HET BASISPEIL
als de Delta-commissie voorstaat
KING'S# CROSS
Kamelen
nemen toe
PHILIPS
KROESTJEV GAF VERNIETIGEND
OORDEEL OVER DESPOTISME
BERLIJN NOG ALTIJD
EEN PROBLEEM
Innerlijke
tegenstrijdigheid
METEN MET DRIEëRLEI
MAAT IS ONRECHT
1
39
LcS(o)dl©,Ik
„GIBRALTAR
TERUG, OF
Waarom nog geen vrije
verkiezingen in Duitsland?
KIELER-WOCHE" BEGONNEN
s
Reis„lichter"!Ga flitsen!
8
w
am
!.V.
DERDE BLAD
VRIJDAG 22 JUNI 1956
5
Het eerste motief
Het onmisbare zonlicht!
Atoomproeven
kunnen gevaarlijk
worden
Twcede argument
Met drie maten
van het leven
llul[) aan minder ontwikkelde gebieden
ONS LAND OP VIERDE PLAATS
Eervolle zesde
Onderzoek hotels
door Amerikanen
Dulles over de nieuwe Sovjet-koers:
Vrees voor een
fiasco?
Paarden verdrongen
Air.-conditioning voor
Amerikaanse kippen
In drie Westelijke sectoren circa
75 miljoen kubieke meter puin
Technisch contact
zeer moeilijk
260.
-
276.
-
r. 177.
-
147.
-
236.
-
262.
-
636.
-
276.
-
c- 785.
-
r.. 192.
-
p.. 295.
-
PHH
301
:ijn machtige
van zijn hoge
een kreet van
iet gezelschap.
iok is ook het
eizer aan zijn
n met een nij-
de tijger zich
irong naar zijn
En nu die kleine kans in een onbe
stemde toekomst, die wankele basis
voor het nemen van zeer ingrijpen
de beslissingen wederom getoond
heeft, zoals in de laatste eeuwen
meermalen, een behoorlijk vaste ba
sis te zijn, nu worden op die grond
slag plannen tot verbetering snel
uitgevoerd? Spreek niet over snel,
spreek niet over die basis, spreek
over een reuzensprong, een salto mor-
tale.
Met onverstoorbare vasthoudend
heid wordt nu het buitensporige
basispeil 500 plus. Iloek van Holland
voorgestaan, een kans van eens in
meer dan tienduizend jaar, iets wat
zich niet alleen verliest in een onbe
stemde toekomst, maar ook in een
even onbestemd verleden.
Als men zo'n hersenschim gaat na
jagen, dan is iedere speurder naar
waarheid en werkelijkheid dubbel op
zijn hoede.
Deltarapport V-4 acht de kans, dat
het basispeil 500 plus Hoek van Hol
land zal worden overschreden, „waar
schijnlijk kleiner dan gemiddeld 1
percent per eeuw" en bladzijde 20
herhaalt als een echo: „1 percent per
eeuw ofwel 1 tienduizendste per jaar"
Dus in wat gangbaarder taal: 500 plus
of hoger komt gemiddeld eens in de
10.000 jaar voor, waarschijnlijk over
een nog langer tijdvak.
Tienduizend jaar.... het is zeer
veel. De oudste Nederlandse mens in
onze geschiedenis, die althans enigs
zins met name genoemd wordt, leef
de een kleine tweeduizend jaar gele
den; de oudste mens van de gehele
wereld, wiens bestaan met een jaar
tal kan worden gemerkt, leefde een
kleine zesduizend jaar terug. Tien
duizend jaarwelk mens, die ge
woon is practische zaken der werke
lijkheid te behandelen, kan daar re
kening mee houden!
Het ongelofelijke is dus geschied
500 plus - Hoek van Holland, is tot
uitsluitend heilbrengend basispeil ver
heven, Dat is niet langer een niet be
staand, een in ieder geval weg te cij
feren risico, het is, „een aanvaard
baar risico" geworden, een term, die
inhoudt, dat ieder, die dat niet zou
onderschrijven, onaanvaardbare din
gen verkondigt. Hoe zei een vurige
staatscommissie dat, toen nog nie
mand kon vermoeden, dsit er ooit een
voorstander van 500 plus *ou kunnen
bestaan?
