Graag zei Schmidt in Indonesië ge
bleven te zijn. Hij hoopte in het ,,land
van eeuwige zonneschijn" een rustig
bestaan te hebben en zich niet met
politiek te bemoeien. ,,lk was volko
men verbijsterd toen ik in december
1953, terwijl ik op mijn bromfiets
reed, staande werd gehouden door
inspecteur Enduh, die mij een pistool
op de borst richtte en mij arresteerde,
omdat ik ,,de beruchte bendeleider
Smith" was."
In februari 1954 was Schmidt voor
het eerst met een reeks getuigen ge
confronteerd, onder wie Manoch en
Haris, die ,,met strakke gezichten de
grootst mogelijke onzin uitbraakten."
Hij was al de derde persoon met de
naam Schmidt of Smit, die in de ge
vangenis terecht kwam, omdat men
hem ervan verdacht bendeleider te
zijn.
„Tijdens mijn verblijf in de gevan
genis hoorde ik achtereenvolgens dat
ik de bende geleid had, dat ik „sup
ply-officer" geweest zou zijn, dat ik
kassier was van de bende en dat ik
feitelijk hoofd zou zijn geweest van
de afdeling planning."
Uit wat zij ter zitting zeiden had
den, aldus Schmidt, de getuigen dui
delijk laten blijken dat zij door Suna-
rio intensief waren verhoord en dat
deze hen maar al te duidelijk had ge
maakt wat diens visie op de waar
heid was!" Waarom heeft hij mij
nooit persoonlijk eens verhoord?
Schmidt vroeg zich verder af hoe
het komt dat juist drie mensen, die
j zich over mishandelingen hebben be-
klaagd, in de gevangenis krankzinnig
geworden zijn.
Geen ben-ijzen
Allerlei geruchten deden in de ge
vangenis de ronde, zo ging Schmidt
verder, dat men kwijtschelding of ver
lichting van straf kon krijgen als men
als getuige tegen Jungschlaeger of
mij wilde optreden. Inderdaad heb ik
Tomasoa, die uit de gevangenis ge-
haadld was om zijn verklaringen af
te leggen, zonder geleide op straat
zien lopenVan Manoch is even
eens bekend dat hij een grote mate
van vrijheid genoot.
„Ik heb de politie uitgedaagd nu
eens niet te komen met een stelletje
zonderlinge individuen van de zelf
kant der samenleving, maar met een
van mijn duizenden ondergeschikten
van vroeger, die een fatsoenlijk leven
leiden."
Nooit werd er volgens Schmidt een
bewijsstuk geproduceerd. Eerst in ja
nuari van dit jaar kwam er een
pistool met kogels op tafel, dat hij
aan getuige Suria zou hebben gege
ven. „Waarom werd deze man niet
vrijwel als eerste op de getuigenlijst
gezet?"
„Altijd," zei de heer Schmidt, „heb
ik loyaal met de autoriteiten samen
gewerkt. Als ik inderdaad tegen de
republiek had willen ageren, had ik
beter mijn uniform nooit kunnen uit
trekken. Ik had dan onder de juris
dictie van Nederland gestaan. Ook
had ik dan geen drie kostbare jaren
van mijn leven achter de tralies be
hoeven te zitten op valse beschuldi
ging. Ik zeg drie, en niet vijftien of
vele, v/ant ik heb vertrouwen, dat ten
slotte het recht zal zegevieren, mocht
dat niet zo zijn en eist Indonesië mijn
hoofd en denkt het daardoor gelukki
ger te worden, welaan het kan het
krijgen. Ik ben oud en heb niets meer
te winnen en weinig te verliezen. En
de overtuiging van mijn volslagen on
schuld kan geen mens mij ontne
men."
De Hongaarse pers heeft een ver
klaring gepubliceerd van de oud-pre
sident der republiek Zoltan Tildy over
diens bezoek aan verscheidene coöpe
ratieve landbouwbedrijven, aldus het
Hongaarse persbureau MTI.
