SPORT- en SPEL-momenten
Zeeuws Portret
Geessink
DE GROTE VLUCHTEN
KOMEN WEER AAN
In brief aan zijn broer:
Mgr. Groesz bevestigt zelf
zijn voorlopige vrijlating
DE DRAAIENDE SCHIJF
11
Sportief Echtpaar
Plezierig Fietsen
Zilveren Zorger
Voetbalsteno - Korfbal - Wielrijders
naar Italië - NAC jubilaris
388 Amerikanen
Jongen bij kanoën
verdronken
Cruise van Russische
toeristen
Orff en
Janacek
Jhi J. F. den Beer
Poortugael
Veere 's pleitbezorger
Dikken Bruines Qui
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 21 APRIL 1956
Op een leeftijd i it anderen hun
4eugd reeds bijna /ergeten zijn,
beoefent het echtpaar Ans en
Henk B.uggeman uit Middelburg,
nog steeds actief de sport. Er het
is geen tam spelletje, waaraan ze
meedoen De echtelieden beoefe-
nei integendeel een sport, die ais
een der zwaarste telt: ze spelen
korfbal.
Ans zit nu al een kwarteeuw in
de korfballerij en Henk heeft zelfs
no" vijf dienstjaren" meer. Op
15-jarige leeftijd was Ans een
der oprichtsters var ELTO te Den
Helde Later leerde ze in die
club haar man kennen die er toen
al de nodige jaartjes had op t-
ten bij Zeelandia te Hansweert.
In 1937 waagden Arvs en Henk
zich in het huwelijksbootje en
daarna werd Ans ook lid van
Zeelandia. Twee jaar later ver
huisden zij naar Middelburg. Ze
waren het korfballen klaarblijke
lijk nog niet moe, want beiden
gingen de gelederen van Swift
versterken en in die club spelen
ze nog steeds.
Zoals dat dikwijls gaat met en
thousiaste mensen: beiden wer
den binnen de kortste keren in
diverse besturen gebracht. Zo
vervult Ans al jaren de taak van
secretaresse, terwijl Henk voor
zitter van de Mie .elburgse korf
ballers is. Manlief zit verder in
het bestuur van de Zeeuwse korf-
balbond.
Men moet Ans en Henk bewon
deren, niet alleen om hun uitste
kende spel of hun vele werk in
het belang van de sport, maar
vooral, omdat zij er van door
drongen zijn, dat de sport niet
het allerbelangrijkste in het le
ven is. Misschiet overschrijden
zij voor zichzelf de normen, maar
dan toch alleen in h t belang van
de jeugd.
De Bredanaar G. Koks zal
ploegleider zijn va~ een zes-man-
équipe, die Nederland gaat ver
tegenwoordigen in de Ronde van
Italië voor rijwiel-toeristen. Hij
is dus geen concurrent van Kees
Pellenaars, want het tempo
waarin deze RoncL wordt gere
den, is heel wat lager dan dat van
de Giro-renners Ook het doel ziet
er heel anders uit. De rijwiel-toe
risten, die dit jaar aan het fiet-
sersfeest deelnemen, zullen niet
zo zeër wedrennen om de ere
plaatsen. Zij willen eerder genie
ten van het landschap en van de
vergezichten die de route van Mi
laan naar Avezzano naast Rome
en terug, te bieden heeft. De
Ronde omvat veertien ritten met
een rustdag te Pescara en zal
doorgaan van 5 tot 19 augustus.
Overigens is het klimaat heet,
terwijl de Italiaans- keuken ook
ongewoon is voor een Nederland
se maag, zodat er toch hoge eisen
worden gestela aan hen, die het
fietsavontuur willen beleven.
Als s zondags de terreinen
er op z'n zondags bijliggenvoel
ik me als op mijn buitenverblijf
of zo men wil in mijn tuin, die
net is opgeknapt".
Dit zegt Willem van Gils, die
aanstaande maandag een kwart
eeuw terreinknecht van het Bre
dase N.A.C. is. In het clubhuis,
dat Willem eveneens 25 jaar ex
ploiteert, za hij di middag door
het NAC-bestuur worden gehul
digd, waarna een receptie volgt.
Willem komt beslist handen te
kort, want hij heeft ontelbare
vrienden verworven in de club
familie.
Mèt zijn vrouw heeft van Gils
(53) altijd hard moeten sjouwen,
want jaren lang heeft hij alléén
de terreinen moeten verzorgen.
