GEEST EN
GEMOED WERDEN
BESMET DOOR „MODERNEN
UlaeMaff P extern
Walter George: op een verstandige
manier de bakens verzet
ONDIEREN-PLAAG
IN HAVENSTEDEN
Dies Natalis van Nijmeegs
studenten corps
Eisenhowers ambassadeur bij de NAVO
Het beste
ligt voor
't grijpen
Minister Beyen sprak voor
contactcentrum voorlichting
Het drama
van
,dc bezetenen
17
VIJFDE BLAD
DONDERDAG 14 JUNI 1956
17
Isolationisme
is voorbij
Het vaderland staat
op bier en cigaret
Tsjechische studenten ontevreden
over het communistische regiem
DE DRAAIENDE SCHIJF
Humor
van Bach
Giftige tropische immigranten
Meeste r-slopers
Over nieuwe vorm internationaal overleg
n
Moderne dwaasheden
Weer een citaat.
Gevaarlijk
Stang
en
Ongeladen raketten
stortten neer
WALTER GEORGE
Het bericht dat president
Eisenhower de nestor van de
Senaat, de 78-jarige democra
tische senator Walter Franklin
George van Georgia, die 34 jaar
lang zijn land in dit hoge col
lege heeft gediend, heeft uitge
kozen om als zijn persoonlijke
ambassadeur bij de NAVO op
te treden, is niet alleen overal
in de pers der vrije wereld met
grote instemming begroet,
maar heeft tevens aanleiding
gegeven tot commentaren over
deze welhaast unieke figuur in
de Amerikaanse regering, die
bewijzen dat zijn persoonlijk
heid bij vriend en vijand, en
zeer zeker ook in Europa, zeer
hoog staat aangeschreven. Dit is
allerminst verwonderlijk, in
dien men bedenkt hoe de poli
tieke loopbaan van deze „mach
tigste" democraat in de Senaat
zich heeft ontwikkeld en hoe
zijn politieke ideeën een steeds
ruimere horizon hebben gekre
gen.
Toen Walter George in 1922 in een
tussentijdse verkiezing ter vervulling
van een vacature als zoon van het
zuiden in de senaat werd gekozen en
zijn carrière als senator begon 'n
carrière die bij zijn aftreden op 3 ja
nuari 1957 ruim een derde eeuw zal
hebben geduurd was er van de
breed internationaal denkende demo
craat, zoals de wereld hem thans kent,
nog geen sprake. Senator George was
een uitgesproken isolationist, die voor
Amerika geen heil zag in een buiten
landse politiek die het land zou ver
heel onvoorbereid en a l'improviste
had uitgesproken, woordelijk te her
halen. Ondanks het prestige dat hij
geniet en zijn hoge positie en aanzien,
treedt hij nooit zonder noodzaak op
de voorgrond en blijft hij de rustige,
bescheiden en eenvoudige figuur on
der de senatoren.
Hij is wellicht de enige onder heri,
die door de macht van zijn woord
verandering van inzicht kan bewerk
stelligen.
Walter George werd in 1878 als zoon
van een pachtboer in Webster County
in de zuidelijke staat Georgia geboren
Zijn talent om in het openbaar te
spreken manifesteerde zich reeds
vroeg. Als jongen van 16 jaar moest
hij eens invallen voor een vastge
stelde spreekbeurt op een studenten
vergadering. Hij kreeg slechts een
half uur om zich op deze hachelijke
taak voor te bereiden. De toespraak
van 40 minuten die hij hield over de
plichten van de burger tegenover de
regering, maakte hem op slag be
roemd in Georgia. Als 20-jarige stu
dent van het Mercer College in Ca-
con, Georgia, werd hij winnaar op een
welsprekendheidsconcours met een
rede over de constitutie. Aan ditzelfde
College behaalde hij in 1900 zijn
bachelor's degree en het volgende
jaar kreeg hij zijn graad aan het Law
College daar, waarna hij een succes
volle advocatenloopbaan begon in
Vienna in Georgia. In 1912 werd hij
District Judge en begon daarmee zijn
carrière bij de rechterlijke macht,
waarvan de climax kwam in 1917, toen
hij rechter werd bij het Opperste Ge
rechtshof van zijn staat, een functie
die hij in 1922 neerlegde. In datzelfde
jaar werd hij tot democratisch sena
tor van zijn staat gekozen.
(Advertentie)
f V "V V V T
Met onfeilbaar instinct pikt de
kip de beste graankorrels ui'
het gestrooide voer.