Deze herverschijning van Tildy in
het Hongaarse openbare leven schijnt
een rehabilitatie in te houden van
deze staatsman, die eind juli 1948 zijn
ontslag had genomen en sindsdien in
zijn bewegingsvrijheid v/as beperkt.
De Zwitserse multimiljonair Baron
Heinrich von Thijssen is maandag
ochtend te Castagnola (bij Lugano)
gehuwd met de 24-jarige engelse man
nequin Fiona Campbell-Water. Von
Thijssen is 34 jaar.
De hoofdgetuige voor de bruidegom
was de Nederlandse waarnemende
secretaris-generaal van de Navo, mr.
A. C. W. baron Bentinck van Schoon-
heten.
Negen door één touw verbonden
jeugdige Zwitserse alpinisten waren
bezig de 4160 meter hoge Jungfrau te
beklimmen, toen een hunner uitgleed
en bijna zeshonderd meter omlaag
stortte, de anderen met zich meesle
pend. Drie bergbeklimmers verloren
het leven, terwijl de zes anderen wer
den gewond.
34)
En ik wist ook waar ik vergiftigd
was. Ik had in het huis van de Tre-
?1"es gedineerd, vlak voordat de
politie kwam. De politie had mijn
UJ. moeten vinden. Daar had Tre
ma ine in de auto op gedoeld, toen hij
zei dat men de eerste de beste kans
om mij te doden, verknoeid had.
Maar wie had die kans verknoeit? Ik
nennnerde mij eensklaps de koffie
cue gemorst werd en de hoop in mij
aÜg ,nieuw voedsel. Iets, dat ik
dacht dat dood was, gaf weer teke
nen van leven. Er was koffie ge
morst. Ik keek naar Catherine. Ze
zat nog steeds zoals ze aldoor geze-
l«n had roerloos, lijkwit, zonder
een woord te spreken, angstvallig er
voor wakend dat ze iets deed wat
mijn positie kon schaden. Zij was
het, die de koffie gemorst had. Maar
zij was het ook, die Tuttle vermoord
had en die haar broer geholpen had
mij over de rand te gooien. Het bleef
een open vraagstuk. Waarschijnlijk
zou ik nooit het antwoord te weten
komen, want door die vergifkwestie
viel ik tenslotte door de mand Ik kon
geen redelijke verklaring geven zon
der het hele relaas op te biechten.
Zij zouden te weten komen dat ik
Mike Finney was en ik zou de dood
straf krijgen wegens moord op een
man, die ik nooit gezien had.
HOOFDSTUK XXIII
Nu? zei Grover Niles. Dat vraagt
toch wel om opheldering.
Atropine? zei ik. Ik moest me
niet zonder slag of stoot overgeven.
Ik diende te weten wat Catherine's
aandeel hierin was. Als ik door de
mand viel dan ging zij ook.
Ja. Atropine.
Weet u zeker, dat het atropine
was?
Absoluut, zei Niles. Verwenste
kerel. Ik wreef eens over mijn voor
hoofd
Stond er atropine op?
We hebben geen flesjes gevon
den, maar de dokters zullen wel we
ten, wat ze uit uw maag gepompt
hebben.
Eigenaardig, zei ik. Ik herinner
me dat ik ziek werd. Ik geloof, dat ik
buiten kennis ben geraakt.
Dat zou ik zeggen. De achter
docht gluurde uit zijn ogen.
Ik dacht dat ik een koortsaan
val had gehad, zei ik. Ik ben mala
rialijder.
U wilt toch niet zeggen, dat u
atropine als medicijn tegen malaria
gebruikt?
Nee, zei ik. Mijn handen waren
klam. Iedereen keek naar mij. Ca
therine zag er uit alsof ze op het
punt stond de waarheid luid door de
kamer te schreeuwen. „Nee, herhaal
de ik. Ik behandel mijn malaria met
atabrine. Ik heb altijd een paar pil
len op zak.
—Dat weten we, zei Niles. Er is
een klein leeg flesje in uw valies ge
vonden.
Had u pas wat ingenomen?
kwam Wickersham.
Ik moet wel een paar pillen in
genomen hebben, zei ik. Ik kan het
me niet meer herinneren. Nooit trou
wens, door de koortsen die je nader
hand krijgt.
