Het Wespennest paeWaD Pc.Stem GOLDEN FICTION Nooit werden eens betrouwbare mensen gehoord In Tilburg resultaten examens teleurstellend Meningen en Commentaren Aanslag op persvrijheid AT EEN ONDERLIJKE ERELD RADIO FABELS BELGIE EET OESTERS GENT KAN NIET WACHTEN Indonesië Meisje verdronken in wasketel Prof. Kaag bij rectoraals overdracht: Verkiezingen Zweden SOCIALISTEN BEHOUDEN OVERWICHT T Onder ons gezegd, toch maar liever Beklaagde Schmidt houdt pleidooi: Eerst in januari van jaar een „bewijsstuk UW TAFELWATER Een lange klucht Hongarije rehabiliteert Zoltan Tildy Baron von Thijssen gehuwd Drie alpinisten verongelukt door David Duncan „Modedievenslaan hun slag UW TAFELWATER TWEEDE BLAD DINSDAG 18 SEPTEMBER 1956 3 uur: Een De zoon &XXXXX>e000G0<XXXXXXXXXXX>0000<XXXXXXXXXXX>0000000G> Q<X»OC><>O<><><><><><><><><><>O<X><X><>O<>O<><X><><><><><>O<><>OO<><><><><><><><><><K! nE heer Voskuil, die in zijn veel- beluisterd radiocommentaar al tijd een toon van zelfverzekerde alleenwetendheid aanslaat, heeft nu na lang aandringen toch toegege ven, dat hij het slachtoffer van een misverstand is geweest. Uit dit mis verstand sproot een beschuldiging aan het adres van professor Romme voort als zou hij eerst een door hem aanvaarde suggestie inzake de be zitsvorming tijdens de formatie- poging-Lieftinck hebben aanvaard, om ze later weer te verwerpen en zó Lieftinck te doen struikelen. De heer Voskuil had dit zo in de pers de socialistische pers natuurlijk gelezen en daarop had hij dan maar voortgeborduurd. Lieftinck zelf heeft hem echter uit de droom geholpen. Dat fabeltje is dus de wereld uit. Lieftinck zelf heeft vlak vóór zijn vertrek naar Washington ook een verhaal losgelaten, dat Romme niet zonder heftigheid als fabel afwijst in „De Volkskrant". Hij beweerde namelijk, dat alle formatie-misluk kingen te wijten zijn aan overvra gen door de KVP. Dat overvragen sloeg dan blijkbaar op het vraag stuk van de bezitsvorming. Welnu, Romme verzekert met klem, dat hij het met Lieftinck over een formule eens was geworden. De informateur beloofde zijn best te doen, deze bij de PvdA erdoor te krijgen, al had hij er een hard hoofd in. Terecht, bleek toen, want de PvdA-fractie bleef erop staan, dat fiscale maat regelen ten gunste van de bezits vorming uitsluitend in de sfeer van werknemers in ondernemingen mochten overwogen worden. De zelfstandigen moesten er buiten blijven. Het was de PvdA-fractie, die hier een reeds bereikt compro mis afwees. Alweer ©en misverstand dus ten koste van Romme. Wan neer zal dit erkend worden? TN verband met de opening van het oesterseizoen in Yerseke heeft ook de Antwerpse „Métro- pole" de lof van het Zeeuwse zee banket gezongen en de smullebroers ten oesterdis genood. Het blad wees hierbij ook nog eens op de merkwaardige omstan digheid, dat België veel meer lief hebbers van oesters herbergt dan Nederland zelf. Het vorig seizoen gingen 18 miljoen oesters over de Belgische grens, terwijl men er in Holland slechts 1,5 miljoen afnam. België neemt ook 45 pet. van de Nederlandse mosselexport voor zijn rekening. De „Métropole" geeft nog een interessant voorbeeld van de oes- teromzet in Antwerpen. De „Grand Bazar" aldaar verkoopt, in een en kel seizoen van september tot maart een half miljoen van deze gewilde schaaldieren en nog boven dien een 100 ton mosselen. Het ge heim hiervan blijkt goeddeels te schuilen in de aanbieding van ook de kleinere soorten, die 75 pet. van de omzet uitmaken. Er is al meermalen gepleit voor het populariseren van de oester consumptie door het ten verkoop bieden van de kleinere en goed kopere oesters. In Antwerpen is dit blijkbaar een gewone praktijk ge worden, die in een kennelijke be hoefte voorziet. In Nederland kan men hiervan nog wel iets leren. 