mm J Pagbla9 §le ütetB kampioensgegadigden en Haalt NAC liet tegen DOS? onveiligen ENGELAND MOET ZIJN ZONDERLINGEN EREN De grandioze treffer van Koopal Eindhoven gaat vestiging T.H.feestelijk vieren KRUISWEG VAN JON MARTENS Deken Boumans in het goud Overmorgen: Klap op de (voetbal) vuurpijl SUPER-SPANNENDE duels tussen DERDE KLAD VRIJDAG 8 JUNI 1956 Koninklijke belangstelling voor „Nieuwe Waterweg" Bekend ontdekker overladen Turkse pers aan banden gelegd Twee wilde zwijnen geschoten Nu het besluit is gevallen: Is er een kloof tussen Kerk en kunst? Groots en ontroerend GEEN ZIJWEGEN Mau-Mau-generaal veroordeeld Emotioneel Religieuze kunst Promotiewedstrij den van grote allure Saksische boerderij naar museum „Paris-Presse" over hertog van Kent: gayy-4 ,Ja... deze zomer is het feest ook nog... als God het geeft. Men wil hebben dat ik feest vier, om dat ik vijftig jaar geleden pries ter gewijd ben... Waarom zouden we feest vieren? Dat is zo mijn gedachte... Als God de jaren geeft, haal je je gouden priesterfeest, anders niet. Er is helemaal geen kunst aan... Maar ze willen nu eenmaal hebben, dat er feest komt. Ik zal me daar niet tegen verzetten... Dat heb ik tenminste in die vijftig jaar wel geleerd." M IEMAND van de parochianen van de H. Hartkerk te Breda, heeft in deze aankondiging, die op nieuw jaarsmorgen van dit jaar werd toe gevoegd aan het jaaroverzicht van 1955, niet de Deken ten voeten uit her kend. Zijn stijl is hem helemaal. De woorden komen onversierd, onge zocht, onopgesmukt, radicaal eerlijk gemeend uit zijn hart. In dat hart fonkelde 't goud al vijf tig jaar lang, voordat het hem siert. Heel veel pleegt de Deken niet te zeg gen. Over het onzegbare zwijgt hij lie ver, duidt het hoogstens aan. Als men zou zeggen, dat dit getuigt van „zin voor het mysterie", zou hij dat woord als veel te stadhuisachtig afweren. Evenzeer zou hij goedig afkeurend grommen, als men zou zeggen, dat achter de aangehaalde bespiegeling uit de nieuwjaarstoespraak een le vensfilosofie over het oud worden steekt. Die kant mag ik dus niet in gaan, al mag een vroeger kostelijk woord op een verjaardag wel eens aangehaald worden: Ieder jaar merk je dat je ouder wordt, niet beter, wel geruster". Toch riskeert eenieder, die het waagt zijn persoon in de zo op recht gemeende huldiging te betrek ken, de vermaning, dat hij het veel te bont gemaakt heeft, zelfs al zou men zo sober mogelijk te werk zijn ge gaan. Wat doe ik, nu ik het verzoek van het feestcomité om iets te schrij ven met graagte heb aanvaard? Trachten om én de Deken én daar door indirect mezelf te sparen? TN 1929 ging Pastoor Fransen, de beminde, de goedige herder, de man waarvoor we als kinderen niet één keer bang geweest zijn, de stich ter van de Baronielaan-parochie, rusten. De nieuwe Pastoor Boumans had in Zeeuws Vlaanderen reeds een kerk gebouwd. Spoedig stonden ook de steigers rond de H. Hartkerk. Wat ons als seminaristen in die jaren in hem boeide, waren zijn liefde voor de ker kelijke kunst (hij was een actief lid van het Bernulphusgilde), zijn gulle gastvrijheid en zijn sportiviteit (hij ging, zeer ongewoon voor die jaren, met ons zwemmen). In de vakanties nam hij ons mee op lange fietstoch ten en had er dan evenveel .genoegen in kerken en kapellen te tonen, waar werkelijk iets goeds te zien was, als een tafel te doen aanrichten vol bela den met boerenmik en veel fruit. Hij ontdekte ons de brabantse hei en de kempische dorpjes. De parochianen zeiden toen (maar nu ik dit herhaal, ga ik tegen mijn voornemen in misschien al over de schreef:) „Hij geeft wel niet om franje, maar zijn hart is onbetaal baar". Zij zullen dit oordeel nog steeds handhaven. Ieder van hen heeft in de loop der jaren op menig moment de goedhartigheid, de trouwhartigheid