BOSCH Professor Gallettie doceerde ongewild in komische trant Het nationaal wegkampioenschap (zondag) te Valkenburg B. en K. beantwoordden vragen van de journalisten De kille noordooster! ofcfc«n Bmme'g Duw Stuwdammen zijn Menderes blijvende grote liefde en van Yorick Gaat Westbrabander zegevieren En nu eens géén sprookje Molenaarszoon werd beroemd filmmagnaat Natuurlijk kunt U visa krijgen Veiligheid in kolenmijnen verbeterd DE ZWITSERS ZIJN EEN ZEER BERGACHTIG VOLK" Waarom souden wij ook niet son bloemlesing maken Engelse vorstin in Moskou's blad Afstanden te kort en parcours veel te gevaarlijk Het leven van J. Arthur Rank De macht in Rusland is in 400-miljoen handen Voorzichtig en diplomatiek Ontloop die pQn van brandend maagzuur. Neem Bennies! Economische terugslag in Turkije DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 28 APRIL 1956 Advertentie) (95 Voor de compositie van dit schrijfstuk heb ik twee mensen uitgenodigd, souitierend achter mij te komen staan. Ik ga ze noemen om later niet van diefstal beschuldigd te worden, maar vooral om beiden te eren. De eerste is Kurt fucholsky. Hij was een stukjesschrijver, die geleefd heeft van 1890 tot 1953. Hij was niet zó maar een stukjesschrijver, maar een meester in zijr genre. Onder vijf speudoniemen schreef hij een blad vol. Op 10 mei 1933 leiding gegeven; met verrukkelijke scherpzinnigheid had Tucholsky sinds onder'het joelen van de S.A.-vlegels. Daartoe had dat werk ook wel aan- werden vóór de Berlijnse Universiteit zijn verzamelde werken verbrand jaar en dag zijn pijltjes precies in de zwakke plekken van de Germaanse harnassen geschoten. Hjj was een veelschrijver, een neuroticus en een doodeenzaam man. Hij heeft bladzijden volgestopt met j f de meest sublieme kolder („Bij de eerste nadering ven de griep, ken baar aan een licht gekriebel in de neus en een enorme tegenzin om 's morgens naar kantoor te gaan, gorgele men met wat geklopte cokes en een half druppeltje jodium; daar na pleegt dan de griep te beginnen. Zij wordt verbreid ioor zenuwachtige bakteriën, die zélf verkouden zijn..") alsook met tedere liefdesverhalen, ruwe scherts, politieke satires, ironi- seringen van het Duitse karakter en vele andere genres. Het verdient geen aanbeveling dat te jeugdige le zers zich op z'jn arbeid werpen, aan gezien hij uiterst links-socialistisch is (dat is nog niet zó erg, want, tja, wat is er in de loop der jaren een hoop veranderd....), maar vooral om dat hij a-moreel is; dat wil dus zeg gen niet (altijd) immoreel, maar zónder moraal. Men heeft dus wel enig onderscheidingsvermogen nodig om het allemaal uit te kammen. Dat was mijn eerste adviseur. Over de tweede kan ik korter zijn, omdat ik hem nauwelijks ken; ik weet al leen, dat hij professor is geweest en Galletti heette, alsmede, dat hij ge leefd heeft van 1750 tot 1828. Wat ik verder over hem weet, zult U zo dadelijk vernemen; het is de enige ontstaansgrond voor deze mededelin gen. Want we wenden nu de steven en gaan een van Tucholsky's heerlijke schetsen bewerken ter verhoging van de levensvreugde van de lezers van dit blad. GALLETTIANA onder andere: „De Kimbren en Teuto- nen stammen eigenlijk van elkaar af" en: „Maria Theresia had bij haar troonsbestijging vele vijanden: de Pruisen, de Russen en de Oostenrij kers." Voor ons lijkt dit wat oudbak ken, maar het is ongeveer hetzelfde als wanneer we nu zouden lezen: „Toen Malenkov de regering aan vaardde. moest hij rekening houden met de hem vijandige gezindheid van het Westen en van Rusland." BETROOND Toen ik dan, zo zegt Tucholsky bezig was aan mijn werk „De aam beien in de geschiedenis van het Prui sische Koningshuis", it ik te blade ren in een catalogus van de Staats bibliotheek. Dat is een heerlijk werk, want na vier bladzijden ben je al vergeten, waaraan je eigenlijk bezig bent Wel; en toen zag hij daar de titel staan van 't boek „Gallettiana" met de ondertitel: „Ongewilde humor in uitlatingen van professor Joh. G. Aug. Galletti. Met een portret van Galletti." We laten nu Tucholsky bij zijn on derzoekingen en wenden