W iskundig
ingenieur
rJ Seller Set
De Diamantmijnen
Koning Salamon
Olympische ploeg komt ook
Onderwijzers
Eerste motel
in Rijswijk
Geen opdracht
TWAALF PROVINCIëN" GEEN
WINKELCENTRUM MEER
Trektochten en kampen
TOPSPELERS
Hogeschooldag
te Eindhoven
Charlie Chaplin in de schuld?
RADIO
transpiratie
UIT EEN OUWE TAFELPOOI
Kleuter door zijn
vader overreden
Prinses Beatrix
op de foto
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 18 JUNI 1956
Bij Concours-Hippiqeu Breda
BREDA WACHT WEER EEN FRAAI
NATIONAAL CONCOÜRS-HIPPIQÜE
18 jaar en
bedierf alles
Militaire dienst
Opleiding bij de T.H.
Ook apartheid bij
bloedtransfusies
Er is een passief van enige tonnen
Onder deskundige katholieke leiding
hebben het te druk
REDDING OP DE RIJN
NYLONS
van
door H. Ridder Haggard
V.S. vorderen ruim 1 miljoen belasting
Goncordia zekerheid
TELEVISIEPROGRAMMA'S
De
Zondag 15 juli a.s. zal op het ter
rein van de Kloosterkazerne te Breda
wederom het traditionele Nationaal
Concours Hippique worden gehouden,
aldus deelde ons gistermiddag de
voorzitter van de Bredase Concours-
Hippique-Harddraverü en Kenvereni-
ging, de heer L. J. Uytendaal, mede.
Dit bericht zal ongetwijfeld door zeer
velen met vreugde worden begroet.
Het is zeker geen kleinigheid om
een dergelijk concours te organiseren
als men kennis heelt genomen van
de zeer moeilijke omstandigheden
waarmede het bestuur van de Bre
dase vereniging telkenjare te kam
pen heeft. Men beschikt immers niet
over een eigen terrein, noch over
springmateriaal of over materiaal om
het terrein af te zetten. Alles moet
van de grond af worden opgebouwd
en alles ook de accomodatie (tri
bunes enz.) moet van elders worden
aangevoerd en dat met een vrijwel
lege kas!
Het terrein moet geheel „con-
cours"-klaar worden gemaakt wat
lang geen sinecure is want het
mag nog wel eens gezegd het hui
dige terrein verkeert in zeer slechte
omstandigheden, het is zeer hard en
een grasmat ontbreekt ten enemale.
Dat aan een en ander zeer hoge kos
ten verbonden zijn, laat zich gemak
kelijk begrijpen. Deze zouden alle be
spaard kunnen blijven als men over
een eigen terrein kon beschikken. Wat
dit betreft slaat Breda in vergelij
king met vele andere gemeenten, een
bedroevend figuur en het valt te be
treuren dat het Bredase gemeente
bestuur niet eens eindelijk de knoop
van jarenlange onderhandelingen en
besprekingen doorhakt. In dit licht be
zien moet men bewondering hebben
voor het bestuur dat telkenjare de
moed kan opbrengen alle narigheden
te trotseren.
HET PROGRAMMA
Uit het programma blijkt, dat het
Bredase concours elk wat wils biedt.
Waar op 15 juli geen enkele hippi
sche concurrentie in Nederland is,
verwacht men grote deelname van
onze internationale ruiters.
Reeds staat de deelname vast van
de Nederlandse Olympische ploeg met
name Wiel Hendrickx uit Grathem
(vorig jaar te Breda winnaar van
het bronzen paard) met Byou; Ben
Arts met Taaljana en onze stadge
noot Berti Uytendaal met Hanco en
Manilla. Deze laatste heeft met beide
paarden op het dit jaar te Keulen
gehouden internationaal C.H. grote
successen geboekt. Verder heeft o.m.
Albert Pistorius reeds ingeschreven.
Naast het zwaar- en lichtspringcon-
cours vragen o.m. aandacht het
jeugdspringconcours. een novum voor
Breda. Hieraan zullen jongens en
meisjes van 1217 jaar deelnemen,
die allen behoorlijk kunnen springen,
vooral gelet op de hindernissen welke
van 80—100 cm zullen variëren. Dit
wordt zonder twijfel een pracht-show
van jeugdruiters.
UNIEK VOOR BREDA
Voorts is het dames-springconcours
uniek voor Breda; het heeft bij het
Bredase publiek immer een warm
onthaal gevonden. Men zal hier de
beste Nederlandse damesruiters in
actie zien, we noemen b.v. Proetzke
Arts, die in Breda overigens geen
onbekende is.
Het concours: elegantste rijpaard
en de show concours d'elegance
(combinatie paard-auto) mogen ver
der worden genoemd en zullen zeer
zeker in de smaak vallen.
Dit is slechts een greep uit het
interessante programma. Reeds kan
worden geconstateerd dat Breda weer
een hippisch festijn wacht dat de
moeite zal lonen en alle voorgaande
wellicht gaat overtreffen.
(Advertentie)
geen vrienden!
Mejuff. Ina Schollenberg,
W. vm Outhoornstraat, Den Haag, schrijft t
„Ik had ro'n last van transpiratie dat de mensen
ep kantoor gewoon niet meer naar me ton
kwamen. Op feestjes bieef ik vaak alleen.
