Mijnen die massagraven zijn in pays noir Plons... CYCLOON POLITIEKE BRIEVEN Snel en elegant5' 55Lg OOK HEERLENAAR BIJ DE INGESLOTENEN MARIA's GLORIEDAG DODELIJK ONGELUK verongelukt Bromfietser Een cliënt vergeten? Chauffeur was dronken DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 14 AUGUSTUS 1956 De Borinage heeft een treurige reputatie BOEKENPLANK 55 Elke 150.000 ton steenkool wordt betaald met een mensenleven Nog drie gewonden in levensgevaar Mevrouw Stroom wacht in spanning de lucht van transpiratie Boven Guadeloupe Vlugge Eekhoorn Heldenserie Moord op de plas I „De Smalle Boekj es" PITTIG ZACHT MOEILIJKHEDEN In Ambonezenkamp Beste Eduard, Perikelen van een j informateur Mythe „Lieftinck" j Bezitsvorming geen Rooms stokpaardje Einde van de brede basis Pieter Amice Pieter Eduard. 55 Over één ding is men het nu in België wel eens: Le Casier te Marcinelle was een mijn, die al vele jaren geleden gesloten had dienen te worden. Met opzet schrijven wij: was een mijn, want het valt nauwelijks aan te nemen, dat hier straks, wanneer de reddingspogingen afgelopen zijn, nog ooit de werkzaamheden zul len worden hervat. Wie de rijzige gebouwen boven on-1 lijk bevestigd, zijn beschermd door ze Nederlandse mijnen kent verbaast ijzeren kooien. Het is in een Neder- zich bij de aanblik van de ouderwet-landse mijn ondenkbaar, dat, zoals se, scheefgetrokken fabrieksgebou wen van Le Casier van Marcinelle. Zeker, er is de laatste jaren hier en daar een bakstenen gebouw opnieuw gevoegd en hier en daar staat zelfs een nieuw hulpgebouwtje. Maar toch maakt de mijn uiterlijk een verval len indruk. Hout inplaats van beton Nog erger is het ondergronds. Le Casier behoort tot de oudste mijnen van ,,le pays noir", het zwarte land, Ze wordt al eeuwen lang geëxploi teerd op 'n manier, die in onze tijd voor onmogelijk zou houden. Vroeger werd de steenkool vrij dicht onder de aardoppervlakte ge wonnen. Toen deze lagen in het con cessiegebied waren uitgeput ging men steeds dieper graven. In deze oude mijn zijn alleen de schachten van beton, zoals dat op meer plaatsen in de Borinage het ge val is. De hoofdgalerijen zijn echter direct van de schacht af met houten palen gestut. In Nederlandse mijnen is dit on denkbaar. Daar moeten de hoofdga lerijen vanaf de schacht over een lengte van tenminste 100 meter van beton zijn vervaardigd. Het zijn een soort betonnen tunnels, stevig ge bouwd, helder verlicht en brandvrij. Elektriciteitskabels moeten, behoor- HET ONGELUK BIJ BORGHORST De drie Nederlanders, die zaterdag middag bij het autobusongeluk in Borghorst in Westfalen zwaar ge wond werden, verkeren, naar de politie mededeelde, nog steeds in le vensgevaar. Behalve hen en de zwaar gewonde bestuurder van de Duitse vrachtauto met aanhangwagen bevinden zich in het ziekenhuis te Borghorst nog en kele lichtgewonden. Zondagmiddag is een bromfietsrijder verongelukt tengevolge van het bre ken van de uitlaat, die tussen de spa ken raakte. De bromfietsrijder, de 53-jarige ongehuwde A. Lahey uit Kerkdriel, sloeg driemaal over zijn hoofd. Met een zware schedelbasis- fractuur werd hij overgebracht naar het groot ziekengasthuis te 's-Herto- genbosch, waar hij bij aankomst overleed. in Marcinelle het geval was, een neerstortend kolenwagentje de ka bels zou beschadigen en kortsluiting veroorzaken. En al zou er een kort sluiting komen, dan nog zou er in of nabij de schacht weinig brandbaar materiaal aanwezig zijn. Stoom en half blinde paarden In geval van nood zoeken mijnwer kers steeds zo hoog mogelijk gelegen verdiepingen op