mm J
Pagbla9 §le ütetB
kampioensgegadigden en
Haalt NAC liet tegen DOS?
onveiligen
ENGELAND MOET ZIJN
ZONDERLINGEN EREN
De grandioze treffer van Koopal
Eindhoven gaat vestiging
T.H.feestelijk vieren
KRUISWEG VAN JON MARTENS
Deken Boumans in het goud
Overmorgen: Klap op de (voetbal) vuurpijl
SUPER-SPANNENDE duels tussen
DERDE KLAD
VRIJDAG 8 JUNI 1956
Koninklijke belangstelling voor „Nieuwe Waterweg"
Bekend ontdekker
overladen
Turkse pers
aan banden gelegd
Twee wilde zwijnen
geschoten
Nu het besluit is gevallen:
Is er een kloof tussen Kerk en kunst?
Groots en ontroerend
GEEN ZIJWEGEN
Mau-Mau-generaal
veroordeeld
Emotioneel
Religieuze kunst
Promotiewedstrij den
van grote allure
Saksische boerderij
naar museum
„Paris-Presse" over hertog van Kent:
gayy-4
,Ja... deze zomer is het feest
ook nog... als God het geeft. Men
wil hebben dat ik feest vier, om
dat ik vijftig jaar geleden pries
ter gewijd ben... Waarom zouden
we feest vieren? Dat is zo mijn
gedachte... Als God de jaren geeft,
haal je je gouden priesterfeest,
anders niet. Er is helemaal geen
kunst aan... Maar ze willen nu
eenmaal hebben, dat er feest
komt. Ik zal me daar niet tegen
verzetten... Dat heb ik tenminste
in die vijftig jaar wel geleerd."
M IEMAND van de parochianen van
de H. Hartkerk te Breda, heeft in
deze aankondiging, die op nieuw
jaarsmorgen van dit jaar werd toe
gevoegd aan het jaaroverzicht van
1955, niet de Deken ten voeten uit her
kend. Zijn stijl is hem helemaal.
De woorden komen onversierd, onge
zocht, onopgesmukt, radicaal eerlijk
gemeend uit zijn hart.
In dat hart fonkelde 't goud al vijf
tig jaar lang, voordat het hem siert.
Heel veel pleegt de Deken niet te zeg
gen. Over het onzegbare zwijgt hij lie
ver, duidt het hoogstens aan. Als men
zou zeggen, dat dit getuigt van „zin
voor het mysterie", zou hij dat woord
als veel te stadhuisachtig afweren.
Evenzeer zou hij goedig afkeurend
grommen, als men zou zeggen, dat
achter de aangehaalde bespiegeling
uit de nieuwjaarstoespraak een le
vensfilosofie over het oud worden
steekt. Die kant mag ik dus niet in
gaan, al mag een vroeger kostelijk
woord op een verjaardag wel eens
aangehaald worden: Ieder jaar merk
je dat je ouder wordt, niet beter, wel
geruster". Toch riskeert eenieder, die
het waagt zijn persoon in de zo op
recht gemeende huldiging te betrek
ken, de vermaning, dat hij het veel te
bont gemaakt heeft, zelfs al zou men
zo sober mogelijk te werk zijn ge
gaan. Wat doe ik, nu ik het verzoek
van het feestcomité om iets te schrij
ven met graagte heb aanvaard?
Trachten om én de Deken én daar
door indirect mezelf te sparen?
TN 1929 ging Pastoor Fransen, de
beminde, de goedige herder, de
man waarvoor we als kinderen niet
één keer bang geweest zijn, de stich
ter van de Baronielaan-parochie,
rusten. De nieuwe Pastoor Boumans
had in Zeeuws Vlaanderen reeds een
kerk gebouwd. Spoedig stonden ook de
steigers rond de H. Hartkerk. Wat ons
als seminaristen in die jaren in hem
boeide, waren zijn liefde voor de ker
kelijke kunst (hij was een actief lid
van het Bernulphusgilde), zijn gulle
gastvrijheid en zijn sportiviteit (hij
ging, zeer ongewoon voor die jaren,
met ons zwemmen). In de vakanties
nam hij ons mee op lange fietstoch
ten en had er dan evenveel .genoegen
in kerken en kapellen te tonen, waar
werkelijk iets goeds te zien was, als
een tafel te doen aanrichten vol bela
den met boerenmik en veel fruit. Hij
ontdekte ons de brabantse hei en de
kempische dorpjes.
