W iskundig ingenieur rJ Seller Set De Diamantmijnen Koning Salamon Olympische ploeg komt ook Onderwijzers Eerste motel in Rijswijk Geen opdracht TWAALF PROVINCIëN" GEEN WINKELCENTRUM MEER Trektochten en kampen TOPSPELERS Hogeschooldag te Eindhoven Charlie Chaplin in de schuld? RADIO transpiratie UIT EEN OUWE TAFELPOOI Kleuter door zijn vader overreden Prinses Beatrix op de foto DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 18 JUNI 1956 Bij Concours-Hippiqeu Breda BREDA WACHT WEER EEN FRAAI NATIONAAL CONCOÜRS-HIPPIQÜE 18 jaar en bedierf alles Militaire dienst Opleiding bij de T.H. Ook apartheid bij bloedtransfusies Er is een passief van enige tonnen Onder deskundige katholieke leiding hebben het te druk REDDING OP DE RIJN NYLONS van door H. Ridder Haggard V.S. vorderen ruim 1 miljoen belasting Goncordia zekerheid TELEVISIEPROGRAMMA'S De Zondag 15 juli a.s. zal op het ter rein van de Kloosterkazerne te Breda wederom het traditionele Nationaal Concours Hippique worden gehouden, aldus deelde ons gistermiddag de voorzitter van de Bredase Concours- Hippique-Harddraverü en Kenvereni- ging, de heer L. J. Uytendaal, mede. Dit bericht zal ongetwijfeld door zeer velen met vreugde worden begroet. Het is zeker geen kleinigheid om een dergelijk concours te organiseren als men kennis heelt genomen van de zeer moeilijke omstandigheden waarmede het bestuur van de Bre dase vereniging telkenjare te kam pen heeft. Men beschikt immers niet over een eigen terrein, noch over springmateriaal of over materiaal om het terrein af te zetten. Alles moet van de grond af worden opgebouwd en alles ook de accomodatie (tri bunes enz.) moet van elders worden aangevoerd en dat met een vrijwel lege kas! Het terrein moet geheel „con- cours"-klaar worden gemaakt wat lang geen sinecure is want het mag nog wel eens gezegd het hui dige terrein verkeert in zeer slechte omstandigheden, het is zeer hard en een grasmat ontbreekt ten enemale. Dat aan een en ander zeer hoge kos ten verbonden zijn, laat zich gemak kelijk begrijpen. Deze zouden alle be spaard kunnen blijven als men over een eigen terrein kon beschikken. Wat dit betreft slaat Breda in vergelij king met vele andere gemeenten, een bedroevend figuur en het valt te be treuren dat het Bredase gemeente bestuur niet eens eindelijk de knoop van jarenlange onderhandelingen en besprekingen doorhakt. In dit licht be zien moet men bewondering hebben voor het bestuur dat telkenjare de moed kan opbrengen alle narigheden te trotseren. HET PROGRAMMA Uit het programma blijkt, dat het Bredase concours elk wat wils biedt. Waar op 15 juli geen enkele hippi sche concurrentie in Nederland is, verwacht men grote deelname van onze internationale ruiters. Reeds staat de deelname vast van de Nederlandse Olympische ploeg met name Wiel Hendrickx uit Grathem (vorig jaar te Breda winnaar van het bronzen paard) met Byou; Ben Arts met Taaljana en onze stadge noot Berti Uytendaal met Hanco en Manilla. Deze laatste heeft met beide paarden op het dit jaar te Keulen gehouden internationaal C.H. grote successen geboekt. Verder heeft o.m. Albert Pistorius reeds ingeschreven. Naast het zwaar- en lichtspringcon- cours vragen o.m. aandacht het jeugdspringconcours. een novum voor Breda. Hieraan zullen jongens en meisjes van 1217 jaar deelnemen, die allen behoorlijk kunnen springen, vooral gelet op de hindernissen welke van 80—100 cm zullen variëren. Dit wordt zonder twijfel een pracht-show van jeugdruiters. UNIEK VOOR BREDA Voorts is het dames-springconcours uniek voor Breda; het heeft bij het Bredase publiek immer een warm onthaal gevonden. Men zal hier de beste Nederlandse damesruiters in actie zien, we noemen b.v. Proetzke Arts, die in Breda overigens geen onbekende is. Het concours: elegantste rijpaard en de show concours d'elegance (combinatie paard-auto) mogen ver der worden genoemd en zullen zeer zeker in de smaak vallen. Dit is slechts een greep uit het interessante programma. Reeds kan worden geconstateerd dat Breda weer een hippisch festijn wacht dat de moeite zal lonen en alle voorgaande wellicht gaat overtreffen. (Advertentie) geen vrienden! Mejuff. Ina Schollenberg, W. vm Outhoornstraat, Den Haag, schrijft t „Ik had ro'n last van transpiratie dat de mensen ep kantoor gewoon niet meer naar me ton kwamen. Op feestjes bieef ik vaak alleen. Arrid crème