ons tot de heer Galletti. Deze was professor zo noemt men dat in Duitsland aan een gymnasium en zijn verza melde uitspraken waren in dat boekje bijeengebracht. Hij placht zich te uiten in verras sende mededelingen, die hun waarde vooral daaraan ontleenden, dat hij zich van hun eigenaardige scherpzin nigheid helemaal niet bewust was. Zijn beste uitspraak is naar mijn smaak wel deze geweest: De Zwitsers zjjn een zeer bergachtig volk. Zij doet een beetje denken aan twee andere adagia, die mij voor de geest komen en die :it Italië stam men, n.l.: „een fjord is een auto in Noorwegen" en „Zwitserland is het vaderland van Willem Hotel", Maar professor Galletti zei nog veel meer Andere uitlatingen waren ongewild komisch, zonder dat ze zich in het politieke vlak begaven. Bijvoorbeeld ontviel hem eens de opmerking: „Ma- ximiliaan hoopte, eens de troon op zijn hoofd te zien staan". De pro fessor bedoelde natuurlijk, zo vult Tucholsky hier verklarend aan toe,: „Maximiliaan wilde de kroon bestij gen", maar een mens kan zich ver gissen. Het scherpst fonkelde de geest van de professor, als hij persoonlijk werd. „De leraar heeft altijd gelijk, ook als hij ongelijk heeft" is een van zijn uit spraken en het is een pedagogisch beginsel, dat misschien zo gek nog niet is. En hij moet ooit eens een man zijn tegengekomen, die hij aldus aansprak: „Toen ik U uit de verte zag, mijn heer Ettinger, dacht ik, dat U Uw broer was, de boekhandelaar Ettin ger, maar toen U dichterbij kwam, zag ik, dat U het toch zelf bent en nu zie ik dat U toch Uw broer bent". Door een vreemdsoortige verstrooid heid kon hij ook niet goed klaarko men met de volgende opmerking: „Met Kant ben ik van mening, dat er maar twee categorieën in ons denkvermogen zijn, namelijk ruid en tijmte; ik bedoel natuurlijk tuimte en rijd". Terwijl het op zijn minst vreemd aandoet, het eten van sprink hanen door oude volken aldus te gaan verklaren: „Bij de Joden waren de sprinkhanen wat bij ons de haver is", want tenslotte zijn de verschillen nog wel iets groter dan de overeenkomst als men een beetje aan het springen wil denken. BIOLOGICA ren is de gans, want ze eet maar net zolang als ze iets kan vinden.' O, zo'-i professor. Het zou toch wel goed zijn, dat we in Nederland ook eens een bloemlezing gingen samen stellen van gezegden, die uit de mon den v. n ónze opvoeders springen. We zijn natuurlijk allemaal erg gemoder- niseerd en leraren zijn tegenwoordig jonge en energieke mannen, die n&u" welijks nog iets hebben, dat Borde- wijk of Daumier zou kunnen inspire ren, maar als er eens een verzame- laar aan het werk ting, zou hij heel wat confetti kunnen bijeenbrengen. Ik overzie het totale veld van het onderwijs niet; anders begon ik er misschien wel aan (als de uitgever zwart op wit verklaarde, dat hij het zou uitgeven dan altijd...), maar heus er fs wel wat. We zouden er dan de antwoorden, die op de examens gege ven worden, nog best aan toe kunnen voegen. En de antwoorden in de klas ook. Want nu ik hier zo zit. herinner ik me uit lerarenmonden toch al onmiddellijk zo'n paar van die din gen: „nou gaan jullie zitten met je oren open en je monden wagenwijd dicht" en (van een Vlaming): gij met Uw titulatuur in Nederland: bij ons zegt de keukenmeid „Madam" tegen de koningin en zij zegt „Ma dam" terug". Of, van een ander, zo maar opwellend uit mijn onderbe wustzijn: „Een van ons beiden heeft ongelijk: fk niet, dus?" Nee; ik zal maar niet zo bitter eindigen als Tucholsky in zijn schets. „Neem me niet kwalijk", zegt hij, „dat ik U opgehouden heb. U zult het wei druk hebben nee, ik wil U niet storen. De Berljjners, zo las ik onlangs tot mijn grote vreugde bij Alfred Polgar, zijn allen zeer inten sief met hun bezigheden bezig. U na tuurlijk ook. Ik zal spoedig weer aan mijn ernstige arbeid beginnen". Dat einde is hier niet nodig; ten slotte zijn wij geen dood-serieuze Ber ljjners. Reeds meer dan 50 jaar de Bougie iedere motor Imp. N.V. Willem van Rijn haarlemmerweg 475 - amsterdam w - tel. 86711 (7 iiinen) In de „Literaire Gazet" van Mos kou is donderdag