De parochianen zeiden toen (maar
nu ik dit herhaal, ga ik tegen mijn
voornemen in misschien al over de
schreef:) „Hij geeft wel niet om
franje, maar zijn hart is onbetaal
baar". Zij zullen dit oordeel nog steeds
handhaven. Ieder van hen heeft in de
loop der jaren op menig moment de
goedhartigheid, de trouwhartigheid en
de ruimhartigheid van Deken Bou
mans ondervonden. In het algemeen
bestaat er geen betere weg de mens
te leren kennen dan dit van het hart.
vanuit zijn hart heeft hij royaal en
eindeloos pleizier in de kinderen; be
zoekt hij met wonderbaarlijk trouw de
gezinnen; lijdt hij mee met de zorgen
en de noden van zijn schapen, maar
verheugt hij zich evenzeer als het hen
goed gaat. Nimmer wanhoopt hij aan
een van zijn parochianen, ook al gaan
zij voor een tijd minder of niet ge
baande wegen. Zoals een echte vader
en een echte moeder staan voor hun
Kinderen, zo moet men hem ook niets
zeggen van zijn parochianen, want
dan raakt men aan hemzelf. Die trouw
pleegt hij op zijn eigen manier uit te
drukken in zijn bekende gezegde dat
hij veruit de schoonste parochie' van
het bisdom, van heel Brabant ia
van Nederland heeft. Het is ook ziin
hart, dat hem alle vormen van de
welsprekendheid kan doen miskennen
en tevens overstijgen en hem zo tot
een eigen persoonlijke vorm kan doen
Komen. Wat hij zegt, is immer franje_
loos, eerlijk, niet ouderwets, want
veel te levend, niet nieuwerwets, want
veel te degelijk, maar volop de man
zelf.
J\]EEN. Mijnheer de Deken, het is
geen kunst om het vijftig jaar zo
te zijn als gij het geweest zijt. Ook
dat is immers gave Gods. Maar, ge
looft U ons, we zouden het gevoel
hebben U ontrouw te zijn, als we die
gaven niet zouden waarderen en prij
zen. Wat gij door Uw persoonlijke le
venshouding ons geleerd hebt is, dat
we vóór alles de goede dingen uit
Gods hand leren aanvaarden. Dan le
ren we op de duur de slechtste dingen
wel op de koop toe nemen. Het enige,
wat wij dan in Uw geest nodig heb
ben, is die openheid, die eerlijkheid
en dat doorzicht door de dagelijkse
dingen heen, om te zien wat God ons
al niet schenkt. Dat is dag na dag
meer dan we op kunnen noemen.
Maar vandaag moesten we toch uit
drukkelijk zeggen, hoe gij op de le
vensweg van Uw parochianen niet
slechts de man Gods zijt geweest,
maar ook een Godsgeschenk.
.Het Luxemburgse Groot-hertogelijk
paar heeft een bezoek gebracht aan
het waterloopkundig laboratorium.
Op de foto ziet men H.K.H. Groot
hertogin Charlotte van Luxemburg
en Z.K.H. Prins Felix (resp. midden
en rechts) luisteren naar een uiteen
zetting van prof. ir. J. T. Thijsse
(links) bij het project „Nieuwe
Waterweg". Geheel links staat
H.M. Koningin Juliana.
Dr. H. Ruygers.
(Advertentie)
Hiram Bingham, Amerikaans repu
blikeins senator van 1924 tot 1933 en
bekend ontdekkingsreiziger, is woens
dag op tachtigjarige leeftijd te Was
hington overleden. Hij ontdekte Vitcos
de laatste hoofdstad van de oude In
ca's in Peru, en de ruines van Machu
Picchu waar verscheidene Inca-tem
pels stónden. Hij heeft gedurende vele
jaren onderzoekingen in Zuid-Ameri-
ka gedaan.