Denk aan die „kippenkarakter-
trek", wanneer U een pakje kip
pensoep koopt. Laat U niet in
de war brengen, het beste ligl
immers voor het grijpen: OXO
„Chicken"kippensoep (het beste
van de kip) in het bekende
groen-geel-rode zilverzakje,
Deze week staat het woord
.kiezen" in het middelpunt der
belangstelling. Ook Uw soepen
keuze is belangrijk,kies
OXO kippensoep en U hebt de
soep van Uw keuze gevonden.
Eén pakje is voldoende voor 4
borden heerlijke kippensoep.
OXO
SOEPEN
„Chicken"-kippensoep, Toma
tensoep, Juliennesoep, Cham
pignonsoep, Vermlcellisoep,
Aspergesoep, Bruinebonensoep
wikkeld doen raken in allerlei poli
tieke moeilijkheden en veten elders
ter wereld, een man die meende dat
Amerika er goed aan deed zich. in
veilige isolatie tussen twee oceantn,
te concentreren op de eigen groei en
ontwikkeling. Hitler's greep naar de
macht in Duitsland en de duidelijke
bedreiging die zijn regime inhield voor
de vrije volken van Epropa en ten
slotte voor de democratische begin
selen, die in het bewustzijn van het
Amerikaanse volk zo'n belangrijke
plaats innemen, deden de senator
echter inzien, dat met de politieke
ontwikkeling in Europa uiteindelijk
ook de belangen van de Verenigde
Staten waren gemoeid, en dat het
tijdperk van een strikt isolationisme,
ook in de politiek, voor goed voorbij
was. Hij werd de woordvoerder dei-
gematigde internationalisten in de se
naat en dat betekende, gezien zijn uit
zonderlijke welsprekendheid, een be
langrijke wijziging in de algemene
houding der senaat ten aanzien van
de buitenlandse politiek.
Walter George gaf ook verder blijk
de tekenen van de tijd uitistelsend te
verstaan, want gedurende de Tweede
Wereldoorlog en de periode daarna
wierp hij zich op als een der krach
tigste voorstanders van het interna
tionalisme in de buitenlandse poli
tiek van Amerika.
In de binnenlandse politiek bleef
hjj weliswaar, als gentlemen naar de
beste tradities van „the old South",
aanhanger van de conservatieve de
mocratische beginselen ten aanzien
van het zuiden, maar op het terrein
der buitenlandse poiitiek was George
de man die met de inzet van zijn gro
te welsprekendheid pleitte voor hulp
aan Griekenland en Turkije, voor het
Marshall Plan, voor de NAVO en voor
het tot stand komen der UNO.
Hij was ook de man die in het be
gin van het jaar 1955 door het ge
wicht van zijn persoonlijkheid en zijn
woorden in de senaat in hoge mate
ertoe bijdroeg, dat dit college zijn
goedkeuring hechtte aan de plannen
tot oprichting van de SEATO, en, in
november 1954, aan de Parijse Accoor-
den, waarbij de Duitse Bondsrepubliek
haar onafhankelijkheid herkreeg en
toegelaten werd tot de NATO. Sena
tor George was het tenslotte ook die
de gangmaker was voor de door pre
sident Eisenhower voorgestelde bij
eenkomst der vier staatshoofden in
Genève in de zomer van 1955.
Ook als pleitbezorger van de vol
ledige liberalisatie der internationale
handel gaf Walter George blijk alle
isolationistische ideeën ver achter
zich te hebben gelaten. Ter verdedi
ging van het programma der weder
zijdse handelsbetrekkingen vatte de
senator eens zijn opvatting als volgt
samen: „Hoe kunnen wij de klok te
rug zetten en beweren, dat de wereld
handel weer aan banden moet wor
den gelegd en tegelijkertijd verwach
ten dat alle vrije naties economisch
sterk en welvarend zullen worden?"
TITAAN VAN GEORGIA
En dan te zeggen, dat ze bijkans de
cigaretlen hebben opgeslagen, 't
Bier en de eigaretten-toebak zijn
de twee belangrijkste takken van
onze nijverheid. Schaft ze aj, en
heel d'n Benelux zakt ineen. Bref:
'n nationale catastrofe!