Destijds moest dat met een hand-
maaimachientje gebeuren.... Te
genwoordig gaat dat met moto
rische kracht, zittend. Maar van
daag wordt op één zondag, als
NAC thuis speelt, tien mille ont
vangen. In die eerste jaren moest
de club daar een héél jaar mee
toe
Willem heeft honderden spelers
Charles Reep, een oud-wingcommander van de Engelse
luchtmacht, heeft een plan ontworpen om Engeland weer
aan de spits te brengen van het internationale voetbal. En
wel op grond van zijn op merkelijke wedstrijd-karakteristie-
ken en wetenschappelijke studies op het gebied van voet
baltraining en -tactiek.
Volgens Stan Cullis, manager van de e wste divisieclub Wolverhampton
Wanderers, heeft onze Charles er veel toe bijgedragen, dat de Wolves
in 1954 voor het eerst kampioen werden. Charles Keep heeft een soort
„voetbr 1-steno" ontworpen, waardoor hij een wedstrijd tot i" de kleinste
details kan noteren en reconstrueren. In acht jaar heeft hij meer dan
vierhonderd wedstrijden geanalyseerd. ,,Ik kan op dit ogenblik de ont
dekte geheimen nog niet prijsgeven", zegt de vroegere wingcommander,
„maar ik hoop( dat het Engelse topvoetbal er nog zijn lessen uit za]
trekken vóór de wereldkampioenschappen van 1958 in Zweden".
Natuurlijk leeft van Gils inten
sief mee met N.A.C. „Driemaal
heb ik ze kampioen zien worden:
in '36. '46 en '55. En nóg ben ik
iedere zondag opnieuw zenuwach
tig hoe het af zal lopen. Onge
veer 12 jaar beheer ik nu het
buffet in 't clubhuis. Mèt een ter
reinknecht zorg ik voor het on
derhoud der velden en voor 't ma
teriaal. Nou dan weet u 't wel"...
Inderdaad geen sinecure, terrein
knecht bij een grote club als
NAC. En 25 jaar lang: een zeld
zaamheid
Blijkens een mededeling van het
Amerikaans Olympisch Comité
zal de Amerikaanse ploeg voor
Melbourne in totaal u'^ 388 per
sonen bestaan: 41 vrouwelijke en
283 mannelijke atleten, 39 trai-
ne en managers, 10 officials en
15 personen, die in diverse func
ties zullen optreden.
Op verzoek van Australië zal
ook een baseball ploeg van het
Amerikaanse leger naar Melbour
ne reizen om daar enkele wed
strijden te spelen.
WILLEM VAN GILS
25 jaar NAC
zien komen en gaan. „Als ze klein
zijn is het „meneer van Gils",
later wordt dat gewoon Willem;
dan zijn Let kameraden geworden,
want ze vertellen mij alles. Ik
zou er een dik boe1r over kunnen
schrijven."
(Advertentie)
Koffie en BUISMAN.
ze horen bij elkaar.
Ook bij Nescafé en andere soorten oplosbare
koffie doet een beetje BUISMAN wonderen.
De zevenjarige J. Meyneker, die
met een v. iendje in de IJ-gracht te
Amsterdam aan het kanoën was, is
in het water terecht ekomen en ver
dronken. Het vriendje, dat zich door
middel vai. een paal boven water wist
te houden, kon worden gered. De
Rijkspolitie slaagde er spoedig in het
'lehaam van de verdronken jongen
uit het water op te halen.
i Advei tentie1
SENSATIONEEL SPAARSYSTEEM
De ABC (Algemene Bon Centrale)
stelt alle BLEEKERTJE gebruikers
in de gelegenheid om te sparen met
50 en zelfs met 100% winst. 446-00
Vraag 'n formulier bij uw winkelier
De Hongaarse aartsbisschop mgr.
Groesz he ft nu zelf de berichten over
zijn voorwaardelijke vrijlating beves
tigd. In e-n brief aan zijn broer in
Halbturn, de landbouwer Franz
Groesz deelt de Hongaarse kerkvorst
mede, dat hij sinds 25 februari in een
pastorie te Toszeg in het graafschap
Szolnok verblijft, ongeveer 80 kilome
ter ten oosten van Boedapest. Mgr.
Groesz kan zich, zoals hij schrijft,
vrij in het dorp bewegen, bezoeken
ontvangen en brieven schrijven.
In een b-ief aan de pastoor van
Halbturn zegt de aartsbisschop ver
der nog, dat hij feitelijk in oktober
van het vorig jaar volkomen onver
wacht voorlopig in vrijheid is gesteld.
