BOSCH
Professor Gallettie doceerde
ongewild
in komische trant
Het nationaal wegkampioenschap
(zondag) te Valkenburg
B.
en K. beantwoordden vragen
van de journalisten
De kille noordooster!
ofcfc«n Bmme'g Duw
Stuwdammen zijn Menderes
blijvende grote liefde
en
van
Yorick
Gaat Westbrabander zegevieren
En nu eens géén sprookje
Molenaarszoon werd beroemd
filmmagnaat
Natuurlijk kunt U visa krijgen
Veiligheid in
kolenmijnen
verbeterd
DE ZWITSERS ZIJN EEN ZEER BERGACHTIG VOLK"
Waarom souden wij ook niet
son bloemlesing maken
Engelse vorstin in
Moskou's blad
Afstanden te kort en parcours
veel te gevaarlijk
Het leven van
J. Arthur Rank
De macht in Rusland is in
400-miljoen handen
Voorzichtig en
diplomatiek
Ontloop die pQn
van brandend maagzuur.
Neem Bennies!
Economische terugslag in Turkije
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 28 APRIL 1956
Advertentie)
(95
Voor de compositie van dit schrijfstuk heb ik twee mensen uitgenodigd,
souitierend achter mij te komen staan. Ik ga ze noemen om later niet van
diefstal beschuldigd te worden, maar vooral om beiden te eren. De eerste
is Kurt fucholsky. Hij was een stukjesschrijver, die geleefd heeft van 1890
tot 1953. Hij was niet zó maar een stukjesschrijver, maar een meester in
zijr genre. Onder vijf speudoniemen schreef hij een blad vol. Op 10 mei 1933
leiding gegeven; met verrukkelijke scherpzinnigheid had Tucholsky sinds
onder'het joelen van de S.A.-vlegels. Daartoe had dat werk ook wel aan-
werden vóór de Berlijnse Universiteit zijn verzamelde werken verbrand
jaar en dag zijn pijltjes precies in de zwakke plekken van de Germaanse
harnassen geschoten. Hjj was een veelschrijver, een neuroticus en een
doodeenzaam man.
Hij heeft bladzijden volgestopt met j f
de meest sublieme kolder („Bij de
eerste nadering ven de griep, ken
baar aan een licht gekriebel in de
neus en een enorme tegenzin om
's morgens naar kantoor te gaan,
gorgele men met wat geklopte cokes
en een half druppeltje jodium; daar
na pleegt dan de griep te beginnen.
Zij wordt verbreid ioor zenuwachtige
bakteriën, die zélf verkouden zijn..")
alsook met tedere liefdesverhalen,
ruwe scherts, politieke satires, ironi-
seringen van het Duitse karakter en
vele andere genres. Het verdient
geen aanbeveling dat te jeugdige le
zers zich op z'jn arbeid werpen, aan
gezien hij uiterst links-socialistisch is
(dat is nog niet zó erg, want, tja,
wat is er in de loop der jaren een
hoop veranderd....), maar vooral om
dat hij a-moreel is; dat wil dus zeg
gen niet (altijd) immoreel, maar
zónder moraal. Men heeft dus wel
enig onderscheidingsvermogen nodig
om het allemaal uit te kammen.
Dat was mijn eerste adviseur. Over
de tweede kan ik korter zijn, omdat
ik hem nauwelijks ken; ik weet al
leen, dat hij professor is geweest en
Galletti heette, alsmede, dat hij ge
leefd heeft van 1750 tot 1828. Wat ik
verder over hem weet, zult U zo
dadelijk vernemen; het is de enige
ontstaansgrond voor deze mededelin
gen.
Want we wenden nu de steven en
gaan een van Tucholsky's heerlijke
schetsen bewerken ter verhoging van
de levensvreugde van de lezers van
dit blad.
GALLETTIANA
onder andere: „De Kimbren en Teuto-
nen stammen eigenlijk van elkaar
af" en: „Maria Theresia had bij haar
troonsbestijging vele vijanden: de
Pruisen, de Russen en de Oostenrij
kers." Voor ons lijkt dit wat oudbak
ken, maar het is ongeveer hetzelfde
als wanneer we nu zouden lezen:
„Toen Malenkov de regering aan
vaardde. moest hij rekening houden
met de hem vijandige gezindheid van
het Westen en van Rusland."
BETROOND
Toen ik dan, zo zegt Tucholsky
bezig was aan mijn werk „De aam
beien in de geschiedenis van het Prui
sische Koningshuis", it ik te blade
ren in een catalogus van de Staats
bibliotheek. Dat is een heerlijk werk,
want na vier bladzijden ben je al
vergeten, waaraan je eigenlijk bezig
bent
Wel; en toen zag hij daar de titel
staan van 't boek „Gallettiana" met
de ondertitel: „Ongewilde humor in
uitlatingen van professor Joh. G.
Aug. Galletti. Met een portret van
Galletti."
We laten nu Tucholsky bij zijn on
derzoekingen en wenden ons tot de
heer Galletti. Deze was professor
zo noemt men dat in Duitsland
aan een gymnasium en zijn verza
melde uitspraken waren in dat boekje
bijeengebracht.
