Een weg van Abraham en lijden ligt I heodore tussen Herzl Een toenemend aantal vrouwelijke advocaten in bondsrepubliel Eten goed is een vreugde, eten een kunst NA EEUWENLANGE BALLINGSCHAP LONKTE HET BELOOFDE LAND Uit de woestijn groeide een levenskrachtige staat Isotopen bij de tandarts Vrouwendie de toga dragen Cliënten zien haar ook werkelijk als vrouw Palestina; het oude volk en het nieuwe land (I) HET EEUWIGE MISVERSTAND Aluminium tegen regen Het houdt de warmte vast 4 Eerste kolonies in '80 gesticht „Installatie" van lucifers-formaat T erughoudendheid reden van sukses? VOEDINGSVOORLICHTING IS NOODZAAK Belangrijke stand op Wee-Bee-Beurs BOEKENPLANK Prisma Vraagbaak Seperates zijn zeer in zwang Koudvuur Ledematen van „de bank DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 16 APRIL 1956 fjET MEUWE Israël is een uniek ver schijnsel in de we reldgeschiedenis een volk, dat na 1900 jaren balling schap zich tveer ver enigt in een staat kundig verband. Dit verschijnsel is alleen te begrijpen in het kader van de Joodse geschiedenis. V iermaal trok het Joodse volk op naar het Beloofde Land, driemaal reeds werd het daaruit verdre ven. Eerst zien wij Abra ham, op God's be vel uit Mesopotamia weggaan om in Ka- naan de vader van 'n volk te worden. Later is het Mozes, die 't geknechte volk tot de grenzen van 't land der vaderen leidt. En na de Ba bylonische balling schap nemen Zoro- babel, Esdras en /Ve- hemias de taak op zich de Joden naar Juda terug te voe ren. De tragische ondergang van Jeru zalem in 70 na Christus, stortte de Joden voor de derde maal in de ellende van de ballingschap, nu over de gehele tvereld, n balling schap, waaraan eerst acht jaar geleden een einde kwam. In vijftig jaar heeft het joodse volk de fundamenten gelegd voor het nieuwe huis van Israël en wanneer we nagaan welk een moeite de joden zich daarvoor hebben willen getroosten, vervult ons dit van niet al te som bere verwachtingen met betrekking tot de toekomst van Israël. Hier denken wij aan de zionistische beweging, door Theodore Herzl in 1897 gesticht. De tijd was toen rijp 'n concrete gestalte te geven aan 't eeuwenoud verlangen om terug te keren naar het land der Vaderen: Beter was het te wonen in de woestijnen van Pales tina dan in de paleizen daarbuiten. Vele joden zochten in die tijd de oplossing van hun moeilijkheden in de assimilatie. Men noemde zich voortaan „Duitser van het Mozaïsche geloof", beschouwde de synagoge als 'n kerk zonder kruis en had slechts medelijden met de orthodoxe joden in Rusland. Dat deze weg van de minste weer stand niet de juiste was, zou helaas Hitier bewijzen. In oost-Europa waren vele Ortho doxe joden die, zonder in het assimi latie-jodendom te vervallen, eveneens weigerden naar Palestina terug te keren, in afwachting van de Messias. Tegen beide groeperingen verzette zich Theodore Herzl, nadat hij door 't proces-Dreyfus geconfronteerd was met de noden van zijn volk. Op het congres te Bazel in 1897 werd 't doel van het zionisme als volgt omschreven: ,,'t Zionisme streeft naar een eigen, wettelijk gewaarborgde woon plaats voor het joodse volk in Pa lestina." wachtposten aan, de zgn. Hasjomer, die tot in de Palestijnse oorlog de kern van 't Israëlische leger zou uit maken. Taal-wonder Deze energieke tweede alija heeft ook de stichtingen van de Joodse Na tionale bibliotheek op zijn naam staan, eveneens die van het Techni- cum te Haifa en het Joods Gymnasi um. Door 't werk Eliezer Ben Je- houdah werd het Hebreeuws van de dode taal der liturgie tot de