en de ruimhartigheid van Deken Bou mans ondervonden. In het algemeen bestaat er geen betere weg de mens te leren kennen dan dit van het hart. vanuit zijn hart heeft hij royaal en eindeloos pleizier in de kinderen; be zoekt hij met wonderbaarlijk trouw de gezinnen; lijdt hij mee met de zorgen en de noden van zijn schapen, maar verheugt hij zich evenzeer als het hen goed gaat. Nimmer wanhoopt hij aan een van zijn parochianen, ook al gaan zij voor een tijd minder of niet ge baande wegen. Zoals een echte vader en een echte moeder staan voor hun Kinderen, zo moet men hem ook niets zeggen van zijn parochianen, want dan raakt men aan hemzelf. Die trouw pleegt hij op zijn eigen manier uit te drukken in zijn bekende gezegde dat hij veruit de schoonste parochie' van het bisdom, van heel Brabant ia van Nederland heeft. Het is ook ziin hart, dat hem alle vormen van de welsprekendheid kan doen miskennen en tevens overstijgen en hem zo tot een eigen persoonlijke vorm kan doen Komen. Wat hij zegt, is immer franje_ loos, eerlijk, niet ouderwets, want veel te levend, niet nieuwerwets, want veel te degelijk, maar volop de man zelf. J\]EEN. Mijnheer de Deken, het is geen kunst om het vijftig jaar zo te zijn als gij het geweest zijt. Ook dat is immers gave Gods. Maar, ge looft U ons, we zouden het gevoel hebben U ontrouw te zijn, als we die gaven niet zouden waarderen en prij zen. Wat gij door Uw persoonlijke le venshouding ons geleerd hebt is, dat we vóór alles de goede dingen uit Gods hand leren aanvaarden. Dan le ren we op de duur de slechtste dingen wel op de koop toe nemen. Het enige, wat wij dan in Uw geest nodig heb ben, is die openheid, die eerlijkheid en dat doorzicht door de dagelijkse dingen heen, om te zien wat God ons al niet schenkt. Dat is dag na dag meer dan we op kunnen noemen. Maar vandaag moesten we toch uit drukkelijk zeggen, hoe gij op de le vensweg van Uw parochianen niet slechts de man Gods zijt geweest, maar ook een Godsgeschenk. .Het Luxemburgse Groot-hertogelijk paar heeft een bezoek gebracht aan het waterloopkundig laboratorium. Op de foto ziet men H.K.H. Groot hertogin Charlotte van Luxemburg en Z.K.H. Prins Felix (resp. midden en rechts) luisteren naar een uiteen zetting van prof. ir. J. T. Thijsse (links) bij het project „Nieuwe Waterweg". Geheel links staat H.M. Koningin Juliana. Dr. H. Ruygers. (Advertentie) Hiram Bingham, Amerikaans repu blikeins senator van 1924 tot 1933 en bekend ontdekkingsreiziger, is woens dag op tachtigjarige leeftijd te Was hington overleden. Hij ontdekte Vitcos de laatste hoofdstad van de oude In ca's in Peru, en de ruines van Machu Picchu waar verscheidene Inca-tem pels stónden. Hij heeft gedurende vele jaren onderzoekingen in Zuid-Ameri- ka gedaan. De Turkse volksvertegenwoordiging heeft een perswet aanvaard, waarin de vrijheid der Turkse journalisten sterk wordt beperkt. De wet werd aan vaard ondanks het verzet der in op positie zijnde Republikeinse Volks partij en van de Vrijheidspartij, en protesten van de zijde der dagbladen. Twee jagers uit Ede, de heren J. en K. Heijink, hebben in het Sysselt- se bos bij Ede ieder een wild zwijn geschoten. Jachtopziener A. Heerik- huisen had reeds geconstateerd, dat zich in een bepaald perceel 3 evers moesten bevinden. Dit bleek juist te zijn. De derde ever, die vermoedelijk wel is aangeschoten, slaagde erin te ontsnappen. De twee geschoten dieren waren ongeveer een jaar oud en wogen ieder ongeveer tachtig pond. Nu de Eerste Kamer de vestiging: Het Academisch Genootschap in van de tweede technische hogeschool Eindhoven heeft het initiatief geno- in Eindhoven heeft goedgekeurd, maakt de Lichtstad zich op om dit historische besluit feestelijk te gaan vieren. Op zaterdag 23 juni a.s. komt mi nister Cals