Hij placht zich te uiten in verras
sende mededelingen, die hun waarde
vooral daaraan ontleenden, dat hij
zich van hun eigenaardige scherpzin
nigheid helemaal niet bewust was.
Zijn beste uitspraak is naar mijn
smaak wel deze geweest: De
Zwitsers zjjn een zeer bergachtig
volk.
Zij doet een beetje denken aan
twee andere adagia, die mij voor de
geest komen en die :it Italië stam
men, n.l.: „een fjord is een auto in
Noorwegen" en „Zwitserland is het
vaderland van Willem Hotel", Maar
professor Galletti zei nog veel meer
Andere uitlatingen waren ongewild
komisch, zonder dat ze zich in het
politieke vlak begaven. Bijvoorbeeld
ontviel hem eens de opmerking: „Ma-
ximiliaan hoopte, eens de troon op
zijn hoofd te zien staan". De pro
fessor bedoelde natuurlijk, zo vult
Tucholsky hier verklarend aan toe,:
„Maximiliaan wilde de kroon bestij
gen", maar een mens kan zich ver
gissen.
Het scherpst fonkelde de geest van
de professor, als hij persoonlijk werd.
„De leraar heeft altijd gelijk, ook als
hij ongelijk heeft" is een van zijn uit
spraken en het is een pedagogisch
beginsel, dat misschien zo gek nog
niet is. En hij moet ooit eens een
man zijn tegengekomen, die hij aldus
aansprak:
„Toen ik U uit de verte zag, mijn
heer Ettinger, dacht ik, dat U Uw
broer was, de boekhandelaar Ettin
ger, maar toen U dichterbij kwam,
zag ik, dat U het toch zelf bent en
nu zie ik dat U toch Uw broer bent".
Door een vreemdsoortige verstrooid
heid kon hij ook niet goed klaarko
men met de volgende opmerking:
„Met Kant ben ik van mening, dat
er maar twee categorieën in ons
denkvermogen zijn, namelijk ruid en
tijmte; ik bedoel natuurlijk tuimte en
rijd". Terwijl het op zijn minst
vreemd aandoet, het eten van sprink
hanen door oude volken aldus te gaan
verklaren: „Bij de Joden waren de
sprinkhanen wat bij ons de haver is",
want tenslotte zijn de verschillen nog
wel iets groter dan de overeenkomst
als men een beetje aan het springen
wil denken.
BIOLOGICA
ren is de gans, want ze eet maar
net zolang als ze iets kan vinden.'
O, zo'-i professor. Het zou toch wel
goed zijn, dat we in Nederland ook
eens een bloemlezing gingen samen
stellen van gezegden, die uit de mon
den v. n ónze opvoeders springen. We
zijn natuurlijk allemaal erg gemoder-
niseerd en leraren zijn tegenwoordig
jonge en energieke mannen, die n&u"
welijks nog iets hebben, dat Borde-
wijk of Daumier zou kunnen inspire
ren, maar als er eens een verzame-
laar aan het werk ting, zou hij heel
wat confetti kunnen bijeenbrengen.
Ik overzie het totale veld van het
onderwijs niet; anders begon ik er
misschien wel aan (als de uitgever
zwart op wit verklaarde, dat hij het
zou uitgeven dan altijd...), maar heus
er fs wel wat. We zouden er dan de
antwoorden, die op de examens gege
ven worden, nog best aan toe kunnen
voegen. En de antwoorden in de klas
ook. Want nu ik hier zo zit. herinner
ik me uit lerarenmonden toch al
onmiddellijk zo'n paar van die din
gen: „nou gaan jullie zitten met je
oren open en je monden wagenwijd
dicht" en (van een Vlaming): gij
met Uw titulatuur in Nederland: bij
ons zegt de keukenmeid „Madam"
tegen de koningin en zij zegt „Ma
dam" terug". Of, van een ander, zo
maar opwellend uit mijn onderbe
wustzijn: „Een van ons beiden heeft
ongelijk: fk niet, dus?"
Nee; ik zal maar niet zo bitter
eindigen als Tucholsky in zijn schets.
„Neem me niet kwalijk", zegt hij,
„dat ik U opgehouden heb. U zult
het wei druk hebben nee, ik wil
U niet storen. De Berljjners, zo las ik
onlangs tot mijn grote vreugde bij
Alfred Polgar, zijn allen zeer inten
sief met hun bezigheden bezig. U na
tuurlijk ook. Ik zal spoedig weer aan
mijn ernstige arbeid beginnen".
Dat einde is hier niet nodig; ten
slotte zijn wij geen dood-serieuze Ber
ljjners.
Reeds meer dan 50 jaar
de Bougie iedere motor
Imp. N.V. Willem van Rijn
haarlemmerweg 475 - amsterdam w - tel. 86711 (7 iiinen)
In de „Literaire Gazet" van Mos
kou is donderdag een foto gepubli
ceerd, waarop koningin Elisabeth
de wacht van Windsor Castle inspec
teert. De foto is afkomstig uit een
Londens tijdschrift.
Waarschijnlijk is dit voor het eerst
sedert de revolutie dat er in een
Russisch blad een foto van een lid
van het Britse koninklijke huis ver
schenen is.