een foto gepubli ceerd, waarop koningin Elisabeth de wacht van Windsor Castle inspec teert. De foto is afkomstig uit een Londens tijdschrift. Waarschijnlijk is dit voor het eerst sedert de revolutie dat er in een Russisch blad een foto van een lid van het Britse koninklijke huis ver schenen is. (Van een sportcorrespondent) schilletje voorgeschoteld van 160 Zeer wijsgerig was ook deze uit lating van Galletti: „Het varken draagt zijn naam terecht; het is een zeer vuil dier," alsook die an dere, die zich op biologisch gebied afspeelt: Het domste van alle die- In de oude sprookjes die men ons vroeger vertelde kwam vaak de zoon van een molenaar voor. We denken hierbij maar aan „De ge laarsde Kat". Deze persoon ontmoette op zijn levenspad veel moeilijkhe den, die hfl echter alleen door zich zelf te zijn en te blijven teboven komt. Zo'n molenaarszoon maar dan zeker niet uit een sprookje! is ook J. Arthur Rank, een groot man uit de filmwereld. Er was eens een molenaar die ze ven zonen had.... Men kan het wel als een sprookje vertellen. En lie molenaar had een molen waarmee hij anderhalve zak graan per uur kon malen als er maar wind stond. Die molenaar kocht op zekere dag een stoommachine en hij bouwde een mo len en nog een, nog een, en nog zo veel molens totdat een op de zeven zakken meel in Groot-Brittannië door zijn molens gemalen werd. De jongste van zijr zonen was te vens zijn lievelingszoon, die de ge hele dag de vloer van de molen moest schoon houden en zakken meel dragen. De molenaar werd oud en 7iin jongste zoon was al veertig toen deze op zekere dag tegen zijn vader zei „Vader, ik ga naar een vreem de wereld ik ga een andere baan zoe ken De oude molenaar probeerde hem dit uit zijn hoofd te praten, n aai di jongste zoon was koppig en bic. i bij zijn besluit, Bil sing dus op zoek naar zijn for tuin en vond dit ln de filmindustrie. BEGIN VAN HET AVONTUUR. eigenaar van theaters, dagbladen, studio's en hotels en bezit verder fa brieken waar films, radio's televisie toestellen, projectieapparaten, lenzien en zelfs verjaardagskaarten gemaakt worden. Een van de eerste films die Rank vervaardigde in 1934 was getiteld „St. Franeiscus van Assisië". De hoofdrolspelers van deze film Donalt Wolfit en Greer Garson verdienden SLa f, WmJ te,samen nog geen 10 Pond. Voor de hele film werd dan ook maar 2500 Pond uitgegeven. Zondag a.s. wordt op het Cauberg-circuit te Valken burg het vervroegde door de Kon- Ned. Wielren Unie inge richte landskampioenschap wielrenners voor profs, en on- afhankelijken op de weg ver reden. Diezelfde dag zal even als voorgaande jaren ook het kampioenschap van Limburg voor amteurs plaats hebben. Volgens de officiële publikatie in het KNWU-mededelingenblad, heeft onze vaderlandse wielerbond de af standen zowel voor de profs als voor de amateurs aanzienlijk terugge bracht. Zodoende zullen de profs en onafhankeljjken, die zoals gebruike lijk in één categorie rijden, slechts 160 kilometer rijden, terwijl de Lim burgse amateurs nauwelijks honderd kilometer behoeven af te leggen. Slag in 't gezicht Niet alleen voor de renners, maar ook voor het publiek, betekent dit te rugbrengen der afstanden een slag in het gezicht, want 160 km-koers voor een landskampioenschap is veel te weinig. Het merendeel der rennes heeft in de voorbije weken in buitenlandse wedstrijden niet minder dan 230 km gereden. En thans, nu zij voor het landskampioenschap op eigen bodem moeten rijden, krijgen zij een wed strijd niet minder dan een peule- De ongeveer 400 journalisten, die gisteren de persconferentie van Kroestjev en Boelganin hebben bijgewoond, mochten vra gen indienen bij de Sovjet-leiders. Ze moesten dit echter schrif telijk doen. De verslaggevers schreven hun vragen daarom haastig op stukjes papier, die vervolgens naar het spreekge stoelte werden doorgegeven. We laten hier een „bloemlezing" volgen uit dit vraag- en antwoordspelletje. Vraag (aan Boelganin): „Zouden u en de heer Kroestjev gaarne de Ver enigde Staten bezoeken?" Er werd bij het stellen van deze vraag gelachen. Boelganin