Mr. d Ailly sneed in Breda vier problemen gemeentebesturen aan nROXn. RANG PagblaJ) Pekten» Poolse journalisten verzuchten Laat de bonzen toch redeneren!' ALASKA blijkt geen bevroren woestijn meer ja graag! Verhoudingen tussen rijk en gemeente en waterschap gemeente aan de orde ROXYruiken is \R0XY roken! reeds drommen w De wildegoud rush is voorbij DERDE BLAD DONDERDAG 17 MEI 1956 Vergadering Vereniging van Nederlandse Gemeenten Prettige Pinksterdagen met ROXY Ook politiewezen en Deltaplan onder de loep genomen „Gemeenten willen altijd overleg Japans toelating tot de V.N er zijn die op een §impleX „brommen Het Ned. Blindenwezen Koningin Juliana B eschermv rouwe Nederlandsche Handel-Maatschappij, N.V. Stop de proeven 100 Nederlanders adresseren Inwonertal Den Haag en Rotterdam ÏSC? II tie vewutp&ung vandeeetrfêtang De Pers onder communistische knoet Op de redacties doen spionnen hun boze plicht. Primitieve trappersmaar ook grote industrieën GROTE WEG DOORSNIJDT HET LAND Vier problemen heeft mr. A. d'Ailly, burge meester van Amsterdam, aangesneden, toen hij, als voorzitter, de algemene vergadering van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, die te Breda gehouden wordt, gisteren opende. In onze editie van gisteren behandelden wij reeds de preadviezen inzake de structuurwijzigingen als gevolg van het Deltaplan, in het teken waarvan deze'vergadering vooral zal staan en welke preadviezen vandaag aan de orde zullen komen. In zijn algemene inleiding kon de heer d'Ailly aan het Deltaplan niet voorbijgaan. En als voornaamste problemen, waarmee de ge meentebestuurders op het ogenblik wel te ma ken hebben, noemde hij: de gemeentelijke financiën, de organisatie der politie, de verhou ding tussen de gemeenten en waterschappen, en de consequenties van het Deltaplan. (Advertentie) Maak zo'n pakje Roxy eens helemaal open en snuif die heerlijke geur van zon-doortrokken votrijpe tabakken op. Steek dan op en U weet waarom steeds meer mensen zeggen: Na enkele vriendelijke woorden aan het adres van de gemeente Breda die in 1929 gastvrouwe was en toen 44.000 inwoners telde kwam de heer d'Ailly tot „een onderwerp van bijzondere zorg": de dekking van de financiële behoeften der gemeenten. Bij alle kritiek op de wijze, waarop de financiële bronnen de afgelopen jaren door de rijksoverheid zijn ge regeld, waarschuwde hij echter ook tegen eenzijdige veroordeling, daarbij enkele waardevolle elementen van enige tijdelijke regelingen over an derhalf jaar zal de laatste tijdelijke voorziening op het terrein van de financiële verhouding tussen rijk en gemeente aflopen aanduidend. Als voorbeeld daarvan noemde hij het vaste aandeelpercentage in de opbrengst van de steeds meer re venuen gevende rijksbelastingen als inkomstenbron van het gemeente fonds. Ernstige ongerustheid sprak hij echter uit over het feit, dat dit .tijdvak van tijdelijkheid" geken merkt wordt door een zeer langza me wetgeving, zeer bezwaarlijk bij het vaststellen van gemeentebegro tingen. ONGERUSTHEID OVER POLITIEWET. De vertraging inzake het ontwerp politiewet (eerst na de verkiezingen aan de orde in de Kamer) kan in ge meentelijke kringen niet anders wor den begroet dan met de hoop, dat alsnog een mogelijkheid kan gevon den worden de tegenstelling te ver zachten tussen het gemeentelijk in zicht en het in het wetsontwerp be lichaamde regeringscompromis. Twee hoofdpunten stipte de heer d'Ailly hierbij aan: de noodzake lijkheid van erkenning in de