naar Eindhoven om ver- s Tiende r tvoeringsbeschikkingen uit te vervaardigen o.a. de samenstel ling van het curatorium en het advi serend curatorium. Jon Mertens aan het werk in zijn atelier. De afstand om niet te zeggen: de kloof tussen de Kerk en de kunst wordt gaandeweg kleiner. Dit vast te stellen betekent tegelijk het ontketenen van een lawine. Velen zullen (ver ontwaardigd) vragen: „was of is er dan een kloof?" Anderen zullen die afstand wel dege lijk zien en betreuren en weer anderen zullen hardnekkig „het kleiner worden" bestrijden. Daarnaast zal men ongetwijfeld een aan tal lieden vinden dat met schier ontembare be reidheid wil verklaren: „Religieuze kunst be staat eenvoudig niet." Daarmee zijn dan alle sluizen tot een wilde gedachtenwisseling open gegooid. Men kan historisch en dogmatisch, lou ter aesthetisch of zuiver theologisch het pro bleem benaderen. Het meest waarschijnlijke ge volg is dan zonder meer een warwinkel. We zijn ons dus sterk bewust van een zeker gevaar, nu we ons deson danks tot schrijven zetten over het kleiner worden van die naar onze be scheiden mening (nog steeds) be staande kloof. De aanleiding daartoe is een door Jon Martens geschilderde Kruisweg, die in de bovenzaal van drukkerij Vermijs te Breda, tien da gen lang te zien is. Hij heeft daar mee namelijk een belangrijk stuk religieuze kunst geschapen. Niet on mogelijk echter is het, dat we zijn schepping (voorlopig) niet in een kerk zullen zien, omdat „de kloof" tussen zijn opvatting en de voorzich tigheid van het kerkelijk gezag zo goed als zeker te breed en te diep zal blijken. Nog te goed herinneren we ons al les, wat geschied is rond de kruisweg die de in Limburg wonende Rotter damse kunstschilder Aad de Haas voor de kerk van Wahlwylre maakte. Ook officiéél ontmoette de kunstenaar afkeuring vanwege de deformatie, die hij meende te kunnen en te moeten toepassen in de afbeelding van de heilige figuren. De Haas heeft zich tot het alleruiterste geconcentreerd op wat we zouden kunnen noemen de „bovennatuurlijke atmosfeer" van het Heilig Lijden en zonder zijwegen te bewandelen wilde hij deze visie aan de gelovigen meedelen. Deze opvat ting is wellicht het best te vergelijken met wat we tegenkomen in kunst uitingen uit de vroege middeleeuwen of uit wat ons aan kunst van primi tieve volkeren bekend is. Nu kan men erover twisten, of Aad de Haas in zijn heilige geestdrift misschien net iets te ver is gegaan en, als dat zo is, derhalve niet dienen kan bin nen het kerkgebouw. Men zal dan moeten besluiten tot een onderscheid tussen religieuze en kerkelijke kunst. Gezien de kloof tussen kerk en kunst, welke kloof over Renaissance en Romantiek heen doorloopt tot in het Realisme en Surrealisme, zijn we onder dwang van de histo rie bereid een dergelijk onder scheid (tijdelijk) te aanvaarden. Dit betekent dus geenszins, dat we een wezenlijk onderscheid erken nen of zelfs maar mogelijk ach ten. Terugkomend op Aad de Haas en denkend aan wat kunstenaars ais Braque, Matisse dank zij de Domi nicanen in Frankrijk „aandurfden" wagen we het dan ook het religieu- w Karakter van de Kruisweg van Wahlwylre buiten twijfel te stellen, Generaal Tanganjika, een vooraan staand Mau-Mau-leider, is in Njeri ter dood veroordeeld wegens het ver moorden van een Britsgezinde Ki- oejoe. Hij lachte zenuwachtig toen o!L !i praa, 6e<tean werd, en zei te- gaaa" rechter "u zult dezelfde weg miJoLWejthans hier met volle over- ic™! n ten aanzien van de emiïe^ri GJ°,n Martens (zonder nu Li Pv daartoe te hebben) »u gaat exposeren. Martens heeft zoveel mogelijk ge tracht „het onzichtbare" in kleur en kin m de, totale s'eer van zijn doe" ken vooral, op te vangen. Het losla- hi? lang nientatUUrlijke vormen heeft J tef doorgezet als <WI om h«t