De Turkse volksvertegenwoordiging
heeft een perswet aanvaard, waarin
de vrijheid der Turkse journalisten
sterk wordt beperkt. De wet werd aan
vaard ondanks het verzet der in op
positie zijnde Republikeinse Volks
partij en van de Vrijheidspartij, en
protesten van de zijde der dagbladen.
Twee jagers uit Ede, de heren J.
en K. Heijink, hebben in het Sysselt-
se bos bij Ede ieder een wild zwijn
geschoten. Jachtopziener A. Heerik-
huisen had reeds geconstateerd, dat
zich in een bepaald perceel 3 evers
moesten bevinden. Dit bleek juist te
zijn. De derde ever, die vermoedelijk
wel is aangeschoten, slaagde erin
te ontsnappen. De twee geschoten
dieren waren ongeveer een jaar oud
en wogen ieder ongeveer tachtig
pond.
Nu de Eerste Kamer de vestiging: Het Academisch Genootschap in
van de tweede technische hogeschool Eindhoven heeft het initiatief geno-
in Eindhoven heeft goedgekeurd,
maakt de Lichtstad zich op om dit
historische besluit feestelijk te gaan
vieren.
Op zaterdag 23 juni a.s. komt mi
nister Cals naar Eindhoven om ver-
s Tiende r tvoeringsbeschikkingen
uit te vervaardigen o.a. de samenstel
ling van het curatorium en het advi
serend curatorium.
Jon Mertens
aan het werk
in zijn atelier.
De afstand om niet te zeggen: de kloof
tussen de Kerk en de kunst wordt gaandeweg
kleiner. Dit vast te stellen betekent tegelijk het
ontketenen van een lawine. Velen zullen (ver
ontwaardigd) vragen: „was of is er dan een
kloof?" Anderen zullen die afstand wel dege
lijk zien en betreuren en weer anderen zullen
hardnekkig „het kleiner worden" bestrijden.
Daarnaast zal men ongetwijfeld een aan
tal lieden vinden dat met schier ontembare be
reidheid wil verklaren: „Religieuze kunst be
staat eenvoudig niet." Daarmee zijn dan alle
sluizen tot een wilde gedachtenwisseling open
gegooid. Men kan historisch en dogmatisch, lou
ter aesthetisch of zuiver theologisch het pro
bleem benaderen. Het meest waarschijnlijke ge
volg is dan zonder meer een warwinkel.
We zijn ons dus sterk bewust van
een zeker gevaar, nu we ons deson
danks tot schrijven zetten over het
kleiner worden van die naar onze be
scheiden mening (nog steeds) be
staande kloof. De aanleiding daartoe
is een door Jon Martens geschilderde
Kruisweg, die in de bovenzaal van
drukkerij Vermijs te Breda, tien da
gen lang te zien is. Hij heeft daar
mee namelijk een belangrijk stuk
religieuze kunst geschapen. Niet on
mogelijk echter is het, dat we zijn
schepping (voorlopig) niet in een
kerk zullen zien, omdat „de kloof"
tussen zijn opvatting en de voorzich
tigheid van het kerkelijk gezag zo
goed als zeker te breed en te diep
zal blijken.
Nog te goed herinneren we ons al
les, wat geschied is rond de kruisweg
die de in Limburg wonende Rotter
damse kunstschilder Aad de Haas
voor de kerk van Wahlwylre maakte.
Ook officiéél ontmoette de kunstenaar
afkeuring vanwege de deformatie, die
hij meende te kunnen en te moeten
toepassen in de afbeelding van de
heilige figuren. De Haas heeft zich
tot het alleruiterste geconcentreerd
op wat we zouden kunnen noemen de
„bovennatuurlijke atmosfeer" van het
Heilig Lijden en zonder zijwegen te
bewandelen wilde hij deze visie aan
de gelovigen meedelen. Deze opvat
ting is wellicht het best te vergelijken
met wat we tegenkomen in kunst
uitingen uit de vroege middeleeuwen
of uit wat ons aan kunst van primi
tieve volkeren bekend is. Nu kan
men erover twisten, of Aad de Haas
in zijn heilige geestdrift misschien
net iets te ver is gegaan en, als dat
zo is, derhalve niet dienen kan bin
nen het kerkgebouw. Men zal dan
moeten besluiten tot een onderscheid
tussen religieuze en kerkelijke kunst.