70ALS ook vroeger het geval was, gaf de opening van de nieuwe 11de Internationale Jaarbeurs der Vlaanderen te Gent weer aanleiding om het probleem van het kanaal Gent-Terneuzen naar voren te schuiven. Ditmaal was het schepen Nachez, die de noodzaak van een verbeterde vaarweg en een nieuwe sluis te Terneuzen met het oog op de indus trialisatie langs het kanaal bij Gent in het lichtstelde. Hij drong er bij de regering op aan haar maatrege len voor Gent in een groot kader te vatten, zoals dat voor Antwer pen in een tienjarenplan geschiedde. De Belgische minister van Finan ciën Liebaert reageerde op deze aandrang met een opsomming van hetgeen zo al reeds ten behoeve van Gent ondernomen wordt. Hij herinnerde o.a. aan een krediet van 160 miljoen franks, dat dit jaar be steed wordt aan onteigeningen en aannemerswerken tussen de Een denkooi-brug en de brug Terdonck. Zo gaan we progressief naar de ver wezenlijking van ons laatste doel: de nieuwe sluizen van Terneuzen, betoogde de heer Liebaert. Een nieuw gezichtspunt leverde deze gedachtenwisseling dus eigen lijk niet op. Schepen Nachez be greep trouwens, dat de moeilijkhe den met de kabinetsformatie in Nederland thans de voortgang van onderhandelingen in de weg ston den. Hij hoopte echter, dat nu spoe dig Nederlandse onderhandelaars konden worden aangewezen. Gent heeft, evenals Luik t.a.v. de Stop in Ternaaien blijkbaar wat meer haast dan Brussel met de oplossing van de slepende kwestie. Wat ook geen wonder is, omdat zii daar als een zaak „van leven of dood" wordt ervaren. In Indonesië mag momenteel niets meer worden gepubliceerd dat „kri tiek, insinuaties of beledigingen" in houdt of beoogt tegen de president, de vice-president, gerechtelijke in stanties en andere autoriteiten, als mede tegen regeringsambtenaren ge durende hun ambtsuitoefening. Ver der zijn verboden publikaties die „vij andige verklaringen of het zaaien van haat of beledigingen tegen de rege ring of bevolkingsgroepen" bevatten of die „verwarring onder de bevol king zouden kunnen stichten". De Indonesische journalistenvereni ging heeft verklaard dat dit verbod „het einde van de Indonesische pers vrijheid betekent". Zij heeft de rege ring verzocht het besluit in te trek ken. Gisterenmorgen om half tien is het anderhalf-jarige dochtertje van de heer G. H. te Bunschoten vlak bij de ouderlijke woning in een onbe waakt ogenblik in een wasketel met water geraakt en verdronken. Toen de moeder haar do-chtertje vond wa ren de levensgeesten reeds geweken. Aan alle Nederlandse hogescholen hebben gisteren de rectoraatsover drachten plaats gehad. In Tilburg, aan de Economische Hogeschool, droeg prof. H. Kaag het rectoraat over aan prof. dr. J. Dalmulder. Terugblikkend op de ingrijpende wijzigingen in het onderwijs stelde prof Kaag vast, dat de verwachte consolidatie nog niet is opgetreden. Veel studenten en docenten staan nog wat onwennig tegenover de nieuwe richting. Het aantal eerste jaarsstu denten is weer gestegen. In totaal wa ren er het afgelopen studiejaar 632 ingeschreven, waarvan 528 de econo mische en 104 de sociale wetenschap pen kozen. De examenresultaten, vooral die in de economische afdeling, waren te leurstellend. Voor het propaedeutisch examen moestc-n 25 procent der kan didaten worden afgewezen, voor het kandidaatsexamen 20 procent. Voor mensen die te maken hebben met moderne arbeidsverhoudingen, maar geen gelegenheid hebben hiervan een werkelijk wetenschappelijke stu die te maken, zullen binnenkort aparte