GEEST EN GEMOED WERDEN BESMET DOOR „MODERNEN UlaeMaff P extern Walter George: op een verstandige manier de bakens verzet ONDIEREN-PLAAG IN HAVENSTEDEN Dies Natalis van Nijmeegs studenten corps Eisenhowers ambassadeur bij de NAVO Het beste ligt voor 't grijpen Minister Beyen sprak voor contactcentrum voorlichting Het drama van ,dc bezetenen 17 VIJFDE BLAD DONDERDAG 14 JUNI 1956 17 Isolationisme is voorbij Het vaderland staat op bier en cigaret Tsjechische studenten ontevreden over het communistische regiem DE DRAAIENDE SCHIJF Humor van Bach Giftige tropische immigranten Meeste r-slopers Over nieuwe vorm internationaal overleg n Moderne dwaasheden Weer een citaat. Gevaarlijk Stang en Ongeladen raketten stortten neer WALTER GEORGE Het bericht dat president Eisenhower de nestor van de Senaat, de 78-jarige democra tische senator Walter Franklin George van Georgia, die 34 jaar lang zijn land in dit hoge col lege heeft gediend, heeft uitge kozen om als zijn persoonlijke ambassadeur bij de NAVO op te treden, is niet alleen overal in de pers der vrije wereld met grote instemming begroet, maar heeft tevens aanleiding gegeven tot commentaren over deze welhaast unieke figuur in de Amerikaanse regering, die bewijzen dat zijn persoonlijk heid bij vriend en vijand, en zeer zeker ook in Europa, zeer hoog staat aangeschreven. Dit is allerminst verwonderlijk, in dien men bedenkt hoe de poli tieke loopbaan van deze „mach tigste" democraat in de Senaat zich heeft ontwikkeld en hoe zijn politieke ideeën een steeds ruimere horizon hebben gekre gen. Toen Walter George in 1922 in een tussentijdse verkiezing ter vervulling van een vacature als zoon van het zuiden in de senaat werd gekozen en zijn carrière als senator begon 'n carrière die bij zijn aftreden op 3 ja nuari 1957 ruim een derde eeuw zal hebben geduurd was er van de breed internationaal denkende demo craat, zoals de wereld hem thans kent, nog geen sprake. Senator George was een uitgesproken isolationist, die voor Amerika geen heil zag in een buiten landse politiek die het land zou ver heel onvoorbereid en a l'improviste had uitgesproken, woordelijk te her halen. Ondanks het prestige dat hij geniet en zijn hoge positie en aanzien, treedt hij nooit zonder noodzaak op de voorgrond en blijft hij de rustige, bescheiden en eenvoudige figuur on der de senatoren. Hij is wellicht de enige onder heri, die door de macht van zijn woord verandering van inzicht kan bewerk stelligen. Walter George werd in 1878 als zoon van een pachtboer in Webster County in de zuidelijke staat Georgia geboren Zijn talent om in het openbaar te spreken manifesteerde zich reeds vroeg. Als jongen van 16 jaar moest hij eens invallen voor een vastge stelde spreekbeurt op een studenten vergadering. Hij kreeg slechts een half uur om zich op deze hachelijke taak voor te bereiden. De toespraak van 40 minuten die hij hield over de plichten van de burger tegenover de regering, maakte hem op slag be roemd in Georgia. Als 20-jarige stu dent van het Mercer College in Ca- con, Georgia, werd hij winnaar op een welsprekendheidsconcours met een rede over de constitutie. Aan ditzelfde College behaalde hij in 1900 zijn bachelor's degree en het volgende jaar kreeg hij zijn graad aan het Law College daar, waarna hij een succes volle advocatenloopbaan begon in Vienna in Georgia. In 1912 werd hij District Judge en begon daarmee zijn carrière bij de rechterlijke macht, waarvan de climax kwam in 1917, toen hij rechter werd bij het Opperste Ge rechtshof van zijn staat, een functie die hij in 1922 neerlegde. In datzelfde jaar werd hij tot democratisch sena tor van zijn staat gekozen. (Advertentie) f V "V V V T Met onfeilbaar instinct pikt de kip de beste graankorrels ui' het gestrooide voer. Denk aan die „kippenkarakter- trek", wanneer U een pakje kip pensoep koopt. Laat U niet in de war brengen, het beste ligl immers voor het grijpen: OXO „Chicken"kippensoep (het beste van de kip) in het bekende groen-geel-rode zilverzakje, Deze week staat het woord .kiezen" in het middelpunt der belangstelling. Ook Uw soepen keuze is belangrijk,kies OXO kippensoep en U hebt de soep van Uw keuze gevonden. Eén pakje is voldoende voor 4 borden heerlijke kippensoep. OXO SOEPEN „Chicken"-kippensoep, Toma tensoep, Juliennesoep, Cham pignonsoep, Vermlcellisoep, Aspergesoep, Bruinebonensoep wikkeld doen raken in allerlei poli tieke moeilijkheden en veten elders ter wereld, een man die meende dat Amerika er goed aan deed zich. in veilige isolatie tussen twee oceantn, te concentreren op de eigen groei en ontwikkeling. Hitler's greep naar de macht in Duitsland en de duidelijke bedreiging die zijn regime inhield voor de vrije volken van Epropa en ten slotte voor de democratische begin selen, die in het bewustzijn van het Amerikaanse volk zo'n belangrijke plaats innemen, deden de senator echter inzien, dat met de politieke ontwikkeling in Europa uiteindelijk ook de belangen van de Verenigde Staten waren gemoeid, en dat het tijdperk van een strikt isolationisme, ook in de politiek, voor goed voorbij was. Hij werd de woordvoerder dei- gematigde internationalisten in de se naat en dat betekende, gezien zijn uit zonderlijke welsprekendheid, een be langrijke wijziging in de algemene houding der senaat ten aanzien van de buitenlandse politiek. Walter George gaf ook verder blijk de tekenen van de tijd uitistelsend te verstaan, want gedurende de Tweede Wereldoorlog en de periode daarna wierp hij zich op als een der krach tigste voorstanders van het interna tionalisme in de buitenlandse poli tiek van Amerika. In de binnenlandse politiek bleef hjj weliswaar, als gentlemen naar de beste tradities van „the old South", aanhanger van de conservatieve de mocratische beginselen ten aanzien van het zuiden, maar op het terrein der buitenlandse poiitiek was George de man die met de inzet van zijn gro te welsprekendheid pleitte voor hulp aan Griekenland en Turkije, voor het Marshall Plan, voor de NAVO en voor het tot stand komen der UNO. Hij was ook de man die in het be gin van het jaar 1955 door het ge wicht van zijn persoonlijkheid en zijn woorden in de senaat in hoge mate ertoe bijdroeg, dat dit college zijn goedkeuring hechtte aan de plannen tot oprichting van de SEATO, en, in november 1954, aan de Parijse Accoor- den, waarbij de Duitse Bondsrepubliek haar onafhankelijkheid herkreeg en toegelaten werd tot de NATO. Sena tor George was het tenslotte ook die de gangmaker was voor de door pre sident Eisenhower voorgestelde bij eenkomst der vier staatshoofden in Genève in de zomer van 1955. Ook als pleitbezorger van de vol ledige liberalisatie der internationale handel gaf Walter George blijk alle isolationistische ideeën ver achter zich te hebben gelaten. Ter verdedi ging van het programma der weder zijdse handelsbetrekkingen vatte de senator eens zijn opvatting als volgt samen: „Hoe kunnen wij de klok te rug zetten en beweren, dat de wereld handel weer aan banden moet wor den gelegd en tegelijkertijd verwach ten dat alle vrije naties economisch sterk en welvarend zullen worden?" TITAAN VAN GEORGIA En dan te zeggen, dat ze bijkans de cigaretlen hebben opgeslagen, 't Bier en de eigaretten-toebak zijn de twee belangrijkste takken van onze nijverheid. Schaft ze aj, en heel d'n Benelux zakt ineen. Bref: 'n nationale catastrofe! Daarom moeten wij met dankbare bewondering opzien naar hen die standvastig hunne pint pakken en hun cigaret smoren. Zij zijn het die ons land zijn voorspoed en welvaart I blijven verzekeren en tevens zorgen t voor de