Daarom moeten wij met dankbare
bewondering opzien naar hen die
standvastig hunne pint pakken en
hun cigaret smoren. Zij zijn het die
ons land zijn voorspoed en welvaart
I blijven verzekeren en tevens zorgen
t voor de vrede en de verbroedering
onder de mensen. Want de geleerdste
hoeft me ie viagen, wat de studenten i mannen van de wereld hebben 't
gedaan hebben, 't Bier was best en vastgesteld: wie drinkt natuurlijk
beest en menie temps. Er waren I njet te Veul en te grote pinten en
er uie schreeuwden: „L'Union fait w|e rookt, denkt nie aan oorlog voe-
la force?.... La bière fait ia force! reri- Heb ik nie menigmaal in uwen
Weg met leeuw in ons staatswapen, j eigen Gazet gelezen: 'n tevreden
OOST-ROZEBEKE
BIERMAAND
Biermaand? Had maar gerust bier
jaar gesciireven, hoor ik u zeggen,
want, as Wij aan t;e Belzjen denken,
zien wfc 'nne puit. En ik moet u
deemoecug gelijk geven. Wij hebben
in Leuven n bierfeest ineengesto
ken.... 't heelfc in alle magasins bier-
bonnekes gehegcid. De publieke pom
pen hebben gratis bier gegeven....
had al 't bier dat er gedronken is
deur de straten van Leuven ge
stroomd.... de Universiteit en 't Raad
huis zouden gezwommen hebben
Afgezien van intern-politieke over
wegingen is president Eisenhower's
besluit om de „titaan van Georgia",
zoals George wel eens genoemd is,
als zijn speciale afgezant bij de NATO
aan te wijzen, een wijze daad, want
er is onder de senatoren waarschijn
lijk niemand te vinden die zó door
drongen is van de idee van een vol
kerengemeenschap als senator George
en niemand die door zijn persoonlijk
heid, zijn prestige, zijn antecedenten
en verdere kwaliteiten beter geschikt
is voor deze functie, nu de NAVO op
het punt staat een nieuwe, zeer be
langrijke fase van haar ontwikkeling
te beginnen, nu zij zich voor de op
gave gesteld weet zich van een zui
ver militaire organisatie te ontwikke
len tot een bond van volken die ook
in economisch en politiek opzicht
elkaar aanvullen en verstaan.
Walter Franklin George, de „tower
of strenght" van de regering in Wash
ington, de grote voorvechter van een
„bi-partisan" buitenlandse politiek en
de man die bij beide grote partijen in
de Verenigde Staten een grote repu
tatie en prestige geniet, is behalve
voorzitter van de senaatscommissie
voor „Foreign Relations", tevens ook
voorzitter van de senaat bij afwezig
heid van de vice-president en plaats,
vervangend president na de vice-pre
sident en de voorzitter van het Huis
van Afgevaardigden.
Deze geleerde en gentleman in de
beste zin heeft een fenomenaal ge
heugen, waarvan vele anccdoten ge
tuigen, zoals bijv. het verhaal dat de
senator het bestond om een lange ver
klaring, die hij een uur tevoren ge
„Talrijke studenten z\jn bezweken
voor een demagogische propaganda,
waarvan het einddoel het anti_com -
munisme was", zo heeft de voorzitter
van de communistische studenten
organisatie te Bratislava Peter Celet-
ka, dinsdag op het congres van de
Tsjechoslowaakse communistische
partij te Praag verklaard.
Sprekend over de betogingen,
welke onlangs door studenten zijn ge
houden, zei Celetka, dat „reactionaire
elementen, onder het voorwendsel van
erttiek op de gang van zaken op de
universiteit, hebben getracht de stu
denten te Bratislava te overreden,
openlijk van hun ontevredenheid
over het regiem te getuigen." „Zij
willen wanorde stichten en van de er-
gering concessies afdwingen, waarvan
de reactie in binnen- en bui
tenland zou hebben geprofiteerd."
Eerder op de dag had de minis
ter van binnenlandse zaken, Rudolf
Barak, al verklaard, dat „vijanden
van het volk" pogen de studenten voor
hun zaak te gebruiken.
zet er Cambrinus in!'
Neemt 't bier uit België en 't is
z'nne ruggegraat kwijt. Want, hoe
gaat het? Ge stapt .'n stammenee
binnen met de gedachte van maar
eene pint te pakken. Maar de mens
wikt en... Cambrinus beschikt. Ge
voelt seffes dat ge, op één bierbeen,
niet kunt blijven staan. Het worden
er twie, meestal drei en soms nog
veul meer. En dan mag uwe minister
zeggen, dat 't Belzje bier nie in Hol
land geïmporteerd mag worren, om
dat er te weinig alcohol in zit... ge
hadt moeten zien. hoe zc mekaar in
Leuven op straat omhelsd hebben.