bracht da oplossing. Een moord- middel! Transpiratie weg, geur weg, geen plek' ken meer fn de Jurken, altijd zeker van mezelf." Een beetje Arrid in de okselholten - een voudig en vlug. Meteen stopt de trans piratie. geen spoortje geur meer te be kennen- Arrid werkt volgens een geheel nieuw principe: het bevat Transtop, waardoor de crème direct bij het aan brengen tot diep in de onderhuid door dringt. Daarom is het zo afdoende - al Is het nog zo warm, Uw oksels blijven fris en droog en bederf van kleren komt niet meer voor. Arrid-crème werkt bovendien verzachtend en ontsmettend. Begin vandaag nog met Arrid, de crème waarvan specialismen hebben vast gesteld dat het anderhalf maal langer, zekerder en veiliger werkt Delicaat geparfumeerd, prijs t 1.65. (Advertentie) Aan hen, die hebben deelgenomen aan de spoedcursussen voor het be halen van de lagere akte als onder wijzer en op die grond uitstel van eerste oefening hebben gekregen, zal op hun verzoek verlenging van dit uitstel worden verleend voor het schooljaar 1956/1957, mits zij vóór 1 oktober 1956 een betrekking vervullen aan een 2_ of 3-mansschooL Zij, die reeds een oproeping tot opkomst in werkelijke dienst hebben ontvangen en nog niet zo'n betrekking vervul len, kunnen een verzoek indienen om uitstel tot 1 oktober 1956. Na het schooljaar 1956/1957 zal worden nagegaan, in hoeverre verder uitstel kan worden verleend. De onderwijzers, aan wie in 1955 uitstel werd verleend, kunnen onder dezelfde voorwaarden verlenging van dit uitstel krijgen. Hieronder vallen niet degenen, die sedert 1954 in ver band met hun betrekking bij het lager onderwijs van jaar tot jaar vrijstel ling hebben gekregen. Deze laatste categorie blijft de vrijstelling houden. Teneinde te voldoen aan de in de laatste decennia bij de industrie op gekomen behoefte aan technici met een meer dan middelmatige kennis van wiskundige methoden, is aan de Technische Hogeschool de mogelijk heid geopend om met Ingang van de cursus 19561957 het diploma van wiskundig ingenieur te behalen. De burgemeester van Rijswijk heeft in zijn plaats een hotel geopend, dat bijzonder is ingesteld op automobilis ten. Een dergelijk motel" is een uni cum in ons land. Het behoort bij een hotel-restaurant („Hoornwijck") in Rijswijk. Het hotel bestaat uit drie blokken met een verdieping, met in totaal 60 flats, voor vier of vijf per sonen. De flats zijn voorzien van op klapbare- en divanbedden en een ijs kast. Verder zijn de flats van alle mogelijke gemakken voorzien, zoals telefoon, douches enz. De aanwezige garages bieden plaats aan 200 wagens. Bij het hotel is een terras, dat plaats biedt aan 500 personen. Met Silvifix blijft het haar prach tig zitten. Het krijgt een schitte rend diepe glans en wordt steeds mooier! Want Silvifix Haircream bevat tevens Silvikrin Puur, de beroemde biogene haarvoeding. Fix Uw haar met Silvifix! the Haircream for Gentlemen In Zuid-Afrika Het hoofd van de Zuidafrikaanse bloedtransfusiedienst, dr. Shapiro, heeft verklaard, dat op grond van de apartheidspolitiek geen bloed van niet-blanke donors aan blanke patiën ten wordt toegediend, behoudens in uitzonderlijke omstandigheden. ,,Deze discriminatie kan niet op weten schappelijke gronden worden ge rechtvaardigd," zo voegde hij hieraan toe. Volgens het te Johannesburg ver schijnende avondblad de „Star" is er een regeling opgesteld om er voor te zorgen, dat ook op het gebied van de bloedtransfusie een strikte apartheid wordt toegepast. Bepaald wordt, dat het bloed van blanken in flessen met een wit etiket wordt bewaard, terwijl de flessen met bloed van niet-blanken van een zwart-etiket moeten zijn voorzien. Dr. Shapiro was van oordeel, dat de nieuwe ontwerp-regeling het on mogelijk zal maken, dat niet-blanken het bloed krijgen, dat zij nodig heb ben. 5? 