Arrid crème bracht da oplossing. Een moord-
middel! Transpiratie weg, geur weg, geen plek'
ken meer fn de Jurken, altijd zeker van mezelf."
Een beetje Arrid in de okselholten - een
voudig en vlug. Meteen stopt de trans
piratie. geen spoortje geur meer te be
kennen- Arrid werkt volgens een geheel
nieuw principe: het bevat Transtop,
waardoor de crème direct bij het aan
brengen tot diep in de onderhuid door
dringt. Daarom is het zo afdoende - al
Is het nog zo warm, Uw oksels blijven
fris en droog en bederf van kleren
komt niet meer voor. Arrid-crème werkt
bovendien verzachtend en ontsmettend.
Begin vandaag nog met Arrid, de
crème waarvan specialismen hebben vast
gesteld dat het anderhalf maal langer,
zekerder en veiliger werkt Delicaat
geparfumeerd, prijs t 1.65.
(Advertentie)
Aan hen, die hebben deelgenomen
aan de spoedcursussen voor het be
halen van de lagere akte als onder
wijzer en op die grond uitstel van
eerste oefening hebben gekregen, zal
op hun verzoek verlenging van dit
uitstel worden verleend voor het
schooljaar 1956/1957, mits zij vóór 1
oktober 1956 een betrekking vervullen
aan een 2_ of 3-mansschooL Zij, die
reeds een oproeping tot opkomst in
werkelijke dienst hebben ontvangen
en nog niet zo'n betrekking vervul
len, kunnen een verzoek indienen om
uitstel tot 1 oktober 1956.
Na het schooljaar 1956/1957 zal
worden nagegaan, in hoeverre verder
uitstel kan worden verleend.
De onderwijzers, aan wie in 1955
uitstel werd verleend, kunnen onder
dezelfde voorwaarden verlenging van
dit uitstel krijgen. Hieronder vallen
niet degenen, die sedert 1954 in ver
band met hun betrekking bij het lager
onderwijs van jaar tot jaar vrijstel
ling hebben gekregen. Deze laatste
categorie blijft de vrijstelling houden.
Teneinde te voldoen aan de in de
laatste decennia bij de industrie op
gekomen behoefte aan technici met
een meer dan middelmatige kennis
van wiskundige methoden, is aan de
Technische Hogeschool de mogelijk
heid geopend om met Ingang van de
cursus 19561957 het diploma van
wiskundig ingenieur te behalen.
De burgemeester van Rijswijk heeft
in zijn plaats een hotel geopend, dat
bijzonder is ingesteld op automobilis
ten. Een dergelijk motel" is een uni
cum in ons land. Het behoort bij een
hotel-restaurant („Hoornwijck") in
Rijswijk. Het hotel bestaat uit drie
blokken met een verdieping, met in
totaal 60 flats, voor vier of vijf per
sonen. De flats zijn voorzien van op
klapbare- en divanbedden en een ijs
kast. Verder zijn de flats van alle
mogelijke gemakken voorzien, zoals
telefoon, douches enz. De aanwezige
garages bieden plaats aan 200 wagens.
Bij het hotel is een terras, dat plaats
biedt aan 500 personen.
Met Silvifix blijft het haar prach
tig zitten. Het krijgt een schitte
rend diepe glans en wordt steeds
mooier! Want Silvifix Haircream
bevat tevens Silvikrin Puur, de
beroemde biogene haarvoeding.
Fix Uw haar met Silvifix!
the Haircream for Gentlemen
In Zuid-Afrika
Het hoofd van de Zuidafrikaanse
bloedtransfusiedienst, dr. Shapiro,
heeft verklaard, dat op grond van de
apartheidspolitiek geen bloed van
niet-blanke donors aan blanke patiën
ten wordt toegediend, behoudens in
uitzonderlijke omstandigheden. ,,Deze
discriminatie kan niet op weten
schappelijke gronden worden ge
rechtvaardigd," zo voegde hij hieraan
toe.
Volgens het te Johannesburg ver
schijnende avondblad de „Star" is er
een regeling opgesteld om er voor te
zorgen, dat ook op het gebied van de
bloedtransfusie een strikte apartheid
wordt toegepast. Bepaald wordt, dat
het bloed van blanken in flessen met
een wit etiket wordt bewaard, terwijl
de flessen met bloed van niet-blanken
van een zwart-etiket moeten zijn
voorzien.
Dr. Shapiro was van oordeel, dat
de nieuwe ontwerp-regeling het on
mogelijk zal maken, dat niet-blanken
het bloed krijgen, dat zij nodig heb
ben.
5?
755
Prijsvraag toneelschrijfkunst
De jury voor de door de minister
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen uitgeschreven prijsvraag
voor toneelschrijfkunst-1955, heeft de
minister bericht dat er naar haar
mening onder de 39 inzendingen, be
staande uit een eerste bedrijf van een
oorspronkelijk Nederland toneelstuk,
geen inzending was die voor een op
dracht tot voltooiing van het werk
in aanmerking zou kunnen komen.
De belangstelling voor kamperen en
trektochten neemt ieder jaar toe. On
getwijfeld is dit verheugend. Het ls
echter een feit, dat bij gebrek aan
deskundige leiding en door verwaar
lozing van behoorlijk toezicht op de
kampeerterreinen, hieraan ernstige
gevaren voor onze jeugd verbonden
zijn.