vrede en de verbroedering onder de mensen. Want de geleerdste hoeft me ie viagen, wat de studenten i mannen van de wereld hebben 't gedaan hebben, 't Bier was best en vastgesteld: wie drinkt natuurlijk beest en menie temps. Er waren I njet te Veul en te grote pinten en er uie schreeuwden: „L'Union fait w|e rookt, denkt nie aan oorlog voe- la force?.... La bière fait ia force! reri- Heb ik nie menigmaal in uwen Weg met leeuw in ons staatswapen, j eigen Gazet gelezen: 'n tevreden OOST-ROZEBEKE BIERMAAND Biermaand? Had maar gerust bier jaar gesciireven, hoor ik u zeggen, want, as Wij aan t;e Belzjen denken, zien wfc 'nne puit. En ik moet u deemoecug gelijk geven. Wij hebben in Leuven n bierfeest ineengesto ken.... 't heelfc in alle magasins bier- bonnekes gehegcid. De publieke pom pen hebben gratis bier gegeven.... had al 't bier dat er gedronken is deur de straten van Leuven ge stroomd.... de Universiteit en 't Raad huis zouden gezwommen hebben Afgezien van intern-politieke over wegingen is president Eisenhower's besluit om de „titaan van Georgia", zoals George wel eens genoemd is, als zijn speciale afgezant bij de NATO aan te wijzen, een wijze daad, want er is onder de senatoren waarschijn lijk niemand te vinden die zó door drongen is van de idee van een vol kerengemeenschap als senator George en niemand die door zijn persoonlijk heid, zijn prestige, zijn antecedenten en verdere kwaliteiten beter geschikt is voor deze functie, nu de NAVO op het punt staat een nieuwe, zeer be langrijke fase van haar ontwikkeling te beginnen, nu zij zich voor de op gave gesteld weet zich van een zui ver militaire organisatie te ontwikke len tot een bond van volken die ook in economisch en politiek opzicht elkaar aanvullen en verstaan. Walter Franklin George, de „tower of strenght" van de regering in Wash ington, de grote voorvechter van een „bi-partisan" buitenlandse politiek en de man die bij beide grote partijen in de Verenigde Staten een grote repu tatie en prestige geniet, is behalve voorzitter van de senaatscommissie voor „Foreign Relations", tevens ook voorzitter van de senaat bij afwezig heid van de vice-president en plaats, vervangend president na de vice-pre sident en de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden. Deze geleerde en gentleman in de beste zin heeft een fenomenaal ge heugen, waarvan vele anccdoten ge tuigen, zoals bijv. het verhaal dat de senator het bestond om een lange ver klaring, die hij een uur tevoren ge „Talrijke studenten z\jn bezweken voor een demagogische propaganda, waarvan het einddoel het anti_com - munisme was", zo heeft de voorzitter van de communistische studenten organisatie te Bratislava Peter Celet- ka, dinsdag op het congres van de Tsjechoslowaakse communistische partij te Praag verklaard. Sprekend over de betogingen, welke onlangs door studenten zijn ge houden, zei Celetka, dat „reactionaire elementen, onder het voorwendsel van erttiek op de gang van zaken op de universiteit, hebben getracht de stu denten te Bratislava te overreden, openlijk van hun ontevredenheid over het regiem te getuigen." „Zij willen wanorde stichten en van de er- gering concessies afdwingen, waarvan de reactie in binnen- en bui tenland zou hebben geprofiteerd." Eerder op de dag had de minis ter van binnenlandse zaken, Rudolf Barak, al verklaard, dat „vijanden van het volk" pogen de studenten voor hun zaak te gebruiken. zet er Cambrinus in!' Neemt 't bier uit België en 't is z'nne ruggegraat kwijt. Want, hoe gaat het? Ge stapt .'n stammenee binnen met de gedachte van maar eene pint te pakken. Maar de mens wikt en... Cambrinus beschikt. Ge voelt seffes dat ge, op één bierbeen, niet kunt blijven staan. Het worden er twie, meestal drei en soms nog veul meer. En dan mag uwe minister