nieu we wet van de burgemeester als hoofd van de plaatselijke politie en de behoefte aan een wetsbepaling, die een grondslag kan bieden voor intercommunale samenwerking van gemeenten betreffende organisatie, beheer en leiding van het politie apparaat. Er is grond voor de verwachting, dat het de regering mogelijk zal z_ijn zich opnieuw over deze zaak te oriën teren. GEEN WEERKLANK WATERSCHAP GEMEENTE Een ander terrein, waarop het ge meentelijk inzicht geen weerklank vindt in het bijzonder voor wat be treft behoefte aan en mogelijkheid van samenwerking, is, maar mr. d'Ailly verder opmerkte, de belan gensfeer, welke gemeente en water schap beide raak. De Unie van Wa terschapsbonden bleek ongerust over het rapport, dat een door het bestuur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten ingestelde commissie het vorig jaar had uitgebracht. Nooit echter, aldus spreker, gaat een stre ven te ver, dat slechts een mogelijk heid tot samenwerking geopend wil zien, waarbij primair aan elk der sa menwerkende openbare lichamen het vrije oordeel blijft voorbehouden over de vraag, of in een concrete si tuatie samenwerking een doelmatige bijdrage tot openbare belangenver- zorging kan geven. Het stemde hem tot voldoening, dat de minister in de Eerste Kamer heeft gezegd, de mo gelijkheid van samenwerking tussen Volgens het nationale persbureau in Japan heeft Rusland beloofd Ja- pans toelating tot de VN te steunen, als Japan instemt met hervatting van de diplomatieke betrekkingen zonder te wachten op de totstandkoming van een vredesverdrag. waterschappen en gemeenten gaarne te zullen bevorderen. DELTAPLAN: SCHAKEL GEMEENTEN IN! Tenslotte gewaagde de heer d'Ailly met enkele woorden van het Delta plan, dat hij van zodanige omvang en importantie achtte, dat het de ge meenten niet onberoerd mocht laten. Het bestuur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten heeft dan ook bij de minister van Verkeer en Waterstaat bepleit, aan de ge meentebesturen een passende taak te geven in de wettelijke regelingen, welke de basis zullen vormen voor de uitvoering van deze werken. Alsdan zouden de gemeentebestu ren ervan verzekerd kunnen zijn, dat (Advertentie) zij de algemene belangen van plaats en streek kunnen behartigen, die door die werken van het Deltaplan in het gedrang of voor het eerst in het geding zouden kunnen komen. Aan het slot van zijn rede legde mr. d' Ailly nog eens de nadruk op de voortdurende bereidheid der ge meentebesturen, door overleg en sa menwerking naar alle zijden de op lossing te vinden voor de bestuurs vraagstukken van deze tijd. (Advertentie) Simplex - bromfiets met Sachs-motor Een winnend team! n- Hare Majesteit de Koningin heeft van haar warme belangstelling voor het werk ten behoeve van de blinden blijk gegeven, door het bescherm vrouwschap te aanvaarden van de Stichting ,,Het Nederlandse Blinden wezen" en haar dochterinstelling de Stichting „Algemene en Individuele Blindenbelangen", beide gevestigd aan de Vondelstraat 128 te Amsterdam. De Stichting „Het Nederlandse Blin denwezen" is het overkoepelend or gaan van nagenoeg alle bonafide in stellingen van en voor blinden en de Stichting „Algemene en Individuele Blindenbelangen" is de nieuwe instel ling, die zich speciaal belast met het maatschappelijk werk voor volwas sen blinden. „Over geld maak ik mij nu nog geen zorgen" De bank, de Nederlandsche Handel-Maatschappij, heeft zich, in samenwerking met de boedelnotaris, belast met de afwikkeling