Gezien de kloof tussen kerk en
kunst, welke kloof over Renaissance
en Romantiek heen doorloopt tot
in het Realisme en Surrealisme,
zijn we onder dwang van de histo
rie bereid een dergelijk onder
scheid (tijdelijk) te aanvaarden.
Dit betekent dus geenszins, dat we
een wezenlijk onderscheid erken
nen of zelfs maar mogelijk ach
ten. Terugkomend op Aad de Haas
en denkend aan wat kunstenaars ais
Braque, Matisse dank zij de Domi
nicanen in Frankrijk „aandurfden"
wagen we het dan ook het religieu-
w Karakter van de Kruisweg van
Wahlwylre buiten twijfel te stellen,
Generaal Tanganjika, een vooraan
staand Mau-Mau-leider, is in Njeri
ter dood veroordeeld wegens het ver
moorden van een Britsgezinde Ki-
oejoe. Hij lachte zenuwachtig toen
o!L !i praa, 6e<tean werd, en zei te-
gaaa" rechter "u zult dezelfde weg
miJoLWejthans hier met volle over-
ic™! n ten aanzien van de
emiïe^ri GJ°,n Martens (zonder
nu Li Pv daartoe te hebben)
»u gaat exposeren.
Martens heeft zoveel mogelijk ge
tracht „het onzichtbare" in kleur en
kin m de, totale s'eer van zijn doe"
ken vooral, op te vangen. Het losla-
hi? lang nientatUUrlijke vormen heeft
J tef doorgezet als
<WI om h«t ge«aj was, al aarzelt
hij nergens en nooit, wanneer de keu
ze tussen een zuivere sfeer en realis
me in de figuren moet worden ge
daan: steeds prefereert hij het eer
ste.
Daaraan voornamelijk is het te
danken, dat de veertien staties stuk
voor stuk bijzonder emotioneel zijn
en dat zij een onderlinge verbon
denheid vertonen, die het Heilig
Lijden naar een werkelijk hoogte
punt van sterven en verheerlijking
toe dringen. Ook in de tonaliteit
(het blauw overheerst sterk en is
van een verbluffende bewogenheid)
van de doeken werd dit streven naar
onverbreekbare éénheid doorgezet,
waardoor een ononderbroken span
ning is bereikt.
Wat men zou kunnen noemen de
religieuze waarde" van deze Kruis
weg, is uiteraard moeilijk te om
schrijven en zal voor iedere beschou
wer persoonlijk anders ligen naar
mate hij of zij ontvankelijk is. Voor
ons was hier in ieder geval „iets
zeer verhevens aan het gebeuren",
onnoemelijk groots en van een edele
tragiek, die ver boven alle maten en
tijd uitstijgt. Het wil ons voorkomen
dat Martens in dit werkstuk (mis
schien wel een van de beste presta
ties, waartoe zijn talent hem ooit zal
brengen) alles wat hij aan liefde en
geloof, aan vertrouwen en hoop kan
opbrengen, in één ademloze schep
pingsdaad heeft weggegeven aan al
len. die het maar nemen willen. Wel
licht zijn we (nog) niet zo ver, dat
we voluit mogen zeggen: dit is een
prachtig stuk kerkelijke kunst.
Vaststaat wel, dat we hier
geconfronteerd worden met 'n
verheugend gaaf stuk religieu
ze kunst. We kunnen alleen
maar hopen, dat Martens met
deze Kruisweg een stukje van
de kloof heeft overbrugd en
dat de tijd niet ver meer is,
dat het samengaan van Kerk
en kunst opnieuw zoals in de
allerbeste middeleeuwse perio
den levende werkelijkheid zal
zijn.