Hebt u de atabrine in Mexico
gekocht?
Ja, natuurlijk.
John Wickersham barste eensklaps
in lachen uit. Dan ligt het nogal voor
de hand, zei hij. Wat betreft medi
cijnen, zijn de wetten in Mexico heel
wat gemakkelijker dan hier. De woor
den atabrine en atropine lijken veel
op elkaar Zoals de meeste dokterg
hun recepten schrijven, is het best
mogelijk dat het juiste woord niet te
ontcijferen is geweest. Een onerva
ren apothekers-assistent kan licht een
fout begaan. In ons eigen land ko
men zulke vergissingen evengoed wel
eens voor.
Het gezicht van Niles klaarde op.
„Ja, ja, zei hij, dat zou de oplossing
kunnen zijn. En u hebt dat vergif in
genomen voordat de politie kwam?
Daarna heb ik de kans niet
meer gehad.
Waar blijf je nu met je zelf
moord? vroeg Wickersham.
Je hebt gelijk, zei Niles. Dit hel
dert alles op. Een eerste-jaars stu
dent in de medicijnen zou hem wel
anders verteld hebben, maar er was
hier geen student in de medicijnen
aanwezig. Dat is dan voorlopig alles,
mijnheer Tremaine. We zullen u nog
wel meer nodig hebben, maar aan
gezien er voor u geen enkele reden
meer bestaat om u schuil te houden,
veronderstel ik dat we u ten allen
tijde kunnen bereiken.
Ik stond op. Mag ik hieruit op
maken, dat de aanklacht tegen mij
is ingetrokken?
Absoluut, zei Niles. U bent vrij
man. Bevalt het u?
Uitstekend, zei ik. Dan zou ik
nu graag verder mijn moeder en
mijn zuster gezelschap houden. Ik
keek naar mevrouw Tremaine en
naar Catherine. Catherine rees
moeizaam op en kwam naar mij toe.
Toen ze nog een meter bij mij van
daan was, knikten haar knieën en ik
kon nog net bijtijds toeschieten om
haar op te vangen. Terwijl ik haar
vasthield, goot Wickersham een glas
water tussen haar lippen.
Het is niets, mompelde zij. Mo
gen we weggaan, alstublieft?
DRONKEN
Bewoners langs de oevers van
de Po in het Italiaanse Stra-
della konden dezer dagen em
mers vol vis gewoon met de
hand uit het water halen. De
vissen waren onmachtig nog
te zwemmen of te duiken. Ze
waren dronken geworden van
de afvalstoffen, die «en ver-
mouth-fabriek in het water
spuide.
zo verwonderlijk is, dat de politie
hen nog niet te pakken heeft. Zij
stalen net buiten de gevangenis na
melijk een vliegtuig, vlogen daar
mee een kilometer of duizend uit de
buurt, deden het toestel daar voor
een zacht prijsje van de hand, pik
ten een auto en rijden met dat voer
tuig vermoedelijk steeds verder van
de gevangenis weg. Ook de water-
politie kijkt naar hen uit, want het
zou niemand verbazen als de vier
plotseling in een schip aan het rond
varen varen.
Baantje
Oud-bokser Louis Nova heeft ook
een baantje. En zoals dat met veel
van zijn collega's gaat: Hij belandde
in de cabaret-wereld. Eerst droeg hij
ernstige gedichten voor, maar dat
werd een mislukking. Nu treedt hij
op in een toneelstuk. Zijn rol is die
van een oud-bokser, die af en toe
zo maar eens op het toneel moet
verschijnen om alle aldaar verblij
vende medespelers tegen de planken
te slaan en vervolgens „Jaja" te zeg
gen. Hij heeft er geweldig succes
mee.
Vangst
To ende Japanse visser Ryoichi
Tsuji zijn net ophaalde, zat er be
halve vis ook een kameraad van
hem in, de heer Hisaichi Murai. „Ik
herinner me, dat ik drie flessen sho-
chu (een sterke aardappelwijn) heb
gedronken," gaf de vangst toe. „en
toen ben ik in zee gaan duiken."