(Van een sportcorrespondent) schilletje voorgeschoteld van 160
Zeer wijsgerig was ook deze uit
lating van Galletti: „Het varken
draagt zijn naam terecht; het is
een zeer vuil dier," alsook die an
dere, die zich op biologisch gebied
afspeelt: Het domste van alle die-
In de oude sprookjes die men ons
vroeger vertelde kwam vaak de
zoon van een molenaar voor. We
denken hierbij maar aan „De ge
laarsde Kat". Deze persoon ontmoette
op zijn levenspad veel moeilijkhe
den, die hfl echter alleen door zich
zelf te zijn en te blijven teboven
komt.
Zo'n molenaarszoon maar dan
zeker niet uit een sprookje! is ook
J. Arthur Rank, een groot man uit de
filmwereld.
Er was eens een molenaar die ze
ven zonen had.... Men kan het wel
als een sprookje vertellen. En lie
molenaar had een molen waarmee hij
anderhalve zak graan per uur kon
malen als er maar wind stond. Die
molenaar kocht op zekere dag een
stoommachine en hij bouwde een mo
len en nog een, nog een, en nog zo
veel molens totdat een op de zeven
zakken meel in Groot-Brittannië
door zijn molens gemalen werd.
De jongste van zijr zonen was te
vens zijn lievelingszoon, die de ge
hele dag de vloer van de molen
moest schoon houden en zakken meel
dragen. De molenaar werd oud en
7iin jongste zoon was al veertig toen
deze op zekere dag tegen zijn vader
zei „Vader, ik ga naar een vreem
de wereld ik ga een andere baan zoe
ken De oude molenaar probeerde
hem dit uit zijn hoofd te praten,
n aai di jongste zoon was koppig en
bic. i bij zijn besluit,
Bil sing dus op zoek naar zijn for
tuin en vond dit ln de filmindustrie.
BEGIN VAN HET
AVONTUUR.
eigenaar van theaters, dagbladen,
studio's en hotels en bezit verder fa
brieken waar films, radio's televisie
toestellen, projectieapparaten, lenzien
en zelfs verjaardagskaarten gemaakt
worden.
Een van de eerste films die Rank
vervaardigde in 1934 was getiteld
„St. Franeiscus van Assisië". De
hoofdrolspelers van deze film Donalt
Wolfit en Greer Garson verdienden
SLa f, WmJ te,samen nog geen 10
Pond. Voor de hele film werd dan
ook maar 2500 Pond uitgegeven.
Zondag a.s. wordt op het
Cauberg-circuit te Valken
burg het vervroegde door de
Kon- Ned. Wielren Unie inge
richte landskampioenschap
wielrenners voor profs, en on-
afhankelijken op de weg ver
reden. Diezelfde dag zal even
als voorgaande jaren ook het
kampioenschap van Limburg
voor amteurs plaats hebben.
Volgens de officiële publikatie in
het KNWU-mededelingenblad, heeft
onze vaderlandse wielerbond de af
standen zowel voor de profs als voor
de amateurs aanzienlijk terugge
bracht. Zodoende zullen de profs en
onafhankeljjken, die zoals gebruike
lijk in één categorie rijden, slechts
160 kilometer rijden, terwijl de Lim
burgse amateurs nauwelijks honderd
kilometer behoeven af te leggen.
Slag in 't gezicht
Niet alleen voor de renners, maar
ook voor het publiek, betekent dit te
rugbrengen der afstanden een slag
in het gezicht, want 160 km-koers
voor een landskampioenschap is veel
te weinig.
Het merendeel der rennes heeft in
de voorbije weken in buitenlandse
wedstrijden niet minder dan 230 km
gereden. En thans, nu zij voor het
landskampioenschap op eigen bodem
moeten rijden, krijgen zij een wed
strijd niet minder dan een peule-
De ongeveer 400 journalisten, die gisteren de persconferentie
van Kroestjev en Boelganin hebben bijgewoond, mochten vra
gen indienen bij de Sovjet-leiders. Ze moesten dit echter schrif
telijk doen. De verslaggevers schreven hun vragen daarom
haastig op stukjes papier, die vervolgens naar het spreekge
stoelte werden doorgegeven. We laten hier een „bloemlezing"
volgen uit dit vraag- en antwoordspelletje.
Vraag (aan Boelganin): „Zouden u
en de heer Kroestjev gaarne de Ver
enigde Staten bezoeken?"
Er werd bij het stellen van deze
vraag gelachen. Boelganin schoof 't
papiertje waarop zij was geschreven
door naar Kroestjev. Deze antwoord
de (onder toenemende hilariteit):
De Verenigde Staten zijn een inte
ressant land. Wie zou daar niet graag
heen willen, indien hij er iets af te
handelen had? De inwoners van de
sovjet-unie zouden de Verenigde Sta
ten zeer gaarne bezoeken, doch on
gelukkigerwijs zijn er gevallen ge
weest dat zelfs aan Russische bur
gers, die naar Amerika wilden rei
zen, geen inreisvisa werden verleend.