levende spreektaal, 'n fenomeen dat tot op de dag van vandaag vele taalgeleerden van bewondering vervult. Tenslotte dateert ook de huidige hoofdstad, Tel Aviv, uit deze tijd. de naam werd ontleend aan Herzl's Pa- lestina-roman „Alt-Neuland". In de eerste wereldoorlog werd de immigratie stopgezet, maar direct na de vrede van Versailles bewoog een nieuwe stroom joden zich naar Pa- Naar Argentinië lestina: de derde alija in de jaren 1920-1922. Vooral de Balfourdeclaratie (waar over later meer) heeft deze beweging gestimuleerd. Bovendien zocht de ten top gestegen nood van de Russische joden 'n uitweg en toen Amerika de immigratie beperkte richtte men zich tot het land van herkomst. Zowel op 't platteland als op de stad drukte de derde alija zijn stem pel. De kibboets De Kwoetsah werd verder ontwik keld tot de zgn. Kibboets, de streng collectivistische nederzetting, waar 't individu eet, slaapt en zich kleedt op kosten van de gemeenschap, terwijl hij zijn loon daaraan afstaat. Deze organisatie doet denken aan die in Rusland onder het communis tisch regiem, dat in die jaren juist gevestigd was. De joden pasten het collectieve systeem echter toe om de zionistische idee te verwerkelijken, de Kibboets berust op vrijwillige deelneming en is op godsdienstig ter rein neutraal. Zo kon het dan ook voorko men dat men naast de socia listische kibboets de orthodoxe kreeg en er bestaan zelfs» plannen een Christelijk- Joodse kibboets op te richten. Zij die de vrijheid van de en keling niet wilden prijsgeven, Zowel de assimilatie-joden als de ultra-orthodoxen oefenden scherpe kritiek uit op de nieuwe beweging. Bovendien wensten velen zich niet in het dorre woestijngebied van Pales tina te vestigen en sloten zich aaneen in de Jewish Colonisation Association, de I.C.A., door Baron Moritz von Hirsch in 1892 gesticht om Argentinië te koloniseren. Toch had Theodore Herzl gelijk, toen hij 't congres afsloot met de profetische woorden: „In Bazel heb ben wij de joodse staat gesticht. Dit nu hardop te zeggen, zou belachelijk zijn en geen weerklank vinden. Over vijftig jaar zal het werkelijkheid zijn." Binnen 't zionisme bestond dan nog de tegenstelling tussen de Poale Zion (de arbeiders van Zion), de So cialistische Zionisten en de Mizrachi (het geestelijk centrum), de ortho doxen, 'n tegenstelling die tot in het huidige Israël dóórleeft. Geestdriftig wierpen de leiders van deze joodse Renaissance zich op de verwerkelijking van het „Baseier Program". Om de kolonisatie van Palestina mogelijk te maken stichtte men het Keren Kajemeth Sejisraël ('t Joodse Nationale Fonds), het grond-aan koopfonds, dat gefinancierd werd door de Anglo-Palestine Bank. In 1907 vestigde dr. A. Ruppin zich als filiaal houder van het K.K.L. in Jaffa en spoedig kwamen de eerste aankopen tot stand: Kinnereth in het Jordaan- daal, Merchovia (ten oosten van Na zareth) en Kfor Chittin in beneden- Galilea. Huis op zand De eerste joodse grond, maar wat een teleurstelling voor hen die dach ten daarmee het land van melk en honing gekocht te hebben! Het Jood se Nationale Tehuis moest gebouwd worden op dorre, boomloze woestnn- grond. Voor het eerst sedert de Romeinse tijd paste men weer op grote schaal kunstmatige bevloeiïng toe, de bo dem werd verbeterd en de eerste bos sen (Ben Sjeinen en Hulda) werden aangelegd. Weldra arriveerden de eerste ge organiseerde Zionisten. Zij gaven hiermee gevolg aan Ruppin's smeek bede de oude joodse kolonies, die da teerden van 1880, te komen verster ken. De kolonies van deze voorlopers, de