Pagblad Oc -^Ïcik Het paleis van koning Fa roek: een sprookje uit Duizend-en-één-Nacht POLITIEKE BRIEVEN sanatocen Verkiezingsstrijd in Australië niet overmatig fel IN HET LAND VAN DE NIJL' Kandidaten plaatsen advertenties Bescherming der arbeiders tegen communistisch virus 10 Een en al luxe - maar Mohammed Hassan sliep in eenvoudig kamertje Leden van het parlement genieten veel voorrechten „MINZAAM AANBEVELEND..." /Recht Beste Eduard, en taak van de Kamer - De groslijst- stemming: andere methode gewenst? Pieter Amice Pieter Eduard. De sociale strijd in India Om de toekomst van Nederland DERDE BLAD VRIJDAG 6 APRIL 1956 Wie over Egypte spreekt, vertelt over de indrukwekkende pyramiden en de reusachtige, uit een rots gekapte sfinx van Gizeh, over de oudheidkundige schatten van het nationaal museum van Cairo, over het dal der koningen te Loeksor, of over de Nijl. Wij zouden vandaag iets willen vertellen over een sprookje, waar we doorheen wandelen. Wij zouden iets willen schrijven over een paleis dat werkelijkheid is maar waarbij de kastelen uit de sprookjes van Duizend en één Nacht verbleken. Doch wij hebben nooit eerder ech te sprookjes verteld en vrezen dan ook, in de beschrijving tekort te zul len schieten. Het „paleis der palei zen" van ex-koning Faroek te Cairo is gewoonweg zo fantastisch, dat ie mand die het niet gezien heeft, er zich onmogelijk een idee van kan vormen. Dit „sprookje" heeft rond 450 mil joen gulden gekost. De weelde ervan maakte ons sprakeloos. En nochtans meenden wij, dat wij reeds een en ander gezien hadden! Wij hadden te voren namelijk reeds het buitenver blijf van Faroek te Gizeh bezocht en rondgelopen in het paleis en het mu seum van Prins Mahommed Ali, neef van Faroek en troonopvolger tot op het ogenblik dat Narriman de koning van Egypte, die reeds vier dochters had, een zoon schonk. Prins Mahommed Ali was heel wat ouder dan Faroek. Toen hij drie maanden geleden, in Zwitserland overleed, was hij 82 jaar. Hij ver- leit Egypte na Faroeks troonafstand. Zijn paleis, dat wij bezochten, werd 45 jaar geleden gebouwd. Wij vroegen ons af, hoe het mogelijk was, er in zo korte tijd zoveel schatten samen te brengen. Prins Mahommed Ali, had omge ven door een exotische lusttuin, een zeer weelderig kasteel en daarenbo ven een zeer groot gebouw, dat als privé-museum was ingericht. De prins was een verzamelaar en over de kostbare dingen die hij bezat, zou een boek te schrijven zijn. Laten we terloops alleen aantippen, dat wij in, zijn vertrekken een onder glas gezet rond tapijt zagen, van ongeveer twee meter doorsnee, dat uit zilverdraad geweven en met juwelen bezet was; dit tapijt alleen had een waarde van, 10.000 Egyptische ponden of bijna 112.500.— gulden. Wij hadden, voor wij naar het „pa leis der paleizen" gingen, ook het buitenverblijf van Faroek vlakbij de pyramiden van Gizeh gezien. Deze weelderige villa, een van de vele die Faroek bezat, had naar men ons vertelde aan de staat 3.000.000 dol lar. ofwel rond 11.250.000 gulden ge kost. Wij horen nog altijd de ironische opmerking van de staatsconservator, toen hij ons de tweede helft van de weelderige ontvangstkamer op de eerste verdieping liet zien; „And that's for dancing, sir!" Óm te dansen kon het er inderdaad nogal voor door! Weerszijden stond een metershoge zuil albast uit één stuk; albast is een soort zeer kost baar marmer, dat helemaal wit is, doch een rose kleur krijgt als men er aan de binnenzijde een gewone lamp met wit licht in ontsteekt. Met de hand bewerkte meubelen in dure houtsoorten, mozaiek, parelmoer, kostbaar parket: that's