755 Prijsvraag toneelschrijfkunst De jury voor de door de minister van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen uitgeschreven prijsvraag voor toneelschrijfkunst-1955, heeft de minister bericht dat er naar haar mening onder de 39 inzendingen, be staande uit een eerste bedrijf van een oorspronkelijk Nederland toneelstuk, geen inzending was die voor een op dracht tot voltooiing van het werk in aanmerking zou kunnen komen. De belangstelling voor kamperen en trektochten neemt ieder jaar toe. On getwijfeld is dit verheugend. Het ls echter een feit, dat bij gebrek aan deskundige leiding en door verwaar lozing van behoorlijk toezicht op de kampeerterreinen, hieraan ernstige gevaren voor onze jeugd verbonden zijn. Zo laten met name de algemene kampeerterreinen in België, Luxem burg, Duitsland en Frankrijk nog heel wat te wensen over. Om toch, maar op verantwoorde wijze, aan deze be langstelling tegemoet te kunnen ko men, heeft het nationaal hoofdkwar tier van de Katholieke Jeugdbeweging een serie trektochten en kampen ge organiseerd voor arbeidende en niet bij een jeugdbeweging aangesloten jongens van 12 t/m 17 jaar. Zo wordt er van 28 juli t/m 4 au gustus een trektocht per fiets georga niseerd naar Duitsland (KrefeldAl- tenberg—Keulen—Nideggen—Aken) en van 4 t/m 11 augustus een tocht naar België (Hasselt). Aan deze trektochten, welke mo menteel praktisch reeds geheel zijn volgeboekt, kunnen nog enkele jon gens van 14 t/m 17 jaar deelnemen. Naast deze trektochten worden twee tentenkampen gehouden in Vijlen (z.- Limburg), één van 4 t/m 11 augustus en één van 18 t/m 25 augustus. Bovendien wordt voor jongens, die van bos en hei houden een bivakkamp georganiseerd in het buitencentrum „De Spar" te Haelen bij Roermond. Al deze tochten en kampen staan onder leiding van deskundige leiders van de Katholieke Jeugdbeweging. Besloten is het „Twaalf Provinciën, huis" te Rotterdam niet meer als win kelcentrum te exploiteren. Aan het gebouw zal een andere bestemming worden gegeven. De directeur van de „Twaalf Pro vinciën". de heer A. Arkenbout, heeft in een brief aan een vijf en twintigtal middenstanders, die winkelruimte in het „Twaalf Provinciën-huis" hadden gehuurd o.a. meegedeeld, dat er een passief is van enige tonnen. De heer Arkenbout heeft hun dit bericht, om dat zij aan de vorige directeur, de heer van de Meulen, hadden opgege ven hoeveel schade zij zeiden te heb ben geleden en te zullen lijden als ge volg van de gang van zaken met het huis. De directie zal een accountantsrap port laten opmaken en de middenstan ders een afschrift van dit rapport zen den. Zij ontkent uitdrukkelijk een juri dische verplichting tot schadevergoe ding, maar meent dat bij wijze van schikking de N.V. Wereldhaven hun een bedrag ter beschikking zal willen Zuidelijke profclubs, die te Eind hoven onder voorzitterschap van de heer E. M. Joosten vergaderden over een nadere reglementering van het beroepsvoetbal in ons land, gaven al gemeen te kennen, dat er de laatste tijd een veel te druk gebruik wordt gemaakt van de Nederlandse top-, spelers. Deze verenigingen stellen voor in de toekomst het aantal interlandwed strijden te verdelen over zondagen en woensdagen en slechts vier weken voor een interland eenmaal per week een beroep te doen op de spelers voor de training. Het aantal oefen wedstrijden zou slechts tot één be perkt moeten blijven: vóór de eerste interlandwedstrijd per seizoen. Ten aanzien van de reglementering van contractspelers stelden de zui delijke clubs voor verenigingen niet te binden aan zes nieuwe spelers per jaar, doch in bijzondere gevallen van langdurige ziekte, invaliditeit of over lijden uitzonderingen toe te staan. Ook ten aanzien van de buitenlandse spelers willen de zuidelijke vereni gingen alleen de maand juli aange wezen zien als de tijd, waarin con tracten getekend kunnen worden. Tenslotte werd vastgesteld de minL. mum en maximum bedragen voor de profvoetballers niet te veranderen en deze, althans voor het eerste jaar te handhaven op 600.— minimum en 3500.— maximum per jaar.. Toen de heer van de W. uit Swol- gen zijn vrachtauto te Meerlo (Lim burg) achteruit reed, viel zijn drie jarig zoontje dat naast hem zat, door het portierraampje naar buiten. Het kind werd door het voorwiel overreden en overleed. stellen tggieinde hun enigszins in de „beweerde schade" tegemoet te ko men. Verwacht wordt dat het accoun tantsrapport binnen tien dagen zal zijn uitgebracht. Vreugde om tweede T. H. Het Academisch Genootschap te Eindhoven heeft tegen zaterdag 23 ju ni een symposion belegd, waarop vier bij uitstek deskundige sprekers inlei dingen zullen houden over alle aspec ten, welke voor Eindhoven en zijn be volking zijn verbonden aan de vesti ging van een technische hogeschool. De bijeenkomst wordt gehouden in de vergaderzaal van van Doorne's auto mobielfabrieken. Na een toespraak van de Minister