en begeven zij zich liefst zo dicht mogelijk naar de aan- voerschacht. Dit nu was in Marcinelle niet mo gelijk. Immers, de brand begon juist bij de schachten en vrat van daar uit verder voort in de met houten palen gestutte galerijen. Het gevaar is groot, dat deze gale rijen zijn ingestort, nadat de houten stutten door het vuur waren aange tast. Is het een wonder, dat het percen tage mijnongelukken in België door dit grote aantal sterk verouderde mij nen, waarin het vervoer ondergronds nog geschiedt met behulp van half blinde paarden en waar de schacht- wielen nog worden aangedreven met stoommachines, zeer groot is? De statistieken geven hiervan een droe vig beeld. In 1949 vonden in de Belgische mij nen 133 personen de dood. In 1950 eisten de mijnen in België 170 dodelijke slachtoffers. In '53 kwa men 210 Belgische mijnwerkers om het leven. Iedere 150.000 ton steen kolen gedolven in een Belgische mijn wordt betaald met één mensenleven. Massagraven Verschillende Belgische mijnen hebben een treurige reputatie. Hun namen vormen bij de mijnwerkers een begrip voor gevaar en onveilig heid: Mariemont - Bascoup, Many- Couillet, Douvrain-Marcasse Monceau Fontaine, Zwartberg en Marcinelle. Tijdens een proces, gevoerd tegen de eigenaren van de myn te Marie- mont-Bascoup, toonde een der verde digers van de burgerlijke partij aan, dat in de mijnen van de betreffende particuliere maatschappij tussen 1 ja nuari en 19 november niet minder dan 6000 mijwerkers werden gewond. In de gezamenlijke Belgische steen kolenmijnen zouden zich, volgens de ze advokaat, tijdens deze periode liefst 125.000 bedrijfsongevallen van allerlei aard hebben voorgedaan. Het percentage dodelijke ongeval len bedraagt in de Belgische mijnen 2.61. Dit betekent, dat op iedere 1000 mijnwerkers in België er jaarlijks gemiddeld 26 om het leven komen. Is het een wonder, dat de Belgi sche mijnen de treurige reputatie hebben massagraven te zijn? (Advertentie) Niet slechts in België en Italië ver keren thans honderden vrouwen in een afbeulende spanning over het lot van haar mannen, die sedert woens dagmorgen zyn ingesloten in de myn Bois du Cazier te Marcinelle, maar ook in Heerlen wacht een vrouw op nadere berichten over deze ramp. Het is de echtgenote van deze ramp. Het is de echtgenote van de 40-jarige mijnbouwkundigc Jean Stroom, die in dienst van een Luikse firma regiewerk uitvoerde in ver schillende Belgische mynen en juist woensdag j.l. aan het werk was te Marcinelle. Dat haar man tot de ingeslotenen behoort, heeft mevrouw Stroom pas drie dagen na het begin van de ramp vernomen. Het gezin heeft drie kinderen. Nu weet zij, dat haar man waar schijnlijk is ingesloten op de 1035 meterverdieping, waarheen hij zich heeft laten overbrengen, na boven gronds te hebben vernomen, dat en kelen van zijn ondergeschikten in be narde omstandigheden waren komen te verkeren. Hij daalde in de mijn af en is niet meer naar boven ge komen. Heeft hij inderdaad de 1035- meter verdieping bereikt, dan is er nog een kleine kans dat hij tot de overlevenden van deze ontstellende mijnramp zal behoren. Van het heldhaftige gedrag van haar man heeft mevrouw Stroom vernomen, toen directeur Lebrun van I de in Luik gevestigde Entreprise Ge- nerale de Travaux Miniers et Publics i haar in de woning Vrijdagstraat 29 kwam opzoeken in gezelschap van j Philippe Detobel, een van de arbei- ders over wie Jean Stroom de leiding j had. Detobel behoorde tot de eerste zes J levenden, die naar boven gehaald zijn. Hij was het, die de heer Stroom I in kennis stelde van het