Kortgeleden wilde een aantal Russi
sche koks noord-Amerika op uitno
diging bezoeken, doch zij mochten dat
land niet binnenkomen. Mogelijk
vreesde men, dat zij nog iets anders
dan ooteletten op het vuur zouden zet
ten".
Vraag (aan Kroestjev): „Wat denkt
u van de levensomstandigheden in
Engeland?"
Antwoord: „In het algemeen zou ik
willen zeggen, dat in Groot-Brittannië
naar ik meen, economie en cultuur
een hoge ontwikkelingsgraad hebben
bereikt. Daar wij echter niet in de
gelegenheid waren persoonlijk met de
gemiddelde Brit te spreken en wij
het volk slechts in het voorbij rijden
vanuit onze auto's hebben gezien,
vind ik het moeilijk hier verder over
uit te weiden".
Vraag (aan Kroestjev): „Zullen
Britse journalisten, die de sovjet-unie
willen bezoeken, inreisvisa krijgen?"
Antwoord: Ze krijgen ze reeds,
zelfs degenen, die onprettige dingen
over ons land hebben te vertellen".
CONTROLE...
Vraag: „Zal de sovjet-unie toe'
stemming verlenen aan controle
ploegen om in het gehele sovjet-rijk
naspeuring te doen naar atoomwa
pens?"
Antwoord (van Kroestjev): „De
heer Gromyko is grijs geworden met
het beantwoorden van dergelijke vra
gen. Het is dus misschien beter dat
u zijn verklaringen na leest."
Vraag: „Bent u niet van mening,
dat te weinig mensen in de sovjet-
tr ie de macht in handen hebben?"
An.twoord (van Kroestjev): „Er is
in de laatste tijd geen volkstelling
in de sovjet-unie gehouden, doch wij
schatten onze bevolking op tweehon
derd miljoen, dat zjjn dus vierhon
derd miljoen handen. Eik jaar breidt
ons inwonertal zich met ongeveer
drie miljoen zielen, dus zes miljoen
handen, uit. Dit is het aantal handen
dat de macht in handenjhoudt."
Vraag: „Zal de sovjet-unie aphou- i
den met het zenden van wapens naar 1
het midden-oosten?"
Antwoord (van Kroestjev); „Dit is
een zeer hachelijke vraag, doch ik
wil haar niet voorbij gaan. Feit is,
dat de sovjet-unie aan geen enkel
land wapens levert en wij wilden,
dat er in het geheel geen wapens
werden geleverd. Thans geschiedt dit
wel en ik denk dat wij een verkeerd
antwoord zouden geven, indien wij
zouden zeggen geen wapens te zullen
leveren aan landen, die ons hierom
zouden vragen. De reden hiervoor is
dat andere landen wapenorders uit
voeren.
Wij zouden ons er slechts over ver
heugen, Indien via de Verenigde Na
ties of op andere wijze overeen zou
kunnen worden gekomen, dat geen
wapens meer zullen worden gele
verd."
De sovjet-leiders hielden ln beleef
de en vriendschappelijke termen ge
stelde afscheidstoespraakjes, toen zij
zich verontschuldigden, omdat zij per
trein naar Portsmouth moesten ver
trekken. Bij hun vertrek stonden de
journalisten op en applaudisseerden.
km.
Van strijd, zoals wij die in het
verleden op de Cauberg steeds ge
kend hebben, zal hierdoor vrijwel
geen sprake kunnen zijn. Het zou
ons niet verwonderen wanneer een
renner als Wout Wagtmans van be
gin af aan de haal zal gaan en met
groot machtsvertoon een kampioen
schap zal behalen als nimmer een
coureur op de Cauberg verworven
heeft.
Mannen als Wim van Est, Daan de
Groot, Piet van den Brekel, Jan Nol
ten, Anton van Oers. Tarzan van
Breenen en nog een tiental anderen
hebben zo ongeveer tweemaal per
week wedstrijden gereden, waarvan
het aantal kilometers, ver boven de
tweehonderd lag. Eer zij goed en wel
in dit landskampioenschap ingereden
zijn, staan zij plots voor de finish.
Een kampioen, die waardig is deze
titel te dragen, is dus dit jaar niet
te verwachten.
Ook bij de amateurs
Hetzelfde is dat het geval in de
wedstrijd der amateurs. Ook deze
renners hebben in de voorbije we
ken op Limburgs grondgebied nor
maal hun kermiskoersen, rond de een
of andere kerktoren gedraaid en
steeds bedroeg de afstand honderd
kilometers. Zondag zullen zij in de
wedstrijd voor het provinciale kam
pioenschap eveneens honderd kilome
ter moeten rijden. Al met al betekent
het terugbrengen van de af te leggen
afstanden een groot nadeel voor die
renners, die goed in vorm „zitten".
Gevaarlijk parcours
Opvallend is voorts, dat de KNWU
in overleg met het Valkenburgse wie-
Iercomité, besloten heeft, om het cir
cuit, waarop deze kampioenschappen
zondag a.s. verreden worden, niet al
leen in te korten, maar tevens te ver
leggen.