Zo laten met name de algemene
kampeerterreinen in België, Luxem
burg, Duitsland en Frankrijk nog heel
wat te wensen over. Om toch, maar
op verantwoorde wijze, aan deze be
langstelling tegemoet te kunnen ko
men, heeft het nationaal hoofdkwar
tier van de Katholieke Jeugdbeweging
een serie trektochten en kampen ge
organiseerd voor arbeidende en niet
bij een jeugdbeweging aangesloten
jongens van 12 t/m 17 jaar.
Zo wordt er van 28 juli t/m 4 au
gustus een trektocht per fiets georga
niseerd naar Duitsland (KrefeldAl-
tenberg—Keulen—Nideggen—Aken) en
van 4 t/m 11 augustus een tocht naar
België (Hasselt).
Aan deze trektochten, welke mo
menteel praktisch reeds geheel zijn
volgeboekt, kunnen nog enkele jon
gens van 14 t/m 17 jaar deelnemen.
Naast deze trektochten worden twee
tentenkampen gehouden in Vijlen (z.-
Limburg), één van 4 t/m 11 augustus
en één van 18 t/m 25 augustus.
Bovendien wordt voor jongens, die
van bos en hei houden een bivakkamp
georganiseerd in het buitencentrum
„De Spar" te Haelen bij Roermond.
Al deze tochten en kampen staan
onder leiding van deskundige leiders
van de Katholieke Jeugdbeweging.
Besloten is het „Twaalf Provinciën,
huis" te Rotterdam niet meer als win
kelcentrum te exploiteren. Aan het
gebouw zal een andere bestemming
worden gegeven.
De directeur van de „Twaalf Pro
vinciën". de heer A. Arkenbout, heeft
in een brief aan een vijf en twintigtal
middenstanders, die winkelruimte in
het „Twaalf Provinciën-huis" hadden
gehuurd o.a. meegedeeld, dat er een
passief is van enige tonnen. De heer
Arkenbout heeft hun dit bericht, om
dat zij aan de vorige directeur, de
heer van de Meulen, hadden opgege
ven hoeveel schade zij zeiden te heb
ben geleden en te zullen lijden als ge
volg van de gang van zaken met het
huis.
De directie zal een accountantsrap
port laten opmaken en de middenstan
ders een afschrift van dit rapport zen
den. Zij ontkent uitdrukkelijk een juri
dische verplichting tot schadevergoe
ding, maar meent dat bij wijze van
schikking de N.V. Wereldhaven hun
een bedrag ter beschikking zal willen
Zuidelijke profclubs, die te Eind
hoven onder voorzitterschap van de
heer E. M. Joosten vergaderden over
een nadere reglementering van het
beroepsvoetbal in ons land, gaven al
gemeen te kennen, dat er de laatste
tijd een veel te druk gebruik wordt
gemaakt van de Nederlandse top-,
spelers.
Deze verenigingen stellen voor in
de toekomst het aantal interlandwed
strijden te verdelen over zondagen en
woensdagen en slechts vier weken
voor een interland eenmaal per week
een beroep te doen op de spelers
voor de training. Het aantal oefen
wedstrijden zou slechts tot één be
perkt moeten blijven: vóór de eerste
interlandwedstrijd per seizoen.
Ten aanzien van de reglementering
van contractspelers stelden de zui
delijke clubs voor verenigingen niet te
binden aan zes nieuwe spelers per
jaar, doch in bijzondere gevallen van
langdurige ziekte, invaliditeit of over
lijden uitzonderingen toe te staan.
Ook ten aanzien van de buitenlandse
spelers willen de zuidelijke vereni
gingen alleen de maand juli aange
wezen zien als de tijd, waarin con
tracten getekend kunnen worden.
Tenslotte werd vastgesteld de minL.
mum en maximum bedragen voor de
profvoetballers niet te veranderen en
deze, althans voor het eerste jaar
te handhaven op 600.— minimum
en 3500.— maximum per jaar..
Toen de heer van de W. uit Swol-
gen zijn vrachtauto te Meerlo (Lim
burg) achteruit reed, viel zijn drie
jarig zoontje dat naast hem zat, door
het portierraampje naar buiten. Het
kind werd door het voorwiel overreden
en overleed.
stellen tggieinde hun enigszins in de
„beweerde schade" tegemoet te ko
men.
Verwacht wordt dat het accoun
tantsrapport binnen tien dagen zal
zijn uitgebracht.
Vreugde om tweede T. H.
Het Academisch Genootschap te
Eindhoven heeft tegen zaterdag 23 ju
ni een symposion belegd, waarop vier
bij uitstek deskundige sprekers inlei
dingen zullen houden over alle aspec
ten, welke voor Eindhoven en zijn be
volking zijn verbonden aan de vesti
ging van een technische hogeschool.
De bijeenkomst wordt gehouden in de
vergaderzaal van van Doorne's auto
mobielfabrieken.
Na een toespraak van de Minister
van O. K. en W. zal de Commissaris
van de Koningin in Brabant, prof. J.
E. de Quay, spreken over de inrich
ting van het technisch hoger onder
wijs. Ir. Th. P. Tromp zal daarna een
beschouwing wijden aan de bouwplan
nen van de tweede T. H., waarna
prof. dr. H. B. Dorgelo het studiepro
gram van de technische hogeschool en
de verhouding tot Delft onder de loep
zal nemen.