ge«aj was, al aarzelt hij nergens en nooit, wanneer de keu ze tussen een zuivere sfeer en realis me in de figuren moet worden ge daan: steeds prefereert hij het eer ste. Daaraan voornamelijk is het te danken, dat de veertien staties stuk voor stuk bijzonder emotioneel zijn en dat zij een onderlinge verbon denheid vertonen, die het Heilig Lijden naar een werkelijk hoogte punt van sterven en verheerlijking toe dringen. Ook in de tonaliteit (het blauw overheerst sterk en is van een verbluffende bewogenheid) van de doeken werd dit streven naar onverbreekbare éénheid doorgezet, waardoor een ononderbroken span ning is bereikt. Wat men zou kunnen noemen de religieuze waarde" van deze Kruis weg, is uiteraard moeilijk te om schrijven en zal voor iedere beschou wer persoonlijk anders ligen naar mate hij of zij ontvankelijk is. Voor ons was hier in ieder geval „iets zeer verhevens aan het gebeuren", onnoemelijk groots en van een edele tragiek, die ver boven alle maten en tijd uitstijgt. Het wil ons voorkomen dat Martens in dit werkstuk (mis schien wel een van de beste presta ties, waartoe zijn talent hem ooit zal brengen) alles wat hij aan liefde en geloof, aan vertrouwen en hoop kan opbrengen, in één ademloze schep pingsdaad heeft weggegeven aan al len. die het maar nemen willen. Wel licht zijn we (nog) niet zo ver, dat we voluit mogen zeggen: dit is een prachtig stuk kerkelijke kunst. Vaststaat wel, dat we hier geconfronteerd worden met 'n verheugend gaaf stuk religieu ze kunst. We kunnen alleen maar hopen, dat Martens met deze Kruisweg een stukje van de kloof heeft overbrugd en dat de tijd niet ver meer is, dat het samengaan van Kerk en kunst opnieuw zoals in de allerbeste middeleeuwse perio den levende werkelijkheid zal zijn. L. B. Zo'n slotontwikkeling als ons aanstaande zondag te wach ten staat, is absoluut enig en zover ons bekend een unicum in de vaderlandse competitie-voetballerij. Uitgerekend op de laatste dag, die vooral door de spelers met vreugde zal worden begroet (het was nogal géén zwaar jaar!) gaat de ontknoping komen. Geen enkele kampioen kon zich tot nu toe bij de hoofdklassers aandienen en tot zondagmiddag blijft het een open vraag, welke de vier clubs zijn, die aan de strijd om de gouden plak mogen deelnemen. Het is immers zo bij wijze van uitzondering, dat de twee bovenaan geëindigde clubs van A. en B. om de hoogste voetbaleer kunnen kampen. Dat wil dus zeggen, dat na afloop der competitie, welke overmorgen een feit wordt, nog zes speeldagen nodig zullen zijn om de bolle blaas voor een poos op te bergen. Een te korte poos in feite. Maar dat is een andere kwestie. De situatie van zondag onder de loep nemend, moeten we de blik richten allereerst op zeven clubs: in A zijn dat in de gewone volgorde Sparta, NAC en Fortuna '54, in B: Elinkwijk, Rapid. Enschede en PSV. Welnu, Spar ta heeft aan een gelijk spel tegen Limburgia, wat allerminst eenvoudig zal zijn voldoende om kampioensdeelnemer te zijn. NAC moet, althans op dit moment nog, contra DOS thuis de voile winst binnenhalen om zich naast Sparta te'kunn.en scharen. De Utrechtenaren kunnen zich weliswaar ere-divisionist noemen, gegadigden voor het kampioenschap zijn ze niet meer, en dus.... NAC'ers pas op voor dat „dus", want juist door die omstan digheid zullen de DOS-lieden gemakkelijker spelen, dat wil zeggen met het minste last van zenuwen. Er staat voor de Bredanaars ech- tér zeer veel op het spel. Niet alleen financieel, want drie kampioenswed strijden plegen de nodrge pecunia op te leveren, maar ook uit een oogpunt van te kunnen zeggen: ook dit jaar zijn we er bij met een gerede kans op behalen van de hoogste voetbal- titel. Hetgeen uiteindelijk voor een club voor de feestelijkheden. De dag begint met een bijeenkomsthet