Men heeft het stoffige St.-Jansbos
uit het parcours gelicht en daarvoor
in de plaats de Sibbergrubbe geno
men. Ongetwijfeld was de afdaling
van het St.-Jansbos allesbehalve een
unieke weg, doch de Sibbergrubbe,
die men thans genomen heeft, Is
evenmin ideaal. Wel is de Sibber
grubbe voorzien van een veel beter
wegdek, dan met het St.-Jansbos het
geval is. Doch wij herinneren ons uit
het verleden geen enkele valpartij in
het St.-Jansbos, vanwege het slech
te weggedeelte. Wel werd verleden
jaar het rennersveld uit elkaar gesla
gen doordat de een of andere anti-
wielerdespoot een anderhalve kilo
gram punaises had rondgestrooid.
Zeventien renners waren hierdoor tot
een vroegtijdig staken van de wed
strijd gedoemd. Doch wat de afdaling
van die Sibbergrubbe ons nog gaat
brengen, moet worden afgewacht.
Wij hebben intussen wel het gevoel
dat de Sibbergrubbe-afdaling veie
procenten gevaarlijker is dan het St.
Jansbos. De bochten in de Sibber
grubbe liggen totaal verkeerd en voi-
gen te kort op elkaar, terwijl het da
lingspercentage bovendien nog veie
procenten hoger ligt dan in het vroe
gere St.-Jansbos.
Is eenmaal een renner gevallen,
dan zullen alle achter hem rijdende
renners met moeder aarde kennis
maken.
Wie hier de verantwoording vrn
mens en materiaal draagt weten wij
niet, maar wij hadden deze risico's
niet op ons durven nemen.
Een feit is overigens, dat de KNV,:U
geen risico's draagt voor opgelopen
verwondingen of vernieling van ma
teriaal der renners
De kolenmijnen zijn tegenwoo-
veiliger dan een kwart eeuw gel-
zo wordt opgemerkt in een de -
hele wereld omvattend overzicht v
de veiligheid in de kolenmijnen, dat
werd samengesteld door de interna
tionale arbeids organisatie.
De vermindering van het aantal on
gevallen in de kolenmijnen is e htc
in de laatste 25 jaar niet evenredi
geweest aan de grote inspanninge;
die men zich heeft getroost om z
te voorkomen
Uit een tabel blijkt, dat het aan
tal dodelijke ongevallen (per 1.C00
arbeiders of per 1000 man/jaren) tus
sen 1929 en 1954 in Duitsland (het
Ruhrgebied) verminderd is van 2.03
tot 1.37, in Canada van 2.83 tot 2.70.
in de Verenigde Staten van 4.09 tot
2.48, in Frankrijk van 1.10 tot 0,85,
in Engeland van 1,30 tot 0,51, in Ja
pan van 4,03 tot 1,85, in de Unie van
zuid-Afrika van 2,22 tot 1,65 en tussen
1929 en 1953 in Australië van 1,01
tot 0,84, in India van 1,17 tot 0,97 en
in Nederland van 0,91 tot 0,56.
(Advertentie)
Alsof de maag uit Uw lichaam brandt,
zo'n pijn veroorzaakt overtollig maag
zuur. De remedie is eenvoudig en
afdoende: Rennies. Die helpen dade
lijk. Gewoon, zonder water of wat
ook, op de tong laten smelten, 't Kan
niet missen, de brand is gedoofd
Eet onbevreesd waar U trek in hebt,
maar.... steeds Rennies bij de hand.
Het avontuur begon op zekere dag
toen hij zat te piekeren over een
nieuwe manier om het Evangelie aan
de monerne wereld te verkondigen,
Hii k trhi toen een filmprojectieappa-
raat voor de plaatselijke methodis
tische kerk. Het kopen van een
filmtoestel en het maken van een
film was voor hem maar een stap. In
Men iaar werd J. A. Rank de be-
lanenikste man in de filmindustrie
en stond aan het hoofd van een in
dustrie die ruw gschat een waarde
van vijftig miljoen pond had, H33 la
Tien jaar later werd de film „Caesar
en Cleopatra" gemaakt, de kosten
hiervan waren toen al 1.250.00
Pond.
Hij verwierf de rechten van Ber
nard Shaw voor de verfilming van
zijn werken waarom anderen nutte
loos hadden gesmeekt. Tegelijkertijd
ontdekte hij echter ook nieuwe ta
lentvolle producers, regisseurs en
acteurs: Michael Balcon, Anthony
Asquith, Carol Reed, Leslie Howard,
Alec Guiness, Laurence Olivier, Ja
mes Mason, Trevor Howard en nog
een ma: sa anderen.
Er kwamen sombere jaren aan het
einde van de Jaren veertig, toen
plotseling een financiële ramp dreig
de. In 1947 scheen Rank te triom
feren en ging persoonlijk naar het
land van de film, Amerika, om het
daar persoonlijk op eigen terrein uit
te dagen. De schulden van zijn be
drijf liepen echter steeds meer op.
Drastische beperkingen van het bud
get kostte hem velen van zijn beste
regisseurs en sterren. De regering
stelde zelfs een nationale financie-
rings-maatschapplj In. J. Arthur
Rank overleefde het echter allemaal
•n men mag verwachten dat hij nog
talrjjke goed* film* betogen nl.