van O. K. en W. zal de Commissaris van de Koningin in Brabant, prof. J. E. de Quay, spreken over de inrich ting van het technisch hoger onder wijs. Ir. Th. P. Tromp zal daarna een beschouwing wijden aan de bouwplan nen van de tweede T. H., waarna prof. dr. H. B. Dorgelo het studiepro gram van de technische hogeschool en de verhouding tot Delft onder de loep zal nemen. Tenslotte zal mr. H. A. M. T. Kolf schoten, de burgemeester van Eind hoven, de inpassing van de hoge school in de Eindhovense gemeen schap belichten. Na iedere inleiding wordt gelegen heid geboden om met de sprekers van gedachten te wisselen. Als de middagbijeenkomst is afge lopen vinden er in Eindhoven ver schillende festiviteiten plaats. Nadat prinses Beatrix erin had toe gestemd voor hen te poseren, hebben de Italiaanse en buitenlandse pers fotografen beloofd haar verder met rust te laten. Overigens hebben de fotografen zich niet onbescheiden gedragen: nadat zij uitgevonden hadden in welk pension de prinses incognito woonde, hebben zij haar beleefd verzocht om zich te laten fotograferen. De prinses ontving de fotografen allen tegelijk. Na geposeerd te hebben verzocht zij hen vriendelijk haar tij dens de rest van haar verblijf in Ro me met rust te laten, hetgeen de foto grafen plechtig beloofden. Hoe kon uit d'ouwe tafelpoot toch [zulk een liefde groeien, Zodat een lamp ontstond, die [glanzend licht verspreidt... Nu pronkt ze fier op 't schouwke [in de kamer, En is een bron van vrede en [gezelligheid... Ja beste krabbe, ge kun zo wè meemaken onder die ouwe Peper bus, en stade somwijle versteld oe wonderlijk 't leve, maar nog meer de mense wel zijn. Waar ge liefde en bijstand van zou ver wachte, lopt meestal op niks uit, en oew ware vrinde en uitredders leerde pas in tije van nood, ziekte en tegeslag kenne. Mense kunne iets groots makkeluk vergete, en weer andere blijve om een bietje vrindschap, of wa Brabantse ge zelligheid, levenslank dankbaar! Wa 'k van de week èb onder- vonde, wil 'k oe dan ok nie on kundig van late, en èbbe we weer es gezien waartoe een echt dank baar mens in staat is, en uit een ouwe tafelpoot zoveul liefde kon groeie... As 't gebeurde, was 'k suust op 't achteruit wa wasgoed aan 't opange, toen 't er een klein grijs bestelotoke voor de deur stopte, en der een éél bekend bel- leke deur ons huske galmde. Ter wijl 'k naar vore gong, prakke- zeerde 'k der nog èffekes over wie 't er vroeger jare ok altij zo belde, maar 't geheuge liet me in de steek, en dee 'k gelijk de voordeur ope. Op 't stoepke stong een lange blonde man, mé d'een grote ker- tonne doos onder z'n errem, en daerachter een klein, donker vrouwke mé twee allerliefste kin- ders, een jongeske en een mès- ke... As deur een perrewèps ge- stoke zag 'k inééns wie 't was en schoot blij uit: „Zijde gij da, Frans, kom 't er in, beste jonge, en al wie ge daer bij oew èd ok!" Asof 't ie in ons huske was gehore, stapte de man zielsgeluk kig naar d'achterkamer, zette 't grote gevaarte op de tafel neer en begon voorzichtig uit te pakke. Uit een witte wolk van vloei papier kwam een kunstvolle sche merlamp mé lichte nylonkap te voorschijn, gemaakt uit een ou- werwetse mahoniehoute tafelpoot! Mé d'een stralend gezicht zette Frans 't prachtstuk voor me neer, en zee da'k 't aan most neme, omda 't ie in de léste moblesasie, toen 't ie ier in Berrege as soldaat ad gelege, zo'n goeie thuis bij ons ad gevonde, en da nooit was ver gete... Beschaamd en verlege me zo veul dankbaai-heid en liefde, èb 'k toen van d'één naar d'ander gekeke. Van Frans naar 't kleine lachende vrouwke, en de twee lieve kinders die dol mé Toon, onze ouwe rooie kater ware, die opgerold as een knot sjet, in de zurgstoel lag te slape. 