schoof 't papiertje waarop zij was geschreven door naar Kroestjev. Deze antwoord de (onder toenemende hilariteit): De Verenigde Staten zijn een inte ressant land. Wie zou daar niet graag heen willen, indien hij er iets af te handelen had? De inwoners van de sovjet-unie zouden de Verenigde Sta ten zeer gaarne bezoeken, doch on gelukkigerwijs zijn er gevallen ge weest dat zelfs aan Russische bur gers, die naar Amerika wilden rei zen, geen inreisvisa werden verleend. Kortgeleden wilde een aantal Russi sche koks noord-Amerika op uitno diging bezoeken, doch zij mochten dat land niet binnenkomen. Mogelijk vreesde men, dat zij nog iets anders dan ooteletten op het vuur zouden zet ten". Vraag (aan Kroestjev): „Wat denkt u van de levensomstandigheden in Engeland?" Antwoord: „In het algemeen zou ik willen zeggen, dat in Groot-Brittannië naar ik meen, economie en cultuur een hoge ontwikkelingsgraad hebben bereikt. Daar wij echter niet in de gelegenheid waren persoonlijk met de gemiddelde Brit te spreken en wij het volk slechts in het voorbij rijden vanuit onze auto's hebben gezien, vind ik het moeilijk hier verder over uit te weiden". Vraag (aan Kroestjev): „Zullen Britse journalisten, die de sovjet-unie willen bezoeken, inreisvisa krijgen?" Antwoord: Ze krijgen ze reeds, zelfs degenen, die onprettige dingen over ons land hebben te vertellen". CONTROLE... Vraag: „Zal de sovjet-unie toe' stemming verlenen aan controle ploegen om in het gehele sovjet-rijk naspeuring te doen naar atoomwa pens?" Antwoord (van Kroestjev): „De heer Gromyko is grijs geworden met het beantwoorden van dergelijke vra gen. Het is dus misschien beter dat u zijn verklaringen na leest." Vraag: „Bent u niet van mening, dat te weinig mensen in de sovjet- tr ie de macht in handen hebben?" An.twoord (van Kroestjev): „Er is in de laatste tijd geen volkstelling in de sovjet-unie gehouden, doch wij schatten onze bevolking op tweehon derd miljoen, dat zjjn dus vierhon derd miljoen handen. Eik jaar breidt ons inwonertal zich met ongeveer drie miljoen zielen, dus zes miljoen handen, uit. Dit is het aantal handen dat de macht in handenjhoudt." Vraag: „Zal de sovjet-unie aphou- i den met het zenden van wapens naar 1 het midden-oosten?" Antwoord (van Kroestjev); „Dit is een zeer hachelijke vraag, doch ik wil haar niet voorbij gaan. Feit is, dat de sovjet-unie aan geen enkel land wapens levert en wij wilden, dat er in het geheel geen wapens werden geleverd. Thans geschiedt dit wel en ik denk dat wij een verkeerd antwoord zouden geven, indien wij zouden zeggen geen wapens te zullen leveren aan landen, die ons hierom zouden vragen. De reden hiervoor is dat andere landen wapenorders uit voeren. Wij zouden ons er slechts over ver heugen, Indien via de Verenigde Na ties of op andere wijze overeen zou kunnen worden gekomen, dat geen wapens meer zullen worden gele verd." De sovjet-leiders hielden ln beleef de en vriendschappelijke termen ge stelde afscheidstoespraakjes, toen zij zich verontschuldigden, omdat zij per trein naar Portsmouth moesten ver trekken. Bij hun vertrek stonden de journalisten op en applaudisseerden. km. Van strijd, zoals wij die in het verleden op de Cauberg steeds ge kend hebben, zal hierdoor vrijwel geen sprake kunnen zijn. Het zou ons niet verwonderen wanneer een renner als Wout Wagtmans van be gin af aan de haal zal gaan en met groot machtsvertoon een kampioen schap zal behalen als nimmer een coureur op de Cauberg verworven heeft. Mannen als Wim van Est, Daan de Groot, Piet van den Brekel, Jan Nol ten, Anton van Oers. Tarzan van Breenen en nog een tiental anderen hebben zo ongeveer tweemaal per week wedstrijden gereden, waarvan het aantal kilometers, ver boven de tweehonderd lag. Eer zij goed en wel in dit landskampioenschap ingereden zijn, staan zij plots voor de finish. Een kampioen, die waardig is deze titel te dragen, is dus dit jaar niet te verwachten. Ook bij de amateurs Hetzelfde is dat het geval in de wedstrijd der amateurs. Ook deze renners hebben in de voorbije we ken op Limburgs grondgebied nor maal