gebeurde, j Hij ook zag zijn baas in de kooi stappen, en zag de lift enige tijd la- j ter leeg naar boven komen.... Van ouds heeft het gelovige volk in het zuiden de dag van Maria's tenhemelopneming de naam gegeven van „hoge Lieve Vrouwedag". Dit was in hun godsdienstige opvatting de glo riedag van de Moeder Gods, het grote feest voor de Kerk en de rijke en bemoedigende gedenk dag voor de gelovigen. En in derdaad, was Maria's opname Mn deze donkere aarde naar de stralende eeuwiae landouwen nan de hemel niet een onver gelijkelijke triomf en glorie- tocht Eenmaal had Maria de Chris tus in armoede gebaard, terwiil de wereld onkundig was van dit geweldige gebeuren. Aanbiddend bad zii neergeknield hü het zwak ke Kindie. dat als alle kinderen schreiend ziin intrede d^ed in de ze wereld. Zalig was Zii. die ge loofde in Hem en door de sluier der menselijke gedaanten de o^acht Ziiner godheid erkende. Maar nu bU Haar ten hemelopne ming zou Zii Hem zien. Haar Zoon. in de nnverslmerde fdnrie v»n Zijn Godheid. Eenmaal bad ?4j als Moeder moeten berusten in de scheiding tussen ben bei den. toen Hu Ziin onenhpor le ven begon en in Haar meditatie ve gemneH He woorden nee^strooi- de: ..Wist ge dan niet dat ik moest 7iin in de dingen ven Miin Vader?" Maar nu vloog Zii Hem tegemoet en zou er nimmer meer een scheiding kunnen plaatsheb ben en geen vaarwel of afseheids- groet. zou meer de smart doen neer7inken in baar hart. Eenmaal bad Zii Hem gezien in Ziin liiden en hadden de kreten van haat ook haar hart ver scheurd; Zii had Hem gezien in de donkerste uren van smart, toen de hemel verduisterde rond dö Cal var ië en Ziin klacht, de dof fe stilte brak: ..Miin God. waar om hebt Gii Mii verlaten?!'* Maar rui on dc gloriedag van naar intrede in de hemel zal Zii Hem schouwen In de majesteit Zyner Godheid, in de stralende lichtglans van Zijn verheerlijte Mensheid. Wie zal die reis van t|jd naar eeuwigheid, die tocht van de aarde naar de hemel, die bevrijding van een wereld, waar op Zij de schuldeloze zat gevan gen, naar waarde kunnen be schrijven? Een ongekende kracht moet Haar hebben doorstroomd, Zij wist Zich omgeven van rijen En gelen, die Haar ziel en ook Haar lichaam opvoerden hoger dan een vogel stijgt in de blauwe lucht, naar het verre land der eeuwig heid, waarvan voor ons, zondige stervelingen staat geschreven, dat God er alle tranen afdroogt van onze ogen en er geen honger en dorst meer zal zijn en geen smart en lijden. Maar nu trad Ma ria de hemel binnen, die als de enige onder alle mensenkinde ren nimmer de zonde had gekend en wier lichaam dus ook niet behoefde te delen in de algemé ne straf van dood en bederf; nu trad de Moeder Gods het huis van Glorie binnen van Haar zoon die zij eens met onuitsprekelijke toe wijding en moederliefde had ver zorgd en geleid, voor wie Zij een trouwe dienstmaagd en gezellin was geweest bij Zijn le ven en tijdens Zijn lijden. En daarom moet bij deze intrede in de hemel er een onafgebroken juichen hebben geklonken door de rijen van Engelen en Heiligen en moet de Zoon Gods Zelf met onuitsprekelijke vreugde Zijn Moe der hebben verwelkomd. Dit was de gloriedag der Moeder Godsdit was een glo riedag voor de hemel. En van daar valt een lichtglans op deze donkere aarde en zien wij vra gend, verlangend, vreugdevol omhoog, want temidden van rampspoed en veel leed weet de mens, die gelooft, dat er een hemel wacht en dat daar Zijn Moeder waakt en bidt en ver langend naar Hem uitziet. j Het bezoek, dat een door de re- cherche niet nader bekend gemaak- te Haarlemmer aan Amsterdams