for dancing! Daarnaast de eetkamer, vol porse lein met lotusbloemen en andere Egyptische motieven, speciaal voor Faroek vervaardigd in Florentië. De zelfde weelde in slaapkamer en an dere vertrekken, fresco's tegen de muren albast, marmer in alle kleu ren. Maar wat wij in dit buitenverblijf van Gizeh te zien kregen was slechts een héél klein voorsmaakje van wat ons naderhand wachtte in Abdin Pa lace, Faroeks „paleis der paleizen" te Cairo! Het sprookjeskasteel De werkelijkheid van het sprook jeskasteel der laatste koningen van Egypte tart elke beschrijving, elke verbeelding. Het bestaat uit vijfhon derd zalen en galerijen, met alle maal verschillende vloeren. In de gangen ligt een kostbaar rood ta pijt, dat een totale lengte heeft van vijf kilometer. Voor Faroek hebben hier zijn va der Foead en zijn grootvader Isma- ël gewoond. Omdat de tijd ontbrak hebben wij alleen maar even een kijkje geno men in de voornaamste zalen en ka mers, maar gedurende die paar uren vielen wij van de ene verbazing in de andere. De meeste zalen zijn gemeubeld in oud - Franse stijl, de decoratie is hoofdzakelijk Italiaans. Muren en plafonds zijn kleurrijk beschilderd, bezet met kostbaar houtsnijwerk en marmer, of beschreven met verzen uit de Koran, in sierlijke arabesken. Wij liepen door de familie-eetzaal in Italiaanse stijl en door de ver trekken van de koningin-moeder. Zo kwamen wij in het „Byzantijns salon" welke speciaal werd ingericht voor hoge bezoekers, zoals buitenlandse vorsten en staatshoofden. Dit apparte ment als wij het zo mogen noemen, bestaat uit vier ondervertrekken, waarvan de inrichting in totaal 1.000.000 Egyptische ponden, bijna 12.500.000 gulden kostte! De voornaamste van de vier ver trekken de z.g. Byzantijnse hal, kostte een half m'ljoen Egyptische ponden. Zij is een meesterwerk in mozaiëk, met voorstellingen van mu ziek en dans in Byzantië. De grote marmeren zuilen zijn met de hand bewerkt, er staan kasten in goud, met grote edelstenen... De volgende kamer hangt vol kost bare lusters, plafonds worden ge schraagd door marmeren pilaren uit één stuk van vier a vijf meter hoog, boven het koninklijk bed zweven gou den engeltjes. Even onvergetelijk, indrukwekken der nog dan het Byzantijnse salon, is de reusachtige troonhal van het paleis, waar de koning, gezeten op de langs beide zijden door een zeven tal zetels geflarkeerde troon, met fakkeldragende lijfwachten achter zich, de buitenlandse consuls en ge zanten ontving, die hun geloofsbrie ven kwamen overhandigen. Voor de troon ligt nog het tijgervel, waarop de voeten van de koning rustten. Deze troonzaal is de rijkste ter we reld. Hij is 12 meter hoog en uitge voerd in zuivere Arabische stijl. Aan de rijkversierde zoldering hangt een luchter van 1500 kilo. Groter nog dan de troonzaal is het salon, waar de recepten en banket ten plaats hadden. Tussen de tal rijke kunstvoorwerpen die men hier aantreft, bevinden zich onder meer twee grote vazen, die het werk zijn van de Vlaamse kunstenaar De Braeckeleer. In het koninklijk theater zijn de stoelen in rozenhout en beschikken de artiesten over 38 kleedkamers.... Elders lopen wij over een trap met een leuning in Venetiaans kristal. De dienaar I Vlak bij de privaat vertrekken van Faroek ziet men een kamertje met een eenvoudig bed. Hier sliep Mo hammed Hassan, de persoonlijke die naar van de koning en, naar men ons vertelt, ook zijn raadgever. De gids die ons begeleid, vertelt dat deze Soedanees veel invloed had op Fa roek en dat men zelfs belangrijke staatsdocumenten zou gevonden heb ben, die door de knecht waren on dertekend. De