hun kermiskoersen, rond de een of andere kerktoren gedraaid en steeds bedroeg de afstand honderd kilometers. Zondag zullen zij in de wedstrijd voor het provinciale kam pioenschap eveneens honderd kilome ter moeten rijden. Al met al betekent het terugbrengen van de af te leggen afstanden een groot nadeel voor die renners, die goed in vorm „zitten". Gevaarlijk parcours Opvallend is voorts, dat de KNWU in overleg met het Valkenburgse wie- Iercomité, besloten heeft, om het cir cuit, waarop deze kampioenschappen zondag a.s. verreden worden, niet al leen in te korten, maar tevens te ver leggen. Men heeft het stoffige St.-Jansbos uit het parcours gelicht en daarvoor in de plaats de Sibbergrubbe geno men. Ongetwijfeld was de afdaling van het St.-Jansbos allesbehalve een unieke weg, doch de Sibbergrubbe, die men thans genomen heeft, Is evenmin ideaal. Wel is de Sibber grubbe voorzien van een veel beter wegdek, dan met het St.-Jansbos het geval is. Doch wij herinneren ons uit het verleden geen enkele valpartij in het St.-Jansbos, vanwege het slech te weggedeelte. Wel werd verleden jaar het rennersveld uit elkaar gesla gen doordat de een of andere anti- wielerdespoot een anderhalve kilo gram punaises had rondgestrooid. Zeventien renners waren hierdoor tot een vroegtijdig staken van de wed strijd gedoemd. Doch wat de afdaling van die Sibbergrubbe ons nog gaat brengen, moet worden afgewacht. Wij hebben intussen wel het gevoel dat de Sibbergrubbe-afdaling veie procenten gevaarlijker is dan het St. Jansbos. De bochten in de Sibber grubbe liggen totaal verkeerd en voi- gen te kort op elkaar, terwijl het da lingspercentage bovendien nog veie procenten hoger ligt dan in het vroe gere St.-Jansbos. Is eenmaal een renner gevallen, dan zullen alle achter hem rijdende renners met moeder aarde kennis maken. Wie hier de verantwoording vrn mens en materiaal draagt weten wij niet, maar wij hadden deze risico's niet op ons durven nemen. Een feit is overigens, dat de KNV,:U geen risico's draagt voor opgelopen verwondingen of vernieling van ma teriaal der renners De kolenmijnen zijn tegenwoo- veiliger dan een kwart eeuw gel- zo wordt opgemerkt in een de - hele wereld omvattend overzicht v de veiligheid in de kolenmijnen, dat werd samengesteld door de interna tionale arbeids organisatie. De vermindering van het aantal on gevallen in de kolenmijnen is e htc in de laatste 25 jaar niet evenredi geweest aan de grote inspanninge; die men zich heeft getroost om z te voorkomen Uit een tabel blijkt, dat het aan tal dodelijke ongevallen (per 1.C00 arbeiders of per 1000 man/jaren) tus sen 1929 en 1954 in Duitsland (het Ruhrgebied) verminderd is van 2.03 tot 1.37, in Canada van 2.83 tot 2.70. in de Verenigde Staten van 4.09 tot 2.48, in Frankrijk van 1.10 tot 0,85, in Engeland van 1,30 tot 0,51, in Ja pan van 4,03 tot 1,85, in de Unie van zuid-Afrika van 2,22 tot 1,65 en tussen 1929 en 1953 in Australië van 1,01 tot 0,84, in India van 1,17 tot 0,97 en in Nederland van 0,91 tot 0,56. (Advertentie) Alsof de maag uit Uw lichaam brandt, zo'n pijn veroorzaakt overtollig maag zuur. De remedie is eenvoudig en afdoende: Rennies. Die helpen dade lijk. Gewoon, zonder water of wat ook, op de tong laten smelten, 't Kan niet missen, de brand is gedoofd Eet onbevreesd waar U trek in hebt, maar.... steeds Rennies bij de hand. Het avontuur begon op zekere dag toen hij zat te piekeren over een nieuwe manier om het Evangelie aan de monerne wereld te verkondigen, Hii k trhi toen een filmprojectieappa- raat voor de plaatselijke methodis tische kerk. Het kopen van een filmtoestel en het maken van een film was voor hem maar een stap. In Men iaar werd J. A. Rank de be- lanenikste man in de filmindustrie en stond aan het hoofd van een in dustrie die ruw gschat een waarde van vijftig miljoen pond had, H33 la Tien jaar later werd de film „Caesar en Cleopatra" gemaakt, de kosten hiervan waren toen al 1.250.00 Pond. Hij verwierf de rechten van Ber nard Shaw voor de verfilming van zijn werken waarom anderen nutte loos hadden gesmeekt. Tegelijkertijd