Ik zeg het myn goede konfraters na: Als we ooit een seizoenbegin met
de armen in de lucht hebben gestaan om alarm te kleppen dan zal het ze
ker en vast wel in dit ongezegend voorjaar '56 zijn, waarover de duiven-
geschiedenis later zal verhalen: zoveel preuven, zoveel mislukkingen en
naar einde april toe nog geen duiven genoeg bijeen om een dertig koerske
te geven. Allemaal door de schuld van die kille noordooster.
In "Olland staat er in zoverre
anders bij als in den Bels, dat de
melkers zich door het koude weer
niet (kunnen) laten weerhouden van
hun materiaal in de strijd te werpen.
De wagen van het program bolt voort,
morgen zitten we alreeds met ons
traktement op St. Ghislain aan de
Franse grens en wie geen weer-en-
wind vliegers op zijn kot heeft zit
ten, kan beter konijnen gaan houden.
s?oe, 1"acht^e Bredase Bond had
3523 duiven verzameld voor Vilvoorde
en de snelste pauwstaart, die van de
grote kampioen P. M. Jaspers vloog
1114 meter per minuut oftewel 100
meter in 5.3 seconde. Met deze bitter
koude wind op de kop is dat dus nog
een heel stukske rapper dan Jesse
Owens en konsorten. Ja een duif is een
vogel, geladen met mysterieuze
krachten, Fanny Blankers liep de 100
meter ln 11.5 sec., over de 200 meter
deed ze navenant al een fractie van
een seconde langer, een vrouw is
maar een vrouw, voelt U wel Maar
van een duif heb ik het geweten dat
ze In een ruk van Bordeaux naar
Apeldoorn vloog met een snelheid van
2157 meter per minuut, hetzij de 100
meter in 2.8 seconde.
En dat over een afstand van 900
kilometer! Een jaar of acht geleden
zat ik in „Albert Premier" te Ant
werpen te klappen met Gerrit Schulte
en Arie van Vliet, twee duivensjarels
van het zuiverste karaat. Op het sta
tieplein draaide de film „Gejaagd
door de wind" en de madame van 't
staminee was al wezen zien.
„Is het sjuust", vroeg Gerrit, die
ook wel goesting had van er heen
te gaan, „dat hij drie en een half
uur duurt?"
„Ammaai", zei madam Hendrickx,
„vanavond vier uur en een kwart
zunne, ze hebben de wind op de kop'
Waarmee ik maar zeggen wil dat
het een groot verschil maakt of de
wind van voren blaast dan wel op de
staart. Toen Berlengee in '49 de eer
ste ereprijs won van Barcelona maak
te zijn blauwe Delbar maar amper 600
meter per minuut. Vele grote kampi
oenen bleven toen niet binnen de tijd
waarin Opa Kljjzing de afstand te
voet had kunnen aftrappen.
UITSLAGEN.
De premier van Turkije. Adnan
Menderes, is verzot op stuwdammen.
Iedereen die zijn dammen becritiseert
beschouwd hii als een vijand en sa
boteur. In het afgelopen jaar, zo stel
den de „critici" vast, had Menderes
zulke grote schulden gemaakt met het
bouwen van nieuwe dammen, wegen,
havens en fabrieken, dat Turkije geen
geld meer beschikbaar had voor an
dere economische doeleinden.
De prijzen stegen en de mensen had
den te lijden van hongersnood, omdat
de fabrieken stil kwamen te liggen.
Maar dammen en suikerfabrieken wer
den gebouwd in het achterland van
Turkije waar Menderes 80 pCt. van
de stemmen heeft onder de boeren.
Daarentegen hoopte Menderes op een
lening van 300 miljoen dollar van de
Verenigde Staten, welke hij echter
niet kreeg.
Er gingen stemmen tegen hem op
in zijn eigen partij en Menderes stem
de toe in een programma van econo
misch herstel, dat de begroting in
evenwicht moest brengen en nieuwe
investeringen voor werken in uitvoe
ring binnen de grenzen moest houden.
Enige tijd geleden gaf Menderes ech
ter blijk dat zijn hart nog steeds vol
is van dammen. Bij de ingebruikne
ming van de grote Seyhan-kracht- en
irrigatiedam in het zuid-oostelijke
deel van Turkije en een nieuwe brug
over de Euphraat organiseerde hij
een enorm feest, dat werd bijgewoond
door de President Celal Bayar, de
meesten van zijn 469 deputaties tel
lende democratische partij en nog
5000 aanzienlijken.