dienaar en vertrouwe ling die daar in die kleine kamer met dat zeer eenvoudige bed sliep, schijnt voor zijn diensten wel bijzon der goed beloond te zijn geworden. De gids vertelt althans, dat Moham med Hassan thans de miljonair uit hangt in Soedan. Wij zien de weelde, waarin Faroek geleefd heeft. Zijn kleedkamer is he lemaal in citroenhout, de duurste soort ter wereld. Zijn slaapkamer is in Louis IV stijl, doch het reusach tige Hollywoodbed vloekt met de rest van de meubilering. Het oorspronke lijke bed was Faroek niet gemakke lijk genoeg In het privaatkantoor is het pla fond met goud belegd en heeft de bu reaustoel vijf poten: de laatste ko ning van Egypte woog 140 kilo. Elders staat een radiomeubel dat speciaal voor Faroek werd vervaar digd te Stockholm. Op het glas is een landkaart getekend: draait men aan de knop, dan brand op die kaart een lichtje op de plaats waar het radio station ligt: schakelt men in op Pa rijs, dan gloeit het lichtje op het punt waar de hoofdstad van Frank rijk zich bevindt, draait men de knop op Londen of Hilversum, dan ver springt het licht automatisch naar Engeland of Nederland. De badkamer is in Egyptisch en Italiaans marmer: de muren zijn bruin, de grond en de ingebouwde en van treden voorziene badkuip wit. Tegen de muur hangen twee kasten voor het ondergoed: zij zijn meer dan een meter hoog en bijna even breed, in zuiver zilver. Deze marmeren bad kamer heeft vier zijvertrekken. Hier staat een weegschaal, een voetbal en een toilet, ginder een kast met vele flessen reukwerk, in het vierde zij vertrek placht Faroek zich te sche ren. De oude kalender Faroek woont nu ver van dit alles, in Italië. In een van zijn vroegere Een gedeelte van de schitterende Byzantijnse hal in het sprookjes- paleis van ex-koning Faroek. privaatvertrekken hangt een kalen der, waarvan hij drie en een half jaar geleden het laatste blad scheur de en die sindsdien onaangeroerd bleef. Er staat een datum in het Ara bisch op, onleesbaar voor ons, met daarnaast: ,,19 Abib 1668" (Kopti- sche tijdrekening) en 't ons meer vertrouwde „Saturday 26 july 1952". Drie verschillende data voor de zelfde dag: de dag waarop Faroek uit Egypte vertrekken moest. (Van onze correspondent in Australië) „Hallo Bob, fijn je weer eens te zien", zegt de voorzitter van de plaatselijke kiesvereniging hartelijk en de minister-presi dent tot wie hij zich richt, blijkt de verschillende „Jack's" en „John's" zich wel te herinneren. Staande in een kring van partijverwanten, drinkt hij z'n kopje thee. Het gaat er soms erg gemoedelijk aan toe tijdens de ver kiezingstournee van de Australische minister-president Menzies. Ik maakte een deel van zijn ver kiezingstournee mee, bezocht een aantal bijeenkomsten van zijn oppo nenten en constateerde, dat politiek hier een tamme bezigheid is. Nu ja, men moge elkaar wederzijds wel eens als „leugenaar" betichten, of trachten aan de toehoorders dui delijk te maken dat het alleen hun partij is welke alle goeds en die van de ander welke alle kwaads tot stand brengt, doch overigens konden die verkiezingsbijeenkomsten gezellige avondjes van een bowlingclub of van een middenstandsvereniging zijn. Het is slechts een uitstallen van alle materiële voordelen welke ge boden worden, waarbij de een tegen de ander opbiedt. Er is altijd een vast escorte bij een partijleider op diens tournee; het zijn enkele top- men" en enige journalisten. De ver kiezingsstrijd gelijkt op een race. Hoe dichter het eindpunt nadert, hoe feller men wordt en hoe meer de belangstelling stijgt. Tot de grote dag, waarna aan de hele politiek