L. B.
Zo'n slotontwikkeling als ons aanstaande zondag te wach
ten staat, is absoluut enig en zover ons bekend een unicum in de
vaderlandse competitie-voetballerij. Uitgerekend op de laatste
dag, die vooral door de spelers met vreugde zal worden begroet
(het was nogal géén zwaar jaar!) gaat de ontknoping komen.
Geen enkele kampioen kon zich tot nu toe bij de hoofdklassers
aandienen en tot zondagmiddag blijft het een open vraag, welke
de vier clubs zijn, die aan de strijd om de gouden plak mogen
deelnemen. Het is immers zo bij wijze van uitzondering, dat
de twee bovenaan geëindigde clubs van A. en B. om de hoogste
voetbaleer kunnen kampen. Dat wil dus zeggen, dat na afloop der
competitie, welke overmorgen een feit wordt, nog zes speeldagen
nodig zullen zijn om de bolle blaas voor een poos op te bergen.
Een te korte poos in feite. Maar dat is een andere kwestie.
De situatie van zondag onder de loep nemend, moeten we de blik richten
allereerst op zeven clubs: in A zijn dat in de gewone volgorde Sparta,
NAC en Fortuna '54, in B: Elinkwijk, Rapid. Enschede en PSV. Welnu, Spar
ta heeft aan een gelijk spel tegen Limburgia, wat allerminst eenvoudig
zal zijn voldoende om kampioensdeelnemer te zijn. NAC moet, althans op
dit moment nog, contra DOS thuis de voile winst binnenhalen om zich
naast Sparta te'kunn.en scharen. De Utrechtenaren kunnen zich weliswaar
ere-divisionist noemen, gegadigden voor het kampioenschap zijn ze niet
meer, en dus.... NAC'ers pas op voor dat „dus", want juist door die omstan
digheid zullen de DOS-lieden gemakkelijker spelen, dat wil zeggen met het
minste last van zenuwen.
Er staat voor de Bredanaars ech-
tér zeer veel op het spel. Niet alleen
financieel, want drie kampioenswed
strijden plegen de nodrge pecunia op
te leveren, maar ook uit een oogpunt
van te kunnen zeggen: ook dit jaar
zijn we er bij met een gerede kans
op behalen van de hoogste voetbal-
titel.
Hetgeen uiteindelijk voor een club
voor de feestelijkheden.
De dag begint met een bijeenkomsthet hoogste goed betekent
in een van de grote zalen van de j De derde gegadijde^in A is For-
DAF-fafc ieken, waar achtereenvol- tuna 5
gens prof. J. de Quay, prof. H. B.
Dorgelo, ir. Th. Tromp en mr. H.
A. M. T. Kolfschoten het woord zul-
len voeren. i
dat bij EBOH te gast is
en daarvan zeker winnen zal. De club
van de Munck heeft 42 punten ver
gaard en kan zondagmiddag dus aan
een totaal van 44 komen. Zou dus
Sparta verliezen en NAC het tegen
Prof. de Quay zal er spreken over doS slechts tot een gelijk spel bren-
de inrichting van het Technisch Ho
ger Onderwijs, prof. Dorgelo, die bin
nenkort benoemd zal worden tot rec
tor magnificus, zal het studiepro
gramma van de school inleiden en
de verhouding van de studie tussen
Eindhoven en Delft nader bespreken.
Ir. Tromp, de voorzitter van de
bouwcommissie, zal een toelichting
geven op de bouweisen en -mogelijk
heden, waarna burgemeester Kolf
schoten zijn visie zal geven van de
inpassing van de T.H. in Eindhovens
gemeenschap.
Op de avond van zaterdag 23 juni
zal de Eindhovense raad een bijzon
der (symbolische) vergadering hou
den. Deze buitengewone zitting vindt
om half negen plaats in het stedelijk
Van Abbemuseum, waarna direct een
receptie van het gemeentebestuur zal
volgen.