„Er zijn nu eenmaal standendie
wel niet geheel uitgesloten zijn te
achten, maar wel zo onwaarschijn-
lije, dat daarmee naar het oordeel
der Staatscommissie geen rekening
behoeft te worden gehouden
Wie haar voorzitter zou hebben
durven benaderen, met de vraag, hoe
hij dacht over de kans van ééns in de
tienduizend jaar, zou als antwoord 'n
tikje met de vinger naar diens voor
hoofd gezien hebben.
Is dat ééns in 10.000 jaar een voor
spelling van planeetlezers ol van lij
ders aan angstpsychose? OI worden
er argumenten aangevoerd om die
Over het onderwerp: „De stormvloed van 1 februari 1953"
werd een paar maanden later op 20 mei van dat jaar een verga
dering gehouden. Het was niet zo maar een willekeurige verga
dering, een uit vele het was uit vele de eerste in rang. Aan
wezig waren de minister-president, de ministers van Verkeer en
Waterstaat en van Wederopbouw en Volkshuisvesting, verder
negen Kamerleden, die zich in het bijzonder met de watersnood
bezig hielden, vele andere vooraanstaande personen. Ir. Maris
was één der inleiders. Het dagblad De Tijd van 21 mei schreef:
„Ir. Maris noemde een knap berekende superstorm een wankele
basis voor het nemen van zeer ingrijpende beslissingen. Wij wis
ten. dat er een kleine kans was in een onbestemde toekomst. Maar
hadden wij daarvoor zoveel andere dingen op sociaal, cultureel en
ander terrein moeten laten?''.
Die knap berekende superstorm en de daaraan verbonden
stormvloed was die van 400 plus Hoek van Holland van de Storm-
vloedcommissie-1939. Verder te gaan was daarna in geen enkel
brein opgekomen 400 plus uit te voeren trouwens ook niet bij
de verantwoordelijke personen. En men liet allerlei andere belan
gen voorgaan.
meningen te staven? De aandachtige
lezer vindt er een tweetal. Het vijfde
Deltarapport zegt op bladzijde 19:
Boven de Noordzee zouden nog
heviger stormen kunnen voorko
men dan op 31 januari en 1 febru
ari 1953. Zulke stormen zijn op de
Atlantische Oceaan waargenomen
en de meteorologie kent geen reden
waarom ze ook niet boven de
Noordzee zouden kunnen optreden.
Zou dit gebeurendan kan hierdoor
een stormvloed worden veroor
zaakt, die te Hoek van Holland bel
peil van 5 meter NAP (dus 500
plus) zou overschrijden."
Storm en stormvloed zijn twee; bij
de laatste komt het meer nog dan op
hevigheid op de duur aan. Het treft
overigens in deze aanhaling, dat als
het gaat over die storm, die dan aan
Hoek van Holland een stormvloed van
500 plus zou veroorzaken, vier maal
het woord „zou" of „zouden" voor
komt. Dit is liet kenmerkende woordje
van de Irrealis, van wat niet werke
lijk is. Het is het bijslepen van wat
er niet is en daarin ligt reeds de ont
zenuwing van dit argument. Men kan
er ook de allerzwaarste wervelstorm
of cyclonen van de Stille Oceaan bij
halen of de typhoons van China of die
verslinders van mensenlevens in de
Indische Oceaan, die in India hon
derdduizenden slachtoffers maken of
de allerzwaarste orkanen van Mid-
den-Amerika, die de inboorlingen als
god der stormen aanduiden. Deze be
reiken snelheden van 252 km per uur
aan onze kust is de snelheid bij
zware stormen zoals die van 1 fe
bruari 1953 van 72 tot 90 km per uur,
dat is dus een derde van de kracht
van deze geweldenaars. Ook bij de
windstoten, waarop het intussen bij
stormvloed veel minder aankomt dan
op een gestadige, enkele ,^uren aan
houdende windkracht, is de verhou
ding dezelfde: per seconde; 40 meter
tegen 125 meter. In het noordelijk deel
van de Atlantische Oceaan dringt er
wel eens zo iets als deze hyperstor men
door en verboden toegang staat er niet
bij de ingang van de Noordzee. Maar
ze bleven daar weg en daar zullen
oorzaken en gronden voor bestaan. Dat
de meteorologie die niet kent, zegt
niets; er zijn in de wetenschap vele
lacunes. Maar waarom zou er in dat
wegblijven verandering komen?