van de nalatenschap. Nu helpt de N.H.M. bij de bewindvoering. De bank beheert en geeft advies, zij assisteert bij al mijn financiële zaken. Elke dag op nieuw blijkt het nut van de band met de bank. XLL» BANKZAKEN OVER DE GEHELE WERELD AGENTSCHAP BREDA Catharinastraat 8. Telefoon 9943 Correspondentschap Oosterhout Heuvelstraat 1 Zitdag te Princenhage: Heilaarstraat 22. Een honderdtal vooraanstaande Ne derlanders uit de meest uiteenlopen de levensbeschouwelijke en politieke kringen hebben aan de regering ver zocht een voorstel in te dienen bij de Verenigde Naties, al dan niet in samenwerking met andere landen, behelzende dat er onverwijld een in ternationale afspraak zal worden ge troffen om de proeven met atoom wapens over de gehele wereld stop te zetten. Onder de ondertekenaars van het verzoek komen o.m. voor: prof. dr. W. J. M. A. Asselbergs, prof. dr. W. Banning, Godfried Bomans, ds. J. J. Buskes, prof. dr. F. J. J. Buytendijk, Mary Dresselhuys, prof. dr. H. J. M. Fortmann, prof. dr. A. de Froe, prof. dr. C. C. Heringa, prof. P. J. Jans, pater S. Jelma MSC, prof. dr. G. A. Lindeboom. J. A. Middelhuis, prof. dr. 'M. G. J. Minnaert, prof. dr. K. H. Miskotte, prof. dr. G. C. v. Niftrik, prof. dr. W. Pompe. dr. J. P. van Praag, prof. dr. J. Presser, ds. K. Strijd, prof. dr. G. Stuiveling, prof. dr. ir. F. Ph. A. Teilegen, A. Viruly, dr. Vic. E. van Vriesland., prof. dr. J. A. M. Wetermans, Jan van Zut- phen. Blijkens een door de directeur-gene raal van de statistiek aan de com missaris van de koningin in Zuid- Holland gezonden staat, telde de ge meente 's Gravenhage op 31 decem ber 1955 286.075 mannelijke en 317.912 vrouwelijke ingezetenen, in totaal dus 603.987 ingezetenen. Voor Rotterdam zijn deze cijfers 355.181 mannelijke en 363.328 vrou welijke ingezetenen, in totaal 718.509. (Advertentie) Waar zon is. is ook schaduw. Waar RANG is, is ook namaak. U kiest natuurlijk de zonzijde. Overtuigt u daarom, dat u de zonnige RANG ontvangt door te letten op de naam RANG op het beschermend omhulsel van elk „Rangetje" en op iedere rol. Verkrijgbaar in diverse smaken: sinaasappel, citroen, frambozen enz. los a 32 cent per 100 gram en in rollen a 17 cent. SC» Het lot der journalisten is achter het IJzeren Gordijn allesbehalve begerenswaard. Journa listiek werk is slavenwerk geworden, dat onder zenuwslopende omstandigheden moet worden verricht. De immer zo goed geïnformeerde re dacteur van het Poolse emigrantenblad Polak, Richard Hardenberg, heeft in zijn blad het een en ander verteld over de druk, waaronder met name de Poolse journalisten thans in hun vaderland moeten arbeiden. Voor mensen die naar de vrijheid hunkeren zijn de Poolse bladen „thuis" onleesbaar ge worden. Ze staan eigenlijk vol met de versla gen van communistische bijeenkomsten, met de vruchtbare resultaten van het regiem en met de redevoeringen der partijbonzen. De bla den worden het meest door deze partijbonzen gelezen, omdat deze steeds op de hoogte willen blijven van wat hun collega's in het openbaar verklaren. Dan weten zij meestal wel waar zij aan toe zijn en wat zij ook verklaren mogen en kunnen. Maar het volk wijst de dagbladen met walging af, heeft ze nochtans nodig voor de officiële publikaties en voor het algemene nieuws en de advertenties. Terwijl het onderdrukte volk lacht over redevoeringen en smaalt met de verslagen en redevoeringen van de partijbonzen, zijn deze voor de jour nalisten een ware uitkomst. „Wanneer zij nog