Beide brieven van de aartsbisschop
kwamen enige dagen geleden met de
post aan als antwoord op Paaswen-
(sen, die zijn verwanten en vrienden in
Halbturn door de berichten over de
vrijlating van de kerkvorst op goed
geluk naar Solymar stuurden, waar
de aartsbisschop echter niet geweest
is.
De, brief aan Franz Groesz heeft
Ook deze metselaar zal deelnemen aan de wereldkampioenschappen
Ho?' e °P 3 mei in de JaVanse hoofdstad Tokio worden gehouden,
p 's de Utrechtenaar Anton Geessink. Hij is kennelijk niet van
V'an m Tokio met zijn mond vol tanden te staan. Hij heeft behalve
en instructieboekje met Japans wedstrijd-jargon, ook de gramo-
joon ingeschakeld om de elementaire Japanse woordenkennis en
nnPf,,.machtiB te worden. Tijdens het schaftuurtje bij de bouw
T Utrechtse Geertekerk tracht Geessink op deze manier wat
van de taal op te steken.
de volgende inhoud: „Mijn besten,
Ik dank jullie hartelijk voor de paas-
wensen en wens jullie allen het beste.
Sinds 25 februari ben ik in een pasto
rie te Toszeg, kan mij in het dorp vrij
bewegen, met allen, die mij bezoeken,
vrij omgaan, brieven schrijven en
ontvangen. Dat is nog eens een an
der leven dan in de gevangenis Al
hoewel ik mij over de gevangenis niet
beklagen kan. Men heeft mij behoor
lijk behandeld. Over mijn gezond
heidstoestand heb ik nooit te klagen
gehad. Ik voel mij hier zeer op mijn
gemak. Wat er verder met mij ge
beuren gaat weet ik niet. Met de
beste wensen. Josef".
De brief, die mgr. Groesz in een
duidelijk handschrift, op zijn eigen
briefpapier voorzien van het bis
schoppelijk wapen geschreven heeft,
is op 9 april gedateerd. Op de ach
terkant van het couvert staat duide
lijk de afzender vermeld. Tekenen,
die er op wijzen, dat de brief gecen
sureerd is, kan men niet vinden.
Deze zomer zullen ongeveer 1.700
Russische toeristen deelnemen aan
reizen langs Europese havens met
het Sovjet-passagiersschip „Pobeda",
zo heeft radio-Moskou bekend ge
maakt. Zij zullen havens in Grieken
land, Italië. Frankrijk, Nederland en
Zweden aandoen.
F)E „Catulli Carmina" (liederen
van Catullus) zijn uit op Vox
no. 8640. Vier pianisten, vier xylo
foons en slagwerk, de sopraan Eli
sabeth Roon, de tenor Hans Loeff-
ler, het Wiener Kammerchor voe
ren dit werk van Carl Orff uit o.l.v.
Heinrich Hollreiser.
De Beier Carl Orff is een al
thans voor leken geheel op zich
zelf staande figuur uit de laatste
twintig jaar. De vakman kan wel
licht op verschillende punten ver
bondenheid'met andere componisten
nawijzen (wie staat geheel alleen?)
maar voor de leek is dit toch wel
moeilijk.
Orff gaat uit van een duidelijke
primitiviteit. Hij schrijft alleen mu
ziek op teksten en behandelt deze
teksten met een directheid, die geen
versieringen, ingeioikkelde structu
ren kent. Eenvoudige harmonie,
klaar van vorm, waarin hij het the
matische materiaal doorlopend ge
woonweg herhaalt, zonder het tel
kens opnieuw te bewerken of an
ders te brengen. En dat is een rit
mische structuur die telkens her
haalde grondslagen heeft, duidelijk
en fundamenteel.
Daarmee bereikt hij een frisheid
en een vitaliteit in zijn muziek, die
heel moeilijk bereikbaar lijkt in de
meeste andere nieuwere muziek
met al haar ingewikkeldheden.
Hij varieert nagenoeg niet; hij
ontwikkelt zijn thematisch mate
riaal niet. Hij verwerpt kennelijk
alle complicaties. Een dissonant
krijgt men niet te horen. Soms
hoort men muziek wel definiëren
als de kunst om telkens hetzelfde
op andere wijze te zeggen. Deze de
finitie klopt beslist niet bij Orff.
Het is niet aan te geven waarop
het lijkt wat men te horen krijgt.
Het is alles volkomen apart. Er is
alleen van te zeggen, dat het prach
tig en fascinerend is. Soms laat hij
declameren; soms onderbreekt een
kreet (een herhaalde kreetde
gang der muziek.