Nederland mag zich gelukkig
prijzen, dat het ver terzijde van
die alleruitersten ligt, maar ter-
wille van het heel erge elders
kan Nederland zijn dijken toch
niet tot in het onzinnige gaan
verhogen!
is en bijtend. Reeds bij het lezen van
V-4 moet hij deerlijk zijn teleurge
steld en als V-21 dat nog eens her.
haalt, dan weet hij, dat met 500 plus
allerlei schikkingen mogelijk zijn....
schikkingen, die de mens in zijn waar
de aantasten.
Met een voor alle betrokken land
streken gelijk recht van bescherming
bij stormvloedgevaren wordt aller
droevigst gehannest. Er wordt niet
met één, ook niet met twee, maar
met drie maten gemeten. Het van
menselijkheid gespeende citaat luidt
in V-21:
„Er bestaan zelfs gedeelten van
de verdediging, die zodanige voor
ons volksbestaan vitale waarden of
uitzonderlijk grote economische be
langen beschermen, dat het ver
antwoord is hier aan de beveiliging
nog hoger eisen te stellen dan die
verbonden aan het basispeil. Daar
tegenover staan enkele gebieden,
waar de te beschermen waarden
gering zijn ten opzichte van de
lengte der zeewering. Hier zal men
met een geringere mate van veilig
heid genoegen kunnen nemen."
Elke hoogwaterkerende dijk be
schermt mensenlevens, veel bv. aan de
Nieuwe Waterweg, weinig bv. op het
eiland Tholen. Het gelijk recht van
bescherming van alle burgers is in 't
bovenstaande omgezet in: „Laat die
lui daar in de verte maar verdrinken,
het zijn er slechts weinigen en be
scherm de anderen de zeer velen
door het overdrevene nog wat meer
te overdrijven.
En hoe verdedigt de commissie dit
staaltje van de geestesgesteldheid, dat
de mens ver ondergeschikt is aan het
belang. Ze zegt: „Overal in het maat
schappelijk leven is immers het geva
ren-percentage verschillend. Door het
bodemreliëf van ons land en zijn bij
zondere waterstaatkundige verhoudin
gen is dit met het overstromingsge
vaar eveneens het geval."
Het wordt er niet beter op. Het bo-
demreiiëf maakt, dat het diluviale
Nederland geen last heeft van storm
vloeden! het gevarenpercentage op dit
gebied is daar dus nihil en dat is dan
de reden, dat het gevarenpercentage
het lage Nederland met zijn bijzon-
Neem op vakantie voortaan Philips „Photoflux" flits-
lampjes mee! Want flitsfoto's zijn de prettigste en
waardevolste vakantie-herinneringen. Kiek daarom naar
hartelust in hotel, trein en boot. Flits overdag en 's avonds,
binnen en buiten. U reist „lichter", want met Philips
„Photoflux" heeft u 24 uur
hand voor slechts 25 cent.
per dag zonlicht bij de
BLIII IOC
(Advertentie)
55
Het Britse liberale blad „News
Chronicle" heeft een brief ontvangen
waarin verklaard wordt, dat het par
lementsgebouw in Londen opgeblazen
zal worden, als de Britse regering
niet voor 1 juli officiële onderhande
lingen met Franco over onmiddellijke
teruggave van Gibraltar be*gint. De
brief was ondertekend met „Spaanse
Falanx".
Ook verscheidene Lagerhuisleden
hebben een dergelijke brief ontvan
gen Scotland Yard stelt een onder
zoek m.
De Amerikaanse prof. Ralph Lapp,
die indertijd meewerkte aan de plan-
,voor de eerste atoombom, heeft
AA dat door het steeds groter
reende aantal atoomproeven in de
a m 1962 het punt bereikt zal
mns'fiL ,e radio-activiteit in de at-
b1v== s gevolg van de proeven
heidl gaat °Pleveren voor de mens-
Het eerste argument heeft weinig
om het lijf, het tweede en laatste nog
minder, al is hier wel een soort rook
gordijn.
Onze voorouders hebben het in 1248
en volgende jaren aan de Maasdijk
zodanig gedaan, dat er daar sindsdien
en dat is zevenhonderd en acht jaar,
geen ellende meer is geweest. Intus
sen hebben zij het zeer gebrekkig ge
daan! Tegenwoordig gaat dat allemaal
heel anders en veel beter! Het gaat
nu buitengewoon kunstig. Immers zo
staat het in Deltarapport V-22.