nauwe lijks aandacht meer wordt gewijd en voor enkele jaren de plaatselijke kiesverenigingen in rust kunnen gaan. Hetgeen ze prompt doen. Het is alles zo simpel. Een paar maanden voor de verkiezingen be ginnen de zittende- of eventuele nieu we leden zich aan te prijzen. Ze som men hun goede daden op en zeggen lelijke dingen van een ander. In een advertentie lees ik: „Het is mijn ern stig verlangen om de belangen van dit mooie district te bevorderen. Ik heb een goede studie gemaakt van het gouvernement hier, maar ook van Engeland en Amerika en daar om kan ik sommige praktische ideeën in toepassing brengen. Om die reden geloof ik in staat te zijn tot volle tevredenheid van de belastingbetalers dit district te kunnen vertegenwoor digen. Ik ben tot uw dienst. Ik ben lid van de Kamer van Koophandel en ex-militair. Dit luxueuse bed bevindt zich in de logeerkamer van de Byzantijnse salons, in het paleis der paleizen te CairoHier sliepen de buiten landse vorsten die een officieel be zoek brachten aan Egypte. Na deze minzame aanbeveling volgt dan een opsomming van al hetgeen de man of diens voorganger tot stand heeft gebracht. Alsof hij het alleen deed en met z'n eigen geld... Doch het draait bij de verkiezingen alleen maar om het materiële, weet u? Met zes staten en een federale re gering valt er in Australië nogal wat te kiezen. Zodat er ook velen een kans hebben te worden gekozen. De bijna honderd man in iedere staat hebben een totaal van 200.000 pound salaris; men heeft aan de hand van het aantal zittingen berekend, dat het hen 36 pound (pl.m. 300. per dag oplevert. Bovendien is daar de befaamde „gouden pas", welke niet alleen vrij reizen, doch ook gra tis toegang tot races en sportvelden geeft voor het lid en diens echtge note. Het House biedt zijn gasten diverse voorrechten zoals desgewenst gratis logies. Voor zijn kantoor in het par lementsgebouw staat het lid een se cretaresse en auto met chauffeur ter beschikking. Wel, dat alles is een „minzame aanbeveling" waard zou ik zeggen. Niettemin, er zijn leden die zich over hun kosten bij de ver kiezingen beklagen. Want per slot van rekening is het sterk hun belang om te worden gekozen en ze moeten daarvoor stevig bijdragen in de kos ten. Vermeld zij nog dat een State- premier een salaris van 4000 pound heeft en diens „federale collega" bijna het dubbele. EEN HEL VAN EEN LEVEN... Allereerst natuurlijk van harte j een Zalig Pasen. De voorbereidings dagen hebben veel mensen door de vernieuwde Goede-Week-liturgie nu beter en intenser kunnen meema ken. En de natuur bedrijft haar li turgie door na een allerbarste win ter nu juist de zoele luchten te la ten ontwaken en de groene knop pen uit het zwarte hout te drijven. Ik wil je wel vertellen, dat ik nu een week ga onderduiken ergens in de wereld, om politiek en alles te vergeten. Maar op de valreep wil ik je toch nog even aan de tand voe len over een politieke kwestie, die in onze vorige correspondentie niet voldoende uit de verf is gekomen. Ze werd gesteld naar aanleiding van het ontwerp Ouderdomsvoor ziening. Naar aanleiding van... dat wil zeggen: over het ontwerp zelf wil ik het nu weer hier hebben. De algemene vraag luidt echter: Moet een Kamer voor het stellen van de portefeuille-kwestie zwich ten? Leidt dit niet tot het gevaar, dat de regering per slot altijd de meerdere is, omdat haar tussentijds aftreden onvermijdelijk verwarrin gen en vertragingen schept, welke 's lands belang kunnen schaden? Doet de Kamer zo geen afstand van haar recht en haar taak? Er heersen daarover ook onder ons verschillende meningen. Profes