colleges en voordrachten wer den begonnen als onderafdeling van de afdeling sociale wetenschappen. In Nijmegen droeg prof. dr. A. van Melsen het rectoraat over aan prof. D van Eek. De eerste zei in een toe spraak dat de overgrote meerderheid vari de studenten tegenwoordig vol staat met het doctoraalexamen, dat een kaïis biedt op een goede •maat schappelijke positie. Hij vroeg zich af of er naast de huidige universitaire opleidingen geen opleidingen zullen moeten komen, gericht op een min der wetenschappelijke academische vorming op het hoogste niveau. Ter loops merkte hij op dat de salariëring van docenten nog altijd te wensen overlaat. Aan het eind van het academisch studiejaar waren er in Nijmegen 1874 studenten ingeschreven. Ongeveer 430 slaagden voor diverse examens. Aan de Nederlandse Economische Hogeschool in Rotterdam droeg prof. dr. W. Boerman het rectoraat over aan prof. dr. J. Wisseling; in Leiden volg de prof dr. P. de Boer prof. dr. A. van Arkel op; in Groningen werd prof. dr. J. Ariëns Kappers opvolger van prof. dr. T. Rompelman; in Utrecht droeg prof. dr. Chr. Raven het rectoraat over aan prof. dr. H. Obbink en in Wageningen volgde ir. W. de Jong dr. J. Becking op. (Advertentie) De sociaal-democratische partij heeft zondag bij. de parlementsverkie zingen in Zweden haar overwicht be houden. Zonder onderbreking zijn de sociaal-democraten nu reeds bijna een kwart eeuw aan het bewind. Bij de verkiezingen van zondag is het aantal zetels met één vermeerderd. Ondanks haar verlies van acht zetels heeft de regeringscoalitie van de so ciaal-democratische en agrarische par tij welke coalitie uit 1951 stamt met haar 128 zetels nog steeds een meerderheid in de Zweedse Tweede Kamer. (Advertentie) Een gulden genieting voor 80 ct. Voor het Landgerecht te Djakarta heeft de heer Schmidt, tegen wie onlangs 15 jaar gevangenisstraf werd geëist wegens tegen de republiek Indonesië gerichte activiteiten" zijn persoonlijk pleidooi gehouden. Het zou oorspronkelijk vorige week maandag al door hem zijn uitgesproken, maar de rechter wilde eerst een Indonesische vertaling ervan op tafel hebben. Schmidt begon met te zeggen, dat de zaken die hem ten laste zijn ge legd, moeten zijn opgezet door enkele personen, oorspronkelijk met het doel hieruit goede munt te slaan voor zichzelf. Blijkbaar, zei hij, hebben ze de wind meegekregen, ofwel doordat ze de steun kregen van hun meerderen, of doordat een of andere groep voordeel zag in de kwestie. SPA Voor iamiliegebruik, in 1/1 literschroelilessen Graag zei Schmidt in Indonesië ge bleven te zijn. Hij hoopte in het ,,land van eeuwige zonneschijn" een rustig bestaan te hebben en zich niet met politiek te bemoeien. ,,lk was volko men verbijsterd toen ik in december 1953, terwijl ik op mijn bromfiets reed, staande werd gehouden door inspecteur Enduh, die mij een pistool op de borst richtte en mij arresteerde, omdat ik ,,de beruchte bendeleider Smith" was." In februari 1954 was Schmidt voor het eerst met een reeks getuigen ge confronteerd, onder wie Manoch en Haris, die ,,met strakke gezichten de grootst mogelijke onzin uitbraakten." Hij was al de derde persoon met de naam Schmidt of Smit, die in de ge vangenis terecht kwam, omdat men hem ervan verdacht bendeleider te zijn. „Tijdens mijn verblijf in de gevan genis hoorde ik achtereenvolgens dat ik de bende geleid had, dat ik „sup ply-officer" geweest zou zijn, dat ik kassier was van de bende en dat ik feitelijk hoofd zou zijn geweest van de afdeling planning." Uit wat zij ter zitting zeiden had den, aldus Schmidt, de getuigen dui delijk laten blijken dat zij door Suna- rio intensief