Langs ma thematisch.economische
weg wilde de commissie tot een \va
terstand komen, die als maatstaf kan
dienen, „De uitkomsten van dit on
derzoek liebhen aangetoond, dat liet
economisch verantwoord is, de hier
voor genoemde basispeilen (50(1 plus
Hoek van Holland en de daarmede
overeenkomende) aan te houden."
Het mathematisch-economisch onder
zoek heeft tot een bepaalde slotsom
geleid. Hoe is dat gegaan? De oom-
missie heeft de minimum- en maxi
mum-waarde vastgesteld van de ma
teriële schade van hyperstormvloeden;
ook van de desorganisatie; ook van 't
menselijk leed; ook van het verlies
aan mensenlevens; ook nog de kans,
dat een zeker hoog stormvloedpeil in
een of ander jaar zal worden over
schreden en ook nog de kosten van
versterking der waterkeringen, uit
gaande van verschillende stormvloed-
peilen. En ondanks al die onzekerhe
den sprong uit al die geleerderigheid,
die men tot zijn vermaak wel eens
uitgewerkt voor zich zou willen zien,
als slotsom naar voren: Vijfhonderd
plus moet het zijn, niet meer en niet
minder.
Gezond verstand vraagt zich af,
of „wetenschap" van wat men niet
weet, noch minimaal noch maxi
maal, tegenwoordig ook wetenschap
is. In ieder geval: het schoons staat
op bladzijde 22, met de uiterlijkheid
van tweemaal elf houdt dat geen
verband, de inhoud spreekt voor
zich zelf. Een troost voor wie zich
niet op dwaalwegen laat leiden, kan
zijn, dat het alles niet in zijn tijd
is geschied. In wiens tijd wel?
Overigens dringt de vraag zich op
of de Deltacommissie in haar diepste
innerlijk zelf wel vast gelooft in 500
plus. Als een zaak zo bij herhaling op
de voorgrond wordt geschoven, dan
is toch het minste, wat verwacht kan
worden, dat er bij liet nieuwe prin
cipe zal worden volhard. Wie zich
echter de knol van die tot in het lach
wekkende overdreven bezorgdheid
voor de veiligheid voor een citroen
heeft laten verkopen, zal bemerken
dat kool of citroen, de unaaii wrang
dere waterstaatkundige verhoudingen
op drieërlei wijze naar de maatstaf
van aantal en geldbeurs moet worden
behandeld. En dat terwijl de commis
sie reeds had vastgesteld, dat gelijke
bescherming voor allen zeer wel te
betalen is.
Voor wie niet ontbloot is van
mensenkennis en innerlijke
roerselen wringt hier iets te
genstrijdigs. De Deltacommis
sie die zo koudbloedig kan rede
neren over mensenlevens, als
het er maar niet te veel zijn,
bestaat niet uit verzekeraars
van de veiligheid tot in het piet
luttige. Dat moet een masker
zijn voor andere oogmerken, 'n
zaak van pour le besoin de la
cause, een redmiddel uit een
impasse.
Luctor.
(Advertentie)
In hei 20-stuks doosje is King's Cross in 2 x 10 stuks a pari In
zilverpapier verpaki. Daardoor loopt King s Cross noo t leeg
Nederland heeft ook in het
afgelopen jaar op de wereld
ranglijst van de 104 landen,
welke deelnemen aan het pro
gramma van de Verenigde Na
ties tot Technische Bijstand
aan de minder ontwikkelde
gebieden, zijn eervolle vierde
plaats weten te behouden voor
wat betreft het aantal uitge
zonden deskundigen, 't Ver
enigd Koninkrijk bezette in
1955 de eerste plaats met 348
uitgezonden experts. Daarna
volgden de Verenigde Staten
met 256 en Frankrijk met 209
experts. De vierde plaats wordt
bezet door Nederland dat 131
deskundigen leverde voor dit
internationale werk.
Daarna volgen Canada met 84, De
nemarken en Zwitserland met 68,
Australië met 67 en India met 59 uit
gezonden deskundigen. België stelde
51, west-Duitsland 40 experts beschik
baar. Uit de Sovjet-Unie werden in
het afgelopen jaar slecnts 5 deskun
digen aangetrokken.