De tekst van het werk is geno
men uit de liefdesgedachten van de
Romein Catullus, een heerschap,
dat er nu ook niet direct doekjes
om windt. Na afloop twijfelt men
er niet aan in de geestelijke sfeer
van een onverbloemde hartstocht
te hebben verwijld. De krachtige
wijze echter waarop alles direct op
de man af wordt gebracht sluit elke
zwoelheid uit.
TEGELIJKERTIJD brengt Decca
op een medium-play plaat T.W.
5213 de bekoorlijke sinfonnetta van
Janacek. Rafaël Kubelik leidt hier de
wiener fhnnarmomker. janaceic
is een origineel man als Orff, doch
toch weer totaal anders. Hij is im
pulsiever, woester, onbehouwen
soms. Hen heeft met hem wat meer
moeite, omdat hij zijn thema's wel
bewerkt, doch dit weer doet zon
der zich veel aan muzikale wetten
te storen. De Sinfonnetta is echter
bij uitstek geschikt om met hem
kennis te maken, omdat ze als
gezegd zo bekoorlijk is, niette
genstaande er een enorme sectie
koperblazers in meespeelt, waarbij
vooral aan de trombonisten formi
dabele eisen worden gesteld.
Voor de liefhebber, die een beetje
bij wil blijven, twee onmisbare pla
ten, die dikwijls uit de hoes zullen
worden gehaald.
Wij hebben Veere wel eens de
merkwaardigste gemeente van
Zeeland genoemd. Amper duizend
zielen groot, telt het op die klei
ne bevolking een aantal kunste
naars, da. in verhouding groter
is dan ergens anuers in Neder
land. De stilte van het oude stad
je met zijn rijk verleden aan de
Ooster-Schelde, waar de tijd zijn
tred schijnt ingehouden te heb
ben, oefent nog altijd een onweer
staanbare aantrekkingskracht uit
op vele artiesten en wie zich er
eenmaal vestigde kan er moeilijk
meer van scheiden.
Dit bijzondere stadje kreeg in
1946 in de persoon van jhr. den
Beer Poortugael een burgemees
ter, zoals het zich er geen beter
wensen kon. Hoew .1 stadsmens
hij werd geboren te Leiden in
1897 en was jarenlang verbonden
aan de gemeente-secretarie te
Deventer was hij terstond ge
acclimatiseerd in Veere en hoe
dit zijn genegenheid heeft wer
den we gewaar toen wij vorige
weck hem lieten poseren voor
dit portret.
Reeds in 1934, vertelde de bur
gemeester ons, had hij een ern
stige kans gemaakt, maar de po
litiek doorkruiste toen de benoe
ming, zodat deze uitbleef. Vlak
na de oorlog kwam Veere op
nieuw vacant en wederom sollici
teerde jftr. den Beer Poortugael.
Op 5 december 1945 werd hij ont
boden bij minister Beel; 25 de
cember kwam de benoeming en
in januari 1949 volgde de instal
latie in het vermaarde stadhuis
van waaruit tot tweemaal het
sein tot het herste' der Oranje's
is gegeven.
De sfeer van Veere lag de
nieuwe burgemeester evenals zijn
echtgenote.
De ambtswoning aan de Ka
de, 'n klein museum vol schone
stukken, door de kunstzinnige en
kunstkennende burgemeester ver
zameld werd weldra het middel
punt van warm medeleven met
de gehele bevolking en met al
wat zich in het stadje voordoet.
De kunstenaars vinden in de bur
gemeester niet alleen iemand die
hen begrijpt ma-r ook een man
die hen daa* werkelijk steunt,
o.m. door het organiseren van
tentoonstellingen in de Schotse
huizen, waarvan hij bestuurslid
is, .oals hij ook voorzitter is van
de culturele commissie van de
stichting Schotse huizen. Als zijn
voornaamste taak ziet jhr. den
Beer Poortugael het conserveren
der historische i"hoonheid van
het stadje. Hierdoor ontstaat wel
eens botsing met het zakelijk be
lang van de particulier, maar al
tijd is men, via een compromis,
tot een minnelijke schikking te
komen. Even ijverig vecht de
burgemeester voor 't behoud der
vissersvloot, waarop de beschei
den welvaart van Veere voor
namelijk steunt. De afsluiting van
het V"2r '-gat onderdeel van
het Drie-eilandenplan, maakt dit
gevaar acuut e:i vandaar de slag
zin van de burgemeester: ,„Een
dam zonder sluis, voor Veere een
kruis." De burgemeester be
grijpt, dat een sluis geld kost,
maar hij meent dat Veere om
zijn ideële waai zo'n offer
waard is.