Tenslotte zal mr. H. A. M. T. Kolf
schoten, de burgemeester van Eind
hoven, de inpassing van de hoge
school in de Eindhovense gemeen
schap belichten.
Na iedere inleiding wordt gelegen
heid geboden om met de sprekers van
gedachten te wisselen.
Als de middagbijeenkomst is afge
lopen vinden er in Eindhoven ver
schillende festiviteiten plaats.
Nadat prinses Beatrix erin had toe
gestemd voor hen te poseren, hebben
de Italiaanse en buitenlandse pers
fotografen beloofd haar verder met
rust te laten.
Overigens hebben de fotografen zich
niet onbescheiden gedragen: nadat zij
uitgevonden hadden in welk pension
de prinses incognito woonde, hebben
zij haar beleefd verzocht om zich
te laten fotograferen.
De prinses ontving de fotografen
allen tegelijk. Na geposeerd te hebben
verzocht zij hen vriendelijk haar tij
dens de rest van haar verblijf in Ro
me met rust te laten, hetgeen de foto
grafen plechtig beloofden.
Hoe kon uit d'ouwe tafelpoot toch
[zulk een liefde groeien,
Zodat een lamp ontstond, die
[glanzend licht verspreidt...
Nu pronkt ze fier op 't schouwke
[in de kamer,
En is een bron van vrede en
[gezelligheid...
Ja beste krabbe, ge kun zo wè
meemaken onder die ouwe Peper
bus, en stade somwijle versteld
oe wonderlijk 't leve, maar nog
meer de mense wel zijn. Waar ge
liefde en bijstand van zou ver
wachte, lopt meestal op niks uit,
en oew ware vrinde en uitredders
leerde pas in tije van nood, ziekte
en tegeslag kenne. Mense kunne
iets groots makkeluk vergete, en
weer andere blijve om een bietje
vrindschap, of wa Brabantse ge
zelligheid, levenslank dankbaar!
Wa 'k van de week èb onder-
vonde, wil 'k oe dan ok nie on
kundig van late, en èbbe we weer
es gezien waartoe een echt dank
baar mens in staat is, en uit een
ouwe tafelpoot zoveul liefde kon
groeie...
As 't gebeurde, was 'k suust
op 't achteruit wa wasgoed aan
't opange, toen 't er een klein
grijs bestelotoke voor de deur
stopte, en der een éél bekend bel-
leke deur ons huske galmde. Ter
wijl 'k naar vore gong, prakke-
zeerde 'k der nog èffekes over wie
't er vroeger jare ok altij zo belde,
maar 't geheuge liet me in de
steek, en dee 'k gelijk de voordeur
ope. Op 't stoepke stong een lange
blonde man, mé d'een grote ker-
tonne doos onder z'n errem, en
daerachter een klein, donker
vrouwke mé twee allerliefste kin-
ders, een jongeske en een mès-
ke... As deur een perrewèps ge-
stoke zag 'k inééns wie 't was
en schoot blij uit: „Zijde gij da,
Frans, kom 't er in, beste jonge,
en al wie ge daer bij oew èd
ok!" Asof 't ie in ons huske was
gehore, stapte de man zielsgeluk
kig naar d'achterkamer, zette 't
grote gevaarte op de tafel neer
en begon voorzichtig uit te pakke.
Uit een witte wolk van vloei
papier kwam een kunstvolle sche
merlamp mé lichte nylonkap te
voorschijn, gemaakt uit een ou-
werwetse mahoniehoute tafelpoot!
Mé d'een stralend gezicht zette
Frans 't prachtstuk voor me neer,
en zee da'k 't aan most neme,
omda 't ie in de léste moblesasie,
toen 't ie ier in Berrege as soldaat
ad gelege, zo'n goeie thuis bij ons
ad gevonde, en da nooit was ver
gete...
Beschaamd en verlege me zo
veul dankbaai-heid en liefde, èb
'k toen van d'één naar d'ander
gekeke. Van Frans naar 't kleine
lachende vrouwke, en de twee
lieve kinders die dol mé Toon,
onze ouwe rooie kater ware, die
opgerold as een knot sjet, in de
zurgstoel lag te slape. 't Jongeske
pakte de dikke rooie kop stevig
beet, en gaf 't goedige beest innig
een kuske, waarop Toon z'n eige
behagelijk uitrekte, en 't kind
aandachtig bekeek. W'èbbe toen
allemaal veul gelache, en da was
maar goed ok, want 'k voelde da
't er onder de Peperbus trane
op komst ware, en kon 'k geen
woorde genogt van dank vinde
voor zo'n zeldzaam kedo!
Terwijl Frans weer op z'n eige
ouwe plekske bij 't schouwke was
gaan zitte, vertelde 'n ie rustig
da 't ie in d'afgelope winter,
toen 't buite zo merakels vroor
en sneeuwde, de lamp in vrije
uurkes ad geknutseld. Bij een ouw
vrouwke op 't durp, die nog .veul
antieke spullekes ad, was 't ie
aan de tafelpoot gekomme, en ad
daer menig avendje aan besteed
om iets moois uit te fabrisere.