As ge er maar genog pakt, dan voelt
ge de alkohol wel en dan komt de
verbroedering vanzelf. Van zuurstof
allenig kan 'nnen oprechte Vlamink
nie leven, daar mot koolzuur bij. En
't ies daarmee, dat 'm 's morgens
vroeg, na z'nne kaffee en z'nne pisto
let. as 'm naar z'n werk trekt, de
stammenee binnen stapt voor z'nnen
eersten pint. Hij werkt 't liefst in
de buurt van 'n café want daarheen
richt 'm onder de rust seffes z'n
schreden, 't Middagmaal zonder 'nnen
.Export" of 'nne „Sas" is 'n mis
lukking. Gaat 'm terug naar de fa
briek of d'n niefbouw dan kan 'm
toch moeilijk de stammenee negeren,
al was 't allenig om de stammenee-
baas. Uit compassie! Want dieje suk-
kelèèr mot ook leven. En, 'nne keer
dat 't werk gedaan is. heeft 'm 't
recht en voelt 'm de plicht 'n koppel
pinten te pakken om terug op krach
ten te komen. En 's avonds? Ge zult
toch zeker nie van 'nne mens, die
don gehele dag in 't zweet zijns aan-
schijns heeft staan werken, verlan
gen dat 'm. thuis gaat zitten uitdro
gen? Dat 'm z'n kameraden aan de
tric-trac tafel allenig laat zitten?
De anti-alcoholisten zeggen wel:
drinkt water als ge dorst hebt, maar
'nne Vlamink is geen kiek. Beeldt
u n momentje in, wat er van 't
Belzje vaderland zou worden, moest
er water in de plek van bier ge
dronken worren. Dat zou 'n natio
nale ramp betekenen'Bier en de
cigaret, dat zijn de twee pijlers,
waarop 't vaderland staat of valt.
roker is geen onruststoker. Dat zegt
mij nu wel niet veel, want: 'n te
vreden straatkuischer is ook geen
onruststoker. Daarom is het maar 'n
groot geluk dat er van diejen ciga-
retten-opslag niks terecht is geko
men. Dat zou 'n revolutie gegeven
hebben, waarbij vergeleken die van
Peron nog maar kinderspel geweest
zou zijn. Alles mag opslaan in België:
de vrouwenhoeden, de mansschoenen,
de valse haren en tanden.... 't raakt
ons kouwe kleren niet,, maar de ci-
garetten... handen af! Niets is rapper
op dan 'a cigarette en niets is rapper
leeg dan 'nne pint. Zied 'nne keer,
hoe de onontkoombare uitgaven door
diejen opslag zouden stijgen. De lonen
zouden weeral seffes de hoogte in
moeten. Het heeft nochtans maar 'n
nagelke gescheeld of de cigaretten
waren 'nne frank per pakske de hoog_
te in gegaan. Ze hebben in de Se
naat dan ook geschreeuwd: „Watte,
de cigaretten opsla'an? Dat ze de
jaarwedden opslaan, dan brengt ge
vreugde in plaats van misère over
't hele land!" Afslag mot er komen,
afslag van de belastingen, van de
militaire diensttijd, van de werk
uren!
En, laat ons nu de werkelijkheid
'nne keer aandurven, 't Bier en de
cigarette zijn twee duvels die ons
Belzjen in de nek zitten en ons nooit
zullen loslaten. En ons, Belzjen nie
allenig zulle. Komd 'nne keer zien
in 'n grote Leuvense stammenee. Wie
drinken er de meeste pinten? Da ztfn
de mannen met de lever- en de gal
ziekte, met de hoge bloeddruk, met
de veul te dikke buikskes. Zegt ge
het hun: „Sjef, ge weet wat d'n doe-
teur u gezegd heeft!" „Dan maar
'n bietje rapper kapot, maar m'nne
pint laat er nie voor staan".
En meent ge dat ze, na d'r zesde,
nog proeven dat ze bier drinken? Ze
drinken omdat ze voelen dat ze dan
veul plezanter kunnen zwetsen en
zwansen. En de cigarette? Ik ken
er die er zestig per dag smoren.
Zoudt ge menen, dat die nog weten,
dat ze smoren? 't Is met die twee
duveltjes gelijk met de Grote: Ge
gaat er makkelijk mee kuieren, maar
raakt 'm es kwijt?