Hier hebben we de uitslag in ex-
tenso: 1 P. M. Jaspers, 2 Th. Abben-
huis, 3 H. de Visser, met zijn goeie
hij vliegt tot twee knaken; 4 C. van
de Velde, 5 Jac. van Tilborg, 6 C.
van der Linden, 7 J. C. van Gerven,
8 Jac. Verheezen, 9 cn 13 de grote
kampioen Cobi van Gils, 10 Jan van
Bedaf, 11 G. Heyblom, de schrik van
het Ginneken (is dat op Zeeuwse
blauwe, Graad?; 12 en 30 de sterkste
speler van Breda A. van Sluys, 14 de
watervlugge Piet Struijs, 15 R. van
den Bogaard, 16 A. Horward, 17 M.
van Rooy, 18 A. van Beek, 19 en 34
L. Remle, 20 W. van Dongen (niet te
verwarren met de geweldige kam
pioen Koos uit de Middellaan, die
verleden week heel Breda onder tafel
vloog)21 R. Remie, 22 nogmaals A.
van Beek, die dus ook schitterend
pakt; 23 Th. Sweres te Prinsenhage,
hou je taai, Dorus en de groeten aan
Jan; 't is weer van de goeie „Don
kere" zeker; 24 Th. Ossenblok, 25 Jan
Sloekers, begint er ook weer tegen
aan te hangen; 26 H. Nelemans, 27
C. Leliard, 28 L. Boeren, draait ze ook
weer loeren; 29 A. Maas; 31 A. Delhij
(stek gespeeld, pakt er een stuk of
vier op enkele minuten); 32, P. van
Heerden; 33 A. Huybregts; 35 J. Pol
ling; 36 A. Verwater; 37 P. van Oers
Sr.; 38 M. Lambrechts; 39 P. Ver
schuren; 40 J. Scheerhoorn, enz.
Het eerste rijwiel wordt gewonnen
door C. Leliard met 27 en 60; het
tweede door L. Remie met 19 en 169.
De honderd pietermannen gaan naar
C. Leliard, de vijftig naar C. van
Erve. Vele grote kampioenen hadden
het ongeluk er practisch los onder te
door te zitten. Zal hem wel in de
kopwind gezeten hebben, er is een
soort pauwstaarten dat maar in z'n
element is met de wind in 't gat.
C.C. Nieuw-Ginneken, Vilvoorde: 1
Jaan Timmers, 2 Jan Frijters, 3 Van
Eil-De Weerd, 4 A. Oomen, 5 Geertje
Aerts, die ook de pot leeg maakt, 6
A. Martens, 7 C. Wijgaerts, 8 Jac.
de Kor, 9 Simon Aerts, 10 A. van
Dorst, enz. Fr. Heyblom pakt zeer
hard.
C.C. Bergen op Zoom en omstreken,
Quievrain, 1114 duiven:
1 M. Franken, 2 M. Loos, 3 C. Le-
v :er, 4 A. Verduit, 5 C. Verhezen,
6 .i Hellemons 7 A. Verbiest, 8 F.
Hermans, 9. J. Hellemons, 10 B.
Klaassen, 11 C. van der Zande, 12.
J. Goderie, 13 A.J. Langenberg, 14
M. Jonkers, 15 P. Hagenaars, 16 J.
Stok, 17 A. Krooswijk, 18 en 20 P.
de Mooij, 19 M. Buuron enz.
Op 6 mei a.s. groot liefdadigheids
concours van de P.V. „De Luchtgids"
te Halsteren. Doet allen mee, hoofd
prijs vet varken.
Verenigde Bergie Krabben Quie
vrain 382 duiven: 1 Gebr. Becht, 2.
J. van de Wijngaard, 3 Jac. Musters
4 en 5 P. Mertens, 6 H.C. Bernaards,
7 J.C. Hoppenbrouwers, 8 M, Mul
ders, 9 F. Suikerbuyk en 10 J. Sep
enz.
Van morgen af, op St. Ghislain
wordt in deze beroemde maatschap
pij weer begonnen met de zesweekse
koppelkoers. Zegt het voort.
De „Bonte Os" te Baarle-Nassau
zat eveneens op Vilvoorde: 1 J. de
Laat, 2 Chr. van Loon, 3 en 7 H. van
Tilburg, 4 L. Smolders, 5 C Mar
tens, 6 Adr. Bernaerts 8 J. Schrij
vers, 9 A. van der Flaes, 10 Adr.
Vermonden enz.
„De Ooievaar" te Nieuw Vosse-
meer e.o. aanschouwde een aanval
met atoombommen van Jan Cools:
1 2 4 14 20 21 26 27 30 40 43 en 44
(15 mee), verder 3 en 9 P. Wijmans,
5 6 8 11 12 15 enz. Pietje Kooien, die
er ook geweldig tegen aan klapt.
7 C. Bens, 10 A. de Klerk. Ook van
Geel - Timmermans hebben hard ge
draaid. Onze gelukwensen. „De Een
dracht" te Terneuzen liet het ook aan
zijn broek niet drogen alhier zat men
reeds op Arras: 1 J. Hamelynck, 2
G. Luyckx, 3 Gebr. de Bakker, 4 J.
de Kraker, 5 A.F, Jieleman, 6 7 en
10 Ch. van Driel, 8 A. van Tricht,
9 H. Koek, de voorzitter. Met mijn
dank aan correspondent Wijne, voor
de haarfijne inlichtingen.
,De Luchtklievers" te Hoogerheide
Quievrain: 1 L. Palinckx, 2 Fr. Goos-
sens, 3 L. Stok, 4 Jac. Kortus, 5 Dolf
Prop, 6 Jan Pais, 7 Jan Prop, 8 A.
Meesters, 9 J. Theuns, en 10 J.