zeggen, dat 't Belzje bier nie in Hol land geïmporteerd mag worren, om dat er te weinig alcohol in zit... ge hadt moeten zien. hoe zc mekaar in Leuven op straat omhelsd hebben. As ge er maar genog pakt, dan voelt ge de alkohol wel en dan komt de verbroedering vanzelf. Van zuurstof allenig kan 'nnen oprechte Vlamink nie leven, daar mot koolzuur bij. En 't ies daarmee, dat 'm 's morgens vroeg, na z'nne kaffee en z'nne pisto let. as 'm naar z'n werk trekt, de stammenee binnen stapt voor z'nnen eersten pint. Hij werkt 't liefst in de buurt van 'n café want daarheen richt 'm onder de rust seffes z'n schreden, 't Middagmaal zonder 'nnen .Export" of 'nne „Sas" is 'n mis lukking. Gaat 'm terug naar de fa briek of d'n niefbouw dan kan 'm toch moeilijk de stammenee negeren, al was 't allenig om de stammenee- baas. Uit compassie! Want dieje suk- kelèèr mot ook leven. En, 'nne keer dat 't werk gedaan is. heeft 'm 't recht en voelt 'm de plicht 'n koppel pinten te pakken om terug op krach ten te komen. En 's avonds? Ge zult toch zeker nie van 'nne mens, die don gehele dag in 't zweet zijns aan- schijns heeft staan werken, verlan gen dat 'm. thuis gaat zitten uitdro gen? Dat 'm z'n kameraden aan de tric-trac tafel allenig laat zitten? De anti-alcoholisten zeggen wel: drinkt water als ge dorst hebt, maar 'nne Vlamink is geen kiek. Beeldt u n momentje in, wat er van 't Belzje vaderland zou worden, moest er water in de plek van bier ge dronken worren. Dat zou 'n natio nale ramp betekenen'Bier en de cigaret, dat zijn de twee pijlers, waarop 't vaderland staat of valt. roker is geen onruststoker. Dat zegt mij nu wel niet veel, want: 'n te vreden straatkuischer is ook geen onruststoker. Daarom is het maar 'n groot geluk dat er van diejen ciga- retten-opslag niks terecht is geko men. Dat zou 'n revolutie gegeven hebben, waarbij vergeleken die van Peron nog maar kinderspel geweest zou zijn. Alles mag opslaan in België: de vrouwenhoeden, de mansschoenen, de valse haren en tanden.... 't raakt ons kouwe kleren niet,, maar de ci- garetten... handen af! Niets is rapper op dan 'a cigarette en niets is rapper leeg dan 'nne pint. Zied 'nne keer, hoe de onontkoombare uitgaven door diejen opslag zouden stijgen. De lonen zouden weeral seffes de hoogte in moeten. Het heeft nochtans maar 'n nagelke gescheeld of de cigaretten waren 'nne frank per pakske de hoog_ te in gegaan. Ze hebben in de Se naat dan ook geschreeuwd: „Watte, de cigaretten opsla'an? Dat ze de jaarwedden opslaan, dan brengt ge vreugde in plaats van misère over 't hele land!" Afslag mot er komen, afslag van de belastingen, van de militaire diensttijd, van de werk uren! En, laat ons nu de werkelijkheid 'nne keer aandurven, 't Bier en de cigarette zijn twee duvels die ons Belzjen in de nek zitten en ons nooit zullen loslaten. En ons, Belzjen nie allenig zulle. Komd 'nne keer zien in 'n grote Leuvense stammenee. Wie drinken er de meeste pinten? Da ztfn de mannen met de lever- en de gal ziekte, met de hoge bloeddruk, met de veul te dikke buikskes. Zegt ge het hun: „Sjef, ge weet wat d'n doe- teur u gezegd heeft!" „Dan maar 'n bietje rapper kapot, maar m'nne pint laat er nie voor staan". En meent ge dat ze, na d'r zesde, nog proeven dat ze bier drinken? Ze drinken omdat ze voelen dat ze dan veul plezanter kunnen zwetsen en zwansen. En de cigarette? Ik ken er die er zestig per dag smoren. Zoudt ge menen, dat die nog weten, dat ze smoren? 