hoogste goed betekent in een van de grote zalen van de j De derde gegadijde^in A is For- DAF-fafc ieken, waar achtereenvol- tuna 5 gens prof. J. de Quay, prof. H. B. Dorgelo, ir. Th. Tromp en mr. H. A. M. T. Kolfschoten het woord zul- len voeren. i dat bij EBOH te gast is en daarvan zeker winnen zal. De club van de Munck heeft 42 punten ver gaard en kan zondagmiddag dus aan een totaal van 44 komen. Zou dus Sparta verliezen en NAC het tegen Prof. de Quay zal er spreken over doS slechts tot een gelijk spel bren- de inrichting van het Technisch Ho ger Onderwijs, prof. Dorgelo, die bin nenkort benoemd zal worden tot rec tor magnificus, zal het studiepro gramma van de school inleiden en de verhouding van de studie tussen Eindhoven en Delft nader bespreken. Ir. Tromp, de voorzitter van de bouwcommissie, zal een toelichting geven op de bouweisen en -mogelijk heden, waarna burgemeester Kolf schoten zijn visie zal geven van de inpassing van de T.H. in Eindhovens gemeenschap. Op de avond van zaterdag 23 juni zal de Eindhovense raad een bijzon der (symbolische) vergadering hou den. Deze buitengewone zitting vindt om half negen plaats in het stedelijk Van Abbemuseum, waarna direct een receptie van het gemeentebestuur zal volgen. Uit de burgerij heeft zich een co mité gevormd, dat voornemens is de 23ste juni enkele bijzondere manifes taties en festiviteiten te organiseren. Het Nederlandse openluchtmuseum te Arnhem zal zijn moiiumcntenbezit uitbreiden met een complete Sak sische boerderij uit Giethoorn. Het is een woonhuis met brede ge vel en aangebouwde schuur, waarvan het exterieur zowel als het ruime in terieur de sfeer van het streekverle- den oproept. De boerderij, die naar schatting 150 jaar oud is, is onlangs op verzoek van de eigenaar, die haar door een nieuwe woning wilde ver vangen, onbewoonbaar verklaard en zal worden afgebroken. Dit zal thans onder deskundige lei ding geschieden, waarna de boerde rij op het terrein van het openlucht museum te Arnhem, weer in oor spronkelijke stijl zal worden opge bouwd. te voegen naar de algemeen gelden de vereisten voor een goed burger schap, riskeert het onze bewondering niet langer te kunnen afdwingen", aldus de open brief aan het Britse Lagerhuis, die „Paris-Presse" pu bliceerde. Het Parjjse avondblad „Paris- Presse" schrijft in een open brief aan /het Britse Lagerhuis: „Engeland moet niet proberen de hertog van Kent, die de aantrekkelijke traditie der Britse orginaiiteit doet herleven, te kortkwieken. Enkele Britse parlementariërs had den namelijk kritiek geoefend op het gedrag van de hertog en opgemerkt, dat hij maar eens een baan moest gaan zoeken. „In uw land, aldus het blad, zijn dichters en kunstenaars altijd met 'n onnatuurlijk wantrouwen behandeld. Velen hunner trokken naar het Euro pese vasteland, om zich daar een klein beetje menselijke warmte te kunnen koesteren. Doch U verdroeg althans de zon derlingen, de kolonels van het In dische leger, die zich wanneer zij zich 's avonds alleen in de wildernis bevonden, in avondkleding staken voor zij gingen eten, de erflaters, die de hoop hunner erfgenamen verijdel den door hun geld aan verenigingen voor de bescherming van dieren na te laten, en anderen. Deze zonderlingen amuseerden ons en tezelfdertijd droegen zij ertoe bij de vervelende middelmatigheid der winkeliers, die Engelands trots vorm den, te verdoezelen. Doch het lijkt erop, dat het aantal Britse zonderlingen na de tweede wereldoorlog zeer is gedaald. Attlee was een aardige man, meer ^jlns?s Margaret maakte een bedroefde^ indruk. Somerset Maug ham schrijft niet meer, en de laatste opvallende humorist was geen Brit, doch de Fransman Pierre Daninnos (de schrijver van „De aantekenboek jes van majoor Thompson" waarin een denkbeeldige Britse