Intussen is Jhr. den Beer Poor
tugael genoeg realist om ook
de situatie onder het oog te zien
als de vissersvloot toch wijken
moet. Met „ach en wee" roepen
zal men er dan niet komen,
maar wel door het zoeken naar
nieuwe bestaansmogelijkheden en
het uitbuiten daarvan. Ook na
de afsluiting blijft Veere aan
trekkelijk aL recreatie-oord voor
de watersport. Bij verzoeting van
de Zandkreck zou ook de hengel
sport daar kansen krijgen en met
die tak van sport ook Veere. In
zijn fantasie ziet de burgemees
ter ook 'n klein strandje en een
restaurant met terras. Komt het
krekengebied onder Zoutelande
bij Veere de grenswijzigings
plannen van G.S. gaan in die
richting, dan beschikt men over
een ideaal oord voor zomerhuis
jes en zomergasten. De beiaard
concerten b'üven een attractie en
de geweldige grote kerk is uit
stekend geëigend voor jaarlijkse
culturele manifestaties. Dit laat
ste heeft wel een seizoen-karak
ter, doch vele andere plaatsen
teren ook op seizoen-inkomsten.
..Wat staat er voor komende zo
mer 't eerst op het program?"
was onze laatste vraag.
„Een ere-tento instelling van
schilderijen van de onlangs over
leden Dirk Koets, de Veerse Vin
cent van Gogh" zei onze gast
heer. En dan nog, „op de val
reep: „Zo spoedig mogelijk moe
ten we hier ee" verenigingslokaal
hebben. Dit is broodnodig en ge
lukkig zit daar nu perspectief in.
Inderdaad Veere heeft zijn bes
te pleitbezorger in deze burge
meester.
Dit verschrikkelijke verhaal doet de ronde in
Engeland:'Een automobilist zette op een toeris
ten-zondag zijn wagen langs de kant van de weg
om een luchtje te scheppen. Het kostte hem
twee uur om weer zonder al te groot levens
gevaar tussen de bumpertje-bumpertje stroom
te komen. Twee uur, jongens.
Het verhaal is kenmerkend voor de zenuwen-drukte,
die de Engelse (maar ook onze) wegen te verwerken
krijgen, als iedereen eens in zijn auto kruipt en volgens
zijn goed recht een ritje gaat maken.
Het zal zeker niet minder worden. Om bij Engeland
te blijven: Maandelijks komen daar 20.000 wagens bij.
Maandelijks wordt het dus drukker. De cijfers zijn voor
Nederland stellig bescheidener, maar in verhouding
gaat het net zo hard.
Je moet tweede Pinksterdag maar eens kijken. Als
het dan een beetje goed weer is, schuiven ook hier
de automobilisten bumpertje-aan-bumpertje en zullen
er geen straatstenen meer zijn te zien.
Zo ziet het plan van de Engelse slimmerik er in
dwarsdoorsnede uit: Boven de spoorlijn is op pilaren
een weg gebouwd, die broodnodige, nieuwe ruimte geeft
aan het in de knel rakende auto-verkeer
op de huidige wegen.
In Engeland heeft men plannen beraamd om de
verkeers-jungle wat uit te dunnen. De plannen zijn
theorie, maar ze zijn radicaal en dat is al genoeg om
„ja" te roepen.
Er is een slimmerik geweest, die heeft gezegd, dat
het verkeer minstens twee keer te groot is voor de
huidige capaciteit van het wegennet.
„Bouw op alle hoofdwegen een verdieping, steunend
op pilaren. Bouw verder desnoods over de spoorlijnen
ook nog verkeerswegen. Dan hebben we praktisch twee
keer zo veel ruimte, terwijl het toch geen extra-
grond kost".
Zo ongeveer klonk zijn voorstel.
En al zullen er bergen bezwaren in zijn te ontdekken:
Er zit wat in. Oók voor Nederland.
Hulpvaardigheids-proef
De politie van München heeft een veelzeggende proef
genomen. Zij ensceneerde op een hoofdverkeersweg een
ongeluk. Er was niets ernstigs aan de hand, maar het
leek in ieder geval echt. De bedoeling was om vast te
stellen hoe het met de hulpvaardigheid van de auto
mobilisten was gesteld.