't Is met die twee duveltjes gelijk met de Grote: Ge gaat er makkelijk mee kuieren, maar raakt 'm es kwijt? SUSKE VAN TESTELT LJET is zeker niet waar, dat de roemruchte Johann Sebastiaan Bach alleen maar hooggeleerd en ernstig is. Waarschijnlijk is wel waar, dat wij om een of andere re den het gevoel voor de humor, die dikwijls in zijn muziek doorstraalt, verloren hebben. Voeg daarbij, dat Bach voor de meesten van ons ge lijk staat met alleen maar Mattheus- passion en nog een paar serieuze werken, dan is het oordeel gauw geveld. Daarom is het goed, dat „Le Chant du Monde" een paar werken van hem brengt, die Bach geheel van de andere zijde doen kennen en wel de „Bauern-cantate" onder L DY-A 8097, een 17 cm. plaatje en onder L DA-8057 de Koffie-cantate, aangevuld met een Quodlibet. Ook bij Bach behoeft men niet dadelijk te schrikken van een vreemd woord. „Quodlibet" betekent eenvoudig „wat U maar belieft"; het is een combinatie van doodgewone volks liedjes, die grappig aan elkaar die nen te worden geregen. Dit werkje van Bach gaat over scheepjes en paarden en diverse plaisanterieën. De Koffiecantate is het verhaal van een dochterdie door haar vader berispt wordt, omdat ze te veel koffie drinkt. De Boerencantate brengt een stelletje aria's en tevens een koor plus een dans op Saksisch boerenwijs. Nu is het goedkoop om een com positie als geestig of lichtvoetig aan te merken, omdat de tekst of het onderwerp geestig of lichtvoetig is. Voor een grappige of gezellige com positie komt meer kijken dan een grappige of gezellige tekst. Als een vader moppert over het bij de jeugd in de mode komende koffiedrinken, dient vooral zijn zang te mopperen en te pruttelen en als de dochter om een man vraagt, dient haar zang van lieflijke verrukkivaen over te lopen- De instrumenten behoren daarbij door dit alles heen te dar telen. Als men boeren laat zingen en dansen, dan wil dit zeggen, dat men op welke tekst ook, die hier trouwens vrij onbetekenend is en in plat Saksisch staat, veel gezonde en naieve vreugde weet te brengen, ferm en krachtig, zonder verwik keling, spontaan, eenvoudig en di rect. Wie aan Bach's humor mocht twijfelen of aan zijn verbinding met de aarde zoeke het eens in de rich ting van dit soort werken. Zij zul len hem toegankelijker maken voor veel blijheid en uitbundigheid in de za. ernstige werken, die dikwijls voor alleen maar ernstig doorgaan omdat ze zo kunstig in elkaar gezet zijn. De opnamen van de Duitse ko ren. orkesten en solisten zijn op beide platen lofwaardig. (Advertentie) Iedere zomer weer worden enkele grote havensteden, waar regelmatig zuidvruchten worden aangevoerd, bezocht door een legertje tropische insecten en reptielen, zoals termieten, schorpi oenen slangen. Meestal blijven zij de eerste tijd na hun aan komst in loodsen met zuidvruchten. Velen sterven weldra, anderen houden het iets langer uit, maar overleven toch meestal de winter niet. stuks ongedierte kunnen huizen. Bo- Er zijn er ook, die aan het klimaat wennen. Vooral termieten uit Afrika vormen een ware plaag. Zij voelen zich in Europese contreien schijnbaar best op hun gemak en vestigen zich op een dermate grondige wijze in huizen en gebouwen, dat die na enige tijd volledig ondermijnd zijn. Dan be gint, terwijl het meestal al te laat is, een grootscheepse actie om de slo pers uit te roeien. Men gaat ze op allerlei manieren te lijf, tot dusver echter nog tever geefs. Een probaat middel zou onge twijfeld zijn om het ongedierte de bevriezingsdood te laten sterven. Dit is echter in de praktijk niet te ver wezenlijken, omdat de gebouwen dan in de koudste tijd van het jaar enige tijd onbewoonbaar zouden zijn. Bo vendien zouden ze door de vorst be schadigd kunnen worden. De binnenstad van Hamburg heeft steeds meer last van witte mieren, evenals de Franse havenstad La Ro- chelle, waar op iedere vier huizen er één volledig door termieten is on dermijnd. In Hamburg heeft men vierhon- derdzeventïg duizend mark uitgetrok ken om gebouwen, die zijn aangeval len, af te breken. Bij een onderzoek in de havens is gebleken, dat in een scheepslading bananen