't Jongeske pakte de dikke rooie kop stevig beet, en gaf 't goedige beest innig een kuske, waarop Toon z'n eige behagelijk uitrekte, en 't kind aandachtig bekeek. W'èbbe toen allemaal veul gelache, en da was maar goed ok, want 'k voelde da 't er onder de Peperbus trane op komst ware, en kon 'k geen woorde genogt van dank vinde voor zo'n zeldzaam kedo! Terwijl Frans weer op z'n eige ouwe plekske bij 't schouwke was gaan zitte, vertelde 'n ie rustig da 't ie in d'afgelope winter, toen 't buite zo merakels vroor en sneeuwde, de lamp in vrije uurkes ad geknutseld. Bij een ouw vrouwke op 't durp, die nog .veul antieke spullekes ad, was 't ie aan de tafelpoot gekomme, en ad daer menig avendje aan besteed om iets moois uit te fabrisere. Vanzelf ad 't ie ok wel een lamp kant en klaar in een winkel kun ne kope, maar daer zat ommers niks van oew eige in! Ier ad 't ie éél z'n dankbaar hart in geleed, en zou de lamp een blijvende ge dachtenis zijn aan iemand die mé d'allebei z'n bene op de waereld Onder de Bergse Peperbus stong, en iedere kleine levens vreugde kon waardere. Voorzich tig is de lamp op 't schouwke gezet, en alles leek ineen veul deftiger en voornamer, en volges 't kleine vrouwke kwam zoiets bij stadsmense beter uit, dat bij zul- lie in een durpshuske. Knusjes èbbe we mé mekaar thee ge- dronke, en onderwijl 'k voor de koffie en avendbottramme gong zurrege, is Frans mé z'n vrouw en kinders in 't bestelotoke nog es deur 't ouwe krabbegat gereje. Daer èd 't ie de grote kezerne aangeweze, waar 't ie zestien jaar geleje as soldaat in ad ge- lege, en d'Alterseweg waar 't ie mé de kopere deksels tusse de muzikante zo lekker lucht ad ge- lope! In m'n ééntje èb 'k toen nog es over alles nagedocht, en voelde diep de grote verplichting die we tegenover de kinders van ons eige volk èbbe. Want mé d'een dubbeltje in de kelektebus, of vrindelijk de weg wijze naar een militair-tehuis, zijn we der om mers nie mee klaar... Lengs de mooie schemerlamp dwale m'n oge naar 't pertret van Anneke van Geu, de grote sol- datemoeder, die voor alle Bergse vrouwe van 't zelfde gevoele een lichtend voorbeeld is gewist. Die zette d'r huske en hart wagewijd voor iedere onbekende soldaat ope, en was dan pas gelukkig as ze mé zurgende liefde iets voor „de jongens" kon doen. Mé stille weemoed èb 'k ok nog aan onze dierbare ouwers gedocht, die on danks eige zurrege 't nog klaar- speulde om 's aves twee of drie soldate mee te late ete. Voor 't naar bed gaan ate we dan altij nog een bord pap, een grote koe- kepan mé bruingebakke nuuwe èrrepels, of slaai mé spekskes. Dan zate de soldate die om tien uur binne mostte zijn, altij nog over de vloer. Zo bezurgd en goe- dig kon ons vader dan zegge: „Moeder, gif die jonges. ok nog een bordeke ete, want z'ebbe der J zin in!" Na 't ete déé ons vader dan 't avendgebed, en brocht 't ie mé d'een vers pèpke op, de jonges nog een èndje weg. As 't er een soldaat uit Zeeland nog es dood- ziek was geworre, èd de femielje bij ons geslape, en ware ons va- J der en moeder net zo van streek, of 't ullie eige jonge was die in 't hospitaal lag... Terwijl 't buite nog klaarlichte dag was èb 'k de schemerlamp aangestoke, en zat toen ons vader thuiskwam, Frans de vroegere soldaat, maar nou as man en J vader, bij ons aan de tafel. Op de kniekes van 't jongske lag rooie Toon lekker te dutte, en 't mèske leunde vertrouwelijk tege me aan, of ze m'al jare kende... 't Is nog een mooie en gezellige avend ge- worre, en èbbe we d'ouwe koeie van vroeger nog es uit de sloot getrokke, en same gelache om al 't soldate lief en leed. Da Frans mé David, de beschaafde onder- wijzer, die altij moei was, op een ouwe rammeltest mé slappe ban- de, élemaal van de Cort-Heiliger- kezerne kwam gefietst, om nog S een uurke bij ons te zijn. Om 't soldij da meestal voor de tijd op was, en de sokke die zo klein as kinderkoskes uit de was ware ge- komme. Om de dikke havermout- koeke die 'k voor ullie bewaarde, 't stukske leverworst, en 't glaske slechte limenade... Dan de grote angst voor 't na- derend oorlogsgevaar, en de dag da z'uit Berrege wegtrokke, naar een plek erges in Nederland... As de jonges voor 't lest ware gewist was 't net of oew eiga j kinders de deur uit ware gegaan, en èbbe we verslage en bedroefd bij mekaar gezete... Weer later, as ze na maanden weer onver- wachts op de vloer stonge, de grote blijdschap om 't gespaarde leve, terwijl andere kammerada viele as offer voor 't vaderland... Onder 't prate deur was 't bul- te langzaam donker geworre, en konde enkel in de richting van de Schelde nog een lange rooie vuurstreep aan d'avendhemel zien... Bij ons binne was 't net of de lamp helderder was gaan g brande, en konde vanaf de weg g ons allemaal as gelukkige mense, g in die lichtkring zien zitte... Agge somwijle in 't voorbijgaan een schemerlamp gemaakt uit een ouwe tafelpoot, mé zachte gouwe schijn zie brande, dan witte gullle da 't bij ons is, en da we die uit dankbaarheid èbbe