eerste alija (hiermee duidt men de verschillende groepen kolonisten aan, de verschillende étappes van de joodse kolonisatie) waren volgens Ruppin tot oude mannenhuizen ge worden en hij noemde deze nieuwe Alija n massale „bloedtransfusie". Zij waren voor het merendeel afkom stig uit Rusland en brachten het aan tal joden in Palestina van 80.000 od 100.000 in de jaren 1907-1914. Zij hadden grote concurrentie te dulden van de Aziatische arbeiders en vaak werden zij door rondtrek kende bedoeïnen overvallen. Om de concurrentie te kunnen weerstaan slo pen zij zich aaneen in de Kwoetsah (groep). Deze eerste nederzetting was die van Daganja (1909): de werkin deling en de huishouding werden ge regeld in vergaderingen, men at ge meenschappelijk, maar behield zijn eigen loon en zijn aandelen in de winst. Om te voorkomen dat het moei zaam op de woestijn veroverde bouw land geplunderd werd stelde men Theodore Herzl, de nieuwe Abraham van joden over de gehele wereld. Hier is hjj gefotografeerd in Bazel, in welke stad de joodse staat na eeuwen van ballingschap opnieuw gestalte kreeg. Het ziet er naar uit, dat binnen niet al te lange tijd de tandarts voor het maken van röntgenfoto's geen dure en ingewikkelde installatie meer zal behoeven te gebruiken. Voor het maken van dergelijke foto's zal hij dan een apparaatje gebruiken, dat er uitziet als een lucifer van groot for maat met het een of andere radio actieve materiaal in de kop en dat tegen tand of kaak, in of buiten de mond gehouden wordt. Met behulp van een röntgenfilm kan dan een foto worden genomen. Dr. Harry D. Spangenberg van de Staatsuniversiteit van Ohio heeft met sukses proeven genomen met radio actief cesium voor het maken van dergelijke foto's van tanden in een schedel, Zoals bekend, worden X- stralen verkregen met behulp van een röntgen-vacuumbuis en een elektrische apparatuur voor het op wekken van hoge spanning. De ker nen van bepaalde atomen zijn echter ook een bron van X-stralen: de uit straling vindt spontaan plaats, een vacuumbuis en hoge spanning zijn daarbij niet nodig. De intensiteit van deze X-stralen is recht evenredig aan het aantal aanwezige atoomkernen, maar wel inzagen dat dit pio nierswerk onmogelijk was voor zelfstandige boeren, verenig den zich in de zgn. mosjaivow- dim: in- en verkoop geschied de coöperatief, men kende geen privé-bezit, maar verder bleef de vrijheid van de enke ling en de zelfstandigheid van het gezin behouden. Ook op het terrein van de huizen en wegenbouw en de industrie werd het collectieve systeem doorgevoerd. De joodse arbeiders organiseerden zich in de Gedoed Haawodah (het ar beiderslegioen), die zich in de loop der jaren ontwikkelde tot de machtige organisatie, die 2/5 van de Israë lische bevolking omvat en de econo mische politiek volkomen in handen heeft. Zij legde zich toe op 'n zo groot mogelijke produktie en de leiders rie pen alle arbeiders op in hun vrije tijd ook niet-lonend werk te verrichten. De volgende alijah (1924-1929) was van geheel andere aard. De regeling dat alle joden met 'n kapitaal van tenminste 2500 zonder meer 'n ves tigingsvergunning kregen, trok vooral middenstanders en industriëlen aan. (wordt vervolgd) De advocatuur is in de meeste landen nog altijd in hoofdzaak het domein der mannen. Het aantal vrouwelijke advocaten neemt eigenlijk langzaam toe. In de bondsrepubliek zijn thans in totaal 220 vrouwelijke advocaten tot de balie toegelaten; hiervan zijn 120 lid van de vereniging van vrouwelijke juristen. In een grote stad als Hamburg zijn van