wel meer dan vijftigduizend Het contactcentrum op voorlich- tingsgebied vierde met een bezoek aan Tilburg zyn elfde verjaardag. In de ochtenduren bezichtigden de le den allen direct of indirect betrok ken bij de voorlichtingsapparaten van overheid of bedrijfsleven de AaBe wollenstoffenfabrieken, waarna er een ontvangst ten stadhuize was. Burgemeester mr. E. H. J. baron van Voorst tot Voorst wees allereerst op de moeilijke en delicate taak der „voorlichters" om tenslotte de pro- In de kelders en kroegen van het Parijse Saint-Germain des Prés kon men ze tot voor kort aantreffen, de jongens en meisjes die „tra ditie en burgerdom" hadden afgezworen en die zich afgoden hadden gezocht in de litteraire we reld. Ze noemden zich volgelingen van Jean Paul Sartre en Simone de Beauvoir en hun trouw aan de meesters van het existentialisme was zo ontroerend dat Sartre zich van hen af keerde en naar een andere wijk van Parijs ver huisde Sartre, die leert dat het leven mondt in het niets en dat de mens in de wereld wordt geworpen om in vrij heid te kiezen, zonder dat die keuze hem tegenover de eeuwigheid verplicht. Altqd zijn er jongeren geweest, vooral in Frankrijk, die zich aan de litteratuur verslingerden en „litterair" wilden leven. In feite zijn zij burgerlijker dan de bur gers die zij verafschuwden. De uiterste consequenties van hun keuze durven ze namelijk niet aan Denise Labbé en Jacques Algaron, twee jonge men sen die onlangs voor de rechtbank in Blois stonden, hadden dit wel gedurfd. Denise had haar kind van 21/2 jaar verdronken, omdat haar vriend dit van haar had geeist. Met citaten van d'Annunzio en André Gide had hy haar bezworen dat de liefde offers vroeg en dat zij haar genegenheid voor hem kon bewijzen door het liefste dat zij had op te offeren. Denise, een gewoon kantoormeisje, had veel gelezen. Het liefst vertoefde ze in kringen van studenten en ar tiesten, waar het intellectuele gesprek soms het karakter kreeg van een massale geestelijke roes en waar in een gevaarlijk spel met populaire citaten oude waarden werden ontluisterd. Haar vriend had gezegd dat het geen zin had boeken en hun schrijvers te bewonderen, wanneer men niet bereid was de nieuwe levenswijsheden daadwerkelijk te belijden. Toen hij Denise voorstelde haar kind te offeren als be wijs van haar liefde, zei het meisje: „Maar daar heb ik toch het recht niet toe." Waarop Algaron antwoordde: „Daarom nu juist vereist het moed dit te doen." „De bezetenen" heeft men de twee genoemd, toen zij voor het gerecht moesten verschijnen. In zoverre was dit gerechtvaardigd dat zij bezeten waren van litteratuur en de wijsheid van geestelijk ontwortelden, met een overi gens borend intellect, hoger stelden dan de wijsheid die van alle tijden is. In een van de paradoxale fantasieën van Chesterton doodt een jonge man zijn leraar als directe en voor de handliggende consequentie van diens eigen leer. De man stelt namelijk, dat men zonder vorm van proces mensen mag doden, die men een gevaar acht voor de gemeen schap. De student oordeelt nu juist die redenering voor de gemeenschap gevaarlijk en hij grijpt naar een dolk.... Wat Chesterton met een absurd voorbeeld duidelijk wilde maken is hier door de tragische werkelijkheid be wezen: dat veel zogenaamde moderne wijsheden in feite moderne dwaasheden zijn en dat sommige schrijvers zouden schrikken als ze hun gedachten in praktijk ge bracht zagen. Denise Labbé moet aan een verschrikkelijke twee strijd ten prooi zqn geweest. Maar haar vriend, een officier in het leger had filosofische studies gemaakt en hij was haar leidsman op het gebied van de littera tuur. Leerde Gide niet dat men het verlangen, hoe dan ook, moest volgen "n godsdienstig-morele waarheid als rechtvaardiging van de menselijke daden