gekrege g van een oudsoldaat, uit een durpke g erges in Nederland... CATO UIT BERREGE i Op de Rijn in de buurt van Koblenz is, na een aanvaring met een Rijn aak het rijnschip „Mainz" gezon ken. De 91 passagiers en 40 koppen tellende bemanning van dit passa giersschipkonden allen worden ge red, daar de ,jMainz" niet geheel onder water verdween, maar op een bank bleef rusten. De foto geeft een beeld van de redding. Op een mo torboot wordt een van de serveer sters in veiligheid gebracht. (Advertentie) passend er> verrassend elegant 41. werci det en nog lichter. we konden elkaar nu zien en zo'n aanblik, als wij op dat moment boden, heb ik mijn levenlang, tevoren of daarna nooit gezien. Met ingevallen wangen, holle ogen, geheel bedekt met stof en modder, gekneusd, bloe dende, de lange vrees voor een'bange dood nog op onze gezichten geschre ven, boden wij inderdaad een gezicht, om het nieuwe daglicht te doen ver schrikken. En het is waarachtig een feit, dat CfOod zijn oogglas nog in zijn oog had. ik betwijfel zelfs, of hij het er al die njd wel een ogenblik had uitgenomen, ei och de duisternis, noch de onder- °°™Pcling in de onderaardse rivier, ik druipen door het hol waren m staat geweest om Good van zijn oogglas te scheiden. ,„fl® een korte tijd stonden wij op, dei? «W1jvreesden> dat wiJ sHj' zou- indien wij daar langer bleven zitten en begonnen met lang zame en pijnlijke stappen ons op te werken tegen de hellende zijde van de put. Langer dan een uur tobden wij onafgebroken om langs de blauwe klei naar boven te komen; we hesen ons op aan wortels en struiken, waar van de helling vol was. Maar nu had ik er geen gedachte meer aan om de deken te laten liggen; niets dan de dood zou ons nu hebben kunnen schei den. Eindelijk was het gedaan en stonden we bij de grote weg, aan die zijde van de put, welke tegenover de beelden is gelegen. Terzijde van de weg, op een afstand van ongeveer honderd meter, brandde een vuur voor enkele hutten en om dat vuur heen zagen we gedaanten. Wij strompelden naar hen toe, de een de ander ondersteunend en telkens na een paar passen rustend. Plotseling stond een van de mensen om het vuur op, zag ons en viel op de grond met uitroepen van vrees. „Infadoos, Infadoos! Wij zijn het, je vrienden." Een woordvoerder van Amerikaanse belastingdienst heeft verklaard, dat Charlie Chaplin de V.S. nog een be drag van 1.100.000 dollar aan achter stallige inkomstenbelasting en inte rest schuldig is. In 1952 verliet Chaplin met zijn vrouw en hun vijf kinderen de V.S. om zich in Lausanne te vestigen. Midden 1953 liet Chaplin weten, dat hij niet naar de V.S. zou terugkeren. (Advertentie) omdat hij door „leugens en propa ganda" uit dat land was verdreven. De vordering van de Amerikaanse belastingdienst betreft het jaar 1953, toen Chaplin, hoewel buiten de V.S, verblijvend, nog steeds door de Amee rikaanse regering als inwonend vreemdeling werd beschouwd. ChapJ lin is evenwel van oordeel, dat eijn belastingplicht eindigde toen hij ha land verliet Hij heeft dan ook beroep aangetekend. Minimale premie levensverzekering OÜdenoord - Utrecht - Tel 16591 (3 lijnen) DINSDAG, 19 JUNI 1956 HILVERSUM L 402 m. - KRO: 1,00 Nws. 7,lo Gram. 7,45 Morgengeb. en lit. kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15 Gram. 9,00 V.d. vrouw 9.36 Waterst. 9,40 Licht baken, eau*. 10,00 V.d. kleuters 10,15 Graan. 10,30 Amus.muz. 11,00 V.d. vro-uw 11,30 Schoolradio 11,5o Als de ziele luis tert, caus. 12,00 Angelus 12,03 Gram. 12,30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Instr. octet 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws en kath. nws. 13,20 Metropole ork. en sol. 14,00 Kamerork. en sol. 15,00 Gram. 15,35 Stu- dentenork. en sol. 16,00 V.d. zieken 16,30 Ziekenlof 17,00 V.d. jeugd 17,40 Koersen 17,45 Regeringsuitz.Rijksdelen Overzee: Zr. M. Pancratia en pater G. Zegwaard spreken over Ziekenzorg in zuid Nieuw- Guinea 18.00 Dit is leven, caus. 18,10 V.d. jeugd 18,30 Amusmuz. 10,00 Nws. 19,10 Gram. 19,15 Uit het boek der boeken 10,30 Gram. 20,2o Act. 20,35 Gram. 20,40 LAtlantide, opera (In de pauze: plm. 21,35 Onbekend) 22,45 Avondgeb. en lit. kal. 23,00 Nws. 23.15-24,00 Gram. HILVERSUM H. 298 m. AVRO: 7,00 Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPROt 7,50 Dagopening AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Gram. 9,00 Gym. v.d. vrouw 9,10 V.d. huisvr. 