bidden" schrijft Richard Hardenberg „bid den zij ongetwijfeld om zoveel moge lijk redevoeringen, want daaraan moet zeer veel ruimte worden be steed en die ruimte kan dan niet ge vuld worden met eigen artikelen, waarvoor zij zelf verantwoordelijk heid dragen". De vlucht voor de ver antwoordelijkheid is uiteraard zeer groot onder de Poolse journalisten. En dan dient overwogen te worden, dat de beste en „zuivere" journalis ten zijn weggewerkt en hun plaats is ingenomen door journalisten, die con amore of om der wille van het loutere gewin bereid bleken het re giem te dienen. Want de pers is praktisch verworden tot een partij pers. ANGST EN BEVEN. Om de huidige omstandigheden, waaronder ook de Poolse pers moet werken te demonstreren, doet Ri chard Hardenberg het volgende voor ons wel zeer vermakelijke verhaal: Toen de Verenigde Staten in 1867 in het bezit kwamen van Alaska, was dat grote gebied slechts een bevroren woestijn, waar met moeite een doodarme bevolking van Indianen en Es kimo's vegeteerde. Als enige middelen van bestaan hadden ze de visvangst en de jacht. Negentig jaar later voedde Alaska, dat nu een territorium van de Verenigde Staten is, een bevolking van 150.000 inwoners. Intussen heeft het land de goudkoorst gekend en in 50 jaar heeft men uit zijn grond voor 500 millioen dollar goud geput. De mijnen zijn niet uitgeput. De geologen menen dat ze nog evenveel goud bevatten als men er reeds uithaalde. De goudontginning heeft echter maar een geringe plaats in de activiteit van de bevolking. Men heeft ze niet opgegeven, maar ze wordt in grote mate geindustrialiseerd, daar de afzonderlijke zoeker in ge wone omstandigheden van zijn vondst niet kan leven. De moderne goudzoeker tracht niet alleen te vinden wat gedurende lange tijd het belangrijkste van de edele metalen is geweest. De ondergrond van Alaska bevat eveneens grote hoeveelheden zilver, platina, tungsteen, lood en tin. Alaska is in geen geval een Area die, waar de korenaren groeien in el ke geul. die in een vruchtbare grond werd getrokken. Een groot gedeelte van het gebied ten noorden van de keten van Alaska evenals de streek van de Tanana Valley zijn bestendig met ijs bedekt, d.w.z. de ondergrond blijft in alle seizoenen bevroren tot een minimum diepte van 30 cm Er zijn echter ook goed beschermde ge bieden, bijv. Matanuska Valley, waar de weilanden en zelfs de fruitteelt produkten van uitstekende kwaliteit leveren. In die bevoordeelde streken kan de landbouw, zich op merkwaar dige wijze ontwikkelen, rekening ge houden met het strenge klimaat. Heden bezitten de vroeger nog on bebouwde streken talrijke landbouw ondernemingen, die van de energie en de landbouwkennis van de inwo ners getuigen. De uitbreiding van de landbouw gaat terug tot 1929 toen in de vallei een spoorweg werd aangelegd. Wei nig na de indienstneming van de lijn kwam een honderdtal families kolo nisten er zich vestigen. lm 1934, door de aanmoedigingen van de regering van de Verenigde Staten kwam een nieuwe groep uit streken, waar de klimatologische voorwaarden onge veer dezelfde waren als die van hun nieuwe woonplaats. Die groep vestig de zich nabij Palmer. Gedurende de tweede wereldoorlog, toen men een Japanse invasie vreesde, bouwde het geniekorps van het Ame rikaanse leger de Alaska Highway. Die weg heeft heden zijn strategische waarde verloren maar werd een waardevol instrument voor de ontgin ning van het land. De weg is meer dan 2.500 kim. lang en strekt zich uit tussen