waren verhoord en dat deze hen maar al te duidelijk had ge maakt wat diens visie op de waar heid was!" Waarom heeft hij mij nooit persoonlijk eens verhoord? Schmidt vroeg zich verder af hoe het komt dat juist drie mensen, die j zich over mishandelingen hebben be- klaagd, in de gevangenis krankzinnig geworden zijn. Geen ben-ijzen Allerlei geruchten deden in de ge vangenis de ronde, zo ging Schmidt verder, dat men kwijtschelding of ver lichting van straf kon krijgen als men als getuige tegen Jungschlaeger of mij wilde optreden. Inderdaad heb ik Tomasoa, die uit de gevangenis ge- haadld was om zijn verklaringen af te leggen, zonder geleide op straat zien lopenVan Manoch is even eens bekend dat hij een grote mate van vrijheid genoot. „Ik heb de politie uitgedaagd nu eens niet te komen met een stelletje zonderlinge individuen van de zelf kant der samenleving, maar met een van mijn duizenden ondergeschikten van vroeger, die een fatsoenlijk leven leiden." Nooit werd er volgens Schmidt een bewijsstuk geproduceerd. Eerst in ja nuari van dit jaar kwam er een pistool met kogels op tafel, dat hij aan getuige Suria zou hebben gege ven. „Waarom werd deze man niet vrijwel als eerste op de getuigenlijst gezet?" „Altijd," zei de heer Schmidt, „heb ik loyaal met de autoriteiten samen gewerkt. Als ik inderdaad tegen de republiek had willen ageren, had ik beter mijn uniform nooit kunnen uit trekken. Ik had dan onder de juris dictie van Nederland gestaan. Ook had ik dan geen drie kostbare jaren van mijn leven achter de tralies be hoeven te zitten op valse beschuldi ging. Ik zeg drie, en niet vijftien of vele, v/ant ik heb vertrouwen, dat ten slotte het recht zal zegevieren, mocht dat niet zo zijn en eist Indonesië mijn hoofd en denkt het daardoor gelukki ger te worden, welaan het kan het krijgen. Ik ben oud en heb niets meer te winnen en weinig te verliezen. En de overtuiging van mijn volslagen on schuld kan geen mens mij ontne men." De Hongaarse pers heeft een ver klaring gepubliceerd van de oud-pre sident der republiek Zoltan Tildy over diens bezoek aan verscheidene coöpe ratieve landbouwbedrijven, aldus het Hongaarse persbureau MTI. Deze herverschijning van Tildy in het Hongaarse openbare leven schijnt een rehabilitatie in te houden van deze staatsman, die eind juli 1948 zijn ontslag had genomen en sindsdien in zijn bewegingsvrijheid v/as beperkt. De Zwitserse multimiljonair Baron Heinrich von Thijssen is maandag ochtend te Castagnola (bij Lugano) gehuwd met de 24-jarige engelse man nequin Fiona Campbell-Water. Von Thijssen is 34 jaar. De hoofdgetuige voor de bruidegom was de Nederlandse waarnemende secretaris-generaal van de Navo, mr. A. C. W. baron Bentinck van Schoon- heten. Negen door één touw verbonden jeugdige Zwitserse alpinisten waren bezig de 4160 meter hoge Jungfrau te beklimmen, toen een hunner uitgleed en bijna zeshonderd meter omlaag stortte, de anderen met zich meesle pend. Drie bergbeklimmers verloren het leven, terwijl de zes anderen wer den gewond. 34) En ik wist ook waar ik vergiftigd was. Ik had in het huis van de Tre- ?1"es gedineerd, vlak voordat de politie kwam. De politie had mijn UJ. moeten vinden. Daar had Tre ma ine in de auto op gedoeld, toen hij zei dat men de eerste de beste kans om mij te doden, verknoeid had. Maar wie had die kans verknoeit? Ik nennnerde mij eensklaps de koffie cue gemorst werd en de hoop in mij aÜg ,nieuw voedsel. Iets, dat ik dacht dat dood was, gaf weer teke nen van leven. Er was koffie ge morst. Ik keek naar Catherine. Ze zat nog steeds zoals ze aldoor geze- l«n had roerloos, lijkwit, zonder een woord te