de ongeveer 1200 advo caten slechts 32 vrouwen. Met een aantal van deze vrouwelijke juristen hebben wij een gesprek gevoerd. Nog in 1935 werd door een geheime verordening van Hitier bepaald, dat geen vrouwelijke advocaten meer mochten worden toegelaten. In Hamburg oefenden toen niet meer dan 7 vrouwelijke advocaten een praktijk uit. Sinds 1945 heeft echter in Duits land de vrouw als jurist steeds meer terrein gewonnen. In west-Berlijn zijn thans vijf vrouwen als president van arrondissementsrechtbanken in functie en bij het Hoge Gerechtshof van de bondsrepubliek in Karlsruhe zijn twee vrouwelijke rechters: dr. Krumme en dr. Krüger-Nieland. bleek, dat hier vrouwen het voor het zeggen hebben. Bloemen en planten op de vensterbanken en geen spoor van de nuchtere dufheid, die bureaus met vele dossiers vaak aankleeft. Een advocate in Hamburg, die al twintig jaar een eigen praktijk heeft, zei mij, dat de terughoudendheid van de vrouwelijke juristen volgens haar een reden is voor het sukses, dat de vrouwelijke advocaten in hun beroep hebben. Er bestaat geen verschil tus sen mannelijke en vrouwelijke advo caten, zei zij. Een vrouwelijke advo caat stelt er hoegenaamd geen prijs op als iets „bijzonders" iets anders dan haar mannelijke collegae te wor den beschouwd. Evenals de meeste harer collegae behandelt deze advo cate zaken van gezins- en familie recht, echtscheidings- en alimentatie procedures. Dit bewijst echter, dat zij door haar cliënten echter wel degelijk als vrouw wordt gezien. Een feit, dat trouwens door de mannelijke advocaten wordt beaamd. Vele vrou wen komen er eerder toe een advo caat op te zoeken, wanneer zij weten, dat het een vrouw is. Er zijn ook heel wat mannen, die voor de be handeling van verschillende zaken aan de rechtsbijstand van een vrou welijke advocaat de voorkeur geven. BLOEMEN Dit werd bevestigd door twee an dere vrouwelijke advocaten. Al direct in de wachtkamer en de bureaus Op de Wee-Bee-Beur» zult U ook een stand aantreffen van het voorlichting-s- bureau voor de voeding. Hier kan, de huisvrouw in contact komen met een instituut, dat zich geheel wijdt aan de perfectionnering van de voeding van de Nederlandse bevolking. Het is een bureau, dat haar wel bekend zal zyn en dat o.m. tracht de modernste gegevens omtrent de voedingsleer aan het Nederlandse publiek te verstrekken. Of zij van deze adviezen altijd gebruik maakt, is een tweede vraag, maar het feit, dat zij thai\s in de gelegenheid is, persoonlijk kennis te maken met dit instituut, zal er haar liefde wellicht voor vergroten. Wellicht zulleit velen de ogen opengaan. De geringe intensiteit van de stra len van radio-actief cesium, die bij proeven op een schedel werden ge bruikt, is niet voldoende voor het nemen van röntgenfoto's van tanden en kaakdelen bij levende personen. Volgens Dr. Spangenberg is het ech ter ongetwijfeld mogelijk dat er an dere radio-,actieve stoffen, die X- stralen uitzenden gevonden zullen worden, die een bundel van voldoende intensiteit en de juiste golflengte kun nen leveren „om het klinisch gebruik als bron van X-stralen mogelijk te maken". De benodigde hoeveelheid radio actief materiaal is zo gering dat deze .werkzame koppen" op tal van plaatsen in het menselijk lichaam geplaatst kunnen worden, waardoor het mogelijk zal zijn niet alleen dui delijker foto's te verkrijgen dan met ed gebruikelijke röntgenapparaten maar ook foto's te maken van delen van het lichaam, die tot dusver als ontoegankelijk beschouwd worden voor de röntgendiagnostiek. Het geringe