ontdekte hij echter ook nieuwe ta lentvolle producers, regisseurs en acteurs: Michael Balcon, Anthony Asquith, Carol Reed, Leslie Howard, Alec Guiness, Laurence Olivier, Ja mes Mason, Trevor Howard en nog een ma: sa anderen. Er kwamen sombere jaren aan het einde van de Jaren veertig, toen plotseling een financiële ramp dreig de. In 1947 scheen Rank te triom feren en ging persoonlijk naar het land van de film, Amerika, om het daar persoonlijk op eigen terrein uit te dagen. De schulden van zijn be drijf liepen echter steeds meer op. Drastische beperkingen van het bud get kostte hem velen van zijn beste regisseurs en sterren. De regering stelde zelfs een nationale financie- rings-maatschapplj In. J. Arthur Rank overleefde het echter allemaal •n men mag verwachten dat hij nog talrjjke goed* film* betogen nl. Ik zeg het myn goede konfraters na: Als we ooit een seizoenbegin met de armen in de lucht hebben gestaan om alarm te kleppen dan zal het ze ker en vast wel in dit ongezegend voorjaar '56 zijn, waarover de duiven- geschiedenis later zal verhalen: zoveel preuven, zoveel mislukkingen en naar einde april toe nog geen duiven genoeg bijeen om een dertig koerske te geven. Allemaal door de schuld van die kille noordooster. In "Olland staat er in zoverre anders bij als in den Bels, dat de melkers zich door het koude weer niet (kunnen) laten weerhouden van hun materiaal in de strijd te werpen. De wagen van het program bolt voort, morgen zitten we alreeds met ons traktement op St. Ghislain aan de Franse grens en wie geen weer-en- wind vliegers op zijn kot heeft zit ten, kan beter konijnen gaan houden. s?oe, 1"acht^e Bredase Bond had 3523 duiven verzameld voor Vilvoorde en de snelste pauwstaart, die van de grote kampioen P. M. Jaspers vloog 1114 meter per minuut oftewel 100 meter in 5.3 seconde. Met deze bitter koude wind op de kop is dat dus nog een heel stukske rapper dan Jesse Owens en konsorten. Ja een duif is een vogel, geladen met mysterieuze krachten, Fanny Blankers liep de 100 meter ln 11.5 sec., over de 200 meter deed ze navenant al een fractie van een seconde langer, een vrouw is maar een vrouw, voelt U wel Maar van een duif heb ik het geweten dat ze In een ruk van Bordeaux naar Apeldoorn vloog met een snelheid van 2157 meter per minuut, hetzij de 100 meter in 2.8 seconde. En dat over een afstand van 900 kilometer! Een jaar of acht geleden zat ik in „Albert Premier" te Ant werpen te klappen met Gerrit Schulte en Arie van Vliet, twee duivensjarels van het zuiverste karaat. Op het sta tieplein draaide de film „Gejaagd door de wind" en de madame van 't staminee was al wezen zien. „Is het sjuust", vroeg Gerrit, die ook wel goesting had van er heen te gaan, „dat hij drie en een half uur duurt?" „Ammaai", zei madam Hendrickx, „vanavond vier uur en een kwart zunne, ze hebben de wind op de kop' Waarmee ik maar zeggen wil dat het een groot verschil maakt of de wind van voren blaast dan wel op de staart. Toen Berlengee in '49 de eer ste ereprijs won van Barcelona maak te zijn blauwe Delbar maar amper 600 meter per minuut. Vele grote kampi oenen bleven toen niet binnen de tijd waarin Opa Kljjzing de afstand te voet had kunnen aftrappen. UITSLAGEN. De premier van Turkije. Adnan Menderes, is verzot op stuwdammen. Iedereen die zijn dammen becritiseert beschouwd hii als een vijand en sa boteur. In het afgelopen jaar, zo stel den de „critici" vast, had Menderes zulke grote schulden gemaakt met het bouwen van nieuwe dammen, wegen, havens en fabrieken, dat Turkije geen geld meer beschikbaar had voor an dere economische doeleinden. De prijzen stegen en de mensen had den te lijden van hongersnood, omdat de fabrieken stil kwamen te liggen. Maar dammen en suikerfabrieken wer den gebouwd in het achterland van Turkije waar Menderes 80 pCt. van de stemmen heeft onder de boeren. Daarentegen hoopte Menderes op een lening van 300 miljoen dollar van de Verenigde Staten, welke hij echter niet kreeg. Er gingen stemmen tegen hem op in zijn eigen partij en Menderes stem de toe in een programma van econo