Stuyts-Thijssen enz.
„De Luchtbode" te Dinteloord: 1
Joh. Bierkens, 2 en 3 Jac. Donkers
4 en 9 Chr. Mangelaars, 5 de grote
kampioen P. Mangelaars, is dat op
suikerpeeën of mangels. Piet, 6 J.
de Zwart, 7 Nic. de Zwart, 8 Abr.
Hartman, 10. W. Saarloos enz.
LEPELSTRAAT
„De Vredesduif" te Lepelstraat,
Quievrain: 1 7 en 9 M. Brouwers 2
C. van Schilt, 3 en 10 P. van Aart,
4 M. Schillemans 5 J. Bosters, 6
Ant. van den Endé, 8 M. Roosendaal
enz.
Een hele wagonlading kreeft en
1200 geslachte schapen waren nodig
voor dit enorme feest. De 66 alge
vaardigden van de oppositie boycotten
de feestelijkheden echter en Mende
res nam deze gelegenheid te baat om
zijn critici aan te vallen. „Het is even
bedroevend als belachelijk dat do
oppositie naar ieder deel van het
land kan gaan om moeilijkheden ie
veroorzaken", zo riep hij uit. „Zonder
ook maar een installatie te bekijk ra
in de plaatsen die ze bezochte:*.'
De premier richtte zijn aanval'. *i
ook tegen de pers. Ze doen al he'. mo
gelijke om een crisis te veroorzaken.
Ze hebben geprobeerd de waarde van
onsgeld te verminderen en tevens
onze politieke macht te breken
binnen- en buitenland. Die mer.sen
willen de revolutie zei hij. In hun
redevoeringen zeggen ze dat ze de
macht spoedig zullen overnemen, maar
dat is terrorisme. Menderes deed de
veronderstelling dat de enige remedie
tegen de onderkruipers is, hun par
lementaire onschendbaarheid op :e
heffen, of het verbieden van politieke
redevoeringen, uitgezonderd tot kort
voor de verkiezingen. Als de wetten
niet toereikend zijn zullen we nieuwe
wetten maken, zo riep hij uit.
De Verenigde Staten kijken intus
sen toe of Menderes zijn beloften van
matiging na zal komen. Kort geleden
kreeg Turkije een nieuwe lening van
vijf en twintig miljoen dollar, doch
de V. S. maakten duidelijk, dat het
geld slechts in kleine bedragen zal
worden uitgekeerd, zolang Menderes
op de ingeslagen weg voortgaat.
Er is een tijd geweest, dat ik dacht
dat er op de Klundert geen duiven
meer zaten, dezer dagen echter krijg
is een uitslag thuisgestuurd van heb
ik jou daar op Duffel van de con
cours-combinatie noord-westbrabant
se postduivenmaatschappijen, die er
als volgt uit ziet: 1 Seb. de Jong,
mooi gedaan Bas, 2 J.A. van Gils,
3 en 6 L. Buys, 4 Heintje va der
Horst, 5 P. Kouters Czn., 7 B. van de
Luytgaerden, 8 M. de Klerk, 9 C. Kui
ters. 10 en 13 J. Kouters, 11 P.
Maas 12 de gevreesde M. Farla, 11
J. de Jong en 15 H. Verger enz.
De „Gevleugelde Vrienden" ij
Chaam kennen er ook wat van Wil
lem Koks heeft ze weer eens ouder
wets de baard afgedaan: 1 2 en 12
W. Koks, 3 H. de Bruin, 4 H. Corne-
lissen 5 G. Paulissen, 6 H. Nikkes-
sen, 7 P. van Raak, 9 C. Hendrickx
en 10 H. Scharlaekens enz. Pro van
Loon wint serie 2.
K.P.V. te Kaatsheuvel, Vilvoorde:
1. A. van Dinteren, 2 C. van Boxtel,
3 H. Heselmans, 4 M. Brockx, 5 M.
Verwers, 6 en 19 C. de Bondt, 7 J.
van Heeswijk, 8 Fr. van den As
sem, 9 A. van de Ven, 10 P. van de
Velden, 11 D. Mateijsen, 12 A. Pij
nenburg, 13 H. Schoenmakers, 14 P.
Ligtvoet. 15 en 18 V. Schauwers 16
H. Klis, 17 M. van Boxtel, 20 L. Ver
vers enz.
LUCHTVERVERSIf r.
Op dit punt zjjn er nog veel hokken
die niet deugen, 't Is pas goed, als-
wanneer de rook va uw Bels sjekske
zachtjes naar boven wordt weggezo
gen door de luchttrekkers, zonder
echter al te zeer gejaagd te worden.
Van het ogenblik dat het in uw kot
naar duiven riekt is het builen. Pet
met den hoed op. Brengt extra lucht
verversing aan vanaf de vloer, die
naar boven trekt, zonder dat de dui
ven op de tocht zitten. Volgens prin
ciep Vanbruaene moet een duif ruim
gezeten zijn: grote hokken met weinig
duiven en volop licht en lucht.
Vooral om deze tijd var het jaar
ook de groente niet vergeten.
Allemaal goeie en hup Canjels!
DIKKEN BRUINE