9,15 Gram. 9,40 Morgenw. 10,00 Gram. 10.50 V.d. kleuters 11,00 Gevar. iprogr. 11,45 Gram. 12,00 Zang en piano 12,30 Land- en tuinb.meded. 12,35 Ham- mondorgels^. 18,00 Nws. 13,15 Meded. of gram 13,20 Promenade-ork. en koor 13,55 Beursber. 14,00 Pianorec. 14,40 Schoolradio 15,00 Hobbypro gr. 15,45 Gram. 16.30 V.d. jeugd 17,20 De dierenwereld en wij, eaus. 17,30 Mil.ork. 18,00 Nws. 18,15 Pianosp* 18,30 Lichte muz. 19,00 Paris vous parle 19,05 Gram. 19,45 Filmpraatje 20,00 Nws. 20.05 Gevar.progr. 21,00 Klaver vier* hoorsp. 21,35 Gram. 21,50 Met een post koets onderweg, klankb. 22,05 Cabaret 22,35 Bariton eri piano 23,00 Nws. 23,15 Beursber. v. New York en New York calling 23,20 Act. 23,30-24,00 Muz. caus. BRUSSEL, 324 m. 11,45 Gram. 12.10 Pianosp. 12.30 Weerber. 12,34 Pianosp. 13,00 Nws. 13,15 Gram. 14,00 Schoolradio 15,45 Gram. 16,00 Koersen 16,02 Orgelsp, 16,30 Gram. 17,00 Nws. 17.10 Gram 17,45 Boekbespr, 18,00 V.d. jeugd 18,30 V.d. sold. 19,00 Nws. 19,40 Gram. 19,50 Syn dicale kron. 20,00 Interv. 20,30 Gram. 21,00 On>r.ork. en sol. 22,00 Nws. 22,15 Moderne Belg. muz. 22.45 Gram, 22,55-23,00 Nws. BRUSSEL, 484 m. 12,00 Gram. 13,00 Nws. 13,15 Gram. 14,00 Ork.conc. 15,00 Gram. 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws. 16,30 Gram. 19,05 Idem 19,30 Nws. 20,00 en 21.30 Gram. 22,00 Nws. 22,15 Relais 22,55 Nieuws. NTS: 20,30 Jouni. en weerber, 20,45-22,30 Filmpro gr. FRANS BELG.: 18,45 Testbeeld 19.00 V.d. jeugd 19,30 De club v.d. uitvinders 20,00 Act. 20,15 Nws. 20,40 Hoorsp. Daar na: Litt. progr. en wereldnws. VLAAMS BELG.: 19,15 Testbeeld 19,25 Gram. 19,30 Openingsbeeld 19.31 Cult, en educatieve uite. 20,00 TV-strip 20,05 Nws. 20,35 Speelfilm 22,20 Ballet 22,35 Joum. Hij stond op, liep hard naar ons toe, staarde verschrikt en beefde nog van angst. „O, heren, heren! Zijt gij het in derdaad? Zijt ge teruggekomen van de dood teruggekomen van de dood?" En de oude krijgsman wierp zich voor ons neer, omvatte de knieën van sir Henry en weende luid van vreugde. HOOFDSTUK XIX. Het afscheid van Ignosl. Tien dagen na die morgen, zo rijk aan gebeurtenissen, waren wij weer in ons oude verblijf te Loo en het is misschien vreemd, maar al het ver schrikkelijke, dat wij beleefd hadden, had ons slechts weinig kwaad ge daan, behalve, dat mijn stoppelig haar wel een beetje grijzer uit de schatkamer ging. dan het er inkwam en dat Good nooit meer dezelfde was na Foulata's dood, welke hem zeer had getroffen. Van mijn standpunt als oud man bezien, had dit uiteindelijk wel een lichtzijde, want er zouden anders zeker grote' moeilijkheden zijn ontstaan. Het arme schepsel was niet een gewone kleurling,ze was een be paalde, ik zou bijna gezegd hebben statige schoonheid en zeer fijngevoe lig. Maar noch schoonheid, noch ge voel konden een nauwere band tussen haar en Good anders dan een zeer moeilijke en ongewenste zaak maken, want zoals ze zelf had gezegd: „Kan de zon paren met de duisternis, of de blanke met de zwarte?" Ik behoef wel niet te zeggen, dat wij nooit meer in Salomo's schatkamer doordrongen. Nadat wij bekomen wa ren van onze vermoeienissen, daalden wij weer af in de grote put in de hoop, dat wij het hol zouden vinden, waardoor wij uit de bergen waren gekropen, maar we hadden geen suc ces. Om te beginnen was er veel regen gevallen, waardoor ons spoor was uitgewist en dan waren de kan ten van de grote put vol met holen en daardoor was het onmogelijk, dat aan te wijzen, waaraan wij onze red ding hadden te danken. Voor we die dag naar Loo teruggingen, deden wij een verder onderzoek in de druip steengrot en gedreven door een soort van rusteloos gevoel, drongen wij nog eens door in de dodenkamer. Toen wij onder de speer van de witte dood doorgingen, blikten wij met gevoe lens, welke ik onmogelijk kan be schrijven, naar de rotsmassa, welke ons had afgesloten van de buitenwe reld. Wij dachten een ogenblik aan de onmetelijke schatten, welke daar achter lagen, aan de geheimzinnige oude heks, wier beenderen er onder verpletterd waren geworden en aan het schone meisje voor wie het por taal een graftombe werd. Wij staar den naar de rots en onderzochten die daarna zorgvuldig, maar wij vonden geen enkele aanwijzing voor het ge heim van de sluiting van de deur, hoewel wij ons er langer dan een uur mee bezig hielden. Het ts zeker een