oud- S ste buurten heeft gebracht, zal hem i nog lang heugen. Hij kreeg het te- gen het middernachtelijk uur op de Oudezijds Voorburgwal aan de stok j met een Amsterdammer, die in de- zé buurt goed thuis is. Terwijl het publiek toestroomde en enkele mannen zich met de ruzie bemoeiden, omdat ook zij van me ning waren, dat de Haarlemmer zich niet als heer had gedragen, rolde het vechtende tweetal plotseling te wa- i ter. De Amsterdammer wist al spoe- i dig druipend uit de gracht op de wal te kruipen, doch dat zat de Haarlemmer niet glad. Op de kant stonden zijn vijanden en zij duwden hem telkens terug het water in. Dat duurde volgens de recherche wel een kwartier lang, want toevallig was er geen politieagent in de buurt. Toen kwam er redding. De brand weer namelijk was blijkbaar door een van de weinige omstanders, die met de drenkeling te doen had, telefonisch gewaarschuwd. In een ommezien was de man toen op het droge. De recherche onderzoekt thans of tegen één of meer van de Amster dammers, die hem beletten op de wal te kruipen, een vervolging kan en moet worden ingesteld. (Advertentie) in enkele minuten verdwenen. MoJ. Jo Staal, Brinkgravar- weg, Deventer, schrijft «Ik derfde gewoon niet meer uitgaan, went Ik transpireer ontzettend en dat is ook voor an- daran org hinderlijk. Ik hob toon maar oona geprobeerd of Arrid crèmo zou halpon on jo hoor, na enkele minuten hield de transplratio op en was de lucht ook weg." Een beetje Arild ln de okselholten - een voudig en vlug. Meteen stopt de trans- Eiratie, geen spoortje geur meer te be- ennen. Arrid werkt volgens een geheel nieuw principe: het bevat Transtop, waardoor de crème direct bij het aan brengen tot diep in de onderhuid door dringt. Daarom is het zo afdoende - al het nog zo warm. Uw oksels blijven tris en droog en bederf van kleren komt niet meer voor. Arrid-crème werkt bovendien verzachtend en ontsmettend. Begin vandaag nog met Arrid, de crème waarvan specialisten hebben vast gesteld dat het anderhalf maal langer, zekerder en veiliger werkt. Delicaat geparfumeerd, prijs t. 1.65. De cycloon Betsy", die zaterdag het Franse bovenwindse eiland Gua deloupe teisterde, heeft in het zuide lijke deel van het eiland voor een tie nmiljoen gulden schade aange richt. Voor zover bekend zijn er twee mensen by omgekomen. Verscheide ne dorpen verden volkomen vernield. Juist op het moment dat generaal de Gaulle, die momenteel een bezoek brengt aan het eiland, de gemeen teraad van de noofdstad Basseterre toesprak, barstte de cycloon in alle hevigheid los. Zelfs de generaal moest met verheffing van stem spreken om boven het geraas van de storm uit te komen. De schrijver W. J. Verbeeten is bij onze jeugdige lezers geen onbekende. Integendeel, men zou hem van velen een „goede vriend" mogen noemen, omdat zijn jeugdboeken steeds in hoge mate spannend zijn en bovendien leer zaam. In een nieuw boek vertelt Ver beeten, hoe de moedige „Vlugge Eek hoorn" vals beschuldigd wordt door een tovenaar. De jongen zou een dief zijn. Wat er allemaal nadien met hem gebeurt, is de moeite van het lezen waard, al was het alleen maar het avontuur bij de menseneters. Ook hoe hij tegen alle narigheden in vol weet te houden tot aan de dag van „de grote afrekening" met als bekroning het feit, dat hij opperhoofd van zijn stam wordt. Het boek heet dan ook „Vlugge Eekhoorn wordt opper hoofd". We durven voorspellen, dat menig regenuurtje door onze jeugd glad zal worden vergeten bij deze spannende bladzijden. En alle ouders en opvoeders zullen in hun schik zijn met (alweer) een