sor Duynstee is er al enige malen en nu ook pas weer over in het krijt getreden met professor Rom- me. En nu zou ik zo graag eens wil len weten, hoe jij er over denkt. Is het te veel gevergd, om je dit als Paasmeditatie op te geven? En dan is er nog een heel ander puntdat me een beetje dwars zit en waarover ik jouw mening toch ook wel eens wilde horen. Dat is de stemmethode bij de groslijst stemming. Er is nu gebleken, dat een actie voor een bepaalde kandi daat vele duizenden stemmen kan opleveren zonder dat het ook maar het geringste effect sorteert. Ik heb nogal wat voorstanders van die kandidaat gesproken en ze zeiden allemaal: „Zó wordt de groslijst stemming een komedie, een stuk schijn-democratiedat men maar het best helemaal kan opruimen..." Wat zeg jij daarvan? Tot over twee weken, werpt Aram en terwijl igs over zijn lij naar het an, dat vlak ond ligt! De Paasdagen zijn weer voorbij; verkwikt zijn we ondanks het niet zo fraaie weer op Pasen weer aan de slag gegaan. En jij pro fiteert nog even van je korte va kantie, die ik je van harte gun. Deze politieke brief zal, dunkt me, een afleiding zijn in je dolce far niente. En zo niet, welnu je hebt een antwoord gevraagd en ik zal 't je geven. Je stelt de volgende vraag: Moet een Kamer voor het stellen van de portefeuille-kwestie zwichten? Mijn eerste reactie is ik zou haast zeggen uiteraard deze: van moé ten is geen sprake. En als men een gradatie van moeten zou kunnen maken, bij een extra-parlementair kabinet nog minder dan bij een parlementair kabinet, zoals je het huidige wel kunt noemen. Maar ook een parlementair kabinet kan door een kamermeerderheid naar huis gezonden worden. Dit zal ongetwij feld geschieden als de meerderheid overwegende bezwaren heeft tegen een wetsontwerp. Doch men zendt niet zo gauw ministers huiswaarts, als deze bezwaren door amende menten en voordien door overleg aanmerkelijk zijn verminderd; ze ker niet als de aanvaarding der wet zéér gewenst is in het belang van land en volk en op korte termijn verlangd wordt. Overwogen zal dus ook worden of een nieuwe wet spoedig door een ander kabinet in gediend zal kunnen worden, boven dien zal overwogen worden of een nieuw kabinet spoedig tot stand zal kunnen komen. Enige maanden voor de verkiezingen zal dit wel zeer bezwaarlijk gaan: de mogelijke remedie van voortiidige kameront binding kan ook al geen oplossing blijken. Dit in het algemeen; wat de zaak zelve betreft, de wet op de ouder- domsvoorziening, de invoering j daarvan op 1 jan. '57 is wel zeer i gewenst. En de moeilijkheid der aanpassing was in principe in de j memorie van antwoord al voor een deel verminderd; nadere amende menten hebben een redelijk resul taat opgeleverd, al bleven er wen sen. En nu je andere vraag, die ligt op het terrein der KVP en haar voorbereidingen aan de verkiezin gen. Ik geloof dat je er mee akkoord bent, dat het uitbrengen van één stem bij de Groslijststemming ver antwoord is; het gaat de leden steeds om één bepaalde kandidaat wanneer zij willen afwijken van het advies. Zo waren er nu ook van die kiezers; in Limburg bv. vöör Ruys de Beerenbroeck, in Brabant vóór van Heivoort, in het westen voor Delfgaauw. Voor zover nu de ge gevens bekend zijn, hebben deze kiezers geen resultaat bereikt. Is daarmee nu de Groslijststemming een komedie geworden? Dat zóu het geval zijn, als deze kiezers in verhouding tot het totale aantal deelnemers en deelneemsters aan stemmen een groot aantal stemmen had behaald. Zij bereikten echter het vereiste percentage niet. Het gaat immers niet om het aantal stemmen, maar om het