misch herstel, dat de begroting in evenwicht moest brengen en nieuwe investeringen voor werken in uitvoe ring binnen de grenzen moest houden. Enige tijd geleden gaf Menderes ech ter blijk dat zijn hart nog steeds vol is van dammen. Bij de ingebruikne ming van de grote Seyhan-kracht- en irrigatiedam in het zuid-oostelijke deel van Turkije en een nieuwe brug over de Euphraat organiseerde hij een enorm feest, dat werd bijgewoond door de President Celal Bayar, de meesten van zijn 469 deputaties tel lende democratische partij en nog 5000 aanzienlijken. Hier hebben we de uitslag in ex- tenso: 1 P. M. Jaspers, 2 Th. Abben- huis, 3 H. de Visser, met zijn goeie hij vliegt tot twee knaken; 4 C. van de Velde, 5 Jac. van Tilborg, 6 C. van der Linden, 7 J. C. van Gerven, 8 Jac. Verheezen, 9 cn 13 de grote kampioen Cobi van Gils, 10 Jan van Bedaf, 11 G. Heyblom, de schrik van het Ginneken (is dat op Zeeuwse blauwe, Graad?; 12 en 30 de sterkste speler van Breda A. van Sluys, 14 de watervlugge Piet Struijs, 15 R. van den Bogaard, 16 A. Horward, 17 M. van Rooy, 18 A. van Beek, 19 en 34 L. Remle, 20 W. van Dongen (niet te verwarren met de geweldige kam pioen Koos uit de Middellaan, die verleden week heel Breda onder tafel vloog)21 R. Remie, 22 nogmaals A. van Beek, die dus ook schitterend pakt; 23 Th. Sweres te Prinsenhage, hou je taai, Dorus en de groeten aan Jan; 't is weer van de goeie „Don kere" zeker; 24 Th. Ossenblok, 25 Jan Sloekers, begint er ook weer tegen aan te hangen; 26 H. Nelemans, 27 C. Leliard, 28 L. Boeren, draait ze ook weer loeren; 29 A. Maas; 31 A. Delhij (stek gespeeld, pakt er een stuk of vier op enkele minuten); 32, P. van Heerden; 33 A. Huybregts; 35 J. Pol ling; 36 A. Verwater; 37 P. van Oers Sr.; 38 M. Lambrechts; 39 P. Ver schuren; 40 J. Scheerhoorn, enz. Het eerste rijwiel wordt gewonnen door C. Leliard met 27 en 60; het tweede door L. Remie met 19 en 169. De honderd pietermannen gaan naar C. Leliard, de vijftig naar C. van Erve. Vele grote kampioenen hadden het ongeluk er practisch los onder te door te zitten. Zal hem wel in de kopwind gezeten hebben, er is een soort pauwstaarten dat maar in z'n element is met de wind in 't gat. C.C. Nieuw-Ginneken, Vilvoorde: 1 Jaan Timmers, 2 Jan Frijters, 3 Van Eil-De Weerd, 4 A. Oomen, 5 Geertje Aerts, die ook de pot leeg maakt, 6 A. Martens, 7 C. Wijgaerts, 8 Jac. de Kor, 9 Simon Aerts, 10 A. van Dorst, enz. Fr. Heyblom pakt zeer hard. C.C. Bergen op Zoom en omstreken, Quievrain, 1114 duiven: 1 M. Franken, 2 M. Loos, 3 C. Le- v :er, 4 A. Verduit, 5 C. Verhezen, 6 .i Hellemons 7 A. Verbiest, 8 F. Hermans, 9. J. Hellemons, 10 B. Klaassen, 11 C. van der Zande, 12. J. Goderie, 13 A.J. Langenberg, 14 M. Jonkers, 15 P. Hagenaars, 16 J. Stok, 17 A. Krooswijk, 18 en 20 P. de Mooij, 19 M. Buuron enz. Op 6 mei a.s. groot liefdadigheids concours van de P.V. „De Luchtgids" te Halsteren. Doet allen mee, hoofd prijs vet varken. Verenigde Bergie Krabben Quie vrain 382 duiven: 1 Gebr. Becht, 2. J. van de Wijngaard, 3 Jac. Musters 4 en 5 P. Mertens, 6 H.C. Bernaards, 7 J.C. Hoppenbrouwers, 8 M, Mul ders, 9 F. Suikerbuyk en 10 J. Sep enz. Van morgen af, op St. Ghislain wordt in deze beroemde maatschap pij weer begonnen met de zesweekse koppelkoers. Zegt het voort. De „Bonte Os" te Baarle-Nassau zat eveneens op Vilvoorde: 1 J. de Laat, 2 Chr. van Loon, 3 en 7 H. van Tilburg, 4 L. Smolders, 5 C Mar tens, 6 Adr. Bernaerts 8 J. Schrij vers, 9 A. van der Flaes, 10 Adr. Vermonden enz. „De Ooievaar" te Nieuw Vosse- meer e.o. aanschouwde een aanval met atoombommen van Jan Cools: 1 2 4 14 20 21 26 27 30 40 43 en 44 (15 mee), verder 3 en 9 P. Wijmans, 5 6 8 11 12 15 enz. Pietje Kooien, die er ook geweldig tegen aan klapt. 