majoor een vergelijking trekt tussen het leven in Groot-Brittannië en dat in Frankrijk), Het bovenstaande zal U doen be grijpen, waarom wij enige hoop koes terden, toen wij het een en ander om trent de jonge hertog van Kent ver- n am onWoensdagavond werd in het Olum- Indien Engeland deze jonge man, die naar het schijnt, in staat is de ge- p stadion te Amsterdam de waardeerde traditie der Britse origi- voetbalwedstrijd NederlandSaar- nalitei* te doen harleven, dwingt sichl land gespeeldwelki» een SS gen, dan... zullen Sparta, NAC en For tuna gelijk aan komen. Als de clubs ons geen grijze haren willen bezor gen (denk eens in, dat dan ook nog beslissingswedstrijden zullen moeten worden gespeeld), dan moeten zij be slist voor een andere slot-ontwikke- ling zorgen. En eerlijk gezegd gelo ven wij, dat het die kant ook wel uit zal gaan. Dat wil zeggen: wij zijn van mening dat Sparta minstens een puntenverdeling thuis tegen Lim burgia uit het vuur sleept, dat NAC wint en dat ook Fortuna wint, maar deze laatste uitslag is dan van geen betekenis meer. De angtvekkende streep Maar dan nog de toestand rondom de beruchte streep Amsterdam en Eindhoven staan er met ieder 36 pun ten bóven, waardoor deze echter nog niet veilig zijn voor een plaats in de ere-divisie. Limburgia en NOAD prij ken onder de streep, met respectieve lijk 35 en 34 punten en zijn dus nóg minder zeker van een piaats in de hoogste regionen. NOAD speelt nu op eigen grond tegen ADO, dat reeds degradeerde en het kan die laatste wedstrijd o.i. in een zege omzetten. Limburgia staat in verloren positie bij Sparta en komt, als het inder daad in Rotterdam de kous op de kop krijgt, niet in de ere-divisie. Voor beide: Noad, zowel als Limburgia, is echter bepalend hoe Amsterdam en Eindhoven het er af zullen brengen. Verliest Amsterdam bij WV, wat allerminst is uitgesloten en Eindho ven doet hetzelfde bij Rigtersbleek, wat minder aannemelijk is, dan kan Noad met eenzelfde aantal punten als Amsterdam (36) eindigen, waardoor een beslissingswedstrijd tussen deze twee noodzakelijk zou worden. Weet Limburgia een gelijk spel bij Sparta te forceren, dan doet ook deze club nog mee aan de beslissingswedstrij den en als Eindhoven bij Rigtersbleek zou verliezen, komt die er óók nog bij Wat een mogelijkheden. Die strijd rondom de beruchte scheidingslijn is bovendien van groot belang, omdat nummer 9, de club dus die direct onder de streep eindigt, nog kans krijgt het vege lijf voor de ere-divisie te redden. Immers, de nummers negen uit de hoofdklassen spelen tezamen met de kampioenen van de eerste klasse „betaald" mét RCH, Hermes DVS en KFC dus, om twee plaatsen in de ere-divisie, die immers uit acht tien clubs zal bestaan. In hoofdklasse B zijn de mogelijk heden zo nodig nog veelvuldiger. Elinkwijk prijkt daar met 48 punten aan de kop. Rapid volgt op de tweede plaats met 46 pt, Enschede op de derde met eveneens 46 pt en PSV met 45 pt op de vierde. Alleen reeds deze opsomming bewijst van welk een immens belang een winst- en verlies- punt daar zondagmiddag zijn zal. Elinkwijk heeft DFC nog niet veilig op bezoek, zodat het daar in Utrecht een dubbeltje op z'n kant wordt. Rapid opereert tegen De Graafschap en krijgt daaraan wel de handen vol, maar zal niettemin win nen. Enschede gaat op reis naar Sittardia, waar hen geen „gul ont haal" zal wachten. PSV zal zijn laat ste kans tegen bezoeker Alkmaar wel in volledige winst om gaan zetten. He is met dat al duidelijk, dat op het ogenblik op geen stukken na te voorspellen valt, hoe de stand in de kopgroep er zondagavond zal uitzien. Laten we zo zeggen: zowel Rapid als Enschede, als PSV hebben praktisch dezelfde kansen om naast leider Elinkwijk te eindigen; hetgeen ge schiedt als Rapid en Enschede gelijk spelen en PSV wint. Pak maar aan lui Tenslotte nog een blik in de rich ting van BW en DFC boven de schei dingslijn en naar MW en GVAV daar beneden. Als de Bosschenaren van Volewijckers winnen, kunnen zij zich veilig noemen. Doet DFC evenzo con tra Elinkwijk, dan geldt hetzelfde voor deze Dordtenaren.