Van de 51 Duitse automobilisten, die de plaats van
het „ongeluk" passeerden, stopten er slechts 14. De
Amerikanen, die de plaats passeerden, remden daaren
tegen praktisch allen af om hun hulp aan te bieden.
Bij een dergelijke proef in Zwitserland stopten 25
van de 26 wagens. Xn Italië was slechts één van de 54
op de proef gestelde automobilisten bereid tot hulp
verlening.
De Münchener politie merkte nog iets geks: De
Duitsers, die stopten reden doorgaans in kleine, goed
kope auto's. De mensen, die doorreden, zaten in van
die hele grote, dure sleeën.
Even walvistraan tanken
De „Generals Motors Corporation" heeft een nieuwe
automotor ontwikkeld, die als brandstof walvistraan,
olie uit aardnoten of andere plantaardige minerale
oliën kan gebruiken.
De maatschappij heeft laten weten, dat het met deze
motor (bekend als de XP-500) op 15 mei zal uitpakken.
Bij proefnemingen bleek de motor met evenveel sukses
op gewone benzine te lopen. „Je kunt zo ongeveer alles
in de tank gooien. Hij doet het altijd", hebben de inge
nieurs verklaard.
De motor van de XP-500 heeft geen krukas of ver
bindingsassen en geen draaiende delen, zoals een hui
dige benzinemotor.
In principe werken de zuigers als een fietspomp.
Zij drijven hete gassen door een pijpleiding naar een
turbine. Die turbine drijft de achterwielen aan.
Dit soort motor is tot dusver in Europa alleen in
gebruik geweest voor het aandrijven van schepen,
tokomotieven en draagbare luchtcompressoren.
Snelsten naar de Mille Miglia
In de Mille Miglia auto-race, die 28 en 29 april wordt
gereden, zullen vooral Ferrari en Maserati met zeer
sterke ploegen voor de dag komen.
Tot nu toe zijn reeds ongeveer honderd buitenlandse
ploegen ingeschreven, en de deelneming van de vol
gende merken is verzekerd:
Duitsland: Mercedes, Porsche, DKW, BMW en Borg-
ward.
Frankrijk; Renault, Citroën, Simca en Peugeot.
Engeland: Sunbeam, Triumph, Jaguar, M.G., Austin
Healy en HWM.
Ver. Staten: Studebaker.
Hoewel de Merce-
desfabriek zich uit de
racesport heeft terug
getrokken zullen 13
wagens van het type
300 S.L. aan de start
verschijnen, met pri-
vé-rijders aan het
stuur. Ook Porsche
wordt door privé-rij-
ders vertegenwoor-
De Indianen rijden ook auto. digd.
De opieervluchtjes achter de rug
zijnde, zaten wij van de week met
ons tractement op Duffel. In de Bre
dase Bond vlogen niet minder dan
3730 duiven en wat denk je, Koos van
Dongen gaf seffens een klap op tafel
die niet misselijk was: 1 en 2 met de
twee bovenste van het lijstje! Met
zijn eerste duif zat hij dertien secon
den voor op dé nummers 3 en 4 (ge
lijk), met zijn andere vijf seconden.
U moet dus niet vragen of de con-
stateur roodgloeiend heeft gestaan
van het draaien! Er waren honderd
ballen te verdienen plus een nieuwe
fiets en Koos pikt ze allebei mee naar
moeder de vrouw. In de Middellaan
hebben ze het seizoen dus goed in
gezet.
Ik geloof dat het na de oorlog de
tweede keer is dat de grote series
weg zijn aan de 2de prijs, zoiets is
natuurlijk een witte merel, gewassen
in de Lodaline. Maar je kunt het
maar hebben, Koos is trouwens een
jongen die voor het geluk geboren is
en het schoonste van al is dat het
hem door de melkers gegund wordt,
al hadden ze de prijzen, als puntje
bij paaltje komt, indirect toch liever
zelf gehad, voelt u wel. Een 'mens
is in die dingen tenslotte maar een
mens, nou u en dan ik weer.
Ze waren anders laat gelost in Duf
fel ik zat op de tribune bij NAC het
prima opbouwende spel van Stori-
mans te bewonderen, waardoor het
middenveld ons was, alsook het reso
lute opruimen met verre trappen van
de kleine Jan van Helden, toen plot
seling het bericht door de aether trilde
dat de duiven te 15 uur na de middag
alsnog het luchtruim waren ingegaan.
De wagens van Stoof moesten naar
huis, zodus het was de hoogste tijd.