spreken, angstvallig er voor wakend dat ze iets deed wat mijn positie kon schaden. Zij was het, die de koffie gemorst had. Maar zij was het ook, die Tuttle vermoord had en die haar broer geholpen had mij over de rand te gooien. Het bleef een open vraagstuk. Waarschijnlijk zou ik nooit het antwoord te weten komen, want door die vergifkwestie viel ik tenslotte door de mand Ik kon geen redelijke verklaring geven zon der het hele relaas op te biechten. Zij zouden te weten komen dat ik Mike Finney was en ik zou de dood straf krijgen wegens moord op een man, die ik nooit gezien had. HOOFDSTUK XXIII Nu? zei Grover Niles. Dat vraagt toch wel om opheldering. Atropine? zei ik. Ik moest me niet zonder slag of stoot overgeven. Ik diende te weten wat Catherine's aandeel hierin was. Als ik door de mand viel dan ging zij ook. Ja. Atropine. Weet u zeker, dat het atropine was? Absoluut, zei Niles. Verwenste kerel. Ik wreef eens over mijn voor hoofd Stond er atropine op? We hebben geen flesjes gevon den, maar de dokters zullen wel we ten, wat ze uit uw maag gepompt hebben. Eigenaardig, zei ik. Ik herinner me dat ik ziek werd. Ik geloof, dat ik buiten kennis ben geraakt. Dat zou ik zeggen. De achter docht gluurde uit zijn ogen. Ik dacht dat ik een koortsaan val had gehad, zei ik. Ik ben mala rialijder. U wilt toch niet zeggen, dat u atropine als medicijn tegen malaria gebruikt? Nee, zei ik. Mijn handen waren klam. Iedereen keek naar mij. Ca therine zag er uit alsof ze op het punt stond de waarheid luid door de kamer te schreeuwen. „Nee, herhaal de ik. Ik behandel mijn malaria met atabrine. Ik heb altijd een paar pil len op zak. —Dat weten we, zei Niles. Er is een klein leeg flesje in uw valies ge vonden. Had u pas wat ingenomen? kwam Wickersham. Ik moet wel een paar pillen in genomen hebben, zei ik. Ik kan het me niet meer herinneren. Nooit trou wens, door de koortsen die je nader hand krijgt. Hebt u de atabrine in Mexico gekocht? Ja, natuurlijk. John Wickersham barste eensklaps in lachen uit. Dan ligt het nogal voor de hand, zei hij. Wat betreft medi cijnen, zijn de wetten in Mexico heel wat gemakkelijker dan hier. De woor den atabrine en atropine lijken veel op elkaar Zoals de meeste dokterg hun recepten schrijven, is het best mogelijk dat het juiste woord niet te ontcijferen is geweest. Een onerva ren apothekers-assistent kan licht een fout begaan. In ons eigen land ko men zulke vergissingen evengoed wel eens voor. Het gezicht van Niles klaarde op. „Ja, ja, zei hij, dat zou de oplossing kunnen zijn. En u hebt dat vergif in genomen voordat de politie kwam? Daarna heb ik de kans niet meer gehad. Waar blijf je nu met je zelf moord? vroeg Wickersham. Je hebt gelijk, zei Niles. Dit hel dert alles op. Een eerste-jaars stu dent in de medicijnen zou hem wel anders verteld hebben, maar er was hier geen student in de medicijnen aanwezig. Dat is dan voorlopig alles, mijnheer Tremaine. We zullen u nog wel meer nodig hebben, maar aan gezien er voor u geen enkele reden meer bestaat om u schuil te houden, veronderstel ik dat we u ten allen tijde kunnen bereiken. Ik stond op. Mag ik hieruit op maken, dat de aanklacht tegen mij is ingetrokken? Absoluut, zei Niles. U bent vrij man. Bevalt het u? Uitstekend, zei ik. Dan zou ik nu graag verder mijn moeder en mijn zuster gezelschap houden. Ik keek naar mevrouw Tremaine en naar Catherine. Catherine rees moeizaam op en kwam naar mij toe. Toen ze nog een meter bij mij van daan was, knikten haar knieën en ik kon nog net bijtijds toeschieten om haar op te vangen. Terwijl ik haar vasthield, goot Wickersham een glas water tussen haar lippen. Het