gewicht van de ato- mische installatie en het feit dat de dokter onafhankelijk is van elektri sche stroom en de omvangrijke en zware transformator is een zeer groot voordeel. Het enige wat nodig is is een doeltreffende afscherming, een camera voor het maken van tijd opnamen en de kleine radio-active „lucifer Eten klaarmaken en de gezinsleden voorzetten is namelijk niet zo maar verantwoord gebeurd. Het samenstel len van een door het gehele gezin gewaardeerde maaltijd behoort tot de zwaarste taken van de huisvrouw. Maar hoeveel moeilijker wordt haar opdracht wanneer zij tracht de voe ding tevens zo gezond mogelijk te doen zijn? Zij komt dan op het gebied van de voedingsleer. Iedereen maakt op zijn tijd kennis met de leerstellin gen van deze jonge tak van de weten schap. Soms in verband met dieet houden. Het kan zijn, dat men zijn omvang te zeer ziet toenemen en meent daaraan paal en perk te moe ten stellen het is ook mogelijk en dat is aanzienlijk minder prettig dat men aan een ziekte lijdt, die slechts met behulp van een speciale leerwijze te genezen is. Er is nog een manier, waarop we allemaal wel eens over voedings leer horen, of liever lezen. De trouwe krantenlezer, die ook de advertentiekolommen niet overslaat, weet er van mee te praten. Hij kent de reclames over het nut en de nood zaak van het gebruik van bepaalde produkten, de leuzen die ons ertoe moeten brengen bepaalde preparaten te slikken, de mededelingen, dat som mige artikelen door hun speciale ei genschappen zo veel gezonder zijn dan andere. WAT DOET DE HUISVROUW? Wat doet de huisvrouw met deze haar ongevraagd gegeven adviezen? Hecht zij er zonder meer geloof aan en volgt zij elke raad trouw op? Laat zij de goede wenken voor wat ze zijn? Of vraagt ze inlichtingen daar, waar zij 'n goed gefundeerd en 'n aan haar onmstandigheden en mogelijkheden aangepast oordeel kan verwachten? Dat laatste zou natuurlijk de meest eenvoudige en zeker de meest juiste gang van zaken zijn. Vooral in een land als het onze, dat zich kan ver heugen in het vrijwel uniek bezit van een bureau dat zich met de voedings voorlichting bezig houdt. In het Voorlichtingsbureau voor de Voeding, dat 15 jaar geleden werd opgericht, heeft ons land een instituut dat ijvert voor het loei een goede en gezonde voeding onder alle lagen van het Nederlandse volk ingang te doen vinden. Geen kleinigheid! Maar een taak, die zeker vervuld moet worden, om dat de voeding in Nederland toch nog niet zö ideaal is als we zouden willen en omdat er slechts an een gezond en sterk volk kan ontstaan als wer kelijk iedereen van de noodzaak van een goede (lees: gezonde) voeding doordrongen in en de eisen die aan de voeding gesteld moeten worden, kent en opvolgt. Niet alleen de samenstelling van de maaltijden is v„n belang, ook de be reiding kan in grote mate bijdragen tot en helaas ook afdoen van de waar de van het voedsel. De Nederlandse huisvrouw in te lichten over de juiste bereidingswijze is een andere taak, die het Bureau zich stelt, evenals het geven van adviezen. OP ALLERLEI WIJZEN Op velerlei wijze tracht het Voor lichtingsbureau voor de Voeding de nieuwste ontdekkingen op het gebied van de voedingsleer in de vorm van voorlichting omtrent 'ut samenstellen en bereiden van een gezonde en eco nomische voeding nader tot het volk te brengen. Een van de manieren waarop dit gebeurt, is het wekelijks uitgeven van een persbericht, dat naast adviezen op het gebied van de voedingsleer ook recepten bevat, en waarop een ieder zich kan abonneren. Een andere manier