Het internationale karakter van dit
programma der Verenigde Naties en
de betrekkelijkheid van het begrip
„minder ontwikkeld gebied" kunnen
worden geïllustreerd door het feit,
dat India, dat zelf de hulp ontving
van 80 buitenlandse deskundigen, zelf
op andere gebieden weer 59 deskundi
gen voor andere landen beschikbaar
stelde. Egypte ontving hulp van 87
buitenlandse experts doch zond er
zelf 47 naar andere landen uit. Chili
stelde 37 deskundigen voor hulp aan
het buitenland beschikbaar, doch ont
ving zelf op andere gebieden hulp van
32 buitenlandse experts.
In het afgelopen jaar kwamen 127
personen met een beurs van de Ver
enigde Naties naar ons land voor het
voortzetten en voltooien van hun stu
dies en voor het ontvangen van een
specialistische opleiding. Daarmee
kwam Nederland op dit terrein op de
zesde plaats in de rij der hulpverle
nende landen. 351 Beursalen van de
Verenigde Naties gingen naar 't Ver
enigd Koninkrijk, 251 naar Frankrijk
248 naar de V-erenide Staten, 176 naar
west-Duitsland en 144 naar Denemar
ken. Bijzonder opvallend is, dat de
eerstvolgende plaatsen na Nederland
worden ingenomen door Egypte met
116, Libye en Mexico met 114, en
India met 109 ontvangen beursalen.
Ook hieruit blijkt, dat vele landen,
die op bepaalde terreinen zelf tot de
minder ontwikkelde gebieden worden
gerekend, op andere terreinen in
staat zijn zelf aan anderen hulp te
bieden.
Volgens een mededeling van de
Amerikaanse Vereniging van Auto
mobilisten (A.A.A.) bestaan plannen
om een onderzoek in te stellen naai
de accommodatie van hotels en de in
lichting van restaurants in Europa,
waarbij dezelfde maatstaven worden
aangelegd als bij het. onderzoek dat
in de Verenigde Staten is verricht.
Ter bevordering van het vreemdelin
genverkeer hebben officiële instan
ties in Europa hun volle medewer
king toegezegd.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John
Foster Dulles, heeft op een bijeenkomst in San Francisco ver
klaard, dat er een scherp contrast bestaat tussen het „despo
tisme" van het communisme in de Sovjet-Unie en China en
de voordelen van de democratie in de vrije wereld.
De huidige Sovjet-leiders, eens Stalins nauwste medewerkers,
moeten nu toegeven, dat, als hun stelsel eenmaal aan een land
is opgelegd, er „geen middelen bestaan om de grootste mis
bruiken te verhinderen", aldus Dulles.
Kroestjevs rede over Stalin was ,,de
meest vernietigende veroordeling van
het despotisme, die ooit door een
despoot is uitgesproken". ,,Het com
munistische stelsel van de Sovjet-Unie
verschaft 'geen garanties tegen grove
misbruiken als waarvan Krocstjev ge
tuigde". Slechts de dood of geweld
kan een einde maken aan wanbestuur
en zelfs dat geeft geen zekerheid, al
dus Dulles, want Beria, die volgens
Kroestjev nog erger was dan Stalin,
zou Stalin waarschijnlijk opgevolgd
zijn als hij niet met geweld was uit
geschakeld.
De mannen die nu in de Sovjet
unie aan de macht zijn, wisten onder
Stalin zeer goed wat er gaande was.
Kroestjev en Boelganin hebben gepro
fiteerd van Stalins zuiveringen binnen
de partij, zo verklaarde Dulles.
De Sovjet-leiders schijnen een her
haling van Stalins wanbeheer te wil
len verhinderen, doch ,.deze winst is
niet geboekt door de Chinese commu
nistische partij, die haar stelsel in
Azië tracht uit te breiden"
Het aantal tractoren in de land
bouw neemt jaarlijks met ongeveer
een halfmiljoen toe, doch het gevolg
daarvan is dat het aantal paarden en
muilezels in de wereld geregeld af
neemt, constateert liet laatste sta
tistische jaarboek van de F.A.Ou de
Voedsel- en Landbouworganisatie
van de Verenigde Naties.
Voor de tweede wereldoorlog wa
ren er naar schatting 74.7 miljoen
paarden 18,4 miljoen muilezels op de
wereld, doch in 1954 waren deze cij
fers als gevolg van de toenemende
landbouwmotorisatie gedaald tot. resp.