is niets, mompelde zij. Mo gen we weggaan, alstublieft? DRONKEN Bewoners langs de oevers van de Po in het Italiaanse Stra- della konden dezer dagen em mers vol vis gewoon met de hand uit het water halen. De vissen waren onmachtig nog te zwemmen of te duiken. Ze waren dronken geworden van de afvalstoffen, die «en ver- mouth-fabriek in het water spuide. zo verwonderlijk is, dat de politie hen nog niet te pakken heeft. Zij stalen net buiten de gevangenis na melijk een vliegtuig, vlogen daar mee een kilometer of duizend uit de buurt, deden het toestel daar voor een zacht prijsje van de hand, pik ten een auto en rijden met dat voer tuig vermoedelijk steeds verder van de gevangenis weg. Ook de water- politie kijkt naar hen uit, want het zou niemand verbazen als de vier plotseling in een schip aan het rond varen varen. Baantje Oud-bokser Louis Nova heeft ook een baantje. En zoals dat met veel van zijn collega's gaat: Hij belandde in de cabaret-wereld. Eerst droeg hij ernstige gedichten voor, maar dat werd een mislukking. Nu treedt hij op in een toneelstuk. Zijn rol is die van een oud-bokser, die af en toe zo maar eens op het toneel moet verschijnen om alle aldaar verblij vende medespelers tegen de planken te slaan en vervolgens „Jaja" te zeg gen. Hij heeft er geweldig succes mee. Vangst To ende Japanse visser Ryoichi Tsuji zijn net ophaalde, zat er be halve vis ook een kameraad van hem in, de heer Hisaichi Murai. „Ik herinner me, dat ik drie flessen sho- chu (een sterke aardappelwijn) heb gedronken," gaf de vangst toe. „en toen ben ik in zee gaan duiken." De vangst kon zich niet herinneren hoe lane hij in het water heeft ge legen. Hij mankeerde niets. Hü had alleen een kater. Weigering De heer Jack Lasher, chef van het bedienend personeel in het dure Green-restaurant te New York, heeft verteld, dat hij in de loop der jaren zeker een miljoen gulden heeft ver speeld door te weigeren fooi aan te nemen. De belasting geloofde dat niet Zij stuurde enkele inspecteurs naar het restaurant, die daar uitvoe rig dineerden en bij het afrekenen trachtten onze Jack een forse fooi te geven. „Nee," zei Jack. Nu ge looft de belasting hem wel. En dat is maar goed ook, want anders zou hij over dat miljoentje nog belasting moeten betalen. Prestatie De Zweed Allan Lundberg is Eu- ropees kampioen koorddansen ge worden, nadat hij 21 uur en 25 mi nuten zonder eten of drinken „bo ven" was gebleven. Toen hij op de grond stond, ontdekte hij dat zijn portefeuille met inhoud wtas ge stolen. Terug De portemonnee, die de heer Henry Burt uit het Engelse Col chester op de pier bij Southend uit zijn handen liet glippen en prompt in het water gleed, is ein delijk terecht. Er zat voor een be drag van tachtig gulden in. Er zijn zo veel mannen en materiaUni bij het opdiepen van de portenmnnee betrokken geweest, dat de kosten geraamd worden op 500 gulden. Maar onze Henry krijgt in ieder geval zijn centen terug. Vlucht Vier jongens, die eigenlijk nog steeds stevig in de San Quentin ge vangenis behoorden te zitten, bevin den zich al enige dagen op vrije voe ten. Zij wisten uit hun cellen te ont snappen en nadien deden ze zulke tk dacht wel dat die veelbelovend* snelle dingen, dat het eigenlijk niet jongeman té veel beloofde: Twee diefstallen, waarvan de buit in totaal meer dan zeven ton bedraagt, hebben de Amerikaanse „haute cou ture" in opschudding gebracht. Van het vliegveld bij Kansas City (Missouri) verdween de herfstcollectie van de Amerikaanse mode-ontwerp ster Pauline Trigere, en te*New York werd het modehuis Branell vier mo dellen van Christian Dior ontstolen nadat ze de douane waren gepasseerd. Men vermoedt, dat er een bende „modedieven" acher zit, die copieën van de jurken zullen trachten te ver kopen aan fabrikanten van confectie- kleding of anderen. WOENSDAG 19 SEPTEMBER HILVERSUM I 402 m VARA: 7.00 Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,18 De Ontbijtclub 8.50 V. d. vrouw 9,35 "Wa- terst. 