percentage. Bij een zeer groot aantal stemmen, zoals bv. in Brabant een honderd duizend, is deze ondanks het be perkte percentage een niet ge ring aantal stemmen, nodig om een plaats op te schuiven. Tenzij er een zeer verdeelde stemming plaats vindt en dus op voorgaande kan didaten ook veel stemmen worden uitgebracht, behoeft bv. no. 10 der lijst een tiende deel van de stem men om één plaats op te schuiven, no. II een elfde deel enz. Is dit niet redelijk, met name ook ten op zichte van de uitspraak der andere kiezers, de overgrote meerderheid? Zonder me nu uit te spreken over de gewenstheid ener wijziging: om wille van een goede beoordeling der stemming en dus van de bete kenis ervan ware het willicht gun stig geweest als een kandidaat door de wil van een voldoende aantal kiezers op de ranglijst was geste gen. Een situatie die zich best had kunnen voordoen. Uiteraard zal men na de bepaling van de uitslag der gehele stemming en de methode, die gevolgd werd, nog wel eens on der de loep nemen. Ik voor mij zou niet meer willen zeggen: ze moet maar weer gewijzigd worden. Je weet Pieter, hoe vaak dat al is gebeurd. En hoe je de zaak ook keert: deze methode is heel wat zui verder dan de vorige. Ziezo, nu eindig ik, mijn brief is al lang genoeg geworden. Je van harte nog enige prettige dagen wen send, met vr. gr. t.t., Het goede salaris en wat al méér moge aantrekkelijk schijnen voor een regeringskandidaat, doch er zijn min der prettige dingen bij. Onlangs klaagde het parlementslid McEwen op een vergadering van boeren: „Ik heb nu vierduizend kilometer gereisd om hier te komen en hoor niets dan verwijten en jullie willen me er uit gooien. Wij, politici, hebben een hel van een leven, moeten overal tussen door zeilen en iedereen tevreden stel len. Heb asjeblieft wat consideratie met ons". Doch waar het hier om „bussiness" gaat, is de kans niet erg groot. On danks dat alles, er zijn parlemen tariërs die zich goed weten te hand haven, met mr. Menzies voorop. Hij heeft voorlopig alle records gebroken door een zevenjarig verblijf In het Federale Parlementshuis; de meesten van zijn voorgangers waren er na drie of vier jaar weer uit. En ook daardoor heeft hij de meeste gele genheid gehad om het contact te on derhouden met de „Jack's" en „John's", die bij het naderen van verkiezingen in actie komen. Stemmen is verplicht in Australië. Niet voor onze immigranten, althans zolang zij nog niet zijn genaturali seerd. Soms ontvangen zij als gevolg van een ambtelijke fout, toch een op roeping; het zou strafbaar zijn dan aan de verkiezing deel te nemen. In scholen en openbare gebouwen zit ten de stembureaus, waar de kiezer het nummer van de door hem ge wenste lijst invult. Voor de gebou wen bevinden zich de partij-vertegen woordigers achter hun tafeltje, ten einde nog een laatste waarschuwing of een advies te geven. Sinds steeds meer immigranten zich laten natu raliseren, zijn er adviseurs van vele nationaliteiten, die hun landgenoten in eigen taal te woord staan. De meesten van hen weten wel iets meer van de politiek af, dan de Australiërs doen... Gewoonlijk duurt het meer dan een week, alvorens de definitieve resul taten ener verkiezing bekend zijn, zulks als gevolg van de grote af standen en de „eenzamen" in het achterland. Tijdens de jongste ver kiezingen in de staat Nieuw Zuid Wales moesten vanwege de overstro mingen vele stemgerechtigden per roeiboot worden bezocht. Doch de ad viseurs ontbraken! (Advertentie) Het perfect-zittende front, de correct-vallende zoom, de lang-makende snit - gemaakt voor de sportieve man van de wereld* - STURKA.MAN