Uit de burgerij heeft zich een co
mité gevormd, dat voornemens is de
23ste juni enkele bijzondere manifes
taties en festiviteiten te organiseren.
Het Nederlandse openluchtmuseum
te Arnhem zal zijn moiiumcntenbezit
uitbreiden met een complete Sak
sische boerderij uit Giethoorn.
Het is een woonhuis met brede ge
vel en aangebouwde schuur, waarvan
het exterieur zowel als het ruime in
terieur de sfeer van het streekverle-
den oproept. De boerderij, die naar
schatting 150 jaar oud is, is onlangs
op verzoek van de eigenaar, die haar
door een nieuwe woning wilde ver
vangen, onbewoonbaar verklaard en
zal worden afgebroken.
Dit zal thans onder deskundige lei
ding geschieden, waarna de boerde
rij op het terrein van het openlucht
museum te Arnhem, weer in oor
spronkelijke stijl zal worden opge
bouwd.
te voegen naar de algemeen gelden
de vereisten voor een goed burger
schap, riskeert het onze bewondering
niet langer te kunnen afdwingen",
aldus de open brief aan het Britse
Lagerhuis, die „Paris-Presse" pu
bliceerde.
Het Parjjse avondblad „Paris-
Presse" schrijft in een open brief aan
/het Britse Lagerhuis: „Engeland
moet niet proberen de hertog van
Kent, die de aantrekkelijke traditie
der Britse orginaiiteit doet herleven,
te kortkwieken.
Enkele Britse parlementariërs had
den namelijk kritiek geoefend op het
gedrag van de hertog en opgemerkt,
dat hij maar eens een baan moest
gaan zoeken.
„In uw land, aldus het blad, zijn
dichters en kunstenaars altijd met 'n
onnatuurlijk wantrouwen behandeld.
Velen hunner trokken naar het Euro
pese vasteland, om zich daar een
klein beetje menselijke warmte te
kunnen koesteren.
Doch U verdroeg althans de zon
derlingen, de kolonels van het In
dische leger, die zich wanneer zij
zich 's avonds alleen in de wildernis
bevonden, in avondkleding staken
voor zij gingen eten, de erflaters, die
de hoop hunner erfgenamen verijdel
den door hun geld aan verenigingen
voor de bescherming van dieren na
te laten, en anderen.
Deze zonderlingen amuseerden ons
en tezelfdertijd droegen zij ertoe bij
de vervelende middelmatigheid der
winkeliers, die Engelands trots vorm
den, te verdoezelen.
Doch het lijkt erop, dat het aantal
Britse zonderlingen na de tweede
wereldoorlog zeer is gedaald.
Attlee was een aardige man, meer
^jlns?s Margaret maakte een
bedroefde^ indruk. Somerset Maug
ham schrijft niet meer, en de laatste
opvallende humorist was geen Brit,
doch de Fransman Pierre Daninnos
(de schrijver van „De aantekenboek
jes van majoor Thompson" waarin
een denkbeeldige Britse majoor een
vergelijking trekt tussen het leven in
Groot-Brittannië en dat in Frankrijk),
Het bovenstaande zal U doen be
grijpen, waarom wij enige hoop koes
terden, toen wij het een en ander om
trent de jonge hertog van Kent ver-
n am onWoensdagavond werd in het Olum-
Indien Engeland deze jonge man,
die naar het schijnt, in staat is de ge- p stadion te Amsterdam de
waardeerde traditie der Britse origi- voetbalwedstrijd NederlandSaar-
nalitei* te doen harleven, dwingt sichl land gespeeldwelki» een SS
gen, dan... zullen Sparta, NAC en For
tuna gelijk aan komen. Als de clubs
ons geen grijze haren willen bezor
gen (denk eens in, dat dan ook nog
beslissingswedstrijden zullen moeten
worden gespeeld), dan moeten zij be
slist voor een andere slot-ontwikke-
ling zorgen. En eerlijk gezegd gelo
ven wij, dat het die kant ook wel
uit zal gaan. Dat wil zeggen: wij
zijn van mening dat Sparta minstens
een puntenverdeling thuis tegen Lim
burgia uit het vuur sleept, dat NAC
wint en dat ook Fortuna wint, maar
deze laatste uitslag is dan van geen
betekenis meer.