7 C. Bens, 10 A. de Klerk. Ook van Geel - Timmermans hebben hard ge draaid. Onze gelukwensen. „De Een dracht" te Terneuzen liet het ook aan zijn broek niet drogen alhier zat men reeds op Arras: 1 J. Hamelynck, 2 G. Luyckx, 3 Gebr. de Bakker, 4 J. de Kraker, 5 A.F, Jieleman, 6 7 en 10 Ch. van Driel, 8 A. van Tricht, 9 H. Koek, de voorzitter. Met mijn dank aan correspondent Wijne, voor de haarfijne inlichtingen. ,De Luchtklievers" te Hoogerheide Quievrain: 1 L. Palinckx, 2 Fr. Goos- sens, 3 L. Stok, 4 Jac. Kortus, 5 Dolf Prop, 6 Jan Pais, 7 Jan Prop, 8 A. Meesters, 9 J. Theuns, en 10 J. Stuyts-Thijssen enz. „De Luchtbode" te Dinteloord: 1 Joh. Bierkens, 2 en 3 Jac. Donkers 4 en 9 Chr. Mangelaars, 5 de grote kampioen P. Mangelaars, is dat op suikerpeeën of mangels. Piet, 6 J. de Zwart, 7 Nic. de Zwart, 8 Abr. Hartman, 10. W. Saarloos enz. LEPELSTRAAT „De Vredesduif" te Lepelstraat, Quievrain: 1 7 en 9 M. Brouwers 2 C. van Schilt, 3 en 10 P. van Aart, 4 M. Schillemans 5 J. Bosters, 6 Ant. van den Endé, 8 M. Roosendaal enz. Een hele wagonlading kreeft en 1200 geslachte schapen waren nodig voor dit enorme feest. De 66 alge vaardigden van de oppositie boycotten de feestelijkheden echter en Mende res nam deze gelegenheid te baat om zijn critici aan te vallen. „Het is even bedroevend als belachelijk dat do oppositie naar ieder deel van het land kan gaan om moeilijkheden ie veroorzaken", zo riep hij uit. „Zonder ook maar een installatie te bekijk ra in de plaatsen die ze bezochte:*.' De premier richtte zijn aanval'. *i ook tegen de pers. Ze doen al he'. mo gelijke om een crisis te veroorzaken. Ze hebben geprobeerd de waarde van onsgeld te verminderen en tevens onze politieke macht te breken binnen- en buitenland. Die mer.sen willen de revolutie zei hij. In hun redevoeringen zeggen ze dat ze de macht spoedig zullen overnemen, maar dat is terrorisme. Menderes deed de veronderstelling dat de enige remedie tegen de onderkruipers is, hun par lementaire onschendbaarheid op :e heffen, of het verbieden van politieke redevoeringen, uitgezonderd tot kort voor de verkiezingen. Als de wetten niet toereikend zijn zullen we nieuwe wetten maken, zo riep hij uit. De Verenigde Staten kijken intus sen toe of Menderes zijn beloften van matiging na zal komen. Kort geleden kreeg Turkije een nieuwe lening van vijf en twintig miljoen dollar, doch de V. S. maakten duidelijk, dat het geld slechts in kleine bedragen zal worden uitgekeerd, zolang Menderes op de ingeslagen weg voortgaat. Er is een tijd geweest, dat ik dacht dat er op de Klundert geen duiven meer zaten, dezer dagen echter krijg is een uitslag thuisgestuurd van heb ik jou daar op Duffel van de con cours-combinatie noord-westbrabant se postduivenmaatschappijen, die er als volgt uit ziet: 1 Seb. de Jong, mooi gedaan Bas, 2 J.A. van Gils, 3 en 6 L. Buys, 4 Heintje va der Horst, 5 P. Kouters Czn., 7 B. van de Luytgaerden, 8 M. de Klerk, 9 C. Kui ters. 10 en 13 J. Kouters, 11 P. Maas 12 de gevreesde M. Farla, 11 J. de Jong en 15 H. Verger enz. De „Gevleugelde Vrienden" ij Chaam kennen er ook wat van Wil lem Koks heeft ze weer eens ouder wets de baard afgedaan: 1 2 en 12 W. Koks, 3 H. de Bruin, 4 H. Corne- lissen 5 G. Paulissen, 6 H. Nikkes- sen, 7 P. van Raak, 9 C. Hendrickx en 10 H. Scharlaekens enz. Pro van Loon wint serie 2. K.P.V. te Kaatsheuvel, Vilvoorde: 1. A. van Dinteren, 2 C. van Boxtel, 3 H. Heselmans, 4 M. Brockx, 5 M. Verwers, 6 en 19 C. de Bondt, 7 J. van Heeswijk, 8 Fr. van den As sem, 9 A. van de Ven, 10 P. van de Velden, 11 D. Mateijsen, 12 A. Pij nenburg, 13 H. Schoenmakers, 14 P. Ligtvoet. 15 en 18 V. Schauwers 16 H. Klis, 17 M. van Boxtel, 20 L. Ver vers enz. LUCHTVERVERSIf r. Op dit punt zjjn er nog veel hokken die niet deugen, 't Is pas goed, als- wanneer de rook va uw Bels sjekske zachtjes naar boven wordt weggezo gen door de luchttrekkers, zonder echter al te zeer gejaagd te worden. Van het ogenblik dat het in uw kot naar duiven riekt is het builen. Pet met den hoed op. Brengt extra lucht verversing aan vanaf de vloer, die naar boven trekt, zonder dat de dui ven op de tocht zitten. Volgens prin ciep Vanbruaene moet een duif ruim gezeten zijn: grote hokken met weinig duiven en volop licht en lucht. Vooral om deze tijd var het jaar ook de groente niet vergeten. Allemaal goeie en hup Canjels! DIKKEN BRUINE

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 13