AB0UTT0WN' •Draagt ook een van de nieuwe Sturka tweedcolbertseen zeer bijzondere combinatie! Mgr. Joseph Attipetty, aarts bisschop van Verapoly in India heeft tijdens de nationale bis schoppenconferentie in India verklaard, dat de pogingen om de Indiase katholieke arbeiders te beschermen tegen het „virus vap het communisme" de laat ste maanden meer kracht is bijgezet. De aartsbisschop, die aan het hoofd staat van de afdeling van de katho lieke sociale actie op deze conferen tie, zeide, dat „uitgebreidener en intensiever" gestreefd werd naar de vorming van katholieke arbeiders verenigingen in industrieën, waar communistische en pro-communisti sche vakverenigingen domineren. Mgr. Attipetty zeide, dat de anti communistische campagne voorna melijk sukses had in de diocesen Quilon. Kottar, Hyderabad en Kum- bakonam. Zo zijn in de bisdommen Quilon en Kottar verenigingen voor katholieke vissers opgericht, waar van duizenden vissers lid zijn en waarbij een 30 kustplaatsjes zijn be trokken. De aartsbisschop van Vera poly onthulde eveneens dat men op verschillende plaatsen katholieken had kunnen bewegen uit de commu nistische vakverenigingen te treden en over te gaan in de Nationale In diase Vakvereniging, de INTUC, of in andere onafhankelijke verenigin- geni, INTUC is de enige nationale onafhankelijke arbeiders-organisatie in India. In het diocees Vellore, zo zeide de bisschop, waar de katholieke arbei ders machtig zijn door hun getal, zijn de katholieke missionarissen in staat de communistisch georiënteerde arbeidersbond met een rechtse orga nisatie te ondergraven. De voornaam ste oorzaak ligt hier wel in het feit, dat dc communistische arbeiders bond tal van ongegronde stakingen heeft voorgestaan, die onder de ar beiders hongersnood teweeg brachten. Het geestelijk heil van de arbeiders in India wordt behartigd, zo zeide de aartsbisschop, door speciale mis sies en retraites. Het probleem van de bestrijding van het communisme kan echter ondanks al deze acti viteiten in een arm land als India slechts op grote schaal worden aan gepakt op het economische vlak. De Indiase katholieken moeten daarom, zo zeide de aartsbisschop, uiterst dankbaar zijn voor de voedselhulp, die de Catholic Relief Services en de National Catholic Welfare Conference, beide Amerikaanse hulporganisaties, aan India schenkt. Bijzondere woorden van lof had de aartsbisschop voor vooruitgang van wat hij noemde „het ideologische front" tegen het communisme. Met name noemde hij de vertaling van het boek „Communism from Inside" van Douglas Hyde in de taal der Tamil (bevolkingsgroep in z.o.-India), waar het boek bij zijn verschijnen een voorbeeld van de nieuwe propa ganda tegen het communisme is ge noemd. (Advertentie) gezondheid met iepels HÉT ZENUWTONIC'UM '1 Z. Exc. A. C. de Bruijn, minister voor de PBO en mr. dr. L. G. Kor- tenhorst, voorzitter van de Tweede Kamer, zullen medewerken aan een klankbeeld over de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, dat een onderdeel vormt van de klankbeeldenreeks: Om de toekomst van Nederland. Verdere medewerkenden zijn: rec tor N. de Rooy; de heer J. A. Mid delhuis, voorzitter van de KAB en lid van de Eerste Kamer; de Tweede Kamerleden Th. S. J. Hooij, Th. D. J. M. Koersen en H. H. v. d. Zanden; de voorzitter van de KVP, mr. H. W. van Doorn; de perschef van de Ka tholieke Middenstandsbond Wouter Perquin en anderen. De illustratieve muziek werd geschreven door Jan Mul. Samensteller is Tom Bouws. De KRO zendt dit klankbeeld dinsdag 10 april uit.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 9