De vangst kon zich niet herinneren
hoe lane hij in het water heeft ge
legen. Hij mankeerde niets. Hü had
alleen een kater.
Weigering
De heer Jack Lasher, chef van het
bedienend personeel in het dure
Green-restaurant te New York, heeft
verteld, dat hij in de loop der jaren
zeker een miljoen gulden heeft ver
speeld door te weigeren fooi aan te
nemen. De belasting geloofde dat
niet Zij stuurde enkele inspecteurs
naar het restaurant, die daar uitvoe
rig dineerden en bij het afrekenen
trachtten onze Jack een forse fooi
te geven. „Nee," zei Jack. Nu ge
looft de belasting hem wel. En dat
is maar goed ook, want anders zou
hij over dat miljoentje nog belasting
moeten betalen.
Prestatie
De Zweed Allan Lundberg is Eu-
ropees kampioen koorddansen ge
worden, nadat hij 21 uur en 25 mi
nuten zonder eten of drinken „bo
ven" was gebleven. Toen hij op de
grond stond, ontdekte hij dat zijn
portefeuille met inhoud wtas ge
stolen.
Terug
De portemonnee, die de heer
Henry Burt uit het Engelse Col
chester op de pier bij Southend
uit zijn handen liet glippen en
prompt in het water gleed, is ein
delijk terecht. Er zat voor een be
drag van tachtig gulden in. Er zijn
zo veel mannen en materiaUni bij
het opdiepen van de portenmnnee
betrokken geweest, dat de kosten
geraamd worden op 500 gulden.
Maar onze Henry krijgt in ieder
geval zijn centen terug.
Vlucht
Vier jongens, die eigenlijk nog
steeds stevig in de San Quentin ge
vangenis behoorden te zitten, bevin
den zich al enige dagen op vrije voe
ten. Zij wisten uit hun cellen te ont
snappen en nadien deden ze zulke tk dacht wel dat die veelbelovend*
snelle dingen, dat het eigenlijk niet jongeman té veel beloofde:
Twee diefstallen, waarvan de buit
in totaal meer dan zeven ton bedraagt,
hebben de Amerikaanse „haute cou
ture" in opschudding gebracht.
Van het vliegveld bij Kansas City
(Missouri) verdween de herfstcollectie
van de Amerikaanse mode-ontwerp
ster Pauline Trigere, en te*New York
werd het modehuis Branell vier mo
dellen van Christian Dior ontstolen
nadat ze de douane waren gepasseerd.
Men vermoedt, dat er een bende
„modedieven" acher zit, die copieën
van de jurken zullen trachten te ver
kopen aan fabrikanten van confectie-
kleding of anderen.
WOENSDAG 19 SEPTEMBER
HILVERSUM I 402 m VARA: 7.00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18
De Ontbijtclub 8.50 V. d. vrouw 9,35 "Wa-
terst. 9,40 Gram. VPRO: 10,00 School
radio. VARA: 10,20 Gram. 11,00 R.V.U.:
John Boynton Priestley, roman- en to
neelschrijver, door mej. C. Eken 11,30 Gr.
12,00 Promenade ork. 12,30 Land- en tuin-
bouwmeded. 12,33 V. h. platteland 12,38
Orgel en koor 13,00 Nws. 13,15 Tentoon
stellingsagenda 13,18 Dansmuz. 13,50 Me
dische kroniek 14.00 Gram. 14,45 V. d.
jeugd 16,15 V. d. zieken 16,45 Gram. 17,00
Orgelspel 17,15 Accordeonmuz. 17,50 Re-
geringsuitz.: Rijksdelen overzee. Cultu
reel leven in Suriname, door L. Meur-
singe 18,00 Nws. en comm. 18,20 Act. 18,30
R.V.U.: Problemen van onderling con
tact, door dr. C. Schuurman 19,00 Hawai-
ianmuz. 19,15 De wereld van de duizend
ste millimeter, caus. VPRO: 19,30 Voor de
jeugd. VARA: 20,00 Nws. 20,05 Tussen de
regels door 20,15 V. d. militairen 20,45 De
Blaauwe Ruiter hoorspel 21,50 Concert-
-£7—
(Advertentie)
gebouwork. 22.30 Tussen mens en nevel-
vlek, caus. 22,45 Lichte muz. 23,00 Nws.