boek van de schrij ver, die een gezond idealisme tot ba sis van zijn karakters maakt. Daarbij komt nog, dat vele wetenswaardig heden uit de voor-historische tijden begrijpelijk en degelijk worden ver werkt in deze uitgave, waarmee uit geverij „Helmond" eer zal inleggen. De Boekdrukkerij Helmond heeft twee boekjes toegevoegd aan de Hel denserie, voor de opgroeiende jeugd bestemd, maar zeker ook voor oude ren interessant. Onder de titel „Boe ren, Goud en Diamanten" vertelt Sandor Kis het leven van Paul Kru- ger. De veelbewogen episodes in het bestaan van deze Boerenheld worden levendig geschilderd. De politieke achtergronden krijgen een wat simplistische belichting, maar het geheel geeft toch een boei end beeld van een stuk historie, waar mee onze grootouders zo sterk heb ben meegeleefd. Het andere deeltje schreef J. D. Degreef, die in „De scheepsjongen van de Free Love" schildert, hoe James Cook van kruideniersjongen een groot ontdekkingsreiziger werd in een tijd, dat de aarde door het snelle verkeer, nog niet zo klein ge worden was. Het is een stof, die ook onze jeugd zeker nog zal pakken. Een van de merkwaardigste speur dersromans die we op onze tafel kregen is het in de Prisma-reeks ver schenen boekje „Moord op de plas". Het trekt de aandacht doordat het geschreven is door de internationaal bekende historicus prof. dr. P. Geyl, een publicist van formaat dus, die o.a. „Geschiedenis van de Nederland se stam" op zijn naam heeft staan. Nu is de combinatie van een weten schappelijk schrijverschap en het ver mogen om een moord-intrige te be denken nog geen garantie voor een speurdersroman van klasse. We moe ten van „Moord op de plas" dan ook zeggen, dat het een aardig gestof feerd verslag is van een moordzaak die anders dan anders wordt opge lost. Prof. Geyl schreef het boekje niet om nu eens als uitnemend detective schrijver voor de dag te komen. Hij deed het als tijdverdrijf tijdens zijn gevangenschap in het concentratie kamp Buchenwald. Hij schreef er 'n J vlot leesbaar verhaal, dat tussen de I andere speurdersromans op de boe- j kenplank alleen al als curiositeit zijn l geld waard is. KI. 1 Van de serie „De Smalle Boekjes" (Kinheim-uitgeverij Heiloo) kregen we 7 boekjes ter bespreking toege zonden. alle van de hand van Dr. J. de Vreese S.J. Uitvoerig erop ingaan is niet mogelijk. Wij willen daarom volstaan met ze globaal hartelijk aan te bevelen en ze een wijde versprei ding toe te wensen. Een korte aan duiding van de inhoud moge vol staan. IEDER JAAR MARIAJAAR. Voor elke maand een meditatie over een bepaald Mariafeest, dat in die maand valt. Het zijn bevattelijke, aanspre kende gedachten, in staat om de be tekenis van de Moeder Gods in het heilsplan te verduidelijken. GODS WEGENWACHT. Een eigen tijdse benaming voor de Engelbe waarder en een pleidooi om de En gelbewaarder weer in de sympathie van ieder aan te bevelen. Wat is het jammer, dat hij bij velen niet popu lair is, terwijl God hem toch aan iedere mens schonk, om hem te be waren, te geleiden te verlichten en te besturen. MEISJES ZIJN BLOEMEN Het zijn woorden van Paus Pius XII, waar mee hij in 1940 duizenden meisjes van de K.A. toesprak. En hij riep ze op „tot een kruistocht voor zuiver heid en zedigheid ook in de mode". P. de Vreese neemt deze wekroep over en zet uiteen, dat deze woorden voor ieder meisje een program, een leefregel en een ideaal bevatten. KOM, VOLG MIJ. Een overtuigend pleidooi voor meer religieuze roe pingen, speciaal voor de jonge meis jes. Een brochure, die veel ouders van meisjes en natuurlijk ook de