Vanzelf ad 't ie ok wel een lamp
kant en klaar in een winkel kun
ne kope, maar daer zat ommers
niks van oew eige in! Ier ad 't ie
éél z'n dankbaar hart in geleed,
en zou de lamp een blijvende ge
dachtenis zijn aan iemand die mé
d'allebei z'n bene op de waereld
Onder de Bergse
Peperbus
stong, en iedere kleine levens
vreugde kon waardere. Voorzich
tig is de lamp op 't schouwke
gezet, en alles leek ineen veul
deftiger en voornamer, en volges
't kleine vrouwke kwam zoiets bij
stadsmense beter uit, dat bij zul-
lie in een durpshuske. Knusjes
èbbe we mé mekaar thee ge-
dronke, en onderwijl 'k voor de
koffie en avendbottramme gong
zurrege, is Frans mé z'n vrouw
en kinders in 't bestelotoke nog
es deur 't ouwe krabbegat gereje.
Daer èd 't ie de grote kezerne
aangeweze, waar 't ie zestien
jaar geleje as soldaat in ad ge-
lege, en d'Alterseweg waar 't ie
mé de kopere deksels tusse de
muzikante zo lekker lucht ad ge-
lope! In m'n ééntje èb 'k toen
nog es over alles nagedocht, en
voelde diep de grote verplichting
die we tegenover de kinders van
ons eige volk èbbe. Want mé d'een
dubbeltje in de kelektebus, of
vrindelijk de weg wijze naar een
militair-tehuis, zijn we der om
mers nie mee klaar...
Lengs de mooie schemerlamp
dwale m'n oge naar 't pertret van
Anneke van Geu, de grote sol-
datemoeder, die voor alle Bergse
vrouwe van 't zelfde gevoele een
lichtend voorbeeld is gewist. Die
zette d'r huske en hart wagewijd
voor iedere onbekende soldaat
ope, en was dan pas gelukkig as
ze mé zurgende liefde iets voor
„de jongens" kon doen. Mé stille
weemoed èb 'k ok nog aan onze
dierbare ouwers gedocht, die on
danks eige zurrege 't nog klaar-
speulde om 's aves twee of drie
soldate mee te late ete. Voor 't
naar bed gaan ate we dan altij
nog een bord pap, een grote koe-
kepan mé bruingebakke nuuwe
èrrepels, of slaai mé spekskes.
Dan zate de soldate die om tien
uur binne mostte zijn, altij nog
over de vloer. Zo bezurgd en goe-
dig kon ons vader dan zegge:
„Moeder, gif die jonges. ok nog
een bordeke ete, want z'ebbe der J
zin in!" Na 't ete déé ons vader
dan 't avendgebed, en brocht 't ie
mé d'een vers pèpke op, de jonges
nog een èndje weg. As 't er een
soldaat uit Zeeland nog es dood-
ziek was geworre, èd de femielje
bij ons geslape, en ware ons va- J
der en moeder net zo van streek,
of 't ullie eige jonge was die in
't hospitaal lag...
Terwijl 't buite nog klaarlichte
dag was èb 'k de schemerlamp
aangestoke, en zat toen ons vader
thuiskwam, Frans de vroegere
soldaat, maar nou as man en J
vader, bij ons aan de tafel. Op
de kniekes van 't jongske lag rooie
Toon lekker te dutte, en 't mèske
leunde vertrouwelijk tege me aan,
of ze m'al jare kende... 't Is nog
een mooie en gezellige avend ge-
worre, en èbbe we d'ouwe koeie
van vroeger nog es uit de sloot
getrokke, en same gelache om al
't soldate lief en leed. Da Frans
mé David, de beschaafde onder-
wijzer, die altij moei was, op een
ouwe rammeltest mé slappe ban-
de, élemaal van de Cort-Heiliger-
kezerne kwam gefietst, om nog S
een uurke bij ons te zijn. Om 't
soldij da meestal voor de tijd op
was, en de sokke die zo klein as
kinderkoskes uit de was ware ge-
komme. Om de dikke havermout-
koeke die 'k voor ullie bewaarde,
't stukske leverworst, en 't glaske
slechte limenade...
Dan de grote angst voor 't na-
derend oorlogsgevaar, en de dag
da z'uit Berrege wegtrokke, naar
een plek erges in Nederland...
As de jonges voor 't lest ware
gewist was 't net of oew eiga j
kinders de deur uit ware gegaan,
en èbbe we verslage en bedroefd
bij mekaar gezete... Weer later,
as ze na maanden weer onver-
wachts op de vloer stonge, de
grote blijdschap om 't gespaarde
leve, terwijl andere kammerada
viele as offer voor 't vaderland...
Onder 't prate deur was 't bul-
te langzaam donker geworre, en
konde enkel in de richting van
de Schelde nog een lange rooie
vuurstreep aan d'avendhemel
zien... Bij ons binne was 't net
of de lamp helderder was gaan g
brande, en konde vanaf de weg g
ons allemaal as gelukkige mense, g
in die lichtkring zien zitte...
Agge somwijle in 't voorbijgaan
een schemerlamp gemaakt uit een
ouwe tafelpoot, mé zachte gouwe
schijn zie brande, dan witte gullle
da 't bij ons is, en da we die
uit dankbaarheid èbbe gekrege g
van een oudsoldaat, uit een durpke g
erges in Nederland...
CATO UIT BERREGE
i
Op de Rijn in de buurt van Koblenz
is, na een aanvaring met een Rijn
aak het rijnschip „Mainz" gezon
ken. De 91 passagiers en 40 koppen
tellende bemanning van dit passa
giersschipkonden allen worden ge
red, daar de ,jMainz" niet geheel
onder water verdween, maar op een
bank bleef rusten. De foto geeft een
beeld van de redding. Op een mo
torboot wordt een van de serveer
sters in veiligheid gebracht.