De angtvekkende
streep
Maar dan nog de toestand rondom
de beruchte streep Amsterdam en
Eindhoven staan er met ieder 36 pun
ten bóven, waardoor deze echter nog
niet veilig zijn voor een plaats in de
ere-divisie. Limburgia en NOAD prij
ken onder de streep, met respectieve
lijk 35 en 34 punten en zijn dus nóg
minder zeker van een piaats in de
hoogste regionen. NOAD speelt nu
op eigen grond tegen ADO, dat reeds
degradeerde en het kan die laatste
wedstrijd o.i. in een zege omzetten.
Limburgia staat in verloren positie
bij Sparta en komt, als het inder
daad in Rotterdam de kous op de kop
krijgt, niet in de ere-divisie. Voor
beide: Noad, zowel als Limburgia, is
echter bepalend hoe Amsterdam en
Eindhoven het er af zullen brengen.
Verliest Amsterdam bij WV, wat
allerminst is uitgesloten en Eindho
ven doet hetzelfde bij Rigtersbleek,
wat minder aannemelijk is, dan kan
Noad met eenzelfde aantal punten als
Amsterdam (36) eindigen, waardoor
een beslissingswedstrijd tussen deze
twee noodzakelijk zou worden. Weet
Limburgia een gelijk spel bij Sparta
te forceren, dan doet ook deze club
nog mee aan de beslissingswedstrij
den en als Eindhoven bij Rigtersbleek
zou verliezen, komt die er óók nog
bij Wat een mogelijkheden.
Die strijd rondom de beruchte
scheidingslijn is bovendien van
groot belang, omdat nummer 9, de
club dus die direct onder de streep
eindigt, nog kans krijgt het vege
lijf voor de ere-divisie te redden.
Immers, de nummers negen uit de
hoofdklassen spelen tezamen met
de kampioenen van de eerste klasse
„betaald" mét RCH, Hermes DVS
en KFC dus, om twee plaatsen in
de ere-divisie, die immers uit acht
tien clubs zal bestaan.
In hoofdklasse B zijn de mogelijk
heden zo nodig nog veelvuldiger.
Elinkwijk prijkt daar met 48 punten
aan de kop. Rapid volgt op de tweede
plaats met 46 pt, Enschede op de
derde met eveneens 46 pt en PSV met
45 pt op de vierde. Alleen reeds deze
opsomming bewijst van welk een
immens belang een winst- en verlies-
punt daar zondagmiddag zijn zal.
Elinkwijk heeft DFC nog niet
veilig op bezoek, zodat het daar
in Utrecht een dubbeltje op z'n kant
wordt. Rapid opereert tegen De
Graafschap en krijgt daaraan wel de
handen vol, maar zal niettemin win
nen. Enschede gaat op reis naar
Sittardia, waar hen geen „gul ont
haal" zal wachten. PSV zal zijn laat
ste kans tegen bezoeker Alkmaar wel
in volledige winst om gaan zetten.
He is met dat al duidelijk, dat op
het ogenblik op geen stukken na te
voorspellen valt, hoe de stand in de
kopgroep er zondagavond zal uitzien.
Laten we zo zeggen: zowel Rapid als
Enschede, als PSV hebben praktisch
dezelfde kansen om naast leider
Elinkwijk te eindigen; hetgeen ge
schiedt als Rapid en Enschede gelijk
spelen en PSV wint. Pak maar aan
lui
Tenslotte nog een blik in de rich
ting van BW en DFC boven de schei
dingslijn en naar MW en GVAV daar
beneden. Als de Bosschenaren van
Volewijckers winnen, kunnen zij zich
veilig noemen. Doet DFC evenzo con
tra Elinkwijk, dan geldt hetzelfde
voor deze Dordtenaren.- Dit laatste
geloven we vooralsnog niet. maar
enfin. Kan MW over bezoeker Wil
lem II zegevieren, dan kunnen de
Maastrichtenaren zich vrijwel veilig
voelen, vrijwel; want zij ziin afhanke
lijk van wat DFC en BW en... wat
GVAV, dat Feyenoord in Groningen
als tegenstander krijgt, ervan terecht
zullen brengen.