meisjes zelf moesten lezen. TUSSEN STOFDOEK EN FORNUIS Deze hulde aan de „onbekende" huisvrouw is zeer suggestief geschre ven. De lezing zal mannen meer res pect afdwingen voor het schijnbaar onbeduidende werk van de huismoe ders en zal de vrouwen en meisjes, die huishoudelijk werk te verrichten hebben, helpen dit met blijheid en bovennatuurlijke instelling te doen. Een paar titels: Alle huismoeders heiligverklaard, „Hebt gij mijn huis moeders gezien", zegt God, de waar de van de alledaagse dingen, de al tijd eendere moeders. DE BLIJDE KIJK. We hebben van jongsaf geleerd de dingen te nemen, zoals ze komen, de mensen te ne men zoals ze zijn. Het is een stevi ge brok levenswijsheid, we kunnen immers aan mensen en dingen vaak weinig veranderen. Wat we wél kun nen: onze kijk op mensen en dingen. P. de Vreese scherpt ons oog voor de kleinste dingen in de natuur en wekt ons op alles te doen met op gewekt gemoed, de zon te laten schij nen in huis en met een glimlach door het leven te gaan. HET SCHIJNBAAR ONVERHOORD GEBED. Een van de zwaarste be proevingen, die vaak de beste men sen ondervinden is de beproeving van het schijnbaar onverhoord gebed. Ve len voelen zich diep telurgesteld in God. Het geeft verkoeling vaak; ver bittering niet zelden; en soms ge loofsafval. Deze te begrijpen reacties zijn onjuist: een goed gebed wordt steeds verhoord. P. de Vr. legt dit uit, eerlijk, zonder er omheen te praten. J.H< de beste half zware shag en toch In Steenwijk waren er zaterdag weer moeilijkheden met een groep Ambonezen uit het kamp Beenderib- ben. Ook ditmaal probeerden zij in enkele winkels in de stad levensmid delen te kopen zonder daarvoor te betalen. Er werden bedreigingen ge uit aan het adres der winkeliers, die niet van zins bleken zonder betaling te leveren. Na een bespreking op het politiebureau, waarbij ook de burge meester van Steenwijk aanwezig was, zijn de Ambonezen naar Beenderib- ben teruggekeerd. Ik mag toch wel zeggen, dat ik die Lieftinck een flinke vent vind, om zo maar vaarwel te zeggen aan de vakantiegeneugten en zich te storten in informatieperikelen. Een handige zet van de PvdA hoorde ik dadelijk zeggen, om zo deze uit het gezicht verdwenen coryfee plotse ling te voorschijn te toveren. Er hangt om de naam Lieftinck een wonderlijk waas van bewondering en afschrik. De afschrik is gesleten, maar de bewondering is niet ver minderd. Er worden nu nog sterke verhaaltjes verteld omtrent zijn on uitputtelijke werklust en zijn ge detailleerde kennis van zaken. Er is zoiets als een mythe „Lieftinck" gegroeid. Zelfs het vrij-en-onverveerde Parool, anders waarachtig niet van kritische zin gespeend, zei nu: „Bij voorbaat weten we, dat een pro gram waaraan hij zijn goedkeuring geeft, in orde is". Mythen kunnen gevaarlijk zijn en daarom is het toch maar goed enige nuchtere zin te bewaren. Ik denk ook wel, dat professor Romme daar van blijk zal hebben gegeven, toen hij zoveel uren met hem in het To rentje zat. Men kan er toch alleen nog uitkomen, als dr. Drees toe geeft, dat hij te vroeg de deur dichtgooide, toen hij amendemen ten van de KVP-fractie zonder meer opzij schoof. De brave Drees mag men dat ook alweer niet te euvel duiden, omdat, zijn fractie met de onbesuisde Burger aan het hoofd hem in dezen de wacht had aangezegd. Het gevaar voor een nieuwe mislukking schuilt dan ook vooral daar. Zou het overigens zo erg zijn. als bij wijze van inter mezzo de brede basis nu maar eens mislukte? Ik geloof, dat wij in de democra tische wereld een uniek schouwspel vertonen met onze kabinetten van