wonderbaar mechanisme, misschien heeft de wereld er nooit zo een aan schouwd. Ten slotte gaven wij het op. Wan neer de massa plotseling voor onze ogen opgerezen was. twijfel ik er aan, of wij wel moed genoeg zouden heb ben gehad, om over de verbrijzelde beenderen van Gagool heen te stap pen en nog eens de schatkamer te be treden, al was het dan ook met de zekerheid, dat we een onbeperkte hoeveelheid diamanten zouden krij gen. Thans denk ik er heel anders over, dat wij al die schatten achter lieten, de grootste wellicht, die in de wereldgeschiedenis ooit op één plaats bijeen waren. Maar er was niets aan te veranderen; dynamiet alleen kon de weg banen door een rots van vijf voet dikte. Misschien zal in een nog ongeboren, ver afliggende eeuw een meer gelukkige onderzoeker deze plaats bereiken, zijn „Sesam open u" uitspreken en de wereld overstromen met stenen. Maar ik voor mijzelf twij fel er aan. Ik heb zo'n gevoel, dat de tientallen miljoenen waarde aan ju welen, welke daar liggen in de drie stenen kisten, nooit om de hals van een aardse schone zullen schitteren. Ze zullen de beenderen van Foulata gezelschap houden tot het eind van alle dingen. Met enige teleurstelling begonnen wij de terugtocht en vertrokken de volgende dag naar Loo. Eindelijk was het zeer ondankbaar van ons om te leurgesteld teizijn, want zoals de le zer zich zal herinneren, had ik voor wij onze gevangenis verlieten, de wij de zakken van mijn jas en broek en Foulata's deken met stenen gevuld. Wel waren er, toen wij door het hol moesten kruipen, verscheidene uit mijn zakken gevallen, maar er bleef ons toch nog een enorme hoeveelheid over, waaronder drie-en-dertig grote stenen van over de tweehonderd tot zeventig karaat gewicht. Mijn oud jagerspak en de deken hielden nog genoeg schatten in om ons, al was het dan niet tot miljonairs, zoals men ze in Amerika vindt, dan toch tot zeer rijke mensen te maken. Toen wij te Loo aankwamen, wer den we zeer hartelijk ontvangen door Ignosi, die we in goede toestand aan troffen en die bezig was met maatre gelen om zijn macht te bevestigen en zijn regimenten te reorganiseren, waarvan vele zeer geleden hadden door de strijd met Twala. Met de grootste belangstelling luis terde hij naar onze wonderlijke ge schiedenis; toen wij echter vertelden van het schrikkelijk uiteinde van Ga gool, raakte hij in gedachten verdiept. „Kom hier!" Hij riep een oude In- duna, of raadsman, die met anderen in een cirkel rondom de koning had gezeten, maar die ons niet had kun nen horen. De oude man stond op, na derde, groette, en ging zitten. „Gij zijt oud", zei Ignosi. „Ja, mijn koning en meester. Uw vaders vader en ik werden op dezelfde dag geboren." „Zeg mij. toen ge jong waart, hebt ge toen Gagool de tovenaarster gekend?" „Ja, koning". „Hoe was ze toen, jong als gij?" „O, nee, koning ze was juist zoals ze nu is en gelijk ze was in de dagen van mijn grootvader, oud en verdroogd, zeer lelijk en vol toverkunsten." „Zij is niet meer, ze is dood". „Zo koning! dan is er een oude plaag van het land weggenomen." „Ga „Koom? Ik ga Koning. Koom!" „Ge ziet, mijn broeders," zei Igno si, „dit was een vreemde vrouw en ik verheug mij, dat ze dood is. Ze had u in die donkere plaats willen laten sterven en misschien zou ze later wel een weg gevonden hebben, om mij te doden, zoals ze het mijn vader deed. toen ze Twala opzette, die haar zwart hart liefhad. En nu ga door met uw verhaal; zij heeft zeker haars gelijke niet gehad." Nadat ik de geschiedenis van onze bevrijding had verteld, nam ik zoals we overeengekomen waren, de gele genheid te baat, om Ignosi over ons vertrek uit Kukuanaland te spreken. „En nu, Ignosi", zei ik, „is de tijd gekomen om je vaarwel te zeggen en te trachten of wij ons eigen land nog kunnen weerzien. Bedenk, Ignosi, je kwam met ons als een dienstbare en nu verlaten wij je als een machtig kpning. Indien ge ons dankbaar zijt, denk er dan aan. dat ge doet wat ge ons beloofd hebt: rechtvaardig te re geren, de wet te eerbiedigen en nie mand zonder oorzaak ter dood te brengen. Dan zal het u goed gaan. Morgen, met het aanbreken van de dag, zult ge ons een escorte geven, dat ons over de bergen za] leiden. Is het niet zo, o koning?" Ignosi bedek te het gelaat met de handen en wacht te enige tijd voor hij antwoordde. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 3