(Advertentie)
passend er> verrassend elegant
41.
werci det en nog lichter.
we konden elkaar nu zien en zo'n
aanblik, als wij op dat moment boden,
heb ik mijn levenlang, tevoren of
daarna nooit gezien. Met ingevallen
wangen, holle ogen, geheel bedekt
met stof en modder, gekneusd, bloe
dende, de lange vrees voor een'bange
dood nog op onze gezichten geschre
ven, boden wij inderdaad een gezicht,
om het nieuwe daglicht te doen ver
schrikken.
En het is waarachtig een feit, dat
CfOod zijn oogglas nog in zijn oog had.
ik betwijfel zelfs, of hij het er al die
njd wel een ogenblik had uitgenomen,
ei och de duisternis, noch de onder-
°°™Pcling in de onderaardse rivier,
ik druipen door het hol waren
m staat geweest om Good van zijn
oogglas te scheiden.
,„fl® een korte tijd stonden wij op,
dei? «W1jvreesden> dat wiJ sHj' zou-
indien wij daar langer
bleven zitten en begonnen met lang
zame en pijnlijke stappen ons op te
werken tegen de hellende zijde van
de put. Langer dan een uur tobden
wij onafgebroken om langs de blauwe
klei naar boven te komen; we hesen
ons op aan wortels en struiken, waar
van de helling vol was. Maar nu had
ik er geen gedachte meer aan om de
deken te laten liggen; niets dan de
dood zou ons nu hebben kunnen schei
den. Eindelijk was het gedaan en
stonden we bij de grote weg, aan die
zijde van de put, welke tegenover de
beelden is gelegen.
Terzijde van de weg, op een afstand
van ongeveer honderd meter, brandde
een vuur voor enkele hutten en om
dat vuur heen zagen we gedaanten.
Wij strompelden naar hen toe, de een
de ander ondersteunend en telkens na
een paar passen rustend. Plotseling
stond een van de mensen om het vuur
op, zag ons en viel op de grond met
uitroepen van vrees.
„Infadoos, Infadoos! Wij zijn het, je
vrienden."
Een woordvoerder van Amerikaanse
belastingdienst heeft verklaard, dat
Charlie Chaplin de V.S. nog een be
drag van 1.100.000 dollar aan achter
stallige inkomstenbelasting en inte
rest schuldig is.
In 1952 verliet Chaplin met zijn
vrouw en hun vijf kinderen de V.S.
om zich in Lausanne te vestigen.
Midden 1953 liet Chaplin weten, dat hij
niet naar de V.S. zou terugkeren.
(Advertentie)
omdat hij door „leugens en propa
ganda" uit dat land was verdreven.
De vordering van de Amerikaanse
belastingdienst betreft het jaar 1953,
toen Chaplin, hoewel buiten de V.S,
verblijvend, nog steeds door de Amee
rikaanse regering als inwonend
vreemdeling werd beschouwd. ChapJ
lin is evenwel van oordeel, dat eijn
belastingplicht eindigde toen hij ha
land verliet Hij heeft dan ook beroep
aangetekend.
Minimale premie
levensverzekering
OÜdenoord - Utrecht - Tel 16591 (3 lijnen)
DINSDAG, 19 JUNI 1956
HILVERSUM L 402 m. - KRO: 1,00
Nws. 7,lo Gram. 7,45 Morgengeb. en lit.
kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15 Gram.
9,00 V.d. vrouw 9.36 Waterst. 9,40 Licht
baken, eau*. 10,00 V.d. kleuters 10,15
Graan. 10,30 Amus.muz. 11,00 V.d. vro-uw
11,30 Schoolradio 11,5o Als de ziele luis
tert, caus. 12,00 Angelus 12,03 Gram.
12,30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Instr.
octet 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws en kath.
nws. 13,20 Metropole ork. en sol. 14,00
Kamerork. en sol. 15,00 Gram. 15,35 Stu-
dentenork. en sol. 16,00 V.d. zieken 16,30
Ziekenlof 17,00 V.d. jeugd 17,40 Koersen
17,45 Regeringsuitz.Rijksdelen Overzee:
Zr. M. Pancratia en pater G. Zegwaard
spreken over Ziekenzorg in zuid Nieuw-
Guinea 18.00 Dit is leven, caus. 18,10 V.d.
jeugd 18,30 Amusmuz. 10,00 Nws. 19,10
Gram. 19,15 Uit het boek der boeken
10,30 Gram. 20,2o Act. 20,35 Gram. 20,40
LAtlantide, opera (In de pauze: plm.
21,35 Onbekend) 22,45 Avondgeb. en lit.
kal. 23,00 Nws. 23.15-24,00 Gram.
HILVERSUM H. 298 m. AVRO: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPROt 7,50
Dagopening AVRO: 8,00 Nws. 8,15
Gram. 9,00 Gym. v.d. vrouw 9,10 V.d.
huisvr. 9,15 Gram. 9,40 Morgenw. 10,00
Gram. 10.50 V.d. kleuters 11,00 Gevar.
iprogr. 11,45 Gram. 12,00 Zang en piano
12,30 Land- en tuinb.meded. 12,35 Ham-
mondorgels^. 18,00 Nws. 13,15 Meded. of
gram 13,20 Promenade-ork. en koor 13,55
Beursber. 14,00 Pianorec. 14,40 Schoolradio
15,00 Hobbypro gr. 15,45 Gram. 16.30 V.d.
jeugd 17,20 De dierenwereld en wij, eaus.