SUSKE VAN TESTELT
LJET is zeker niet waar, dat de
roemruchte Johann Sebastiaan
Bach alleen maar hooggeleerd en
ernstig is. Waarschijnlijk is wel
waar, dat wij om een of andere re
den het gevoel voor de humor, die
dikwijls in zijn muziek doorstraalt,
verloren hebben. Voeg daarbij, dat
Bach voor de meesten van ons ge
lijk staat met alleen maar Mattheus-
passion en nog een paar serieuze
werken, dan is het oordeel gauw
geveld.
Daarom is het goed, dat „Le
Chant du Monde" een paar werken
van hem brengt, die Bach geheel
van de andere zijde doen kennen
en wel de „Bauern-cantate" onder
L DY-A 8097, een 17 cm. plaatje en
onder L DA-8057 de Koffie-cantate,
aangevuld met een Quodlibet. Ook
bij Bach behoeft men niet dadelijk
te schrikken van een vreemd woord.
„Quodlibet" betekent eenvoudig
„wat U maar belieft"; het is een
combinatie van doodgewone volks
liedjes, die grappig aan elkaar die
nen te worden geregen. Dit werkje
van Bach gaat over scheepjes en
paarden en diverse plaisanterieën.
De Koffiecantate is het verhaal van
een dochterdie door haar vader
berispt wordt, omdat ze te veel
koffie drinkt. De Boerencantate
brengt een stelletje aria's en tevens
een koor plus een dans op Saksisch
boerenwijs.
Nu is het goedkoop om een com
positie als geestig of lichtvoetig aan
te merken, omdat de tekst of het
onderwerp geestig of lichtvoetig is.
Voor een grappige of gezellige com
positie komt meer kijken dan een
grappige of gezellige tekst. Als een
vader moppert over het bij de jeugd
in de mode komende koffiedrinken,
dient vooral zijn zang te mopperen
en te pruttelen en als de dochter
om een man vraagt, dient haar zang
van lieflijke verrukkivaen over te
lopen- De instrumenten behoren
daarbij door dit alles heen te dar
telen. Als men boeren laat zingen
en dansen, dan wil dit zeggen, dat
men op welke tekst ook, die hier
trouwens vrij onbetekenend is en
in plat Saksisch staat, veel gezonde
en naieve vreugde weet te brengen,
ferm en krachtig, zonder verwik
keling, spontaan, eenvoudig en di
rect.
Wie aan Bach's humor mocht
twijfelen of aan zijn verbinding met
de aarde zoeke het eens in de rich
ting van dit soort werken. Zij zul
len hem toegankelijker maken voor
veel blijheid en uitbundigheid in de
za. ernstige werken, die dikwijls
voor alleen maar ernstig doorgaan
omdat ze zo kunstig in elkaar gezet
zijn. De opnamen van de Duitse ko
ren. orkesten en solisten zijn op
beide platen lofwaardig.
(Advertentie)
Iedere zomer weer worden enkele grote havensteden, waar
regelmatig zuidvruchten worden aangevoerd, bezocht door een
legertje tropische insecten en reptielen, zoals termieten, schorpi
oenen slangen. Meestal blijven zij de eerste tijd na hun aan
komst in loodsen met zuidvruchten.
Velen sterven weldra, anderen houden het iets langer uit,
maar overleven toch meestal de winter niet.
stuks ongedierte kunnen huizen. Bo-
Er zijn er ook, die aan het klimaat
wennen. Vooral termieten uit Afrika
vormen een ware plaag. Zij voelen
zich in Europese contreien schijnbaar
best op hun gemak en vestigen zich
op een dermate grondige wijze in
huizen en gebouwen, dat die na enige
tijd volledig ondermijnd zijn. Dan be
gint, terwijl het meestal al te laat is,
een grootscheepse actie om de slo
pers uit te roeien.
Men gaat ze op allerlei manieren
te lijf, tot dusver echter nog tever
geefs. Een probaat middel zou onge
twijfeld zijn om het ongedierte de
bevriezingsdood te laten sterven. Dit
is echter in de praktijk niet te ver
wezenlijken, omdat de gebouwen dan
in de koudste tijd van het jaar enige
tijd onbewoonbaar zouden zijn. Bo
vendien zouden ze door de vorst be
schadigd kunnen worden.
De binnenstad van Hamburg heeft
steeds meer last van witte mieren,
evenals de Franse havenstad La Ro-
chelle, waar op iedere vier huizen
er één volledig door termieten is on
dermijnd.