Wat er verder allemaal nog kan ge
beuren? De mogelijkheden zijn zovele
dat we onze lezers aanbevelen die
zelf eens allemaal na te gaan. Het
is een hoogst interessante zij het
zeer ingewikkelde bezigheid.
Ie klasse betaald
In deze regionen komt het slechts
neer op afwerking van het program
ma. Baronie doet de laatste, verre
reis naar Wageningen en Helmond is
bij Be Quick te gast. In het eerste
geval geven wij de gastheren, in het
andere de bezoekers gewonnen. Dan
is er in C nog TOP-Wilhelmina. Winst
voor de thuisclub betekent definitief
gevrijwaard zijn van eindigen op de
laatste plaats.
De amateurs
Ook in de hoogste regionen bij de
amateurs wordt de laatste hand ge
legd aan „restjes". Sportclub Emma
heeft Brabantia tussen de krijtlijnen
en Alliance reist naar WH '16 in
Heerlen. Het is niet onmogelijk, dat
hier de competitie besloten wordt
met overwinningen van de twee thuis
clubs.
In de tweede klasse kunnen de twee
laatste ontmoetingen nog interessant
worden genoemd. Roosendaal, dat
WVO thuis krijgt, heeft kans om nog
hoger op te eindigen. Dongen neemt
het op tegen DESK. Het wil ons voor
komen, dat Roosendaal en DESK in
dzee slot-ontmoetingen de winst zul
len inpalmen.
Heel wat belangrijker is de laatste
wedstrijd in 3C, welke in Waalwijk
wordt gespeeld tussen RWB en Zie-
rikzee. Minder voor de thuisclub dan
voor de gasten, die bij verliezen
definitief onderaan zullen eindigen.
Verwacht mag worden dat RWB zijn
sportieve plicht zal doen, in welk
geval we de punten in Waalwijk
achter zien blijven.
Promotiewedstrijden
En tenslotte dan nog de promotie
competities, waarmee nu ook voor
de kampioenen der tweede en derde
klassers een begin wordt gemaakt.
MOC uit Bergen op Zoom start met
een uitwedstrijd naar Weert, waar
Wilhelmina '08 als tegenstander op
treedt. Van de kracht der blauw
witte Bergenaren weten we genoeg,
maar praktisch niets van de sterkte
der gastheren, zodat we even liet
resultaat moeten afwachten. Niette
min durven wjj een goed resultaat
van MOC verwachten.
In dezelfde afdeling: promotie naar
de eerste klasse dus, wordt de ont
moeting Heksenberg (Heerlen) de
Spechten (Eindhoven) gespeeld. Ook
daarvan iets voorspellen zou een slag
in de lucht zijn.
Voor de promotie naar de tweede
klasse staan eveneens twee wedstrij-
den op stapel: Reusel Sport - WSC
en Boxmeer - RCS. Het worden onge
twijfeld moeilijke opgaven voor de
clubs uit onze gewesten. Laten zij
bedenken, dat de eerste klap altijd
een daalder waard blijft en een goed
begin het halve werk
De vier gegadigden voor promotie
naar de derde klasse, die vorige
zondag tot puntenverdelingen kwamen
zijn overmorgen aan hun tweede wed
strijd toe. Ditmaal speelt Grenswach
ters thuis tegen Hansweertse Boys,
en Gilze doet evenzo contra Nevelo
(Oirschot). We kunnen het mis heb
ben, maar denken, dat de punten dit
keer terecht komen bij de ontvan
gende clubs.
overwinning voor Nederland ein
digde. De foto geeft een beeld van
het Duitse doel op het moment dat
Koopal het eerste Nederlandse
doelpunt maakte. V.l.n.r. Puff (S.),
Keck (S.). Koopal (N.) en de doel-
verdediger Borcherding (S.),