zo politiek-wijde samenstelling. Ik vraag me ook af, of de KVP niet eens een tijdje met vrucht oppositie zou kunnen bedrijven. Door dat al tijd maar weer dragen van rege ringsverantwoordelijkheid kunnen de scharnieren van het strijdhar- nas wel eens ggan roesten.. Met deze schone vei^eïijkiiïg' néeitl ik voor lopig nu afscheid van je. Ik hoop over enkele weken te kunnen te rugkeren in een land, dat werke lijk weer een regering heeft. Tot ziens, Om te beginnen: ik ben het met je eens, dat een mythe „Lieftinck" geen kabinetscrisis kan oplossen. Daarvoor is allereerst nodig een constructieve instelling van de groeperingen, met wie de informa teur Lieftinck in contact getreden is. Die constructieve instelling heeft de KVP tot dusverre duidelijk ge demonstreerd, zowel tijdens de for matie-poging Drees, toen prof. Romme o.a. de richting heeft aan gegeven waarin het compromis over het huurvraagstuk tot stand kon komen, als tijdens de tweede for matiepoging, die van prof. Romme zelf. Het project van Drees vond ten slotte slechts instemming bij de PvdA. De KVP wilde nog nader overleg over vijf punten, die voor haar niet aanvaardbaar waren. De protestantse partijen waren bereid verder te praten, hoewel zij later ernstige moeilijkheden vreesden; de VVD had bezwaren, maar wilde eerst op het laatste ogenblik, bij de formatie zelve, haar beslissing meedelen. Het program van prof. Romme vond instemming zowel bij de KVP als bij de A.R. en de CHU. De VVD had belangrijke bezwaren. De PvdA weigerde zonder behoorlijke moti vering. In tegenstelling tot de KVP kan men dus bij de PvdA bij de .formatiepoging-Romme bezwaar lijk "vén een constructieve instel ling spreken. Romme moest falen. En nu is Lieftinck aan het werk. Je haalde een uitspraak aan van Het Parool, waarin wel heel veel vertrouwen in Lieftinck blijkt. Ik neem die uitspraak niet zo ernstig; daarvoor herinner ik me nog te goed de laatste jaren van Lief- tinck's beleid, toen hetzelfde Parool méér dan éénmaal deze socialis tische minister verweet aan de lei band van de KVP te lopen. Maar hoe dan ook, de voornaam ste socialistische leiders hebben al heel wat samen geconfereerd. Zó gemakkelijk gaat het toch niet om het met de nieuwe socialistische informateur eens te worden. Want deze kan 't probleem der bezitsvor ming b.v. niet wegwerken. Romme's programpunten daaromtrent bleken geen roomse stokpaardjes, maar aanvaardbaar voor alle drie chris telijke partijen. Straks zullen de verschillende fracties bijeenkomen, voorzover dat nog niet gebeurd is als je deze brief ontvangt en dan weten we meer van Lieftinck's lot als informateur. Dan zullen we weten of deze laatste poging tot het formeren van een Kabinet op brede basis kans van slagen heeft. De brede basis, inderdaad een unieke situatie van vele jaren lang. Maar dank zij die unieke situatie, bood Nederland in die jaren ook een andere unieke situatie: een el ders ongekende arbeidsvrede, die voor de economische ontwikkeling van ons land onmisbaar was. En nu tenslotte: Zou je echt ge loven, Pieter, dat de KVP in de oppositie, aanbevelenswaard is? Ben je niet met mij overtuigd van de enorme betekenis van een politiek in katholieke geest als zij in mede verantwoordelijkheid voor het re geringsbeleid door de KVP wordt gevoerd? En zie je niet met mij de gevaren voor onze emancipatie bij een KVP in de oppositie? De Ne derlandse verhoudingen eisen toch, dat je ook deze tweede vraag stelt? Graag wacht ik je volgende brief na je vakantie. Dan is het bijna sep tember of begin september, de maand waarin