In Hamburg heeft men vierhon-
derdzeventïg duizend mark uitgetrok
ken om gebouwen, die zijn aangeval
len, af te breken.
Bij een onderzoek in de havens is
gebleken, dat in een scheepslading
bananen wel meer dan vijftigduizend
Het contactcentrum op voorlich-
tingsgebied vierde met een bezoek
aan Tilburg zyn elfde verjaardag. In
de ochtenduren bezichtigden de le
den allen direct of indirect betrok
ken bij de voorlichtingsapparaten van
overheid of bedrijfsleven de AaBe
wollenstoffenfabrieken, waarna er een
ontvangst ten stadhuize was.
Burgemeester mr. E. H. J. baron van
Voorst tot Voorst wees allereerst op
de moeilijke en delicate taak der
„voorlichters" om tenslotte de pro-
In de kelders en kroegen van het Parijse
Saint-Germain des Prés kon men ze tot voor
kort aantreffen, de jongens en meisjes die „tra
ditie en burgerdom" hadden afgezworen en die
zich afgoden hadden gezocht in de litteraire we
reld. Ze noemden zich volgelingen van Jean
Paul Sartre en Simone de Beauvoir en hun
trouw aan de meesters van het existentialisme
was zo ontroerend dat Sartre zich van hen af
keerde en naar een andere wijk van Parijs ver
huisde
Sartre, die leert dat het leven mondt in het niets en
dat de mens in de wereld wordt geworpen om in vrij
heid te kiezen, zonder dat die keuze hem tegenover de
eeuwigheid verplicht.
Altqd zijn er jongeren geweest, vooral in Frankrijk,
die zich aan de litteratuur verslingerden en „litterair"
wilden leven. In feite zijn zij burgerlijker dan de bur
gers die zij verafschuwden. De uiterste consequenties
van hun keuze durven ze namelijk niet aan
Denise Labbé en Jacques Algaron, twee jonge men
sen die onlangs voor de rechtbank in Blois stonden,
hadden dit wel gedurfd. Denise had haar kind van 21/2
jaar verdronken, omdat haar vriend dit van haar had
geeist. Met citaten van d'Annunzio en André Gide had
hy haar bezworen dat de liefde offers vroeg en dat zij
haar genegenheid voor hem kon bewijzen door het liefste
dat zij had op te offeren.
Denise, een gewoon kantoormeisje, had veel gelezen.
Het liefst vertoefde ze in kringen van studenten en ar
tiesten, waar het intellectuele gesprek soms het karakter
kreeg van een massale geestelijke roes en waar in een
gevaarlijk spel met populaire citaten oude waarden
werden ontluisterd.
Haar vriend had gezegd dat het geen zin had boeken
en hun schrijvers te bewonderen, wanneer men niet
bereid was de nieuwe levenswijsheden daadwerkelijk te
belijden.
Toen hij Denise voorstelde haar kind te offeren als be
wijs van haar liefde, zei het meisje: „Maar daar heb ik
toch het recht niet toe." Waarop Algaron antwoordde:
„Daarom nu juist vereist het moed dit te doen."
„De bezetenen" heeft men de twee genoemd, toen zij
voor het gerecht moesten verschijnen. In zoverre was dit
gerechtvaardigd dat zij bezeten waren van litteratuur en
de wijsheid van geestelijk ontwortelden, met een overi
gens borend intellect, hoger stelden dan de wijsheid die
van alle tijden is.
In een van de paradoxale fantasieën van Chesterton
doodt een jonge man zijn leraar als directe en voor de
handliggende consequentie van diens eigen leer. De man
stelt namelijk, dat men zonder vorm van proces mensen
mag doden, die men een gevaar acht voor de gemeen
schap. De student oordeelt nu juist die redenering voor
de gemeenschap gevaarlijk en hij grijpt naar een dolk....
Wat Chesterton met een absurd voorbeeld duidelijk
wilde maken is hier door de tragische werkelijkheid be
wezen: dat veel zogenaamde moderne wijsheden in feite
moderne dwaasheden zijn en dat sommige schrijvers
zouden schrikken als ze hun gedachten in praktijk ge
bracht zagen.
Denise Labbé moet aan een verschrikkelijke twee
strijd ten prooi zqn geweest. Maar haar vriend, een
officier in het leger had filosofische studies gemaakt
en hij was haar leidsman op het gebied van de littera
tuur. Leerde Gide niet dat men het verlangen, hoe dan
ook, moest volgen "n godsdienstig-morele waarheid als
rechtvaardiging van de menselijke daden ontkend
Wat is recht Wat is moed Als men de „liefde" het
hoogst stelt, zei Jacques, wordt al het andere daaraan
ondergeschikt.