59,1 miljoen en 15,6 miljoen. Terwijl
deze ontwikkeling zich voordoet in
alle delen van de wereld - de toene
ming van de landbouwmotorisatie is
procentueel zelfs het sterkst in de
zogenaamde onderontwikkelde gebie
den - is het des te opmerkelijker dat
de kamelen zich niet alleen als last
en trekdieren kunnen handhaven,
doch dat hun aantal zelfs geregeld
blijft toenemen.
Kort voor de tweede wereldoorlog
bedroeg het aantal kamelen in Azië
en Afrika ongeveer 7,8 miljoen, welk
aantal intussen reeds is gestegen tot
9.7 miljoen, zodat voorlopig voor» het
uitsterven van de kameel niet behoeft
te worden gevreesd
Te Kiel in West-Duitsland is de
bekende zeilweek begonnen waar
aan vele boten uit binnen- en bui
tenland deelnemen. Op de foto ziet
men een vijftal boten uit de
5,5 m. klasse.
Dulles verklaarde, dat als het com
munisme op eigen verdiensten zou
kunnen winnen in, geval ran een abso
luut vrije keuze, de communisten dit
moeten bewijzen. Op de Geneefse top
conferentie hebben de Sovjet-leiders
vorig jaar juli aan het Duitse volk
vrije verkiezingen beloofd. Zeventien
miljoen Duitsers kennen het commu
nisme uit de eerste hand en de mees
te anderen hebben ooggetuigeversla
gen gehoord.
Waarom verklaart de Sovjet-Unie
nu, evenals op de Geneefse minister
conferentie van vorig jaar november
dat zij geen vrije verkiezingen kan
toestaan? Vreest zij dat het Duitse
volk zich zal afwenden van de zoge
naamde „sociale winst" die het com
munistische regiem aan oost-Duits-
land heeft opgelegd? zo vroeg'hij.
Geweld is de „klassieke en natuur
lijke tactiek" van het communisme,
aldus Dulles. De vrije landen mogen
daarom hun waakzaamheid niet laten
verslappen en zij moeten hun politiek
ter verzekering van de vrede hand
haven.
Wij kunnen hopen, dat de krachten
die nu in de Sovjet-Unie en de com
munistische landen aan net werk zijn
de communistische leiders steeds
meer zullen brengen tot naleving van
de beginselen der vrijheid.
Zo zal het begin van een tijdperk
van werkelijk liberalisme in de ge
hele wereld "kunnen aanbreken. Voor
de eerste maal in vele jaren is die
mogelijkheid nu duidelijk zichtbaar,
zo besloot Foster Dulles.
Amerikaanse pluimveehouders in stre
ken waar de klimaatsomstandigheden
minder gunstig zijn, nemen meer en
meer hun toevlucht tot airconditio
ning in de kippenhokken, dank zij on
derzoekingen verricht door geleerden
v. het regeringsproefstation in Belts-
ville, Maryland. Hienuit bleek dat de
eierproduktie het hoogst is bij hennen
in hokken waar de temperatuur om
streeks 13 graden Celsius is en de
lucht een relatieve vochtigheid van
70 procent heeft, maar dat tempera
turen van 5 tot 20 graden over het
algemeen gunstig zijn. Boven of be
neden die grens wordt de leg sterk
in ongunstige zin beinvloed. terwijl
boven de 35 graden de leg praktisch
gestaakt wordt.
Het comité voor communale en regionale aangelegenheden
van de Raad van Europa heeft een aantal afgevaardigden naar
Berlijn gestuurd om ter plaatse de problemen van deze stad te
bestuderen.
Van de twintig administratieve districten, waaruit de voor
malige Duitse hoofdstad bestond, liggen er thans 8 in de Sovjet
sector, 12 in de door de westelijke geallieerden bezetten secto
ren. Het bevolkingscijfer van deze stad, die bij het uitbreken van
de oorlog een der grootste steden ter wereld was, is van 4.4 mil
joen tot 3.3 miljoen gedaald. Hiervan woont precies twee-derde in
west-Berlijn, een-derde in oost-Berlijn. Als Duitse hoofdstad lag
Berlijn midden in Duitsland. Vandaag is het een enclave van de
Bondsrepubliek, 180 km ten oosten van het ijzeren gordijn, terwijl
het nauwelijks 100 km ten westen van Frankfort aan de Oder
ligt, waar de voormalige Duitse provincies beginnen, die thans
door Polen worden bestuurd.