Prinsjesdag valt, op welke dag we toch wel een nieuw Kabinet moeten hebben. Ik«w«OSj6 VP"1 plezier en mooi weer. Met hartelijke groet t.t. Zondagmiddag zijn zowel op het Utrechtse sportpark Mereveld en te Duindigt paardenrennen gehou den. Op de bovenste foto ziet men de strijd om de Adonis-prijs die werd gewonnen door de tweejarige vos Centurion" (geheel links). Op de foto onder ziet men v.l.n.r. de driejarige „Utopia" die winnaar werd en „Uranium H" die op de tweede plaats eindigde in de strijd om de Almelo-prijs. Amedée Picart begaf zich op af spraak naar zijn tandarts op de ave nue Kleber te Parijs, met de bedoe ling er een kleine rekening te gaan vereffenen. Toen hij aanbelde werd bij door de meid in de wachtkamer geleid met het verzoek een weinig te wachten, daar de tandarts met een andere patiënt bezig was. Picart vlijldde zich in een zetel en doorsnuf felde dagbladen en tijdschriften. Na een tijdje dommelde hij rustig in en toen hij een paar uur nadien ont waakte, verontrustte hem de volko men stilte, die in het ganse hnis heerste. Hij ging aankloppen aan de deur van het kabinet van de arts: er kwam geen antwoord. Hij deed de deur open- er was niemand in de kamer. Hij begaf zich naar de hal, de voor deur was gesloten in dubbel slot. Toen was het voor Picart duide lijk dat hij was opgesloten. Zijn tandarts, die hem de avond voordien had verwittigd, dat hij de volgende dag voor twee maanden met vakan tie zou gaan, had hem doodeenvou dig vergeten. Zijn roepen bleef zon der antwoord; de muren van de wo ning waren te dik. De gevangene schreef een S.O.S.- bericht op een blaadje papier en stak het onder de voordeur in de hoop, dat iemand het briefje zou vinden. De hoop bleef echter ijdel en de nacht viel in. Toen werd Picart door paniek ge grepen. Hij snelde naar de telefoon en riep de politie ter hulp. Tien mi nuten later legde hij aan de politie mannen, die zich aan de voordeur bevonden, zijn netelige toestand uit. Blijf heel stil, zeiden hem de ge rechtsdienaars, die de commissaris van 't kwartier Chaillot gingen ver wittigen. Deze kwam telefonisch in verbin ding met de opgeslotene: „Maak u niet ongerust, zei hij, men zal u straks komen bevrijden. Ziet eerst even na of er zich in de woning geen achterdeur bevindt, dan moeten wij de voordeur niet schenden." En inderdaad er was een achter deur aan de woning en die was op slot ook. Maar gelukkig staken de sleutels ex langs binnen op. Hierdoor kon Picart zich tenslotte nog op eigen kracht bevrijden. De sleutels zijn thans ter beschikking van hun eigenaar op het politiekantoor. Picart bevestigde enkel dat hij zijn tandarts zal betalen met een cheque. Zondagavond is op de Maasdijk te Appeltern 'n vrachtauto, bestuurd door de houthandelaar H. uit St. An- tonius, op twee wielrijders ingere den, die uit de tegenovergestelde richting kwamen. De beide wielrij ders, de heer en mevrouw van Schaik uit Alphen (prov. Gelder land), werden van de dijk geslin gerd en levensgevaarlijk gewond. Een zesjarig zoontje, hun enig kind, dat bjj de moeder achter op de fiets zat werd gedood. De vrachtauto stortte van de djjk. Het bleek, dat de chauffeur onder invloed van sterke drank verkeerde, nadat hij verscheidene cafés in Ap peltern, waar een kermis wordt ge houden, bezocht had. Het gezin van Schaik was ook op weg naar de ker mis. Een paar honderd meter daar voor trof hen dit ongeluk. De slacht offers zijn vervoerd naar een zieken huis te Oss. De chauffeur is inge sloten en de wagen in beslag geno men.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 7