17,30 Mil.ork. 18,00 Nws. 18,15 Pianosp*
18,30 Lichte muz. 19,00 Paris vous parle
19,05 Gram. 19,45 Filmpraatje 20,00 Nws.
20.05 Gevar.progr. 21,00 Klaver vier*
hoorsp. 21,35 Gram. 21,50 Met een post
koets onderweg, klankb. 22,05 Cabaret
22,35 Bariton eri piano 23,00 Nws. 23,15
Beursber. v. New York en New York
calling 23,20 Act. 23,30-24,00 Muz. caus.
BRUSSEL, 324 m. 11,45 Gram. 12.10
Pianosp. 12.30 Weerber. 12,34 Pianosp.
13,00 Nws. 13,15 Gram. 14,00 Schoolradio
15,45 Gram. 16,00 Koersen 16,02 Orgelsp,
16,30 Gram. 17,00 Nws. 17.10 Gram 17,45
Boekbespr, 18,00 V.d. jeugd 18,30 V.d.
sold. 19,00 Nws. 19,40 Gram. 19,50 Syn
dicale kron. 20,00 Interv. 20,30 Gram. 21,00
On>r.ork. en sol. 22,00 Nws. 22,15 Moderne
Belg. muz. 22.45 Gram, 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL, 484 m. 12,00 Gram. 13,00
Nws. 13,15 Gram. 14,00 Ork.conc. 15,00
Gram. 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws. 16,30
Gram. 19,05 Idem 19,30 Nws. 20,00 en
21.30 Gram. 22,00 Nws. 22,15 Relais 22,55
Nieuws.
NTS: 20,30 Jouni. en weerber, 20,45-22,30
Filmpro gr.
FRANS BELG.: 18,45 Testbeeld 19.00
V.d. jeugd 19,30 De club v.d. uitvinders
20,00 Act. 20,15 Nws. 20,40 Hoorsp. Daar
na: Litt. progr. en wereldnws.
VLAAMS BELG.: 19,15 Testbeeld 19,25
Gram. 19,30 Openingsbeeld 19.31 Cult, en
educatieve uite. 20,00 TV-strip 20,05 Nws.
20,35 Speelfilm 22,20 Ballet 22,35 Joum.
Hij stond op, liep hard naar ons toe,
staarde verschrikt en beefde nog van
angst.
„O, heren, heren! Zijt gij het in
derdaad? Zijt ge teruggekomen van
de dood teruggekomen van de
dood?" En de oude krijgsman wierp
zich voor ons neer, omvatte de
knieën van sir Henry en weende luid
van vreugde.
HOOFDSTUK XIX.
Het afscheid van Ignosl.
Tien dagen na die morgen, zo rijk
aan gebeurtenissen, waren wij weer
in ons oude verblijf te Loo en het is
misschien vreemd, maar al het ver
schrikkelijke, dat wij beleefd hadden,
had ons slechts weinig kwaad ge
daan, behalve, dat mijn stoppelig
haar wel een beetje grijzer uit de
schatkamer ging. dan het er inkwam
en dat Good nooit meer dezelfde was
na Foulata's dood, welke hem zeer
had getroffen. Van mijn standpunt als
oud man bezien, had dit uiteindelijk
wel een lichtzijde, want er zouden
anders zeker grote' moeilijkheden zijn
ontstaan. Het arme schepsel was niet
een gewone kleurling,ze was een be
paalde, ik zou bijna gezegd hebben
statige schoonheid en zeer fijngevoe
lig. Maar noch schoonheid, noch ge
voel konden een nauwere band tussen
haar en Good anders dan een zeer
moeilijke en ongewenste zaak maken,
want zoals ze zelf had gezegd: „Kan
de zon paren met de duisternis, of de
blanke met de zwarte?"
Ik behoef wel niet te zeggen, dat wij
nooit meer in Salomo's schatkamer
doordrongen. Nadat wij bekomen wa
ren van onze vermoeienissen, daalden
wij weer af in de grote put in de
hoop, dat wij het hol zouden vinden,
waardoor wij uit de bergen waren
gekropen, maar we hadden geen suc
ces. Om te beginnen was er veel
regen gevallen, waardoor ons spoor
was uitgewist en dan waren de kan
ten van de grote put vol met holen
en daardoor was het onmogelijk, dat
aan te wijzen, waaraan wij onze red
ding hadden te danken. Voor we die
dag naar Loo teruggingen, deden wij
een verder onderzoek in de druip
steengrot en gedreven door een soort
van rusteloos gevoel, drongen wij nog
eens door in de dodenkamer. Toen
wij onder de speer van de witte dood
doorgingen, blikten wij met gevoe
lens, welke ik onmogelijk kan be
schrijven, naar de rotsmassa, welke
ons had afgesloten van de buitenwe
reld. Wij dachten een ogenblik aan
de onmetelijke schatten, welke daar
achter lagen, aan de geheimzinnige
oude heks, wier beenderen er onder
verpletterd waren geworden en aan
het schone meisje voor wie het por
taal een graftombe werd. Wij staar
den naar de rots en onderzochten die
daarna zorgvuldig, maar wij vonden
geen enkele aanwijzing voor het ge
heim van de sluiting van de deur,
hoewel wij ons er langer dan een uur
mee bezig hielden. Het ts zeker een
wonderbaar mechanisme, misschien
heeft de wereld er nooit zo een aan
schouwd.