Dawson Creek (Brits Colom- bië) en Fairbanks (Alaska) door een woud- en meerstreek. Langs die weg kunnen wagens en vrachtwagens met grote snelheid rijden Behalve de teelt van zuivel- en slachtvee is die van het gevogelte eveneens winstgevend. ZEESTROMINGEN De zeestromingen uit Japan, bren gen na de Stille Oceaan te zijn over getrokken, een vochtigheid naar Alas ka, die zeer gunstig is voor de groei van de bomen en vooral van naald bomen. Het hout wordt ter plaatse gedeeltelijk gebruikt voor de woning bouw. Sedert korte tijd voert men belangrijke hoeveelheden hout uit. Het grote aantal waterwegen die hy- dro-elektrische fabrieken in beweging kunnen brengen, vergemakkelijken in grote mate de industrialisering van het land. De deskundigen menen, dat, rekening gehouden met de oppervlak te van de bestaande wouden en van het feit dat een boom na 80 jaar kan worden uitgehakt, het land gemak kelijk 1 miljoen ton papiergrondstof per jaar kan leveren zonder het woud kapitaal aan te tasten. DE TRAPPERS De huiden, zijn steeds een van de belangrijkste bronnen van Alaska ge weest. Heden nog leven duizenden Indianen, Eskimo's en Aleoeten. spo radisch over meer dan anderhalf mil joen km2 verspreid, als trappers. De beste streek voor de jacht op wilde dieren is de vallei van Yukon. Die streek bevindt zich in de nabijheid van de poolcirkel en het klimaat is er zeer streng daar een temperatuur van ongeveer vijftig graden onder nul er in de winter gewoon is. Niet enkel de primitieve trappers leven van de handel. Er werden talrijke fokkerijen opge richt. Sedert enkele jaren worden door de regering speciale concessies ver leend en ganse eilanden van de Ale- oeten-archipel werden voor de nieu we nijverheid aangewend De eilan den zijn vooral aangewezen voor die fokkerij, daar de dieren, die moeilijk aan opsluiting zouden wennen er vrij rond lopen zonder te kunnen ont vluchten. Wanneer de huiden het mooist zijn legt men strikken of parken om die dieren te vangen. Gedurende jaren reeds heeft die methode haar nut ge leverd bij de fokkerij van bevers, ver schillende soorten vossen, marters, wasberen en muskusratten. UNIVERSITEIT De universiteit van Alaska heeft een proefstation voor de studie van dierenfokkerij voor bont. De steden hebben nog maar een tamelijk kleine bevolking: de belang rijkste stad telt slechts 20 000 inwo ners. Hoewel de industriële ontwik keling van Alaska nog in haar'kin derschoenen staat mag men "rr>> ach ten. dat de voorspoed va'- hst. lanrl in de komende jaren tegen een ver sneld ritme zal toenemen. Vorig jaar kregen alle kranten uit de z.g. volks-democratische staten van Moskou uit de richtlijn kritiek uit te oefenen op de communistische partijbonzen. Dat zou natuurlijk ver trouwen wekken in de zoveelste „bekering" van de communistische machthebbers. De pers stak uiterst vrijmoedig van wal en moeilijk viel het werk niet, want corruptie en eigen baat vieren hoogtij onder de partijbonzen. De journalisten leefden op. Maar de partijbonzen begonnen te beven. Het dreigde voor hen ver keerd te gaan. Zij stakken de koppen bijeencommunistische partijen be moeiden er zich mee, want uiteinde lijk viel de kritiek op de bonzen te rug op de partijen die zulke bonzen toch maar dulddenAfgevaardigden der partijen gingen naar het mosco- vitische Mekka en daar zagen Boel- ganin en Kroetsjev wel in, dat het zo niet verder kon gaan. Zó hadden ze het niet bedoeld. Van Moskou uit gingen circulaires naar de kranten