23,15 Gramm. 23,50-24.00 Soc. nws. in
Esperanto.
HILVERSUM II 298 m NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,45
Een woord voor de dag 8,00 Nws .en
weerber. 8,15 Gram. 8,30 Idem 9,00 V. d.
zieken 9,30 V. d. huisvr. 9,35 Lichte muz.
10,00 Gram. 10.30 Morgenwijding 11,00 Gr.
11,15 Kapitein Bullroar .hoorspel 12,05
Lichte muz. 12,30 Land- en tuinb. meded.
12,35 Pianoduo 12,55 Gram. of act. 13,00
Nws. 13,15 Banjo-ork. 13,40 Gram. 14,30
Utrechts Stedelijk Ork., oratoriumver. en
sol. 16.00 V. d. jeugd 17,20 Gram. 17,40
Beursber. 17,45 Orgelspel 18,15 Gram. 18,25
Vocaal ens. 18,45 Spectrum va nhet chris
telijk organisatie- en verenigingsleven
19,00 Nws. en weerber. 19,10 Instr. kwart.
19,30 Buiten!overz. 19,50 Gram. 20,00
Radiokrant 20,2o V. d. jeugd 21.30 Muzi
kale luisterwedstr. 21,50 Promenade ork.
en solist 22,35 Koorzang 22,45 Avond-
overdenking 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12,00 Amus. ork. 12,30
Weerber. 12,34 Kinderkoren 13,00 Nws.
13,15 Mozart en zijn tijd 14,00 Schoolradio
16,00 Koersen, hierna gr. 16,20 Omr. ork.
17,00 Nws. 17,10 Viool en piano 17,45 Gr.
17,50 Boekbespr. 18,00 Gram. 18,30 V. d.
sold. 19,00 Nws. 19,40 Gram. 20,00 Omr.
ork. en sol. (21.00-21,15 Gram.ï 22,00 Nws.
22,15 Pianorecital 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12,00 Gevar. muz. 13,00
Nws. 13,15 Omr. ork. 14,00 Verz. progr.
14,30 Strijkkwart. 15,45 Koorconc. 16,05
Lichte muz. 17,00 Nws. 17,15 Gram. 19,30
Nws. 20,00 Groot symf. ork. en sol. 22.00
Nws. 22,15 Strijkkwartet 22,35 Gram. 22,55
Nws.
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
WOENSDAG 19 SEPTEMBER
AVRO: 17,00-17,40 V. d. kind. VARA:
20,00 Mensen, dingen nu... 20,20 Vracht
boot Tenacity, comedie.
Vlaams België: 19,01 V. d. jeugd 19,30
Nws. 20,00 Kaleidoscoop 20,$5 Muziek
voor u 21,10 Documentair progr. 21,35
Journ. en nws.
Frans België 19,00 Reflets du libéra
lisme 19.30 Progr, ober boksen 20,00 Act.
20,15 Journ. 20,40 Film, hierna wereldnws.
SPA
Voor iamiliegebruik,
in i/i literschroefflessen
Wickersham meesmuilde. Te
veel goed nieuws tegelijk.
Ja, fluisterde zij, terwijl ze zich
uit mijn armen losmaakte. Kunnen
we nu gaan?
Natuurlijk. Niles was een en al
joviale harlelijkheid. Ga maar gauw
frisse lucht happen. U hebt zo lang
in spanning gezeten. Catherine nam
mijn arm en we gingen naar de deur.
Wickersham hielp Reba Tremaine
opstaan en volgde. De deur was
maar een meter of vijf van ons af,
maar het scheen een eeuwigheid te
duren eer wij zo ver waren. Op het
laatste ogenblik hield Niles me op
nieuw staande.
Nog één vraag, voor u weggaat,
mijnheer Tremaine. Gelooft u dat Mi
ke Finney nog in San Francisco is?
Ik ben ervan overtuigd.