De afgevaardigden van de Raad
van Europa konden persoonlijk de
enorme oorlogsschade in ogenschouw
nemen. In de drie westelijke sectoren
alleen bevond zirh ongeveer 75 mil
joen kubieke meter puin, hetgeen
ruim een zevende deel is van al het
puin in geheel Duitsland.
In de westelijke sector van de stad
zagen de afgevaardigden het puin
voor een groot deel al weggeruimd.
Maar het zal toch nog wel tot 1960
duren, totdat in alle westelijke sec
toren de puinhopen zijn verdwenen.
In de Sovjet-sector van de stad zagen
zij tijdens een rondrit de puinhopen
nog net zo liggen als elf jaar geleden.
DIT JAAR: 20.000 NIEUWE
WONINGEN
In vele straten van west-Berlijn
staan grote borden, waarop wordt
medegedeeld, dat dit jaar weer 20.000
nieuwe woningen zullen worden ge
bouwd. Dit aantal werd ook in 1955
bereikt, terwijl in 1954 ruim 18.000
en in 1953 nog 13.000 woningen kon
den worden betrokken. Tegenover de
3500 nieuwe woningen, die in 1949
werden gebouwd, is dit cijfer dus een
aanzienlijke vooruitgang. Aan het ein
de van de oorlog waren echter ruim
650.000 woningen totaal vernietigd. In
onst-Berlijn zijn van 1949 tot 1956
volgens officieuze gegevens niet méér
woningen gebouwd dan thans in west-
Berlijn in één enkel jaar ontstaan.
De stad gaat echter zeer gebukt
onder het isolement van west-Duits
land en de verdeeldheid. Er zijn wel
iswaar enkele tekenen die op een
kleine ontspanning en wat verlichting
voor de bevolking wijzen. Maar hoe
wel door de hulp van de Verënigde
Staten en west-Duitsland de levens
standaard van de bevolking is geste
gen, is deze nog steeds verre ten
achter bij de ontwikkeling in west-
Duitsland en geheel west Europa.
Terwijl er in 1949 nog 300.000 werk
lozen waren, is dit aantal tot 120.000
gedaald. In de tussentijd vonden ech
ter ook meer dan 100.000 politieke
vluchtelingen uit de Sovjet-zone in
Berlijn werk. De industriële produktie
bedroeg begin 1952 vergeleken met
1936 slechts 49 procent, in maart
van dit jaar echter reeds 107 procent.
Een prestatie van betekenis, wanneer
men bedenkt, dat aan het eind van de
oorlog 85 procent van de Berlijnse
industriële installaties was vernield.
GEMAKKELIJKER
NAAR PARIJS....
In 1952 werden de tramlijnen aan
de sectorengrenzen afgebroken. De
tussen de beide delen van Berlijn
bestaande „technische contacten" zijn
niet talrijk: het doorgaande verkeer
van de ondergrondse spoorweg, die
technisch als een eenheid wordt be
handeld; de boven-grondse stads
spoorweg, die in geheel Berlijn onder
Sovjet-zonaal beheer staat; voorts
enkele onbelangrijke technische con
tacten bij de ontwateringsinstallaties
en de watervoorziening, post- en pak
ketten-uitwisseling, telegramverkeer
alsmede beperkte ambtelijke hulp op
politioneel gebied.
Hoe absurd de verhoudingen zijn,
blijkt uit het feit, dat een telefoon
gesprek tussen een bewoner van west-
Berlijn en iemand in oost-Berlijn via
Frankfort aan de Main loopt, dus een
omweg van duizend kilometers moet
maken. Ook voor het persoonlijke
verkeer is het gemakkelijker van Ber
lijn naar Londen of Parijs te reizen
dan naar Potsdam of Dresden.
Van normalisering kan vooral bij
die werknemers niet worden gespro
ken, die in oost-Berlijn wonen en in
west-Berlijn werken. Hun aantal is
van 45.000 in 1950 tot 34.000 aan het
begin van dit jaar gedaald. Vooral in
de afgelopen winter werd door de
oost-Berlijnse autoriteiten in toene
mende mate druk op hen uitgeoefend.
Bewoners van de randgebieden van
Berlijn werden bedreigd met gedwon
gen verhuizing naar meer afgelegen
delen van de Sovjet-zone. En de ou
ders uit oost-Berlijn, die hun kin
deren naar scholen in west-Berlijn
sturen, worden met geldboeten va
riërend van 90 DM tot 500 DM be
straft.
ft.
A' r