Het weer was trouwens opgeklaard
hetgeen aan het razend snelle verloop
te merken was. In een oogwenk liepen
de tribunes leeg, het zag gewoon
zwart van de duivenmelkers en als
ik de uittocht ergens mee vergelijken
mag dan met die van de Joden uit
Egypte.
Affijn om kort te gaan en niet rond
de pot te draaien, hier is de uitslag;
oudergewoonte zet ik het aantal dui
ven dat een duivenliefhebber heeft
ingekorfd, als het er meer zijn dan
twaalf, tussen haakjes er achter: 1
en 2 Jac. van Dongen, wint heel de
ratteplan, plus onze hartelijke geluk
wensen, 3 M. Remie, 4 de gevreesde
beenhouwer P. Corsmit uit de Ko
meetstraat, begint de melkers van
meet af aan uit te benen, 5 A. J.
Roovers, 6 L. Lammerse met zijn be
roemde grijze soort, 7 Janus van der
Linden, 8 Kiske Vrins, vlak deze grote
kampioen ook niet uit, 9 P. Mouwen,
1(^J. A. Mol, 11 A. Tuerlings, 12 A.
Defilet, 13 en 19 de kortgedraaide A
de Prenter, 14 Jac. Kouwenberg, ook
met geen kauw, voelt u wel, 15 G.
Opdebeek, 16 E. Tollenaar, 17 Jac
Piederiet, praeses van NAC, die de
sportieve strijd ook nooit opgeeft, 18
H. de Visser, 20 M. van der Straate,
21 Gebr. Oomens (42 duiven mee),
22 P. Verschuren, 23 Koos van Raak,
24 G. Schouten, 25 M. Pellenaers, 26
A. Aerts, 27 Toon Remie, 28 C. van
Leeuwen, 29 Piet van Oers jr., 30
Gebr. Chatrer, 31 Reinier Rijnders
(nog familie in Monte Carlo?), 32 B.
Verbunt (20 mee), 33 H. Lammerse,
34 L. v. d. Westen, 35 P. Jaspers jr.,
36 J. Joosen, 37 A. Gommers, 38 J.
Dekkers, 39 L. Boeren en 40 G. van
der Put. Fiets plus serie van honderd
Koos van Dongen voornoemd, serie
van vijftig A. Bastiaansen, hij is juist
verhuisd van Vaareindseweg naar
Emerweg, zodus dat kan van pas
komen.
Morgen, zondag, groot concours ViL
voorde. Los 9 uur. Inkorven heden
avond van 17 tot 19 uur.
RIVALEN
In de machtige CC Nieuw-Ginne-
ken, Ulvenhout, Bavel enz. stond Sooi-
ke van Gils vrijdagavond zijn duifje
te bekijken, dat hy bovenaan had
staan op de poulebrief en wat hij
anders nooit doet, liet hij nu uit zijn
mond vallen: „Wie voor dit pauw
staartje vliegt", zei Sooi, „want groot
is het in genen dele, wint een zondag
den eerste!" Dat hoorde een jarige
witpen uit een nieuwe kruising van
van Eii-de Weerd (met ras Oscar De-
vriendt en André Vanbruaene) en hij
dacht bij zijn eigen: „Ge zult het om
de dooie dood voor geen koopje heb
ben! Ik heb ook twee Westvlaamse
vleugels aan mijn lijf".
En wat denk je? Laat nou dat van
Sooi den eerste winnen en met alles
weg zijn en die jarige witpen de
tweede!
Hier is de uitslag: 1 Sooi van Gils,
wint heel de pot plus magnifieke elek
trische klok, 2 en 5 van Èil-de Weerd,
3 Jan Frijters. vliegt ook de kop van
Duffel tot achter in de Congo, 4 en 8
Piet de Brouwer, 6 en 15 C. Sips,
7 de pijlsnelle Koos de Kort, 9 Wil
lem van Oosterbosch, 10 Jan Mar
tens, 11 Jan Antonissen, 12 en 13
bakker van Dorst, 14 Jaan van Gils
enz.
De machtige maatschappij „Het
Zuiden" te Rijen zat met 521 duiven
op Duffel en het was de watervlugge
Hein van de Loo, die de score open
de, hier zijn ze: 1 H. van de Loo,
2 A. M. Theeuwes, 3 Ant. Frijters, 4
C. Wens, 5 van Opstal-van der Steen,
6 J. Hezemans, 7 H. Jansen, 8 H.
van Loon, 9 J. de Wit, 10 Jan Snoe
ren, 11 J. Erkeland, 12 A. J. Swa-
nen, 13 L. Hermans, 14 Victor van
Lil, 15 Ant. van Dorst, 16 Jan de
Wit, 17 J. Hezemans, 18 Gebr. Brou
wers, 19 G. Sprenkels. 20 Biemans-
van den Boer, 21 A. Roovers, 22 C.