is het publice ren van vouwbladen, waarin bepaal de belangrijke onderwerpen op voe- dingsgebied worden behandeld en vele recepten de toepassing in de praktijk toelichten. Het zijn slechts enkele facetten van de voedingsvoorlichting, waarover wij hier iets verteld hebben. Wij kozen echter juist deze twee van de vele wijzen van voorlichting, omdat U hier mede kennis kunt maken, wanneer U de stand van het Voorlichtingsbureau voor de Voeding op de Wee-bee-beurs bezoekt. Een van de aan het Bureau ver bonden diëtistes vertegenwoordigt het Voorlichtingsbureau. Zij geeft U ad vies wanneer U bepaalde moeilijk heden op het gebied van de voeding hebt, waarin goede raad, die niet duur is, zelfs niets kost, door U op prijs gesteld zou worden. In de utiliteits-deeltjes v.an de Pris ma-Reeks (Het Spectrum, Utrecht) is nu ook een algemene vraagbaak verschenen, die antwoord geeft op de meest voorkomende vragen op maatschappelijk terrein. Een vijftal deskundigen heeft het materiaal ver zameld en daaruit een verantwoorde keuze gemaakt. Er bleef nog zoveel over, dat alles in twee boekjes moest worden ondergebracht. Bij even doorbladeren is het al ter stond duidelijk, dat hier een overstel pende hoeveelheid kennis voor het grijpen ligt. De stof is zo geordend, dat men zonder moeite kan vinden wat men weten wil. Men vindt hier informaties over de economische structuur van ons land, bijzonderhe den over toerisme en musea, de kerk genootschappen, het vervoer, de or ganisatie van het onderwijs bijzon derheden over culturele activiteiten en sport, voorlichting op het uitge strekte terrein van organisatie en wetgeving enz. enz. Naast de Prisma-woordenboekjes die hun bruikbaarheid al bewezen hebben, zullen deze twee Vraagbaken spoedig ook onmisbaar blijken. De oudste van deze twee vrouwen studeerde rechten in een tijd, dat professoren zomin als mannelijke stu denten iets van vrouwen, die rechten studeerden, moesten hebben. Zij moest tot haar 36ste jaar wachten voordat zij als assessor aankwam. Toen zij emdelijk een stage kon door lopen, was zij 39 jaar. En voor zij eindelijk een eigen praktijk kon ope nen, had zij eerst jarenlang als maat schappelijk werkster gewerkt. Toch verklaarde zij nadrukkelijk: „Als ik ooit weer eens op de wereld zou ko men zou ik weer 'echten gaan stu deren en als vrije advocate willen werken". Ook zij houdt zich in hoofd zaak met familie- en gezinsrecht be zig, hoewel zij vroeger in talrijke strafzaken pleitte. SPECIALISTEN Toch bestaan juist in het strafrecht dikwijls problemen, die vooral vrou welijke advocaten bijzonder liggen, bijvoorbeeld strafzaken tegen jeug dige delinquenten. Hierin heeft de jongste van deze twee advocaten veel ervaring. Zij deed in 1937 als een der laatsten haar doctoraal-examen. Door het nationaal-socialistische ver bod kon zij echter geen praktijk uit oefenen, zodat zi: zich met belasting zaken bezig ging houden. Pas na de oorlog kon zij zich als advocate vestigen. Economische zaken worden door vrouwelijke advocaten nauwe lijks behandeld. Er is in Hamburg één advocate, die zich op belasting recht heeft gespecialiseerd. Van de vrouwelijke advocaten in de bondsrepubliek zijn velen weduwen of alleenstaand, d.w.z. van de oudere generatie. Onder de jonge vrouwelijke advocaten zijn er talrijke, die met hun echtgenoot een praktijk uitoefe nen. Een bijzonder geslaagd voor beeld daarvan zijn een zeer bekende verdedigster in strafzaken in Keulen en een nauwelijks dertigjarige, zeer elegante advocate in München, die behalve een drukke