ontkend Wat is recht Wat is moed Als men de „liefde" het hoogst stelt, zei Jacques, wordt al het andere daaraan ondergeschikt. Denise wilde haar kind uit het raam gooien. Zij trok het terug, toen zij zich door buren bespied zag en het kind lachte. Het dacht dat moeder een nieuw spelletje had bedacht. Later duwde zij het meisje in een kanaal. Het werd gered. Jacques Algaron was woedend en om haar vriend niet te verliezen verdronk Denise het kind in een emmer water. Het offer was gebracht. Aan de liefde was recht gedaan. De wijsheden van Gide waren in een harde en „moedige" daad omgezet. Hoe verziekt door morbide litteratuur de geest van de aanstichter van de misdaad geweest moet zijn, bleek na de rechtszitting, toen beiden naar de cel werden ge leid, na een vonnis van levenslang voor Denise en 20 jaar voor haar minnaar. Jacques Algaron, bleek maar ongebroken, glimlachte hautain. „Sommige monsters", zei hij, „mogen trots zijn op hun karakter, want vaak worden dezelfde eigen schappen aangetroffen bij monsters en bij heiligen." En ook dat was weer een citaat van een gevierd schrij ver. Van Bernanos namelijk, die er echter iets heel anders mee bedoelde dan hij. blemen van zijn stad, haar groei en bloei, aan te snijden. Hierna zat men aan een door het gemeentebestuur aangeboden lunch aan, waaraan mede deelnam mr. J. W. Beyen, minister van Buitenlandse Zaken, en diens echtgenote. De minister had zich be reid verklaard een tafelrede uit te spreken. MULTILATERAAL OVERLEG Minister Beyen stelde, dat na de laatste wereldoorlog een grote veran dering is ingetreden in de methoden van internationaal politiek overleg. De ontwikkeling tot een georganiseer de samenwerking leidde meer en meer tot een multilateraal georgani seerde vorm van overleg. Een wereldorganisatie als de VN aldus spreker kan aan de behoefte tot multilateraal overleg slechts ten dele voldoen, dit omdat het gevoel van saamhorigheid te ge ring is en het besef van een ge meenschappelijk belang te zwak. De behoefte aan groepsorganisaties als b.v. NATO en OEES wordt in grote mate gevoeld. Voor het welslagen echter is het nodig, dat de regeringen een geza menlijke verantwoording dragen en afstand doen van een zeker deel van hun souvereiniteit. DE ORGANISATIES De heer Beyen besprak vervolgens de diverse organisaties en hun taken. Veelal wordt de waarde van het ge luid der kleine landen in twijfel ge trokken, aldus spreker, maar nu er nieuwe vormen van samenwerking zijn geschapen is dit wel zeer belang rijk. Een verenigd Europa in eco nomisch opzicht achtte mr. Beyen van essentieel belang tegenover bui tenlandse concurrentie en agressie. Tenslotte wees de minister op het karakter van de Benelux, waarvan hij de moeilijkheden niet verheelde. Hij stelde, dat men zich nog te veel ver diept in kleinigheden en de grote lijnen vaak uit het oog verliest. Na dit betoog van minister Beyen maakten de gasten, onder auspiciën van de gemeentelijke voorlichtings dienst Tilburg een toer door ver schillende stadswijken, waarna het samenzijn werd afgesloten met een bezoek aan een wijnkelder. vendien zijn er zwermen kevers, vlin ders, libellen en allerlei soorten sprinkhanen, die in groten getale loodsen en opslagplaatsen bevolken. Voor een zoöloog bespaart zo'n le vende verzameling veel expedities. Zo heeft men een tabel kunnen uit werken, waarmee men het land van herkomst van een lading bananen, door de soort sprinkhanen, die er in worden aangetroffen, met zekerheid kan vaststellen. Zelfs ervaren vruch tenhandelaren kunnen dit niet altijd, als zij moeten afgaan op het uiterlijk en de smaak van de vruchten. De giftige soorten vallen niet alleen ge bouwen aan, ook mensen ontzien zij niet. Personeel van havenloodsen is al meer dan eens door spinnen en slangen