- Dit laatste geloven we vooralsnog niet. maar enfin. Kan MW over bezoeker Wil lem II zegevieren, dan kunnen de Maastrichtenaren zich vrijwel veilig voelen, vrijwel; want zij ziin afhanke lijk van wat DFC en BW en... wat GVAV, dat Feyenoord in Groningen als tegenstander krijgt, ervan terecht zullen brengen. Wat er verder allemaal nog kan ge beuren? De mogelijkheden zijn zovele dat we onze lezers aanbevelen die zelf eens allemaal na te gaan. Het is een hoogst interessante zij het zeer ingewikkelde bezigheid. Ie klasse betaald In deze regionen komt het slechts neer op afwerking van het program ma. Baronie doet de laatste, verre reis naar Wageningen en Helmond is bij Be Quick te gast. In het eerste geval geven wij de gastheren, in het andere de bezoekers gewonnen. Dan is er in C nog TOP-Wilhelmina. Winst voor de thuisclub betekent definitief gevrijwaard zijn van eindigen op de laatste plaats. De amateurs Ook in de hoogste regionen bij de amateurs wordt de laatste hand ge legd aan „restjes". Sportclub Emma heeft Brabantia tussen de krijtlijnen en Alliance reist naar WH '16 in Heerlen. Het is niet onmogelijk, dat hier de competitie besloten wordt met overwinningen van de twee thuis clubs. In de tweede klasse kunnen de twee laatste ontmoetingen nog interessant worden genoemd. Roosendaal, dat WVO thuis krijgt, heeft kans om nog hoger op te eindigen. Dongen neemt het op tegen DESK. Het wil ons voor komen, dat Roosendaal en DESK in dzee slot-ontmoetingen de winst zul len inpalmen. Heel wat belangrijker is de laatste wedstrijd in 3C, welke in Waalwijk wordt gespeeld tussen RWB en Zie- rikzee. Minder voor de thuisclub dan voor de gasten, die bij verliezen definitief onderaan zullen eindigen. Verwacht mag worden dat RWB zijn sportieve plicht zal doen, in welk geval we de punten in Waalwijk achter zien blijven. Promotiewedstrijden En tenslotte dan nog de promotie competities, waarmee nu ook voor de kampioenen der tweede en derde klassers een begin wordt gemaakt. MOC uit Bergen op Zoom start met een uitwedstrijd naar Weert, waar Wilhelmina '08 als tegenstander op treedt. Van de kracht der blauw witte Bergenaren weten we genoeg, maar praktisch niets van de sterkte der gastheren, zodat we even liet resultaat moeten afwachten. Niette min durven wjj een goed resultaat van MOC verwachten. In dezelfde afdeling: promotie naar de eerste klasse dus, wordt de ont moeting Heksenberg (Heerlen) de Spechten (Eindhoven) gespeeld. Ook daarvan iets voorspellen zou een slag in de lucht zijn. Voor de promotie naar de tweede klasse staan eveneens twee wedstrij- den op stapel: Reusel Sport - WSC en Boxmeer - RCS. Het worden onge twijfeld moeilijke opgaven voor de clubs uit onze gewesten. Laten zij bedenken, dat de eerste klap altijd een daalder waard blijft en een goed begin het halve werk De vier gegadigden voor promotie naar de derde klasse, die vorige zondag tot puntenverdelingen kwamen zijn overmorgen aan hun tweede wed strijd toe. Ditmaal speelt Grenswach ters thuis tegen Hansweertse Boys, en Gilze doet evenzo contra Nevelo (Oirschot). We kunnen het mis heb ben, maar denken, dat de punten dit keer terecht komen bij de ontvan gende clubs. overwinning voor Nederland ein digde. De foto geeft een beeld van het Duitse doel op het moment dat Koopal het eerste Nederlandse doelpunt maakte. V.l.n.r. Puff (S.), Keck (S.). Koopal (N.) en de doel- verdediger Borcherding (S.),

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 9