Kunt u ons geen aanwijzingen
geven aangaande zijn verblijfplaats?
Ik zou erg dwaas doen door
daarop te antwoorden.
Dat begrijp ik.
Maar dat kan ik u wel zeggen.
Zodra hij hoort dat ik op vrije voeten
ben, zal hij onmiddellijk trachten de
stad te verlaten.
U bedoelt dat hij dan weet, dat
de politie hem zoekt?
Die gevolgtrekking zal hij ma
ken.
Goed. We zullen alle autoritei
ten waarschuwen dat er op hem ge
let moet worden. Hij zal ons niet ont
glippen. Tot ziens mijnheer Tre
maine. Hij drukte mij de hand. Over
zijn schouder heen kon ik zien, dat
de agent van de Federale, mijnheer
Ferrari een helder ogenblik kreeg.
Hij boog zich over de tafel op de
plaats waar ik gezeten had hij
hij zocht naar vingerafdrukken. Maar
daar zou hij weinig van zijn gading
vinden. Misschien ergens anders,
maar het zou hem nog wel enige tijd
kosten.
Tot ziens, mijnheer Niles, zei ik.
Met ons vieren gingen we het ver
trek uit en de gang door. Even later
viel de buitendeur achter ons toe.
Wickersham hield een taxi aan en
we stapten alle vier in. Ik trok een
neerklapbaar bankje uit, zodat ik te
genover de anderen zat. Wickersham
straalde, maar de twee vrouwen
deelden niet in zijn geestdrift. Cathe
rine had zich van haar inzinking her
steld en wel zo snel', dat ik geneigd
was te denken dat haar flauwte een
voorwendsel was geweest. Doch in
elk geval had ze Grover Niles ver
hinderd nog meer toespraken af te ste
ken, zodat ik haar dankbaar mocht
wezen. Ze zweeg en wachtte af, welk
adres ik aan de chauffeur zou opge
ven. Reba Tremaine sprak evenmin
een woord. Ze zat met opeengeklem
de kaken. De taxi zwenkte van het
trottoir af.
Nu, zei Wickersham, waar naar
toe? Ik zou zo zeggen, dat dit gevierd
moet worden. Catherine, jij moet iets
drinken. En u, mevrouw Tremaine, u
zal een glaasje ook geen kwaad doen.
Wat zijn jullie allemaal neerslachtig.
Philip is vrij!
Dat komt van de spanning, zei
ik.
Kom, een beetje vrolijker, moe
digde hij aan. Alle zorgen zijn ver
dwenen. Hij boog zich naar voren en
gaf de chauffeur het adres van een
café op.
Hoor eens, zei ik, op het ogen
blik heb ik geen behoefte aan een
borrel.
Nu, stel dan iets anders voor.
En neem me niet kwalijk. Ik vergeet
wat je allemaal doorgemaakt hebt.
Ik wil wedden dat je niet meer op
je voeten kunt staan.
Dat schikt nogal, zei ik. Maar
binnen een half uur komen de kran
tenjongens op straat. Niles heeft de
geschiedenis natuurlijk niet geheim
kunnen houden. Mijn foto zal weer
op alle voorpagina's staan en de ver
slaggevers zullen me overal achter
na lopen.
Daar is wat op te vinden, zei hij.
Ik zal mijn secretaresse opdracht ge
ven ergens in een hotel een rustige
kamer voor je te bespreken. Daar
kun je dan een paar dagen op adem
komen.
Dat is niet voldoende. Ik moet
de stad uit.
Daar kan ook voor gezorgd wor
den. Hij keek me een ogenblik on
derzoekend .aan. Je bent, geloof ik,
nog boos op me, is het niet? Ik heb
je een paar lelijke woorden naar je
hoofd gesmeten. Neem me niet kwa
lijk. Ik heb voor je gedaan wat ik
kon. Ik weet wel dat je er zonder
mijn hulp net zo goed gekomen was:
die affaire met Finney zou toch aan
de orde gekomen zijn. Maar vergeet
het en vergeet ook die tik op je kaak,
die ik je gegeven heb.
(Wordt vervolgd)