J. Bakx, 23 Gebr. Boomaars, 24 H.
Weterings en 25 Piet Elands enz. De
series 2 worden gewonnen door V.
van Lil, J. Erkeland, C. J. Bakx enz.
De heeft-wie-heeft is voor Hein
van de Loo voornoemd. Proficiat.
En dan hebben we hier de „Ge
vleugelde Vrienden" uit Chaam: 1
C. Hendriks. 2 en 4 H. de Bruyn, 3 en
10 P. van Loon, 5 Jan Ansems, 6
C. Oomen, 7 P. van Opstal, 8 en 12
Jos Vromans, 9 P Kooyen, 11 H.
Scharlaekens. 13 C. van Boxtel, 14
F. Verheyen. 15 P. J. Koks enz. De
ereprijs en de serie onaangeduid gaan
naar H. de Bruin. De serie 2 is voor
P. van Loon met 3 en 10, de serie 3
voor J. Ansems.
In de KPV te Kaatsheuvel vlogen
liefst 910 duiven, de afstand van 73
km werd afgelegd in een uur en drie
minuten: 1 A. Vermeer. 2 Th. Ligt-
voet, 3 M. van Boxtel, 4 J. van Hees-
wijk, 5 Ant. Snoeren, 6 en 7 H. van
Heivoort, 8 G. Smit, 9 13 en 18 L.
van Geel, 10 H. Snoeren, 11 J. Muize-
laar, 12 J. van Riel, 14 B. Kemmeren,
15 Gebr. Kuys, 16 G. van der Lin
den, 17 Jac. Vloemans. 19 Fr. Damen,
20 P. Zijlmans, 21 C. de Bondt, 22
D. Brouwers, 23 W. van Heijst. 24
H. Heselmans, 25 Fr. van den As
sem enz.
In „De Luchtbode" te Gilze was het
de broeder van C. van den Ouweland,
die met een kokende aardappel in
zijn mond, waardoor hij vloeiend En
gels sprak, de 1ste en 6de prijs ei
in draaide, schilder Jac. Cornelissen
liep in de gauwigheid zijn verfpot om
ver met 2 en 4 plus hoofdprijs. De
zwagers J. Haarbosch en M. de Beer
(Nikki?) weten het samen best te
vinden en lustig te draaien ook. Zij
beginnen met de 5de en hebben er
nog vijftien andere in zitten. 7 Ant.
Timmermans, 8 W. Faes en 10 Ant.
Diepstraten.
DUIVEN IN FORM
De Miele lees ik in de Noord
duif kwam met zijn „poelenstek
kers", naar hij ze zelf noemde, naar
het inkorvingsbureel. De beestjes eens
aan jan-en-alleman getoond en men
sen die de Miele niet kenden waren
seffens van het gedacht dat tegen zul
ke bazen geen centen te riskeren
waren.
De Miele placeerde ze voor de ge
legenheid eens in een expositie-kevie
en daar gingen ze hun gang! De
duivers ronken en draaien dat horen
en zien verging. Op en top in form,
verklaarden de aanwezigen, maar er
werd toch wel een oogje gepinkt.
Maar de Miele, ook van de domste
niet, had het wei in de gaten. Hy
zou de spuiters eens beet nemen.
Miele, wat geeft gy toch aan uw dui
ven om ze zo terribei in forme te
hebben?
Wel, zei de Miele heel eenvoudig,
ge kunt gy het ook want ik geef ze
niets anders dan bouillon van paarde-
poten met het hoefyzer nog aan. Ze
worden er steenhard van dat als-
wanneer ge ze op de grond smijt, ze
terugbotsen. Ongeloofbaar, maar toch
waar!
En_ zeggen dat de Sooi, de Nele,
de Sjef en de Stan de week nadien
de truuk probeerden. Bouillon: ver
kloekend en versterkend. Een hoef
ijzer: geeft ijzersulfaat of ijzerroest,
gekend om zijn ontsmettende bestand
delen en versterkend voor het bloed.
Als de truuk niet bgat, en de Miele
verklapt zijn groot geheim, geven ze
toekomende week pillekens van paar
devijgen... want niets beter in de
wereld dan de zuiverse natuur!
Allemaal goeie.
DIKKEN BRUINE