redacties en toen zaten op hun beurt de journalisten eigenlijk te beven. Wat moesten zij nu doen? Uiterst deemoedig vroegen zij om nieuwe in structies en die werden spoedig ge zonden. De journalisten begon.ien aan de hand van deze richtlijnen een nieuw offensief. Allereerst produceer den zij in vaak ontroerende termen een zeer vernederende „zelfkritiek". Tenslotte deugden zij zelf niet en hoe hadden zij het dan gewaagd de partij bonzen op de korrel te nemen? Na die zelfkritiek volgde een korte pau ze. Het offensief liet niet lang op zich wachten. De Kerk moest het ontgelden. De Poolse journalisten za ten intussen, toen het zover gekomen was, op hun penhouders te bijten. Zij wisten uit ervaring, dat de strijd tegen de Kerk in Polen een hopeloze taak Is. Immers Iedere maatregel, zelfs van het communistische bewind, wordt op een geheimzinnige wijze door de overgrote meerderheid van het volk, dat katholiek bleef tot in hart en nieren, beantwoord. Na elke maatregel bijvoorbeeld loopt plotse ling de produktie in alle fabrieken en bedrijven terug. Nergens breekt een staking uit, die toch maar in bloed zou worden gesmoord. Maar 't bewind wordt getroffen in zijn zwak ke plek: de produktie. En het is on mogelijk om maar één arrestatie te doen. ADENAUER SLACHTOFFER Neen, hernieuwde pennestrijd te gen de Kerk in Polen ging niet op. Konden de journalisten niet beter 'n actie ontketenen tegen de „rijke boeren?" Met Moskou werd onder handeld, maar daar wees men de ge dachte van de hand. Wanneer de „koelakken" in het zonnetje zouden worden gezet door de pers, zouden ze maar aan populariteit winnen. En dus kreeg de Poolse pers van Mos kou machtiging om haar verontwaar diging uit te spuwen op dat verma ledijde Westen, dat zich „op de oor log voorbereidt" en met name moest Adenauner het ontgelden, voor Polen opeens geproclameerd tot vijand nummer één. Dapper hebben de jour nalisten zich geweerd, sommigen met tegenzin, de meesten handig probe- berend om te maken wat er van te maken viel. Maar allen onder de zenuwslopende druk van de door het bewind aan de redacties toegevoegde „dode ziplen." Dode zielen worden n.l. de journalisten benoemd, die mee7":' ''emaal iourna'isien zijn. ma I, namens de lieime poli tie aar. de redacties zijn toegevoeg' om te spionneren en de journalisten op de vingers te kijken. Dit jaar zullen de meeste bladen hun eerste tienjarig bestaan vieren. Niet alleen in Polen, maar ook in de overige „volksdemocratieën." De re dactiechefs zitten al in zak en as, want de communistische partijen in de verschillende satelietstaten heb ben reeds laten weten, dat zij in de jubileumnummers uitvoerige zelfkri tieken verwachten. En zo gemakke lijk is het niet deze verwachtingen te vervullen, want het verlangen der partybozen naar „vernederin gen" en „zelfkritiek" (van anderen) is buitengewoon groot en niet gemak kelijk in te willigen. „De journalis ten in het oosten zijn er werkelük armzalig aan toe". concludeerde Richard Hardenberg. (Advertentie) De Sok voor gevoelige voeten! Gefabriceerd van 100°/» Merinowol met en zonder nylon versterking. De enige sok met werkelijke garantie De sterkste sok van Uw leven! Kleurecht, wasecht, krimpvrij. Prijzen vanaf 3.95 per paar Uitsluitend verkrijgbaar in de goede Herenmodezaken Alleenverkoop: N.V. Import Mij; BECOl'A v/h A. Bernheim, A'dam Fabrikante: Koninklijke Kousen en Sokkenfabneken M Jansen de Wit N.V., Schijndel

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 5