Denise wilde haar kind uit het raam gooien. Zij trok
het terug, toen zij zich door buren bespied zag en het
kind lachte. Het dacht dat moeder een nieuw spelletje
had bedacht.
Later duwde zij het meisje in een kanaal. Het werd
gered. Jacques Algaron was woedend en om haar
vriend niet te verliezen verdronk Denise het kind in een
emmer water. Het offer was gebracht. Aan de liefde
was recht gedaan. De wijsheden van Gide waren in een
harde en „moedige" daad omgezet.
Hoe verziekt door morbide litteratuur de geest van
de aanstichter van de misdaad geweest moet zijn, bleek
na de rechtszitting, toen beiden naar de cel werden ge
leid, na een vonnis van levenslang voor Denise en 20
jaar voor haar minnaar.
Jacques Algaron, bleek maar ongebroken, glimlachte
hautain. „Sommige monsters", zei hij, „mogen trots
zijn op hun karakter, want vaak worden dezelfde eigen
schappen aangetroffen bij monsters en bij heiligen."
En ook dat was weer een citaat van een gevierd schrij
ver. Van Bernanos namelijk, die er echter iets heel
anders mee bedoelde dan hij.
blemen van zijn stad, haar groei en
bloei, aan te snijden. Hierna zat men
aan een door het gemeentebestuur
aangeboden lunch aan, waaraan mede
deelnam mr. J. W. Beyen, minister
van Buitenlandse Zaken, en diens
echtgenote. De minister had zich be
reid verklaard een tafelrede uit te
spreken.
MULTILATERAAL OVERLEG
Minister Beyen stelde, dat na de
laatste wereldoorlog een grote veran
dering is ingetreden in de methoden
van internationaal politiek overleg.
De ontwikkeling tot een georganiseer
de samenwerking leidde meer en
meer tot een multilateraal georgani
seerde vorm van overleg.
Een wereldorganisatie als de VN
aldus spreker kan aan de
behoefte tot multilateraal overleg
slechts ten dele voldoen, dit omdat
het gevoel van saamhorigheid te ge
ring is en het besef van een ge
meenschappelijk belang te zwak. De
behoefte aan groepsorganisaties als
b.v. NATO en OEES wordt in grote
mate gevoeld.
Voor het welslagen echter is het
nodig, dat de regeringen een geza
menlijke verantwoording dragen en
afstand doen van een zeker deel van
hun souvereiniteit.
DE ORGANISATIES
De heer Beyen besprak vervolgens
de diverse organisaties en hun taken.
Veelal wordt de waarde van het ge
luid der kleine landen in twijfel ge
trokken, aldus spreker, maar nu er
nieuwe vormen van samenwerking
zijn geschapen is dit wel zeer belang
rijk. Een verenigd Europa in eco
nomisch opzicht achtte mr. Beyen
van essentieel belang tegenover bui
tenlandse concurrentie en agressie.
Tenslotte wees de minister op het
karakter van de Benelux, waarvan hij
de moeilijkheden niet verheelde. Hij
stelde, dat men zich nog te veel ver
diept in kleinigheden en de grote
lijnen vaak uit het oog verliest.
Na dit betoog van minister Beyen
maakten de gasten, onder auspiciën
van de gemeentelijke voorlichtings
dienst Tilburg een toer door ver
schillende stadswijken, waarna het
samenzijn werd afgesloten met een
bezoek aan een wijnkelder.
vendien zijn er zwermen kevers, vlin
ders, libellen en allerlei soorten
sprinkhanen, die in groten getale
loodsen en opslagplaatsen bevolken.
Voor een zoöloog bespaart zo'n le
vende verzameling veel expedities.
Zo heeft men een tabel kunnen uit
werken, waarmee men het land van
herkomst van een lading bananen,
door de soort sprinkhanen, die er in
worden aangetroffen, met zekerheid
kan vaststellen. Zelfs ervaren vruch
tenhandelaren kunnen dit niet altijd,
als zij moeten afgaan op het uiterlijk
en de smaak van de vruchten. De
giftige soorten vallen niet alleen ge
bouwen aan, ook mensen ontzien zij
niet. Personeel van havenloodsen is
al meer dan eens door spinnen en
slangen gebeten. De laatste drie jaar
zijn er echter geen dodelijke onge
vallen meer gebeurd. Toch heeft men
voorzichtigheidshalve serum inge
voerd uit het land waar sommige
soorten spinnen vandaan komen, om
mensen, die zijn gebeten, onmiddel
lijk te kunnen helpen. Dit betreft
vooral de z.g. kamspin, die in Brazi
liaanse bananen wordt aangetroffen.