praktijk, ook een druk huishouden heeft en haar twee kleine kin.deren zelf opvoedt. De vraag is echter hoelang een vrouw zoveel verplichtingen kan volhouden. Een van de geestige scènes uit het Eeuwige Misverstand, waarmee het Rotterdams Toneel maandag in Terneuzen, dinsdag in Goes en woensdag in Zierikzee komt. Ann Hasekamp speelt hierin op onver beterlijke wijze de moederrol, waar bij zij een waardige tegenspeelster heejt in Marianne Rector als Amy Grey. Na talrijke proefnemingen met tex tiel, die met aluminium was bespo ten, zyn enige Duitse geleerden er in geslaagd „perlon"-stoffen hiermee geschikt te maken voor verwerking tot regenkleding. Ze maakten daar voor een speciale legéring van het lichtmetaal, met uitgesproken reflec terende eigenschappen. Het blijkt vooral geschikt te zijn voor jassen of mantels, die aan twee kanten worden gedragen. Op kille, vochtige dagen, houdt 't aan de bin nenkant de warmte vast; wordt 't warmer, zoals bij een meiregentje of een fikse onweersbui in augustus, dan blijft men er heerlijk koel in, omdat de stof naar buiten gekeerd alles afstoot. Heel belangrijk is ech ter, dat deze als zijde glanzende stof „ademt", dus geen overmatige trans piratie verwekt of moeilijkheden met de luchtverversing. Bovendien betreft 't een heel weinig wegende kwaliteit die dus 'n volkomen bewegingsvrij heid garandeert. Er is een ontwikkeling kenbaar, die vermoedelijk verder doorzet, n.l. dat de Nederlandse vrouw steeds minder japonnen draagt en meer „seperates" in de vorm van rok met blouse of jumper, maar ook deux-pièces van jersey en verder voor meer officiële gelegenheden „echte" mantelpakjes' Wanneer de japonnenf abrikanten zich niet aanpassen *an deze n'.euwe tendens, die vraagt naar modieuze en vooral niet nodeloos gegarneerde kleding, meer naar grote lijn dan naar details, men hiervan over enige tijd wel eens nadelige invloed zou kunnen ondervinden. 't Zal nog wel even duren, voor de „aluminium-perlon" in ons land te koop zal zijn, maar men kan er vast rekening mee houden, dat het in de bedoeling ligt, niet alleen de klassie ke modellen hierin te brengen. Er zullen ook modieuze mantels bij zyn met platte rug en hoog uitspringende plooien, evenals mouwlozen met een oversteeksel. Gangreen, d.w.z. koudvuur, heeft de mensheid in de loop van de eeuwen heel wat ledematen gekost en le vens. Door het oprichten van „ban- kcn', d.w.z. door het opslaan van aderlijke weefsels heeft men nu in een aantal gevallen het amputeren van door koudvuur aangetaste lede maten kunnen verhinderen. En daar komt nog bij dat de vroe gere amputaties bij verre na niet steeds slaagden. Nu is het mogelijk geworden om koudvuur te bestrijden en een operatie overbodig te maken. Gangreen is meestal het gevolg van het door een bloedprop verstopt raken van een der voornaamste slagaderen in een been: dit heeft dan afsterving van het weefsel tengevolge met daar na weer verrotting en scheikundige ontbinding van het weefsel. Het is nu in zekere gevallen mogelijk geworden het verstopte en aangetaste stuk slag ader te vervangen door een nieuw stuk slagader, waarop de bloedsom loop weer kan genormaliseerd wor den. Zodra de bloedsomloop hersteld is, verdwijnen de symptomen van het koudvuur. Het door de chirurg in- geënte stuk slagader wordt betrokken uit een „bank", waar voor dergelijke doeleinden stukken gezond slagader lijk weefsel worden opgeslagen. Door de „bankier" wordt u ditmaal dus niet „een poot uitgedraaid". Integen deel.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 7