Ten slotte gaven wij het op. Wan
neer de massa plotseling voor onze
ogen opgerezen was. twijfel ik er aan,
of wij wel moed genoeg zouden heb
ben gehad, om over de verbrijzelde
beenderen van Gagool heen te stap
pen en nog eens de schatkamer te be
treden, al was het dan ook met de
zekerheid, dat we een onbeperkte
hoeveelheid diamanten zouden krij
gen. Thans denk ik er heel anders
over, dat wij al die schatten achter
lieten, de grootste wellicht, die in de
wereldgeschiedenis ooit op één plaats
bijeen waren. Maar er was niets aan
te veranderen; dynamiet alleen kon
de weg banen door een rots van vijf
voet dikte. Misschien zal in een nog
ongeboren, ver afliggende eeuw een
meer gelukkige onderzoeker deze
plaats bereiken, zijn „Sesam open u"
uitspreken en de wereld overstromen
met stenen. Maar ik voor mijzelf twij
fel er aan. Ik heb zo'n gevoel, dat de
tientallen miljoenen waarde aan ju
welen, welke daar liggen in de drie
stenen kisten, nooit om de hals van
een aardse schone zullen schitteren.
Ze zullen de beenderen van Foulata
gezelschap houden tot het eind van
alle dingen.
Met enige teleurstelling begonnen
wij de terugtocht en vertrokken de
volgende dag naar Loo. Eindelijk was
het zeer ondankbaar van ons om te
leurgesteld teizijn, want zoals de le
zer zich zal herinneren, had ik voor
wij onze gevangenis verlieten, de wij
de zakken van mijn jas en broek en
Foulata's deken met stenen gevuld.
Wel waren er, toen wij door het hol
moesten kruipen, verscheidene uit
mijn zakken gevallen, maar er bleef
ons toch nog een enorme hoeveelheid
over, waaronder drie-en-dertig grote
stenen van over de tweehonderd tot
zeventig karaat gewicht. Mijn oud
jagerspak en de deken hielden nog
genoeg schatten in om ons, al was
het dan niet tot miljonairs, zoals men
ze in Amerika vindt, dan toch tot zeer
rijke mensen te maken.
Toen wij te Loo aankwamen, wer
den we zeer hartelijk ontvangen door
Ignosi, die we in goede toestand aan
troffen en die bezig was met maatre
gelen om zijn macht te bevestigen en
zijn regimenten te reorganiseren,
waarvan vele zeer geleden hadden
door de strijd met Twala.
Met de grootste belangstelling luis
terde hij naar onze wonderlijke ge
schiedenis; toen wij echter vertelden
van het schrikkelijk uiteinde van Ga
gool, raakte hij in gedachten verdiept.
„Kom hier!" Hij riep een oude In-
duna, of raadsman, die met anderen
in een cirkel rondom de koning had
gezeten, maar die ons niet had kun
nen horen. De oude man stond op, na
derde, groette, en ging zitten.
„Gij zijt oud", zei Ignosi. „Ja,
mijn koning en meester. Uw vaders
vader en ik werden op dezelfde dag
geboren."
„Zeg mij. toen ge jong waart,
hebt ge toen Gagool de tovenaarster
gekend?" „Ja, koning". „Hoe
was ze toen, jong als gij?" „O,
nee, koning ze was juist zoals ze nu
is en gelijk ze was in de dagen van
mijn grootvader, oud en verdroogd,
zeer lelijk en vol toverkunsten."
„Zij is niet meer, ze is dood".
„Zo koning! dan is er een oude plaag
van het land weggenomen." „Ga
„Koom? Ik ga Koning. Koom!"
„Ge ziet, mijn broeders," zei Igno
si, „dit was een vreemde vrouw en
ik verheug mij, dat ze dood is. Ze
had u in die donkere plaats willen
laten sterven en misschien zou ze
later wel een weg gevonden hebben,
om mij te doden, zoals ze het mijn
vader deed. toen ze Twala opzette,
die haar zwart hart liefhad. En nu
ga door met uw verhaal; zij heeft
zeker haars gelijke niet gehad."
Nadat ik de geschiedenis van onze
bevrijding had verteld, nam ik zoals
we overeengekomen waren, de gele
genheid te baat, om Ignosi over ons
vertrek uit Kukuanaland te spreken.
„En nu, Ignosi", zei ik, „is de tijd
gekomen om je vaarwel te zeggen en
te trachten of wij ons eigen land nog
kunnen weerzien. Bedenk, Ignosi, je
kwam met ons als een dienstbare en
nu verlaten wij je als een machtig
kpning. Indien ge ons dankbaar zijt,
denk er dan aan. dat ge doet wat ge
ons beloofd hebt: rechtvaardig te re
geren, de wet te eerbiedigen en nie
mand zonder oorzaak ter dood te
brengen. Dan zal het u goed gaan.
Morgen, met het aanbreken van de
dag, zult ge ons een escorte geven,
dat ons over de bergen za] leiden. Is
het niet zo, o koning?" Ignosi bedek
te het gelaat met de handen en wacht
te enige tijd voor hij antwoordde.
(Wordt vervolgd).