Deze spin kan wel vier centimeter
lang worden en een muis in een paar
seconden doden. Kamspinnen beho
ren tot een zeer agressieve soort, die
direct tot de aanval overgaat. Zowel
in Brazilië als in Hamburg heeft deze
spin af en toe mensen gebeten. In
Duitsland voor het laatst in 1953, ge
lukkig zonder dodelijke afloop. Uit
Brazilië komt ook de Tarantula-spin,
waarvan de beet zeer pijnlijk is.
Het slachtoffer van deze spin moet
door een arts behandeld worden,
vaak met een speciaal serum. De
Tarantula gaat pas tot de aanval
over, als ze zich in het nauw gedre
ven voelt Zeer gevaarlijk werden tot
nu toe ook de vogelspinnen geacht,
die met bananen uit Midden- en
Zuidamerika komen.
Bij een onderzoek is echter geble
ken, dat hun beet niet zo gevaarlijk
is als men dacht. Proeven met mui
zen hebben bewezen, dat er maar één
soort vogelspin is, waarvan de beet
de dood tengevolge kan hebben. Deze
spin is echter zeer vredelievend en
moeilijk tot bijten te bewegen.
Tropische schorpioenen zien er uit
als kleine krabben. Ze bijten gauw,
maar de uitwerking van hun beet is
niet altijd even erg. Schorpioenengif
werkt, zoals het meeste dierlijke gif,
op het zenuwstelsel. Het verlamt de
ademhalingsorganen. Het gevaar
schuilt echter niet alleen in de aan
wezigheid van schorpioenen en ter
mieten.
Tussen bananen en hout zitten ook
meermalen slangen verscholen. Nu
let het personeel van havenloodsen
bijzonder op de aanwezigheid van
deze walgelijke reptielen en hierdoor
komen er danook vrijwel geen onge
lukken voor met gifslangen.
In de zomer komen deze slangen
nog wel eens in het binnenland te
recht met bananentransporten.
Zij houden het in het koele klimaat
echter niet uit, omdat ze hun gebrui
kelijke voedsel niet kunnen vinden
en zich ook niet kunnen voortplan
ten.
E en meisje licht gewond,
In de woonwijken van Fairbanks,
Alaska, zijn maandagavond 52 ongela
den raketten neergekomen, die losge
raakt waren van een straalvliegtuig.
De raketten richtten geen schade aan.
Slechts een meisje werd in een park
zeer licht gewond, toen een der ra
ketten in haar buurt neerkwam.
In de Canisiuskerk te Nijmegen
heeft gistermorgen de ass.-moderator
pater W. Oremus sj., een plechtige H.
Mis opgedragen. Moderator pater drs.
B. van Ogtrop sj, drukte de studen
ten op het hart onderling vooral de
naastenliefde te betrachten.
's-Middags werd in de aula der uni
versiteit de buitengewone corpsverga
dering gehouden, waar de praeses C.
de Quaay, de aanwezigen begroette.
Als honorair senatoren werden ge
ïnstalleerd drs. M. T. J. Pijnenborg,
oud-praeses, G. Brenninkmeijer, F. W.
Brouwers, G. H. Meuwissen en mej.
E. M. J. Bronzwaer.
In de gebruikelijke beschouwing
pleitte de praeses C. de Quaay voor
de bouw van een nieuw en ruimer so-
citeitsgebouw. Hij betoogde dat de
studenten in Nijmegen altijd hun
home hebben moeten zoeken in ver-
bouwde herenhuizen, om de eenheid
in het corps te bewaren en vooral om
hccorpsleven aan zijn doel te doen
beantwoorden, zal minstens binnen
vier jaar de grondslag moeten gelegd
worden voor een doelmatiger socië
teitsgebouw met voldoende ruimte.
De heer Th. Booy, particulier secre
taris in speciale dienst van H.K.H.
Prinses Wilhelmina, wijdde de dies
rede aan de eenheid van Europa.
De studenten vierden de avond van
de 32e dies met een „soirée véné-
tienne" op het plezierjacht van „Ko
ningin Wilhelmina", dat de Waal op
voer.