gebeten. De laatste drie jaar zijn er echter geen dodelijke onge vallen meer gebeurd. Toch heeft men voorzichtigheidshalve serum inge voerd uit het land waar sommige soorten spinnen vandaan komen, om mensen, die zijn gebeten, onmiddel lijk te kunnen helpen. Dit betreft vooral de z.g. kamspin, die in Brazi liaanse bananen wordt aangetroffen. Deze spin kan wel vier centimeter lang worden en een muis in een paar seconden doden. Kamspinnen beho ren tot een zeer agressieve soort, die direct tot de aanval overgaat. Zowel in Brazilië als in Hamburg heeft deze spin af en toe mensen gebeten. In Duitsland voor het laatst in 1953, ge lukkig zonder dodelijke afloop. Uit Brazilië komt ook de Tarantula-spin, waarvan de beet zeer pijnlijk is. Het slachtoffer van deze spin moet door een arts behandeld worden, vaak met een speciaal serum. De Tarantula gaat pas tot de aanval over, als ze zich in het nauw gedre ven voelt Zeer gevaarlijk werden tot nu toe ook de vogelspinnen geacht, die met bananen uit Midden- en Zuidamerika komen. Bij een onderzoek is echter geble ken, dat hun beet niet zo gevaarlijk is als men dacht. Proeven met mui zen hebben bewezen, dat er maar één soort vogelspin is, waarvan de beet de dood tengevolge kan hebben. Deze spin is echter zeer vredelievend en moeilijk tot bijten te bewegen. Tropische schorpioenen zien er uit als kleine krabben. Ze bijten gauw, maar de uitwerking van hun beet is niet altijd even erg. Schorpioenengif werkt, zoals het meeste dierlijke gif, op het zenuwstelsel. Het verlamt de ademhalingsorganen. Het gevaar schuilt echter niet alleen in de aan wezigheid van schorpioenen en ter mieten. Tussen bananen en hout zitten ook meermalen slangen verscholen. Nu let het personeel van havenloodsen bijzonder op de aanwezigheid van deze walgelijke reptielen en hierdoor komen er danook vrijwel geen onge lukken voor met gifslangen. In de zomer komen deze slangen nog wel eens in het binnenland te recht met bananentransporten. Zij houden het in het koele klimaat echter niet uit, omdat ze hun gebrui kelijke voedsel niet kunnen vinden en zich ook niet kunnen voortplan ten. E en meisje licht gewond, In de woonwijken van Fairbanks, Alaska, zijn maandagavond 52 ongela den raketten neergekomen, die losge raakt waren van een straalvliegtuig. De raketten richtten geen schade aan. Slechts een meisje werd in een park zeer licht gewond, toen een der ra ketten in haar buurt neerkwam. In de Canisiuskerk te Nijmegen heeft gistermorgen de ass.-moderator pater W. Oremus sj., een plechtige H. Mis opgedragen. Moderator pater drs. B. van Ogtrop sj, drukte de studen ten op het hart onderling vooral de naastenliefde te betrachten. 's-Middags werd in de aula der uni versiteit de buitengewone corpsverga dering gehouden, waar de praeses C. de Quaay, de aanwezigen begroette. Als honorair senatoren werden ge ïnstalleerd drs. M. T. J. Pijnenborg, oud-praeses, G. Brenninkmeijer, F. W. Brouwers, G. H. Meuwissen en mej. E. M. J. Bronzwaer. In de gebruikelijke beschouwing pleitte de praeses C. de Quaay voor de bouw van een nieuw en ruimer so- citeitsgebouw. Hij betoogde dat de studenten in Nijmegen altijd hun home hebben moeten zoeken in ver- bouwde herenhuizen, om de eenheid in het corps te bewaren en vooral om hccorpsleven aan zijn doel te doen beantwoorden, zal minstens binnen vier jaar de grondslag moeten gelegd worden voor een doelmatiger socië teitsgebouw met voldoende ruimte. De heer Th. Booy, particulier secre taris in speciale dienst van H.K.H. Prinses Wilhelmina, wijdde de dies rede aan de eenheid van Europa. De studenten vierden de avond van de 32e dies met een „soirée véné- tienne" op het plezierjacht van „Ko ningin Wilhelmina", dat de Waal op voer.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 17