9,40 Gram. VPRO: 10,00 School radio. VARA: 10,20 Gram. 11,00 R.V.U.: John Boynton Priestley, roman- en to neelschrijver, door mej. C. Eken 11,30 Gr. 12,00 Promenade ork. 12,30 Land- en tuin- bouwmeded. 12,33 V. h. platteland 12,38 Orgel en koor 13,00 Nws. 13,15 Tentoon stellingsagenda 13,18 Dansmuz. 13,50 Me dische kroniek 14.00 Gram. 14,45 V. d. jeugd 16,15 V. d. zieken 16,45 Gram. 17,00 Orgelspel 17,15 Accordeonmuz. 17,50 Re- geringsuitz.: Rijksdelen overzee. Cultu reel leven in Suriname, door L. Meur- singe 18,00 Nws. en comm. 18,20 Act. 18,30 R.V.U.: Problemen van onderling con tact, door dr. C. Schuurman 19,00 Hawai- ianmuz. 19,15 De wereld van de duizend ste millimeter, caus. VPRO: 19,30 Voor de jeugd. VARA: 20,00 Nws. 20,05 Tussen de regels door 20,15 V. d. militairen 20,45 De Blaauwe Ruiter hoorspel 21,50 Concert- -£7— (Advertentie) gebouwork. 22.30 Tussen mens en nevel- vlek, caus. 22,45 Lichte muz. 23,00 Nws. 23,15 Gramm. 23,50-24.00 Soc. nws. in Esperanto. HILVERSUM II 298 m NCRV: 7,00 Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,45 Een woord voor de dag 8,00 Nws .en weerber. 8,15 Gram. 8,30 Idem 9,00 V. d. zieken 9,30 V. d. huisvr. 9,35 Lichte muz. 10,00 Gram. 10.30 Morgenwijding 11,00 Gr. 11,15 Kapitein Bullroar .hoorspel 12,05 Lichte muz. 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,35 Pianoduo 12,55 Gram. of act. 13,00 Nws. 13,15 Banjo-ork. 13,40 Gram. 14,30 Utrechts Stedelijk Ork., oratoriumver. en sol. 16.00 V. d. jeugd 17,20 Gram. 17,40 Beursber. 17,45 Orgelspel 18,15 Gram. 18,25 Vocaal ens. 18,45 Spectrum va nhet chris telijk organisatie- en verenigingsleven 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Instr. kwart. 19,30 Buiten!overz. 19,50 Gram. 20,00 Radiokrant 20,2o V. d. jeugd 21.30 Muzi kale luisterwedstr. 21,50 Promenade ork. en solist 22,35 Koorzang 22,45 Avond- overdenking 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram. BRUSSEL 324 m: 12,00 Amus. ork. 12,30 Weerber. 12,34 Kinderkoren 13,00 Nws. 13,15 Mozart en zijn tijd 14,00 Schoolradio 16,00 Koersen, hierna gr. 16,20 Omr. ork. 17,00 Nws. 17,10 Viool en piano 17,45 Gr. 17,50 Boekbespr. 18,00 Gram. 18,30 V. d. sold. 19,00 Nws. 19,40 Gram. 20,00 Omr. ork. en sol. (21.00-21,15 Gram.ï 22,00 Nws. 22,15 Pianorecital 22,55-23,00 Nws. BRUSSEL 484 m: 12,00 Gevar. muz. 13,00 Nws. 13,15 Omr. ork. 14,00 Verz. progr. 14,30 Strijkkwart. 15,45 Koorconc. 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws. 17,15 Gram. 19,30 Nws. 20,00 Groot symf. ork. en sol. 22.00 Nws. 22,15 Strijkkwartet 22,35 Gram. 22,55 Nws. TELEVISIE-PROGRAMMA'S WOENSDAG 19 SEPTEMBER AVRO: 17,00-17,40 V. d. kind. VARA: 20,00 Mensen, dingen nu... 20,20 Vracht boot Tenacity, comedie. Vlaams België: 19,01 V. d. jeugd 19,30 Nws. 20,00 Kaleidoscoop 20,$5 Muziek voor u 21,10 Documentair progr. 21,35 Journ. en nws. Frans België 19,00 Reflets du libéra lisme 19.30 Progr, ober boksen 20,00 Act. 20,15 Journ. 20,40 Film, hierna wereldnws. SPA Voor iamiliegebruik, in i/i literschroefflessen Wickersham meesmuilde. Te veel goed nieuws tegelijk. Ja, fluisterde zij, terwijl ze zich uit mijn armen losmaakte. Kunnen we nu gaan? Natuurlijk. Niles was een en al joviale harlelijkheid. Ga maar gauw frisse lucht happen. U hebt zo lang in spanning gezeten. Catherine nam mijn arm en we gingen naar de deur. Wickersham hielp Reba Tremaine opstaan en volgde. De deur was maar een meter of vijf van ons af, maar het scheen een eeuwigheid te duren eer wij zo ver waren. Op het laatste ogenblik hield Niles me op nieuw staande. Nog één vraag, voor u weggaat, mijnheer Tremaine. Gelooft u dat Mi ke Finney nog in San Francisco is? Ik ben ervan overtuigd. Kunt u ons geen aanwijzingen geven aangaande zijn verblijfplaats? Ik zou erg dwaas doen door daarop te antwoorden. Dat begrijp ik. Maar dat kan ik u wel zeggen. Zodra hij hoort dat ik op vrije voeten ben, zal hij onmiddellijk trachten de stad te verlaten. U bedoelt dat hij dan weet, dat de politie hem zoekt? Die gevolgtrekking zal hij ma ken. Goed. We zullen alle autoritei ten waarschuwen dat er op hem ge let moet worden. Hij zal ons niet ont glippen. Tot ziens mijnheer Tre maine. Hij drukte mij de hand. Over zijn schouder heen kon ik zien, dat de agent van de Federale, mijnheer Ferrari een helder ogenblik kreeg. Hij boog zich over de tafel op de plaats waar ik gezeten had hij hij zocht naar vingerafdrukken. Maar daar zou hij weinig van zijn gading vinden. Misschien ergens anders, maar het zou hem nog wel enige tijd kosten. Tot ziens, mijnheer Niles, zei ik. Met ons vieren gingen we het ver trek uit en de gang door. Even later viel de buitendeur achter ons toe. Wickersham hield een taxi aan en we stapten alle vier in. Ik trok een neerklapbaar bankje uit, zodat ik te genover de anderen zat. Wickersham straalde, maar de twee vrouwen deelden niet in zijn geestdrift. Cathe rine had zich van haar inzinking her steld en wel zo snel', dat ik geneigd was te denken dat haar flauwte een voorwendsel was geweest. Doch in elk geval had ze Grover Niles ver hinderd nog meer toespraken af te ste ken, zodat ik haar dankbaar mocht wezen. Ze zweeg en wachtte af, welk adres ik aan de chauffeur zou opge ven. Reba Tremaine sprak evenmin een woord. Ze zat met opeengeklem de kaken. De taxi zwenkte van het trottoir af. Nu, zei Wickersham, waar naar toe? Ik zou zo zeggen, dat dit gevierd moet worden. Catherine, jij moet iets drinken. En u, mevrouw Tremaine, u zal een glaasje ook geen kwaad doen. Wat zijn jullie allemaal neerslachtig. Philip is vrij! Dat komt van de spanning, zei ik. Kom, een beetje vrolijker, moe digde hij aan. Alle zorgen zijn ver dwenen. Hij boog zich naar voren en gaf de chauffeur het adres van een café op. Hoor eens, zei ik, op het ogen blik heb ik geen behoefte aan een borrel. Nu, stel dan iets anders voor. En neem me niet kwalijk. Ik vergeet wat je allemaal doorgemaakt hebt. Ik wil wedden dat je niet meer op je voeten kunt staan. Dat schikt nogal, zei ik. Maar binnen een half uur komen de kran tenjongens op straat. Niles heeft de geschiedenis natuurlijk niet geheim kunnen houden. Mijn foto zal weer op alle voorpagina's staan en de ver slaggevers zullen me overal achter na lopen. Daar is wat op te vinden, zei hij. Ik zal mijn secretaresse opdracht ge ven ergens in een hotel een rustige kamer voor je te bespreken. Daar kun je dan een paar dagen op adem komen. Dat is niet voldoende. Ik moet de stad uit. Daar kan ook voor gezorgd wor den. Hij keek me een ogenblik on derzoekend .aan. Je bent, geloof ik, nog boos op me, is het niet? Ik heb je een paar lelijke woorden naar je hoofd gesmeten. Neem me niet kwa lijk. Ik heb voor je gedaan wat ik kon. Ik weet wel dat je er zonder mijn hulp net zo goed gekomen was: die affaire met Finney zou toch aan de orde gekomen zijn. Maar vergeet het en vergeet ook die tik op je kaak, die ik je gegeven heb. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 3